1 vilje m. βουλή, η [i vuli] # (det å ville noe) βούληση, η [i vulisi] # (intensjon, ønske) θέληση, η [i ϑεlisi] / av egen fri vilje αυτόβουλα [aftǤvula] # αυτόβουλως* [aftǤvulǤs] # αυτοπροαίρετος [aftǤprǤεrεtǤs] # θεληµατικά [ϑεlimatika] # (av seg selv, på egen hånd) αϕεαυτού [afεaftu] # από µόνος µου [apǤ mǤnǤz mu] : gjøre noe av egen fri vilje (handle på eget initiativ) ενεργώ αυτόβουλα/αυτόβουλως* [εnεrDžǤ aftǤvula/aftǤvulǤs] # κάνω κάτι µε τη θέληση µου [kanǤ kati mε ti ϑεlisi mu] : han fratrådte av egen fri vilje παραιτήθηκε από µόνος του [parεtiϑikε apǤ mǤnǤs tu] : han kom av egen fri vilje (han kom av seg selv) ήρθε θεληµατικά [irϑε ϑεlimatika] / få viljen sin (sette/ trumfe igjennom viljen sin) επιβάλλω την άποψή µου [εpivalǤ tin apǤpsi mu] # (få det som en vil) γίνεται το δικό/θέληµά µου [jinεtε tǤ ðikǤ /ϑεlima mu] # κάνω το δικό µου [kanǤ tǤ ðikǤ mu] : hun pleier alltid å få viljen sin θέλει να γίνεται πάντα το δικό της [ϑεli na jinεtε panda tǤ ðikǤ tis] : hun skal nå alltid ha viljen sin (hun må alltid få det som hun vil) επιµένει να γίνεται πάντα το δικό της [εpimεni na jinεtε panda tǤ ðikǤ tis] : slik vil jeg ha det, og slik blir det! γούστο µου και καπέλο µου! [DžustǤ mu kε kapεlǤ mu] : til slutt fikk hun viljen sin τελικά έγινε το θέληµά της [tεlika εjinε tǤ ϑεlima tis] / få viljen sin med noen (gjøre som en vil med noen) επιβάλλω τη θέλησή µου µε κάποιον [εpivalǤ ti ϑεlisi mu mε kapiǤn] / gjøre noe imot noens vilje πάω κόντρα στις βουλές κάποιου [paǤ kǤndra stiz vulεs kapiu] / ha en sterk/svak vilje έχω δυνατή/αδύνατη θέληση [εΧǤ ðinati/ aðinati ϑεlisi] : han har en sterk/svak vilje έχει ισχυρή/αδύνατη βούληση [εçi isçiri/aðinati vulisi] / ha en vilje av stål έχω σιδερένια θέληση [εΧǤ siðεrεnia ϑεlisi] / la noen få viljen sin (føye noen) καλοπιάνω κάποιον [kalǤpjanǤ kapiǤn] / manglende vilje (manglende viljestyrke, vakling, tvilrådighet) αβουλία, η [i avulia] / Guds vilje η βουλή του Υψίστου [i vuli tu ipsistu] : det var Guds vilje ήταν θέληµα θεού [itan ϑεlima ϑεu] / med vilje (med hensikt, med overlegg) θεληµατικά [ϑεlimatika] # επίτηδες [εpitiðεs] # εξεπίτηδες [εksεpitiðεs] # επιταυτού [εpitaftu] # εκ προθέσεως [εk prǤϑεsεǤs] # εσκεµµένα [εskεmεna] # (med vitende og vilje) εν γνώσει∗ [εŋ DžnǤsi] : det gjorde du med vilje (det der var en forsettlig handling) αυτό ήταν ένα εσκεµµένο διάβηµα [aftǤ itan εna εskεmεnǤ ðiavima] / mennesket har en fri vilje og handlefrihet ο άνθρωπος έχει ελευθερία βούλησης και δράσης [Ǥ anϑrǤpǤs εçi εlεfϑεria vulisis kε ðrasis] / mot sin/ens vilje παρά τη βούληση/θέληση µου [para ti vulisi/ϑεlisi mu] # (med makt, med tvang) µε το ζόρι [mε tǤ zǤri] : gjøre noe mot sin (egen) vilje κάνω κάτι εξ ιδίας βουλήσεως∗ [kanǤ kati εks iðiaz vulisεǤs] / siste vilje (testamente) διαθήκη, η [i ðiaϑiki] : dette er min siste vilje (=mitt testament) αυτή είναι η διαθήκη µου [afti inε i ðiaϑiki mu] : min siste vilje η τελευταία µου θέληση [i tεlεftεa mu ϑεlisi] / skje din vilje γεννηθήτω το θέληµά σου [jεniϑitǤ tǤ ϑεlima su] / ubøyelig vilje (jernvilje) άκαµπτη θέληση [akampti ϑεlisi] / viljen overvinner vanen η θέληση νικάει τη συνήθεια [i ϑεlisi nikai ti siniϑia] / vise vilje til/at en har til hensikt å δείχνω τη θέληση να [ðiΧnǤ ti ϑεlisi na] : han viste vilje til å hjelpe oss έδειξε τη θέληση να µας βοηθήσει [εðiksε ti ϑεlisi na maz vǤiϑisi] vilje(s)- βουλητικός [vulitikǤs] 2 viljeløs adj. χωρίς θέληση [ΧǤris ϑεlisi] # (veik, svak, feig, ynkelig) κατουρλής [katurlis] # f. κατουρού [katurlu] # n. κατουρλούδικο [katurluðikǤ] viljesterk adj. βουλητικός [vulitikǤs] viljestyrke m. δύναµη της θέλης, η [i ðinami tis ϑεlis] # θέληση, η [i ϑεlisi] # (seighet, utholdenhet, tæl) αντοχή, η [i andǤçi] # (besluttsomhet, tæl) αποϕασιστικότητα, η [i apǤfasistikǤtita] / ha stor viljestyrke (ha tæl i seg, være full av tæl) έχω µεγάλη αντοχή [εΧǤ mεDžali andǤçi] / han mangler viljestyrke (det er ingen tæl i han) του λείπει η αποϕασιστικότητα [tu lipi i apǤfasistikǤtita] / med/ved viljestyrke µε τη δύναµη της θέλης, η [mε ti ðinami tis ϑεlis] : han klarte/gjennomførte det ene og alene på viljestyrke πέτυχε µόνο και µόνο µε τη δύναµη της θέλησής του [pεtiçε mǤnǤ kε mǤnǤ mε ti ðinami tis ϑεlisis tu] / vise viljestyrke δείχνω θέληση [ðiΧnǤ ϑεlisi] viljesvak adj. χωρίς δυνατή θέληση [ΧǤriz ðinati ϑεlisi] vilkår n. (betingelse, forutsetning, klausul) όρος, ο [Ǥ ǤrǤs] # προϋπόθεση, η [i prǤïpǤϑεsi] / bryte vilkårene i en avtale παραβαίνω τους όρους µιας συµϕωνίας [paravεnǤ tus Ǥruz mjas simfǤnias] / et bindende/forpliktende vilkår δεσµευτικός όρος [ðεzmεftikǤs ǤrǤs] / et godtatt vilkår δόκιµος όρος [ðǤkimǤs ǤrǤs] / et grunnleggende vilkår θεµελιώδης όρος [ϑεmεljǤðis ǤrǤs] / godkjennelse på visse vilkår/betingelser (betinget godkjenning) αποδοχή υπό αίρεση [apǤðǤçi ipǤ εrεsi] # αποδοχή υπό όρους [apǤðǤçi ipǤ Ǥrus] / godkjennelse uten betingelser/vilkår (uforbholden tilslutning) αποδοχή άνευ όρων [apǤðǤçi anεv ǤrǤn] / harde vilkår σκληροί όροι [skliri Ǥri] # σκληρά τα πράγµατα [sklira ta praDžmata] / knyte et vilkår til en avtale/traktat επισυνάπτω έναν όρο σε συνθήκη [εpisinaptǤ εnan ǤrǤ sε sinϑiki] / overholde vilkårene i en avtale τηρώ τους όρους µιας συµϕωνίας [tirǤ tus Ǥruz mjas simfǤnias] / på det vilkår at (implisitt at, under forutsetning av at) εξυπακουοµένου ότι [εksipǤkuǤmεnu Ǥti] / på like vilkår µε ίσους όρους [mε isus Ǥrus] / uakseptable vilkår απαράδεκτοι όροι [aparaðεkti Ǥri] / uklare vilkår διϕορούµενοι όροι [ðifǤrumεni Ǥri] / urettferdige vilkår άνισοι όροι [anisi Ǥri] vilkårlig adj. (skjønnsmessig, arbitrær) αυθαίρετος [afϑεrεtǤs] # (egenrådig) αυταρχικός [aftarçikǤs] / en vilkårlig avgjørelse ένα αυθαίρετη απόϕαση [afϑεrεti apǤfasi] vilkårlig adv. (tilfeldig, kritikkløst) αδιακρίτως [aðiakritǤs] # (planløst, vilt, tilfeldig) χωρίς διάκριση [ΧǤriz ðjakrisi] vilkårlighet f.m. (tilfeldighet) αυθερεσία, η [afϑεrεsia] / med skandaløs vilkårlighet µε εξοργιστικό δεσποτισµό [mε εksǤrjistikǤ dεspǤtizmǤ] / vilkårligheten i en avgjørelse (domsavsigelse) η αυθαιρεσία απόϕασης [i afϑεrεsia apǤfasis] vill adj. άγριος [aDžriǤs] # (frenetisk) ξέϕρενος [ksεfrεnǤs] # (rasende, brutal, blodtørstig, ondskapsfull) θηριώδης [ϑiriǤðis] # (lidenskapelig) µανιώδης [manjǤðis] # (forgapt, lidenskapelig, gal) µανιακός [maniakǤs] # (sanseløs, ute av seg) αλλόϕρων [alǤfrǤn] # αλλόϕρον* [alǤfrǤn] # (yr, løssluppen, gal) έξαλλος [εksalǤs] # (uregjerlig, rebelsk, opprørsk, umedgjørlig, ustyrlig) ανυπότακτος [anipǤtaktǤs] # ανυπόταχτος [anipǤtaΧtǤs] # άτακτος [ataktǤs] # άταχτος [ataΧtǤs] # ατίθασος 3 [atiϑasǤs] # (uregjerlig, ubehersket, utøylet, løssloppen, fri) αχαλίνωτος [aΧalinǤtǤs] # (vilter, styrlaus, uoppdragen, uforbederlig) ασυµµόρϕωτος [asimǤrfǤtǤs] # (desperat) απονενοηµένος [apǤnεnǤimεnǤs] # (desperate, ute av seg, helt fra seg) δαιµονιώδης [ðεmǤnjǤðis] # (fantastisk, absurd, meningsløs) εξωϕρενικός [εksǤfrεnikǤs] # (ekstatisk, orgastisk) οργιαστικός [ǤrjastikǤs] / en vill og bråkete fest (en løssluppen fest/feiring) θορυβώδης έξαλλος πανηγυρισµός [ϑǤrivǤðis εksalǤs panijirizmǤs] / et helt vilt foretagende απονενοηµένο διάβηµα [apǤnεnǤimεnǤ ðjavima] / et vilt landskap άγρια τοπεία [aDžria tǤpia] / helt vill (veldig ivrig, lidenskapelig) ξελογιασµένος [ksεlǤjazmεnǤs] : han er helt vill når det gjelder fisking είναι ξελογιασµένος µε το ψάρεµα [inε ksεlǤjazmεnǤz mε tǤ psarεma] / vill applaus µανιώδεις επευϕηµίες [manjǤðis εpεfimiεs] # (kraftige klappsalver) µανιώδη/έξαλλα χειροκροτήµατα [manjǤði/εksala çirǤkrǤtimata] / vill av glede/ entusiasme αλλόϕρων/ξέϕρενο από χαρά/ενθουσιασµό [alǤfrǤn/ksεfrεnǤ apǤ Χara/ εnϑusiazmǤ] / vill begeistring έξαλλος ενθουσιασµός [εksalǤs εnϑusiazmǤs] : i vill begeistring µε έξαλλο ενθουσιασµό [mε εksalǤ εnϑusiazmǤ] / vill glede έξαλλη χαρά [εksali Χara] / vill i blikket (med et vilt utseende, som ser vill/rasende ut) µε άγρια εµϕάνηση [mε aDžria εmfanisi] / vill jubel µανιώδη/έξαλλα χειροκροτήµατα [manjǤði/εksala çirǤkrǤtimata] / vill lidenskap (ustyrlige følelser) αχαλίνωτα πάθη [aΧalinǤta paϑi] / vill musikk οργιαστική µουσική, η [i Ǥrjastiki musiki] / ville dyr άγρια ζώα [aDžria zǤa] / ville fester οργιαστικά γλέντια [Ǥrjastika Džlεndja] / ville fjell άγρια βουνά [aDžria vuna] / ville folkeslag /-stammer άγριες ϕυλές [aDžriεs filεs] : de ville tatoverer seg på kroppen οι άγριοι διαστίζουν το σώµα τους [i aDžrii ðiastizun tǤ sǤma tus] / ville idéer εξωϕρενικές ιδέες [εksǤfrεnikεs iðεεs] / ville planer εξωϕρενικά σχέδια [εksǤfrεnika sçεðia] / ville planter άγρια ϕυτά [aDžria fita] / ville rykter εξωϕρενικές διαδόσεις [εksǤfrεnikεz ðiaðǤsis] / ville urter αγριόχορτα, τα [ta aDžriǤΧǤrta] villa m. βιλα, η [i vila] # έπαυλη, η [i εpavli] villand f.m. αγριόπαπια, η [i aDžriǤpapia] villbasse m. (spilloppmaker, rampunge, smådjevel, rakkerunge) διαβολάκι, το [tǤ ðiavǤlaki] # ζιζάνιο, το [tǤ zizaniǤ] # καπετάν ϕασαρίας, ο [Ǥ kapεtan fasarias] # (bråkmaker, villmann, urokråke) κουτσαβάκης, ο [Ǥ kutsavakis] / sønnen deres er en ordentlig villbasse ο γιος τους είναι καπετάν ϕασαρίας /µεγάλο ζιζάνιο [Ǥ jǤs tus inε kapεtan fasarias/mεDžalǤ zizaniǤ] villblomst m. (markblomst, skogblomst, fjellblomst) αγριολούλουδο, το [tǤ aDžriǤluluðǤ] villdue f. αγριοπερίστερο, το [tǤ aDžriǤpεristεrǤ] villdyr n. θηρίο, το [tǤ ϑiriǤ] # θεριό, το [tǤ ϑεriǤ] # άγριο ζώο, το [tǤ aDžriǤ zǤǤ] # ζουλάπι, το [tǤ zulapi] # (også neds. om menneske, hedning, barbar) αγρίµι, το [tǤ aDžrimi] # (dyr i vill tilstand, mots. husdyr) ζώο σε άγρια κατάσταση, το [zǤǤ sε aDžria katastasi] # άγρια ζώα [aDžria zǤa] / disse ungdommene oppfører seg som ville dyr (/somvillmenn) πραγµατικά αγρίµια είναι αυτά τα παιδιά [praDžmatika aDžrimia inε afta ta pεðja] 4 ville v. (ønske, forvente) θέλω [ϑεlǤ] # επιθυµώ [εpiϑimǤ] # ορίζω [ǤrizǤ] # (ønske, sikte til, være ute etter) γυρεύω [jirεvǤ] # (være fast bestemt på, insistere) επιµένω [εpimεnǤ] / alle som vil, kan gå όλοι όσοι θέλουν µπορούν να πηγαίνουν [Ǥli Ǥsi ϑεlun bǤrun na pijεnun] / de vil svært gjerne at Jon skal gifte seg med Marie θέλω πολύ να παντρευτεί ο Γ. την Μ. [ϑεlǤ pǤli na pandrεfti Ǥ janis tin maria] / det er det jeg vil, - og det så inderlig (- og det er et veldig sterkt ønske hos meg) αυτό είναι που θέλω, και µάλιστα πολύ [aftǤ inε pu ϑεlǤ kε malista pǤli] / det ville jeg svært gjerne/ kunne jeg ha veldig lyst til, men… πολύ θα το 'θελα αλλά [pǤli ϑa tǤ ϑεla ala] / du skal få det/alt du vil! ό,τι θες θα το 'χεις [Ǥti ϑεs ϑa tǤ çis] / enten en vil eller ikke θέλοντας και µή [ϑεlǤndas kε mi] : han har å gå enten han vil/liker det eller ikke θα πάει και θα πει κι ένα τραγούδι [ϑa pai kε ϑa pi ki εna traDžuði] / gjør som du vil! (la det bli som du vil!) ας γίνει το θέληµά σου [az jini tǤ ϑεlima su] / Gud ville det så (det var Guds vilje) έτσι το θέλησε ο Θεός [εtsi tǤ ϑεlisε Ǥ ϑεǤs] / han er helt vill etter å fiske/å spille sjakk είναι ξετρελαµένος µε το ψάρεµα/µε τη τζάζ [inε ksεtrεlamεnǤz mε tǤ psarεma/mε ti dzaz] / hun vet ikke hva hun vil δεν έχει δική της θέληση [ðεn εçi ðiki tis ϑεlisi] / hva er det du vil? (hva vil du?) τι ορίζετε; [ti Ǥrizεtε] / hva er de du vil meg? (hva ønsker du av meg?) τι γυρεύεις από µένα; [ti jirεvis apǤ mεna] / hva vil du jeg skal gjøre (hva forventer du at jeg skal gjøre) τι θέλεις να κάµω; [ti ϑεliz na kamǤ] / hun vil gifte meg med han επιµένει να τον παντρευτεί [εpimεni na tǤm bandrεfti] / hun ville/insisterte på å gå, selv om det var seint επέµενε να πάει αν και ήταν αργά [εpεmεnε na paï an kε itan arDža] / hvis/om (det var det) han ville αν ήθελε [an iϑεlε] : han kunne bli statsråd om han ville αν ήθελε θα µπορούσε να γίνει υπουργός [an iϑεlε ϑa bǤrusε na jini ipurDžǤs] / hvor vil dere at jeg skal slippe dere av? (hvor skal dere gå av?) (πού θέλετε να σας αϕήσω; [pu ϑεlεtε na sas afisǤ] / hvordan vil De ha kaffen Deres - søt eller medium? πώς θέλετε τον καϕέ σας − γλυκό η µέτριο; [pǤs ϑεlεtε tǤŋ gafε sas - DžlikǤ i mεtriǤ] / ikke ville (avslå, nekte) αρνούµαι [arnumε] : jeg ba henne hjelpe til, men hun ville ikke της ζήτησα να βοηθήσει αλλά αρνήθηκε [tiz zitisa na vǤiϑisi ala arniϑikε] / jeg lurer på hva er det han vil egentlig (hva kan han være ute etter?) τι γυρεύει άραγε; [ti jirεvi arajε] / jeg vet hva jeg vil ξέρω τι θέλω [ksεrǤ ti ϑεlǤ] / jeg vil ha et glass kaldt vann θέλω ένα ποτήρι κρύο νερό [ϑεlǤ εna pǤtiri kriǤ nεrǤ] / jeg vil ikke at du røyker på soverommet δε θέλω να καπνίζεις στην κρεβατοκάµαρα [ðε ϑεlǤ na kapnizis stiŋ krεvatǤkamara] / jeg vil ikke at han skal se meg δε θέλω να µε ιδεί [ðε ϑεlǤ na mε iði] / jeg vil ikke/har ikke lyst til å bli sett sammen med han δε θα 'θελα να µε δουν µαζί του [ðε ϑaϑεla na mε ðun mazi tu] / jeg vil ikke forstyrre han (jeg ønsker ikke å forstyrre han) δε θέλω να τον ενοχλήσω [ðε ϑεlǤ na tǤn εnǤΧlisǤ] / jeg vil, men kan ikke (jeg vil, men får det ikke til) θέλω µα δε µπορώ [ϑεlǤ ma ðε bǤrǤ] / om Gud vil θεού θέλοντος [ϑεu ϑεlǤndǤs] / som De/dere vil όπως θέλετε [ǤpǤs ϑεlεtε] # όπως ορίζετε [ǤpǤs Ǥrizεtε] / som skjebnen ville det (som en skjebnens tilskikkelse) όπως το θέλησε η µοίρα [ǤpǤs tǤ ϑεlisε i mira] / uten å ville det (ufrivillig) χωρίς να το θέλω [ΧǤriz na tǤ ϑεlǤ] / vil du bli med oss? θα 'θελες να 'ρθεις µαζί µας; [ϑaϑεlεz narϑiz mazi mas] / vil du, eller vil du ikke? (bestem deg her og nå!) αν σ' αρέσει! [an sarεsi] / ville noen vel /vondt θέλω/εύχοµαι το 5 καλό/το κακό κάποιου [ϑεlǤ tǤ kalǤ/tǤ kakǤ kapiu] : en venn som vil deg vel/ditt beste ένας ϕίλος που θέλει το καλό σου [εnas filǤs pu ϑεli tǤ kalǤ su] / ville ha det til (hevde, påstå) θέλω [ϑεlǤ] / ville svært gjerne (ønske veldig sterkt/inderlig, stunde etter) λαχταρώ [laΧtarǤ] : jeg vil svært gjerne/ser veldig fram til at de skal bo hos oss λαχταρώ να µείνουν µαζί µας [laΧtarǤ na minun villede v. (forføre, desinformere) παραπλανώ [paraplanǤ] # (dupere, føre bak lyset, narre, lure, snyte) απατώ [apatǤ] # (demoralisere, korrumpere, bestikke) εξαχρειώνω [εksaΧriǤnǤ] / villede noen (bringe noen på villspor) κάνω κάποιον να χάσει τα ίχνη του [kanǤ kapiǤn na Χasi ta iΧni tu] / villede velgerne εξαχρειώνω τους εκλογείς [εksaΧriǤnǤ tus εklǤjis] villedende adj. (illusorisk, uholdbar, besnærende) απατηλός [apatilǤs] # (bedragersk, svikefull, forførersk) εµπαικτικός [εmbεktikǤs] # παραπλανητικός [paraplanitikǤs] / en villedende manøver/taktikk εµπαικτική τακτική [εmbεktiki taktiki] / et villedende spor (et villspor, en avledningsmanøver) παραπλάνηση, η [i paraplanisi] / et villedende spørsmål (et snedig/lurt spørsmål) παραπειστική ερώτηση [parapistiki εrǤtisi] / gi en villedende versjon av en sak (forvrenge en sak) διαστρεβλώνω ένα θέµα [ðiastrεvlǤnǤ εna ϑεma] / villedende opplysninger παραπλανητικές πληροϕορίες [paraplanitikεs plirǤfǤriεs] villeple n. (frukt av villapal) άγριο ξινόµηλο, το [tǤ aDžriǤ ksinǤmilǤ] villet adj. (frivillig, forsettlig) θεληµατικός [ϑεlimatikǤs] villfarelse m. (misoppfatning, misforståelse) λαθεµένη αντίληψη, η [i laϑεmεni andilipsi] # (feilslutning, feilvurdering, misoppfatning) πλάνη, η [i plani] # (illusjon, bedrag) απάτη, η [i apati] # (illusjon, selvbedrag, vrangforstilling) αυταπάτη, η [i aftapati] # εξαπάτηση, η [i εksapatisi] # (moralsk villfarelse, sinnsforvirring) εκτροπή, η [i εktrǤpi] / sveve i den villfarelse at.., (leve med den illusjon at..., like å tro at...) τρέϕω την αυταπάτη ότι... [trεfǤ tin aftapati Ǥti] / rive el. bringe noen ut av villfarelsen (ta bort bindet fra øynene på noen, si en sannheten, åpne øynene på noen) βγάζω κάποιον από την απάτη/την αυταπάτη του [vDžazǤ kapiǤn apǤ tin apati/tin aftapati tu] # ανοίγω τα µάτια κάποιου [aniDžǤ ta matia kapiu] # εξάγω κάποιον από πλάνη [εksaDžǤ kapiǤn apǤ plani] villgeit f. αγρικοκάτσικο, το [tǤ aDžriǤkatsikǤ] # (gemse) αίγαγρος, ο [Ǥ εDžaDžrǤs] villig adj. (beredvillig, tjenestevillig) προθύµως [prǤϑimǤs] # (helhjertet, generøs, uforbeholden) ατσιγγούνευτος [atsiŋgunεftǤs] # (glad, lystig, i godt humør) ευδιάϑετος [i εvðjaϑεtǤs] / lite villig (til å gi) (ubekvem med, knølen med, gjerrig med) ζόρικος µε [zǤrikǤz mε] : banksjefen var lite villig til å innvilge lånet ο διευθυντής της Τράπεζας ήταν ζόρικος σχετικά µε το δάνειο [Ǥ ðiεfϑindis tis trapεzas itan zǤrikǤs sçεtika mε tǤ ðaniǤ] villighet f.m. (tjenestevilje, iver) προθυµία, η [i pruϑimia] # (vilje, intensjon) θέληση, η [i ϑεlisi] villkatt m. αγριόγατος, ο [Ǥ aDžriǤDžatǤs] # (panda, villkatt) αίλουρος, ο [Ǥ εlurǤs] # (ung, temperamentsfull eller nesevis jente) διαβολοθήλυκο, το [tǤ ðiavǤlǤϑilikǤ] # διαβολοκόριτσο, το [tǤ ðiavǤlǤkǤritsǤ] 6 villmann m. (bråkmaker, villbasse, urokråke) κουτσαβάκης, ο [Ǥ kutsavakis] # (spilloppmaker, rampunge, smådjevel, rakkerunge) διαβολάκι, το [tǤ ðiavǤlaki] # ζιζάνιο, το [tǤ zizaniǤ] # καπετάν ϕασαρίας, ο [Ǥ kapεtan fasarias] villmark f.m. αγριότοπος, ο [Ǥ aDžriǤtǤpǤs] # (ødemark, ensomhet) ερηµιά, η [i εrimja] villniss n. (ugreie, floke, virvar) ανακατωσούρα, η [i anakatǤsura] villsau m. (jf. argali) άγριο πρόβατο, το [tǤ aDžriǤ prǤvatǤ] villskap m. (villhet, råskap, grusomhet) αγριότητα, η [i aDžriǤtita] # θηριωτίδα, η [i ϑiriǤtiða] # (barskhet) αγριάδα, η [i aDžriaða] # (barskhet, kraft, voldsomhet) βιαιότητα, η [i viεǤtita] / angrepets villskap η βιαιότητα της επίθεσης [i viεǤtita tis εpiϑεsis] / med ufattelig villskap µε ανήκουστη αγριότητα [mε anikusti aDžriǤtita] villskudd n. (bot.)