1. No category

HEIMEN.
N r. 1 2 .
S u n d a g 9. m a i, K r is tia n ia .
1912
T idhøvelege bunader.
B aanebunad.
M e sy n e r id a g ein tilm a a ta te le m o rk s ta k k (gam al
h itte rd a lsk ) fo r sm a a g je n to r. Slik so m h a n er h e r —
u ta n d e n ra u d e y v itrø y a — e r d e t ein o v e rla g g o d
k v a r d a g s b u n a d . (Skolekjole).
S ta k k e n e r a v m y rk e b la a tt v e rk e n (h a rd an g e rb la att)
o g d e t v e s le liv e av
h ø g ra u d t. S k ju rta
m y rte g rø n . K an ­
te n n e d a n til er
m y r te g rø n
og
ra u d , tv o tu m e b re id e
strip o r.
R a u d e e lle r m y rk e b la a hoser.
D enne b u n a­
den er g o d baade
su m a r o g v ette r;
u m s u m a re n b r u ­
k a r ein b e rre tu n n a re sk ju rte, helst
av ein sfa rg a m y rk t
b la a ty so m s te n d
g o d t til stakken.
• M e d d e n ra u d e
silk e sa u m a trø y a
o g kvit sk ju rte
u n d e r, e r d e t ein
sta se le g h ø g tid s b u n a d og, b aade
aat v aksne og
b a a n . S ta k k e n er
m e s t p le n t d en
sa m e so m dei
b r u k a r e n n o i Bø
i T e le m o rk , b e r r e a t ru k k e rn e e r te k n e bu rt, so han
er lettare. D a a v e rt h a n m e st so m d e n tilm aata h al­
lin g sta k k e n , liv e e r b e rre eit g r a n d a n n le is u tsk o re
fra m m e o g n o k o lite la a g a re i ry g g e n . D e r skal sei­
n a re k o m a b ilæ te a v b u n a d e n m e d trø y a.
N a a r d e n n e b u n a d e n e tte r m i m e in in g er so g o d
o g h ø v e le g fo r baan , so e r d e t fy rst a v di ha n er fri
o g v id k rin g k ro p p e n , so h a n ikkje m e in k a r rø rslo rn e
elle r sk a d e r k ro p p e n p a a a n n a vis. T y n g d i av stak ­
ken kviler p aa akslorne. M en heile b u n a d e n e r lett.
O g so e r d e t friske, fine fargar, o g b a an er glad
i fargar. D aa eg
v a r b aa n
g ret
eg, a vdi eg laut
h ava g ra a C o rd sk jo la r; m en d aa
e g e in g o n g fekk
ein
ra u d ru tu tt
kjole laut eg u p p
u m notti o g sjaa
p a a han. Baan
o g naturfolk, alle
som ikkje er u t­
v a tn a av k u ltu ­
ren, tre n g fagre
fa rg a r o g trivst
ikkje m ed n o k o
anna.
Til d e n n e b u n a ­
d e n h ø v er d e n p a ­
na m a h a tte n m ed
tele m a rk sb an d i
som e g tala um
i no. 11, fram i­
fraa. O g so hard a n g e rsk o r eller
te le m a rk sk o rso m
e r h e lsesam e o g
g o d e fo r foten.
Baan m a a aldri
ha tro n g e , sm ale
skor, d e t er gale
fo r heile k ro p p e n , d a a d ei m e in k a r b lo d la u p e o g g je r
b a an i g re tn e o g ufriske i d e t heile.
L at d ei faa la a g e sk o r m ed sm aa sy lv sp en d e til
stas. D et er so v en t o g festlegt. O g g o d e sp e n n e
h e ld live ut. A g ta b e rre paa a t dei er vel fastsaum a.
H ulda Garborg.
H E IM E N
Skor.
o g i ein tin d e p aa ei skei, som ikkje m a a vera fo r fin,
E in sku ikkje tru, at dei skorne eg h ad d e bilæ te av
i " B y g d o g B y " no. 11 var sers fine.
D ei er m eir
som eiefantskor enn dam esk or.
E g h ad d e ikkje set
plaata, o g fotografen hev teke d e im fo r tett in n a at apparate.
I R ø y n d i er dei b e in tfram elegante. E g skal
freiste faa eit betre bilæ te s idan .
H . O.
15— 17 basm , litt so u p p etter krossarne.
D et
vert
aa
b in d a
i
1ste
trø
og
b in d a
i
3 die
trø,
b in d a
i
4 de
sam stun des
trø.
—
m ynstertraad,
Veving og heimefarging.
A v f r u H elle Søberg.
F ir s k a f t d re ie l til
baae
—
T rø
eller
som
snorer
so
so
2 dre
m aa
i
skaft
snorerne
so snorerne
ned
og
1ste
1ste
og
4de, o g
vera
nr.
i 2dre
i
3 die
slaa
e in g r a n d
4
skaft
skaft o g
trø
in n
ein
tjuk k .
M en
m y nstertraa d slaar ein in n ein fin
traad
m illo m
kvar
m edan
fo ttrøerne 1 o g 2 vert n e d trø d d skiftevis m e d
3 og 4 —
slett
y m is t.
taka
og
lik s o m i
vev
utan
portiere
tvoskaft.
