1
inn adv. µέσα [mεsa] / han er inn og ut av fenselet/sykehuset διαρκώς µπαινοβαίνει
στη ϕυλακή/στο νοσοκοµείο [ðiarkǤz bεnǤvjεni sti filaki/stǤ nǤsǤkǤmiǤ] / kjenne noe
ut og inn (kjenne alle detaljer/alle knepene) ξέρω οι εντός και οι εκτός [ksεrǤ i εndǤs kε
i εktǤs] / gå/komme inn µπαίνω [bεnǤ] / kom inn! έλα µέσα! [εla mεsa] /
kom inn i rommet! έλα µέσα στο δωµάτιο [εla mεsa stǤ ðǤmatiǤ]
innad adv. προς τα µέσα [prǤs ta mεsa]
innadvendt adj. (introvert, innesluttet) ενδοστρεϕής [εnðǤstrεfis] # εσωστρεϕής
[εsǤstrεfis]
innadvendthet f.m. (introversjon, innesluttethet) ενδοστρέϕεια [εnðǤstrεfia] #
εσωοστρέϕεια [εsǤstrεfia]
innarbeide v. κατατοπίζω [katatǤpizǤ]
innbefatte v. (omfatte, dreie seg om, inneholde) διαλαµβάνω* [ðialamvanǤ] # (omfatte,
inneholde, innlemme, integrere) ενσωµατώνω [εnsǤmatǤnǤ] / den nye grunnloven
innbefatter alle demokratiske prinsipper το νέο σύνταγµα ενσωµατώνει όλες τις
δηµοκρατικές άρχες [tǤ nεǤ sindaǅma εnsǤmatǤni Ǥlεs tiz ðimǤkratikεs arçεs]
innbegrep n. (det typiske uttrykk for, sammenfatning) επιτοµή, η [i εpitǤmi] (kvintessens, «det
femte element», essens, kjerne, innerste vesen) πεµπτουσία, η [i pεmptusia] / han er
innbegrepet av alle våre dyder og laster είναι η επίτοµη όλων µας των αρέτων και
ελαττωµάτων [inε i εpitǤmi ǤlǤn mas tǤn arεtǤn kε εlatǤmatǤn]
innberetning f.m. (redegjørelse, rapport) δήλωση, η [i ðilǤsi]
innbetale v. (betale innskudd) καταθέτω [kataϑεǤ]
innbetaling f.m. πληρωµή, η [i plirǤmi] # (innskudd, depositum) καταβολή, η [i katavǤli]
innbille v. (overbevise) πείθω [piϑǤ] # καταπείθω [katapiϑǤ] / innbille seg (forestille
seg) ϕαντάζοµαι [fandazǤmε] # (tro, anta, gjette seg til) εικάζω* [ikazǤ] # (smigre
seg av) κολακεύοµαι να πιστεύω [kǤlakεvǤmε na pistεvǤ] : jeg innbiller meg at jeg
snakker bra fransk κολακεύοµαι να πιστεύω ότι ξέρω γαλλικά [kǤlakεvǤmε na
pistεvǤ Ǥti ksεrǤ ǅalika] / innbille seg alt mulig (la fantasien få fritt spillerom, slippe
fantasien løs) αϕήνω τη ϕαντασία µου να δουλεύει [afinǤ ti fandasia mu na ðulεvi]
innbilning f.m. (illusjon, blendverk, fantasifoster, ren fantasi, selvbedrag) αυταπάτη, η [i
aftapati] # εξαπάτηση, η [i εksapatisi] / det viste seg å være innbilning
αποδείχτηκε αυταπάτη [apǤðiΧtikε aftapati]
innbilsk adj. ϕαντασµένος [fandazmεnǤs] # (forfengelig, snobbete) κενόδοξος
[kεnǤðǤksǤs] # µαταιόδοξος [matεǤðǤksǤs] # (oppblåst, arrogant) αλαζονικός
[alazǤnikǤs] # υπερϕίαλος [ipεrfialǤs] # κεϕάλας [kefalas] # ξιπασµένος
[ksipazmεnǤs] / en innbilsk person κεϕάλας, ο [Ǥ kefalas] / han er det mest
innbilske menneske jeg vet om είναι ο πιο µαταιόδοξος άνθρωπος που ξέρω [inε Ǥ
pjǤ matεǤðǤksǤs anϑrǤpǤs pu ksεrǤ] / han gjorde henne innbilsk (han fordreide hodet
på henne) της γύρισε τα µυαλά [tiz jirisε ta mjala]
innbilt adj. (ikke-eksisterende, uvirkelig) ανύπαρκτος [aniparktǤs] # (hypotetisk) θεωρητικός
[ϑεǤritikǤs] / innbilte suksesser θεωρητικές επιτυχίες [ϑεǤritikεs εpitiçiεs]
innbinde v. (binde inn bøker) βιβλοδετώ [vivlǤðεtǤ] # σταχώνω [staΧǤnǤ] / denne
boka er innbundet i skinn (har skinnbind) το βιβλίο αυτό είναι δερµατόδετο [tǤ vivliǤ
2
aftǤ inε ðεrmatǤðεtǤ] / jeg foreslår at vi innbinder denne boka i skinn προτίθεµαι
να δέσω το βιβλίο αυτό µε δέρµα [prǤtiϑεmε na ðεnǤ tǤ vivliǤ aftǤ mε ðεrma]
innbinding f.m. βιβλιοδεσία, η [i vivliǤðεsia]
innbitt adj. (erklært, svoren) δεδηλωµένος [ðεðilǤmεnǤs] / en innbitt ungkar
δεδηλωµένος γεροντοπαλίκαρο [ðεðilǤmεnǤz jεrǤndǤpalikarǤ]
innblandet adj. adj. (implisert, interessert) ενδιαϕερόµενος [εnðiafεrǤmεnǤs] (være
innblandet/involvert i) έχω σχέση µε [εΧǤ sçεsi mε] # ενέχοµαι σε [εnεΧǤmε sε]
være innblandet i noe (være involvert/delaktig i, ha en finger med i spillet) έχω
ανάµειξη σε κάτι [εΧǤ anamiksi sε kati] # µπέκω σε κάτι [bεkǤ sε kati] : :
bli/være innblandet i en forbrytelse µπέκω σ' ένα έγκληµα [bεkǤ sεna εŋglima] :
det er mange som er innblandet i dette bedrageriet ενέχονται πολλοί σ' αυτή την
απάτη [εnεΧǤndε pǤli safti tin apati]
innblanding f.m. (intervensjon) ανάµειξη, η [i anamiksi] # επέµβαση [εpεmvasi] #
παρέµβαση, η [i parεmvasi] # εµπλοκή, η [i εmblǤki] # (det å bli trukket inn
i/innblandet i) µπλέχιµο, το [tǤ blεksimǤ] / din innblanding i kranglingen deres
η εµπλοκή σου στους καυγάδες τους [i εmblǤki su stus kavǅaðεs tus] / en klossete
innblanding άστοχη παρέµβαση [astǤçi parεmvasi] / han likte ikke min
innblanding δεν καλόειδε την παρέµβασή µου [ðεn kalǤïðε tim parεmvasi mu] /
hans innblanding i partiets interne stridigheter/maktkamp το µπλέξιµό του στις
εσωκοµµατικές διαµάχες [tǤ blεksimǤ tu stis εsǤkǤmatikεz ðiamaçεs] / innblanding i
et lands indre anliggender ανάµειξη στα εσωτρικά µιας χώρας, η [i anamiksi sta
εsǤtεrika mias ΧǤras] / innblanding i noens privatliv παραβίαση της ησυχίας
κάποιου [paraviasi tis isiçias kapiu] / uoppfordret/uønsket innblanding (inntrengning)
απρόσκληπτη επίσκεψη [aprǤsklipsi εpiskεpsi] / utenlandsk innblanding/
intervensjon εξωτερική επέµβαση [εksǤtεriki εpεmvasi]
innbo n. επίπλωση, η [i εpiplǤsi] # (innbo og løsøre) οικοσκευή, η [i ikǤskεvi]
innbringe v. (kaste av seg, gi som utbytte) αποδίδω [apǤðiðǤ] # αποϕέρω [apǤfεrǤ] /
hvor mye innbrakte salget av huset? πόσα απέϕερε η πώληση του σπιτιού; [pǤsa
apεfεre i pǤlisi tu spitiu]
innbringende adj. (lønnsom, lukrativ) καρποϕόρος [karpǤfǤrǤs] # κερδοϕόρος
[kεrðǤfǤrǤs] # επικερδής [εpikεrðis] # (givend, nyttig, fruktbar, utbytterik, lønnsom)
αποδοτικός [apǤðǤtikǤs] / en innbringende beskjeftigelse (en lønnsom virksomhet)
επικερδής απασχόληση [εpikεrðis apasΧǤlisi] / et innbringende foretak µια
κερδοϕόρα επιχείρηση [mja kεrðǤfǤra εpiçirisi]
innbrudd n. διάρρηξη, η [i ðjariksi] # (tyveri, stjeling) κλοπή, η [i klǤpi] / det har vært
innbrudd i banken έγινε διάρρηξη στην τράπεζα [εjinε ðjariksi stin drapεza] / det
har vært innbrudd i bilen min (de brøt seg inn i bilen min) µου διέρρηξαν το
αυτοκίνητο [mu ðjεriksan tǤ aftǤkinitǤ] / det har vært innbrudd i bilen min/på
rommet mitt διέρρηξαν το αυτοκίνητό µου/το δωµάτιό µου [ðjεriksan tu aftǤkinitǤ
mu/tǤ ðǤmatjǤ mu] / det har vært innbrudd på kontoret mitt µου κλέψανε το
γραϕείο [mu klεpsanε tǤ ǅrafiǤ] / gjøre innbrudd i κάνω διάρρηξη σε [kanǤ ðiariksi
sε] # (bryte eg inn i, bryte opp) διαρρηγνύω* [ðiariǅniǤ] # διαρρήχνω [ðiariΧnǤ] :
3
de gjorde innbrudd mens vi var borte (det var innbrudd hos oss mens vi var borte)
έκαναν τη διάρρηξη ενώ λείπαµε [εkanan ðjariksi εnǤ lipamε] : det var innbrudd
på kontoret mitt i natt µου διέρρεξαν το γραϕείο χτες τη νύχτα [mu ðjεrεksan tǤ
ǅrafiǤ Χtεs ti niΧta] / innbrudd i en safe η παραβίαση µιας χρηµατοκιβωτίου [i
paraviasi mjas ΧrimatǤkivǤtiu] / melding om et innbrudd δήλωση µιας διάρρηξης
[ðilǤsi miaz ðjariksis]
innbrudds- pref. διαρρηκτικός [ðiariktikǤs]
innbruddsforsikring f.m. ασϕάλεια διαρρήξεως, η [i asfalia ðiariksεǤs]
innbruddstyv m. διαρρήκτης, ο [Ǥ ðiariktis] # f. διαρρήκτρια, η [i ðiariktria] #
λωποδύτης, ο [Ǥ lǤpǤðitis] # (en som dirker opp låser) διαρρήκτης κλειδαριών, ο [Ǥ
ðiariktis kliðariǤn] / innbruddstyven listet seg inn i rommet ο διαρρηκτής γλίστρησε
µέσα στο δωµάτιο [Ǥ ðiariktiz ǅlistrisε mεsa stǤ ðǤmatiǤ] / innbruddstyvene tømte
rommet οι διαρρήκτες απογύµνωσαν το δωµάτιο [i ðiariktεs apǤjimnǤsan tǤ ðǤmatiǤ]
innbruddsverktøy n.pl. διαρρηκτικά εργαλεία [ðiariktika εrǅalia]
innbundet adj. (bundet) δετός [ðεtǤs] / bøker innbundet i sjirting/skinn δερµατόδετα/
πανόδετα βιβλία [ðεrmatǤðεta/panǤðεta vivlia]