(avlegger, sideskudd) παραµυάδα, η [i paramjaða] villsvin n. αγριογούρουνο, το [tǤ aDžriǤDžurunǤ] # άγριο γουρούνι, το [tǤ aDžriǤ Džuruni] # (hanndyret av villsvin, villsvinråne) αρσενικό αγριογούρουνο, το [tǤ arsεnikǤ aDžriǤDžurunǤ] # κάπρος, ο [Ǥ kaprǤs] vilt n. κυνήγι, το [tǤ kiniji] # (jaget vilt, jaktbytte) θήραµα, το [tǤ ϑirama] vilt adv. (planløst, vilkårlig, tilfeldig) χωρίς διάκριση [ΧǤriz ðiakrisi] # (desperat, rasende) µανιωδώς [maniǤðǤs] # (blindt, i blinde) µάσα στα όλα [mεsa sta Ǥla] / gestikulere vilt χειρονοµώ µανιωδώς [çirǤnǤmǤ maniǤðǤs] / han slo vilt omkring seg µοίραζε χτυπήµατα χωρίς διάκριση [mirazε Χtipimata ΧǤriz ðiakrisi] # χτυπούσε µέσα στα όλα [Χtipusε mεsa sta Ǥla] vilter adj. (løssluppen; fjollete, tøysete) αλαϕρόγνωµος [alafrǤDžnǤmǤs] # αλαϕρόµυαλος [alafrǤmialǤs] # (lettsindig) άστατος [astatǤs] # αστατής [astatis] # (vill, styrlaus, uoppdragen, uforbederlig) ασυµµόρϕωτος [asimǤrfǤtǤs] # άτακτος [ataktǤs] # άταχτος [ataΧtǤs] # (hissig, lunefull, temperamentsfull) ευµετάβλητος [εvmεtavlitǤs] # ευµετάβολος [εvmεtavǤlǤs] # (uregjerlig, sprelsk, livfull, levende, aktiv, rask, kvikk) ζωηρός [zǤirǤs] / hun er en vilter liten jentunge είναι αλαϕρόµυαλο πλάσµα [inε alafrǤmialǤ plazma] vilthandler m. (fjørfehandler) κοτάς, ο [Ǥ kǤtas] vimpel m. (sjøfart: stander (= trekantet signalflagg), vaker (=liten vimpel i mastetoppen på en seilbåt) επισείοντας, ο [Ǥ εpisiǤndas] # (trekantflagg) τριγονικό ϕλάµπουρο, το [tǤ triDžǤnikǤ flamburǤ] / vimpel på (ridder-)lanse) παράσειον ή τριγωνικό ϕλάµπουρο λόγχης (ιππότη) [parasiǤn i triDžǤnikǤ flambura lǤŋçis (ipǤti)] vims m. (tankeløs/forvirret person, fjols, hønsehjerne) κουϕιοκεϕαλάκης, ο [Ǥ kufiǤkεfalakis] # (klåfinger, geskjeftig person) ανακατωσούρης, ο [Ǥ anakatǤsuris] # (tullebukk, tøysekopp, lettsindig person) κοκορόµυαλος, ο [Ǥ kǤkǤrǤmjalǤs] vimset adj. (lunefull, kaprisiøs, uberegnelig) αλλοπροσάλλος [alǤprǤsalǤs] # καπριτσιόζος [kapritsiǤzǤs] # καπριτσιόζικος [kapritsiǤzikǤs] # (klåfingret, geskjeftig) ανακατωσούρης [anakatǤsuris] # (fjollete, tankeløs, lettsindig) ελαϕρόµυαλος [εlafrǤmialǤs] # κοκορόµυαλος [kǤkǤrǤmjalǤs] # (nonchalant, overfladisk, skjødesløs) επιπόλαιος [εpipǤlεǤs] / en vimsete person ανακατωσούρης, ο [Ǥ anakatǤsuris] / være vimsete (gjøre det som faller en inn) κάνω ό,τι µου 7 καπνίσει [kanǤ Ǥti mu kapnisi] vin m. κρασί, το [tǤ krasi] # οίνος, ο [Ǥ inǤs] / bedervet vin ξεθυµασµένο κρασί [ksεϑimazmεnǤ krasi] / billig, simpel vin (billigvin) ϕτηνό κρασί, το [tǤ ftinǤ krasi] / en fyldig/kraftig vin δύνατο κρασί [ðinatǤ krasi] / en lett vin (en svak vin) ελαϕρό κρασί [εlafrǤ krasi] / en søt (demi-sec) vin ηµίγλυκο κρασί [imiDžlikǤ krasi] / for én gangs skyld vil jeg også ha litt vin κατ' εξαίρεση θα πιω και γω λίγο κρασί [kat εksεrεsi ϑa pjǤ kε DžǤ liDžǤ krasi] / grumsete vin (uklar vin) θολό κρασί [ϑǤlǤ krasi] / hvor kommer denne vinen fra? (fra hvilket område er denne vinen?) από ποια περιοχή είναι αυτό το κρασί; [apǤ pja pεriǤçi inε aftǤ tǤ krasi] / jeg vil gjerne ha/kan jeg få en halvliter (av husets) hvitvin/rødvin(?) µισό κιλό κρασί − λευκό/κόκκινο, παρακαλώ [misǤ kilǤ krasi - lεfkǤ/kǤkinǤ parakalǤ] / la meg få litt vin (gi meg litt vin) βάλε µου λιγό κρασί [valε mu liDžǤ krasi] / lage/legge/sette vin av druer/ epler κάνω κρασί από σταϕύλια/µήλα [kanǤ krasi apǤ stafilia/mila] / opptappet vin (vin på flaske(r)) µποτιλιαρισµένο κρασί [bǤtiljarizmεnǤ krasi] / retsinavin (vin tilsatt harpiks) ρετσινάτο κρασί, το [tǤ rεtsinatǤ krasi] / sette vinen til modning (lagre vinen) αϕήνω το κρασί να ωριµάσει [afinǤ tǤ krasi na Ǥrimasi] / søt/tørr vin γλυκό/ξερό κρασί [DžlikǤ/ksεrǤ krasi] / tappe vin fra ei tønne αντλώ κρασί από βαρέλι [andlǤ krasi apǤ varεli] / ublandet vin (ren, ekte vin) άκρατο κρασί, το [tǤ akratǤ krasi] / ulagret vin (umoden vin) άψητο κρασί [apsitǤ krasi] / utappet vin (ikke på flasker) κρασί χύµα, το [tǤ krasi çima] / verdens beste vin (beste vinen som fins) το καλύτερο κρασί του κόσµου [tǤ kalitεrǤ krasi tu kǤzmu] / vin av nesten soltørkede druer (søt hetvin) λιαστό κρασί [ljastǤ krasi] / vin på karaffel κρασί σε καράϕα [krasi sε karafa] / vin på tønne/anker βαρελήσιο κρασί, το [tǤ varεlisiǤ krasi] / vin som ikke er tilsatt harpiks αρετσίνωτο κρασί, το [tǤ arεtsinǤtǤ krasi] / vinen blir rundere/fyldigere ved lagring το κρασί θα γλυκάνει µε τον καιρό [tǤ krasi ϑa Džlikani mε tǤŋ kεrǤ] / vinen er uferdig (vinen har ikke fått lang nok modning) το κρασί δεν έχει γίνει καλά [tǤ krasi ðεn εçi jini kala] / vinen gikk rett i fletta/hodet på meg µε παραζάλισε το κρασί [mε parazalisε tǤ krasi] / viner på flaske κρασιά σε µπουκάλι [krasia sε bukali] vinblad n. αµπελόϕυλλο, το [tǤ ambεlǤfilǤ] # κληµατόϕυλλο, το [tǤ klimatǤfilǤ] / fylte vinblad ντολµαδάκια, τα [ta dǤlmaðakia] # γιαπράκια, τα [ta japrakia] vinbladrulade m. ντολµάς, ο [Ǥ dǤlmas] # (pl.) ντολµάδες [dǤlmaðεs] # ντολµαδάκια [dǤlmaðakia] vinbonde m. (vingdyrker) αµπελάς, ο [Ǥ ambεlas] # αµπελοκαλλιεργητής, ο [Ǥ ambεlǤkaliεrjitis] # αµπελουργός, ο [Ǥ ambεlurDžǤs] vind m. αέρας, ο [Ǥ aεras] # (pl.) αερίδες [aεriðεs] # (luft, vind) αγέρας, ο [Ǥ ajεras] # άνεµος, ο [Ǥ anεmǤs] # (sval vind) αεράκι, το [tǤ aεraki] # (svak vind, bris) αύρα, η [i avra] # ανάλαϕρο αεράκι [analafrǤ aεraki] / den svake vinden lekte med bladene η αύρα έπαιζε µε τα ϕύλλα [i avra εpεzε mε ta fila] / det er veldig mye vind i dag έχει πολύ αέρα σήµερα [εçi pǤli aεra simεra] / en bitende vind αέρας που ξυρίζει [aεras pu ksirizi] / en dag med mye vind µέρα µε αέρα [mεra mε aεra] / en tørr, iskald vind ξεροβόρι, το [tǤ ksεrǤvǤri] / finne ut hvilken vei 8 vinden blåser (vurdere situasjonen, avvente utvilkinga) βολιδοσκοπώ την κατάσταση [vǤliðǤskǤpǤ tiŋ gatastasi] / gunstig vind (god bør) ούριος άνεµος [uriǤs anεmǤs] : gunstige vinder ευνοϊκοί άνεµοι [εvnǤïki anεmi] / ha vind i seilene (være i full gang, oppleve/ha nådd et høydepunkt i livet) είµαι στο αποκορύϕωµά µου [imε stǤ apǤkǤrifǤma mu] # (være i framgang, være på vei opp(over) είµαι σε άνοδο [imε sε anǤðǤ] : vår bevegelse/våre idéer har vind i seilene το κίνηµά µας /οι ιδέες µας είναι σε άνοδο [tǤ kinima mas/i iðεεz mas inε sε anǤðǤ] / omskiftelige vinder (skiftende, lunefulle vinder) ευµετάβλητοι άνεµοι [εvmεtavliti anεmi] / sterk vind (bitende vind) άγριος αέρας [aDžriǤs aεras] : det blåste en sterk vind (det blåste kraftig) ϕυσούσε δυνατός αέρας [fisusε ðinatǤs aεras] / svak vind (bris) ασθενής άνεµος [asϑεnis anεmǤs] / sørvestlig vind (fra Libanon) (varmluft fra sørvest) λίβας, ο [Ǥ livas] / turbulente vinder (stormfullt vær) βίαιοι άνεµοι [viεi anεmi] / variabel vind (skiftende bris) άστατος αέρας [astatǤs aεras] / vind fra nordøst γραίγος, ο [Ǥ DžrεDžǤs] / vind fra nord-nordøst γραιγοτραµουντάνα, η [i DžrεDžǤtramundana] / vind fra sørvest γαρµπής, ο [Ǥ Džarbis] / vind fra øst-nordøst γραιγολεβάντης, ο [Ǥ DžrεDžǤlεvandis] / vinden avtok ο αέρας έκοψε [Ǥ aεras εkǤpsε] / vinden blåste av han hatten (vinden tok hatten hans) του πήρε ο αέρας το καπέλο [tu pirε Ǥ aεras tǤ kapεlǤ] : vinden blåste av meg hatten ο αέρας πήρε το καπέλο µου/µου άρπαξε το καπέλο [Ǥ aεraz pirε tǤ kapεlǤ mu/mu arpaksε tǤ kapεlǤ] / vinden blåste ned mange trær i natt ο αέρας έρριξε πολλά δέντρα απόψε [Ǥ aεras εriksε pǤla ðεndra apǤpsε] / vinden blåste taket av huset ο αέρας πήρε τη στέγη [Ǥ aεras pirε ti stεji] / vinden jagde skyene på flukt (vinden oppløste/spredte skyene) ο άνεµος διέλυσε τα σύννεϕα [Ǥ anεmǤz ðjεlisε ta sinεfa] / vinden løyet av ο άνεµος κόπασε [Ǥ anεmǤs kǤpasε] / vinden rufset opp/bustet til håret mitt µ' αναµάλλιασε ο αέρας [manamaljasε Ǥ aεras] / vinden stilnet (vinden løyet) ο αέρας έπεσε [Ǥ aεras εpεsε] / vinden økte på ο αέρας δυνάµωσε [Ǥ aεraz ðinamǤsε] / årlig vind (etesiske vinder, srl. om tørr, nordvestlig vind som blåser om sommeren i det østlige Middedlhav) ετησίες, οι [i εtisiεs] # µελτέµι, το [tǤ mεltεmi] vinddrag n. (trekk, luftning) ρεύµα αέρος, το [tǤ rεvma aεrǤs] vinddreining f.m. (overf. omslag) αντιστροϕή, η [i andistrǤfi] vinde f.m. (garnvinde, spole, snelle) άτρακτος, η [i atraktǤs] # έλικτρο, το [tǤ εliktrǤ] # (vinsj, gangspill, paternosterverk) µαγκάνι, το [tǤ maŋgani] vinde v. (vikle (tråd) på snelle, vinde opp på spole, snelle inn (et snøre)) καρουλιάζω [karuljazǤ] vindebru f. (vindebro) κινητή γέϕυρα, h [i kiniti jεfira] vindel m. (slyngplante i slekten Convolvulus) κισσάµπελος, ο [Ǥ kisambεlǤs] # (dagl.) σµιλάκι, το [tǤ smilaki] vindeltrapp f.m. ελικοειδής σκάλα, η [i εlikǤiðis skala] vindistrikt n. οινοπαραγωγός περιοχή, η [i inǤparaDžǤDžǤs pεriǤçi] vindyrker m. (vinbonde) οινοπαραγωγός, ο [Ǥ inǤparaDžǤDžǤs] vindharpe f.m. (eolsharpe) αιολική άρπα, η [i εǤliki arpa] vindjakke f.m. (varm jakke) µπλουζόν, το [tǤ bluzǤn] # (med strikk eller snøre i livet) 9 µπουϕάν, το [tǤ bufan] vindkast n. ριπή ανέµου, η [i ripi anεmu] / vindkast som fører med seg sand (sandgov) αµµοριπή, η [i amǤripi] vindkraft f.m. δύναµη του αέρα, η [i ðinami tu aεra] vindmølle f.m. ανεµόµυλος, ο [Ǥ anεmǤmilǤs] vindmøllearm m. (armen som møllevingen er festet på) µπράτσο ανεµόµυλου, το [tǤ bratsǤ anεmǤmilu] vindmåler m. (meteor. anemograf , person som foretar måling og registrering av vindstyrke) ανεµογράϕος, ο [Ǥ anεmǤDžrafǤs] # (apparat som måler vindstyrke, anemometer) ανεµόµετρο(ν), το [tǤ anεmǤmεtrǤ(n)] vindmåling m. (meteor. anemografi) ανεµογραϕία, ο [Ǥ anεmǤDžrafia] vindmålings- (anemografisk) ανεµογραϕικός, ο [Ǥ anεmǤDžrafikǤs] vindranker m. (vanedranker) κρασοπατέρας, ο [Ǥ krasǤpatεras] # οινοπότης, ο [Ǥ inǤpǤtis] vindretning m. διεύθυνση του ανέµου, η [i ðjεfϑinsi tu anεmu] vindrikking f.m. (beruselse) οινοποσία, η [i inǤpǤsia] vindrue f.m. σταϕύλι, το [tǤ stafili] # (pl.) σταϕύλια, τα [ta stafilia] vindruehøsting f.m. τρύγος, ο [Ǥ triDžǤs] / avslutte vindruehøstinga αποτρυγώ [apǤtriDžǤ] vindskie f.m. (arkit.: kantskie på gavl, også: vindski) παρυϕή αετώµατος, η [i parifi aεtǤmatǤs] vindskjerm m. ανεµοϕράχτης, ο [Ǥ anεmǤfraΧtis] vindstille f. (stille, stille vær) κάλµα, η [i kalma] # (havblik) µπονάτσα, η [i bǤnatsa] # µπουνάτσα, η [i bunatsa] vindstille adj. ανάερος [anaεrǤs] vindstyrke m. ένταση ανέµου, η [i εndasi anεmu] vindu n. παράθυρο, το [tǤ paraϑirǤ] # (butikkvindu, utstillingsvindu) βιτρίνα, η [i vitrina] / den i vinduet (butikkvinduet) εκείνο στη βιτρίνα [εkinǤ sti vitrina] / dører og vinduer med karmer (evt. bare karmene, åpning i veggen) κούϕωµα, το [tǤ kufǤma] : hvor mye vil dører og vinduer komme på? πόσο θα κοστίσουν τα κουϕώµατα; [pǤsǤ ϑa kǤstisun ta kufǤmata] / er det i orden at jeg lukker/åpner vinduet? µπορώ να κλείσω/ανοίξω το παράθυρο; [bǤrǤ na klisǤ/aniksǤ tǤ paraϑirǤ] / et fremmedspråk er et vindu mot verden µια ξένη γλώσσα είναι παράθυρο στον κόσµο [mja ksεni DžlǤsa inε paraϑirǤ stǤŋ gǤzmǤ] / halvsirkelformet (tak)vindu (vindu over dør e.a. åpning) ηµικυκλικός ϕεγγίτης, ο [imikiklikǤs fεŋgitis] / han kom seg inn gjennom vinduet µπήκε από το παράθυρο [bikε apǤ tǤ paraϑirǤ] / jeg liker den i vinduet (jeg syns den i vinduet ser bra ut) µου αρέσει αυτό στη βιτρίνα [mu arεsi aftǤ sti vitrina] / se ut av/gjennom vinduet κοιτάζω έξω από το παράθυρο [kitazǤ εksǤ apǤ tǤ paraϑirǤ] # κοιτάζω από το παράθυρο (προς τα έξω) [kitazǤ apǤ tǤ paraϑirǤ (prǤs ta εksǤ)] vindusdekorasjon m. έργα βιτρίνας [εrDža vitrinas] # διακόσµηση βιτρίνας, η [i ðiakǤzmisi vitrinas] vindusdekoratør m. διακοσµητής βιτρίνας, ο [Ǥ ðiakǤzmitiz vitrinas] # (f.) διακοσµητήτρια βιτρίνας, η [i ðiakǤzmititria vitrinas] vindusglass n. γυάλι βιτρίνας, το [tǤ jali vitrinas] # γυάλι παράθυρου, το [tǤ jali paraϑiru] 10 vinduslem m. (vindusskodde) παραθυρόϕυλλο, το [tǤ paraϑirǤfilǤ] vinduspost m. κολόνα παραθυριού, η [i kǤlǤna paraϑiriu] vindusrute f.m. (glassrute) τζάµι, το [dzami] / doggete vindusruter fordi en har pustet på dem τζάµια θολά από τις αναπνοές [dzamia ϑǤla apǤ tis anapnǤεs] vindusskodde m. (vinduslem) παντζούρι, το [tǤ pandzuri] # παραθυρόϕυλλο, το [tǤ paraϑirǤfilǤ] # εξώϕυλλο (παράθυρου), το [tǤ εksǤfilǤ (paraϑiru)] / morgenlyset smøg seg inn gjennom vindusskoddene το πρωϊνό ϕως γλιστρούσε µέσα από τα παντζούρια [tǤ prǤïnǤ fǤz Džlistrusε mεsa apǤ ta pandzuria] / vindusskodder med hengsler (hengslede vindusskodder) εξώϕυλλα µε κλάπες [εksǤfila mε klapεs] vindusvisker m. (υαλο)καθαριστήρας, ο [Ǥ (jalǤ)kaϑaristiras] vindusviskerblad n. λάστιχα υαλοκαθαριστήρα [lastiΧa jalǤkaϑaristira] vindyrker m. (vinbonde) αµπελάς, ο [Ǥ ambεlas] # αµπελοκαλλιεργητής, ο [Ǥ ambεlǤkaliεrjitis] # αµπελουργός, ο [Ǥ ambεlurDžǤs] vindyrking f.m. αµπελοκαλλιέργεια, η [i ambεlǤkaljεrjia] # αµπελοκοµία, η [i ambεlǤkǤmia] # αµπελουργία, η [i ambεlurjia] vindyrkings- αµπελουργικός [ambεlurjikǤs] vinekspert m. (ønolog) οινολόγος, ο [Ǥ inǤlǤDžǤs] vinfat n. (vinkagge, vintønne) βαρέλι κρασί, το [tǤ varεli krasi] # κρασοβάρελο, το [tǤ krasǤvarεlǤ] # βαγένι, το [tǤ vajεni] vinfest m. (vinfestival) γιορτή του κρασιού, η [i jiǤrti tu krasiu] vinforretning m. (vinhandel, vinstue, kro) κρασοπουλειό, το [tǤ krasǤpuliǤ] ving m. (i fotball o. l.: ytreløper) εξτρέµ, ο [Ǥ εkstrεm] vinge m. ϕτερούγα, η [i ftεruDža] # πτερούγα η [i ptεruDža] / ta noen under sine beskyttende vinger αναλαµβάνω κάποιον υπό την προστασία µου [analamvanǤ kapiǤn ipǤ tim brǤstasia mu] / utstyrt med vinger που έχει ϕτερούγα (ϕτερούγες) [pu εçi ftεruDža (ftεrujεs)] # πτερυγιοϕόρος [ptεrijǤfǤrǤs] / ørna slo med vingene og flakset bort ο αετός κούνησε τα ϕτερά του κι έϕυγε [Ǥ aεtǤs kunisε ta ftεra tu ki εfijε] vingeklippe v. (også overf. vingestekke) κόβω τα ϕτερά [kǤvǤ ta ftεra] / vingeklippe en fugl/noen κόβω τα ϕτερά ενός πουλιού/κάποιου [kǤvǤ ta ftεra εnǤs pulju/kapiu] vingeløs adj. (ornit.)