1. No category

written by: AngeMarceLii
@copyright2013
Si Renalyn ay isang maaruga at mapagmahal na dalagita..kung magbigay ng pagmamahal ay buongbuo.paano nalang kung ang taong una niyang inibig ay mas piniling makasal sa iba? magkakaroon pa
kaya ng kaunting space sa puso ni ren para sa pagbabalik ng unang minahal? oh handa na siyang ialay
nalang sa ibang nilalang na gwapo slash mabait slash mahangin slash astig ang kanyang lubos na
pagmamahal? eh paano nalang kung ang kontrabida sa buhay niya ay isang sirena?...joke, isang BRUHA?
may laban pa kaya si renalyn??
an unending love story of two different worlds collided. hindi lang iisang pangyayari kundi for the nth
time, destiny tested their love for each other. forgiveness and acceptance is needed. time and love is
needed.. renalyn and erwin, a perfect couple getting stronger and stronger for every situation.
so..handa na ba kayo sa strange, creepy but worth it na tatahakin ni renalyn just to reach her lover's
heart?..
ay basta, basahin niyo nalang..hehehe
enjoooy
INTRODUCTION:
well, una sa lahat? ako'y may pangalan (kasi hindi ako alien), ako ay si RENALYN PIA LEDESMA, ren for
short. isa akong estudyante sa isang academy, nabubuhay sa pagkain at tubig... hahaha, siyempre,
kasama ang natatanging ina ko na mahal na mahal ko, isa akong simpleng babae, mahaba ang buhok,
kulot sa laylayan, kayumanggi ang balat (kasi Pinoy ako :P), uhm..height ko? well, hindi naman
katangkaran, hindi rin kapandakan.. nasa average height lang^^, sexy ako siyempre..walang aangal
wen?... mahilig ako sa pandaaa!!!! pati na rin kay winnie the pooh :"> pero no choice, PANDA pa rin
ako..wahahaha, i love colors violet, pink, sky blue.. kaya ang makikita niyo sa kwarto ko na karamihan sa
mga natatanging gamit ko ay pink and purple <3 yung pintura sa dingding lang ang sky blue,
hehehe..mabait ako (walang kokontra),isa akong dakilang tsismosa ( hindi masiyado), hindi man
katalinuhan atleast nasa tamang pag-iisip. i have a bro (malalaman niyo din) pero sinasabi ng ilan na only
child ako.. TAKE NOTE: HINDI PO AKO SPOILED.. dahil hindi lahat ng only child ay spoiled. yan po siguro
muna ang ishashare ko tungkol sa akin..
and now, let us go back on about what happened 4 YEARS AGO:
*FLASHBACK-ing 4 years agoooo
―sandali!!, huwag kang tumakbo !..”
nakakainis! nakakainis siya!, hinulog na nga niya yung ice cream ko, siya pa itong magagalit.. anak ng
tadpole na lumalangoy sa putik naman oh ! =___=++
―hala naman…sandali!!”
alam niyo yung feeling na, ilang inch nalang ang paborito mong desert sa bunganga mo..alam niyo yung
feeling na takam na takam ka na..pero dahil lang sa tumatakbong mukhang tipaklong na lalaki eh
maglalaho ang pinapantasya kong may pa-slow slow motion pang kakainin ang ice cream?... hindi ko siya
pinansin, direderetso lang ako nang bigla niya akong tinawag
―sandali lang ate!” eechhoosss me, i'm not an ATE, i am still young! mukha na ba akong pinagtalupan ng
matanda at matanda?..hindi diba?.diba?.diba?
lumingon ako, pawisan siya? eh? hindi naman malayo tinakbo ko ah, o sadyang pawisin lang
siya?..hahahhaa, yung ilong niya ang nagpapawis...LaughingOutLoud :D
―….”
―sorry na, heto oh”
inabot niya sa akin yung ice cream, bumili yata ulit? >.< dapat lang!, para ituloy ko na ang pagpapantasya
ko sa ice cream. ice cream kasi ang kinakain ko kapag bad trip or may iniisip ako. kinuha ko lang tapos
umupo doon sa may bench sa tabi ng malaking puno ng mangga. namamasyal kasi kami ni mama dito sa
park, sabi niya may kakausapin lang siyang kaibigan niya.
―ilang taon ka na?” nagulat ko, yung lalaki nanaman na naghulog ng ice cream ko >.< bakit gusto niyang
malaman?
"eh bakit ba?" mataray kong sagot
"masama ba kung gusto kong malaman?"
"13″ >.< walang ekspresyon kong sagot
―ah, parehas lang pala tayo”
and so?..nakakainis siya..ayaw ko siya makita.
―alis ka dito,alis! ayaw kita” suway ko kasabay na yung pag-wave ko ng kamay na parang may pinapa-alis
na aso
―ang sama mo naman -___-” dapat lang, masungit ako sa taong sinisira ang ice cream koooohhh
―shooo!!!” sigaw ko kasi hindi pa siya umaalis, kahit makita na kami ng mga tao, wala akong pakialam
―oo na,heto na!” hala, nagalit?.. hahahaha, ang cute naman niyang magalit..ayy, joowk lang !
―by the way..” lumingon siya
―pangalan ko ay carlo, sana magkita tayo ulit” ngumiti siya at saka umalis na
―carlo..hmmm” natigilan ako sa pag-iisip nang may yumakap sa akin
―anak ! ren TT^TT” ay…si mama lang pala
―anak, kung saan saan kita hinanap, bakit ka umalis sa tabi ng ice cream stand? bakit hindi mo ko
hinintay, anak maayos ka ba, wala bang nangyari sayo?”..tuloy tuloy na tanong ni mama, halos
mangiyak-ngiyak na
hindi na ako nakasagot,
―uwi na tayo anak”..hinawakan ni mama kamay ko at umalis na ako, nang narinig kong may nag-psst sa
akin..
lumingon ako, si carlo pala >.< nag-wave siya ng byebye sa akin, naalala ko..hindi nya pala ako pangalan
ko kaya psst ang tawag niya >.< grrr,so cruel, pwede namang -miss- diba?.kaylangan pang -psst-??
inisnob ko lang siya at dumiretso na kami ni mama sa kotse...oo na, ako na ang isnobera ng bayan =__=
nakasakay na kami ng bigla akong nagulat at tinignan ang cellphone
O_________________O
---aaaaaaaarrrrrrrgggghhhh yung keychain ko na panda! nawawala >_<
-------------CHAPTER 1: sweet 17
RENALYN’S POV
―miss! huwag mo siyang ilayo sa akin please ! miss !”
―lumayo ka nga ! kaya ayaw ko sa mga lalaki eh!, nananakit!!”
ano ba yan,ish.. nakakainis na talaga, lahat nalang ng lalaki nagpapaiyak ng babae!, pinaiyak ba naman
ng bestfriend ko na si grace, kaya heto, hila-hila ko si grace papalayo sa mokong na boyfriend niya >.<
nang biglang
―aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhh!!!!”
*blink *blink *blink aishhht.. nahulog lang pala ako sa kama ko, panginip nanaman >.< angshaket pa ng
pagkabagsak ko, pwetan lang naman kasi ang unang bumagsak =___= ..naku naku, makabangon na nga
para tignan ang orasan
―huwaaat!, late na ako!” onganaman, late na talaga ako.. mag-aalas-syiete na kaya, eh alas-syiete pasok
ko.. >.< lagot ako neto kei professor sungit.
agad agad na akong nagshower, then nagbihis, kinuha ng bag then dali-daling binuksan ang pinto at
*BAAAANG !
―aray! naku nman !” hawak hawak ko ang noo ko sa pagkakauntog sa isang ta–.. teka, sino itong alien
slash tipaklong slash tadpole slash pogi na ito?..ay!! nebermind the last adjective >__<
―sino ka?, umalis ka nga dito sa pamamahay namin!”
―sorry naman, heto na aalis na”, binuhat na niya yung kahon na buhat buhat niya sa likod niya ng
magkauntugan kami.. ako naman itong tumatakbo pababa ng hagdan
―mom, sorry late na ako.. gotta go!”
―oh, ingat ka”
ERWIN’S POV
anu ba yan, ang sungit naman niya.. ako na nga itong tumutulong sa pag-aayos ng gamit nila sa bahay
nila tapos ako pa itong susungitan niya, buti nalang may pasok yun at nak-alis na
―naku, sorry sa inasal ng anak ko ha, naririnig kasi hanggang dito yung pagsigaw niya”
―okay lang po” kahit hindi talaga okay sa akin >.<
‘ahmm,ma’am, ilang taon na po ang anak niyo?’
―17 na siya, ngayong araw ang birthday niya”
―naku, ganun po ba”.. 17 na pala yun, pero kung magalit kanina parang daig pa ang batang nagtatantrum >.<
―alis na po ako ma’am.. nalagay ko na po yung gamit ninyo sa may bodega”
―salamat iho ha, pwede bang humingi ulit ako ng favor,ako lang kasi andito sa bahay, eh mamayang alassinko na uwian ni renalyn, tulungan mo sana ako sa paghahanda”
―naku, oo naman po ma’am”
―wag mo nga akong ma-mam mam diyan, tawagin mo nalang akong tita”
―cge po tita” sabay ngiti ko para naman may epekt.. hahaha
―osha sha..umpisa na tayo”
RENALYN’S POV
sige pa, takbo pa ren!, at makaka-abot ka na sa room niyo bago makarating ang professor
yan na!!
―Ms. Ledesma, you are late, i just finished checking the attendance and i marked you absent” hala, late
ako pero nilagay na absent? cruel naman TT.TT may pa-english english pa, eh Fil naman ang subject niya,
englishin ko nga rin
―but sir, i got here 3 minutes before the time, ” at ayun na nga nag-ring na ang bell matapos kong
sabihin iyon
―yes, you’re right Ms. Ledesma, but you see, starting today, i will check the attendance before the bell
rings so that there would be no hindrances during my lecture time.” blah blah blah.ang dami daming
sinabi pa-uupuin din lang pala ako xD
―psst, bespren, HAPPY BIRTHDAY :”> ” bulong ni Marjorie pagkaupo ko, magkatabi lang kasi ang upuan
namin. bigla akong napaisip.. birthday ko nga ngayon!!!.. hahahaha.. napaka-ulyanin ko talaga,
hahaha..kaya ayun, nginitian ko nalang siya
―salamat”
———
ERWIN’S POV
soooo tiring, nakakapagod talaga tong araw na ito (yukk parang babae lang)
―iho, ito pa, pakisabt doon sa taas ng pintuan, tsaka pati yung mga letterings pakilagay narin sa dingding
sa likod ng lamesa”
super utusera pala itong nanay ng renalyn na iyon,pasalamat siya kahit kakakilala ko lang siya kanina,
pinagbigyan ko nanay niya. tsaka yung anak niya na 17 ba?..tsss, ang laki laki na may party pang
nalalaman..and worst, yung party niya may letterings pang nakasabit..grrr (yukk parang babae ULIT)
=_________=
―iho, last one, itong favorite character niya, pakisabit sa harap ng gate” oo na po, ako na binansagang
tagasabit prince
―wow, winnie the pooh po ang paborito niyang character?”
―oo, kung makikita mo kwarto niya, maraming winnie the pooh ang gamit, pero mas maraming panda”
..winnie the pooh…naalala ko tuloy si eril, mahilig siya sa winnie the pooh .. TT.TT
―o iho, bat biglang lumungkot mukha mo”
―w-wala ho, naalala ko lang po kasi si eril, mahilig siya sa winnie the pooh, kung buhay pa po siya ngayon,
siguro gustung-gusto niyang maging kaibigan si renalyn”-which is biro lang, ayoko ngang maging
kaibigan ng amazonang iyun si Eril..mamaya kung ano pa magawa nun kay Eril
―naku..pasensya na iho”
―w-wag niyo na pong isipin iyun, ang isipin niyo po ay 5 minutes nalang at dismissal na nila renalyn” yan,
tama lng erwin para makalimutan mo ang sakit na nadarama mo ngayon.
―alis na po ako tita”
―naku, hindi ba pwedeng magstay ka na muna at makicelebrate?”
―hindi na ho, wala ho kasing kasama si bunso sa bahay ngayon, mahirap na pong iwan siya doon lalo na
pag gabi”.. cge lang erwin, kaya mo yan
―ganun ba iho, sige ingat ka sa daan ahh, promise, babawi ako sa pagtulong mo sa akin, maraming
salamat uli”
at ayun nga umalis na ako, umuwi sa bahay at pinagluto si bunso ng makakain..
―kuya, andiyaan ka na pala, hehehe” napalingon ako at nakita si molly, oo,siya ang bunso, bunsong
damulag, dahil kahit 14 y/o na eh para paring bata kung kumilos.. palibhasa spoiled.. spell SPOILED = MO-L-L-Y.
kumain na kami at nang tignan ko ang oras, mag-aalas sais na ng gabi, napaisip ako.. siguro masaya na
ang birthday ng babaeng sungit na iyon, makapahangin na nga sa labas
―molly ! lalabas lang ako saglit, maglalakad-lakad!” sigaw ko mula sa paanan ng hagdan.
―k-kuya…” malumanay niyang sambit
―bakit? may nangyari ba?” nagtataka padin ako dahil nakalabas lang ang ulo niya sa pintuan ang kwarto
niya
―p-please, pabili naman ng na-nap-k-kin” huwaaat!!!.. na-napkin ba kamo??
wala akong nagawa, lumabas na ako at binilhan siya ng napkin, natawa pa yung tindera dahil akala niya
kung anung gagawin ko sa napkin >.< at ayun, umuwi na ako para ibigay kay molly ang precious napkin
niya, precious?.. yukk.. sabay alis ulit ako ng bahay para maglakad-lakad.
mula dito sa kinatatayuan ko sa entrance ng garden na katapat ng bahay namin, rinig na rinig ko ang
halak-hak ng mga tao sa dulo ng garden.. oo, isa kaming maliit na village, na pinalilibutan ang isang
napakagandang garden. magkatapat lang ang bahay ko sa bahay ng asungut na babae na
iyon,nahaharangan ng lang nitong garden.
namasyal masyal pa ako, hanggang sa marating ko ang isa pang entrance ng garden, at kaching !! sa
paglabas ko sa garden, nagulat nlang ako at napakaraming tao, puros babae pa!, ganu ba talaga kasadista ang babaeng iyon at hindi nag-iimbita ng lalaki? maganda naman pala siya, masungit nga lang,
ang haba at kulot sa laylayan pa ang buhok niya.. ang gandang pagmasdan..kaso eh ang su————- uhoh.. anong gagawin ko? tatakbo? magtatago?…eh kasi nakatingin siya sa akin... ang shy ko naman, pero
wala na akong nagawa, mga paa ko nagumpisa nang maglakad, yung tila ba my utak mga paa ko?, at
heto, lumayo na ako sa lugar na iyon.
------------CHAPTER 1.1: still sweet 17
RENALYN’S POV
oo nga, birthday ko ngayon, bakit ba ang ulyanin ko? psh.. kinuha ko celpon ko sa bag habang may klase,
tutal wala naman si sir chuchu, kaya ‘chuchu’ tawag namin kasi TREN ang first name niya,
haha..nakakaloka..
2 new messages received. tinignan ko, yung isa galing kay mama at yung isa galing sa unknown
number..sino kaya yun? anyways, una kong tinignan yung text ni mama
―anak, ren.. maligayang kaarawan, naghanda ako ngayon, imbitahan mo mga kaibigan mo “
ayun eh!..with matching smiley face pa, hahaha. lunch time na, inimbitahan ko sila Karel at Grace,
siyempre yung iba ko ding kaklase. and take note: WALA AKONG INIMBITAHANG LALAKI! wahahah! ang
genius ko talaga. mamatay silang mga boys sa inggit, dahil ALL-GIRLS ang party ko no!
at heto, ang bilis ng oras, biruin mo uwian na?.. hehehe, at dahil malapit lang ang school namin sa bahay,
naglakad nalang kami mabuti nalang at hindi ko inimbitahan si chloe..naku! kung sinama ko iyun magiinarte iyon..palibhasa spoiled at malandi, isama na ang pagiging epal niya.. oops, sorry, i’m too
judgemental >.< kaso totoo naman, madami ngang naiinis sa kaniya eh..siempre kasama na ako,si grace
at si karel.
finally came to our house^^ then there’s a song tributed to me, siyempre, kinanta ni grace, magaling yan
kumanta eh ^^. happy happy kaming lahat, si mama mukhang nag-eenjoy din makisalamuha, kita ko siya
nakaupo sa kusina, napipinta ko na pagod na siya.. awww, my dearest mother needs a rest
―ma, need mo nang magrest, dalhin na kita sa kwarto para makapagpahinga ka na”
―no ren, paano mga bisita mo, gusto ko pa silang makilala ng mabuti”. hindi ko siya pinakinggan, i insist
na dapat ipahinga na niya ang sarili niya
―ma, makikilala mo rin ulit sila , marami pang araw.. ma, you need a rest, ako na po ang bahala.. “
―naku, sige na nga, oh, bantayan mo ang bahay haa”. oo, kami lang ni mama ang magkasama ngayon, to
think na dapat may baby brother ako kaso nalaglagan si mama. naalala ko pa na sobrang iyak niya noon,
6 years old palang ako noon kaya wala pa akong gaanong malay. my mom considers me as the only child,
but i refuse.. mas pinili kong itawag akong panganay dahil kahit wala na si baby brother,naging kapatid
ko parin siya kahit hindi niya nasilayan ang mundo.
―yes ma” at hinatid ko na si mama sa kwarto niya, bumalik na ako sa sala and nakisalamuha.
i was near the front door, nakabukas ito, siyempre may mga tao rin sa labas ng bahay eh.. then this guy,
nakatayo sa may gate, familiar siya but i can’t remember
-------------CHAPTER 2: prince academy
——after 1 wk——
*i was eating an ice cream nang biglang kinuha ng isang lalaki, at saka may nilbas siyang mga sweets sa
bulsa niya, poochie, stick-o, cream stick, at sprinkles.. dahan dahan niyang nilagyan ng sweets and ice
cream ko, then inabot niya pabalik sa akin..huwwaaawww!! nkakatakam, kakainin ko
na…sana….sana…kaso…
―renalyyyyyyyynnnnnnnnnn!!!!!”
ayy pusa! jusme! nagulat naman daw ako huh..
―a-eh?”
―anung a eh ka dyan?.. uwian na teh!, tinulugan mo ang last period natin which is si sir chuchu..
pasalamat ka sinabi ni karel na sobrang puyat mo kaya hinayaan ka ni sir”-grace
―g-ganun ba..”
―ren! may pogi sa school!, dali!” sabi ni karel na kapapasok lang sa room..
―ow em!!!.. oo pala..bespren, balita ko may gwapo na tayong schoolmate!!”–tili naman tong si
grace..haist….. hindi na ako nakapagsalita, bigla nalang nila akong hinila, andito kami ngayon sa school
grounds, grabe, andaming babae dito, nagbubulungan, nagtitili?..susme, cnu ba kc ung lalaking iyon?..
biglang may kotseng dumamba sa tapat ng entrance ng school, then bumaba ang isang lalaking ————
—
―ow em! ang gwapo niya!!”
―hot!”
―para siyang artista!” sigaw ng mga munting kababaihan na walang ibang magawa kundi magtili ng
magtili..hello!! ang precious eardrums ko po! >____<
OKKKAAAYYY???? ayun si guy, nakashades pa ang eyes?? exchus me, hindi naman tumatama ang araw
ah?..tsaka hapon na noh, hello? natatakpan ng cLouds ang sun kaya bakit siya na kashades?……….then
bigla niyang tinanggal yung shades, sobra na ang tili ng mga babae pati sila karel at grace napasama sa
pagtili..kairita >___<pero infairness gwapo..mei lahi yata?
then biglang may sumigaw— “carlo Lorenzo Lee!!.. saranghaeyo !”..aba aber, mukhang sikat yata? at
kilala kaagad?
―bestpren” siniko ako ni grace.. “oo pala, nalagap ko half korean si carlo”..
―at ang parents niya ay parehong working partners sa seoul, south korea!” biglang sabad ni karel na
mukhang nakaalap ng balita sa ibang grupo.. hmmm, gwapo, matangkad.. masungit kaya?
———————————————-
―hayy! at home at last, buwahahaha” pagpasok ko sa kwarto, agad agad kong inopen ang facebook,
nang may nakita ako sa newsfeed.. ang post ay ’2 minutes ago’…. “CARLO LORENZO LEE”.. pinindot ko..
ow what!! 2.5k likes?! gaaawwwdd…ganun ba siya kagwapo at kinababaliwan siya?.. makaoffline na nga
sa facebook >__< at ayun, inopen ko nalang ang aking munting blogg sa wordpress na
TOTALLYOFFICIALLYMINE.wordpress.com (hula lang yan, huwag nang isearch^^) .. doon ko inuupdate
ang feelings ko..bale parang dairy online ba?…
*click *click*click*click*click*click*click.. ENTER!, done!
tumalon ako sa kama ko at niyakap si sabrina…ang precious human-sized blue magic teddy bear
ko..heha, gift sakin toh ni grace ang karel nung 17th birthday ko..ayos ba? ^_________^ hindi ko
namalayan bigla nalang akong inantok at nakatulog na nga
————————————————
*zzzzziiiiiiipppppppppppp
*tooooog tooooog tooooog
*sshhhhhhhuuuuuuuwwwwweeeeeeewwwwwwwwwww
t-teka ano un?.. ang aga aga ha?.. minulat ko mata ko, then tingin sa orasan… 6:00 palang ah..eh 7:30am
pa ang pasok ko.. sino nanaman kayang umistorbong magbutas sa pader ar magpokpok ng martilyo ng
ganito kaaga?
―o ren, anak gising ka na pala” lumingon ako then nakita si mama
―ma, cnu ung nagpopokpok ng martilyo?..
―ah..yun ba, si erwin yun.. napadaan kasi siya sa eh nalaman kong hindi naman siya busy kasi
namamasyal lang siya..ayun nakiusap ako na ikabit niya yung malaking picture frame mo sa sala, sa
mismong taas ng telebisyon”..
ahh..yun lang pala.. aka————huuuwaaatt!!!!.. picture ko!?!?!?!.. dali-dali akong bumaba ng hagdan,
at ayon nakita ko nga si guy na ang pangalan daw e ‘erwin’..
―t-teka!” sigaw ko, bigla siyang lumingon at tumingin sa kinatatayuan ko.. napatigil ako, ohmeged..i saw
this face before!.. except sa time na nagkabunggo kami nung bigla-bigla akong lumabas ng kwarto dahil
late na ako sa school… but, hindi ako nagkakamali..siya si mysterious guy na nakita ko the night of my
birthday!..oo! siya un!
―oi, nakatulala ka diyan, nagagwapuhan ka sakin?”..nabuhayan dugo ko at bumalik ang senses
ko..kumulo dugo ko..kaya ayaw ko sa mga lalaki eh! mga feelingero! (A/N: oooopps, my readers who are
boys, don’t take it seriously.. sa side lang yun ni ren..hindi sa real life^^)…
―hhmmppffftt!!!, a-amin na nga yan!” bigla kong hinablot yung picture frame ko sa kaniya
―oh bat mo kinuha?, ilalagay ko pa oh”
―a-ako nang maglalagay..naisipan ko, sa kwarto ko ilalagay..”
―edi ako na ang maglagay sa kwarto m—”
―h-hindi na!..” sabay takbo ako sa kwarto ko at agad-agad na tinago ito.. nahihiya ako, ung picture kasi,
yun yung time na sumali ako sa search for mr. and ms. Prince academy. luckily, i got the title of Ms.
Prince academy ^_____^. noong elementary palang ako si Yanna scott ang lagi daw ms. prince academy,
then, sumunod sa kaniya si arcie morales.. well, naggraduate na sila sa Prince academy.. since si Jiro
festin na ang principal ng school, naisipan niyang gumawa ng pageant na search for mr. and ms. prince
academy every year. we all thought it was a good program, kaya sinabak nila ako…
[A/N..hihi sa author po ng My prince na si alyloony.. super fan mu aku ^^]
ERWIN’S POV
hayy..sungit talaga nun, ako na nga itong tumutulong eh..
―naku erwin..pasensya ka na sa anak ko ha.. ayaw kc maexpose picture nun, hahaha”
―ah..okay lang po, saang school pu ba siya nag-aaral?”
―sa Prince academy iho”
ahh..sa princ————-huwaat?..schoolmate ko siya?.. pero bakit hindi ko siya nakikita doon?..
hmmmmmmmm
―ah iho..mauna ka na, may pasok ka pa..pasensya na sa abala ha”
nagpaalam na ako at umalis..naghanda na din ako at saka naglakad na papunta sa academy…
----------CHAPTER 3: aw my gawd >__<
RENALYN'S POV
"yeah its saturday! supah dupah shopping day today!..shopping tayu mga sis"
"hay naku karel, magshopping ka mag-isa mo..kita mong nararush namin tong project eh"--grace
"oo na cge na... tsaka kasalanan niyo yan noh..matagal nang binigay ngayon nyo lang gagawin kung
kelan sa monday na ang deadline...bbelllaaatttt"
"oi, kasalanan ba kung kinagat ng alaga ko yung project namin.. tsaka madali lang naman..tignan mo
patapos na nga kami ni ren eh"
"yah right..that's an old excuse grace..hahaha"
"ano sabi mo?"
"bleeeeeeehhhh..hahaha"
hahayy.. itong dalawa talagang babaitang ito.. naghahabulan nanaman sa loob ng classroom..pasalamat
sila, uwian na.. haysst.. maka-cr nga muna. tumayo na ako at pumunta sa cr. on the way, nakarinig ako
ng iyak.... t-teka..iyak?!
"huhuhuhu...." mahina lang iyak niya pero alam ko babae kasi yung pagiyak eh.. nawala yung tipong naiihi ako..hinanap ko kung asan yung umiiyak, then napadpad ako sa locker room ...ng girls siyempre..
then i saw her
"m-miss, bakit ka umiiyak? may n-nangyari ba?"
inangat niya ulo niya..t-teka siya yung babaeng sumigaw last week ng "carlo lorenzo lee, saranghaeyo!"...
pero bakit siya umiiyak ngayun?. lumapit siya sa akin tapos bigla bigla akong niyakap
"a-ang sakit... "
"a-ayaw niya sa akin"..tuloy parin siya sa paghagulgol.eh ako itong walang magawa..lalo na't hindi ko
siya kilala..pero kinuwento niya lahat sa akin..at aba! nalaman ko na ang may ayaw sa kaniya ay walang
iba kundi si Carlo Lorenzo Lee!..nak ng elepant naman oh.. akala ko mabait >__<
"g-ginawa ko lahat *sob* sabi niya gusto niya ako *sob* then nung inamin kong mahal ko siya *sob* ggusto niya lang daw ako dahil kapatid ang turing niya s-sakin *sob*" tuloy tuloy pa din siya sa
paghagulgol..hindi ko alam gagawin ko.
nang tumahan na siya, sinabi niya name niya, siya si cana delo reyes, mukhang mabait at
inosente..lumabas na kami sa locker room, then bigla akong na-iihi..jusko! lalabas na..wahuhuhuhuhu,
nagpaalam na ako kay cana, at dali-daling tumakbo papuntang cr..nang
*boooooooggsshhh
"a-araayy!!..asdfghjkl !" natumba ako at napaupo sa sahig, tinignan ko yung nakabunggo ko habang
hinihimas pwet ko
(gasp)
"carlo?!?!?" napasigaw pa ako ng kaonti, unti lang naman..
"o bakit?! tumingin ka nga kasi sa dinadaanan mo" ang sungit >.< pfht! hindi ko siya pinansin, tumayo
nalang ako at akmang tatakbo na papunta sa cr, di ko na carry!, naii-ihi na akets! nasa tapat na ako ng cr
at bubuksan na ang pinto kaso
*pssssss
huwaaahhh!, dina nakayanan =_____=
may biglang tumawa nang malakas sa likuran ko, lumingon ako, ow em!, nakita ni carlo at tatlo pang
kasama niya =___ = uberr!! >__<. tumakbo na ako paloob ng cr, grabe nakakahiya!!!!. narinig kong
nagring cellphone ko..
*calling--grace
(girl! asan ka na?)
"uhmm..kasi grace..pwedeng padala naman ako ng extra na damit..kung anung makita mo sa locker ko,
tutal uwian naman na..magsisivilian nalang ako"
(ren! may problem ba?..ano ka ba karel! lumayo ka nga kita mong kausap ko siya eh.. cge girl)
at hinung-up na niya yung phone..maya-maya dumating na sila karel at grace..nagulat yata kasi basa ang
palda ko
"girl! what happened?!?" gulat na tanong ni grace. si karel, in state of shock palang
"kukwento ko nalang mamaya" kinuha ko na yung dala ni grace na damit ko at pumasok na ako sa
cubicle.. *gasp..
"grace! karel! bakit mini-skirt!?"
"a-eh..si grace/karel kasi" aba..mag loko toh, nagsisihan pa sila!..grabe, nakakahiya naman, magmiminiskirt ako..teka..
"oi mga babaita wala naman akong miniskirt sa locker ko ah!"
"eh, kasi tong si karel, pinilit niya na siya na bahala sa pambaba mo.. tutal wala namang pantalon o khit
ano sa locker mo"
"anung ako?! ikaw kaya!"
"ikaw!"
"ikaw!"
ayy jusmiyo!, naalala ko wala nga akong dalang kahit pantalon of short sa locker ko kundi itong blouse
lang..sinuot ko na then lumabas ng cubicle
"oh bakit ganyan kayo makatingin?"
"waaah!!..you're so sexy girl! bagay sayo ang pink!"--karel
"asdfghjkl!!"
lumabas na ako at pumunta sa room para kunin ang bag,then sabay-sabay na kami nina karel at grace na
lumabas ng building. kinuwento ko sa kanila lahat simula kay cana hanggang sa mapa-ihi ako >__<
"grabe girl!, nakakahiya nga >__<" grace
"talaga!.. kung alam niyo lang na nilakasan ko loob ko para lumingon kung sino yung tumatawa" sabat
ko.. si karel naman mukhang matatawa..
"oi, karel bakit?"
"h-haaa, garabe ren, sana nakita ko kung anung reaksyon ni carlo" tumatawa si karel, habang tinatakpan
ng kanang kamay niya ang bibig niya at kaliwang kamay niya sa tiyan niya
"ayy grabe karel haa.. ang laki ng naitulong mo..malaki-laki!" sarcastic kong sagot
"speaking of the wet skirt" sabii ni grace..naku isa pang babaeng ito
"ren!, papalapit na siya!" eh?..cnu? tinuon ko pananaw ko [naks, pananaw ..nosebleed xD] sa harapan
namin..then there he is, papalapit na sa amin..
at tama nga hinala ng mga kaibigan ko, tumigil si guy sa harapan ko nginisian ako
asdfghjkl!!!!
CHAPTER 3.1: comfort
CARLO’S POV
wth??!! she just peed infront of our eyes! loko ba siya, then my friends laughed hard, so hard that she
managed to turn around and look at us. alam ko mahirap lumingon ng may kahihyan pero nagawa niya.
nakita kong hiyang-hiya siya.. kaya siguro tumatakbo siya kanina kasi ihing-ihi na siya..
―whahahaha pare nakita mo yon?..hahahah” sabad ni danmer noong pumasok na yung girl sa cr
tawanan lang ginawa ng mga mokong na ito. anung nakakatuwa doon?.. tsk, i don’t like laughing things
that are nonesense
―o-oy carlo, hintayin mo kami”. sabad naman ni kian nang nauna na akong naglalakad palayo sa kanila.
dumaan muna ako sa library to get my library card. then pumunta sa magiging room ko bukas.
naglalakad na kami sa corridor nang mapapadaan nanaman kami sa cr ng girls. bumulagta sa amin ang
tatlong girls then sa gitna,i saw that girl awhile ago.. nakapalit na siguro ng damit..
damn!! she’s gorgeous
nilapitan ko siya at nginisian… then i grabbed her arm at hinila palabas ng school
―a-ano ba! san mo ba ako dadalhin?!”
hindi ko parin siya sinasagot
―hoy lalaki!, sisigaw ako! aa~~”.. tinakpan ko bibig niya gamit mga kamay ko.. grabe ang lakas ng loob ng
babaeng ito para sumigaw.
―pwede ba miss, kung gusto mong malaman, kumalma ka muna” sabi ko habang nakatakip parin kamay
ko sa bibig niya. tumango siya at saka ko binitawan. pinunta ko siya sa kotse ko sa may gate ng school
―sakay”
―e-eh?..b-bakit ako sasakay diyan? san mo ako balak dalhin?”
nauna na akong sumakay, then binuksan ko yung door ng kotse na katapat niya
―sasakay ka ba o gusto mong pagtripan ka ng mga lalaki dahil diyan sa suot mo?!” pagalit-effect naman
daw ako siyempre.. natakot yata? biglang sumkay at sinara ang pinto nga kotse ko eh.. ang nakakaloko,
ni-lock pa niya.
―oh, happy?” sabi niya, tsk..masungit toh ah
―san mo na ako dadalhin?”. hindi ko parin siya sinasagot, dinala ko siya sa amusement park
——————-
―aaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhh!!!!”
―hoy wag ka ngang OA,” nasa prkng lot palang kami ng enchanted kingdom, agad agad siyang bumaba..
dinala ko sya dito, since kasi napahiya siya kanina..kailangan niya ng makakapawi sa kahihiyan niya
kanina
―eh kasi nakakapagtaka dinala mo ako dito sa enchanted.. first time ko kaya..hihihi”
patawa niyang sabi, ahh first time la—– first time?! tinignan ko siya, ang saya saya ng mukha niya
―huwag ka nang tatayo diyan! gora na!” bago pa ako mkapagsalita hinila na niya ako.. binyaran ko na
yung ticket, at may ride all you can sticker pa kami..
―dali! doon tayo sa anchor’s away!” dahil weekdays naman ngayon ay walang gaanong katao-tao kaya
nakasakay kami kaagad. buong ride sigaw siya ng sigaw, jusko, nakakabingi! >__<
——
RENALYN’S POV
―hahaha ang saya-saya.” natapos na namin lahat ng rides, at gabi na nga, 7pm na, naglalakad lakad
nalang kami, pumasok kami sa isang ice cream shop
♫♪ I don’t want another pretty face
I don’t want just anyone to hold
I don’t want my love to go to waste
I want you and your beautiful soul ♫♪
ooopss, someone’s calling
calling
*mamaqoo
hala, si mama >__<
―hello ma”
(anak!, naku thank the Lord, asan ka na bang bata ka?)
―e-eh, andito po ako sa enchanted kingdom”
(whaat? anung ginagawa mo diyan?)
―k-kasama ko po kaibigan ko, tri-neat po niya kasi ako”
(ganun ba, pauwi ka na ba?)
―ah opo ma..pauwi na po ako”
(cge, uwi ka na haa, mag-iingat ka)
―cge po ma, bye”
at hinung-up na ni mama ang call.. haist, akala ko sesermonan ako ni mama >__<
―miss oh” lumingon ako. inabot niya sa akin yung ice cream, kinuha ko then may bigla akong naalala. i
burst out in laughter
―hahahahah!, wahahahahahahaha” halatang gulat si guy
―b-bakit?”
―ahahahaha eh kasi whahahahhahaa.. ka-kasi..whahahahahaha” hahahaha, diko mapigilang tumawa
―bakit nga?” nagtataka parin mukha niya
pinigilan ko tawa ko, then huminahon ako..hahha
―eh kasi, sa buong rides natin, hindi pa natin kilala name ng isa’t isa” then i burst out again in laughter
tinaasan niya ako ng kilay..aysoowws, seryoso siya..
^__^ <– ako
?__? <– siya
―hahaha, ako si Renalyn Pia Ledesma, thanks for bringing me here, nakalimutan ko tuloy yung
awkardness kanina, kasi diba….alam mu na un” this time, siya naman tumawa
―hahaha, okay lang yun, ako si Carlo Lorenzo Lee”
―yah, i know your name, sikat ka sa school eh ^__^”
then some light struck my memory.. i one knew a boy who’s name was carlo..iniisip ko iyon nang
makarating na kami sa parking lot
―ren, hatid na kita sa inyo, gabing-gabi na eh”
―sige, tsaka tumawag na din si mama saib ko pauwi na ako..ah wait lang carlo haa, c-cr lang ako”
nag-nod siya then nauna na siyang pumunta sa car. pumunta na din ako sa cr outside lang ng enchanted
kingdom. after i’m done, naglakad na ako papunta sa car ni carlo nang may humawak sa braso ko
―miss, samahan mo naman ako sa loob ng enchanted oh, wala kasi akong kasama”
―ahh s-sorry, pauwi na kasi ako, tsaka hinihintay na ako ng mama ko”
―sige na miss, samahan mo lang naman ako eh” hinigit niya pagkakahawak niya sa braso ko.. ang sakit na
>__<
―p-pakibitaw po, m-maskit na kasi”
―no” ang stiff ng sagot niya..creepy… >__< then may dalawang lalaking lumapit sa akin at pinalibutan
ako.uh-oh..i smell somehing fishy.. IM IN TROUBLE! =___=
―samahan mo kami miss, sige na”.. asdfghjkl !
―n-no! bitiwan niyo ako! m-masakit! tsaka diko kayo kilala!”
―pare, sexy ng nahablot mo ah..hahaha dalhin na sa van dali”..whaaaaaaat???!!!! ow em! SOMEONE
HELP ME!
hinahatak nila ako sa van nila, ang malas ko.. malas malas..pilit akong nagpupumiglas..
―TULONG! PLEASE TU—-” di natuloy sasabihin ko, tinakpan ni stranger bunganga ko ng panyo >__<
pasalamat ako may sipon ako at di ko naaamoy yung something wet sa panyo na i think is pampatulog
=__=
pilit parin akong nagpupumiglas..then may sumuntok sa mukha ng lalaking mahigpit na nakahawak sa
braso ko. i don’t know who punched the guy, but sumunod na dumating is carlo.. they both beat those
freak guys trying to get me into the van
humayyygawwdd!!… no match pala yung tatlong freak guys na yun eh..hindi nabugbog si carlo at si
ksama niya?..
―ren! what happened?” tanong ni carlo papalapit sa akin..nanginginig parin ako.. sobrang kaba talaga
naramdaman ko.. hawak hawak ko yung kaliwang braso ko..it’s so hurtful you know? ikaw kayang
hawakan sa braso ng sobrang higpit na parang mababali na yung buto mo >_<
―i-i don’t know, p-pabalik na ako sa car mo nang b-bigla nila ako hinahatak papunta sa van daw nila”
nilabas ni carlo panyo nya then he tied it paikot sa braso kong ubod ng sakit
―to ease the pain”–carlo. i smiled
―wag mag-alala ..safe ka na” tinignan ko yung nagsalita. he moved to carlo’s side..kilala ko toh eh,
namumukhaan ko
―ahh.sorry, i’m danmer, danmer ramirez” ..ahh siya pala… eh———–aaaaaaaahh!!!… siya yung
tumatawa nung nakitang napa-ihi ako ..owem!.. nakakahiya..soobra. yumuko ako, para di nila makita
mukha ko
―ren? why are you blushing?”.. hindi parin ako tumitingin sa kanila sa sobrang hiya, nahahalata bang
nag-iinit mukha ko?..wahuhuhu
―come, hatid ka na namin.. it’s not safe here lalo na’t naka-mini skirt ka lang”–danmer. inalalayan na nila
sa kotse ni carlo at sinimulan nang paandarin ang kotse.
–pagkadating sa bahay, nakita kong tulog si mama sa kwarto niya,dumiretso na ako sa kwarto ko at
sumalampk sa kama.. at nakatulog na.
CHAPTER 4: a father
bakit ba kasi my dad left us??..any idea?.. urgh, sabad ngayon, nakapalumbaba ako dito sa kama ko.. i
still can't forget that day...that day.....
*FLASHBACK-ing
andito ako ngayon sa coffee shop malapit rin lang sa bahay namin. since and bahay namin ay nasa
mismong town, lahat ng places nilalakad ko lang. wala kasi si mama sa bahay, may tumawag sa kaniya
kanina then bigla-bigla nalang umalis. kaya heto ako ngayon..lonely aloney sa table malapit sa glass
window ng shop kung saan tanaw mo ang katapat na shop which is 'sweets and happiness'
"order po ako ng isang iced coffee shake, yung large po at saka isa na ring medium-sized french fries".
"right away ma'am"
kinuha ko ipod ko sa bulsa ko then sinaksak ang headset at nagsimula nang makinig sa isa sa nakaka-adik
na song:
[[now playing: gayuma by Abra]]
~~Harana para sa dalaga
Na kundi dahil sa pag-ibig ay tinalikuran ko na sana
Dalaga na balak makasama
Mula sa simula hanggang sa magsipagtunugan yung kampana
Makasama ka na para bang tadhana
At kamatayan lamang ang nag-iisang pintuan kung wala ka
Ang tadhana sadyang kahanga-hanga
Ibang mga babae sa mundo kinalimutan na para
Masabi lang sayo na tapos na panggiginaw
Ng puso kong naghihikaos pagkat naliligaw
Ngayon paos na paos na sa kasisigaw
Ng iyong pangalang laos na sa kalilitaw
Ngunit bakit parang maraming nakatitig satin
At parang hindi sila sang-ayon sa pag-ibig natin
Mahal kita kahit may pagka-alanganin
Pagkat sabi mas mukha ka pang lalaki kesa sakin~~
(gayuma by abra ft. thyro and jeriko aguilar, see video at the side.. ineendorse lang po ang nakaka-adik
na song niya..hihi-------->
hindi ko napansin, napapasabay na ako sa pagkanta ng chorus ~~Hindi ko maipaliwanag Kung ba’t
marahil ikaw ang laging hinahanap Paggising ikaw ang nasa isip Ka-date kita hanggang sa panaginip Kasi
ikaw ang iniibig ko Ngunit hindi ko maipaliwanag Kung ba’t marahil ikaw ang laging hinahanap Paggising
ikaw ang nasa isip Ka-date kita hanggang sa panaginip Kasi ikaw ang iniibig ko~~
since mahina lang ang volume,pagkatapos na pagkatapos ng chorus, nakarinig ako ng isang maarteng
sigaw di kalayuan sa kinauupuan ko.. nilingon ko iyon at sa dulo ng shop na ito malapit sa pintuan ay
may isang teenager na parang kasing-edad ko na rin na nilalayuan ang matandang mama na gusgusin.
"go away! soo kadirii!"
"sige na miss, para may maipang-kain man lang ako, ilang araw na akong hindi kumakain"
hindi na ako nagdalawang-isip, tumayo ako sa kinauupuan ko para lapitan ang mama, palapit na ako
nang masigurado kong napapaiyak siya kasi sumisinghot at may pinapahid sa mata, sure akong luha ang
pinapahid niya...
kakausapin ko na sana siya nang may biglang pumasok na pulis at pinaghihila ang gusgusing mama,
"t-teka po!!"
hindi pa rin ako pinapakinggan ng pulis, tinignan ko yung babaeng hinihingan kanin ng gusgusing mama,
mukhang nandidiri parin.. hayst, kabataan nga naman..
"t-teka po!!" sigaw ko ulit, "k-kasama ko po siya!!" sa pagsigaw ko nakatingin sila lahat sa akin.. and so?
tingin lang sila, masama bang ipagtanggol ko siya?..haysst..lumapit na ako kay mamang gusgusin.
"hali po kayo sa loob" at hinila ko na siya sa table ko sa loob. sakto namang dumating ang inorder ko,
inabi ko ang mga gamit ko. kinuha ang fries at coffee shake at inilagay sa tapat niya,
"sa inyo na po iyan"
"s-salamat iha" mukhang nagulat siya at nakatitig lang sa akin
"m-may dumi po ba ako sa mukha?" tanong ko
"h-ha, wala iha, m-may kamukha ka kasi, pero maliit siya nun noong huli ko siyang makita" napatingin
ako sa mata niya, then bigla akong nakaramdam ng pag-uulila sa ama, na gustong makalinga ng
pagmamahal ng ama, i felt sorrow in my heart, kahit iniwan kami ni mama noong maliit palang ako i still
missed him, may times na napapaiyak nalang ako pag naaalala ko si dad. but then i looked into the eyes
of the man infront of me, parang nabuhay ang matagal nang natutulog kong dugo.. i felt like rejoicing
but for what reason?
"i-iha" nakabalik na ako sa senses ko nang tawagin niya ako. napatingin ko sa kaniya naubos na niya
yung coffee shake pati yung french fries
"s-salamt ha? pagpalain ka ng Diyos, maaari bang malaman ang pangalan mo para maipagdasal kita sa
simbahan?" wow, makaDiyos siya, i felt happiness when he said - maaari bang malaman ang pangalan
mo para maipagdasal kita sa simbahan?-
"Renalyn po, Renalyn Pia Ledesma". napatigil siya, nakatitig lang sa mga mata ko
"m-may nasabi po ba akong mali?"
"ahh, wala naman, m-may pamilya kasi ako noon, Le desma apilyedo namin, pinagtatalunan pa naming
mag-asawa na ang ipangalan sa anak namin ay pia ba o renalyn...." napatigil ako, may something sa utak
ko na hindi gumagana..please brain, makicooperate ka naman sa akin oh..
"cge iha, aalis na ako..mag-iingat ka ha?"
"o-opo" at umalis na siya.
*END OF FLASHBACK-ing
nagpagulung-gulong ako sa kama
"utak naman please! subukan mong kalkalin ang nakaraan! may gusto akong malaman!!!"
inuntog-untog ko pa ulo ko sa pader..para na akong bagtit dito sa kwarto ko.. haytt,
~~I don't want another pretty face
I don't want just anyone to hold
I don't want my love to go to waste
I want you and your beautiful soul~~
oops, someone's calling
*calling
karel
"oh karel? napatawag k----" inilayo ko ng konti sa tainga ko ang cellpon ko, eh sumigaw ang kaibigan
kong may amplifier sa lalamunan >.<
(ren! dali! samahan mo ako magmalling tayo!, daming papables dito!)
"hayst naman karel oh.. wala ako sa moo--" naputol nanaman ako nang nagsalita si karel
(hay naku sister.. halika na dali, hintayin kita dito sa tapat ng petshop dahil may ipapakilala ako sa iyo,
dali na! ngayon na ! byesis...hintayin kita)
at pinatay na niya ang cal..naku naman, nakakatamad lumabas >__> nagbihis na ako at dali-daling
pumunta sa SM at dineretso ang petshop, wala naman si karel doon..matawagan nga
*calling
karel
"karel, asan ka na?"
(s-sorry sis *sob.." oh em, umiiyak si bespren ko?!?
"karel! may nangyari ba? asan ka ngayon, puntahan kita"
(no, w-wag na ren, napatawag kasi si kuya marc ko, i-mi-meet na daw namin ang couzin ko who grew
from US, papunta na ako sa airport with my brother).. ahh akala ko kung ano, tears of joy lang pala
>__<..teka paano yan??
"karel, paano yan? uwi nalang garo----"
(no sis, pinakiusapan ko yung cousin kong boy na samahan ka muna, hintayin mo nalang siya diyan,
dinescribe na kita sa kaniya.. ..oh and by the way, his name is erwin)
"wai--" at pinutol na niya yung call
a cousin boy??! ....boy.... urggg, excuse me si carlo lang gusto kong kaclose na boy..huhuhu
5 minutes....8 minutes.....20 minutes.......37 minutes!!.... 50 minutes.mag-wa-1 hour.... urggh, ganun ba
kalayo ang bahay ng pinsan ni karel? hmp.. bakit ko nga ba kasi siya hinihintay? maka-alis na nga
dito..psshh
palakad na ako nang may sumunggab sa kamay ko
"you!" napasigaw ako
"so ikaw nga, tama hinala ko" aba! asungut toh, bakit toh nandito ? kamalas-malas ko nga naman
talaga..pssh
"excuse me, aalis na ako"
"aren't you waiting for someone?"
"what for? kanina pa ako naghihintay, i'll just go home"
"no you're not.. my cousin told me i should acompany you as a payment because she forced you to
come here.. actually, nandito ako sa SM kasama si karel, pero biglang may emergency, hindi na ako
sumama kaya humingi siya ng favor sa akin na samahan muna kita"
whaatt!!..kanina pa siya nandito?! anak ng Godzilla naman oh! hindi niya ba alam ang tagal kong
maghintay??!!
"uuwi na ako" tumalikod na ako sa kaniya at lumakad na palayo
"ganyan ka pala kadaling sumuko.. ang totoo niyan nakaupo lang ako sa bench na iyon-" at tinuro niya
yung bench na katapat ng petshop
"ha?? eh bakit hindi ka lumapit? kaylangan pa akong maghintay?"
"pinagmamasdan lang kita, maganda ka pag malayo..hindi ko akalaing mas maganda ka pag
malapitan"..megehd! naramdaman kong umakyat lahat ng dugo ko sa mukha ko.. eh paano babanat na
nga lang yung may matching titig pa sa mata.. grr! karel! i hate you, napaka-manyak ng cousin mo
=____=
"halika".. bigla niya akong hinatak, nagpupumiglas ako pero mahigpit parin pagkakahawak niya.. grrr...
im gonna crush him !
"sa labas tayo mamasyal" masungit >__< at tuluyan na kaming lumabas ng SM
CHAPTER 5: my terribly!
RENALYN'S POV
and i'm definitely right.. he's the guy whom i bumped into when i opened the door of my room in our
HOUSE!..grrrr
nandito kami ngayon sa park, trineat ako ni Erwin ng ice cream.. oo, si erwwin yung pinsan ni Karel.. its a
small world after all =___= wala na akong nagawa dahil kaylangan ko din ng taong magpapakalma sa
utak kong hindi gumagana... sa utak kong pilit kong gusto makicooperate pero wala parin..anu ba naman
kasi! simula nung araw na iyon hindi na iyon maalis-alis sa utak ko >_< please brain, don't make me
suffer..huhuhu
*sigh
"problema mo?" tumingin ako sa kaniya.
"hmp, sunget".. naglakad-lakad lang kami ..actually naka-ilang ikot na kami dito sa park. nakakapagod sa
paa ..ohmegehd i need to sit down. umalis ako sa rock path at pumunta sa grassy part, tumabi ako sa
isang puno at doon umupo. saktong-sakton ang pinwesto ko dahil tinatakpan ng puno yoong sikat ng
araw..pinapaypay ko mukha ko gamit ang kamay ko.. soo freaking hot >.< maya-maya may tumabi sa
kanan ko, sino pa ba? edi si erwin.
"may gumugulo sa utak mo ano??" biglang pagsasalita ni erwin
"eh..k-kasi ano..."
"i know, hindi mo parin matanggal sa isip mo yung mamang gusgusin" lumaki mata ko at napatitig sa
kaniya
"a-ano?.. p-pano mo--"
"nung araw na iyon, nagpunta din ako sa coffee shop na iyon, nasa right lang ng table niyo ang table ko..
actually nakatalikod ako kaya hindi mo ako nakikita..hanggang sa marinig ko lahat lahat..." tumigil siya,
hinintay ko na magsasalita siya ulit pero .. 5 minutes of deafening silence =__=
"teka stalker ba kita?" sabad ko para naman hindi mapanis laway ko sa hindi pagsasalita
"hindi noh, coincidence lang kasi favorite ko and shop na iyon kaya madalas akong tumatambay doon"
"p-pero--"
"alam mo miss renalyn, kung pipilitin mo mang halungkatin ang nakaraan diyan sa utak mo, wala ring
lang mangyayari..may mahagilap ka man kaso kakaunti lang, dahil hindi sapat na sa sarili mo tanungin
lahat ng iyan..."
"teka ano ba pinagsasa---"
"sadyang may mga bagay lang na dapat idaan sa tanong,parang tsismis lang iyan, hinding-hindi ka
makukuntento kapag hindi pa malinaw sa iyo lahat, hinding hindi ka magiging masaya kung hindi mo
palalayain ang puso mo at hayaang magtanong ng magtanong hanggang sa mahanap mo na ang
kasagutan" tumayo na siya at ini-abot ang kamay sa akin..tinignan ko lang ang kamay niya tapos tingin
na din sa kaniya
"iuuwi na kita, maggagabi na". in-ignore ko yung kamay niya at hinatid na nga niya ako, dahil nga
malapit lang ang bahay namin ay naglakad nalang kami. nakarating na kami sa tapat ng bahay ko.
"ano, pasok na a----"
"sige" at naglakad na siya papalayo.. teka lang ha, batukan ko lang siya sa isip ko.. *TOINK!!.. nakaka-inis
haa! palagi nalang niya akong pinapangunahan, pag magsasalita ako magsasalita kaagad siya..ayaw niya
ba akong pagsalitain?..grrr
pumasok na ako sa bahay at nadatnan kong may kausap si mama na isang babae, napansin nila ako at
napatigil sila sa pag-uusap. mukhang nanlaki ang mata nung matandang babae at si mama naman hindi
makatingin saakin.. isang malaking question mark ang lumulutang sa toktok ng ulo ko.. hayy. umakyat na
ako sa kwarto ko at nahiga.. hours past....
i can't sleep. tinignan ko yung clock sa side table ko and it's now 3:00 in the morning..how rude! how can
i have isomnia ? =__=
since hindi talaga ako makatulog, bumangon ako, sa pagkabangon ko pakiramdam ko walang laman ang
katawan ko, parang hangin lang..at nang sinubukan kong maglakad, i feel like i was floating.. ugghh. (A/N:
dear readers, as an author i really experienced to not sleep in one night, hanggang 6:00 ng umaga gising
pa din ako..and i don't know why >_<), then suddenly i heard a loud crash downstairs. yung parang may
nabasag..kahit parang nalulutay akong gulay sinikap ko paring bumaba sa sala, medyo madilim kasi ilaw
lang sa salas ang bukas at 3am palang kasi.. nagulat ako sa nakita ko, may basag na vase malapit sa
pintuan, si mama nakaupo sa sala at naka face-palm, then maya-maya may lumabas galing sa kusina, its
the old lady i saw who's talking to my mom when i got home at may hila-hila siyang tao.. yung mamang
gusgusin!..how come nandito si mamang gusgusin?.. hinila parin ng matandang babae yoong mamang
gusgusin hanggang sa makalabas sila ng bahay, tinignan ko si mom.. nakatayo na siya at umiiyak na
nakatingin sa pintong nilabasan ng dalawa.. ang creepy creepy..nagsitayuan balahibo ko nang parang
may bumabaon na something sa mukha ko, something pointy at paikot-ikot sa mukha ko
"teka! lagyan mo ng star sa gitna ng noo.yung malaking star tas lagyan mo na din ng heart..hihihi"
naririnig kong may nagsasalita, parang nage-echo
"wait! hindi ganiyan! ako na nga.." tapos biglang parang may bumabaon sa noo ko.. then i came back to
senses
"aaaaaaaaaaaaahh!!!!" napatakbo sila grace at karel sa may gilid ng pintuan. then bumangon ako at
tinignan sila..
"h-how come?" panaginip lang iyong gugusing mama na hinihila ni matandang babae?.. how come?,
parang totoo eh..
"grabe ka ren! ginulat mo naman kami" eeeeeeeehh? anu daw??
"huh? anu pinagsasabi niyo?" taka kong tanong
"eh paano, bigla nalang namulat mata mo tapos umupo ka tapos tumingin sa amin na walang
ekspresyon ang mukha..creeeeppyyy!!!"--grace
"teka nga grace at karel, anu ginagawaa niyo dito?"
"ano pa ba? since sunday ngayon..why don't we gala-gala?" nakangiting sabi ni karel. binatukan siya ni
grace,,naku naman tong mga toh oh
"anu ka ba karel, nakakalimutan mo na yata kung bakit tayo nandito diba?" tumingin sa akin si grace ..
"ren, it's carlo's birthday tomorrow, he invited us, so we decided to go.. WITH YOU ofcourse" natameme
ako..with me?.. how come?? naguguluhan ako.. ang pagkakaalam ko hindi naman nila close si carlo so
why bother going there?
"ako?..pssh nevermind i'll just sleep to---aray!..grace naman bat mo ako binatukan >__<"
"eh paano ba naman kasi, grab the chance na magkalapit kayo ni carlo"...eh? problema nilang dalawa?
"ren, carlo will asked you to come, trust us.. so we better prepare" napatingin ako sa kanilang
dalawa..seryoso? ang isang handsome slash wholesome slash awesome na si carlo ay iimbitahan palang
akong umattend ako sa birthday niya?..oh really?, hahaha..
"hihihihi" nairirinig kong tawa nila..halatang pinipilit nilang tumawa pero napapatawa parin
"anung nakakatawa?" tuloy parin sila sa pagpigil ng tawa
"anu ren, hihihihi.. k-kasi... hihihihi" sabi ni karel..ayy grabe, nakaintindi ako sa pinagsasabi niya!.
"haynaku ren, mabuti pa't maghilamos ka na't magshower at imamake-over ka namin" sabi ni grace na
medyo huminahon na sa kakatawa. may malaki nanamang question mark sa toktok ng ulo ko. pumasok
na ako sa cr at humarap sa salamin
O_____O <---- ako
"aaaaaaaaaaaaaaaahhhh!!!!!!!" napasigaw ako.. aysh! lumabas ako ng cr at wala na sila grace at karel..
argh!, kinuha ko yung mga colored pentel pen sa kama ko at tinapon sa drawer.. mga may kwentang
kaibigan talaga oh!..nagmumukha na akong alienated creature s mga drawing sa mukha ko!..arghhh....!!
mga ilang oras din ako nagshower at naghimalos.. eh pentel pen pinansulat sa makinis kong mukha eh
>__< nagbihis na ako at lumabas na sa bahay. mismong paglabas ko dumating na akong isang magarang
kotse, then bumungad ang mukha ng dalawang kong kaibigan na may kwenta =____=. and to tell you,
both karel and grace are rich, well rich dn naman ako but not that rich.. karel is the richest from the
three of us, ako ang pinaka-least rich at si grace ang midde/medium lang... but hindi ko tinibimbang ang
pera sa buhay ko. as long as i have happiness in my heart, i already consider myself richer than anyone
in the world. nakarating na kami sa mall.. at ohmegehd! almost all the boutique we came through no
dress suits me :'(
then may isa pang boutique na hindi namin napapasukan, ang 'La madmoiselle' isang international
boutique for man and women, balita ko nga eh ang nagmamay-ari daw nito ay nandito sa Pilipinas..
pumasok na kami at nangalkal sa mga hanger.. then i saw this dress..so cute.. BLue !XD.. since sila grace
at karel ang nagyaya, bayaran nila..wuahahahaha
"ren!"
"ay tuta!!"
"huwag yan ren!" sabay agaw ni grace sa dress ko
"sa birthday ni carlo, black ang theme hindi blue =__="
"e-eeeehh gusto ko yung blue eh >__<" pagpipilit ko..tsh, bakit kasi black pa ang theme nun >_< grr
"heto no, isukat mo na" at inabot sa aking yung hawak hawak niyang black na dress.
habang naglalakad, tahimik lang kami... hmmm, nakatingin sila sa akin. spell AWKWARD >__<
"o-oo na ! maganda nga yung dress na black! oo na!" sarcastic kong sabi with matching throwing hands
in the air
"hahahahahahahahaha, mabuti naman hahahahaha" sabay na sabi ni grcace at karel
"err??"
"kanina kasi halatang nagmamaktol ka dahil iniwan natin si blue dress bleeeeh" aba! nag labas pa ng
dila!!..grrrr, pero aminado mas maganda nga yung black =__
night came, nasa kwarto ako, tinititigan ang dress na nakasabit sa labas ng closet kong blue ^__^. ang
ganda nga nito kahit black... bakit ko ba naisipang sumama sa selebrasyon na iyon? siguro kasi pinasaya
niya ang nakakahiyang araw na naka-ihi ako sa harap niya?..
"eeeeeh!" sabay gulo ko ng buhok gamit mga palad ko
ininvite nga sila grace at karel eh hindi naman ako ininvite.. grr.. i promise to my self, pupunta ako
kapag iiinvite ako ni carlo..
--next day--
"mondaaaaaaaaaaaaayyy!!!!"
"karel nakakabingi!!"--grace
"hahahaha, i can't believe it!, today's the day! tonight's the night!.. makakapunta na ako sa bahay ng
papable na si Lee"--karel
yuph, Lee and tawag niya kay carlo, sa mga lalaki apilyedo nila ang tawag niya sa kanila.. dahil ang
tanging mahal niya lang ang tatawagin niyan sa pangalan nito. that's who is she is, loving, sweet, jolly,
and adventurous..friendly narin..ibang iba kay grace, na quite, thinking-twice, and somehow hindi
uurungan ang mga lalaki.. eh ako?.. hmm, malalaman niyo rin katauhan ko sa buong istorya na ito
^____^
*riiiiiiiiiinggggggggggg..oops time na, pumunta na kami sa kaniya kaniyang upuan namin then viola!!
carlo entered our classroom. nakatingin lang ako sa kaniya, as in gulat na gulat.. siya naman nakatingin
sa aming buong klase habang nakatayo sa may pintuan. sumunod na pumasok si sir chuchu, first subject
namin ngayong araw =__=
"class, meet your new classmate, carlo lorenzo lee"
"goodmorning" bati niya
"g-good morning" sabay sabay naming bati sa kaniya.. OMG! this is so good to be true, kaklase namin si
carlo na handsome slash wholesome slash awesome ^___^ i dont want this as a dream, i want this as a
reality :">. pinaupo na sya ni sir chuchu sa likuran na upuan kaso may nagvoluteer na babae na sa upuan
nalang niya si carlo umupo, at ayun, nagpasalamat si carlo sa girl at si girl pumunta na sa likod... but!!! sa
kaswerte-swertehan ko nga naman. si girl na yun ay katabi ko..so it means..aaaaaaaaaaaaaahhh!!!!!
^___^ kinikilig ako..wahahaha
*lunch
"grabe ka ren! tinulugan mo si ma'am eel" huwag niyo nang tanungin, kaya eel kasi electricity tinuturo
niya ngayong grading..whahaha xD kagagawan naming mga kaibigan..lol kami na may trip sa teachers ^^
naglalakad na kami papunta sa cafeteria nang may naglakad papalpit sa amin at tumigil sa harapan ko..
si handsome slash wholesome slash awesome ! :">
"r-renalyn, ano.. kasi.."eh?..nagbu-blush siya..ahihihihi,sarap kurutin!. hinihintay ko sya magsalita but
may inabot lang siya sa aking papel, take note --1/8 piece of paper--, binasa ko nakasulat doon,
--punta ka sa bahay mamaya ha, may selebrasyon kasi, huwag kang mawawala kung hindi icacancel ko
yung selebrasyon na iyon. sumabay ka nalang sa mga kaibigan mo, binigay ko sa kanila yung address
"aaaaaaaaaaaahh!! nikikilig akits!!! :">" aray ko po, ang eardrums ko >_<
"kayong dalawa masakit na ha, masakit!" sabay turo ko sa tainga kung saan sila tumili
"gora na sis!"
*dismissal
agad-agad na kaming umuwi sa kaniya kaniyang bahay at nagpalit, pagkatapos ay magkikita na rin kami
sa tapat ng 'sweets nd happiness shop' ..and yeah, ako ang excited kaya ako ng nauna dito =__= its
almost 5pm, 6pm kasi magiistart yung party.. and yeah again, sa tapat nitong shop na ito ay ang coffee
shop, naalala ko nanaman yung mamang gusgusin.. hayst, pati na rin yung panaginip ko na paghila ng
matandang babae sa mamang gusgusin palabas ng bahay.. ang creepy talaga. . .
*beep beep ..haist, andiyan na rin sila karel and grace.. gotta go!. at nakarating na kami sa bahay ni
carlo.. at..attt.. wooooooooooooooooooow!!! malaki! kulay blue ! ^___^ pumasok na kami, then
humanap ng bakanteng table.. andito kami sa garden nila ngayon..ang laki at ang ganda, then something
caught my eye.. TULIPS. its my favorite flower, palapit na sana ako doon nang biglang may sumunggab
sa braso ko at hindi ko man lang kilala tong babaeng itong humihila sa akin, nilabas nila ako sa bahay ni
carlo then pinunta ako sa isang bakanteng lote..madilim >__< take note, tatlo silang babae.
