Lekent på Ludo
Kultur Harstad Tidende Tirsdag 23. juni 2015 Sprelske russiske stemmer 29 KONSERT • Festspillene i Nord- Norge 2015 • En reise i russisk musikk • Arkady Shilkloper, horn • FMKN • Alexander Hanson, dirigent • Mandag kl 18 • Harstad Kulturhus • Storsalen • Publikum: 450 Den russiske hornisten Arkady Shilkloper imponerte med alle sine hornkunster. Det gjorde også FMKN. Det er ikkje første gongen FMKN og Arkady Shilkloper samarbeider. Alt i 2013 møttest dei og det resulterte i fleire konsertar i Finnmark og Murmansk. Under årets festspel fekk dei vist at dette er eit svært vellukka samarbeid. Humor Arkady Shilkloper er nemleg ein stor kunstnar på sitt instrument eller rettare sagt sine horninstrument. Ein kan ikkje anne enn bli imponert over kor elegant han trakterte instrumenta. Leikande lett ligg han i rytmisk hot tempo i dei høge registra så vel som i dei djupe. Når han brukte det det over 4 meter lange alpehornet leika han seg med naturtonar, overtonar og ”evige” tonar ved bruk av sirklepust, slik at det blir interessant musikk av det. Samme instrument pusla han saman til ein ”alpadido” som klang lik ein australsk didjiridu. Også ein konkylie brukte han til å få fram kraftige uttrykk. Han hadde ein morosam formidling både når han presenterte musikken sin og når han spelte den. På eit av verka sine veksla han mellom anna hurtig fram og tilbake på det lyse flygelhornet og mørkare walthornet. Tekniske og dynamiske kromspring utfø- HØYT HORN: Arkady Shilkloper og FMKN. Foto: Øivind Arvola rer han elegant og musikalsk. Den snart 60 år gamle hornisten har mellom anna vore solo-hornist i Bolsjoi-operaens orkester og i Moskva Filharmoniske Orkester, men er nå fulltids frilanshornist. Det seier litt om ein person som stadig tørr å utforske instrumentet sitt. Ikkje minst innan jazz og improvisasjon har Shilkloper gjort seg bemerka. Han er kjent for samarbeidet med den ukrainske jazzpianisten og komponisten Misha Alperin. Dei har vitja Norge og Harstad fleire gonger. Programmet avslutta nettopp med eit rytmisk og feiande flott verk av Misha Alperin. Men først og fremst var det Shilkloper sjølv som stod sentralt på programmet med heile fire sjølvskrivne verk; Torn Bag, Blackmail & Kobra, Folk Song og Phiga. Jazzig Det er verk som er skrive stort sett for storband, men Arkady Shilkloper likar betre å spele med Divisjonsmusikken. –Då kjem det fram mykje meir fargar. Men verka hans var sterkt prega av jazzig rytmer. Av og til minte klang og rytmer om bernsteinske latinorytmer. Dei fire slagverkarane i orkesteret gav i alle fall vanvittig groove til både orkester og solist. Skjønar godt at han såg fornøgd ut! At dei store russike komponistane også fekk plass er sjøvsagt. Glinkas friske og krevjande overture til Ruslan & Ludmila var ein herleg og stemningssetjande start på programmet. Sjefsdirigenten Alexander Hanson har eit godt grep om orkesteret og får fram energi og kraft noe vi også opplevde i Symphonic Dance No.1 av Rachmaninov og ikkje minst i Tsjajkovskijs Finale frå Symphony No.2 ”Little Russian”. Fortent Dette vart nok eit høgdepuntk for undertegna. Her kom dirigentens presisjon, spel på dynamiske kontrastar samt tempoendringar godt fram. Det sprudla av orkesteret. I tillegg er han jo veldig flink til å formidle nyttig informasjon om verka. Elles må ein ein trekke fram nydelege solistiske innslag på saksofon i Rachmaninovs verk - sårt og inderleg, mens det i Phiga var ein heftig rytmisk dialog med hornisten. Det var eit spennande rytmisk verk som ikkje så lett kan plasserast i nokon stilistisk bås. Derav namnet Phiga(ikke fuge – ikke gigue) ifølge komponisten. Orkesteret hadde jamnt over mykje krevjande stoff på konserten. Trampeklapp for dei, dirigenten og den russiske gjesten var velfortent! Fylkesråd Line Fussdal hadde ei kort innleiing der ho mellom anna peika på kor viktig det er med dialog og samvær no når storpolitikken strammar til med restriksjonar og frykt. At dette skjedde nettopp på konserten med ein russar og eit militærkorps understrekar bodskapen hennar. Vi vonar det hjelper! Kåre Torvanger Lekent på Ludo Duoen lekte seg, og publikum koste seg, da herrene Sundquist (kontrabass) og Sponberg (fiolin) serverte musikkhistorien på 45 minutter. FESTSPILLENE: På Ludo mandag formiddag spilte de på lag med et publikum som hadde nytt sin suppe og var klar for action. For her fikk vi klassequizzen, der gutta satte publikum på prøve med å slå an en tone eller to, og så var det opp til de fremmøtte å gjette hvilket musikkstykke tonene var fra. Gjettet godt Og publikum viste seg svært kompetent, uansett om det var snakk om Bach, Grieg eller andre. I festspillprogrammet står det at Knut Erik Sundquist og Atle Sponberg åpner festspillukens formiddagsarrangementer på Ludo med en virtuos reise gjennom musikkhistorien, at de er de raskeste strykerne i Norge, og at de tar oss helt tilbake til oldtiden og frem til Lady Gaga. Tango beste triks Vel, mye stemmer om de to førsteamanuensene ved Musikkonservatoriet i Tromsø, men for at forestillingen ikke skulle bli altfor lang, som Sundquist formulerte det, hoppet de over de første tusenvis av år, og startet med pave Gregor og gregoriansk sang fra 1100-tallet. Så ble det et nytt hopp på 500 år før Bach og Händel ble presentert. - Vi har også øvd på en jæ… fin tango, men den sparer vi til ekstranummeret, sier Sund- HUMORKAMERATENE: De evner å formidle musikkhistorien på en måte som gjør den forståelig for de fleste, fiolinisten Atle Sponberg og bassisten Knut Erik Sundquist. Foto: Frank R. Roksøy quist, og røper at det definitiv beste sjekketrikset for unge menn, er å lære seg tango. Tango-elsker Alte Sponberg er klassisk fiolinist fra Gjøvik, og godt kjent for sitt nære for- hold til argentinsk tango. I gamle dager fikk han 20.000 kroner i stipend for å studere tango i Paris. - Og siden tangoen oppsto på barer og nattklubber…, smiler han og overlater resten til de cirka 150 på Ludo. Frank R Roksøy 95108429 - [email protected]
© Copyright 2024