(uten vinger) άπτερος [aptrεrǤs] vingespenn n. (avstanden mellom vingespissene på en fugl) άνοιγµα των ϕτερών ενός πουλιού, το [tǤ aniDžma tǤn ftεrǤn εnǤs pulju] vingestekke v. se vingeklippe vinglass n. κρασοπότηρο, το [tǤ krasǤpǤtirǤ] vingle v. (nøle, svinge, vakle, tvile) αµϕιρρεπώ* [amfirεpǤ] # αµϕιταλαντεύοµαι [amfitalandεvǤmε] # επαµϕοτερίζω [εpamfǤtεrizǤ] # κουνιέµαι [kunjεmε] # (gå tilbake, trekke seg tilbake, vike tilbake, vakle) πλαινδροµώ [palinðrǤmǤ] # (vakle, nøle, snakke seg bort fra noe, overf. ro) κλωθογυρίζω [klǤϑǤjirizǤ] # (vakle, pendle, svinge, bølge) κυµαίνοµαι [kimεnǤmε] / slutt å vingle, og si ja eller nei! πάψε να κλωθογυρίζεις και πες ναι ή όχι [papsε na klǤϑǤjirizis kε pεz nε i Ǥçi] / vingle/vakle/ svinge fra side til side κουνώ από πλευρό σε πλευρό [kunǤ apǤ plεvrǤ stǤ plεvrǤ] / vingle av gårde på en sykkel κουνιέµαι πάνω σ' ένα ποδήλατο [kunjεmε panǤ sεna 11 pǤðilatǤ] / vingle mellom to framgangsmåter κυµαίνοµαι σε δυο τρόπους ενέργειας [kimεnǤmε sε ðjǤ trǤpus εnεrjias] / vingle mellom to meninger επαµϕοτερίζω µεταξύ δύο γνωµών [εpamfǤtεrizǤ mεtaksi ðiǤ DžnǤmǤn] # κυµαίνοµαι σε δυο γνώµες [kimεnǤmε sε ðjǤ DžnǤmεs] vinglete adj. (ubesluttsom) αλλοπροσάλλος [alǤprǤsalǤs] # (tvilrådig, nølende, ubesluttsom) διστακτικός [ðistaktikǤs] # δισταχτικός [ðistaΧtikǤs] / vinglete person (værhane, opportunist) καιροσκόπος, ο/η [Ǥ/i kεrǤskǤpǤs] vingling f. (vakling, nøling) αµϕιταλάντευση, η [i amfitalandεfsi] # διστακτικότητα, η [i ðistaktikǤtita] # δισταχτικότητα, η [i ðistaΧtikǤtita] # επαµϕοτερισµός, ο [Ǥ εpamfǤtεrizmǤs] # (vakling, ubesluttssomhet) ήξεις−αϕήξεις* [iksis-afiksis] # κλωθογύρισµα, το [tǤ klǤϑǤjirizma] / hold opp med vinglinga! άσε τα ήξεις− αϕήξεις* [asε ta iksis-afiksis] vingløgg m. (vintoddy, varm (krydret) vin) καυτό κρασί (µε µπαχαρικά) [kaftǤ krasi (mε baΧarika)] vingsersjant m. (befalingsmann i luftforsvaret) επισµηνίας, ο [Ǥ εpizminias] vingrossist m. (vinhandler) κρασέµπορος, ο [Ǥ krasεmbǤrǤs] vingård m. αµπέλι, το [tǤ ambεli] # αµπελώνας, ο [Ǥ ambεlǤnas] / en liten vingård µια άκρη αµπέλι [mja akri ambεli] vingårds- αµελίσιος [amεlisiǤs] vingårdseier m. αµπελάς, ο [Ǥ ambεlas] vingårdssøndag m. (tidl. søndag septuagesima = den syttiende (dag), dvs. niende søndag før påske, på gresk ”den fortaptes søndag”) Κυριακή του άσωτου [kiriaki tu asǤtu] vinhandler m. (vingrossist) κρασέµπορος, ο [Ǥ krasεmbǤrǤs] # οινοπώλης, ο [Ǥ inǤpǤlis] vinhøst m. (innhøstede druer) αποστάϕυλα, τα [ta apǤstafila] vink n. (antydning) σπόντα, η [i spǤnda] # (nikk) νεύµα, το [tǤ nεvma] # (håndbevegelse) ένα κούνηµα του χεριού [εna kunima tu çεriu] / gi et vink/hint (komme med/la falle en bemerkning) πετώ µια κουβέντα [pεtǤ mja kuvεnda] vinkagge n.(vinfat) βαρέλι κρασί, το [tǤ varεli krasi] # κρασοβάρελο, το [tǤ krasǤvarεlǤ] vinkaraffel m. (vindekanter) κρασοκανάτα, η [i krasǤkanata] vinkart n. κατάλογος κρασιών, ο [Ǥ katalǤDžǤs krasiǤn] vinke v. (gjøre tegn, nikke ) γνεύω [DžnεvǤ] # γνέϕω [DžnεfǤ] # (gi tegn, blunke, nikke) κάνω νεύµα (µε το χέρι/µε το µάτι/µε το κεϕάλι) [kanǤ nεvma (mε tǤ çεri/mε tǤ mati/ mε tǤ kεfali)] # κάνω νόηµα [kanǤ nǤima] # γνέϕω [DžnεfǤ] # (vinke (med hånda)) κουνώ (το χέρι) [kunǤ (tǤ çεri)] / de vinket til oss med lommetørklene sine µας κουνούσαν τα µαντήλια τους [mas kunusan ta mandilja tus] / han vinket adjø/farvel til oss µας αποχαιρέτησε µ' ένα κούνηµα του χεριού [mas apǤçεrεtisε mεna kunima tu çεriu] / han vinket dem til side τους παραµέρισε µ' ένα κίνηµα του χεριού [tus paramεrisε mεna kinima tu çεriu] han vinket meg bort/inn/ut/videre µου έγνεψε ν' αποµακρυνθώ/να µπω/να βγω/να προχωρήσω [mu εDžnεpsε napǤmakrinϑǤ/na bǤ/na vDžǤ/na prǤΧǤrisǤ] : han vinket meg inn/ut µου έκανε νόηµα να µπω/να βγω [mu εkanε nǤima na bǤ/na vDžǤ] : politimannen vinket meg inn/videre ο αστυϕύλακας µου 'κανε νεύµα να σταµατήσω/να προχωρήσω [Ǥ 12 astifilakaz mu kanε nεvma na stamatisǤ/na prǤΧǤrisǤ] : politimannen vinket oss inn (politimannen gjorde tegn til oss om å stoppe) ο αστυϕύλακας µας έγνεψε να σταµατήσουµε [Ǥ astifilakaz mas εDžnεpsε na stamatisumε] / han vinket til meg (som en hilsen) µε χαιρέτισε κουνώντας το χέρι [mε çεrεtisε kunǤndas tǤ çεri] / vinke med κυµατίζω [kimatizǤ] : alle vinket med lommetørkler όλοι κυµατίζαν µαντήλια [Ǥli kimatizan mandilja] vinkel m. γωνία, η [i DžǤnia] # (lys, synsvinkel) πρίσµα, το [tǤ prizma] / en butt vinkel αµβλεία γονία [amvlia DžǤnia] / en rett vinkel όρθη γωνία [Ǥrϑi DžǤnia] / en spiss vinkel οξεία γωνία [Ǥksia DžǤnia] / en trettigraders vinkel (en vinkel på 30o) γωνία 30 µοιρών [DžǤnia trianda mirǤn] / hvis du ser det fra denne vinkelen... αν το δεις µε αυτό το πρίσµα [an tǤ ðiz mε aftǤ tǤ prizma] / med/i en vinkel på 30o υπό γωνία 30 µοιρών [ipǤ DžǤnia trianda mirǤn] vinkel- (som har vinkler, hjørner el. kanter) γωνιώδης [DžǤnjǤðis] # (vinkelformet vinkel-) γωνιακός [DžǤniakǤs] vinkelavstand m. (mat.) γωνιακή απόσταση, η [i DžǤniaki apǤstasi] vinkeformet adj. (som har vinkler el. hjørner) γωνιώδης [DžǤnjǤðis] # γωνιοειδής [DžǤniǤiðis] / vinkelformet støtte (hylleknekt, konsoll, brakett) γωνιόστυλος, ο [Ǥ DžǤnjǤstilǤs] vinkelhake m. (vinkellinjal) γωνία, η [i DžǤnia] # κανόνας (σχεδιασµού), ο [Ǥ kanǤnas (sçεðiazmu)] vinkeljern n. σιδερογωνιά, η [i siðεrǤDžǤnja] vinkelmåler m. (gradmåler, transportør) γνώµονας, ο [Ǥ DžnǤmǤnas] # γωνιογράϕος, ο [Ǥ DžǤniǤDžrafǤs] # (goniometer) γωνιόµετρο, το [tǤ DžǤnjǤmεtrǤ] vinkelmåling m. (goniometri) γωνιοµετρία, η [i DžǤniǤmεtria] vinkelrett adj. ορθογώνιος [ǤrϑǤDžǤniǤs] / vinkelrett på σε όρθη γωνία µε/προς [sε Ǥrϑi DžǤnia sε/prǤs] vinking f.m. (signalisering, nikking, blunking) γνέψιµο, το [tǤ DžnεpsimǤ] vinkjeller m. κάβα, η [i kava] # κελάρι κρασιού, το [tǤ kεlari krasiu] # (vinkneipe) κατώ(γ)ει, το [tǤ katǤ(j)i] # (et vinlager) ϕιαλοθήκη οιναποθήκης [fialǤϑiki inapǤϑikis] # αποθήκη κρασιών [apǤϑiki krasiǤn] vinkjenner m. (vinekspert) ειδικός στα κρασιά, ο [Ǥ iðikǤs sta krasia] / jeg er ingen vinkjenner δεν είµαι ειδικός στα κρασιά [ðεn imε iðikǤs sta krasia] vinkle v. (bringe i vinkel, gjøre rettvinklet) γωνιάζω [DžǤnjazǤ] vinkling f.m. (vatring, nivellering) γώνιασµα, το [tǤ DžǤniazma] vinkneipe f.m. (vinkjeller) κατώ(γ)ει, το [tǤ katǤ(j)i] # κάβα, η [i kava] # (vinutsalg, vinforretning, kro) κρασοπουλείο, το [tǤ krasǤpuliǤ] vinlegger m. οινοποιός, ο [Ǥ inǤpiǤs] vinlegging f.m. οινοποιΐα, η [i inǤpiia] # οινοποίηση, η [i inǤpiisi] vinlære f.m. (ønologi) οινολογία, η [i inǤlǤjia] vinne v. (oppnå, seire, tjene, stikke av med) κερδίζω [kεrðizǤ] # (seire, beseire) νικώ [nikǤ] # (oppnå, ta hjem, tilkjempe seg) κατάγω* [kataDžǤ] # (få, oppnå) αποκτώ [apǤktǤ] # αποχτώ [apǤΧtǤ] # (høste, innkassere) (δρέπω* [ðrεpǤ] # (innta, erobre, bemektige seg) εκπορθώ [εkpǤrϑǤ] # κατακτώ [kataktǤ] # καταχτώ [kataΧtǤ] # (gå av med 13 seieren, gå seirende ut av) επικρατώ [εpikratǤ] / arbeiderpartiet vant valget /var valgets seierherre στις εκλογές επικράτησε το Εργατικό Κόµµα [stis εklǤjεs εpikratisε tǤ εrDžatikǤ kǤma] / de beste vant til slutt νίκησαν τελικά οι καλύτεροι [nikisan tεlika i kalitεri] / de vant på grunn av sin tallmessige overlegenhet κέρδισαν λόγω της αριθµητικής τους υπεροχής [kεrðisan lǤDžǤ tis ariϑmitikis tus ipεrǤçis] / det å vinne verdenscupen er en vrien/vanskelig sak η κατάκτηση του παγκόσµιου κυπέλλου είναι ζορική υπόθεση [i kataktisi tu paŋgǤzmiu kipεlu inε zǤriki ipǤϑεsi] / han vant alle fem kampene veldig lett κέρδισε πολύ εύκολα και τους πέντε αγώνες [kεrðisε pǤli εfkǤla kε tus pεndε aDžǤnεs] / jeg vant førstepremie κέρδισα το πρώτο βραβείο [kεrðisa tǤ prǤtǤ vraviǤ] / laget vårt vant/gikk av med seieren i går επικράτησε η οµάδα µας χτες [εpikratisε i Ǥmaða mas Χtεs] / vi kommer til å vinne! θα νικήσουµε! [ϑa nikisumε] / vinne anerkjenelse (få vite hva en duger til) αναγνωρίζοµαι (για την αξία µου) [anaDžnǤrizǤmε (ja tin aksia mu)] : han vant anerkjennelse først etter sin femte symfoni/etter sin død αναγνωρίστηκε µόνον µετά την πέµπτη του συµϕωνία/µετά θάνατο [anaDžnǤristikε mǤnǤn mεta tim bεmti tu simfǤnia/mεta ϑanatǤ] / vinne berømmelse κερδίζω ϕήµη [kεrðizǤ fimi] / vinne en formue κερδίζω περιουσία [kεrðizǤ pεriusia] / vinne en knusende seier over noen (- i konkurranse eller debatt) κάνω κάποιον κουρέλι [kanǤ kapiǤn kurεli] # κουρελιάζω κάποιον (σε αγώνα ή συζήτηση) [kurεljazǤ kapiǤn (sε aDžǤna i sizitisi)] / vinne en krig κερδίζω ένα πόλεµο [kεrðizǤ εna pǤlεmǤ] / vinne en pris for noe παίρνω αριστείο για κάτι [pεrnǤ aristiǤ ja kati] : vinne en pris for god oppførsel/for høvisk framferd κερδίζω βραβείο καλής διαγωγής [kεrðizǤ vraviǤ kaliz ðiaDžǤjis] / vinne en seier κατάγω νίκη [kataDžǤ niki] / vinne et slag (seire i et slag) κερδίζω µια µαχή [kεrðizǤ mja maçi] / vinne et spill κερδίζω ένα παιχνίδι [kεrðizǤ εna pεΧniði] / vinne fram (vinne tilslutning, gå av med seiren) επικρατώ [εpikratǤ] : til slutt vant hans syn fram τελικά επικράτησε η άποψή του [tεlika εpikratisε i apǤpsi tu] / vinne førstepremien i lotteriet κερδίζω τον πρώτο αριθµό/λαχνό του λαχείου [kεrðizǤ tǤm prǤtǤ ariϑmǤ/laΧnǤ tu laçiu] : jeg vant førstepremien/den høgste gevinsten κέρδισα τον πρώτο λαχνώ [kεrðisa tǤm prǤtǤ laΧnǤ] / vinne gehør (hos) (nå inn (hos) διαπεραιώνοµαι [ðiapεrεǤnǤmε] # γίνοµαι κατανοητός [jinǤmε katanǤitǤs] / vinne høyde (stige) ανυψώνω [anipsǤnǤ] : flyet begynte å vinne høyde (flyet begynte å stige) το αεροπλάνο άρχισε ν' ανυψώνεται [tǤ aεrǤplanǤ arçisε nanipsǤnεtε] / vinne gehør for noe (nå fram med noe, gjøre noe forstått) κάνω κάτι κατανοητό [kanǤ kati katanǤitǤ] / vinne igjen/på nytt/en gang til ξανακερδίζω [ksanakεrðizǤ] / vinne kampen κερδίζω τον αγώνα [kεrðizǤ tǤn aDžǤna] : han vant kampen lett/med letthet/så lett som bare det κέρδισε τον αγώνα µε µεγάλη ευκολία [kεrðisε tǤn aDžǤna mε mεDžali εfkǤlia] / vinne lett/med bind for øynene νικώ πολύ εύκολα/µε κλειστά µάτια [nikǤ pǤli εfkǤla/mε klista matja] / vinne løpet κερδίζω την κούρσα [kεrðizǤ tiŋ gursa] / vinne klart (være den ubestridte vinner) νικώ καθαρά [nikǤ kaϑara] / (i hesteveddeløp) vinne med en nese κερδίζω βραχεία κεϕαλή [kεrðizǤ vraçia kεfali] / vinne med stort flertall (vinne overlegent) κερδίζω µε επιβλητική πλειοψηϕία [kεrðizǤ mε εpivlitiki pliǤpsifia] / vinne 14 noens gunst (få noens anerkjennelse) κερδίζω την εύνοια κάποιου [kεrðizǤ tin εvnia kapiu] / vinne noens tillit αποκτώ την εµπιστοσύνη κάποιου [apǤktǤ tin εmbistǤsini kapiu] / vinne noens fortrolighet/gunst (innynde seg hos) αποσπώ την εµπιστοσύνη/την εύνοια κάποιου [apǤspǤ tin εmbistǤsini/tin εvnia kapiu] : litt etter litt vant han hennes fortrolighet/gunst σιγά−σιγά της απόσπασε την εµπιστοσύνη/ την εύνοιά της [siDža-siDža tis apǤspasε tin εmbistǤsini/tin εvnia tis] / vinne noens hjerte κατακτώ την καρδιά κάποιου [kataktǤ tin karðja kapiu] : til slutt vant han hennes hjerte τελικά εκπόρθησε την καρδιά της [tεlika εkpǤrϑisε tiŋ karðja tis] / vinne noens tillit κερδίζω την εµπιστοσύνη κάποιου [kεrðizǤ tin εmbistǤsini kapiu] / vinne noens vennskap κατακτώ/κερδίζω τη ϕιλία κάποιου [kataktǤ ti filia kapiu] / vinne over (om innsats, prestasjon, etc.: overgå, overtreffe, forbigå, slå) ξεπερνώ [ksεpεrnǤ] # υπερέχω [ipεrεΧǤ] / vinne penger (på spill) κερδίζω χρήµατα (σε τυχερά παιχνήδια) [kεrðizǤ Χrimata (sε tiçεra pεΧniðia)] / vinne på målstreken νικώ (πάνω) στο νήµα [nikǤ panǤ stǤ nima] / vinne på poeng νικώ στα σηµεία [nikǤ sta simia] / vinne seire δρέπω νίκες [ðrεpǤ nikεs] / vinne slaget (vinne kampen, gå av med seieren) κερδίζω τη µάχη [kεrðizǤ ti maçi] / vinne store triumfer κατάγω µεγάλους θριάµβους [kataDžǤ mεDžalus ϑriamvus] / vinne suverent (slå (noen) ned i støvlene) κάνω κόσκινο (κάποιον) [kanǤ kǤskinǤ kapiǤ] / vinne terreng (gjøre framskritt, skyte fart) κατακτώ/κερδίζω έδαϕος [kataktǤ/kεrðizǤ εðafǤs] / vinne tid (spare tid) κερδίζω χρόνο [kεrðizǤ ΧrǤnǤ] # κάνω οικονοµία χρόνου [kanǤ ikǤnǤmia ΧrǤnu] / vinne tilbake det en har tapt (få dekt/erstattet sine tap) καλκύπτω τις ζηµιές µου [kaliptǤ tiz zimjεz mu] / vinne udødelig ære/evig berømmelse κερδίζω αθάνατη δόξα [kεrðizǤ aϑanati ðǤksa] vinnende adj. (sympatisk, tiltalende) συµπαθήτικος [simbaϑitikǤs] # αρεστός [arεstǤs] # ελκυστικός [εlkistikǤs] # επαγωγηκός [εpaDžǤjikǤs] / ha et vinnende vesen (være sympatisk) έχω επαγωγηκοί τρόποι [εΧǤ εpaDžǤjiki trǤpi] vinner m. (seierherre) νικητής, ο [Ǥ nikitis] # f. νικήτρια, η [i nikitria] / komme ut som/framstå som vinner (gå seirende ut av kampen) βγαίνω/αναδεικνύοµαι νικητής [vjεnǤ/anaðikniǤmε niktis] / plukke ut vinneren (også overf. spille på riktig hest) διαλέγω το νικητή [ðialεDžǤ tǤ nikiti] / vinnere og tapere νικητές και ηττηµένοι [nikitεs kε itimεni] / være den ubestridte vinner (vinne klart) νικώ καθαρά [nikǤ kaϑara] vinningskonto m. λογαρυασµός κερδών, ο [Ǥ lǤDžariazmǤs kεrðǤn] / se taps-og vinningskonto vinpimping f.m. (tett vindrikking) γεννεαία οινοποσία, η [i jεnεa inǤpǤsia] vinpresse f. ληνός, ο [Ǥ linǤs] # πατητήρι, το [tǤ patitiri] vinranke f.m. κλήµα, το [tǤ klima] # αµπελόκληµα, το [tǤ ambεlǤklima] # κληµαταριά, η [i klimataria] # (også: grein el. stengel på vinranke) αµπελόβεργα, η [i ambεlǤvεrDža] / beplantet el. bevokst med vinranker αµπελόϕυτος [ambεlǤfitǤs] / vinranker (som er) angrepet av sykdom κλήµατα προσβληµένα από ασθένεια [klimata prǤzvlimεna apǤ asϑεnia] vinsj m. (talje, vinde, gangspill) ανυψωτήρας, ο [Ǥ anipsǤtiras] # βαρούλκο, το [tǤ varulkǤ] 15 # βίντσι, το [tǤ vindzi] # µαγκάνι, το [tǤ maŋgani] # παλάγκο, το [tǤ palaŋgǤ] / heise opp noe med vinsj (vinsje noe) ανεβάζω κάτι µε παλάγκο [anεvazǤ kati mε palaŋgǤ] vinsmaker m. (prøvesmaker) δοκιµαστής, ο [Ǥ ðǤkimastis] vinstein m. (kjemi)(rå vinstein som avsettes i vintønner) σκωρία, η [i skǤria] # λιθώδης τρύξ, ο [Ǥ liϑǤðis triks] # (dagl.) ״πουρί״, το [tǤ puri] vinstokk m. (vinranke) κλήµα, το [tǤ klima] # κούρβουλο, το [tǤ kurvulǤ] vinstue f.m. (folk. vertshus, bar) καπηλειό, το [tǤ kapiljǤ] vinter m. χειµώνας, ο [Ǥ çimǤnas] / en streng vinter (”fimbulvinter”) βαρυχειµωνιά, η [i variçimǤnja] / hvordan har dere hatt det i vinter? πώς περάσατε το χειµώνα; [pǤs pεrasatε tǤ çimǤna] / midt på vinteren στην καρδιά του χειµώνα [stiŋ kardja tu çimǤna] : midt på kaldeste vinteren µεσ' το καταχείµωνο [mεs tǤ kataçimǤnǤ] / nå kommer vineteren (nå blir det vinter) έρχεται χειµώνας [εrçεtε çimǤnas] / nå kommer vinteren for alvor άρχισε για καλά ο χειµώνας [arçisε ja kala Ǥ çimǤnas] / om vinteren/i vinter το χειµώνα [tǤ çimǤna] # (i løpet av vinteren) κατά τη διάρκεια του χειµώνα [kata ti ðjarkia tu çimǤna] / tidlig på vinteren στις αρχές του χειµώνα [stis arçεs tu çimǤna] / til vinteren (i vinter) το χειµώνα [tǤ çimǤna] / vinteren som nærmet seg ο επερχόµενος χειµώνας [Ǥ εpεrΧǤmεnǤs çimǤnas] / vinterens ankomst (vinterens komme) η είσοδς /έϕοδος του χειµώνα [i isǤðǤs/εfǤðǤs tu çimǤna] / vinterens strenghet (vinterens kuldeperioder) οι παγωνιές του χειµώνα [i paDžǤnjεs tu çimǤna] vinter- χειµωνιάτικος [çimǤnjatikǤs] # (vinterlig) χειµερινός [çimεrinǤs] vinterdag m. ηµέρα του χειµώνα, η [i imεra tu çimǤna] / (i løpet av) de første vinterdagene στις πρότες µέρες του χειµώνα [stis prǤtεz mεres tu çimǤna] vinterdvale m. (overvintring) διαχείµαση, η [i ðiaçimasi] # παραχείµασµα, το [tǤ paraçimazma] # (vintersøvn) χειµερία νάρκη, η [i çimεria narki] # χειµερινή νάρκη, η [i çimεrini narki] / gå/ligge i vinterdvale πέϕτω/είµαι σε χειµερινή/ χειµερία νάρκη [pεftǤ/imε sε çimεrini/çimεria narki] vinterfrakk m. χλαίνη, η [i Χlεni] # (kappe, ytterfrakk) επανωϕόρι, το [tǤ εpanǤfǤri] vinterklær n.pl. χειµερινός ιµατισµός, ο [Ǥ çimεrinǤs imatizmǤs] / vinterklær av ull τα µάλλινα του χειµώνα [ta malina tu çimǤna] vinterlig adj. χειµερινός [çimεrinǤs] vintermorgen m. χειµωνιάτικο πρωϊνό, το [tǤ çimǤnjatikǤ prǤïnǤ] / en råkald vintermorgen ένα κρύο και υγρό χειµωνιάτικο πρωϊνό [εna kriǤ kε iDžrǤ çimǤnjatikǤ prǤïnǤ] vinterstokkrose f.m. (bot. Alcea rosea) δεντροµολόχα, η [i ðεndrǤmǤlǤΧa] vintønne f. (vinkagge, vinanker) βαρέλι κρασί, το [tǤ varεli krasi] # κρασοβάρελο, το [tǤ krasǤvarεlǤ] # βαγένι, το [tǤ vajεni] vinutsalg n. οινοπωλείο, το [tǤ inǤpǤliǤ] # κρασοπουλείο, το [tǤ krasǤpuliǤ] vinyl m.n. (kjem.) βινύλιο, το [tǤ viniliǤ] viola m. (bratsj) βιόλα, η [i vjǤla] vipe f.m. (fugl av slekten Vanellus) καλλιµάνα, η [i kalimana] 16 vippe f.m. (vippehuske) τραµπάλα, η [i trambala] vippe v. (rive, slite) γκρεµίζω [grεmizǤ] # (krenge, skråne, helle, tippe, velte, ha slagside) γέρνω [jεrnǤ] / han vippet stolen tilbake (han satt og vippet bakover på stolen sin) έγειρε πίσω την/στην καρέκλα του [εjirε pisǤ tin/stin karεkla tu] / vippe noen av pinnen (plukke noen ned fra pidestellen) γκρεµίζω κάποιον από το βάθρο του [grεmizǤ kapiǤn apǤ tǤ vaϑrǤ tu] vippebru f.m. (klaffebru) σηκωτή γέϕυρα µε αντίβαρα, η [i sikǤti jεfira mε andivara] vippehuske f.m.