CARLO'S POV
SH1T! asan na ba yung babaeng iyon? maguumpisa na ang party wala pa siya!.. hinahanap na nila karel
at grace si ren.. kasama daw nila itong dumating pero biglang nawala.. tsk tsk! asan ba kasi iyon
nagsususuot?
nagumpisa na ang party, naghintay ako ng maybe 1 hour baka sakaling dumating na sya but no sign of
her, maya-maya may dumating na tatlong babae but hindi siya, yung isa chloe yata pangalan kasi kaklase
ko silang tatlo..and i think i smell something fishy, kinakabahan silang tatlo? then i saw na na-rip ng
lower silk ni chloe.. tumaas na ako ng stage, at gaya ng pinangako ko, ititigil ko na ang party dahil wala
naman si ren, magsasalita na sana ako nang biglang may pumasok na babaeng magulo ang buhok, gutaygutay ang dress,galing sa iyak at hinihingal.. shes....she's..... ren and with danmer
natameme ako doon, then ilang segundo, lahat na ng tao nakatingin sa kaniya.. lahat sila hindi gumalaw
sa kinatatayuan except sa tatlong girls na lumayo sa pinasukan ni ren at umupo sa upuan na nakayuko..
hmmmmmmmm =___=
CHAPTER 5.1: my terribly again !!
RENALYN'S POV
"m-may nagawa ba ako?" nauutal kong sabi, nakakakaba >__< hinila nila ako dito sa bakanteng lote and
to think si chloe and may pakana.. o jusko, tulong
"isn't it obvious? ginayuma mo ba si carlo ?! haa!!!"
ahh.. nagseselos lng pala, hehe
^___^
^_^
-_-
=____=
o.0
O___________O
ginayuma!!!!! ay takte naman!!! ano akala nila sa akin potion-maker!,..naku nman!!! ..grrrr!, excuse me!
i was invited at anong pinagsasabi nitong tatlong ito!?..palibhasa mukhang tipaklong, THREEpaklong!!
"u-uhmm..anu ba pinagsasabi niyo.. i-inivite n-naman niya a-ako" nikakabahan ako >__< lalo na't walang
taong dumadaan sa lote palibhasa gabi na..waaaahh!! help! help!
"tsh! kapal mo din eh no, lahat kami sa party inivite niya via facebook, nagpost siya sa page ng school
natin para mag-imbita, tapos sayo personal ka niyang ininbitahan?..i saw him gave you a paper and i
know inivite ka niya kasi narinig kong nagusap sina grace at karel sa room na kinikilig much effect pa si
karel..grr, nakakaasar, witch!"
a-ano? witch!? haayyy, someone stop me bago ko pa pag-untugin itong mga ito, bago pa ako magareact,
sinampal ako ni chloe, susugod na sana ako but yung dalawa niyang tipaklong na julalay hinwakan ang
magkaibilang braso ko to the point na sinasabunutan na ako ni chloe eh hindi ako makalaban-laban.. tsk!
sa sobrang galit ko tinulak yung dalawang tipaklong at tinulak si chloe
"ano ba?! iwan niyo na nga ako!" ayoko na >__< kanina pa ako gustong umiyak pero pinipigilan ko lang
ang luha ko,ayokong ipakita sa kanila na mahina ako.. akma na sana akong maglalakad palayo but
sinunggaban naman nila dress ko to the point na masira na ito. nilingon ko sila, para silang pulubi na
gustong matupad ang planong sirain ako >__<
"m-maawa kayo" nagmamakaawa na ako, sabay napaupo pa sa lupa,hindi ko na kaya, sa simpleng
pagseselos nila sa akin nagawa pa nilang sirain ang dress na binili nila karel at grace para sa akin, wala
akong pakealam kung saktan nila ako, pero tong dress na ito na masayang bnigay sa akin nila grace at
karel, hindi ko ito palalampasin..
"so pagod ka na?.. tsh, let's see kung magagawa mo pang pumunta sa party na ganyan ang
hitsura..hahaha. sa kalagitnaan ng tawa nila, biglang may bumusina, and i saw danmer ramirez na
sumasandal sa harap ng kotse niya while looking at us
"d-danmer..s-si d-danmer" natigilan ang mga threepaklong na ito at lumaki ang mata
parang ganito O______O.. agad silang tumakbo palayo. lumapit sa akin si danmer, tinanggal ang jacket
niya at tinakpan ang gutay-gutay kong dress. sa hindi ko namalayan, tumutulo na pala mga luha ako..
habang naglalakad hindi nagsasalita si danmer, siguro nakakaramdam na hindi ko pa kayang magsalita,
dumating na kami then pagpasok namin, nakatingin sila lahat sa akin, then sa sobrang kaba para akong
hinihingal na pagod. yumuko nalang ako at nagtuloy-tuloy sa lamesahan, si danmer naman hiniwalayan
na ako at lumapit kay carlo sa may stage
"girl, what happenned? bigla bigla kang nawala" nag-aalalang tawag sa akin nina grace ar karel, hindi
parin ako makapagsalita, siguro dahil sa nangyari. maya-maya may lumapit na magandang binibini sa
akin at nag-alok na ayusan ako.
"halika na" bago pa ako makareact hinila na niya ako at pinunta sa isang kwarto sa loob. isang pink na
kwarto, kawaii!!..
"mabuti at amay extra pa akong dress, halika dito at ayusan muna kita, pinaupo niya ako sa harap ng
isang magarang salamin, sa salamat may nakasabit na picture, sa picture andun si carlo, then mag-asawa,
baka parents niya, then yung isang girl, then..then...
"a-ate, ikaw po yung nasa picture diba?" tanong ko sa kaniya sabay turo sa nakasabit na picture
"ahh..oo, kasama namin ni carlo ang parents namin noong nagbakasyon kami bago magstart ang class
ngayong school year"
ang cute naman^_______^
O___O --"ahh..oo, kasama namin ni carlo ang parents namin noong nagbakasyon kami bago magstart
ang class ngayong school year"-- a-ate niya ni c-carlo ang nag-alok sa akin na ayusan ako?..ow
em!!..swerte ko naman , after niya akong ayusan, pinasuot na niya sa akin yung dress.. so cute, black
with pink strips.. no wonder mahilig ang ate ni carlo ng pink
(see picture at the side, dont mind the model :D------>)
"a-ate, salamat po"
"naku ! walang anuman, hindi mo kaylangan mag-alala, kinuwento sa amin ni danmer ang nadatnan niya
at humanda yung tatlong babaeng iyon mamaya..buwhahaa"
"a-ano po?..p-pero ate, ayoko na po sanang lumala pa"
"magtiwala ka, mahinahon naman si carlo pag magalit" sabay kindat niya sa akin.. haayyyy, bumaba na
kami sa hagdan at lumabas sa garden, napatigil lahat ng tao..
" the power of your beauty stands out after a mess, see? your like a princess" bulong sa akin ng ate ni
carlo" ramdam kong umiinit ang mukha ko kaya yumuko ako,ayokong maging kulay-kamatis mukha ko
sa harap ng maraming tao.naki-table kami ni sarah which is ate ni carlo at nakipag-usap muna sa kanila
grace and karel. maya-maya umakyat ng stage si carlo
"thank you everyone for coming, i would like to special mention someone, her name is----"
pls lord, not me ..not me
"renalyn pia ledesma"..lagooott!!
"to those three girls who did this to her.." sabay tingin siya sa table nila chloe,
"thank you, because of you, she became the most beautiful girl tonight" tumingin ako sa side nila chloe
at nakita kong nakayuko sila, they look depressed, tumayo na sila at naglakad papalapit sa pintuan,
nilapitan ko sila
"c-chloe wait"
"shut up!, hindi lang ito ang mangyayari sayo ren, maghintay ka lang, sa susunod hindi ka na namin
tatantanan" sabi ni chloe pero mahina lang.. umalis na sila at iniwan akong nakatyo doon.. then bigla
bigla nanamang may sumunggab sa akin at hinila papasok na bahay... adik ba ang mga tao ngayon?
naka-who-knows-how-many-times na akong sinunggaban ngayon araw ahh.. ow well, hinihila ako......
"c-carlo". hinila niya parin ako paakyat ng bahay nila, then sa isang kwarto, ipinasok niya ako dito,
sinarado ito at ni-lock. lumingon si carlo na parang galit na galit
"c-carlo"
"ano bang nangyari sa yo ren?! alam mo na hindi ako mapakali kanilang wala ka?.hindi ako pinapaalis sa
party dahil hindi pwedeng iwan mga bisita ko, nakakainis ka! nag-aalala ako sayo ng sobra to the point
na talagang ititigil ko ang party pag wala ka!!!"
"c-carlo". natatakot ako, ngayon ko lang naranasang sigawan ako ng isang lalaki.. napaluha ako bigla
"ren!" isinandal niya ako sa pader at trinap ako using his two hands.
yumuko siya, ramdam ko parang..
"c-carlo, u-umiiyak ka?". inangat niya ulo niya sa akin, nakita kong lumuluha nga siya, tinitigan ko siya sa
mata nakita ko lahat ng emosyons, galit, pag-aalala. pareho kaming lumuluha. bigla niya ako niyakap
"s-sorry, nagaalala lang talaga ako sayo.. please, hindi na ako papayag na may mananakit sa'yo"
and then i was startled. my heart starts beating fast, then i was strucked nang sabihin ni ren ang mga
salitang ito na naging dahilan kung bakit bigla ko siyang nagustuhan
"ren, i-i don't want to lose you"
so he is, my handsome slash wholesome slash awesome slash TERRBLE boy.. and soon to be my love.
------
nahiga ko sa kama ko, nakauwi na ako..hinatid na ako nila grace at karel..i still can't believeit, andaming
nangyari ngayong araw, parang sa isang iglap nakalimutan ko yung ginawa sa aking ng THREEpaklong na
iyon, parang sa isang iglap lng, after a long time of bitterness in my heart, out of knowhere, it started to
BEAT.
CHAPTER 6: TULIPS
kinabukasan, kahit hangover padin dahil late na akong nakauwi kagabi kagagawan sa birthday ni carlo,
tinuloy ko padin ang pagpasok sa eskwelahan, at swerte nga naman walang gaanong tao ngayong araw,
maraming absent dahil na rin siguro sila yung mga umattend ng birthday kagabi at tinamad pumasok
ngayon. well good girl ako noh, whatever it takes papasok ako ng beloved school of prince academy
^___^
papunta na ako sa classroom kahit mamaya pa ang next subject ko nang nakasalubong ko si ma'am eel,
mukhang...err... galit?,
"goodmorning ma'am"
"goodmorning" huminga ng malalim si ma'am
"may problema po ba?"
"uhhh..wala, wala,,wag mo nang intindihin" pagkasabi noon ni ma'am, biglang tumatakbo si sir chuchu
sa hallway palapit sa amin at nagsisigaw
"elena! biro ko lang yung kanina, huwag mo sanang iseryoso"
"psh, yan nanaman, palagi nalang biro sakaniya" bulong ni ma'am sa akin. ang totoo niyan, married si
ma'am pero iniwan siya ng asawa niya sa kadahilanang may iba nang babae ito.. at ang worst pa eh wala
siyang anak, kaya lonely siya sa bahay nila, tanging ang pusa niya lang na si den ang kasa-kasama niya.. o
diba may alam ako sa kaniya?, close kami ni ma'am eh ^__^
"elena" hinawakan ni sr kamay ni ma'am
"bitawan mo ako, nasa harap tayo ng estudyante" at tumingin sa akin si sir
"no..okay lang po..aalis na ako,byebye" at iniwan ko na sila doon.. kaylangan ata nilang mag-usap eh
"hmmm, mukhang may namumuong love sa ating mga guro"
"ay flatscreen!" nakakagulat aber, bigla-bigla ba namang susulpot ang bespren mong si grace -___-
"flatscreen? renalyn pia ledesma, huwag mong sabihing tinutukoy mong flatscreen eh yang hinaharap
mo"..sabay tawa pa siya.. binatukan ko nga
"aray! para saan yun?"
"para sayo siyempre! nang-aasar ka na nga yung nakakasakit pa ng damdamin..psh"
"hahahaha, jusmiyo ren" sabay palo niya sa braso ko..ay grabe ahh, hindi ako si karel noh..madalas kasi
si karel ang pinapalo niya sa braso..
pumunta na ako sa locker room para magpalit dahil PE and next subject ko at basketball pa.. hayy,
swerte man ang mga lalaki dahil lahat sila mahilig sa basketball -___-
*prrrrrrrrtt (walang magrereact, tunog yan ng whistle yan xD)
"go!" sigaw ng pe teacher namin
at tinapon na niya ang bola paitaas, unang nakapalo ay si grace..palibhasa magaling kuya niya sa
basketball kaya nakapagpaturo siya. oo pala, girl's basketball muna bago boy's baskteball at sa last
round eh boys versus girls naman..at nakashoot si karel ng 5 na beses!, si grace 6 beses..ako 7 na
beses..wahaha, siyempre kahit papaano may alam din ako no wahaha
after ilang rounds ng takbo, shoot, takbo, dapa.. at aray >.<
"wwwwwooooooooooooohh!!! we won! we won!" sigaw naming tatlo habang nagrerejoice at
nagsisisigaw.. nagpasalamat mga kagrupo namin dahil kami daw ang madalas na nakakashoot. then
lumapit sa akin si ....si...
"c-carlo?"
"ren, congrats" ini-abot niya ang kamay niya, at dahil pinagtutulakan ako nila grace at karel, inabot ko na
rin ang kamay niya, sa di inaasahang pangyayari..nagtitili na lang bigla mga kaklase namin ^____^
"c-carlo, p-pwede mo na akong bitawan" sus ren, pakipot ka pa gusto mo naman.. whahaha
"ren, ipapanalo ko laro namin..para sayo toh"..uwahh!! ramdam ko umakyat ang dugo sa mukha ko..ow
em giiiiiiiiii ^____^
"hahah" napatawa siya..o gosh, tumawa siya..tumawa siya!
"tignan mo mukha mo, kulay kamatis..hahaha"..aish,pinalo ko nga sa braso
"aish, okay na sana, nang-asar ka pa=__=" then binitawan na niya ang pagkakayakap niya sa
akin..eeeeee wag muna..hhaha
"okay, start!". tinapon na ng teacher ang bola paitass at siyempre napalo kaagad ni carlo :">
after ng cheering at dapa at takbo at shoot...omaygash! kinikilig ako..nginitian ako ni carlo while
dribbling the ball in his hands, at nagslum dunk siya and shooooot!! their team won!.. para akong baliw
talon ng talon at nagrerejoice..wahahaha, then lumapit siya sa akin at nginitian nanaman ako..wahaha,
ako na ang lucky girl. ^^
"next, boys versus girls.. yung highest pointer sa boys at highest pointer sa girls tumabi muna because
perfect na kayo sa test" sabi ng teacher namin. parang tumalon-talon ang kaluluwa't budhi ko sa
sobrang saya..my very first time i got a perfect score in P.E. :">
"halika" bulong sa akin ni carlo, sabay hawak sa kamay ko at inalalayan ako papunta sa locker room ng
girls
"magpalit ka muna, magpapalit na rin muna ako"
"okay".. ayie! kinikilig ako..lol..
after ko magbihis lumabas na ako sa locker room at saktong-sakto naghihintay na si carlo sa labas.
lumapit ako sa kaniya at hinawakan niya ulit kamay ko..wahahahahahaha.. heto ang day of my life na
talaga ..bongga!
"san tayo pupunta?
"basta"
andito kami ngayon sa corridor, papunta na yata sa room namin..tuluy-tuloy lang paaglalakad namin ng
nakapansin na ako
"teka carlo, hindi ba tayo naliligaw?
"haha, bakit naman?"
"eh kasi nalagpasan na natin yung room natin.. doon yun eh" sabay turo ko sa pintuan na nalagpasan
namin
"hahaha, may pupuntahan tayo"
"eh?, diba may lesson pa tayo kay sir chuchu?"
"adik ka ba ren, tuesday ngayon, walang subject na pang 3-4 so shortened tayo ngayun"
tuesday,tuesday,tuesday,tuesday,tuesday,...aaah! oo nga =__= binatukan ko sarili ko.. oo nga
naman..ang ulyanin ko na yata
"hahahaha, huwag mo ngang batukan sarili mo dahil lang hindi mo naalala"
"eh kasi ang ulyanin ko". tumawa ulit siya. hayy carlo, sana araw araw ka nalang tumawa.. mas gwapo
kang tignan..
" ren, sakay na"..andito kami sa parking lot, at mukhang kotse niya ito. sumakay na kami at dinala niya
ako sa isang napakagandang flower garden. ang ganda sobrang ganda.. walang gaanong tao kaya parang
kami lang ni carlo andito.. sa gitna ng napakalawak na garden ay may pond at sa gitnang pond na iyon ay
may small bridge. nakatayo lang kami doon, ako nakasandal habang tinitignan ang mga isda sa pond,
malinaw kasi ang tubig, siya naman nakasandal sa railing at tumitingin sa ulap.
"ren". inangat ko ulo ko at nakitang nakatingin siya sa akin
"let me call you han rae sun"...han rae sun, korean yata yun ah..???
"b-bakit naman?"
"because the name identifies you, your jolly, and adventurous, and the same time optimistic".. woow,
nagblush naman daw ako dun *u*
hinawakan niya kamay ko, at may nilagay siya ditong flower..i can't believe it..its
"tulip" sabi ko while smiling and looking at the flower..
"yeah, it also describes you.. simple yet elegant and sweet"..sige, siya na ang sweet ^___^
"rae sun-ah "(in Korea,from adding -yah or -ah at the end of the person's name, it means it's a mark of
affection or friendliness)
"h-ha?"
"rae sun ah, joahaeyo...i wil prove it to you from now on"..isang malaking question mark ang lumulutang
sa ulo ko..ooo-kaay?? anung meaning ng joahaeyo? anung meaning nung ipo-prove niya?..huh?..huh?...,
ang yeeaaah, i almost forgot, carlo's a half-korean.. kaya hindi nakapagtataka kung magsasalita siya ng
ganun..hahaayyy
magtatanong na sana ako nang bigla niyang hinawakan wrist ko at hinila palapit sa kaniya.. then inilapit
niya mukha niya sa akin to the point na ramdam ko na ang paghinga niya.. then slowly, he filled the gap
between our lips, lastly i know hinalikan na niya ako.. sa halik na iyon, i felt his emotions, of love,
happiness and contentment.. i was so happy i kissed him back. after a sweet kiss, nilayo na niya labi niya
sa akin and gave me a very compassionate smile
"rae sun-ah, be mine" then hinug niya ako..and one thing i know, i felt inlove with this handsome slash
wholesome slash awesome slash terrible guy na ito...we just hugged each other kahit may mga
dumadaan na..
*sa bahay
"uwaaaaaaaaahh!!.. karel, grace..mamamatay na ako sa kilig..ahihihi" pagkukuwento ko sa kanila.. ilang
oras na rin kaming nagchichikahan sa phone, kinuwento nila sa akin yung laban sa basketball, nanalo
daw ang boys..pero sayang daw kasi 1 point lang ang pagitan nila..
"(palibhasa kasi natameme si karel nung kinindatan siya ni danmer kaya naagaw ni danmer sa kaniya
yung bola..hahahaha)"--grace
"(hoy hindi ahh..psh)"--karel
(osha, karel,ren, gotta go.. may pinapagawa si mama)--grace
(aku na din.. magshoshower pa ako)--karel
"byebye ^__^". once na nag-end na yung call.. ow em! nagpagulung-gulong ako sa kama ko..wahahaha, i
really love it, hindi ako makaget-over sa nangyari kanina. siguro masarap talaga magmahal iyun, no
wonder alam niya ang way kung paano pakiligin ang babae....ahh!
"anu ung joahaeyo?".. napaisip ako sa sarili. inopen ko computer ako at since naka-wifi naman kami,
inopen ko yung google at tinype yung 'joahaeyo' sa google
"i like you.....hmmm.. "
O______O i like you??!. he likes me!?..aaaaaaah!!!..mamamatay na talaga ako sa kilig..wahihihihi.ako na
malandi..jokness ^__^ ang sweet sweet niya talaga, tapos ang settng pa is sa bridge sa gitna ng garden,
tuwing nagsusunset..aaaaaaaaah!!..mababaliw na talaga ako.. >___< parang kaylan lang na hindi ko pa
siya kilala..parang kaylan lang na nagenjoy kami sa EK, parang kaylan lang ang pagpunta ko sa party niya..
i can't believe it... after years, i finally decided to let my stone heart be turned to smooth from a guy that
i know will not hurt me.. and will never hurt me.. i may not be so sure he won't hurt me, but i promise to
myself, i'll understand first before i make a decision. he's the person who came to my life and changed
my heart, he's the guy who already knew alot about me for only a short period of time. i will never let
this chance go away.. this time it might be just the word LIKE, but i wont give up to increase the feelings
and make it to the sweetest word in my life 'LOVE'
CHAPTER 7:roly poly
RENALYN'S POV
~~Roly Poly Roly Roly Poly
Nal mireonaedo nan
Dasi negero dagagaseo
Roly Poly Roly Roly Poly
Naman boilkkeoya
Neoege nareul boyeo julkkeoya~~
*toink
aray ku po, sino ba yun? tingin-tingin sa paligid, hmmm may origami na airplane sa lamesa ko...oooookkaayy? sino nagpalipad nito papunta sa ulo? ang sarap sarap ng pakikinig ko sa music dahil wala
namang professor ngayon, nagpatawag ng meeting ang beloved principal na si Sir Festin eh, wahehe
back to top, nilibot ko paningin ko, mukhang normal naman lahat?. then at the far side corner
representing.....tenenenentenen!!! CARLO >____< he's smiling at me!!..ahahahahahhaa. kinikilig ako
*u*
"okay class, settle down" ay loka, dumating na ang guru.. >__< bitin ang smile niya!.. nang bumalik na sa
kaniya-kaniyang upuan ang mga kaklase kong tao, may pumasok na isang estudyante
....
....
O__________________O
NGANGA!! ay mafutek naman!.. grrr grrr
"meet Erwin Carlo Silan, you're new classmate, he's from class 4-8 but since his grades were high, he'll
be transfering here at 4-2".. blah blah blah, matapos paupuin si erin, ay ewin..ay ..ano? basta may 'e'
yung name niya..hindi na ako nakakinig ng klase, eh paano! nasa harapan upuan niya kesho nakatingin
dito sa pwesto ko sa likod >__< aaaaaawwwkkwwwaaarrddd
"psssst!, rae sun-ah"
"ay flatscreen!"
"eh? flatscreen?, hahaha... may nanggugulo ba sa isip mo?"
"errr... w-wala ^__^"
"oh-okay". biglang tumayo si carlo na katabi ko, then hinila din ako patayo
"sir!, renalyn's not feeling well, may i accompany her to the clinic?"
"sure mr. lee"
hala? homagash? homagash?
naglakad na kami papunta sa pinto, then i caught the guy with 'e' in his name looking at me.. he's
grinning?..ano nanaman bang balak netong gawin ngayong magkaklase kami?, binuggo na nga niya ako
sa bahay namin, tapos siya na nga yung nakita ko sa may gate nung birthday ko, tapos makikita ko na
nasa iisang classroom na kami?.. ow come ooonn
"let's go to the restauarant near here"
"e-eh?.. akala ko sa clini---"
"hindi mo kaylangan ng gamot, ang kaylangan mo pagkain,..akala mo haa, hindi ka kumain ng lunch
kanina, kaya palalamunin kita ng palalamunin"
hala, jusmiyo.. ayoko tumaba >_< but, ang thoughtful niya ^___^ i feel sooo lucky
"teka? diba may klase pa tayo?.. ui!"
"last subject naman na yun, at saka may advance notes na ako doon, kinopya ko na kay tricia sa 4-4,
advisory kasi yun ni sir kaya laging advance sa kanila"
"aaahhh" somehow, i felt a little prick in my heart, sino si tricia? kaanu-ano niya si tricia?, panu niya
nakilala si tricia? eh taga 4-4 yun?..urrgh, dami kong gustong tanungin pero hind magandang mag-isip
ako ng dahil lang doon..maybe they're just friends
pumasok na kami sa isang restaurant na may mini stage sa gitna.. ganda, malawak, at may.. nagpaparty...
"may birthday party dito,may discount daw lahat ng kakain dito sa restaurant"..aahh, kaya pala dito niya
ako dinala.. ang sweet naman ni carlo, nagtitipid na ^___^.. umupo kami sa bandang dulo dahil occupied
ng mga bata at adult ang gitna..may birthday party eh. may lumapit sa amin na babae at kinuha ang
orders namin, inulit niya iyon at umalis na
"they're koreans"
"huh?" tumingin ako sa area sa gitna..and yeaaahh, they're koreans, kaya pala korean song din ang
pinapatugtog.. then maya-maya, may lumapit sa amin na isang batang korean na babae, ang cute
cute!..haha
"ajeossi, come dance with me"..e-eh?..he called carlo 'ajeossi'?.. hmm, wait, kalkalin ko lang utak ko,
siyempre kahit papaano may alam ako sa basic korean, i love kpop eh, hehe..aaaaahh!!! i know now!
"mian haeyo, nan geunyang nae yeoja chinguleul tteonal su eobs-eo"..(I'm sorry, I just can't leave my
girlfriend)
"ano daw? ajeossi?.. uncle ka niya?..soo---"
"ths party is the party of my pamangkin" then he smiled.. aahh!!, hahahahaha....ha-ha-ha
O_____O <--- nakatingin sa akin si birthday girl
na-statua lang aako, sabay pilit na ngiti
"he--he" ^___^
"ajumma ^___^"..h-hala?? she called me..auntie? O___O
"i didn't know you were my uncle's girlfriend" ano daw?..girlfriend ? tiningin ko si carlo ng nanlilisik ang
mga mata..he just smiled..urgh, ...
oo na cge na! pangarap ko nang maging girlfriend niya ako..happy na kayo dear readers?..hayy
~~Eodikkaji wanna tto eodi sumeonna
Mame deureo wanna nanananana
I like you
Eodiseo osyeonnayo
Jakku nuni ganeyo
Geudae nunbichi
( Naneun cham mame deuneyo)
Yeopeuro gago shipjiman
Yonggiga annnaseo
Gaseumi tteollyeowa
(Naneun cham mangseorineyo)~~
yah! i know that song! yun yung pinapakinggan ko kanina
"ajumma ! ajumma ! you know that song right?, dance with me"..err, pinipilit niya ako..but since alam ko
nmn ang steps eh, ..cge na nga,gora na! :D
hinila niya ako papunta sa mini stage sa gitna, then started dancing, ang hinihintay ko yung chorus eh
xD..grabe nakakahiya, puro koreano mapapanuod, tumingin ako sa table namin ni carlo, he was
smirking..hahayy..kung hindi ko lang siya gusto hindi pinagbigyan pamangkin niya..ow well
~~Roly Poly Roly Roly Poly
Nal mireonaedo nan
Dasi negero dagagaseo
Roly Poly Roly Roly Poly
Naman boilkkeoya
Neoege nareul boyeo julkkeoya~~
..hahaha, ang saya-sayang makisayaw sa mga bata xD..well ako nga lang ang teen na nakikisyaw eh >__<
but i dont mind! it's fun!.. konting taas ng kamay, then left foot back then right foot front, then stretch
arms..wahahaha
~~I like like this
I like like that
I like this like that yeah~~
..hahaha, para na akong bata dito^^ ang saya saya, lalo na kapag yung tipong ipapaypay na ang kama sa
mukha gamit ang right hand samantalang ang left hand nakaforward lang..hahaha, nakakaloka talaga,
yung mga koreanong naunuod natutuwa naman sa amin, but karamihan sa akin.ow em, hindi po ako
yung may birthday >__< nakakahiya na tuloy..pero, pakapalan na ng maukha toh..hahaha, i-enjoy ko na,
once lang naman siguro ako hihilain ng isang cute na girl para makisayaw sa party niya ^__^
~~Roly Poly Roly Roly Poly
Nal mireonaedo nan
Dasi negero dagagaseo
Roly Poly Roly Roly Poly
Naman boilkkeoya
Neoege nareul boyeo julkkeoya
[All] Ah Ah Ah Ah Tonight
[Hyomin] Sigani doengeoya
Naegero olgeoya Oh Tonight
[All] Ah Ah Ah Ah Tonight
[Soyeon] Neol gidaril geoya
Neodo nal nochigi sirheul geoya~~
(see video at the side to view the steps "roly poly by t-ara ^__^ --------->)
and yeeeaaahhh!!!..its done, and its so much fun ^___^. lumapit si carlo sa amin, niyakap niya si
pamangkin niya, then nginitian ako
"haha, mukhang enjoy na enjoy ka, ang galing mo palang sumayaw..hahaha" yeaahhbaaah!! pinuri ako
ni carlo..wahehehe
"ajumma!, irumi-mwo eyo?" and since naintindihan ko^__^
"my name is Renalyn Pia Ledesma, you can call me Han rea sun :D"
"yey!, rae sun-ah! joahaeyo". nagblush ako doon..hihihi, gusto ako ng pamangkin ni carlo
after noon, kumain na kami, pinakilala naman ako ni carlo sa tita niya sa father's side na si Mrs. renalyn
Freynan... magkapangalan kami..so cute ^^ hihihi. and also, atleast may nalaman ako kahit konti kay
carlo, dahil nga nakakwentuhan kami ng tita niya, i learned these things:
-he's mother is pure korean, his father is pure filipino
-dalawa lang silang magkapatid sa pamilya, siya ang bunso at ang ate niya ang panganay..(remember
nung birthday ni carlo? yung ate niya yung tumulong na ayusan ako ^__^)
-his color is blue (kaya apala :P)
-birthday is December 14 (magkasunod kami, ako december 13 ^^)
-he loves sweet things (kaya pala sweet siya xD)
-both of his parents were business partners in Seoul, South korea (their second home)
-their family own 15 yacht, 2 five-star hotel and restaurant, 3 resorts and one cruise ship. the other 8
yacht is at korea so bae 7 lang na yacht ang andito sa pinas..(bongga! sila na mayaman..wahaha)
--so far yun palang nalaman ko.
"tita, we will go na"
"oh sure iho, mag-iingat kayo ha?"
"ajumma!!"..hahahaang cute cute talaga ng pamangkin ni carlo
"yeh sabrina?" oo nga pala, nakapangasawa din ng korean si tita renalyn kaya half korean si sabrina..
"kamsahamnida ^^" (thank you)
"you're welcome, happy birthday again". siyempre niyakap ko..hihi ang cute cute niya talaga
lumabas na kami ni carlo sa restaurant at magsi-six pm na
"hihihi, carlo, ang cute cute ni sabrina, sayang wala kasi akong dalang sako kaya hindi ko siya maiuwi"
"hahaha, nakakatuwa ka talaga renalyn, hindi ako papayag noh, ayaw kong magsungkit ka ng maiuuwi
mo, bibigyan nalang kita, mismong magiging anak mo pa"
O_____O <----ako
"c-carlo"
"hahaha" bigla niya akong niyakap
"ren, wag mo nang isipin ang sinabi ko ^__^ time will come for the two of us, this time, let's first enjoy
being together". nagblush ako :"> i can't believe it..soooo sweeeett, pwede na kaming pagkaguluhan ng
paniki :D..ay jokness, i mean ng panda, wahihi
hinatid na ako ni carlo sa bahay namin, pagkapasok ko sa kwarto ko, i saw a ....panda stufftoy sa kama
ko,,and guess kung sino?..edi si Carlo <3 ^__^ may note sa ilong ng panda
--rae sun-ah, you love panda right?, i gave you one, make sure you always have it at your side everytime
you sleep.. takecare cause i care for you--
aaaahh!!!.. no wonder gumugulong ako sa sahig..hahaha. nagbihis na ako then bumaba ng hagdan,
pumunta ako sa kusina at nakitang walang naluto. so i fried bacon ang cooked sweet adobo.. siyempre
magaling ako magluto noh...ng adobo lang, wahahaha ^____^
kumuha ako ng tray,then nilagay ko doon ang ulam ng adobo, then sa plato may kanin, tapos sa gilid
spoon and fork, then glass of water.. at dumiretso na sa kwarto ni mama. as expected,she was
nagbababad at the computer ...searching....for a job
"oh renalyn, dumating ka na pala".. lumingon siya, then suddenly i felt a pin pricked in my heart,
niyakap ko siya
"ma naman, huwag mo masyadong istress sarili mo" sabi ko sa kaniya, habang napapaiyak na ako
"ano ka ba ren, ayos lang ako noh, basta isipin mo lang lagi na makakahanap din ako ng trabaho, marami
akong inapplyan, kaya siguro sa mga susunod na araw palagi na akong lalabas"..hahayy, ang mama ko
talaga, thank God she had gathered her hopes and decided to create a life for both of us.. humiwalay
siya sa pagkakayakap sa akin..
"osha, may dinala ka yatang pagkain, salamat ha, kakainin ko na toh, pumunta ka na sa kwarto mo"
"yes ma"
pumunta na ako sa kusina at kumain, matapos ay nagshower, ginawa ang assignments at natulog na
ZZZzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz...
CHAPTER 7.1: HURT
ERWIN'S POV
its been weeks since from first day of me being classmate with her. i always see her with that carlo guy..
ughh, irritating..soobra, lagi ko silang nakikitang ang sweet sweet, tuwing umaga, sinosorpresa ni carlo si
girl ng panda cupcakes, panda balloons, panda stufftoy...ano ba? birthday ba araw araw ni renalyn para
ganun ang ibigay niya?.yeah i know favorite ni renalyn ang panda...tsk, but still, he's cheap. wala naman
akong magawa, eh si girl kilig na kilig >___< i have liked her since that day we bumped into each other.. i
can't help but i wanted to kill that guy.. na-nosebleed ba kayo?..heto nalang para simple: NAGSESELOS
AKO
speaking of the girl...
nandito lang ako sa canteen, lumapit ako sa kaniya at hinawakan braso niya
"a-aray ko, bitiwan mo nga ako erwin" her voice's cold
"let's talk" at pinunta ko siya sa likod ng school dahil may garden naman doon, nakatayo lang kami sa
tabi ng puno ng mangga.
"r-renalyn" ngayong magtatapat na ako sa kaniya,saka pa umuurong mga dila ko..bakit ba kasi ang torpe
ko.. hindi nalang ako nanganak na may lakas ng loob kaagad sa kadugu-duguhan..ang duga ko naman sa
mga pinag-iisip ko >_< oh well
"erwin, may sasabihin ka diba? sabihin mo na"..that's her sweet voice again..urgh, i can't help but fall
..natigilian kami ng nakarinig kami ng may nag-uusap di kalayuan sa kinatatayuan namin, then a familiar
voice strucked us steady on the ground
"carlo naman eh, your parents are expecting us, don't just dump the opportunity"
----------------------------------------
RENALYN'S POV
*sob *sob *sob *sob *sob *sob *sob *sob
huhuhu.. i can't believe it.. God why does it have to be this way!..we were so happy it all just vanished in
a second :( ganun na ba kalupit ang destiny ngayon?.. kung kaylan masaya na saka lang babawiin
lahat?..ano ba nagawa kong mali dati at kinakarma ako ngayon? i..i...i don't want him away :( selfish na
kung selfish i just cannot accept what i heard
*FLASHBACK-ing
"carlo naman eh, your parents are expecting us, don't just dump the opportunity"
wth?
""look, i know this is an opportunity but i can't just leave her here in the Philippines just for me to live at
korea for that stupid business!"
*paaaakkkk
huh??!! she slapped him!!!! >______< no one dares to slap at him.. well, who the heck is she?.. medyo
nagpa-side ako para makita ang mukha ni girl... maganda, matangkad, maputi, makinis...
=_______=
"carlo, our lives relies on this business, the food, the clothing, the house, the cars..its all thanks to your
business.. don't say anymore foolishness, either you tell it to her or just plainly leave all your memories
here"
"cousin---"
ahhh..so cousin niya pala yun..hmmm.. aaaarrrggggg! i want to know more.. i kept on listening, until i
heard the statement that made me cry
"i came here at this academy all the day from korea just to inform you, don't just dump my efforts and
sweat to just bring you news!..your parents and jessica's parents' flight will arrive here on friday, and
they will arrange a special dinner this weekend.. marry her or else our business's doomed! "
*sob *sob.. h-hindi ko na kayang makinig pa ..im hurt.. he's going to be marry jessica.. i-i cant help but
cry..nasaktan ako..soobra, God! bakit si Carlo pa ang malalayo sa akin ? bkit kung kaylan masaya na kami
saka lang dadating cousin niya?..aaaaaaaaaaahhhhh!!!!
""e-erwin, take me h-home"
hind na siya tumugon..may dalawa pang klase pero hindi ko na pinilit pang mag-attend..ayokong
humarap sa klase at lalo na kay carlo na umiiyak ako... hinatid na ako ni erwin, pagkapasok ko sa kwarto
ko, takbo kaagad ako sa kama at nahiga.. niyakap ang panda stufftoy at umiyak magdamag.. andamidaming tanong ang gumugulo sa isipan ko, especially one
WHY SO SUDDEN??
-----------------------------------
"renalyn our best friend... bakit hindi natin siya hintayin na siya mismo magsabi sa'yo?"--grace
andito kami ngayon sa cafeteria, buong araw hindi ko pinansin si carlo, siguro nagtataka na iyon
*flashback
"ren! may nakita akong candy na panda, ito oh"
*sabay abot sa akin ng candy
"uhmm..no thanks carlo."
"eh?..okay ka lang ba? dati-rati tinatanggap mo kahit ano basta panda ehh"
yeaahhh carlo :( i missed accepting panda things from you because you give it with love, pero ayoko
munang tumanggap ngayon, i know you;re giving it to me to forgive you when you do your decision.
"r-ren..magsalita ka naman pls, ilang araw ka nang ganyan"
"sorry, i need to go to the washroom"
then i left him
*end of flashback
"yun nga eh, hihintayin ko siyang magsabi sa akin"
"and... uhmm, speaking of the guy na magsasabi sayo.. papalapit na siya rito"-karel
lumingon ako, then nakita ko nga si carlo...papalapit sa table namin
"ren, can we talk?"
hindi ako nakaimik, then bigla-biglang umalis sina karel and grace..
hinawakan ni carlo kamay ko na nakapatong sa lamesa
"ren, what's happening to you this past few days?..are you sick? is there any problem?"..uggghhh, carlo,
wag mo ako ini-english.mas lalo akong mag-aayaw na iwanan mo ako :(.. sh1t naiiyak nanaman ako..
"carlo, i-i just want to be alone..p-please stay away :("
"ren, have i done something wrong?..please sabihin mo, kung mayroon man, itatama ko, kung mayroon
man, sorry.please tell me what's wrong"
*SOB
O___________________O
he saw my tears running down my cheeks
"r-ren!.." sigaw niya, i looked at him, and smiled faintly
"i need to be alone, please" tumayo na ako at tumakbo papalayo.. tumakbo ako ng tumakbo pataas
hanggang makarating ako sa rooftop .. pagsara na pagsara ko ng glass door ng rooftop, tumulo ng
tuluyan ang luha ko.. God! makita ko lang siya umiikot nanaman sa utak ko ang sinabi ng pinsan niya na
ikakasal si carlo sa iba >_< i can't take it....
please :( wake me up from this bad dream
---------------------------
CARLO'S POV
she's running away from me, i saw something in her eyes, she's hiding something...naglakad-lakad ako,
thinking about her.. pumunta ako sa garden..nang:
"tol".. lumingon ako
*booooooog
ouch.
hinawakan ko yung parte ng pisngi ko kung saan sinuntok ni erwin.. masakit, malalaman mong malakas
ang pagkakasuntok niya, tinignan ko siya at puno ng emosyon ang mga mata niya
"m-may problema ba?" tinigasan ko boses ko, ayokong magpatalo dito sa lalaking ito.. ano bang ginawa
ko sa kaniya para masuntok ako ng ganito?..
"alam mo tol, g*go ka rin eh!.. dahil sayo naguguluhan na ang utak ng mga tao sa paligid!"
huh? pinagsasabi niya?.. neh wala nga akong ginagawa sa mokong na itoh eh.. nilibot ko pananaw ko sa
buong cafeteria..nakatingin na halos lahat ng mga tao sa amin.. then sa isang gilid nakita ko sina karel at
grace, down na down ang hitsura
"teka, ano bang nangyayari sa inyong lahat? haa??! may ginawa ba akong mali?, sabihin niyo hindi yun
naglilihim kayo!" galit na talaga ako.. eh paano walang sumasagot sa akin ng diretso!
"ikaw ! ikaw ang may nililihim!!, alam mo bang nasasaktan si ren dahil sa nalaman niya?!"
a-ano?? huwag mong sabihing nalaman nia yung tungkol sa business? hndi.hindi..
"ano bang pinagsasasabi mo? hindi kita maintindihan!"
"talagang hindi mo mai-intindihan !, dahil sarili mo lang iniisip mo!.. masaya na si ren sa piling mo tapos
sikreto ka palang ikakasal sa jessica na iyan?..t*rant*do ka !! hindi mo iniisip damdamin ni renalyn!"
boooooooooom
parang nanlambot buo kong katawan, nalaman na nga ni renalyn
"ilang araw hinintay ni ren na ikaw magsabi sa kaniya, pero friday na ngayon carlo! friday!.. alam mo ba
ibig sabihin non?? bukas na ang pakikipagkita mo sa jessica na iyon! ni hindi mo pa na-oopen kay ren!"
"wala kang alam erwin!, hindi ko ginusto lahat ng ito!"
"oh talaga?..pwes, ipaliwanag mo lahat ng yan kay ren!" tumingin si erwin sa taas, sinundan ko ung
tinitignan niya.. si renalyn.... nasa rooftop......
UMIIYAK
---------------------------------
CHAPTER 8: he likes HER
RENALYN'S POV
i... it shouldn't be this way :'(
*sob *sob *sob *sob *sob *sob *sob *sob *sob *sob
"renalyn"... hindi ako lumingon, i know kung sino siya, boses palang niya na nakakainlove., kahit
nakatalikod malalaman at malalaman mo na si carlo ang nagsalita
"please talk to me" hinawakan niya niya kamay ko..huminga ako ng malalim at lumingon para maharap
siya
"carlo.."
"ren, totoo, ipapakasal ako nila mama kay jessica, i rejected their decision, hindi ko talaga gusto..dahil
ikaw lang ren, ikaw lang ang pakakasalan ko.. i will do my best, matagal ko nang plinano na para hindi
ako magustuhan ni jessica ay mag-iinarte akong bakla".. sa mahaba-habang statement ni carlo, sa word
na "bakla" ako napa-concentrate... ayy! balik sa topic, balik sa topic..
"pero carlo, magagalit sa'yo mga magulang mo"
"no ren, they won't dahil susundin ko ang kagustuhan ko.. wala na silang magagawa, i promise you ikaw
lang " he hugged me, and my heart beats so fast... i hugged him back.
"carlo, i'll hold on to your promise, please take care of it".. then there was deep silence between the two
of us, we're just hugging each other until there was a small shower of rain, then next, ..knowingly...
there was a continuous fall of rain.. i smiled
----------------------
it's saturday today :)) although umuulan ng malakas dahil mukhang may bagyo..pakiramdam ko talaga
ma-araw ngayong araw ^^ i still cant get over from what happened yesterday... i trust carlo he won't fail
to prove his promise^^ and yeaaah, ngayong araw ang pagkikita nila ni jessica with their parents. i still
wish na sana matagumpay..yeah, selfish na kung selfish..i dont want him away from me >____<
~~I don't want another pretty face
I don't want just anyone to hold
I don't want my love to go to waste
I want you and your beautiful soul~~
oooooooooopssssss
*calling
mama
"yes ma?"
(ahh,yes anak, may nakalimutan kasi ako, pakikuha naman yoong red na envelope na nakapatong sa
cabinet ko sa kwarto at pakitakbo dito sa supreme hotel, tutal malapit lang kaya pwede mong lakarin)
"yes, sure ma".
at in-end na ang call, and yeaaahhh, my mom have an interview today, laman siguro ng envelope na
iyon ay resume niya..hahha,ngayon alam niyo na dear readers kung kanino ako nagmana ng pagiging
ulyanin XD
agad na akong nagbihis at kinuha ang red na envelope sa kwarto ni mama, kinuha ko na din ang payong
at saka lumabas ng bahay para pumunta sa supreme hotel..dahil umaambon nalang at medyo
nagpapakita na ang araw, binitbit ko nalang ang payong ko.
sa wakaaaaaaaaaaaassssssssss, nakarating na rin ^^.. as i entered the supreme hotel, nakita ko kaagad si
mama na nakaupo sa mga upuan, nilapitan ko siya at saka binigay na ang red na envelope.
"anak, salamat haa, sige punta na ako, ilang minuto nalang kasi at mag-uumpisa na ang job interview
ko"..kahit disente pagkasabi ni mama, i know deep inside, kinakabahan siya
"go mom!!.. aja aja!" with matching strong arms ^^ haha,para kaming bata, more like sisters
"hehehe, oo ba anak, para sa atin ito, aja aja!" ohaa?! hahaha..kita niyo? ^___^
"sige ma, paalis na po ako, good luck" at saka niyakap ko siya, then tumalikod na siya at naglakad na
papunta sa hallway kung saan makikita ang office ng manager..paano ko alam?..eh may naka-sabit na "
to the manager's office, this way >> "..o diba?..ahahaha
paalis na sana ako..paalis na talaga sana ako..but something caught my eye and it strucked me rooted on
the ground..
"hahahah"..rinig kong tawanan nila
first floor ng supreme hotel, ay kainan..and so umupo ako sa isang bakanteng 2-chair table na malapit sa
table nila at pinagmasdan sila.. siyempre umupo ako sa parte na hindi niya ako mapapansin
he look so
HAPPY...
and yeaaahhh, sila carlo, jessica and both of their parents were talking happily.. sila na ata ang pinakamaingay dito sa resto =______=
then his smile for her..made me JEALOUS..akala ko ba gagawin niya lahat ireject lang siya ni
jessica?..akala ko ba tutuparin niya promise niya?..eh ano itong ginagawa niya?, happy happy together
with her? ang masahol, magkatabi pa sila.. hurtful right?...
hindi ko namalayan, tears started rolling down my cheeks.. then i heard him say:
"jessica, i like you"..and WORST, he smiled at her..
gggggggrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr!!!!!!!!!!! >.<
hindi ko namalayan, tuluy-tuloy nang dumaloy ang luha sa mga mata ko, i can't take it anymore, dali-dali
akong lumabas ng hotel at saktong lumakas ang buhos ng ulan... jusmiyo! ULAN!, kaibigan na talaga kita!,
dinadamayan mo ako kapag naiiyak na ako.. huhuhu.. kahit dala-dala ko ang payong,hindi ko ito
binuksan, patuloy lang akong naglalakad kahit maulanan na ako ng soobraa.. i was crying, thank the rain
no one notices i cried..but then
*tap
"magpayong ka nga, magkakasakit ka niyan eh".. i looked at him..
"e-erwin"..at tuluyan na akong napahagulgol habang yakap yakap siya..
now tell me, did carlo made his PROMISE??
CHAPTER 9: start of another beginning
RENALYN'S POV
i hate him
i hate him
i hate him
i hate him
i hate him
uuuuuuuuuuurrrrrrrrrrrgggggggggggggh!!!!!!!!!!! niyakap ko si sabrina (remember? yung big teddy bear
na niregalo sa akin nina karel at grace). kauuwi ko lang at heto ako ngayon, inaalala ang nangyari
kaninang umuulan..
FLASHBACK-ing
*tap
"magpayong ka nga, magkakasakit ka niyan eh".. i looked at him..
"e-erwin"..at tuluyan na akong napahagulgol habang yakap yakap siya..
"erwin, ang sakit....ang sakit sakit" ang sakit sobra, hindi niya tinupad pinangako niya sa akin
"shh" yun lang ang sagot ni erwin sa bawat reklamo ko na masakit.. sabay hinahaplos niya ang likod ko
para patahanin ako
ilang minuto akong umiiyak, nang medyo naluwagan na ako sa pag-iyak, tumigil na din ang ulan at
umaambon nalang.. salamat talaga ulan, alam mo na depress ako. humiwalay na ako kay erwin
"s-sorry *sob, nabasa ko *sob d-damit mo" hindi ko siya matignan sa mata, nakayuko lang ako.
nakakahiya kasi..una, niyakap ko siya, pangalawa iniyakan ko damit niya, kaya basa ito, pangatlo,
nangawit yata siya, at pang-apat.. mugto at namumula ang mata ko @____@
"its alright ren" gamit ang kanang kamay niya, ini-angat niya ang chin ko kaya nagtagpo ang aming mga
mata. then suddenly, my heart beats fast.. he smiled
"don't love a guy who will just break his promise" ..once again, my heart beats very fast, na konting tibok
nalang eh lalabas na lahat ng organs ko sa sobrang galaw-gaw ng puso ko
end of FLASHBACK-ing
gumulong-gulong ako sa kama with matching naguguluhan ang utak.. ayokong isipin dahil iiyak nanaman
ako.. tama na ang iyak,.. hindi ko na siya kayang makita pa
------------------------------------
ERWIN'S POV
i saw her, she's been hurt.. i saw it too.. eh paano ba naman, ofcourse my family owned the supreme
hotel. and soon enough i will be the one to manage it, kaya tuwing sabado.. tumatambay ako sa hotel na
iyon while molly (my sister) is having a bonding with her friends.
dear readers, hindi ko pa napakikilala sarili ko sa inyo diba?..well... im erwin carlo silan, born december
18, sister's name is molly. actually dalawa ang sister ko, but.... i don't want to talk about the other one,
our family were bigtime businessman and businesswoman, own 3 lots and 4 supreme hotels including sa
hotel na pinagmeetingan ng g*gong carlo na yun at ni jessica? or jessa?..ewan.. so far yan palang naman,
because i will further more our business.. and about sa house ko katapat ng park?.. that's my parent's
gift to me on my last birthday. si molly naman, nakikitira kapag hindi feel na umuwi sa bahay..hay naku,
palibhasa spoiled.. well, that's all.. if you want to know about my other sister, you'll find it out soon
---------------------
RENALYN'S POV
*monday--school
hhhhhmmmmmmmmmm
"ren, may nanggugulo man sayo"
"adik ka ba grace?..kinakausap mo ang taong natutulog?"
"eh anong masama?.concern lang naman ako sa bespren natin kahit papaano, siyempre nasaktan siya sa
sobrang pagtitiwala sa mokong na iyon!"
"haynaku grace, kung wala lang batas tungkol sa pagpatay, napatay ko na yung salbaheng carlo na
iyun!!"
hmm?..b-bakit ang ingay?
*streeeettccchhh hands
*blink *blink *blink
..aaaaaaaaaaaaahhhhh!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"r-ren!"
"bespren!"
tinulungan nila akong tumayo sa pagkakaupo sa sahig.. haayyy, eh maranasan niyo ba namang pagmulat
ng mata niyo eh, bubungad sa harap mo ang mukha ng dalawang bespren mo.. at ang lapit lapit pa!
@___@
"ano ba naman kayo, pwede namang lumayo kayo ng konti eh"..sabay upo ulit sa upuan
"eh..ikaw kasi, may problema ka hindi mo sabihin sa amin, si erwin pa mismo nagsabi"--grace
ayy oo nga,si erwin.. nilibot ko paningin ko sa classroom, at ayun nakaupo sa front seat si erwin at
nakayuko, yung tipong natutulog din. absent kasi tatlo naming teachers ngayon kaya diretsong 3 hrs
wala kaming klase sa umaga
"sis, hindi pa nagring ang bell para sa first subject ngayung umaga nakabalusay ka na diyan"--karel
dumating si carlo, at umupo sa dulo..
Malayo sa akin =_________= tinignan ko siya..ni hindi siya makatingin sa akin..alam na kaya niya na alam
ko?..alam na kaya niyang hindi niya tinupad promise niya?.. pero hindi ko magawang magalit sa kaniya
>_< nakaka-ouch talaga no?..yung may nagawa siya sa iyo pero hindi mo magawang magalit.
*lunch
patayo na sana ako sa upuan ko nang lumapit si carlo
"ren, can we talk?" at naglakad na siya palayo. sinusundan ko lang siya hanggang sa makarating kami sa
likod ng school at tumayo sa tabi ng puno ng mansanas.. naalala ko tuloy yung araw na nalaman ko ang
pinaguusapan ni carlo at ng pinsan niya..at tsaka-----
"ren" .tinignan ko siya
"b-bakit?" go ren, pretend you still don't know
"why...." sa hitsura niya, parang nagtatalo ang loob niya kung itutuloy niya ang tanong niya o hindi..
"ano yun carlo?"
"why, why were you with carlo last saturday?"...ooooooowww, soooooo, nakita niya?
"bakit mo naman natanong?" i asked
"eh bakit magkayakap kayo?" ..hayy carlo, if you only know na that time, umiiyak ako ng dahil sa iyo
"eh.. k-kasi..." sasabihin ko dapat ..pero biglang umurong ang dila ko sa sinabi niya
"ren, are you cheating on me?, pinagpapalit mo na ba ako sa kaniya?".. medyo pagalit na niyang
pagkasabi.. umakyat lahat ng dugo ko at sa di namalayang pagkakataon ay inilabas ko na ang saloobin
ko.i thought na alam na niya na nakita ko siya..yun pala ay hindi.i..i need to let him know
"carlo!, im not cheating on you!.. you dont even know what happened that day..."
"ren, tell me.."
*sigh
"carlo, i...." biglang naputol ang sasabihin ko nang may alien na biglang sumabat
"dahil nakita ka niya flirting with that jessica!" lumingon kami ni carlo at nakita namin si erwin na
nakatayo with matching folded arms.
"tol, naguusap kami..pwede bang umalis ka dito..hindi ka kasali"..sabad ni carlo na medyo nagagalit na
"bakit tol?..natatakot ka ba?..hindi mo ba alam na mismong si renalyn nakita kang ka-flirt ang babaeng
iyon?.hindi mo ba naisip na sa sinabi mo sa babaeng iyon eh halos mamatay na si ren sa sobrang
iyak?..haa?!?"
"erwin,carlo..please tama na"..sabad ko kay ren, pero tila isa akong multo na hindi nila naririnig at
napapansin
"TUMAHIMIK KA NGA AT NAGUUSAP KAMI! WALA KANG ALAM!"
"O TALAGA!?, YUNG NAKITA NI REN AT NAKITA KO! SAPAT NA IYON PARA MAPATUNAYANG HINDI MO
TINUPAD ANG PANGAKO MO KAY RENALYN!!"
"p-please..t-tama na"..napapaiyak nanaman ako..mga tao sa paligid nakatingin na sa amin,
nakakahiya
i was back to senses when suddenly, carlo fell to the ground
*booog
"c-carlo!" sigaw ko, napaupo siya sa sahig.. malakas ang pagkakasuntok ni erwin.. tinignan ko si erwin
"erwin!, pwede ba umalis ka muna? please...p-please".. hindi ko na napigilan, tuluy-tuloy nang tumulo
ang mga nakaabang kong luha
maya-maya umalis na si erwin..tinignan ko si carlo, naakaupo parin siyaa, hawak hawak ang pisngi kung
saan sinuntok ni erwin... lumuhod ako para makalevel ko siya
"c-carlo.."
"ren"... one thing i knew, napaluha siya..the very first time i saw a male cry infront of my eyes... since
unexperienced ako hindi ko alam gagawin ko. hinawakan niya kamay ko, at tumingin sa mga mata ko
"ren..." ang tagal..
"please say it, what is it'"..ang dami kong inaasahang isasagot niya..like:
-im sorry-
-ikaw lang mahal ko-
-acting lang yung pagflirt ko kay jessica-
-i didn't break my promise-
..but NO..a big enormous hugely gigantic NO.. because my WHOLE WORLD STOPPED when i heard him
say
"ren,please..forgive me, but..i-i have no other choice...... i...i must marry her"
...MUST ??!!...
SPECIAL CHAPTER: GRACE MONTELPACO
"Ms. montelpaco, kindly place this on my table"
"yes sir"
hayy, naku talaga, yan ang mahirap pag nasa harapan ka eh, utusan ng mga guro =__=
kaya't binuhat ko ang sampung libro >.< asar ka erwin, bakit kasi wala ka pa, kung present ka edi sana
ikaw na nagbubuhat ngayon..hmp
bubuksan ko na sana ang door ng faculty room but 3 books fell.. take note, 3 very thick books. >__<
then a guy leaned to get the books that fell
"heto oh"..
oww gaassshh, feel ko namumula na ako =__=
"t-thanks"..
"ako na magbuhat ng iba"..bago pa ako maka-angal, binuhat na niya yung 7 na makakapal na books, so
yung tatlong books na nahulog lang ang buhat ko
pumasok na kami sa faculty at nilapag na sa table ni sir chuchu ang mga libor >.<
"wow, thank you Mr. Ramirez for helping Ms. Montelpaco"
"it's okay sir"
"uhh, sir Tren, kindly put down these books, i can't concentrate computng when your books are blocking
the light"
"hmm.. Ms. teacher who are teaching electricity, may i know why?..is it that you want to see may face
while computing? so you can be inspired?"
"ugh!, nandemonai!!"
aba, nag-japanese si Ms. electricity??..hahahaha
"well, you two can go"
"yes sir"
..i smell something fishy going on with Sir chuchu and Miss electricity haa..makwento ko nga kay ren at
karel, buwahahaha
"oh, nakangiti ka diyan?"
"ay jusmiyo!"
"oh nagulat ka?"
o____________O
"oh nanlaki mga mata mo?"
=________=
"oh, galit ka?"
grrrr
"pwede ba huwag kang tanung ng tanong..salamat okay?, alis na ako"
papalakad na sana ako palayo but danmer grabbed my wrist
"halika, kain tayo sa labas"
eehhh???
one thing i knew, andito na kami sa isang restaurant malapit sa school
"err..bakit tayo andito?"
"kakain.. my treat"
"ehh, pwede namang sa karinderya nalang, makakatipid ka pa"
"hahaha, grace i want to treat you fairly, balita ko never ka pang kumain sa isang restaurant?.. well, ako
na ang umalok na gawin ang first time mo"
nagblush ako..haha..ow ma men!
"here" at inabot niya sa akin ang menu
O__________O
"1,030 for just a brewed coffee?!?!?" napasigaw ako
"tapos 3,199 for a tofu rice???!!!!" napasigaw ulit ako
then another thing i knew..bigla akong napahiya, eh nakatingin sa akin lahat ng mga tao
"hahahha"..wow, danmer looks funny while laughing..hahaha, pinigilan ko nalang tawa ko
"well, bakit ka tumatawa?"..hahaha, taray-effect muna ako ^^with matching folded arms
"hahaha, alam mo grace, ikaw ang kauna-unahang babaeng kialala ko na nagulat dahil mahal ang isang
pagkain"
O///////O
"ehh paano, sa mga karinderya kasi 35 pesos, 40 pesos..hindi lumalagpas sa 50 pesos, tapos dito sa
restau..wow, pwede nang pangkarinderya ang price ng brewed coffee for a month or two"
"hahahaha, kakaiba ka talaga grace..that's why i like you"
nawala ang ngiti ko, then bigla akong napatigil..danmer held my hand
"and i mean it"
*Bluuussshhhh ^////////////^
--------------------------CHAPTER 11: the change in him
ERWIN'S POV
i saw her pain in her eyes even though she laughs, she's still hurt with what carlo did to her. i can't bear
to see her hurt again, it's now time for me to show her my real side.. that's i think is the only way for her
to forget about him and turn her attention to me
andito kami sa veranda sa bahay-bakasyunan ko dito sa pagudpud. ren's happy, and i can see it in her
eyes, as if matagal na niyang gustong makarelax... tinitigan ko talaga siya, she's happily looking at the
ocean
"ren, don't you know your beautiful"..and i mean it, the moment i bumped her from their house, i
already liked her. ..then i was amazed,..she blushed
"matagal na", then she laughed, i dont know what i feel but it felt like i have my world right infront of
me
i chuckled
"soo, do you like it?"..i was referring to the place
"super" our eyes locked. she really is beautiful, i can't take my eyes of her.. kaso sumingit si manag
babes yan tuloy nagulat si ren.. napangiti nalang ako
-------------"erwin! darling!"
urrghhh..siya nanaman?..hindi ba niya ako tatantanan?
then she hugged my neck.. gusto ko siyang ilayo kasi nakakahiya kay renalyn, but i shouldn't..its not a
good manner for a man to push a woman away.
"darling, i just finished my taping, aren't you gonna treat me?" ooohhh
"uhmm, no thanks queena, i just borrowed renalyn from her mother, so im returning her home"
i saw the creepy stare of queena to ren.. ow well
"we gotta go" at inilayo ko na si ren kay queena, mamaya eh marambol pa niya tong si ren.. hindi ko
yata makakaya yun. hinatid ko na siya sa bahay nila but as usual wala si mama niya kasi tinutour pa yata
ng assistant ko...she just offered me a meryenda at umalis na ako.
starting today, i'm gonna make things right
*monday morning--house of my parents
"erwin! anak!".. nilapitan ako ni mama and she hugged me
"ma ^___^"
o_____o <--- mama
^____^ <--- ako
"anak?, may l-lagnat ka?"
hahahaha, natawa ako kay mama..sanay kasi sila mama at papa at ni molly na palagi akong masungit
"no ma, im fine..im home ^__^" then i hugged her.. gulat parin siya
"oh erwin"
"dad ^__^"
o_____o <--- dad
^____^ <--- ako
"anak..aminin mo nga.. ginayuma ka yata?"
[A/N" sorry, madalas ko nang nasasabi yung 'gayuma'..hahaha, adik ako eh ^^.. ga-ga-gayuma!! (n_n)]
"dad naman eh,, ofcourse not"
at niyakap ko din si papa
"asan po si molly?"
"ayun, kapapasok lang sa school..teka nga"
"aray naman pa, bakit niyu aku binatukan -3-"..
"eh, may klase ka kaya ngayon! bakit hindi ka pumasok?!"
"eh pa, masama bang namiss ko lang kayo?" hehehehe, nambola pa eh no?..joke, totoo naman eh
"hayy, anak ko talaga oh..now i get it.. you're returning to your old self again^^"
"yes pa"
"osha, maglulunch naman na, kaya aalis na kami ng mama mo"
"san po kayo pupunta?"
"sa bicol, baka bukas na kami makakarating"
"ahh,sige po ingat kayo papa haa, pakikumusta na rin po ako sa mga pinsan ko at kay lola"
"osige sige, dali na at pumunta ka na rin sa school mo"
"aye aye captain!" at may salute salute ako..hahaha
(^___^)\
*school
i entered the school happily, ngumingiti sa bawat bati ng tao... sakto lang pala dating ko, kakaumpisa
palang ng lunchtime nila
pupunta ako sa cafeteria,hoping nadoon na sila ren
then a group of girls surround me
"aaaaahhhh!!, ngumiti siya!"
"nakakakilig!"
"ang gwapo niya pala"
"ow em gii, magtatayo ako ng fans club para sa kaniya"
"aahhh!! ang pugee!"
huuhhh???!!
well, nginitian ko lang sila..sila yata nagayuma eh??
at the center table, i saw ren with karel.. so nilapitan ko sila, i saw karel smiled while looking at my
direction
at lumingon si ren.. she looked shocked
O_______O <-- ren
(n__n) <-- karel
^___________^" <-- ako
"e-erwin??!!"
"hi girls ^______^"
"h-h-hiii".. nauutal na sabi ni ren,, gulat parin ekxpresyon niya
"bakit?..may madumi ba sa mukha ko?" tapos umakto akong hinawakan ko pisngi ko
"w-wala naman.. nakakapanibago ka kasi"
"huh? anu yun?"
