(det å ville noe) βούληση, η [i vulisi] # (intensjon, ønske)

1
vilje m. βουλή, η [i vuli] # (det å ville noe) βούληση, η [i vulisi] # (intensjon, ønske)
θέληση, η [i ϑεlisi] / av egen fri vilje αυτόβουλα [aftǤvula] # αυτόβουλως*
[aftǤvulǤs] # αυτοπροαίρετος [aftǤprǤεrεtǤs] # θεληµατικά [ϑεlimatika] # (av
seg selv, på egen hånd) αϕεαυτού [afεaftu] # από µόνος µου [apǤ mǤnǤz mu] :
gjøre noe av egen fri vilje (handle på eget initiativ) ενεργώ αυτόβουλα/αυτόβουλως*
[εnεrDžǤ aftǤvula/aftǤvulǤs] # κάνω κάτι µε τη θέληση µου [kanǤ kati mε ti ϑεlisi mu]
: han fratrådte av egen fri vilje παραιτήθηκε από µόνος του [parεtiϑikε apǤ mǤnǤs tu]
: han kom av egen fri vilje (han kom av seg selv) ήρθε θεληµατικά [irϑε ϑεlimatika]
/ få viljen sin (sette/ trumfe igjennom viljen sin) επιβάλλω την άποψή µου [εpivalǤ
tin apǤpsi mu] # (få det som en vil) γίνεται το δικό/θέληµά µου [jinεtε tǤ ðikǤ /ϑεlima
mu] # κάνω το δικό µου [kanǤ tǤ ðikǤ mu] : hun pleier alltid å få viljen sin
θέλει να γίνεται πάντα το δικό της [ϑεli na jinεtε panda tǤ ðikǤ tis] : hun skal nå
alltid ha viljen sin (hun må alltid få det som hun vil) επιµένει να γίνεται πάντα το
δικό της [εpimεni na jinεtε panda tǤ ðikǤ tis] : slik vil jeg ha det, og slik blir det!
γούστο µου και καπέλο µου! [DžustǤ mu kε kapεlǤ mu] : til slutt fikk hun viljen sin
τελικά έγινε το θέληµά της [tεlika εjinε tǤ ϑεlima tis] / få viljen sin med noen (gjøre
som en vil med noen) επιβάλλω τη θέλησή µου µε κάποιον [εpivalǤ ti ϑεlisi mu mε
kapiǤn] / gjøre noe imot noens vilje πάω κόντρα στις βουλές κάποιου [paǤ kǤndra
stiz vulεs kapiu] / ha en sterk/svak vilje έχω δυνατή/αδύνατη θέληση [εΧǤ ðinati/
aðinati ϑεlisi] : han har en sterk/svak vilje έχει ισχυρή/αδύνατη βούληση [εçi
isçiri/aðinati vulisi] / ha en vilje av stål έχω σιδερένια θέληση [εΧǤ siðεrεnia ϑεlisi]
/ la noen få viljen sin (føye noen) καλοπιάνω κάποιον [kalǤpjanǤ kapiǤn] /
manglende vilje (manglende viljestyrke, vakling, tvilrådighet) αβουλία, η [i avulia] /
Guds vilje η βουλή του Υψίστου [i vuli tu ipsistu] : det var Guds vilje ήταν
θέληµα θεού [itan ϑεlima ϑεu] / med vilje (med hensikt, med overlegg) θεληµατικά
[ϑεlimatika] # επίτηδες [εpitiðεs] # εξεπίτηδες [εksεpitiðεs] # επιταυτού
[εpitaftu] # εκ προθέσεως [εk prǤϑεsεǤs] # εσκεµµένα [εskεmεna] # (med vitende
og vilje) εν γνώσει∗ [εŋ DžnǤsi] : det gjorde du med vilje (det der var en forsettlig
handling) αυτό ήταν ένα εσκεµµένο διάβηµα [aftǤ itan εna εskεmεnǤ ðiavima] /
mennesket har en fri vilje og handlefrihet ο άνθρωπος έχει ελευθερία βούλησης
και δράσης [Ǥ anϑrǤpǤs εçi εlεfϑεria vulisis kε ðrasis] / mot sin/ens vilje παρά τη
βούληση/θέληση µου [para ti vulisi/ϑεlisi mu] # (med makt, med tvang) µε το ζόρι
[mε tǤ zǤri] : gjøre noe mot sin (egen) vilje κάνω κάτι εξ ιδίας βουλήσεως∗ [kanǤ
kati εks iðiaz vulisεǤs] / siste vilje (testamente) διαθήκη, η [i ðiaϑiki] : dette er
min siste vilje (=mitt testament) αυτή είναι η διαθήκη µου [afti inε i ðiaϑiki mu] :
min siste vilje η τελευταία µου θέληση [i tεlεftεa mu ϑεlisi] / skje din vilje
γεννηθήτω το θέληµά σου [jεniϑitǤ tǤ ϑεlima su] / ubøyelig vilje (jernvilje)
άκαµπτη θέληση [akampti ϑεlisi] / viljen overvinner vanen η θέληση νικάει
τη συνήθεια [i ϑεlisi nikai ti siniϑia] / vise vilje til/at en har til hensikt å δείχνω
τη θέληση να [ðiΧnǤ ti ϑεlisi na] : han viste vilje til å hjelpe oss έδειξε τη θέληση
να µας βοηθήσει [εðiksε ti ϑεlisi na maz vǤiϑisi]
vilje(s)- βουλητικός [vulitikǤs]
2
viljeløs adj. χωρίς θέληση [ΧǤris ϑεlisi] # (veik, svak, feig, ynkelig) κατουρλής [katurlis]
# f. κατουρού [katurlu] # n. κατουρλούδικο [katurluðikǤ]
viljesterk adj. βουλητικός [vulitikǤs]
viljestyrke m. δύναµη της θέλης, η [i ðinami tis ϑεlis] # θέληση, η [i ϑεlisi] # (seighet,
utholdenhet, tæl) αντοχή, η [i andǤçi] # (besluttsomhet, tæl) αποϕασιστικότητα, η [i
apǤfasistikǤtita] / ha stor viljestyrke (ha tæl i seg, være full av tæl) έχω µεγάλη
αντοχή [εΧǤ mεDžali andǤçi] / han mangler viljestyrke (det er ingen tæl i han)
του λείπει η αποϕασιστικότητα [tu lipi i apǤfasistikǤtita] / med/ved viljestyrke
µε τη δύναµη της θέλης, η [mε ti ðinami tis ϑεlis] : han klarte/gjennomførte det
ene og alene på viljestyrke πέτυχε µόνο και µόνο µε τη δύναµη της θέλησής του
[pεtiçε mǤnǤ kε mǤnǤ mε ti ðinami tis ϑεlisis tu] / vise viljestyrke δείχνω θέληση
[ðiΧnǤ ϑεlisi]
viljesvak adj. χωρίς δυνατή θέληση [ΧǤriz ðinati ϑεlisi]
vilkår n. (betingelse, forutsetning, klausul) όρος, ο [Ǥ ǤrǤs] # προϋπόθεση, η [i prǤïpǤϑεsi]
/ bryte vilkårene i en avtale παραβαίνω τους όρους µιας συµϕωνίας [paravεnǤ tus
Ǥruz mjas simfǤnias] / et bindende/forpliktende vilkår δεσµευτικός όρος
[ðεzmεftikǤs ǤrǤs] / et godtatt vilkår δόκιµος όρος [ðǤkimǤs ǤrǤs] / et
grunnleggende vilkår θεµελιώδης όρος [ϑεmεljǤðis ǤrǤs] / godkjennelse på visse
vilkår/betingelser (betinget godkjenning) αποδοχή υπό αίρεση [apǤðǤçi ipǤ εrεsi] #
αποδοχή υπό όρους [apǤðǤçi ipǤ Ǥrus] / godkjennelse uten betingelser/vilkår
(uforbholden tilslutning) αποδοχή άνευ όρων [apǤðǤçi anεv ǤrǤn] / harde vilkår
σκληροί όροι [skliri Ǥri] # σκληρά τα πράγµατα [sklira ta praDžmata] / knyte et
vilkår til en avtale/traktat επισυνάπτω έναν όρο σε συνθήκη [εpisinaptǤ εnan ǤrǤ sε
sinϑiki] / overholde vilkårene i en avtale τηρώ τους όρους µιας συµϕωνίας [tirǤ
tus Ǥruz mjas simfǤnias] / på det vilkår at (implisitt at, under forutsetning av at)
εξυπακουοµένου ότι [εksipǤkuǤmεnu Ǥti] / på like vilkår µε ίσους όρους [mε isus
Ǥrus] / uakseptable vilkår απαράδεκτοι όροι [aparaðεkti Ǥri] / uklare vilkår
διϕορούµενοι όροι [ðifǤrumεni Ǥri] / urettferdige vilkår άνισοι όροι [anisi Ǥri]
vilkårlig adj. (skjønnsmessig, arbitrær) αυθαίρετος [afϑεrεtǤs] # (egenrådig) αυταρχικός
[aftarçikǤs] / en vilkårlig avgjørelse ένα αυθαίρετη απόϕαση [afϑεrεti apǤfasi]
vilkårlig adv. (tilfeldig, kritikkløst) αδιακρίτως [aðiakritǤs] # (planløst, vilt, tilfeldig)
χωρίς διάκριση [ΧǤriz ðjakrisi]
vilkårlighet f.m. (tilfeldighet) αυθερεσία, η [afϑεrεsia] / med skandaløs vilkårlighet µε
εξοργιστικό δεσποτισµό [mε εksǤrjistikǤ dεspǤtizmǤ] / vilkårligheten i en avgjørelse
(domsavsigelse) η αυθαιρεσία απόϕασης [i afϑεrεsia apǤfasis]
vill adj. άγριος [aDžriǤs] # (frenetisk) ξέϕρενος [ksεfrεnǤs] # (rasende, brutal, blodtørstig,
ondskapsfull) θηριώδης [ϑiriǤðis] # (lidenskapelig) µανιώδης [manjǤðis] #
(forgapt, lidenskapelig, gal) µανιακός [maniakǤs] # (sanseløs, ute av seg) αλλόϕρων
[alǤfrǤn] # αλλόϕρον* [alǤfrǤn] # (yr, løssluppen, gal) έξαλλος [εksalǤs] #
(uregjerlig, rebelsk, opprørsk, umedgjørlig, ustyrlig) ανυπότακτος [anipǤtaktǤs] #
ανυπόταχτος [anipǤtaΧtǤs] # άτακτος [ataktǤs] # άταχτος [ataΧtǤs] # ατίθασος
3
[atiϑasǤs] # (uregjerlig, ubehersket, utøylet, løssloppen, fri) αχαλίνωτος [aΧalinǤtǤs]
# (vilter, styrlaus, uoppdragen, uforbederlig) ασυµµόρϕωτος [asimǤrfǤtǤs] #
(desperat) απονενοηµένος [apǤnεnǤimεnǤs] # (desperate, ute av seg, helt fra seg)
δαιµονιώδης [ðεmǤnjǤðis] # (fantastisk, absurd, meningsløs) εξωϕρενικός
[εksǤfrεnikǤs] # (ekstatisk, orgastisk) οργιαστικός [ǤrjastikǤs] / en vill og bråkete
fest (en løssluppen fest/feiring) θορυβώδης έξαλλος πανηγυρισµός [ϑǤrivǤðis εksalǤs
panijirizmǤs] / et helt vilt foretagende απονενοηµένο διάβηµα [apǤnεnǤimεnǤ
ðjavima] / et vilt landskap άγρια τοπεία [aDžria tǤpia] / helt vill (veldig ivrig,
lidenskapelig) ξελογιασµένος [ksεlǤjazmεnǤs] : han er helt vill når det gjelder
fisking είναι ξελογιασµένος µε το ψάρεµα [inε ksεlǤjazmεnǤz mε tǤ psarεma] / vill
applaus µανιώδεις επευϕηµίες [manjǤðis εpεfimiεs] # (kraftige klappsalver)
µανιώδη/έξαλλα χειροκροτήµατα [manjǤði/εksala çirǤkrǤtimata] / vill av glede/
entusiasme αλλόϕρων/ξέϕρενο από χαρά/ενθουσιασµό [alǤfrǤn/ksεfrεnǤ apǤ Χara/
εnϑusiazmǤ] / vill begeistring έξαλλος ενθουσιασµός [εksalǤs εnϑusiazmǤs] : i
vill begeistring µε έξαλλο ενθουσιασµό [mε εksalǤ εnϑusiazmǤ] / vill glede
έξαλλη χαρά [εksali Χara] / vill i blikket (med et vilt utseende, som ser vill/rasende ut)
µε άγρια εµϕάνηση [mε aDžria εmfanisi] / vill jubel µανιώδη/έξαλλα
χειροκροτήµατα [manjǤði/εksala çirǤkrǤtimata] / vill lidenskap (ustyrlige følelser)
αχαλίνωτα πάθη [aΧalinǤta paϑi] / vill musikk οργιαστική µουσική, η [i Ǥrjastiki
musiki] / ville dyr άγρια ζώα [aDžria zǤa] / ville fester οργιαστικά γλέντια
[Ǥrjastika Džlεndja] / ville fjell άγρια βουνά [aDžria vuna] / ville folkeslag /-stammer
άγριες ϕυλές [aDžriεs filεs] : de ville tatoverer seg på kroppen οι άγριοι
διαστίζουν το σώµα τους [i aDžrii ðiastizun tǤ sǤma tus] / ville idéer εξωϕρενικές
ιδέες [εksǤfrεnikεs iðεεs] / ville planer εξωϕρενικά σχέδια [εksǤfrεnika sçεðia] /
ville planter άγρια ϕυτά [aDžria fita] / ville rykter εξωϕρενικές διαδόσεις
[εksǤfrεnikεz ðiaðǤsis] / ville urter αγριόχορτα, τα [ta aDžriǤΧǤrta]
villa m. βιλα, η [i vila] # έπαυλη, η [i εpavli]
villand f.m. αγριόπαπια, η [i aDžriǤpapia]
villbasse m. (spilloppmaker, rampunge, smådjevel, rakkerunge) διαβολάκι, το [tǤ ðiavǤlaki]
# ζιζάνιο, το [tǤ zizaniǤ] # καπετάν ϕασαρίας, ο [Ǥ kapεtan fasarias] #
(bråkmaker, villmann, urokråke) κουτσαβάκης, ο [Ǥ kutsavakis] / sønnen deres er en
ordentlig villbasse ο γιος τους είναι καπετάν ϕασαρίας /µεγάλο ζιζάνιο [Ǥ jǤs tus
inε kapεtan fasarias/mεDžalǤ zizaniǤ]
villblomst m. (markblomst, skogblomst, fjellblomst) αγριολούλουδο, το [tǤ aDžriǤluluðǤ]
villdue f. αγριοπερίστερο, το [tǤ aDžriǤpεristεrǤ]
villdyr n. θηρίο, το [tǤ ϑiriǤ] # θεριό, το [tǤ ϑεriǤ] # άγριο ζώο, το [tǤ aDžriǤ zǤǤ] #
ζουλάπι, το [tǤ zulapi] # (også neds. om menneske, hedning, barbar) αγρίµι, το [tǤ
aDžrimi] # (dyr i vill tilstand, mots. husdyr) ζώο σε άγρια κατάσταση, το [zǤǤ sε aDžria
katastasi] # άγρια ζώα [aDžria zǤa] / disse ungdommene oppfører seg som ville dyr
(/somvillmenn) πραγµατικά αγρίµια είναι αυτά τα παιδιά [praDžmatika aDžrimia inε afta
ta pεðja]
4
ville v. (ønske, forvente) θέλω [ϑεlǤ] # επιθυµώ [εpiϑimǤ] # ορίζω [ǤrizǤ] # (ønske,
sikte til, være ute etter) γυρεύω [jirεvǤ] # (være fast bestemt på, insistere) επιµένω
[εpimεnǤ] / alle som vil, kan gå όλοι όσοι θέλουν µπορούν να πηγαίνουν [Ǥli Ǥsi
ϑεlun bǤrun na pijεnun] / de vil svært gjerne at Jon skal gifte seg med Marie θέλω
πολύ να παντρευτεί ο Γ. την Μ. [ϑεlǤ pǤli na pandrεfti Ǥ janis tin maria] / det er det
jeg vil, - og det så inderlig (- og det er et veldig sterkt ønske hos meg) αυτό είναι που
θέλω, και µάλιστα πολύ [aftǤ inε pu ϑεlǤ kε malista pǤli] / det ville jeg svært gjerne/
kunne jeg ha veldig lyst til, men… πολύ θα το 'θελα αλλά [pǤli ϑa tǤ ϑεla ala] / du
skal få det/alt du vil! ό,τι θες θα το 'χεις [Ǥti ϑεs ϑa tǤ çis] / enten en vil eller ikke
θέλοντας και µή [ϑεlǤndas kε mi] : han har å gå enten han vil/liker det eller ikke
θα πάει και θα πει κι ένα τραγούδι [ϑa pai kε ϑa pi ki εna traDžuði] / gjør som du
vil! (la det bli som du vil!) ας γίνει το θέληµά σου [az jini tǤ ϑεlima su] / Gud ville
det så (det var Guds vilje) έτσι το θέλησε ο Θεός [εtsi tǤ ϑεlisε Ǥ ϑεǤs] / han er helt
vill etter å fiske/å spille sjakk είναι ξετρελαµένος µε το ψάρεµα/µε τη τζάζ [inε
ksεtrεlamεnǤz mε tǤ psarεma/mε ti dzaz] / hun vet ikke hva hun vil δεν έχει δική
της θέληση [ðεn εçi ðiki tis ϑεlisi] / hva er det du vil? (hva vil du?) τι ορίζετε; [ti
Ǥrizεtε] / hva er de du vil meg? (hva ønsker du av meg?) τι γυρεύεις από µένα;
[ti jirεvis apǤ mεna] / hva vil du jeg skal gjøre (hva forventer du at jeg skal gjøre)
τι θέλεις να κάµω; [ti ϑεliz na kamǤ] / hun vil gifte meg med han επιµένει να τον
παντρευτεί [εpimεni na tǤm bandrεfti] / hun ville/insisterte på å gå, selv om det var
seint επέµενε να πάει αν και ήταν αργά [εpεmεnε na paï an kε itan arDža] / hvis/om
(det var det) han ville αν ήθελε [an iϑεlε] : han kunne bli statsråd om han ville
αν ήθελε θα µπορούσε να γίνει υπουργός [an iϑεlε ϑa bǤrusε na jini ipurDžǤs] / hvor
vil dere at jeg skal slippe dere av? (hvor skal dere gå av?) (πού θέλετε να σας αϕήσω;
[pu ϑεlεtε na sas afisǤ] / hvordan vil De ha kaffen Deres - søt eller medium? πώς
θέλετε τον καϕέ σας − γλυκό η µέτριο; [pǤs ϑεlεtε tǤŋ gafε sas - DžlikǤ i mεtriǤ] /
ikke ville (avslå, nekte) αρνούµαι [arnumε] : jeg ba henne hjelpe til, men hun ville
ikke της ζήτησα να βοηθήσει αλλά αρνήθηκε [tiz zitisa na vǤiϑisi ala arniϑikε] /
jeg lurer på hva er det han vil egentlig (hva kan han være ute etter?) τι γυρεύει άραγε;
[ti jirεvi arajε] / jeg vet hva jeg vil ξέρω τι θέλω [ksεrǤ ti ϑεlǤ] / jeg vil ha et glass
kaldt vann θέλω ένα ποτήρι κρύο νερό [ϑεlǤ εna pǤtiri kriǤ nεrǤ] / jeg vil ikke at du
røyker på soverommet δε θέλω να καπνίζεις στην κρεβατοκάµαρα [ðε ϑεlǤ na
kapnizis stiŋ krεvatǤkamara] / jeg vil ikke at han skal se meg δε θέλω να µε ιδεί [ðε
ϑεlǤ na mε iði] / jeg vil ikke/har ikke lyst til å bli sett sammen med han δε θα 'θελα
να µε δουν µαζί του [ðε ϑaϑεla na mε ðun mazi tu] / jeg vil ikke forstyrre han (jeg
ønsker ikke å forstyrre han) δε θέλω να τον ενοχλήσω [ðε ϑεlǤ na tǤn εnǤΧlisǤ] / jeg
vil, men kan ikke (jeg vil, men får det ikke til) θέλω µα δε µπορώ [ϑεlǤ ma ðε bǤrǤ] /
om Gud vil θεού θέλοντος [ϑεu ϑεlǤndǤs] / som De/dere vil όπως θέλετε [ǤpǤs
ϑεlεtε] # όπως ορίζετε [ǤpǤs Ǥrizεtε] / som skjebnen ville det (som en skjebnens
tilskikkelse) όπως το θέλησε η µοίρα [ǤpǤs tǤ ϑεlisε i mira] / uten å ville det
(ufrivillig) χωρίς να το θέλω [ΧǤriz na tǤ ϑεlǤ] / vil du bli med oss? θα 'θελες
να 'ρθεις µαζί µας; [ϑaϑεlεz narϑiz mazi mas] / vil du, eller vil du ikke? (bestem deg
her og nå!) αν σ' αρέσει! [an sarεsi] / ville noen vel /vondt θέλω/εύχοµαι το
5
καλό/το κακό κάποιου [ϑεlǤ tǤ kalǤ/tǤ kakǤ kapiu] : en venn som vil deg vel/ditt
beste ένας ϕίλος που θέλει το καλό σου [εnas filǤs pu ϑεli tǤ kalǤ su] / ville ha det
til (hevde, påstå) θέλω [ϑεlǤ] / ville svært gjerne (ønske veldig sterkt/inderlig, stunde
etter) λαχταρώ [laΧtarǤ] : jeg vil svært gjerne/ser veldig fram til at de skal bo hos
oss λαχταρώ να µείνουν µαζί µας [laΧtarǤ na minun
villede v. (forføre, desinformere) παραπλανώ [paraplanǤ] # (dupere, føre bak lyset, narre,
lure, snyte) απατώ [apatǤ] # (demoralisere, korrumpere, bestikke) εξαχρειώνω
[εksaΧriǤnǤ] / villede noen (bringe noen på villspor) κάνω κάποιον να χάσει τα
ίχνη του [kanǤ kapiǤn na Χasi ta iΧni tu] / villede velgerne εξαχρειώνω τους
εκλογείς [εksaΧriǤnǤ tus εklǤjis]
villedende adj. (illusorisk, uholdbar, besnærende) απατηλός [apatilǤs] # (bedragersk,
svikefull, forførersk) εµπαικτικός [εmbεktikǤs] # παραπλανητικός [paraplanitikǤs] /
en villedende manøver/taktikk εµπαικτική τακτική [εmbεktiki taktiki] / et