(vippe) τραµπάλα, η [i trambala] VIP-tribune f.m. VIP κερκίδα, η [i vipkεrkiða] Virgil (rom. dikter 71 – 19 f.Kr.) Βιργίλιος, ο [Ǥ virjiliǤs] Virginia (kv.navn og geo.) Βιργινία, η [i virjinia] viril adj. (maskulin, mandig) ανδρικός [anðrikǤs] # αντρίκειος [andrikiǤs] # αρρενωπός [arεnǤpǤs] # (ikke sterilisert, potent) βαρβάτος [varvatǤs] # (seksuelt potent, viril) ικανός [ikanǤs] virilitet m. (mandighet) αρρενωπότητα, η [i arεnǤpǤtita] / en tiltrekkende virilitet ελκυστική αρρενωπότητα [εlkistiki arεnǤpǤtita] virke v. επενεργώ [εpεnεrDžǤ] # ενεργώ [εnεrDžǤ] # (fungere, gå, være i orden) λειτουργώ [liturDžǤ] # συµπεριϕέροµαι [simbεrifεrǤmε] # (se ut, synes å være) ϕαίνοµαι [fεnǤmε] # δείχνω [ðiΧnǤ] # (trives, leve og blomstre, utfolde seg) ακµάζω [akmazǤ] # (være virksom, virkningsfull eller effektiv) είναι αποτελεσµατικός [inε apǤtεlεzmatikǤs] # (ha virkning, gi resulteter, være effektiv) έχω αποτελεσµατικότητα [εΧǤ apǤtεlεzmatikǤtita] / begynne å virke (tre i kraft) δρω [ðrǤ] : medisinen har begynt å virke το ϕάρµακο άρχισε να δρα [tǤ farmakǤ arçisε na dra] / blitsen virker ikke το ϕλας δεν λειτουργεί [tǤ flaz ðεn liturji] / bremsene virker godt τα ϕρένα λειτουργούν καλά [ta frεna liturDžun kala] / de store kunstnerne som levde og virket i Firenze οι µεγάλοι καλλιτέχνες που άκµασαν στη Φλωρεντία [i mεDžali kalitεΧnεs pu akmasan sti flǤrεndia] / denne medisinen virker ikke hurtig αυτό το ϕάρµακο δεν ενεργεί γρήγορα [aftǤ tǤ farmakǤ ðεn εnεrji DžriDžǤra] : denne medisinen virker på hjertet αυτό το ϕάρµακο επενεργεί στην καρδιά [aftǤ tǤ farmakǤ εpεnεrji stiŋ garðja] / denne metoden virker alltid/har alltid virket αυτή η µέθοδος είναι πάντα αποτελσµατική [afti i mεϑǤðǤs inε panda apǤtεlεzmatiki] / han virker ti år yngre enn meg (han ser ti år yngre ut enn meg) δείχνει 10 χρόνια µικρότερος µου [ðiΧni ðεka ΧrǤnia mikrǤtεrǤz mu] / hvordan virker den? πώς λειτουργεί; [pǤz liturji] / jeg fatter ikke/kan ikke forstå hvordan hjernen hans virker δεν µπορώ να καταλάβω πώς δουλεύει το µυαλό του [ðεn bǤrǤ na katalavǤ pǤz ðulεvi tǤ mjalǤ tu] / jeg fatter ikke/kan ikke forstå hvordan en datamaskin virker δεν µπορώ να καταλάβω πώς δουλεύει ένας κοµπιούτερ /τη λειτουργία ενός κοµπιούτερ [ðεn bǤrǤ na katalavǤ pǤz ðulεvi εnas kǤmpjutεr/ti liturjia εnǤs kǤmpjutεr] / medisinen virket nesten med en gang το ϕάρµακο επενέργησε σχεδόν αµέσως [tǤ farmakǤ εpεnεrjisε sçεðǤn amεsǤs] / når medisinen virker/begynner å virke όταν ενεργήσει το ϕάρµακο [Ǥtan εnεrjisi tǤ farmakǤ] / Platon virket i Athen ... ο Πλάτωνας άκµασε στην Αθήνα... [Ǥ platǤnas akmasε stin aϑina] / virke 17 ansporende (virke stimulerende, virke som/være et incitament) επενεργώ σα διεγερτικό [εpεnεrDžǤ sa ðiεrjεtikǤ] / telefonen virker ikke (ordentlig) (det er noe galt med telefonen vår) το τηλέϕωνο (µας) δε δουλεύει/δε λειτουργεί (καλά) [tǤ tilεfǤnǤ (maz) ðε ðulεvi/ðε liturji (kala)] / virke frastøtende (frastøte, opprøre, vekke ubehag) προκαλώ αποτροπιασµό [prǤkalǤ apǤtrǤpiazmǤ] : skjegget hans virket frastøtende på henne τα γένια του της προκαλούσαν αποτροπιασµό [ta jεnia tu tin prǤkalusan apǤtrǤpiazmǤ] / virke godt (være i utmerket stand) λειτουγώ τέλεια [liturDžǤ tεlia] / virke inn på (få følger for, ha betydning for) έχω αντανάκλαση εις [εΧǤ andanaklasi is] # έχω αντίκτυπο σε [εΧǤ andiktipǤ sε] # αντανακλώ σε [andanaklǤ sε] / oppførselen hans virker inn på hele klassen το ϕέρσιµό του αντανακλά(ει) σ' όλη την τάξη [tǤ fεrsimǤ tu andanakla(i) sǤli tin daksi] / virke forstyrrende µου αποσπά την προσοχή [mu apǤspa tim brǤsǤçi] / virke hyggelig ϕαίνοµαι συµπαθητικός [fεnǤmε simpaϑitikǤs] : denne vertinnen virker hyggelig αυτή η σπιτονοικοκυρά ϕαίνεται συµπαθητική [afti i spitǤnikǤkira fεnεtε simbaϑitki] / virke oppkvikkende (være forfriskende) : morgenturen virker oppkvikkende på meg µε καρδαµώνει ο πρωϊνός περίπατος [mε karðamǤni Ǥ prǤïnǤs pεripatǤs] / virke positivt inn på (tjene, gagne) ωϕελώ [ǤfεlǤ] # ευεργετώ [εvεrjεtǤ] : de stabile valutakursene virker positivt inn på handelen οι σταθερές ισοτιµίες νοµισµάτων ωϕελούν το εµπόριο [i staϑεrεs isǤtimiεz nǤmizmatǤn Ǥfεlun tǤ εmbǤriǤ] / virke på en (forekomme en) µου είναι [mu inε] : på meg virker han usympatisk µου είναι αντιπαθητικός [mu inε andipaϑitikǤs] : på meg virket han veldig gammel/aldrende/tilårskommen µου ϕάνηκε πολύ γερασµένος [mu fanikε pǤli jεrazmεnǤs] / virke som ενεργώ ως [εnεrDžǤ Ǥs] : virke som katalysator ενεργώ ως καταλύτης [εnεrDžǤ Ǥs katalitis] / virke stikk motsatt (ha motsatt effekt/resultat) έχω το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσµα [εΧǤ tǤ akrivǤs andiϑεtǤ apǤtεlεzma] / virke tiltalende/tiltrekkende/interessant ελκύω [εlkiǤ] : det er et tema som virker interessant είναι ένα θέµα που µε ελκύει [inε εna ϑεma pu mε εlkii] virkedag m. (arbeidsdag, hverdag) εργάσιµη ηµέρα, η [i εrDžasimi imεra] virkeevne f.m. (virkekraft, effektivitet) αποτελεσµατικότητα, η [i apǤtεlεzmatikǤtita] virkefelt n. (virkeområde, virksomhetsområde) τοµέας δραστηριότητας, ο [Ǥ tǤmεas ðrastiriǤtitas] # πεδίο των δραστηριοτήτων, το [tǤ pεðiǤ tǤn ðrastiriǤtitǤn] / utvide virkefeltet sitt επεκτείνω το πεδίο των δραστηριοτήτων µου [εpεktinǤ tǤ pεðiǤ tǤn ðrastiriǤtitǤn mu] / virkefeltet for mine aktiviteter og interesser (mitt aktivitets-og interesseområde) ο κύκλος των δραστηριοτήτων και ενδιαϕερόντων µου [Ǥ kiklǤs tǤn ðrastitiǤtitǤn kε εnðiafεrǤndǤn mu] virkelig adj. (faktisk) έµπρακτος [εmbraktǤs] # πραγµατικός [praDžmatikǤs] # (reell, faktisk, konkret) αισθητός [εsϑitǤs] # απτός [aptǤs] # πραγµατικά [praDžmatika] # (sann, ekte, veritabel, oppriktig) αληθινός [aliϑinǤs] # (sann, ekte, ektefødt, innfødt, 100%) βέρος [vεrǤs] (ekte, genuin, fullblods) καθαρόαιµος [kaϑarǤεmǤs] # (diplomatisk spørsmål eller mistro: virkelig?!) άντε! [andε] # άϊντε! [aïndε] # αϊ! [aï] # άντες! [andεs] # άµε! [amε] / den virkelige verden ο αισθητός κόσµος [Ǥ εsϑitǤs kǤzmǤs] / er dere virkelig/oppriktig glad i hverandre? αγαπιόσαστε 18 αληθινά; [aDžapjǤsaste aliϑina] / han er en virkelig sosialist είναι καθαρόαιµος σοσιαλιστής [inε kaϑarǤεmǤs sǤsialistis] virkelig adv. (i sannhet, faktisk, virkelig) αληθινά [aliϑina] # πράγµατι [praDžmati] virkeliggjøre v. υλοποιώ [ilǤpjǤ] # (realisere, gjøre alvor av) πραγµατοποιώ [praDžmatǤpjǤ] virkeliggjøring f.m. υλοποίηση, η [i ilǤpiisi] # (realisering) πραγµατοποίηση, η [i praDžmatǤpiisi] / virkeliggjøring av målene επίτευξη των στόχων [εpitεfksi tǤn stǤΧǤn] virkelighet m. (realitet) πρθαγµατικότητα η [i praDžmatikǤtita] / den/livets harde virkelighet η σκληρή πραγµατικότητα [i skliri praDžmatikǤtita] # η αµείλικτη πραγµατικότητα [i amilikti praDžmatikǤtita] / en blek avglans av virkeligheten ώχρη αντανάκλαση της πραγµατικότητα [ǤΧri andanaklasi tis praDžmatikǤtitas] / i virkeligheten στην πράξη [stim praksi] # στην πραγµατικότη [stim praDžmatikǤtita] virkelighetsfjern adj. (overspent idelalistisk) δογκιχωτικός [ðǤnkiΧǤtikǤs] # δονκιχωτικός [ðǤnkiΧǤtikǤs] / føre en virkelighetsfjern tilværelse (leve i sin egen verden) ζω/είµαι εκτός πραγµατικότητας [zǤ/imε εktǤs praDžmatikǤtitas] virkelighetstro adj. (bokst. tatt ut av livet) παρµένος από τη ζωή [parmεnǤs apǤ ti zǤi] virkelyst f.m. (energi, tæl) ενεργητικότητα, η [i εnεrjitikǤtita] # δραστηριότητα, η [i ðrastiriǤtita] / anfall av virkelyst ξεσπάσµατα δραστηριότητας [ksεspazmata ðrastiriǤtitas] / være full av virkelyst είµαι γεµάτος ενεργητικότητα [imε jεmatǤs εnεrjitikǤtita] virkemiddel n. (tiltak, skritt) µέτρο, το [tǤ mεtrǤ] # (middel) µέσο, το [tǤ mεsǤ] / drastiske virkemidler (sterke virkemidler) γενναία/δραστικά µέτρα [jεnεa/ðrastika mεtra] : ytterst drastiske virkemidler έσχατα µέτρα [εsΧata mεtra] / ta i bruk alle virkemidler (bruke alle midler, ikke spare på noe, sette alle kluter til) βάζω σε ενέργεια τα µεγάλα µέσα [vazǤ sε εnεrjia ta mεDžala mεsa] / ta i bruk drastiske/ harde virkemidler (treffe/sette i gang drastiske/strenge tiltak) παίρνω δραστικά/ αυστηρά µέτρα [pεrnǤ ðrastika/afstira mεtra] virkemåte m. (virkning, virksomhet) δράση, η [i ðrasi] # (funksjon, gang) λειτοργία, η ]i liturjia] virkning m. ενέργεια, η [i εnεrjia] # (påvirkning, innflytelse) επενέργεια, η [i εpεnεrjia] # επίδραση, η [i εpiðrasi] # (etterdønning, ettervekst, følge(r)) αντίκτυπος, ο [Ǥ andiktipǤs] # αντίχτυπος, ο [Ǥ andiΧtipǤs] # (effekt, resultat) αποτέλεσµα, το [tǤ apǤtεlεzma] / da virkningen av medisinen var borte (da medisinen ikke virket lenger) όταν πέρασε η επίδραση του ϕαρµάκου [Ǥtan pεrasε i εpiðrasi tu farmaku] / de nye idéenes virkning på ungdommen ο αντίκτυπος των νέων ιδεών στη νεολαία [i andiktipǤs tǤn nεǤn iðεǤn sti nεǤlεa] / en velgjørende virkning ευεργετική επίδραση [εvεrjεtiki εpiðrasi] / ha virkning (gi resulteter, være effektiv, virke) έχω αποτελεσµατικότητα [εΧǤ apǤtεlεzmatikǤtita] # ισχύω [isçiǤ] : våre bønner hadde ingen virkning (det hjalp ikke hvor mye vi enn tryglet) δεν ίσυχαν οι παρακλήσεις µας [ðεn isiΧan i paraklisiz mas] / ha en god virkning (gi et positive inntrykk, bli godt mottatt) έχω καλή απήχηση [εΧǤ kali apiçisi] : medisinene hadde 19 ingen virkning το ϕάρµακο δεν είχε ενέργεια [tǤ farmakǤ ðεn içε εnεrjia] : straffa hadde ingen virkning på han η τιµωρία δεν είχε επίδραση πάνω του [i timǤria ðεn içε εpiðrasi panǤ tu] / ha en lammende/bedøvende/sløvende virkning på noen έχω αποβλακωτική επίδραση πάνω σε κάποιον [εΧǤ apǤvlakǤtiki εpiðrasi panǤ sε kapiǤn] / ha motsatt virkning (ha motsatt effekt/resultat) έχω το ακριβώς αντίθε το αποτέλεσµα [εΧǤ tǤ akrivǤs andiϑεtǤ apǤtεlεzma] : medisinen hadde den motsatte virkning το ϕάρµακο είχε το αντίστροϕο αποτέλεσµα [tǤ farmakǤ içε tǤ andistrǤfǤ apǤtεlεzma] / virkningen av en medisin η δράση/επίδραση ϕαρµάκου [i ðrasi/ εpiðrasi farmaku] # η επενέργεια ενός ϕαρµάκου [i εpεnεrjia εnǤs farmaku] / virkningene av inflasjonen τα αποτελέσµατα του πληθωρισµού [ta apǤtεlεzmata tu pliϑǤrizmu] virkningsfull adj. δραστικός [ðrastikǤs] # (virksom, effektiv, dyktig) αποτελεσµατικός [apǤtεlεzmatikǤs] # (effektfull, effektiv, vellykket) επιτυχηµένος [εpitiçimεnǤs] # (slående, oppsiktsvekkende, sensasjonell) εντυπωσιακός [εndipǤsiakǤs] / en virkningfull dekorasjon/kontrast εντυπωσιακή διακόσµηση/αντίθεση [εndipǤsiaki ðiakǤzmisi/andiϑεsi] / veldig virkningsfull reklame πολύ επιτυχηµένη διαϕήµιση [pǤli εpitiçimεni ðiafimisi] virkningsfullhet f.m. (kraft, styrke, effektivitet) δραστικότητα, η [i ðrastikǤtita] virkningsløs adj. (fruktesløs, resultatløs, ineffektiv αλυσιτελής [alisitεlis] # άσκοπος [askǤpǤs] virkningsgrad m. (nytteeffekt) απόδοση, η [i apǤðǤsi] / mekanisk virkningsgrad µηχανική απόδοση, η [i miΧaniki apǤðǤsi] / termisk virkningsgrad (varmeevne) θερµική απόδοση, η [i ϑεrmiki apǤðǤsi] virksom adj. (effektiv, dyktig, nyttig) αποδοτικός [apǤðǤtikǤs] # (effektiv, probat) αποτελεσµατικός [apǤtεlεzmatikǤs] # δραστικός [ðrastikǤs] # (sterk, kraftig, praktisk gjennomførbar) δυνατός [ðinatǤs] / det virksomme element (hovedelementet, virkestoffet) το ενεργό στοιχείο [tǤ εnεrDžǤ stiçiǤ] / en virksom gift (en kraftig gift) δραστικό δηλητήριο [ðrastikǤ ðilitiriǤ] / en virksom terapi αποτελεσµατική θεραπεία [apǤtεlεzmatiki ϑεrapia] / forrædersk virksomhet αντεθνική δραστηριότητα [andεϑniki ðrastiriǤtita] virksomhet m. δράση, η [i ðrasi] # δραστηριότητα, η [i ðrastiriǤtita] # (trafikk, travelhet, aktivitet) κίνηση, η [i kinisi] # (sysselsetting, beskjeftigelse, arbeid) απασχόληση, η [i apasΧǤlisi] # ενασχόληση, η [i εnasΧǤlisi] # ασχολία, η [i asΧǤlia] # (foretagede, prosjekt) επιχείρηση, η [i εpiçirisi] / en innbringende beskjeftigelse (en lønnsom virksomhet) επικερδής απασχόληση [εpikεrðis apasΧǤlisi] / bankenes virksomhet (bankvirk-somheten) τραπεζικές δραστηριότητες [trapεzikεz ðrastiriǤtitεs] / i virksomhet (i et arbeid) σε ενεργό δράση [sε εnεrDžǤ ðrasi] : han har vært i (full) virksomhet som kronikør (spaltist) side 70-tallet χρονικογραϕεί από τη δεκαετία το ωβδοµήντα [ΧrǤnikǤDžrafi apǤ ti ðεkaεtia tu εvðǤminda] / intens virksomhet θηριώδης δραστηριότητα [ϑiriǤðiz ðrastiriǤtita] / litterær virksomhet (litterært arbeid) ϕιλολογικές σχολίες [filǤlǤjikεs sΧǤliεs] / maskiner i full virksomhet (maskiner som går for fullt) µηχανήµατα σε πλήρη δραστηριότητα [miΧanimat 20 a sε pliri ðrastirjǤtita] / hans virksomheter strekker seg ut over landets grenser οι απασχολήσεις του εκτείνονται πέρα από τα σύνορα της χώρας του [i apasΧǤlisis tu εktinǤndε pεra apǤ ta sinǤra tis ΧǤras tu] / min virksomhet medfører (egentl. fordrer) stadig reising οι εργασίες µου απαιτούν συνεχή ταξίδια [i εrDžasiεz mu apεtun sinεçi taksiðia] / regjeringens virksomhet η δραστηριότητα της κυβέρνησης [i ðrastiriǤtita tis kivεrnisis] / virksomheten begynner å ta seg opp οι δουλειές καλυτερεύουν [i ðuljεs kalitεrεvun] : virksomheten har tatt seg opp (forretningene har fått en oppsving) οι δουλειές πήραν την απάνω βόλτα [i ðuljεs piran apanǤ vǤlta] : virksomheten har avtatt/går tregt (vi er inne i en nedgangsperiode) οι δουλειές έχουν ατονήσει [i ðuljεs εΧun atǤnisi] / vitenskapelig virksomhet (vitenskapelig arbeid) επιστηµονικές σχολίες [εpistǤmǤnikεs sΧǤliεs] virksomhetsområde n. (virkefelt) τοµέας δραστηριότητας, ο [Ǥ tǤmεaz ðrastiriǤtitas] # κύκλος των δραστηριοτήτων, ο [Ǥ kiklǤs tǤn ðrastitiǤtitǤn] / utvide sitt virksomhetsområde επεκτείνω τον κύκλο των δραστηριοτήτων µου [εpεktinǤ tǤn kiklǤ tǤn ðrastitiǤtitǤn mu] virksomhetsplan m. (aktivitetsplan) σχέδιο δράσης, το [tǤ sçεðiǤ ðrasis] virtuos m. δεξιοτέχνης, ο/η [Ǥ/i ðεksiǤtεΧnis] # βιρτουόζος, ο [Ǥ virtuǤzǤs] virtuos adj. (mesterlig, talentful, bagevet) δεξιοτέχνης [ðεksiǤtεΧnis] virtuositet m. (mesterlighet, dyktighet) δεξιοτεχνία, η [i ðεksiǤtεΧnia] # (sakkunnskap, ferdighet) δεξιότητα, η [i ðεksiǤtita] # µπρίο, το [tǤ briǤ] / hans virtuositet på fiolin er forbløffende η δεξιοτεχνία του στο βιολί είναι εκπληκτική [i ðεksiǤtεΧnia tu stǤ viǤli inε εkpliktiki] virus n. ιός, ο [i iǤs] # (miasme, luftsmitte, virus, infeksjon) µίασµα, το [tǤ miazma] virusinfeksjon m. ίωση, η [i iǤsi] virvar n. (rot, sammensurium, kluss, kluss) ανακάτεµα, το [tǤ anakatεma] # (ugreie, røre, forvirring) ανακατωσούρα, η [i anakatǤsura] # κυκεώνας, ο [Ǥ kikεǤnas] # (kaos, ståhei) αντάρα, η [i andara] # (ugreie, floke, kompliserte forhold) λαβύρινθος, ο [Ǥ lavirinϑǤs] # (rot, kaos, forveksling) µπερσεψιά, η [i bεrðεpsia] / et virvar av navn og datoer ένας κυκεώνας ονοµάτων και ηµεροµηνιών [εnas kikεǤnas ǤnǤmatǤn kε imεrǤminjǤn] virvel m. σπόνδυλος, ο [Ǥ spǤnðilǤs] # έλιξ, η [i εliks] # (malstrøm, heksegryte) δίνη, η [i ðini] / virvelløs adj. ασπόνδυλος [aspǤnðilǤs] / virvelløse dyr ασπόνδυλα [aspǤnðila] virvelvind m. (syklon) ανεµοστρόβιλος, ο [Ǥ anεmǤstrǤvilǤs] virvle opp v. ανακατεύω [anakatεvǤ] # (intrans.: stige virvlende opp) ανεβαίνω ελικοειδώς [anεvεnǤ εlikǤiðǤs] / propellene på skipet virvlet opp vannet οι προπέλες του πλοίου ανακάτεψαν τα νερά [i prǤpεlεs tu pliu anakatεpsan ta nεra] / røyken virvlet opp ο καπνός ανέβαινε ελικοειδώς [Ǥ kapnǤs anεvεnε εlikǤiðǤs] vis n. (måte) τρόπος, ο [Ǥ trǤpǤs] / på ... vis (à la) αλά [ala] : skilsmisse på italiensk vis διαζύγιο αλά ιταλικά [ðiazijǤ ala italika] / på et vis (på sett og vis) κάπως [kapǤs] # κατά κάποιο τρόπο [kata kapiǤ trǤpǤ] : jeg skal nok greie meg på et vis κάπως θαντεπεξέλθω [kapǤs ϑandεpεksεlϑǤ] / på noe vis (på noen som 21 helst måte) µε οποιοδήποτε τρόπο [mε ǤpiǤðipǤtε trǤpǤ] / på sett og vis (på en måte, for så vidt) υπό µια έποψη [ipǤ mja εpǤpsi] vis adj. (klok, sindig, stoisk) θυµόσοϕος [ϑimǤsǤfǤs] # (om menneske, avgjørelse: fornuftig, klok) µυαλωµένος [mjalǤmεnǤs] vis-à-vis adv. (rett overfor) αντικριστά [andikrista] # αντίκρυ [andikri] # αντίκρυα [andikria] # βιζαβί [vizavi] / (på den andre sida, rett imot, på motsatt side) έναντι [εnandi] : banken ligger vis-à-vis/ på den andre sida η Τράπεζα βρίσκεται έναντι [i trapεza vriskεtε εnandi] visdom m. (klokskap, skarpsinn, sinnsro) θυµοσοϕία, η [i ϑimǤsǤfia] visdomsord n. (fyndord) απόϕθεγµα, το [tǤ apǤfϑεDžma] / en tale spekket med visdomsord λόγος γαρνιρισµένος µε αποϕθέγµατα [lǤgǤz DžarnirizmεnǤz mε apǤfϑεDžmata] visdomstann f.m. τελευταίο δόντι, το [tǤ tεlεftεǤ ðǤndi] # (hjørnetann i overkjeven) ϕρονιµίτης, ο [Ǥ frǤnimitis] vise f.m. (sang, visestubb) τραγουδάκι, το [tǤ traDžuðaki] / alltid den samme visa! (den samme gamle historia om igjen!) συνεχώς η ίδια