"uhm.." nagblush siya..hahaha, ang cute niya
"k-kasi ang a-ayos ng porma mo..t-tapos sa g-gupit mo eh, mas lalo kang g-gumwapo" sabay pagyuko
niya, but i still saw her blushh... ang saya ko
she's the first girl who complemented me
^_________^
after ng lunch, start of another class..siyempre umattend ako..so bale parang nag-halfday ako, but sa
umaga nag-absent at sa hapon pumasok
..
"class, next month is electricity month, since ako ang naatasang magmanage ngayung month, i was
planning to have a festival and i want all of you to have a competition within a week, ang unang
dalawang makakahighest ng score ay sila ang magiging leaders ng festival na ito. at hahatiin ko ang klase
sa dalawa to their designated leaders"
....
soooo..what now?
-------------------CHAPTER 11.1: the deal
-----day 1- one kilometer race around the athletic field
day 2- individual amazing race
day 3- identifying the parts of an electric post
day 4- lighting 10 bulbs in parallel connection
day5- talent portion-----
"uhh-kay?"
"well, ang buong week next week ay magiging isang madugong kompetisyon"
"karel sa sinabi mo palang pakiramdam ko sasama pakiramdam ko"
"grace... redadant?..hayyhayy nakooww, electricity nga naman oh.. kokoryentihin tayo nito sa mga
activities eh"
"the worst, tayu-tayo lang.. and bukod-tanging section A-2..huhuhu"
"sshh, karel, grace ang ingay niyo ah"
"ehh, ren naman eh, sino kasing hindi duduguin sa activities next week..buti nga wednesday palang
ngayun eh"
andito kami ngayon sa harap ng bulletin malapit sa faculty. dito pinopost lahat ng activities sa school. at
sa kamalasang palad, ang pinost ni ma'am electricity ay may note na
P/S FOR A-2 STUDENTS ONLY
oh diba?..san kapa?..wag ka na sa A-2.. transfer na tayo..jokk!!
nagstraighten up ako at hinarap ang dalawa kong bespren na nakapalumbabang nakatingin sa bulletin
nginitian ko sila ^____________^
"problem?" sabay nilang tanong..wow! synchronized?..
i raised my hand and showed them a thumbs up!
"eh??"
"if we try hard enough, we can surpass others.. just believe!" at iniwan ko na sila doon.. ewan ko ba
kung bakit ko sila iniwan..LOL..hahaha lakad-lakad lang ako dahil 30 mins pa naman bago mag-time..
then may humawak sa braso ko
"hi ren!! ^____^"
O____O
"oh bat ka nakatunganga?" halika na nga, hinila niya ako sa garden malapit sa cafeteria.. nakatingin sa
amin ang mga tao..oo na, si erwin na ang sikat..siya na ang may fans club >.<
"oh, bat nakatunganga ka padin?..nagaguwapuhan ka sa akin noh?"..tsk kapal niya ah!
"kupal mo! eh paano, bigla kang susulpot tapos hihilain ako dito sa garden..kabute ka? kabute?"
"ay hinde hinde"..psh, hindi rin pilosopo tong erwin na toh noh?
"bakit mo ba ako hinila dito?"
"eh..kasi gusto ko magdeal tayo"..
"eh? deal?..anung deal?"
"simple lang, ang matalo sa ating dalawa sa kompetisyon, may matinding karumal-dumal na parusa na
hindi dapat makakalimutan"
"huh?..matinding karumal-dumal na parusa na hindi dapat makakalimutan?..." wait lang..brain cells
processing
"BALIW KA BA?!"
"oo..sayo"
*blusshh
he chuckled..grr
"o ano, deal?"
"teka nga, eh ano ang prize ng mananalo?"
"ang mananalo, may prize na napakamahal at yung prize na hindi dapat makakalimutan"
"opposite ng prusa yun ah..pinagloloko mo ba ako?"
"hindi..hindi kita maloloko..dahil hindi ko nanloloko"..ayos din itong kausap noh?..
>___<
"so ano na?"
"anong ano?"
"ha?"
"eh?"
"ano?"
"what?"
tskk..nice chitchattin'... walang sense >__<
then he frowned..awww..ay joke!
hindi ako naaawa.hindi ako naaawa
"okay fine!"...0___0 did i just said those 2 words with an exclamation point?
i saw him smirked..oooo--kkaaay?
"what now?"
"bye!" at at..
*blusshhh
umalis na rin siya, yung tipong tumatakbo. hinawakan ko pisngi ko..the side where he just k-kissed. then
one thing i knew, tumitibok ng malakas ang puso ko
..
a-ayokong isipin iyon..hindi maaari diba?, kasi hindi pa ako handa
*krriiinggg *krriiinggg
ooops, time na for afternoon classes
bumalik na ako sa room, at naupo then may biglang tumabi sa akin. i was praying it would be carlo..but
what i saw is not the answer to my prayer
"hi ren!"
O_____O
"teka nga..batba buntut ka ng buntot sa akin haa?"
"eeeee..masama?..gusto ko ngarud"
"sus,palusot, nabihag ka lang sa ganda ko eh..hahaha..JOKE!" ^____^V
"totoo naman ahh"..i saw his face got serious..uh-oh..anu tong pinasok mo ren >.<
..
should i say..na-flatter ako?.. well, para di halata, tumingin-tingin ako sa ibang upuan, then i saw carlo at
the front seat..ahhh, soo nagpalit sila ng upuan?..kasi yung inuupuan ni carlo eh upuan ni erwin, at ang
inuupuan ni erwin ay upuan ni carlo.. so ganun?..todo iwas si carlo sa akin?..nakaka-ouch yun ah
"psst, tulala ka?" whisper lang ni erwin, baka kasi marinig siya nung math teacher
tinignan ko si erwin, he looked worried
"ow emm.. namumutla ka ren"
"h-huhhh?..ako namumutla?..p-paa-----"..hindi ko natuloy sasabihin ko kasi biglang tumayo si erwin
"ma'am namumutla po si ren, i think she needs some air"
tinignan ako ni ma'am, at ginalaw niya ang ulo niya vertically..ginalaw ba term dun?, basta yung way na
pumapayag siya. then tinayo ako ni erwin at nilabas ako sa room, dumaan kami sa washroom ng girls
"magrefresh ka muna sa washroom, dito lng ako sa labas"
pumasok na ako sa washroom, humarap sa salamin at naghilamos
*tingg!
"b-bakit g-ganun?" kinakausap ko sarili ko,baliw na ba ako? batukan niyo nalang ako sa isipan niyo, hehe
i just remember something, ganun din ginawa ni carlo sa akin noong magkatabi kami na napansin niyang
tulala din ako
.. ish! erwin! why returning me to the past?..grr grr, lumabas na ako ng washroom at inalalayan na ako
ni erwin sa garden.
"here" at may inabot siyang bottle of water sa akin, kagagaling lang kasi niya sa cafeteria, nag-abala
pang bumili -__"erwin, bakit mo itoh ginagawa?"
"well, para naman machallenge ako sa kompetisyon..alam ko kasi ako ang mananalo eh..hahaha"
tss, yabang, binatukan ko nga
"aray naman,bakit mo ako binatukan?"
"tss, eh sa pagsasalita mo parang sinasabi mong magpakalakas ako para tatalunin mo ako dahil ayaw mo
sa kalaban na no match sayo!"..asdfghjkl
"nuh kaba, namis-interpret mo ata"
"amp!..bahala ka na nga diyan" at maglalakad na sana ako palayo sa kaniya but
"hayyy, siya na nga tinulungan, siya pa itong mang-iiwan" tumalikod ako para harapin siya. tumitingin
tingin daw siya sa paligid maiwasan lang ang tingin ko..pss, heha, iba rin tong lalaking toh noh?
"teka nga, kinokonsensya mo ba ako?"
"ehh..hindi noh?, bat nakokonsensya ka?" tapos nag-smirked pa..naku!!!
"ASDFGHJKL.. !!"
"oh, keyboard ka ba?"
"keyboard?..problema mo?"
"eeee..dali na kasi"
"oh, eh bakit?"
"type kasi kita eh ~___^"..wth! kinindatan ba naman daw ako?..sundutin ko mata niya eh
"ang corny mo dude, hahahahaha"
"sayo lang naman" at sumeryoso tingin niya.. ow em, yan nanaman.
"i will promise you one thing"
"a-ano yun?"
"TATALUNIN KITA, para maparusahan ka :P"..at naglakad na siya palayo..grr! ngayong siya tong mangiiwan?
"OKAY FINE MR. SILAN! TATALUNIN DIN KITA! PARA MAPARUSAHAN KA!"..sigaw ko sa kaniya habang
naglalakad siya palayo
lumingon siya pero yung tipong naglalakad ng patalikod?
"sure! handa ako sa anumang parusa mo pero dapat handa ka din sa magiging parusa ko!"
"game!"
ngumiti siya at tumalikod na sa akin..at naglakad na siya papalayo sa akin..
teka, INIWAN NIYA AKO =___=
-------------------chapter 12: the fun starts here
---DAY 1---
"renalyn, sure ka bang okay ka lang?, hindi pa ba sumasakit ulo mo?"--karel
"anu ba, okay na ako, okay?"
"hayy, bakit mo pa kasi pinipilit sarili mo"-grace
"anu ba kayo, nahilo lang ako ng konti kahapon dahil biglaan tayong nagpraktis na tumakbo..okay na ako
ngayon"
"hayy..kung may mangyari sa iyo sa daan, sasapukin kita..matigas ulo nito eh"-grace
"wow! thanks for the concern ! my BESTFRIEND."..hahaha sarcastic kong sagot, eh paano, akala ko
tutulungan nila ako, yun pala sasapukin?..hehehe
"okay, girls, once your done changing, get out of here and get ready for the race. 3 minutes!".sigaw nung
coach namin, at sinara na nito ang pinto
"ow well..goodluck sa atin"
"yeah, goodluck"
"grouphuug!"
*fdnshcenurhf
"grace, ang h-uuuuhhhh higpit uhhhh"
"ah,hehe..s-sorry"
"on your lines..."
nagline up na kami sa starting point dito sa athletic field. at talagang exert effort ako sa pagsingit sa
kumpulan ng tao para lang sa unahan ako..hahaha
"psst"
"ay flatscreen!"
"hhaha, goodluck sa atin ren, remember we have a deal"..psshh, pinaalala pa niya
"oo na!, maging handa ka rin"
and he chuckled
*putooookk!! (A/N sorry, diku alam putok ng baril na ginagamit sa race eh, hehe)
"go!"
tenenenen!!!..
takbo !
takbo !
takbo !
takbo !
takbo !
wheew!.. i was the lead runner kaso biglang may sumulpot sa likod ko at inunahan ako
tumingin siya
^_________^ <--erwin
grrr!! tumakbo na siya at siya na ang lead runner..
arf! arf!, uunahan kitang lalaki ka!
at heto, malapit na kami sa may checkpoint point, siya parin ang nauuna >.< takbo lang ako ng takbo,
nakita kong lumiko na siya , at heto ako lumiko na ako checkpoint. takbo lang go!, 2 laps to go.. para na
akong aso na hinihingal. samantalang itong si erwin eh parang hindi napapagod?..at ayun, nakalayo na
sa akin, ang layo na niya sa akin, parang kasingliit na niya yung langgam sa panignin ko.hehe. i just
follow where the arrow is pointing, until yes! kalalagpas ko lang sa check point kaya 1 lap to go!..
mahahabol ko na si erwin,.hehehe..humanda ka!....
but sa kasamaang palad, natapos na niya ang 3laps run, siya ang nanalo >.< ako naman malapit na rin sa
finish line, nakita ko si erwin, naka-upo sa may damuhan, hot >.< ayy joke! ^^. . .
until i heard someone, or maybe two?
"hihi".. as if sa both sides ko eh may bumubungisngis.. epekto ba toh ng pagod?, tumingin ako sa right
ko and i saw chloe holding something invisible, i was still running kaso
"aaaaaahh!!!" napasigaw ako, i fell off the dirt road at nagasgasan ang tuhod ko at elbow ko
OUCH is not enough to describe how much it hurts >__<
kaya nakalandusay nalang ako sa daan while i saw chloe and another girl laughing. they made a good
plan, dahil nakatago lang sila sa mga halaman.
"reeeeeeennnnn!!!!!!"
e-eh??. tumingin ako sa tumatakbo galing sa finish line..it's erwin
"e-erwin", napapaiyak na ako..but a big NO, i shouldn't cry, dahil pag pinakita kong umiyak ako, para
naring pinapakita ko sa mahina ako at sa pagkadapa lang eh magiging iyakin na ako.
nakalapit na sa akin si erwin, and i saw in his eyes na worried talaga siya, binuhat niya ako
"e-erwin, ibaba mo nga a-ako..kaya ko pang tumakbo"
"tumigil ka nga ren!, tignan mo tuhod mo at siko mo!,hindi ka okay!"..ay grabe, sigawan ba naman
ako..pero i know na-shock lang siya. dinaan niya muna ako sa finish line kaya naka-second place ako at
saka na niya ako tinakbo sa clinic.
-----
"nurse!" sigaw ni erwin saka ako ini-upo sa patient's bed
"oh, what happened?". sabi ng nurse na kagagaling lang sa table niya
"she fell off while running, please treat her immediately"
"okay" at agad-agad pumunta yung nurse sa medical cabinet, naglabas ng alcohol, betadine, cotton.
oww eemmm Giiii >____<
"hinga ng malalim "
*inhale
*exhale
hindi ko namalayan, nalagyan na pala ng alcohol ang tuhod ko at natapalan na din ng betadine..ang bilis
haa?? ni hindi masakit pero kumikirot lang. habang ginagamot yung sa siko ko naman.. ngayon ko lang
napansin,
it's quiet. umalis na yung nurse at sinabing ipahinga ko muna
until nagsalita si erwin
"hayy naku ren"
tinignan ko siya, he was smiling, the sweetest smile i saw in him
"you made me worried.."
"w-worried?"
"yeah, anu ba kasing meron sayo na kapag nadidisgrasya ka eh nagwoworry na ako ng sobra? ha?"
nakatingin siya ng diretso sa aking mga mata, creepy man pero yung eyes niya puno ng compassion
"aahh..ehhh" at bigla siyang humalaklak
?___?
"huh? bakit ka tumatawa? may madumi ba sa mukha ko?" at umakto pa akong hinahawakan ang pisngi
ko
"w-wala, hahahahaha.. i... hhaahaha, i... whahahaha eh kasi..whahahaha"
ano batoh? no sense mag-explain? puros tawa lng naiintindihan ko haa
"ano?!" seryoso kong tanung sa kaniya at nagfold ng arms
"eh kasi nanalo ako..bheeellaaaatt!!!" aba! nadisgrasya na nga ako siya pa tong may ganang asarin ako?
"hmmppfftt"
"hahahahaha" para siyang baliw tawa ng tawaa.
"basta tandaan mo! may apat pang kompetisyon!"
"hehehe, sige ba! basta humanda ka sa parusa ko"
"mas ikaw ang humanda sa parusa ko :P"
-----nang gumaling na ng kaonti ang sugat ko, sinamahan ako ni erwin na magbihis, siyempre sa labas siya ng
locker room noh, hehe at bumalik na kami sa room para kunin ang gamit ko at uuwi na
"ren!"
"bespren!" sigaw sa akin nina grace at karel nang makapasok na kami sa classroom
*binatukan ako
"aray!"
"grabe ka ren! pinag-alala mo kami :(" ayy grabe, oo nga eh, mukhang nag-aalala sila dahil sa pagbatok
nila sa akin.. psshh >___<
"wow haa, ang thougthful niyo >.<"
"hehehe siyempre naman" at niyakap nila ako
"please be careful next time".. kahit pala sadista tong mga bespren ko eh mahal parin ako ^__^
kinuha ko na gamit ko at nagpaalam na sa kanila grace at karel
"sige una na ako" at lumabas na ako ng campus
until may kotseng dumamba sa harap ko
"sakay na ren"
"e-erwin"
"sakay na"
i smiled at him, and he smiled back
-------------------CHAPTER 13: who's the smartest now?
---DAY 2---
"okay class, sa araw na ito ay amazing race but individual, i have given you your maps to guide you sa
sequence ng bawat stop."
tinignan ko ang map ko, sinuri ko ng mabuti at minemorize ang sequence dahil alam ko maya-maya'y
wala na akong time na tignan ang mapa.
okay ito ang sequence:
1. cafeteria.. (hmm, hindi rin gutom yung gumawa ng sequence noh? hehe)
2. library
3. entrance hall
4. guardhouse
5. rooftop
"another reminder class, sa bawat location ay may representative, ibibigay lang nila ang papel na
kaylangan mong sagutan pero ibubulong mo lang dapat. kapag nakatama ka pwede mo nang puntahan
ang susunod pero kapag nagkamali ka, hindi ka papalayain bagkus itatali ang kamay mo sa stick na dala
nila for 5 minutes, after 5 minutes pwede ka na ulit umalis at humabol sa iba"
andito kami sa labas ng school, sa mismong gate. nakaline-up na kami, si grace nasa far right, si karel
nasa far left, ako nasa gitna. nang may kumalabit sa akin
"ay jusko!..erwin? anu ginagawa mo dito?"
"siyempre, hindi ako papayag na ikaw lang ang nasa unahan noh" at ngumiti siya ng nakakaasar. this
time, tatalunin ko na talaga siya
"everybody ready!.." yan na, pinosisiyon ko na mga paa ko
"get set!!..." yan na..yan na
"GO!" *puttoookk!!! xD
at heto, takbo naaaaaaaaaaaa!!!!!!
i was the lead runner ulit, then sa peripheral vision ko, nakita ko si erwin..pantay kami ng takbo, but
binilisan ko parin.. okay, first stop CAFETERIA!, nasa may bldng na kami nang lumiko ako sa shortcut na
alam ko papuntang cefeteria, at mukhang gulat naman si erwin..hahahaha ano siya ngayon?
at sa sinuutan kong shortcut, nakalabas ako sa may garden at takbo kaagad sa cafeteria, then i saw a
student na alam ko eh taga 4-4
"congrats, ikaw ang unang nakaratng dito ^^" maganda siya, mukhang mabait. at may inabot siyang
papel sa akin
tanong:
---it is an arrangement of materials that allows the continuous flow of electrons of charge?---
hmm..at ayon sa masusing pagrereview ko kagabi
"electric circuit"..bulong ko sa kaniya
"tama!" at sa pagkasabi niyang iyon ay nakadating na si erwin
"takbo na" sabi niya..mabait siya ^___^
at ayun tumakbo na ako.. pero hindi pa ako nakakalayo when i heard erwin say
"oh! ikaw pala!" at hindi ko na narinig pag-uusap nila dahil nga nakalayo na ako..
alright, next stop
LIBRARY!.. malapit lang naman ang library sa cafeteria, tatakbo lang ng 2 block, liliko sa kanan at akyat
na hagdan and viola ! im here.
inabot sa akin ni guy yung papel
---give an example of a direct current source---
"dry cell, wet cell" bulong ko sa kaniya, nag-nod naman siya at saka tumakbo ulit ako.. its so
easy..hehehe, saktong paalis na ako nang dumating si erwin.. wahahaha, talo ka ngayon erwin :P
next stop
ENTRANCE HALL..
yey! lapit ng library sa entrance hall kaya nakapunta kaagad ako doon
"wow ate, you're the first! ^^"
"hehe"
inabot niya sa akin yung papel at binasa ko naman ito sa isipan ko
---made use of kite experiment and found out that lightning is an electricity--OMG! napaisip ako.. wala toh na nareview ko, huhuhu..kaya tinali ni guy ang wrist ko sa stick
niya..huhuhu maya-maya, dumating na si erwin, and i saw him smile na nang-aasar..grrr
binasa na niya yung papel na inabot sa kaniya at may binulong siya dito.. nag-nod yung guy then umalis
na si erwin..issshhh, malalagot ka sakin erwin..asdfghjkl !!
well, after 5 minutes, pinalaya na din niya ako, at sa pagtakbo ko paalis, naaninag ko na paparating na
din ang iba ko pang mga classmate
next stop, GUARDHOUSE!..
at dahil malapit iyon sa gate ng school, ala ey naghirap akong tumakbo kahit hingal na hingal na.. at
natanaw ko na ang guarhouse, nakita ko doon si erwin.. errr.. nakatali ang wrist niya sa stick nung
guy..wahaha, wawa k naman
inabot sa akin ni guy yung papel
--- it converts electrical energy to other forms of energy--i smiled
at binulong ko kay guy
"load"
he smiled and nod... at tinignan ko si erwin, hahaha, kawawa.. nginitian ko siya ng nakakaloko..hehehe,
sarap asarin nito oh, mukhang naaasar eh, hahahaha. at tumakbo na ako..wheeeww last stop
ROOFTOP
hahayyy!, sa last stop na talaga ako maghihirap na puntahan, bukod sa tuktok ito ng school eh malayo
paang guardhouse sa bldng >___<
heto,takbo takbo takbo takbo..
aaaaaarrgghH!!, grabe, 2nd floor palang ako pagod na? eh 5th floor lang naman kasi yung rooftop >.<
finally! binuksan ko an yung door sa rooftop at nagulat ..actually, kinabahan din.. because, its... him..
"c-carlo?"
"ren?", nagtataka yung tono niya, yung tipong kinakabahan din, oo nga pala.. hindi ko pa naibanggit sa
inyo dear readers na lumipat na ng 4-4 si carlo, dont know the reason ..kaya lahat ng nagbigay ng
katanungan at ang mga naging stand ay mga taga 4-4.
"ito oh" at inabot niya sa akin ang isang papel..
"t-teka, hindi ito yung tanong haa"
"a-ako yung gumawa niyan, na sayo ko lang itatanong"
ang tanong:
---ren, im really sorry, but still, mahal pa rin kita, mahal mo pa ba ako?---
natulala ako, hindi ako makasagot
nang bigla niyang tinali ang wrist ko
"dahil hindi ka makasagot, dito ka sa tabi ko for 5 minutes"..halaaaaaaa!!
"t-teka ! gusto ko manalo" pagpapakaawa ko sa kaniya habang siya eh tinatali and tali sa wrist niya..so
bale nakatali yung dalawa naming wrist sa iisang tali.. magulo ba?..argh!
"c-carlo, wala naman sa electricity yung tanong mo eh"
"i just want to know"..urgh, feeling ko parang maiiyak nanaman ako, im starting to move on, and now
his here telling me he still loves me? tutulo na luha ko
"p-please carlo, sinaktan mo na ako..a-ayoko na..please"
"ren hindi ako titigil, hanggang bumalik ka na sa akin"
"hindi na siya babalik sa'yo" nagulat kami sa nagsalita.. and as usual, sino ba ang sumusunod sa akin ?
edi si erwin
"e-erwin"
"asan yung tanong?"
hindi nagsalita si carlo, nang biglang hablutin ni erwin yung hawak kong papel..binasa niya ito
"alam mo dude, hindi ka na niya mahal, kita mong nagmomove-on na siya sa'yo tapos ikaw itong hihilain
siya pabalik..hindi siya soccer ball na matapos mong sipain eh hahabulin mo bigla"
"e-erwin..t-tama na"
tila akong multo dito, hindi pinapakinggan ni erwin, nakatingin lang siya ng diretso sa mata ni carlo
"nasagot ko na ang tanong, pwede mo na rin siguro siyang PAKAWALAN"..at diniinan pa talaga ni erwin
yung salitang pakawalan... hindi parin kumikibo si carlo, kaya si erwin na yung kumuha ng kamay ko at
tinggal yung tali at hinila na ako palayo.
nasa may pintuan na kami ng rooftop nang sumigaw si carlo
"ren! i still love you! hindi ako titigil!" napapaiyak na talaga ako, diba ikakasal siya sa iba? at pumayag
siya sa kasalang iyon?. ano ngayon ang ginagawa niya?.. naramdaman siguro ni erwin na iiyak na ako,
kaya binitawan niya kamay ko, at doon ko naisipang tapusin na ang race na ito..last stop
CLASSROOM
takbo lang akong takbo, nakarating na ako sa classroom at may iisang tao lang doon na maglilista ng
pangalan, pinalista ko na pangalan ko at saka umupo.. hindi ko na napigilan ang iyak ko, yumuko ako ..at
sa oras na iyon, dire-diretso nang tumulo ang mga luha ko
ako nga ang nanalo, pero ang puso ko hanggang ngayon talo padin...
-------------
CHAPTER 14: yes or no?
---DAY 3---
"today is quiz day.. 100 items for yes-and-no questions"
"ha!??"
"what the?!?"
"ma'am seryoso??!!"
"eh ma'am hindi kami nakareview !!"
mga reactions ng kaklase ko, ako rin eh, hindi makapaniwala, 100 items yes-no lang ang
isasagot..wahuhuhu :(
hindi pinansin ni ma'am ang reactions ng mga kaklase ko aat patuloy lang siya sa pagdistribute ng papel.
inabot na sa akin ni ma'am ang sasagutan ko
O______________O
g-grabe..m-madugong mga t-tanong >__<
1. he is the inventor of .......
2. what is the book written by....stating that...
3. explain the law of .....
waaaaaaaaaaaahh!!!!!, dudugo ilong ko nito!>.< wahuhuhuhu
tinignan ko si erwin sa tabi ko.. napa-wow naman daw ako, sinilip ko papel niya nasa item no. 24 na
siya...napansin niya yatang sumisilip ako sa papel niya kaya ayun, tinakpan niya gamit kamay niya
asdfghjkl.!!! sinagot ko nalang yung mga tanong na alam ko
(after 30 minutes)
..wheew! 10 more items!... tinignan ko ulit si erwin, at mukhang tapos na siya >_< dahil nakatitig siya sa
akin while yun paper niya is nakaupside-down...hayyy
(after another 20 minutes)
okay let's check for the remaining 10 minutes.
chineck na namin, andami pang nagdedebate sa sagot..hayy!!
"congratulations Mr. Silan for the perfect score, and Ms. Ledesma for being the second highest"...
O___________O
tinignan ko si erwin, nakangisi sa akin.. nginitian ko siya, hindi yung pilit but as in yung masayangmasaya.. eh kasi kanina iniisip kong madugo tapos malalaman ko na ang resulta ay second highest
ako?..wahahahaha, REJOICE PEOPLE OF THE PHILIPPINES! :">
"goodbye class, you may go"
"YES!!!"
"wow, ren maka-yes ka diyan ah..hahaha, congrats" sabi ni karel na papalapit sa upuan ko
"teka, asan si grace?"
"ayun, super julalay nanaman ni ma'am...hahahaha"
"hehehe, at dahil half day ngayon, gala tayo sa mall!!" ayyy, nakakabingi >.<
"hoy karel and ingay mo"..wow, sumabad si erwin
"psh, and so? ikaw lang highest diyan eh"..tapos tinignan ni karel si erwin from toe to head..hahaha
"oh bakit ganyan ka makatingin karel?..nagaguwapuhan ka sa akin?"
"psshh, yabang din nitong seatmate mo ren ah"
"sinong seatmate ni ren? yung sa leftside ba niya?..sus, wala na siya, kalalabas lang"
..ayy..hahaha, hindi rin pilosopo tong erwin na toh eh no?
"haynaku, halika na nga ren, magmalling na tayu, hintayin nalang natin si grace sa gate"..at pumunta na
kami ni karel sa gate. hinihintay namin doon si grace nang biglang may humila sa akin..tinignan ko..nak
ng flowervase naman !!
"c-carlo, bitawan mo nga ako"
"hoy, carlo, bitawan mo si ren"
liningon ni carlo si karel
"i just need to talk to her..pls"
"NO"..wow tigasin si bespren..kaya love ko toh eh..heheh
pero hinila pa rin ako carlo
"carlo!" sigaw ni karel..this time ako naman lumingon kay karel
"bespren, dont worry about me, sabi niya kakausapin niya lang ako..i'll be back" at nag-nod rin si karel,
still, i can feel she's worried na baka kung anung gawin sa akin ni carlo
pinunta niya ako sa parking lot.
"ren" humarap siya sa akin at yung tipong hitsura niya eh naiiyak
"c-carlo"
bigla niya akong niyakap
"r-ren..hindi ko kayang mawala ka, i have to marry her but i still love you"
"alam mo carlo, sa mga pinagsasasabi mo, mas lalo mo lang ginugulo ang utak mo"
"r-ren, no.. m-mahal talaga kita, maniwala ka sana..and i will prove it for the rest of my life"
natigilan ako.. i can hear the sincerity in his voice.. this time, ako naman ang malapit nang umiyak, si
carlo umiiyak na eh..
"c-carlo..p-please just.."
"ren!" nagulat kami ni carlo kaya lumingon kami sa sumigaw ng pangalan ko..
"e-erwin, anong g-ginagawa mo d-dito?"
hindi nanaman ako pinansin ni erwin, nakatingin nanaman siya kay carlo =___=
"pare, hindi pa ba sapat sa'yo na sinaktan mo si ren? haa?! diba sabi ko layuan mo na siya? dahil hindi na
siya babalik sayo?"
sa mga binitiwan ni erwin na salita, pakiramdam ko sasabog na mata ko sa sobrang daming luha na
kanina ko pa pinipigilan...
"dude, bakit ba tuwing gusto ko siyang kausapin ng masinsinan eh sumisingit ka palage?..ha?? ano ka ba
ni ren? hindi ba't batugang classmate ka lang niya?"
"anong sabi mo?? hindi niya lang ako classmate?! kaibigan din niya ako, at bilang kaibigan concern ako
sa kaniya!"
"tss, wala ka parin pakealam"
"tumahimik ka nalang" lumapit na sa amin si erwin at hinatak ako papalayo kay carlo.
pinunta ako ni erwin sa car niya. sumakay kaming dalawa.
buong pagda-drive walang imikan sa aming dalawa, ang tanging ginagawa ko lang doon ay humikbi dahil
tuluy-tuloy lang ang iyak ko.hanggang sa makarating kami sa place na simula nang mapuntahan ko ay
minahal ko na
"p-pagudpud"
"yes"
pagkababa ko, hindi ko nakita si manang babes kaya dumeretso na ako sa veranda at doon inilabas lahat
ng sama ng loob
maya-maya, narinig kong nag-uusap sina manang babes at erwin, ay maya-maya'y may naghahaplos na
ng likod ko
"e-erwin..bakit ang hirap mag-move on?".. a moment of silence
"kasi hindi ka pa handang iwan ang nakaraan.. huwag kang mag-alala, hihintayin kita sa present, at
tutulungan na din kitang makawala sa past"..at niyakap niya ako, hindi ko man maintindihan ng mabuti
ang sinabi niya pero i know one thing..
TUMIBOK ANG PUSO ko..
and i don't know how (kanta yun ng the script haa??...oh well)
---------------CHAPTER 15: light the bulb *tiingg!
---DAY 4---
"now, go to your respective tables, alphabetically"...haaayyy!! 4th competition, arrangement of 10 bulbs
in parallel structure =___= take note, dapat umilaw lahat!. =___=++ grr grr, as if naman kaya ko
diba?..huhuhu, andito kami ngayon sa electronics laboratory, well, malawak kaya magkakalayo mga
lamesa namin sa isa't isa..wahuhuhu, wala akong chance na makipag-usap sa katabi ko, eh kasi dapat
daw silent kami gumawa, kung hindi: disqualified..brutal ni ma'am no? palibhasa nakuryente... pssh,
joke!, hindi kitdi siya nakuryente, hekhek..ow well
"tools, 10 bulbs, 2 meter wire, 2 big batteries and a switch is already prepared at your table, take note,
be careful. Goodluck"
heto na, heto na, heto na, waaaaaaaaaahh!!! (doobidoobidoo?..waahhaha)
"your time starts now" at ayun nga, pinindot na ni ma'am yung start button sa timer niya. natataranta
ako, huhuhu
>_________<
well, natataranta, nakakaba, nahihirapan, nahihingal.. eh? nahihingal?, joke lang yun, O.A. na si ms.
author.. well well, wala lang kasing GUIDE! sa pagcoconnect >.< dapat daw kabisado namin, pasalamat
kayo dear readers! dahil nagreview yata ako ^__^ nikakabahan lang kasi baka hindi umilaw yung
bumbilya.. sampo pa! dipa naturingan >__< hehe
5 mins...15 mins...30 mins...
"class, 30 minutes remaining!" aaaaaaarrrrgggh!! nas-stress ako mamen!... heto pa, ay mali, ito
muna..yan..teka, ito pa, tapos ayun..aray!..soldering iron where are you? lead! where are you too?..ayun!
soooo clloooosseee...
DONE!
pheww, kakapawis, sabay punas ko sa noo kong wala namang pawis >_< feeling pinapawisan lang,
hehehe.. heto na, ita-try ko na...
*tzzzt
yehey!, umilaw!......^______^
yung siyam na bumbilya >_____< wahuhuhu
until may narinig akong hiyawan at palakpakan. eh.........si erwin lang naman ang pinapalakpakan nila >.<
from my table, nakikita ko ang kaliwanagan ng sampu niyang bumbilya (naks, nosebleed).
siya na! si erwin na talaga da best! grrrr
lahat ng kaklase namin nakatingin sa circuit ni erwin, bilib naman daw sila lahat eh noh?.. pfft, lahat sila
lumapit sa table ni erwin, ako nakaupo lang sa table ko, tinignan ko circuit ni erwin tapos sunod kong
tinignan ang circuit ko..
WHY OH WHY?! THY TENTH CIRCUIT? WHY ART THOUGH NOT WORK?
*sob
(joke!, O.A. lang yung *sob.hekhekhek)
-------------"uuuuuugggggghhh" sabay untog ko ng ulo ko sa lamesahan, andito ako sa cafeteria, hindi sasabay si
karel dahil may student body meeting sila, social no? matalino si karel dear readers..di lang halata^^ si
grace naman ..ewan? tinawag yata ni danmer..hahaha, lumalove-life na si bespren, whootwhoot!...back
to reality, break daw muna ng 10 minutes saka i-aanounce ang mga nakakuha ng high scores, ishh oo na!
si erwin na magaling!.inangat ko ulo ko..hmmppfftt. abangan niya lang, babawi ako sa talent portion!
"look at your face, hahhaha" nabuhay dugo ko at napansing nasa harapan ko si e----rwin O__O
"oh, nakatulala ka diyan? handa ka na ba sa parusa ko?..hahaha" Grr!!!
"hoy! echos me Mister-field-runner-sampung-bumbilya-makuryente-ka-sana... hindi ako papatalo sayo!,
tsaka huwag kang atat! dahil may talent portion pa..babawi ako!..buwahahaha *evil smile"
"hahahaha, suuurrreeee, tignan natin kung sino ang panalo sa lahat-lahat bleeehh :P" amfufu!, binelatan
ako?, huweh? siya? nagbebelat?
"ahahahahahah!!!!!!!" ..mukhang nagulat ata siya..hahahaha
O_________O? <---erwin
"problema mo?"
"hahahaha, nagbebelat ka pala?..hahahah!! bakla! B-A-K-L-A! :P"
"anong sabi mo? bakla ako?" hahahaha, hitsura niya XD
"hahahaha.. define bakla! E-R-W-I-N!!" hahahaha, sarap pala nitong asarin..mukhang madaling mapikon,
hahaha
"gusto mo halikan kita para mapatunayan kong hindi ako bakla?!"
ooooooohhhhh nnnnnnnoooooo
nagseryoso ang gwapong mukha niya.. err, what did i just say?. ow well.
DEAR READERS! ANUNG GAGAWIN KO!, GALIT NA KAYA SI ERWIN? DALI SABIHIN NIYO >__<
bigla akong natahimik at ..at....
O//////////O
"oh, natahimik ka?"..i..i can feel his breath, his face is so close to mine..
"h-help---!!" bago pa ako makasalita ng buo, tinakpan niya kaagad bunganga ko gamit right hand niya at
binitaw rin ito
"will you just be quiet? as if naman gusto kong ituloy..yuukk" he said while looking at my lips
w-what?..did he just said "yukk" at my beautiful-kissable-pinkish lips?..aaaaaaaiiiit!!! someone stop me
before i could break the neck of this guy!
"asar ka!" pinalo ko braso niya.. yung AS IN MALAKAS!
"ouch!"
"hmmp, arte mo! pwede namang 'aray' ah? lumayo ka nga sa akin!"
"ayyaaawww kkkooo"
"LAYO!". mukhang natakot, lumayo na eh..wheew, nakahinga ng maluwag..
*krriiingg krriiingg
tumayo na ako at pumunta na sa classroom, iniwan ko si erwin doon..bahala siya.grr
saktong pagdating ko sa room nandoon na si ma'am kaya dali-dali akong umupo sa upuan ko
"congratulations Ms. Ledesma for being the second highest" at pinalakpakan ako.. oh well, tanggapin
nalang, pasalamat ako naa-ngatan ko pa yung iba at naka-second! sinu ba yung 1st?
"and the highest score is..."
asus, pasuspense pa si ma'am
"Mr. Silan!" huwaw! congratulations! **sarcastic tone>__<
at sa pagkasabi ni ma'am ng pangalan ni erwin, speaking of erwin kapapasok niya lang sa room.. WOW!
ANO TOH RED CARPET? MAY PA-GRAND-GRAND ENTRACE PA SIYANG NALALAMAN?..grr, nagthank you
siya sa klase, at umupo na sa upuan niya which is sa tabi ko. tumingin sa akin, at usual, ngumiti si lalaki
ng mapang-asar >_<
"the final competition is talent portion..anyone curious why we included this kind of contest?"
then nag-raise ng hands mga classmate ko, i think maybe halos 3/4 ng classroom, well kasama na ako
doon siyempre.. hello? electricity ang topic napasama ang talent portion? sinong hindi macu-curious?
"talent portion is included because for the future leaders, brain is not enough, physical is not enough
but we also need emotional, we want to see how talented you are to be a model and how you carry the
emotion while showing your talent. you're all excuse for today, so parang half day lang kayo, make use
of time wisely!, kung maaari ay magpractice maghapon para sa competition bukas..goodbye class"
umalis na si ma'am..oo-kaaayyy?? anung talent ko ... =____=
"ren, anung itatalent mo?"--karel
"hindi ko alam=__=, ikaw ba?"
"uhmm, siguro drawing? sa blackboard ko nlng gagawin".. WOW!..dear readers, diko pa nasasabi sa inyo,
bukod sa smart si karel, magaling din yan magdrawing^^, palibhasa lahat ng talents at kakayahan ay
hidden >_< atleast, bukas.. bukas na bukas...mapapakita na niya ang hidden talent niya, kami lang kasi
nila grace ang may alam sa talent nitong si karel
"go girl!, ipakita mo sa kanilang lahat ang hidden talent mo!"--grace
"hehhe, thanks guys"--karel
"uhh, oo nga pala grace, karel, mauuna na ako haa?.. kailangan ko pang paghandaan ang talent ko
bukas"..namomroblema ako eh..singing? dancing? ...
"ahh, sige ren,ingat ka ha?"
"sure..kayo din, INGAT SILA SA INYO..wahaha"
"haynaku ren..osha sha..babooo"
"byebye"--karel
"ja ne (japanese of bye)"--grace
"arasseo! (korean of -okay-)"..hahaha, adik much ba?
---------------------well, habang naglalakad papuntang park, i was thinking different options..
option 1: kumanta
option 2: sumayaw
option 3: mag-acting na baliw
option 4: magrecite ng poem patama kay erwin >.<
option 5: mag mercy-killing ng daga sa harap nila..
wahahahaha, kalokohan..mercy killing isu?..hahayy, nauupo ako >_< buti nalang andito na ako sa park,
umupo na ako at nilabas ang boipren ko (ballpen) at notebook. naisipan ko kasing singing nalang..ow
well, tutal dala ko ang lyrics ng white horse by taylor swift..
memorize, kanta, memorize, kanta ulit..
yan! taposs na!.. pero,
ginulo ko buhok ko..kasi naman .. hindi ko dala gitara ko..eh hindi ko mapapraktis yung chords..wahuhu
>__<
nilabas ko ipod ko at nakinig nalang sa music.. until a song strucked me
now playing:
~~when it was me by Paula DeAndaa~~
i was like..natamaan >_< nakarelate na din, parang ako, si carlo at si jessica ang tinutukoy sa kantang ito.
oh well, nilipat ko nalang yung song, ayokong magbreakdown dito noh
now playing:
~~roly poly by t-ara~~
nananadya ba tong ipod ko?.. while listening i remember that time, na habang nakikinig ako eh may
origami na airplane na tumira sa akin, not knowing si carlo ang tumira..then yung time na we went to
the restaurant and celebrated carlo's neice's birthday.. sumayaw pa ako..grabeng memory, i know konti
lang yung time na nagkasama kami ni carlo, but it felt like... years :(
OMGii! please luha, sumunod ka sa akin, kahit ngayun lang..a-ayokong u-umiyak *sob
*sob... hindi ko na nakayanan, niyuko ko nalang ulo ko para hindi mapansin ng mga tao..it just felt like i
wanted to release my hurt.. hanggang ngayon..ang hirap..ang hi--rap *sob
"oh." inangat ko ulo ko and saw..erwin
"e-erwin"
"kunin mo na, kesa naman papel ang pampahid mo"
kinuha ko na yung panyo at pinunasan ang mga luha ko
"ang O.A. mo haa, nakikinig ka lang sa music umiyak ka na"
tinignan ko siya straight in the eye
"andito ka ba para icomfort ako o para galitin??" seryoso kong tanong
"eto naman, hindi mabiro... oh" at may inangat siyang supot, at dahil transparent ang supot, kitang-kita
na selecta ice cream ang laman..*yumm!
"hahahahahha".. problema ng erwin natoh?
"oh bakit?" naiirita kong tanong, eh paano nakakairita >.<
"eh, nung inangat ko lang itong supot ng selecta ice cream eh bigla kang tumigil sa pag-iyak..and worst,
napatitig dito" at tinuro niya yung supot..grr, upakan ko kaya siya? para pag natumba siya eh hahablutin
ko kaagad yung supot tapos tatakbo?..hahahaa..magandang plano! *evil laugh
"oh"..i was back to senses nang buksan ni erwin yung bucket of ice cream .. *Drools
"hinay-hinay, matutunaw tong ice cream sa titig mo"..haist, agad kong hinablot yung plastic na spoon sa
supot at nag-scoop ng ice cream sabay subo..yumm!!!, cookies n' cream!..mah favorite! :">
tahimik lang kami na kumakain.. 3pm palang naman.. maaga pa, susulitin ko pa ang cookies n' cream na
ito ^__^V
"uhmm, ren".
"oh?" sagot ko nang nakatingin parin sa ice cream na ini-iscoop ng spoon ko
"anong itatalent mo bukas?".. hmmm?
"bat mo naman natanong?"
"wala lang", well since, gusto niya ng may mapag-usapan.edi pagbigyan,why not diba?
"uhmm singing"
"what song?"
"whitehorse by taylor swift"
"wow..anung idea ng song ?"..wow, at kailan pa siya naging interesado sa talent ko?..LOL
"uhmm.. aish basta"
"oh well"
"ikaw erwin, ano i-tatalent mo?"..buwahahah siyempre bawian lang, tsaka gusto ko din malaman eh
"uhmm, hiphop dancing"..wooow, hindi ko alam sumasayaw pala tong si erwin?
"nice!, kailan ka pa nagkahilig sumayaw?"
"uhmm, well 4 years ago pa..nung 13 years old ako..hahaha"..eh? baliw toh?
"oh, bat ka natatawa mag-isa diyan?"
"eh kasi..i remember something"..errr, pasuspense pa eh
"ikwento mo na dali!!"
"no"
"daliii!!!"..at dahil mapilit ako, ikukkwento na niya.heheh
"4 years ago, sumasayaw na kami ng sister ko.. magaling siyang sumayaw, siya ang nagturo sa akin sa
pagsayaw, we were dancing here at this park... dito mismo nang nakabunggo ako ng babaeng ka-age ko
din, umiyak pa siya dahil nahulog yung ice cream niya..no choice kaya binilhan ko ulit.. alam mo, kahit
ang sungit niya noon, hindi siya matanggal tanggal sa isip ko, minsan nga eh, pinangarap ko na makita ko
siya one of these days"
i wasa startrucked..sa kinwento ni erwin parang biglang tumigil sa paggana yung utak ko..utak naman!
for the 2nd time gumana ka please! pleeaassee!!
"ren"
"ay flatscreen!" peshte naman oh
"hahaha, flatscreen ka diyan? hahahaha"
"pssh, sige tawa pa!" *sarcastic tone
kahit papaano komportable namang kasama si erwin..ay grabe, ngayong ko lang napansin..wahahaha
*itaas ang hintuturo at iikot sa gilid ng ulo
---------------------CHAPTER 16: gitara + voice + lyrics = perfect!
---DAY 5---
"yeah! its fri-i-i-i-day!!"
"anu ba karel! lalo kaming kinakabahan dahil sa'yo eh"
"anu ba mga sis, i was just hiding my nervousness, gawin niyo rin kaya"
at para kaming utu-uto ni grace.. kumanta kami,hahaha, ineejoy ang bawat segundo bago magperform,
kinakanta namin ang theme song namin
~~Breakaway~~
"i'll spread my wings and i'll learn how to fly
i'll do what it takes till i touch the sky
make a wish, take a chance
make a change, ang break away~~
hahaha, tama si karel, pampawala ng stress ^__^V
*krriiinnggg krriiinnggg
oo em gii oo em gii! biglang bumalik yung kaba ko, wahuhuhu
"sit down"..nagsi-upuan na kami sa aming mga upuan, tinignan ko right side ko but no erwin, then
nilibot ko paningin ko sa buong classroom, no sign of him..late siguro =__=
"presentation will be at the auditorium, fellow schoolmates and inyong audiences"
"what?!"
"ma'am!!"
"hala! ma'am naman bakit kaylangan pa ng manunuod!"
..ako din eh, parang gusto ko nang umurong >.<
"whether you like it or not, no turning back, in three counts, out of the classroom!..one----two----"
dali-dali kaming lumabas ng room at pumunta sa audi, siyempre dala namin ang mga gagamitin naming
instruments. pagkadating namin doon, inexplain ni ma'am ang criteria at pinakilala na din ang judges,
maya-maya nagsisidatingan na ang mga manunuod =___=
------
ERWIN'S POV
mygod! late na ako!..grrr (yukk parang babae)
heto ako ngayon, nakasakay sa jeep, nasira ang kotse ko sa daan >.< kaya nasa talyer..
sh1t isang oras na akong late..nag umpisa na kaya?.. teka nga batukan ko lng sarili ko..TOINK, obvious ba?
nag umpisa na ah syempre =____= 5 minutes pa..
*takbo *takbo *takbo
"and now let's welcome Ms. Karel De Guia!"..wheew, nasa girls na pala..w-wait.. GIRLS NA?! ibig sabihin
tapos na ang BOYS!..lagoott!!.. pagbaba ni ma'am electricity sa stage agad ko siyang nilapitan
"ma'am baka pwede pa pong makahabol"
"oh Mr. silan, sure sure, pasalamat ka boy-girl alternate ang presentation, ikaw nalang ang susunod kay
karel haa?"
"o-opo". at umalis na si ma'am... takte!, napasubo ako! akala ko nauna ang boys susunod ang girls..grr
grr (yukk, parang babae ulit).. tapos na si karel, believe it or not, may dinalang chalkboard/blackboard
mismo sa stage at nagdrawing siya on the spot, sari-saring kulay ng chalk ang ginamit niya..lahat kami
napa-wow.. sh3t ang galing, drinawing niya is dalawang lovers na nakatalikod nanunuod ng sunset sa
park.. ang ganda, parang kami lang ni ren, nanuod kami ng sunset kahapon sa park eh..teka nga, may
nabanggit ba ako?..wala diba?..hahayyy.. tapos na si karel
"and now, let us all welcome, Mr. Erwin Carlo Silan!" nagpalakpakan naman yung mga studyante, grabe
ang dami nila, parang langgam lang eh =__= umakyat na ako sa stage at inayos ang cassette, mix yung
sasayawin ko ngay... nasa stage palang ako grabe na ang hiyawan.. at halos sa lahat ng dako may banner
pa ako?
"we love you erwin!!, erwinlicious forever!"
oo-kaayy?? sino yung sumigaw? for heaven's sake hindi po ako artista!! tumingin ako sa mga kaklase ko,
nagpipigil ng tawa =____=
inistart ko na yung music at nagsimula ng sumayaw
(see video at the side,imaginin nalang po natin na si erwin ang sumasayaw^^---->)
*bog
*dugdug dugdug
... a moment of silence
"aaaaaaaaaaahhhhhhhh!!!!!"
"ang galing ni papa erwin!!!"
"i love you na talaga!!!"
"aaaaaaaaahhh!!! ang hot niya!!"
"idol na kita kahit lalaki ako!"--napatigil ang sigawan at napatingin sa lalaking sumigaw
nun..wahahaha..mga baliw, bumaba na ako ng stage at umupo sa may bleachers..pagod eh xD
"next one is Ms. Renalyn Pia Ledesma! let us all welcome her!"
yan na..magkasunod pala kami? oh well inaayos na niya yung gitara niyang pink.. girly talaga =__= at
maya-maya'y handa na siya, inistrum na niya yung gitara at nagsimulang kumanta
RENALYN'S POV
~~Say you're sorry, that face of an angel
Comes out just when you need it to
As I paced back and forth all this time
Cause I honestly believed in you~~
yeah..i believed in him, i believed he won't leave me..but now what??!
~~Holding on, the days drag on
Stupid girl, I should have known
I should have known
I'm not a princess, this ain't a fairy tale
I'm not the one you'll sweep off her feet
Lead her up the stairwell
This ain't Hollywood, this is a small town
I was a dreamer before you went and let me down
Now it's too late for you and your white horse, to come around~~
nilibot ko paningin ko at nakita ko siya sa gilid, not looking at me kasi nakayuko, psh..
~~Baby I was naive, got lost in your eyes
And never really had a chance
I had so many dreams about you and me
Happy endings, now I know~~
yeah...now i know, halos araw-araw kong iniimagine ang magagandang memories namin, masakit..
masakit, i know ang ikli ng panahon para sa amin..pero sinulit ko.. minsan pinangarap kong maranasan
ang happy endings, but since that hurtful day, i managed to forget my dream of experiencing a happy
ending.
~~I'm not a princess, this ain't a fairy tale
I'm not the one you'll sweep off her feet
Lead her up the stairwell
This ain't Hollywood, this is a small town
I was a dreamer before you went and let me down
Now it's too late for you and your white horse, to come around
And there you are on your knees
Begging for forgiveness, begging for me
Just like I always wanted but I'm so sorry
Cause I'm not your princess, this ain't a fairytale
I'm gonna find someone someday who might actually treat me well
This is a big world, that was a small town
There in my rearview mirror disappearing now
And its too late for you and your white horse
Now its too late for you and your white horse, to catch me now
Oh, whoa, whoa, whoa
Try and catch me now
Oh, it's too late to catch me now~~
tapos na ako..madaming pumalakpak. but i saw carlo didn't move a muscle..ang sakit.. tssh..psshh!!
ERWIN'S POV
Sh1t, ang ganda ng boses niya, bakit ngayon ko lang narinig? habang kumakanta siya, i can feel the
emotions in the atmosphere, and as i look into her eyes, it's full of hurt, of longing, of pain, of suffering,
of wanting to be loved back.. i can't stop myself but to fall for her voice..so sweet it can make a person's
bad day upside down..O.A. naba? well ganyan talaga.. eh sa nakaka-akit yung boses niya eh, isabay pa
yung pagtugtog ng gitara..sa emosyons niya, parang gusto ko tuloy siyang..........alagaan
"thank you Ms. Renalyn.. next is..." blah blah blah
pagkababa na pagkababa ni ren sinalubong ko kaagad siya, she looks happy but i know she's hurt,
patama nia yata yung kanta kay carlo?..halata naman eh
"ren, you did great"
"thanks erwin ^^..oo nga pala!" at binatukan niya ako
"aray!, para saan naman yun?"
"eh para saiyo siyempre! hindi mo sinabi may second name ka! CARLO pa!"..tsss, kaya nga ayaw kong
ipaalam kay ren na second name ko is carlo eh, dahil nga..dear readers, diba -carlo- ang pangalan ng
lalaking nanakit at nang-iwan kay ren?..hindi ako kundi si carlo lorenzo lee!.. sakalin ko lEEg nun eh!
assarrr!!
"ehh..hehehe"..
"hehe ka diyan?, itong erwin na toh ..." aakma na sana siyang babatukan ako but thank God dumating si
ma'am galing sa stage kaya hindi natuloy ni ren balak niya.. haha
tapos na ang 5 day contest!..at sa monday na i-aanounce ni ma'am ang magiging leaders..oh well, ako na
yun.. mahangin na kung mahangin, wala kayong magagawa dahil ako talaga ang nakalaan doon XD
----------------
RENALYN'S POV
how come..? how could..? bakit di ko alam..?..urgghh,, anyways, pauwi na ako, still iniisip na may second
name si erwin, eh ang lagi kong nakikitang sinusulat niyang pangalan niya sa papel ay "Silan, Erwin
C."..teka, hindi kaya yung C eh yung carlo?..psh, bahala na..hindi lang naman si lee and may pangalan na
carlo.. tama !, kaya i don't have to bother myself ^^
-------------------------------------CHAPTER 17: Ang Hangin niya >___<
"hahahah!, akalain mo yun ren?, dapat nga thankful ka pa eh,waahhaha"
"pssh, tumahimik ka nga"
"hhaha, congrats congrats, madaming nangarap sa pwestong iyon, pasalamat ka ikaw nakasungkit!"
"hayynaku grace, kung pwede nga lang magback-out eh" eh kasi naman >__<
"naku, huwag ren"
"pssh, magbaback-out ako!, ayoko siyang kapartner!" napasigaw yata ako, lahat ng tao dito sa cafeteria
napatingin sa table namin . and worst, ang sama ng tingin nina chloe at ang dalawang julalays niya sa
akin..hmmp! anung ginagawa ko sakanila?
"uhmm... ren"
"grace, hindi ko alam..pssh, magbaback-out na tala-----"
"soo..magbaback-out ka? ayaw mo akong kapartner?"..napalingon ako sa upuan ko,
O_________________O
"uy! natulala ka? nagwapuhan ka ulit sa akin?" ay ang yabang =__= porket gwapo lang siya eh
magmamayabang na?..psshh..psshh
"echos me Mister-field-runner-sampung-bumbilya-makuryente-ka-sana, hindi porket ikaw ang nanalo
eh nagmamayabang ka na" sabay irap ko sa kaniya..pssh!!!..bd3p!! bd3p!!
"echos me too Miss-amazing-race-siyam-na-bumbilya-2nd-placer..huwag mong sabihing naiinis ka dahil
tinalo kita?".. grrr!! at ngumiti ang lolo niyo ng nakakaloko.. oo nah, tama siya, eh siya lang naman ang
nanalo sa competition at ako lang ang second place >_< worst: magpartner kami para sa upcoming
electronics festival..huhuhu..amp siya! amp siya!
"here" napatingin ako sa hawak niya.. its... its..
"p-panda cupcake???" takang-taka kong tanong
"yuph, a congratulations gift"..napa-WOW at AYYIIEEE naman ang mga tao dito sa cafeteria..
*Blusshhhh
"oh huwag kang magblush, halikan ko pisngi mo eh"...amp??!? ano daw??!
"h-huh??"
"w-wala"..avahh!! nagbablush ang lolo niyo...wahahaha
"thanks dito sa cupcake".. to tell the truth, i like it.. ang cute ng panda ^^ para tuloy ayaw ko nang kainin,
sarap titigan ehh
"welcome, pero may kapalit yan",,kapalit?!
"kapalit? anu ngay daw yan" sabay pout ko, siyempre pa-cute effect para bawiin niya sinabi niya, haha
"yes, at saka ko nalang sasabihin, tsaka pala.. yung parusa mo..humanda ka" at tinitigan niya ako..para
akong..akong.... nanginginig?
*krriiingg krriiingg
saved by the bell!!.. agad agad na kaming bumalik sa classroom and as expected, si ma'am electricity..
ehhh kassii, whole day siya ang teacher namin..pfft
"goodafternoon, now the two winners please come here infront"..pssh, hayy hayy hayynaku >.<
pumunta na kami ni erwin sa harap
"you two go to the garden and plan on what activities are to be held during the festival, you can split
tasks but one task must be done by both of you"..huh? one task?
"anu po iyun ma'am?"
"build a house made of wires, kayo na ang bahala sa design.. maybe and laki is like this.. at ang width ay
ganito.." wow, like this tapos ganito?..pinagloloko ba kami ni ma'am?..ang laki ! kasing-tangkad daw ni
christian (pinakamatangkad na classmate namin..maybe I think 6'9?...hayy) at ang width ay ang
pinagsama-samang limang armchair. oh well, pumunta na kami ni erwin sa garden siyempre may dalang
notebook at ballpen.
umupo na kami at nagsimulang buklatin ni erwin ang notebook at may sinusulat yata?
moments of silence
"uh.. erwin.."
"first.." atlast!, nagsalita na siya..LOL
"yung made of wires na house, ganito yung design" at ipinakita niya sa akin yung sketch niya..bilieve it or
not... *pak *pak *pak *pak ang galing niya magdrawing!!!.. i never knew na marunong siyang
magdrawing..take note, sketch palang toh haa pero maganda na.. wahahah
"oh, natulala ka?"
"k-kasi.. ang galing mo palang magdrawing"
"yeah ^__^"
pinagmasdan ko ulit yung sketch niya, ang ganda talaga... 2 floors yung house, anim ang bintana allaround, isang double door, at may banner sa bubong na ang nakalagay ay --House of Wires--..hahaha,
parang house of wax lang eh noh? na gawa sa wax..siyempre ang house of wire namin ay gawa sa wire..
then maya-maya, usap usap na kami, pinagtalunan pa yung sa booths na ipapatayo >.< atlast! after 10
loooong yearrss... joknes, O.A. na..sorry naman..hehehe, natapos na rin kami.. ito na po ang plan:
ERWIN- band concert featuring rocksteddy and sandwich (siya na magaling! eh kasi tropa niya yung
isang member ng rocksteddy tapos tita niya yung manager ng sandwich.. it's a small world after all =__=)
RENALYN- booths such as wedding booth, horror booth, etc. then maid cafe.. (hmp, si erwin nagsajest
ng maid cafe, palibhasa katatapos niya lang kasing panuorin yung anime na kaichou wa maid sama...
pambihira noh? mahilig pala siya sa anime)
ERWIN AND RENALYN- house of wires (awhoooooo XD)
ooo-kkaaayyy, andito parin kami sa garden, kahit tapos na ang plano eh hindi pa rin kami bumabalik sa
room, nakahiga lang kami dito sa grass habang nakatingin sa langit, ang sunny nga eh.. maya-maya
maganda man ang sunset..
"ren.."
"hmm?"
"anung tipo mo sa isang lalaki?"..ooohh?? bakit bigla niyang natanong?
"ehh.. bakit mo biglang natanong?"
"eh sa gusto kong malaman eh" medyo masungit niyang banggit
"pfft, ikaw na ngang nagtatanong eh"
"dali na."..pfft, makulet? makulet? ay hindi hindi.. >__<
"uhm, mabait, thoughtful, caring, lovable, hindi ako iiwan, mamahalin ako ng buo, ipapakita sa ibang tao
kung gaano ako ka-espesyal sa kanya".. seconds of silence walang sagot si erwin, tinignan ko
siya....ASDFGHJKL!!, nakapikit?... o nakatulog ?.. lumapit ako sa kaniya, bale naka-upo ako sa tabi niya
sabay pinggot ng ilong niya
*cough *cough
"anu ba ren, bat mo yun ginawa??"
"eh kasi sinasagot ko na nga tanong mo, tutulugan mo pa ako"..pfffftt
"eh? hahahaahahaa!!!"
O____O
"problema mo?"
"hahaha, wala lang.. nakikinig ako sayo siyempre, pinikit ko lang mata ko kasi napipikit na"
"pfft, palusot!" tumayo na ako at naglakad palayo"
"saan ka pupunta ?!, sama ako" sigaw niya
"sa washroom ng girls, sama ka??!! game!! hahahaha" sigaw ko pabalik
then i saw him frown, problema nun?..bumaligtad naba kasarian nun?..hahahaha
as i entered the CR, pumasok na ako sa cubicle, i was doing my business when i heard two girls came in
chatting
"grabe no? arranged marriage na pala si carlo?" sabi ni girl 1
"oo nga eh, sayang sila ni miss ledesma" sabi ni girl 2
"but, alam mo, i can see mahal pa din ni carlo si ren" girl 1
"huh? bakit naman?" girl 2
"eh kasi tuwing makikita ko si ms. ledesma, either sa cafeteria, hallways, garden, nakikita ko din si carlo
na tinitignan siya" girl 1...huh?..oo-kayy? ako? ini-istalk ni carlo?..joke, feeling lang ako eh
"ayy oo nga!, kanina lang sa garden, nakita ko si ms. ledesma at mr. silan yata yung name? nakahiga sila
doon, tapos bigla kong napansin si carlo na naka-upo sa may table sa cafeteria at tinitignan siya"
"grabe noh?, kung mahal pa ni carlo si ms. ledesma, bakit hindi niya ipaglaban?"
maya-maya, narinig kong lumabas na rin sila.. and reminder po, kanina pa ako tapos mag-business dito
sa cubicle, siyempre nakinig pa ako ng usapan nila noh.. i think one of the girl is right.. if mahal talaga
ako ni carlo, edi sana pinaglaban niya ako diba?.. edi s-sana, m-masaya pa k-kami ng-ngayon..
*soooobbb
hindi ko napansin, bigla nalang akong napahagulgol
----------------------------
CHAPTER 18: what's with what??
~~ceeeelebrate good times come'on!!..tetenenenten tetenenenten..~~
"ugh! ang aga aga!!..grrr" sabay kuha ng unan at tinakip ko sa tainga ko..
~~popopo-poker face popo-poker face, nanananaaaaan~~
aayyt!! grabe ha! grabeee!!
hindi ko pa rin pinapansin, tinalukbong ko yung kumot ko sa ulo ko
~~just dance on my video tape, dada dudu just dance on my video tape dada duu~~
arrgh!! di ko na kaya!, eh paano, sa mga kantang yun puros tenenen, nanana, dada, dudu!..grr grr..
bumangon na ako pero nakapikit parin mata ko..eh antok parin ako eeehh >.< kinapa ko yung orasan sa
lamesahan ko habang nakapikit parin ako at nang tignan ko na yung orasan...
"eehhh!!!, 5am palang!" sabay talukbong ko ulit
"babangon ka oh hinde?!"..huh? sino yun?
agad akong umupo at binuklat ang nagsasara kong mga mata
"e-erwin??!!!!" sigaw ko, eh sa gulat ako eh.. nakasandal siya sa may pintuan ko at may hawak na
cellphone
babalik na sana ako sa pagtulog nang may pinatugtog siyang loud hard metal rock.. at palakas ng palakas
habang papalapit siya sa kama ko
"eeehh!!, layo! layo!" sigaw ko with matching hand gestures pa
"bumangon ka na"
"ayaw! ugh"
"babangon ka ba?! o bubuhatin kita papuntang banyo?!" shockz, nanlaki nan daw mga mata ko nun at
agad na akong bumangon at tumayo
"good"..good? good-goodin ko mukha niya eh, panira ng tulog ko >____<
lumabas na siya ng kwarto ko at heto ako, dumiretso na ng banyo..after minutes, bumaba na rin ako sa
kitchen, and saw erwin helping my mom...then i remembered something
*paaakk!!
"oh ren, bat mo sinapak sarili mo?!"
"eh kasi po erwin, magtatanong po sana ako po"
"anu ba yun"
"ANONG GINAGAWA MO DITO?! TSAKA BAKIT KA NASA KWARTO KO KANINA?! ANU KA MUSHROOM?
ECHOS ME WALANG LUPA SA KWARTO KO KAYA IMPOSIBLENG MAGKAROON NG KABUTE DOON!"
sigaw ko..oo, naalala ko lang na nasa kwarto ko siya kanina.. pssh >_<
"anak, dahan-dahan, erwin came here to talk about the hotel with me, then nagluluto ako he insist on
helping me, at pinagising ko na rin siya saiyo"..issh, ganito kaaga pupunta dito si ren para kausapin si
mama about sa work niya sa hotel?? oh really?