villedende spor (et villspor, en avledningsmanøver) παραπλάνηση, η [i paraplanisi] /
et villedende spørsmål (et snedig/lurt spørsmål) παραπειστική ερώτηση [parapistiki
εrǤtisi] / gi en villedende versjon av en sak (forvrenge en sak) διαστρεβλώνω ένα
θέµα [ðiastrεvlǤnǤ εna ϑεma] / villedende opplysninger παραπλανητικές
πληροϕορίες [paraplanitikεs plirǤfǤriεs]
villeple n. (frukt av villapal) άγριο ξινόµηλο, το [tǤ aDžriǤ ksinǤmilǤ]
villet adj. (frivillig, forsettlig) θεληµατικός [ϑεlimatikǤs]
villfarelse m. (misoppfatning, misforståelse) λαθεµένη αντίληψη, η [i laϑεmεni andilipsi] #
(feilslutning, feilvurdering, misoppfatning) πλάνη, η [i plani] # (illusjon, bedrag)
απάτη, η [i apati] # (illusjon, selvbedrag, vrangforstilling) αυταπάτη, η [i aftapati]
# εξαπάτηση, η [i εksapatisi] # (moralsk villfarelse, sinnsforvirring) εκτροπή, η [i
εktrǤpi] / sveve i den villfarelse at.., (leve med den illusjon at..., like å tro at...) τρέϕω
την αυταπάτη ότι... [trεfǤ tin aftapati Ǥti] / rive el. bringe noen ut av villfarelsen (ta
bort bindet fra øynene på noen, si en sannheten, åpne øynene på noen) βγάζω κάποιον
από την απάτη/την αυταπάτη του [vDžazǤ kapiǤn apǤ tin apati/tin aftapati tu] #
ανοίγω τα µάτια κάποιου [aniDžǤ ta matia kapiu] # εξάγω κάποιον από πλάνη
[εksaDžǤ kapiǤn apǤ plani]
villgeit f. αγρικοκάτσικο, το [tǤ aDžriǤkatsikǤ] # (gemse) αίγαγρος, ο [Ǥ εDžaDžrǤs]
villig adj. (beredvillig, tjenestevillig) προθύµως [prǤϑimǤs] # (helhjertet, generøs,
uforbeholden) ατσιγγούνευτος [atsiŋgunεftǤs] # (glad, lystig, i godt humør)
ευδιάϑετος [i εvðjaϑεtǤs] / lite villig (til å gi) (ubekvem med, knølen med, gjerrig med)
ζόρικος µε [zǤrikǤz mε] : banksjefen var lite villig til å innvilge lånet ο διευθυντής
της Τράπεζας ήταν ζόρικος σχετικά µε το δάνειο [Ǥ ðiεfϑindis tis trapεzas itan zǤrikǤs
sçεtika mε tǤ ðaniǤ]
villighet f.m. (tjenestevilje, iver) προθυµία, η [i pruϑimia] # (vilje, intensjon) θέληση, η
[i ϑεlisi]
villkatt m. αγριόγατος, ο [Ǥ aDžriǤDžatǤs] # (panda, villkatt) αίλουρος, ο [Ǥ εlurǤs] #
(ung, temperamentsfull eller nesevis jente) διαβολοθήλυκο, το [tǤ ðiavǤlǤϑilikǤ] #
διαβολοκόριτσο, το [tǤ ðiavǤlǤkǤritsǤ]
6
villmann m. (bråkmaker, villbasse, urokråke) κουτσαβάκης, ο [Ǥ kutsavakis] #
(spilloppmaker, rampunge, smådjevel, rakkerunge) διαβολάκι, το [tǤ ðiavǤlaki] #
ζιζάνιο, το [tǤ zizaniǤ] # καπετάν ϕασαρίας, ο [Ǥ kapεtan fasarias]
villmark f.m. αγριότοπος, ο [Ǥ aDžriǤtǤpǤs] # (ødemark, ensomhet) ερηµιά, η [i εrimja]
villniss n. (ugreie, floke, virvar) ανακατωσούρα, η [i anakatǤsura]
villsau m. (jf. argali) άγριο πρόβατο, το [tǤ aDžriǤ prǤvatǤ]
villskap m. (villhet, råskap, grusomhet) αγριότητα, η [i aDžriǤtita] # θηριωτίδα, η [i
ϑiriǤtiða] # (barskhet) αγριάδα, η [i aDžriaða] # (barskhet, kraft, voldsomhet)
βιαιότητα, η [i viεǤtita] / angrepets villskap η βιαιότητα της επίθεσης [i viεǤtita tis
εpiϑεsis] / med ufattelig villskap µε ανήκουστη αγριότητα [mε anikusti aDžriǤtita]
villskudd n. (bot.)(avlegger, sideskudd) παραµυάδα, η [i paramjaða]
villsvin n. αγριογούρουνο, το [tǤ aDžriǤDžurunǤ] # άγριο γουρούνι, το [tǤ aDžriǤ Džuruni] #
(hanndyret av villsvin, villsvinråne) αρσενικό αγριογούρουνο, το [tǤ arsεnikǤ
aDžriǤDžurunǤ] # κάπρος, ο [Ǥ kaprǤs]
vilt n. κυνήγι, το [tǤ kiniji] # (jaget vilt, jaktbytte) θήραµα, το [tǤ ϑirama]
vilt adv. (planløst, vilkårlig, tilfeldig) χωρίς διάκριση [ΧǤriz ðiakrisi] # (desperat, rasende)
µανιωδώς [maniǤðǤs] # (blindt, i blinde) µάσα στα όλα [mεsa sta Ǥla] /
gestikulere vilt χειρονοµώ µανιωδώς [çirǤnǤmǤ maniǤðǤs] / han slo vilt omkring seg
µοίραζε χτυπήµατα χωρίς διάκριση [mirazε Χtipimata ΧǤriz ðiakrisi] # χτυπούσε
µέσα στα όλα [Χtipusε mεsa sta Ǥla]
vilter adj. (løssluppen; fjollete, tøysete) αλαϕρόγνωµος [alafrǤDžnǤmǤs] # αλαϕρόµυαλος
[alafrǤmialǤs] # (lettsindig) άστατος [astatǤs] # αστατής [astatis] # (vill, styrlaus,
uoppdragen, uforbederlig) ασυµµόρϕωτος [asimǤrfǤtǤs] # άτακτος [ataktǤs] #
άταχτος [ataΧtǤs] # (hissig, lunefull, temperamentsfull) ευµετάβλητος [εvmεtavlitǤs]
# ευµετάβολος [εvmεtavǤlǤs] # (uregjerlig, sprelsk, livfull, levende, aktiv, rask, kvikk)
ζωηρός [zǤirǤs] / hun er en vilter liten jentunge είναι αλαϕρόµυαλο πλάσµα [inε
alafrǤmialǤ plazma]
vilthandler m. (fjørfehandler) κοτάς, ο [Ǥ kǤtas]
vimpel m. (sjøfart: stander (= trekantet signalflagg), vaker (=liten vimpel i mastetoppen på en
seilbåt) επισείοντας, ο [Ǥ εpisiǤndas] # (trekantflagg) τριγονικό ϕλάµπουρο, το [tǤ
triDžǤnikǤ flamburǤ] / vimpel på (ridder-)lanse) παράσειον ή τριγωνικό
ϕλάµπουρο λόγχης (ιππότη) [parasiǤn i triDžǤnikǤ flambura lǤŋçis (ipǤti)]
vims m. (tankeløs/forvirret person, fjols, hønsehjerne) κουϕιοκεϕαλάκης, ο [Ǥ kufiǤkεfalakis]
# (klåfinger, geskjeftig person) ανακατωσούρης, ο [Ǥ anakatǤsuris] # (tullebukk,
tøysekopp, lettsindig person) κοκορόµυαλος, ο [Ǥ kǤkǤrǤmjalǤs]
vimset adj. (lunefull, kaprisiøs, uberegnelig) αλλοπροσάλλος [alǤprǤsalǤs] # καπριτσιόζος
[kapritsiǤzǤs] # καπριτσιόζικος [kapritsiǤzikǤs] # (klåfingret, geskjeftig)
ανακατωσούρης [anakatǤsuris] # (fjollete, tankeløs, lettsindig) ελαϕρόµυαλος
[εlafrǤmialǤs] # κοκορόµυαλος [kǤkǤrǤmjalǤs] # (nonchalant, overfladisk,
skjødesløs) επιπόλαιος [εpipǤlεǤs] / en vimsete person ανακατωσούρης, ο [Ǥ
anakatǤsuris] / være vimsete (gjøre det som faller en inn) κάνω ό,τι µου
7
καπνίσει [kanǤ Ǥti mu kapnisi]
vin m. κρασί, το [tǤ krasi] # οίνος, ο [Ǥ inǤs] / bedervet vin ξεθυµασµένο κρασί
[ksεϑimazmεnǤ krasi] / billig, simpel vin (billigvin) ϕτηνό κρασί, το [tǤ ftinǤ krasi] /
en fyldig/kraftig vin δύνατο κρασί [ðinatǤ krasi] / en lett vin (en svak vin) ελαϕρό
κρασί [εlafrǤ krasi] / en søt (demi-sec) vin ηµίγλυκο κρασί [imiDžlikǤ krasi] / for
én gangs skyld vil jeg også ha litt vin κατ' εξαίρεση θα πιω και γω λίγο κρασί [kat
εksεrεsi ϑa pjǤ kε DžǤ liDžǤ krasi] / grumsete vin (uklar vin) θολό κρασί [ϑǤlǤ krasi] /
hvor kommer denne vinen fra? (fra hvilket område er denne vinen?) από ποια περιοχή
είναι αυτό το κρασί; [apǤ pja pεriǤçi inε aftǤ tǤ krasi] / jeg vil gjerne ha/kan jeg få en
halvliter (av husets) hvitvin/rødvin(?) µισό κιλό κρασί − λευκό/κόκκινο,
παρακαλώ [misǤ kilǤ krasi - lεfkǤ/kǤkinǤ parakalǤ] / la meg få litt vin (gi meg litt
vin) βάλε µου λιγό κρασί [valε mu liDžǤ krasi] / lage/legge/sette vin av druer/
epler κάνω κρασί από σταϕύλια/µήλα [kanǤ krasi apǤ stafilia/mila] / opptappet vin
(vin på flaske(r)) µποτιλιαρισµένο κρασί [bǤtiljarizmεnǤ krasi] / retsinavin (vin
tilsatt harpiks) ρετσινάτο κρασί, το [tǤ rεtsinatǤ krasi] / sette vinen til modning
(lagre vinen) αϕήνω το κρασί να ωριµάσει [afinǤ tǤ krasi na Ǥrimasi] / søt/tørr vin
γλυκό/ξερό κρασί [DžlikǤ/ksεrǤ krasi] / tappe vin fra ei tønne αντλώ κρασί από
βαρέλι [andlǤ krasi apǤ varεli] / ublandet vin (ren, ekte vin) άκρατο κρασί, το [tǤ
akratǤ krasi] / ulagret vin (umoden vin) άψητο κρασί [apsitǤ krasi] / utappet vin
(ikke på flasker) κρασί χύµα, το [tǤ krasi çima] / verdens beste vin (beste vinen som
fins) το καλύτερο κρασί του κόσµου [tǤ kalitεrǤ krasi tu kǤzmu] / vin av nesten
soltørkede druer (søt hetvin) λιαστό κρασί [ljastǤ krasi] / vin på karaffel κρασί σε
καράϕα [krasi sε karafa] / vin på tønne/anker βαρελήσιο κρασί, το [tǤ varεlisiǤ
krasi] / vin som ikke er tilsatt harpiks αρετσίνωτο κρασί, το [tǤ arεtsinǤtǤ krasi] /
vinen blir rundere/fyldigere ved lagring το κρασί θα γλυκάνει µε τον καιρό [tǤ krasi
ϑa Džlikani mε tǤŋ kεrǤ] / vinen er uferdig (vinen har ikke fått lang nok modning) το
κρασί δεν έχει γίνει καλά [tǤ krasi ðεn εçi jini kala] / vinen gikk rett i fletta/hodet på
meg µε παραζάλισε το κρασί [mε parazalisε tǤ krasi] / viner på flaske κρασιά σε
µπουκάλι [krasia sε bukali]
vinblad n. αµπελόϕυλλο, το [tǤ ambεlǤfilǤ] # κληµατόϕυλλο, το [tǤ klimatǤfilǤ] /
fylte vinblad ντολµαδάκια, τα [ta dǤlmaðakia] # γιαπράκια, τα [ta japrakia]
vinbladrulade m. ντολµάς, ο [Ǥ dǤlmas] # (pl.) ντολµάδες [dǤlmaðεs] # ντολµαδάκια
[dǤlmaðakia]
vinbonde m. (vingdyrker) αµπελάς, ο [Ǥ ambεlas] # αµπελοκαλλιεργητής, ο [Ǥ
ambεlǤkaliεrjitis] # αµπελουργός, ο [Ǥ ambεlurDžǤs]
vind m. αέρας, ο [Ǥ aεras] # (pl.) αερίδες [aεriðεs] # (luft, vind) αγέρας, ο [Ǥ ajεras] #
άνεµος, ο [Ǥ anεmǤs] # (sval vind) αεράκι, το [tǤ aεraki] # (svak vind, bris)
αύρα, η [i avra] # ανάλαϕρο αεράκι [analafrǤ aεraki] / den svake vinden lekte
med bladene η αύρα έπαιζε µε τα ϕύλλα [i avra εpεzε mε ta fila] / det er veldig
mye vind i dag έχει πολύ αέρα σήµερα [εçi pǤli aεra simεra] / en bitende vind
αέρας που ξυρίζει [aεras pu ksirizi] / en dag med mye vind µέρα µε αέρα [mεra mε
aεra] / en tørr, iskald vind ξεροβόρι, το [tǤ ksεrǤvǤri] / finne ut hvilken vei
8
vinden blåser (vurdere situasjonen, avvente utvilkinga) βολιδοσκοπώ την κατάσταση
[vǤliðǤskǤpǤ tiŋ gatastasi] / gunstig vind (god bør) ούριος άνεµος [uriǤs anεmǤs] :
gunstige vinder ευνοϊκοί άνεµοι [εvnǤïki anεmi] / ha vind i seilene (være i full gang,
oppleve/ha nådd et høydepunkt i livet) είµαι στο αποκορύϕωµά µου [imε stǤ
apǤkǤrifǤma mu] # (være i framgang, være på vei opp(over) είµαι σε άνοδο [imε sε
anǤðǤ] : vår bevegelse/våre idéer har vind i seilene το κίνηµά µας /οι ιδέες µας
είναι σε άνοδο [tǤ kinima mas/i iðεεz mas inε sε anǤðǤ] / omskiftelige vinder
(skiftende, lunefulle vinder) ευµετάβλητοι άνεµοι [εvmεtavliti anεmi] / sterk vind
(bitende vind) άγριος αέρας [aDžriǤs aεras] : det blåste en sterk vind (det blåste
kraftig) ϕυσούσε δυνατός αέρας [fisusε ðinatǤs aεras] / svak vind (bris) ασθενής
άνεµος [asϑεnis anεmǤs] / sørvestlig vind (fra Libanon) (varmluft fra sørvest)
λίβας, ο [Ǥ livas] / turbulente vinder (stormfullt vær) βίαιοι άνεµοι [viεi anεmi] /
variabel vind (skiftende bris) άστατος αέρας [astatǤs aεras] / vind fra nordøst
γραίγος, ο [Ǥ DžrεDžǤs] / vind fra nord-nordøst γραιγοτραµουντάνα, η [i
DžrεDžǤtramundana] / vind fra sørvest γαρµπής, ο [Ǥ Džarbis] / vind fra øst-nordøst
γραιγολεβάντης, ο [Ǥ DžrεDžǤlεvandis] / vinden avtok ο αέρας έκοψε [Ǥ aεras εkǤpsε]
/ vinden blåste av han hatten (vinden tok hatten hans) του πήρε ο αέρας το καπέλο
[tu pirε Ǥ aεras tǤ kapεlǤ] : vinden blåste av meg hatten ο αέρας πήρε το καπέλο
µου/µου άρπαξε το καπέλο [Ǥ aεraz pirε tǤ kapεlǤ mu/mu arpaksε tǤ kapεlǤ] / vinden
blåste ned mange trær i natt ο αέρας έρριξε πολλά δέντρα απόψε [Ǥ aεras εriksε pǤla
ðεndra apǤpsε] / vinden blåste taket av huset ο αέρας πήρε τη στέγη [Ǥ aεras pirε ti
stεji] / vinden jagde skyene på flukt (vinden oppløste/spredte skyene) ο άνεµος
διέλυσε τα σύννεϕα [Ǥ anεmǤz ðjεlisε ta sinεfa] / vinden løyet av ο άνεµος κόπασε
[Ǥ anεmǤs kǤpasε] / vinden rufset opp/bustet til håret mitt µ' αναµάλλιασε ο αέρας
[manamaljasε Ǥ aεras] / vinden stilnet (vinden løyet) ο αέρας έπεσε [Ǥ aεras εpεsε] /
vinden økte på ο αέρας δυνάµωσε [Ǥ aεraz ðinamǤsε] / årlig vind (etesiske vinder,
srl. om tørr, nordvestlig vind som blåser om sommeren i det østlige Middedlhav)
ετησίες, οι [i εtisiεs] # µελτέµι, το [tǤ mεltεmi]
vinddrag n. (trekk, luftning) ρεύµα αέρος, το [tǤ rεvma aεrǤs]
vinddreining f.m. (overf. omslag) αντιστροϕή, η [i andistrǤfi]
vinde f.m. (garnvinde, spole, snelle) άτρακτος, η [i atraktǤs] # έλικτρο, το [tǤ εliktrǤ] #
(vinsj, gangspill, paternosterverk) µαγκάνι, το [tǤ maŋgani]
vinde v. (vikle (tråd) på snelle, vinde opp på spole, snelle inn (et snøre)) καρουλιάζω
[karuljazǤ]
vindebru f. (vindebro) κινητή γέϕυρα, h [i kiniti jεfira]
vindel m. (slyngplante i slekten Convolvulus) κισσάµπελος, ο [Ǥ kisambεlǤs] # (dagl.)
σµιλάκι, το [tǤ smilaki]
vindeltrapp f.m. ελικοειδής σκάλα, η [i εlikǤiðis skala]
vindistrikt n. οινοπαραγωγός περιοχή, η [i inǤparaDžǤDžǤs pεriǤçi]
vindyrker m. (vinbonde) οινοπαραγωγός, ο [Ǥ inǤparaDžǤDžǤs]
vindharpe f.m. (eolsharpe) αιολική άρπα, η [i εǤliki arpa]
vindjakke f.m. (varm jakke) µπλουζόν, το [tǤ bluzǤn] # (med strikk eller snøre i livet)
9
µπουϕάν, το [tǤ bufan]
vindkast n. ριπή ανέµου, η [i ripi anεmu] / vindkast som fører med seg sand (sandgov)
αµµοριπή, η [i amǤripi]
vindkraft f.m. δύναµη του αέρα, η [i ðinami tu aεra]
vindmølle f.m. ανεµόµυλος, ο [Ǥ anεmǤmilǤs]
vindmøllearm m. (armen som møllevingen er festet på) µπράτσο ανεµόµυλου, το [tǤ bratsǤ
anεmǤmilu]
vindmåler m. (meteor. anemograf , person som foretar måling og registrering av vindstyrke)
ανεµογράϕος, ο [Ǥ anεmǤDžrafǤs] # (apparat som måler vindstyrke, anemometer)
ανεµόµετρο(ν), το [tǤ anεmǤmεtrǤ(n)]
vindmåling m. (meteor. anemografi) ανεµογραϕία, ο [Ǥ anεmǤDžrafia]
vindmålings- (anemografisk) ανεµογραϕικός, ο [Ǥ anεmǤDžrafikǤs]
vindranker m. (vanedranker) κρασοπατέρας, ο [Ǥ krasǤpatεras] # οινοπότης, ο [Ǥ inǤpǤtis]
vindretning m. διεύθυνση του ανέµου, η [i ðjεfϑinsi tu anεmu]
vindrikking f.m. (beruselse) οινοποσία, η [i inǤpǤsia]
vindrue f.m. σταϕύλι, το [tǤ stafili] # (pl.) σταϕύλια, τα [ta stafilia]
vindruehøsting f.m. τρύγος, ο [Ǥ triDžǤs] / avslutte vindruehøstinga αποτρυγώ [apǤtriDžǤ]
vindskie f.m. (arkit.: kantskie på gavl, også: vindski) παρυϕή αετώµατος, η [i parifi
aεtǤmatǤs]
vindskjerm m. ανεµοϕράχτης, ο [Ǥ anεmǤfraΧtis]
vindstille f. (stille, stille vær) κάλµα, η [i kalma] # (havblik) µπονάτσα, η [i bǤnatsa] #
µπουνάτσα, η [i bunatsa]
vindstille adj. ανάερος [anaεrǤs]
vindstyrke m. ένταση ανέµου, η [i εndasi anεmu]
vindu n. παράθυρο, το [tǤ paraϑirǤ] # (butikkvindu, utstillingsvindu) βιτρίνα, η [i vitrina]
/ den i vinduet (butikkvinduet) εκείνο στη βιτρίνα [εkinǤ sti vitrina] / dører og
vinduer med karmer (evt. bare karmene, åpning i veggen) κούϕωµα, το [tǤ kufǤma] :
hvor mye vil dører og vinduer komme på? πόσο θα κοστίσουν τα κουϕώµατα; [pǤsǤ
ϑa kǤstisun ta kufǤmata] / er det i orden at jeg lukker/åpner vinduet? µπορώ να
κλείσω/ανοίξω το παράθυρο; [bǤrǤ na klisǤ/aniksǤ tǤ paraϑirǤ] / et fremmedspråk er
et vindu mot verden µια ξένη γλώσσα είναι παράθυρο στον κόσµο [mja ksεni DžlǤsa
inε paraϑirǤ stǤŋ gǤzmǤ] / halvsirkelformet (tak)vindu (vindu over dør e.a. åpning)
ηµικυκλικός ϕεγγίτης, ο [imikiklikǤs fεŋgitis] / han kom seg inn gjennom vinduet
µπήκε από το παράθυρο [bikε apǤ tǤ paraϑirǤ] / jeg liker den i vinduet (jeg syns den
i vinduet ser bra ut) µου αρέσει αυτό στη βιτρίνα [mu arεsi aftǤ sti vitrina] / se ut
av/gjennom vinduet κοιτάζω έξω από το παράθυρο [kitazǤ εksǤ apǤ tǤ paraϑirǤ] #
κοιτάζω από το παράθυρο (προς τα έξω) [kitazǤ apǤ tǤ paraϑirǤ (prǤs ta εksǤ)]
vindusdekorasjon m. έργα βιτρίνας [εrDža vitrinas] # διακόσµηση βιτρίνας, η [i
ðiakǤzmisi vitrinas]
vindusdekoratør m. διακοσµητής βιτρίνας, ο [Ǥ ðiakǤzmitiz vitrinas] # (f.)