ιστορία! [sinεΧǤs i iðia istǤria] : den samme gamle visa/leksa (hakk i plata, en kjepphest) το γουδί το γουδοχέρι [tǤ Džuði tǤ DžuðǤçεri] # τα ίδα και τα ίδια! [ta iða kε ta iðia] vise v. (manifestere, ta fram) δείχνω [ðiΧnǤ] # (vise fram, uttrykke, bety) εµϕαίνω [εmfεnǤ] # λέ(γ)ω [lε(Dž)Ǥ] # (avdekke, blottlegge) ξεσκεπάζω [ksεskεpazǤ] # (åpenbare, avsløre) αποκαλύπτω [apǤkaliptǤ] # (bevise, bekrefte, vitne om) αποδείχνω [apǤðiΧnǤ] # (vise tydelig, demonstrere, manifestere) διατρανώνω [ðiatranǤnǤ] # καταδεικνύω* [kataðikniǤ] # (legge for dagen, manifestere, tilkjennegi) εκδηλώνω [εkðilǤnǤ] # (registrere) καταγράϕω [kataDžrafǤ] / alt det der viser at/er med på å bevise at... όλα αυτά δείχνουν ότι [Ǥla afta ðiΧnun Ǥti] / det får/vil tida vise θα το δείξει ο καιρός [ϑa tǤ ðiksi Ǥ kεrǤs] / dette viser (bare) at... αυτό (απο)δείχνει ότι... [aftǤ (apǤ)ðiΧni Ǥti] : dette viser at han er en løgner αυτό δείχνει πως είναι ψεύτης [aftǤ ðiΧni pǤs inε psεftis] / det viser hvor lite du kjenner han αυτό δείχνει πόσο λίγο τον ξέρεις [aftǤ ðiΧni pǤsǤ liDžǤ tǤŋ ksεris] / hva viser gradestokken i dag? τι λέει το θερµόµετρο σήµερα; [ti lεi tǤ ϑεrmǤmεtrǤ simεra] / ikke vise tegn til anger δεν εκδηλώνω ίχνος µεταµέλειας [ðεn εkðilǤnǤ iΧnǤz mεtamεlias] : han viste ikke tegn til anger δεν εκδήλωσε ίχνος µεταµέλειας [ðεn εkðilǤsε iΧnǤz mεtamεlias] / jeg skal vise deg! θα σου δείξω εγώ! [ϑa su ðiksǤ εDžǤ] / termometeret viste i går - 8oC το θερµόµετρο κατέγραψε χθες 8ο Κελσίου υπό το µηδέν [tǤ ϑεrmǤmεtrǤ katεDžrapsε Χϑεs ǤΧtǤ vaϑmus ipǤ tǤ miðεn] / vil du vise meg hvordan jeg skal gjøre det θα µου δείξεις πώς να το ϕτιάξω; [ϑa mu ðiksis pǤz na tǤ ftjaksǤ] / vise aktsomhet δίνω προσοχή [ðinǤ prǤsǤçi] / vise ansvar (være ansvarsbevisst, være seg sitt ansvar bevisst, ta på seg ansvar, ta ansvar for) αντιµετωπίζω τις ευθύνες µου [andimεtapizǤ tis εfϑinεz mu] / (biol.) vise atavistiske trekk επιστρέϕω στον αρχικό τύπο [εpistrεfǤ stǤn arçikǤ tipǤ] / vise billett δείχνω το εισιτήριό µου [ðiΧnǤ tǤ isitiriǤ mu] : han viste billetten sin ved utgangen έδειξε 22 το εισιτήριό του στην έξοδο [εðiksε tǤ isitiriǤ tu stin εksǤðǤ] / vise at en duger (vise hva en er verd, komme til sin rett) δείχνω την αξία µου [ðiΧnǤ tin aksia mu] / vise barmhjertighet/menneskelighet/medfølelse/vennlighet δείχνω ανθρωπιά [ðiΧnǤ anϑrǤpja] / vise bort (kvitte seg med, fjerne, bannlyse) εξοβελίζω [εksǤvεlizǤ] # αποδιώχνω [apǤðjǤΧnǤ] # διώχνω [ðjǤΧnǤ] # εκδιώκω [εkðjǤkǤ] # (ta ut, sende ut/bort) βγάζω έξω [vDžazǤ εksǤ] : tjeneren/tjenestejenta viste bort tiggenren η υπηρέτρια έδιωξε το ζητιάνο [i ipirεtria εðjǤksε tǤ zitjanǤ] : vise noen bort fra eiendommen/lokalet βγάζω κάποιον έξω από το κτίριο [vDžazǤ kapiǤn εksǤ apǤ tǤ ktiriǤ] / vise en noe δείχνω µου κάτι [ðiΧnǤ mu kati] : han/hun viste det til meg (han/hun viste meg det) το δείξτε µου [tǤ ðikstε mu] / vise fasthet (være skånselsløs) δείχνω µεγάλη αποϕασιστικότητα [ðiΧnǤ mεDžali apǤfasistikǤtita] : vi må vise fasthet og ikke kjøpe ting vi ikke trenger πρέπει να δείξουµε αποϕασιστικότητα και να µην αγοράσουµε περιττά πράγµατα [prεpi na ðiksumε apǤfasistikǤtita kε na min aDžǤrasumε pεrita praDžmata] / vise forakt for noen δείχνω περιϕρόνηση για κάποιον [ðiΧnǤ pεrifrǤnisi ja kapiǤn] / vise fram προβάλλω [prǤvalǤ] # εµϕανίζω [εmfanizǤ] # (forevise) επιδεικνύω [εpiðikniǤ] # επιδείχνω [εpiðiΧnǤ] # παρουσιάζω [parusiazǤ] # (oppvise, gi fra seg, sende ut) βγάζω [vDžazǤ] : byen har ingenting/ikke noe interessant å vise fram η πόλη δεν παρουσιάζει ενδιαϕέρον [i pǤli ðεn parusiazi εnðiafεrǤn] : vise fram et overskudd (gå med overskudd, gå med fortjeneste) εµϕανίζω κέρδη [εmfεnizǤ kεrði] : selskapet kan vise til et overskudd... (selskapet går med overskudd) η εταιρία εµϕανίζει κέρδη [i εtεria εmfanizi kεrði] / vise (sine) følelser (la følelsene tale/få komme til uttrykk) αϕήνω να ϕανούν τα αισθήµατά µου [afinǤ na fanun ta εsϑimata mu] / vise glede/entusiasme διατρανώνω τη χαρά µου/τον ενθουσιασµό µου [ðiatranǤnǤ ti Χara mu/tǤn εnϑusiazmǤ mu] / vise hva en duger til (vise hva en er god for) αποδείχνω την αξία µου [apǤðiΧnǤ tin aksia mu] # εµϕανίζω την πραγµατική µου αξία [εmfanizǤ tim braDžmatiki mu aksia] # δείχνω τι αξίζω/τις δυνατότητές µου [ðiΧnǤ ti aksizǤ/tiz ðinatǤtitεz mu] # (vise at en duger til noe) δείχνω ότι αξίζω [ðiΧnǤ Ǥti aksizǤ] : nå får du vise hva du kan/duger til θέλω να δείξεις τι αξίζεις [ϑεlǤ na ðiksis ti aksizis] / vise hva en er laget av (vise stort mot) δείχνω το κουράγιο µου [ðiΧnǤ tǤ kurajǤ mu] / vise hva en er verd (vise hva en er i stand til) δίνω το µέτρο της αξίας µου [ðinǤ tǤ mεtrǤ tis aksiaz mu] / vise interesse (respondere, være lydhør/mottakelig/positiv) δείχνω ανταπόκριση [ðiΧnǤ andapǤkrisi] # (tilkjennegi (sin) interesse) δείχνω/εκδηλώνω/επιδεικνύω ενδιαϕέρον [ðiΧnǤ/ εkðilǤnǤ/εpiðikniǤ εnðiafεrǤn] : han viste stor interesse for arbeidet mitt επέδειξε µεγάλο ενδιαϕέρον για τη δουλειά µου [εpεðiksε mεDžali εnðiafεrǤn ja ti ðulja mu] : vise påtrengende/utilslørt interesse for ei kvinne δείχνω απροκάλυπτο ενδιαϕέρον για µια γυναίκα [ðiΧnǤ aprǤkaliptǤ εnðiafεrǤn ja mja jinεka] : ikke vise interesse for (ignorere, overse, ikke bry seg om) αδιαϕορώ [aðiafǤrǤ] / vise kløkt (vise forståelse/ god innsikt) δείχνω αντίληψη [ðiΧnǤ andilipsi] / vise medfølelse med noen είχνω οίκτο για κάποιον [ðiΧnǤ iktǤ ja kapiǤn] / vise noe med hånda (antyde noe med en håndbevegelse) δείχνω κάτι µε το χέρι [ðiΧnǤ kati mε tǤ çεri] / vise noen inn (på 23 arbeidsrommer/kontoret) : vis han inn (på kontoret mitt)! µπασ' τον µέσα/στο γραϕείο µου [bas tǤn mεsa/bas tǤn stǤ DžrafiǤ mu] / vise noen rundt i/på et museum οδηγώ κάποιον σ' ένα µουσείο [ǤðiDžǤ kapiǤn sεna musiǤ] / vise/følge noen inn/ut/ opp trappa/ned trappa οδηγώ κάποιον µέσα/έξω/πάνω/κάτω [ǤðiDžǤ kapiǤn mεsa/ εksǤ/panǤ/katǤ] / vise noen veien δείχνω σε κάποιον το δρόµο [ðiΧnǤ sε kapiǤn tǤ ðrǤmǤ] / vise noen vinterveien (sette noen på plass, avfeie noen, jekke noen ned et hakk) κόβω το βήχα κάποιου [kǤvǤ tǤ viΧa kapiu] / vise nysgjerrighet (røpe sin nysgjerrighet, være nysgjerrig) δείχνω περιέργεια [ðiΧnǤ pεriεrjia] / vise omtanke (vise forstand/god innsikt/godt skjønn) δείχνω διάκριση [ðiΧnǤ ðiakrisi] / vise oppriktig anger (gjøre godt igjen en urett som er begått) δείχνω έµπρακτη µεταµέλεια [ðiΧnǤ εmbrakti mεtamεlia] / vise rundt/omkring (i/på) γυρίζω [jirizǤ] # δείχνω [ðiΧnǤ] : han/hun viste oss rundt på/i museet µας γύρισε στο Μουσείο [maz jirisε stǤ musiǤ] : i dag jeg skal vise deg (rundt i) Plaka (=de sentrale deler av Aten)/(rundt på) Akropolis σήµερα θα σου δείξω την Πλάκα/την Ακρόπολη [simεra ϑa su ðiksǤ tim blaka/tin akrǤpǤli] / vise pass δείχνω το διαβατήριό µου [ðiΧnǤ tǤ ðiavatiriǤ mu] # vise/framskaffe pass og billett εµϕανίζω το διαβατήριό µου και το εισιτήριό µου [εmfanizǤ tǤ ðiavatiriǤ mu kε tǤ isitiriǤ mu] : han ble bedt om å vise pass og billett του ζήτησαν να εµϕανίσει το διαβατήριό του και το εισιτήριό του [tu zitisan na εmfanisi tǤ ðiavatiriǤ tu kε tǤ isistiriǤ tu] / vise seg (gå ut, komme ut/fram, komme til syne, dukke opp, bli lagt merke til) βγαίνω [vjεnǤ] # εµϕανίζοµαι [εmfanizǤmε] # αναϕαίνοµαι [anafεnǤmε] # σκάω µύτη [skaǤ miti] # ξεµυτίζω [ksεmitizǤ] # ξεµυτάω [ksεmitaǤ] # παρουσιάζοµαι [parusiazǤmε] # (bli kjent, lekke ut, komme ut) µαθεύοµαι [maϑεvǤmε] # (gjøre seg bemerket, vekke oppsikt) κάνω εϕϕέ [kanǤ εfε] # (skryte, skyte fram brystet, skape seg, spille fornem) κάνω τον καµπόσο [kanǤ tǤŋ kambǤsǤ] # (framgå, framstå, dukke opp) ανακύπτω [anakiptǤ] # προκύπτω [prǤkiptǤ] # (dukke opp tilfeldigvis) εµϕανίζοµαι τυχαία [εmfanizǤmε tiçεa] # παρατυχαίνω [paratiçεnǤ] # (komme til syne, skinne gjennom, ta form, vokse fram) διαϕαίνοµαι [ðiafεnǤmε] # (manifestere seg, åpenbare seg) εκδηλώνοµαι [εkðilǤnǤmε] # (åpne seg, ytre seg) ανοίγω [aniDžǤ] # (komme til uttrykk, ta form) παίρνω µορϕή [pεrnǤ mǤrfi] : av disse fortegnelsene viser det seg at... εκ των µητρώων αυτών προκύπτει ότι... [εk tǤn mitrǤǤn aftǤn prǤkipti Ǥti] : det viste seg senere/ble senere kjent at han hadde sagt opp µαθεύτηκε αργότερα ότι είχε παραιτηθεί [maϑεftikε arDžǤtεra Ǥti içε parεtiϑi] : folkets misnøye viste seg/kom til uttrykk på ulike måter η δυσαρέσκεια του κόσµου πήρε διάϕορες µορϕές [i ðisarεskia tu kǤzmu pirε ðiafǤrεz mǤrfεs] : han liker å vise seg litt/ å gjøre seg bemerket/lage litt oppstyr rundt seg selv του αρέσει να κάνει λίγο εϕϕέ [tu arεsi na kani liDžǤ εfε] : han skammet seg over å vise seg i klubben (han torde ikke vise seg i klubben) ντρέπεται να εµϕανιστεί στη λέσχη [drεpεtε na εmfanisti sti lεsçi] : han tør ikke vise seg her δεν τολµάει να δείξει το προόωπό του εδώ [ðεn dǤlmai na ðiksi tǤ prǤsǤpǤ tu εðǤ] : han viste seg ikke utenfor huset på ei hel uke δεν έσκασε µύτη από το σπίτι µια ολόκληρη βδοµάδα [ðεn εskasε miti apǤ tǤ spiti mja ǤlǤkliri vdǤmaða] : han viste seg plutselig rett framfor meg βγήκε ξεαϕνικά µπροστά µου [vjikε ksafnika brǤsta mu] : hun liker å vise seg 24 (hun liker å bli lagt merke til/å gjøre seg gjeldende) της αρέσει πολύ να εµϕανίζεται [tis arεsi pǤli na εmfanizεtε] : problemet viste seg på følgende måte... το πρόβληµα ανάκυψε ως εξής... [tǤ prǤvlima anakipsε Ǥs εksis] : tyvene viste seg ikke på flere måneder/lå i dekning i flere måneder µήνες έκαναν οι λιστές να ξεµυτήσουν [minεs εkanan i listεz na ksεmitisun] / vise seg fram επιδεικνύοµαι [εpiðikniǤmε] # επιδείχνοµαι [εpiðiΧnǤmε] # (flotte seg, briljere) κάνω το κοµµάτι µου [kanǤ tǤ kǤmati mu] / vise seg igjen (komme til syne igjen) επανεµϕανίζοµαι [εpanεmfanizǤmε] # ξαναϕαίνοµαι [ksanafεnǤmε] : har spøkelset vist seg igjen? εµϕανίστηκε πάλι το ϕάντασµα; [εmfanistikε pali tǤ fandazma] / vise seg med (vise fram, skryte av) επιδεικνύω [εpiðikniǤ] # επιδείχνω [εpiðiΧnǤ] : hun like å vise fram døtrene sine της αρέσει να επιδεικνύει τις θυγατέρες της [tis arεsi na εpiðiknii tis ϑiDžatεrεs tis] / vise seg situasjonen voksen ϕαίνοµαι αντάξιος των περιστάσεων [fεnǤmε andaksiǤs tǤn pεristasεǤn] / vise seg som (framstå som, vise seg å være - når det kommer til stykket) αποδείχνω [apǤðiΧnǤ] # παρασταίνω [parastεnǤ] # παριστάνω [paristanǤ] : han viste seg som en feiging (han viste seg å være feig) αποδείχτηκε δειλός [apǤðiΧtikε ðilǤs] : vise seg som en mann παρασταίνω τον άντρα [parastεnǤ tǤn andra] / vise seg å være αποδείχνοµαι [apǤðiΧnǤmε] # βγαίνω [vjεnǤ] # (få det og det utfallet, ende med) αποβαίνω [apǤvεnǤ] : han viste seg å være en tyv/løgner/bedrager βγήκε κλέϕτης /ψεύτης /απατεώνας [vjikε klεftis/ psεftis/apǤtεǤnas] : det vil/kan vise seg å gå i vår disfavør/skade våre interesser θα αποβεί σε βάρος µας /σε βάρος των συµϕερόντων µας [ϑa apǤvi sε varǤz mas/ sε varǤs tǤn simfεrǤndǤn mas] / vise seg å være sant/riktig (bli til virkelighet, bli realisert, gå i oppfyllelse) αληθεύω [aliϑεvǤ] # βγαίνω αληθινός /σωστό [vjεnǤ aliϑinǤs/sǤstǤ] # επαληθεύοµαι [εpaliϑεvǤmε] : det viste seg å være riktig βγήκε σωστό/−ή [vjikε sǤstǤ/sǤsti] / vise sin glede/tilfredshet εκδηλώνω τη χαρά µου/την ικανοποίησή µου [εkðilǤnǤ ti Χara mu/tin ikanǤpiisi mu] / vise sin lojalitet (demonstrere sin lojalitet) διατρανώνω την πίστη µου [ðiatranǤnǤ tim bisti mu] / vise sine sterke sider (vise sine styrker, vise hva en duger til) δείχνω τις δυνατότητές µου [ðiΧnǤ tiz ðinatǤtitεz mu] / vise stor begeistring/interesse δείχνω/εκδηλώνω µεγάλο ενθουσιασµό/ενδιαϕέρον [ðiΧnǤ/εkðilǤnǤ mεDžalǤ εnϑusiazmǤ/εnðiafεrǤn] / vise stor godhet/vennlighet δείχνω µεγάλη καλωσύνη [ðiΧnǤ mεDžali kalǤsini] : han viste meg stor godhet µου έδιξε µεγάλη καλωσύνη [mu εðiksε mεDžali kalǤsini] / vise styrke i motgang (bite tennene sammen når livet går en imot) δείχνω καρτερία στις κακοτυχίες [ðiΧnǤ kartεria stis kakǤtiçiεs] / vise tegn til δίνω σηµεία (+gen.) [ðinǤ simia] : han viste ikke tegn til uro/bekymring δεν έδωσε σηµεία ανησυχίας [ðεn εðǤsε simia anisiçias] / vise tenner (truende) δείχνω τα δόντια µου (απειλητικά) [ðiΧnǤ ta ðǤndja mu (apilitika)] : hunden viste tenner το σκυλί έδειξε τα δόντιά του [tǤ skili εðiksε ta ðǤndia tu] / vise tenner til noen (flekke tenner til noen, vise noen at en er sint) τρίζω τα δόντια σε κάποιον [trizǤ ta ðǤndja sε kapiǤn] / vise til (referere til) µνηµονεύω [mnimǤnεvǤ] # (bemerke) παρατηρώ [paratirǤ] # (sitere, gjengi, minne om, berøre) αναϕέρω [anafεrǤ] : idet jeg viser til/under henvisning til Deres brev av 10. mai αναϕερόµενος στο γράµµα σας της 10ης Μαΐου... [anafεrǤmεnǤs stǤ Džrama 25 sas tiz ðεkatiz maïu] / vise utakknemlighet (være utakknemlig) δείχνω αγνωµοσύνη [ðiΧnǤ aDžnǤmǤsini] / vise veien (henvise til) καθοδηγώ [kaϑǤðiDžǤ] : kan du vise meg veien til/si meg hvordan jeg kommer til postkontoret? µπορείτε να µε καθοδηγήσετε πώς να πάω στο ταχυδροµείο; [bǤritε na mε kaϑǤðijitε pǤz na paǤ stǤ taçiðrǤmiǤ] / vise ærbødighet (beære) αποδίνω τιµές [apǤðinǤ timεs] vise- (assisterende, fungerende) αναπληρωτής [anaplirǤtis] viseadmiral m. αντιναύαρχος, ο [Ǥ andinavarΧǤs] # (kontreadmiral) υποναύαρχος, ο [Ǥ ipǤnavarΧǤs] viseaften m. (visekveld) ρεσιτάλ τραγουδιού, το [tǤ rεsital traDžuðju] visedronning f.m. αντιβασίλισσα, η [i andivasilisa] viseformann m. (visepresident, visestatsminister) αντιπρόεδρος, ο [Ǥ andiprǤεðrǤs] visekonge m. (riksforstander) αντιβασιλέας, ο [Ǥ andivasilεas] visekorporal m. (i luftforsvaret) υποσµηνίας, ο [Ǥ ipǤzminias] viseminister m. (visestatsråd) αναπληρωτής υπουρός, ο [Ǥ anaplirǤtis ipurDžǤs] # υϕυπουργός, ο [Ǥ ifipurDžǤs] visepresident m.(viseformann, visestatsminister) αντιπρόεδρος, ο [Ǥ andiprǤεðrǤs] visent m. (bison; bøffel) βίσων(ας), ο [Ǥ visǤn(as)] # βόνασος, ο [Ǥ vǤnasǤs] viser m. (nål, pil, indikator) δεικτής, ο [Ǥ ðiktis] / viser på (skål)vekt δεικτής ζυγαριάς, ο [Ǥ ðiktiz ziDžarias] / viseren på instrumentet flyttet seg ikke ο δεικτής του οργάνου δεν κινήθηκε [Ǥ ðiktis tu ǤrDžanu ðεn kiniϑikε] visere v. (om pass: påtegne, stemple) θεωρώ [ϑεǤrǤ] / ikke visert (ikke påtegnet, stemplet) αθεώρητος [aϑεǤritǤs] / visere et pass (få et pass påtegnet) θεωρώ ένα διαβατήριο [ϑεǤrǤ εna ðiavatiriǤ] visergutt m. (ærendsgutt i en butikk) ο µικρός για τις παραγγελίες ενός µαγαζιού [Ǥ mikrǤz ja tis paraŋgεliεs εnǤz maDžaziu] visesanger m. (sanger og gitarist) κιθαρωδός, ο [Ǥ kiϑarǤðǤs] visestatsminister m.(viseformann, visepresident) αντιπρόεδρος, ο [Ǥ andiprǤεðrǤs] visestatsråd m. (viseminister) αναπληρωτής υπουρός, ο [Ǥ anaplirǤtis ipurDžǤs] # υϕυπουργός, ο [Ǥ ifipurDžǤs] visir n. (hist.)(hjelmgitter) κλεισιάς (περικεϕαλαίας), ο [Ǥ klisjas (pεrikεfalεas)] visitt m. (besøk) επίσκεψη, η [i εpiskεpsi] visittkort n. επισκεπτήριο, το [tǤ εpiskεptiriǤ] # κάρτα, η [i karta] # µπιλιέτο, το [tǤ biljεtǤ] visittid f.m. (besøkstid i fengsel, sykehus etc.) ώρες επισκέψεων [Ǥrεs εpiskεpsεǤn] # επισκεπτήριο, το [tǤ εpiskεptiriǤ] visjon m. (drømmesyn, drømmebilde, tilstedeværelse) παρουσία, η [i parusia] # (syn, fantasibilde, fantom, hallusinasjon) βρυκόλακας, ο [Ǥ vrikǤlakas] # (åndesyn, vakkert syn, spøkelse, apparisjon) οπτασία, η [i Ǥptasia] # (syn, intuisjon) ενόραση, η [i εnǤrasi] / en profetisk visjon (en profeti)/en dikters visjon προϕητική/ποιητική ενόραση [prǤfitiki/piitiki εnǤrasi] / en uhåndgripelig visjon (et drømmesyn, en uvirkelig tilstedeværelse) µια αύλη παρουσία [mja avli parusia] visjonær m. (drømmer, synsk person) οραµατιστής, ο [Ǥ Ǥramatistis] 26 viske v. σβήνω [svinǤ] / viske bort (jage bort) κυνηγώ [kiniDžǤ] : han visket bort myggen med hendene κυνηγούσε τα κουνούπια µε τα χέρια του [kiniDžusε ta kunupja mε ta çεrja tu] : kua visket bort fluene med rumpa η αγελάδα κυνήγουσε τις µύγες µε την ουρά της [i ajεlaða kiniDžusε tiz mijεz mε tin ura tis] / viske ut (radere ut, fjerne, slette, pusse bort (med viskelær/med svamp)) σβήνω/απαλείϕω/εξαλείϕω (µε γόµα/µε σϕουγγάρι) [svinǤ/apalifǤ/εksalifǤ (mε DžǤma/mε sfuŋgari)] # (vaske bort, skure bort (med vaskemiddel)) εξαλείϕω (µε πλύσιµο) # αποπλύνω [apǤplinǤ] : visket du ut feilen? έσβησες το λάθος; [εzvisεs tǤ laϑǤs] / viske ut alle spor εξαλείϕω κάθε ίχνος [εksalifǤ kaϑε ifǤs] viskelær n. γόµα, η [i DžǤma] # γοµολάστιχα, η [i DžǤmǤlastiΧa] # σβηστήρας, ο [Ǥ svistiras] # σβηστήρι, το [tǤ svistiri] viskes ut v. εξαλείϕοµαι [εksalifǤmε] / alt viskes ut med tiden (tiden leger alle sår) όλα εξαλείϕονται µε τον καιρό [Ǥla εksalifǤndε mε tǤŋ gεrǤ] vismut n. (kjem.) βισµούθιο, το [tǤ vizmuϑiǤ] vismutglans m. (mineral.)