Stjerna i desember Tekst: Gaute Øvereng 1. vers Dagen er kort, kvelden kjem brått, det er kaldt, himmelen lyser blått. Vi står med himmelvendt blikk, ser eit lys i det fjerne. Vi finn eit tre, sagar det ned, det blir fint å pynte stova med. Vi heng på hjarte og lys og i toppen ei stjerne. Refreng Ei stjerne skin i mørke desember ho gir lys i våre inste rom. Stjerna skin på barnet i ei krubbe som viser veg inn til Guds herlegdom 2. vers Snøen som fell stilt no i kveld breier teppe over mørke fjell. Alt blir så lysare no, og naturen får sove. Vi tenkjer på barnet som låg på eit leie gjort av halm og strå. Han gjorde mørker til lys, det er jula si gåve. Refreng © Gaute Øvereng 2005 Ein song i tunkattens songbok – tunkatten.no
© Copyright 2024