διακοσµητήτρια βιτρίνας, η [i ðiakǤzmititria vitrinas]
vindusglass n. γυάλι βιτρίνας, το [tǤ jali vitrinas] # γυάλι παράθυρου, το [tǤ jali
paraϑiru]
10
vinduslem m. (vindusskodde) παραθυρόϕυλλο, το [tǤ paraϑirǤfilǤ]
vinduspost m. κολόνα παραθυριού, η [i kǤlǤna paraϑiriu]
vindusrute f.m. (glassrute) τζάµι, το [dzami] / doggete vindusruter fordi en har pustet på
dem τζάµια θολά από τις αναπνοές [dzamia ϑǤla apǤ tis anapnǤεs]
vindusskodde m. (vinduslem) παντζούρι, το [tǤ pandzuri] # παραθυρόϕυλλο, το [tǤ
paraϑirǤfilǤ] # εξώϕυλλο (παράθυρου), το [tǤ εksǤfilǤ (paraϑiru)] / morgenlyset
smøg seg inn gjennom vindusskoddene το πρωϊνό ϕως γλιστρούσε µέσα από τα
παντζούρια [tǤ prǤïnǤ fǤz Džlistrusε mεsa apǤ ta pandzuria] / vindusskodder med
hengsler (hengslede vindusskodder) εξώϕυλλα µε κλάπες [εksǤfila mε klapεs]
vindusvisker m. (υαλο)καθαριστήρας, ο [Ǥ (jalǤ)kaϑaristiras]
vindusviskerblad n. λάστιχα υαλοκαθαριστήρα [lastiΧa jalǤkaϑaristira]
vindyrker m. (vinbonde) αµπελάς, ο [Ǥ ambεlas] # αµπελοκαλλιεργητής, ο [Ǥ
ambεlǤkaliεrjitis] # αµπελουργός, ο [Ǥ ambεlurDžǤs]
vindyrking f.m. αµπελοκαλλιέργεια, η [i ambεlǤkaljεrjia] # αµπελοκοµία, η [i
ambεlǤkǤmia] # αµπελουργία, η [i ambεlurjia]
vindyrkings- αµπελουργικός [ambεlurjikǤs]
vinekspert m. (ønolog) οινολόγος, ο [Ǥ inǤlǤDžǤs]
vinfat n. (vinkagge, vintønne) βαρέλι κρασί, το [tǤ varεli krasi] # κρασοβάρελο, το [tǤ
krasǤvarεlǤ] # βαγένι, το [tǤ vajεni]
vinfest m. (vinfestival) γιορτή του κρασιού, η [i jiǤrti tu krasiu]
vinforretning m. (vinhandel, vinstue, kro) κρασοπουλειό, το [tǤ krasǤpuliǤ]
ving m. (i fotball o. l.: ytreløper) εξτρέµ, ο [Ǥ εkstrεm]
vinge m. ϕτερούγα, η [i ftεruDža] # πτερούγα η [i ptεruDža] / ta noen under sine
beskyttende vinger αναλαµβάνω κάποιον υπό την προστασία µου [analamvanǤ
kapiǤn ipǤ tim brǤstasia mu] / utstyrt med vinger που έχει ϕτερούγα (ϕτερούγες)
[pu εçi ftεruDža (ftεrujεs)] # πτερυγιοϕόρος [ptεrijǤfǤrǤs] / ørna slo med vingene og
flakset bort ο αετός κούνησε τα ϕτερά του κι έϕυγε [Ǥ aεtǤs kunisε ta ftεra tu ki εfijε]
vingeklippe v. (også overf. vingestekke) κόβω τα ϕτερά [kǤvǤ ta ftεra] / vingeklippe en
fugl/noen κόβω τα ϕτερά ενός πουλιού/κάποιου [kǤvǤ ta ftεra εnǤs pulju/kapiu]
vingeløs adj. (ornit.)(uten vinger) άπτερος [aptrεrǤs]
vingespenn n. (avstanden mellom vingespissene på en fugl) άνοιγµα των ϕτερών ενός
πουλιού, το [tǤ aniDžma tǤn ftεrǤn εnǤs pulju]
vingestekke v. se vingeklippe
vinglass n. κρασοπότηρο, το [tǤ krasǤpǤtirǤ]
vingle v. (nøle, svinge, vakle, tvile) αµϕιρρεπώ* [amfirεpǤ] # αµϕιταλαντεύοµαι
[amfitalandεvǤmε] # επαµϕοτερίζω [εpamfǤtεrizǤ] # κουνιέµαι [kunjεmε] # (gå
tilbake, trekke seg tilbake, vike tilbake, vakle) πλαινδροµώ [palinðrǤmǤ] # (vakle, nøle,
snakke seg bort fra noe, overf. ro) κλωθογυρίζω [klǤϑǤjirizǤ] # (vakle, pendle, svinge,
bølge) κυµαίνοµαι [kimεnǤmε] / slutt å vingle, og si ja eller nei! πάψε να
κλωθογυρίζεις και πες ναι ή όχι [papsε na klǤϑǤjirizis kε pεz nε i Ǥçi] / vingle/vakle/
svinge fra side til side κουνώ από πλευρό σε πλευρό [kunǤ apǤ plεvrǤ stǤ plεvrǤ] /
vingle av gårde på en sykkel κουνιέµαι πάνω σ' ένα ποδήλατο [kunjεmε panǤ sεna
11
pǤðilatǤ] / vingle mellom to framgangsmåter κυµαίνοµαι σε δυο τρόπους
ενέργειας [kimεnǤmε sε ðjǤ trǤpus εnεrjias] / vingle mellom to meninger
επαµϕοτερίζω µεταξύ δύο γνωµών [εpamfǤtεrizǤ mεtaksi ðiǤ DžnǤmǤn] #
κυµαίνοµαι σε δυο γνώµες [kimεnǤmε sε ðjǤ DžnǤmεs]
vinglete adj. (ubesluttsom) αλλοπροσάλλος [alǤprǤsalǤs] # (tvilrådig, nølende, ubesluttsom)
διστακτικός [ðistaktikǤs] # δισταχτικός [ðistaΧtikǤs] / vinglete person (værhane,
opportunist) καιροσκόπος, ο/η [Ǥ/i kεrǤskǤpǤs]
vingling f. (vakling, nøling) αµϕιταλάντευση, η [i amfitalandεfsi] # διστακτικότητα, η [i
ðistaktikǤtita] # δισταχτικότητα, η [i ðistaΧtikǤtita] # επαµϕοτερισµός, ο [Ǥ
εpamfǤtεrizmǤs] # (vakling, ubesluttssomhet) ήξεις−αϕήξεις* [iksis-afiksis] #
κλωθογύρισµα, το [tǤ klǤϑǤjirizma] / hold opp med vinglinga! άσε τα ήξεις−
αϕήξεις* [asε ta iksis-afiksis]
vingløgg m. (vintoddy, varm (krydret) vin) καυτό κρασί (µε µπαχαρικά) [kaftǤ krasi (mε
baΧarika)]
vingsersjant m. (befalingsmann i luftforsvaret) επισµηνίας, ο [Ǥ εpizminias]
vingrossist m. (vinhandler) κρασέµπορος, ο [Ǥ krasεmbǤrǤs]
vingård m. αµπέλι, το [tǤ ambεli] # αµπελώνας, ο [Ǥ ambεlǤnas] / en liten vingård
µια άκρη αµπέλι [mja akri ambεli]
vingårds- αµελίσιος [amεlisiǤs]
vingårdseier m. αµπελάς, ο [Ǥ ambεlas]
vingårdssøndag m. (tidl. søndag septuagesima = den syttiende (dag), dvs. niende søndag før
påske, på gresk ”den fortaptes søndag”) Κυριακή του άσωτου [kiriaki tu asǤtu]
vinhandler m. (vingrossist) κρασέµπορος, ο [Ǥ krasεmbǤrǤs] # οινοπώλης, ο [Ǥ inǤpǤlis]
vinhøst m. (innhøstede druer) αποστάϕυλα, τα [ta apǤstafila]
vink n. (antydning) σπόντα, η [i spǤnda] # (nikk) νεύµα, το [tǤ nεvma] # (håndbevegelse)
ένα κούνηµα του χεριού [εna kunima tu çεriu] / gi et vink/hint (komme med/la falle
en bemerkning) πετώ µια κουβέντα [pεtǤ mja kuvεnda]
vinkagge n.(vinfat) βαρέλι κρασί, το [tǤ varεli krasi] # κρασοβάρελο, το [tǤ krasǤvarεlǤ]
vinkaraffel m. (vindekanter) κρασοκανάτα, η [i krasǤkanata]
vinkart n. κατάλογος κρασιών, ο [Ǥ katalǤDžǤs krasiǤn]
vinke v. (gjøre tegn, nikke ) γνεύω [DžnεvǤ] # γνέϕω [DžnεfǤ] # (gi tegn, blunke, nikke)
κάνω νεύµα (µε το χέρι/µε το µάτι/µε το κεϕάλι) [kanǤ nεvma (mε tǤ çεri/mε tǤ mati/
mε tǤ kεfali)] # κάνω νόηµα [kanǤ nǤima] # γνέϕω [DžnεfǤ] # (vinke (med
hånda)) κουνώ (το χέρι) [kunǤ (tǤ çεri)] / de vinket til oss med lommetørklene sine
µας κουνούσαν τα µαντήλια τους [mas kunusan ta mandilja tus] / han vinket
adjø/farvel til oss µας αποχαιρέτησε µ' ένα κούνηµα του χεριού [mas apǤçεrεtisε
mεna kunima tu çεriu] / han vinket dem til side τους παραµέρισε µ' ένα κίνηµα
του χεριού [tus paramεrisε mεna kinima tu çεriu] han vinket meg bort/inn/ut/videre
µου έγνεψε ν' αποµακρυνθώ/να µπω/να βγω/να προχωρήσω [mu εDžnεpsε
napǤmakrinϑǤ/na bǤ/na vDžǤ/na prǤΧǤrisǤ] : han vinket meg inn/ut µου έκανε
νόηµα να µπω/να βγω [mu εkanε nǤima na bǤ/na vDžǤ] : politimannen vinket meg
inn/videre ο αστυϕύλακας µου 'κανε νεύµα να σταµατήσω/να προχωρήσω [Ǥ
12
astifilakaz mu kanε nεvma na stamatisǤ/na prǤΧǤrisǤ] : politimannen vinket oss inn
(politimannen gjorde tegn til oss om å stoppe) ο αστυϕύλακας µας έγνεψε να
σταµατήσουµε [Ǥ astifilakaz mas εDžnεpsε na stamatisumε] / han vinket til meg (som
en hilsen) µε χαιρέτισε κουνώντας το χέρι [mε çεrεtisε kunǤndas tǤ çεri] / vinke med
κυµατίζω [kimatizǤ] : alle vinket med lommetørkler όλοι κυµατίζαν µαντήλια
[Ǥli kimatizan mandilja]
vinkel m. γωνία, η [i DžǤnia] # (lys, synsvinkel) πρίσµα, το [tǤ prizma] / en butt vinkel
αµβλεία γονία [amvlia DžǤnia] / en rett vinkel όρθη γωνία [Ǥrϑi DžǤnia] / en spiss
vinkel οξεία γωνία [Ǥksia DžǤnia] / en trettigraders vinkel (en vinkel på 30o) γωνία
30 µοιρών [DžǤnia trianda mirǤn] / hvis du ser det fra denne vinkelen... αν το δεις µε
αυτό το πρίσµα [an tǤ ðiz mε aftǤ tǤ prizma] / med/i en vinkel på 30o υπό γωνία 30
µοιρών [ipǤ DžǤnia trianda mirǤn]
vinkel- (som har vinkler, hjørner el. kanter) γωνιώδης [DžǤnjǤðis] # (vinkelformet
vinkel-) γωνιακός [DžǤniakǤs]
vinkelavstand m. (mat.) γωνιακή απόσταση, η [i DžǤniaki apǤstasi]
vinkeformet adj. (som har vinkler el. hjørner) γωνιώδης [DžǤnjǤðis] # γωνιοειδής [DžǤniǤiðis]
/ vinkelformet støtte (hylleknekt, konsoll, brakett) γωνιόστυλος, ο [Ǥ DžǤnjǤstilǤs]
vinkelhake m. (vinkellinjal) γωνία, η [i DžǤnia] # κανόνας (σχεδιασµού), ο [Ǥ kanǤnas
(sçεðiazmu)]
vinkeljern n. σιδερογωνιά, η [i siðεrǤDžǤnja]
vinkelmåler m. (gradmåler, transportør) γνώµονας, ο [Ǥ DžnǤmǤnas] # γωνιογράϕος, ο [Ǥ
DžǤniǤDžrafǤs] # (goniometer) γωνιόµετρο, το [tǤ DžǤnjǤmεtrǤ]
vinkelmåling m. (goniometri) γωνιοµετρία, η [i DžǤniǤmεtria]
vinkelrett adj. ορθογώνιος [ǤrϑǤDžǤniǤs] / vinkelrett på σε όρθη γωνία µε/προς [sε Ǥrϑi
DžǤnia sε/prǤs]
vinking f.m. (signalisering, nikking, blunking) γνέψιµο, το [tǤ DžnεpsimǤ]
vinkjeller m. κάβα, η [i kava] # κελάρι κρασιού, το [tǤ kεlari krasiu] # (vinkneipe)
κατώ(γ)ει, το [tǤ katǤ(j)i] # (et vinlager) ϕιαλοθήκη οιναποθήκης [fialǤϑiki
inapǤϑikis] # αποθήκη κρασιών [apǤϑiki krasiǤn]
vinkjenner m. (vinekspert) ειδικός στα κρασιά, ο [Ǥ iðikǤs sta krasia] / jeg er ingen
vinkjenner δεν είµαι ειδικός στα κρασιά [ðεn imε iðikǤs sta krasia]
vinkle v. (bringe i vinkel, gjøre rettvinklet) γωνιάζω [DžǤnjazǤ]
vinkling f.m. (vatring, nivellering) γώνιασµα, το [tǤ DžǤniazma]
vinkneipe f.m. (vinkjeller) κατώ(γ)ει, το [tǤ katǤ(j)i] # κάβα, η [i kava] # (vinutsalg,
vinforretning, kro) κρασοπουλείο, το [tǤ krasǤpuliǤ]
vinlegger m. οινοποιός, ο [Ǥ inǤpiǤs]
vinlegging f.m. οινοποιΐα, η [i inǤpiia] # οινοποίηση, η [i inǤpiisi]
vinlære f.m. (ønologi) οινολογία, η [i inǤlǤjia]
vinne v. (oppnå, seire, tjene, stikke av med) κερδίζω [kεrðizǤ] # (seire, beseire) νικώ [nikǤ]
# (oppnå, ta hjem, tilkjempe seg) κατάγω* [kataDžǤ] # (få, oppnå) αποκτώ [apǤktǤ] #
αποχτώ [apǤΧtǤ] # (høste, innkassere) (δρέπω* [ðrεpǤ] # (innta, erobre, bemektige
seg) εκπορθώ [εkpǤrϑǤ] # κατακτώ [kataktǤ] # καταχτώ [kataΧtǤ] # (gå av med
13
seieren, gå seirende ut av) επικρατώ [εpikratǤ] / arbeiderpartiet vant valget /var
valgets seierherre στις εκλογές επικράτησε το Εργατικό Κόµµα [stis εklǤjεs εpikratisε
tǤ εrDžatikǤ kǤma] / de beste vant til slutt νίκησαν τελικά οι καλύτεροι [nikisan
tεlika i kalitεri] / de vant på grunn av sin tallmessige overlegenhet κέρδισαν λόγω
της αριθµητικής τους υπεροχής [kεrðisan lǤDžǤ tis ariϑmitikis tus ipεrǤçis] / det å
vinne verdenscupen er en vrien/vanskelig sak η κατάκτηση του παγκόσµιου
κυπέλλου είναι ζορική υπόθεση [i kataktisi tu paŋgǤzmiu kipεlu inε zǤriki ipǤϑεsi] /
han vant alle fem kampene veldig lett κέρδισε πολύ εύκολα και τους πέντε αγώνες
[kεrðisε pǤli εfkǤla kε tus pεndε aDžǤnεs] / jeg vant førstepremie κέρδισα το πρώτο
βραβείο [kεrðisa tǤ prǤtǤ vraviǤ] / laget vårt vant/gikk av med seieren i går
επικράτησε η οµάδα µας χτες [εpikratisε i Ǥmaða mas Χtεs] / vi kommer til å vinne!
θα νικήσουµε! [ϑa nikisumε] / vinne anerkjenelse (få vite hva en duger til)
αναγνωρίζοµαι (για την αξία µου) [anaDžnǤrizǤmε (ja tin aksia mu)] : han vant
anerkjennelse først etter sin femte symfoni/etter sin død αναγνωρίστηκε µόνον µετά
την πέµπτη του συµϕωνία/µετά θάνατο [anaDžnǤristikε mǤnǤn mεta tim bεmti tu
simfǤnia/mεta ϑanatǤ] / vinne berømmelse κερδίζω ϕήµη [kεrðizǤ fimi] / vinne en
formue κερδίζω περιουσία [kεrðizǤ pεriusia] / vinne en knusende seier over noen
(- i konkurranse eller debatt) κάνω κάποιον κουρέλι [kanǤ kapiǤn kurεli] #
κουρελιάζω κάποιον (σε αγώνα ή συζήτηση) [kurεljazǤ kapiǤn (sε aDžǤna i sizitisi)] /
vinne en krig κερδίζω ένα πόλεµο [kεrðizǤ εna pǤlεmǤ] / vinne en pris for noe
παίρνω αριστείο για κάτι [pεrnǤ aristiǤ ja kati] : vinne en pris for god oppførsel/for
høvisk framferd κερδίζω βραβείο καλής διαγωγής [kεrðizǤ vraviǤ kaliz ðiaDžǤjis] /
vinne en seier κατάγω νίκη [kataDžǤ niki] / vinne et slag (seire i et slag) κερδίζω
µια µαχή [kεrðizǤ mja maçi] / vinne et spill κερδίζω ένα παιχνίδι [kεrðizǤ εna
pεΧniði] / vinne fram (vinne tilslutning, gå av med seiren) επικρατώ [εpikratǤ] :
til slutt vant hans syn fram τελικά επικράτησε η άποψή του [tεlika εpikratisε i apǤpsi
tu] / vinne førstepremien i lotteriet κερδίζω τον πρώτο αριθµό/λαχνό
του λαχείου [kεrðizǤ tǤm prǤtǤ ariϑmǤ/laΧnǤ tu laçiu] : jeg vant førstepremien/den
høgste gevinsten κέρδισα τον πρώτο λαχνώ [kεrðisa tǤm prǤtǤ laΧnǤ] / vinne gehør
(hos) (nå inn (hos) διαπεραιώνοµαι [ðiapεrεǤnǤmε] # γίνοµαι κατανοητός [jinǤmε
katanǤitǤs] / vinne høyde (stige) ανυψώνω [anipsǤnǤ] : flyet begynte å vinne
høyde (flyet begynte å stige) το αεροπλάνο άρχισε ν' ανυψώνεται [tǤ aεrǤplanǤ arçisε
nanipsǤnεtε] / vinne gehør for noe (nå fram med noe, gjøre noe forstått) κάνω κάτι
κατανοητό [kanǤ kati katanǤitǤ] / vinne igjen/på nytt/en gang til ξανακερδίζω
[ksanakεrðizǤ] / vinne kampen κερδίζω τον αγώνα [kεrðizǤ tǤn aDžǤna] : han
vant kampen lett/med letthet/så lett som bare det κέρδισε τον αγώνα µε µεγάλη
ευκολία [kεrðisε tǤn aDžǤna mε mεDžali εfkǤlia] / vinne lett/med bind for øynene
νικώ πολύ εύκολα/µε κλειστά µάτια [nikǤ pǤli εfkǤla/mε klista matja] / vinne løpet
κερδίζω την κούρσα [kεrðizǤ tiŋ gursa] / vinne klart (være den ubestridte vinner)
νικώ καθαρά [nikǤ kaϑara] / (i hesteveddeløp) vinne med en nese κερδίζω
βραχεία κεϕαλή [kεrðizǤ vraçia kεfali] / vinne med stort flertall (vinne overlegent)
κερδίζω µε επιβλητική πλειοψηϕία [kεrðizǤ mε εpivlitiki pliǤpsifia] / vinne
14
noens gunst (få noens anerkjennelse) κερδίζω την εύνοια κάποιου [kεrðizǤ tin εvnia
kapiu] / vinne noens tillit αποκτώ την εµπιστοσύνη κάποιου [apǤktǤ tin εmbistǤsini
kapiu] / vinne noens fortrolighet/gunst (innynde seg hos) αποσπώ την
εµπιστοσύνη/την εύνοια κάποιου [apǤspǤ tin εmbistǤsini/tin εvnia kapiu] : litt etter
litt vant han hennes fortrolighet/gunst σιγά−σιγά της απόσπασε την εµπιστοσύνη/
την εύνοιά της [siDža-siDža tis apǤspasε tin εmbistǤsini/tin εvnia tis] / vinne noens
hjerte κατακτώ την καρδιά κάποιου [kataktǤ tin karðja kapiu] : til slutt vant han
hennes hjerte τελικά εκπόρθησε την καρδιά της [tεlika εkpǤrϑisε tiŋ karðja tis] /
vinne noens tillit κερδίζω την εµπιστοσύνη κάποιου [kεrðizǤ tin εmbistǤsini kapiu] /
vinne noens vennskap κατακτώ/κερδίζω τη ϕιλία κάποιου [kataktǤ ti filia kapiu] /
vinne over (om innsats, prestasjon, etc.: overgå, overtreffe, forbigå, slå) ξεπερνώ
[ksεpεrnǤ] # υπερέχω [ipεrεΧǤ] / vinne penger (på spill) κερδίζω χρήµατα (σε
τυχερά παιχνήδια) [kεrðizǤ Χrimata (sε tiçεra pεΧniðia)] / vinne på målstreken
νικώ (πάνω) στο νήµα [nikǤ panǤ stǤ nima] / vinne på poeng νικώ στα σηµεία [nikǤ
sta simia] / vinne seire δρέπω νίκες [ðrεpǤ nikεs] / vinne slaget (vinne kampen, gå
av med seieren) κερδίζω τη µάχη [kεrðizǤ ti maçi] / vinne store triumfer κατάγω
µεγάλους θριάµβους [kataDžǤ mεDžalus ϑriamvus] / vinne suverent (slå (noen) ned i
støvlene) κάνω κόσκινο (κάποιον) [kanǤ kǤskinǤ kapiǤ] / vinne terreng (gjøre
framskritt, skyte fart) κατακτώ/κερδίζω έδαϕος [kataktǤ/kεrðizǤ εðafǤs] / vinne tid
(spare tid) κερδίζω χρόνο [kεrðizǤ ΧrǤnǤ] # κάνω οικονοµία χρόνου [kanǤ ikǤnǤmia
ΧrǤnu] / vinne tilbake det en har tapt (få dekt/erstattet sine tap) καλκύπτω τις
ζηµιές µου [kaliptǤ tiz zimjεz mu] / vinne udødelig ære/evig berømmelse
κερδίζω αθάνατη δόξα [kεrðizǤ aϑanati ðǤksa]
vinnende adj. (sympatisk, tiltalende) συµπαθήτικος [simbaϑitikǤs] # αρεστός [arεstǤs] #
ελκυστικός [εlkistikǤs] # επαγωγηκός [εpaDžǤjikǤs] / ha et vinnende vesen (være
sympatisk) έχω επαγωγηκοί τρόποι [εΧǤ εpaDžǤjiki trǤpi]
vinner m. (seierherre) νικητής, ο [Ǥ nikitis] # f. νικήτρια, η [i nikitria] / komme ut
som/framstå som vinner (gå seirende ut av kampen) βγαίνω/αναδεικνύοµαι νικητής
[vjεnǤ/anaðikniǤmε niktis] / plukke ut vinneren (også overf. spille på riktig hest)
διαλέγω το νικητή [ðialεDžǤ tǤ nikiti] / vinnere og tapere νικητές και ηττηµένοι
[nikitεs kε itimεni] / være den ubestridte vinner (vinne klart) νικώ καθαρά [nikǤ
kaϑara]
vinningskonto m. λογαρυασµός κερδών, ο [Ǥ lǤDžariazmǤs kεrðǤn] / se taps-og
vinningskonto
vinpimping f.m. (tett vindrikking) γεννεαία οινοποσία, η [i jεnεa inǤpǤsia]
vinpresse f. ληνός, ο [Ǥ linǤs] # πατητήρι, το [tǤ patitiri]
vinranke f.m. κλήµα, το [tǤ klima] # αµπελόκληµα, το [tǤ ambεlǤklima] # κληµαταριά,
η [i klimataria] # (også: grein el. stengel på vinranke) αµπελόβεργα, η [i
ambεlǤvεrDža] / beplantet el. bevokst med vinranker αµπελόϕυτος [ambεlǤfitǤs] /
vinranker (som er) angrepet av sykdom κλήµατα προσβληµένα από ασθένεια
[klimata prǤzvlimεna apǤ asϑεnia]
vinsj m. (talje, vinde, gangspill) ανυψωτήρας, ο [Ǥ anipsǤtiras] # βαρούλκο, το [tǤ varulkǤ]
15
# βίντσι, το [tǤ vindzi] # µαγκάνι, το [tǤ maŋgani] # παλάγκο, το [tǤ palaŋgǤ] /
heise opp noe med vinsj (vinsje noe) ανεβάζω κάτι µε παλάγκο [anεvazǤ kati mε
palaŋgǤ]
vinsmaker m. (prøvesmaker) δοκιµαστής, ο [Ǥ ðǤkimastis]
vinstein m. (kjemi)(rå vinstein som avsettes i vintønner) σκωρία, η [i skǤria] # λιθώδης
τρύξ, ο [Ǥ liϑǤðis triks] # (dagl.) ‫״‬πουρί‫״‬, το [tǤ puri]
vinstokk m. (vinranke) κλήµα, το [tǤ klima] # κούρβουλο, το [tǤ kurvulǤ]
vinstue f.m. (folk. vertshus, bar) καπηλειό, το [tǤ kapiljǤ]
vinter m. χειµώνας, ο [Ǥ çimǤnas] / en streng vinter (”fimbulvinter”) βαρυχειµωνιά, η [i
variçimǤnja] / hvordan har dere hatt det i vinter? πώς περάσατε το χειµώνα; [pǤs
pεrasatε tǤ çimǤna] / midt på vinteren στην καρδιά του χειµώνα [stiŋ kardja tu
çimǤna] : midt på kaldeste vinteren µεσ' το καταχείµωνο [mεs tǤ kataçimǤnǤ] /
nå kommer vineteren (nå blir det vinter) έρχεται χειµώνας [εrçεtε çimǤnas] / nå
kommer vinteren for alvor άρχισε για καλά ο χειµώνας [arçisε ja kala Ǥ çimǤnas] /
om vinteren/i vinter το χειµώνα [tǤ çimǤna] # (i løpet av vinteren) κατά τη
διάρκεια του χειµώνα [kata ti ðjarkia tu çimǤna] / tidlig på vinteren στις αρχές
του χειµώνα [stis arçεs tu çimǤna] / til vinteren (i vinter) το χειµώνα [tǤ çimǤna] /
vinteren som nærmet seg ο επερχόµενος χειµώνας [Ǥ εpεrΧǤmεnǤs çimǤnas] /
vinterens ankomst (vinterens komme) η είσοδς /έϕοδος του χειµώνα [i isǤðǤs/εfǤðǤs
tu çimǤna] / vinterens strenghet (vinterens kuldeperioder) οι παγωνιές του
χειµώνα [i paDžǤnjεs tu çimǤna]
vinter- χειµωνιάτικος [çimǤnjatikǤs] # (vinterlig) χειµερινός [çimεrinǤs]
vinterdag m. ηµέρα του χειµώνα, η [i imεra tu çimǤna] / (i løpet av) de første vinterdagene στις πρότες µέρες του χειµώνα [stis prǤtεz mεres tu çimǤna]
vinterdvale m. (overvintring) διαχείµαση, η [i ðiaçimasi] # παραχείµασµα, το [tǤ
paraçimazma] # (vintersøvn) χειµερία νάρκη, η [i çimεria narki] # χειµερινή
νάρκη, η [i çimεrini narki] / gå/ligge i vinterdvale πέϕτω/είµαι σε χειµερινή/
χειµερία νάρκη [pεftǤ/imε sε çimεrini/çimεria narki]
vinterfrakk m. χλαίνη, η [i Χlεni] # (kappe, ytterfrakk) επανωϕόρι, το [tǤ εpanǤfǤri]
vinterklær n.pl. χειµερινός ιµατισµός, ο [Ǥ çimεrinǤs imatizmǤs] / vinterklær av ull
τα µάλλινα του χειµώνα [ta malina tu çimǤna]
vinterlig adj. χειµερινός [çimεrinǤs]
vintermorgen m. χειµωνιάτικο πρωϊνό, το [tǤ çimǤnjatikǤ prǤïnǤ] / en råkald
vintermorgen ένα κρύο και υγρό χειµωνιάτικο πρωϊνό [εna kriǤ kε iDžrǤ çimǤnjatikǤ
prǤïnǤ]
vinterstokkrose f.m. (bot. Alcea rosea) δεντροµολόχα, η [i ðεndrǤmǤlǤΧa]
vintønne f. (vinkagge, vinanker) βαρέλι κρασί, το [tǤ varεli krasi] # κρασοβάρελο, το [tǤ
krasǤvarεlǤ] # βαγένι, το [tǤ vajεni]
vinutsalg n. οινοπωλείο, το [tǤ inǤpǤliǤ] # κρασοπουλείο, το [tǤ krasǤpuliǤ]
vinyl m.n. (kjem.) βινύλιο, το [tǤ viniliǤ]
viola m. (bratsj) βιόλα, η [i vjǤla]
vipe f.m. (fugl av slekten Vanellus) καλλιµάνα, η [i kalimana]
16
vippe f.m. (vippehuske) τραµπάλα, η [i trambala]
vippe v. (rive, slite) γκρεµίζω [grεmizǤ] # (krenge, skråne, helle, tippe, velte, ha slagside)
γέρνω [jεrnǤ] / han vippet stolen tilbake (han satt og vippet bakover på stolen sin)
έγειρε πίσω την/στην καρέκλα του [εjirε pisǤ tin/stin karεkla tu] / vippe noen av
pinnen (plukke noen ned fra pidestellen) γκρεµίζω κάποιον από το βάθρο του [grεmizǤ
kapiǤn apǤ tǤ vaϑrǤ tu]
vippebru f.m. (klaffebru) σηκωτή γέϕυρα µε αντίβαρα, η [i sikǤti jεfira mε andivara]
vippehuske f.m.(vippe) τραµπάλα, η [i trambala]
VIP-tribune f.m. VIP κερκίδα, η [i vipkεrkiða]
Virgil (rom. dikter 71 – 19 f.Kr.) Βιργίλιος, ο [Ǥ virjiliǤs]
Virginia (kv.navn og geo.) Βιργινία, η [i virjinia]
viril adj. (maskulin, mandig) ανδρικός [anðrikǤs] # αντρίκειος [andrikiǤs] # αρρενωπός
[arεnǤpǤs] # (ikke sterilisert, potent) βαρβάτος [varvatǤs] # (seksuelt potent, viril)
ικανός [ikanǤs]
virilitet m. (mandighet) αρρενωπότητα, η [i arεnǤpǤtita] / en tiltrekkende virilitet
ελκυστική αρρενωπότητα [εlkistiki arεnǤpǤtita]
virke v. επενεργώ [εpεnεrDžǤ] # ενεργώ [εnεrDžǤ] # (fungere, gå, være i orden)
λειτουργώ [liturDžǤ] # συµπεριϕέροµαι [simbεrifεrǤmε] # (se ut, synes å være)
ϕαίνοµαι [fεnǤmε] # δείχνω [ðiΧnǤ] # (trives, leve og blomstre, utfolde seg)
ακµάζω [akmazǤ] # (være virksom, virkningsfull eller effektiv) είναι
αποτελεσµατικός [inε apǤtεlεzmatikǤs] # (ha virkning, gi resulteter, være effektiv)
έχω αποτελεσµατικότητα [εΧǤ apǤtεlεzmatikǤtita] / begynne å virke (tre i kraft) δρω
[ðrǤ] : medisinen har begynt å virke το ϕάρµακο άρχισε να δρα [tǤ farmakǤ arçisε
na dra] / blitsen virker ikke το ϕλας δεν λειτουργεί [tǤ flaz ðεn liturji] / bremsene
virker godt τα ϕρένα λειτουργούν καλά [ta frεna liturDžun kala] / de store
kunstnerne som levde og virket i Firenze οι µεγάλοι καλλιτέχνες που άκµασαν στη
Φλωρεντία [i mεDžali kalitεΧnεs pu akmasan sti flǤrεndia] / denne medisinen virker
ikke hurtig αυτό το ϕάρµακο δεν ενεργεί γρήγορα [aftǤ tǤ farmakǤ ðεn εnεrji DžriDžǤra]
: denne medisinen virker på hjertet αυτό το ϕάρµακο επενεργεί στην καρδιά [aftǤ
tǤ farmakǤ εpεnεrji stiŋ garðja] / denne metoden virker alltid/har alltid virket
αυτή η µέθοδος είναι πάντα αποτελσµατική [afti i mεϑǤðǤs inε panda apǤtεlεzmatiki]
/ han virker ti år yngre enn meg (han ser ti år yngre ut enn meg) δείχνει 10 χρόνια
µικρότερος µου [ðiΧni ðεka ΧrǤnia mikrǤtεrǤz mu] / hvordan virker den? πώς
λειτουργεί; [pǤz liturji] / jeg fatter ikke/kan ikke forstå hvordan hjernen hans
virker δεν µπορώ να καταλάβω πώς δουλεύει το µυαλό του [ðεn bǤrǤ na katalavǤ
pǤz ðulεvi tǤ mjalǤ tu] / jeg fatter ikke/kan ikke forstå hvordan en datamaskin virker
δεν µπορώ να καταλάβω πώς δουλεύει ένας κοµπιούτερ /τη λειτουργία ενός
κοµπιούτερ [ðεn bǤrǤ na katalavǤ pǤz ðulεvi εnas kǤmpjutεr/ti liturjia εnǤs kǤmpjutεr] /
medisinen virket nesten med en gang το ϕάρµακο επενέργησε σχεδόν αµέσως [tǤ
farmakǤ εpεnεrjisε sçεðǤn amεsǤs] / når medisinen virker/begynner å virke όταν
ενεργήσει το ϕάρµακο [Ǥtan εnεrjisi tǤ farmakǤ] / Platon virket i Athen ...