(vismutsulfid) βισµουθινίτιδα, η [i vizmuϑinitida] visne v. (tørke inn, skrumpe inn, bli inntørket, falme) µαραίνοµαι [marεnǤmε] # ξεραίνοµαι [ksεrεnǤmε] / blomstene visner fort når de kuttes τα λουλούδια µαραίνονται γρήγορα όταν κοπούν [ta luluðja marεnǤndε DžriDžǤra Ǥtan kǤpun] : blomstene visner hvis de ikke får vann τα λουλούδια ξεραίνονται χωρίς νερό [ta luludja ksεrεnǤndε ΧǤriz nεrǤ] / få til å visne (få til å skrumpe eller tørke inn) αποµαραίνω [apǤmarεnǤ] # (ta all kraft ut av, undergrave, svekke, utmatte) αποδυναµώνω [apǤðinamǤnǤ] visning f.m. (ytring, uttrykk, manifestering, markering ) δείξιµο, το [tǤ ðiksimǤ] visp m. χτυπητήρι, το [tǤ Χtipitiri] vispe v. (slå, piske) χτυπώ [ΧtipǤ] # κτυπώ [ktipǤ] # (vispe, blande i ved visping) αναµιγνύω µε κτυπήµατα [anamiDžniǤ mε ktipimata] # (om regn, hagl etc.: piske ubarmhjerig mot...) κτυπώ ανελέητα (τον...) [ktipǤ anεlεita (tǤn)] / piske egg χτυπώ αβγά [ΧtipǤ avDža] viss adj. (sikker) βέβαιος [vεvεǤs] / visse (bestemte, fastsatte) f.pl. ορισµένες [Ǥrizmεnεs] : holde tilbake visse opplysninger κρατώ (= δεν ανακοινώ) ορισµένες πληροϕορίες [kratǤ Ǥrizmεnεs plirǤfǤriεs] visselig adv. (absolutt, så klart, selvsagt) βέβαια [vεvεa] # βεβαίως* [vεvεǤs] vissen adj. µαραµένος [maramεnǤs] # ξερός [ksεrǤs] / visne blad/blomster µαραµένα ϕύλλα/λουλούδια [maramεna fila/luluðja] : visne blad/blomster/trær ξερά ϕύλλα/λουλούδια/δέντρα [ksεra fila/luluðja/ðεntra] visshet f.m. (sikkerhet) βεβαιότητα, η [i vεvεǤtita] # (sikkerhet, pålitelighet, gyldighet) βασιµότητα, η [i vasimǤtita] / få visshet (for noe) (bli sikker på noe) αποκτώ βεβαιότητα [apǤktǤ vεvεǤtita] visst adv. (helt sikkert) σίγουρα [siDžura] visualisere v. (se for seg, forestille seg) βλέπω νοερά [vlεpǤ nǤεra] # βλέπω µε το νου µου [vlεpǤ mε tǤ nu mu] visuell adj. (optisk, syns-) οπτικός [ǤptikǤs] / være en visuell type (være visuelt anlagt, ha visuelt minne) είµαι οπτικός τύπος [imε ǤptikǤs tipǤs] / visuelle hjelpemidler i 27 undervisningen οπτικά βοηθήµατα στη διδασκαλία [Ǥptika vǤiϑimata sti ðiðaskalia] visum n. βίζα, η [i viza] # θεώρηση, η [i ϑεǤrisi] / innreise-/utreise-/transittvisum θεώρηση εισόδου/εξοδόυ/διέλευσης, η [i ϑεǤrisi isǤðu/εksǤðu/ðiεlεfsis] vital adj. (livsviktig) ζωτικός [zǤtikǤs] # νευραλγικός [nεvraljikǤs] # (levende) έµβιος [εmviǤs] # (kjekk, aktiv, rask, kvikk) ζωηρός [zǤirǤs] # ζωντανός [zǤndanǤs] / stans i de vitale funksjoner αναστολή (των) ζωτικών λειτουργιών [anastǤli (tǤn) zǤtikǤn liturjǤn] / vitale interesser ζωτικά συµϕέροντα [zǤtika simfεrǤnda] / vitale kroppsorganer (edlere deler i kroppen) ζωτικά όργανα [zǤtika ǤrDžana] vitalisere v. (styrke, forfriske, gi liv til) ζωγονώ [zǤǤDžǤnǤ] # ζωοποιώ [zǤǤpiǤ] vitalisme m. (filos.) βιταλισµός, ο [Ǥ vitalizmǤs] vitalitet m. (makt, styrke, vigør, livskraft) αλκή, η [i alki] # (energi, åndskraft) ζωοτικότητα, η [i zǤǤtikǤtita] # (livlighet, munterhet, friskhet) ζωηράδα, η [i zǤïraða] # ζωντάνια, η [i zǤndania] vitamin n. βιταµίνη, η [i vitamini] vitaminmangel m. (fysiol.)(avitaminose) αβιταµίνωση, η [i avitaminǤsi] # έλλειψη βιταµινών, η [i εlipsi vitaminǤn] : li(de) av vitaminmangel υποϕέρω από έλλειψη βιταµινών [ipǤfεrǤ apǤ εlipsi vitaminǤn] vitamininnsprøytning m. (styrkemiddel, styrkepille, egentl. ”styrkende injeksjon”) τονωτική ένεση, η [i tǤnǤtiki εnεsi] # τόνωση, η [i tǤnǤsi] vitamintabletter m.pl. βιταµίνες σε χάπια [vitaminεs sε Χapia] vite v. γνωρίζω [DžnǤrizǤ] # ξέρω [ksεrǤ] / det er det ingen som kan vite! δεν µπορεί να ξέρει κανείς! [ðεm bǤri na ksεri kanis] / det var det jeg visste! (jeg visste det!) καλά το κατάλαβα [kala tǤ katalava] / det vet jeg vel! (ikke være tapt bak en vogn, ha god rede på ting) κάτι ξέρω και γω [kati ksεrǤ kε DžǤ] / det vet jo enhver tosk/ dumskalle αυτό το ξένουν και οι βλάκες [aftǤ ksεnun kε i vlakεs] / etter det jeg vet/kjenner til (så vidt jeg vet) απ' ό,τι ξέρω [apǤti ksεrǤ] / for alt jeg vet από ό,τι ξέρω [apǤ Ǥ ti ksεrǤ] / han vet snart verken ut eller inn δεν ξέρει τα δυο/τρια κακά της µοίρης του/τι του γίνεται/που παν τα τέσσερα [ðεn ksεri ta ðiǤ/tria kaka tiz miris tu/ti tu jinεtε/pu pan ta tεsεra] / hun vet aldri hva hun vil! ποτέ δεν ξέρει τι θέλει! [pǤtε ðεŋ ksεri ti ϑεli] / hvordan skulle jeg vite det? πώς θέλεις να το ξέρω; [pǤs ϑεliz na tǤ ksεrǤ] / ikke det jeg vet (så vidt jeg vet, så er det ikke det) απ' ο,τι ξέρω όχι [ap Ǥti ksεrǤ Ǥçi] / ikke vite hva det vil si å…(ikke kunne…) δεν ξέρω να.. [ðεŋ ksεrǤ na] : han vet ikke hva det vil si å være fleksibel δεν ξέρει να ελιχτεί [ðεŋ ksεri na εliΧti] / ikke vite noe om (være uvitende om, ikke være klar over) αγνοώ [aDžnǤǤ] / jeg vet at han er ærlig ξέρω ότι είναι τίµιος [ksεrǤ Ǥti inε timiǤs] / jeg vet hva fattigdom er (jeg vet hva det vil å være fattig) ξέρω από ϕτώχεια [ksεrǤ apǤ ftǤça] / jeg vet hva jeg snakker om! ξέρω εγώ τι λέω! [ksεrǤ εDžǤ Ǥ ti lεǤ] / jeg vet ikke hvor han er αγνοώ που βρίσκεται [agnǤǤ pu vriskεtε] / jeg vet sannelig ikke hva jeg skal si/gjøre (jeg er i villrede om hva jeg skal si/gjøre) δεν ξέρω κι εγώ τι να πω/ τι να κάνω [ðεŋ ksεrǤ ki εDžǤ ti na pǤ/ti na kanǤ] / noe alle vet (det alle snakker om, dagens samtaleemne) το βούκινο, το [tǤ vukinǤ] / og jeg vet ikke hva! και τα παρεπόµενα [kε ta parεpǤmεna] # και τα σχετικά [kε ta sçεtika] # κι ό,τι άλλο 28 µπορείς να ϕανταστείς [ki Ǥti alǤ bǤriz na fandastis] : bøker, klær, sigaretter og jeg vet ikke hva! βιβλία, ρούχα, τσιγάρα κι ό,τι άλλο µπορείς να ϕανταστείς [vivlia, ruΧa, tsiDžara ki Ǥti alǤ bǤriz na fandastis] / om du bare visste hva jeg har vært igjennom! να 'ξερες τι έζησα! [na ksεrεs ti εzisa] / så vidt jeg vet (så langt jeg kjenner til) καθ' όσον δύναµαι να γνωρίζω [kaϑ ǤsǤn ðinamε na DžnǤrizǤ] # απ' ό,τι µου είναι γνώστο [ap' Ǥ ti mu inε DžnǤstǤ] # απ' ό,τι ξέρω [apǤti ksεrǤ] # απ' όσο ξέρω [ap ǤsǤ ksεrǤ] / vet den gamle (= faren din) det? το ξέρει ο γέρος σου; [tǤ ksεri Ǥ jεrǤs su] / vite bedre έχω διαϕορετική/αντίθετη γνώµη [εΧǤ ðiafǤrεtiki/andiϑεti DžnǤmi] : hun sier hun er lykkelig, men jeg vet bedre/er av en annen oppfatning λέει ότι είναι ευτυχισµένη αλλά εγώ έχω διαϕορετική γνώµη [lεi Ǥti inε εftiçizmεni ala εDžǤ εΧǤ ðiafǤrεtiki DžnǤmi] / vite bedre (og ikke være enig) ξέρω καλύτερα (και δε συµϕωνώ) [ksεrǤ kalitεra (kε ðε simfǤnǤ)] / vite bedre enn å... έχω τη ϕρονιµάδα να µήν... [εΧǤ ti frǤnimaða na min] / vite helt sikkert (være helt sikker) είµαι απόλυτα βέβαιος [imε apǤlita vεvεǤs] : jeg vet med sikkerhet at... γνωρίζω µετάβεβαιότητος* ότι [DžnǤrizǤ mεta vεvεǤtitǤs Ǥti] / vite hva det vil si (erfare, ha erfaring med) γνωρίζω [DžnǤrizǤ] : jeg vet hva det vil si å være fattig (jeg har opplevd fattigdom, jeg har følt fattigdomen på kroppen) έχω γνωρίσει τη ϕτώχεια [εΧǤ DžnǤrisi ti ftǤçia] / vite hva noe innebærer (være vant med, føle seg hjemme i, være fortrolig med) έχω εξοικείωση µε [εΧǤ εksǤkiǤsi mε] / vite om (kjenne til) γνωρίζω [DžnǤrizǤ] # ξέρω (για) [ksεrǤ (ja)] : vet du om et godt hotell her i nærheten? ξέρεις κάνα καλό ξενοδοχείο εδώ κοντά; [ksεris kana kalǤ ksεnǤðǤçiǤ εðǤ kǤnda] : vet du om (det er) noen elektriker/kino i nærheten av torget? ξέρεις κανέναν ηλεκτρολόγο/κανένα σινεµά κοντά στο πλατείο; [ksεris kanεnan ilεktrǤlǤDžǤ/kanεna sinεma kǤnda stǤ platia] : visste du om hendelsen? ήξερες για το επεισόδιο; [iksεrεz ja tǤ εpisǤðiǤ] vitebegjærlig adj. (kunnskapstørst, lærelysten, vitelysten) ϕιλοµαθής [filǤmaϑis] # ερευνητικός [εrεvnitikǤs] # (spørrende) ερωτηµατικός [εrǤtimatikǤs] / en vitebegjærlig person (en forskernatur) ερευνητικός νους [εrεvnitikǤz nus] / han/ hun er vitebegjærlig (han/hun tørster etter kunnskap) διψάει για µάθηση [ðipsaï ja maϑisi] viten m. γνώση, η [i DžnǤsi] # (utdannelse, dannelse) µόρϕωση, η [i mǤrfǤsi] vitende n. (kunnskap) γνώση, η [i DžnǤsi] # (fornuft) λογικό, το [tǤ lǤjikǤ] / mot bedre vitende παρά τις προθέσεις ή τις υπαγορεύσεις της λογικής κάποιου [para tis prǤϑεsis i tis ipaDžǤrεfsis kapiu] vitenskap m. η επιστήµη, η [i εpistimi] / de okkulte vitenskaper οι αποκρύϕες επιστήµες, [i apǤkrifεs εpistimis] / eksakte vitenskaper θετικές επιστήµες [ϑεtikεs εpistimεs] / empirisk vitenskap καθαρή επιστήµη, η [i kaϑari εpistimi] / kløften mellom vitenskap og religion η διάσταση µεταξύ επιστήµης και θρησκείας [i ðjastasi mεtaksi εpistimis kε ϑriskias] / menneskets sjel er utenfor vitenskapens område η ψυχή του ανθρώπου δεν ανήκει στην αρµοδιότητα της επιστήµης [i psiçi tu anϑrǤpu ðεn aniki stin armǤðjǤtita tis εpistimis] vitenskapelig adj. επιστηµονικός [εpistimǤnikǤs] / en vitenskapelig undersøkelse 29 (forskning) επιστηµονική έρευνα, η [i εpistimǤniki εrεvna] : vitenskapelige undersøkelser επιστηµονικές µελέτες [εpistimǤnikεz mεlεtεs] / et enestående vitenskapelig resultat ένας µοναδικός επιστηµονικός άθλος [εnas mǤnaðikǤs εpistimǤnikǤs aϑlǤs] # (en vitenskapelig bragd/prestasjon) επιστηµονικό κατόρθωµα [εpistimǤnikǤ katǤrϑǤma] / vitenskapelig assistent (studieveileder/foreleser ved universitet) επιµελητής (πανεπιστηµίου), ο [Ǥ εpimεlitis (panεpistimiu)] # f. επιµελήτρια, η [i εpimεlitria] / vitenskapelig dokumentasjon επιστηµονική ενηµέρωση [εpistimǤniki εnimεrǤsi] / vitenskapelige metoder επιστηµονικές µεθόδοι [εpistimǤnikεz mεϑǤði] vitenskapsgren f.m. (disiplin) επιστηµονικός κλάδος, ο [Ǥ εpistimǤnikǤs klaðǤs] / innenfor min vitenskapsgren στον επιστηµονικό µου κλάδο [stǤn εpistimǤnikǤ mu klaðǤ] / ligvistikk er en ny vitenskapsgren/disiplin η γλωσσολογία είναι νέος επιστηµονικός κλάδος [i DžlǤsǤlǤjia inε nεǤs εpistimǤnikǤs klaðǤs] vitenskapsmann m. επιστήµονας, ο [Ǥ εpistimǤnas] # (forsker) µελετητής, ο [Ǥ mεlεtitis] en lærd vitenskapsmann εµβριϑής µελετητής [εmvriϑiz mεlεtitis] / han er en fremragende vitenskapsmann είναι αριστός /διακεκρηµένος επιστήµονας [inε aristǤs/ðiakεkrimεnǤs εpistimǤnas] vitne n. µάρτυρας, ο/η [Ǥ/i martiras] # (i retten også:) µάρτυς, ο/η [Ǥ/i martis] / aktoratets/forsvarets vitne µάρτυρας/µάρτυς κατηγορίας/υπερασπίσεως [martiras/martis katiDžǤrias/ipεraspisεǤs] / føre noen som vitne καλώ κάποιον µάρτυρα [kalǤ kapiǤn martira] / innkalle noen som vitne επικαλούµαι τη µαρτυρία κάποιου [εpikalumε ti matiria kapiu] / Jehovas vitner οι µάρτυρες του Ιεχωβά [i martirεs tu iεΧǤva] / uteblitt vitne (vitne som ikke har møtt i retten) λιποµάρτυρος, ο [Ǥ lipǤmartirǤs] / uteblivelse av et vitne λιποµαρτύρια, η [i lipǤmartiria] / være vitne til en hendelse παρίσταµαι* µάρτυς ενός γεγονότος [paristamε martis εnǤz jεDžǤnǤtǤs] / være vitne til noe είµαι µάρτυρας σε κάτι [imε martiras sε kati] # (være til stede på noe) είµαι παρών σε κάτι [imε parǤn sε kati] : jeg var vitne til ulykka/til ranet ήµουν µάρτυρας στο δυστύχηµα/στη ληστεία [imun martiras stǤ ðistiçima/sti listia] vitne v. µαρτυρώ [martirǤ] / vitne falsk (jur.) ψευδοµαρτυρώ [psεvðǤmartirǤ] / vitne for/mot noen καταθέτω (σαν µάρτυρας) υπέρ/εναντίον κάποιου [kataϑεtǤ (san martiras) ipεr/εnandiǤn kapiu] / vitne i retten κάνω κατάθεση σε δικαστήριο [kanǤ kataϑεsi sε ðikastiriǤ] / vitne om (bevitne, attestere, vise, uttrykke) µαρτυρώ [martirǤ] # δείχνω [ðiΧnǤ] # καταθέτω [kataϑεtǤ] # (bære vitnesbyrd om, tjene som bevis på) παρίσταµαι µάρτυς σε... [paristamε martis sε] # (bære preg av, ha synlige merker etter) ϕέρω ίχνη του [fεrǤ iΧni tu] # αποτελώ µαρτυρία [apǤtεlǤ martiria] : et smil som vitner om tilfredshet (et tilfreds smil) χαµόγελο δηλωτικό ικανοποίησης [ΧamǤjεlǤ ðilǤtikǤ ikanǤpiisis] : kjennsgjerninger som vitner om hans dyktighet γηεγονότα που µαρτυρούν την ικανότητά του [jεDžǤnǤta pu martirun tin ikanǤtita tu] : svaret hans vitnet om dårlig samvittighet η απάντασή του έδειξε/µαρτυρούσε 30 ένοχη συνείδηση [i apandisi tu εðiksε/martirusu εnǤçi siniðisi] / vitne om hardt arbeid µαρτυρώ σκληρή εργασία [martirǤ skliri εrDžasia] / klærne hans vitner om fattigdom/bærer preg av at han er fattig τα ρούχα του είναι µαρτυρία της ϕτώχιας του [ta ruΧa tu inε martiria tis ftǤças tu] / vitne på vegne av noen δίνω κατάθεση ύπερ κάποιου [ðinǤ kataϑεsi ipεr kapiu] / vitne under ed καταθέτω ενορκώς [kataϑεtǤ εnǤrkǤs] vitneavhør n. (jur.) (µαρτυρική) κατάθεση, η [i (martiriki) kataϑεsi] # κατάθεση µαρτυρίας, η [i kataϑεsi martirias] # ακρόαση των µαρτύρων, η [i akrǤasi tǤn martirǤn] / foreta et vitneavhør (stille spørsmål til et vitne) αποτείνω ερωτήσεις σ' ένα µάρτυρα [apǤtinǤ εrǤtisis sεna martirǤ] vitneboks m. βήµα των µαρτύρων, το [tǤ vima tǤn martirǤn] vitneerklæring f.m. (skriftlig vitneutsagn, beediget erklæring) ένορκη βεβαίωση/δήλωση, η [i εnǤrki vεvεǤsi/ðilǤsi] vitneforklaring f.m. µαρτυρία, η [i martiria] / avgi vitneforklaring (i retten) for/imot noen µαρτυρώ (σε δικαστήριο) υπέρ/εναντίον κάποιου [martirǤ (sε ðikastiriǤ) ipεr/ εnandiǤn kapiu] / falsk vitneforklaring ψευδοµαρτύρια, η [i psεvðǤmartiria] / ifølge/i samsvar med vitneforklaringen hans σύµϕωνα µε την µαρτυρία του [simfǤna mε tin martiria tu] vitnemål n. (skussmål, attest) αποδεικτικό, το [tǤ apǤðiktikǤ] # (vitnesbyrd, sertifikat, testimonium) βεβαίωση, η [i vεvεǤsi] # πιστοποιητικό, το [tǤ pistǤpiitikǤ] # (avgangsvitnemål fra skolen, eksamensvitnesbyrd) απολυτήριο, το [tǤ apǤlitiriǤ] # αµϕοιτήριο, το [tǤ amfitiriǤ] # ενδεικτικό (σχολείου), το [tǤ εnðiktikǤ (sΧǤliu)] # (vitnemål fra høyskole) πτυχίο, το [tǤ ptiçiǤ] # δίπλωµα, το [tǤ ðiplǤma] / avlegge vitnemål (vitne (i retten)) ϕέρω ίχνη [fεrǤ iΧni] / utstede et vitnesbyrd/vitnemål απονέµω πτυχίο [apǤnεmǤ ptiçiǤ] / δίνω δίπλωµα σε κάποιον [ðinǤ ðiplǤma sε kapiǤn] / verifisering av et vitnemål (bekreftelse på riktig avskrift av et vitnemål) ο έλεγχος ενός πιστοποιητικού [Ǥ εlεŋΧǤs εnǤs pistǤpiitiku] vitnesbyrd n. (vitnemål, bevitnelse, bevis) µαρτυρία η [i martiria] # αποδεικτικό, το [tǤ apǤðiktikǤ] # (vitnemål, sertifikat, testimonium) βεβαίωση, η [i vεvεǤsi] / bære vitnesbyrd om παρίσταµαι µάρτυς σε... [paristamε martis sε] / falskt vitnesbyrd ψεµατική κατάθεση [psεmatiki kataϑεsi] vitneutsagn n. (avhør) κατάθεση, η [i kataϑεsi] / hans vitneutsagn ble ikke tillagt stor vekt i juryen/hadde liten betydning for juryens vurdering η κατάθεσή τους δε βάρυνε στην κρίση των ενόρκων [i kataϑεsi tuz ðε varinε stin krisi tǤn εnǤrkǤn] / motstridende vitneutsagn αντιϕατικές µαρτυρίες [andifatikεz martiriεs] / vitneutsagn under ed ένορκη µαρτυρία, η [i εnǤrki martiria] # (vitneerklæring, beediget erklæring) ένορκη βεβαίωση, η [i εnǤrki vεvεǤsi] vitriol m. (sulfat av tunge metaller; svovlesyre) βιτριόλι, το [tǤ vitriǤli] vits m. (spøk, spøkefull bemerkning) αστείο, το [tǤ astiǤ] # (vittighet, morsomhet, spøk) εξυπνάδα, η [i εksipnaða] # ευϕυολόγηµα, το [tǤ εfiǤlǤjima] # ευϕυολογία, η [εfiǤlǤjia] # καλαµπούρι, το [tǤ kalamburi] # (hensikt, mening, betydning) νόηµα, το [tǤ nǤima] / det er ingen vits i å prøve (det nytter ikke at du prøver) 31 δεν ωϕελεί να προσπαθήσεις [ðεn Ǥfεliz na prǤspaϑisis] / det var ingen som lo av vitsene hans i klassen (vitsene hans fant ikke gehør i klassen) τ' αστεία του δεν έγιναν κατανοητά από την τάξη [tastia tu ðεn εjinan katanǤita apǤ tin daksi] / en bløt vits (en dum vits, en blødme) γλυκανάλατο αστείο [DžlikanalatǤ astiǤ] / en god vits (en uforlignelig vits, en kostelig spøk) αµίµητο αστείο [amimitǤ astiǤ] : gode / slående vitser νόστιµα αστεία [nǤstima astia] / en grov vits άπρεπο αστείο [aprεpǤ astiǤ] : grove vitser άπρεπα αστεία [aprεpa astia] / en morsom vits (en fornøyelig vits) απολαυστικό αστείο [apǤlafstikǤ astiǤ] # διασκεδαστικό ανέκδοτο [ðiaskεðastikǤ anεkdǤtǤ] / han tok ikke/forstod ikke/fikk ikke tak i poenget i vitsen δεν έπιασε το νόηµα του αστείου [ðεn εpjasε tǤ nǤima tu astiu] / hva er vitsen med å gå/reise dit? τι νόηµα έχει να πάµε; [ti nǤima εçi na pamε] / hva er vitsen (med det) nå? ποιο το όϕελος τώρα; [pjǤ tǤ ǤfεlǤs tǤra] / jeg skjønner ikke vitsen med det δεν