innbydende adj. (forlokkende, forførende) ελκυστικός [εlkistikǤs] # λαχταριστός
[laΧtaristǤs] / sjøen så så innbydende ut at… η θάλασσα ήταν τόσο λαχταριστή
που [i ϑalasa itan tǤsǤ laΧtaristi pu]
innbydelse m. (invitasjon) πρόκληση, η [i prǤklisi]
innbygger m. (beboer, borger) κάτοικος, ο/η [Ǥ/i katikǤs] # (beboer, leieboer) ένοικος, ο/η
[Ǥ/i εnikǤs] / fuglene er de eneste innbyggerne på øya τα πουλιά είναι οι µόνοι
κάτοικοι του νησιού [ta pulja inε i mǤni katiki tu nisiu] / de første innbyggerne på
Kreta οι αρχικοί κάτοικοι της Κρήτης [i arçiki katiki tis kritis] / (en) innbygger i
Alexandria (aleksandriaborger) κάτοικος της Αλεξάνδρειας [katikǤs tis alεksanðrias]
/ Sparta har 10.000 innbyggere η Σπάρτη έχει 10.000 κατοίκους [i sparti εçi ðεka
çiljaðεs katikus]
innbyrdes adj. αλληλο− [alilǤ] # (gjensidig) ανταποδότικος [andapǤðǤtikǤs] / bytte
innbyrdes (bytte med hverandre, utveksle) αντιµεταθέτω [andimεtaϑεtǤ]
innbytte n. ανταλλαγή, η [i andalaji] / gi noe i innbytte δίνω κάτι σε ανταλλαγή [ðinǤ
kati sε andalaji] : jeg kommer til å gi den gamle bilen min i innbytte θα δώσω
ανταλλαγή το παλιό µου αυτοκίνητο [ϑa ðǤsǤ andalaji tǤ paljǤ mu aftǤkinitǤ]
innbyttepris m. ((inn)bytteverdi) ανταλλακτική αξία, η [i andalaktiki aksia]
inndampingsapparat n. (fordamper, evaporator) εξατµιζστήρας, ο [Ǥ εksatmistiras]
inndele v. (gradere, klassifisere, rangere, sortere) βαθµολογώ [vaϑmǤlǤǅǤ] / en linjal
inndelt i tommer χάρακας βαθµολογηµένος σε ίντσες [Χarakaz vaϑmǤlǤjimεnǤs sε
intsεs] / inndele i par (ordne parvis) ταξινοµώ κατά ζεύγη [taksinǤmǤ kata zεvji]
inndra v. (trekke tilbake, tilbakeføre) αποσύρω [apǤsirǤ] # ανακαλώ [anakalǤ] #
πέρνω πίσω [pεrnǤ pisǤ] # αναστέλλω [anastεlǤ] # αϕαιρώ [afεrǤ] #
(oppheve, avskaffe) καταργώ [katarǅǤ] # (tilbakekalle, avbryte, oppheve) κόβω [kǤvǤ]
/ alle permisjoner ble inndratt όλες οι άδειες κόπηκαν [Ǥlεs i aðiεs kǤpikan] /
4
de inndro førerkortet hans του αϕαίρεσαν την άδεια οδήγησης [tu afεrεsan tin aðia
Ǥðijisis] / få inndratt førerkortet µου αϕαιρείται η άδεια οδήγησης [mu afεritε i
aðia Ǥðijisis] / inndra en permisjon/lisens/tillatelse/et løyve ανακαλώ µια άδεια
[anakalǤ mja aðia] # αναστέλλω µια άδεια [anastεlǤ mja aðia] / myndighetene
inndro førerkortet/kjøreseddelen (som straff) οι αρχές απέσυραν (πήραν πίσω) το
δίπλωµα οδήγησης [i arçεs apεsiran tǤ ðiplǤma Ǥðijisis] / the Times har inndratt
litteratursupplementet οι 'Τάϊµς' κατάργησαν το Φιλπλογικό Παράρτηµά τους [i
taims katarjisan tǤ filǤlǤjikǤ parartima tus]
inndragelse m. (jur.)(beslagleggelse, konfiskering) κατάσχεση, η [i katasçεsi] #
αποστέρηση, η [i apǤstεrisi] # (tilbakeholdelse, bibehold, konfiskering) επίσχεση, η [i
εpisçεsi] / inndragelse av førerkortet αποστέρηση της άδειας οδήγησης [apǤstεrisi
tis aðias Ǥðijisis]
inndrive v. (kreve (inn)betaling) αποσπώ πληρωµή [apǤspǤ plirǤmi] / inndrive ei
gjeld/skatter fra noen αποσπώ πληρωµή χρέους/ϕόρους από κάποιον [apǤspǤ plirǤmi
Χrεus/plirǤmi fǤrus apǤ kapiǤn]
inne adv. µέσα (στο/στη/στο) [mεsa (stǤ/sti/stǤ)] # (innenfor, innvendig, innen) εντός
[εndǤs] / er sjefen inne? είναι µέσα ο διευθυντής; [inε mεsa Ǥ ðiεfϑindis] / han er
i/inne i rommet είναι µέσα στο δωµάτιο [inε mεsa stǤ ðǤmatiǤ] / holde seg inne
µένω µέσα [menw mesa] : når det regner, holder vi oss inne/leker vi inne όταν
βρέχει µένουµε/παίζουµε µέσα [Ǥtan vrεçi mεnumε/pεzumε mεsa] / inne på hotellet
εντός του ξενοδοχείου [εndǤs tu ksεnǤðǤçiu] / midt inne i jungelen (i svarteste
jungelen) στα ενδότατα της ζούγκλας [sta εnðǤtata tiz zuŋglas]
innebære v. (bety, være ensbetydende med) ισοδυνάµω µε.. [isǤðinamǤ mε] / uttalelsen
hans innebærer at… η δήλωσή του έχει την έννοια ότι... [i ðilǤsi tu εçi tin εnia Ǥti]
innefrosset adj. (fastfrosset, nediset, tilfrosset) αποκλεισµένος από τους πάγους
[apǤklizmεnǤs apǤ tus paǅus] / et innefrosset skip (et skip som sitter fast i isen) ένα
πλοίο αποκλεισµένο από πάγους [εna pliǤ apǤklizmεnǤ apǤ paǅus] / vi var/satt
innefrosset µπλοκαριστήκαµε από τους πάγους [blǤkaristikamε apǤ tus paǅus]
inneha v. κατέχω [katεΧǤ] / inneha en høy/framtredende stilling i samfunnet κατέχω
µια διακεκρηµένη κοινωνική θέση [katεΧǤ mja ðiakεkrimεni kinǤniki ϑεsi ] : han
innehar en viktig stilling i utenriksdepartementet κατέχει µεγάλη θέση στο
Υπουργείο Εξωτερικών [katεçi mεǅali ϑεsi stǤ ipurjiǤ εksǤtεrikǤn]
innehaver m. (mann) κτήτορας, ο [Ǥ ktitǤras] # ιδιοκτήτης, ο [iðiǤktitis] # (kvinne)
ιδιοκτήτρια, η [i iðiǤktitria] # (eier, arbeidsgiver, sjef) αϕεντικό, το [tǤ afεndikǤ] #
αϕεντικός, ο [Ǥ afεndikǤs] # (eier, okkupant) νοµέας, ο [Ǥ nǤmεas] # κάτοχος,
ο/η [Ǥ/i katǤΧǤs]
inneholde v. περιέχω [pεriεΧǤ] # (omfatte, dreie seg om, innbefatte) διαλαµβάνω*
[ðialamvanǤ]
innelukket adj. (om et rom: tett og med dårlig, innestengt luft) ανάερος [anaεrǤs] #
αποπνικτικός [apǤpniktikǤs] # αποπνιχτικός [apǤpniΧtikǤs]
innelukking f.m. (isolasjon) αποµόνωση, η [i apǤmǤnǤsi]
innelåst adj. (innlåst, innestengt) κλεισµένος µέσα [klizmεnǤz mεsa] # θεόκλειστος
5
[ϑεǤklistǤs]
innen adv. (innenfor, innvendig) εντός [εndǤs] # (i løpet av) µέσα σε [mεsa sε] # (en eller
annen gang før, inntil) µέχρι [mεΧri] # (før et best. tidspunkt) όσο [ǤsǤ] / innen den
fastsatte tida/tidsfristen µέσα στον ορισµένο χρόνο [mεsa stǤn ǤrizmεnǤ ΧrǤnǤ] /
innen du er ferdig, skal jeg være tilbake όσο να τελειώσεις εσύ, εγώ θα 'χω γυρίσει
[ǤsǤ na tεliǤsis εsi εǅǤ ϑaΧǤ jirisi] / innen du kommer µέχρι που να 'ρθεις [mεΧri
pu narϑis] : jeg skal/vil ha avsluttet innen du kommer θα 'χω τελειώσει µέχρι που
να 'ρθεις [ϑaΧǤ tεljǤsiz mεΧri pu narϑis] / innen en time µέσα σε µία ώρα [mεsa sε
mia Ǥra] # εντός µιας ώρας [εndǤz mjas Ǥras] : jeg skal avslutte/være ferdig med
den innen en time θα το τελειώσω µέσα σε µια ώρα [ϑa tǤ tεliǤsǤ mεsa mja Ǥra] /
innen ei uke/to dager µέσα σε µία βδοµάδα/δυο µέρες [mεsa sε mia vðǤmaða/ðjǤ
mεrεs] / innen et år εντός έτους [εndǤs εtus] / innen hørevidde σε απόσταση
ϕωνής [sε apǤstasi fǤnis] # µέσα σε ακτίνα ακοής [mεsa sε aktina akǤïs] #
εις επήκοον∗ [is εpikǤǤn] / innen kort tid (snart, om litt, litt senere) εντός ολίγου
[εndǤs Ǥliǅu] # (dagl.) σε λίγο [sε liǅǤ] # λίγο αργότερα [liǅǤ arǅǤtεra] # (snart)
σύντοµα [sindǤma] / innen rekkevidde εντός βολής [εndǤz vǤlis] / innen
rimelighetens grenser (rimelig, akseptabel) εντός των ορίων της λογικής [εndǤs tǤn
ǤriǤn tiz lǤjikis] # µέσα σε λογικά όρια [mεsa sε lǤjika Ǥria] / innen seksti dager
µέσα σε 60 ηµέρες [mεsa sε εksinda imεrεs] / jeg skal være tilbake innen kl. 6
θα επιστρέψω µέχρι τις 6 [ϑa εpistrεpsi mεΧri tis εksi]
innenbys adj. αστικός [astikǤs]
innendørs adj. (om underholdning etc.) κλείστος [klistǤs] # (i lukket rom) κλειστού χώρου
[klistu ΧǤru] # σε κλειστό χώρο [sε klistǤ ΧǤrǤ] # (med tak over, under tak)
σκεπαστός [skεpasti] / innendørs svømmebasseng (overbygget eller lukket
svømmebasseng) στεγασµένη ή κλείστη κολυµβητική δεξαµενή [stεǅazmεni i klisti
kǤlimvitiki ðεksamεni] # (dagl.) πισίνα η [i pisina]
innendørsbane f.m. (innendørs idrettsplass) κλειστό στάδιο, το [tǤ klistǤ staðiǤ]
innendørsbasseng n. (svømmehall) κλειστό κολυµβητήριο, το [tǤ klistǤ kǤlimvitiriǤ] #
στεγασµένη ή κλείστη κολυµβητική δεξαµενή [stεǅazmεni i klisti kǤlimvitiki
ðεksamεni] # (dagl.) πισίνα, η [i pisina]
innenfor prep. µέσα [mεsa] # (innenfor, innen, innvendig) εντός [εndǤs] # adv. έσω [εsǤ]
/ innenfor synsvidde µέσα σε ακτίνα ορατότητας [mεsa sε aktina ǤratǤtitas] /
innenfor visse/rimelighetens grenser εντός ορίων [εndǤs ǤriǤn] # µέχρι ενός ορίου
[mεΧri εnǤs Ǥriu]