ο Πλάτωνας άκµασε στην Αθήνα... [Ǥ platǤnas akmasε stin aϑina] / virke
17
ansporende (virke stimulerende, virke som/være et incitament) επενεργώ σα διεγερτικό
[εpεnεrDžǤ sa ðiεrjεtikǤ] / telefonen virker ikke (ordentlig) (det er noe galt med
telefonen vår) το τηλέϕωνο (µας) δε δουλεύει/δε λειτουργεί (καλά) [tǤ tilεfǤnǤ (maz) ðε
ðulεvi/ðε liturji (kala)] / virke frastøtende (frastøte, opprøre, vekke ubehag) προκαλώ
αποτροπιασµό [prǤkalǤ apǤtrǤpiazmǤ] : skjegget hans virket frastøtende på henne
τα γένια του της προκαλούσαν αποτροπιασµό [ta jεnia tu tin prǤkalusan apǤtrǤpiazmǤ]
/ virke godt (være i utmerket stand) λειτουγώ τέλεια [liturDžǤ tεlia] / virke inn på
(få følger for, ha betydning for) έχω αντανάκλαση εις [εΧǤ andanaklasi is] # έχω
αντίκτυπο σε [εΧǤ andiktipǤ sε] # αντανακλώ σε [andanaklǤ sε] / oppførselen
hans virker inn på hele klassen το ϕέρσιµό του αντανακλά(ει) σ' όλη την τάξη
[tǤ fεrsimǤ tu andanakla(i) sǤli tin daksi] / virke forstyrrende µου αποσπά την
προσοχή [mu apǤspa tim brǤsǤçi] / virke hyggelig ϕαίνοµαι συµπαθητικός [fεnǤmε
simpaϑitikǤs] : denne vertinnen virker hyggelig αυτή η σπιτονοικοκυρά
ϕαίνεται συµπαθητική [afti i spitǤnikǤkira fεnεtε simbaϑitki] / virke oppkvikkende
(være forfriskende) : morgenturen virker oppkvikkende på meg µε καρδαµώνει
ο πρωϊνός περίπατος [mε karðamǤni Ǥ prǤïnǤs pεripatǤs] / virke positivt inn på (tjene,
gagne) ωϕελώ [ǤfεlǤ] # ευεργετώ [εvεrjεtǤ] : de stabile valutakursene virker
positivt inn på handelen οι σταθερές ισοτιµίες νοµισµάτων ωϕελούν το εµπόριο
[i staϑεrεs isǤtimiεz nǤmizmatǤn Ǥfεlun tǤ εmbǤriǤ] / virke på en (forekomme en)
µου είναι [mu inε] : på meg virker han usympatisk µου είναι αντιπαθητικός [mu
inε andipaϑitikǤs] : på meg virket han veldig gammel/aldrende/tilårskommen
µου ϕάνηκε πολύ γερασµένος [mu fanikε pǤli jεrazmεnǤs] / virke som ενεργώ ως
[εnεrDžǤ Ǥs] : virke som katalysator ενεργώ ως καταλύτης [εnεrDžǤ Ǥs katalitis] /
virke stikk motsatt (ha motsatt effekt/resultat) έχω το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσµα
[εΧǤ tǤ akrivǤs andiϑεtǤ apǤtεlεzma] / virke tiltalende/tiltrekkende/interessant ελκύω
[εlkiǤ] : det er et tema som virker interessant είναι ένα θέµα που µε ελκύει [inε εna
ϑεma pu mε εlkii]
virkedag m. (arbeidsdag, hverdag) εργάσιµη ηµέρα, η [i εrDžasimi imεra]
virkeevne f.m. (virkekraft, effektivitet) αποτελεσµατικότητα, η [i apǤtεlεzmatikǤtita]
virkefelt n. (virkeområde, virksomhetsområde) τοµέας δραστηριότητας, ο [Ǥ tǤmεas
ðrastiriǤtitas] # πεδίο των δραστηριοτήτων, το [tǤ pεðiǤ tǤn ðrastiriǤtitǤn] / utvide
virkefeltet sitt επεκτείνω το πεδίο των δραστηριοτήτων µου [εpεktinǤ tǤ pεðiǤ tǤn
ðrastiriǤtitǤn mu] / virkefeltet for mine aktiviteter og interesser (mitt aktivitets-og
interesseområde) ο κύκλος των δραστηριοτήτων και ενδιαϕερόντων µου [Ǥ kiklǤs tǤn
ðrastitiǤtitǤn kε εnðiafεrǤndǤn mu]
virkelig adj. (faktisk) έµπρακτος [εmbraktǤs] # πραγµατικός [praDžmatikǤs] # (reell,
faktisk, konkret) αισθητός [εsϑitǤs] # απτός [aptǤs] # πραγµατικά [praDžmatika] #
(sann, ekte, veritabel, oppriktig) αληθινός [aliϑinǤs] # (sann, ekte, ektefødt, innfødt,
100%) βέρος [vεrǤs] (ekte, genuin, fullblods) καθαρόαιµος [kaϑarǤεmǤs] #
(diplomatisk spørsmål eller mistro: virkelig?!) άντε! [andε] # άϊντε! [aïndε] # αϊ!
[aï] # άντες! [andεs] # άµε! [amε] / den virkelige verden ο αισθητός κόσµος
[Ǥ εsϑitǤs kǤzmǤs] / er dere virkelig/oppriktig glad i hverandre? αγαπιόσαστε
18
αληθινά; [aDžapjǤsaste aliϑina] / han er en virkelig sosialist είναι καθαρόαιµος
σοσιαλιστής [inε kaϑarǤεmǤs sǤsialistis]
virkelig adv. (i sannhet, faktisk, virkelig) αληθινά [aliϑina] # πράγµατι [praDžmati]
virkeliggjøre v. υλοποιώ [ilǤpjǤ] # (realisere, gjøre alvor av) πραγµατοποιώ
[praDžmatǤpjǤ]
virkeliggjøring f.m. υλοποίηση, η [i ilǤpiisi] # (realisering) πραγµατοποίηση, η [i
praDžmatǤpiisi] / virkeliggjøring av målene επίτευξη των στόχων [εpitεfksi tǤn
stǤΧǤn]
virkelighet m. (realitet) πρθαγµατικότητα η [i praDžmatikǤtita] / den/livets harde
virkelighet η σκληρή πραγµατικότητα [i skliri praDžmatikǤtita] # η αµείλικτη
πραγµατικότητα [i amilikti praDžmatikǤtita] / en blek avglans av virkeligheten
ώχρη αντανάκλαση της πραγµατικότητα [ǤΧri andanaklasi tis praDžmatikǤtitas] / i
virkeligheten στην πράξη [stim praksi] # στην πραγµατικότη [stim praDžmatikǤtita]
virkelighetsfjern adj. (overspent idelalistisk) δογκιχωτικός [ðǤnkiΧǤtikǤs] # δονκιχωτικός
[ðǤnkiΧǤtikǤs] / føre en virkelighetsfjern tilværelse (leve i sin egen verden) ζω/είµαι
εκτός πραγµατικότητας [zǤ/imε εktǤs praDžmatikǤtitas]
virkelighetstro adj. (bokst. tatt ut av livet) παρµένος από τη ζωή [parmεnǤs apǤ ti zǤi]
virkelyst f.m. (energi, tæl) ενεργητικότητα, η [i εnεrjitikǤtita] # δραστηριότητα, η [i
ðrastiriǤtita] / anfall av virkelyst ξεσπάσµατα δραστηριότητας [ksεspazmata
ðrastiriǤtitas] / være full av virkelyst είµαι γεµάτος ενεργητικότητα [imε jεmatǤs
εnεrjitikǤtita]
virkemiddel n. (tiltak, skritt) µέτρο, το [tǤ mεtrǤ] # (middel) µέσο, το [tǤ mεsǤ] /
drastiske virkemidler (sterke virkemidler) γενναία/δραστικά µέτρα [jεnεa/ðrastika
mεtra] : ytterst drastiske virkemidler έσχατα µέτρα [εsΧata mεtra] / ta i bruk
alle virkemidler (bruke alle midler, ikke spare på noe, sette alle kluter til) βάζω σε
ενέργεια τα µεγάλα µέσα [vazǤ sε εnεrjia ta mεDžala mεsa] / ta i bruk drastiske/
harde virkemidler (treffe/sette i gang drastiske/strenge tiltak) παίρνω δραστικά/
αυστηρά µέτρα [pεrnǤ ðrastika/afstira mεtra]
virkemåte m. (virkning, virksomhet) δράση, η [i ðrasi] # (funksjon, gang) λειτοργία, η ]i
liturjia]
virkning m. ενέργεια, η [i εnεrjia] # (påvirkning, innflytelse) επενέργεια, η [i εpεnεrjia]
# επίδραση, η [i εpiðrasi] # (etterdønning, ettervekst, følge(r)) αντίκτυπος, ο [Ǥ
andiktipǤs] # αντίχτυπος, ο [Ǥ andiΧtipǤs] # (effekt, resultat) αποτέλεσµα, το [tǤ
apǤtεlεzma] / da virkningen av medisinen var borte (da medisinen ikke virket lenger)
όταν πέρασε η επίδραση του ϕαρµάκου [Ǥtan pεrasε i εpiðrasi tu farmaku] / de nye
idéenes virkning på ungdommen ο αντίκτυπος των νέων ιδεών στη νεολαία
[i andiktipǤs tǤn nεǤn iðεǤn sti nεǤlεa] / en velgjørende virkning ευεργετική
επίδραση [εvεrjεtiki εpiðrasi] / ha virkning (gi resulteter, være effektiv, virke) έχω
αποτελεσµατικότητα [εΧǤ apǤtεlεzmatikǤtita] # ισχύω [isçiǤ] : våre bønner
hadde ingen virkning (det hjalp ikke hvor mye vi enn tryglet) δεν ίσυχαν οι
παρακλήσεις µας [ðεn isiΧan i paraklisiz mas] / ha en god virkning (gi et positive
inntrykk, bli godt mottatt) έχω καλή απήχηση [εΧǤ kali apiçisi] : medisinene hadde
19
ingen virkning το ϕάρµακο δεν είχε ενέργεια [tǤ farmakǤ ðεn içε εnεrjia] : straffa
hadde ingen virkning på han η τιµωρία δεν είχε επίδραση πάνω του [i timǤria ðεn içε
εpiðrasi panǤ tu] / ha en lammende/bedøvende/sløvende virkning på noen έχω
αποβλακωτική επίδραση πάνω σε κάποιον [εΧǤ apǤvlakǤtiki εpiðrasi panǤ sε kapiǤn]
/ ha motsatt virkning (ha motsatt effekt/resultat) έχω το ακριβώς αντίθε το
αποτέλεσµα [εΧǤ tǤ akrivǤs andiϑεtǤ apǤtεlεzma] : medisinen hadde den motsatte
virkning το ϕάρµακο είχε το αντίστροϕο αποτέλεσµα [tǤ farmakǤ içε tǤ andistrǤfǤ
apǤtεlεzma] / virkningen av en medisin η δράση/επίδραση ϕαρµάκου [i ðrasi/
εpiðrasi farmaku] # η επενέργεια ενός ϕαρµάκου [i εpεnεrjia εnǤs farmaku] /
virkningene av inflasjonen τα αποτελέσµατα του πληθωρισµού [ta apǤtεlεzmata tu
pliϑǤrizmu]
virkningsfull adj. δραστικός [ðrastikǤs] # (virksom, effektiv, dyktig) αποτελεσµατικός
[apǤtεlεzmatikǤs] # (effektfull, effektiv, vellykket) επιτυχηµένος [εpitiçimεnǤs] #
(slående, oppsiktsvekkende, sensasjonell) εντυπωσιακός [εndipǤsiakǤs] / en
virkningfull dekorasjon/kontrast εντυπωσιακή διακόσµηση/αντίθεση [εndipǤsiaki
ðiakǤzmisi/andiϑεsi] / veldig virkningsfull reklame πολύ επιτυχηµένη διαϕήµιση
[pǤli εpitiçimεni ðiafimisi]
virkningsfullhet f.m. (kraft, styrke, effektivitet) δραστικότητα, η [i ðrastikǤtita]
virkningsløs adj. (fruktesløs, resultatløs, ineffektiv αλυσιτελής [alisitεlis] # άσκοπος
[askǤpǤs]
virkningsgrad m. (nytteeffekt) απόδοση, η [i apǤðǤsi] / mekanisk virkningsgrad
µηχανική απόδοση, η [i miΧaniki apǤðǤsi] / termisk virkningsgrad (varmeevne)
θερµική απόδοση, η [i ϑεrmiki apǤðǤsi]
virksom adj. (effektiv, dyktig, nyttig) αποδοτικός [apǤðǤtikǤs] # (effektiv, probat)
αποτελεσµατικός [apǤtεlεzmatikǤs] # δραστικός [ðrastikǤs] # (sterk, kraftig,
praktisk gjennomførbar) δυνατός [ðinatǤs] / det virksomme element (hovedelementet,
virkestoffet) το ενεργό στοιχείο [tǤ εnεrDžǤ stiçiǤ] / en virksom gift (en kraftig gift)
δραστικό δηλητήριο [ðrastikǤ ðilitiriǤ] / en virksom terapi αποτελεσµατική
θεραπεία [apǤtεlεzmatiki ϑεrapia] / forrædersk virksomhet αντεθνική
δραστηριότητα [andεϑniki ðrastiriǤtita]
virksomhet m. δράση, η [i ðrasi] # δραστηριότητα, η [i ðrastiriǤtita] # (trafikk, travelhet,
aktivitet) κίνηση, η [i kinisi] # (sysselsetting, beskjeftigelse, arbeid) απασχόληση, η [i
apasΧǤlisi] # ενασχόληση, η [i εnasΧǤlisi] # ασχολία, η [i asΧǤlia] # (foretagede,
prosjekt) επιχείρηση, η [i εpiçirisi] / en innbringende beskjeftigelse (en lønnsom
virksomhet) επικερδής απασχόληση [εpikεrðis apasΧǤlisi] / bankenes virksomhet
(bankvirk-somheten) τραπεζικές δραστηριότητες [trapεzikεz ðrastiriǤtitεs] / i
virksomhet (i et arbeid) σε ενεργό δράση [sε εnεrDžǤ ðrasi] : han har vært i (full)
virksomhet som kronikør (spaltist) side 70-tallet χρονικογραϕεί από τη δεκαετία το
ωβδοµήντα [ΧrǤnikǤDžrafi apǤ ti ðεkaεtia tu εvðǤminda] / intens virksomhet
θηριώδης δραστηριότητα [ϑiriǤðiz ðrastiriǤtita] / litterær virksomhet (litterært
arbeid) ϕιλολογικές σχολίες [filǤlǤjikεs sΧǤliεs] / maskiner i full virksomhet
(maskiner som går for fullt) µηχανήµατα σε πλήρη δραστηριότητα [miΧanimat
20
a sε pliri ðrastirjǤtita] / hans virksomheter strekker seg ut over landets grenser
οι απασχολήσεις του εκτείνονται πέρα από τα σύνορα της χώρας του [i apasΧǤlisis
tu εktinǤndε pεra apǤ ta sinǤra tis ΧǤras tu] / min virksomhet medfører (egentl. fordrer)
stadig reising οι εργασίες µου απαιτούν συνεχή ταξίδια [i εrDžasiεz mu apεtun sinεçi
taksiðia] / regjeringens virksomhet η δραστηριότητα της κυβέρνησης [i
ðrastiriǤtita tis kivεrnisis] / virksomheten begynner å ta seg opp οι δουλειές
καλυτερεύουν [i ðuljεs kalitεrεvun] : virksomheten har tatt seg opp (forretningene
har fått en oppsving) οι δουλειές πήραν την απάνω βόλτα [i ðuljεs piran apanǤ vǤlta]
: virksomheten har avtatt/går tregt (vi er inne i en nedgangsperiode) οι δουλειές
έχουν ατονήσει [i ðuljεs εΧun atǤnisi] / vitenskapelig virksomhet (vitenskapelig
arbeid) επιστηµονικές σχολίες [εpistǤmǤnikεs sΧǤliεs]
virksomhetsområde n. (virkefelt) τοµέας δραστηριότητας, ο [Ǥ tǤmεaz ðrastiriǤtitas] #
κύκλος των δραστηριοτήτων, ο [Ǥ kiklǤs tǤn ðrastitiǤtitǤn] / utvide sitt
virksomhetsområde επεκτείνω τον κύκλο των δραστηριοτήτων µου [εpεktinǤ tǤn
kiklǤ tǤn ðrastitiǤtitǤn mu]
virksomhetsplan m. (aktivitetsplan) σχέδιο δράσης, το [tǤ sçεðiǤ ðrasis]
virtuos m. δεξιοτέχνης, ο/η [Ǥ/i ðεksiǤtεΧnis] # βιρτουόζος, ο [Ǥ virtuǤzǤs]
virtuos adj. (mesterlig, talentful, bagevet) δεξιοτέχνης [ðεksiǤtεΧnis]
virtuositet m. (mesterlighet, dyktighet) δεξιοτεχνία, η [i ðεksiǤtεΧnia] # (sakkunnskap,
ferdighet) δεξιότητα, η [i ðεksiǤtita] # µπρίο, το [tǤ briǤ] / hans virtuositet på
fiolin er forbløffende η δεξιοτεχνία του στο βιολί είναι εκπληκτική [i ðεksiǤtεΧnia tu
stǤ viǤli inε εkpliktiki]
virus n. ιός, ο [i iǤs] # (miasme, luftsmitte, virus, infeksjon) µίασµα, το [tǤ miazma]
virusinfeksjon m. ίωση, η [i iǤsi]
virvar n. (rot, sammensurium, kluss, kluss) ανακάτεµα, το [tǤ anakatεma] # (ugreie, røre,
forvirring) ανακατωσούρα, η [i anakatǤsura] # κυκεώνας, ο [Ǥ kikεǤnas] # (kaos,
ståhei) αντάρα, η [i andara] # (ugreie, floke, kompliserte forhold) λαβύρινθος, ο [Ǥ
lavirinϑǤs] # (rot, kaos, forveksling) µπερσεψιά, η [i bεrðεpsia]
/ et virvar av navn og datoer ένας κυκεώνας ονοµάτων και
ηµεροµηνιών [εnas kikεǤnas ǤnǤmatǤn kε imεrǤminjǤn]
virvel m. σπόνδυλος, ο [Ǥ spǤnðilǤs] # έλιξ, η [i εliks] # (malstrøm, heksegryte)
δίνη, η [i ðini] / virvelløs adj. ασπόνδυλος [aspǤnðilǤs] / virvelløse dyr
ασπόνδυλα [aspǤnðila]
virvelvind m. (syklon) ανεµοστρόβιλος, ο [Ǥ anεmǤstrǤvilǤs]
virvle opp v. ανακατεύω [anakatεvǤ] # (intrans.: stige virvlende opp) ανεβαίνω
ελικοειδώς [anεvεnǤ εlikǤiðǤs] / propellene på skipet virvlet opp vannet οι
προπέλες του πλοίου ανακάτεψαν τα νερά [i prǤpεlεs tu pliu anakatεpsan ta nεra] /
røyken virvlet opp ο καπνός ανέβαινε ελικοειδώς [Ǥ kapnǤs anεvεnε εlikǤiðǤs]
vis n. (måte) τρόπος, ο [Ǥ trǤpǤs] / på ... vis (à la) αλά [ala] : skilsmisse på
italiensk vis διαζύγιο αλά ιταλικά [ðiazijǤ ala italika] / på et vis (på sett og vis)
κάπως [kapǤs] # κατά κάποιο τρόπο [kata kapiǤ trǤpǤ] : jeg skal nok greie meg
på et vis κάπως θαντεπεξέλθω [kapǤs ϑandεpεksεlϑǤ] / på noe vis (på noen som
21
helst måte) µε οποιοδήποτε τρόπο [mε ǤpiǤðipǤtε trǤpǤ] / på sett og vis (på en måte,
for så vidt) υπό µια έποψη [ipǤ mja εpǤpsi]
vis adj. (klok, sindig, stoisk) θυµόσοϕος [ϑimǤsǤfǤs] # (om menneske, avgjørelse: fornuftig,
klok) µυαλωµένος [mjalǤmεnǤs]
vis-à-vis adv. (rett overfor) αντικριστά [andikrista] # αντίκρυ [andikri] # αντίκρυα
[andikria] # βιζαβί [vizavi] / (på den andre sida, rett imot, på motsatt side) έναντι
[εnandi] : banken ligger vis-à-vis/ på den andre sida η Τράπεζα βρίσκεται
έναντι [i trapεza vriskεtε εnandi]
visdom m. (klokskap, skarpsinn, sinnsro) θυµοσοϕία, η [i ϑimǤsǤfia]
visdomsord n. (fyndord) απόϕθεγµα, το [tǤ apǤfϑεDžma] / en tale spekket med
visdomsord λόγος γαρνιρισµένος µε αποϕθέγµατα [lǤgǤz DžarnirizmεnǤz mε
apǤfϑεDžmata]
visdomstann f.m. τελευταίο δόντι, το [tǤ tεlεftεǤ ðǤndi] # (hjørnetann i overkjeven)
ϕρονιµίτης, ο [Ǥ frǤnimitis]
vise f.m. (sang, visestubb) τραγουδάκι, το [tǤ traDžuðaki] / alltid den samme visa! (den
samme gamle historia om igjen!) συνεχώς η ίδια ιστορία! [sinεΧǤs i iðia istǤria] : den
samme gamle visa/leksa (hakk i plata, en kjepphest) το γουδί το γουδοχέρι [tǤ Džuði tǤ
DžuðǤçεri] # τα ίδα και τα ίδια! [ta iða kε ta iðia]
vise v. (manifestere, ta fram) δείχνω [ðiΧnǤ] # (vise fram, uttrykke, bety) εµϕαίνω
[εmfεnǤ] # λέ(γ)ω [lε(Dž)Ǥ] # (avdekke, blottlegge) ξεσκεπάζω [ksεskεpazǤ] #
(åpenbare, avsløre) αποκαλύπτω [apǤkaliptǤ] # (bevise, bekrefte, vitne om)
αποδείχνω [apǤðiΧnǤ] # (vise tydelig, demonstrere, manifestere) διατρανώνω
[ðiatranǤnǤ] # καταδεικνύω* [kataðikniǤ] # (legge for dagen, manifestere,
tilkjennegi) εκδηλώνω [εkðilǤnǤ] # (registrere) καταγράϕω [kataDžrafǤ] / alt det
der viser at/er med på å bevise at... όλα αυτά δείχνουν ότι [Ǥla afta ðiΧnun Ǥti] /
det får/vil tida vise θα το δείξει ο καιρός [ϑa tǤ ðiksi Ǥ kεrǤs] / dette viser (bare)
at... αυτό (απο)δείχνει ότι... [aftǤ (apǤ)ðiΧni Ǥti] : dette viser at han er en løgner
αυτό δείχνει πως είναι ψεύτης [aftǤ ðiΧni pǤs inε psεftis] / det viser hvor lite du
kjenner han αυτό δείχνει πόσο λίγο τον ξέρεις [aftǤ ðiΧni pǤsǤ liDžǤ tǤŋ ksεris] / hva
viser gradestokken i dag? τι λέει το θερµόµετρο σήµερα; [ti lεi tǤ ϑεrmǤmεtrǤ simεra]
/ ikke vise tegn til anger δεν εκδηλώνω ίχνος µεταµέλειας [ðεn εkðilǤnǤ iΧnǤz
mεtamεlias] : han viste ikke tegn til anger δεν εκδήλωσε ίχνος µεταµέλειας [ðεn
εkðilǤsε iΧnǤz mεtamεlias] / jeg skal vise deg! θα σου δείξω εγώ! [ϑa su ðiksǤ εDžǤ] /
termometeret viste i går - 8oC το θερµόµετρο κατέγραψε χθες 8ο Κελσίου υπό το
µηδέν [tǤ ϑεrmǤmεtrǤ katεDžrapsε Χϑεs ǤΧtǤ vaϑmus ipǤ tǤ miðεn] / vil du vise meg
hvordan jeg skal gjøre det θα µου δείξεις πώς να το ϕτιάξω; [ϑa mu ðiksis pǤz na tǤ
ftjaksǤ] / vise aktsomhet δίνω προσοχή [ðinǤ prǤsǤçi] / vise ansvar (være
ansvarsbevisst, være seg sitt ansvar bevisst, ta på seg ansvar, ta ansvar for) αντιµετωπίζω
τις ευθύνες µου [andimεtapizǤ tis εfϑinεz mu] / (biol.) vise atavistiske trekk
επιστρέϕω στον αρχικό τύπο [εpistrεfǤ stǤn arçikǤ tipǤ] / vise billett δείχνω το
εισιτήριό µου [ðiΧnǤ tǤ isitiriǤ mu] : han viste billetten sin ved utgangen έδειξε
22
το εισιτήριό του στην έξοδο [εðiksε tǤ isitiriǤ tu stin εksǤðǤ] /
vise at en duger (vise
hva en er verd, komme til sin rett) δείχνω την αξία µου [ðiΧnǤ tin aksia mu] /
vise barmhjertighet/menneskelighet/medfølelse/vennlighet δείχνω ανθρωπιά [ðiΧnǤ
anϑrǤpja] / vise bort (kvitte seg med, fjerne, bannlyse) εξοβελίζω [εksǤvεlizǤ] #
αποδιώχνω [apǤðjǤΧnǤ] # διώχνω [ðjǤΧnǤ] # εκδιώκω [εkðjǤkǤ] # (ta ut, sende
ut/bort) βγάζω έξω [vDžazǤ εksǤ] : tjeneren/tjenestejenta viste bort tiggenren
η υπηρέτρια έδιωξε το ζητιάνο [i ipirεtria εðjǤksε tǤ zitjanǤ] : vise noen bort fra
eiendommen/lokalet βγάζω κάποιον έξω από το κτίριο [vDžazǤ kapiǤn εksǤ apǤ tǤ
ktiriǤ] / vise en noe δείχνω µου κάτι [ðiΧnǤ mu kati] : han/hun viste det til meg
(han/hun viste meg det) το δείξτε µου [tǤ ðikstε mu] / vise fasthet (være skånselsløs)
δείχνω µεγάλη αποϕασιστικότητα [ðiΧnǤ mεDžali apǤfasistikǤtita] : vi må vise
fasthet og ikke kjøpe ting vi ikke trenger πρέπει να δείξουµε αποϕασιστικότητα