"ughh! pero ma naman eh ba---"
"no buts ren, kain na tayo".. buts? eh hindi naman ako nag-but haa? ang sabi ko -pero ! pero! pero!
(hehe, aiai delas alas?..hihi)
after naming kumain, nagbihis na rin ako dahil may pasok pa ngayon but no classes! gets ? dahil ito na
ang opening of electricity month! ang november ! yipeee!
"oh ang saya mo yata?" tanong ni grace, nandito na kami sa cafeteria sa school, hinihintay mag-time
para magstart na ang program
"hehehe, excited lang^^"
"asus, baka naman may magandang nangyari?"..eh? magandang nangyari?.. pfft, hahaha
"oh well, maiwan muna kita ka? parating na daw si karel galing sa meeting nila, punta na ako sa
quadrangle para ma-check ulit yung mga booths doon"
"osha sha..ingat ka"
"ikaw din"..pumunta na ako sa quadrangle to see if nothings wrong, so far ayos naman lahat.. masaya,
masaya ang pakiramdam ko ngayon, kasi it is my first time to manage an event at mukhang magiging
succesful pa! :">
*thumbs up
nag-ring na ang bell and as usual, nagstart na rin ang program, simula sa opening prayer, sa
acknowledgement ng beloved principal na si Sr. Jiro Festin, hihi, tapos sa pagsabay-sabay naming sigaw
ng -happy electricity month!- sosyal no?..hahaha, well, malapit na mag-lunch pero eto ako busy kakamanage ng mga booths, si erwin naman busy kaka-entertain ng dalawang banda..siyempre surprise ang
pagkaroon ng banda mamaya kaya sa isang room muna sila itinago,hehe...
*lunch
*yumm yumm yumm
"sarap ng kain mo ah"
"anu ba erwin, huwag mong iwan yung mga banda doon"
"si principal ang nag-eentertain sa kanila doon, sabi niya mag-lunch muna ako"..tinignan ko yung hawak
ni erwin, it's just an orange juice
"oh bat di ka pa kumakain?"
"hindi ko lang feel"..pssh, hindi niya feel?, dapat kumain siya!
"hala, dapat kumain ka, sige ka gugutumin ka niyan mamaya"
"hahaha, okay lang ako"
"haynaku erwin, hindi okay noh, ito oh..~~aaaaahh" susubuan ko siya ng lasagna, no malisya pero kasi
concern lang ako sa kaniya, hindi siya kakain lng lunch? no way! kailangan niya ng energy mamaya.. well,
nakatulala pa rin siya.. at ang kamay ko nangangawit na =__=
"oh bat ka nakatulala? subo mo na toh dali bago pa ako mangawit" his face was dead serious..may
nagawa ba ako?
then suddenly he held my hand na nakahawak sa spoon full of lasagna, at siya na ang nagsubo.. so
parang dalawang kamay namin, hawak iisang spoon of lasagna na isusubo sa kaniya...
O______________O
hindi ko nalang iyun pinansin, kumuha ulit ako ng spoon full of lasagna at isusubo ko na sana sa kaniya
kaso hinawakan niya ulit kamay ko at isinubo naman sa akin.
O______________O
nakatitig lang siya sa akin..nakakailang..super >_<
"u-uhm..m-may dumi ba ako sa m-mukha?"
hindi siya nagsalita, instead kinuha niya yung tissue sa may tapat ng plato ko ay may pinunasan sa gilid
ng labi ko. he was looking straight in my eye!..gossh, i felt like.. nervous?
"darn!" sigaw niya pero mahina lang
"e-eh?..may problema ba?"
"w-wala..u-una na ako"..
"c-cge"
nang maka-alis na siya.. *breathe in ! breathe out !..whoo! kumabog yung heart ko doon ha..srsly?
anong problema niya? he looks so weird..
----------------------------CHAPTER 18.1: under the moon and the stars
6pm!, saktong unang pinalabas na ni erwin yung rocksteddy.. at andaming tao na ang nakapaligid sa
stage.hahaha, enjoy much ang kabataan?, well pusong-pinoy forevah!! <3 , habang siya abala sa band,
ako naman eh abala sa booths.. and since after lunch, hindi ko pa nakikita sila grace at karel..asan na
kaya yung mga asungut na iyun? oh well
"5..4..3..2..1 !"
*now playing ((((((((((((((((((((((((((((((rocksteddy)))))))))))))))))))))))))))
rock n' rollin kabayan!..sumunod na tumugtog ay yung sandwich.. halos tuluy-tuloy lang ang trabaho ko
dito sa mga booths at cafe, samantalang si erwin eh todo alalay sa mga banda. sampung minuto nalang
mag-aalas-nueve na rin ng gabi..grabe noh? isang opening festival umaabot ng 9 pm..hahaha, 9pm kasi
ang ending, kaya pressure na lahat ng staffs ngayun..
kahit pagod na ako, i can't help but be happy, both me and erwin did our best and even though it's
stressful yet the outcome made us happy, somehow, our efforts showed us a worthwhile result. andito
ako sa gilid ng maid cafe, nakaupo..eh sumakit bigla si balikat at beywang ko eh
*kalabit *kalabit
"psst ren!"
"oh arianne" si arianne, simple yet gorgeous girl, half chinese half pinoy na classmate ko at siya ang bale
assistant ko sa maid cafe .. (A/N: soon po, love story ni Arianne Zharinna Ramos ang dapat subaybayan
^^)
"ren, pinapatawag ka ni ma'am electricity"
"oh sure, saan?"
"sa classroom"
"thanks sis"
"cge, ingat ka"
"yeah"
while everyone is busy having a fun time, tumakbo na ako papuntang classroom namin. as soon as i
reached the door, i took a step inside and saw ma'am electricity with erwin..
"miss ledesma, please sit down"..at umupo na ako sa upuan katapat ng table ni ma'am
"you two made a great evening.. sinajest na din ng principal na as soon as 9 o clock in the evening, you
can go home, yung mga janitors and other staffs na ang bahala na mag-ayos"
"but ma'am, kahit sumama na din po kami sa pag-aayos" protesta ko, eh kasi marami-raming trabaho
yun kahit maraming trabahador eh hindi yun maaayos kaagad ng isang gabi
"no Ms. Ledesma, you two must take a rest, we are experts when it comes to cleaning things"..wow
ma'am.. idol na kita..hehekhek ^___^
"sige po ma'am" sabad ni erwin..pssh, palibhasa mukhang tinamad na
*psheeeww boom boom plaaakk plaaakk sheeeeewwww boooomm!!
wow, the fireworks finally started to show, yan ang sign na, tapos na ang opening festival ng electricity,
at sa dulo ng november ay ending naman ng electricity month..since hindi na kami ang ma-aasign para
sa ending.i was very much thankful^^
------------andito na ako ngayon, naglalakad pauwi, hindi ko makakasabay sila karel at grace.. si karel may officers
meeting for 1 hour..hayy! si grace naman tinawagan daw ni danmer.. may something fishy akong
naaamoy sa dalawang iyun eh.. umupo ako dito sa park sa may bench near the fountain, ang ganda ng
langit, malawak, no clouds to cover the shimmering stars and the moonlight (nosebleed), masarap din
ang hangin, parang nung nakalanghap ako ng sariwang hangin eh nawala lahat ng pagod ko at sakit sa
balikat at beywang ko
until may isang unknown specie na tumabi sa akin at may inabot na coffee, ayon sa design ng cup..ito ay..
STARBUCKS..yaman ^^
"thanks erwin"
he smiled as an answer
"ganda ng langit no" i said
"yeah, nakakawala ng stress"
"nakakawala din ng sakit" nakatingin padin ako sa langit, at ayon sa peripheral vision ko eh nakatingin si
erwin sa akin..
"b-bakit?"
"nakakawala ng sakit?" takang tanong niya
"aaaahh!!" baka na-misinterpret niya
"oh bakit?"
"hahaha, baka namisinterpret mo, ang ibig kong sabihin sa sakit ay yung nakakawala ng sakit sa balikat
ko at beywang..gets?" ^___^
"ahh"..ahahah, loko din pala toh eh
"uhmm, ren"
"yeah?"
"uhmmm, what if i told you that i like you?"
i was starstrucked, ni muscle hindi ako nakagalaw..then suddenly he burst out a laughter
"hahaha, biro lang ren"..pssh! binatukan ko nga!
"pssh! asar!"
tumayo na ako at aakmang aalis but he grabbed me by the arm, liningon ko siya
"andaya mo naman ren, sasamahan na nga kita dito eh iiwan mo pa ako"..pffft
"nangkokonsensya ka yata?" sabi ko with taray effect..siyempre para hindi na siya magbibiro.wahaha
"hehehe, bakit? tinamaan ka?"..aba! tong mokong na toh!.. pinagpapalo-palo ko nga ng bag ko..asar >.<
ang ganda ganda ng gabi ko sinisira niya..well, nakatayo pa rin ako
"ren, don't stare at me like that, baka matunaw ka sa kagwapuhan ko"..aba!
"ang hangin mo rin eh noh? woah! baka mamaya tangayin ako ng hangin dahil sa sobrang lakas ng
kahanginan mo!",
aalis na talaga ako but one thing i knew nahulog yung ballpen ko na naka-ipit sa kwelyo ko and it fell to
the fountain (remember? the bench i sat on was near the fountain).. mygosh! paano toh, eh halos
dalawang 12-inch ruler and lalim ng base ng fountain na ito. i have no choice
i straighten my body, lift my sleeves at nilublob ko na ang kamay ko to reach my ballpen, yung left ko
naman nagsusuport ng katawan ko by holding the end of the fountain, as soon as i got my pen
"ren" at dahil sa gulat eh biglang nadulas ang left hand kong sumusuporta sa katawan ko and
*splaaasshh!!
"argh!" ow em gii! im dead meat !, tinignan ko ng nanlilisik na mga mata si erwin
he raised both of his arms
"alright, i'm sorry, tulungan na kita" he reached for my hand, pero para makaganti ako, as soon as i got
hold of his hand, hinila ko siya kaya nahulog na din siya sa fountain..then mission accomplished
FAIR NA KAMING BASA!
"ren! bat mo ako hinila?! diba dapat ako ang manghihila sayu?"
"pft! para sa paggulat mo sa akin yan, bumawi lang ako.." sabay belat :P
"then kung nakabawi ka, dapat bumawi ako pabalik"
"huh?"
next thing i knew, both of his hands were placed on my cheeks, at inilapit niya ang mukha niya sa akin to
the fact that i could feel him breathing
"ito na ang parusa mo, dahil natalo ka, at bilang prize ko ay umayon ka sa gagawin ko" bulong niya
"e-erwin.. a-ano tong----" hhhmmm!!!
hindi ko na natuloy sasabihin ko, he suddenly kissed me
not just any ordinary kiss but a passionate kiss, slow but i can feel the emotions..our emotions, not
knowingly, i kissed him back. it felt like i was floating, yung tipong nablanko ang isipan mo at ang tanging
nasa utak mo is si erwin, i..i don't know what's happening to me but it feels like a first time, even though
it's only my second kiss. his right arm slowly goes down to my waist, and my hands went hugging his
neck..urgh! i don't even know what i'm doing!.. the heck, after a long passionate kiss, humiwalay na ang
labi niya sa labi ko at naghahabol na kami ng hininga.. we remained silent, basang-basa na nakaupo
parin sa fountain, under the stars and the moon.. he smiled.. a BROAD SMILE that made my heart beats
fast again.. at naninigurado ako,ito na ata ang pinakamatamis na parusang natanggap ko na mismong
hindi ko makakalimutan sa buong buhay ko... it made me...like....him.
--------------------
CHAPTER 19: sayo na yan! grr
"oooohh eeemmm gii!!!"
"yaaaaayy!!!"
ay grabe, hindi rin nakalunok ng higanteng amplifier tong dalawa kong bespren eh noh?
"pwede ba dear bessies, hinahon muna haa?" andito kaming tatlo sa bahay ni karel, well.. weeks have
passed at SEMBREAK na!, at dahil christmas vacation na din ay plano naming magbakasyon sa cheju
island south korea na kaming tatlo lang! :"> and about earlier, kinuwento ko kasi sa kanila yung nangyari
the night of electricity festival opening.. the, you know...fountain thingy, hindi niyo ako masisisi,
ngayong december ko lang naisipang sabihin sa kanila eh, ahahaha
at, anu nang nangyari sa amin ni erwin?..well:
FLASHBACK-ing
"ren"
"hmm?" andito kami ngayon sa bahay ni erwin, nagpapatuyo kasi basa kami dahil nga kahuhulog lang
namin sa fountain kanina
"uhm..starting next week, pupunta ako sa ibang bansa para bisitahin ang tita ko, sabi niya susunod din
daw sila mom and dad doon"
"uhm..so?"
"so, starting tomorrow, magiging busy ako hanggang sa lumipad na ako papunta sa ibang bansa"..
"teka, bakit mo sinasabi sa akin itong mga toh?"
"kasi, i want you to know na..uhm... atleast alam mo kung saan ako incase hanapin mo ako" sabay ngisi
ng lolo niyo..pft! umaandar nanaman ang pagkaloko nito
"tss, kupal mo ah, as if hahanapin kita..hahaha"
"oo yan, i swear hahanapin mo ako" pfft, well, yung nangyari sa fountain, parang wala lang sa kaniya
noh? but to me, it means a lot. don't know why and how. kahit medyo tinusok ng sampung pin ang puso
ko nung nalaman kong aalis siya, i can't help but hide my emotion about the matter... tama siguro na
huwag ko munang ipakita sa kaniya na gusto ko na siya, i'm not yet ready to love again...now you know
(vit water^^)
end of FLASHBACK-ing
ayan, so after that night, hindi ko na siya nakita kinabukasan, well, i kinda miss him... kapag weekends,
madalas na din akong tumatambay sa supreme hotel where my mom works. may time pa nga na may
nabunggo akong tall-white-handsome-kind-gentleman na kasing-age ko lang, he said sorry at sinabi niya
na nagmamadali siyang pumunta sa airport kasi may flight pa siyang dapat habulin..oh well, nagkwento
pa siya imbis na tumakbo na papuntang airport..engot din eh noh??.. hahaha
"psst! ren!"
"ay flatscreen!"
"ren! huwag mo ngang idescribe yang hinaharap mo!" sigaw ni grace,,amp! at talagang harapan akong
sinabihan! grrr! di ko namalayan naghahabulan na pala kami dito sa loob ng kwarto ni karel, palibhasa
maluwang kaya napagod kami kaagad... amp ka grace! amp ka!.. >____<
*tok tok
"ooops, si nanay tess na yata iyun" at binuksan na ni karel and pinto and si manang tess nga
"iha, nakahanda na ang kotse"
"salamat po nanay tess ^^" at umalis na ulit si manang tess.. si manang tess ang namamahala sa malamansyong bahay ng De Guia family, nanay ang tawag ni karel kay manang dahil since birth nito ay siya
na ang nag-alaga dito. kaya tila nanay na rin ito ni karel... haven't i told you? namatay ang nanay ni karel
after she was born, too much stress at naubusan ng dugo ang dahilan ng pagkamatay nito..kaya kahit
wala na ang mom ni karel, nandiyan naman si nanay tess niya. ^^
and one more thing, ngayung araw ang alis namin papunta seoul, south korea! at pagkatapos ay cheju
island with the use of private airplane!..hahaha..sosyal noh?..oh well, kinuha na ng julalays ni karel ang
mga luggages namin at inilagay na ito sa likod ng kotse. nagdrive na si driver papuntang airport. before
we enter the plane area, tinext ko muna si mama at sinabing aalis na kami, she said goodluck and have
fun. after i read her text, in-off ko na phone ko at pumasok na kami sa airplane.
"Philipine airlines flight to Seoul, South korea is now ready for take off, please fasten your seatbelt
and...." blah blah blah.. sabi ng nakarecord na voice.
-------------------------~~...someone like you
i wish nothing but the best for youuu too
don't forget me i begged, i remember you said
sometimes it last....*click!~~
naalimpungatan ako doon ahh, i check my watch and it's 4:06 in the morning, tinanggal ko yung headset
ko ang looked at grace and karel, they look like angels when asleep... TAKE NOTE: WHEN
ASLEEP..wahahha XD well, dahil gising na rin lang ako, pinagmasdan ko nalang ang view sa labas ng
bintana, dahil ako lang naman ang tanging renalyn pia ledesma sa aming tatlo na nagawang agawin ang
window seat bago pa sila maka-upo..hahaha
one thing i knew?.. pababa na kami ng eroplano, LET US WELCOME OURSELVES TO SEOUL, SOUTH
KOREA!..hmmm :"> fresh air, sweet sunrise, and a fine land that i love..siyempre Philippines is still the
best for me..^__^
"annyeonghaseyo, merikurisumasu (goodmorning and welcome, merry christmas) " bati ng isang
koreana sabay bow pagkalabas namin ng pinto ng airplane. sure thing is, koreans are hospitable too ^^
7 o'clock in the morning, nagcheck-in muna kami sa isang hotel namely, world hotel, dahil nga jetlag pa
kami ay hindi naman pwedeng magflight ulit kami papuntang cheju, siyempre konting pahinga rin..hehe
"ren! grace! look!" sabay angat ni karel ng isang malaking pink butterfly..cute^^, naglilibot muna kami,
siyempre susulitin namin habang andito pa kami sa seoul, dahil bukas ay pupunta na kami sa cheju
island. pasyal pasyal lang, until something caught my eye
"uhm, karel, grace, una na kayo haa? susunod nalang ako"
"why?"
"may pupuntahan lang"
"sure sis, alam mo naman yung sauna house diba? hintayin ka nalang namin doon"
"yes, alam ko..cge cge, ingat"
"cge, ingat din"
at pinuntahan ko na yung boutique at pumasok. mga dresses ang andito, may sunday dress, cocktail
dress, long gown, etc. until one dress caught my eye. it was an elegant blue silk dress na pa-V ang cut sa
laylayan nito sa likuran so bale nakikita ang legs sa harapan, then may beads na silver sa may belt nito,
sleeveless and backless..maganda^^
kukunin ko na sana para isukat pero may biglang lumitaw na kamay sa peripheral vision ko at hinawakan
din yung dress, so bale parehas kaming nakahawak sa dress
"excuse me miss, i got this first" sabi ko ng mahinahon. i saw her shocked..ewan ko baaaa
"i'm sorry, i'm the one who got this first"..eh? tignan niya kaya kamay namin?! eh ako yung unang
nakahawak sa dress eh, nakapatong lang yung palm niya
"no you're not, i'm the one who held this first"..sabay taray-effect
"no! this one is mine!"..aba?! desperada ang lola niyo?..hahaha, tinignan ko siyang mabuti without
letting go of the dress, she doesn't look like a korean, pero she looks familiar..naka-shades naman kc siya
at naka-cap..grrr grrr ma-try ko nga tong i-korean
"igot juseyo! (give me this)"..hahaha, natawa ako deep inside, eh kasi may lumulutang lang naman na
question mark sa toktok ng ulo niya
"what the heck does that mean?" tanong niya
"ewan ko sayo" i told her
"tss, amin na!" aba! pinay ang katapat ko ngayun?!. tsshh, i looked at her straight in the eye of her
sunglasses still not letting go of the dress, until napansin ko nalang na parehas na kaming nag-aagawan
sa dress, poor dress :( dahil may awa naman sa puso ko para sa blue dress na iyon eh binitawan ko
nalang, saktong muntikan nang ma-out balance si babae..hahahha, eh makahila kasi siya parang wala ng
bukas? xD
hindi ko na siya pinansin at naghanap nalang ng dress..until nakita ko nanaman si babae na naglalakad
papunta sa exit door, once nung nasa may door na siya, lumingon siya sa akin at nginisian ako.. tssh..LIKE
I CARE?
*itaas ang hintuturo at iikot sa gilid ng ulo
----------------------------------CHAPTER 20: cheju cheju cheju
"cheju island!!!!" sigaw naming tatlo pagkababa ng private airplane..hahaha, adik ba kami? eh kasi adik
talaga kami, just accept it dear readers..okay? ^^ pagkalabas namin sa airport eh diretso agad sa isang
fine hotel namely, Gold hotel.. hehe, itong hotel na ito parang resort na din kasi katabi ng dagat
"room number 027" at iniaot sa amin n frontliner girl yung susi, then may nag-guide naman sa amin
papunta doon.
"grabe gals, ganito pala kaaliwalas ang hotel dito sa cheju" natutuwang sabi ni karel. andito kami ngayun
sa elevator.tinignan ko yung nagbuhat ng mga gamit namin, may malaking question mark kasi sa
kaniyang ulo..hahahaha,
nakapunta na kami sa aming room and guess what,
"aaaaaaaaahh!!" sigaw naming tatlo sabay talun-talon sa kama, ang laki ng kama ! hahahaha, pink yung
walls na may design na flowers, tapos sa corner, may isang cabinet na puno ng CHOCOLATES! COOKIES!
SWEETS!..yummmm!!!
after naming nagbihis, nauna na ako sa kanila karel at grace, hihintayin ko nalang sila sa may veranda sa
first floor. pagkapasok ko sa may veranda, WOOW! malawak and veranda at nasisikatan ng araw, then
yung view, ang ganda, sari-saring view ng mga bundok na puros green grasses at mga puno na may color
orange tas red tas yellow green. tapos kita din dito yung garden ng hotel, sa gitna may huge fountain..
*ehem, speaking of fountain, naalala ko nanaman siya..oh well, nandoon parin ako pinagmamasdan ang
view until i heard a familiar voice
"Yes pa, when will they arrive?"
"after 5 minutes, carlo"
~carlo
carlo
carlo
carlo
carlo~
don't tell me carlo was here?!! lumingon ako at sa paglingon ko nagtama yung tingin namin sa isa't isa, i
can tell he's shocked, well parehas kaming shocked..carlo? here in cheju?.. for sure business lang yan,
we were still looking at each other when a certain girl reached carlo's hand. uh-oh, si j-jessica..siguro
hindi lang business, malay niyo, engagement? OUCH :( nakatingin pa rin siya sa akin but i made up my
mind na ibalik nalang ang pananaw ko sa view ng mga bundok.. ish ito nanaman, i-i'm...NO! don't cry,
bago pa ako magbreak-down eh umalis na ako sa veranda, thank God hindi ako kilala ni Jessica at ng
parents ni carlo. dinaanan ko na sila at lumabas nalang ng hotel, naglakad-lakad ako diretso sa dagat, at
saka umupo sa buhanginan. i hugged my knees and let the tears flow.. i'm starting to move on yet
nagpapakita si carlo? anung gusto niyang iparating?! na mas slimmer, mas maputi, mas matangkad yung
mapapangasawa niya? ok fine! ako na ang no match kay jessica! my phone vibrated, pinunas ko na yung
luha ko at binasa yung text. it's from grace, asan na daw ako, nireplyan ko andito ako sa dagat.. oh well,
tumayo na ako at naglakad but suddenly i was bumped by someone. na-out balance yata yung babae
kaya napa-upo sa buhanginan,
"IKAW?!" yes she is..no other than the girl in that boutique who is desperate na agawin yung blue dress
sa akin .. speaking of blue dress, suot niya ito ngayon.. ugh! sa suot niya mas nagmukha siyang
malanding kawayan!...
O___________O
did i just said malanding kawayan?
i quickly grabbed her shades and removed it from her eyes.. TAMA HINALA KO! si QUENNA !, and
desperadang kawayan!... >___<
"oh, bakit ka nakatulala? nagagandahan ka sa akin?"..pfft, yabang din nito eh noh!
"echos me as if naman idol kita?!" pfft! parehas sila ni erwin! mayabang!..uhmmm speaking of erwin
natanaw ko siya sa malayong bench,sitting while talking to a girl..
wait nga
brain cells processing....
....
....
si erwin din andito sa cheju island?! una si carlo! si jessica! si malanding kawayan! tapos si erwin!?..hindi
rin nananadya ang tadhana noh??!!!
"hoy panget! tumingin ka sa dinadaanan mo ha?!" huh? did she just called me panget?!
"panget? baka ikaw yun!" sabay turo ko sa mukha niyang....EEEWW!! sooo kapaal ng make-upers..yuk
yuk..
"ren!"
"BESPREN!" sa di kalayuan nakita ko na sila grace at karel tumatakbo papalapit sa amin nitong
malanding kawayan
"so, panget..ciao!" at naglakad na papalayo tong si malanding kawayan
"bespren..." wow hinihingal tong dalawa kong bespren, huminga muna sila ng malalim at nagsalita na
"sino yung babaeng kausap mo kanina?"
"ahhh yun? si malanding kawayan yun, yung nagkakagusto kay erwin"
"malanding kawayan?"
"yah"..hahaha, wala akong balak sabihin yung real name ng kawayan na yun eh, para kung makita nila
grace sasabihin din nila na malanding kawayan..wahahaha
naglakad-lakad na kami sa buhanginan then next thing i know, nagtatampisaw na kami sa dagat
"hahahha, ren! catch!"
at kinatch ko yung binato ni karel which is tsinelas ni grace..hahaha
"uy guys! amin na"
"hahaha, ayaw"..tapos sinabugan namin si grace ng tubig-dagat..hahahaha, tuluy-tuloy lang kaming
nagtatampisaw at nagbabasahan.
---------"hahaha, bessies, gawin ulit natin ito sa susunod" sabi ko, nakahiga kami ngayun sa buhanginan,
napagod eh kaya nagpahinga muna
"hahaha, sige, tsinelas naman ni karel!" hahaha
"ehhh!! ayaw! di na ako magdadala ng tsinelas bukas"..ahahaha, adik din tong karel na toh noh??
pinanuod namin ang sundown, halos buong araw din kami sa dagat, for sure umitim na kami..
"bessies, dinner na.." sabi ko sabay tayo..adik ba? gabi na pero nakahiga parin kami sa
buhanginan..hahaha
nagpunta na kami sa room namin at nagshower, nagbihis na rin ng casual
bumaba na kami sa may restaurant sa first floor, nag-order na kami at hinihintay nalang na dumating
ang pagkain
"bessies, comfort room lang ako" at pumunta na sa cr si grace
~~hey hey you you
i don't like your girlfriend
no way no way
i think you need a new one~~
"oops, ren, tumatawag si papsie, saglit lang haah"..um-oo ako at tumayo na si karel at naglakad
papuntang veranda...
ssooooo, alone lang ako dito,
until nagtext si grace
*bzzt bzzt
"bessies! sorry, nalimutan ko yung panyo ko sa room natin, kunin ko lang ha.."
oh well, ako na ang forever alone dito, nilibot ko nalang paningin ko, sa bandang gitna ng restau, may
higanteng lamesa doon..not knowing si erwin nandoon... ahh! baka yan yung family niya! kasi diba sabi
niya magc-christmas siya with her family and relatives?..oh, kaso ewan ko ba..medyo nagselos ako nung
inakbayan ni erwin yung girl ana katabi niya, yung girl ata na yun yung kausap niya when i saw them at
the beach sitting on a bench. mukhang mabait naman yung girl, maganda din...
dahil walang magawa, kalikot nalang ng phone ko..maglalaro ako ng fruit ninjaaaaa!! :">
ERWIN'S POV
"hahaha, well iho, gwapo ka parin"..hehehe
"hehehe, tita naman, bawal po ang mambola"
"hahaha, hindi nagsisinungaling ang kapatid ko erwin"
"mom naman eh, pati ikaw?..wahaha"
tawanan lang kami dito sa lamesa, magdidinner ako together with relatives dito sa gold hotel slash
resort cheju island
nagkwentuhan lang sila, then tinignan ko katabi ko
"sheena, cousin, namiss kita" sabay akbay ko sa kaniya, ngumiti naman siya
"i miss you too cous..hehehe"
"hayy, antagal naman ng foods"
siniko ako ni sheena
"anuba couz, yun nga ang maganda eh, atleast gutom tayo kapag kumain..hahaha"
hahahaha, nakakatuwa talaga tong si sheena... para hindi ako ma-bored, nilibot ko nalang paningin ko
and saw HER
mag-isa lang sa lamesa, teka nga, iniiscratch ba niya yung phone niya? eh kasi gamit yung hintuturo niya
halos gasgasin na niya yung phone... hindi nga ako nagkamali, si renalyn nga yung nakita ko sa beach
kanina, siya nga
"uhmmm. dad"
"yes?"
"that girl is a friend of mine" sabay turo kay renalyn
"ohh,she's pretty, call her here"
"no dad, i'll just talk to her"
"sure sure"
tapos siniko nanaman ako nitong makulit kong cousin
"uy couz! she's gorgeous!"
"hehehehe right ^^"
tumayo na ako at lumapit sa table niya, she's still scratching something on her phone, nasa likod na niya
ako, tinignan ko yung phone niya...ayyyt! naglalaro lang pala ng fruit ninja..hahaha
"hahaha, adik mo pala maglaro niyan"
"ay flatscreen!"
lagot, nagulat yata?, lumingon siya sa akin at nanlaki mga mata niya
O______O <--ren
^______^ <--me
"e-erwin?!"
------------------------------
CHAPTER 21: meet the family
"e-erwiin?!"
grabe, nakita niya pala ako?
"oh ren, nice seeing you here" at ngumit siya, grabe, i feel like i'm in heaven when he smiled.. so magwapo..eh?..LOL,
"he-he-he"..ang awkward tuloy, naalala ko yung kiss namin >__<
"mag-isa ka lang dito?" tanong niya sabay upo, bale magkatabi kami
"uhmm..h-hindi, hinihintay ko lang sila grace at karel"..saktong dumating na yung foods na inorder
naming mag-bessies
"oh ren, doon nalang kayo sa table namin kumain" tumingin ako sa table nila, may tatlo pang upuan na
bakante, at mukhang na-serve na din yung foods nila doon
"anak, erwin! isama mo na kaibigan mo at dito na rin siya makikain"...halaaaa!! nahihiya PO ako >__<
"oh, lika na ren"..
"hala erwin, hindi okay lang..promise"
"halika na"..
"h-hintayin ko lang mga bessies ko"
"sige na, makiki-upo din sila doon"
"eeehh, nahihiya ako eh"
"huwag ka mahiya haa?" hinawakan niya kamay ko..hala, nag-iinit yata yung mukha ko >_<
"aalalayan kita, i just want you to meet my family".. wala na akong nagawa kundi um-oo na rin, he called
the waiter na ilipat and foods namin sa table nila
"soo, iha.. anung pangalan mo?" tanong ng isang gwapong lalaki, mga aged 30 siguro..baka dad ni erwin
"uhmm ako po si Renalyn Pia Ledesma, you can call me ren"
"awww, ang cute naman ni ren" sabay ngiti ng i think, tita ni erwin?..
"hahaha, tong si tita parang bata" sabi ni erwin, tama ako, tita nga yun ni erwin
"couz! palit tayu upuan! gusto ko makatabi si ate piaaaa" huh? tinignan ko yung nagsalita, yun yung girl
na inakbayan ni erwin.. couzin niya lang pala?..hahahaha, natawa naman daw ako, nagselos ako sa
couzin ni erwin..hahaha
"ayaw ko couz, diyan ka nalang"
"eeeeeeeeehh"
"ayaw..haha"..hahaha, parang bata rin sila eh noh..
"ren, this is sheena, my couzin"
nginitian ko si sheena "hi sheena^^"
"hai ate, hehehe.."
siniko ako ni erwin
"16 y/o palang yan" bulong sa akin...aaahh! so one year and pagitan nila ni erwin.. ugh! karel,
grace..asan na kayo
saktong dumating na rin sila grace at karel sa table namin doon..at mukhang sinadyang sabay na
bumalik?! nakita nila ako dito sa table nila erwin, ngumiti sila at lumapit na din
"uhh, dad, sila grace and karel..kaibigan ni ren"
"oh, hello dears, umupo kayo..sumabay na kayo sa amin"
ngumiti naman silang dalawa at umupo sa harapan ko..so bale katabi ko si erwin,kaharap ko silang
dalawa. nagkwentuhan lang kaming lahat, makulit pala itong si sheena ^^ then nakilala ko din yung
ibang relatives ni erwin, sa pinakadulo katabi ng uncle ni erwin..that guy looks familiar..sabi ni erwin,
couzin niya din yun pero hindi sinabi yung pangalan.. nahihiya akong magtanong, mamaya isipin nila
interested ako sa lalaking iyun..pero swear, he looks familiar? nahuli niya yatang nakatingin ako sa
kaniya kaya ngumiti siya.. ngumiti na din ako, siyempre nakakahiya namang i-isnob ko siya diba?
-------------------11:26pm na but still i can't sleep, umupo ako, etong dalawa kong bessies nakatulog na ng mahimbing.
tumayo na ako, nagsuot ng jacket, nagmedyas at saka lumabas ng room namin..eh sa trip ko kasing
mamasyal ng gabi eh, may gising pa naman, gising pa yung mga frontliners, waiters, butcher at may ilang
bisita rin. hhmmm, try ko doon sa fountain sa garden ng hotel, pumunta na ako and to my luck, walang
katao-tao..umupo ako sa gilid ng fountain, tutal grassy naman eh, kaya no worries. i was like nag-iisip for
almost 3o minutes, kasi 11:58 na eh..malapit na rin mag-alas dose... i miss dad, i totally miss him, naalala
ko nanaman yung matandang gusgusin, tapos yung panaginip ko, tapos yung lalaking couzin ni erwin..
"argh!" ginulo ko buhok ko..eh sa andaming naiisip eh >.<
"huwag mo kasi ako masyadong isipin"..ayy! tinignan ko yung nagsalita..
"i-ikaw yung...couzin ni erwin diba?"..oo siya yun, yung tahimik lang noong nagsisipagkwentuhan kami
noong dinner
"yeah, i'm john..your soon-to-be schoolmate^^"
"e-eh?..schoolmate?"
"yeah, kaka-enroll ko lang sa school na iyon bago ko hinabol yung flight papunta dito"
"ahh! so ikaw nga yung nakabangga ko sa supreme hotel^^"
"yeah, nung nakita kita kaninang dinner, i knew na ikaw yung babaeng kinausap ko sa supreme hotel.."
"hahaha, oo nga pala, bakit ka lilipat ng school?"
"my aunt told me, i should enroll to the school the same with erwin"
"pero bakit?"
"gusto lang siguro ni tita na maging close kami ni erwin..rivals kasi kami niyan noong maliit palang kami"
"paanong rivals? sa anong bagay?"
"hindi bagay eh..kundi dahil sa babae"
"b-babae..." ulit kong sabi
"ako yung unang nagmahal sa babaeng iyun, pero una naman siyang nahulog kay erwin, tapos nahulog
na din sa akin yung girl.. kaya ayun, rivals kami for a year or two dahil lang sa babae,but thanks to that
girl, wala na siyang pinili, dahil biglaan nalang siyang naglaho"... hindi ko namalayan, lumuluha na si john,
srsly??
"j-john"
"sh-she died of sickness, sh-she had leukemia even before we met her *sob"
napatingin ako kay john, he really is in pain
"i-i'm sorry for what happened"..niyakap ko siya, nabigla ako sa ginawa ko pero hindi ko nalang pinansin,
he needs a friend, kaya pala tahimik siyang tao. throughout his year, i can see wala siyang kaibigan na
dumadamay sa kaniya, kasi sa pag-iyak niya, parang matagal na niyang pinipigilan...i can feel his pain
"nagawa pa naming magsisihan ni erwin sa nangyari..but we found our way na magkabati ulit at sabay
na dinamayan ang pagkamatay ng babaeng minahal namin".. pinapat ko lang likod niya, hanggang sa
tumahan na siya
-------------------"srsly? anong ginagawa nila dito?!"
"and to think ..well..they look good together"
i'm hearing people again, tapos may narinig akong nag-giggle
enebeyeenn!!
*buklat mata
"h-huh?" ang liwanag, tinakpan ko pa mata ko dahil ang liwanag..pramis. flashlight yata nakatutok sa
mata ko eh?!. aangat ko na sana ulo ko pero may mabigat na nakasandal sa ulo ko... binuklat ko nalang
mata ko
"aaaaaaaahh!!".. biglang gumalaw yung nakapatong sa ulo ko kaya naka-upo na rin ako ng matino
"g-grace, k-karel..." nauutal ko sabi..eh kasi nakatayo sila sa harapan ko at may hawak na flashlight..uhoh, they looked angry
"ren, anong ginagawa niyo dito?"...huh? niyo?..tinignan ko yung katabi ko...he's smiling to me!!
"j-john..ahhh..uh-eh...uhmm"
"haynakuu, bessy pasalamat ka kami pa lang nandito sa garden kung hindi pag-uusapan kayo ng ibang
tao.."
"eeh.".
"sorry".napatingin kaming lahat kay john
"sorry kasi hiniram ko si ren sandali ng hindi nagpapaalam sa inyo"
"aaaaaahhh,okay lang^^"..the heck! ikaw ba yan karel??!!
"sure.it's fine with me..hehe"..pati ba naman ikaw grace?!
"oh well, kunin na namin si ren haa? may pupuntahan pa kasi kami..ciao"
"cge, ren.. salamat"
at hinila na nila ako palayo sa garden..
"ren, try this pink one..hahaha".
"okay pine wateber" at kinuha ko yung pink na wigg saka triny.. well, para akong manika >.<
"ren! so cute..hahahaha"
"bessy, bagay sayo!..hahaha" ooo-kaaayy, nagtataka na siguro yung tinderang koreana kung bakit alien
kami magsalita.. oops, kung bakit iba ang sinasalita naming language sa language nila^^ andito kami
ngayon naglilibot sa mga shops..at mukhang ako ang napagtripan??.. well obvious naman eh.huhuhu
lumabas na kami sa shop of wigs at naglakad-lakad..
"uy ice cream!"
"tara dali!"..parang bata tong dalawa..oh well
*yummmm yummmm
"ren, seryoso, bakit kayu andun sa fountain kanina?"..err, topic bringer talaga tong si karel
"eh kasi kailangan ni john ng friend."
"ok"..wheew! buti hindi na nila kinalkal pa ang topic na iyun, we were sitting on a bench when i saw an
old woman na lumabas sa sweets n' pastries shop, siya yung lolang bumisita sa nanay ko!!. nang
makalayo na yung matandang babae, w/o a word to my bessies, tumayo ako at hinabol yung lola.. ay
grabe, napagod ako haaaa >_< hindi naman siguro si flash yun diba?, until pumasok yung matandang
babae sa isang sauna house??!, sinundan ko siya sa loob, when i entered, she was already being led to
the changing room
nilapitan ko siya
"uhmm, mawalang-galang po"..sabi ko, lumingon siya and she looked shocked, maya-maya ngumiti siya
"join me iha"..wala na akong nagawa kundi sumama sa kaniya, i need to know why she's in our house
months ago..and i feel something unexplainable to her
we changed clothes at pink na ang suot namin ngayon, we sat on the wooden floor and tea was being
served to us.
"so iha, bakit ka andito sa korea?"
"nagbakasyon po kami ng mga kaibigan ko dito, namamasyal po kami hanggang sa nakita ko po kayong
lumabas sa sweets n' pastries shop, kaya sinundan ko po kayo"
"oh, is that so? well my dear, how rude of me pala to not introduce myself when i was at your home
months ago"
"uhhmm, ako rin po..hehe, ako po si Renalyn Pia Ledesma"
she looked shocked
"b-bakit po"
"so, ikaw talaga yung anak ni Cassandra Ledesma?"
"ng mama ko po? opo"
"o..ohh.." she sighed and held my hand
"call me lola paula"
"l-lola?"
"your mom was my daughter-in-law,and your dad was my son"...nanlambot tuhod..buti nalang nakaupo
kami, she's still holding my hand.. napapaluha na ako, my mom told me my grandma and grandpa
died :(. .
"bakit iha?"
"w-wala po.. sabi po k-kasi ni mama wala na daw po lola at lolo ko both sa side ni mama at
papa :"( naluluha na talaga ako
"i-iha.. g-galit sa akin mama mo eh" tumigil yung luha ko sa pagtulo at tinignan siya
natulala ako..bakit??!!
---------------------------CHAPTER 21.1 the craaasshhh
andito ako ngayon sa buhanginan nakaupo, watching the sunset, as usual si grace nakatulog, si karel
kausap parents niya =__= mga kaibigan ko talaga.. >__<
napapa-isip nanaman ako
FLASHBACK-ing
"i-iha.. g-galit sa akin mama mo eh" tumigil yung luha ko sa pagtulo at tinignan siya
natulala ako..bakit??!! O___O
"bakit naman p-po ?"
"a-ako ang dahilan kung bakit nawalay ang anak ko sa inyong mag-ina"..at umiiyak na din si l-lola
"p-po..?"..hindi ko maintindihan..naguguluhan ako
"a-apo, b-buhay pa ang ama moh, kinuha ko siya sa inyo at itinira siya dito sa cheju, p-pero t-tumakas
siya... sabi-sabi bumalik siya sa pinas para puntahan kayo..."
unti-unti ko nang naiintindihan, hinintay ko siyang magsalita ulit
"k-kaya bumalik ako sa Pilipinas para hanapin siya but no sign of him, kaya na-isipan kong maglakas loob
na lapitan ang mama mo dahil baka alam kung nasaan ang dad mo, pero wala din siyang alam, at galit
parin talaga siya sa akin"..
nakayakap na siya sa akin
"s-sorry apo, naging selfish ako noon, pero naisipan ko nang magbago..."
"lola, sigurado po ba kayong buhay pa ang papa ko?"
"o-oo apo..oo"
end of FLASHBACK-ing
kung buhay pa si papa, asan na siya ngayon?.. i felt happy nang malaman kong sinuway ni dad si lola at
binalak na balikan kami ni mom sa Pilipinas..but, bakit hindi siya bumalik?.. i..i need to look for him,
babalik ako sa Pilipinas mamayang madaling araw, gabi pa naman ngayun eh
*calling
karel'bessy
(yo ren! napatawag ka?, buti hindi ka nilalamig diyan?)
"nope bessy, i just need a private airplane back to Philipppines"
(WUUHHAAATTT!!!??? bessy! ang aga naman para bumalik ka doon?!)
inexplain ko na kay karel lahat, at no choice siya kaya um-oo na lang siya. then may kinausap
siya,minutes later...
(ren, tomorrow 4am darating na yun, so dapat before 4 nandoon ka na naghihintay)
"cge bessy, salamat ha?"
(hayy, anu pa ba magagawa ko?)
"hehe"
(oh well, ako nalang mag-eexplain kay grace, tulog siya ngayun eh at siguradong alas-gis nanaman gising
nito bukas)
"salamat talaga bessy ha"
(you're welcome, sure ka bang huwag na kaming sumama?)
"yuph, just continue your vacation"
(cge)
"bye..goodnight"
(cge, bukas lang yung pinto haa, baka makatulog na ako eh)
"cgecge"
*click
hayyy, tumayo na ako para bumalik sa loob, but someone grabbed my wrist
"e-erwin?!"
"r-ren.. b-bakit??"
"huh?"
"renalyn naman oh, ilang araw ka palang dito aalis ka na?"
"e-erwin, narinig mo?"
"heard enough up to the end"
"uhhh"
"ren, kung aalis ka kaagad, sasama ako"
"no erwin, hindi mo pwedeng iwan pamilya mo dito"
"then i'll tell them emergency, kahit hindi na nila tanungin, basta sabihin kong emergency may tiwala na
sila sa akin"
"pero.."
"no buts ren"..but? helller?? 'pero' kaya yung sinabi ko >___<
"no erwin, i ask you a favor, just...let me"
--3:45am, andito na ako sa may paliparan ng plane..sosyal tong hotel slash resort noh? may sariling
paliparan ng mga private airplanes or jet or helicopter..
"hi ren"
"ay jusmiyo!!"
"oh asan yung -ayy flatscreen!- mo?"
"hindi ka rin pilosopo erwin eh noh?"
"ay hindi hindi"..pssh
"erwin, diba sinabi ko sayo hayaan mo ako?!"
"no ren, you need to have company" nakita kong wala naman siyang dala kaya siguro sasamahan lang
ako hanggang sa makasakay then babalik na siya sa loob
maya-maya dumating na din yung private plane, hindi na ako sinamahan ni karel, baka daw kasi pigilan
pa niya ako..hahaha, kalokang bespren
nilagay ko na yung maleta ko at sumakay na din, isasara ko na sana pero
"hephep"
"oh?"
sumakay si erwin sa plane!
"e-erwin? anung ginagawa mo?!"
"diba nga sasama ako?!"
"what the heck ! anung pumasok sa kokote mo?!"
"i just can't let you go by yourself, you need me"..ang haaannggiiinn!!!!!
"okay pine wateber!" i saw him smile at umupo na siya sa bakanteng upuan sa likod ko..lumipad na ang
airplane at nasa himpapawid na kami
7:04 am
"reeeenn".. parang may, pumipindot sa pisngi ko??
"sshhh"
"reeeen"
"anu baaaaa"..
"reeeeeeen!"
"ay flatscreen!!" napabangon ako and
O__________O
"whaat?! hhmmm"
tinakpan ni john bunganga ko gamit kamay niya
"ren ^^" huh?, tinanggal na niya yung kamay niya
"j-john, b-bakit ka andito?"
"haven't karel told you?"
"told me what?"
"sa akin itong private plane at pinakiusap niyang ako ang maghatid sayu pabalik para safe ka"
napa-oohhhh naman daw ako..atleast panatag ako sa pilot^^..teka..pilot?!
"j-john, sinong nagpapalipad??!"
"ako"
"what!? bakit ka pa nakatayo diyan? dali punta ka na du----"
*tsup
O________O
"ren, don't worry, the plane's in control okay? may kasama akong expert pilot kasi katatapos ko lang
mag-aral ng aeronautics, so i'm not that professional"
O________O.. the heck?! did he just kissed me?! kahit smack lang..but..the heck?! srsly??
umalis na si john at pumunta yata sa kitchen?..oo, may kitchen kasi dito sa airplane na toh..sosyal noh?
lumingon ako sa upuan na nasa likod ko and saw erwin still sleeping.. ang gwapo niya ngay..kAPAG
TULOG..LOL, pero serious, nagtaka din ako minsan kung paano ako napalapit sa gwapong nilalang na ito
eh
"guys!, breakfast's ready" at lumapit na sa akin si john at nilapag sa table ang foods ko, may hidden table
kc tong upuan na toh eh, may pipindutin ka lang tapos viola! may table na..LOL
mukhang gising na rin si erwin dahil sumigaw siya >.<
"john?! anung ginagawa mo dito?!!" gulat na tanong ni erwin
"hi couz, hehehe"
"answer me!"
"ako ang may-ari at pilot nitong private plane, ikaw anong ginagawa mo dito?"
"i'm accompanying renalyn..how come may sarili kang private plane? bakit hindi ko alam?!"
"do i need to tell you?"
OH EM GI, mga nanlilisik na mata nila..nakakatacute >__<
*weewweewweew
nanlaki mga mata ni john at dali-daling pumunta sa area ng pilot... until we heard a loud crash from
below
*grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrttttt
"e-erwin!" natakot ako bigla..kinabahan,..somethings happening, si erwin naman agad lumapit sa akin at
hinawakan kamay ko
"ren, it's fine"
then maya-maya dumating na si john at nilapitan kami
"bad weather ahead..it's not good, malakas yung hila ng hangin kaya baka malipad tayo ng hindi
kontrolado... malakas pa naman ang bagyo kapag sa alapaap".. kahit maayos pagkakasabi ni john, hindi
kami mapakali lahat sa mangyayari.. then suddenly, nagdilim
i checked my watch but it's still 8:27 in the morning, tumingin ako sa labas ng bintana pero all i see is
dark gray color..naman eh!! weather?! akala ko kaibigan kita? :((
maya-maya may narinig na kaming kalabog, then scratch then biglang may sumabog..
"e-erwin..natatakot ako"
"sshhh, ren..i'm here, me and john is here"
"ren! erwin!, wear the parachute! dali!".. hindi na kami nagsalita, dali-dali na kaming nagsuot ng
parachute... lahat kami tatalon sa airplane bago pa ito mahigop ng masamang hangin ni weather.
tsaka,,falling down na kasi si private airplane! >___< bubuksan na sana namin yung pintuan nang
*kablaaag!!, eeeekkk! screeeeeeetccchh!! booooom!! grrrrrrrrrrttttt!!!
..
"aaaaaaaaaahh!!!!!!"
one thing i knew...
everything was BLACK
-----------------CHAPTER 22: the ultimate trio
"uggghhh"
*blink blink
"aaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhh!!!!!"
"hala ren!"
"ren!"
*boog
"aray,aray,aray,aray" ang shaket!
"psh, ren naman kasi, hindi nag-iingat, yan tuloy nabali braso mo" tssh, ako pa sisisihin?!
"correction, kayung dalawaa kaya! pagmulat ba naman ng mata ko eh ang lalapit ng mukha niyo!"
"atleast nagwapuhan ka"..tssh,hindi rin mahangin tong si john eh noh?
"tssh, wateber!" sarcastic kong sabi
si erwin naman pinunit niya yung sleeve niya para itali sa mashakit kong braso...sweet^^. palibhasa yung
maleta ko kc nilamon ni dear sea..tapos wala pang dalang gamit tong dalawa :(.. napakalaking kamalasan
na na-stuck kami sa island na ito.. pero infairness and ganda ng buhangin..maputi, parang boracay lang..
ni hindi ko alam kung paano kami napadpad dito eh =___=
habang sila eh nag-iipon ng kahoy, ako naman eh libot-libot lang, pumasok ako sa isang gubat-like na
area.. ang creepy, puros cricket sounds ang naririnig ko. lakad lakad lakad,
"wwoooooww" ang ganda, may isang napakagandang batis dito.. kumikinang pa yung tubig na
nasisikatan ng sunset.. ang ganda, since wala naman yung boys, naisipan ko paliguan muna ang sarili,
buhangin na kasi katawan ko eh, mamaya mabulag pa ako sa dami ng buhangin na nakadikit sa akin
=__= lumusob na ako at ang gaan sa pakiramdam, medyo malamig pero nakakapresko... mga ilang
minuto na din akong nakababad doon. hanggang sa naisipan ko nang umahon..
"brrrr" ang lamig ng hangin >___<
kinuha ko na yung damit ko, pinagpag hanggang sa wala nang buhangin at saka sinuot ulit. (siyempre
suot ko yung bra, sando, panty at shorts nung naligo ako nuh)
"ooh ooh"..owl?..kyaaaahh!! napatakbo ako sa takot..eh yung owl kasi eh biglang lumpiad sa harap ko
>__<
takbo takbo takbo.. kaso na-out balance ako dahil sa nakaharang na ugat ng puno, at mahuhulog na
sana ako diretso sa bato pero may biglang sumunggab ng wrist ko kaya bumalik ako sa pagkatayo
"erwin!" bigla ko siyang niyakap... natatakot ako..natatakot..grabe, sumakit pa yata lalo yung braso ko
"sshh, wag nang umiyak..andito kami".. sabay pat ni erwin ng likod ko
*sooob
"erwin!..." narinig kong sigaw ni john habang papalapit sa amin
"buti nakita mo na si ren".. bumitaw na ako kay erwin at inalalayan na akong bumalik sa pampang.
pagkadating namin doon, nakasindi na yung bonfire at may tatlong log na nakapalibot dito, uupuan
siguro namin yun, tsaka gabi na rin kasi... umupo na ako at umupo na rin sila at may parang nilagay si
john na malapad pero makinis na bato sa dulo ng bonfire...
"john anung ginagawa mo?"
"magluluto" sabay ngumiti siya..huh? magluluto?
then may nilabas siyang tatlong itlog.. ITLOG?!
"john?! san niyo yan nakuha?"
"noong hinahanap ka namin, naghiwalay kami ng landas ni erwin, ako naman habang hinahanap ka eh
may nakita akong bird's nest sa isang butas sa puno, tinignan ko apat yung itlog..pero yung tatlo lang
yung kinuha ko"
"huh? bakit naman?"
"para kahit nawala man yung ibang anak ng ibon na iyon atleast may isa na aalagaan niya, tsaka tatlo
lang kaya tayo"..awww, ang thoughtful din naman pala nitong si john eh^^
nang matapos na niyang maluto yung itlog eh kinain na namin...
after naming kumain, si erwin naman eh may nilabas na marami-raming higanteng banana leaves,
inilapag niya ito sa buhanginan ng dikit-dikit, matapos ay umupo siya sa dulo at tumingin sa amin ni john
na nakaupo parin sa mga log
"tara na" sabi ni john. tumayo na kami at pumunta sa nilapagan ni erwin ng mga dahon ng saging
umupo na rin si john sa kabilang dulo.. so may space sa gitna
"ren, bakit ka nakatayo diyan? umupo ka na rin kaya" sabi ni erwin
"diyan sa g-gitna?"
"oo".. eehhh..
"why the face ren?" tanong ni john
"ehhh kasi..wala bang separate para sa akin..uhm, you know, babae ako eh.."
sabay silang tumawa..the heck?!
"bakit?"
"ren, hindi naman kami pervert at maniac eh"..sabi ni erwin
"mahirap na magtiwala noh"..tawa parin tong si erwin..grr
"ren i assure you safe ka kapag andito ka sa gitna namin..wala naman kaming gagawin na masama
eh..tsaka delikado na kapag malayo yung higaan mo sa higaan namin..kaya dito ka nalang"..sabay pat ni
john sa space na tutulugan ko..
"ok"..na-assure naman siguro ako na sila ang magbabantay kapag tulog ako noh?..oh well humiga na ako
sa gitna nila at sinimulan ko nang matulog
Zzzzzzzzzzz
ERWIN'S POV
haist, ang sama ng pinsan ko noh?! ako ang sinabihang magbantay, pasalamat siya pinatulog niya ako
kanina kasi siya yung nagbantay..nakakainis lang, well, ang hihimbing ng tulog nila lalo na si renalyn..
talagang assure na assure siya na safe siya..well, safe talaga siya dahil kasama niya ay lalaki.. tinignan ko
siya
sh1t ang ganda niya talaga, i can't help myself but fall for her..maybe, after we got off this island..i'll take
the first move... hindi ko namalayan, sa tagal ng titig ko kay ren eh nagising siya. umupo siya at tumingin
sa langit
"ren/erwin" lol, sabay pa kaming nagsalita. i heard her chuckle
"salamat haa, it felt safe when i'm with you...i..i mean sa inyong dalawa, hehe" akala ko ako lang >__<
"salamat din, kasi your trusting us, and we won't break that trust" she smiled at me and i smiled at her
back, sh1t, naiinlove ako lalo..mamaya magawa ko pa yung hindi dapat gawin
"erwin..uhmm, lakad-lakad muna tayo okay lng?"
"sure"..hahaha, iiwan ka namin john..buwahaha, ay lol ako na ang masama ..peace men. black belter
naman si john eh kaya kahit kalabit lang eh mauupakan na niya.. kaya huwag mabahala
naglakad-lakad kami sa dalampasigan, medyo lumiliwanag na din kasi alas-sinco na ng umaga. nagstop
siya at tumingin sa papa-angat na araw
"ang ganda noh? kung gaano kaganda ang sunset, ganoon din kaganda ang sunrise"
ngumiti siya.. i really can't help it, i held her waist and lead it closer to mine, she looked shocked.. pero
hindi ko pinansin, i held her chin and lift it.. then i kissed her, not torridly, but passionately.. only
seconds past, bumitaw na ako... pinigilan ko na sarili ko bago pa ako ma-out of control at lunurin siya sa
halik ko.. i really love her..but i don't know if she loves me back, as long as i will show her how important
she is to me, masaya na ako
"ditoooo!!!" narinig naming sigaw ni john. agad kaming tumakbo sa lugar niya at nakitang kumakaway
siya sa di kalayuang barko
"dittoooo!!"
"may tao ditooo!!" nakisabay na din kami kay john sa pagsigaw... hanggang sa may papalapit na bangka,
thank God pinasakay kami sa Barko..
-------------------------------------------------CHAPTER 22.1: she's a pirate >__<
RENALYN'S POV
"hmmm! mm! mhmhmhmm!!" asar! hindi ako makasalita!..eh paano, may tape sa bunganga ko at
nakatali ako sa gilid..maniniwala ba kayo kung nasa isa kaming pirate ship?..maniwala kayo dahil
TOTOO!!! kung sino man may pakana nito.. sarap untugin at ipalapa sa pirana =__= andito kami ngayon
sa ship.. pero..ship ng mga bad guyzz >__< nayari kami.pahamak kasi tong si john eh..pfft, speakingof
john, silang dalawa ni erwin nakatali rin pero nakahiwalay ako sa kanila, may maliit na batang lalaki i
think 13 y/o ang nagbabantay sa akin, sakanila erwin naman eh malahiganteng mga bad guyzz ang
nagbabantay sa kanila >_<
oookkaayyy...anu nang gagawin nila? kakatayin kami? kakawawain kami? gugutumin kami?..grrr, i want
to go home :(.
mas gugustuhin ko pang ma-stuck kami sa island at maghintay ng totoong tagapagligtas kesa sumama sa
kung kani-kaninu makauwi lang :( i was thinking too much not knowing tears suddenly fell down my
cheeks
"Aww, wawa naman tong babaeng ito" sabi ng isang lalaking panget >.< hinawakan niya buhok ko at iniangat ang ulo ko
"hhmm!!!" aray! mashaket!!!
"hahahaha!" tawa pa siya? eh pangit naman ng ngipin..tshh
"bring it here" command niya..huh? bring IT here?..anu naman kaya yun?. maya-maya may lumabas na
babae, slim, tall, white gorgeous... when our eyes met, i was shocked..i know hindi niya ako kilala pero
kilala ko siya
"here" at inabot niya ang plate of grapes kay lalaking panget >__<
tinanggal ni panget yung tape sa bibig ko at inilapag ang grapes sa harap ko, tumawa lang siya at umalis
na..then si girl naman lumapit sa akin, nagbend siya para maka-level niya ako
"sooo, renalyn, ikaw pala yung babaeng kinababaliwan ni carlo?..no match ka naman sa akin? pero bakit
patay na patay siya sayo?" sabi ni babae with nang-aasar na tingin..grr! nakakainis ka! pag malaman lang
toh ni carlo!
"jessica, tumigil ka na nga!" sigaw ko
"er...NO" sabay lakad na siya palayu..maya-maya nagtatawanan na yung mga tao dito sa ship,si erwin at
john ipinasok sa isang room with that b!tch... ako nakatulala lang sa langit, kulay blue, maaliwalas..
ayokong tumingin sa mga masasamang guyzz na ito, mamaya mapaluha pa ako
*kalabit *kalabit
"huh?" lumingon ako and saw the 13 y/o boy na nagbabantay sa akin
"ate, gusto mo ng kakwentuhan?"..wow, bad day ngayon tapos mag-aalok siya ng kwentuhan?..ano ba?!
can't he sense some of my bad3p aura?!
"no" sinungitan ko siya at humarap ulit sa langit
*kalabit *kalabit
argh! enebeyen!
"ano?!"
"ang sungit mo naman ate"
"pssh, eh kita mong badtrip ako tapos nangungulit ka"..ang sama ko ba?..tinarayan ko kasi siya eh, LOL
"eh ako na po ang humihingi ng pasensya para sa ate ko"...huh? ate? tinignan ko siya ng mabuti, and
right, he kinda assemble jessica's features
"uhmm, ate, alam niyo, ang galing ng ate jessica ko"..huh? and now he's telling me her sister's good?
haller?..hindi ba niya alam na masama ang ginagawa ng ate niya?
"oh bakit naman?"
"because, she overheard you talking to someone on the phone the other night, bago lumipad yung
piloto papunta sa resort na iyun eh pinabutasan ni ate yung gasoline tank at pinascratch ng kaunti yung
ilalim ng plane"..wow, ganoon kagaling si jessica? saktong napadaan pa ang plane sa bad weather kaya
hindi namin naisipang sinasadya ang lahat..nagkwento pa sa akin tong batang toh, nalaman ko na:
1. planado na ni jessica na sa una eh sirain yung plane
2. alam ni jessica ang time frame between korea and Philippines
3. alam ni jessica na sa islang iyun kami mas-stuck
4. tinawag ni jessica ang fellow pirates niya para magkunwaring ililigtas kami
yun pala lahat ng ito ay PLOT!!..PLOT!! at ang mastermind ng plot ay isang PIRATANG BABAE ! sakaniya
ko pa pinagkatiwala si carlo tapos ganituhan nalang?!..grrr!!! makakatikim siya sa akin kapag nakalaya
na kami dito! grr >__<
pasalamat ako sa kapatd ni Jessica dahil madaldal toh..atleast may kaalaman ako kung sino yung mga
tsonggo na ito
"pero ading, bakit ka andito?"
"k-kasi, sabi ni ate, kaya niya daw ipapatay sila mama at papa.. siyempre ayokong mangyari iyon, kaya
no choice"..oh em, sariling magulang, kayang ipapatay ni jessica?..hanep din siya eh noh?..akala ko
mabait siya..akala ko lang talaga...hindi ko namalayan, umiiyak na pala itong batang itoh.. naaawa ako sa
kaniya, sa edad niya hindi dapat siya nakakaranas ng ganitong bagay, hindi dapat siya nagdedesisyon ng
mabibigat na desisyon..tapos itong si jessica ..nakuuuu!! ano bang ginawa ko sa bruhildang pirata na
iyon?!?!
maya-maya, bumukas yung pinto at lumabas si jessica hilang-hila si erwin at john... oh em :( gutay-gutay
mga damit nila..don't tell me may ginawa sa kanila ni jessica?!?
"hahahahaha!" she walked towards me, she's still laughing
"ren ..dear"
"j-jessica..pls tama na"..nakayuko ako, ayokong makita nilang lumuluha na ako sa mga nakikita ko..but
jessica lifted my chin
"tsk tsk tsk, kawawa ka naman..crybaby" aisshh!!..sarap niyang sipain!! nakakainis! ganito pala siya
kasama!
"ano ba jessica?! tell me anung ginawa ko sayo!? wala naman diba?! diba?!" galit na talaga
ako..nakakainis, nakakainis
"simple... bukambibig ka ni carlo kapag kaming dalawa lang.. jessica, nakita mo si ren?, jessica you know
i still love ren..blah blah blah"..sabay tingin niya sa akin ng masama..may nilabas siyang lipstick sa bulsa
niya then she brushed in on my lips
"hhmmm!! hmmm!!"
"huwag kang magulo ren, sige ka papalpak tong lipstick at hindi na magiging ka-akit akit ang mga labi
mo"
pumipiglas pa rin ako hanggang sa matapos na ni jessica ang pag-lipstick sa labi ko.tumayo na siya at
mukhang galit
"huhhh, mahirap ka palang make-upan.. palibhasa, makapal kasi mukha mo"..sabay naglakad na
papunta sa isang room i think?..pero bago pa siya pumasok, lumingon siya at ngumiti sa akin
"boys..she's all yours" at pumasok na siya sa loob.. -she's all yours?--..takang-taka ako nang biglang may
humawak sa braso ko
"wow pare, makinis..haha" pumiglas ako, nagseryoso yung mukha ng tsonggo kaya hinigpitan niya yung
hawak niya sa braso ko... pumupiglas ako pero nakakapit pa rin siya, until nilapit niya mukha niya sa leeg
ko at hinalika ito ng hinalikan..
"God help me!"..naiiyak na ako, pinipilit kong pumiglas pero wala parin..narirnig kong tumatawa yung
mga kasamahan niya
"sige go lang pare, kami susunod..tandaan mo marami-rami kami..kaya huwag mong sosolohin magisa..hahaha"...the heck?! are they serious!..ayoko ng ganito!
"please! tama naa!!" pinipilit kong pumiglas pero mahigpit ang hawak ng lalaki sa braso ko, umiiyak na
ako..ayoko na talaga,..biglang hinawakan ng lalaki yung legs ko at hinahaplos papalapit sa ...sa....