innenfra adv. από µέσα [apǤ mεsa] # αποµέσα [apǤmεsa]
innenlands adj. (innenriks, innlands-) εσωτερικός [εsǤtεrikǤs]
innenlandsk adj. εσωτερικός [εsǤtεrikǤs] / innenlandsk marked (hjemmemarked)
εσωτερική αγορά, η [i εsǤtεriki aǅǤra]
innenlandspost m. εσωτερικό ταχυδροµείο [εsǤtεrikǤ taçiðrǤmiǤ]
innenlandsrute f.m. (innenlands flyrute) εσωτερική αεροπορική γραµµή, η [i εsǤtεriki
aεrǤpǤriki ǅrami]
innenriks adj. εσωτερικός [εsǤtεrikǤs]
6
innenriksdepartement n. Υπουργείο Εσωτερικών, το [tǤ ipurjiǤ εsǤtεrikǤn]
innenriksfart m. (kystfart) ακτοπλοΐα, η [i aktǤplǤïa]
innenrikshandel m. εσωτερικό εµπόριο, το [tǤ εsǤtεrikǤ εmbǤriǤ]
innenriksnyheter f.m.pl. (innenriksnytt, hjemlige nyheter) εσωτερικές ειδήσεις, οι [i
εsǤtεrikεs iðisis]
innenrikspolitikk m. εσωτερική πολιτική, η [i εsǤtεriki pǤlitiki]
innenrikssaker f.m.pl. εσωτερικές υποθέσεις, οι [i εsǤtεrikεs ipǤϑεsis] / et lands
innenrikssaker οι εσωτερικές υποθέσεις µιας χώρας [i εsǤtεrikεs ipǤϑεsiz mjas ΧǤras]
innerlugar m. εσωτερική καµπίνα, η [i εsǤtεriki kambina]
innelåst adj. (innestengt, innesperet, fengslet) έγκλειστος [εŋglistǤs]
innerside f.m. (innside, indre) εσωτερικό, το [tǤ εsǤtεrikǤ]
innerst adv. µέσα − µέσα [mεsa-mεsa] # στο βάθος [stǤ vaϑǤs] # adj. (indre, innerste)
ενδιάθετος [εnðjaϑεtǤs] # ενδοµυχός [εnðǤmiΧǤs] # ενδότατος [εnðǤtatǤs] #
εσώτατος [εsǤtatǤs] # µύχιος [miçǤs] / hans innerste lengsler οι πιο ενδιάθετες
λαχτάρες του [i pjǤ εndjaϑεtεz laΧtarεs tu] / hennes innerste følelser τα ενδόµυχα
της αισθήµατα [ta εnðǤmiΧa tis εsϑimata] / innerst i kuffa/butikken/gata στο
βάθος του συρταριού/του µαγαζιού/του δρόµου [stǤ vaϑǤs tu sirtariu/tu maǅazju/tu
ðrǤmu] / innerst i rommet/salen στο βάθος του δωµατίου/της αίθουσας [stǤ vaϑǤs
tu ðǤmatiu/tis εϑusas] / innerst i sjelen (innerst inne) στα ενδότατα/µύχια
της ψυχής µου [sta εnðǤtata/miça tis psiçiz mu] # (innerst inne, i sitt hjertes
lønnkammer) στα κατάβαθα της καρδιάς µου [sta katavaϑa tis karðjaz mu] /
innerst inne (på bunnen, i bunn og grunn) κατά βάθος [kata vaϑǤs] # κατά βάση
[kata vasi] # στο βάθος [stǤ vaϑǤs] : innerst inne er han et godt menneske (i bunn
og grunn er han et anstendig menneske, han er god på bunnen) κατά βάθος είναι
καθωσπρέπει άνθρωπος [kata vaϑǤs inε kaϑǤsprεpi anϑrǤpǤs] : innerst inne/i sitt
innerste nektet han å tro det (han kunne ikke få seg til å tro det) στο/κατά βάθος
αρνιόταν να το πιστέψει [stǤ/kata vaϑǤs arnjǤtan na tǤ pistεpsi] / mine innerste
følelser τα µύχια αισθήµατά µου [ta miça εsϑimata mu] : mine innerste tanker
οι µύχιες σκέψεις µου [i miçεs skεpsiz mu]
innesko m.pl. παντόϕλες [pandǤflεs]
innesluttet adj. (introvert, innadvent) ενδοστρεϕής [εnðǤstrεfis] # εσωστρεϕής
[εsǤstrεfis] # κλειστός [klistǤs] / en innadvendt natur/karakter κλειστός
χαρακτήρας [klistǤs Χaraktiras] / han er en innesluttet person είναι ενδοστρεϕής
τύπος [inε εnðǤstrεfis tipǤs] / være innestluttet είµαι εσωστρεϕής [imε εsǤstrεfis]
innesluttethet f.m. (introversjon, innadventhet) ενδοστρέϕεια [εnðǤstrεfia] #
εσωοστρέϕεια [εsǤstrεfia]
innesnødd adj. (innesperret, blokkert, avsperret, omringet) αποκλεισµένος [apǤklizmεnǤs] /
et innesnødd tog (et tog som er innesperret av snø) τραίνο αποκλεισµένο από τα
χιόνια [trεnǤ apǤklizmεnǤ apǤ ta çiǤnia]
innesperret adj. (blokkert, avsperret, omringet) αποκλεισµένος [apǤklizmεnǤs] #
έγκλειστος [εŋglistǤs] # θεόκλειστος [ϑεǤklistǤs] / et tog som er innesperret av
snø (et innesnødd tog) τραίνο αποκλεισµένο από τα χιόνια [trεnǤ apǤklizmεnǤ apǤ
7
ta çǤnia]
innesperring f.m. κλεισούρα, η [i klisura]
innestengt adj. (innlåst, innelåst) κλεισµένος µέσα [klizmεnǤz mεsa] # έγκλειστος
[εŋglistǤs] # θεόκλειστος [ϑεǤklistǤs] # (om lufta i et rom) κατάκλειστος
[kataklistǤs] / innestengt lukt (mugglukt) κλεισούρα, η [i klisura] / det lukter
innestengt µυρίζει κλεισούρα [mirizi klisura]
innestå for v. (gå god for) εγγυώµαι για [εŋgjǤmε ja] # προσεπιβεβαιώνω
[prǤsεpivεvεǤnǤ] # (garantere for, gå god for) βεβαιώνω [vεvεǤnǤ] : jeg innestår
for hans ærlighet εγγυώµαι για την τιµιότητά του [εŋgjǤmε ja tin timjǤtita tu] / jeg
kan ikke innestå for hans ærlighet δεν µπορώ να εγγυηθώ για την τιµιότητά του
[ðεm bǤrǤ na εŋgiiϑǤ jia tin dimjǤtita tu] / jeg tror han betalte, men jeg kan ikke
innestå for det πιστεύω ότι πλήρωσε αλλά δεν µπορώ να το βεβαιώσω [pistεvǤ Ǥti
plirǤsε ala ðεm bǤrǤ na tǤ vεvεǤsǤ]
inneværende adj. τρέχων [trεΧǤn] # παρών [parǤn] / inneværende år τρέχον έτος
[trεΧǤn εtǤs] : angi bruttolønna for inneværende år δηλώνω το µικτό εισόδηµα
του τρέχοντος έτους [ðilǤnǤ tǤ miktǤ isǤðima tu trεΧǤndǤs εtus]
innfall n. (lune) το καπρίτσιο [tǤ kapritsiǤ] # (grille, underlig innfall, fiks idé, nykke)
βίδα, η [i viða] # παραξενιά, η [i paraksεnja] # (mening, ide) ιδέα, η [i iðεa] #
(idé, fantasifoster, kreasjon) δηµιούργηµα, το [tǤ ðimiurjima] / etter innfallsmetoden
σύµϕωναµε τα καπρίτσια [simfǤna mε ta kapritsia] / fiendtlig innfall (plutselig
angrep) καταδροµή, η [i kataðrǤmi] # επιδροµή, η [i εpiðrǤmi] / hun har (så
mange) rare innfall έχει παράξενα καπρίτσια [εçi paraksεna kapritsia] / hva slags
innfall er dette? (hva har du funnet på nå igjen? hva var det som gikk av deg?) τι βίδα
σ' έπιασε πάλι; [ti viða sεpiasε pali] / uberegnelige innfall αλλοπρόσαλλες ιδέες
[alǤprǤsalεs iðεεs]
innfallsvinkel m. (fys.) γωνία πρόσπτωσης, η [i ǅǤnia prǤsptǤsis] # (tilnærmingsmåte)
τρόπος προσέγγισης, ο [Ǥ trǤpǤs prǤsεŋgisis] # µεθόδευση, η [i mεϑǤðεfsi] #
µέθοδος επίλυσης, η [i mεϑǤðǤs εpilisis] / han prøvde en ny innfallsvinkel
δοκίµασε µια νέα µεθόδευση [ðǤkimasε mia nεa mεϑǤðεfsi]
innfatning m. σκελέτο, το [tǤ skεlεtǤ] # (for smykke) µοντάρισµα (κοσµήµατος), το [tǤ
mǤndarizma (kǤzmimatǤs)] # (binding) δέσιµο, το [tǤ ðεsimǤ]
innfatte v. (forsyne med ramme) δένω [ðεnǤ] / innfatte en diamant i gull δένω ένα
διαµάντι σε χρυσό [ðεnǤ εna ðiamandi sε ΧrisǤ]
innflyging f.m. (ankomst) προσέγγιση, η [i prǤsεŋgisi]
innflytelse m. (påvirkning) επίδραση, η [i εpiðrasi] # επιρροή, η [i εpirǤï] #
επενεργεία, η [i εpεnεrjia] # (virkning, etterdønning, følge(r)) αντίκτυπος, ο [Ǥ
andiktipǤs] # αντίχτυπος, ο [Ǥ andiΧtipǤs] # (innvirkning, ettervirkning)
επίπωση, η [i εpipǤsi] # (påvirkningskraft, makt) µέσα, τα [ta mεsa] # (makt)
δύναµη, η [i ðinami] # ισχύς, η [i isçis] / bruk av innflytelse (det å gjøre sin
innflytelse gjeldende) η άσκηση επιρροής [i askisi εpirǤis] / bruke/anvende all sin
innflytelse (eg. oppføre seg som en liten tyrann) ϕέρνοµαι σα δερβέναγας [fεrnǤmε sa
8
ðεrvεnaǅas] : jeg skal bruke all min innflytelse hos han for å skaffe deg arbeid
θα χρησιµοποιήσω/µεταχειριστώ την επιρροή µου πάνω του για να σου βρω
δουλειά [ϑa ΧrisimǤpiisǤ/mεtaçiristǤ tin εpirǤi mu panǤ tu ja su vrǤ ðulja] / de nye
idéenes innflytelse på ungdommen ο αντίκτυπος των νέων ιδεών στη νεολαία [i
andiktipǤs tǤn nεǤn iðεǤn sti nεǤlεa] / dårlig (destruktiv, ødeleggende, skadelig)
innflytelse ολέθρια/κακή επιρροή [Ǥlεϑria/kaki εpirǤï] / en avgjørende innflytelse
µια αποϕασιστική επίδραση [mja apǤfasistiki εpiðrasi] # κυριαρχική επιρροή
[kiriarçiki εpirǤï] / gjøre sin innflytelse gjeldende overfor noen ασκώ την επιρροή
µου πάνω σε κάποιον [askǤ tin εpirǤi mu panǤ sε kapiǤn] / ha innflytelse (ha makt, ha
noe en skulle ha sagt) έχω ισχύ [εΧǤ isçi] : han har ikke lenger noen innflytelse/noe
han skulle ha sagt δεν έχει ισχύ πια [ðεn εΧǤ isçi pja] / ha innflytelse på επηρεάζω
[εpirεazǤ] : ha innflytelse på personligheten til... επηρεάζω το χαρακτήρα του...