και να µην αγοράσουµε περιττά πράγµατα [prεpi na ðiksumε apǤfasistikǤtita kε na min
aDžǤrasumε pεrita praDžmata] / vise forakt for noen δείχνω περιϕρόνηση για κάποιον
[ðiΧnǤ pεrifrǤnisi ja kapiǤn] / vise fram προβάλλω [prǤvalǤ] # εµϕανίζω [εmfanizǤ]
# (forevise) επιδεικνύω [εpiðikniǤ] # επιδείχνω [εpiðiΧnǤ] # παρουσιάζω
[parusiazǤ] # (oppvise, gi fra seg, sende ut) βγάζω [vDžazǤ] : byen har ingenting/ikke
noe interessant å vise fram η πόλη δεν παρουσιάζει ενδιαϕέρον [i pǤli ðεn parusiazi
εnðiafεrǤn] : vise fram et overskudd (gå med overskudd, gå med fortjeneste) εµϕανίζω
κέρδη [εmfεnizǤ kεrði] : selskapet kan vise til et overskudd... (selskapet går med
overskudd) η εταιρία εµϕανίζει κέρδη [i εtεria εmfanizi kεrði] / vise (sine) følelser
(la følelsene tale/få komme til uttrykk) αϕήνω να ϕανούν τα αισθήµατά µου [afinǤ na
fanun ta εsϑimata mu] / vise glede/entusiasme διατρανώνω τη χαρά µου/τον
ενθουσιασµό µου [ðiatranǤnǤ ti Χara mu/tǤn εnϑusiazmǤ mu] / vise hva en duger til
(vise hva en er god for) αποδείχνω την αξία µου [apǤðiΧnǤ tin aksia mu] # εµϕανίζω
την πραγµατική µου αξία [εmfanizǤ tim braDžmatiki mu aksia] # δείχνω τι αξίζω/τις
δυνατότητές µου [ðiΧnǤ ti aksizǤ/tiz ðinatǤtitεz mu] # (vise at en duger til noe)
δείχνω ότι αξίζω [ðiΧnǤ Ǥti aksizǤ] : nå får du vise hva du kan/duger til θέλω να
δείξεις τι αξίζεις [ϑεlǤ na ðiksis ti aksizis] / vise hva en er laget av (vise stort mot)
δείχνω το κουράγιο µου [ðiΧnǤ tǤ kurajǤ mu] / vise hva en er verd (vise hva en er i
stand til) δίνω το µέτρο της αξίας µου [ðinǤ tǤ mεtrǤ tis aksiaz mu] / vise interesse
(respondere, være lydhør/mottakelig/positiv) δείχνω ανταπόκριση [ðiΧnǤ andapǤkrisi] #
(tilkjennegi (sin) interesse) δείχνω/εκδηλώνω/επιδεικνύω ενδιαϕέρον [ðiΧnǤ/
εkðilǤnǤ/εpiðikniǤ εnðiafεrǤn] : han viste stor interesse for arbeidet mitt επέδειξε
µεγάλο ενδιαϕέρον για τη δουλειά µου [εpεðiksε mεDžali εnðiafεrǤn ja ti ðulja mu] :
vise påtrengende/utilslørt interesse for ei kvinne δείχνω απροκάλυπτο ενδιαϕέρον
για µια γυναίκα [ðiΧnǤ aprǤkaliptǤ εnðiafεrǤn ja mja jinεka] : ikke vise interesse for
(ignorere, overse, ikke bry seg om) αδιαϕορώ [aðiafǤrǤ] / vise kløkt (vise forståelse/
god innsikt) δείχνω αντίληψη [ðiΧnǤ andilipsi] / vise medfølelse med noen είχνω
οίκτο για κάποιον [ðiΧnǤ iktǤ ja kapiǤn] / vise noe med hånda (antyde noe med en
håndbevegelse) δείχνω κάτι µε το χέρι [ðiΧnǤ kati mε tǤ çεri] / vise noen inn (på
23
arbeidsrommer/kontoret) : vis han inn (på kontoret mitt)! µπασ' τον µέσα/στο
γραϕείο µου [bas tǤn mεsa/bas tǤn stǤ DžrafiǤ mu] / vise noen rundt i/på et museum
οδηγώ κάποιον σ' ένα µουσείο [ǤðiDžǤ kapiǤn sεna musiǤ] / vise/følge noen inn/ut/
opp trappa/ned trappa οδηγώ κάποιον µέσα/έξω/πάνω/κάτω [ǤðiDžǤ kapiǤn mεsa/
εksǤ/panǤ/katǤ] / vise noen veien δείχνω σε κάποιον το δρόµο [ðiΧnǤ sε kapiǤn tǤ
ðrǤmǤ] / vise noen vinterveien (sette noen på plass, avfeie noen, jekke noen ned et
hakk) κόβω το βήχα κάποιου [kǤvǤ tǤ viΧa kapiu] / vise nysgjerrighet (røpe sin
nysgjerrighet, være nysgjerrig) δείχνω περιέργεια [ðiΧnǤ pεriεrjia] / vise omtanke
(vise forstand/god innsikt/godt skjønn) δείχνω διάκριση [ðiΧnǤ ðiakrisi] / vise
oppriktig anger (gjøre godt igjen en urett som er begått) δείχνω έµπρακτη µεταµέλεια
[ðiΧnǤ εmbrakti mεtamεlia] / vise rundt/omkring (i/på) γυρίζω [jirizǤ] # δείχνω
[ðiΧnǤ] : han/hun viste oss rundt på/i museet µας γύρισε στο Μουσείο [maz jirisε
stǤ musiǤ] : i dag jeg skal vise deg (rundt i) Plaka (=de sentrale deler av Aten)/(rundt
på) Akropolis σήµερα θα σου δείξω την Πλάκα/την Ακρόπολη [simεra ϑa su ðiksǤ
tim blaka/tin akrǤpǤli] / vise pass δείχνω το διαβατήριό µου [ðiΧnǤ tǤ ðiavatiriǤ mu]
# vise/framskaffe pass og billett εµϕανίζω το διαβατήριό µου και το εισιτήριό µου
[εmfanizǤ tǤ ðiavatiriǤ mu kε tǤ isitiriǤ mu] : han ble bedt om å vise pass og billett
του ζήτησαν να εµϕανίσει το διαβατήριό του και το εισιτήριό του [tu zitisan na
εmfanisi tǤ ðiavatiriǤ tu kε tǤ isistiriǤ tu] / vise seg (gå ut, komme ut/fram, komme til
syne, dukke opp, bli lagt merke til) βγαίνω [vjεnǤ] # εµϕανίζοµαι [εmfanizǤmε] #
αναϕαίνοµαι [anafεnǤmε] # σκάω µύτη [skaǤ miti] # ξεµυτίζω [ksεmitizǤ] #
ξεµυτάω [ksεmitaǤ] # παρουσιάζοµαι [parusiazǤmε] # (bli kjent, lekke ut, komme
ut) µαθεύοµαι [maϑεvǤmε] # (gjøre seg bemerket, vekke oppsikt) κάνω εϕϕέ [kanǤ
εfε] # (skryte, skyte fram brystet, skape seg, spille fornem) κάνω τον καµπόσο [kanǤ
tǤŋ kambǤsǤ] # (framgå, framstå, dukke opp) ανακύπτω [anakiptǤ] # προκύπτω
[prǤkiptǤ] # (dukke opp tilfeldigvis) εµϕανίζοµαι τυχαία [εmfanizǤmε tiçεa] #
παρατυχαίνω [paratiçεnǤ] # (komme til syne, skinne gjennom, ta form, vokse fram)
διαϕαίνοµαι [ðiafεnǤmε] # (manifestere seg, åpenbare seg) εκδηλώνοµαι [εkðilǤnǤmε]
# (åpne seg, ytre seg) ανοίγω [aniDžǤ] # (komme til uttrykk, ta form) παίρνω µορϕή
[pεrnǤ mǤrfi] : av disse fortegnelsene viser det seg at... εκ των µητρώων αυτών
προκύπτει ότι... [εk tǤn mitrǤǤn aftǤn prǤkipti Ǥti] : det viste seg senere/ble senere
kjent at han hadde sagt opp µαθεύτηκε αργότερα ότι είχε παραιτηθεί [maϑεftikε
arDžǤtεra Ǥti içε parεtiϑi] : folkets misnøye viste seg/kom til uttrykk på ulike måter
η δυσαρέσκεια του κόσµου πήρε διάϕορες µορϕές [i ðisarεskia tu kǤzmu pirε ðiafǤrεz
mǤrfεs] : han liker å vise seg litt/ å gjøre seg bemerket/lage litt oppstyr rundt seg
selv του αρέσει να κάνει λίγο εϕϕέ [tu arεsi na kani liDžǤ εfε] : han skammet seg
over å vise seg i klubben (han torde ikke vise seg i klubben) ντρέπεται να εµϕανιστεί
στη λέσχη [drεpεtε na εmfanisti sti lεsçi] : han tør ikke vise seg her δεν τολµάει να
δείξει το προόωπό του εδώ [ðεn dǤlmai na ðiksi tǤ prǤsǤpǤ tu εðǤ] : han viste seg ikke
utenfor huset på ei hel uke δεν έσκασε µύτη από το σπίτι µια ολόκληρη βδοµάδα
[ðεn εskasε miti apǤ tǤ spiti mja ǤlǤkliri vdǤmaða] : han viste seg plutselig rett framfor
meg βγήκε ξεαϕνικά µπροστά µου [vjikε ksafnika brǤsta mu] : hun liker å vise seg
24
(hun liker å bli lagt merke til/å gjøre seg gjeldende) της αρέσει πολύ να εµϕανίζεται
[tis arεsi pǤli na εmfanizεtε] : problemet viste seg på følgende måte... το πρόβληµα
ανάκυψε ως εξής... [tǤ prǤvlima anakipsε Ǥs εksis] : tyvene viste seg ikke på flere
måneder/lå i dekning i flere måneder µήνες έκαναν οι λιστές να ξεµυτήσουν
[minεs εkanan i listεz na ksεmitisun] / vise seg fram επιδεικνύοµαι [εpiðikniǤmε] #
επιδείχνοµαι [εpiðiΧnǤmε] # (flotte seg, briljere) κάνω το κοµµάτι µου [kanǤ tǤ
kǤmati mu] / vise seg igjen (komme til syne igjen) επανεµϕανίζοµαι
[εpanεmfanizǤmε] # ξαναϕαίνοµαι [ksanafεnǤmε] : har spøkelset vist seg igjen?
εµϕανίστηκε πάλι το ϕάντασµα; [εmfanistikε pali tǤ fandazma] / vise seg med (vise
fram, skryte av) επιδεικνύω [εpiðikniǤ] # επιδείχνω [εpiðiΧnǤ] : hun like å vise
fram døtrene sine της αρέσει να επιδεικνύει τις θυγατέρες της [tis arεsi na εpiðiknii
tis ϑiDžatεrεs tis] / vise seg situasjonen voksen ϕαίνοµαι αντάξιος των περιστάσεων
[fεnǤmε andaksiǤs tǤn pεristasεǤn] / vise seg som (framstå som, vise seg å være - når
det kommer til stykket) αποδείχνω [apǤðiΧnǤ] # παρασταίνω [parastεnǤ] #
παριστάνω [paristanǤ] : han viste seg som en feiging (han viste seg å være feig)
αποδείχτηκε δειλός [apǤðiΧtikε ðilǤs] : vise seg som en mann παρασταίνω τον
άντρα [parastεnǤ tǤn andra] / vise seg å være αποδείχνοµαι [apǤðiΧnǤmε] #
βγαίνω [vjεnǤ] # (få det og det utfallet, ende med) αποβαίνω [apǤvεnǤ] : han viste
seg å være en tyv/løgner/bedrager βγήκε κλέϕτης /ψεύτης /απατεώνας [vjikε klεftis/
psεftis/apǤtεǤnas] : det vil/kan vise seg å gå i vår disfavør/skade våre interesser
θα αποβεί σε βάρος µας /σε βάρος των συµϕερόντων µας [ϑa apǤvi sε varǤz mas/
sε varǤs tǤn simfεrǤndǤn mas] / vise seg å være sant/riktig (bli til virkelighet, bli
realisert, gå i oppfyllelse) αληθεύω [aliϑεvǤ] # βγαίνω αληθινός /σωστό [vjεnǤ
aliϑinǤs/sǤstǤ] # επαληθεύοµαι [εpaliϑεvǤmε] : det viste seg å være riktig
βγήκε σωστό/−ή [vjikε sǤstǤ/sǤsti] / vise sin glede/tilfredshet εκδηλώνω τη χαρά
µου/την ικανοποίησή µου [εkðilǤnǤ ti Χara mu/tin ikanǤpiisi mu] / vise sin lojalitet
(demonstrere sin lojalitet) διατρανώνω την πίστη µου [ðiatranǤnǤ tim bisti mu] / vise
sine sterke sider (vise sine styrker, vise hva en duger til) δείχνω τις δυνατότητές µου
[ðiΧnǤ tiz ðinatǤtitεz mu] / vise stor begeistring/interesse δείχνω/εκδηλώνω
µεγάλο ενθουσιασµό/ενδιαϕέρον [ðiΧnǤ/εkðilǤnǤ mεDžalǤ εnϑusiazmǤ/εnðiafεrǤn] /
vise stor godhet/vennlighet δείχνω µεγάλη καλωσύνη [ðiΧnǤ mεDžali kalǤsini] : han
viste meg stor godhet µου έδιξε µεγάλη καλωσύνη [mu εðiksε mεDžali kalǤsini] / vise
styrke i motgang (bite tennene sammen når livet går en imot) δείχνω καρτερία στις
κακοτυχίες [ðiΧnǤ kartεria stis kakǤtiçiεs] / vise tegn til δίνω σηµεία (+gen.) [ðinǤ
simia] : han viste ikke tegn til uro/bekymring δεν έδωσε σηµεία ανησυχίας [ðεn
εðǤsε simia anisiçias] / vise tenner (truende) δείχνω τα δόντια µου (απειλητικά)
[ðiΧnǤ ta ðǤndja mu (apilitika)] : hunden viste tenner το σκυλί έδειξε τα δόντιά του
[tǤ skili εðiksε ta ðǤndia tu] / vise tenner til noen (flekke tenner til noen, vise noen at en
er sint) τρίζω τα δόντια σε κάποιον [trizǤ ta ðǤndja sε kapiǤn] / vise til (referere til)
µνηµονεύω [mnimǤnεvǤ] # (bemerke) παρατηρώ [paratirǤ] # (sitere, gjengi, minne
om, berøre) αναϕέρω [anafεrǤ] : idet jeg viser til/under henvisning til Deres brev av
10. mai αναϕερόµενος στο γράµµα σας της 10ης Μαΐου... [anafεrǤmεnǤs stǤ Džrama
25
sas tiz ðεkatiz maïu] / vise utakknemlighet (være utakknemlig) δείχνω αγνωµοσύνη
[ðiΧnǤ aDžnǤmǤsini] / vise veien (henvise til) καθοδηγώ [kaϑǤðiDžǤ] : kan du vise
meg veien til/si meg hvordan jeg kommer til postkontoret? µπορείτε να µε
καθοδηγήσετε πώς να πάω στο ταχυδροµείο; [bǤritε na mε kaϑǤðijitε pǤz na paǤ stǤ
taçiðrǤmiǤ] / vise ærbødighet (beære) αποδίνω τιµές [apǤðinǤ timεs]
vise- (assisterende, fungerende) αναπληρωτής [anaplirǤtis]
viseadmiral m. αντιναύαρχος, ο [Ǥ andinavarΧǤs] # (kontreadmiral) υποναύαρχος, ο [Ǥ
ipǤnavarΧǤs]
viseaften m. (visekveld) ρεσιτάλ τραγουδιού, το [tǤ rεsital traDžuðju]
visedronning f.m. αντιβασίλισσα, η [i andivasilisa]
viseformann m. (visepresident, visestatsminister) αντιπρόεδρος, ο [Ǥ andiprǤεðrǤs]
visekonge m. (riksforstander) αντιβασιλέας, ο [Ǥ andivasilεas]
visekorporal m. (i luftforsvaret) υποσµηνίας, ο [Ǥ ipǤzminias]
viseminister m. (visestatsråd) αναπληρωτής υπουρός, ο [Ǥ anaplirǤtis ipurDžǤs] #
υϕυπουργός, ο [Ǥ ifipurDžǤs]
visepresident m.(viseformann, visestatsminister) αντιπρόεδρος, ο [Ǥ andiprǤεðrǤs]
visent m. (bison; bøffel) βίσων(ας), ο [Ǥ visǤn(as)] # βόνασος, ο [Ǥ vǤnasǤs]
viser m. (nål, pil, indikator) δεικτής, ο [Ǥ ðiktis] / viser på (skål)vekt δεικτής ζυγαριάς,
ο [Ǥ ðiktiz ziDžarias] / viseren på instrumentet flyttet seg ikke ο δεικτής του
οργάνου δεν κινήθηκε [Ǥ ðiktis tu ǤrDžanu ðεn kiniϑikε]
visere v. (om pass: påtegne, stemple) θεωρώ [ϑεǤrǤ] / ikke visert (ikke påtegnet, stemplet)
αθεώρητος [aϑεǤritǤs] / visere et pass (få et pass påtegnet) θεωρώ ένα διαβατήριο
[ϑεǤrǤ εna ðiavatiriǤ]
visergutt m. (ærendsgutt i en butikk) ο µικρός για τις παραγγελίες ενός µαγαζιού [Ǥ mikrǤz
ja tis paraŋgεliεs εnǤz maDžaziu]
visesanger m. (sanger og gitarist) κιθαρωδός, ο [Ǥ kiϑarǤðǤs]
visestatsminister m.(viseformann, visepresident) αντιπρόεδρος, ο [Ǥ andiprǤεðrǤs]
visestatsråd m. (viseminister) αναπληρωτής υπουρός, ο [Ǥ anaplirǤtis ipurDžǤs] #
υϕυπουργός, ο [Ǥ ifipurDžǤs]
visir n. (hist.)(hjelmgitter) κλεισιάς (περικεϕαλαίας), ο [Ǥ klisjas (pεrikεfalεas)]
visitt m. (besøk) επίσκεψη, η [i εpiskεpsi]
visittkort n. επισκεπτήριο, το [tǤ εpiskεptiriǤ] # κάρτα, η [i karta] # µπιλιέτο, το [tǤ
biljεtǤ]
visittid f.m. (besøkstid i fengsel, sykehus etc.) ώρες επισκέψεων [Ǥrεs εpiskεpsεǤn] #
επισκεπτήριο, το [tǤ εpiskεptiriǤ]
visjon m. (drømmesyn, drømmebilde, tilstedeværelse) παρουσία, η [i parusia] # (syn,
fantasibilde, fantom, hallusinasjon) βρυκόλακας, ο [Ǥ vrikǤlakas] # (åndesyn, vakkert
syn, spøkelse, apparisjon) οπτασία, η [i Ǥptasia] # (syn, intuisjon) ενόραση, η [i
εnǤrasi] / en profetisk visjon (en profeti)/en dikters visjon προϕητική/ποιητική
ενόραση [prǤfitiki/piitiki εnǤrasi] / en uhåndgripelig visjon (et drømmesyn,
en uvirkelig tilstedeværelse) µια αύλη παρουσία [mja avli parusia]
visjonær m. (drømmer, synsk person) οραµατιστής, ο [Ǥ Ǥramatistis]
26
viske v. σβήνω [svinǤ] / viske bort (jage bort) κυνηγώ [kiniDžǤ] : han visket bort
myggen med hendene κυνηγούσε τα κουνούπια µε τα χέρια του [kiniDžusε ta kunupja
mε ta çεrja tu] : kua visket bort fluene med rumpa η αγελάδα κυνήγουσε τις
µύγες µε την ουρά της [i ajεlaða kiniDžusε tiz mijεz mε tin ura tis] / viske ut (radere ut,
fjerne, slette, pusse bort (med viskelær/med svamp)) σβήνω/απαλείϕω/εξαλείϕω (µε
γόµα/µε σϕουγγάρι) [svinǤ/apalifǤ/εksalifǤ (mε DžǤma/mε sfuŋgari)] # (vaske bort,
skure bort (med vaskemiddel)) εξαλείϕω (µε πλύσιµο) # αποπλύνω [apǤplinǤ] :
visket du ut feilen? έσβησες το λάθος; [εzvisεs tǤ laϑǤs] / viske ut alle spor
εξαλείϕω κάθε ίχνος [εksalifǤ kaϑε ifǤs]
viskelær n. γόµα, η [i DžǤma] # γοµολάστιχα, η [i DžǤmǤlastiΧa] # σβηστήρας, ο [Ǥ
svistiras] # σβηστήρι, το [tǤ svistiri]
viskes ut v. εξαλείϕοµαι [εksalifǤmε] / alt viskes ut med tiden (tiden leger alle sår)
όλα εξαλείϕονται µε τον καιρό [Ǥla εksalifǤndε mε tǤŋ gεrǤ]
vismut n. (kjem.) βισµούθιο, το [tǤ vizmuϑiǤ]
vismutglans m. (mineral.)(vismutsulfid) βισµουθινίτιδα, η [i vizmuϑinitida]
visne v. (tørke inn, skrumpe inn, bli inntørket, falme) µαραίνοµαι [marεnǤmε] # ξεραίνοµαι
[ksεrεnǤmε] / blomstene visner fort når de kuttes τα λουλούδια µαραίνονται
γρήγορα όταν κοπούν [ta luluðja marεnǤndε DžriDžǤra Ǥtan kǤpun] : blomstene visner
hvis de ikke får vann τα λουλούδια ξεραίνονται χωρίς νερό [ta luludja ksεrεnǤndε
ΧǤriz nεrǤ] / få til å visne (få til å skrumpe eller tørke inn) αποµαραίνω [apǤmarεnǤ]
# (ta all kraft ut av, undergrave, svekke, utmatte) αποδυναµώνω [apǤðinamǤnǤ]
visning f.m. (ytring, uttrykk, manifestering, markering ) δείξιµο, το [tǤ ðiksimǤ]
visp m. χτυπητήρι, το [tǤ Χtipitiri]
vispe v. (slå, piske) χτυπώ [ΧtipǤ] # κτυπώ [ktipǤ] # (vispe, blande i ved visping)
αναµιγνύω µε κτυπήµατα [anamiDžniǤ mε ktipimata] # (om regn, hagl etc.: piske
ubarmhjerig mot...) κτυπώ ανελέητα (τον...) [ktipǤ anεlεita (tǤn)] / piske egg
χτυπώ αβγά [ΧtipǤ avDža]
viss adj. (sikker) βέβαιος [vεvεǤs] / visse (bestemte, fastsatte) f.pl. ορισµένες [Ǥrizmεnεs]
: holde tilbake visse opplysninger κρατώ (= δεν ανακοινώ) ορισµένες πληροϕορίες
[kratǤ Ǥrizmεnεs plirǤfǤriεs]
visselig adv. (absolutt, så klart, selvsagt) βέβαια [vεvεa] # βεβαίως* [vεvεǤs]
vissen adj. µαραµένος [maramεnǤs] # ξερός [ksεrǤs] / visne blad/blomster
µαραµένα ϕύλλα/λουλούδια [maramεna fila/luluðja] : visne blad/blomster/trær
ξερά ϕύλλα/λουλούδια/δέντρα [ksεra fila/luluðja/ðεntra]
visshet f.m. (sikkerhet) βεβαιότητα, η [i vεvεǤtita] # (sikkerhet, pålitelighet, gyldighet)
βασιµότητα, η [i vasimǤtita] / få visshet (for noe) (bli sikker på noe) αποκτώ
βεβαιότητα [apǤktǤ vεvεǤtita]
visst adv. (helt sikkert) σίγουρα [siDžura]
visualisere v. (se for seg, forestille seg) βλέπω νοερά [vlεpǤ nǤεra] # βλέπω µε το νου
µου [vlεpǤ mε tǤ nu mu]
visuell adj. (optisk, syns-) οπτικός [ǤptikǤs] / være en visuell type (være visuelt anlagt, ha
visuelt minne) είµαι οπτικός τύπος [imε ǤptikǤs tipǤs] / visuelle hjelpemidler i
27
undervisningen οπτικά βοηθήµατα στη διδασκαλία [Ǥptika vǤiϑimata sti ðiðaskalia]
visum n. βίζα, η [i viza] # θεώρηση, η [i ϑεǤrisi] / innreise-/utreise-/transittvisum
θεώρηση εισόδου/εξοδόυ/διέλευσης, η [i ϑεǤrisi isǤðu/εksǤðu/ðiεlεfsis]
vital adj. (livsviktig) ζωτικός [zǤtikǤs] # νευραλγικός [nεvraljikǤs] # (levende) έµβιος
[εmviǤs] # (kjekk, aktiv, rask, kvikk) ζωηρός [zǤirǤs] # ζωντανός [zǤndanǤs] /
stans i de vitale funksjoner αναστολή (των) ζωτικών λειτουργιών [anastǤli (tǤn)
zǤtikǤn liturjǤn] / vitale interesser ζωτικά συµϕέροντα [zǤtika simfεrǤnda] /
vitale kroppsorganer (edlere deler i kroppen) ζωτικά όργανα [zǤtika ǤrDžana]
vitalisere v. (styrke, forfriske, gi liv til) ζωγονώ [zǤǤDžǤnǤ] # ζωοποιώ [zǤǤpiǤ]
vitalisme m. (filos.) βιταλισµός, ο [Ǥ vitalizmǤs]
vitalitet m. (makt, styrke, vigør, livskraft) αλκή, η [i alki] # (energi, åndskraft)
ζωοτικότητα, η [i zǤǤtikǤtita] # (livlighet, munterhet, friskhet) ζωηράδα, η [i zǤïraða]
# ζωντάνια, η [i zǤndania]
vitamin n. βιταµίνη, η [i vitamini]
vitaminmangel m. (fysiol.)(avitaminose) αβιταµίνωση, η [i avitaminǤsi] # έλλειψη
βιταµινών, η [i εlipsi vitaminǤn] : li(de) av vitaminmangel υποϕέρω από
έλλειψη βιταµινών [ipǤfεrǤ apǤ εlipsi vitaminǤn]
vitamininnsprøytning m. (styrkemiddel, styrkepille, egentl. ”styrkende injeksjon”) τονωτική
ένεση, η [i tǤnǤtiki εnεsi] # τόνωση, η [i tǤnǤsi]
vitamintabletter m.pl. βιταµίνες σε χάπια [vitaminεs sε Χapia]
vite v. γνωρίζω [DžnǤrizǤ] # ξέρω [ksεrǤ] / det er det ingen som kan vite! δεν µπορεί
να ξέρει κανείς! [ðεm bǤri na ksεri kanis] / det var det jeg visste! (jeg visste det!)