"ARRRGGGHH!!!" sigaw ko sabay galaw ng katawan para matanggal yung kamay niya sa hita ko..bigla
niya akong sinabunutan at minulatan ng mata
"pwede ba miss, makicooperate ka?! alam ko namang gusto mo eh"
"mukha mo! never sa inyo!..pakawalan niyo na ako!!!" nagmamaka-awa na ako sa kanila..tuluy-tuloy
parin iyak ko pero tinatatag ko nalang isipan ko...
"h-help me God *sob" mahina kong sabi..
ERWIN'S POV
sh1t!!...i was rooted to the ground! nasa likod kami ni john ng mga lalaking ito and all i could do was to
watch her being harassed!..sh1t talaga! i need to save her! hindi ko kakayaning makapanuod ng
babaeng hinaharass sa harap ko!, WORST, yung babaeng MAHAL ko pa!!..g*go t*r*ndo yang jessica na
yan!! ni hindi pa kami makasalita ni john dahil may tape bunganga namin..sh1t talaga!...tinignan ko si
ren, she was crying, i can see she's nervous at takot na takot sa mga nangyayari..she didn't utter a word
dahil may balisong na nakatapat sa beywang niya, she's crying while that ugly guy takes over and kissed
her neck..her cheeks, her biceps..her.....sh1t! hindi ko na kaya!..
JOHN'S POV
i can't take it..g*go ka talaga jessica! hindi ko kayang manuod pa ulit! tinigan ko si erwin at halatanghalatang galit na galit na siya..nanlilisik mga mata niya.. at hindi mapakali.. sh1t talaga! a friend of mine
is being harassed infront of us! naaawa ako kay ren..she's crying, humahagulgol siya habang binabastos
siya ng t*rantad*ng unggoy na yan!!
RENALYN'S POV
huhuhu,..p-please..h-help me, unti-unti nang nagdidilim paningin ko. unti-unti na ako napapa-pikit.. im
tired..very tired ..
"help" bulong ko..until
*kablaaagg
napamulat ulit ako ng mata and saw erwin standing infront of me habang yung lalaki eh nakabalusay sa
tabi...t-teka, walang tali si erwin?
"john!" sigaw ni erwin
"game!"
*baaagg klabaaaag booog toioioioioinnnnkkk shabooooooooooooooooooggsss
one thing i knew, tatlong lalaki palang napapatumba nila, 7 pa ang natitira :( God give them strength.. i
was still crying nang biglang may nagtatanggal ng tali sa likod ko..nilingon ko siya
"a-ading"
"christopher po ate" then he smiled..i was thankful jessica's brother is kind, tumayo na ako at inalalayan
ako ni christopher palayo sa gulo..
"p-paano sila"
"ate, magagaling yung kasama mong boys, no match sa kanila yung mga alaga ni ate"..I was relieved
pero bigla akong kinabahan nang biglang may nag-kalas na baril sa likod ng ulo ko
"where are you going dear?"..grrrrrrrrr!!!!!!!!!!
"ate ! stop it!" sabad ni christopher
"shut up chris!" at tinulak niya yung bata.. child abuse! >________<
"j-jessica, please stop it".. sabi ko but still not moving my head..mamaya kasi makalabit niya yung baril
"God ren! you know i won't!" medyo pagalit na niyang sabi.. ako naman, bumabalik nanaman sa
pagkaiyakin..
"ren!" rinig kong sigaw ni erwin
"ate jessica! may helicopter ng mga pulis! alis na tayo dali!" at ayun nga, naririnig ko na yung helicopter
sa malayo
"attee!"
"huwag magulo chris!" sigaw ni jessica habang nakatutok parin sa ulo ko yung baril
"ren!"
"ren!" rinig kong sigaw ni john at erwin
*baaaaanng!!
"sh1t"
------------------------------CHAPTER 23: 'Fess it all up! <3
RENALYN'S POV
"aaaaaaaaaaaahhh!!!" napaupo ako sa hinihigaan ko, parang nightmare lahat, i can't believe what i had
just dreamed..
"ren! anak"
"ma" niyakap niya ako, at sa pagyakap niya, napahagulgol nanaman ako
"sshhh, ren..tapos na ang lahat" sabi ni mama..huh? tapos na ang lahat? akala ko panaginip lang toh?
bumitaw ako kay mama at tinignan siyang takang-taka
"well, kung nagtataka ka, yes, buti at nailigtas kayu ng mga pulis sa helicopter, nawalan ka ng malay nun
but thank God walang masamang nangyari sayo..alam mo bang alalang-alala lahat ng tao sayo?..pati
news puros kayo ang laman ng balita..sa nangyari sa inyo"...
O_______O
sooo ibig sabihin, nangyari nga talaga ? totoo ngang pirata si jessica?...HOLY COW!!!
"ma! sila erwin at john??"
"na-release na sila kahapon dahil magaling naman sila..." nilibot ko paningin ko and yeah..nasa hospital
room ako >__<... then bigla kong naalala
"ma! si christopher? yung bata na 13 y/o?"
lumungkot mukha ni mama..uh oh i sense bad news
"maaaaaaaaa"
"anak, christopher died"
"wuhaaaaaaaaaaatt?!?!"
"nabaril siya sa ulo ng kanyang ate"
"asan na siya ngayun?"
"andoon sa cemetery ng hospital, kalilibing lang nung nakaraang tatlong araw". i felt sadness in my heart,
kahit papaano naging mabuti sa akin yung bata.. bakit kinuhanan na siya ng buhay samantalang
napakabata pa??..malalagot ka sa akin jessica, pagbabayaran mo ang pagpatay mo sa kapatid mo >___<
"tatlong araw?"
"oo, so bale, ilang araw ka nang hindi gumigising"
"ate..ate..ate..asan na ngayon yung ate niya?"
"they checked her first sa mental pero negative, ikukulong na nila pero nakatakas..no where to be
found". bigla akong nakaramdam ng kaba, nilalamig pa ako, pinagpapawisan... malas naman, kung may
disorder si jessica mas maiintindihan ko pa pero negative daw eh?..tsk! sigurado ako nasa dagat ngayon
si jessica,kasama yung mga maniac at panget niyang alagad na pirata
weeks have past since that happening, madalas ko na ding dalawin ang puntod ni christopher,
nagpapasalamat dahil nagawa niya akong iligtas. nakakaramdam parin ako ng guilt sa puso ko dahil,
sinalo niya yung bala na dapat ay sa akin mapunta. i don't understand pero halos araw-araw na akong
pumupunta sa hospital semetery magpasalamat lang sa kaniya... hindi pa siguro wakas ng lahat, buhay
pa yung ugok na babae na yun eh >__< and oo nga pala, hindi na natuloy ang engagement nina carlo and
jessica, dahil nalaman ni carlo na pirata si jessica, parents na nila mismo ang nag-urong ng engagement..
at heto ako ngayon, nakahiga sa garden looking at the clear blue sky, wishing that everything would be
fine
"bespren!" rinig kong sigaw nina karel at grace, ayos noh? synchronized..hahaha
"bessies" tumayo na ako para lapitan din sila
*huuuuuuuuuuggged
"shopping tayu!"
"game!" at dahil uwian naman na eh, magshoshopping nalang kami^^, tsaka i missed my bessies noh,
ilang weeks ko na rin silang hindi nakakasama kasi na-stuck lang ako sa hospital
--sa mall-"ren! tara doon" at tinuro ni grace ang sinehan, we will watch "reck it ralph"..no choice ako eh, mga isip
bata tong kasama ko..hhaha, nagsisiupuan na kami dahil mag-iistart na yung palabas, then may guy na
tumabi sa akin but i didn't manage to look at him. nasa kalagitnaan palang ng panuod nang hinawakan ni
katabi kong guy ang kamay ko..siyempre sa gulat ko eh medyo napasigaw ako
"erwin!?"...uh-oh..mga mata ng madla..
"s-sorry hehehe" sabay balik ko ng paningin kay erwin
"anung ginagawa mo dito"..binulungan ko
"i just want to watch this movie with the girl i love"...then narinig kong nag-ayie tong dalawa kong
bespren... srsly? bumabanat na ata tong erwin na toh?
"adik ka ba, kita mong kasama ko mga kaibigan ko eh"..
"atleast dalawa sila, pwede kitang masolo mamaya"
"ano?!" napalakas nanaman ang sabi ko... i swear galit na talaga ang madla..after matapos ng panuod,
lumabas ako sinehan na tinitignan ng mga tao..srsly? hindi naman ako gaanong iskandalosa
haa?..hahayyy
"uhm, grace,karel..hiramin ko lang si renalyn ngayung araw haa"..what the?! tinignan ko ng -what-theheck-are-you-doing look si erwin, he just chuckled at hinigpitan ang hawak sa kamay ko
"sure .." grace?! ikaw yan?!
"cge, kahit huwag mo nang ibalik..hihi"..ay! nanggigil ang lola niyo! mga BESPREN ko nga naman oh!!
dinala ako ni erwin sa parking lot at nagdrive na siya..
"uhmmm..san mo ako dadalhin?"
"sa puso ko"..tssh ahahhaha..pinalo ko nga sa braso, pero mahina lang
"aray,para san yun"..aba nagpout pa ang lolo niyo!..hahaha
"hahaha, ang corny mo naman dude"
"eh sayo lang naman"..silence for a matter of minutes..then an hour passed, panis na ang laway namin
maya-maya'y nagstop na ang car ni erwin, sa..... dagat
aaaaaaaaaawwwwwwwwwwwww
so sweet, may lamesa doon sa tubig, pero yung sa tubig na mababaw lang... inalalayan na niya ako
papunta doon
"remove your sandals" ginawa ko naman, tinanggal na din niya shoes niya..buti nalang nakadress ako
ngayon, haha
then umupo na kami sa upuan..aww, kakaiba din itong si erwin noh? magdidinner kami habang
nakalublob paa namin sa dagat, hihi
"soo, kain na muna tayo"..i nodded and nagsimula na kaming kumain
now playing:
at the beginning
~~We were strangers, starting out on a journey
Never dreaming, what we¡¯d have to go through
Now here we are, Im suddenly standing
At the beginning with you~~
"uhmm, erwin.. bakit mo toh ginagawa?"
"i want to show you how important who are to me" sabay smile niya pa na nakakatunaw..ako na
kinikilig!!..hahaha
after namin kumain, he held my hand and placed something in it.... a panda keychain. since alam ko
itong hitsura, bigla akong nagtaka
"p-paano toh napunta sayo??"
"hindi mo ba naaalala?..yung kinuwento ko sayo"..kinuwento niya sa akin?!?
"h-huh?"
~~No one told me I was going to find you
Unexpected, what you did to my heart
When I lost hope, you were there to remind me
This is the start¡¯ ~~ patuloy lang yung kanta.
"kinuwento ko sayo noon na nagpapraktis kami ng sister ko sa park, suddenly may nabump akong girl,
kasing age ko lang, umiyak siya dahil nahulog yung ice cream niya..no choice ako kundi binilhan ulit siya..
then nung iuuwi nasiya ng mama niya, she forgot the panda keychain..ang alam ko nahulog sa cellphone
niya" (four years earlier)
O____________O
"and that girl is you, renalyn"
O____________O
"kyaaaaaahhh!!" tumayo ako tapos bigla ko siyang niyakap..now i know!!.. for the 1st time gumana na
ang utak ko!!..wahahaha
~~¡®And life is a road that I wanna keep going
Love is a river, I wanna keep flowing
Life is a road, now and forever, wonderful journey
Ill be there when the world stops turning¡¯~~
"you told me your name is carlo"
"yes, i told you my second name.. dahil simula palang noon, gusto na kita.. sinasabi ko lang second name
ko sa babaeng gusto ko"..kyaaa! kilig to the maxxx
~~Ill be there when the storm is through
In the end I wanna be standing
At the beginning with you¡¯~~
tumayo na din siya and cupped my face
"ren, i love you and i want you to be mine"
"ofcourse erwin, i love you too"..hihihi!!! :">
*tsup
O__O
"erwin, bali---"
*tsup
"adik ka ba---"
*tsup
"loko ka r---"
*tsup
"shhh, don't speak or i'll kiss you again..
~~Life is a road that I wanna keep going
Love is a river, I wanna keep flowing
In the end I wanna be standing
At the beginning with youuuuu¡¯~~
siyempre tumahimik naman daw ako..hehehe but our faces were inches apart until he filled the gap
between us and kissed me, passionately.. para akong lumilipad, para akong kinukuryente, para akong
unti-unting mamamatay sa kilig, at unti-unti..nalulunod na rin ako sa mga halik niya, we stayed like that
for the next minutes, loving each other wholeheartedly. atlast bumitaw na rin si erwin at parehas
kaming naghahabol ng hininga.
"erwin, huwag mo akong iiwan ahh, ayoko nang mangyari yung dati"
"ofcors darling" ayan nanaman yang killer smile niya..
we hugged each other then maya-maya biglang may pumutok, tinignan ko sa langit.. fireworks ^^
i was touched nang sa huli eh may message na -i love you ren-...
oo na ! siya na ang sweet! :">.. at lalo ko pang hinigpitan ang yakap ko sa kaniya.. sana, si erwin na...sana
talag siya na... ayoko nang maloko.. ayoko nang maging option lang ako.. sana talaga..AKO at si ERWIN
na hanggang sa huli.. matutupad mo naman siguro yun miss author diba?? (author:wahahahahahaha)...
O__O
--------------------CHAPTER 24: OUR beginning
*toink toink
"darling ko, gising na"
"..."
*toink toink
"gising na"
*tsup
O_______O
huwaaaw!..
*blink
*blink
ayiiiiiieeeeee!!!!... infairness paggising ko, mukha kaagad ng gwapong nilalang ang kaharap ko hahahaha
"good mooorrning sleeping beauty!"..hahahhaa, kaloka, energetic yata siya ngayun?
"goodmorning din darling ko,hehhe"
"halika, ready na ang breakfast"
"sure"..hinawakan na niya kamay ko at inalalayan ako papuntang dining room
"morning iha"
"morning din po manang babes".. well, incase nagtataka kayo, andito kami sa bahay-bakasyunan ni
erwin my darling..hihihi, buti nga pumayag si mama eh na sa bahay-bakasyunan ni erwin ako
matutulog..palibhasa si erwin yung tumawag kaya um-oo na kaagad si mama XD
habang kumakain, ang sarap ng luto ni manang babes.. haha, dito na ako titira,,joke!
"uhh, ren darling.."
"yes?"
"let's go to EK today"
"sure^^"..we need to have time for each other..so..GAME!
----"ahahahahah! look at your face erwin..soo cute nakapikit!..hahahha" tawa ko sabay tinuro si erwin na
nakapikit sa picture
"eh kasi naman, sinong hindi mapupuwing habang nagra-ride"..
"hahahaha XD"
"tsk".. hinawakan niya kamay ko at hinila ako sa isang ...sa isang..... house of horror O___O
"kyaah! erwin ayowkoww"
"hahaha, halika na kitdi"
"ayaw...ayaw...ayaw...ayaw..." grabe, natatakot na ako >__<
"hahaha, wag ka matakot, im here okay?"
"you sure?"
"yah..oo naman" wheew, medyo feel ko safe na ako..LOL, pumasok na kami and all i do was hold tight
on his arms... until may humawak ng paa ko
"aaaaaaaaaaaaaahhh!!! erwin! labas na tayo dali!!..aaahhh!!!!"
"hahahha"
O/////////////O
"uhh..s-sorry"
"hahahaha, now look at your face"..hmp! pinalo ko nga, eh takot ako eh, kaya napatalon tuloy ako
"hmp! darling haa.. babawi ako sayo mamaya.. pwede mo na ako ibaba"
"no"
"errrr...please?"
"no, since takrot ha.. bubuhatin nalang kita hanggang sa makalabas tayo"..
ooookkkaaayyy?? pinatitinginan na kami ng ibang tao dito sa loob ng horror house, grabe, i feel like
blushing ..buti madilim ^//////^
he was carrying me at the stairs when suddenly a certain tall slim white lady appeared infront of us..well,
alam niyo na ang nangyari, kahit lalaki si erwin magugulatin parin yan
"aaaaahhh!!" sabay naming sigaw, tapos na-out balance si erwin kaya nagpagulong-gulong kami sa
hagdan
--"aw aw aw"... kawawa naman si erwin my darling :( may bukol na tuloy sa upper right forehead
niya :(..andito kami nakaupo sa isang bench at hinahaplos ko yung bukol niya dahan dahan ng ice
"masakit pa ba darling?"
"oo eh, pero wala toh".. wala toh?..tsk, pinalo ko nga sa braso
"aray,para saan yun?"
"anung wala yan?!" sabay turo ko sa forehead niya
"aaray-aray ka tapos sasabihin mo wala lang toh?..tsk, adik ka rin eh noh?..hahaha, halika ka nga dito".. i
cupped his face and kissed his forehead.. nagulat yata siya, hindi nakapagsalita eh..hahaha
"oh, di ka nakapag-salita?..hahahahaha, ang cuuuuuuuuuuuute cuuuuuuuuute mo!!" sabay pisil ko ng
pisngi niya..hahahaha, and streeetchyyy xD
"arayko darling..mashakiiiiiiiiiiiiitt"..hahahaha, ang cute niya magsalita kapag nakastretch yung pisngi
niya hahaha.. tumayo na siya at hinawakan kamay
"halika na nga, gutom na ako eh"
at pumunta na kami sa isang cafe , erwin ordered 4 slices of cake, and 4 glasses of iced tea..
"wow, hindi ka rin gutom erwin darling eh noh?!..hahaha"
"well, paunahan tayo! yung unang makaka-ubos ng lahat ng ito may premyo!"
"game ako diyan!!...hahaha"
at ayun, nagstart na kaming kumain, tig-dalawang slice of cake at tig-dalawa ding glasses of iced tea
kami.. so unahan nalang kailangan
after a moment of minutes
naubos ko na yung dalawang cake, kaya dalawang iced tea nalang.. si erwin my loves ubos na rin niya
yung dalawang cake kaya pantay na kami..
*gulp gulp gulp gulp
"done!/tapos!"..
(>_>)(<_<)
"hahahhahahah!" sabay naming tawa, sabay naming naubos lahat eh
"soo paano ba yan erwin, sabay tayo"
"yeah.. saakin mamaya na yung prize mo..prize ko muna?" hahahaha..hinila ko siya patayo at lumabas
na kami sa cafe, i brought him to a dart booth..humarap ako sa nagiinitiate at nagtanong
"kapag tatlong beses natama ko sa bull's eye, ano ang premyo ko?" tanong ko
"anything po, kayo ang pipili".
"game, palaro ako ng isang round"..si erwin, tumabi muna, mamaya sa kaniya ko matama to eh..hahaha
*shhheeeww shhheeeww shhheeeww
*tog tog tog
"yeah!!..haahaha" nabull's eye ko yung tatlo..hahahaha!!!
"pick your prize ma'am"
hmmmm..
"yun!" at binigay na sa akin ni guy yung malaki-laking stufftoy na kalabasa..hahahaha
"oh darling, prize mo..hahahahahaha"
"kalabasa?" takang tanong niya
"yeah..hahahaha, balita ko favorite gulay mo kalabasa eh..hahahaha"..yeah, sarap tumawa sa harap niya,
kasi hindi dapat ako mahiya.. he is comfortable to be with
"hahahaha, salamat ren darling" he cupped my face and kissed my forehead
napa-awwww naman yung mga tao sa paligid..hihihi
then pasyal pasyal muna kami, umupo kami sa isang bench. i looked at him..so cute and soo
gwapo..hahaha, lalo na't yung kalabasa na stufftoy eh nakapatong sa lap niya..hahaha para siyang bata
"oh, ngumingiti ka diyan?"
"hahaha, wala lang.. cute mo kasi eh"
"sus" sabay akbay niya sa akin..hehehe it's almost night, ilang oras na din kasi kaming nandito sa EK
"ren darling, hatid na kita sa inyo"
"sure"
naglakad na kami papalabas sa EK, nang nasa parking lot na kami.. a memory flashed into my mind..
saktong nagpark pala si erwin sa lugar kung saan muntikan na akong isakay sa kotse ng mga maniac and
thank the bro niligtas ako nina carlo and danmer. arrrghhh! (CHAPTER 3.1: comfort)
"ren darling, nakatulala ka?"..i was back to senses na nagdadrive na pala si erwin...
"ahh...ehh..wala..hehe"
maya-maya, nakadating na kami sa bahay, at mukhang kauuwi lang ni mama sa trabaho kasi may ilaw na
yung buong bahay, bumaba na kaming dalawa sa kotse at naglakad papunta sa gate
"erwin, gusto mo munang pumasok? magmerienda ka muna"
"no thanks ren..kailangan ko na ding umuwi, sa bahay ko kasi makiki-overnight si molly, nasa bicol pa
kasi mga magulang namin"
"molly?"
"kapatid ko"
"oh..ganun ba..osige..ingat ka haa?"
"sure"
papasok na sana ako but erwin grabbed by arms and hugged me
"i'm so glad i met you"..napangiti naman daw ako doon..hihihi.. i hugged him back
"and so do i, erwin".. at kiniss na niya yung forehead ko
"hayy, pumasok ka na nga, mamaya magbago isip ko iuuwi kita sa amin"..natawa naman ako doon..
"hahahha...osha..ingat ka haa?"
"yeah".. sumakay na siya sa kotse at pinaharurot na ito palayo.. pumasok na rin ako sa gate at tuluytuloy na pumasok sa bahay
"o anak, andiyan ka na pala ^___^"..anong nakain ni mama??!!..may tama ba siya at mukhang
ngumingiti ng maluwang?
"ah opo"
"kain ka na muna bago ka umakyat"
"sige po"
habang kumakain, hindi parin napapalis yung abot-taingang ngiti ni mama...hindi ko na tuloy mapigilan
sarili ko.. ano kayang nangyari?
"mom, what's wrong?"..
"nothing sis..hahaha"..sis?
"maaaa!!! anong nangyayari sayo?!?!?!..sabihin mo naaaaaaaaa" sabi ko habang niyuyugyog ko balikat
niya, magkatabi lang kami
"hahahaha wala nga ren, huwag mo na akong intindihin okay?..tsaka beside, para narin tayong sis
^___^" ayan nanaman yang ngiting yan..NAKAKAKILABOT =___=.. hindi ko nalang pinansin si mama at
tinapos ko na ang kinakain ko. umakyat na rin ako at pumasok sa kwarto ko...ang dilim...hellloo???
siyempre hindi nakabukas ang ilaw!!..ahahaha, pagka-on ko ng switch
O/////////////////////O
"OMG !!!!!!!!"
-------------------CHAPTER 25: J & E
"OMG !!!!!!!!"..totoo ba itong nakikita ko?!..totoo ba itong nararamdaman ko?!..totoo ba itong mga
toh?!.. sana HINDI dahil KINIKILIG AKO...soooooooooooobbraaaaaaaaaa!!!! ^/////////////^
wanna know why?
kasi.. sa kama ko may isang higantang panda bear!..hihihi, na may heart sa gitna, tapos nakalapag sa
harap ng bear ang 17 pieces of pink tulips... at sa sahig ay may nakalapag na isang malaking printed
tarpaulin stating "I love you Renalyn Pia Ledesma"... so sweeeet :"> tapos may mga nakakalat na red
rose petals everywhere sa room ko!!..ahahaha, para na akong baliw dito sa abot langit na ngiti ko....teka
picturan ko nga, nilabas ko cellphone ko at nagpicture-picture, then biglang may tumatawag...
*calling
~Bumbilyang.Erwin~
nagtataka kayo kung bakit ganun ang name niya noh?..well............ako din eh,nagtataka xD..ang alam ko,
ginawa kong ganiyan name niya noong siya yung nanalo sa competition.. asar pa ako sa kaniya noon eh
>__< ow well, papalitan ko nalang bukas
"erwin darling!"
(hi darling)
"hihihi"
(you liked it?)
"SUPPER DUPPER!"
(mabuti naman..hehehe)
"ayy oo pala, paano mo nalaman yung tungkol sa tulips at sa number ?"
(magaling ang source ko eh,.hehhe)..anakuu!!! sigurado ako either sila karel, grace or mama!!.. sure
naman akong isa sa kanila eh..kais sila lang naman nakakaalam ng favorite flower ko at favorite number
ko
"hahaha, loko toh..nasurprise talaga ako..thank you"..sincere ako nun ahh.. i really am thankful. sa
sobrang pagkathankful eh
(you're always welcome..yan ang prize ko sayo dahil nanalo ka din doon sa paunahan nating pagkain ng
cake at paginum ng iced tea)
"hahahaha, nice!"
(hahahhaa).. halos ilang oras na din kami nag-uusap ni Erwin sa call, buti hindi siya nauubusan ng load?
..
(uhm, ren?)
"hmm?"..well sa totoo lang inaantok na ako, hindi naman sa nabobored ako pero napagod lang siguro..
12am na kaya!!..eh may pasok pa mamayang 8am >___<
(i just want to tell you that.......................)
hindi ko na talaga mapigilan.. kaya pinikit ko nalang saglit, nakikinig pa din ako kay erwin pero hindi ko
maintindihan..until talagang wala na akong magawa...kundi ituloy nalang yung tulog ko
ERWIN'S POV
"i just want to tell you that...blah blah blah blah".. katatapos lang ng mahaba kong speech at hinihintay
nalang na sumagot si ren.. pero walang nagsasalita, chineck ko yung phone ko pero on-going pa rin
naman yung pag-uusap namin, 3 hrs na yata kaming nag-uusap eh..until i heard a slight snor..haahaha,
tulog na siya..well, hindi niya pinakinggan ang speech ko =__= pababawiin ko siya bukas.. hahaha
"Goodnight Ren darling, I love you so so so so so much"..hahaha, sumobra na yung -so- ko.. eh kasil
mahal ko talaga siya,hindi lang ako makapaniwalang mahal na namin ang isa't isa.. sana talaga tumagal
kami hanggang sa dulo ng walang hanggan. in-end ko na yung call at saka natulog na rin
-------------7am palang andito na ako sa harap ng bahay nila ren, sa kadahilanang: una, gusto ko sabay kaming
pumasok sa school, pangalawa, gusto ko ako ang una niyang makikita pagkalabas niya ng bahay nila, at
pangatlo, dapat niya akong bawian dahil tinulugan niya ako kagabi. 5 mins, 10 mins, 40 mins..I'm
waitiinnnnggg, srsly? anung oras gumigising yung magandang tipaklong na iyun??...i was leaning on the
hood of my car ng lumabas na si renalyn, halatang nagulat siya ng makita niya ako..hahaha, she looks
hagard but still cute, late siguro siya nagising..hahaha, well kasalanan ko naman eh..
"good morning darling!" bati ko sa kaniya, lumapit ako at hinalikan siya sa noo
"g-good morning too.. anong ginagawa mo dito? magta-time na aahh?"..
"hahahaha, i was waiting for you, gusto ko sabay tayong pumasok sa school eh"
*blusssh, i saw her blusshh..hahahaha
*school
"pabili po ako ng apple juice tapos itong doughnut, dalawa" at inabot ko na ang bayad sa tindera, recess
time namin ngayon, nakita kong inaantok si ren habang nagkaklase eh, she needs awaking... ang favorite
niyang juice flavor..APPLE!..hahaha, and she's there, at the garden, naka-upo sa grass.. buti nalang at
malawak ang garden kaya madami ding tao dito. nakasmile ako habang papalapit sa kaniya, until
nakarinig ako ng bulungan
"pero bakit hindi niya pinagtanggol si ren? sayang naman sila"
"oo nga eh, bagay pa man din sila ni carlo"
"pero bagay din sila ni erwin haa, infairness..buti nga hindi pa alam ng leader ng erwinlicious na may
gusto si papa erwin kay ren.. kundi sinugod na siguro nila"
"yeah right"
somehow, parang medyo napahigpit ang hawak ko sa apple juice ni ren, buti nalang hindi pa nakasalpak
yung straw... i felt a little turned down sa narinig ko.. ibig sabihin mahal pa rin carlo talaga si ren? po--taa
hindi ko na ibibigay sa kaniya si ren, matapos niyang sabihin kay ren na pakakasalan niya yung t*rntdong
jessica na iyun, bumabalik siya ngayon?..tss!! doon siya sa impaktang piratang babae na iyun! bagay
silang dalawa.. tch
bago pa ako makalapit kay ren, niluwagan ko na yung mukha at ngumiti
"ren darling, merienda ka muna"..
"oh erwin..salamat^^" she looks down?
"darling, may problem ba?"
"h-haa? wala ^^..hehehe"..tch, sinungaling >___<
RENALYN'S POV
~~i've been living in the shadow over here
i've been sleeping with the clouds above my head
i've been lonely for so long
stuck in the past i just can't seem to move on~~
...yeaaaahhh rriiggghht in my face =___= nananadya ang tadhana!!!!! ang kanta!!!!! . . sarap pektusan
nung singer (joke ^__^V)..tch tch tch..andito ako ngayon, still thinking about sa kanta, naglalakad na ako
papuntang room but naisipan ko munang pumunta sa mahiwagang ginintuang banyo ng school.. joke,
hindi yun ginto..hahahaha, pumasok na ako sa cubicle to do my business..YOU KNOW NA.. lol... matapos
ay lumabas na ako sa cubicle at nakabangga ako ng isang clown na makapal ang make up na mukhang
gurang at pinagtalupan ng impyerno't apoy..
"ikaw!?!?!?"..yeah right.. si....si.. MALANDING KAWAYAN!!..grrr
"anung ginagawa mo ditech aber??" tch, assar
"azzz iyuu know" sabi ko na may accent pa
"i'm a zzztudent hiiirrr in thizzzz academiii"
"tss".. amp! amp siya! amp siya! sa mahabang eksplanasyon ko ay isang kumikinang na mahiwagang -tsslang ang isinagot ng isang malandyutay na clooowwnn (yukk, parang bakla >__<)
"eh ikaw? anung ginagawa mo dito?"
"kapatid ng bespren ko lang naman ang boypren ng ate ng may-ari nitong school.." anu daww??
pinagbabaluktot ba ang brain cells nito sa utak at nakakahilo ang sinasabi? o baka sinaniban na ng
alienatic spirit..??
"ah, no comment"..LOL, nabadtrip yata mukha niya,eh no comment lang ang sinagot ko eh..lol lol lol lol
lol milliong times LOL
"if you know? you should gow".. gow niya mukha niya.. edi gow tss
aalis na sana ako pero bigla niyang hinawakan braso ko.. as in MAHIGPIT to the max level!.
"aray! anu ba?!"
"kayo na ba ni Darling ko?"..tss? darling? sino yung tipaklong yun?
"sinong darling mo?"
"common sense Ren! si Erwin!"..ahy,joke lang yung-tipaklong ^^..gwapong tipaklong kitdi
"ahhh"
O_______________O
ouch.
eh kasi tinulak niya lang naman po ako hanggang sa mabunggo ang likod ko sa dingding
"kung hindi pa kayo, might as well layuan mo na siya"..at lumabas na din siya
lumabas na ako sa mahiwagang ginintuang banyo at dumiretso na sa room.. nakapagtataka rin noh?..isa
siyang suporting actress sa isang telenobela pero hindi siya pangkakaguluhan.. andami kong naiisip,
mula kay malanding kawayan hanggang sa sinabi niya. hindi rin ako nagtataka noh?, ni hindi ko alam
kung kami ba o hindi? :( somehow, napaisip ako ng malalim..nawala tuloy yung mood ko.. after our class,
nakaupo lang ako dito sa garden.. kasama ko si Erwin pero bumili daw muna siya.. napapaisip nanaman
ako..gusto kong tanungin si erwin..kung kami ba?! kasi nung nagka-aminan lang kami naging tawagan na
namin ang darling... but eversince, it feels incomplete.
*dismissal
"daaarrlliinngg!!" sigaw ni erwin, andito kasi ako sa hallway..haayyy!!! nakakahiya to the highest level,
eh kasi ang mga babaita nanggagalaiti ang tingin sa akin at kumikinang naman ang mata pag nakatingin
kay erwin.. srsly? problema nila?.. nilapitan ako ni erwin at hinawakan ang kamay ko
"ren, darling.. let's go somewhere"..
"h-huh?..t-teka---" aish!!! san ba ako ipupunta ng gwapong tipaklong na ito??..
"uhhh..san tayo pupunta?" tanong ko habang nagdadrive na si erwin.. hindi siya sumagot. instead,
nagdadrive padin siya..moments of silence... NAKAKABINGI =______= finally! tumigil ang kotse sa harap
ng isang.......... BAR?! namely -J & E"t-teka erwin..anung gagawin natin dito?"
"bar ito ng cousin ko,remember john?"
"ahhh yeah"
ngumiti si erwin at hinawakan ang kamay ko.. saka kami pumasok sa loob, maaliwalas yung bar,
malawak ang bar counter, eh kasi malawak itong bar..L-O-L... may mini stage sa gitna, at mukhang wala
pang umookupo na tutugtog kasi may drums, piano, at guitar na nakastandby lang doon.
"he's here" bulong sa akin ni Erwin
"oh, Erwin, Ren..napadalaw kayo?" salubong sa amin ni john, sabay group hug kaming tatlo
"john, vacant pa ba yung magtutugtog?"
"yeah..why? interested kayo??"..huh? anu yung pinagsasasabi ng magpinsang ito?
"yes, mag-aaply kami ni ren"..what?!? anu bang sinasabi nila?
"good for you two!..hindi niyo na kaylangang mag-apply dahil accepted na kaagad kayo..mags-start kayo
next week every tues and thurs"..sabi ni john with matching peace sign..srsly? what's going on??..hindi
ko na napigilan sarili ko..kaya nang makalayo na si john eh nagtanong na ako kay erwin
"pssst, erwin.. anung pinag-uusapan niyo?..para akong kagagaling lang sa ibang planeta eh, kasi hindi ko
alam pinagsasasabi niyo"..tumawa lang ang mokong =____=
"hahahaha"..sige tawa pa!! =___=+++
tinaasan ko siya ng kilay, at nang makahinahon na siya.. he faced me and held both of my shoulders
"we will work here part time as stage presentor.. both of us will sing"..ahhh
O______________O
What the HECK?
CHAPTER 26: the part timer
"good evening ladies and gentlemen, andito na po kami to sing you songs, we sing songs from our
dearest audience who requested... for the first song.. it's entitled -LUCKY by Jason Mraz-..maya-maya'y
nagstart nang magstrum si erwin ng gitara.. oo, ito na ang first night of part time namin...kakagulat nga
eh, tinanong ko si erwin, but he said:
"ayaw mo nun? makakapag-ipon tayo para sa mga date natin? o kaya para na rin sa future natin"
sweet niya noh?..kaya pumayag na ako ng di oras para sa part time namin, hindi ko alam na ganito pala
ka-willing si Erwin na magsama kami..hihi...si Erwin and gitarista at ako?..standby lang, nakaupo at
kakanta..LOL, siyempre kakanta kami pareho, ang pinagkaiba lang eh wala akong itutugtog na
instrumento..
*now playing
~~[Erwin] Now do ya hear me talking to you
Across the water, across the deep blue ocean
Under the open sky, oh my
Baby I'm trying..
~~[Both] Lucky I'm in love with my best friend
Lucky to have been where I have been
Lucky to be coming home again
Ooooh ooh-oooooh ooh-ooooooh....~~
habang kumakanta eh tumitingin din kami ni erwin sa isa't isa tapos ngingiti..tapos titingin ulit sa
audience.. mukhang naeenganyo naman ang dear listeners namin..hihi..turn ko nang kumanta
~~[Ren] Boy I hear you in my dreams
I feel your whisper across the sea
I keep you with me in my heart
You make it easier when life gets hard~~
parang kami lang ni Erwin, we're soo lucky to have met each other..soo blessed we learned to love each
other.. and how i wish kami na talaga ang magkakatuluyan until the end..
~~[Both] Lucky I'm in love with my best friend
Lucky to have been where I have been
Lucky to be coming home again
Ooooh ooh-oooooh ooh-ooooooh....~~
naaalala ko nanaman yung magkasama kami ni Erwin sa EK..sa bahay-bakasyunan niya sa Pagudpud.. sa
meet and greet ng family niya, sa pagsama niya sa akin sa eroplano which is ..sa kamalasang palad,..nastuck kami sa island at lahat ay pakana ni Jessica.. but i don't have time to think about that crime...
~~[Erwin] They don't know how long it takes
Waiting for a love like this~~
~~[Ren] Every time we say goodbye, I wish we had one more kiss~~
dahil somehow i felt lucky na sinamahan ako ni Erwin pabalik dito sa Pinas.. somehow, noong time na
hinalikan niya ako, i felt contented, i felt happiness ...and it means MORE happiness than the happiness i
had with Carlo..
~~[Both] I'll wait for you, I promise you, I will~~
sabay tingin kami ni Erwin sa isa't isa at nagngitian..
~~[Both] I'm lucky I'm in love with my best friend
Lucky to have been where I have been
Lucky to be coming home again
Lucky we're in love in every way
Lucky to have stayed where we have stayed
Lucky to be coming home some day~~
after ng song, natapos na din namin. siyempre madaming nagpalakpakan..hehe, masaya dahil naging
successful ang unang song namin para sa madla dito sa bar.. may mga sumunod na request, walang iba
by ezra band at tuloy pa rin by neocolors... hayy, super stressful.. matapos ang 5 songs requests ay
bumaba na kami ng stage..madaming nagcompliment sa amin, madaming bumati..hehehe, instant
singers kumabaga???..don't worry, sa bar lang siguro na ito..LOL
"kamusta si vocal chord??" tanong ni erwin pagkaupo niya sa tabi ko..andito kami ngayon sa park, kahit
7pm na eh hindi pa kami umuuwi..tutal 9 pa naman uwi ni mama galing sa trabaho..
"sooo..vocal chord ko ang kinakamusta mo ganun?..eh pano ako?"..LOL, hindi ko bagay magtampo
=____=
"hahaha.. ofcourse, ikaw ang ibig kong sabihin"
"nge?..hindi naman vocal chord mukha ko ah!"
"hahahaha, pilosopo ka rin eh noh?"..hahaha, nasa mood yata si Erwin ngayon??
"oh, Good vibes ka yata??"
"siyempre, sa unang pagkakataon, nakajamming ko ang pinakamamahal kong babae sa buong buhay
ko"..at tinignan niya ako STRAIGHT IN THE EYE!!
*bluuuuussshhhh..nakakatunaaawww :">
pinalo ko sa braso, pero mahina lang.. tapos nilayo ko mukha ko kunyari..pala di mahalata na
nagbablush ako xD..then bigla nalang niya hinawakan ang chin ko at iniharap ako sa kaniya
"huwaw, nagbablush si darling..hahaha".
*tsup
O____________O
"oi! bakit mo ako hinalikan sa pisngi????"..
"hahaha, ang cute mo darling..bakit, gusto mo sa lips?"..LOL, asar tong erwin na toh..
"tch, pilosopo!".. kunwari daw nagtatampo ako XD...ahaha
"hayy, darling ren.. kaya mahal kita eh..kahit tampororot ka..hahaha"..hahaha, loko toh.. ayun tawanan
factor kami dito sa park kahit may mga dumadaan..pake ba nila?..ayyy mataray ang lola niyo..LOL.. he
held my hand and hugged me tight..until napaisip nanaman ako....
"darling, why the look on your face? something bothering you??" tanong niya
"uhh.. may iniisip lang"
"tell me"
"err..NO"
"tell me, diba sa mga nagmamahalan, walang sinisikreto??.. tell me, maybe i can help"..hayy, erwin kung
alam mo lang.. well time to tell him what's bothering me
"eh kasi, last week, noong nag-cr ako.. i heard a group of girls talking, halos nagtataka silang naguusap..
kung tayo ba talaga o hindi.. somehow pati ako napaisip.. kasi noong nagkaaminan lang tayo, naging
close na tayo na parang magkarelasyon..eh hindi mo naman ako niligawan"..dire-diretso kong
sabi..OOOOKAAAAY, may halong kasinungalingan sa part ng group of girls..pero totoo yung sa isang part..
yung nagtatanong kung kami ba ni erwin o hindi..somehow it felt rejected..JOKE, hindi naman
rejected..pero yung feeling na hindi siya nagreact sa sinabi ko..he was thinking deep.. nang tumingin siya
sa akin at lumiwanag ang mukha.. yung malapad ang ngiti..
"e-eh?..may problema?"..tanong ko
"Renalyn my loves!!.." sabay yakap sa akin..
O_______O
PROBLEMA NITONG LALAKING ITO????
"uy..anong nangyari?"
"nothing.. i just thought na tama ka, walang ligawang nangyari..pero we love each other kaya hindi na
natin kaylangang dumaan sa ligawan stage...besides, mamamatay ako sa selos no..dahil paano nalang
kung nililigawan palang kita eh kung sinu-sinong lalaking kinakasama mo"..amp!! binatukan ko nga
"aray!..para san yun darling? -3-"..aba!..nagpout and lolo niyo!!..whahahaha.. dahil sa sobrang gwapo at
baby face ng lalaking mahal ko eh niyakap ko siya bigla.. nagulat yata siya..he froze eh..LOL.. maya-maya
yumakap na rin siya pabalik sa akin
"thank you ren, thank you kasi atlast nagawa mo na akong pansinin"..hahaha, we remained here at the
park, nakahiga na sa damuhan.. watching the twinkling stars.. at pinagmamasdan din ang maliwanag na
buwan
"you know darling ren, under the moon and the stars, bilang testigo sila.. mamahalin kita ng buong puso
at iibigin ng walang hanggan.. at sana ren, vice versa rin"..LOL, tinignan ko siya at nakangiti ang
mokong..ahahahaha, tawanan mode ulit kami, kung anu anong pinagkukwentuhan.. noong bata pa daw
siya eh ilang beses na niyang nasubukang magsulat sa left hand..right handed kasi siya..siyempre pati
ako.. at ayun, may inilabas siyang papel sa wallet niya..at ayun nga..isang magulo ang pang-kinder na
sulat..-Erwin- ang nakasulat.. TAKE NOTE: ngayong 17 y/o siya eh doon niya sinubukang magsulat with
left hand..hahaha, nakakatuwa..napunta kami sa kwentuhan about family.. nabanggit ko na yung sa
akin..as in lahat lahat.. sa pagiwan ni dad, sa naging buhay namin ni mama, hanggang sa nakilala ko si
carlo.. si erwin kinuwento narin niya yung buhay niya...until bigla akong nacurious..kasi sabi niya 2
sisters niya..but isa lang na sister niya ang kinukwento niya which is si Molly.
"uhh, darling erwin, sino si other sister mo?" out of the blue kong natanong.. he looked shocked..gave a
deep sigh and started to tell me the truth..
"her name is Eril.. she....she's...." uh-oh..i smell something going on..hindi ako nagsasalita, hinihintay ko
lang na ituloy niya ang sinasabi niya
"she likes winnie the pooh"
"oh,..parehas kami.."
"yeah.. also..siya yung sister ko na tinutukoy ko sayong nagtuturo sa akin sa pagsayaw...that's why
naging passion ko na ang pagsayaw, bilang pasasalamat na rin dahil sa effort ni eril na turuan ako"..
"i wanna ask.. mas older ba si eril kaysa sayu?"
"no"
"err..younger than you?"
"hindi rin"..eh?..ang gulo haa..hindi mas matanda sa kaniya, hindi rin mas bata sa kaniya...
*gassspp..DOES HE MEAN....??
"kambal mo siya?!" gulat kong tanong..tumango lang siya..at doon na ako nanghinayang at nasaktan
para kay erwin .. mahirap mawalan ng kapatid.. masakit..i felt his pain, his suffering.. his memories with
her
"eh ikaw ren darling.. diba only child ka?"..err,,yan nanaman ang -only child- thingy na yan eh
"hindi"..halatang nagulat siya..eh kasi sa bahay namin, ako lang ang nakikita ni erwin na anak ng mama
ko
"h-how?"
"i had a younger brother.. 6 yrs old palang ako nang mamatay si little brother.. WORST, he's still living
inside the womb of my mother".. hindi ko alam pero pakiramdam ko, bigla akong lumungkot
"shhh.. tahan na..i'm sorry about what happened to your litte brother".. yakap-yakap ako ni erwin, ni
hindi ko namalayan, umaagos na pala mga luha ko.. i missed my baby bro, hindi ko nagawa sa kaniya ang
dapat na ginagawa ng nagmamahalang kapatid.. hindi ko siya nakalaro, hindi ko siya nakita, hindi ko
naiparamdam kung gaano ko siya kamahal, ni hindi pa niya nasisilayan ang mundo eh inalis na siya ng
Diyos ... nasagasaan kasi si mama noon, right in my very eyes nabundol siya ng kotse...bumaba naman
yung driver at tinulungan si mama...but still..argh ! >__< i was planning on giving my lil' bro a name..
hindi to alam ni mama, but i liked this name eversince.. it's GUION FRANCE ... but his existence seeing
the beauty of the world never happened :(
----------CHAPTER 27: judgemental people
QUEENA'S POV
hi readers.. siguro nagtataka na kayo kung bakit bigla akong nagkaroon ng Point Of View noh?..guess
what..dahil it's time for you guys to know who really i am. first, i am a supporting actress sa mga not-sopopular-tv-dramas.. isa akong malditang babae, lokaret but mabait.. i value friendship, kahit ilang beses
na akong nirereject ni erwin, i still value his point na he's friends with me.. but still, sa babaeng renalyn
na iyon kumukulo dugo ko..to tell you, yung sinabi ko kay ren sa banyo one time na kapatid ng bespren
ko lang naman ang boypren ng ate ng may-ari ng school nila..it's a lie, i'm just finished enrolling at their
school but i have no blood relations sa kahit na sino man.. because, i only live alone.. nabubuhay sa
harap ng camera at umiiyak sa likod ng camera....it's hard to lose all your family in just a blink of an eye..
SO HARD..
"goodmorning class, let us all welcome your two new classmate, Ms. Quenna Rodriguez and Mr. John
Sebastian Ignacio"..nang sinenyasan na kami ni ma'am...no wonder, hindi lang pala ako ang new
student.. i guess, pervert tong kasama ko..eh makatitig sa akin akala mo pagkain ako!!..grrr.hindi ko
nalang siya pinansin..we entered the classroom gracefully, to think na naglalaway lahat ng tao sa room,
mapa-lalaki or babae..hahahaha, lakas ng karisma ko..but only two persons had different reaction..
erwin and ren.
"you may sit beside Mr. Silan"..yeah bahh..it's a chance to take him away from her..buwahahaha,
pasalamat nalang nasa pinakalikod kami uupo
"and you Mr. Ignacio, sit beside Ms. Ledesma"..
"hi erwin" bati ko nang nakaupo na ako..instead na batiin niya din ako eh nagtanong pa siya
"queena??..don't tell me ikaw yung bago naming classmate ??" wow, he's curious
"yes love"
"tch, don't call me love..i'm not yours"..hahaha, sarap pagtripan...
"eh bakit ka apektado?"
"just...*sigh." at humarap na siya..lol
*lunch!!!
heto ako naglalakad down the stairs and into the cafeteria,pinagtitinginan ng mga tao.. i guess sikat
talaga ako dito.. knowingly, ako ang leader ng ERWINLICIOUS fangroup..crazy right?..and leader na tagaoutsider ay naging insider na..LOL.. hanggang sa may lumapit na group of girls
"erwinlicious' leader!!..ikaw nga!!"
"oo nga!"
"ang ganda mo talaga!"
"bagay kayo ni papa erwin"..
hahhaa, natawa naman ako sa mga pinagsasabi nila..hanggang sa may lumapit sa aking dalawang girls na
kasing-tangkad ko lang, fair complexion pero maganda
"ikaw ba ang leader ng erwinlicious??"
"yes i am"..creepy,may something akong nasesense na bad3rp aura nito
"alam mo na ba na girlfriend ni erwin si renalyn?!"..sa narinig kong iyon..it felt like a...
*BOOOOOOOOOM in my heart..hindi ko na pinatuloy ng dalawang girls ang sasabihin pa nila.. instead
tumakbo ako sa cafeteria at sumigaw
"girls! erwinlicious fangroup!.. assemble!!!" arrgh!..im angry..im angry..buti nalang at kumain sa labas
sila erwin at ren..kaya i gathered all of my erwinlicious girls..to think na halos lahat ng babae member na
ng fangroup na toh..and guess what, may mga boys ding kasali.. nabaligtad na ata kasarian nila eh
>_________<
RENALYN'S POV
"srsly? paano natin siya naging kaklase..ok na sakin si couz mo as our classmate..pero...*sigh "..andito
kami ngayon ni erwin sa isang fine dining restaurant, treat niya eh...alam niyo namang hindi ko
tinatanggihan ang libre..but..arggh!..hayy, i can't believe na kaklase namin si malanding kawayan =__=
"i don't know either..nakakagulat, mamaya saktan ka niya..hindi ko yata makakaya yun"..awwww..so
sweet :">
after naming kumain bumalik na din kami sa school.. nang nasa gate na kami tinawag si erwin ng isa
naming kaklase...
"sorry ren darling, may ihahanda pa pala kaming report.. mauna ka na haa"
"oh sure" he cupped my face and kissed my forehead
umalis na siya at dumiretso na ako sa bldng. suddenly, nakaramdam ako ng pagcrave sa goya..LOL, kaya i
decided to go to the cafeteria and buy some. pagkadating ko doon..ALL EYES ARE ON ME..
crrreeeppyyy!!!!
until may kumalabit sa akin, nilingon ko iyon at dumamba sa akin si queena.. nakapameywang at
seryoso ang mukha
"hi ren"..mataray niyang sabi..tch..sarap tirisin yung mata niya!!!
"anung nangyayari?" i asked
"ikaw dapat ang tanungin namin ng ganyan, anung nangyayari?!"..excuzze moi??, bakit ako ang
tatanungin nila?, aren't they dumb enough to tell me what's wrong.. all eyes are still on me...iniisip ko
kung ano ang ginawa ko at ganun tingin nila sa akin ng
*paaaaaaaakk
one word to describe:
CONFUSION
kahit masakit ang pagkasampal ni queena..hindi ko parin magawang magreact dahil nasa in-state of
shock and curiosity pa rin ang utak ko..brain cells processing.... processing...
"how dare you na sulutin si erwin?! at talagang magsyota na kayo haa!!" sigaw ni queena..enough para
marinig ng buong cafeteria..-syota-..para sa akin.. ang pangit pakinggan dahil sa salitang syota, parang
meaning nun eh hindi nagtatagal..okay sana kung -magkarelasyon-.. biglang nanlambot tuhod ko pero i
still stand my ground. hinarap ko si quenna
"nananahimik na ako..please hayaan niyo na ako..mahal ko si erwin at mahal niya din ako"
"tss, like we want to know kung mahal niyo ang isa't isa.. you have to stay away from him or else kami
makakatapat mo"..i don't effin care!.. ipaglalaban ko ang pagmamahal ko kay erwin! dahil ayoko nang
maging bigo ang pagmamahal ko sa isang tao!..nakakainis siya
"im sorry hindi ko magagawa yan..mahal ko talaga si erwin"..next thing i knew?, queena opened a C2
litro and poured it on me.. sayang..sayang ang C2..25 pesos pa man din.. tch..at mas lalo akong
nalungkot nang hilain ako ni girl 1 at itinulak to the point na napaupo na ako sa sahig ng cefeteria..
maya-maya'y until unti na nila akong pinapaligiran..then
*bwaaagggsshh
"bull's eye!!"..sigaw ng isang girl.nagtawanan silang lahat.. kinuha ko yung bag of flour na itinapon sa ulo
ko at inihulog sa sahig..i wiped the flour in my eyes para mamulat ko ito..but sa kamalasang palad,
pagkamulat ko ng mata eh..lahat sila may hawak na ng kung anu-ano at handang ibato sa akin.. then
itapon nila!.. tawanan nila ako! if torturing me MAKES THEM HAPPY then be it!!..pagbibigyan ko tong
mga !@##$ na toh!!.. nakahambalusay ako sa sahig when they started throwing items, foods, water at
me... masakit..masakit ang nararamdaman ko ngayon..i wish someone would save me.. but NO.. NO
ONE EVEN DARED.. si karel, may student body meeting buong araw w/o break..si grace naman niyaya ni
danmer na mamasyal sa labas.. i have no one to hold onto this very hour... hindi ko alam umiiyak na pala
ako.. sa sobrang sakit na nararamdaman ng puso ko..naging manhid na ang katawan ko kaya kahit bato
sila ng bato hindi ko na nararamdaman..tuloy parin ang tawanan..i looked up and wala na si queena..
nanghihina ako..sobrang nanghihina, sa sakit sa katawan, sa sakit sa loob-looban.. sa sakit na kakaisip na
dahil lang sa pagmamahalan namin ni erwin..madaming tumututol.. unti-unti na akong napipikit.. yung
tipong gusto kong tumigil na ang ang tao na nakapalibot sa akin... ayoko na talaga..half closed na ang
mga mata ko ng nakarinig ako ng isang sigaw na galit na galit..
"TUMIGIL NA KAYO MGA P*TNG'NA NAMAN OH!!!..SINASAKTAN NIYO ANG BABAENG MAHAL KO! ".. i
knew it was erwin..boses palang niya.. i slightly gazed the guy infront of me..his eyes were full of
apologies, of pain at pag-aalala..at pagmamahal... i was soo tired ipinikit ko nalang mga mata ko.
at hindi ko na alam ang sumunod na mga nangyari.
---------------CHAPTER 28: seriously??
"mommy!!!!!!"
*eeeeeeeeeeeeeeeeekkkkk!!!!!
*BOOG
"aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhh!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"ren! darling!" at nakaramdam ako ng may yumayakap sa akin..i was back to senses nang parang
andaming nagsipasukan sa pintuan..
"bespren!"
"ren!"
"ren!"
sigaw nilang lahat.. i looked around the room..and yeah, nasa clinic ako ng school. somehow, i felt
sad :( bumabalik nanaman ang nakaraan noong nasagasaan si mama..
"darling, you're sweating" sabay punas ni erwin ng panyo sa leeg ko at noo ko... bigla akong nanghina,
naramdaman yata ni erwin kaya inihiga niya ulit ako
"bespren, kamusta ang pakiramdam?" sabi ni grace habang papalapit sa bed ko at umupo si grace sa tabi
ko, si karel naman nakatayo sa tabi ko..i can say nag-aalala din sila, kasi hitsura nila parang galing sa
iyak????
"we're sorry"..sabay na bungad ni grace and karel
"huh??"
"sorry kasi wala man lang kaming nagawa"...sabi ni grace..they were sad..
"o---"
"sinabi namin kay queena na magkarelasyon kayo"..i was shocked..sasabihin ko sana na okay lang , na
wala namang nangyari sa aking masama...i was really shocked..BAKIT GANUN?
"alam niyo ba kung anung naging resulta ng ginawa niyo?! ha?!?" sigaw ni erwin sa kanila, i can say
erwin, ako at si john ang gulat na gulat.. oo kasama nila grace si john na pumasok sa clinic.
"s-sorry"-karel
"sorry, naisip lang naman namin yun sabihin kasi hula na namin na si erwin ang habol ni queena, atleast
ang akala namin pag nalaman na ni queena na kayo, lalayuan niya kayo..but we we're wrong"
nakayukong sabi ni grace...somehow, naging thoughtful din naman pala sila sa relasyon namin ni
erwin..pero naisip ba nilang sa gagawin nila basta basta susuko si queena??
"t-teka nga, diba sabi mo karel, may SB meeting kayo? at ikaw grace, diba sabi mo niyaya ka ni danmer
lumabas?"
"sorry, nagsinungaling kami"..arrrggghh!!! i hate this confusion aura, nagsinungaling sa akin ang dalawa
kong BESPREN!! ni hindi ko ginawang magsinungaling sa kanila tapos sila magsisinungaling sila sa
akin??...sumasakit lalo ang ulo ko.. pumikit ako at nagtalukbong nalang ng kumot ..gusto kong ipahinga
utak ko..kagigising ko palang gagalitin nanaman nila ako..i want to stay calm now that all eyes of people
in the campus are on me..
"r-ren.." narinig kong sabi ni grace
"i'm sorry, pero ayoko muna kayong makita please"..sabi ko habang nakatalukbong pa din..moments of
silence..maya-maya narinig kong nagbukas at nagsara yung door ng clinic.. may kung anung galit at awa
ang nararamdaman ko sa sarili ko..somehow i felt alone kanina..eh alone naman talaga ako kanina..tch..
then may nagtanggal ng talukbong sa mukha at bumungad si erwin
"ren" sabay pahid ng luha ko sa pisngi
*sob..
"tahan na, nakita ka nilang umiyak kaya sinunod nila ang gusto mo..baka yun ang makakagaan ng loob
mo"
"huh? kanina?"
"yeah, umiiyak ka na kaya noong nagsosorry sila"..that strucked me..ang manhid ko noh? ni hindi ko
alam na umiiyak na pala ako... tears doesn't even tell me if they were to come out..niyakap ko si erwin
*sob
"erwin *sob..gusto ko munang *sob umuwi" nag-nod lang siya..inalalayan niya ako sa clinic bed,
nagpaalam na siya sa nurse at ipinunta na ako sa parking lot. while walking, all eyes are on me, yung iba
nakakasindak na tingin, nakakaawa na tingin, nagagalit na tingin.. ipinasok na niya ako sa car at saka
nadrive na siya papunta sa bahay namin.
nasa tapat na ako ng door namin pero sumusunod parin si erwin.
"erwin, thank you, pwede ka nang bumalik sa school"
"no ren, gusto ko safe ka pagpasok sa loob"
"per--"
"walang pero pero ren..gusto ko ligtas ka"..i smiled at him, pero faint smile at pumasok na ako sa loob,
wala si mama kasi nasa trabaho iyun, kaya dirediretso na ako sa kwarto, still having erwin behind me.
pagkapasok ko inihiga ko kaagad sa kama. ikinumutan ako ni erwin at kiniss sa forehead
"magpahinga ka haa?"
"yeah.. salamat talaga..safe na ako dito don't worry, balik ka na sa school dahil magtatime na"..he nod at
sinimulan ko nang matulog
ERWIN'S POV
"TUMIGIL NA KAYO MGA P*TNG'NA NAMAN OH!!!..SINASAKTAN NIYO ANG BABAENG MAHAL KO!
"..anung pumasok sa kokote nila at sinasaktan nila si ren?!
sa pagsigaw ko tumigil silang lahat, napatingin sa akin, yung iba gulat, yung iba halatang ninenerbyos..
nang tumigil sila sa kakabato ng kung anu-ano, i took the chance na ilayo sa kanila si ren, pagkadating ko
sa harap ni ren, she suddenly passed out.. sh1t!! mga g*gong alien naman oh! i quickly carried her and
brought her to the clinic. i was so worried..yan ang ayaw ko eh, sinasaktan ang taong mahal ko, ang
taong ayaw kong mawala.. ginamot na siya ng nurse at matapos ay iniwan na kami.. i was sitting beside
her, holding her hand. sa hitsura niya obvious na pagod na pagod siya..obvious na nasaktan siya..then
she suddenly shouted
"aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhh!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"ren, darling!" niyakap ko siya...i bet she had a bad dream.. ano ba tong nangyayari...it made me want to
protect her..maya-maya nagsidatingan na din sila grace, karel at john...tapos nagka-aminan na...galit
ako.SOBRA, but i can't hurt grace and karel.. mga babae sila, and also they're best friends with ren.
ano ba toh.. mas lalo tuloy ko gusto siyang alagaan habambuhay..corny ba? eh ganun talaga kapag
nagmamahal.
"erwin, thank you, pwede ka nang bumalik sa school".. andito na kami sa tapat ng pintuan nila, sinundan
ko kasi siya hanggang makapasok ng gate.
"no ren, gusto ko safe ka pagpasok sa loob"
"per--"
"walang pero pero ren..gusto ko ligtas ka"
nginitian niya ako pero yung mahinhing ngiti lang,
"magpahinga ka haa?"
"yeah.. salamat talaga..safe na ako dito don't worry, balik ka na sa school dahil magtatime na" andito na
kami sa kwarto niya.. minutes past, mahimbing na nakatulog na si ren..pero hindi ko sinunod..hindi na
ako papasok, ano pang use ng pagpasok ko kung wala naman sa school si ren, diba??.. i wondered
around her room, sa isang dingding andaming stickers, drawing na winnie the pooh, pati yung lamp niya
eh winnie the pooh.. kama at unan at kumot niya winnie the pooh..yung malaking panda bear lang ang
kakaiba with is nasa paanan ng bed niya.. srsly? anu ba talaga favorite niya? winnie the pooh o panda?.,,
then may nakita akong isang malaking closet sa dulo ng room. colored white and black..and as i opened
it..*shockz, it's full of panda..panda stufftoys, notebooks, pictures, stickers, ballpens, pencils, at halos sa
3 side ng closet eh andamng nakasabit na panda keychain...nakakalito na tong babaeng ito..PANDA ba o
WINNIE THE POOH.. 50-50?..oh well, one keychain caught my eye, glittery panda keychain, yun yung
keychain na napulot ko 4 yrs ago sa bench and i knew na si ren yung may-ari kasi kami lang naman yung
umupo doon sa bench. sinara ko na yung closet at bumaba sa kitchen nila. i opened the fridge at puros
instant foods ang laman =_________________= hmm..gusto ko maiba naman, i went out for awhile to
buy foods at the nearby supermarket. pagkabalik ko nagstart na akong magluto... buti na lang at passion
ni mama ang cooking kaya naturuan niya ako in between of her schedule.
RENALYN'S POV
hmmmm..anu yun? ambango, may nagluluto?..i looked at my watch pero 3:23 pm palang, alam kong
9pm pa ang uwi ni mama..pero,, edi sino yun?..aaaaaaaaaaahhh!!! may nakapasok sa bahaaaayy!!!.. i
quickly stood up at may kinuhang kung ano sa bedside ko, it's a stick na ginagamit sa kendo..alam niyo
yun?...basta yun yun..kendo stick ni papa, sabi niya one time, lagi ko daw toh itago sa bedside ko para
incase may nakapasok sa kwarto ko, papaluin ko.wahaha..*evil smile.. dahan dahan akong lumabas sa
kwarto ko at nagtiptoe papunta sa kitchen..siyempre, saan ba makakahanap ng nagluluto?..haaayyysst,
nakatalikod yung guy, dahan dahan akong lumapit sa likod niya..grabe, i felt like sweating, inangat ko na
ang stick at handang ipalo sa ulo ng guy, sa kamalasan nga lang, lumingon si guy
"ERWIN??!!!!" gulat kong tanong na pasigaw, naka-angat parin ang stick
"oh, ren darling, gising ka na pala"..tinignan niya yung stick na hawak ko at tumawa..grabe, nakakahiya
>___< binaba ko nalang at nagbuntung-hininga
"hayyy, buti nalang, akala ko akyat-bahay gang na eh" sabi ko ng mahina pero narinig yata ni erwin kasi
lumakas yung tawa niya..tinignan ko lang siya, at tinaasan ng kilay, nang nakahinahon na siya sa tawa
"ren darling..mukha ba akong umaakyat ng bahay?..hahahaha, oh well, kain ka na".tinignan ko yung
niluto niya, dali-dali akong umupo at kumain na.. habang kumakain ako eh nakatingin lang sa akin si
erwin
"why?"
"takam na takam ka haa"..
"yeah, pano mo toh niluto? my sikreto ka anoh?"..adobo kasi niluto niya, pero kakaibang adobo, sweet
siya
"yeah, secret ingredient ko ay ang pagmamahal ko sayo"
*bluuuuuuuussshhh
*tsup
O___________________O
"hahaha, ang cute mo darling"..haynaku, pasalamat ka erwin mahal kita..LOL
"eh ano na kasing ingredient??" pamimilit ko
"ok ok, isang kutsarang brown sugar at isang kutsarang vinegar".ehh???..vinegar??..anyways, hindi ko na
pinansin..ang sarap ng adobo niya eh
LOL
-----------CHAPTER 29: FAIL
RENALYN'S POV
i rejected my bestfriend's apologies..*sigh..i missed them, and now erwin's gone for 2 weeks!!...as in 2
weeks!!..how could i even stand 2 weeks without him! sa 2 weeks na yun parang 2 years na sakin >__<
"oh, nakapalumbaba ka diyan?"
