Dar kjem dampen Mel: Ivar Medaas – Tekst: Ragnvald Hammer Ved Bryggja i Bergen dar ligg da ein båt - so blankpust og fin at han lyse, med skikkele maste og pipa med låt - og månge slags vara han hyse Refr: Dar kjem dampen, gamle dampen - ta på deg triskona og spring, Dar kjem dampen, gamle dampen - dinge-dinge-dinge-dinge-ding I romet ligg mjølsekkena i høge lag - og kassa med abelsine. På dekkje e da fullt udå adle slag - mjelkespadn og røyre og tine. Refr…… So ringje kapeidn og skuta legg ifrå - no vinka dei adle dei kjende. Og alltid kom ”Oster” seg trufast utpå - og alltid han kom seg attende. Refr…….. Han kneisa med skorstein og vifta med flagd - gjønå fjord og sund fram han stemne. Da alltid e ”Oster” si store bragd - om Osterøyne trutt å femne Refr……… Han fer idnigjønå med damp og med køl - nett snøgt ikkje fram han fere. Men leie den veit han of fidn kvart eit høl - dit gøtt ifrå bydn han vil bere Refr……… So dreg dei i fløytå og fint da let - han legg seg til ro innved bryggja. Og ferdafølk månge i land han set - for adle so vil han huggja. Refr………. No hev han sigla i femtifem år - binda by og land saman han konne. Og når han so ikkje lenger går - då græt dei bymann og bonde: Refr: Dar fekk dampen, gamle dampen. Far or skridskorna, far stilt! Dar gjekk dampen, gamle dampen – Å detta va syr gjele ilt
© Copyright 2024