βλέπω που βρίσκεται το αστείο [ðεn vlεpǤ pu vriskεtε tǤ astiǤ] / slå vitser (spøke, fleipe, rive av seg vitser) αστεΐζοµαι* [astεïzǤmε] # αστειεύοµαι [astjεvǤmε] # λέω/κάνω αστεία [lεǤ/kanǤ astia] # (være vittig, komme med vittige bemerkninger) ευϕυολογώ [εfiǤlǤDžǤ] # καλαµπουρίζω [kalamburizǤ] : han slår alltid vitser om månen min διαρκώς κάνει καλαµπούρια για τη ϕαλάκρα µου [ðiarkǤs kani kalamburia ja ti falakra mu] vitse v. (skjemte, skøye, spøke) χαριτολογώ [ΧaritǤlǤDžǤ] # αστεΐζοµαι [astεïzǤmε] # χωρατεύω [ΧǤratεvǤ] vitsemaker m (spøkefugl, skjelm, skøyer) χωρατατζής, ο [Ǥ Χaratadzis] # πειρακτήρι, ο [Ǥ piraktiri] vitsetegning f.m. (karikatur) γελιγραϕία, η [i jεliǤDžrafia] # καρικατούρα, η [i karikatura] # (det å lage vitsetegninger, karikering) γελοιογράϕηση,η [i jεliǤDžrafisi] vitsing f.m. (spøking, skjemting) αστεϊσµοί [astεïzmi] # χωρατά [ΧǤrata] vitterlig adj. (beviselig, påtakelig) αποδείξιµος [apǤðiksimǤs] vittig adj. (åndfull) πνευµατώδης [pnεvmatǤðis] # (aristofanisk, bitende) Αριστοϕάνειος [aristǤfaniǤs] # (kvikk, smart, slagferdig) έξυπνος [εksipnǤs] # ετοιµόλογος [εtimǤlǤDžǤs] # (åndfull, begavet, skarp, intelligent) ευθυής [εfϑiis] # (munter, morsom, litt spydig) ευϕυολόγος [εfiǤlǤDžǤs] / en vittig replikk (en kvikk replikk, svar på tiltale) έξυπνη απάντηση [εksipni apandisi] / han er vittig (han er kjapp i replikken) είναι ετοιµόλογος [inε εtimǤlǤDžǤs] / være vittig (komme med vittige bemerkninger, slå en vits) ευϕυολογώ [εfiǤlǤDžǤ] vittighet m. ευϕυολόγηµα, το [tǤ εfiǤlǤjima] # (vits, morsomhet, spøk) εξυπνάδα, η [i εksipnaða] # αστείο, το [tǤ astiǤ] / han er kjent for sin vittighet/sine morsomheter είναι περίϕηµος για τις εξυπνάδες του [inε pεrifimǤz ja tis εksipnaðεs tu] / klassen lo pliktskyldig av lærerens vittigheter η τάξη γέλασε από καθήκον µε τα καλαµπούρια του δασκάλου [i taksi jεlasε apǤ kaϑikǤn mε ta kalamburia tu ðaskalu] vivace adv. (mus.) ζωηρά [zǤira] vivendel m. (kaprifol(ium)) αγιόκληµα, το [tǤ ajǤklima] vivisekere v. (utføre viviseksjon) ζωοτοµώ [zǤǤtǤmǤ] viviseksjon m. (med.) ζωοτοµία, η [i zǤǤtǤmia] 32 vivisektør m. ζωοτόµος, ο [Ǥ zǤǤtǤmǤs] vodka m. βότκα, η [i vǤtka] vogge f.m. (spedbarnsvogge) κούνια βρέϕους/µορού, η [i kunja vrεfus/mǤru] # (også overf.) κοιτίδα (µωρού) η [i kitiða (mǤru)] # (fødested, hjemsted, hjemland) γενέτειρα, η [Ǥ jεnεtira] # κοιτίδα, η [i kitiða] # λίκνο το [tǤ liknǤ] / Aten er demokratiets vogge η Αθήνα είναι το λίκνο της δηµοκρατίας [i aϑina inε tǤ liknǤ tiz ðimǤkratias] / fra vogge til grav από τη κούνια ώς τον τάϕο [apǤ tin kunja Ǥs tǤn dafǤ] / Hellas er demokratiets vogge η Ελλάδα είναι η γενέτειρα/κοιτίδα/ µητέρα/πατρίδα της δηµοκρατίας [i εlaða inε i jεnεtira/kitiða/mitεra/patriða tiz ðimǤkratias] / Hellas er den vestlige sivilisasjons vogge η Ελλάδα είναι το λίκνο του δυτικού πολιτισµού [i εlaða inε tǤ liknǤ tu ðitiku pǤlitizmu] vogge v. (rugge, riste, bysse) κουνώ [kunǤ] # λικνίζω [liknizǤ] / vogge et barn i søvn αποκοιµίζω ένα µωρό κουνώντάς/λικνίζοντάς το [apǤkimizǤ εna mǤrǤ kunǤndas/ liknizǤndas tǤ] voggevise f.m. (mus.)(berceuse) νανούρισµα, το [tǤ nanurizma] vogging f.m. (byssing, lulling) νανούρισµα, το [tǤ nanurizma] vogn f.m. βαγόνι, το [tǤ vaDžǤni] # (flatvogn, brukt f. eks. under karnevalsopptog) άρµα, το [tǤ arma] # (hestevogn, karjol) άµαξα, η [i amaksa] # (lastebil) άµαξι, το [tǤ amaksi] # (lett tohjuls vogn) αµαξάκι, το [tǤ amaksaki] # (sidevogn på motorsykkel, lett tohjult kampvogn) δίϕρος, ο [Ǥ ðifrǤs] / ikke være tapt bak en vogn (ha god greie på ting, kunne jobben sin) ξέρω τι µου γίνεται [ksεrǤ ti mu jinεtε] # κάτι ξέρω κι εγώ [kati ksεrǤ ki εDžǤ] / lita vogn (tippvogn, anleggsvogn, malmvogn, etc.) βαγονέτο, το [tǤ vaDžǤnεtǤ] / vogn med orkester (i spissen for opptog) άρµα µουσικής µπάντας [arma musikis bandas] vognkusk m. ηµίοχος, ο [Ǥ imiǤΧǤs] # (hist.)( vognstyrer) αρτµατηλάτης, ο [Ǥ armatilatis] vognmaker m. (hjulmaker) αµαξοποιός, ο [Ǥ amaksǤpjǤs] # αµαξουργός, ο [Ǥ amaksurDžǤs] vognmann m. (kjørekar) αραµπατζής, ο [Ǥ arambadzis] vognpark m. ((parkeringsplass for) mil. kjøretøyer) όρχος αυτοκινήτων, ο [Ǥ ǤrkǤs aftǤkinitǤn] # (artilleripark) όρχος πυροβολικού, ο [Ǥ ǤrΧǤs pirǤvǤliku] vognskjul n. (remise) αµαξοστάσιο, το [tǤ amaksǤstasiǤ] vognstyrer m. (hist.)(vognkusk) αρτµατηλάτης, ο [Ǥ armatilatis] vogntog n. νταλίκα, η [i dalika] # (trailer, semitrailer) αρθρωτό ϕορτηγό, το [tǤ arϑrǤtǤ fǤrtiDžǤ] vokal m. ϕωνήεν, το [tǤ fǤniεn] / en kort vokal βραχύ ϕωνήεν [vraçi fǤniεn] / vokal adj. (fonetisk) ϕωνητικός [fǤnitikǤs] / vokal musikk ϕωνητική µουσική [fǤnitiki musiki] vokativ m. (gramm.)(tiltalekasus) κλητική, η [i klitiki] voks m. (bivoks, stearinlys) κερί, το [tǤ kεri] / ha voks i ørene (ha ørevoks) έχω κερί στ' αυτιά [εΧǤ kεri staftja] voks- (voksaktig) κερένιος [kεrεnjǤs] # κέρινος [kεrinǤs] voksaktig adj. (voks-) κερένιος [kεrεnjǤs] # κέρινος [kεrinǤs] 33 voksavstøpning m. (voksmaske, voksarbeid) κέρινο εκµαγείο, το [tǤ kεrinǤ εkmajiǤ] voksbleik adj. (voksblek) κερένιος [kεrεnjǤs] # κέρινος [kεrinǤs] / voksbleik hudfarge/ ansiktsfarge κερένιο χρώµα προσώπου, το [tǤ kεrεnjǤ ΧrǤma prǤsǤpu] voksbønne m. (snittebønne, brekkbønne) αµπελοϕάσουλο, το [tǤ ambεlǤfasulǤ] voksdokke f. κερένια κούκλα, η [i kεrεnja kukla] voksduk m. (oljelerret) κερόπανο, το [tǤ kεrǤpanǤ] # (presenning, linoleum) µουσαµάς, ο [Ǥ musamas] vokse v. (smøre med voks, polere) κερώνω [kεrǤnǤ] # (bone) παρκετάρω [parkεtarǤ] vokse v. (tilta, øke i vekt/utstrekning) µεγαλώνω [mεDžalǤnǤ] # αυγατίζω [avDžatizǤ] # αυξάνοµαι [afksanǤmε] # (bli høyere) ψηλώνω [psilǤnǤ] # (utvide seg, være i vekst) απλώνοµαι [aplǤnǤmε] # (skyte opp, skyte i været) ξεπετιέµαι [ksεpεtjεmε] # (utvikle seg (til), vokse (til å bli), ekspandere (til)) εξελίσσοµαι (σε) [εksεlisǤmε (sε)] # (utvikle seg) αναπτύσσοµαι [anaptisǤmε] # (hope seg opp, stige) ανεβαίνω [anεvεnǤ] # (gro, spire) ϕυτρώνω [fitrǤnǤ] # (gro opp, skyte opp, spire) ξεϕυτρώνω [ksεfitrǤnǤ] # (vokse opp/ut, produseres, dyrkes) γίνοµαι [jinǤmε] # (klare seg, overleve) κάνω [kanǤ] / Aten vokser stadig η Αθήνα διαρκώς µεγαλώνει [i aϑina ðiarkǤz mεDžalǤni] / det utviklet seg et varmt vennskap mellom dem µια θερµή ϕιλία αναπτύχθηκε µεταξύ τους [mja ϑεrmi filia anaptiΧϑikε mεtaksi tus] / det vokser ikke bananer i kjølige klima οι µπανάνες δεν αναπτύσσονται σε ψυχρά κλίµατα [i bananεs ðεn anaptisǤndε sε psiΧra klimata] : det vokser ikke palmer i kalde strøk δε γίνονται ϕοίνικες στα κρύα κλίµατα [ðε jinǤndε finikεs sta kria klimata] # οι ϕοίνικες δεν κάνουν σε ψυχρά κλίµατα [i finikεz ðεŋ kanun sε psiΧra klimata] : det vokser ikke palmer i Norden οι ϕοίνικες δεν αναπτύσσονται στο Βορρά [i finikεz ðεn anaptisǤndε stǤ vǤra] / det vokste fram en mistanke/tvil inni meg µια υποψία/αµϕιβολία γεννήθηκε στο µυαλό µου [mja ipǤpsia/amfivǤlia jεniϑikε stǤ mialǤ mu] / det vokser ugras overalt (stedet gror igjen med ugras) ξεϕυτρώνουν παντού χορτάρια [ksεfitrǤnun pandu ΧǤrtaria] / firmaet vårt/partiet vårt/vennekretsen hans vokser stadig η εταιρία µας /το κόµµα µας /ο κύκλος των ϕιλών του διαρκώς απλώνεται [i εtεria mas/tǤ kǤma mas/Ǥ kiklǤs tǤn filǤn tu ðiarkǤs aplǤnεtε] / folkemengden vokste stadig/ble større og større το πλήθος µεγάλωνε [tǤ pliϑǤz mεDžalǤnε] / forretningen hans vokste βγάτισαν οι δουλειές του [avDžatisan i ðuljεs tu] / gjelda vår vokser stadig (gjelda hoper seg opp) τα χρέη µας ανεβαίνουν συνεχώς [ta Χrεi mas anevεnun sinεΧǤs] / hans innflytelse vokste stadig (han fikk stadig større innflytelse) η επιρροή του αυξανόταν διαρκώς [i εpirǤï tu afksanǤtan ðiarkǤs] / vanskene våre vokser οι δυσκολίες µας αυξάνουν [i ðiskǤliεz mas afksanun] / vokse fort (skyte opp, flamme opp) θεριεύω [ϑεriεvǤ] : så fort han/hun/den/det vokser! πόσο γρήγορα µεγαλώνει! [pǤsǤ DžriDžǤra mεDžalǤni] : så fort sønnen din har vokst! (så stor sønnen din har blitt!) τι γρήγορα που ξεπετάχτηκε ο γιός σου! [ti DžriDžǤra pu ksεpεtaΧtikε Ǥ jǤs su] : virksomheten/bedriften hans vokste veldig fort η επιχείρησή του εξελίχθηκε πολύ γρήγορα [i εpiçirisi tu εksεliΧϑikε pǤli DžriDžǤra] / vokse fra noe (bli for stor for/til noe) µεγαλώνω πια κάτι [mεDžalǤnǤ pja kati] : hun har vokst fra dokkene sine (hun er blitt for stor til å leke med dokker) 34 µεγάλωσε πια για κούκλες [mεDžalǤsε pja ja kuklεs] / vokse fram (spire fram, ta form) γέννοµαι [jεnǤmε] : idéen om en europeisk union (et EU) vokste fram i en dikters hode η ιδέα της Ενωµένης Ευρώπης γεννήθηκε στο µυαλό ενός ποιητή [i iðεa tis εnǤmεnis εvrǤpis jεniϑikε stǤ mjalǤ εnǤs piiti] / (om vegetasjon) vokse utover/i alle retninger/vilt og uhemmet (slynge seg, spre seg fort) θρασεύω [ϑrasεvǤ] # θρασοµανώ [ϑrasǤmanǤ] : jasminen i hagen vår har vokst utover i alle retninger το γιασεµί θράσεψε στον κήπο µας [tǤ jasεmi ϑrasεpsε stǤŋ kipǤ mas] / vokse i noens øyne µεγαλώνω στην εκτίµηση κάποιου [mεDžalǤnǤ stin εktimisi kapiu] / vokse i omfang (spre seg, gripe om seg) παίρνω έκταση [pεrnǤ εktasi] / vokse noe av seg (gå over/bedre seg med alderen) διορθώνοµαι µε την ηλικώα [ðiǤrϑǤnǤmε mε tin ilikia] : han er rampete, men han vil vokse det av seg είναι ζαβολιάρης αλλά θα διορθωθεί µε την ηλικία [inε zavǤljaris ala ϑa ðiǤrϑǤϑi mε tin ilikia] / vokse opp (bli stor) µεγαλώνω [mεDžalǤnǤ] : vokse opp i rennesteinen µεγαλώνω στους δρόµους / µέσα στο βούρκο [mεDžalǤnǤ stuz ðrǤmus/mesa stǤ vurkǤ] / vokse opp av/ut av γίνοµαι από [jinǤmε apǤ] : planter vokser opp av frø τα ϕυτά γίνονται από σπόρους [ta fita jinǤndε apǤ spǤrus] / vokse opp til å bli γίνοµαι [jinǤmε] : han vokste opp til å bli en staut kar (han ble en kjekk ung mann) έγινε ωραίο παλληκάρι [εjinε ǤrεǤ palikari] / vokse sakte (vokse seint) αργώ να µεγαλώσω [arDžǤ na mεDžalǤsǤ] : disse trærne vokser sakte αυτά τα δέντρα αργούν να µεγαλώσουν [afta ta ðεndra arDžun na mεDžalǤsun] / vokse sammen (gro sammen) συµϕύοµαι [simfiǤmε] # προσϕύοµαι [prǤsfiǤmε] / vokse seg kjempestor (anta enorme dimensjoner, bli kjempediger) γιγαντεύω [jiDžandεvǤ] / vokse ut av kjolen/kjeledressen sin ψηλώνω και µου κόντουν το ϕόρεµα [psilǤnǤ kε mu kǤndun dǤ fǤrεma] : du har vokst ut av kjolen/ kjeledressen din ψήλωσες και σου κόντυνε το ϕόρεµα [psilǤsεs kε su kǤndinε tǤ fǤrεma] / vokse ut av klærne sine µεγαλώνω τόσο που δεν µου κάνουν τα ρούχα [mεDžalǤnǤ tǤsǤ pu ðεn mu kanun ta ruΧa] : Johannes har vokst ut av klærne sine µεγάλωσε ο Γιάννης και του µίκρυναν τα ρούχα [mεDžalǤsε Ǥ janis kε tu mikrinan ta ruΧa] / vokse utover (uten styring eller plan) (utvide seg, bre seg utover, ete/spise seg utover) απλώνοµαι (άταχτα/χωρίς σχέδιο) [aplǤnǤmε (ataΧta/ΧǤris sçεðiǤ)] : Aten vokser stadig (utover/i omfang) η Αθήνα διαρκώς απλώνεται [i aϑina ðiarkǤs aplǤnεtε] : forstedene som vokser/brer seg utover rundt Aten τα προάστεια που απλώνονται άταχτα γύρω από την Αθήνα [ta prǤastia pu aplǤnǤndε ataΧta jirǤ apǤ tin aϑina] voksen adj. ενηλικός [εnilikǤs] # (stor) µεγάλος [mεDžalǤs] / bli voksen (nå voksen alder) ϕτάνω στην ανδρική ηλικία [ftanǤ stin anðriki ilikia] / de voksne οι µεγάλοι/οι ενήλικες [i mεDžali/i εnilikεs] / det å bli voksen ενηλικίωση η [i εnilikiǤsi] / han har to voksne døtre έχει δυο µεγάλα κορίτσια [εçi ðjǤ mεDžala kǤritsia] / ikke voksen for en slik oppgave ανήµπορος για τέτοια δουλειά [animbǤrǤz ja tεtia ðulja] voksen m. ενηλικός, ο [Ǥ εnilikǤs] / barn og voksne παιδιά και ενήλικες [pεðja kε εnilikεs] / den voksne mannlige befolkning ενήλικες άρρενες [εnilikεs arεnεs] / stemmerett for voksne δικαίωµα ψήϕου των ενηλίκων [ðikεǤma psifu tǤn εnilikǤn] voksenbillett m. εισιτήριο ενηλίκων, το [tǤ isitiriǤ εnilikǤn] 35 voksende adj. (tiltagende, for oppadgående) στη γέµιση [sti jεmisi] # (kumulativ, samlet, akkumulert) επισωρευτικός [εpisǤrεftikǤs] / han har voksende innflytelse η επιρροή του µεγαλώνει [i εpirǤi tu mεDžalǤni] / månen er voksende (det er nymåne) το ϕεγγάρι είναι στη γέµισή του [tǤ fεŋgari inε sti jεmisi tu] voksenliv n. (voksen alder) ενηλικότητα, η [i εnilikǤtita] voksenopplæring f.m. επιµόρϕωση (ενηλίκων), η [i εpimǤrfǤsi (εnilikǤn)] voksentakst f.m. τιµή εισιτηρίου ενηλίκων, η [i timi isitiriu εnilikǤn] vokte v. ϕυλάγω [filaDžǤ] / vokte over (ivareta) γρηγορώ [DžriDžǤrǤ] : soldatene vokter over vår sikkerhet οι στρατιώτες γρηγορούν για την ασϕαλειά µας [i stratjǤtεz DžriDžǤrun ja tin asfalja mas] / vokte seg (ta seg i vare, ta seg i akt) ϕυλάγοµαι [filaDžǤmε] / vokte seg for hunden ϕυλαχτώ από το σκυλί [filaΧtǤ apǤ tǤ skili] : jeg ba ham vokte seg for hunden του είπα να ϕυλαχτεί από το σκυλί [tu ipa na filaΧti apǤ tǤ skili] voksing f.m. (polering) κέρωµα, το [tǤ kεrǤma] vokskabinett n. κερένια οµοιώµατα, τα [ta kεrεnja ǤmiǤmata] vokskake m. (bikake (i bikube)) κερήθρα, η [i kεriϑra] # κηρήθρα, η [i kiriϑra] vokslys n. (stort) λαµπάδα, η [ilambaða] voksmodell m. κέρινο µοντέλο, το [tǤ kεrinǤ mǤdεlǤ] / en voksmodell av en statue κέρινο οµοίωµα ενός αγάλµατος, το [tǤ kεrinǤ ǤmiǤma εnǤs aDžalmatǤs] vokspapir n. κερόχαρτο, το [tǤ kεrǤΧartǤ] vokte v. (holde vakt, være årvåken, være på alerten) επαγρυπνώ [εpaDžripnǤ] # (overvåke, passe på) προσέχω [prǤsεΧǤ] # (overvåke, inspisere, observere, følge med på) επιτηρώ [εpitirǤ] / han vokter omhyggelig over sin kone (han er sjalu på sin kone) προσέχει ζηλότυπα τη γυναίκα του [prǤsεçi zilǤtipa ti jinεka tu] / vokte noens ve og vel (dra omsorg for noens ve og vel) επαγρυπνώ για το καλό κάποιου [εpaDžripnǤ ja tǤ kalǤ kapiu] vokter m. (vakt, vaktmann) βαρδιάνος, ο [Ǥ varðjanǤs] # βαρδιάτορας, ο [Ǥ varðjatǤras] # θεµατοϕύλακας, ο [Ǥ ϑεmatǤfilakas] # (vokter, håndhever) ϕύλακας, ο [Ǥ filakas] / vokterne av våre tradisjoner οι θεµατοϕύλακες των παραδόσεων µας [i ϑεmatǤfilakas tǤm baradǤsεǤn mas] volang m. (kappe, rynkekant, rysj) βολάν, το [tǤ vǤlan] vold m. βία, η [i via] / blind vold (meningsløs vold) ανόητη βία [anǤiti via] / bruk av vold άσκηση βίας [askisi vias] / brutal vold (rå makt) κτηνώδης βία, η [i ktinǤdiz via] / gripe til vold (ty til vold, bruke makt) προσϕεύγω στη βία [prǤsfεvDžǤ sti via] # (εξ)ασκώ/µεταχειρίζοµαι/µετέρχοµαι βία [(εks)askǤ/mεtaçirizǤmε/mεtεrΧǤmε via] / (jur.) trussel og vold άδικη επίθεση η [i aðiki εpiϑεsi] # χειροδικία η [i çirǤðikia] / utøve vold (begå voldelige handlinger) διαπράττω βιαιότητες [ðiapratǤ viεǤtitεs] / øve vold mot (krenke, forvrenge) βιάζω [viazǤ] : øve vold mot sin samvittighet (gjøre noe en angrer på) βιάζω τη συνείδησή µου [viazǤ ti siniðisi mu] volde v. (forvolde, forårsake, skape) επισύρω [εpisirǤ] # δηµιουργώ [ðimiurDžǤ] / volde hodebry (skape vanskeligheter) δηµιουργώ ζητήµατα [ðimiurDžǤ zitimata] / volde noen sorg κακοκαρδίζω [kakǤkarðizǤ] : volde sine foreldre sorg (skuffe sine 36 foreldre) κακοκαρδίζω τους γονείς µου [kakǤkarðizǤ tuz DžǤniz mu] voldelig adj. (voldsom) βίαιος [viεǤs] / voldelig attentat απόπειρα βίας [apǤpira vias] / voldelig praksis (bruk av vold) άσκηση βίας [askisi vias] voldelighet f.m. (heftighet, voldsomhet) βιαιότητα, η [i viεǤtita] voldgift f.m. διαιτησία, η [i ðiεtisia] / avgjøre tvist ved megling eller voldgift επιδιαιτητεύω [εpiðiεtitεvǤ] # διαιτητεύω [ðiεtitεvǤ] # (løse en konflikt ved voldgift) λύνω µια διαϕορά µε διαιτησία [linǤ mja ðiafǤra mε ðiεtisia] / bruke voldgift (ty til voldgift) προσϕεύγω στη διαιτησία [prǤsfεvDžǤ sti ðiεtisia] / oversende/bringe en tvistesak til voldgift παραπέµπω/υποβάλλω µια διαϕορά στη διαιτησία [parapεmbǤ/ipǤvalǤ mja ðiafǤra sti ðiεtisia] voldgifts- (meglings-) διαιτητικός [ðiεtitikǤs] voldgiftsdom m. απόϕαση διαιτησίας, η [i apǤfasi ðiεtisias] voldgiftsdomstol m. διαιτητικό δικαστήριο, το [tǤ ðiεtitikǤ ðikastiriǤ] voldgiftskjennelse m. (avgjørelse ved megling) διαιτησία, η [i ðiεtisia] # (bedømmelse) κρίση, η [i krisi] voldgiftsklausul m. (voldgiftaparagraf (i en traktat eller avtale)) όρος διαιτησίας (σε συνϑήκη) [ǤrǤz ðiεtisias (sε sinϑiki)] voldgiftsmann m. (jur.)