[εpirεazǤ tǤ Χaraktira tu] : ha dårlig innflytelse (egentl. påvirke negativt) επηρεάζω
δυσµενώς [εpirεazǤ ðizmεnǤs] : ha en god/dårlig innflytelse på noen έχω καλή/
κακή επίδραση/επιρροή πάνω σε κάποιον [εΧǤ kali/kaki εpiðrasi/εpirǤi panǤ sε kapiǤn]
/ han har stor innflytelse hos/på presidenten έχει µεγάλη επιρροή στον Πρόεδρο
[εçi mεǅali εpirǤi stǤm brǤεðrǤ] : han har stor inflytelse hos statsråden (han står på
god fot med statsråden) έχει µεγέλα µέσα στον Υπουργό [εçi mεǅala mεsa stǤn ipurǅǤ]
/ han er en mann med stor innflytelse είναι άνθρωπος µε επιρροή [inε anϑrǤpǤz mε
εpirǤi] / han fikk stadig større innflytelse (hans innflytelse vokste stadig) η επιρροή
του αυξανόταν διαρκώς [i εpirǤï tu afksanǤtan ðiarkǤs] / innflytelse utenfra (ytre
påvirkning) ξένες επιρροές [ksεnεs εpirǤεs] / innflytelsen hans er dalende/blir stadig
mindre επιρροή του άρχισε να µειώνεται [i εpirǤï tu arçisε na miǤnεtε] / miste sin
innflytelse (være uten innflytelse) χάνω τη δύναµή/επιρροή µου [ΧanǤ ti ðinami/εpirǤï
mu] : den forrige tory-lederen har mistet all sin innflytelse/er uten enhver
innflytelse nå ο πρώην αρχηγός των Συντηρητικών έχει χάσει όλη του τη
δύναµη [Ǥ prǤïn arçiǅǤs tǤn sindiritikǤn εçi Χasi Ǥli tu ti ðinami] / stor innflytelse
(kraftig innvirkning) έντονη επίδραση [εndǤni εpiðrasi] / styrke sin innflytelse (gjøre
seg/sin innflytelse mer gjeldende) παγιώνω την επιρροή µου [pajǤnǤ tin εpirǤi mu] /
suveren innflytelse (herredømme, overlegenhet, overtak) κυριαρχική επιρροή [kiriarçiki
εpirǤï] / ødeleggende innflytelse ολάθρια επιρροή [Ǥlεϑria εpirǤi] / øve
innflytelse på (ha innflytelse på) ασκώ επιρροή σε/επί [askǤ εpirǤi sε/εpi]
innflytting f.m. µετακόµηση σε σπίτι, η [i mεtakǤmisi sε spiti]
innflyttingsfest m. (i nytt hus) τα καλορίζικα του σπιτιού [ta kalǤrizika tu spitiu]
innflyttingsklar adj. (tom, ledig) ελεύθερος [εlεfϑεrǤs] / innflyttingsklar bolig
σχολάζουσα κατοχή [sΧǤlazusa katǤçi] / innflyttingsklar leilighet til salgs
πουλιέται ελεύθερο διαµέρισµα [puljεtε εlεfϑεrǤ ðiamεrizma]
innfløkt adj. (innviklet, sammenfiltret, vrien, uløselig) αξεµπέρδευτος [aksεmbεrðεftǤs] /
et innfløkt/innviklet problem (en stor vanske) αξεµπέρδευτη δυσκολία [aksεmbεrðεfti
ðiskǤlia]
innfri v. (løse inn) αίρω [εrǤ] # (om forventning: oppfylle) εκπληρώνω [εkplirǤnǤ] #
9
(om løfte: holde) κρατώ [kratǤ] # τηρώ [tirǤ] # εκπληρώνω [εkplirǤnǤ] # (gjøre
opp, nedbetale, amortisere, nedskrive, redusere) αποσβήνω [apǤzvinǤ] # εξαλείϕω
[εksalifǤ] # (oppfylle, tilfredsstille) ικανοποιώ [ikanǤpiǤ] / innfri en forventning
εκπληρώνω προσδοκία [εkplirǤnǤ prǤzðǤkia] / innfri en panteobligasjon (løse inn en
prioritet) αίρω/ εξαλείϕω υποθήκη [εrǤ/εksalifǤ ipǤϑiki] / innfri et løfte κρατώ
υπόσχεση [kratǤ ipǤsçεsi] # τηρώ υπόσχεση [tirǤ ipǤsçεsi] / innfri et (personlig)
lån/obligasjonslån συναπτώ/εξοϕλώ (ιδιωτικό) δάνειο/ δηµόσιο δάνειο [sinaptǤ/
εksǤflǤ (iðiǤtikǤ) ðaniǤ/ðimǤsiǤ ðaniǤ] / innfri noens krav ικανοποιώ τα αιτήµατα
κάποιου [ikanǤpiǤ ta εtimata kapiu] : innfri arbeidernes krav ικανοποιώ τα
αιτήµατα των εργατών [ikanǤpiǤ ta εtimata tǤn εrǅatǤn]
innfrielse v. (tilbakebetaling) αποπλεξή, η [i apǤplεksi] # απαλλαξή, η [i apalaksi] #
(avregning, tilbakebetaling, oppgjør) ξεχρέωµα, το [tǤ ksεΧrεǤma] # ξεκαθάρισµα, το
[tǤ ksεkaϑarizma] / innfrielse av gjeld απαλλαξή από χρέος [apalaksi apǤ ΧrεǤs] #
εξόϕληση η [i εksǤflisi]
innfødt m. ιθαγενής, ο [Ǥ iϑajεnis] / de innfødte begynte å danse οι ιθαγενείς άρχισαν
να χορεύουν [Ǥ iϑajεnis arçisan na ΧǤrεvun]
innfødt adj. ιθαγενής [iϑajinis] # γηγενής [jijεnis] # αυτόχθονας [aftǤΧϑǤnas] #
ντόπιος [dǤpiǤs] # (sann, ekte, ektefødt, virkelig, 100%) βέρος [vεrǤs] #
αυτόχθων* [aftǤΧϑǤn] # (stedegen, som tilhører el. angår urinnvånerne) των
γηγενών [tǤn jijεnǤn] # των αυτοχθόνων [tǤn aftǤΧϑǤnǤn] # (naturlig
hjemmehørende, stedegen) ενδηµικός [εnðimikǤs] / en innfødt atener αυτόχθων*/
βέρος /γηγενής Αθηναίος aftǤΧϑǤn/vεrǤs/jijεnis aϑinεǤs] : han er innfødt atener
είναι ντόπιος Αθηναίος [inε dǤpiǤs aϑinεǤs]
innføre v. (importere) εισάγω [isaǅǤ] # (opprette, pålegge, påtvinge) επιβάλλω [εpivalǤ] #
(vedta (en lov), fastsette, bestemme) θεσπίζω [ϑεspizǤ] # (opprette, begynne med, starte
opp) ιδρύω [iðriǤ] / innføre en ny kultur/nye skikker εισάγω νέα κουλτούρα/νέα
έθιµα [isaǅǤ nεa kultura/nεa εϑima] / innføre en ny tjeneste ιδρύω µια νέα
υπηρεσία [iðriǤ mja nεa ipirεsia] / innføre noen i et arbeid (instruere noen i et arbeid)
κατατοπίζω κάποιον σε εργασία [katatǤpizǤ kapiǤn sε εrǅasia] / innføre noen i
musikkens gleder εισάγω κάποιον στις χαρές της µουσικής [isaǅǤ kapiǤn stis Χarεs tiz
musikis] / innføre nyheter (gjøre forandringer, innovere, fornye) εισάγω
νεωτερισµούς [isaǅǤ nεǤtεrizmus] / innføre nye undervisningsmetoder εισάγω
νέες διδαχτικές µεθόδους [isaǅǤ nεεz ðiðaΧtikεz mεϑǤðus] / innføre porforbud
som varer hele natta επιβάλλω απαγόρευση της κυκλοϕορίας [εpivalǤ apaǅǤrεfsi tis
kiklǤfǤrias]
innføring f.m. (import, innledning, ouvertyre) εισαγωγή, η [i isaǅǤji] # (introduksjon,
initiering) εγκαινίαση, η [i εŋgεniasi] # εγκαινίασµα, το [tǤ εŋgεniazma] #
εγκαινιασµός, ο [Ǥ εŋgεniazmǤs] # (påbud, pålegg, gjennomføring, iverksettelse)
επιβολή, η [i εpivǤli] / innføring av dødsstraff η επιβολή της ποινής του θανάτου
[i εpivǤli tis pinis tu ϑanatu] / innføring av enevelde η επιβολή µιας δικτατορήας [i
εpivǤli mjaz ðiktatǤrias] / innføring av nye skatter η επιβολή νέων ϕόρων [i εpivǤli
nεǤn fǤrǤn] / (med.) blokke ut et hulrom (blodåre, etc.) ved innføring av en
10
luftballong διατείνω κοιλότητα µε εισαγωγή αερόσακου [ðiatinǤ kilǤtita mε isaǅǤji
aεrǤsaku] / ”En innføring i lingvistikk” ”Εισαγωγή στη Γλωσσολογία” [isaǅǤji sti
ǅlǤsǤlǤjia] / innføring av et nytt eksamenssystem η εγκαινίαση ενός νεού
εξεταστικού συστήµατος [i εŋgεniasi εnǤz nεu εksεtastiku sistimatǤs]
innførings- pref. (innledende) εισαγωγηκός [isaǅǤjikǤs]
innføringskurs n. (begynnerkurs) εισαγωγηκή σειρά µαθηµάτων, η [isaǅǤjiki sira
maϑimatǤn]
innførsel m. (import) εισαγωγή, η [i isaǅǤji]
innførsels- (import-) εισαγωγηκός [isaǅǤjikǤs]
innførselstoll m. εισαγωγικοί δασµοί, οι [i isaǅǤjiki ðazmi]
inngang m. εµπασιά, η [i εmbasia] # µπασιά, η [i basia] # (åpning, munning) µπούκα,
η [i buka] # (inngangsport, inngangspenger, entré, overf. vei, nøkkel) είσοδος, η [i
isǤðǤs] # (porthvelving, port) αψιδωτή είσοδος, η [i apsiðiti isǤðǤs] # πύλη, η [i
pili] # (adkomst, adkomstvei) πρόσβαση, η [i prǤzvasi] # όδος προσπέλασης, η [i
ǤðǤs prǤspεlasis] # (port, munning, utkant) έµπα, το [tǤ εmba] / alle inngangene til
senteret er sperret όλες οι προσβάσεις για το κέντρο είναι κλειστές [Ǥlεs i prǤzvasiz
ja tǤ kεndrǤ inε klistεs] / inngang €5 είσοδος €5 [isǤðǤs pεndε εvrǤ] / inngang på
baksida (bakre inngang, bakdør) πίσω είσοδος, η [i pisǤ isǤðǤs] / ved inngangen til
det nye året (på nyttårskvelden) στο κατώϕλι του νέου έτους [stǤ katǤfli tu nεu εtus]
inngangs- (opptaks-) εισιτήριος [isitiriǤs]
inngangsbillett m. εισιτήριο, το [Ǥ isitiriǤ] # (inngang, det å gå inn) είσοδος, η [i isǤðǤs]
/ hva koster inngangsbilletten? (hva koster det å gå inn her? hva tar de i inngang?)