"oh john, ikaw pala"
"anung ginagawa ng isang future Mrs. Silan dito sa park nang alas-siyete ng gabi??"
"eeeeehhh, naman eh, namimiss ko kasi siya.. >3<"
"hahahaha, babalik naman sya eh..for now, andito naman ako to keep you company, besides,
magkaibigan naman tayo"..hahaha natawa naman ako doon... and yeah, monday ngayon, kahapon pa
nagflight si erwin papuntang SK, doon daw kasi niya aasikasuhin yung business nila ng family
niya....tsk..naiiyak nanaman ako, kahapon ko lang last na nakita si erwin parang guguho na mundo ko
*ssiiggghhh
"wag na malungkot..oh"..tinignan ko, may hawak siyang supot, at dahil transparent ito ay nakikita kong
selecta ice cream cookies n' cream!!!..yuummmm
"hahahaha, mamaya matunaw ito sa tingin mo eh"..huh?? at tinuro niya yung ice cream
agad agad ko nang kinuha yung plastic na spoon at nagscoop sabay subo..
*yuuummmm
"cookies n' cream..my favorite^^"
O__________________O
*sigh
"bakit ren?"
"a-ah..w-wala..hehe"..DE JA VU?..ganito rin yung place noon.. saktong dito sa favorite bench ko pa kami
kumain ni erwin ng ice cream noon, cookies n' cream din, transparent na plastic, plastic na spoon,
matutunaw daw yung ice cream...it suddenly felt sad..I ALREADY MISSED HIM..parang kahapon ko lang
siya nakilala, parang kahapon ko lang siya nahalikan, parang kahapon ko lang siya kasama sa airplane
pabalik sa pinas, parang kahapon lang noong nastuck kami sa island, parang kahapon lang na napunta
kami sa ship ng mga pirata, parang kahapon lang noong nilutuan ako ni erwin ng adobo, parang kahapon
lang nung nagjamming kami as part time sa bar ng couzin ni erwin..parang ngayon lang ulit ako
nakaramdam ng kalungkutan..i REALLY REALLY MISSED HIM.
*sigh
"naka-ilang buntung-hininga ka na ren" i was back to senses at hawak-hawak ni john ang kamay ko
"u-uhh..he-he"
"don't laugh kung pilit lang..smile ren, 2 weeks is not that long"..na-assure ako kay john..i wish bukas na
ang balik niya..chos, madrama na kung madrama, ganito ang nagmamahal..no matter what, i'll stay loyal
to him.
uuwi na ako but john offered me a ride..tumanggi ako, trip ko kasing maglakad..kaya heto kami
sinasamahan niya ako pauwi ng naglalakad.. hanggang sa may dumaan na pulubi sa harap namin..right!
*ttiiinnnggg
"john"
"yeah?"
"help me"..nagtaka yata siya, eh kumunot noo niya eh
"about what?"
"help me find my father"
"oh...eh saang lupalop natin siya titignan?"
"sasabihin ko sayo bukas"
"sure"..nang nakarating na kami sa bahay, i offered john na pumasok muna sa loob at magmerienda but
he refused since may gagawin pa siya.
pagkapasok ko wala pa si mama, eh 8pm palang eh...
kumain na ako, nagshower at nagsimula nang humiga. now's the time for me to find my father, i know
hanggang ngayon mahal parin kami ni mama ng papa ko. i miss him. and sana, sa hinala kong ito, hindi
ako magkakamali...naglabas ako ng notebook at nagsulat ng plano kung paano i-approach yoong
mamang gusgusin.. maybe, bukas bago ako pumasok sa school, iinterviewin ko muna si mama.. oh well
makatulog na nga lang
ZZZzzzzzzzzzzz
----------------"oh anak, kain ka muna bago ka pumunta sa school".. at inabot sa akin ni mama yung cooked chicken
noodles. puros instant kasi nasa stock namin, nangako si mama na magsusupermarket daw siya sa
weekends o kaya kapag day off niya..umupo na si mama sa harap ko at nagsimula na ding kumain
"ma"
"yes?"
"buhay pa kaya si dad ngayon?"..suddenly, nabilaukan si mama..aaahhh!!! takbo sa may mineral
water!..O.A. lang..lol, nang mahimasmasan na si mama, tumingin siya sa akin na nakakunot ang noo
"why'd you suddenly asked?"..wow..nosebleed ka ma, as in NAKAKABALINGUYNGOY ! :))
"wala lang, i just thought of him"
"something happened?"
"wala naman..hehehe, so ma, sino nakapag-isip ng name ko? yung renalyn pia?" again, nakakunot ang
noo ni mama, mamaya bumuntung-hininga siya
"me and your dad"
"u-huh.."
"i wanted to called you pia, but your dad wants to call you renalyn.. ilang beses pa naming pinag-awayan
ang pangalan mo.. then we came up to the idea na ipagcombine nalang"..i was looking at my mom, eh
paano, ang ganda ng ngiti?..parang ganito lang oh
^_________^ <-- mama
pero siyempre nakatingin siya sa noodles niya habang nakangiti. i can sense my mom must have missed
my dad..
"eh ma.." pag-interupt ko sa pagde-daydreaming niya
"how come dad left us?" suddenly, napawi yung ngiti niya at napalitan ng mas malapad na
ngiti..eehh?!?!?1
"maa???"
"ren!" sabay turo ni mama sa orasan, tinignan ko and it's 6:40 in the morning
"una na ako anak haa?? kaylangan pa pala ako ni chef doon..byebye" sabay kiss sa cheeks ko at lumabas
na siya sa pintuan.. nakaupo lang ako doon ..na-FROWZZEE.. SERiOUSLY!?!??! iniwasan ni mama yung
tanong ko>__<
*sa school
"ren!" lumingon ako and saw john
"sabay na tayong pumasok sa room"
"sure^^"
habang nasa hallway kami eh, hindi natatanggal ang tingin ng mga tao sa amin
"tch, yan ang gf ni erwin? may kasamang iba?"
"wala lang si erwin, may sinulot nang iba"
"srsly? they're dating behind erwin's back?"
"oo!"
"tch! mga maldita nga naman oh!!"
"ren, huwag mo silang pansinin"
"i won't" sabi ko..nagtuluy-tuloy lang kami at ng makapasok kami sa room, all eyes are on us.. sa far side
nakita ko si karel at grace nakayuko..they're sad :(
uwian na at.... pause, ang bilis noh?..uwian nah?..hhaaha, adik ako eh..chozzz...play, uwian na at heto
kami ni john, papunta na sa starbucks malapit dito sa school.
"ren, anu ba kasing gagawin natin sa starbucks??" andito kami ngayon sa tapat ng starbucks, pareho
kaming naka-shades tapos all black na damit...mala-MAN AND WOMAN IN BLACK trip namin
eh..lol...parang baliw lang noh?..hhaha, nakaupo kami dito for 4mins..10 mins..36 mins..
"reeen"..hayy eto namang si john..nag-aalburoto..hhahayy
"sshhh..malapit na yun"
"eeeeeeeeeeh ren, ilang beses mo na yang sinabi?! nagugutom na ako"..para siyang babae >____<
"mamaya ka na kumain"
"eh sino ba kasi yung hinihintay natin"
"basta"
"eeeeh ren..papasok na muna ako"..di na talaga toh mapakali..tch, pagbigyan na nga lang
"osha sha..bumalik ka kaagad"
"yeah" at tumakbo na siya paloob ng starbucks..
pinagmamasdan ko lahat ng gusgusing dumadaan..but no sign of him :(..malapit na sana akong sumuko
pero biglang may kumalabit sa akin..
"ineng"..liningon ko and to my luck..siya nga! si mamang gusgusin!!..nginitian ko siya at ipinasok sa
starbucks, hinarangan kami ng gwardiya pero sinabi kong kasama ko siya... nakasalubong namin si john
sa loob, sinenyasan ko na doon kami sa lamesa uupo. sa far side ng cafe, para walang gaanong
makapansin kay mamang gusgusin. habang nakaupo kaming dalawa at nagorder si john ng makakain,
pinagmasdan ko yung katapat ko, mas lalong naging malungkot ang mukha at mas lalo siyang
dumumi..somehow i wanted to help this person..
"ah iha..bakit mo ako hinila papunta dito?" nginitian ko siya..and sweetest smile ko na madalas kong
ingiti kay dad
"may mga gusto po kasi akong malaman mula sa inyo"
"ano ba iyon?"
"may kilala ho ba kayong Cassandra Ledesma?" somehow, napatigil yung kaharap ko ng ilang
segundo..maya-maya'y sumagot na siya
"oo"
"paano niyo po siya nakilala??" may bahagyang ngiti sa kaniya mga labi
"mahilig kasi akong mamasyal at magpalipas oras sa park, nakabunggo ko siya at doon na kami
nagsimulang maging magkaibigan.. madalas na din kaming magkasama..nakakatuwa nga eh, lalo na't
mabait siya..pero tutol ang mama ko sa aming dalawa kaya ginawa ko ang lahat para lang hindi siya
saktan ng mama ko.." sa kinukuwento ng kaharap ko..may kaunting kasiguraduhan ako sa aking puso na
siya ang matagal ko nang kilala, kasi ganun ang kinukwento sa akin ni mama tuwing pinapakwento ko sa
kaniya yung lovestory nila ni papa.. sakto namang dumating na si john at pinakain muna namin yung
kaharap namin ngayon.
"uh, mawalang-galang po..pero pwede niyo po ba ituro sa amin kung saan kayo madalas tumambay sa
park?"
"osige"
matapos siyang kumain, pumunta na kami sa park..and sa mapagbirong tadhana nga naman..yung
madalas tambayan ng mamang gusgusin eh yung bench na paboritong-paborito ko..yung sa tabi ng
fountain..ayan nanaman, namimiss ko lalo si erwin eh :( (remember the founatin scene?)..grr, nang
umupo kaming tatlo doon may tatlong mababalasik, at malalaking katawan na lalaki ang lumapit sa amin
"ikaw!" tinuturo nung Unggoy 1 yung katabi ko na si mamang gusgusin
"hindi ba't ikaw yung nagnakaw ng tatlong tinapay sa bakeshop ng mommy namin?!"...hahahahha!!
takpan ang bungangang sasabog sa tawa..tatlong lalaking mukhang siga? mama's boy pala?..ay ay,
renalyn, balik sa reality.. nagulat kaming dalawa ni john, yung mamang gusgusin, nakayuko
"uhh, babayaran nalang po namin, magkano po ba?" sabad ni john..hayy, lifesaver talaga tong pinsan ni
erwin
"hindi namin kaylangan ng pera, dapat tong maparusahan!..balita din namin nang dahil sa pagtawid mo
sa kalsada muntikan nang mabundol sa puno ang kotse ng tatay namin!" sigaw naman ni Tsonggo 2
"paparusahan ka namin" sabi ni Gorilla 3, bigla nalang niyang hinawakan ang braso ng katabi ko..ow em!!
"t-teka, kasama namin siya..magkanu ba?..babayaran namin kahit magkano!!" nakakakaba na ako..
napatayo ako at aakmang hawakan ang braso ni mamang gusgusin..pero tinapik ito ni Gorilla 3.. tinignan
ko yung mamang gusgusin, natatakot, kinakabahan siya..ganun din nararamdaman namin ni john
ngayon..
"sasama kami, sa ayaw at sa gusto niyo..hindi namin siya pwedeng iwan".sabi ko..nagulat silang tatlo, si
Unggoy 1 at Tsonggo 2 ang humawak sa braso namin ni john..mahigpit ang hawak..masakit, dinala kami
ng tatlong boys na ito sa isang bahay, 3 storey.. at mukhang hindi pa tapos dahil semento lang at bintana
at pintuan ang meron..hindi pa napinturahan at nalagyan ng ilaw..WORST, malayo sa bayan, nandito ito
sa gitna ng isang malawak na grassland..*sigh
PLAN 1: interviewin si mama :FAIL!
PLAN 2: interviewin ang mamang gusgusin :FAIL!
------------CHAPTER 30: the truth
nakatali kami ngayon dito sa gitna ng palapag.. pinagmasdan ko ang hitsura ng loob..maganda, yung
hagdan paikot..tinignan ko yung mamang gusgusin at mukhang pinagmamasdan din ang paligid.. nasa
3rd floor nga pala kami. ni hindi ko maintindihan kung bakit dito kami dinala hindi sa bakery ng nanay
nila..
"sorry iha, iho.. pati kayo nadamay"
"huwag po kayong magsorry, hindi po kami papayag na masaktan kayo" sabi ni john.. kakaiba din itong si
john noh?..akala ko sa loob-looban niya tutol siya sa pagvolunteer ko na sasama kami..yun pala
maluwang sa kalooban niyang sumama
"iha..diba may gusto ka pang malaman?"..that statement starstrucked me..siguro nga hindi magiging fail
ang plan 2 kong ito
"ahh opo, anu pong pangalan mo?"
"iha, straight to the point na ako haa?"..ewan ko..bigla akong kinabahan sa sasabihin niya.. nag-nod
nalang ako
"my name is Ricardo Ledesma..ama ni renalyn pia ledesma at asawa ni cassandra ledesma"..for the first
time, alam kong umiiyak na ako ngayon. sa hinaba-habang panahon, nakita ko na rin ang papa ko, sa
pagkikita namin noon, hindi ko naisip na siya na nga yung nawawala kong papa.. sa tagal ng panahon ng
pangungulila ng ama, heto siya ngayon sa harap ko,inaming siya ang ama ko..sa kalagayan niyang
gusgusin, nasasaktan ako..dahil nakakatulog kami ni mama sa comportableng bahay, nakakakain ng
pagkain, may damit..samantalang ang mismong ama ko, natutulog kung saan-saan, kumakain ng kung
anong meron, yung damit na suot niya noon suot pa rin niya hanggang ngayon.. nalulungkot, nasasaktan,
natutuwa..halu-halong emosyon nararamdaman ko ngayon. nakatingin pa rin ako sa kaniya pero mga
luha ko hindi matinag sa tuluy-tuloy na pag-agos..(nosebleed)
maya-maya'y dumating na yung tatlong siga na mama's boy, si Gorilla 3 may hawak na...na...bat >__<
hindi yung paniki haa, yung bat na ginagamit sa baseball ang hawak niya..si Unggoy 1 na i think pinakaadult sa kanila ay nagbend para makalevel kaming tatlo
"sorry kayong tatlo, parusa namin toh sa inyo"..sabi niya with matching nang-iinsultong look.
naghanda na si gorilla 3 sa hawak niyang bat.. hindi ko alam..hindi ako kinakabahan.. tinignan ko si john
at mukhang calm naman siya..pati si mamang gusgusin..hindi talaga ako kinakabahan ngayon..bakit kaya?
palapit na sa amin si gorilla 3 nang makarinig kami ng boses ng babae
"yeah, andito ako ngayon sa loob nitong bahay na toh, maganda siya.. ipapa-ayos ko nalang siguro..
yung isang bintana sa 2nd floor may basag..yeah...oh well, gusto ko ito.." narinig namin na paakyat siya
ng hagdan, pagka-akyat niya, nagulat siya
"aaaaaaaaaahhh!!!"..aray and precious eardrums ko po >__<.. si.. si..
"queena?!" sabay naming sigaw ni john..binalik ni queena ang phone sa tainga niya
"i'll b-be back" tapos binaba na niya phone niya
"anung ginagawa ninyo dito?..excuse me tresspassing itong ginagawa ninyo!!" sigaw ni queena sa aming
anim.
"dalian niyo".. senyas ni Unggoy 1 kay Tsonggo 2 at Gorilla 3.. agad nilang sinunggaban si queena sa
braso
"ano ba! let go!.. don't you even know me?!" sigaw niya
"tumahimik ka nga!" itinabi si queena kay john at tinali na din ang kamay nito...
"sumasakit ulo ko sa inyong apat eh!" sigaw ni unggoy 1...at umalis na silang tatlo
si queena tuluy-tuloy sa pagsisigaw..argh, nakakairita
"help me! someone!!!"
"argh! queena, will you just shut up!" wow, nasigawan ko siya..
"s-sorry"..sabi ko
"n-no..okay lang.. h-hehe" moments of silence..si john may kung anung ginagawa sa likod niya..mga
kamay kasi namin nakatali sa likod
"john"
*twug
"ren"..sabay angat ni john ng kamay niya..wow..all this time, kinukuskos niya yung tali?..adik din ba siya??
sunod na tinanggal ni john yung tali sa kamay ko..ako naman tinanggal na din yung tali sa kamay ni..ni..
dad..
maya-maya, nakarinig kami ng bugbugan sa 2nd floor
*tooogs! boog, kablaaagg!! BOOGG
then may mga alien na umaakyat ng hagdan, mukhang madami sila eh.. pagka-akyat nila dito sa 3rd
floor,
O__________O
sampung tigasing malalaking katawan na mga lalaki wearing tuxedo..seriously?? sinu sila?
lumapit sa amin yung sampung naka-tuxedo at aakmang tutulungan kaming tumayo kaso
"stop right there!" sigaw ni Unggoy 1..na nakatutok na baril sa..sa...akin >___<.. omeged bakit sa akin pa
nakatutok..?!?..huhuhu..spell U-N-F-A-I-R..pwede bang gawing 14 ang butas ng baril??..eeehhh kasi
naman >3<
tumigil naman yung mga naka-tuxedo at kaming lahat ay nakaharap kay unggoy 1 with tsonggo and
gorilla beside him. kinalas na ni unggoy 1 yung baril nang makarinig kami ng sigaw sa labas ng bahay
"anak! mga anak!"..huh?..mga-a-nak?. wala pa ding response yung tatlong lalaki pero napatigil
sila..hinintay naming lahat na may magsalita ulit
"mga anak!!..please itigil niyo na yan!..m-masama yan mga anak!".. sa boses palang nung sumisigaw,
alam mo nang umiiyak siya..at siguro siya yung nanay nitong tatlong lalaking ito
"k-kuya..s-si m-mama *sob"..sabi ni gorilla 3..
"kuya"..sabi ni tsonggo 2
iniba ni unggoy 1 ang direksyon ng baril, at ibinaril niya ito sa dingding sa likod naming lahat, inubos niya
lahat ng bala at kahit malayo silang tatlo sa amin, nakikita kong umiiyak sila.tahimik na umaagos sa mata
nila ang mga luha nila
*wwweeeewwwweeeeeww
"mga pulis" bulong ni john
"mga anak ko!" sigaw ulit nung nasa labas..nagpakawala ng buntung-hininga ang panganay na lalaki at
tumingin kay dad
"pinapatawad ka na namin..sana patawarin mo rin kami sa ginawa namin sa inyong lahat"..at bumaba na
silang tatlo.
bumaba na din kaming lahat at lumabas na ng bahay..nakita kong sinasakay sa kotse yung tatlong lalaki
yung nanay naman nakisakay na din. konting interview at umalis na din silang lahat..leaving me, dad,
john, queena at ang sampung naka-tuxedo.
"thanks guys" sabi ni queena sa sampung naka-tuxedo..
"t-teka, kilala mo sila?" tanong ni john
"yeah, body guards ko"
"whaaaaaaaaaatt?!?" hanep! bodyguards!!??
itinaas ni queena and wrist niya and pointed her wristwatch
"hindi lang ito wristwatch, isa rin itong tracking device..incase emergency, pindutin ko lang itong nasa
gilid at malalaman na nila kung nasaan ako"..napa-wow naman daw kami ni john..
"uhmm.. ren"
"yeah?"
"s-sorry haa,kung naging maldita ako..kung nasaktan ka ng dahil sa akin"
"anu ba queena, kung hindi dahil sayo, magiging boring ang buhay ko, eh walang magiging kontrabida
eh"..lol
pinalo niya ako sa braso at tumawa din
"pilosopa..hehe, sorry haa?..friends?"
"friends" and yeah,i forgive her..kaya were friends..nagthank you na din kami sa kaniya at sa mga
bodyguards niya. queena offered us a ride home, at pumayag naman kami..on the way, nagkukwento
lang si queena..
"oo nga pala..paano ka napadpad sa lugar na yun?"..out of the blue na natanong ni john
"uhh, yeah, kasi naghahanap ako ng pwede kong maging bahay incase gusto kong malayo sa stress.. and
a realstate agent introduce me that house..sabi niya ipapasyal na ako doon bukas pero inunahan ko na
siya. until nakita ko kayo doon"..aahhh, so yun pala ang dahilan
binaba na kami ni queena sa harap ng bahay namin..
aalis na sana si dad pero pinigilan ko
"me and mom missed you..dad, namiss ka namin..we want you to be with us.. dito ka na po titira
kasama kami".. lumingon siya, i hugged him.. wala akong pake kung madumi o gusgusin siya..siya parin
ang papa ko..
pumasok na kami sa bahay, since wala pa si mama.. inayos muna ni papa sarili niya..pagkatapos niyang
maligo'tmagbihis.. si papa nga talaga, ang gwapong macho kong papa.. wheew, kinuwento na niya
saakin lahat-lahat, ng nangyari sa kanila mama hanggang sa maging pulubi siya... kinuwento niya din sa
akin na yung bahay na kung saan kami hinostage eh yun yung pinapatayo niyang bahay para sa amin ni
mama pero dahil pinilit siya ni lola na pumangibang bansa eh hindi niya natuloy...kaso ang naaalala niya
eh hindi pa niya ito binebenta sa real estate agent o kahit sinong tao kaya nagtaka siya kung paano
nalaman ni queena ang tungkol dito..nagkwento pa si papa...lahat-lahat, masaya ako, tumatalon ang
puso ko..sa mahabang panahong kinamuhian ko ang papa ko, narito siya't bumalik na sa piling namin...
kakaiba talaga ang pakiramdam na kumpleto ang pamilya.. somehow, his experiences taught me
numerous of lessons.. we were back to our old times, like father and daughter.
^__________^
----------CHAPTER 31: missing HIM
hayyy, masaya na ang buhay-family ko, pagkauwi kasi ni mama noong gabing iyun, nagulat siya pero
biglaan niyang niyakap si papa, ayun nagdrama ang mag-asawa, nagpalitan ng sorry, ng yakapan,
nagpalitan ng hugs ang kisses..hayyy, ganun din kaya kami ni erwin kapag nagkita kami after 2
weeks?..wheew, hahaha, ..alam niyo yung feeling na buo ang pamilya mo pero may kulang sa buhay
mo?..siyempre, para sa akin..si erwin ang kulang :((
"ren!" lumingon ako and saw queena waving at me, andito kami ngayon sa garden..and as usual
pinagtitinginan ako ng mga tao.. lalo na nung lumapit si queena sa akin ng nakangiti.. lumakas ang
bulung-bulungan
"oh em, friends na sila?"
"paano yan? paano na ang leader ng erwinlicious?"
"ohemgii, hindi ako makapaniwala"
"nakakahilo na ah"
pagkalapit sa akin ni queena, ang lapad ng ngiti..LOL, inakbayan niya ako at iniharap sa mga tao dito sa
garden saka sumigaw
"gals! erwinlicious fangroup! assemble!"
agad namang nagsilapitan ang mga tao
"this girl i'm with is not a enemy anymore. idadagdag ko sa batas na si renalyn pia ledesma lang ang
babaeng pwede kay erwin..kapag may sumingit na isa sa kanilang dalawa, bubugbugin natin..okay?!"
"OKAAY!!!"
"GAME AKO DIYAN!!"..hahaha nakakatuwa ang mga tao
"tsaka,let us all apologize for what we've done to her"
"WE'RE SOOOORRRRRRRRRYYYYY"..chorus nilang sinabi, then bumulong si queena
"sorry haa?"
"yeah.. ^__^ APOLOGIES ACCEPTED!"..sigaw ko sa mga nakikinig.. hahaha, nakakatuwa..in an instant,
andami ko kaagad friends :))
but 2 people caught my eye, karel and grace...palapit sila sa akin
i stood there, frozen..
"we're sorry" sabi nila na nakayuko.. i suddenly changed my mind..imbis na patawarin ko kaagad sila, i
thought of a better plan
"no"..gulat silang dalawa, inangat nila ulo nila at halatang maiiyak na..
"kaylangan maparusahan kayo" sabi
"k-kahit ano"..sabi ni karel
i smiled them my sweet smile
"payakap munaaa"..halatang gulat silang dalawa but they hurriedly hugged me..hahaha,
"we're sorry"
"gumenasai (sorry)"
"cheosonghamnida (sorry)"
"adik ba kayo?! hahaha, foreign language hhaa.." the three of us hugged and smiled. bati na kami ^^
somehow, medyo gumaan ang pakiramdam ko sa puso ko..but still, andun padin ang namimiss kong si
erwin darling..hayyy
*uwian
"ren!"
"bespren!"
"why?"
"magmalling tayu!" sigaw ni karel.. masaya na sila..this past days kasi eh ang tatamlay ng mukha
nila..tapos ngayon, ang liliwanag na..mas lalo tuloy silang gumganda..hahaha
"sorry girls, pero may part time kasi si ren ngayung thurs"..huh?, lumingon ako and saw john
"oh..ganun ba"
sa di kalayuan, nakita naming tumatakbo si danmer..at gumwapo ang tito niyo..hehehe
"grace!!, wheeew" nang maka-abot na sa amin si danmer, he smiled at me
"ren, pwede ko bang mahiram si grace ngayung araw?..ipapasyal ko siya".. ^__^
"hmmmm..ok ^^" grace looked at me and smiled.. yun yata yung sweetest smile niya eberrr..hahaha,
lumalove-life na si grace ahh..si karel kaya?..i looked at karel at mukhang kumikinang ang
mata?..nakatingin siya sa likuran namin..i turned around and saw..saw.. a tall slash white slash
handsome slash gwapo slash gwapo slash gwapo slash gwapo..hahaha, gwapo raised to the nth power..
oh well
"uhmm.mga besprens..okay lang sa akin kung may pupuntahan kayo", sabi ni karel habang hindi
matanggal tanggal ang kumikinang slash glittering eye niya dun sa gwapo guy raised to the nth
power..hahahah
tumawa kaming lahat while karel is still drooling over that guy. maya-maya, nagsi-alisan na kami, si
grace w/ danmer..me and john..tapos si karel maiiwan sa school.. (i-istalkin daw si gwapo guy raised to
the nth power)
*wink
nang nasa parking lot na kami, john opened the door on my side
"sakay na"..i smiled at him
"thanks"..pagkapasok ko, pumasok na din siya sa kabila ang started driving
"everyone, it might confuse you, wala po ang partner ko ngayon..he's in SK doing some business, i hope
you don't mind na ako lang muna ang kakanta" andito na ako sa stage at hawak-hawak ang gitara
"awwww..we miss both of your voice!"
"sayang!"
"samahan kita diyan miss..hehe"
aba?! mga pilosopo..hehehe
"okay, a song requested, entitled..hmmm WOULDN'T CHANGE A THING by demi feat joe jonas??"..wow,
buti alam ko yung kantang iyun, sinearch ko na yung chords sa isang portofolio na nasa harapan
ko..mag-iistart na sana akong kumanta but someone tapped my shoulders
"oh john"
"samahan na kita"..hindi na ako nakareact..agad kinuha ni john yung gitara sa lap ko at tumabi na siya sa
akin. then he started strumming.. oh well, i'll just sing nanaman =___=
~~[Ren] it's like, he doesn't hear a word i say
his mind is somewhere far away
and i don't know how to get there~~
i miss erwin, i miss his hugs, his kisses, his voice, his smile.. ang layo naman kasi ng SK >__< ni hindi na
siya nagtetext, o tumatawag man lang. kung dito sa Pinas lang ang pinuntahan niya edi sana sinundan ko
na siya
:( somehow, he's so far away from me i can't even reach him now
~~it's like all he wants is to chill out
makes me wanna pull all my hair out
and he doesn't even care~~
kamusta na kaya siya doon? namimiss niya din kaya ako?..kung hindi mababaliw na talaga ako..katulad
ng nasa lyrics, sasabunutan ko talaga sarili ko..
~~you, me, we're face to face but we don't see eye to eye~~
~~[ren & john] like fire and rain
you can drive me insane
but i can't stay mad at you for anything
we're venus and mars
we're like different stars
you're the harmony to every song i sing
and i wouldn't change a thing~~
yeah, mayaman sila, katamtaman sa amin.. somehow, malayo nga ang agwat namin but it's a miracle i
met him.. a true and blessed MIRACLE
~~[john] she always tryina' save the day
Just wanna let my music play
She's all or nothing
But my feelings never change
(Why, do you try to read my mind?)
I try to read her mind
(It's not good to psychoanalyze)
She tries to pick a fight
To get attention
That's what all of my friends say
(That's what all of my friends say)~~
~~you, me, we're face to face but we don't see eye to eye~~
~~[ren & john] like fire and rain
you can drive me insane
but i can't stay mad at you for anything
we're venus and mars
we're like different stars
you're the harmony to every song i sing
and i wouldn't change a thing~~
tuluy-tuloy lang ang kanta namin habang kumakanta..nang matapos na, andaming nagpalakpakan.. i
looked at john at saktong nakatingin din siya sa akin, he smiled and i smiled back at him. pagkababa
namin sa stage agad akong umupo sa may counter
"water please" pagkabigay sa akin ng tubig, ininom ko kaagad ito.. nakakamiss talaga si
erwin..pssh!!..ERWIN CARLO SILAN! BUMALIK KA NA KASI!! >3<
"oh ren, nakapalumbaba ka diyan? miss mo nanaman ba siya??" sabi ni john na kakaupo lang sa tabi ko
"yeah..every second siya palagi ko siyang iniisip..antagal naman kasi, may isa pang week bago siya
bumalik..uuuggghh" yumuko ako at sinabunutan ang buhok ko
"erwin! tumawag ka naman oh..argh!"
~~I'm lucky I'm in love with my best friend
Lucky to have been where I have been
Lucky to be coming home again~~
oops, may tumatawag..wanna know why bakit nag-iba ang ringtone ko ?..pinalitan ko kasi yun ng lucky
by jason mraz, yun ang first song namin ni erwin together eehh :">
*calling
.erwin.bumbilya.
uhh-kay, nananadya na ata ako, hindi ko pa napapalitan name niya eh..lol xD
sinagot ko na yung call
"erwin darling!!"
(oh ren darling, kamusta??)
"mabuti naman, heehhe" tinignan ko yung katabi ko pero nawala naman bigla..haizt
(uhmm...ren, s-sorry ha, magiging 3 weeks ang stay ko dito)
"what?! b-bakit naman?" :(( awts, mae-extend pa ng 3 years? este 3 weeks??..hindi ko na yata makakaya
yun :(
(something came up, but i assure you babalik ako kaagad diyan pag maaga tong natapos)
"promise?"
(uhmm, promises are meant to be broken...i prefer swear)
"edi..swear me na babalik ka at hindi ka mambababae"
i heared him chuckle
(i swear na babalik ako kaagad after this and i also swear na hindi ako mambababae)
"good^^"
(ikaw din darling, mag-swear ka.. mamaya, habang wala ako eh kung sinu-sino kasama mo)
"naku erwin darling..parang wala kang tiwala sa akin ah"
(eh, ayaw lang kitang makuha ng iba no)
"hahaha..cge na nga, i swear na si erwin lang ang mamahalin ko at walang ng iba"
(good girl)
"hehehe"
(erwin anak, tawag ka ng mama mo...uhh, yes dad..darling..gotta go)
"sure, ingat ka..i love you"
(ikaw din ingat..i love you more)
at in-end na niya yung call...HAYYY!!! ANG HIRAP NG LONG DISTANCE RELATIONSHIP noh? >____<
after ng call ni erwin my loves, bumalik na ako sa stage at kumanta pa ng 4 na kanta..puros pang emo na
ngay..natatamaan pa ako, kayang dinadama ko ang pagkanta,,para na tuloy akong baliw dito sa stage
>_<
after ng mahabang pag-eemo, kinuha ko na mga gamit ko at umalis na sa bar, john offered my a ride but
i refused.
-----------CHAPTER 32: illegal love
JOHN'S POV
hayy! salamat miss author binigyan mo ako ng point of view, para naman maipahayag ko na din ang mga
nagdurugong damdamin ko (eww, hindi ako babae ah). anyways, ako si John Sebastian Ignacio, for
short,pinsan ni Erwin... yung kinuwento ko kay ren na umibig kami ni erwin sa iisang babae?..totoo yun,
at ngayon, pakiramdam ko, iibig nanaman kami sa iisang babae =___= ang masaklap yung girl na yun, si
erwin lang ang mahal..ganiyan naman palagi sa aming magpinsan eh! nakakabagot na! kung sino yung
babaeng gusto ko, nagugustuhan niya si erwin! wala bang pwedeng magustuhan ako kaysa kay erwin na
yan??.tell me! masakit!, mga minamahal ko mahal ang pinsan ko!! >_< and yeah, sa mga confused mind
diyan, si ren and tinutukoy ko.. actually nagustuhan ko na si Ren nung nakausap ko siya sa supreme
hotel, yung time na hinahabol ko yung flight papunta sa S.Korea, not knowing magkakilala sila ni Erwin
=___= kaya nga medyo ang saya ko noong sa akin ipinaubaya ni karel and safety ni ren..kaso sa
kamalasang palad eh sumama si erwin =___=
at heto ako ngayon, katabi si ren sa may counter
"erwin darling!!" sabi ni ren nang sagutin niya yung tumatawag
1 one word, 1 syllable, 1 emotion
--OUCH--
agad na akong umalis sa tabi ni ren, mamaya marinig ko pa yung mga sweet endearment nila na
yan..tsk..bitter na kung bitter. i will confess what i feel for her tomorrow, wala na akong pake kung
magiging magkaribal kami ni erwin, what i know is ipaglalaban ko na ang puso ko na palagi nalang
bigo..sana..sana sa babaeng ito, hindi na ako mabibigo
*school:dismissal (adik si author noh? dismissal kaagad..LOL)
"ren!!" sigaw ko, nakita ko siya sa sulok ng library, nakaupo, pagkaupo ko sa tabi niya nakita ko na
drinadrawing niya ang name ni erwin..( aray!)
"ren! kain tayu sa labas!" sigaw ko, nang biglang takpan ni ren ang bunganga ko gamit ang palad niya
may lumapit sa amin ng teacher..mukhang galit.uh-oh
"will both of you please keep quiet" sinabi ni ma'am ng pabulong
"sorry po" sabi ni ren. umalis na yung teacher pero hindi pa rin tinatanggal ni ren ang palad niya sa mga
labi ko..haayy,, kung labi niya lang ang pinangtakip niya sa labi ko edi mas masaya
O____________O..what did i just say?..oh well
tinanggal ni ren ang palad niya sa bunganga ko agad kinuha ang mga gamit niya saka hinila ako palabas
ng school
"adik ka ba john?..muntik na tayong mapahamak haaa"
"ehh, kain tayu"
"saan naman?"
"gusto mo kain tayu ng fishball?" biglang lumiwanag mukha niya
"game!..namiss ko na din yung paborito kong toknene^^" at ayun, hinila niya ako papunta doon sa gilid
kung saan may nagbebenta ng kung anu-anong streetfoods..
"treat mo haa"..hahaha
"cge"
"kuya, pabili po ako ng 2 stick ng fishball" tinignan ko si ren, nangingislap ang mata sa toknene..hahaha
"kuha ka na"..sabi ko
"game, ibabukrupt kita.hahaha"
"kuya, pabili po ako ng limang stick ng toknene, ito pong malaki tapos isang baso po ng palamig..hmm,
pakidagdagan pa po ng 2 stick ng toknene"..loko!!, ibabunkrupt talaga ako neto!..tsk tsk, tinignan niya
ako at nginisian..tsk..pagbigyan na nga, mahal ko naman eh..
pagkakuha namin ng pagkain namin eh umupo muna kami ditosa tabi...grabe tong ren na ito,
kinaylangan pa ng lamesa sa dinami ng kinuha niya.. buti nalang kamo may lamesang extra si kuya
tindero =____=
"hmmm.. salamat john^^" punyemes lalo akong naiinlove sa babaeng ito eh!! kahit matakaw!
pagkatapos naming kumain namasyal kami sa park na gustung-gusto niya..
"oo pala, kamusta na si papa mo??"
"ayun, since skilled worker naman eh natanggap kaagad sa isang company"
"mabuti naman"
"uhmm, john"
"yeah??"
"thank you haa, siguro napansin mo na namimiss ko si erwin kaya nilibang mo muna ako dio para kahit
papaano eh maipahinga ko isip ko sa kaiisip sa kaniya^^"..sh1t! aray tagos to the bones!.. hindi naman
yun ang pakay ko eh >__< kundi umamin sa kaniya..mag a-alas siyete na..kaylangan ko na siguro siya
idala doon
"tara ren, doon sa bridge" at tinuro ko yung bridge sa gitna ng park..medyo nag-iba ekspresyon ni ren
"bakit? something botherding you?"
"ahah.w-wala hehee..tara" at pumunta na kami doon, tambay lang dito, pinapanuod ang isda sa pond...
7pm na, it's time
"uhm, ren may bibilhin lang ako saglit, diyan ka lang haa?"
"sige, bilisan mo haa, pag nangawit ako dito tatadyakan kita pag balik mo"
"naku huwag naman"..and she laughed...iniwan ko na siya doon.. i promise, kung anu man ang magiging
desisyon niya, tatanggapin ko.
RENALYN'S POV
hayy, naiwan nanaman akong mag-isa..namimiss ko nanaman si erwin.. erwin carlo silan, i miss
you!!..teka, speaking of carlo >______< BITTER!! ito lang naman kasi yung bridge kung saan nagconfess
sa akin si carlo lorenzo LEE na gusto niya ako >___< dito din yung first kiss koh, first na panunuod ko ng
sunset with someone..grabe, dami kong first dito =__=..para hindi ako mainip, nilabas ko nalang ang
ipod ko at nakinig ng kanta... STILL by tamia..hmm, finasforward ko nalang hanggang sa tumigil sa chorus
~~still, feels like the first time we met
that i kissed you and told you i love you
we still, run around like teenagers even though
we're grown and married with kids
and we still talk on the phones for hours when i'm away
he still writes letters and sends me flowers every other day
the question everybody asks is how we make it last
and i tell them, i still he still we still~~
yeah, parang kahapon ko lang nakilala si erwin, i miss his kiss (choz), namiss ko na din boses niya..gaya
ng kanta..sana magtagal kami :">
*kalabit kalabit
"ayy flatscreen!".liningon ko, it's a little girl..with a pink rose in her hand
"ate, may nagpapabigay po".. inabot ni little girl at kinuha ko naman..umalis na si girl at bigla namang
may sumunod
"ate oh"..again kinuha ko nanaman..ay grabe, sunud-sunod ahh =__= anung happening ba ngayun??
sunud-sunod yung mga bata hanggang sa makareceive na ako ng 4 na rose. then sa last na bata, hindi
flower ang dala kundi isang papel
"ate" at inabot niya sa akin yung papel, magtatanong sana ako sa bata pero bigla nalang siyang tumakbo
papalayo
binuklat ko yung papel at dumamba sa akin ang 3 words, 3 syllables, 2 pronouns and 1 verb..
"I LOVE YOU"
sino naman kaya ang gumawa nito?!..TELL MEEE!!!! then maya-maya, may papalapit na guy, may dalang
bouquet of pink roses, nang makalapit na siya
O_______________________O
"j-john..." yayks!! anu tong naghahappening na itoh!!!..mga readers! pakibulong kung anu bang
nangyayariii!!!
>___<
"ren".. tinignan ako ni john sa mata..as in STRAIGHT IN THE EYE!!!!
"a-ano ibig s-sabihin nito??"
"ren, gusto kita.."
"j-john"
"simula pa noong nakausap kita sa supreme hotel, gusto na kita, ngayong mas nakakasama kita, alam
ko..mahal na kita"..at inabot niya sa akin yung bouquet..tinanggap ko pero tulala pa rin ako..gosh..BAKIT
GANITO?! it can't be!..
"j-john"
"yes?"
"a-ano kasi"..ish, paano ko ba ito sasabihin >__<
"k-kasi ano..uhmm, i made a swear kay erwin na..na.. siya lang ang m-mamahalin ko... t-tsaka, diba alam
mo naman na l-loyal ako sa k-kaniya"..omeged!! hindi ko alam kung anung irereact niya >__<..biglang
lumungkot yung mukha niya... napayuko nalang ako
"s-sorry, k-kaibigan lang talaga tingin ko sayo".. nakayuko padin ako ng nakaramdam ako na may
yumakap sa akin..inangat ko ulo ko at si john nga..he's smiling..pero halatang pilit lang
"ren, i also made a promise to myself na kung anung desisyon mo, rerespetuhin ko..basta sa ikasasaya
mo.. mahal kita, at masaya na ako dahil mahal mo din ako...bilang kaibigan"..mas lalong humigpit ang
yakap niya..sorry john, sorry.... :((
after naming magdrama, hahatid nalang daw ako ni john sa bahay namin, habang nasa daan, walang
imikan, nagdadrive lang siya hanggang sa makarating na kami sa bahay namin. umalis na din si john..i
know nasaktan ko siya, ginawa ko lang naman ang tama ...dahil ang mahal ko talaga ay si erwin.. siya
lang..sana..sana, magkaibigan pa din kami ni john..sana
----------CHAPTER 33: the pirate's back >_<
a week and a half had past at ayun, friends kami ni john kaso may halo pading awkwardness..but we're
trying na tanggalin yung awkwardness na yun, since tuesday ngayon, i am going to sing again sa bistro ni
john...si John may pinuntahan lang daw saglit...
"goodevening everyone, the last request for this night?..let's see..aha!" at inabot sa akin ng isang
waitress and request mula sa audience..dahil t*nga ako, nabasa ko ng malakas
"dear singer, kindly sing -you're a bitch-..thanks, muah muah"..huh?, nagtaka ako at halos lahat ng tao sa
bistro eh nagkunot ng nuo..
"uhhmm.. yung nagrequest po nito, pasensya po pero wala kaming kanta na ganito dito sa bistro"
"you're lying" h-huhh??..may sumigaw at papalapit sa akin ang isang babaeng alam kong nakita ko na,
umakyat siya sa stage
"j-jessica?!".shemaks! ang pirata nandito sa bistro?!?!?!
"hi ren!" sabay kiss sa cheeks ko..FROZEN...lumapit siya sa mike at humarap sa mga tao
"goodevening everyone, i'm ren's friend..i came here to tell her she's a bi-atch"..ouch, ang puso ko
po..lahat ng tao dito nagulat, may mga nagreact, may iba namang tulala lang...may ginagawa ba ako kay
jessica na itoh??..wala diba? wala naman akong sala sa babaeng ito ahh.. hindi ako makapagsalita, still
instate of shock, nang handa na akong magsalita..basta nalang umurong yung dila ko nang may
binanggit si jessica
"this girl beside me is flirting with the owner of this bistro! dahil lang nasa ibang bansa yung partner niya
slash boyfriend niya eh nakikipaglandian na siya sa iba!!"
O____________O.. h-hindi ko na magawang idefend sarili ko...nagkaroon ng bulung-bulungan,grabe
magbubulungan na nga lang eh yung tipong maririnig ko pa
"my gosh, sulutera!"
"onga!"
"sayang ganda niya kung ganyan naman ugali niya"
"ish, hindi ko nasiya idol!"
nagsimulang tumulo mga luha ko sa huling comment na narinig ko...
"tsk, hindi na ako pupunta dito kung yung kumakanta eh isang bitch"..
ang sakit, ang sakit sakit..dahil sa akin mawawalan ng costumer ang bistro o bar ni john.. grabe..hindi ko
na inabala pang kausapin si jessica o idefend and sarili ko..agad-agad kong kinuha ang mga gamit ko at
tumakbo palabas ng bistro..malaking kahihiyan... tuluy-tuloy lang ang agos ng mga luha ko, ni hindi ko
alam kung saang lupalop nakuha ni jessica yung ganung impormasyon..ang sakit..ang sakit sakit
*bzzzt bzzzt
*calling
unknown number
at dahil t*nga ulit ako, sinagot ko naman
(hi ren! miss me??)..tsk, ang pirata =__=++
"pwede ba, tigilan mo na ako??"
(i'm right, tama ba?.tss, hahaha, hintayin na lang natin kung anung irereact ni erwin pag nalaman niya
ito)
"anu bang ginawa ko sayo! sabihin mo nga!!"
(bye..muah..hahaha)
at in-end call na niya..@ssh*le kang pirata kaa!!!..wala kaming ginagawa ni john na masama!!!!!
gabing-gabi na, nakatambay parin ako sa park, dito sa bench katabi ng fountain.. naisip ko tuloy, kanino
maniniwala si erwin? sa akin o kay jessica?..siyempre sa akin siya maniniwala, he trusts me, at kahit
kaylan hindi ko sinira yung trust niya, nag-remain akong loyal sa kanya.. grabe, nakakastressfull, hindi pa
rin tumitigil yung mga luha ko..nakakapagod, humiga ako sa bench para maipahinga ang katawan at
isipan ko..
"renn!!!" huh?..
*blink blink
"j-john?" tumingin ako sa paligid..OMG, umaga na pala?..lagot ako kay mama >__<
"ren, mga mata mo mugto mugto na!"
"wag mo nga akong sigawan..nas-stress na nga ako eh"..tumayo na ako para umuwi pero hinawakan ni
john yung braso ko..
"ren, yung nangyari kagabi, nabalitaan ko sa mga staffs doon"..nabalitaan naman pala niya eh,bakit hindi
pa niya ako layuan?!
"john!!..pwede ba layuan mo nalang ako, h-hindi ko *sob na k-kaya *sob"..
"ren, kaibigan kita..andito lang ako kapag kaylangan mo ng kaibigan" at niyakap ako ni john..umiiyak
nanaman ako..ish, buhay!!
*pak pak pak
huh?..lumingon kami at nakita si..si..
"erwin!" pumapalakpak siya at halatang galit na galit
"sooo, ganyan ang ginagawa niyo kapag wala ako?!" sa tono niya, umaapoy ang hininga niya at naguusok ang tainga't ilong niya..kakatakot >___<
"pinsan, let me explain"
"huwag mo akong ma-pinsan pinsan kung tatraydorin mo lang ako!!"
"pare! makinig ka nga muna! wala kaming ginagawang masama ni ren!"
"o talaga?!?..eh ano itoh!!" sabay tapon ni erwin ng isang brown envelope..
"yan! yan ang mga katibayan na tinatraydor niyo ako sa likod ko!!"
"e-erwin.." naiiyak nanaman ako..hindi ako tinitignan ni erwin,, si john ang tinitignan niya..kinuha ni john
yung envelope na binuksan. nilabas niya yung marami-raming litrato..litrato namin ni john na naglalakad
sa park, yung nagduet kami sa bistro, yung nasa bridge kaming dalawa, yung kumakain kami ng
toknene't fishball, yung nakangiti kaming dalawa sa isa't isa, yung ..yung..yakap ako ni john..
tuluyan na akong napahagulgol..ang sakit, ang sakit sakit..dire-diretsong kamalasan naman oh.. kung
sino man yung kumuha ng mga litratong iyan, sana naman inisip niya na magkabaibigan lang kami ni
john
"now! explain it to me!" tinignan ko si erwin, nakatingin lng siya kay john
"pinsan.."
"huwag mo ako tatawaging pinsan! ipaliwanag niyo nga yan!"
"e-erwin..m-magkaibigan lang k-kami ni john"..lumapit sa akin si erwin na nanlilisik ang mga mata..
"oh really??, nagtiwala ako sayo ren!"
"pero erwin, pinakaingatan ko naman yung pangako ko eh, naging loyal naman ako sayo"..
"oh ? talaga?..tingin mo ba mapapaniwala mo ako kaagad sa mga litratong yan?, sagutin mo nga ako ren,
diba ikaw yang mga nasa litrato na yan? huwag mong sabihing hindi ikaw yan!?"
"e-erwin.." napayuko nalang ako, tuluy-tuloy lang ang luha ko.. grabe, we're making a scene here at the
park, pinagtitinginan na kami ng mga tao
"ren! gin*go mo ako!..tinar*ntado mo ako!..hayop kayo!" galit na galit si erwin >__< hindi ko siya
masisisi dahil sa nakita niya ang mga litrato na yan... ang hindi ko lang maintindihan, bakit hindi niya
kami pakinggan?..
*boog!
"e-erwin!" nilapitan ko si erwin na napaupo sa grass, lumuhod ako para makalevel siya..
"j-john,bakit mo siya sinuntok!?"
"alam mo erwin, ang kitid ng utak mo eh! nagpapaniwala ka kaagad sa mga litratong yan!"
tumayo si erwin, at lumapit kay john..face to face sila ngayon..shokz,..ang hina ko..andito lang ako sa
gilid umiiyak, humahagulgol :"(
"aminin mo nga john, may gusto ka ba kay renalyn?! ha??"
"oo! gusto ko siya! mahal ko siya!"
*boog!
"hayop ka pala john eh!, inakit mo ang babaeng mahal ko habang wala ako!..g*go ka !" aakma na sanang
susuntukin ulit ni erwin si john pero agad akong humarang sa gitna nila
"p-please...*sob, t-tama na..*sob..nagmamakaawa ako..*sob" natigilan si erwin, tinignan ko siya sa mata
at may nangingilid na luha sa mga mata niya.. tumalikod na siya at umalis.. naiwan kami ni john doon,
nakaupo sa damuhan.. umiiyak, walang nag-iimikan..
"pasok ka na ren"..
"john, pumasok ka na din, gagamutin ko sugat mo"
"no ren, mamaya may umaaligid diyan"..bumaba na ako at pumasok na sa loob ng bahay, hindi ko
masisisi si john sa mga nangyayari, he still accepted me kahit nireject ko yung pagcoconfess niya,
kinakaibigan niya padin ako kahit sinabi kong hindi ko siya mahal..bihira na ang mga ganung lalaki..
andito ako ngayon sa kwarto, nakahambalusay na umiiyak na parang ewan.. masakit eh, hindi nagtiwala
sayu ang mahal mo..agad niyang pinairal ang galit niya imbis na intindihin muna kami..paano ko ngayon
mahaharap si erwin at si john..
*sob
CHAPTER 34: mask lady
ERWIN'S POV
sh1t talaga! takte, taena! niloloko pala nila akong dalawa sa likod ko!? hindi ko na naisip kung sino
nagpadala ng photos na itoh sa SK. pero nanggagalaiti talaga mga ngipin ko sa galit!..nakaka-inis talaga..
sinaktan ako ni ren tapos trinaydor ako ni john! siyempre anong mararamdaman niyo?! GALIT! POOT!
KATAKSILAN! KALOKOHAN! nag-aapoy ang puso ko sa selos at galit!
"excuse me mister, need company?"..nandito ako ngayon sa isang bar,hindi ko pa trip pumasok sa
school..tsk inum lang ng inum..para naman kahit minsan makalimutan ko yung sakit!..liningon ko yung
babae pero nakamask siya,..hindi ko nalang pinansin, nang minasahe niya yung mga balikat ko
"nakakawala ba ng stress..hihi" bulong niya sa akin..hindi ko parin siya pinapansin..tae! wala ako sa
mood ngayon! kahit nasaktan ako ni ren, hindi ko magagawang makipaglandian sa ibang babae..! dahil si
ren lang ang gusto kong landiin!..
"here, ito pa"..ish, ito nanamang mask lady na ito.. uminom lang ako ng uminom..hanggang sa nahihilo
na talaga ako..tumayo na ako at lumabas sa bistro, papunta na ako sa kotse ko kaso bigla nalang
nanghina ang katawan ko..hanggang sa may sumalo sa akin
"naku mister, sa mahigit 20 bottles ba naman ng alak eh makakaya niyo ba yun?"..tinignan ko, kahit
blurry na paningin ko nakikita kong si mask lady nanaman..tinapik ko pagkakahawak niya sa braso ko
"umalis ka nga!!..ayaw kita!..siya lang mahal ko!!"
and one thing i knew
..-BLACK OUT-
ugghhh..
*blink blink
huhh??..asan ako?!?!
nakapagdrive ba ako kagabi at nandito ako ngayon sa isang kwarto?..pero, hindi ko ito kwarto
haa?!?..tinignan ko sarili ko, nakasuot pa naman ang pants ko pero wala akong pantaas.. tumayo
ako..ughh, nakakahilo... pumasok ako sa cr ng unknown room na ito para maghilamos pero pagkapasok
ko, dumamba sa akin na may nakasulat sa salamin..parang gamit na pinagsulat ay lipstick..at isang litrato
na nakadikit sa salamin..
--thanks for last night..muah <3-kinuha ko yung litrato at nagulat ako nang nasa litrato ay ako na nakapikit ang mata at yung babae na
may mask ay nakapatong sa akin.. naka-bra lang siya..ako naman walang pantaas.. taena!!..sino ba yang
mask lady na yan!!..t*rantado naman oh!..namomroblema na nga ako dadagdagan pa niya!!!!..
RENALYN'S POV
andito ako ngayon sa likod ng school, sa may puno ng mansanas,naka-upo sa tabi nitong puno..umiiyak
mag-isa na parang baliw... katabi ang tatlo kong mga kaibigang babae, nakaupo sa harapan ko naman
ang kaibigan kong lalaki
"alam mo bespren, hindi naman siguro yun magagawa ni erwin sayo" sabi ni grace.. and yeah, habang
umiiyak ako eh kinuwento ko sa kanila lahat ng nangyari..alam na nila yung totoo dahil kinuwento namin
sa kanila lahat lahat ni john... at ako naman, kinuwento ko pati itong litrato ni erwin w/ a girl...
natagpuan ko lang ito na nakadikit sa pintuan namin sa bahay kaninang umaga..masakit, nambabae na
kaagad si erwin dahil lang sa inakala niyang nanlalaki ako?!..ganun na ba ako kababaw kaya siya
naghanap ng iba?!..tae! ayoko ng ganito!!..tuluy-tuloy lang ang pag-iyak ko...masakit :(
"ren... may pakiramdam ngay ako" sabi ni queena.. kaibigan na namin siya, since napatawad na din siya
ni john at nila grace and karel
"haynaku queena, nag-eemo tayong lahat tapos sasabihin mo may pakiramdam ka? anu yun? nilalagnat?
sinisipon?" sabi ni karel..pinalo naman siya ni queena
"loka hindi,pakiramdam ko si jessica yung mask lady diyan sa litrato"..napatigil ako sa paghagulgol..at
lahat kami agad-agad tinignan yung litrato.. somehow, natatakpan talaga ng mabuti yung mukha kaya
hindi namin ma-identify kung si jessica nga..eh kasi naman po, yung mask ba naman eh malajabawokeez??.. tsk.
*krrriiinnggg *krrriiinnggg
"haist, ambilis mag-time".. sabi ni john.. tumayo na kami at maglalakad na sana ako nang pigilan ako ni
john
"no ren"
"huh?"
humarap si john sa kanila queena
"sabihin niyo nalang sa mga professors, sobrang lumubha karamdaman ni ren kaya hindi siya
makakapasok buong hapon"
"aye aye" sabi ni grace
at humarap na rin sa akin si john
"b-bakit? okay naman ako ahh?"
binatukan ako ni john
"aruy >3<"
"tingin mo ba ren okay lang yang hitsura mo? mugto-mugto ! parang kabibili mo lang nga isang malaking
bag!.. buy one take one pa!" sabay turo ni john sa dalawa kong eyebugs
"tse!"..pinalo ko nga..pilosopo toh..nag-eemo ako tapos heto siya mambabara =_________=
"halika" at hinawakan niya kamay ko
"t-teka john"
"ren, i am here for you as a friend"..pinunta niya ako sa parking lot at nagdrive siya ...papunta
sa...sa...bahay namin
"john?"
"ren, magpahinga ka..kaylangan mo ng lakas bukas"...teka? lakas? anung pinagsasasabi nito??..
"pasok na"
"p-pero---"
"no ren..magpahinga ka". i can hear the thoughtfulness in his voice, nag-nod ako at bumaba na sa kotse.
"uhm..t-thanks" sabi ko
"it's okay, alis na ako"..bago pa ako makapag-salita, humarurot na yung kotse niya palayo sa
kinatatayuan ko..pumasok na ako sa bahay at kumain..nakakagutom eh..para naman mailabas ko ng
kaunti ang sakit sa puso ko, inopen ko yung computer ko at nagstart na mag-update sa
TOTALLYOFFICIALLYMINE.wordpress.com [A/N: don't mind to search, hula lang yan]..after kong magupdate sa blog ko na puros madudugong salita ay in-off ko na yung computer at matutulog na lang
JOHN'S POV
tsk.. g*go ka din pala erwin eh.. tsk...6pm ..andito ako ngayon sa starbucks, sa dulo ng cafe ako
nakaupo... makikipagkita ako kay erwin. i already called him at pumayag naman siya. maya-maya
dumating na siya..mukhang kagagaling lang sa iyak.
"ano nanamang kasinungalingang sasabihin mo?" sabad niya pagkaupo niya sa harap ko pero medyo
malumanay na..
"pwede ba makinig ka muna?"
hindi siya nagsalita..handa na sigurong makinig
"tama ka sa narinig mo na mahal ko si ren..." nakita kong biglang nag-apoy yung mata niya sa
galit..obvious na seloso toh
"pero nireject ako ni ren.." medyo malungkot yung tono ko..tinignan ko si erwin at nagulat siya
hindi parin siya nagsasalita kaya nagtuloy ako sa pagsasalita
"yung sa mga litratong nakita mo, yun yung times na halos bukambibig ka niya, namimiss ka daw niya, ni
minsan ka lang daw tumawag o magtext sa kaniya, ako naman tong si t*nga, sinasamahan siya at
pinasasaya para naman kahit papaano, hindi siya masyadong malungkot kapag wala ka... noong litrato
na kumakanta kami sa bistro ko, binanggit pa mismo ni ren sa mga makikinig na wala ang partner niya
which is you..kakanta na sana siya pero para naman hindi siya mag-isa na kakanta, sinamahan ko nalang
siyang kumanta..at yung litrato na..yung may hawak siyang bouquet ng roses... yun yung..naglakas-loob
akong umamin ng nararamdaman ko sa kaniya.." anu ba toh..naiiyak ba ako!?..tsk! parang di ako lalaki
aah!!.. tinignan ko si erwin at yung mga mata niya eh nagsasabing gusto pang makinig ng mga tainga
niya..
"pero sinabi niya na she sweared ikaw ang mamahalin niya, she sweared to herself na magiging loyal
siya sayo... na hindi niya ako kayang mahalin.. mahirap manreject ng tao erwin, pero nagawa yun ni ren
kasi mahal ka niya talaga..kung sino man yung nagpadala ng litratong yun sa'yo... hayop siya, hindi man
lang niya alamin ang totoong istorya"..seryoso ang tono ko.. tahimik parin si erwin, parang mangingiyak
na.. hanggang sa may naalala ako
"ikaw, pwede mo sigurong ipaliwanang yung litrato mo with that masked lady"..nagulat siya, nanlaki ang
mga mata..maya-maya, huminga siya ng malalim
"pumunta ako sa isang bar, at doon nagpakalunod sa alak.. itong si masked lady naman eh pilit ako
nilalapitan kahit tinataboy ko.. nag-pass out ako, paggising ko nasa isang kwarto ako.. maniwala kayo
wala namang nangyari dahil naka-pants ako noon at tight na tight pa, tsaka, kanina ko lang nalaman na
pinagtripan ako ng masked lady na yun"..hindi ako nagsalita..tinitigan ko siya sa mata, hinahalungkat
kung totoo ba mga sinasabi niya..
*sigh
"ngayong alam mo na yung sa amin ni ren at alam ko na rin ang tungkol sa inyo ng masked lady na yun..
siguro naman handa ka nang harapin si ren?"..nagbuntung-hininga siya..
"asan si ren ngayun?"
"nasa bahay nila"..agad tumayo ni erwin at tumakbo palabas, nakita kong sumakay siya sa kotse niya at
pinaharurot na ito..
*sigh..sana nga magka-ayos na sila.kaht masakit parin sa part ko...basta kapag masaya si ren, masaya na
din ako
--------CHAPTER 35: away
RENALYN'S POV
*streeetttccchhh, hayy..buhay
*bzzt bzzt
*calling
mama
"oh ma, napatawag ka?"
(anak, ngayung 5pm may cruise ship service kami, sabi ng chef namin, pwede kaming magsama ng isang
tao..gusto sana kitang isama)..cruise ship?
"eh ma, si dad nalang kaya?"
(busy si dad mo sa work nila sa company eh..this cruise lasts for 2 weeks, tinawagan ko na si papa mo
para siya nalang gumawa ng excuse letter mo...) tinignan ko yung orasan it's still 3:31pm
(ano anak, game?)
"hayy..cge na nga"
(good, mag-empake ka na ng mga gamit mo good for 2 weeks..hinatyin kita dito sa supreme hotel)
"sige ma"
pagkababa ni mama ng phonecall, agad akong nag-empake.. matapos ay naligo na din..bumaba na ako
sa sala at chineck ang kalan, mga bintana, ang susi, ang mga gripo... nang ma-assure kong safe na ang
bahay, ay lumabas na ako at nagbigay ng kaunting favor kay lola jean saka nagtaxi na papuntang
supreme hotel
*hotel
"oh anak andyan ka na pala..sir, this is renalyn, my daughter"..pakilala sa akin ni mama sa chef nila
"oh nice to meet you dear"..palibhasa amerikano..hayyy
kami ni mama along with the others, sumakay na rin sa van, since madami kami, tatong van ang
kinailangan.. habang nasa daan.. hindi ko mapigilang isipin mga kaibigan ko..mawawala ako ng 2 linggo,
parang nung wala din si erwin ng 2 linggo eh noh..si erwin, kamusta na kaya siya?..mamimiss niya kaya
ako? :( si john ngay kaya??.. =___=
pagkadating namin sa airport, sumakay na rin kami ng eroplano.. since sa airplane ay kaylangan naka-off
ang phone, hindi ko tuloy natawagan mga kaibigan ko... sayang, hindi ko naisipang gawin yun noong
nasa van pa kami..tsk..nasa huli nga naman ang pagsisisi =_=
~~All i hear is raindrops
falling on the rooftop
oo baby tell my why'd you have to go
cuz this pain im feeling wont go away
and today, im officially missing you..~~
kahit galit sa akin si erwin, namimiss ko parin siya..lalo na ngayong mawawala ako for 2 weeeks...hindi
ko lang marinig boses niya para na akong patay na buhay.. sa totoo lang, noong nakita ko siya sa park,
may halong saya ang nadarama ko, kasi atlast bumalik na rin siya, nakita na siya.. kahit galit yung boses
niya, ang saya ko, narinig ko ulit boses niya..pero hindi ko nadama yakap niya, halik niya, at ngiti niya :(..
~~I thought that from this heartache
I could escape,
But I fronted long enough to know
There ain't no way
And today, I'm officially missing you~~
ang sakit.. siguro, ito talaga ng kahahantungan ng lahat..pasalamat ako sa Diyos, itong cruise na ito ang
magiging daan para maipahinga ko naman ang sarili ko sa lahat ng nangyari.. at sana sa pagbalik ko doon,
masaya na ako at handa na para makapiling siya habambuhay
~~ooo cant nobody do it like you.
said every little thing you do
hey baby says stays on my mind
and I'am officially~~
*kalabit kalabit
tinanggal ko ang nakasaksak na earphones ko para marinig si mama
"bakit ma?"
"anak, you're sad"..nakita ko sa mata ni mama na concern siya, at mom knows best talaga, alam niya
kaagad na malungkot ko eh nakikinig lang naman ako ng kanta
i only smiled at her, pero yung mahinhing ngiti lang
"tell me"
buong istorya ikinuwento ko kay mama, simula noong kay carlo hanggang sa situation namin ni erwin
ngayon.. my mom eagerly listened to everything say, good listener si mama, she also had a good
instinct...
"ren, i'm sure magkakaayos din kayo, besides, buti nga niyaya kita sa cruise na mangyayari atleast
malilibang mo saglit ang sarili mo"
"thanks mom".. maya-maya'y dumating na yung flight attendant na may dala-dalang tray of foods,
kumain na kami ng dinner..