καλά το κατάλαβα [kala tǤ katalava] / det vet jeg vel! (ikke være tapt bak en vogn, ha
god rede på ting) κάτι ξέρω και γω [kati ksεrǤ kε DžǤ] / det vet jo enhver tosk/
dumskalle αυτό το ξένουν και οι βλάκες [aftǤ ksεnun kε i vlakεs] / etter det jeg
vet/kjenner til (så vidt jeg vet) απ' ό,τι ξέρω [apǤti ksεrǤ] / for alt jeg vet από
ό,τι ξέρω [apǤ Ǥ ti ksεrǤ] / han vet snart verken ut eller inn δεν ξέρει τα δυο/τρια
κακά της µοίρης του/τι του γίνεται/που παν τα τέσσερα [ðεn ksεri ta ðiǤ/tria kaka tiz
miris tu/ti tu jinεtε/pu pan ta tεsεra] / hun vet aldri hva hun vil! ποτέ δεν ξέρει τι
θέλει! [pǤtε ðεŋ ksεri ti ϑεli] / hvordan skulle jeg vite det? πώς θέλεις να το ξέρω;
[pǤs ϑεliz na tǤ ksεrǤ] / ikke det jeg vet (så vidt jeg vet, så er det ikke det) απ' ο,τι
ξέρω όχι [ap Ǥti ksεrǤ Ǥçi] / ikke vite hva det vil si å…(ikke kunne…) δεν ξέρω να..
[ðεŋ ksεrǤ na] : han vet ikke hva det vil si å være fleksibel δεν ξέρει να ελιχτεί [ðεŋ
ksεri na εliΧti] / ikke vite noe om (være uvitende om, ikke være klar over) αγνοώ
[aDžnǤǤ] / jeg vet at han er ærlig ξέρω ότι είναι τίµιος [ksεrǤ Ǥti inε timiǤs] / jeg
vet hva fattigdom er (jeg vet hva det vil å være fattig) ξέρω από ϕτώχεια [ksεrǤ apǤ
ftǤça] / jeg vet hva jeg snakker om! ξέρω εγώ τι λέω! [ksεrǤ εDžǤ Ǥ ti lεǤ] / jeg vet
ikke hvor han er αγνοώ που βρίσκεται [agnǤǤ pu vriskεtε] / jeg vet sannelig ikke
hva jeg skal si/gjøre (jeg er i villrede om hva jeg skal si/gjøre) δεν ξέρω κι εγώ τι να πω/
τι να κάνω [ðεŋ ksεrǤ ki εDžǤ ti na pǤ/ti na kanǤ] / noe alle vet (det alle snakker om,
dagens samtaleemne) το βούκινο, το [tǤ vukinǤ] / og jeg vet ikke hva! και τα
παρεπόµενα [kε ta parεpǤmεna] # και τα σχετικά [kε ta sçεtika] # κι ό,τι άλλο
28
µπορείς να ϕανταστείς [ki Ǥti alǤ bǤriz na fandastis] : bøker, klær, sigaretter og jeg
vet ikke hva! βιβλία, ρούχα, τσιγάρα κι ό,τι άλλο µπορείς να ϕανταστείς [vivlia,
ruΧa, tsiDžara ki Ǥti alǤ bǤriz na fandastis] / om du bare visste hva jeg har vært
igjennom! να 'ξερες τι έζησα! [na ksεrεs ti εzisa] / så vidt jeg vet (så langt jeg
kjenner til) καθ' όσον δύναµαι να γνωρίζω [kaϑ ǤsǤn ðinamε na DžnǤrizǤ] #
απ' ό,τι µου είναι γνώστο [ap' Ǥ ti mu inε DžnǤstǤ] # απ' ό,τι ξέρω [apǤti ksεrǤ] #
απ' όσο ξέρω [ap ǤsǤ ksεrǤ] / vet den gamle (= faren din) det? το ξέρει ο γέρος
σου; [tǤ ksεri Ǥ jεrǤs su] / vite bedre έχω διαϕορετική/αντίθετη γνώµη [εΧǤ
ðiafǤrεtiki/andiϑεti DžnǤmi] : hun sier hun er lykkelig, men jeg vet bedre/er av en
annen oppfatning λέει ότι είναι ευτυχισµένη αλλά εγώ έχω διαϕορετική γνώµη [lεi
Ǥti inε εftiçizmεni ala εDžǤ εΧǤ ðiafǤrεtiki DžnǤmi] / vite bedre (og ikke være enig) ξέρω
καλύτερα (και δε συµϕωνώ) [ksεrǤ kalitεra (kε ðε simfǤnǤ)] / vite bedre enn å...
έχω τη ϕρονιµάδα να µήν... [εΧǤ ti frǤnimaða na min] / vite helt sikkert (være helt
sikker) είµαι απόλυτα βέβαιος [imε apǤlita vεvεǤs] : jeg vet med sikkerhet at...
γνωρίζω µετάβεβαιότητος* ότι [DžnǤrizǤ mεta vεvεǤtitǤs Ǥti] / vite hva det vil si
(erfare, ha erfaring med) γνωρίζω [DžnǤrizǤ] : jeg vet hva det vil si å være fattig (jeg
har opplevd fattigdom, jeg har følt fattigdomen på kroppen) έχω γνωρίσει τη ϕτώχεια
[εΧǤ DžnǤrisi ti ftǤçia] / vite hva noe innebærer (være vant med, føle seg hjemme i,
være fortrolig med) έχω εξοικείωση µε [εΧǤ εksǤkiǤsi mε] / vite om (kjenne til)
γνωρίζω [DžnǤrizǤ] # ξέρω (για) [ksεrǤ (ja)] : vet du om et godt hotell her i
nærheten? ξέρεις κάνα καλό ξενοδοχείο εδώ κοντά; [ksεris kana kalǤ ksεnǤðǤçiǤ εðǤ
kǤnda] : vet du om (det er) noen elektriker/kino i nærheten av torget? ξέρεις
κανέναν ηλεκτρολόγο/κανένα σινεµά κοντά στο πλατείο; [ksεris kanεnan
ilεktrǤlǤDžǤ/kanεna sinεma kǤnda stǤ platia] : visste du om hendelsen?
ήξερες για το επεισόδιο; [iksεrεz ja tǤ εpisǤðiǤ]
vitebegjærlig adj. (kunnskapstørst, lærelysten, vitelysten) ϕιλοµαθής [filǤmaϑis] #
ερευνητικός [εrεvnitikǤs] # (spørrende) ερωτηµατικός [εrǤtimatikǤs] / en
vitebegjærlig person (en forskernatur) ερευνητικός νους [εrεvnitikǤz nus] / han/
hun er vitebegjærlig (han/hun tørster etter kunnskap) διψάει για µάθηση [ðipsaï ja
maϑisi]
viten m. γνώση, η [i DžnǤsi] # (utdannelse, dannelse) µόρϕωση, η [i mǤrfǤsi]
vitende n. (kunnskap) γνώση, η [i DžnǤsi] # (fornuft) λογικό, το [tǤ lǤjikǤ] / mot bedre
vitende παρά τις προθέσεις ή τις υπαγορεύσεις της λογικής κάποιου [para tis
prǤϑεsis i tis ipaDžǤrεfsis kapiu]
vitenskap m. η επιστήµη, η [i εpistimi] / de okkulte vitenskaper οι αποκρύϕες
επιστήµες, [i apǤkrifεs εpistimis] / eksakte vitenskaper θετικές επιστήµες
[ϑεtikεs εpistimεs] / empirisk vitenskap καθαρή επιστήµη, η [i kaϑari εpistimi] /
kløften mellom vitenskap og religion η διάσταση µεταξύ επιστήµης και
θρησκείας [i ðjastasi mεtaksi εpistimis kε ϑriskias] / menneskets sjel er utenfor
vitenskapens område η ψυχή του ανθρώπου δεν ανήκει στην αρµοδιότητα της
επιστήµης [i psiçi tu anϑrǤpu ðεn aniki stin armǤðjǤtita tis εpistimis]
vitenskapelig adj. επιστηµονικός [εpistimǤnikǤs] / en vitenskapelig undersøkelse
29
(forskning) επιστηµονική έρευνα, η [i εpistimǤniki εrεvna] : vitenskapelige
undersøkelser επιστηµονικές µελέτες [εpistimǤnikεz mεlεtεs] / et enestående
vitenskapelig resultat ένας µοναδικός επιστηµονικός άθλος [εnas mǤnaðikǤs
εpistimǤnikǤs aϑlǤs] # (en vitenskapelig bragd/prestasjon) επιστηµονικό κατόρθωµα
[εpistimǤnikǤ katǤrϑǤma] / vitenskapelig assistent (studieveileder/foreleser ved
universitet) επιµελητής (πανεπιστηµίου), ο [Ǥ εpimεlitis (panεpistimiu)] # f.
επιµελήτρια, η [i εpimεlitria] / vitenskapelig dokumentasjon επιστηµονική
ενηµέρωση [εpistimǤniki εnimεrǤsi] / vitenskapelige metoder επιστηµονικές
µεθόδοι [εpistimǤnikεz mεϑǤði]
vitenskapsgren f.m. (disiplin) επιστηµονικός κλάδος, ο [Ǥ εpistimǤnikǤs klaðǤs] /
innenfor min vitenskapsgren στον επιστηµονικό µου κλάδο [stǤn εpistimǤnikǤ mu
klaðǤ] / ligvistikk er en ny vitenskapsgren/disiplin η γλωσσολογία είναι νέος
επιστηµονικός κλάδος [i DžlǤsǤlǤjia inε nεǤs εpistimǤnikǤs klaðǤs]
vitenskapsmann m. επιστήµονας, ο [Ǥ εpistimǤnas] # (forsker) µελετητής, ο [Ǥ mεlεtitis]
en lærd vitenskapsmann εµβριϑής µελετητής [εmvriϑiz mεlεtitis] / han er en
fremragende vitenskapsmann είναι αριστός /διακεκρηµένος επιστήµονας [inε
aristǤs/ðiakεkrimεnǤs εpistimǤnas]
vitne n. µάρτυρας, ο/η [Ǥ/i martiras] # (i retten også:) µάρτυς, ο/η [Ǥ/i martis] /
aktoratets/forsvarets vitne µάρτυρας/µάρτυς κατηγορίας/υπερασπίσεως
[martiras/martis katiDžǤrias/ipεraspisεǤs] / føre noen som vitne καλώ κάποιον
µάρτυρα [kalǤ kapiǤn martira] / innkalle noen som vitne επικαλούµαι τη µαρτυρία
κάποιου [εpikalumε ti matiria kapiu] / Jehovas vitner οι µάρτυρες του Ιεχωβά [i
martirεs tu iεΧǤva] / uteblitt vitne (vitne som ikke har møtt i retten) λιποµάρτυρος, ο
[Ǥ lipǤmartirǤs] / uteblivelse av et vitne λιποµαρτύρια, η [i lipǤmartiria] / være
vitne til en hendelse παρίσταµαι* µάρτυς ενός γεγονότος [paristamε martis εnǤz
jεDžǤnǤtǤs] / være vitne til noe είµαι µάρτυρας σε κάτι [imε martiras sε kati] #
(være til stede på noe) είµαι παρών σε κάτι [imε parǤn sε kati] : jeg var vitne til
ulykka/til ranet ήµουν µάρτυρας στο δυστύχηµα/στη ληστεία [imun martiras stǤ
ðistiçima/sti listia]
vitne v. µαρτυρώ [martirǤ] / vitne falsk (jur.) ψευδοµαρτυρώ [psεvðǤmartirǤ] /
vitne for/mot noen καταθέτω (σαν µάρτυρας) υπέρ/εναντίον κάποιου [kataϑεtǤ (san
martiras) ipεr/εnandiǤn kapiu] / vitne i retten κάνω κατάθεση σε δικαστήριο [kanǤ
kataϑεsi sε ðikastiriǤ] / vitne om (bevitne, attestere, vise, uttrykke) µαρτυρώ [martirǤ]
# δείχνω [ðiΧnǤ] # καταθέτω [kataϑεtǤ] # (bære vitnesbyrd om, tjene som bevis
på) παρίσταµαι µάρτυς σε... [paristamε martis sε] # (bære preg av, ha synlige merker
etter) ϕέρω ίχνη του [fεrǤ iΧni tu] # αποτελώ µαρτυρία [apǤtεlǤ martiria] : et smil
som vitner om tilfredshet (et tilfreds smil) χαµόγελο δηλωτικό ικανοποίησης
[ΧamǤjεlǤ ðilǤtikǤ ikanǤpiisis] : kjennsgjerninger som vitner om hans dyktighet
γηεγονότα που µαρτυρούν την ικανότητά του [jεDžǤnǤta pu martirun tin ikanǤtita tu] :
svaret hans vitnet om dårlig samvittighet η απάντασή του έδειξε/µαρτυρούσε
30
ένοχη συνείδηση [i apandisi tu εðiksε/martirusu εnǤçi siniðisi]
/ vitne om hardt
arbeid µαρτυρώ σκληρή εργασία [martirǤ skliri εrDžasia] / klærne hans vitner om
fattigdom/bærer preg av at han er fattig τα ρούχα του είναι µαρτυρία της ϕτώχιας
του [ta ruΧa tu inε martiria tis ftǤças tu] / vitne på vegne av noen δίνω κατάθεση
ύπερ κάποιου [ðinǤ kataϑεsi ipεr kapiu] / vitne under ed καταθέτω ενορκώς
[kataϑεtǤ εnǤrkǤs]
vitneavhør n. (jur.) (µαρτυρική) κατάθεση, η [i (martiriki) kataϑεsi] # κατάθεση
µαρτυρίας, η [i kataϑεsi martirias] # ακρόαση των µαρτύρων, η [i akrǤasi tǤn
martirǤn] / foreta et vitneavhør (stille spørsmål til et vitne) αποτείνω ερωτήσεις σ'
ένα µάρτυρα [apǤtinǤ εrǤtisis sεna martirǤ]
vitneboks m. βήµα των µαρτύρων, το [tǤ vima tǤn martirǤn]
vitneerklæring f.m. (skriftlig vitneutsagn, beediget erklæring) ένορκη βεβαίωση/δήλωση, η [i
εnǤrki vεvεǤsi/ðilǤsi]
vitneforklaring f.m. µαρτυρία, η [i martiria] / avgi vitneforklaring (i retten) for/imot
noen µαρτυρώ (σε δικαστήριο) υπέρ/εναντίον κάποιου [martirǤ (sε ðikastiriǤ) ipεr/
εnandiǤn kapiu] / falsk vitneforklaring ψευδοµαρτύρια, η [i psεvðǤmartiria] /
ifølge/i samsvar med vitneforklaringen hans σύµϕωνα µε την µαρτυρία του [simfǤna
mε tin martiria tu]
vitnemål n. (skussmål, attest) αποδεικτικό, το [tǤ apǤðiktikǤ] # (vitnesbyrd, sertifikat,
testimonium) βεβαίωση, η [i vεvεǤsi] # πιστοποιητικό, το [tǤ pistǤpiitikǤ] #
(avgangsvitnemål fra skolen, eksamensvitnesbyrd) απολυτήριο, το [tǤ apǤlitiriǤ] #
αµϕοιτήριο, το [tǤ amfitiriǤ] # ενδεικτικό (σχολείου), το [tǤ εnðiktikǤ (sΧǤliu)] #
(vitnemål fra høyskole) πτυχίο, το [tǤ ptiçiǤ] # δίπλωµα, το [tǤ ðiplǤma] / avlegge
vitnemål (vitne (i retten)) ϕέρω ίχνη [fεrǤ iΧni] / utstede et vitnesbyrd/vitnemål
απονέµω πτυχίο [apǤnεmǤ ptiçiǤ] / δίνω δίπλωµα σε κάποιον [ðinǤ ðiplǤma sε
kapiǤn] / verifisering av et vitnemål (bekreftelse på riktig avskrift av et vitnemål) ο
έλεγχος ενός πιστοποιητικού [Ǥ εlεŋΧǤs εnǤs pistǤpiitiku]
vitnesbyrd n. (vitnemål, bevitnelse, bevis) µαρτυρία η [i martiria] # αποδεικτικό, το [tǤ
apǤðiktikǤ] # (vitnemål, sertifikat, testimonium) βεβαίωση, η [i vεvεǤsi] / bære
vitnesbyrd om παρίσταµαι µάρτυς σε... [paristamε martis sε] / falskt vitnesbyrd
ψεµατική κατάθεση [psεmatiki kataϑεsi]
vitneutsagn n. (avhør) κατάθεση, η [i kataϑεsi] / hans vitneutsagn ble ikke tillagt stor
vekt i juryen/hadde liten betydning for juryens vurdering η κατάθεσή τους δε
βάρυνε στην κρίση των ενόρκων [i kataϑεsi tuz ðε varinε stin krisi tǤn εnǤrkǤn] /
motstridende vitneutsagn αντιϕατικές µαρτυρίες [andifatikεz martiriεs] /
vitneutsagn under ed ένορκη µαρτυρία, η [i εnǤrki martiria] # (vitneerklæring,
beediget erklæring) ένορκη βεβαίωση, η [i εnǤrki vεvεǤsi]
vitriol m. (sulfat av tunge metaller; svovlesyre) βιτριόλι, το [tǤ vitriǤli]
vits m. (spøk, spøkefull bemerkning) αστείο, το [tǤ astiǤ] # (vittighet, morsomhet, spøk)
εξυπνάδα, η [i εksipnaða] # ευϕυολόγηµα, το [tǤ εfiǤlǤjima] # ευϕυολογία, η
[εfiǤlǤjia] # καλαµπούρι, το [tǤ kalamburi] # (hensikt, mening, betydning)
νόηµα, το [tǤ nǤima] / det er ingen vits i å prøve (det nytter ikke at du prøver)
31
δεν ωϕελεί να προσπαθήσεις [ðεn Ǥfεliz na prǤspaϑisis] / det var ingen som lo av
vitsene hans i klassen (vitsene hans fant ikke gehør i klassen) τ' αστεία του δεν
έγιναν κατανοητά από την τάξη [tastia tu ðεn εjinan katanǤita apǤ tin daksi] / en
bløt vits (en dum vits, en blødme) γλυκανάλατο αστείο [DžlikanalatǤ astiǤ] / en god
vits (en uforlignelig vits, en kostelig spøk) αµίµητο αστείο [amimitǤ astiǤ] : gode /
slående vitser νόστιµα αστεία [nǤstima astia] / en grov vits άπρεπο αστείο [aprεpǤ
astiǤ] : grove vitser άπρεπα αστεία [aprεpa astia] / en morsom vits (en fornøyelig
vits) απολαυστικό αστείο [apǤlafstikǤ astiǤ] # διασκεδαστικό ανέκδοτο
[ðiaskεðastikǤ anεkdǤtǤ] / han tok ikke/forstod ikke/fikk ikke tak i poenget i vitsen
δεν έπιασε το νόηµα του αστείου [ðεn εpjasε tǤ nǤima tu astiu] / hva er vitsen med å
gå/reise dit? τι νόηµα έχει να πάµε; [ti nǤima εçi na pamε] / hva er vitsen (med det)
nå? ποιο το όϕελος τώρα; [pjǤ tǤ ǤfεlǤs tǤra] / jeg skjønner ikke vitsen med det
δεν βλέπω που βρίσκεται το αστείο [ðεn vlεpǤ pu vriskεtε tǤ astiǤ] / slå vitser (spøke,
fleipe, rive av seg vitser) αστεΐζοµαι* [astεïzǤmε] # αστειεύοµαι [astjεvǤmε] #
λέω/κάνω αστεία [lεǤ/kanǤ astia] # (være vittig, komme med vittige bemerkninger)
ευϕυολογώ [εfiǤlǤDžǤ] # καλαµπουρίζω [kalamburizǤ] : han slår alltid vitser om
månen min διαρκώς κάνει καλαµπούρια για τη ϕαλάκρα µου [ðiarkǤs kani
kalamburia ja ti falakra mu]
vitse v. (skjemte, skøye, spøke) χαριτολογώ [ΧaritǤlǤDžǤ] # αστεΐζοµαι [astεïzǤmε] #
χωρατεύω [ΧǤratεvǤ]
vitsemaker m (spøkefugl, skjelm, skøyer) χωρατατζής, ο [Ǥ Χaratadzis] # πειρακτήρι, ο
[Ǥ piraktiri]
vitsetegning f.m. (karikatur) γελιγραϕία, η [i jεliǤDžrafia] # καρικατούρα, η [i karikatura]
# (det å lage vitsetegninger, karikering) γελοιογράϕηση,η [i jεliǤDžrafisi]
vitsing f.m. (spøking, skjemting) αστεϊσµοί [astεïzmi] # χωρατά [ΧǤrata]
vitterlig adj. (beviselig, påtakelig) αποδείξιµος [apǤðiksimǤs]
vittig adj. (åndfull) πνευµατώδης [pnεvmatǤðis] # (aristofanisk, bitende) Αριστοϕάνειος
[aristǤfaniǤs] # (kvikk, smart, slagferdig) έξυπνος [εksipnǤs] # ετοιµόλογος
[εtimǤlǤDžǤs] # (åndfull, begavet, skarp, intelligent) ευθυής [εfϑiis] # (munter,
morsom, litt spydig) ευϕυολόγος [εfiǤlǤDžǤs] / en vittig replikk (en kvikk replikk, svar
på tiltale) έξυπνη απάντηση [εksipni apandisi] / han er vittig (han er kjapp i
replikken) είναι ετοιµόλογος [inε εtimǤlǤDžǤs] / være vittig (komme med vittige
bemerkninger, slå en vits) ευϕυολογώ [εfiǤlǤDžǤ]
vittighet m. ευϕυολόγηµα, το [tǤ εfiǤlǤjima] # (vits, morsomhet, spøk) εξυπνάδα, η [i
εksipnaða] # αστείο, το [tǤ astiǤ] / han er kjent for sin vittighet/sine
morsomheter είναι περίϕηµος για τις εξυπνάδες του [inε pεrifimǤz ja tis εksipnaðεs tu]
/ klassen lo pliktskyldig av lærerens vittigheter η τάξη γέλασε από καθήκον µε τα
καλαµπούρια του δασκάλου [i taksi jεlasε apǤ kaϑikǤn mε ta kalamburia tu ðaskalu]
vivace adv. (mus.) ζωηρά [zǤira]
vivendel m. (kaprifol(ium)) αγιόκληµα, το [tǤ ajǤklima]
vivisekere v. (utføre viviseksjon) ζωοτοµώ [zǤǤtǤmǤ]
viviseksjon m. (med.) ζωοτοµία, η [i zǤǤtǤmia]
32
vivisektør m. ζωοτόµος, ο [Ǥ zǤǤtǤmǤs]
vodka m. βότκα, η [i vǤtka]
vogge f.m. (spedbarnsvogge) κούνια βρέϕους/µορού, η [i kunja vrεfus/mǤru] # (også
overf.) κοιτίδα (µωρού) η [i kitiða (mǤru)] # (fødested, hjemsted, hjemland)
γενέτειρα, η [Ǥ jεnεtira] # κοιτίδα, η [i kitiða] # λίκνο το [tǤ liknǤ] / Aten er
demokratiets vogge η Αθήνα είναι το λίκνο της δηµοκρατίας [i aϑina inε tǤ liknǤ tiz
ðimǤkratias] / fra vogge til grav από τη κούνια ώς τον τάϕο [apǤ tin kunja Ǥs tǤn
dafǤ] / Hellas er demokratiets vogge η Ελλάδα είναι η γενέτειρα/κοιτίδα/
µητέρα/πατρίδα της δηµοκρατίας [i εlaða inε i jεnεtira/kitiða/mitεra/patriða tiz
ðimǤkratias] / Hellas er den vestlige sivilisasjons vogge η Ελλάδα είναι το λίκνο
του δυτικού πολιτισµού [i εlaða inε tǤ liknǤ tu ðitiku pǤlitizmu]
vogge v. (rugge, riste, bysse) κουνώ [kunǤ] # λικνίζω [liknizǤ] / vogge et barn i søvn
αποκοιµίζω ένα µωρό κουνώντάς/λικνίζοντάς το [apǤkimizǤ εna mǤrǤ kunǤndas/
liknizǤndas tǤ]
voggevise f.m. (mus.)(berceuse) νανούρισµα, το [tǤ nanurizma]
vogging f.m. (byssing, lulling) νανούρισµα, το [tǤ nanurizma]
vogn f.m. βαγόνι, το [tǤ vaDžǤni] # (flatvogn, brukt f. eks. under karnevalsopptog) άρµα, το
[tǤ arma] # (hestevogn, karjol) άµαξα, η [i amaksa] # (lastebil) άµαξι, το [tǤ
amaksi] # (lett tohjuls vogn) αµαξάκι, το [tǤ amaksaki] # (sidevogn på motorsykkel,
lett tohjult kampvogn) δίϕρος, ο [Ǥ ðifrǤs] / ikke være tapt bak en vogn (ha god greie
på ting, kunne jobben sin) ξέρω τι µου γίνεται [ksεrǤ ti mu jinεtε] # κάτι ξέρω κι εγώ
[kati ksεrǤ ki εDžǤ] / lita vogn (tippvogn, anleggsvogn, malmvogn, etc.) βαγονέτο, το
[tǤ vaDžǤnεtǤ] / vogn med orkester (i spissen for opptog) άρµα µουσικής µπάντας
[arma musikis bandas]
vognkusk m. ηµίοχος, ο [Ǥ imiǤΧǤs] # (hist.)( vognstyrer) αρτµατηλάτης, ο [Ǥ armatilatis]