πόσο κοστίζει η είσοδος; [pǤsǤ kǤstizi i isǤðǤs]
inngangsbønn f.m. (kirkelig) απολυτίκιο, το [tǤ apǤlitikiǤ]
inngangspenger m.pl (entré) δικαίωµα εισόδου, το [tǤ ðikεǤma isǤðu] # είσοδος, η [i
isǤðǤs]
inngangstillatelse m. (adgangsbevis) άδεια εισοδού, η [i aðia isǤðu]
inngi v. (sende inn, levere) απευθύνω [apεfϑinǤ] # ασκώ [askǤ] # (inngyte, gi, fylle med,
inspirere) εµπνέω [εmbnεǤ] # (inngyte, innprente, innpode) εµϕυτεύω [εmfitεvǤ] /
inngi anke (framsette anke, anke en sak) απευθύνω/κάνω έκκληση [apεfϑinǤ/kanǤ
εklisi] # ασκώ έϕεση [askǤ εfεsi] / inngi respekt hos noen εµπνέω σεβασµό
σε κάποιον [εmbnεǤ sεvazmǤ sε kapiǤn]
inngjerdet adj. (med gjerde eller rekkverk rundt) καγκελόϕραχτος [kaŋgεlǤfraΧtǤs]
inngjerding f.m. (kve, paddock) µαντρωµένο λιβάδι, το [tǤ mandrǤmεnǤ livaði]
inngravere v. (riste, risse inn, skrive inn) αναγράϕω [anaǅrafǤ] # επιγράϕω [εpiǅrafǤ] /
inngravere navnene til de falne på en søyle αναγράϕω τα ονόµατα των πεσόντων
σε στήλη [anaǅrafǤ ta ǤnǤmata tǤm bεsǤtǤn sε stili] / navnene var ikke inngravert
enda τα ονόµατα ήταν ακόµα αχάραχτα [tas ǤnǤmata itan akǤma aΧaraΧta]
inngravering f.m. (innskrift, innskriving) αναγραϕή, η [i anaǅrafi]
inngrep n. (kirurgisk operasjon) εγχείρηση, η [i εŋçirisi] / et mindre inngrep (en liten
operasjon) µικρή εγχείρηση [mikri εŋçirisi]
inngripen m. (innblanding, intervensjon) παρέµβαση, η [i parεmvasi] / en betimelig
11
inngripen (en inngripen i rett tid) έγκαιρη παρέµβαση [εŋgεri parεmvasi] /
en sponatan/uønsket inngripen απρόσκλητη/ανεπιθύµητη παρέµβαση [aprǤskliti/
anεpiϑimiti parεmvasi] / statlig inngripen/intervensjon(isme) ο κρατικός
παρεµβαστισµός [Ǥ kratikǤs parεmvatizmǤs]
inngrodd adj. (ufravikelig, uforanderlig) αµετάβλητος [amεtavlitǤs] # (rotfestet)
βαθιόριζος [vaϑjǤrizǤs] # βαθύρριζος [baϑirizǤs] / hans inngrodde vane
η αµετάβλητη συνήθειά του [i amεtavliti siniϑja tu]
inngå v. (være underforstått, være medregnet, være implisitt, inngå som en naturlig del)
εξυπακούεται [εksipakuεtε] # (være inkludert) περιλαµβάνοµαι [pεrilamvanǤmε] #
(tre inn i , melde seg inn i) εντάσσοµαι [εndasǤmε] # συνάπτω [sinaptǤ] #
(gå/komme inn i) µπαίνω σε [bεnǤ sε] / det inngår i (= som en del av) kontrakten
αυτό εξυπακούεται στη συνϕωνία [aftǤ εksipakuεtε sti simfǤnia] / inngå en allianse
εντάσσοµαι σε συµµαχία [εndasǤmε sε simaçia] / συνάπτω σε συµµαχία [sinaptǤ sε
simaçia] / inngå ekteskap συνάπτω γάµο [sinaptǤ ǅamǤ] / inngå et veddemål
(godta et veddemål, vedde imot) αποδέχοµαι ένα στοίχηµα [apǤðεΧǤma εna stiçima] /
inngå forlik med noen (slutte fred med noen) τα βρίσκω µε κάποιον [ta vriskǤ mε
kapiǤn] : hvis russerne inngår forlik med amerikanerne αν τα βρουν οι Ρώσσοι
µε τους Αµερικανούς [an da vrun i rǤsi mε tus amεrikanus] / inngå i (utgjøre/være en
del av) αποτελώ µέρος [apǤtεlǤ mεrus] # (bli inkorporert i, bli innlemmet i, omfattes av,
komme med i) ενσωµατώνοµαι σε [εnsǤmatǤnǤmε sε] : denne forelesningen inngår i
en serie... αυτή η διάλεξη αποτελεί µέρος µιας σείρας... [afti i ðjalεksi apǤtεli mεrǤz
mias siras] : dine forslag vil inngå/komme med i lovforslaget οι προτάσεις σου θα
ενσωµατωτοθούν στο νοµοσχέδιο [i prǤtasis su ϑa εnsǤmatǤϑun stǤ nǤmǤsçεðiǤ] :
inngå i noens beregninger µπαίνω στους υπολογισµούς κάποιου [bεnǤ stus
ipǤlǤjizmus kapiu] / inngå kontrakt/avtale (påta seg (et oppdrag)) αναλαµβάνω
[analamvanǤ] : han inngikk kontrakt om/påtok seg å bygge tre skoler ανάλαβε να
χτίσει τρια σχολεία [analavε na Χtisi tria sΧǤlia]
inngående adj. (grundig, dyp) βαθύς [vaϑis] # διεξοδικός [ðiεksǤðikǤs] # (fullstendig,
uttømmende, grundig) εξαντλητικός [εksandlitikǤs] # (grundig, minutiøs, omhyggelig)
εξονυχιστικός [εksǤniçistikǤs] / en inngående analyse/et inngående studium
εξαντλητική µελέτη [εksandlitiki mεlεti] / han har inngående kunnskaper om
klassikerne έχει βαθιά γνώση των κλασσικών [εçi vaϑja ǅnǤsi tǤŋ glasikǤn]
inngående adv. (i dybden) σε βάθος [sε vaϑǤs] # (grundig, omfattende, omstendelig)
διεξοδικλά [ðiεksǤðika] / (meget utførlig, i detalj) εν εκτάσει* [εn εktasi] :
behandle et emne inngående/utførlig (utdype et emne) αναπτύσσω ένα θέµα διεξοδικά
[anaptisǤ εna ϑεma ðiεksǤðika] : studere noe inngående (gå i dybden på noe)
µελετώ κάτι σε βάθος [mεlεtǤ kati sε vaϑǤs]
innhaler m. (naut.)(innhalingsline, uthaler, uthalingsline, bøyereip) αρµίδι, το [tǤ armiði]
innhegning f.m. ((saue-)kve) µάντρα, η [i mandra] # µαντρί (για πρόβατα), το [tǤ mandri
ja prǤvata)] / stenge inne i en innhegning κλείνω σε µαντρί [klinǤ sε mandri] #
µαντρώνω [mandrǤnǤ] : stengte du inne sauene i innhegningen? µάντρωσες τα
πρόβατα; [mandrǤsεs ta prǤvata]
12
innhente v. (nå igjen, ta igjen, løpe/kjøre forbi) προλαβαίνω [prǤlavεnǤ] # καταϕτάνω
[kataftanǤ] # προϕταίνω [prǤftεnǤ]
innhogg n. (inngrep) δόντι, το [tǤ ðǤndi] / gjøre innhogg i noe (forsyne seg grådig av, ta for
seg av, tære på, legge beslag på noe) βάζω δόντι σε κάτι [vazǤ ðǤndi sε kati] : han
gjorde innhogg i medgiften hennes/sparepengene sine/hans έβαλε δόντι στην προίκα
της/στις αποταµιεύσεις του [εvalε ðǤndi stim brika tis/stis apǤtamjεfsis tu]
innhold n. περιεχόµενο, το [tǤ pεriεΧǤmεnǤ] # αντικείµενο, το [tǤ andikimεnǤ] /
innholdet i kontrakten το αντικείµενο της συµβάσης [tǤ andikimεnǤ tis simvasis] /
spørsmålet om form og innhold i kunsten το θέµα µορϕής και περιεχοµένου στην
τέχνη [tǤ ϑεma mǤrfis kε pεriεΧǤmεnu stin dεΧni]
innholdsliste f.m. (innholdsfortegnelse) πίνακας περιεχοµένων, ο [Ǥ pinakas pεriεΧǤmεnǤn]
innholdsløs adj. (intetsigende, banal, tam, smakløs) ανούσιος [anusiǤs] # (tom, åndsfattig)
κενός [kεnǤs] / det innholdsløse livet til mange rike mennesker η κενή ζωή
πολλών πλούσιων [i kεni zǤï pǤlǤn plusiǤn]
innhul adj. (hul, innsunket, uthult) βαθουλός [vaϑulǤs] # βαθουλωτός [vaϑulǤtǤs] #
κουϕαλιασµένος [kufaljazmεnǤs] # κούϕιος [kufiǤs] # (hul, innoverbøyd, konkav)
κοίλος [kilǤs] / innhule kinn κούϕια µάγουλα [kufja maǅula]
innhylle v. (hylle inn, rulle sammen, pakke inn, svøpe) τυλίγω [tiliǅǤ] / åser innhyllet i tåke
λόϕοι τυλιγµένοι στην καταχνιά [lǤfi tiliǅmεni stiŋ kataΧnja]
innhøste v. (høste inn, få avlingene i hus) σοδιάζω [sǤðjazǤ]
innhøsting f.m. (onn, onning) θέρος, το [tǤ ϑεrǤs] # συγκοµιδή, η [i siŋgǤmiði]
θερισµός, ο [Ǥ ϑεrizmǤs] / bli ferdig/gjøre seg ferdig med innhøstinga/onninga
αποθερίζω [apǤϑεrizǤ]
innhøstingstid f.m. (onnetid) θέρος, ο [Ǥ ϑεrǤs] # εποχή του θερισµού, η [i εpǤçi tu
ϑεrizmu] # εποχή της σοδειάς, η [i εpǤçi tis sǤðias]
inni prep. µέσα [mεsa] # adv. αποµέσα [apǤmεsa] # (innenfor, innen, innvendig) εντός
[εndǤs] # έσω [εsǤ] / en stemme inni han hvisket at ... µια ϕωνή αποµέσα
του ψιθύριζε να... [mja fǤni apǤmεsa tu psiϑirisε na] / inni der et sted (innimellom)
κάπου ανάµεσα [kapu anamεsa] : sannheten er/ligger skjult inni der et sted
η αλήθεια βρίσκεται κάπου ανάµεσα [i aliϑia vriskεtε kapu anamεsa]
