känna igen

känna igen
kände igen | har känt igen
Indikativ
Presens
jag
du
han/hon/den/det
vi
ni
de
Preteritum
känner
känner
känner
känner
känner
känner
igen
igen
igen
igen
igen
igen
jag
du
han/hon/den/det
vi
ni
de
Perfekt
jag
du
han/hon/den/det
vi
ni
de
kände
kände
kände
kände
kände
kände
igen
igen
igen
igen
igen
igen
Pluskvamperfekt
har
har
har
har
har
har
känt
känt
känt
känt
känt
känt
igen
igen
igen
igen
igen
igen
ska
ska
ska
ska
ska
ska
känna
känna
känna
känna
känna
känna
jag
du
han/hon/den/det
vi
ni
de
hade
hade
hade
hade
hade
hade
känt
känt
känt
känt
känt
känt
igen
igen
igen
igen
igen
igen
Futurum
jag
du
han/hon/den/det
vi
ni
de
igen;
igen;
igen;
igen;
igen;
igen;
kommer
kommer
kommer
kommer
kommer
kommer
(att)
(att)
(att)
(att)
(att)
(att)
känna
känna
känna
känna
känna
känna
igen
igen
igen
igen
igen
igen
Konditionalis
Konditionalis 1
jag
du
han/hon/den/det
vi
ni
de
Konditionalis 2
skulle
skulle
skulle
skulle
skulle
skulle
känna
känna
känna
känna
känna
känna
igen
igen
igen
igen
igen
igen
jag
du
han/hon/den/det
vi
ni
de
skulle
skulle
skulle
skulle
skulle
skulle
(ha)
(ha)
(ha)
(ha)
(ha)
(ha)
känt
känt
känt
känt
känt
känt
igen
igen
igen
igen
igen
igen
Imperativ
Imperativ
du
ni
känn igen!
känn igen!
Sida 1
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)
24.04.2017