vognmaker m. (hjulmaker) αµαξοποιός, ο [Ǥ amaksǤpjǤs] # αµαξουργός, ο [Ǥ
amaksurDžǤs]
vognmann m. (kjørekar) αραµπατζής, ο [Ǥ arambadzis]
vognpark m. ((parkeringsplass for) mil. kjøretøyer) όρχος αυτοκινήτων, ο [Ǥ ǤrkǤs
aftǤkinitǤn] # (artilleripark) όρχος πυροβολικού, ο [Ǥ ǤrΧǤs pirǤvǤliku]
vognskjul n. (remise) αµαξοστάσιο, το [tǤ amaksǤstasiǤ]
vognstyrer m. (hist.)(vognkusk) αρτµατηλάτης, ο [Ǥ armatilatis]
vogntog n. νταλίκα, η [i dalika] # (trailer, semitrailer) αρθρωτό ϕορτηγό, το [tǤ arϑrǤtǤ
fǤrtiDžǤ]
vokal m. ϕωνήεν, το [tǤ fǤniεn] / en kort vokal βραχύ ϕωνήεν [vraçi fǤniεn] /
vokal adj. (fonetisk) ϕωνητικός [fǤnitikǤs] / vokal musikk ϕωνητική µουσική [fǤnitiki
musiki]
vokativ m. (gramm.)(tiltalekasus) κλητική, η [i klitiki]
voks m. (bivoks, stearinlys) κερί, το [tǤ kεri] / ha voks i ørene (ha ørevoks) έχω κερί
στ' αυτιά [εΧǤ kεri staftja]
voks- (voksaktig) κερένιος [kεrεnjǤs] # κέρινος [kεrinǤs]
voksaktig adj. (voks-) κερένιος [kεrεnjǤs] # κέρινος [kεrinǤs]
33
voksavstøpning m. (voksmaske, voksarbeid) κέρινο εκµαγείο, το [tǤ kεrinǤ εkmajiǤ]
voksbleik adj. (voksblek) κερένιος [kεrεnjǤs] # κέρινος [kεrinǤs] / voksbleik hudfarge/
ansiktsfarge κερένιο χρώµα προσώπου, το [tǤ kεrεnjǤ ΧrǤma prǤsǤpu]
voksbønne m. (snittebønne, brekkbønne) αµπελοϕάσουλο, το [tǤ ambεlǤfasulǤ]
voksdokke f. κερένια κούκλα, η [i kεrεnja kukla]
voksduk m. (oljelerret) κερόπανο, το [tǤ kεrǤpanǤ] # (presenning, linoleum) µουσαµάς, ο
[Ǥ musamas]
vokse v. (smøre med voks, polere) κερώνω [kεrǤnǤ] # (bone) παρκετάρω [parkεtarǤ]
vokse v. (tilta, øke i vekt/utstrekning) µεγαλώνω [mεDžalǤnǤ] # αυγατίζω [avDžatizǤ] #
αυξάνοµαι [afksanǤmε] # (bli høyere) ψηλώνω [psilǤnǤ] # (utvide seg, være i vekst)
απλώνοµαι [aplǤnǤmε] # (skyte opp, skyte i været) ξεπετιέµαι [ksεpεtjεmε] #
(utvikle seg (til), vokse (til å bli), ekspandere (til)) εξελίσσοµαι (σε) [εksεlisǤmε (sε)] #
(utvikle seg) αναπτύσσοµαι [anaptisǤmε] # (hope seg opp, stige) ανεβαίνω [anεvεnǤ]
# (gro, spire) ϕυτρώνω [fitrǤnǤ] # (gro opp, skyte opp, spire) ξεϕυτρώνω [ksεfitrǤnǤ]
# (vokse opp/ut, produseres, dyrkes) γίνοµαι [jinǤmε] # (klare seg, overleve) κάνω
[kanǤ] / Aten vokser stadig η Αθήνα διαρκώς µεγαλώνει [i aϑina ðiarkǤz mεDžalǤni]
/ det utviklet seg et varmt vennskap mellom dem µια θερµή ϕιλία αναπτύχθηκε
µεταξύ τους [mja ϑεrmi filia anaptiΧϑikε mεtaksi tus] / det vokser ikke bananer i
kjølige klima οι µπανάνες δεν αναπτύσσονται σε ψυχρά κλίµατα [i bananεs ðεn
anaptisǤndε sε psiΧra klimata] : det vokser ikke palmer i kalde strøk δε γίνονται
ϕοίνικες στα κρύα κλίµατα [ðε jinǤndε finikεs sta kria klimata] # οι ϕοίνικες δεν
κάνουν σε ψυχρά κλίµατα [i finikεz ðεŋ kanun sε psiΧra klimata] : det vokser ikke
palmer i Norden οι ϕοίνικες δεν αναπτύσσονται στο Βορρά [i finikεz ðεn anaptisǤndε
stǤ vǤra] / det vokste fram en mistanke/tvil inni meg µια υποψία/αµϕιβολία
γεννήθηκε στο µυαλό µου [mja ipǤpsia/amfivǤlia jεniϑikε stǤ mialǤ mu] / det vokser
ugras overalt (stedet gror igjen med ugras) ξεϕυτρώνουν παντού χορτάρια
[ksεfitrǤnun pandu ΧǤrtaria] / firmaet vårt/partiet vårt/vennekretsen hans vokser
stadig η εταιρία µας /το κόµµα µας /ο κύκλος των ϕιλών του διαρκώς
απλώνεται [i εtεria mas/tǤ kǤma mas/Ǥ kiklǤs tǤn filǤn tu ðiarkǤs aplǤnεtε] /
folkemengden vokste stadig/ble større og større το πλήθος µεγάλωνε [tǤ pliϑǤz
mεDžalǤnε] / forretningen hans vokste βγάτισαν οι δουλειές του [avDžatisan i ðuljεs
tu] / gjelda vår vokser stadig (gjelda hoper seg opp) τα χρέη µας ανεβαίνουν
συνεχώς [ta Χrεi mas anevεnun sinεΧǤs] / hans innflytelse vokste stadig (han fikk
stadig større innflytelse) η επιρροή του αυξανόταν διαρκώς [i εpirǤï tu afksanǤtan
ðiarkǤs] / vanskene våre vokser οι δυσκολίες µας αυξάνουν [i ðiskǤliεz mas
afksanun] / vokse fort (skyte opp, flamme opp) θεριεύω [ϑεriεvǤ] : så fort
han/hun/den/det vokser! πόσο γρήγορα µεγαλώνει! [pǤsǤ DžriDžǤra mεDžalǤni] : så
fort sønnen din har vokst! (så stor sønnen din har blitt!) τι γρήγορα που ξεπετάχτηκε
ο γιός σου! [ti DžriDžǤra pu ksεpεtaΧtikε Ǥ jǤs su] : virksomheten/bedriften hans vokste
veldig fort η επιχείρησή του εξελίχθηκε πολύ γρήγορα [i εpiçirisi tu εksεliΧϑikε pǤli
DžriDžǤra] / vokse fra noe (bli for stor for/til noe) µεγαλώνω πια κάτι [mεDžalǤnǤ pja
kati] : hun har vokst fra dokkene sine (hun er blitt for stor til å leke med dokker)
34
µεγάλωσε πια για κούκλες [mεDžalǤsε pja ja kuklεs] / vokse fram (spire fram, ta
form) γέννοµαι [jεnǤmε] : idéen om en europeisk union (et EU) vokste fram i en
dikters hode η ιδέα της Ενωµένης Ευρώπης γεννήθηκε στο µυαλό ενός ποιητή [i
iðεa tis εnǤmεnis εvrǤpis jεniϑikε stǤ mjalǤ εnǤs piiti] / (om vegetasjon) vokse utover/i
alle retninger/vilt og uhemmet (slynge seg, spre seg fort) θρασεύω [ϑrasεvǤ] #
θρασοµανώ [ϑrasǤmanǤ] : jasminen i hagen vår har vokst utover i alle retninger
το γιασεµί θράσεψε στον κήπο µας [tǤ jasεmi ϑrasεpsε stǤŋ kipǤ mas] / vokse i
noens øyne µεγαλώνω στην εκτίµηση κάποιου [mεDžalǤnǤ stin εktimisi kapiu] /
vokse i omfang (spre seg, gripe om seg) παίρνω έκταση [pεrnǤ εktasi] / vokse noe av
seg (gå over/bedre seg med alderen) διορθώνοµαι µε την ηλικώα [ðiǤrϑǤnǤmε mε tin
ilikia] : han er rampete, men han vil vokse det av seg είναι ζαβολιάρης αλλά θα
διορθωθεί µε την ηλικία [inε zavǤljaris ala ϑa ðiǤrϑǤϑi mε tin ilikia] / vokse opp (bli
stor) µεγαλώνω [mεDžalǤnǤ] : vokse opp i rennesteinen µεγαλώνω στους δρόµους /
µέσα στο βούρκο [mεDžalǤnǤ stuz ðrǤmus/mesa stǤ vurkǤ] / vokse opp av/ut av γίνοµαι
από [jinǤmε apǤ] : planter vokser opp av frø τα ϕυτά γίνονται από σπόρους [ta
fita jinǤndε apǤ spǤrus] / vokse opp til å bli γίνοµαι [jinǤmε] : han vokste opp til å
bli en staut kar (han ble en kjekk ung mann) έγινε ωραίο παλληκάρι [εjinε ǤrεǤ palikari]
/ vokse sakte (vokse seint) αργώ να µεγαλώσω [arDžǤ na mεDžalǤsǤ] : disse trærne
vokser sakte αυτά τα δέντρα αργούν να µεγαλώσουν [afta ta ðεndra arDžun na
mεDžalǤsun] / vokse sammen (gro sammen) συµϕύοµαι [simfiǤmε] # προσϕύοµαι
[prǤsfiǤmε] / vokse seg kjempestor (anta enorme dimensjoner, bli kjempediger)
γιγαντεύω [jiDžandεvǤ] / vokse ut av kjolen/kjeledressen sin ψηλώνω και µου
κόντουν το ϕόρεµα [psilǤnǤ kε mu kǤndun dǤ fǤrεma] : du har vokst ut av kjolen/
kjeledressen din ψήλωσες και σου κόντυνε το ϕόρεµα [psilǤsεs kε su kǤndinε tǤ
fǤrεma] / vokse ut av klærne sine µεγαλώνω τόσο που δεν µου κάνουν
τα ρούχα [mεDžalǤnǤ tǤsǤ pu ðεn mu kanun ta ruΧa] : Johannes har vokst ut av klærne
sine µεγάλωσε ο Γιάννης και του µίκρυναν τα ρούχα [mεDžalǤsε Ǥ janis kε tu mikrinan
ta ruΧa] / vokse utover (uten styring eller plan) (utvide seg, bre seg utover, ete/spise
seg utover) απλώνοµαι (άταχτα/χωρίς σχέδιο) [aplǤnǤmε (ataΧta/ΧǤris sçεðiǤ)] :
Aten vokser stadig (utover/i omfang) η Αθήνα διαρκώς απλώνεται [i aϑina ðiarkǤs
aplǤnεtε] : forstedene som vokser/brer seg utover rundt Aten τα προάστεια που
απλώνονται άταχτα γύρω από την Αθήνα [ta prǤastia pu aplǤnǤndε ataΧta jirǤ apǤ tin
aϑina]
voksen adj. ενηλικός [εnilikǤs] # (stor) µεγάλος [mεDžalǤs] / bli voksen (nå voksen
alder) ϕτάνω στην ανδρική ηλικία [ftanǤ stin anðriki ilikia] / de voksne οι
µεγάλοι/οι ενήλικες [i mεDžali/i εnilikεs] / det å bli voksen ενηλικίωση η [i εnilikiǤsi]
/ han har to voksne døtre έχει δυο µεγάλα κορίτσια [εçi ðjǤ mεDžala kǤritsia] / ikke
voksen for en slik oppgave ανήµπορος για τέτοια δουλειά [animbǤrǤz ja tεtia ðulja]
voksen m. ενηλικός, ο [Ǥ εnilikǤs] / barn og voksne παιδιά και ενήλικες [pεðja kε
εnilikεs] / den voksne mannlige befolkning ενήλικες άρρενες [εnilikεs arεnεs] /
stemmerett for voksne δικαίωµα ψήϕου των ενηλίκων [ðikεǤma psifu tǤn εnilikǤn]
voksenbillett m. εισιτήριο ενηλίκων, το [tǤ isitiriǤ εnilikǤn]
35
voksende adj. (tiltagende, for oppadgående) στη γέµιση [sti jεmisi] # (kumulativ, samlet,
akkumulert) επισωρευτικός [εpisǤrεftikǤs] / han har voksende innflytelse η επιρροή
του µεγαλώνει [i εpirǤi tu mεDžalǤni] / månen er voksende (det er nymåne) το ϕεγγάρι
είναι στη γέµισή του [tǤ fεŋgari inε sti jεmisi tu]
voksenliv n. (voksen alder) ενηλικότητα, η [i εnilikǤtita]
voksenopplæring f.m. επιµόρϕωση (ενηλίκων), η [i εpimǤrfǤsi (εnilikǤn)]
voksentakst f.m. τιµή εισιτηρίου ενηλίκων, η [i timi isitiriu εnilikǤn]
vokte v. ϕυλάγω [filaDžǤ] / vokte over (ivareta) γρηγορώ [DžriDžǤrǤ] : soldatene
vokter over vår sikkerhet οι στρατιώτες γρηγορούν για την ασϕαλειά µας [i
stratjǤtεz DžriDžǤrun ja tin asfalja mas] / vokte seg (ta seg i vare, ta seg i akt)
ϕυλάγοµαι [filaDžǤmε] / vokte seg for hunden ϕυλαχτώ από το σκυλί [filaΧtǤ apǤ tǤ
skili] : jeg ba ham vokte seg for hunden του είπα να ϕυλαχτεί από το σκυλί [tu
ipa na filaΧti apǤ tǤ skili]
voksing f.m. (polering) κέρωµα, το [tǤ kεrǤma]
vokskabinett n. κερένια οµοιώµατα, τα [ta kεrεnja ǤmiǤmata]
vokskake m. (bikake (i bikube)) κερήθρα, η [i kεriϑra] # κηρήθρα, η [i kiriϑra]
vokslys n. (stort) λαµπάδα, η [ilambaða]
voksmodell m. κέρινο µοντέλο, το [tǤ kεrinǤ mǤdεlǤ] / en voksmodell av en statue
κέρινο οµοίωµα ενός αγάλµατος, το [tǤ kεrinǤ ǤmiǤma εnǤs aDžalmatǤs]
vokspapir n. κερόχαρτο, το [tǤ kεrǤΧartǤ]
vokte v. (holde vakt, være årvåken, være på alerten) επαγρυπνώ [εpaDžripnǤ] # (overvåke,
passe på) προσέχω [prǤsεΧǤ] # (overvåke, inspisere, observere, følge med på) επιτηρώ
[εpitirǤ] / han vokter omhyggelig over sin kone (han er sjalu på sin kone) προσέχει
ζηλότυπα τη γυναίκα του [prǤsεçi zilǤtipa ti jinεka tu] / vokte noens ve og vel (dra
omsorg for noens ve og vel) επαγρυπνώ για το καλό κάποιου [εpaDžripnǤ ja tǤ kalǤ
kapiu]
vokter m. (vakt, vaktmann) βαρδιάνος, ο [Ǥ varðjanǤs] # βαρδιάτορας, ο [Ǥ varðjatǤras]
# θεµατοϕύλακας, ο [Ǥ ϑεmatǤfilakas] # (vokter, håndhever) ϕύλακας, ο [Ǥ filakas]
/ vokterne av våre tradisjoner οι θεµατοϕύλακες των παραδόσεων µας
[i ϑεmatǤfilakas tǤm baradǤsεǤn mas]
volang m. (kappe, rynkekant, rysj) βολάν, το [tǤ vǤlan]
vold m. βία, η [i via] / blind vold (meningsløs vold) ανόητη βία [anǤiti via] / bruk av
vold άσκηση βίας [askisi vias] / brutal vold (rå makt) κτηνώδης βία, η [i ktinǤdiz
via] / gripe til vold (ty til vold, bruke makt) προσϕεύγω στη βία [prǤsfεvDžǤ sti via]
# (εξ)ασκώ/µεταχειρίζοµαι/µετέρχοµαι βία [(εks)askǤ/mεtaçirizǤmε/mεtεrΧǤmε via]
/ (jur.) trussel og vold άδικη επίθεση η [i aðiki εpiϑεsi] # χειροδικία η [i çirǤðikia]
/ utøve vold (begå voldelige handlinger) διαπράττω βιαιότητες [ðiapratǤ viεǤtitεs] /
øve vold mot (krenke, forvrenge) βιάζω [viazǤ] : øve vold mot sin samvittighet (gjøre
noe en angrer på) βιάζω τη συνείδησή µου [viazǤ ti siniðisi mu]
volde v. (forvolde, forårsake, skape) επισύρω [εpisirǤ] # δηµιουργώ [ðimiurDžǤ] / volde
hodebry (skape vanskeligheter) δηµιουργώ ζητήµατα [ðimiurDžǤ zitimata] / volde
noen sorg κακοκαρδίζω [kakǤkarðizǤ] : volde sine foreldre sorg (skuffe sine
36
foreldre) κακοκαρδίζω τους γονείς µου [kakǤkarðizǤ tuz DžǤniz mu]
voldelig adj. (voldsom) βίαιος [viεǤs] / voldelig attentat απόπειρα βίας [apǤpira vias] /
voldelig praksis (bruk av vold) άσκηση βίας [askisi vias]
voldelighet f.m. (heftighet, voldsomhet) βιαιότητα, η [i viεǤtita]
voldgift f.m. διαιτησία, η [i ðiεtisia] / avgjøre tvist ved megling eller voldgift
επιδιαιτητεύω [εpiðiεtitεvǤ] # διαιτητεύω [ðiεtitεvǤ] # (løse en konflikt ved voldgift)
λύνω µια διαϕορά µε διαιτησία [linǤ mja ðiafǤra mε ðiεtisia] / bruke voldgift (ty til
voldgift) προσϕεύγω στη διαιτησία [prǤsfεvDžǤ sti ðiεtisia] / oversende/bringe en
tvistesak til voldgift παραπέµπω/υποβάλλω µια διαϕορά στη διαιτησία
[parapεmbǤ/ipǤvalǤ mja ðiafǤra sti ðiεtisia]
voldgifts- (meglings-) διαιτητικός [ðiεtitikǤs]
voldgiftsdom m. απόϕαση διαιτησίας, η [i apǤfasi ðiεtisias]
voldgiftsdomstol m. διαιτητικό δικαστήριο, το [tǤ ðiεtitikǤ ðikastiriǤ]
voldgiftskjennelse m. (avgjørelse ved megling) διαιτησία, η [i ðiεtisia] # (bedømmelse)
κρίση, η [i krisi]
voldgiftsklausul m. (voldgiftaparagraf (i en traktat eller avtale)) όρος διαιτησίας (σε
συνϑήκη) [ǤrǤz ðiεtisias (sε sinϑiki)]
voldgiftsmann m. (jur.)(megler) διαιτητής, ο [Ǥ ðiεtitis] # επιδιαιτητής, ο [Ǥ εpiðiεtitis]
voldgiftsnemnd d.m. (domsnemnd, domsutvalg, dommerpanel) επιτροπή διαιτησίας, η [i
εpitrǤpi ðiεtisias]
voldsbruk m. (vold) βιαιότητα, η [i viεǤtita]
voldshandling f.m. (bestialsk, uhyrlig handling) κτηνώδια, η [i ktinǤðia] # θηριωδία, η [i
ϑiriǤðia] # (avskyelig forbrytelse, helligbrøde, vanhelligelse) ανοσιούργηµα, το [tǤ
anǤsiurjima] # (overtredelse, ugjerning, hærverk, ugagn) έκτροπο, το [tǤ εktrǤpǤ]
/ voldshandlinger πράξεις βίας [praksis vias] # (voldsbruk, voldsherjinger)
βιαιότητες, οι [i viεǤtitεs] : pøbelens voldshandlinger οι βιαιότητες του όχλου
[i viεǤtitεs tu ǤΧlu] # (hærverk/voldshandlinger utført av pøbelen) τα έκτροπα που
διαπράχτηκαν από τον όχλο [ta εktrǤpa pu ðiapraΧtikan apǤ tǤn ǤΧlǤ]
voldsherredømme n. (despotisk regime) αυταρχικό καθεστώς, το [tǤ aftarçikǤ kaϑεstǤs]
voldsom adj. σϕοδρός [sfǤðrǤs] # (fæl, fryktelig) τροµερός [trǤmεrǤs] # (voldelig, heftig)
βίαιος [viεǤs] # λαύρος [lavrǤs] # λάβρος [lavrǤs] # (intens, kraftig) έντονος
[εndǤnǤs] # κρατερός [kratεrǤs] # ορµητικός [ǤrmitikǤs] # (vill, grusom) άγριος
[aDžriǤs] # (kraftig, ustoppelig) ακατάσχετος [akatasçεtǤs] # (heftig, hemningsløs,
fri, uhemmet) ακάθεκτος [akaϑεktǤs] # ακράτητος [akratitǤs] # (ubehersket)
ακρατής* [akratis] # (ivrig, heftig, overilt, framfusende, utålmodig) απερίσκεπτος
[apεriskεptǤs] # απερίσκεϕτος [apεriskεftǤs] # ασυλλόγιστος [asilǤjistǤs] #
(høylydt, bråkete, støyende) θορυβώδης [ϑǤrivǤðis] / bryte ut i voldsom latter
ξεσπώ σε θορυβώδη γέλια [ksεspǤ sε ϑǤrivǤdi jεlia] / en voldsom blødning
ακατάσχετη αιµορραγία, η [i akatasçεti εmǤrajia] / en voldsom hete άγρια ζέστη
[aDžria zεsti] / en voldsom reaksjon mot έντονη αντίδραση κατά (+ gen.) [εndǤni
andiðrasi kata] / en voldsom smerte έντονος πόνος [εndǤnǤs pǤnǤs] / et voldsomt
angrep ακάθεκτη επίθεση, η [i akaϑεkti εpiϑεsi] / et voldsomt brak (smell)
37
τροµερός πάταγος [trǤmεrǤs pataDžǤs] / et voldsomt hat άγριο µίσος, το [tǤ aDžriǤ
misǤs] / et voldsomt slag (med en gjenstand, knyttneve etc.) βίαιο κτύπηµα [viεǤ
ktipima] # (væpnet kamp) κρατερή µάχη [kratεri maçi] / med voldsom fart
µε ακάθεκτη ταχύτητα [mε akaϑεkti taçitita]
voldsomhet f.m. (heftighet, voldelighet) βιαιότητα, η [i viεǤtita]
voldsomt adv. σϕοδρά [sfǤðra] # (med stor kraft) βίαια [viεa] / slå voldsomt
κτύπω βίαια [ktipǤ viεa]
voldta v. (tvinge, bruke makt) βιάζω [vjazǤ] # (skjende, krenke) ατιµάζω [atimazǤ] #
(begå et seksuelt overgrep) ασελγώ [asεlDžǤ] / han forsøkte å voldta en mindreårig
αποπειράθηκε ν' ασελγήσει σε ανηλικό [apǤpiraϑikε nasεljisi sε anilikǤ] / voldta ei
kvinne βιάζω/κακοποιώ µια γυναίκα [vjazǤ/kakǤpiǤ mja jinεka]
voldtekt f.m. βιασµός, ο [Ǥ viazmǤs] # (voldtektsforsøk, seksualforbrytelse, grov
fornærmelse, utuktighet) ασέλγεια, η [i asεljia] # (overgrep, krenkelse, forgripelse)
κακοποίηση, η [i kakǤpiisi]
voldtektsforbryter m. (voldtektsmann) βιαστής, ο [Ǥ viastis]
voldtektsforsøk n. (seksualforbrytelse, grov fornærmelse, utuktighet) ασέλγεια, η [i asεljia] #
απόπειρα βιασµού, η [i apǤpira viazmu] / begå/gjøre et voldtekstsforsøk κάνω
επίθεση µε ανήθικους σκοπούς [kanǤ εpiϑεsi mε aniϑikus skǤpus] / han er anklaget
for voldtektsforsøk κατηγορείται για απόπειρα βιασµού [katiDžǤritε ja apǤpira viazmu]
Volga geo. Βόλγας, ο [Ǥ vǤlDžas]
voll m. (festningsvoll, bastion) προµαχώνας, ο [Ǥ prǤmaΧǤnas] # (dam, demning, jordvoll,
jordhaug) ανάχωµα, το [tǤ anaΧǤma]
volleyball m. βόλεϊ, το [tǤ vǤlεï] / spille volleyball παίζω βόλεϊ [pεzǤ vǤlεï]
vollgrav f.m. τάϕρος, η [i tafrǤs] / en festning omgitt av ei vollgrav κάστρο ζωσµένο
από τάϕρο [kastrǤ zǤzmεnǤ apǤ tafrǤ]
volt m. (elektr.) βολτ, το [tǤ vǤlt]
voltaisk adj. (volta-, galvanisk) βολταϊκός [vǤltaïkǤs]
voltasøyle f.m. (elektr.)(galvanisk stabel, Voltas stabel) βολταϊκή στήλη [vǤltaïki stili]
voltmeter n. βολτόµετρο, το [tǤ vǤltǤmεtrǤ]
volum n. (lydstyrke) (ηχητική) ένταση, η [i (içitiki) εndasi] # ένταση ϕωνής, η [i εndsasi
fǤnis] # (resonans, klangfullhet) ηχηρότητα, η [i içirǤtita] # (rominnhold, mengde)
όγκος, ο [Ǥ ǤŋgǤs] / skru ned volumet! (demp lyden!) χαµήλωσε την ένταση!