innimellom adv. (iblant) ενδιαµέσως [εndiamεsǤs] # ανάµεσα [ anamεsa] # (periodevis,
i kortere perioder) κατά διαλείµµατα [kata ðialimata] / det regnet innimellom hele
dagen έβρεχε κατά διαλείµµατα [εvrεçε kata ðialimata] / han klarte å åle seg/sno
seg fram innimellom bilene κατάϕερε να ελιχτεί ανάµεσα στ' αυτοκίνητα [katafεrε
na εliΧti anamεsa ta aftǤkinta]
innkalle v. (mil.)(innkalle til militærtjeneste, mobilisere, rekvirere) επιστρατεύω [εpistratεvǤ]
# (innkalle til møte etc., sende innkalling) στέλνω κλήση [stεlnǤ klisi] # καλώ [kalǤ]
/ ikke innkalt (mil.) ακλήρωτος [aklirǤtǤs] # αστρατολόγητος [astratǤlǤjitǤs] #
(ikke budsendt, ikke tilkalt) ακλήτευτος [aklitεftǤs] / (ikke innbudt, ikke budsendt, ikke
bestilt, ikke forskrevet) απαράγγελτος [aparaŋgεltǤs] / innkalle til generalforsamling/
allmøte καλώ γενική συνέλευση [kalǤ jεniki sinεlεfsi] / innkalle til militærtjeneste
καλώ στο στράτο [kalǤ stǤ stratǤ] : alle menn mellom 20 og 50 ble innkalt til
13
militærtjeneste όλοι οι άνδρες µεταξύ 20 και 50 επιστρατεύτηκαν [Ǥli i anðrεz
mεtaksi ikǤsi kε pεninda εpistratεftikan] : da jeg ble innkalt til militærtjeneste
όταν επιστρατεύτηκα [Ǥtan εpistratεftika] / jeg ble innkalt til politistasjonen
µε καλέσανε στο τµήµα [mε kalεsanε stǤ tmima]
innkalling f.m. κλήση, η [i klisi] # (tilkalling, invitasjon) µετάκληση, η [i mεtaklisi] /
innkalling til hæren/til militærtjeneste η κλήση για το στρατό [i klisi ja tǤ stratǤ] /
sende innkalling στέλνω κλήση [stεlnǤ klisi]
innkassere v. (heve, få utbetalt, innkreve) εισπράττω [ispratǤ]
innkassering f.m. (innkreving, innsamling) είσπραξη, η [i ispraksi]
innkast n. (i ballspill) ρίψη, η [i ripsi] # το ρίξιµο (µπάλας από την πλαγιά γραµµή)
[tǤ riksimǤ (balas apǤ tim blaja ǅrami)] # (ute, ballen er ute) άουτ [aut]
innkjøp n. αγορά, η [i aǅǤra] # (til hosholdningen) ψώνια, τα [ta psǤnia] / gjøre
innkjøp ψωνίζω [psǤnizǤ] / gjøre sine innkjøp κάνω τις αγορές µου [kanǤ tis
aǅǤrεz mu]
innkjøpsbok f.m. (merk.) (regnskapsbok) βιβλίο αγορών, το [tǤ vivliǤ aǅǤrǤn]
innkjøpspris m. τιµή κόστους, η [i timi kǤstus] / til innkjøpspris σε τιµή κόστους, η [sε
timi kǤstus] : selge til innkjøpspris/til selvkostpris πουλώ στο κόστος [pulǤ stǤ
kǤstǤs]
innkjøre v. (om motor, maskin, bil etc.) στρώνω [strǤnǤ] # ροντάρω [rǤndarǤ]
innkjøring f.m. (inngang) είσοδος, η [i isǤðǤs] # (av motor, maskin, bil etc., også:
innkjøringsperiode) ροντάρισµα, το [tǤ rǤndarizma] # στρώσιµο, το [tǤ strǤsimǤ] /
innkjøring forbudt! απαγορεύεται η είσοδος [apaǅǤrεvεtε i isǤðǤs]
innkjøringsperiode f.m. (srl. om kjøretøy) ροντάρισµα, το [tǤ rǤndarizma] # στρώσιµο, το
[tǤ strǤsimǤ]
innkjøringsproblemer n.pl. (barnesykdommer, begynnelsesvanskeligheter) αρχικές
δυσκολίες µιας δουλειάς, οι [i arçikεz ðiskǤliεz mjaz ðuljas] # δυσκολίες στο
ξεκίνηµα (µιας δουλειάς) [ðiskǤliεs stǤ ksεkinima (mjaz ðuljas)]
innkjørt adj. (om bil, motor, maskin) στρωµένος [strǤmεnǤs] : ikke innkjørt άστρωτος
[astrǤtǤs] : motoren er ikke innkjørt ennå η µηχανή είναι ακόµα άστρωτη [i
miΧani inε akǤma astrǤti]
innkreving f.m. (innkassering, innsamling) είσπραξη, η [i ispraksi] / han ga meg
fullmakt til å foreta/forestå innsamlinga/innkrevinga (han ga meg ansvaret for
innkasseringa/innkrevinga) µ' εξουσιοδότησε να κάνω την είσπραξη [mεksusiǤðǤtisε
na kanǤ tin ispraksi]
innkvartere v. (skaffe tak over hodet) στεγάζω [stεǅazǤ] / soldatene ble innkvartert i
husene i landsbyen οι στρατιώτες κατάλυσαν στα σπίτια του χωριού [i stratjǤtεs
katalisan sta spitia tu ΧǤriu]
innkvartering f. (losji) κατάλυµα, το [tǤ katalima] # (tak over hodet) στέγαση, η [i
stεǅasi] # (husvære, innkvartering, losji, husrom) διευκόλυνση, η [i ðiεfkǤlinsi] #
(det å skaffe losj/kvarteri) κατάλυση, η [i katalisi] / det blir ordnet med inkvartering
παρέχεται κατάλυµα [parεçεtε katalima] / har du funnet innkvartering? βρήκατε
κατάλυµα [vrikatε katalima]
14
innlagt adj. (mosaikk-) ένθετος [εnϑεtǤs]
innland n. ενδοχώρα, η [i εndǤΧǤra] # εσωτερικό, το [tǤ εsǤtεrikǤ] # (innlandsområder)
περιοχές της ενδοχώρας [pεriǤçεs tis εndǤΧǤras] / det er fjell i innlandet
υπάρχουν βουνά στο εσωτερικό [iparΧun vuna stǤ εsǤtεrikǤ] / til innlandet på
Kreta στην ενδοχώρα της Κρήτης [stin εndǤΧǤra tis kritis] / vi forlot kysten og
gikk inn i (inn)landet/innover i landet ϕήσαµε τις ακτές και βαδίσαµε προς το
εσωτερικό [afisamε tis aktεs kε vaðisamε prǤs tǤ εsǤtεrikǤ]
innlands- (indre, innenlandsk, intern) εσωτερικός [εsǤtεrikǤs] # µεσόγειος [mεsǤjiǤs]
innlandsby m. µεσόγεια πόλη, η [i mεsǤjia pǤli] / pl. innlandsbyer πόλεις στο
εσωτερικό, οι [i pǤlis stǤ εsǤtεrikǤ] : Larisa er en innlandsby η Λάρισα είναι
µεσόγεια πόλη [i larisa inε mεsǤjiǤ pǤli]
innlandsklima n. (kontinentalt klima) ηπειρωτικό κλίµα [ipirǤtikǤ klima]
innlandsruter f.m.pl. (innenlandske flyruter) εσωτερικές αερογραµµές, οι [i εsǤtεrikεz
aεrǤǅramεs]
innlede v. (begynne) αρχίζω [arçizǤ] # (begynne, åpne ballet, sette i gang noe) κάνω την
αρχή [kanǤ tin arçi] # (markere begynnelsen på, åpne, innvie) εγκαινιάζω [εŋgεnjazǤ]
/ han innledet med et spørsmål/med en sang/med å si at... άρχισε µ' ένα ερώτηση/
µ' ένα τραγούδι/λέγοντας ότι... [arçisε mεna εrǤtisi/mεna traǅuði/lεǅǤndas Ǥti] /
innlede en samtale med noen αρχίζω συζήτηση µε κάποιον [arçizǤ sizitisi mε kapiǤn]
# (også: komme i prat med noen) πιάνω κουβέντα µε κάποιον [pjanǤ kuvεnda mε
kapiǤn] / innelede forhandlinger κινώ διαδικασία [kinǤ ðiaðikasia] : innlede
forhandlinger med noen αρχίζω διαπραγµατεύσεις µε κάποιον [arçizǤ
ðiapraǅmatεfsiz mε kapiǤn] / sputnik innledet en ny æra ο σπούτνικ εγκαινίασε
µια νέα εποχή [Ǥ sputnik εŋgεniasε mja nεa εpǤçi]
innledende adj. εισαγωγηκός [isaǅǤjikǤs] # εισηγητικός [isijitikǤs] # προκριµατικός
[prǤkrimatikǤs] # (start-, opprinnelig, begynnelsels-) αρχικός [arçikǤs] #
(forberedende) προπαρασκευαστικός [prǤparaskεvastikǤs] / de innledende fasene/
stadiene τα αρχικά στάδια [ta arçika staðia] / innledende bemerkninger
εισαγωγηκές παρατηρήσεις [isaǅǤjikεs paratirisis] / innledende runde
(åpningskamp) ο προκριµατικός αγώνας [Ǥ prǤkrimatikǤs aǅǤnas] / innledende
skritt (forberedende tiltak) προπαρασκευαστικές ενέργειες [prǤparaskεvastikεs εnεrjiεs]
innledning m. (begynnelse, start, terskel) απαρχή, η [i aparçi] # (forord, prolog,
introduksjon) εισαγωγή, η [i isaǅǤji] # προοίµιο, το [tǤ prǤimiǤ] / jeg må skrive en
kort innledning πρέπει να γράϕω µια σύντοµη εισαγωγή [prεpi na ǅrafǤ mja sindǤmi
isaǅǤji] / som (en form for/en slags) innledning υπό µορϕή εισαγωγής [ipǤ mǤrfi
isaǅǤjis] : han sa noen ord som/til innledning είπε λίγα λόγια υπό µορϕή
εισαγωγής [ipε liǅa lǤja ipǤ mǤrfi isaǅǤjis]
innlegg n. (tale) οµιλία, η [i Ǥmilia] # (innblanding) παρέµβαση, η [i parεmvasi] # (i sko,
innleggssåle) σόλα, η [i sǤla] # πάτος εσωτερικός παπουτσιού, ο [Ǥ patǤs εsǤtεrikǤs
paputsiu] / et dårlig/ubehjelpelig innlegg (en klossete innblanding) άστοχη
