Dar kjem dampen
Mel: Ivar Medaas – Tekst: Ragnvald Hammer
Ved Bryggja i Bergen dar ligg da ein båt - so blankpust og fin at han lyse,
med skikkele maste og pipa med låt - og månge slags vara han hyse
Refr:
Dar kjem dampen, gamle dampen - ta på deg triskona og spring,
Dar kjem dampen, gamle dampen - dinge-dinge-dinge-dinge-ding
I romet ligg mjølsekkena i høge lag - og kassa med abelsine.
På dekkje e da fullt udå adle slag - mjelkespadn og røyre og tine.
Refr……
So ringje kapeidn og skuta legg ifrå - no vinka dei adle dei kjende.
Og alltid kom ”Oster” seg trufast utpå - og alltid han kom seg attende.
Refr……..
Han kneisa med skorstein og vifta med flagd - gjønå fjord og sund fram han stemne.
Da alltid e ”Oster” si store bragd - om Osterøyne trutt å femne
Refr………
Han fer idnigjønå med damp og med køl - nett snøgt ikkje fram han fere.
Men leie den veit han of fidn kvart eit høl - dit gøtt ifrå bydn han vil bere
Refr………
So dreg dei i fløytå og fint da let - han legg seg til ro innved bryggja.
Og ferdafølk månge i land han set - for adle so vil han huggja.
Refr……….
No hev han sigla i femtifem år - binda by og land saman han konne.
Og når han so ikkje lenger går - då græt dei bymann og bonde:
Refr:
Dar fekk dampen, gamle dampen. Far or skridskorna, far stilt!
Dar gjekk dampen, gamle dampen – Å detta va syr gjele ilt