[ΧamilǤsε tin εndasi] / volumet av ei kasse/et rom ο όγκος ενός κιβωτίου/δωµατίου
[Ǥ ǤŋgǤs εnǤs kivǤtiu/εnǤz ðǤmatiu]
voluminøs adj. (omfangsrik, massiv, plasskrevende) ογκώδης [ǤŋgǤðis]
volutt m. (spiralformet sammenrulling, for eksempel på jonisk søylehode) έλικας, ο [Ǥ εlikas]
vom f.m. m. (ølmage, ølvom, kulemage) κοιλάρα, η [i kilara] # µπάκα, η [i baka]
vond adj. (verkende) πονεµένος [pǤnεmεnǤs] # (sår, øm) επώδυνος [εpǤðinǤs] #
(ubehagelig) δυσάρεστος [ðisarεstǤs] # (nedslående, trist, bedrøvelig, sørgelig)
αλγεινός [aljinǤs] # (lei, skadelig, ubehagelig) άσχηµος [asçimǤs] # άσκηµος
[askimǤs] / (med.) vonde flekker (ømme punkter) επώδυνα σηµεία [εpǤðina simia]
/ vond lukt δυσάρεστη οσµή [ðisarεsti Ǥzmi] / vondt skal vondt fordrive (med
38
vondt skal vondt fordrives, ”medisinen er verre enn sykdommen”) το γιατρικό είναι
χειρότερο από την αρρώστεια [tǤ jatrikǤ inε çirǤtεrǤ apǤ tin arǤstia]
vondt adv. µε κακία [me kakia] / ville noen vondt κακοθέλω [kakǤϑεlǤ] / det jeg
gjorde/sa var ikke vondt ment δεν το 'καµα/'πα µε κακία [ðεn dǤ kama/pa mε kakia]
# δεν ήθελε να κάνει κακό [ðεn iϑεlε na kani kakǤ]
vorte f.m. (med.) θήλωµα, το [tǤ ϑilǤma] # (føflekk, skjønnhetsflekk) ελιά, η [i εlja] #
κρεατοελιά, η [i krεatǤεlja] # (papill, utvekst i huden, brystvorte, smaksløk) θηλή, η [i
ϑili]
votere v. (stemme) ψηϕίζω [psifizǤ] / votere ved/etter fullmakt (stemme på andres vegne)
ψηϕίζω δι' αντιπσοσόπου [psifizǤ ði andiprǤsǤpu]
votering f.m. (avstemning, stemmegivning) ψήϕιση, η [i psifisi] # ψηϕοϕορία, η [i
psifǤfǤria] / hemmelig votering µυστική ψηϕοϕορία η [i mistiki psifǤfǤria] :
foreta en (hemmelig) votering (avgjøre ved hemmelig avstemning) θέτω σε µυστική
ψηϕορία [ϑεtǤ sε mistiki psifǤria] / ta noe opp til votering βάζω κάτι σε
ψηϕοϕορία [vazǤ kati sε psifǤfǤria]
voteringsutfall n. (stemmetall, avstemningsresultat) αριθµός ψήϕων, ο [Ǥ ariϑmǤs psifǤn]
vovet adj. (kåt, uanstendig, lidderlig) µουρντάρικος [murdarikǤs] / en vovet historie
µουρντάρικη ιστορία [murdariki istǤria]
vrak n. σαράβαλο, το [tǤ saravalǤ] # ρηµάδι, το [tǤ rimaði] # (vrakgods, ruin, forlis)
ναυάγιο, το [tǤ navajǤ] / bilen hans var totalvrak etter kollisjonen το αυτοκίνητό
του ήταν ερείπιο µετά τη σύγκρουση [tǤ aftǤkinitǤ tu itan εripiǤ mεta ti siŋgrusi] / han
er et vrak (han er fullstendig slått ut) είναι τέλειο ναυάγιο [inε tεliǤ navajǤ] / kaste/
slå vrak på (forkaste, vrake) αποκρούω [apǤkruǤ] # απορρίπτω [apǤriptǤ] #
αρνούµαι [arnumε] # αρνιούµαι [arniumε] # αρνιέµαι [arnjεmε] : kaste
vrak på et tilbud (si nei til et tilbud) αρνούµαι µια πρσϕορά [arnumε mja prǤsfǤra] /
mannskapet hoppet fra vraket før det sank το πλήρωµα πήδηξε από το ναυάγιο
πριν βουλιάξει [tǤ plirǤma piðiksε apǤ tǤ navajǤ prin vubljaksi]
vrake v. (sette til side, bestride) ανατρέπω [anatrεpǤ] # (avslå, avvise, takke nei til)
αποκρούω [apǤkruǤ] # απορρίπτω [apǤriptǤ] # αρνούµαι [arnumε] #
αρνιούµαι [arniumε] # αρνιέµαι [arnjεmε] # (få kalde føtter, avvise, ikke ville ta
imot) δείχνω απροθυµία [ðiΧnǤ aprǤϑimia] # (lage vrak av, demolere, ødelegge)
ερειπώνω [εripǤnǤ] : dersom du vraker tilbudet mitt... αν αποκρούσεις την
προσϕορά µου... [an apǤkrusis tim brǤsfǤra mu] / han prøvde å bli opptatt i politiet,
men ble vraket θέλησε να καταταγεί στην αστυνοµία αλλά τον απέρριψαν [ϑεlisε
na katataji stin astinǤmia ala tǤn apεripsan] / hun vraket ham (med forakt) τον
απόκρουσε περιϕρονητικά [tǤn apǤkrusε pεrifrǤnitika]
vrakgods n. (vrakrester, drivgods) έκβρασµα, το [tǤ εgvrazma]
vraking f. (forkasting) απόρριψη, η [i apǤripsi]
vrakrester n. (vrakgods, drivgods) έκβρασµα, το [tǤ εgvrazma] # ναυάγιο, το [tǤ navajǤ]
/ vrakrestene ble skylt på land η θάλασσα εξέβρασε το ναυάγιο [i ϑalasa εksεvrasε
tǤ navajǤ]
vralte v. (gå som ei and) κουνιέµαι/περπατώ σαν πάπια [kunjεmε/pεrpatǤ sam bapja]
39
vrang adj. (gretten, tverr, vrang, mutt) αγέλαστος [ajεlastǤs] # στρυϕνός [strifnǤs] #
αµίλητος [amilitǤs] # ανάποδος [anapǤðǤs] # (vanskelig å ha med å gjøre, utrivelig)
ζόρικος [zǤrikǤs] / en vrang type (en utrivelig fyr) ζόρικος τύπος [zǤrikǤs tipǤs] /
være vrang/vanskelig (slå seg vrang) κάνω καπρίτσια [kanǤ kapritsia] : bilen min
har slått seg/holder på å slå seg vrang igjen το αυτοκίνητο µου κάνει πάλι
καπρίτσια [tǤ aftǤkinitǤ mǤ kani pali kapritsia] : kom igjen, ikke vær vrang, syng noe
for oss! µην κάνεις καρπίτσια, τραγούδισέ µας κάτι! [miŋ kanis kapritsia traDžuðisε
mas kati]
vrange f.m. (vrangside, bakside) ανάποδη, η [i anapǤði] # αντίστροϕη πλευρά, η [i
andistrǤfi plεvra] / vrangen av et tøystykke η ανάποδη ενός υϕάσµατος [i anapǤði
εnǤs ifazmatǤs] # η αντίστροϕη πλευρά ενός υϕάσµατος [i andistrǤfi plεvra εnǤs
ifazmatǤs]
vrangforstilling m. (selvbedrag, villfarelse, illusjon) αυταπάτη, η [i aftapati] #
εξαπάτηση, η [i εksapatisi]
vranghet f.m. (vrangvilje, grettenhet, krangling) αναποδιά, η [i anapǤðja] / ingen annen
kvinne kunne holde ut med vrangheten hans καµιά άλλη γυναίκα δεν θα ανεχόταν
τις αναποδιές του [kamja ali jinεka ðεn anεΧǤtan tis anapǤðjεs tu]
vranglås n. (dødpunkt, låst situasjon) αδιέξοδο, το [tǤ aðjεksǤðǤ]
vrangside f.m. (innside, bakside) ανάποδη όψη, η [i anapǤði Ǥpsi] / vrangsida av et (vevd)
stoff η ανάποδη όψη υϕάσµατος [i anapǤði Ǥpsi ifazmatǤs]
vrangt adv. (baklengs, bakvendt) ανάποδα [anapǤða]
vrangvilje m. (vrangvillighet, trass, gjenstridighet) απειθαρχία, η [i apiϑarçia] # (surhet,
trass, gjensttridighet) δυστροπία, η [i ðistrǤpia] # (uvilje, motvilje, ondsinnethet)
κακοβουλία, η [i kakǤvulia]
vrangvillig adj. (gjenstridig, ustyrlig, ulydig, trassig) απειθάρχητος [apiϑarçitǤs] #
δύστροπος [ðistrǤpǤs]
vrede m. (sinne, harme) οργή, η [i Ǥrji] # οργίλη διάθεση, η [i Ǥrjili ðjaϑεsi] #
ϕούρκα, το [tǤ furka] # (form.) µήνις*, η [i minis] # (indignasjon, forargelse)
αγανάχτηση, η [i aDžanaΧtisi] / Guds vrede οργή Θεού [Ǥrji ϑεu] / han pådro seg
farens vrede (han nedkalte farens vrede over seg) επέσυρε την οργή του πατέρα του
[εpεsirε tin Ǥrji tu patεra tu] / hellig vrede (rettferdig harme) ιερή αγανάκτηση [iεri
aDžanaktisi] / vekke noens vrede προκαλώ την αγανάχτηση κάποιου [prǤkalǤ tin
aDžanaΧtisi kapiu] / «Vredenas druer» Τα σταϕύλια της οργής [ta stafilja tis Ǥrjis]
vrenge v. (vende utsida inn) γυρίζω το απέξω µέσα [jirizǤ tǤ apεksǤ mεsa] / vrenge av seg
klærne (ta av seg klærne, kaste klærne) αποβάλλω τα ρούχα µου [apǤvalǤ ta ruΧa mu]
# αϕαιρώ τα ρούχα µου [afεrǤ ta ruΧa mu] : de vrengte av seg klærne og hoppet i
sjøen αϕαίρεσαν τα ρούχα τους και βούτηξαν στη θάλασσα [afεrεsan ta ruΧa tus kε
vutiksan sti ϑalasa] / vrenge lommene γυρίζω τις τσέπες µου ανάποδα [jirizǤ tis
tsεpεz mu anapǤda] / vrenge noe (vende innsida/vrangsida ut på noe) γυρίζω κάτι το
µέσα έξω [jirizǤ kati tǤ mεsa εksǤ]
vrengebilde n. (parodi, imitasjon, etterligning) αποµίµηση, η [i apǤmimisi] # (parodi,
latterliggjøring) παρωδία, η [i parǤðia] # (forvrengning, forfalskning, feilsitering)
40
διαστρέβλωση, η [i ðiastrεvlǤsi] / lage et vrengebilde av (parodiere) παρωδώ
[parǤðǤ]
vrengt adv. (med vrangsida ut, med innsida ut) το µέσα έξω [tǤ mεsa εksǤ] / sokkene mine
er vrengt (jeg har sokkene på vrangen) οι κάλτσες µου είναι το µέσα έξω [i kaltsεz mu
inε tǤ mεsa εksǤ]
vri v. (vending, dreining) στροϕή, η [i strǤfi] # (endring) τροϕή, η [i trǤfi] # αλλαγή, η
[i alaji]
vri v. (vrenge, forvrenge, forvanske) αντιστρέϕω [andistrεfǤ] # (skru, vende, snu) γυρίζω
[jirizǤ] / ikke vri på det jeg sier! µην αντιστρέϕεις τα λόγια µου! [min andistrεfis ta
lǤja mu] / vri løs (vri/rykke ut av ledd) ξεµασκαλίζω [ksεmaskalizǤ] / vri og
vrenge på (fordreie, framstille skeivt/galt) διαστρευλώνω [ðiastrεvlǤnǤ] : de vrei og
vrengte på alt jeg sa διαστρέβλωσαν καθετί που είπα [ðiastrεvlǤsan kaϑεti pu ipa] /
vri om en nøkkel γυρίζω ένα κλειδί [jirizǤ εna kliði] / vri seg av latter (stå tvikroket
av latter) διπλώνοµαι/µαζεύοµαι (στα δυο) από το γέλιο/τα γέλια [ðiplǤnǤmε/
mazεvǤmε (sta ðjǤ) apǤ tǤ jεliǤ/ta jεlia] # κουλουριάζοµαι/µαζεύοµαι από τα γέλια
[kuluriazǤmε/mazεvǤmε apǤ ta jεlia] / vri seg i/av smerte (knekke sammen i/av smerte)
διπλώνοµαι από τους πόνους [ðiplǤnǤmε apǤ tus pǤnus] # κουλουριάζοµαι από
τον πόνο [kuluriazǤmε apǤ tǤm pǤnǤ] / vri seg unna (smette unna, unnslippe)
ξεγλιστρώ [ksεDžlistrǤ] : du vet du er skyldig/det er din skyld, så ikke prøv å vri deg
unna! ξέρεις ότι ϕταις, λοιπόν µην προσπαθείς να ξεγλιστρήσεις! [ksεris Ǥti ftεz
lipǤn min prǤspaϑiz na ksεDžlistrisis] / vri seg unna et spørsmål αποϕεύγω/
παρακάµπτω µια ερώτηση [apǤfεvDžǤ/parakamptǤ mja εrǤtisi] : ikke prøv å vri deg
unna! µην ξεϕεύγεις! [min ksεfεvjis] : ikke vri deg unna spørsmålet! (ikke gå
utenom spørsmålet/saken!) µην αποϕεύγεις το θέµα! [min apǤfεvjis tǤ ϑεma]
vridd adj. (snodd, spiralformet) ελικοειδής [εlikǤiðis]
vridning m. (vrikking, forvridning, forvrengning) διάστρεµµα, το [tǤ ðjastrεma] #
εξάρθρωση [εksarϑrǤsi] : han datt og fikk en vridning i kneet/og forstuet kneet sitt
έπεσε και εξάρθρωσε το γόνατό του [εpεsε kε εksarϑrǤsε tǤ DžǤnatǤ tu]
vrien adj. (vanskelig, kinkig) δύσκολος [ðiskǤlǤs] # ανάποδος [anapǤðǤs] # (vanskelig,
kinkig, hard, tøff) δυσχερής [ðisçεris] # (vanskelig, besværlig, sta, stri) ζόρικος
[zǤrikǤs] # (vrien, hard, stiv) κερατένιος [kεratεniǤs] # (innfløkt, innviklet,
sammenfiltret, uløselig) αξεµπέρδευτος [aksεmbεrðεftǤs] / det kan være vrient nok
(det er ingen lett sak) είναι δύσκολη υπόθεση [inε ðiskǤli ipǤϑεsi] / en vrien fyr
ζόρικος, ο [Ǥ zǤrikǤs] # (en hard negl) σκληρό καρύδι, το [tǤ sklirǤ kariði] / en
vrien jobb (en stri tørn) ανάποδη δουλειά [anapǤði ðulja]
vrikke v. (riste, vugge) κουνώ [kunǤ] # (forstue, få ut av ledd) εξάρθρώνω [εksarϑrǤnǤ]
vrikke ankelen βγάζω/εξαρθρώνω/ξαϕνίζω το πόδι µου [vDžazǤ/εksarϑrǤnǤ/ksafnizǤ tǤ
pǤði mu] / vrikke med hoftene (vrikke på rumpa) κουνώ τους γοϕούς µου [kunǤ tuz
DžǤfuz mu] # λυγίζοµαι [lijizǤmε] # λιγιέµαι [lijεmε] : hun vrikker med hoftene
når hun går κουνάει τους γοϕούςτης στο περπάτηµα [kunai tuz DžǤfus tis stǤ pεrpatima]
# περπατεί µε κουνιστό βήµα [pεrpati mε kunistǤ vima] : hun tripper og vrikker
når hun går σιέται και λυγιέται στο περπάτηµα [siεtε kε lijεtε stǤ pεrpatima]
41
vrikking f.m. ((med.:) dislokasjon, distensjon, forstuing) βγάλσιµο, το [tǤ vDžalsimǤ] #
διεύρυνση, η [i ðjεvrinsi] # εξάρθρωµα, το [tǤ εksarϑrǤma] # εξάρθρωση, η [i
εksarϑrǤsi]
vrimle v. αϕθονώ [afϑǤnǤ] # (bugne, være full, koke (av)) βρίθω [vriϑǤ] # πλήθω
[pliϑǤ] / innsjøen koker av fisk η λίµνη βρίθει από ψάρια [i limni vriϑi apǤ psaria]
# det vrimler av/med fisk i denne innsjøen (det er veldig mye fisk i denne innsjøen)
τα ψάρια αϕθονούν σ' αυτό τη λίµνη [ta psaria afϑǤnun saftǤ ti limni]
vrimmel m. (flokk, mylder, trengsel) εσµός, ο [Ǥ εzmǤs]
vristbein n. (anat.)(talus) αστράγαλος, ο [Ǥ astraDžalǤs] # κότσι, το [tǤ kǤtsi]
vriste v. (vri, rive) αποσπώ [apǤspǤ] # (rive, slite, snappe) αρπάζω [arpazǤ] # αρπάχνω
[arpaΧnǤ] / jeg klarte å vriste kniven ut av hendene på han κατάϕερα να του
αποσπάσω το µαχαίρι από τα χέρια [katafεra na tu apǤspasǤ tǤ maçεri apǤ ta çεria]
vristlenke f.m. (fotlenke, pyntelenke) περισϕύριον, το [tǤ pεrisfiriǤn] # βραχιόλι
ποδιού, το [tǤ vraçǤli pǤðju]
vræl n. (hyl, brøl) ξεϕωνητό, το [tǤ ksεfǤnitǤ] # γκάρισµα [garizma]
vræle v. (hyle, brøle) ϕωνάζω [fǤnazǤ] # γκαρίζω [garizǤ]
vrøvl n. (tåkeprat, tomt snakk) αερολογίες [aεrǤlǤjiεs] # παχειά λόγια [paçia lǤja] #
(nonsense, tullprat) µωρολογίες [mǤrǤlǤjiεs] # αρλούµπες [arlumbεs] # βλακεία, η
[i vlakia] # λόγια της καραβάνας, η [i lǤja tis karavanas] # (vulg.)(drittprat)
ανοησίες [anǤisiεs] # αναγούλες [anaDžulεs] # (tøv, sludder og vrøvl) άρες−µάρες
[arεz-marεs] # (fabling, fantasering, kaudervelsk) ασυναρτησία, η [i asinartisia] #
(svada, store ord, kaudervelsk) παλάβρα, η [i palavra] / dette er bare vrøvl!
αυτά είναι παχειά λόγια και µόνο! [afta inε paçia lǤja kε mǤnǤ] / ikke kom med
sånt vrøvl! µη µου λές τέτοιες αρλούµπες! [mi mu lεs tεtiεs arlumbεs]
vrøvle v. (våse, sludre) λέω αηδίες [lεǤ aiðiεs] # λέω άρες−µάρες [lεǤ arεz-marεs] #
(tøve, fable, bable, snakke tull) µιλώ ασυνάρτητα [milǤ asinartita] # κοπανάω
ϕρέσκο αέρα [kǤpanaǤ frεskǤ aεra] # αερολογώ [aεrǤlǤDžǤ]