8pm, andami nang nakatulog..pati si mama nakatulog na din.. uunti lang siguro ang gising...haist,
matuloy na nga yung kanta
~~All I do is lay around
Two ears full tears
From looking at your face on the wall
Just a week ago you were my baby
Now I don't even know you at all
I don't know you at all~~
~~Well I wish that you would call me right now
So that I could get through to you somehow
But I guess it's safe to say baby safe to say
That I'm officially missing you~~
sana, kung malaman ni erwin na sumama ako sa cruise, susundan niya ako..since dad naman niya ang
gumawa ng event na ito eh, siguro naman alam rin yun ni erwin diba?... if he really loves me and trusts
me, susundan niya ako..pero mukhang malabo, galit pa rin siya sa akin eh >__< ni hindi ko nagawang iexplain sa kaniya lahat lahat... matatanggap pa kaya niya ako?
*sooob
"miss"
"ayy flatscreen!"
"eh?..adik ka miss hehe, heto oh" at may inabot siyang panyo sa akin..
"para sa yan?"
"para sa luha mo, kaysa naman papel ang pampahid mo.." kinuha ko yung panyo at saka pinunas sa luha
ko,nasa harapan ko siya, nakalingon siya sa akin, nasa side kami ng bintana, eh since may space sa gilid
namin, dun niya nilusot yung panyo
"gusto mo ice cream? meron ako" at tinaas niya yung transparent plastic bag, ang laman ay selecta
cookies n' cream
*sigh..DE JA VU nanaman >__<, inabot niya sa akin yung plastic na spoon at nagscoop na rin ako
"ano pangalan mo?" tanong niya
"renalyn..you can call me ren"
"hi ate ren"..yeah, mas bata siya sa akin,, i think 13 or 14 y/o..naalala ko nanaman si christian,yung
kapatid ni jessica, God bless him .. :(
"ikaw anu name moh?" tanong ko sa kaniya
"Guion France po..you can call me Guion"..
O____________O
is this fate?! ang pangalan na gusto kong ipangalan sa long gone little brother ko ay mismong pangalan
ng batang ito?...mapagloko talaga ang tadhana
"ate, natulala ka??"
"ahh..w-wala, kapangalan mo kasi yung little brother ko"
"ganun po ba, sana po sa pagbalik natin, gusto ko po siyang makilala"..i smiled at him, kung alam niya
lang, pero i didn't bother to tell him, maybe next time. matapos naming kumain ng ice cream, nakatulog
na din si guion kaya natulog na din ako
*tap
"ren, anak, andito na tayo..gising na"
minulat ko mga mata ko at tinignan ang orasan, 9:21 in the morning... bumaba na kami sa airplane at
sumakay sa van... katabi ko ngayun si Guion, ang kulit niya..pero masayahin..kahit papaano, sa buong
biyahe dito sa van eh, hindi ako nabore..
"ate Ren, meron nga po akong pinsan eh, kasing edad ko lang po pero patay na daw po"
"paano?"
"hindi ko po sigurado pero lumaki po kasi akong hindi kapiling ang tunay na magulang... hindi ko po
nakilala ang tunay kong magulang pero nakilala ko po ang mga pinsan,tito,tita ko po"
i feel sorry for him and his couzin
maya-maya'y nakarating na kami sa port/harbor kung saan matatagpuan namin ang cruise ship, ang
ganda ng ship, malaki, kulay white with shades of blue sa railings, kumikinang sa liwanag ng araw..
mabuti nalang at naka-shorts ako atleast hindi masyadong maiinitan, pag pantalon kasi iinit lalo...
"all aboard!" sigaw ng isang lalaki mula sa railings ng ship
isang line kaming umakyat sa ship, si mama sa harapan ko, si guion naman sa likod ko..
pagkadating namin mismo sa deck ng ship..grabe!!..ang ganda! ginuide muna kami ng mga seaman sa
aming mga tutulugan..after noon, nagkita-kita kaming lahat sa deck ng ship..maya-maya pa daw
ipapaandar ang ship..itutour pa daw muna kami ng mga seaman... bawat worker ng supreme hotel may
sariling seaman, kami ni mama may sariling seaman..siyempre nagpakilala muna siya
"i'm trey, nice to meet you" nakipagshake hands kami ni mama sa kaniya..he looks maybe 3 or 4 years
older than me
una niya kaming tinour sa mismong deck na kinatatayuan namin
"dito po sa view ng right side ng ship, we call it starboard dito naman po sa left we call it...." blah blah
blahb xD..next na pinasyal kami sa pinakailalim ng ship which is the engine floor, kung saan
matatagpuan ang mga engine na magpapatakbo ng ship, tinuro sa amin yung mga ginagawa ng bawat
machine
"ito pong red na malaking button na po ito, ito po ang main button sa lahat ng machine, pindutin lang po
ito, magshushutdown lahat ng machine, and vice versa"... next ay pinunta kami sa hallway ng mga
rooms
"ito po yung hallways" then dinala kami sa isang malawak na restaurant kung saan magseserve si mama,
next is yung entertainment area, malawak din.. may billiards, boardgames,dance central, bingo and
other things na pangentertain... sumunod ay yung gym, malawak din, makikita mo yung view sa labas
mula dito... next ay yung room kung saan minomonitor ang direksyon ng ship..yung may wheel ngay na
iniikot XD..next ay tinuro sa amin ni kuya trey kung saan matatagpuan yung mga lifeboats, lifevests, mga
pito, medical kit, salbabida..lahat nasa stockroom na malapit lang sa hallways ng mga tutulugan namin.
last stop namin ay yung pinakatuktok ng cruise ship....ng MALAWAK NA SWIMMING POOL *drools,
parang gusto ko kaagad magswimming, kumikinang-kinang pa yung tubig dahil sa sikat ng araw... then
binigyan kami ni kuya trey ng pito..incase daw may emergency, tatakbo kaagad sila kung nasaan kami.
"mayroon pong tracking device yang pito...kapag nagpito po kayo, malalaman po namin kaagad kung
nasaan kayo.. kaya as much as possible huwag niyo po yang tatanggalin sa leeg ninyo"
"salamt iho"
"calling all seamen, please proceed to the chief's room"
"una na po ako" sabi ni kuya trey
"sure iho.."..
"ma, para saan yun?"
"siguro papa-andarin na nila itong cruise ship.."..wow, bigla akong na-excite..hihi
-------------CHAPTER 36: too late
ERWIN'S POV
sh1t!.. bakit ngayon ko lang alam! bakit ngayon lang?!?
FLASHBACK-ing
"ren..ren..buksan mo itong pinto"..katok ako ng katok sa pintuan ng bahay nila kaso walang
sumasagot..hanggang sa may napadaan na isang matandang babae
"ahh..iho, sinong hinahanap mo ??"
dahil magalang naman ako eh, malumanay akong nagtanong kay lola
"uhmm, mawalang-galang po, pero hinahanap ko po kasi si Renalyn"
"aahh, ang pamilyang Ledesma??"
"ahh opo"
"naku, gabi na iho ah, alas-syete na..ka-aalis lang ni ren kaninang mga alas-kwatro na may dalang
traveling back at maleta.."..huh??
"m-maleta po?..bakit saan po siya pupunta?"
"uhm, ang naalala kong sabi niya eh, may cruise ship activity daw ang mama niya eh ngayon sasama
siya..bago siya umalis humingi siya ng favor sa akin na dahil hindi uuwi ngayong gabi ang papa niya, kahit
bantayan ko ang bahay nila at tawagan sila kaagad kung may something na nangyayari"..p-papa ni
ren??..ibig sabihin bumalik na yung papa ni ren?!..sh1t talaga, sa tatlong linggong wala ako, hindi ko na
nababalitaan mga nangyari sa buhay ng minamahal ko..napaka-iresponsable ko kasi
"g-ganun po ba"..bigla akong nanghina..huli na ang lahat..hindi ko siya nagawang abutan..sh1t, ang
t*nga ko kasi! pinairal ko ang galit ko!!
nagpaalam na ako sa matandang babae at pinaharurot ang sasakyan papunta sa supreme hotel, i
entered my dad's office and saw him there
"oh erwin, napadaan ka??"
"dad, anu po yung cruise ship na tinutukoy nila?"
"ahh yun ba..ka-aalis lang nila eh, baka bukas nakarating na sila doon sa harbor..bakit?"
"ehh dad, bakit hindi mo sinabi sa akin??"
"son, may nangyari ba??"
"dad tell me, saan yun?"
"sa may ((((((((((((((()))))))))))))"
"thanks dad" aalis na sana ako kaso pinigilan ako ni dad
"bakit po?"
"son.. y-you're mom's sick..n-nasa ospital siya ngayon sa SK, you better visit her"
"p-pero dad yun cruise.."
"alam ko hinahabol mo si ren, pero don't worry, dadaan yung cruise ship na yun sa SK..doon mo nalang
siya tignan"
"sure ka dad??"
"yes, ako ang nagplano ng route at places na pupuntahan ng cruise na yun."
"cge dad, papa-book na ako ng flight"
"sure son"
end of FLASHBACK-ing
andito na ako ngayon sa bahay ng mom and dad ko..sh1t talaga..hindi na ako makapag-hintay na
puntahan si ren, WORST, ang flight to SK ay bukas pa..pakiramdam ko hindi ko kayang maghintay
hanggang bukas.. nakakainis na talaga.. bakit ba kasi nagalit ako kaagad imbis na pakinggan muna
siya?..nasa huli talaga ang pagsisisi.. sana nga lang...sana talaga.... hihintayin ako ni ren...don't worry ren,
i'll come for you
CHAPTER 37: grace x danmer
GRACE'S POV
"hayy ang lungkot naman ng day na ito"
"yah, for sure, magiging malungkot ang buong 2 weeks natin dito sa school =___="
"yeah,agree ako"
"oh girls, nakapalumbaba kayong tatlo diyan?"
"oh ikaw pala john"..may dala-dala siyang supot ng snacks... ui!!!
"NOVA!!.." sabay hablot ko kaagad ng NOVA..nagulat yata sila, eh napatingin sa akin eh..
"he-he-he"
"favorite?"
"yeah ^___________^"
"hayy, sayu na nga yan..bahala ka kung anung gusto mong gawin diyan"..sabi ni john..yehey!!
haha..TAKE NOTE: hindi ako gumastos may pero nova na ako..ahahahah
habang kumakain..ang tahimik..nakakabingi =___=
"anu ba yan, ang tahimik natin haa" sabad ni karel
"oo ngay, yung pag-nguya lang ni grace ang naririnig" sabi naman ni queena..eh??..LOL, sila kasi juice
lang ang iniinum..hahaha..
"i miss ren"..out of the blue na nasabi ni john
"WE miss ren" pagkokorek ni queena
"yeah, walang makulit, walang tsismosa, walang madaldal... haayyy"
"anu ba guyz, let's be happy for her, alam ko she's happy now dahil for the first time nakasakay siya sa
cruise ship"
"tama" pag-sang-ayon ni queena sa sinabi ko
"sige, magmalling tayung apat ngayon!!" sigaw ni karel
*uwian
"yey! mall mall mall mall" anu ba tong karel na toh.. excited?!
lumabas na kaming apat sa school at sumakay sa kotse ni john para pumunta na sa school..buti nga
kamo eh, hindi naiilang si john dahil all girls kasama niya..siguro dahil assure na siyang kaibigan niya
kami kahit ano pang isipin ng mga tao
"ui! grace..tara doon!" hinila ako ni karel sa isang dress boutique, sumunod nalang sila queena at john sa
amin
"heto? o heto?" sabay angat ng karel ng dalawang dress, yung isa pink yung isa rainbow..
"yung pink"..sabi ko..
"=___=" aba! sumimangot ang lola niyo?!
"oh bakit ganiyan hitsura mo?"
"tsk, pipili ka nangalang yung plain color lang..tsk, amboring mo teh"..
"tsk, nagtanong ka pa "..hahayyy, habang nasa loob kami ng boutique, namataan ko si queena at john na
tumatawa habang nag-uusap..aba, i smell something fishy, tsaka since naging magkaibigan si queena at
ren, hindi na gaanong nagmemake-up si queena, kaya ayun, mas lalong lumalabas ang natural beauty
niya
"speaking of *ehem" sabi ni karel..nakangisi ang mokong sa akin!..she pointed someone at my back,
lumingon naman ako ang saw...saw...danmer.. ^//////////^ with a glittery blue dress in his hand..
itinapat niya ito sa katawan ko
"hmm..bagay sayo, sukatin mo" sabay bigay sa akin ng dress, FROZEN sa kinatatayuan..she karel naman
halatang nagpipigil ng tili..haist.. nang may binulong sa akin si danmer
"wear it, we'll go somewhere" without hesitation, agad akong pumasok sa dressing room..adik much
ba?..hehehe...
"woooww!!! bagay sayo bespren!!!" tili ni karel, si queena at john nasa tabi na ni karel at mukhang
namangha din
"grace! you look gorgeous!!" sigaw naman ni queena
"ganda mo sis" yayks!, nag-beky action si john..hahaha..sabay binatukan siya ni queena..hahaha,
"wear this" sabay abot sa akin ni danmer ng isang glittery blue stiletoe..srsly? what's happening?!? oh
well, sinuot ko nalang and danmer reached his hand for me
*blusssshhhh
^///////////////////////////^
tinanggap ko kamay niya at inalalayan ako ni danmer maglakad
"thanks guys" sabi ni danmer sa kanilang tatlo..what?!?
"t-teka.. set up toh?!" tanong ko sa tatlo..ngumiti lang ang 3 idiots!!..grrr, patay sila sa kin! huh, nirereto
nila ako sa isang gwapong nilalang?..de joke lang, siyempre gusto ko naman noh..hihi.
pagkadating sa parking lot, sumakay na kami sa car at nagdrive na siya.. while driving
SILENCE... more driving... MORE SILENCE...nakakabingi.. =_____= tsaka kanina pa nagdadrive si danmer
ahh? san ba ako neto dadalhin?
"uhm, danmer, saan mo ako dadalhin?"
"sa heaven"..sabay binilisan niya ang takbo niya..waaaaaaaahh!!!
"hala naman danmeerrrrrr...ayoko pa mamataaaaaaaayyyyy"
"hahahahahahahah"
O__________O then ni-lessen na niya yung speed
"whew, wag kang nagloloko"..loko pala toh eh >__< mga maybe 3 hours na siyang nagdadrive..kaya heto,
gabi na =__= i think maybe 7? kasi madami nang bituin eh tsaka ang ganda pa nung moon, maliwanag,
full moon.
hanggang sa tumigil si danmer sa isang place.... place ng.... ng....
HOT AIR BALLOON
"d-danmer??" bumaba na si danmer
"come" sabay bukas ni danmer ng pintuan sa side ko, he held my hand at inalalayan ako papasok sa
isang field na naka-enclosed..walang tao, tanging ilaw lang ang nagpapa-ilaw sa paligid.. binuksan ni
danmer yung fence at lumapit kami sa hot air balloon, inalalayan niya akong sumakay at sumakay na din
siya..srsly?? first time kong makasakay ng air balloon..natatakot tuloy ako.. nagsimula na si danmer na
paliparin yung hot air balloon, nang putulin na niya yung lubid na nakatali sa lupa, biglang gumalaw yung
hot air balloon at unti-unting umaangat..yayks!!..nakakatacute >___<
patuloy lang sa pag-angat ang hot air balloon...parang makakalabas kami ng universe nito aah xD.. nang
maka-akyat na ng husto yung balloon..napa-wow naman daw ako
"ang ganda ng view!" oo, ang ganda ng view, pagkatingin ko sa baba, mga ilaw ng city, ng mga
bahay..ang ganda, parang mga glitters na kumikinang, then tinignan ko yung langit, ang ganda..kitangkita ko yung kalawakan ng mga bituin at ang naghaharing liwanag ng buwan... ang sarap din hangin..
hanggang sa may yumakap sa likod ko
"did you liked it??"
i faced him and smiled
"super danmer..thank you"..at may nilabas siyang bouquet of blue roses sa likod niya..grabe, paano niya
alam na blue and favorite ko? .hihihi, kinikilig tuloy ako ^//////////^, kinuha ko yung bouquet at inamoy
ito..amoy rose siyempre..FRESH roses..., until danmer held my cheek
"i love you ..grace"..hindi ko namalayan, naluluha na ako..can this be happening?! sana totoo ito..ayoko
namang biglang magigising sa sahig ng mall tapos malalamang nanaginip ako..haist, kinurot ko pisngi
niya
"aray aruuuyyy"..hahaha,cute niya..hinimas-himas niya yung pisngi niya na kinurot ko
"phara shaan yun?"..
"wala lang.. naninigurado lang na hindi ako nananaginip"..and i gave him my sweetest smile ever...then
hinawakan niya waist ko at inilapit sa kaniya
"then let me prove to you na hindi ka nananaginip" inilapit niya ang mukha niya sa mukha ko to the
point na ramdam ko ang paghinga..hmm, bango..LOL, then he kissed me..passionately, until i decided to
kiss him back, nabitawan ko yung hawak kong bouquet of roses..hindi ko na pinansin, i hugged his neck
and we kissed ...my first love, my first kiss, my first flight from a hot air balloon, my first bouquet, at for
the first time, tumibok ng mabilis ang puso ko for the sake of LOVE, i am thankful, lahat ng first ko,
inagaw niya.. i wish, si danmer na talaga..siya na talaga...for the rest of my life.
---CHAPTER 38: barrel
-- DAY 1 (monday) --
RENALYN'S POV
i'm here alone.. sa deck..nakasandal sa railings, hearing and watching the waves splashing... ang presko
ng hangin.. madaling araw palang, marami pang bituin sa langit, ganitong oras kasi nag-umpisa ang
trabaho ni mama at ng mga kasamahan niya..kaya no choice kundi gumising na din ako para may
kasama si mama in case na may kaylangan siya... hayyy, namimiss ko nanaman si erwin at si dad..urgh,
saglitan ko lang silang nakasama pareho, si dad, hindi ko gaanong nakakabonding kasi sa work niya..si
erwin, pagkabalik niya kasi galit siya kaya hindi ko man lang siya naka-usap ng matino =___=..sila karel,
queena, at john..nag-conference call sa akin..balita nila na may lovelife na daw si grace, si karel naman
aquaintance parin sila nung gwapo guy raised to the nth power..si queena and john?..oh well, biglang
nasabi ni karel na may something sa dalawa..deny deny naman yung dalawa..hahah, nakakatuwa talaga..
buti nga kamo ganitong oras gising na sila kaya nakuwento nila sa akin..
"ate"..huh?
"oh guion ikaw pala" papalapit siya sa akin habang nagkakamot ng magulong ulo
"kagigisng mo lang ah, bakit ka lumabas kaagad? ang lamig kaya"
"okay lang ate, nakajacket naman ako eh, tsaka kakain na sana ako kaso nakita kita dito..kaya
sasamahan na muna kita"..ambait na bata naman oh..heheh, siguro kung buhay pa si little bro ko, 11 yrs
old na siya ngayun.. magiging magkalaro sila ng kapangalan niya na kasama ko ngayon
"cge, sabay nalang tayong kakain mamaya"..nag-nod siya at tumabi sa akin.. sabay hawak sa railings
"ate, ang ganda ng dagat noh?"
"yeah, nakakawala ng stress"
"asus, si ate talaga, wag mo na kasi masyadong isipin kung anu man yun..enjoy lang tayo dito sa cruise
ship"
"siguro nga tama ka"...umupo kami ni guion sa isang bench dito sa deck at nagkwentuhan....nabanggit
ko pa na namimiss ko na yung little brother ko..ang dulas kasi gn dila ko =__=
"ako rin ate eh, namimiss ko na yung couzin ko"
"anung pangalan ba ng couzin mo?"
"uhmm..sa pagkakatanda ko po..uhmm, pher yata?"..nge?!?! PHER?..as is P-H-E-R?..loko
"eh sure ka?.."
"h-hindi po eh, basta po may -pher yung name niya..pero may picture ako niya.."..nilabas niya yung
picture sa bulsa ng pantalon niya at ibinigay sa akin..pagkatingin ko??
FROZEN
"yan po yung picture namin noong namasyal kami sa EK with my adopted parents"
still FROZEN
"nakakamiss po talaga siya..hayyst, malapit na nga po birthday niya eh"
still FROZEN
"uhh..ate, okay ka lang poh?"..nakatitig pa rin ako sa litrato..hindi toh maaari, imposible diba???
"uhm, guion..matanong ko lang..p-pero, ang pangalan ba ng pinsan mo eh..."...hindi talaga maaari
"ang pangalan ba niya eh CHRISTOPHER CASTRO?"
"opo!!..p-paano niyo po siya nakilala??"..hindi talaga maaari..para na akong pinagpapawisan ng malamig
dito..i tried my best to smile
"u-uhh..k-kakilala ko yung a-ate niya..si j-jessica castro"..yeah, si jessica castro, ang dakilang reyna ng
mga pirata na siya mismong pumatay sa kapatid niya at pinsan ni guion na si christopher..ang batang
tumulong sa akin, ang batang binaril ng ate dahil lang sa pagliligtas sa akin..
"hala ate..bakit ka po naiiyak??" takang tanong ni guion..
"ahh..w-wala, hehe, dahil kakilala ko ate niya, madalas ko ding nakakabonding si christopher"..nice lie
renalyn =_=
"ate, huwag ka po mag-alala, kung nasaan man po siya eh siguradong masaya siya para sayu"
"thanks" at niyakap ako ni guion..since katapat ko ang top deck na may swimming pool, may nakita
akong anino ng tao sa taas na obvious na nakatingin dito sa baba, hindi ko maaninag yoong hitsura niya
kasi madilim pa.. napansin niya yatang nakatingin ako sa kaniya kaya agad siyang umalis at bigla nalang
nawala..creepy >__<
...
hours past,8am, kumain na kami ni guion, since sumikat na din ang araw, naisipan namin ni guion na
magpalipas ng oras a entertainment room..doon kami sa dance central..sasayaw..hahaha, nakakaenjoy..ang bibo bibo ni guion, energetic XD..after naming sumayaw, triny na din namin ang swimming
pool, dahil bata ang kasama ko, shorts and sando lang ang suot ko..alangan naman na bikini?..helllooo???
Parental Guidance in need! ..heto kami ngayon, nakaupo sa gilid ng pool while nakalublob ang
paa..napagod kakaswimming eh, hehe..
"guion, mataas na yung araw oh...pasok na muna tayo"
"sige po ate"
nagshower na ako at nagbihis, pumunta sa deck at doon ko nakita si guion, sitting under the umbrella
"oh ate, ikaw pala"..at umupo ako sa tabi niya
"ate, gusto mo??" at may inabot siya sa akin..NANANADYA BA TALAGA ANG TADHANA?!
"thanks"
"ate, gusto mo rin ba ng selecta cookies n' cream??"
"yeah, favorite ko"
"hehehe, parehas pala tayu ate"
maghahapon na ng makarinig kami ng sigaw..i think sigaw ng seaman na taga-outlook
"floating barrel on starboard!!" sa pagsigaw niya agad-agad nasilabasan ang mga seamen..kumuha ng
lubid at kung anu-ano bang ka-ek-ekan.. tumayo kami ni guion at sumampa sa railings para makita yung
kinukuha nila sa tubig, may iba ring tao na nanunuod.. pagka-angat ng barrel, malaki siya... at halatang
babad na babad sa tubig..
"lagare!" sigaw nung isa..agad namang may kumuha ng lagare at ibinigay ito sa sumigaw, maya-maya
dumating na din yung captain.. dahan-dahan nilang binuksan yung barrel, pagkabukas
nila..umaalingasaw na mabaho ang naamoy..napatakip kaming lahat ng ilong ng di oras..grabe anung
amoy yun?!..may tubig sa loob at barrel kaso madumi, dark brown something na ewan,
"spill it" command ng captain, walang nagawa yung mga seamen, kahit mabaho they still spilled it...and
GOSh!!
O___________O
"aaaaaaahh!!!"
"yuk!!!!"
"eeeeeeeeeww!!!"
"dali, ipasok niyo lahat ng mga tao!" command ng captain sa mga seaman..inalalayan naman kaming
lahat na pumasok sa loob..grabe, parang masusuka ako .. bigla akong nahilo at talagang masusuka na
ako..
"ate?"
napatakbo ako papuntang banyo
*bwaaaaakkkk
*flush.. nang makasuka na ako, nagmumog ako at saka naghilamos na din
"ate!" sabad ni guion pagkapasok niya sa banyo, hinimas-himas niya yung likod ko
"guion, female cr toh"
"okay lang yan ate, maiintindihan naman nila, tsaka hindi ako namboboso..grabe ate noh?..kadiri"
"oo.. sino kaya may gawa nun?".. sa mga nagtataka? ang nakita lang naman po namin ay isang bangkay
na na-aagnas na, natatanggal yung balat, nakikinita na yung bungo, hindi malaman kung anu yung
hitsura ng bangkay.. sa amoy palang nito, obvious na kaka-agnas lang nito..still fresh..
-------------------CHAPTER 39: necklace
-- DAY 2 (tuesday) --
kumalat na sa buong cruise ship ang natagpuang bangkay sa isang barrel, pina-abot na rin ng captain ang
balita sa Philippine Marines, kaya maya-maya ay darating na ang helicopter para kunin ang bangkay at ieksamin... lahat kami? still in terror... pero ina-nnounce naman ng captain na huwag kaming mabahala
dahil okay na ang lahat. he assured us na magiging safe kaming lahat
andito ako ngayon sa bunk bed namin ni mama, nakahiga sa upper bed, si mama kasi sa lower bed..
pinagbawalan muna ng captain na pumunta kami sa deck kasi nililinis palang nila..mahirap kasing
matanggal yung amoy >__<
"ren anak?"
"oh ma..bakit wala ka sa kusina?"
"remember? day off ko, bumisita lang ako doon, kahit day off ko ngayun nagtanung ako kung may
pwede ako maitulong..kaso wala daw eh..ampp >3<"...hahaha, parang bata si mama,
"hahaha, masyado ka kasing masipag ma"
"asus, nambola ang dalaga"..
"hahahaha"
*bzzzt bzzzt
"uhm anak, saglit lang haa, may tumatawag"
"ok". kinuha na ni mama yung phone at kinausap yung tumatawag..kaibigan niya yata eh..para naman
hindi ako mainip dito sa bed ko, lumabas nalang ako at tumungo sa swimming pool.. pagkadating ko
doon eh may mga taong nakasandal sa railings para panuorin yung paglilinis ng deck sa baba. umupo
ako sa shade nang may nag-offer sa akin ng drink.tinanggap ko naman at ininum ito..hhmm, mango
shake, sarap.. hinanap ng tingin ko yung waiter carrying mango shakes, at sa di kalayuan, nakita ko
siyang papalapit sa akin
"excuse me, pwedeng pahingi ulit ng mango shake? sarap kasi eh, hehehe" ngumit naman siya at
binigyan ulit ako..cge na, oo na, ako na ang adik
maya-maya, may narinig na kaming helicopter sa di kalayuan
"ilabas na yan" rinig kong sigaw ng captain..para maunahan ko na yung ibang tao, tumayo ako agad at
pumunta sa may railings kung saan mapapanuod ko yung nangyayari sa baba.. buhat-buhat ng dalawang
seaman yung bangkay na nabalot ng puting tela, then maya-maya dumamba na sa taas ng cruise ship
ang helicopter, may ibinaba silang parang ladder pero yari sa rope, bumaba ang tatlong lalaking nakauniform tapos buong-ingat na binuhat yung bangkay pataas hanggang sa mailoob na ito sa helicopter...
umalis na yung helicopter at yung mga tao eh unti-unti na ding umaalis sa railings...tinignan ko yung
deck, at sa isang gilid eh may napansin akong kumislap... nagpaalam ako sa captain at sabi pwede nang
pumunta sa deck, agad akong bumaba sa deck at pinuntahan yung sulok kung saan nakita ko yung
kumikislap... pinulot ko ito at ito ay isang kwintas na may nakasabit na cross..silver necklace... yung
hitsura nito parang necklace ng lalaki.. tinago ko na ito sa bulsa ng shorts ko nang naisipan kong tignan
ang phone ko, eh kahapon ko pa hindi yun ino-open eh...LOL, agad akong pumunta sa room namin ni
mama, naabutan kong nakatulog si mama kaya dahan-dahan kong kinuha yung phone ko sa bag ko
atsaka lumabas ulit. andito ulit ako sa deck, pagka-open na pagka-open ko ng cellphone, ko, bumulaga
sa akin ang 56 missed calls at tuluy-tuloy na pagvibrate ng phone ko dali sa tuluy-tuloy na pagpasok ng
messages..naghintay ako ng halos ilang minuto bago mawala yung vibrate.. una kong tinignan yung
missed calls..guess what?
35 missed calls from erwin
8 missed calls from john
5 missed calls from grace
4 missed calls from karel
2 missed calls from queena
2 missed calls from dad
ay grabe, hindi rin nila ako na-miss noh?..lalo na si erwin..iniisip ko kinakalimutan na niya ako
ngayon,,yung pala hindi..tama erwin, sana huwag mo akong kakalimutan dahil babalikan kita..mahal kita
kahit magalit ka pa, sayu pa rin ako babalik..i love you and i missed you. sunod kong hinalungkat ay ang
mga text messages, puros kinakamusta ang trip ko, puros text namimiss nila ako, yung iba group
message lang, yung iba naman quotes..but 1 text caught my attention..a text from erwin, agad agad
kong binuksan ito
--Ren, i'm sorry, sorry dahil hindi kita pinakinggan, sorry dahil nasaktan kita..alam ko na lahat-lahat ren...
sana patawarin mo ako sa ginawa ko sainyo.. namimiss na kita, kung kaylan kasi handa na akong harapin
ka, saka ka nawala.hayyst, araw-araw kitang iniisip.. papunta na ako sa south korea ngayon, my mom is
sick.. sabi ni dad dadaan daw sa SK ang cruise ship niyo..sana makita na kita..namimiss na talaga kita..i
love you and i'm sorry--
*sob
tinignan ko yung message at kahapon lang ito..ibig sabihin nasa Sk na si erwin ngayon..hayy, kung alam
mo lang erwin, matagal na kitang pinatawad noong nasa park pa tayong tatlo nina john. somehow,
nakaramdam ako ng saya sa puso ko, atleast nalaman kong mahal na mahal ako ni erwin, na namimiss
niya ako, na araw-araw niya akong iniisip..hihi, kinikilig tuloy ako..erwin, magkikita din tayo..SOON
nilagay ko na yung phone ko sa bulsa ng shorts ko at pinagmasdan ulit yung tanawin ng malawak na
dagat, walang makikitang lupa sa paligid..pure H2O.. and clear blue sky pa ang nasa kalangitan..ang
ganda ng view, pwede na akong maging sirena..JOKE!
"ate *sob"..huh?
"guion!" agad ko siyang nilapitan at niyakap..
"bakit ka umiiyak??"
"ate, si papa..*sob".. bumitaw ako sa yakap niya at pinunasan ang luha niya
"ate si papa, *sob, nawawala..*sob".whaatt?!
"p-paanong nawawala?"
"kasi *sob, mangingisda si papa, nangingisda daw siya sa laot kasama ng mga kaibigan niya, then bigla
nalang daw siyang nawala, kahapon daw yun nangyari..*sob, ngayon lang sila naglakas-loob na sabihin
sa amin ni mama *sob"
"sshhh,, tahan na...i'm sure buhay pa si papa mo..huwag mawalan ng pag-asa haa??..oh tahan na..shhh"
"a-ate, s-sana nga"..
"don't worry, asan mama mo ngayon?"
"nandun po sa clinic, hinimatay habang kausap si mang tenor sa telepono..*sob"..niyakap ko ng
mahigpit si guion..masakit mawalan ng ama, naranasan ko na yan, umiyak ako at nasaktan..kaya alam ko
ang nararamdaman ni guion ngayon.
"guion makinig ka, lakasan mo ang loob mo haa?"
"o-opo *sob"
"oh tahan na"
*bzzzt bzzzt
"ay teka" sabay hablot ko ng cellphone ko sa bulsa ko..kasi nasabit yata yung silver necklace kasi
pagkalabas ko ng phone ko eh nasama yun..
"ate..." tinignan ko si guion, lumaki ang mata, gulat na gulat
"bakit?"
"ate, saan niyo yan nakuha!?" sabay turo niya sa necklace na nakasabit sa phone ko
"ahh ito ba, na-----"
"ate, dinukot mo si papa?!" eeh???..dinukot?
"a-anung pinagsasabi mo guion?..h-hindi..na-----" inyamet, pwede ba patapusin niya muna ako??
"ate, necklace yan ng papa ko!"
O_____________O..hindi ako nakasagot..wait what?..necklace ng papa niya? ito? sabi niya hindi kasama
papa niya dito sa cruise ship, mangingisda rin siya hindi naman siya isa doon sa philippine
marine..O___O hindi kaya?!?!?!
"look, guion, let me tell you--"..pakiramdam ko tama yung hinala ko na yung sa barrel nga...yung sa
barrel nga...sana tama nga..
"no ate!" sabay takbo ni guion palayo.. SRSLY?! can't he just listen to me?! ni wala akong ginagawang
masama, napulot ko lang naman tong necklace na toh napagkamalan na akong kidnaper >__<...
sinundan ko siya pero nawala siya sa paningin ko, unang kong tinignan sa clinic at nandoon nga siya,
nakaupo sa tabi ng natutulog niyang mama..umiiyak..gusto ko siyang icomfort, pero umurong ako
noong narinig kong sabi niya
"isa siyang taksil, siya lang ang kinaibigan ko dito tapos pagtataksilan niya ako?! yung papa
ko!!..namimiss ko na..huhuhu"
aruy yun sa part ko ha, walang akong tinataksilang tao.. lapitin lang siguro talaga ako ng mapahamak ng
tadhana =___=
---CHAPTER 40: +_+
ERWIN'S POV
hayy, whole morning nagbasketball lang ako dito sa court, puros mga kalaro ko eh koreano +_+
"erwin, gwaenchana?? (you okay?)"
"eh?" pinagsasabi nila? =__=
"are you okay?"
"ahh,yeah yeah..don't mind me"..at ayun nga, haist, namimiss ko lang kasi si ren
*4pm
"ma, how's the baby??"
"she's kicking"..oh nagulat kayo noh?
eh kasi excuse lang ni dad yung maysakit si mama,..yun pala gusto niya bantayan ko si mama which is 9
months pregnant already while dad is doing business in the Philippines >___< ..mukha bang alalay ang
gwapong mukang ito??..tss,
naalala ko tuloy si ren, kung kami kaya? pag sa future? ilan kaya magiging anak namin nuh?? haynaku,
sana talaga makita ko na siya
"anak, something bothering you??"
"uhm, nothing..namimiss ko lang po siya"..alam na ni mama na si ren ang tinutukoy ko, open ako kay
mama eh, lahat ng nangyayari sinasabi ko sa kaniya..
"you know, destiny can help you to be with her if you take action already"
"huh?"
"hahaha, hay, ewan ko sayu"
*tok tok
"come in" sabi ni mama..andito kami ngayon sa hospital, naglalaber na kasi si mama..haist
"oh ikaw pala john"..john?? lumingon ako at nakita ko nga si john
"tita^_^" inangat niya yung transparent na supot with selecta ice cream cookies n' cream =__=
nananadya ba ang selecta ice cream ??..joke.. peace men =__=V
umupo si john sa tabi ko at binuksan na yung ice cream, kumuha na ako ng plastic spoon at saka
nagscoop ng ice cream..ang sarap talaga..scoop pa..sige pa..scoop pa
*toink
"aruy, bakit mo ako binatukan pinsan??"
"eh hinay-hinay ka lang kasi sa pagkain!"
tch, binatukan ko din..para fair :P..okay na kami ni john, back to normal...bilis noh? mahal niya parin si
ren ngayon, at yun ang nakasakit ng damdamin ko pero sabi niya, he will do his best 'daw' na kalimutan
si ren at ipaalala sa sarili niya na friends lang talaga sila.
"visiting hours are over" announced ng nurse na kapapasok sa room, lumabas na kami ni john at
namasyal saglit sa baywalk, tapat ng kasi ng ospital eh dagat na..grabe, i really miss her, siya kaya?
namimiss niya kaya ako?
"uhh, erwin"
"yeah?"
"salamat haa?"..huhh??
"salamat saan?"
"sa pagiging gwapong pinsan..hahahaha"..tch, binatukan ko nga..hahaisst,
"nagbola ka pa"
"eh totoo naman..parehas tayong gwapo eh..hahaha"..hahahaha, tawa lang kami ng tawa, kwentuhan
ng funny memories noong maliliit pa kami...hahaha., ang sakit na tuloy ng tiyan ko, naiihi na ako
"wait lang john ha, c-cr lang ako"
"sige, andito lang ako"
tumayo na ako at pumunta sa pinakamalapit na banyo which is sa likod ng ospital (yun ang sabi ng isang
lalaking pinagtanungan ko eh) =__= ang layo >_<
after doing my business, naghugas na rin ako ng kamay, pagkalabas ko ng banyo may humawak ng braso
ko at kinulong ako sa mga bisig niya, kumakalas ako pero malakas talaga siya hanggang sa may dalawang
lalaking lumapit sa amin at tinali ang mga kamay at paa ko
"ano ba!!.tulo-----------" may tinakip si guy sa ilong at bunganga ko at alam kong panyo iyun..kinakabahan
ako, nanginginig..kaso i smelled something na nakapaghilo ng ulo ko..para akong nanlalambot,
pakiramdam ko lumulutang ako
*bog +___+
JOHN'S POV
ang tagal naman ng mokong na yun?! huwag niyo sabihing na-flush na siya doon?. haist..puntahan ko na
nga siya, tumayo na ako at naglakad papunta sa banyo sa gilid lang ng ospital, pagkapasok ko wala
naman siya..hmm, baka nandoon siya sa banyo sa likod ng ospital, lalabas na sana ako ng banyo kaso
may biglang nagtutok ng kutsilyo sa leeg ko..ayy grabe anung nangyayari??
"anu to?!"
"huwag kang sisigaw kundi matatanggal na ang ulo mo"..hindi na ako naka-imik..hindi ako papayag na
ihiwlay nila ang gwapo kong mukha sa macho kong katawan no! [okay, masiyado niyang
mahangin]..=___= bigla akong kinabahan.. hanggang sa may tinakip siyang panyo sa akin..TAKE NOTE..
sa buong mukha!! naka-amoy ako ng something, nakakahilo..s...s..sob...sobraaa
*bog +___+
---------CHAPTER 41: abnormal na pangyayari
-- DAY 5 (friday) --
RENALYN'S POV
hayy, ambilis ng araw noh? friday kaagad, wala naman kasing abnormal na nangyari this past two days..
hindi na ako pinapansin ni guion, kapag nagkakasalubong kami? DEDMA.. gusto kong ipaliwanag sa
kaniya, one time nilapitan ko siya at sinabi kong magpapaliwanag ako sa kaniya, pero..todo iwas siya +_+
may party mamayang gabi, mabuti nga eh at nagdala ako ng cocktail dress, red dress na may glitters sa
side which is floor length..isa siyang empire gown.. ^^
4pm ang start ng ball, at ayun, pagkadating ko sa social hall which is sa pinakagitna ng cruise ship na
itoh..andami nang tao, may mga sumasayaw na din. pumunta ako sa isang high table at doon nagstay
"care to drink anak?" lumingon ako and saw mom..awww
"ma, you're tired, you better rest"
"no ren..trabaho ko ito..don't worry about me..just enjoy haa?"
"you sure?"
"im sure" at inabot na sa akin ni mama yung wine glass na may wine siyempre..aalis na sana si mama
pero hinawakan ko braso niya at kiniss siya sa cheeks
"ma, kapag napagod ka, i-upo mo lang haa? huwag mu masyado istress sarili mo"
"hahaha, salamat anak haa?..osha sha"..at umalis na si mama.. ang sweet ko noh? eh mahal ko si mama
eh <3
nilibot ko paningin ko sa uong social hall, looking for guion france, bata-matanda pwedeng magattend...i still need to talk to him, siya lang kasi ang close ko dito besides kay mama >3<
*6pm
"miss, may i have this d--"
"no thanks"..hayst, wala ako sa mood sumayaw! =__=
naglakad-lakad nalang ako dito, until may nakita akong buffet table,
*drools
kumuha na ako ng platito at naglagay ng marshmallow ang hotdog, tapos nagspill ako ng choco sa
platito...yum!!
lumabas ako sa social hall at dumiretso sa swimming pool area, unti lang ang tao doon dahil halos lahat
eh nasa social hall... sumandal ako sa railings at ninamnam ang food :">
well, halos pabalik-balik ako sa pagkuha ng food, ang sarap eh..hahaha.. andito ulit ako sa social hall,
naisipan ko nang dito sa high table ako kumain
"kain ka ng kain ah..mamaya tumaba ka..hehe"
"oh, ikaw pala kuya trey.. i thought on duty ka?"
"day shift na ako, yung mga kasama ko ang night shift"
"aaahh"
"gusto mo maglakad-lakad muna?"
"s-sige".. lumabas na kami ng social hall at naglakad-lakad hanggang sa makarating kami sa deck.
"uhmm..anu pala, yung tungkol sa necklace" sabi ko..ako na nagumpisang magsalita, nakakabagot na eh
=__= masyadong tahimik +_+
"oh, may nag-claim na?"
"actually, necklace daw yun ng dad ni ..ni g-guion" niyuko ko ulo ko..ayoko kasing lumungkot nanaman
dahil galit sa akin si guion
"shhh" at inangat ni kuya trey yung chin ko
"oh, wag na malungkot.. mahahanap din natin yung dad niya"
"p-pero."
"don't worry haa?.. matatapos din lahat ng ito".. eh? matatapos din lahat?..ang gulo, hindi ko siya
maintindihan..
*BOOOGG
"aaaaaaaaaaahhh!!!"
"aaaaaaahh!!"
"heeeeeeeeeelllllllllppp"
wh-what?! anung sigawan yun?..nakarinig ako ng nagsibasag na bintana at pag-break ng mga kahoy
*BOOOOGGSSHHH
"aaaaaaaaahhh"
pumunta ako sa right side ng ship at nasilayan ko sa di kalayuan ang isang ship, obvious naman na ship
kasi sa shape palang niya, then maya-maya, nagpasabog nanaman ng cannon
*BOOOOOOOGGGGSSHHH
"aaaaaaaaaaahh!!" gumegewang ang cruise ship!.. grabe, bigla akong kinabahan.. inaatake ang cruise
ship na toh?..ng ano?!
*ting
si mama! tatakbo na sana ako pabalik sa social hall kaso biglang sinunggaban ni kuya trey yung braso ko
"k-kuya trey"
"no ren, delikado sa loob..doon mismo tinitira yung cannon"..
?____?
p-paano niya alam? argh!! grabe wala akong time mag-isip!!, kinakabahan, naguguluhan, instate of
SHOCK! andaming nagpapanic! nagsisitakbuhan! WHAT'S HAPPENING?!!!..
"everyone! to the lifeboats!" sigaw ng captain sa speaker.. tumakbo ako papuntang social hall para
hanapin si mama, grabe, nagpapanic lahat ng tao, agad akong tumakbo sa may kitchen area pero wala
na si mama.. baka nasa lifeboats na! tumakbo ulit ako papunta sa side ng deck at ang gugulo ng mga tao,
nagpapanic na sumakay ng lifeboats..
NAGUGULUHAN!
KINAKABAHAN!
maya-maya may nagsindi ng something..then tumaas ito at sumabog na parang fireworks..
-S.O.Sa signal looking for help... habang nagpapanic ang mga tao, pumunta ako sa right side ng gumegewang
na cruise ship at nakita na papalapit na yung ship..grabe, kabog kabog kabog kabog..agad akong
nakipagsiksikan sa mga tao
"ma!!" sigaw ko
"ma!! asan kaa!!!"
"anak!" narinig ko, kahit mahina ang sigaw,through all of these voices panicking.. rinig na rinig ko boses
ni mama
lumapit ako kung saan ko narinig yung sigaw
"maaa!!"
"ren!!" sigaw ni mama, wala sa kumpulan ng tao..kundi malayo sa kumpulan ng tao ang sigaw.. agad
akong pumunta sa deck at..at..
"Hi Ren, miss me???"
----------------------CHAPTER 42: a real MOM for me
"hayop ka jessica! bitawan mo nanay ko!!" nangingiyak na ako, andito kami sa side ng deck kung saan
walang tao...dahil lahat ng tao nandoon sa kinalulugaran ng lifeboats
"oh? what if i dont?"
nangingiyak na talaga ako, nakakulong si mama sa bisig ni jessica at may kutsilyo na nakatutok sa leeg ni
mama.. God please! help us!.. sisigaw sana ako ng tulong kaso
"hephep, dare to shout and i'll shoot"..sa kabilang bisig ni jessica, hawak hawak na ang isang baril..na
nakatutok sa akin
"p-please..nagmamakaawa ako.."
"awww, naaawa naman daw ako"
"please, hayaan mo na kami"
"uhm..NO"
"ano ba kasing nagawa ko! sabihin mo! yung kay carlo nanaman!? pwede ba, kinalimutan ko na siya!!"
"hindi na si carlo ang pakay ko, kundi si erwin MO"
O______O
"paksh*t ka jessica! busheeet anong ginawa mo sa kaniya!?!?!?" umaapoy na ang buong aura ko sa galit!
pinapahamak niya mama ko! pati ba naman ang mahal ko, sasaktan niya?!!!
"watch your words ren, sa mga sinasabi mo pwedeng magbago ang isip ko at kakalabitin ko ito"..
hindi na ako nakapagsalita.. shems! si erwin!..si mama!.. tuluy-tuloy lang ang paghagulgol ko..hindi ito
nangyayari
sana bigla nalang akong magigising sa gitna ng social at sasabihin nilang nanaginip ako, kahit nakakahiya
mas okay pa yun kaysa sa nangyayari ngayon..
*sob
"p-please..t-tama na"..
"sorry, but NO.." tinignan ko siya
nasa likuran na niya yung mga manyak niyang alalay
"anak"..umiiyak na din si mama
"ma"..nangingiyak na kaming dalawa, si jessica naman tawa ng tawa.. demonyo ka jessica!!
*splasshhh
O______O
"MAAAAHHH!!! MAAAHH!!! MAMAAA!!!!"
agad akong tumakbo sa railings para sana sundan si mama sa tubig pero agad hinawakan ng mga lalaki
ang mga braso ko
"MAAAAAHH!!!..MAAAAAA!!!!!!!!!!" tuluy-tuloy na yung hagulgol ko, masakit! masakit! sa mismong
harap ng mata mo hinulog ang mama mo sa dagat!..
"TARANTADO KA JESSICA! DEMONYO!!..YUNG MAMA KO!!!! MAAAAAAAAAA!!!!!"
"hahaha, you should thank me ren, nawala na sa buhay mo yung taong kinamumuhian mo"
"NAGKAKAMALI KA JESSICA! MAHAL NA MAHAL KO SI MAMA! KAHIT KAYLAN HINDI KO SIYA
KINAMUHIAN!! NAGING MABAIT NA INA SIYA SA AKIN! AT NAGPAKABUTI AKONG ANAK SA
KANIYA!!..HAYOP KA JESSICA!!..BITAWAN NIYO AKO! SUSUNDAN KO MAMA KO!!! KAHIT SA KABILANG
BUHAY PA!!"..nahihirapan na akong huminga, iyak lang ako ng iyak ..ang sakit, ang pagkawala ng isang
ina, trillions times na sinaksak ang puso ko..mas masakit pa naramdaman ko ngayon kaysa noong nawala
si dad..
―anak, ren.. maligayang kaarawan, naghanda ako ngayon, imbitahan mo mga kaibigan mo “
―no ren, paano mga bisita mo, gusto ko pa silang makilala ng mabuti”
"anak!.. tanggap na ako bilang waitress sa supreme hotel!..yung restaurant ngay sa first floor!"
"ma!, i love it! :">"
"talaga?..osha sha, kunin ko na itoh"
"i wanted to called you pia, but your dad wants to call you renalyn.. ilang beses pa naming pinag-awayan
ang pangalan mo.. then we came up to the idea na ipagcombine nalang".
"anak, ngayung 5pm may cruise ship service kami, sabi ng chef namin, pwede kaming magsama ng isang
tao..gusto sana kitang isama"
"anak, you're sad"
"ren, i'm sure magkakaayos din kayo, besides, buti nga niyaya kita sa cruise na mangyayari atleast
malilibang mo saglit ang sarili mo"
"hahaha, masyado ka kasing masipag ma"
"asus, nambola ang dalaga"
"ma, you're tired, you better rest"
"no ren..trabaho ko ito..don't worry about me..just enjoy haa?"
"you sure?"
"im sure"
"ma, kapag napagod ka, i-upo mo lang haa? huwag mu masyado istress sarili mo"
"hahaha, salamat anak haa?..osha sha"
para akong unti-unting pinapatay..! ang sakit mawalan ng ina, ng karamay..siya ang nagluwal sa akin,
siya na nagpahalaga sa katauhan ko..madami siyang nagawang bagay na makapagsasaya sa akin.. lahat
ng memories with her, ni minsan hindi niya ako tinaasan ng boses, ni minsan hindi niya nagawang
magalit sa akin.. i love my mom, hindi ko makakayang mawala siya...
"MAAAAAAAA!!!" sigaw padin ako ng sigaw, i don't care kung mawalan ako ng boses, hindi ko
kakayaning mawala si mama!!
"anung nangyayari diyan?!" rinig ko na sigaw ng i think is yung captain, nagflash siya ng ilaw sa lugar
namin
"seamen!!! ON FRONT DECK! NOW!" sigaw nung captain
"sh1t" rinig kong sabi ni jessica
"mga kumag! dalhin niyo na yan sa ship!!" sigaw ni jessica sa mga manyak niyang julalay... tuluy-tuloy
parin ang pag-iyak ko..ang sakit talaga..okay lang sa akin kung saktan nila ako, nakawin pagkababae
ko..mga yun makakaya ko pa, pero ang mahulog ang ina sa tubig mismo sa harapan ko.. HINDI KO
KAYA!!!
binuhat na ako ng mga julalay ni jessica, hindi na ako nagpumiglas, nanghihina ako..nanghihina ako sa
nangyari... pagkarating sa pirate ship nila jessica,hinang hina ako kaya tinapon nalang ako basta-basta
sahig..excuse me hindi po ako sako ng bigas :(..napagulong pa ako ng di oras.. agad nila itong pinaandar
palayo, tumingin ako sa cruise ship at madaming nagsisigawang mga tao
"ibalik niyo siya!"
"hooy!!"
mga sigaw nila.. nakahambalusay pa din ako sa deck ng ship nila nang lumapit sa akin si jessica
inangat niya yung chin ko at dinuraan ang noo ko
"sh1t ka ren, kung hindi ka sana nagsisisigaw edi sana hindi tayo nahuli! pasalamat ka nakalayo tayo
kaagad doon!!" sabay sampal ng malakas sa pisngi ko.. heto ako, umiiyak nanaman, nahihirapang
huminga..
4 words, 6 syllables:
hindi ko na kaya
-------------CHAPTER 43: tortured love
"argh!"
naka-blind fold ako ngayon..umiiyak, basang-basa na yung telang nakatakip sa mga mata ko..takte, bakit
ba itong karanasan nanaman?..akala ko hindi na toh mangyayari? akala ko that time magiging masaya na
kami?..akala ko..*sob..akala ko lang talaga..
"hahahaha" rinig kong tawa ng demonyong jessica na yan
nasa gilid lang ako, ramdam ko eh, kasi may sinasandalan ako, pakiramdam ko din umaaraw, dahil nagiinit ang sahig na inuupuan ko ngayon..
ang sakit talaga, hindi ko aakalaing may tao pala sa mundong walang puso sa pagpapahirap...ni hindi ko
na alam kung anung araw ngayon...
maya-maya nakarinig ako ng pagbukas ng pinto at parang may lumabas dito na i think apat o tatlong tao,
kasi madaming hakbang na narinig ko
"oh, gising na pala kayo..hahaha".. sabi ni jessica,..sinong sila?!..
"hmmm! mhmhmh!!" naririnig kong may nagsasalita pero yung tipong may nakatakip sa bunganga..
*boog
"umupo muna kayo okay?"..sabi ulit ni jessica
then naramdaman kong may papalapit sa akin
"halika ren, mag-uusap tayo!" sabay hinila niya ako patayo at kinaladkad sa kung saan man pupunta,
*togsh
*clunk
mukhang pinasok niya ako sa isang room
"upo!!!"
agad akong umupo sa sahig..natatakot ako, kinakabahan ako, ni hindi ko alam kung asan na kami ngayon.
"j-jessica, b-bakit mo ba toh ginagawa???"
"simple, para makaganti"
"a-anong ibig mong s-sabihin??"
"bulag ka ba ren?! o nagbubulag-bulagan ka lang?!!"
"h-hindi ko maintindihan" umiiyak nanaman ako.. para nang dagat ang mata ko
"DAHIL SA TATAY MO NASIRA ANG FUTURE NG PAMILYA NAMIN!! DAHIL SA PAGBABALIK NG TATAY MO
SA KOMPANYANG IYON, NALUGI KOMPANYA NAMIN!!! HAYOP KAYONG MGA LEDESMA KAYO!!"
"j-jessica.."
"HINDI NIYO BA NAIISIP ? NA NAGHIHIRAP KAMI?!"
"j-jessica, naghihirap din n-naman kami"
"OH REALLY?? LIE TO ME!! AS IF MANINIWALA AKO EH NOH?!?"
"j-jessica, n-normal lang pamumuhay n-namin..h-hindi kami mayaman"
"YEAH RIGHT!!..PAKE KO BA?! MABUTI NGA NAMATAY NA YANG KAPATID MO HE! PARA WALANG
DADAGDAG SA MGA PAPATAYIN KO!!"
nagulat ako..hindi ako makapagsalita.. hindi ako makaimik..p-paano niya nalaman yung tungkol sa lil'bro
ko?.. isa ba siyang manghuhula at alam niya yung bagay na yun?!
"OH? HINDI KA NAKAPAGSALITA?!..OOHH SORRY TO SAY THIS, MEDYO LATE MO NANG
MALALAMAN"..tahimik lang ako, hinihintay ang sasabihin ni jessica
"MY DAD IS THE ONE WHO ACCIDENTALLY BUMPED YOUR MOTHER!"
"hayop ka jessica! tarantado! walang kasing sama! demonyo!! pati kapatid ko na nasa sinapupunan ng
mama ko pinatulan niyo!! buong pamilya niyo demonyo!!!"
"HEPHEPHEP, REMEMBER?, CHRISTIAN HELPED YOU, HE STOOD AGAINST ME...LAHAT NG AGAINST SA
AKIN, PINAPATAY KO".argh!!..hayop ka jessica!!! demonyo! demonyo!!
"jessica! kapatid mo pa din siya *sob.. s-sana, pinakinggan mo man lang siya *sob..mahirap mawalan ng
kadugo..a-alam ko nasaktan ka din nung namatay si christian..j-jessica *sob, makinig ka, naging
mabuting kapatid si christian sayo, sinusunod ka niya palagi, once ka lang niya hindi sinunod dahil mas
pinili niya ang tama.. d-dahil sa galit mo sa akin, nagawa mo siyang p-patayin..j-jessica, hindi na tama
tong ginagawa mo..move on and let go, g-ganyan ang buhay *sob, may umaangat, may
bumababa..challenge yang mga yan jessica *sob.. pero sa parte mo sumuko ka kaagad, ni hindi mo ppinaglaban..kay heto ka ngayon, b-binabalot ng kasamaan dahil nagkikimkim ka ng g-galit *sob..j-jessica,
pls..t-tama na"..
moments of silence, hindi siya sumagot..maya-maya,
*SOB
did she j-just sobbed?.. hindi ko man siya nakikita dahil may benda ang mata, pero ramdam ko tahimik
siyang umiiyak
"j-jessica"
narinig kong binuksan niya yung pinto hinila ako palabas, pagkalabas namin sa pintuan tinulak niya ako
to the point na napahiga ako sa sahig.
"kayo n-na bahala d-diyan"...bakit ganun boses ni jessica? umiiyak ba siya?..tapos nakarinig ako ng
nagsara ng pinto.
"oooohh weee, hi miss.." hinawakan na ni manyak yung braso ko
"makinis parin katulad noong dati, saktong-sakto silk lang ang dress mo..pwede nang punitin.hahaha"
hinawakan na niya yung dress ko pero sinipa ko yung gitna niya
"aaaarggghh!! layo!!!!" sigaw ko
may humawak sa braso ko na mahigpit
"tumahimik ka nalang kung ayaw mong masaktan!!"
"aaaaaahhh!!! tulong!!!!!"
then nakarinig ako ng mga naghahalakhakan... huwag niyong sabihin, m-madami silang n-nanunuod??
ERWIN'S POV
sh1t!! ..ito nanaman!!
"oh, gising na pala kayo..hahaha".. sabi ni jessica,.
r-renalyn?..me and john saw her at the corner, umiiyak, basang-basa ang pisngi, nakatali ang kamay...
*boog
"umupo muna kayo okay?".
sh1t talaga, may tape kasi bunganga namin ni john tapos nakatali pa mga kamay namin..nakakainis,
nagagalit ako sa nakikita ko! ang mahal ko pinapahirapan!!
"halika ren, mag-uusap tayo!"
sabi ni jessica at hinila niya si ren papasok sa kwarto atsaka ni-lock ito...
kung alam ko lang na ganito ang mangyayari, sana nung una palang pinakinggan ko na sila ren at john sa
pag-eexplain doon sa park..sana pala, mas pinairal ko yung pagmamahal ko kaysa sa galit ko.. ngayong
nahihirapan na siya, saka lang ako magsisisi..ang WEAK ko naman. parang hindi ako lalaki.. sana pala
nag-aral ako ng kahit anong martial arts para naman maipagtanggol ko ang babaeng mamahalin ko ng
buong-buo.
tapos heto, .. binabastos siya sa harapan namin!..sa harapan ko! sa harapan ng puso ko! para akong
sinasaksak trillion times habang nakikitang sinasaktan siya!
RENALYN'S POV
4 days..four straight days na akong hindi pinapakain..four straight days na akong mahina.. 4 straights
days nila akong sinasampal, hinahampas... h-hindi toh ginawa ng *sob mama ko sa akin, tapos gagawin
nila sakin toh ? *sob
it felt night, kasi malamig, mahangin, tapos may mga nags-snor pa.. gusto kong tumayo at tumalon
nalang sa tubig para makawala na ako dito..mas mabuti pang mamatay na ako kesa mabuhay na untiunting pinapatay.. *sob... since hindi naman nakatali ang mga papa ko, dahan-dahan akong
tumayo...gamit ang dalawa kong kamay na nakatali sa likod ko, kinapa-kapa ko yung railings para
maghanda na ako..tatalon na sana ko kaso
"hephep!!!" sabay may humawak ng braso ko
"saan ka pupunta miss?"
"p-please..p-pabayaan niyo na akong m-mamatay..h-hindi ko na kaya"
"sorry, pero hindi mo naman pwedeng iwan ang dalawang lalaking mahalaga sa buhay mo dito sa ship
diba??"
huh?..napatigil ako, at pinakiramdaman ko ang paligid... long moment of silence, hanggang sa
"hhmm!! mhhmmm!!" may narinig akong nagsalita pero naka-shut ang mouth
"s-sino yun?"... hinahanap ko parin yun pero wala nang nagpaparamdam
"p-pinagloloko mo a-ako.. n-nasa mabuting kalagayan si erwin at john!..sabihin mo sakin na safe sila!!
sabihin m-mo! *sob"..heto na ako, nangingiyak nanaman
"hindi sila safe miss..hahaha"
"*sob... sinungaling!!, kahit ako nalang ang saktan niyo wag lang si erwin please!..pls..huwag lang
siya..p-plss"
humawak lang ako sa railings pero bigla niya akong sinabunutan
"hay! tigas din ulo mo noh? diyan ka na nga!!" sabay tinulak ako ni manyak ng napakalakas.. napaupo
ako sa sahig, at sa pag-upo ko, bumalagta sa akin ang dalawang lalaking gising na umiiyak
"e-erwin...j-john"..*sob..tss, for the nth time, umiiyak nanaman ako..
"hindi mo ba alam miss? all this time pinapanuod ka nila habang hinaharass ka namin..pasalamat ka
hindi pumayag si jessica na kunin namin pagkababae mo"
hindi ko pinansin yung manyak, tumayo ako at lalapit sana kay erwin kaso hinawakan nanaman ni
manyak yung braso ko..yung as in mahigpit!!
*bog
"gabing-gabi nag-iingay kayo"..bungad ni jessica
"j-jessica"
"oh, natanggal na pala yang benda mo sa mata..bakit hindi ka pa nabulag??
"demonyo ka jessica! walang kinalaman si erwin at john dinadamay mo sila!!"
"that's part of the plan sweety"
lumapit siya kay erwin, yumuko para makalevel niya, tinanggal niya yung tape sa bunganga ni erwin at
mariing hinalikan ang mga labi niya..pumipiglas si erwin pero mahigpit ang pagkakahalik ni jessica
"jessica! tigilan mo siya!!!..h*yop ka!!!" nagpupumiglas na ako sa pagkakahawak ng manyak na toh pero
malakas pa rin talaga siya..nagseselos ako, nasasaktan ako..nahihirapan na ako...hanggang sa ginalaw ni
erwin yung ulo niya sideways kaya nakawala siya sa halik ni jessica
"g*go ka jessica!!..apat na araw kaming nagtiis sa nanggigitgit naming ngipin sa galit!!" sigaw ni erwin
"oh hoho, baby naman eh, sweet naman yung kiss ko ah"..sabay pat ni jessica sa pisngi ni
erwin..GRRR!!!..MAUUPAKAN KO TONG DEMONYONG ITOh!!!!
tumayo na si jessica at hinila ako
"you know girl??..bagay kayong tatlo..LOVE TRIANGLE..hhahaha" sabay tinulak niya ako kaya napaupo
ko..buti nalang nasalo ako nila erwin at john
"diyan na kayo haa??.." tapos pumasok na siya sa loob ulit..si manyak naman umupo na sa hinigaan niya
kanina
--------CHAPTER 44: a pirate's fail
"*sob, e-erwin.."
"shh, ren..m-matatapos din ang l-lahat" sabi ni erwin, magkakatabi kaming tatlo ngayon, ako sa gitna
nilang dalawa.. hanggang sa mapansin kong may tape parin sa bunganga ni john.
"john.." tumingin siya sa akin
"tatanggalin ko yung tape mo haa"
nag-nod lang siya..tumingin ako kay erwin at nag-nod na rin siya.. nilapit ko mukha ko kay john, kinagat
yung dulo ng tape at dahan-dahang tinanggal ito sa bunganga ni john..yung mga kamay nalang namin
ang nakatali sa likod namin
"r-ren"..
"j-john..s-sorry nadamay pa kayo"
"no ren, kami dapat ang mag-sorry, naging duwag kami at hindi ka nagawang ipagtanggol"
"ano ba, siyempre naka-tape kayo tapos may nagbabantay sa inyo"
"pero ren..just promise me one thing"
"a-ano yun?"
"no matter what happens,you will stay alive ok?..huwag na huwag mong pag-iisipan na magpakamatay"
nag-nod ako at humarap na rin kay erwin
"ren...s-sorry, p-pinairal ko galit ko"
nginitian ko lang siya..