παρέµβαση [astǤçi parεmvasi]
innlemme v. (integrere, innarbeide) ενσωµατώνω [εnsǤmatǤnǤ] # (innordne, plassere
15
i/blant) εντάσσω [εndasǤ]
innlemmelse m. (annektering) προσάρτηση, η [i prǤsartisi] # (integrering, inkorporering)
ενσωµάτωση, η [i εnsǤmatǤsi]
innlevelse m. (oppslukthet, fordypelse) απορρόϕηση, η [i apǤrǤfisi] / så stor var hans
innlevelse i arbeidet sitt at... (han levde seg slik inn i arbeidet sitt at..) τόσο µεγάλη
ήταν η απορρόϕησή του από τη δουλειά του που [tǤsǤ mεǅali itan i apǤrǤfisi tu apǤ ti
ðulja tu pu]
innlevere v. υποβάλλω [ipǤvalǤ]
innlevering f.m. υποβολή, η [i ipǤvǤli] / forsinket innlevering (for sein innlevering)
εκπροθεσµένη υποβολή [εkprǤϑεzmεni ipǤvǤli]
innlysende adj. (åpenbar, helt tydelig) καταϕανής [katafanis] # εµϕανής [εmfanis] #
έκδηλος [εkðilǤs] # κατάδηλος [kataðilǤs] # (lett å forstå) ευνόητος [εvnǤitǤs]
innløpsventil m. βαλβίδα εισαγωγής, η [i valviða isaǅǤjis]
innløse v. (økon.: amortisere, nedbetale et lån, avskrive gjeld) εξοϕλώ µε χρεωλύσιο
[εksǤflǤ mε ΧrεǤlisiǤ] # εντάσσω σε χρεωλύσιο [εndasǤ sε ΧrεǤlisiǤ] # (løse inn,
veksle inn, heve) εξαργυρώνω [εksarjirǤnǤ] # εισπράττω [ispratǤ] / (gjøre opp,
nedbetale, amortisere, innfri, nedskrive, rdeusere) αποσβήνω [apǤzvinǤ] / ikke
innløst (om sjekk) ανεξαργύρωτος [anεksarjirǤtǤs] / innløse en pakke (hente en pakke)
εξαργυρώνω ένε δέµα [εksarjirǤnǤ εna ðεma] / innløse en sjekk (heve en sjekk)
εξαργυρώνω µια επιταγή [εksarjirǤnǤ mja εpitaji] / hvor kan jeg løse inn en
reisesjekk? πού µπορώ να εξαργυρώσω ένα τράβελερ τσέκ; [pu bǤrǤ na εksarjirǤsǤ
εna travεlεr tsεk]
innløselig adj. αποσβεστέος [apǤzvεstεǤs] # (omsettelig i kontanter, realiserbar)
εξαργυρώσιµος [εksarjirǤsimǤs]
innløsing f.m. f.m. (økon: amortisering, avskriving, nedbetaling) χρεωλύσιο, το [tǤ
ΧrεǤlisiǤ] # χρεωλυσία, η [i ΧrεǤlisia] # απόσβεση, η [i apǤzvεsi] # (gjenkjøp,
tilbakekjøp) εξαγορά, η [i εksaǅǤra] # εξάλειψη, η [i εksalipsi] # (veksling av
valuta) εξαργύρωση, η [i εksarjirǤsi] / innløsing av aksjer/obligasjoner εξαγορά
µετοχών/οµολογιών [εksaǅǤra mεtǤΧǤn/ǤmǤlǤjǤn] # (betjening (av lån))
εξυπηρέτηση (ενός δανείου), η [i εksipirεtisi εnǤz ðaniu] / innløsing av en
panteobligasjon εξάλειψη υποθήκης [εksalipsi ipǤϑikis] / innløsing av en sjekk
εξόϕληση επιταγής [εksǤflisi εpitajis]
innmarsj m. (inntog, anmarsj, inntrengning, ankomst) είσοδος, η [i isǤðǤs] # µπάσιµο, το
[tǤ basimǤ] / de tyske troppers innmarsj i Aten η είσοδος των γερµανικών
στρατευµάτων στην Αθήνα [i isǤðǤs tǤn jεrmanikǤn stratεvmatǤn stin aϑina] /
tyskernes innmarsj i Aten το µπάσιµο των Γερµανών στην Αθήνα [tǤ basimǤ tǤn
jεrmanǤn stin aϑina]
innmat m. (innvoller) εντόσθια, η [i εndǤsϑia]
innmelding m. (registrering, opptak) εγγραϕή, η [i εŋgrafi] # εισδοχή, η [i izðǤçi]
(tiltredelse, innlemmelse) ένταξη, η [i εndaksi] / Hellas’ innmelding i EU η ένταξη
της Ελλάδας στην ΕΟΚ [i εndaksi tis εlaðas stin εǤk] / innmelding i en forening/i en
klubb ενγραϕί σε ένα σύλλογο/σε µια λέσχη [εŋgrafi sε εna silǤǅǤ/sε mja lεsçi]
16
innmuring f.m. (det å sette opp mur rundt, gjenmuring) εντοίχηση, η [i εndiçisi]
innovasjon m. (endring, fornyelse, nyskaping) καινοτοµία, η [i kεnǤtǤmia] #
νεωτερισµός, ο [Ǥ nεǤtεrizmǤs]
innovativ adj. (fornyende, gjenskapende, regenerativ) αναγεννητικός [anajεnitikǤs] #
καινοτόµος [kεnǤtǤmǤs] # νεωτεριστικός [nεǤtεristikǤs]
innovatør m. (fornyer, omvelter) νεωτεριστής, ο [Ǥ nεǤtεristis]
innovere v. (fornye, forbedre, reformere) αναµορϕώνω [anamǤrfǤnǤ] # νεωτερίζω
[nεǤtεrizǤ]
innovatør m. (fornyer, nyskaper) αναγεννητής, η [i anajεnitis] # καινοτόµος, ο
[Ǥ kεnǤtǤmǤs] # (reformator, fornyer) ανακαινιστής, ο [Ǥ anakεnistis]
innpakning m. (emballasje) αµπαλάρισµα, το [tǤ ambalarizma]
innpakningspapir n. χαρτί περιτυλίγµατος, το [tǤ Χarti pεritiliǅmatǤs]
innpass n. (fotfeste, basis, grunnlag) έρεισµα, το [tǤ εrizma] / få/vinne innpass blant
de fargede velgerne αποχτώ έρεισµα µεταξύ των µαύρων ψηϕοϕόρων [apǤΧtǤ εrizma
mεtaksi tǤn mavrǤn psifǤfǤrǤn]
innpisker m. (partipisk) αρχηγός της κοινοβουλευτικής οµάδας, ο [Ǥ arçiǅǤs tis
kinǤvulεftikis Ǥmaðas]
innplotting f.m. (plotting, avmerking, stempling) αποτύπωση, η [i apǤtipǤsi]
innpode v. (innprente, injisere) εµϕυτεύω [εmfitεvǤ]
innpoding f.m. (innprenting, innpreging) εντάλαξη, η [i εndalaksi]
innprege (innprente, innpode) γαλουχώ (µε) [ǅaluΧǤ] # εµϕυτεύω [εmfitεvǤ] # (la
dryppe inn, gjennomsyre, innprente) ενσταλάζω [εnstalazǤ]
innpreging m. (innprenting) γαλούχηµα, το [tǤ ǅaluçima] # (innpoding, innpreging)
εντάλαξη, η [i εndalaksi]
innprente v. (innprege, innpode) γαλουχώ [ǅaluΧǤ] # εµϕυτεύω [εmfitεvǤ] # µπολιάζω
[bǤljazǤ] # (innpode, lære, inspirere) εµπνέω [εmbnεǤ] # (la dryppe inn,
gjennomsyre, innprente) ενσταλάζω [εnstalazǤ] / innprente barna sunne prinsipper
εµπνέω υγιείς άρχες στα παιδιά [εmbnεǤ ijiis arçεs sta pεðja] / innprente de unge
sunne prinsipper γαλουχώ τους νέους µε υγιείς αρχές [ǅaluΧǤ tuz nεuz mε ijiis arçεs]
# ενσταλάζω υγιείς αρχές στους νέους [εnstalazǤ ijiis arçεs stuz neus] / innprente
noe i hodet/hukommelsen (legge seg noe på minne) καρϕώνω κάτι στο µυαλό µου
[karfǤnǤ kati sε mjalǤ mu] / innprente noe i noens bevissthet/karakter µπολιάζω
κάτι στο νου/χαρακτήρα κάποιου [bǤljazǤ kati stǤ nu/Χaraktira kapiu]
innprenting m. (innpreging) γαλούχηµα, το [tǤ ǅaluçima] # (innpoding, innpreging)
εντάλαξη, η [i εndalaksi]
innpust m. (innånding, inhalering) εισπνοή, η [i ispnǤï]
innpåsliten adj. (påtrengende) ϕορτικός [fǤrtikǤs] / innpåsliten person (”gnagsår”)
ϕορτικός, ο [Ǥ fǤrtikǤs] # κολλητσίδα, η [i kǤlitsiða] # (om innpåsliten person:
”blodmidd”) τσιµπούρι, το [tǤ tsimburi] # (innpåsliten person: ”skulderveske”)
ταγάρι, το [tǤ taǅari] / være innpåsliten (klenge seg på) som en igle κολλώ σαν
τσιµπούρι [kǤlǤ san tsimburi] # (dagl. være klengete og masete, være plagsom)
παρακολλώ [parakǤlǤ]
17
innramme v. (ramme inn, omgi) πλαισιώνω [plεsiǤnǤ] / svart hår innrammet ansiktet
hennes µαύρα µαλλιά πλαισιώναν το πρόσωπό της [mavra malja plεsiǤnan tǤ prǤsǤpǤ
tis]
innrede v. (møblere, utstyre) εξοπλίζω [εksǤplizǤ] / innrede et nytt hotell εξοπλίζω
ένα νέο ξενοδοχείο [εksǤplizǤ εna nεǤ ksεnǤðǤçiǤ]
innredning m. (plassering, ordning) διαρρύθµηση, η [i ðiariϑmisi] # (tilbehør)
εξαρτήµατα, τα [ta εksartimata] # (møblering) επίπλωση, η [i εpiplǤsi] / fast
innredning (veggfast møbel) εντοιχισµένο εξάρτιµα, το [tǤ εndiçizmεnǤ εksartima] /
innredningen av kontoret vil ta en måned η επίπλωση του γραϕείου θα πάρει
ένα µήνα [i εpiplǤsi tu ǅrafiu ϑa pari εna mina]
innreise f. (til landet) είσοδος (στη χώρα), η [i isǤðǤs (sti ΧǤra)]
innreisevisum n. (innreisetillatelse) βίζα/θεώρηση εισόδου, η [i viza/ϑεǤrisi isǤðu] /
innretning n. (tingest, dings) µαραϕέτι, το [tǤ marafεti] # κόλπο, το [tǤ kǤlpǤ] #
µηχανάκι, το [tǤ miΧanaki] # (middel, hjelpemiddel) µέσο, το [tǤ mεsǤ] # (mil.)