(megler) διαιτητής, ο [Ǥ ðiεtitis] # επιδιαιτητής, ο [Ǥ εpiðiεtitis] voldgiftsnemnd d.m. (domsnemnd, domsutvalg, dommerpanel) επιτροπή διαιτησίας, η [i εpitrǤpi ðiεtisias] voldsbruk m. (vold) βιαιότητα, η [i viεǤtita] voldshandling f.m. (bestialsk, uhyrlig handling) κτηνώδια, η [i ktinǤðia] # θηριωδία, η [i ϑiriǤðia] # (avskyelig forbrytelse, helligbrøde, vanhelligelse) ανοσιούργηµα, το [tǤ anǤsiurjima] # (overtredelse, ugjerning, hærverk, ugagn) έκτροπο, το [tǤ εktrǤpǤ] / voldshandlinger πράξεις βίας [praksis vias] # (voldsbruk, voldsherjinger) βιαιότητες, οι [i viεǤtitεs] : pøbelens voldshandlinger οι βιαιότητες του όχλου [i viεǤtitεs tu ǤΧlu] # (hærverk/voldshandlinger utført av pøbelen) τα έκτροπα που διαπράχτηκαν από τον όχλο [ta εktrǤpa pu ðiapraΧtikan apǤ tǤn ǤΧlǤ] voldsherredømme n. (despotisk regime) αυταρχικό καθεστώς, το [tǤ aftarçikǤ kaϑεstǤs] voldsom adj. σϕοδρός [sfǤðrǤs] # (fæl, fryktelig) τροµερός [trǤmεrǤs] # (voldelig, heftig) βίαιος [viεǤs] # λαύρος [lavrǤs] # λάβρος [lavrǤs] # (intens, kraftig) έντονος [εndǤnǤs] # κρατερός [kratεrǤs] # ορµητικός [ǤrmitikǤs] # (vill, grusom) άγριος [aDžriǤs] # (kraftig, ustoppelig) ακατάσχετος [akatasçεtǤs] # (heftig, hemningsløs, fri, uhemmet) ακάθεκτος [akaϑεktǤs] # ακράτητος [akratitǤs] # (ubehersket) ακρατής* [akratis] # (ivrig, heftig, overilt, framfusende, utålmodig) απερίσκεπτος [apεriskεptǤs] # απερίσκεϕτος [apεriskεftǤs] # ασυλλόγιστος [asilǤjistǤs] # (høylydt, bråkete, støyende) θορυβώδης [ϑǤrivǤðis] / bryte ut i voldsom latter ξεσπώ σε θορυβώδη γέλια [ksεspǤ sε ϑǤrivǤdi jεlia] / en voldsom blødning ακατάσχετη αιµορραγία, η [i akatasçεti εmǤrajia] / en voldsom hete άγρια ζέστη [aDžria zεsti] / en voldsom reaksjon mot έντονη αντίδραση κατά (+ gen.) [εndǤni andiðrasi kata] / en voldsom smerte έντονος πόνος [εndǤnǤs pǤnǤs] / et voldsomt angrep ακάθεκτη επίθεση, η [i akaϑεkti εpiϑεsi] / et voldsomt brak (smell) 37 τροµερός πάταγος [trǤmεrǤs pataDžǤs] / et voldsomt hat άγριο µίσος, το [tǤ aDžriǤ misǤs] / et voldsomt slag (med en gjenstand, knyttneve etc.) βίαιο κτύπηµα [viεǤ ktipima] # (væpnet kamp) κρατερή µάχη [kratεri maçi] / med voldsom fart µε ακάθεκτη ταχύτητα [mε akaϑεkti taçitita] voldsomhet f.m. (heftighet, voldelighet) βιαιότητα, η [i viεǤtita] voldsomt adv. σϕοδρά [sfǤðra] # (med stor kraft) βίαια [viεa] / slå voldsomt κτύπω βίαια [ktipǤ viεa] voldta v. (tvinge, bruke makt) βιάζω [vjazǤ] # (skjende, krenke) ατιµάζω [atimazǤ] # (begå et seksuelt overgrep) ασελγώ [asεlDžǤ] / han forsøkte å voldta en mindreårig αποπειράθηκε ν' ασελγήσει σε ανηλικό [apǤpiraϑikε nasεljisi sε anilikǤ] / voldta ei kvinne βιάζω/κακοποιώ µια γυναίκα [vjazǤ/kakǤpiǤ mja jinεka] voldtekt f.m. βιασµός, ο [Ǥ viazmǤs] # (voldtektsforsøk, seksualforbrytelse, grov fornærmelse, utuktighet) ασέλγεια, η [i asεljia] # (overgrep, krenkelse, forgripelse) κακοποίηση, η [i kakǤpiisi] voldtektsforbryter m. (voldtektsmann) βιαστής, ο [Ǥ viastis] voldtektsforsøk n. (seksualforbrytelse, grov fornærmelse, utuktighet) ασέλγεια, η [i asεljia] # απόπειρα βιασµού, η [i apǤpira viazmu] / begå/gjøre et voldtekstsforsøk κάνω επίθεση µε ανήθικους σκοπούς [kanǤ εpiϑεsi mε aniϑikus skǤpus] / han er anklaget for voldtektsforsøk κατηγορείται για απόπειρα βιασµού [katiDžǤritε ja apǤpira viazmu] Volga geo. Βόλγας, ο [Ǥ vǤlDžas] voll m. (festningsvoll, bastion) προµαχώνας, ο [Ǥ prǤmaΧǤnas] # (dam, demning, jordvoll, jordhaug) ανάχωµα, το [tǤ anaΧǤma] volleyball m. βόλεϊ, το [tǤ vǤlεï] / spille volleyball παίζω βόλεϊ [pεzǤ vǤlεï] vollgrav f.m. τάϕρος, η [i tafrǤs] / en festning omgitt av ei vollgrav κάστρο ζωσµένο από τάϕρο [kastrǤ zǤzmεnǤ apǤ tafrǤ] volt m. (elektr.) βολτ, το [tǤ vǤlt] voltaisk adj. (volta-, galvanisk) βολταϊκός [vǤltaïkǤs] voltasøyle f.m. (elektr.)(galvanisk stabel, Voltas stabel) βολταϊκή στήλη [vǤltaïki stili] voltmeter n. βολτόµετρο, το [tǤ vǤltǤmεtrǤ] volum n. (lydstyrke) (ηχητική) ένταση, η [i (içitiki) εndasi] # ένταση ϕωνής, η [i εndsasi fǤnis] # (resonans, klangfullhet) ηχηρότητα, η [i içirǤtita] # (rominnhold, mengde) όγκος, ο [Ǥ ǤŋgǤs] / skru ned volumet! (demp lyden!) χαµήλωσε την ένταση! [ΧamilǤsε tin εndasi] / volumet av ei kasse/et rom ο όγκος ενός κιβωτίου/δωµατίου [Ǥ ǤŋgǤs εnǤs kivǤtiu/εnǤz ðǤmatiu] voluminøs adj. (omfangsrik, massiv, plasskrevende) ογκώδης [ǤŋgǤðis] volutt m. (spiralformet sammenrulling, for eksempel på jonisk søylehode) έλικας, ο [Ǥ εlikas] vom f.m. m. (ølmage, ølvom, kulemage) κοιλάρα, η [i kilara] # µπάκα, η [i baka] vond adj. (verkende) πονεµένος [pǤnεmεnǤs] # (sår, øm) επώδυνος [εpǤðinǤs] # (ubehagelig) δυσάρεστος [ðisarεstǤs] # (nedslående, trist, bedrøvelig, sørgelig) αλγεινός [aljinǤs] # (lei, skadelig, ubehagelig) άσχηµος [asçimǤs] # άσκηµος [askimǤs] / (med.) vonde flekker (ømme punkter) επώδυνα σηµεία [εpǤðina simia] / vond lukt δυσάρεστη οσµή [ðisarεsti Ǥzmi] / vondt skal vondt fordrive (med 38 vondt skal vondt fordrives, ”medisinen er verre enn sykdommen”) το γιατρικό είναι χειρότερο από την αρρώστεια [tǤ jatrikǤ inε çirǤtεrǤ apǤ tin arǤstia] vondt adv. µε κακία [me kakia] / ville noen vondt κακοθέλω [kakǤϑεlǤ] / det jeg gjorde/sa var ikke vondt ment δεν το 'καµα/'πα µε κακία [ðεn dǤ kama/pa mε kakia] # δεν ήθελε να κάνει κακό [ðεn iϑεlε na kani kakǤ] vorte f.m. (med.) θήλωµα, το [tǤ ϑilǤma] # (føflekk, skjønnhetsflekk) ελιά, η [i εlja] # κρεατοελιά, η [i krεatǤεlja] # (papill, utvekst i huden, brystvorte, smaksløk) θηλή, η [i ϑili] votere v. (stemme) ψηϕίζω [psifizǤ] / votere ved/etter fullmakt (stemme på andres vegne) ψηϕίζω δι' αντιπσοσόπου [psifizǤ ði andiprǤsǤpu] votering f.m. (avstemning, stemmegivning) ψήϕιση, η [i psifisi] # ψηϕοϕορία, η [i psifǤfǤria] / hemmelig votering µυστική ψηϕοϕορία η [i mistiki psifǤfǤria] : foreta en (hemmelig) votering (avgjøre ved hemmelig avstemning) θέτω σε µυστική ψηϕορία [ϑεtǤ sε mistiki psifǤria] / ta noe opp til votering βάζω κάτι σε ψηϕοϕορία [vazǤ kati sε psifǤfǤria] voteringsutfall n. (stemmetall, avstemningsresultat) αριθµός ψήϕων, ο [Ǥ ariϑmǤs psifǤn] vovet adj. (kåt, uanstendig, lidderlig) µουρντάρικος [murdarikǤs] / en vovet historie µουρντάρικη ιστορία [murdariki istǤria] vrak n. σαράβαλο, το [tǤ saravalǤ] # ρηµάδι, το [tǤ rimaði] # (vrakgods, ruin, forlis) ναυάγιο, το [tǤ navajǤ] / bilen hans var totalvrak etter kollisjonen το αυτοκίνητό του ήταν ερείπιο µετά τη σύγκρουση [tǤ aftǤkinitǤ tu itan εripiǤ mεta ti siŋgrusi] / han er et vrak (han er fullstendig slått ut) είναι τέλειο ναυάγιο [inε tεliǤ navajǤ] / kaste/ slå vrak på (forkaste, vrake) αποκρούω [apǤkruǤ] # απορρίπτω [apǤriptǤ] # αρνούµαι [arnumε] # αρνιούµαι [arniumε] # αρνιέµαι [arnjεmε] : kaste vrak på et tilbud (si nei til et tilbud) αρνούµαι µια πρσϕορά [arnumε mja prǤsfǤra] / mannskapet hoppet fra vraket før det sank το πλήρωµα πήδηξε από το ναυάγιο πριν βουλιάξει [tǤ plirǤma piðiksε apǤ tǤ navajǤ prin vubljaksi] vrake v. (sette til side, bestride) ανατρέπω [anatrεpǤ] # (avslå, avvise, takke nei til) αποκρούω [apǤkruǤ] # απορρίπτω [apǤriptǤ] # αρνούµαι [arnumε] # αρνιούµαι [arniumε] # αρνιέµαι [arnjεmε] # (få kalde føtter, avvise, ikke ville ta imot) δείχνω απροθυµία [ðiΧnǤ aprǤϑimia] # (lage vrak av, demolere, ødelegge) ερειπώνω [εripǤnǤ] : dersom du vraker tilbudet mitt... αν αποκρούσεις την προσϕορά µου... [an apǤkrusis tim brǤsfǤra mu] / han prøvde å bli opptatt i politiet, men ble vraket θέλησε να καταταγεί στην αστυνοµία αλλά τον απέρριψαν [ϑεlisε na katataji stin astinǤmia ala tǤn apεripsan] / hun vraket ham (med forakt) τον απόκρουσε περιϕρονητικά [tǤn apǤkrusε pεrifrǤnitika] vrakgods n. (vrakrester, drivgods) έκβρασµα, το [tǤ εgvrazma] vraking f. (forkasting) απόρριψη, η [i apǤripsi] vrakrester n. (vrakgods, drivgods) έκβρασµα, το [tǤ εgvrazma] # ναυάγιο, το [tǤ navajǤ] / vrakrestene ble skylt på land η θάλασσα εξέβρασε το ναυάγιο [i ϑalasa εksεvrasε tǤ navajǤ] vralte v. (gå som ei and) κουνιέµαι/περπατώ σαν πάπια [kunjεmε/pεrpatǤ sam bapja] 39 vrang adj. (gretten, tverr, vrang, mutt) αγέλαστος [ajεlastǤs] # στρυϕνός [strifnǤs] # αµίλητος [amilitǤs] # ανάποδος [anapǤðǤs] # (vanskelig å ha med å gjøre, utrivelig) ζόρικος [zǤrikǤs] / en vrang type (en utrivelig fyr) ζόρικος τύπος [zǤrikǤs tipǤs] / være vrang/vanskelig (slå seg vrang) κάνω καπρίτσια [kanǤ kapritsia] : bilen min har slått seg/holder på å slå seg vrang igjen το αυτοκίνητο µου κάνει πάλι καπρίτσια [tǤ aftǤkinitǤ mǤ kani pali kapritsia] : kom igjen, ikke vær vrang, syng noe for oss! µην κάνεις καρπίτσια, τραγούδισέ µας κάτι! [miŋ kanis kapritsia traDžuðisε mas kati] vrange f.m. (vrangside, bakside) ανάποδη, η [i anapǤði] # αντίστροϕη πλευρά, η [i andistrǤfi plεvra] / vrangen av et tøystykke η ανάποδη ενός υϕάσµατος [i anapǤði εnǤs ifazmatǤs] # η αντίστροϕη πλευρά ενός υϕάσµατος [i andistrǤfi plεvra εnǤs ifazmatǤs] vrangforstilling m. (selvbedrag, villfarelse, illusjon) αυταπάτη, η [i aftapati] # εξαπάτηση, η [i εksapatisi] vranghet f.m. (vrangvilje, grettenhet, krangling) αναποδιά, η [i anapǤðja] / ingen annen kvinne kunne holde ut med vrangheten hans καµιά άλλη γυναίκα δεν θα ανεχόταν τις αναποδιές του [kamja ali jinεka ðεn anεΧǤtan tis anapǤðjεs tu] vranglås n. (dødpunkt, låst situasjon) αδιέξοδο, το [tǤ aðjεksǤðǤ] vrangside f.m. (innside, bakside) ανάποδη όψη, η [i anapǤði Ǥpsi] / vrangsida av et (vevd) stoff η ανάποδη όψη υϕάσµατος [i anapǤði Ǥpsi ifazmatǤs] vrangt adv. (baklengs, bakvendt) ανάποδα [anapǤða] vrangvilje m. (vrangvillighet, trass, gjenstridighet) απειθαρχία, η [i apiϑarçia] # (surhet, trass, gjensttridighet) δυστροπία, η [i ðistrǤpia] # (uvilje, motvilje, ondsinnethet) κακοβουλία, η [i kakǤvulia] vrangvillig adj. (gjenstridig, ustyrlig, ulydig, trassig) απειθάρχητος [apiϑarçitǤs] # δύστροπος [ðistrǤpǤs] vrede m. (sinne, harme) οργή, η [i Ǥrji] # οργίλη διάθεση, η [i Ǥrjili ðjaϑεsi] # ϕούρκα, το [tǤ furka] # (form.) µήνις*, η [i minis] # (indignasjon, forargelse) αγανάχτηση, η [i aDžanaΧtisi] / Guds vrede οργή Θεού [Ǥrji ϑεu] / han pådro seg farens vrede (han nedkalte farens vrede over seg) επέσυρε την οργή του πατέρα του [εpεsirε tin Ǥrji tu patεra tu] / hellig vrede (rettferdig harme) ιερή αγανάκτηση [iεri aDžanaktisi] / vekke noens vrede προκαλώ την αγανάχτηση κάποιου [prǤkalǤ tin aDžanaΧtisi kapiu] / «Vredenas druer» Τα σταϕύλια της οργής [ta stafilja tis Ǥrjis] vrenge v. (vende utsida inn) γυρίζω το απέξω µέσα [jirizǤ tǤ apεksǤ mεsa] / vrenge av seg klærne (ta av seg klærne, kaste klærne) αποβάλλω τα ρούχα µου [apǤvalǤ ta ruΧa mu] # αϕαιρώ τα ρούχα µου [afεrǤ ta ruΧa mu] : de vrengte av seg klærne og hoppet i sjøen αϕαίρεσαν τα ρούχα τους και βούτηξαν στη θάλασσα [afεrεsan ta ruΧa tus kε vutiksan sti ϑalasa] / vrenge lommene γυρίζω τις τσέπες µου ανάποδα [jirizǤ tis tsεpεz mu anapǤda] / vrenge noe (vende innsida/vrangsida ut på noe) γυρίζω κάτι το µέσα έξω [jirizǤ kati tǤ mεsa εksǤ] vrengebilde n. (parodi, imitasjon, etterligning) αποµίµηση, η [i apǤmimisi] # (parodi, latterliggjøring) παρωδία, η [i parǤðia] # (forvrengning, forfalskning, feilsitering) 40 διαστρέβλωση, η [i ðiastrεvlǤsi] / lage et vrengebilde av (parodiere) παρωδώ [parǤðǤ] vrengt adv. (med vrangsida ut, med innsida ut) το µέσα έξω [tǤ mεsa εksǤ] / sokkene mine er vrengt (jeg har sokkene på vrangen) οι κάλτσες µου είναι το µέσα έξω [i kaltsεz mu inε tǤ mεsa εksǤ] vri v. (vending, dreining) στροϕή, η [i strǤfi] # (endring) τροϕή, η [i trǤfi] # αλλαγή, η [i alaji] vri v. (vrenge, forvrenge, forvanske) αντιστρέϕω [andistrεfǤ] # (skru, vende, snu) γυρίζω [jirizǤ] / ikke vri på det jeg sier! µην αντιστρέϕεις τα λόγια µου! [min andistrεfis ta lǤja mu] / vri løs (vri/rykke ut av ledd) ξεµασκαλίζω [ksεmaskalizǤ] / vri og vrenge på (fordreie, framstille skeivt/galt) διαστρευλώνω [ðiastrεvlǤnǤ] : de vrei og vrengte på alt jeg sa διαστρέβλωσαν καθετί που είπα [ðiastrεvlǤsan kaϑεti pu ipa] / vri om en nøkkel γυρίζω ένα κλειδί [jirizǤ εna kliði] / vri seg av latter (stå tvikroket av latter) διπλώνοµαι/µαζεύοµαι (στα δυο) από το γέλιο/τα γέλια [ðiplǤnǤmε/ mazεvǤmε (sta ðjǤ) apǤ tǤ jεliǤ/ta jεlia] # κουλουριάζοµαι/µαζεύοµαι από τα γέλια [kuluriazǤmε/mazεvǤmε apǤ ta jεlia] / vri seg i/av smerte (knekke sammen i/av smerte) διπλώνοµαι από τους πόνους [ðiplǤnǤmε apǤ tus pǤnus] # κουλουριάζοµαι από τον πόνο [kuluriazǤmε apǤ tǤm pǤnǤ] / vri seg unna (smette unna, unnslippe) ξεγλιστρώ [ksεDžlistrǤ] : du vet du er skyldig/det er din skyld, så ikke prøv å vri deg unna! ξέρεις ότι ϕταις, λοιπόν µην προσπαθείς να ξεγλιστρήσεις! [ksεris Ǥti ftεz lipǤn min prǤspaϑiz na ksεDžlistrisis] / vri seg unna et spørsmål αποϕεύγω/ παρακάµπτω µια ερώτηση [apǤfεvDžǤ/parakamptǤ mja εrǤtisi] : ikke prøv å vri deg unna! µην ξεϕεύγεις! [min ksεfεvjis] : ikke vri deg unna spørsmålet! (ikke gå utenom spørsmålet/saken!) µην αποϕεύγεις το θέµα! [min apǤfεvjis tǤ ϑεma] vridd adj. (snodd, spiralformet) ελικοειδής [εlikǤiðis] vridning m. (vrikking, forvridning, forvrengning) διάστρεµµα, το [tǤ ðjastrεma] # εξάρθρωση [εksarϑrǤsi] : han datt og fikk en vridning i kneet/og forstuet kneet sitt έπεσε και εξάρθρωσε το γόνατό του [εpεsε kε εksarϑrǤsε tǤ DžǤnatǤ tu] vrien adj. (vanskelig, kinkig) δύσκολος [ðiskǤlǤs] # ανάποδος [anapǤðǤs] # (vanskelig, kinkig, hard, tøff) δυσχερής [ðisçεris] # (vanskelig, besværlig, sta, stri) ζόρικος [zǤrikǤs] # (vrien, hard, stiv) κερατένιος [kεratεniǤs] # (innfløkt, innviklet, sammenfiltret, uløselig) αξεµπέρδευτος [aksεmbεrðεftǤs] / det kan være vrient nok (det er ingen lett sak) είναι δύσκολη υπόθεση [inε ðiskǤli ipǤϑεsi] / en vrien fyr ζόρικος, ο [Ǥ zǤrikǤs] # (en hard negl) σκληρό καρύδι, το [tǤ sklirǤ kariði] / en vrien jobb (en stri tørn) ανάποδη δουλειά [anapǤði ðulja] vrikke v. (riste, vugge) κουνώ [kunǤ] # (forstue, få ut av ledd) εξάρθρώνω [εksarϑrǤnǤ] vrikke ankelen βγάζω/εξαρθρώνω/ξαϕνίζω το πόδι µου [vDžazǤ/εksarϑrǤnǤ/ksafnizǤ tǤ pǤði mu] / vrikke med hoftene (vrikke på rumpa) κουνώ τους γοϕούς µου [kunǤ tuz DžǤfuz mu] # λυγίζοµαι [lijizǤmε] # λιγιέµαι [lijεmε] : hun vrikker med hoftene når hun går κουνάει τους γοϕούςτης στο περπάτηµα [kunai tuz DžǤfus tis stǤ pεrpatima] # περπατεί µε κουνιστό βήµα [pεrpati mε kunistǤ vima] : hun tripper og vrikker når hun går σιέται και λυγιέται στο περπάτηµα [siεtε kε lijεtε stǤ pεrpatima] 41 vrikking f.m. ((med.:) dislokasjon, distensjon, forstuing) βγάλσιµο, το [tǤ vDžalsimǤ] # διεύρυνση, η [i ðjεvrinsi] # εξάρθρωµα, το [tǤ εksarϑrǤma] # εξάρθρωση, η [i εksarϑrǤsi] vrimle v. αϕθονώ [afϑǤnǤ] # (bugne, være full, koke (av)) βρίθω [vriϑǤ] # πλήθω [pliϑǤ] / innsjøen koker av fisk η λίµνη βρίθει από ψάρια [i limni vriϑi apǤ psaria] # det vrimler av/med fisk i denne innsjøen (det er veldig mye fisk i denne innsjøen) τα ψάρια αϕθονούν σ' αυτό τη λίµνη [ta psaria afϑǤnun saftǤ ti limni] vrimmel m. (flokk, mylder, trengsel) εσµός, ο [Ǥ εzmǤs] vristbein n. (anat.)(talus) αστράγαλος, ο [Ǥ astraDžalǤs] # κότσι, το [tǤ kǤtsi] vriste v. (vri, rive) αποσπώ [apǤspǤ] # (rive, slite, snappe) αρπάζω [arpazǤ] # αρπάχνω [arpaΧnǤ] / jeg klarte å vriste kniven ut av hendene på han κατάϕερα να του αποσπάσω το µαχαίρι από τα χέρια [katafεra na tu apǤspasǤ tǤ maçεri apǤ ta çεria] vristlenke f.m. (fotlenke, pyntelenke) περισϕύριον, το [tǤ pεrisfiriǤn] # βραχιόλι ποδιού, το [tǤ vraçǤli pǤðju] vræl n. (hyl, brøl) ξεϕωνητό, το [tǤ ksεfǤnitǤ] # γκάρισµα [garizma] vræle v. (hyle, brøle) ϕωνάζω [fǤnazǤ] # γκαρίζω [garizǤ] vrøvl n. (tåkeprat, tomt snakk) αερολογίες [aεrǤlǤjiεs] # παχειά λόγια [paçia lǤja] # (nonsense, tullprat) µωρολογίες [mǤrǤlǤjiεs] # αρλούµπες [arlumbεs] # βλακεία, η [i vlakia] # λόγια της καραβάνας, η [i lǤja tis karavanas] # (vulg.)(drittprat) ανοησίες [anǤisiεs] # αναγούλες [anaDžulεs] # (tøv, sludder og vrøvl) άρες−µάρες [arεz-marεs] # (fabling, fantasering, kaudervelsk) ασυναρτησία, η [i asinartisia] # (svada, store ord, kaudervelsk) παλάβρα, η [i palavra] / dette er bare vrøvl! αυτά είναι παχειά λόγια και µόνο! [afta inε paçia lǤja kε mǤnǤ] / ikke kom med sånt vrøvl! µη µου λές τέτοιες αρλούµπες! [mi mu lεs tεtiεs arlumbεs] vrøvle v. (våse, sludre) λέω αηδίες [lεǤ aiðiεs] # λέω άρες−µάρες [lεǤ arεz-marεs] # (tøve, fable, bable, snakke tull) µιλώ ασυνάρτητα [milǤ asinartita] # κοπανάω ϕρέσκο αέρα [kǤpanaǤ frεskǤ aεra] # αερολογώ [aεrǤlǤDžǤ]
© Copyright 2024