känna igen kände igen | har känt igen Indikativ Presens jag du han/hon/den/det vi ni de Preteritum känner känner känner känner känner känner igen igen igen igen igen igen jag du han/hon/den/det vi ni de Perfekt jag du han/hon/den/det vi ni de kände kände kände kände kände kände igen igen igen igen igen igen Pluskvamperfekt har har har har har har känt känt känt känt känt känt igen igen igen igen igen igen ska ska ska ska ska ska känna känna känna känna känna känna jag du han/hon/den/det vi ni de hade hade hade hade hade hade känt känt känt känt känt känt igen igen igen igen igen igen Futurum jag du han/hon/den/det vi ni de igen; igen; igen; igen; igen; igen; kommer kommer kommer kommer kommer kommer (att) (att) (att) (att) (att) (att) känna känna känna känna känna känna igen igen igen igen igen igen Konditionalis Konditionalis 1 jag du han/hon/den/det vi ni de Konditionalis 2 skulle skulle skulle skulle skulle skulle känna känna känna känna känna känna igen igen igen igen igen igen jag du han/hon/den/det vi ni de skulle skulle skulle skulle skulle skulle (ha) (ha) (ha) (ha) (ha) (ha) känt känt känt känt känt känt igen igen igen igen igen igen Imperativ Imperativ du ni känn igen! känn igen! Sida 1 Powered by TCPDF (www.tcpdf.org) 24.04.2017
© Copyright 2025