"ang mabuti nagkaayos na kayong dalawa, tayong tatlo..."
long silence, inaantok na ako pero dawn break na.. si john nakatulog na sa tabi ko, nakasandal siya sa
railings. si erwin, nakapikit na rin..pumikit na rin ako at sumandal sa balikat ni erwin..i miss his touch, his
smile, his laugh, his kisses, his hugs... naiiyak nanaman ako, sana talaga matapos na ito..sana
*morning
gumegewang ang ship..ay grabe nakakahilo, minulat ko mata ko at gumegewang nga..p-pero bakit??,
ktabi ko parin si john at erwin, si john may kinakalikot sa likod niya, sure ako tinatanggal na niya yung tali
sa kamay niya, si erwin naman nakatitig sa akin
"ren..miss na kita.. sana matapos na toh"
"matatapos din lahat erwin".. i smiled at him..he leaned down and kissed my forehead
"dalian niyo!! iikot niyo yung wheel sa kanan!!" rinig kong sigaw ni jessica, natataranta sila .hindi ko alam
kung balik..since nakakatayo naman ako, tumayo ako at tumingin sa dagat
O__________O
"e-erwin,j-john"..tumayo ni erwin at tumabi sa akin, si john naman tinatanggal pa din yung tali sa kamay
niya
O______O <-- reaksyon namin ni John
"andaming balyena" bulong ni erwin
"malalaking balyena" dugtong ko
andaming balyenang nagsisitalon sa tubig, parang hindi ako makapaniwala..ang ganda sa view, saktong
sunrise pa, ngayon ko lang natanto ang tunay na kagandahan ng dagat..kaya pala mahal na mahal ni
jessica ang dagat dahil nakakainlove pagmasdan. somehow, medyo nawawala poot ko kay jessica pero
hindi parin mawawala yung fact na ginawa niya kay mama...
speaking of mama, I MISS YOU..sana okay ka na, sana naligtas ka ng mga tao
"as much as possible, i-left and right mo yung wheel!!..iwasan nating makatama !"
lumingon ako at tinignan si jessica, natataranta sa pagcocommand para lang maiwasang matamaan yung
mga balyena, kahit papaano pala may care din si jessica, hindi lang halata
halos lahat ng manyak na julalay ni jessica takbo rito, takbo roon.. lahat sila gumagalaw.. lahat sila aktibo,
lahat sila alert.
maya-maya, nakaramdam ako ng may kumakalikot ng kamay ko sa likod..liningon ko and it's john,
matapos niyang tanggalin yung tali sa kamay ko, tinanggal ko na din yung kay erwin.
dahan-dahan kaming pumunta sa kung saan matatagpuan ang maliit na bangka.. siyempre tiptoe, para
hindi nila mahalata..hindi kami papahalata, nakarating na kami sa may lagayan ng maliit na bangka nang
"aaaaaaaahh!!" rinig kong sigaw ni manyak >_< sa araw-araw ba naman kinakausap niya ako,
namemorize ko tuloy yung boses nun
"anu un?" tanong ni john
"tignan muna natin" sabi ko, agad akong tumakbo pabalik sa deck, narinig kong tinatawag ni erwin
pangalan ko pero hindi ko pinansin.. pagkadating ko sa deck.
sira na yung railings, basang-basa na din yung sahig
"oo ooooooooohhhh" rinig kong sabi nung balyena..ay basta..ganun yung sound..maya-maya
naramdaman kong nasa likod ko na sila john at erwin.. nagkakagulo silang lahat except kaming tatlo,
natataranta sila, si jessica tuluy-tuloy sa pagcommand, lahat sila basang-basa na
*splaaaaaaassshhh
=__= ayy grabe, pati kami binasa =__=
"ren, halika na" bulong sa akin ni erwin.. pumunta na kaming tatlo sa may maliit na bangka...kaso
napaisip ako
"p-pero erwin, hindi ba natin sila pwedeng t-tulungan??"
tinignan ako ni erwin, magsasalita na sana siya kaso biglang gumewang yung ship at..at...unti-unting
bumabangking to the point na babaligtad na ang ship =___=
"AAAAAAAAAAAAHHHHH!!!!!!!"
ERWIN'S POV
*cough cough
"ren!!!"
"john!!"
andito na kami sa dagat, lumulutang..nag-side na yung ship... yung ibang mga gamit, nagsisihulugan na,
nilibot ko yung dagat, yung mga lalaki at si jessica, nakikita ko sa di-kalayuan
"erwin"..lumingon ako at nakitang lumalangoy papunta sa akin si john
"nakita mo si ren?".. sabay naming tanong ni john
O__________O
"ren!!"
"ren asan ka!!"
"ren!!"
"renalyn!!"
"ren magpakita kaaa!!"
lumangoy-langoy kami ni john sa kung saan-saan.. lumangoy pa ako sa tubig para tignan kung sakaling
nasa ilalim siya..keso wala... nang wala na akong maihinga, agad na akong umangat sa tubig
"renn!!!!"
nakakainis, nakakainis! hindi ko siya mahanap!!..pwes, hindi ako mawawalan ng pag-asa, alam ko
mahahanap din namin si ren..alam ko...
-------CHAPTER 45: hole in his heart :(
ERWIN'S POV
andito kami ngayon ni erwin sa hospital dito sa hokkaido japan, layo ng pinanggalingan noh? mula SK
hanggang Hokkaido...mabuti nalang at may nagpapatrol na helicopter sa lugar na yun kaya agad kaming
nai-ahon sa tubig..
*PAINFUL FLASHBACK-ing
"ren!!!!"
*tukutukutukutukutukutu
"erwin! may helicopter na paparating!!"
"wala akong pake ! kaylangan kong mahanap si ren!!"
pinuntahan ko yung loob ng nagpa-side na ship pero wala siya doon, ilang beses akong up and down sa
tubig mahanap lang siya
"sir, you need to some now, they're waiting for you"
"NO! i need to find her!!"
sinasamahan ako ni john sa paghahanap kay ren, yung mga pirata at si jessica, inuna na nung isang
helicopter na ipunta sa lupa... dalawa kasing helicopter ang dumating
"renn!!!"
"renalyn naririnig mo ba ako?!!!!"
"ren!!"
"ren asan kaa!!!"
mga ilang oras na din kaming sumisigaw ni john, pero wala pa rin..nanghihina na ako, sobrang
nanghihina na ako
*end of painful flashback
pagkatapos nun, nagising nalang ako andito na ako sa ospital bed na toh, nabanggit ni john ba bigla na
lang daw kasi akong nag pass-out sa kalagitnaan ng pagtatawag ko kay ren..sabi naman ng doktor,
gutom at pagod lang..pero para sa akin hindi eh, mawala si ren, mawawala buhay ko >__<.. kaylangan ko
siyang balikan doon at hanapin..hindi ako titigil sa paghahanap
pupunta na sana ako sa pinto kaso bigla itong bumukas
"oh erwin, where are you going?"
"pa, i need to find her" ...kararating lang ni dad dito galing sa SK nung nalaman niya na nandito
ako..hindi nakapunta si mama kasi kapapanganak palang daw niya
"no son, you take a rest, marami-rami nang pulis, SWAT, divers, mangingisda ang naghahanap kay ren"
"no pa, dapat makita ko kaagad siya"
"son"
"dapat mayakap ko ulit siya"
"son, listen"
"dapat marinig ko ulit boses niya"
"son!"
"dapat makita ko ulit yung ..yung..*sob ng-ngiti niya"
"son.."
"pa, i need to find her"..hindi ko namalayan,umiiyak na ako..sh1t talaga na buhay, bakit ba ganito nalang
palagi!!.
"son..trust those people who will find ren..ok?"
"no pa..NO!"
"son..you need to sleep..nurse!"
"pa!!, kaylangan ko siyang mahanap kaagad!!!" pumasok na yung nurse at may dala-dalang syringe na
may laman na something yellow..pero hindi ko yung pinansin
"dad!! i need to find her!!" maya-maya may dumating na dalawang lalaking nurse at hinawakan ang
magkabilang braso ko
"paa!!!" yung papa ko, katulad ko, umiiyak na rin siya
nagpupumiglas ako pero mabilis yung kamay nung nurse dahil nasaksak na niya yung syringe sa braso
ko..
@_______@
nakakahilo.nahihilo ako..
*bog
----------------------CHAPTER 46: she's gone
ERWIN'S POV
"erwin, hindi talaga mahanap si ren" sabi ni grace
"mahahanap siya"
"erwin, pero.."
"mahahanap siya" pagpupumilit ko
"erwin, quit it!" sabad ni karel.. nilipat ako sa hospital dito sa Pinas, kaya nabisita ako nina karel, grace,
at queena..si john, naka-upo sa tabi ko, nakapang-hospital gown din
"erwin, tama na please" pakikiusap ni queena
"ano ba kayo!? mga kaibigan ba kayo ni ren?!! shouldn't all of you be sad?! eh ano yang ginawa niyo?
kumain! natulog!.."
"erwin"
"no john! i can't take this!"
"erwin! would you please just listen to us?!!?" sigaw ni karel..i was startled, angayon ko lang nakitang
ganun si karel
"erwin! tingin mo ba sa pagpapagutom mo, babalik ang bespren namin? tingin mo ba sa hindi mo
pagtulog ng gabi babalik sayo ang mahal mo?! sa tingin mo ba sa pagmamaktol, pag-iiiyak mo babalik si
ren? snap out of it erwin! tingin mo ba magugustuhan ni ren kapag nalaman niyang pinapabayaan mo
sarili mo? diba hindi?,..erwin! take care of yourself, yun ang marahil hinihiling ni ren ngayon, na okay
ka!"
"k-karel"
"erwin" sunod na sabi ni grace
"lahat kami nag-aalala, lahat tayo nag-aalala...all we must do is to hope and pray, pray that she's fine
and living, hope that she'll come back to us, we just have to entrust everything to God"
tahimik kaming lahat, ang tanging naririnig lang ay ang hikbi, iyak at pagsinghot ng sipon...
-----
~~Bucket full of tears
babe you know Im here
Im here waiting
Close your precious eyes
and just realize
Im still fighting~~
andito ako ngayon sa pagudpud sa bahay-bakasyunan ko, nasa veranda, pinapanuod ng sunset...
namimiss na kita renalyn, bumalik ka na sana, hihintayin kita...lalabanan ko ang kahinaan ko at
mananatili akong matatag para sa ating dalawa, dahil alam ko..sa puso ko..na buhay ka
~~For you to be with me
and sit under this tree
and we can watch the sunrise,
we can watch the sunrise~~
naaalala ko pa yung nanuod tayo ng sunset bago yung talent portion para sa electricity festival, yung
kumain tayo ng ice cream..yung moments natin
~~Wake up feel the air that Im breathin
I cant explain this feeling that Im feelin
I wont go another day without you~~
you're voice, you're smile, you're laugh, you're eyes, you're lips, you're hands, you're embrace..i'm
missing them all, and most is, I'M MISSING YOU RENALYN.. ngayong wala ka sa tabi ko, pakiramdam ko
ang lungkot ng mundo ko, yung tipong unti-unti na akong nanghihina, ren, ikaw ang lakas ko, ang buhay
ko...mahal kita, ang tang@ ko kasi, hindi kita nagawang iligtas..sana ren, magkita na tayo..hindi ko
kakayaning hindi ka makita... sh*t ang cheezy ko...pfft, bahala na, MAHAL KO SIYA EH!!..
~~Wake up feel the air that Im breathin
I cant explain this feeling that Im feelin
I wont go another day without you
Without you
Hold on I promise its gets brighter
and when it rains I'll hold you even tighter
I won't go another day without you
Without you ~~
ang duwag ko! ang t*nga ko! kasalanan ko lahat ng itoh eh! kung hindi ko pinadaig ng galit ang puso ko,
hindi sana hahantong sa ganito ang lahat!! renalyn! bumalik ka na!
-----------CHAPTER 47: remember what should be remembered
--after 2 years-now playing: without you by aj rafael
ewan ko ba, naging paborito ko na yung kantang yun..2 years, 2 long years..2 long damn hurtful broken
years for ME..sobrang miss na miss ko na si ren..still, i can't forget her..i still love her, i still want her
back..throughout this 2 years, i still stood my ground believing she will return.kahit alam ko masakit
parin sa puso ko na wala pa siya..naniniwala ako..naniniwala ako...
ilang beses ko na din binalik-balikan ang dagat kung saan tumagilid ang ship ni jessica, ngunit umuuwi
akong bigo... sila jessica? ayun, matapos ang 16 months pinalaya na sila, gusto kong gantihan si jessica
dahil nawala sa akin si ren..pero hindi ko magawa-gawa..dahl siguro sa dalawang taong pangungulila ko
kay ren, wala na akong time para pa mag-isip ng paraan para maghiganti... at dahil na rin siguro, sa
lood-looban ko, ramdam kong pinatawad na ni ren si jessica at mga kasamahan niya
*toink toink
tinanggal ko yung headphone ko at tumalikod,
"manang babes"
"iho, look at your self..you're tired" nag-aalalang sabi sa akin ni manang babes
"no manang, ikaw po ang pagod..you better rest"
"hay, your parents called, punta ka daw sa bahay niyo ngayun na"
"bakit daw po?"
"walang sinabi..basta punta ka daw"
"sige po"
agad na akong sumakay sa kotse ko at pinaharurot ito papuntang bahay namin
"anak" salubong sa akin ni mama pagkadating ko. niyakap ko siya
"ma, pinatawag niyo daw po ako"
"yes son, andoon ang papa mo sa garden"
"okay po" at pumunta na ako sa garden namin
"pa, you called for me"
"yes son...samahan mo akong mamili"
"ng anu po?"
"basta, let's use your car" at ayun pinunta ako ni dad sa...sa..
"mall?!"
"oh bakit?"
"dad? kaylan ka pa nagkahilig magshopping?! are you gay?!"
*toink!
"aray naman dad..bat mo naman ako binatukan?"
"alam mo, mas lalo ka yata naging pilosopo? bakit, ang mall ba eh pambabae lang? tong batang toh..
dun tayo sa boutique mo"
"tsk".
pagkapasok namin sa boutique ko... =________=
okay, memories started to flashback again. pumunta muna ako sa office ko while dad is roaming around
this wide boutique. sh1t talaga, namimiss ko na si ren. i missed having fun with her, yung hinahanap niya
yung phone niya dito sa office, yung gulat na gulat pa siya dahil gwapong mukha ko ang nakita niya,
yung trinap ko siya sa dingding using both my arms, yung tipong pinipigilan ko sarili ko dahil gusto ko na
siyang halikan noon, buti nalang naisipan kong dalhin ko siya sa bahay bakasyunan ko...
*sigh
"son, punta tayo sa ibang boutique" sabi ni dad pagkapasok sa office ko
"eh dad, dito ka nalang kumuha"
"libre?"
"may bayad dad"
*batok
"aray" sabay pout ko
"hahahahahaha" eh?
"oh dad, makatawa ka naman .."
"nakakatuwa ka erwin, nagpa-pout ka pala..hahaha, spell bakla E-R-W-I-N"
"tsk, dad!"
"i'll wait for you outside, hahaha" at lumabas na siya
oookkaayyy, flashbacking again :( yung time na nagpout ako.. tapos sinabi ni ren na bading ako.. tsk,
nakakamiss lalo siya, parehas yata ng brain cells tong papa ko at si ren eh... tsk tsk. I TERRIBLY MISS HER..
lumabas na ako ng boutique at nakita si dad na nakatayo
"let's go"
nilibot namin ang buong mall =__= at sa katabing boutique ko lang pala makakakuha si dad ng damit
>__< it's a tuxedo, na may texture, maganda. sinukat toh ni dad sa akin at binili na rin..
"dad..bakit sa akin mo sinukat? diba dapat sayo?"
"eh gusto ko isukat sayo eh, nakakatamad magbihis..infairness bagay sayo, "
"tsk" srsly, para saan yung tuxedo?..i wanted to ask pero i didn't bother to do so.
andito na kami ngayon sa starbucks.
ookkkaaayyy, dad! nananadya ka ba?!!
flashback... dito yung time na nakita ko kung gaano talaga kabait si ren, she helped a beggar na ama niya
pala. that's the time when my feelings started to grow for her. I REALLY REALLY MISS HER
"ito na po" i was back to senses nang nagsalita ag waitress placing our brewed coffe and donut in our
table
"anak"
"yes dad?"
"what are your plans today?"
"huh? why'd you asked?"
"don't you remember?"
"remember about what dad?"
"i don't remember, you remember it"
"huh? what would i must remember?"
"you should remember what should be remembered"
"DAD!! puros remember na yata pangalan ng lahat ng brain cells mo, tell me straight that"
".."
"dad.." pagpupumilit ko na sabihin niya
"remember it".
ugh! tong si dad ko naman..pilosopo talaga..tsk tinapos na namin ang coffe and donut while chatting
about my goals in life...
"..anak, how about ren, what are your plans with her?"
"d-dad"
niyuko ko ulo ko.nakakainis, lalo kong namimiss si ren.ayokong umiyak, sasabihin ng mga tao weak ako
dad tapped my shoulders
"son, don't be sad okay? tomorrow will be a special day"
"special what dad?"
"ugh...just remember it"..sure fine sir. tsk..anu ba kasi yung special na yun?..tsaka yung dapat kong
maalala?..eh wala naman ah?!..si renalyn lang naman inaalala ko eh >___<
"son, uwi na ako, drop me by the house and you can go back to pagudpud"
"yes dad"
pumunta na kami sa parking lot
at take note: AKO ANG NAGDRIVE, also take note: UMUPO SI DAD SA LIKOD KAYA NAGMUMUKHA
AKONG DRIVER >___<
hindi rin tamad tong dad ko noh? tsaka hindi naman mukhang pangdriver ang kagwapuhan ko eh..
mahangin ba? edi isara niyo pinto, bintana at electric fan niyo :P
pagkababa ni dad sa harap ng house namin, he peeked through the window and mouthed the words
"thank you"
i raised a thumbs up to dad and went on to drive papuntang pagudpud.
pagkarating ko sa bahay-bakasyunan ko, lumabas na ako ng car. i passed the window seat but something
caught my eye. tinignan ko ulit pero hindi ko gaanong makita dahil reflection ko ang nakikita ko. i got my
car keys and opened the car door
...i saw a..paperbag teka, ito yung binili ni dad na tuxedo haa!! sasakay sana ulit ako para ibalik kay dad
kaso may nakita akong note sa paperbag
"HAPPY BIRTHDAY SON, COME TOMORROW EVENING, WEAR THIS TUXEDO"
sh1t! i remembered =___=
----CHAPTER 48:Lyn Minamoto
LYN'S POV
"lyn, wear this" tinignan ko yung dress... blue dress with black lases.. ang ganda
"sure aunt yukino"
"i told you, call me mom..okay?"
"hehe, okay mom".. nga pala, ako si Lyn, member but not blood-related to Minamoto couple here in
japan. Hindi ko nga alam kung bakit bigla nalang ako naging parte ng couple, they just found me, and
since wala silang anak dahil baog si mommy Yukino, they took me in and treated me as their real child.
they were rich, but not that happy, they eagerly want a child, for 2 years they already accepted that they
can't have a child. medyo naaawa ako sa kanilang mag-asawa, but they love each other kaya hindi sila
nag-iiwanan.. nagtatalo man minsan pero hindi nila pinalalagpas ang isang araw na hindi nagbabati.
"wow, Lyn, that looks good on you" sabi ni mom Yukino pagkapasok ng room ko
"thanks mom" sabay yakap ko sa kaniya
"here" she lend me a brown envelope
"that's your passport and ticket flight back to the Philippines" yes, babalik na ako sa Pilipinas, because i
missed him soo much
i smiled at her
"awww, i will really miss you Lyn, take care okay?"
"sure mom..thank you for everything.. thank you for not letting me die"
tapos bigla niya kitdi ako pinalo sa braso? LOL
"hahaha, don't use the word -die-..it's inappropriate"
"hehehhe"
"hahha" matapos ang walang hanggang, walang kabuluhang tawa ay pumunta na kami sa starbucks.
sosyal noh? piansuot niya sa akin yung dress para lumabas kami at mamasyal..ganiyan sila for 2 years,
kung magsuot ng damit eh akala mo magpaparty. yun pala para lang mamasyal, or kumain sa labas.
"Lyn, is there someone in the Philippines to fetch you?"
"uhm, none mom"
"why? i thought you told them?"
"i want to surprise them"
"oh, that's nice. i'm sure they'll be happy"
"yeah, i wish and i hope". matapos kaming magkwentuhan sa starbucks, pinasyal na rin namin ang halos
buong lugar dito. sabi kasi ni mommy yukino, dahil bukas na ako aalis, gusto niya maka last-sight ako
dito sa bayan nila.. they were so friendly, so happy... no wonder kung bakit mahal na mahal ni mom
yukino ang japan, lalo na ang bayan niya. hindi lang dahil dito siya pinanganak, kundi dahil dito siya
natutong madapa at tumayo.
LAST STOP:
seashore.
"Lyn, you know what? i was thankful me and my husband found you, if not.. we would still be sad and
lonely. since the day we found you here, you were like an angel fallen from the heaven, thank God you
didn't forget your memories..."
"you know what mom yukino? God is very good, he didn't let me die"
*toink
"mom!" sabay pout ko..eh binatukan ako eh -3-
"don't say that word.. it doesn't rhyme with you"
"hahahha.. anyway, thank you for everything..i hope my existence in your life must have removed some
pain and sadness"
"ofcourse sweetheart, you gave us new hope, your a blessing even just for a short time, i want to own
you but i must not because you have your own life waiting in the Philippines"
niyakap niya ako, sabay yakap ko din sa kaniya. masuwerte talaga ako, dahil si mom yukino at ang asawa
niya ang nakatagpo sa akin.
------------
next day:
"flight to Philippines is now ready, please proceed to door f-3" tumayo na ako sa kinauupuan ko at
naglakad na papunta sa door f-3.. hindi na ako sinamahan ni mom yukino at dad kazekun... pag ihahatid
daw kasi nila ako baka pigilan lang nila akong umalis..hehe, beside, busy din sila sa company nila.
pagkasakay ko ng plane, i quickly put my headphones on and listen to a song by Diddy:
~~I’m coming home
I’m coming home
Tell the World I’m coming home
Let the rain wash away all the pain of yesterday
I know my kingdom awaits and they’ve forgiven my mistakes
I’m coming home, I’m coming home
Tell the World that I’m coming~~
yeah, i'm coming home...beloved Philippines, i'm coming home
nakikinig ako sa music nang may kumalabit sa akin. i looked at him
"yes?"
"are you miss Renalyn Pia Ledesma?"
"yeah, why?"
"i believe this is yours" tapos may inabot siyang isang box sa akin. oo nga, para sa akin, kasi may
nakalagay na 'to renalyn, from mom yukino and dad kazekun'. nagthank you na ako sa guy at nang
maka-alis na siya,
inangat ko na yung lid ng box and to my surprise, it's pictures. tinignan ko isa isa..simula nung nasa
hospital bed ako, then sumunod yung nasa car nila ako, yung pinakita nila sa akin magiging kwarto
ko..yung pagkain naming tatlo ng paborito kong ice cream, yung pag jump-shot naming dalawa ni mom
yukino sa salas sa bahay nila.. and many more
Gosh, i also missed them, ilang oras lang na hindi ko sila nakita, namiss ko na rin sila...
---------
after a day and hours, pababa na ngayon ang eroplano sa NAIA, it feels great to smell the scent of
Philippines again. pagkababa ko sa eroplano, i feel refreshed, i feel new again. namiss ko ng sobra ang
Pilipinas. talagang kahit saang panig ng mundo mapunta ang isang Pinoy, hahanap-hanapin pa rin niya
ang bayang sinilangan.
pagkalabas ko ng airport, nagtaxi na ako at magchecheck in sa supreme hotel which is pagmamay-ari na
daw ngayon ni erwin. and to think na birthday niya ngayon. pagkadating ko sa supreme hotel, una kong
tinignan is yung mga waitress..but no sign of her so i approached her chief
"uhm, excuse me?"
"yes ma'dam? may i do something for you?"
"yes please, i just want to ask about Cassandra Ledesma"
"oh! cassandra, the waitress here?"
"yes"
"well, i'm terribly sorry but she resigned 2 years ago" what?! resigned!?!?
"h-how come?"
"i don't know the further details also, but someone told me she got a good job"..hayy, sana nga.. ayoko
kasing nakatali nanaman si mama sa bahay..wheew
"how about the owner of this hotel?"
"oh, it's the CEO erwin carlo silan..well, it's his birthday today so he isn't around"
"where will his party be held?"
"at their house, we were instructed to build a large cake for him..hehehe"
"oh, that's nice, i better get going, thank you"
"you're welcome"
nagpaalam na ako sa chief at nagtuluy-tuloy na sa room ko. i am right, his birthday today. hindi nga ako
nagkamali at tama ang araw ng pag-uwi ko.
-------CHAPTER 49: THE COMEBACK
RENALYN'S POV
kakaiba talaga ang feeling na andito ka na sa bayang-sinilangan mo. preskong hangin, nakakamiss lahat
ng magagandang memories dito..
lalo na dito sa park, to be specific, sa favorite kong bench katabi ng fountain.. speaking of fountain
I MISS HIM :(
tinignan ko watch ko and it's already 2pm..oh well, kaylangan ko nang umuwi para magpalit ng dress...
dahil pupunta ako sa bahay ni Erwin, i will surprise him ^^ siyempre may binili na din akong regalo niya.
pinadalhan ako ng dad ni erwin ng invitation card. and yeah, alam ng dad ni erwin na i'm still alive and i
arrived here in the Philippines, one time kasi nag-business travel siya sa japan, at doon niya ako nakita.
3pm
okay, so this is it.. lumabas na ako ng room at bumaba na sa hagdan, nag-check out na at lumabas na din
ng supreme hotel sabay sakay na din ng taxi. dahil 8pm pa naman ang party ay inuna kong puntahan ang
bahay namin. pagkapasok na pagkapasok ko
"ren!!!!"
"dad!!!" salubong sa akin ni dad
"dad" *sob.. heto kami sa salas, nag-iiyakan.
"ren, sobrang miss na kita, you were gone for 2 years..i've waited and hoped for 2 years, and now
you're here..thank God he answered my prayers"
"wow dad, nosebleed" sabay ngiti ko sa kaniya at hinug na rin si dad.. sa far side nasilayan ko ang table
with the picture of mom
*sob
"d-dad" naiiyak na talaga ako..
"anak" sabay pahid niya sa mga luha ko
"c-can i visit her?"
"sure, i'll come wi---"
"no dad, kung okay lang po sana sa inyo, ako nalang ang pupunta, sabihin niyo lang po sa akin kung
saan"
binigay ni dad sa akin ang address at kung saan ko banda makikita si mama. nagtaxi na ako at mayamaya'y nakarating na din ako sa tapat ng gate. nakasara na yung gate pero pinakiusapan ko yung guard
kaya pinapasok na niya ako
naglibut-libot ako and then noong nahanap ko na, hindi ko na kinayanan.. basta nalang akong napaluhod
sa mismong tapat ng lapida ni mama at humagulgol..ang sakit.. masakit, d-dahil sa akin, d-dahil sa jessica
na yun..d-dahil sa mga nangyayari, nawalan ako ng ina..nawalan ang naging kaibigan at kapatid ko
simula pa noong bata pa ako... ilang oras akong humagulgol sa harap ng puntod ni mama, hinihimashimas ko ang lapida niya.. sinasabihan ng matatamis na salita, sinisisi ang sarili sa pagkawala ng ina...
kahit pala sa buong buhay ng isang tao, ang INA ang hindi niya talaga makakayang mawala, iyun ang
hindi ko nakakayanan..ang mawalan ng ina, siya na nagluwal sa akin, siya na nawala sa akin..
MASAKIT
SOBRA..
"ma..*sob" kinakausap ko puntod niya, kahit malungkot, i still want to say various things to her..gusto
ko siyang kwentuhan dahil alam ko kahit papaano, nakikinig siya mula sa langit
"ma, alam mo *sob..namiss kita ng sobra-sobra.. *sob, noong nawala ako ng dalawang taon, naging okay
naman ang kalagayan ko.. *sob, may kumupkop sa akin, inaruga ako na parang isang tunay na anak.. sila
ang mag-asawang Minamoto *sob.. t-tapos, alam mo ma, si..m-om Yukino *sob, parehas kayo ng
katauhan.. *sob..mabait, maaruga, masipag at determinado *sob.. ma, miss na talaga kita, *sob..."
sana andito si mama ngayon, sana kasama namin siya ni papa..sana masaya kaming lahat ngayon. sa
sakit sa pusong nararamdaman ko ngayon, para akong dinaganan ng million milliong toneladang
truck..mabigat sa loob ko, minsan, hindi ko matanggap-tanggap na wala na si mama,..it's been 2 years.
hindi ko siya nagwang bisitahin in 2 years kaya lalong masakit ang dinaramdamn ko ngayon... i miss her
voice, her hugs, her laughs, her smile :(..I MISS MOM.
"ma *sob..i *sob..l-love you"..*sob.. pagkasabi ko nuun, biglang umihip ang hangin sa mukha ko to the
point na nagdry ang mga luha sa cheeks ko, at biglang nagsiliparan ang mga kalapating puti sa likod ko.
may mga kalapati kasi dito sa sementeryo.
then, sa hindi ko namalayan, bigla nalang akong nakaramdam ng pagkagaan ng loob ko, medyo
pakiramdam ko may saya ang puso ko.
i looked at my mom's grave, and smiled
"mom, you never fail to make me smile when i'm sad" again, umihip ang hangin, this time sa likod ko
naman, and i felt like someone's hugging me.. and it felt like ...MOM
hindi ko dapat ikatakot toh, dahil my mom is a spirit now, and she's hugging me. i miss her so much.
"i love you mom" i whispered again. maya-maya nawala na ang hangin.. tumayo na ako at naglakad na
rin palabas ng sementeryo. bumalik na ako sa house namin, nadatnan ako ni dad so he comforted me,
after that, i took a shower and put on some make up, change my clothes into a dress and started goind
downstairs
"dad, punta na po ako"
"ang aga pa ah..anung oras ba yung party?"
"8pm po"
"7 palan..sigurado kang pupunta ka na?"
"yes dad"
"osha, ngumiti ka haa? kasi kapag serious ang mukha mo nahahalatang kagagaling mo sa iyak"
"opo"
"don't worry, i'm sure your mom is now happy that you're here, at mas lalong masaya siguro siya dahil
binisita mo siya" i smiled, remembering what happened at the cemetery. nagpaalam na ako kay dad at
sumakay na din ng taxi. after minutes, natatanaw ko na ang bahay nina Erwin at ng parents niya,
bumaba na ako a few blocks before sa bahay nila erwin, feel ko kasing maglakd muna.
habang naglalakad, pakiramdam ko nasa kasal ako..na malapit nang matapos ang paglalakad ko ng magisa..dahil pag nakita ko na siya, parehas na kami ng landas na tatahakin.
saktong pagdating ko sa tapat ng gate nila, pinapasok na ako ng guard dahil pinakita ko sa kanila yung
invitation. pagkapasok ko, i looked around, marami nang tao pero ni isa wala akong makilala, pati si
Erwin and sister niya, wala rin.. ang nakita ko lang is yung dad ni erwin. habang nakaupo sa isang lamesa,
may isang waiter na lumapit sa akin at nag-offer ng drink, i accepted his offer and he went away. after
minutes na nakatambay waiting for the time, sa di kalayuan, namataan ko si erwin and her sis na
palabas na ng door..dito kasi sa garden nila yung party.
i looked at him, his eyes are lonely and sad, his lips were dry, pero kahti ganun, hindi pa rin nawawala o
nababawasan ang kagwapuhan points niya..gosh, i miss him..gusto ko siyang lapitan pero mas
magandang huwag muna.. tinititigan ko siya when suddenly, tumingin siya sa kinalulugaran ko ..agad
kong nilayo ang mukha dahil baka mahalata na niyang ako toh. alam ko palapit na siya sa lamesahan ko
ayon peripheral vision ko.. bago pa siya makalapit ng tuluyan, agad na akong tumayo at naglakad
palabas ng bahay nila.
nang makalabas na ako, tumakbo ako palayo, noong may dumaang taxi, sumakay ako at pumunta sa
park. pagkadating ko sa park, una kong pinuntahan ay yung paborito kong bench beside the fountain.
not knowing my tears started to fall. God! bakit ko nagawang umalis doon! ang t@nga mo ren, nakita
mo na nga siya eh hindi mo pa nilapitan.. tsk!.. siguro i just missed him so much, ni wala na akong lakas
ng loob na malapitan siya. hindi ko alam, hindi ko maintindihan sarili ko
pagkaupo ko tinawagan ko kaagad ang isang Guy..and told him sunduin niya ako dito sa park..hindi na
nagulat si john dahil tinawagan ko na siya before ang flight ko pauwi dito sa Pinas. at kung sino man ang
magtanong sa akin, sabihin niyang ako si Lyn..
tahimik lang akong umiiyak, buti at gabi na kaya walang gaanong tao.. patuloy lang na dumadaloy ang
mga luha ko sa pisngi ko nang makarinig ako ng isang tinig na tila malungkot pero puno ng pagmamahal
"Renalyn.."
-------------CHAPTER 50: LYN? OR RENALYN?
ERWIN'S POV
~ now playing: without you by Aj Rafael ~
okay, ako na ang adik sa kantang ito..eh sa nakaka-adik kasi eh, i really owed this song for reminding me
everyday about HER, about MY LOVE, and about my LIFE. she may not be here on my birthday, and
now...
me in my 18th birthday, i dedicate this birthday to you ren. tapos na ang birthday mo noong december
13. i celebrated it myself in my own house. cooked numerous foods and had been in church everyday
praying for your safety.
God! i miss her >___<
*tok tok tok
"son, you ready?"
"just a minute dad" pagkatapos kong ayusin ang buhok ko, in-off ko na ang mp3 player ko saka lumabas
ng kwarto at bumaba na sa hagdan
"son...happy birthday" sabay yakap sa akin ni mama pagkarating ko sa sala
"thanks mom"
"son, you're not okay..." that's my mom, she had a strong instinct, she knows when i'm happy or sad.
that's why i love my mom.
"mom, i'm ok-----"
"kapatid!!!!!" argh >__< ayan nanaman si ate kong feeling bata, as in B-A-T-A... eh 25 yrs old na kaya siya
=________=
"oh anak andito ka na pala" sabay yakap ni mom kay sis..
"goodevening po tita"..ayan naman si boypren ng ate ko, aand soon-to-be brother-in-law ko >__<
OO NA! SI ATE NA ANG MAY LOVELIFE!..tch, may lovelife din naman ako ah, palagi kong kasama si ren sa
puso ko.. [yayks, and cheezy ko =__=]
"bro" sabay tapik sa akin ng boypren ni ate..let's call him -juanito- LOL..ayoko bigkasin pangalan niya
eh..mamaya matawa pa kayo >____< tapos makatapik naman tong si juanito..close kami?? agad-agad??
tsk.
"son, the party will be starting, you better go out now" sabi ni dad na kararating lang
"i'll acompany him" sabi ni ate ko, nagpaalam na kami ni ate kay juanito (LOL), kay mom at pop. lumabas
na kami papunta sa garden kung saan gaganapin ang party. i invited karel, grace, queena, relatives and
friends. .
nilibot ko paningin ko, expecting karel, grace, queena and the rest were already here..kaso wala...tch, sa
paglibot ko ng tingin sa crowd, someone caught my eye..pero umiwas kaagad siya ng tingin.
suddenly, i fet happiness, longing, and relief. alam ko SIYA yun. i was looking at her then i started to walk
towards her. kaso tumayo siya at biglang naglakad palayo hanggang sa makalabas ng bahay. i'm not
wrong..it's her, susundan ko na sana siya kaso my sister grabbed my arms
"kapatid! where are you going?"
"ate, i need to follow someone"
"eh? pero mags-start na yung party..you can't just leave"
"ate, i'm..s-sorry" bago pa makareact si ate, kumalas na ako sa pagkakahawak niya sa bisig ko at
tumakbo palabas ng bahay.
sinigaw-sigaw ko pangalan niya but no sign of her. lahat ng sulok na possibleng daanan niya, sinubukan
kong daanan pero wala pa rin. tuluy-tuloy pa din ako sa pagtakbo sabay tingin sa paligid
*bog!
"ah!"
"s-sorry po ale"
"naku..o-okay lang, hindi naman ako natumba eh" sabi ng isang ale na siguro nasa 30+ yrs old na.. kasakasama niya ang isang maliit na bata ng kumakain ng ice cream
*ting!
"cge po, una na po ako.pasensya na po"
"naku sige, okay lang" ..nagpara na ako ng taxi at pinaharurot ito..wala akong pake kung naiirita na ang
taxi driver sa paagpupumilit kong bilisan niya..all i need is to see HER. pagkababa ko, agad akong
tumakbo sa bench beside the fountain dito sa park..
hindi nga ako nagkamali
same dress, same hairstyle..siya yung nakita ko kanina sa garden namin
"Renalyn.."
she looked back at me and her eyes were wide..siya nga, siya nga ang babaeng matagal ko nang
minamahal sa puso ko...hindi ko na pinalagpas pa ang mga segundo..agad ko siyang nilapitan at niyakap
"ren..namiss kita..sobra" *sob, para akong babae dahil umiiyak ako ngayon. pero pake ko?! NAKITA KO
NA ANG BABAENG MAHAL KO, ANG BABAENG MATAGAL KO NANG INANTAY, ANG BABAENG ALAM
KONG BABALIK DIN...
"s-sorry" napabitaw ako sa kaniya..nagtataka
"s-sorry, but i'm not Renalyn"... the heck?!!!
"ren! huwag mo naman akong lokohin! heto ka oh, nasa harap ko!..hindi mo ba alam na sobrang saya ko
ngayon?..ren please, don't make fun of me"
"i'm n-not making fun"..
"ren, you're crying" pinunas ko yung luha niya..sh1t, after 2 years..after 2 long damn hurtful years..she's
now here infront of me..after 2 long years nayakap ko ulit siya..sh1t, i want to kiss her and tell her how i
love her so much..
"i told you i'm not renalyn..i'm Lyn"
"Lyn? renalyn! huwag mo nga akong niloloko"..sh1t talaga, para na akong bakla iiyak iyak dito..hindi
talaga..kilala ko na si ren ang nasa harapan ko ngayon..boses palang niya, mukha palang niya, ayakap
palang niya..alam kong SIYA na
"r-ren..huwag mong niloloko sarili mo! face me ren..you don't know how much i missed you..ren, i love
you.i've waited a long time for the day that i will see you again..ren..you're here.."
at niyakap ko ulit siya ng mahigpit..i really really miss her... sa panahon na wala siya, sa panahon ng hindi
ko siya nakikita...sobrang nalulungkot ako..at heto siya ngayon, dinedeny na siya si renalyn...oh come
on!!
"i'm sorry but i'm not the girl you're looking for"..
"pero renalyn..."
"Lyn"..huh? liningon ko kung cino yun ..
"j-john..c-cousin.."
"oh erwin ikaw pala"
"teka nga john, anung ginagawa mo dito?"
"nandito ako para sunduin si Lyn"..Lyn?
"t-teka..si renalyn toh!"
"no cousin, siya si Lyn..my..Girlfriend"..i looked at renalyn...she's just plain looking at john. no reaction
"no..renalyn, tell me it's not true..tell me your ren" sabi ko kay renalyn..sh1t naiiyak nanaman ako
"im s-sorry" sabay lumapit siya kay john at umalis na silang dalawa
God!!!..why torture me in this way!!!..I KNOW FOR GOD'S SAKE THAT SHE'S RENALYN!
that's she's the girl i've been waiting for!
that's she's the girl i loved!!!
ANG GULOOO!!!
*sob
---CHAPTER 51: i'm trying
ERWIN'S POV
~~now playing: without you~~
d@mn!..anu bang nangyayari?, she's acting as if we haven't seen each other?..kung hindi siya si Renalyn
bakit siya nandoon sa party ko?, bakit siya umiiyak sa park? bakit siya nakaupo sa favorite bench ni ren?
bakit siya gulat noong nakita niya ako?...at..at
BAKIT SIYA LUMINGON NOONG TINAWAG KO SIYANG 'RENALYN"..?
tell me! deym... i missed her a lot, alam ko kasalanan ko na hindi ko siya niligtas...dahil sa kapabayaan ko
nawalay siya sa akin, sa pamilya niya, sa mga kaibigan niya...pero kahit anu pang disguise ang gawin niya,
hindi ako susuko at patuloy pa ring lalabanan at paninindigan na siya si RENALYN PIA LEDESMA..ang
babaeng minahal, minamahal at mamahalin ko ng lubos..
*toink toink
tinanggal ko earphone ko at liningon kung sino man ang nangalabit
"tol, you alright?"
"john, do i even look alright?"
"look couz---"
*krrriiiinnggg
"i better get going" at iniwan ko na si john sa cafeteria..
graduating na kami ngayon..next month na ang graduation..but i don't feel excited nor happy ...i feel
SAD, ALONE, SAD, HURT, SAD, MISSED, SAD SAD SAD SAD SUPPERR SAD...tch... alam niyo na kung bakit
Tch!
classmate ko ngayon si ren..or lyn..or whatever >__< and look, she's sitting at the chair of renalyn!..
katabi ko siya ngayon but she behaves as if i'm not beside her.. as if i'm a ghost...
dahil ka-aanounce lang na malalate ang teacher namin sa english, i gathered up my courage to talk to
my long lost love
"uhm..r-renalyn" tama hinala ko, she would turn and face me
"i----" mukha pa yatang nag-aalangan siyang magsalita
"it's Lyn..n-not renalyn"
"ren don't do this..we need to talk"
"i'm busy.." at tinalikuran na niya ako..sh1t lang, i can't get mad at her..cause all this time i am MAD AT
MYSELF. natahimik nalang kami nang dumating na ang teacher...tuluy-tuloy lang ang labas pasok ng iba't
ibang teacher hanggang sa uwian na,.still, ayaw niya ako harapin..
--uwian
andito ako ngayon sa hallway, hinihintay na dumaan si ren.. sa kamalasang palad, dadaan nga siya but
with my couzin. pero IDC, nilapitan ko parin sila
"ren, we need to talk"
"it's Lyn"
"no..please, just give me this time to talk to you" nakikiusap na ako..first time kong makiusap at sabihan
ng -pease- ang babae.. tumingin si ren or lyn? kay john, ngumiti naman si john at nauna na siyang umalis.
"what is it" sabi ni Lyn,
"let's go to the park" at pumunta kami sa park, dinala ko siya sa favorite bench niya beside the fountain
"renalyn... i--i missed you'
"i told you i'm Lyn"
"no ren, huwag mong niloloko ang sarili mo..alam ko sa loob-looban mo na nagsisinungaling ka..i know
you Renalyn, you're smile your face, your voice..everything.. it's because i love you"
"e-erwin..please"
"ren" at niyakap ko siya
"masaya ako dahil bumalik ka na, hindi mo alam dalawang taon akong nagdusa dahil wala ka sa tabi
ko..masaya ako ren..masayang-masaya, dahil makakasama na kita"..umalis na ako sa yakap ko sa kaniya
at nginitian siya..the first sweetest smile i gave to her..i just want to show her na siya ang dahilan ng
muling paglitaw ng matatamis kong ngiti sa labi
"e-erwin.."
"i know sasabihin mo nanamang ikaw si Lyn..but whatever names you say to me you were, you will
always be renalyn pia ledesma in my eyes..you will always be the girl i loved and the girl i want to spend
the rest of my life"..
*ssssssshhhhshshshshshshshhshshs
"r-ren!..umuulan! takbo tayo dali!" hinila ko na patayo si ren at hihilain ko na sana siya but she stood her
ground
"ren.."
"e-erwin..it's Lyn.." kahit umuulan na ang basang-basa na kami..i looked into her eyes..
she's CRYING..hindi ko alam kung bakit pero alam ko umiiyak siya.. parang noong umiyak din siya sa ulan
dahil hindi tinupad ni carlo ang promise niya na ituturndown niya si jessica.. kung hari lang akao ng
panahon, laging aaraw kapag kasama ko siya, at uulan kapag hindi ko siya kasama..
"ren..why're you crying?"
"i'm not" tapos ngumiti pa ang lola niyo.. >.< don't fool me ren, i know you're crying..kahit ipagpilitan mo
pang ikaw si Lyn..so what?! i know you're Ren and Ren only..you can't fool me
magsasalita na sana ako pero bigla na lang siyang kumaripas ng takbo palayo sa akin,
"ren!!" sigaw ko sabay habol sa kaniya
"ren!" she's not answering, she just keeps on running under the rain away from me..
"ren!!" ang layo na niya sa akin..sh1t, tuwing lumalayo sa akin si ren, nawawalan ako ng strength..
"ren.." sa di kalayuan, nakita ko na siyang sumakay ng taxi
"ren..." kahit umuulan, nalalasahan ko pa din ang mga luha ko na dumadaloy pababa sa cheeks ko
RENALYN... </3
----------CHAPTER 52: walang namamansin ganon?
2 weeks, 2 long damn hurting lonely weeks na hindi niya ako pinapansin..damn! tapos kung yayayain ko
sila grace or karel or family na mag-outing to release some stress
"no son, i'm busy"
"next time nalang, busy ako"
"busy kasi kami"
inyamet! ano bang pinagkakabisihan nila?..tapos tuwing nasa school pa ako laging magkasama si john at
ren or Lyn? or whatsoever..tch! naguguluhan na utak ko....almost everyday na akong mag-isa mula
paggising hanggang pagtulog. am i a nuisance in this world?!
i miss ren! and now i miss everybody! nakaka-lonely rin mag-isa no..tapos minsan kapag dadaan ako sa J
& E bar, nakikita kong magpartner sa pagkanta si Ren at John..seriously??, kung sinong mahal ko mahal
din ng pinsan ko..kapag napatunayan ko lang na si Lyn talaga ay si Ren..LOVE WAR ang mangyayari
=___=
*krriiing
tumayo na ako at naglakad palabas ng room
*bog
"s-sorry queena" at pinulot ko yung nagsihulog niyang libro..pagkabigay ko, tinignan ko siya..ngumiti
lang siya at umalis na >___< nakakairita diba? may nagawa ba ako?..tch!!!
heto ako ngayon, papunta sa cafeteria..KAKAIN MAG-ISA..ayaw nila sa akin eh! pagkaupo ko, nagumpisa
na akong kumain.. as usual, sa favorite table nila sa gitna, nandoon si karel,grace,john a queena. tahimik
lang akong kumakain, nang makita kong tumayo na sila grace at naglakad palapit sa akin...
"hayy, namimiss ko na si ren"
"sana bumalik na siya"
"yeah"
akala ko kakausapin na nila ako, yung pala dadaanan lang ako..pero sa mga sinabi nila, medyo kumirot
ang puso ko..hindi pa bumabalik si ren?..diba si Lyn ay si Ren?..ang gulo haa =___=
tapos noong dumaan ako sa park, i saw Ren and John at the bench beside the fountain
OUCH.
weekends.andito ako ngayon sa pagudpud, bahay-bakasyunan siyempre... mag-isa sa terrace,nageemo..wala kasi si manang babes, namalengke...
ugh, patapos na ang two weeks at magigng three weeks na ang walang pansinan nila sa akin =___= next
week na pala ang graduation
ENEBEYEN!! [yukk parang babae lang -__-]
huwag niyong sabihin hanggang matapos ang graduation eh hindi pa rin nila ako pinapansin??
=__________=
IT HURTS YOU KNOW.
-------------CHAPTER 53: the surprise
ERWIN'S POV
tsk, buhay!!
*tetetetenenenennnnnteneeennn teneneneneeen
"let us welcome, the graduates this school year"
*pak pak pak
ooo-kkaaayy, graduation day...
para sakin??..LONELIEST DAY.
she's not talking to me, THEY'RE ALL NOT TALKING TO ME ! $#%#$^$^.. i approached them all several, or
i think million times but they just smile and run away :(.. masakit parin noh.. una, namimiss ko si ren,
pangalawa namimiss ko mga kaibigan ko, pangatlo namimiss ko ulit si Ren.. i still hold on to my belief na
si Lyn ay si Ren..bcoz i know, someday, marereveal rin ang katotohanan
isa-isa nang umakyat sa stage ang mga graduates, naka-akyat na sila grace, karel, john at queena..
ngayon naman, paakyat na si Ren sa stage.. tch! mas lalo akong naguguluhan sa mga nakikita ko. masakit,
masakit..nagtitiis lang ako na hindi umiyak..dahil gusto ko, iiyak lang ako kapag nakapiling ko na talaga si
ren..tears of joy kumbaga
"SILAN, ERWIN CARLO"
umakyat na ako sa stage, syempre kinuha ang diploma, nakipagshake hands sa pawising kamay ng isang
master teacher..ewww,
maglalakad na sana ako papunta sa hagdan pero biglang nagsipatay lahat ng ilaw.. so siyempre, what do
you expect?
edi MADILIM! tch..
madilim talaga..may mga nagsisigawan pa..wala akong makita..nakakakaba, nakakakilabot..na-iihi tuloy
ako.. i stood my ground, mamaya eh may biglang humawak sa paa ko..mapasigaw pa ako na parang
bakla..tch, HINDI AKO BAKLA =_______=
*tzzzt
h-huh?? inangat ko kamay ko at tinakpan ang ilaw sa mukha ko..direkta ba naman kasi sa mata ko??
O___________O
teka,am i in a spotlight?..FOR WHAT REASON?! tumingin ako sa likod ko and somehow medyo
nasisilayan ko yung mga teachers... nasa gilid?..tch, eh kanina nasa likod ko lang sila eh... they look
like..SLENDERMAN?..joke, eh makangiti sila wagas eh =___=
srsly what's happening?
~~Take my hand, take a breath
Pull me close and take one step~~
t-teka, kilala ko yung boses na yun ahh?? yung boses na 2 weeks ko nang gustong marinig ulit..yung
boses na kina-inlove-an ko..nang may spotlight ulit at nakatutok ito kay...kay...
~~Keep your eyes locked to mine
And let the music be your guide~~
"R-ren..."
------------CHAPTER 54: can i have this dance
RENALYN'S POV
creeped out sa ginawa ko?.. eh kasi ganito yun, when i called john to pick me up, diba sumulpot si
Erwin..at doon ko na naisipan ang plano..
sinabi ko na sa kanila grace na ako talaga si Ren pero dapat magpanggap sila na ako si Lyn..so all of us
decided to ignore Erwin while doing our plan.. alam ko masakit sa part niya..ewan ko ba kung bakit ko
toh biglang naisipan... siguro i just thought na, hindi maganda yung comeback ko dahil nakita kaagad ako
ni Erwin..kaya naisip ko na isurprise nalang siya... urgh! palpak kasi ako eh!..
PALPAKING TAO!..
oo na tanggap ko =________=
~~Won't you promise me?
(Now won't you promise me?)
(That you'll never forget)
We'll keep dancing
(To keep dancing)
Wherever we go next~~
kinakantahan ko siya ngayon..he looked SHOCK, nakatayo lang sa may stage, naka-nganga..
tsaka naisipan kong gawin toh dahil gusto ko man lang bumawi sa dalawang taon na wala ako sa tabi
niya..gusto ko sa gagawin ko ngayon, mawawala ang sakit na naramdaman niya habang wala ako, gusto
ko mapalitan yun ng saya..ganoon ko siya kamahal.
~~It's like catching lightning, the chances of finding
Someone like you
It's one in a million, the chances of feeling
The way we do~~
kaya nga ang saya ko noong sinabi niyang mahal niya ako, na nagdusa siya ng dalawang taon dahil wala
ako sa tabi niya..it makes me think na, nagmahal ako ng isang lalaking kayang maghintay..and he
waited..that's the fact..and that's why my love for him grew bigger.
~~And with every step together
We just keep on getting better
So can I have this dance?
Can I have this dance?~~
umakyat ako ng stage at nilapitan siya..his eyes were fixed on me..i smiled at him.. nakakatuwa nga eh,
kasi may malaking question mark sa ulo niya..LOL, mas lalong nag-widen ang ngiti ko dahil ang cute
tignan ni darling'erwin ko..
~~Take my hand, I'll take the lead
And every turn will be safe with me
Don't be afraid, afraid to fall
You know I'll catch you through it all~~
narinig kong kumanta na rin John, kaya ko siya kasa-kasama dahil pinapraktis namin itong kantang
ito..John is a big help for me, he treats me as a sister and i treat him as a brother.. yung sinabi niya kay
erwin na girlfriend ako niya ako, na-shock ako pero hindi ko pinakita..dahil alam ko gusto lang ni John na
makalayo kaagad ako kay Erwin dahil sasabog nanaman ako sa iyak..
~~And you can't keep us apart
(Even a thousand miles can't keep us apart)
'Cause my heart is wherever you are..
It's like catching lightning, the chances of finding
Someone like you
It's one in a million, the chances of feeling
The way we do~~
ngayon sila karel, grace, and queena na ang kumakanta..nasa may side stage sila, singing while smiling...
madilim parin, tanging sa amin ni erwin kay john at sa kanila grace lang ang may spotlight.
~~And with every step together
We just keep on getting better
So can I have this dance?
(Can I have this dance?)
Can I have this dance?~~
nilapit ko pa si erwin to the point na magkatapat na ang shoes namin sa isa't isa..he's still shocked, not
knowing what to do...haha, lalo akong natawa, not knowing napangiti ako bigla
~~Oh, no mountain's too high and no ocean's too wide
'Cause together or not, our dance won't stop
Let it rain, let it pour, what we have is worth fighting for
You know I believe that we were meant to be! yeah!~~
at sa pagkanta ko ng -yeah-..bumukas lahat ng ilaw, at lumantad ang isang napakalaking banner halos
makoberan na ang mga estudyante..hahah.LOL, totoo pramis
saying:
ERWIN CARLO SILAN, YOU'VE GRADUATED IN THIS BELOVED SCHOOL, AND NOW, WILL YOU ENROLL THE
COURSE OF 'FOREVER' IN MY HEART?..SAY YES AND YOU'LL BE WELCOMED..SAY NO AND I'LL BE THE
ONE TO ENTER YOUR HEART.., IT IS A MUST. I LOVE YOU -ren
tinignan ko ulit si erwin
~~It's like catching lightning, the chances of finding
Someone like you
It's one in a million, the chances of feeling
The way we do~~
awwww..my darling is crying... tapos unti-unti na siyang ngumingiti..ay grabe, lalong tumitingkaad ang
kagwapuhan niya eh
~~And with every step together
We just keep on getting better
So can I have this dance?
(Can I have this dance?)
Can I have this dance?
Can I have this dance?
Can I have this dance?~~
nang matapos na ang kanta, bigla akong niyakap ni erwin..
"R-ren..*sob..i-ikaw nga..ikaw nga..tama ako, t-tama ako"..
"oo erwin, tama ka..sorry kung naghintay ka ng 2 yrs sa akin, at sa hindi namin pagpansin sayo ng 2
wks..sana nagustuhan mo"
*tsup
o//////////////o
"i don't care how long i would wait ren..i liked what you did..kaya mahal kita eh,nagulat talaga ako, not
knowing may isang babaeng gagawa ng ganito sa akin,take note: ang mahal ko pa"..ahaha, niyakap ko
ulit siya
"i missed you erwin..i'm back"
"i missed you more ren..you don't know how much you made me happy today.medyo kakaiba nga lang
kasi dapat ako gumagawa ng ginagawa mo ngayon."
"hahaha" pinalo ko nga sa braso xD
"halika nga dito" sabay lagay niya ng kamay niya sa waist ko at hinila ako palapit sa kaniya
"i love you ren"
and another thing i knew..we're kissing infront of my batchmates...i don't care, si erwin my darling ang
kahalikan ko..okay na okay!!..ay grabe, namiss ko halik niya, yakap niya, ngiti niya..aang tamis ng halik
niya..the sweetest kiss i had with him..
after these years, nakita ko ulit siyang ngumiti..nakakagaan ng loob.
after our kiss, i smiled at him, ngumiti din siya
"i love you more erwin.."
tapos na ang graduation day..siyempre picturan..paglabas namin ng auditorium, bumulagta naman sa
amin ang limang naka-tuxedo na lalaki
lumapit sa akin si guy 1 at my inabot na tulip..ay seryoso?.mahal kaya ang tulip =__= :"> .sumunod yung
isang guy na nagbigay ng 2 tulips..tapos 3 tulips..tapos 4 tulips tapos 5 tulips...
ay ay kinikilig ako..hihihi
matapos ay humarap sa akin si erwin at itinaas ang 6 na tulips..
"e-erwin"
"ren.. balak rin kasi kitang surpresahin.. parang graduation gift ko na din"
"eh bakit 6 tulips?"
"I LOVE YOU VERY MUCH REN"
nakarinig kami ni erwin ng awww at aayyyiieee sa paligid
ay grabe! andaming tao ..pinapanuod pala kami?? :">
hihihi ^///////////////////////^
HE LOVES THIS DAY, I LOVE THIS DAY
WITH HIM <3
----------------------EPILOGUE
maraming beses na akong umiyak ng manhid..alam niyo yun? yung hindi ko lama umiiyak na pala
ako?..tawag diyan: CRYING NUMB..ayy jokkeee!!! hehehe, hindi ko lang alam, imbento lang yang crying
numb na yan..
well, so far?:
ultimate FLASHBACK-ing
-remember guion ? tinulungan namin ni erwin na paimbestigahan ang dad niya..and we found out ..na
yung unidentified corpse na nasa barrel noong nasa cruise kami?..that is guion's dad.. kaya pala, sa deck
kung saan nilabas ang corpse sa barrel ay doon ko natagpuan ang necklace..
"ate..s-sorry, jinudge kita.."
"no guion..it's okay..ang mahalaga nabigyan ng marangal na libing ang dad mo".. naka freezer lang kasi
ang katawan ng dad niya dahil ineexamine pa itoh.. nang ma-identify na namin saka namin siya nilibing..
-about jessica and the argonauts?..ay joke.. jessica and the manyakers?..they set sail again..nagpadala
ng letter sa akin si jessica, isang mahabang letter..grabe, pwede nang maging novelist si jessica, eh yung
letter niya kasi sa akin, nakabook-bind!..andaming words pero nung natapos kong basahin dahil 249
pages lang naman siya..ayun..SORRY and pinaka-main idea..hehehe, i forgave her already, dahil alam
ko..sa puso't isipan ko na sasaya ako kapag pinaraya ko ang galit ko sa kapwa tao
-about carlo lorenzo lee?...bumalik na siya ng Korea, at doon nalang tatapusin ang Studies..pero i still
can't forget what he told me
"i still love you ren..i know i hurt you, so i guess mas magiging masaya ka kapag wala ako na aali-aligid sa
tabi..bye ren, thank you and i'm sorry"
oh diba? memorize ko pa yung linya niya.
-about my friends? grace and danmer nagkatuluyan..hahhaa, kahit aso't pusa yun eh mahal pa rin nila
isa't isa.. si karel?..ayun! finally pinansin na siya ni handsome guy raised to the nth power!..hahaha,
they're dating.. <3 awhoooo xD
-about queena?..ayun, she left showbusiness and went to paris, doon na daw siya mamumuhay, but she
promised na aattend siya sa kasal namin Erwin..hihihi ^_^ minsan napapa-isip din ako, na ang swerte ko
dahil naging kaibigan ko si malanding kawayan..ay joke, simpleng kawayan na..hehe, hindi na kasi
gaanong nagme-make up.. kaya standing out ang kaniyang beauty :">
-my family?..HAPPILY LIVING TOGETHER <3
ultimate end of FLASHBACK-ing
~~There are times when I just want to look at your face
With the stars in the night~~
i'm walking down the aisle now, here in this beach..here in this moment..here in this precious moment
of bond between me and my future husband
~~There are times when I just want to feel your embrace
In the cold night~~
grabe..neexcite na ako..pwede iflash forward??
-dgishvusercnxerfyceyrfhejgsjvibdfvdg-
zzzt zzzt zzzt
sinusuot na ni Erwin ang singsing sa daliri ko..hihi..bilis ng flash forward ko noh?..eh excited na ako
maging misis eh..hehahha!!
"I, Erwin, take you Renalyn to be my wife, my partner in life and my one true love. I will cherish our
friendship and love you today, tomorrow, and forever. I will trust you and honor you I will laugh with
you and cry with you. I will love you faithfully Through the best and the worst, Through the difficult and
the easy. What may come I will always be there. As I have given you my hand to hold So I give you my
life to keep So help me God."
"I, Renalyn, take you Erwin, to be my husband, my partner in life and my one true love. I will cherish our
friendship and love you today, tomorrow, and forever I will trust you and honor you I will laugh with you
and cry with you. I will love you faithfully Through the best and the worst, Through the difficult and the
easy. What may come I will always be there. As I have given you my hand to hold So I give you my life to
keep So help me God."
at sinuot ko na din sa kaniya ang singsing..
after ng unison vow namin...heto naa!!! :D
"you may kiss the bride"
kyaaaaahh!!!..kinikilig ako..! homagash..homagashh...
*tsup
ay >__<
"hahaha, why the face ren?"
"eeehhh,bitin.."
"hahahaha"
"hehe"
nilapit niya mukha niya sa akin at nag-kiss kami..this time, para hindi makawala si erwin, i hugged his
neck..maya-maya he held my waist and we were kissing for..let's say.. minutes?..ay!! hahaha, nalunod
na yata siya sa halik ko? :">
bago pa matuluyan, bumitaw na ako..at nagpalak-pakan na ang mga tao..
i felt happy..SUPER, parang kaylan lang na nagkabungguhan kami..parang kaylan lang na away awayan
pa kami.parang kaylan lang na ang daming nangyari sa amin..but here we are, standing hand in hand..
masakit masaktan
lalo na't first love
pero mas masakit masaktan
kapag last love mo na nga
sumuko pa!!
san ka pa?..
pakamatay ka na!
JOKENESS :">
ngayong nahanap ko na ang happy ending ko
hindi rin ako makapaniwala dahil sa isang tulad niya
ako bibigay at mahuhulog.
thank God, he catched me and he never let me go
maraming nahulog sa kaniya
but he chose to hold me despite of other girls falling for him
i'm soo lucky
inggit kayo?
naku naku..huwag sana
dahil malay niyo, yung makakatuluyan niyo eh, katabi niyo pala! :">
oh kaya kung hindi naman eh
maghanap ka ng gwapong nilalang
bunguin mo, pero siympre huwag mo pahalatang sinadya mo..
tapos napansin ka niya..ngumiti siya
malay mo, madevelop kayo?
hahaha,
we meet people with random reason
with random moments
with random feelings
sometimes, the person we ought to be forever with had revealed himself..only for us to find out na siya
na lagi nating nakikita..siya palang lagi nating makakasama.
when you love
chose the person who will take the worst
and change it to best
LOVE HIM
it's his loss if he gave up
LOVE HIM
it's your luck if he LOVE YOU BACK
yun lang masasabi ko..masyado na akong madaldal eh^^
"oh darling, kain na tayo..nakaluto na si manang babes"
"sige darling susunod ako"
"alalayan na kita"
"hahaha..anu ka ba..okay lang ako"
"hahaha,naku naku..baby, lumabas ka na dali..tuturuan kitang sumayaw"
"hahaha..pilosopo"
*tsup
"I LOVE YOU DARLING"
*tsup
"I LOVE YOU TOO"
very much
-----------------------end--------------
ahahahaha! tapos na din^^..helllo, miss author here..
sorry po sa mga type-errors..wala na akong time para isa-isahin ang mga word.. hindi kasi ako
masipag..LOL..ay basta, salamat po sa pagsubaybay..
ang totoo niyan..nakarelate ako sa storya ni ren at erwin..ayan tuloy, halos araw-araw ko nang
inuupdate lovestory nila =______=
SILA NA MAY LOVESTORY!..AKO NA WALA!..TT___TT
ako na kawawa
ako na eemo-emo sa school
ako na talaga!..tch >.<
dibale, haist.... salamat talaga mga men, women, tol, mare, pare..yahehehe
SOFT COPY PO [PDF format]: available on february 14,2013.. pm me nalang..LOL
--well, pasensya na po sa istorya ko..either nacocornihan kayo kasi nga may mga drama drama..or
nakikilig kahit hindi naman talaga..ako yata nakikilig eh..hahaha.. lovestory po ni jessica the
pirata/sirena... upcoming po yan..pakisubaybayan ^^
arigatou
kamsa
thanks
gracias
*pak pak pak
*BOW
"close the kurtinas!!!
^_____________^V
rock n' rollin
2013@copyright (Jan05-feb12)