V il ein s u m e stader ha
m y nster t. d. til b o tn i baardfo rk læ de,
eller lik n a n d e , kan
ein berre h ald e ved m ed
trøerne 1 o g 2 skiftevis m e d trøerne 3 o g
4.
M ynstret
kari ein b r ig d a m y k je etter­
s om ein skifter m e d trø in g a av 1 o g 3 eller
2
o g 4.
D ette slag vev er
M ed
fram
ein
traad
m ed a
ha ruta stor til.
Her
i kvar h o v o ld h e ld ein
so m a n g e
er kvart
g o n g e r s o m ein vil
S o tek ein b. paa sairie vis.
le d
8 traadar
og
desse
m aa
in d a rle g
m o ro s a m t aa
fa rga r til m ynstret.
aa
p y n ta
nan de.
anna
veva, naar ein berre
h ar vene
E in kan o g veva lause b o rd a r til
ty
m ed,
fork læ de b a rn e k jo lu r o. lik ­
D e n h o v o ld itræ in g a som her er avteikna, g jer
aldri skiljast, u m ein v il g aa o ve r til ny rute.
ut 36 h o v o ld e r o g naar desse 36 er itræ dd akkurat, tek
V il ein
ein
d. h a serviettar m e d
an ten
eller blaa,
kan
a
kvart
t.
8
led,
der i skeia.
tek
ein
skifte
traadar.
Det
fraa
v ert
ra ud
ti l b for
til
4
V il ein t. d. ha tern ing srute r so
ein so m a n g e g o n g e r 8, som ein v il ha
ruta stor til, fyrst s o m i a, so Iikso
b.
atter
til
fraa
b y rjin g a
og
h e ld v ed til veven er
itræ dd.
tin ­
V il
ein
ein
traad
b ru k e
i
g ro v re n n in g , m aa ein taka berre
h o v o ld
og
ein
skei.
H e r er ta n k en aa
taka 2 i baae.
m an ge i
T il g a rn nr. 24 m a a vera 20 b a s m a skei
m ed
2 traa dar i kvar tin de.
H u ld a
V il ein h a v e ­
G a rb o rg .
ven til kjolety, b lu seliv ty o. s. b. o g ein ren ­
ner ein
og
slaar
farge
o g tek ein a n n a n til
Aa
islet, so
nei,
me
arb e id s k v in n o r
la g a r det seg ru tu r b a a d e av fargarn e o g av
m e s om fær oss k jo la r fo r kvart
sjølv e
hev
m ynstret.
in n anten
Um
ein ren n er berre kvitt
blaatt eller ra udt eller ein a n n a n
s an neleg
ikkje
M e n kvar skal m e a v ?
b u n a d e r re in t b urtk o m n e .
E in kan g je rn e slaa in n
D et h øv e r i
raad.
D ei
er det aa h a tyet sm a arututt
klæ di
v an le g
alle fargar.
M est
lettvint
V ik toria.
som
v il
er
ha
D aa
H.
M en
G . s om
dar
aa
træ
baade
i
lik e
m an ge
i a o g b.
o g ein a n n a n til
islet.
gonger 8
traa­
eg
de t
E in farge til r e n n in g
g je ra
U p p b in d in g a
set
er e n ­
D ifo r
defram , etter kvarandre, skaft im o t fo ttrø; ein
g o d t,
trør
i m ynster
alls tø d t
2 trøer n ed p aa ein g o n g , slik
som te ik n in g a syner.
I a trør ein n ed 1 o g
2 sam stundes, so 3 o g 3 so 2
vis.
I
vis ned.
o g 4, skifte­
b trør ein 1 o g 2 sam stundes, skifte­
S jaa vel p a a te ik n in g a o g p rø v sjølv.
faa,
nytte
um
s aum .
For
de t
av
eg
s om
av
berre
etter
Dei
av desse belti
tak i.
av
k læ di
takk
te ik n in g a der kan
fleste av oss hev aldri
eller te le m o rk sb u n ad .
D ifo r
v ar det
i , "e k sp e d itio n e n “ aat b la d e var aa faa
kjo larne.
og
M y ns ter
m an ge
m ed
baade
De
hev,
v ild e
m eg
med o g utan
hev slett ikkje
M e n s ku r­
m e hjartans g je rn e faa
Ja kva tru r D e ?
V y rd s am h e ls in g !
M u n k e b e lte .
E in
24
skal
ren n e
fa rga
b o m u lls g a rn
Ho. R.
nr.
o g træ dei 2 traa dar (loen) i ein h o v o ld
for
M e n diverre tru r­
ra ad o g tid til aa s a u m a m y k je p aa klæ di.
den
onnor
er dei ofte reint
skal D e h a
i bla de.
det.
in g i
etter, korleis
leid
um o g e le g e .
h a llin g
me
det er s an neleg ikkje
er
For konor
vert
seg
ein
det
lyt sjaa
yver m ag e n .
re ttleiding arn e
ved
vert
klæ de,
s au m a.
berre
3 — 5 — 8 aar —
I m a n g e b y g d e r er dei g a m le
fa rge, som ein lik a r betre, faar ein eit tenleg t sum arty.
enkelt
u p p e i b y g d e rn e —
h øv e til aa vera slavar av m oten .
lett o