ζύγιση, η [i zijisi] / en innretning til å fange fluer med ένα µέσο για να πιάνει
κανείς τις µύγες [εna mεsǤ ja na pjani kanis tiz mijεs] / en sinnrik innretning (til å
åpne glass med) έξυπνο µαραϕέτι/κόλπο (για ν' ανοίγεις γυαλιές) [εksipnǤ
marafεti/kǤlpǤ (ja nanijiz jaljεs)] / (mil.) foreta innretning διορθώνω τη ζύγιση
[ðiǤrϑǤnǤ ti zijisi]
innrette v. (basere på, danne, utforme, utvikle, modellere, formstøpe, mek.: bearbeide,
fasongere, profilere) διαµορϕώνω [ðiamǤrfǤnǤ] / de innrettet livet etter/baserte sine
liv på bestemte prinsipper διαµόρϕωσαν τη ζωή τους πάνω σε ωρισµένες αρχές
[ðiamǤrfǤsan ti zǤï tus panǤ sε Ǥrizmεnεs arçεs] / innrette seg etter (tilpasse seg, stille
seg på linje med) ευθυγραµµίζοµαι µαζί [εfϑiǅramizǤme mazi] : til slutt innrettet de
seg etter oss τελικά ευθυγραµµίστηκαν µαζί µας [tεlika εfϑiǅramistikan mazi mas]
innretting f.m. (mil. oppstilling, formasjon) ευθυγράµµιση, η [i εfϑiǅramisi]
innrullering f.m. (mil.)(utskriving av (spesial)tropper) απόσπασµα, το [tǤ apǤspazma] /
innrullering av sjølfolk i marinen ναυτολογία, η [i naftǤlǤjia] # ναυτολόγηση, η
[i naftǤlǤjisi]
innrykk n. (tilstrømming, bølge) κύµα, το [tǤ kima] / de første innrykkene av turister/
innvandrere/flyktninger τα πρώτα κύµατα τουριστών/µεταναστών/προσϕύγων [ta
prǤta kimata turistǤn/mεtanastǤn/prǤsfiǅǤn]
innrømme v. (erkjenne, innse, vedgå) αναγνωρίζω [anaǅnǤrizǤ] # (godta, vedgå, vedstå
seg) παραδέχοµαι [paraðεΧǤmε] # δέχοµαι [ðεΧǤmε] # (tilstå) µολογώ [mǤlǤǅǤ]
# οµολογώ [ǤmǤlǤǅǤ] # (erkjenne, skrifte) εξοµολογούµαι [εksǤmǤlǤǅumε] # (gi,
gå med på) παραχωρώ [paraΧǤrǤ] / han innrømemt at han hadde løyet for meg
δέχτηκε ότι µου είπε ψέµατα [ðεΧtikε Ǥti mu ipε psεmata] / han innrømmet at han
hadde urett/hadde løyet οµολόγησε ότι είχε άδικο/είπε ψέµατα [ǤmǤlǤjisε Ǥti içε
aðikǤ/ipε psεmata] / han nektet å innrømme nederlaget αρνήθηκε να δεχτεί την
ήττα του [arniϑikε na ðεΧti tin ita tu] # αρνιόταν να οµολογήσει την ήττα του
[arnjǤtan na ǤmǤlǤjisi tin ita tu] / innrømme alt (avlegge full tilståelse, legge kortene på
bordet) τα οµολογώ όλα [ta ǤmǤlǤǅǤ Ǥla] # οµολογώ τα πάντα [ǤmǤlǤǅǤ ta panda] /
18
innrømme feilen sin αναγνωρίζω/εξοµολογούµαι το λάθος µου [anaǅnǤrizǤ/
εksǤmǤlǤǅumε tǤ laϑǤz mu] : innrømme sine feil (vedstå seg sine feil) παραδέχοµαι
τα ελαττώµατά µου [paraðεΧǤmε ta εlatǤmata mu] : han nekter å innrømme feilen
sin αρνείται να παραδεχθεί το λάθος του [arnitε na paraðεΧϑi tǤ laϑǤs tu] / jeg
innrømmer at jeg har flyskrekk/skrekk for slanger παρδέχοµαι ότι ϕοβάµαι
τ' αεροπλάνα/τα ϕίδια [paraðεΧǤmai Ǥti fǤvamε taεrǤplana/ta fiðja] / som han selv har
innrømmet (i tråd med hans egen innrømmelse/tilståelse) σύµϕωνα µε την ίδια
του την οµολογία [simfǤna mε tin iðja tu tin ǤmǤlǤjia]
innrømmelse m. παραδοχή, η [i paraduçi] # οµολογία, η [i ǤmǤlǤjia] # (kunngjøring)
διακήρυξη, η [i ðiakiriksi] # διατράνωση, η [i ðiatranǤsi] # (tilståelse, skriftemål,
bekjennelse, erklæring) εξοµολόγηση, η [i εksǤmǤlǤjisi] / den innrømmelsen kostet
meg dyrt αυτή η οµολογία µου κόστισε πολύ [afti i ǤmǤlǤjia mu kǤstisε pǤli] /
innrømmelse/erkjennelse av en feil η αναγνώρηση ενός λάθους [i anaǅnǤrisi εnǤz
laϑus] : innrømmelse av (sine) feil παραδοχή ελαττωµάτων [paraðǤçi εlatǤmatǤn] /
innrømmelse av fiasko/skyld παραδοχή της αποτυχίας µου/της ενοχής µου [paraðǤçi
tis apǤtiçiaz mu/tis εnǤçiz mu] : en faktisk innrømmelse av skyld έµπρακτη
παραδοχή ενοχής [εmbrakti paraduçi εnǤçis] : det er en innrømmelse av nederlag
αυτό είναι οµολογία ήττας [aftǤ inε ǤmǤlǤjia itas]
innrømmelses- pref. (gramm.)(innrømmende) ενδοτικός [εnðǤtikǤs]
innsamler m. (oppkrever, busskonduktør) εισπράκτορας, ο [Ǥ ispraktǤras] #
εισπράχτορας, ο [Ǥ ispraΧtǤras]
innsamling f.m. (kirkelig: kollekt) έρανος, ο [Ǥ εranǤs] # (innkassering, innkreving)
είσπραξη, η [i ispraksi] # (samling, plukking, akkumulering) µάζεµα, το [tǤ mazεma]
/ gi til en innsamling (støtte en innsamlingsaksjon) ενισχύω έναν έρανο [εnisçiǤ εnan
εranǤ] / han ga meg fullmakt til å foreta/forestå innsamlinga/innkrevinga (han ga
meg ansvaret for innkasseringa/innkrevinga) µ' εξουσιοδότησε να κάνω την είσπραξη
[mεksusiǤðǤtisε na kanǤ tin ispraksi]
innsats m. (prestasjon) επίτευγµα, το [tǤ εpitεvǅma] # κατόρθωµα, το [tǤ katǤrϑǤma] #
άθλος, ο [Ǥ aϑlǤs] # (innsats i veddemål) ποσό στοιχήµατος, το [tǤ pǤsǤ stiçimatǤs]
# (i pengespill) µίζα, η [i miza] # ((første) innsats i poker o.l.) ποσό που
κατατίθεται για τη συµµετοχή στη διεκδίκηση των στοιχηµάτων [pǤsǤ pu katatiϑεtε
ja ti simεtǤçi sti ðiεkðikisi tǤn stiçimatǤn] # (dagl.) ποτ, το [pǤt] / hvor høy er
innsatsen? πόσο είναι η µίζα; [pǤsǤ inε i miza] / høyne innsatsen ανεβάζω το
κτύπηµα/ποτ [anεvazǤ tǤ ktipima/pǤt] # ρελανσάρω [rεlansarǤ]
innsatt m. (beboer, pasient, okkupant) ένοικος, ο/η [Ǥ/i εnikǤs] # (arrestant)
κρατούµενος, ο [Ǥ kratumεnǤs] / de innsatte/enhver innsatt har rett til å… κάθε
κρατούµενος έχει το δικαίωµα να [ kaϑε kratumεnǤs εçi tǤ ðikεǤma na]
innse v. (oppfatte, forstå, begripe) αντιλαµβάνοµαι [andilamvanǤmε] # κατανοώ
[katanǤǤ] # καταλαβαίνω [katalavεnǤ] # (bli/være klar over, forestille seg)
συνειδητοποιώ [siniðǤtǤpiǤ] / da han innså fånytten av anstrengelsene sine
όταν κατανόησε το µάταιο των προσπαθειών του [Ǥtan katanǤisε tǤ matεǤ tǤn
prǤspaϑiǤn du] : da jeg begynte å innse hvor fånyttige mine anstrengelser var...
19
όταν αντιλήϕθηκα το µάταιο προσπαθειών µου [Ǥtan andilifϑika tǤ matεǤ tǤm
brǤspaϑjǤn mu] / innse alvoret i situasjonen αντιλαµβάνοµαι τησοβαρότητα
της κατάστασης [andilamvanǤmε ti sǤvarǤtita tis katastasis] : først da innså de
alvoret i situasjonen µόνο τότε κατάλαβαν τη σοβαρότητα της κατάστασης [mǤnǤ
tǤtε katalavan ti sǤvarǤtita tis katastasis] / innse en feil καταλαβαίνω λάθος
[katalavεnǤ laϑǤs] / innser du farene (hvor farlig det er)? συνειδητοποιείς τους
κινδύνους; [siniðitǤpiis tus kinðinus] / jeg innser (forstår fullt ut) det faktum at..
αντιλαµβάνοµαι πλήρως το γεγονός ότι... [andilamvanǤmε plirǤs tǤ jεǅǤnǤs Ǥti] / jeg
hadde ikke innsett at... δεν είχα αντιληϕθεί ότι... [ðεn iΧa andilifϑi Ǥti]
innseiling f.m. κατάπλους*, ο [Ǥ kataplus] # (ankomst) προσέγγιση, η [i prǤsεŋgisi] #
(ankomst, farvann inn til en by, havn) είσοδος, η [i isǤðǤs] / skipets innseiling på
havna η είσοδος του πλοίου στο λιµάνι [i isǤðǤs tu pliu stǤ limani]
innsette v. (utnevne, foreta en offentlig innvielse av) εγκαθιστώ [εŋgaϑistǤ] # εγκατασταίνω
[εŋgatastεnǤ] # (sette på tronen) ενθρονίζω [εnϑrǤnizǤ] / innsette en biskop/en
konge ενθρονίζω έναν επίσκοπο/ένα βασιλιά [εnϑrǤnizǤ εnan εpiskǤpǤ/εna vasilja] /
innsette en biskop/en ny statsråd εγκαθιστώ ένα επίσκοπο/νέο υπουργό [εŋgaϑistǤ
εnan εpiskǤpǤ/εna nεǤ ipurǅǤ] / innsette en marionettregjering εγκαθιστώ µια
κυβέρνηση ανδρεικέλων [εŋgaϑistǤ mia kivεrnisi anðrikεlǤn]
innsettelse m. (vigsel, vigsling, åpning, innsettelse) εγκαίνια,τα [ta εŋgεnia] # (innvielse,
innføring, åpning, initiering) εγκαινίαση, η [i εŋgεniasi] # εγκαινίασµα, το [tǤ
εŋgεniazma] # εγκαινιασµός, ο [Ǥ εŋgεniazmǤs] # (innsettelse, utnevnelse)
εγκατάσταση, η [i εŋgatastasi] # εισαγωγή, η [i isaǅǤji] # ενθρόνιση, η [i
εnϑrǤnisi] # (edsavleggelse) ορκωµοσίας, η [i ǤrkǤmǤsia] / innsettelsen av den
nye presidenten η εγκατάσταση του νέου Προέδρου [i εŋgatastasi tu nεu prǤεdru]
innsettelsesseremoni m. τελετή της ορκωµοσίας, η [i tεlεti tis ǤrkǤmǤsias]
innsetting m. ((av annonse), registrering, nedskriving, postering) καταχώρηση, η [i kataΧǤrisi]
innside f.m. (innerside, indre) εσωτερικό, το [tǤ εsǤtεrikǤ] # µέσα, το [tǤ mεsa] / innsida
av ei kirke το µέσα µιας εκκλησίας [tǤ mεsa mjas εklisias] / innsidene (i avis)
οι µέσα σελίδες (µιας εϕηµερίδας) [i mεsa sεliðεs (mjas εfimεriðas)]
innsigelse m. (innvending) παράπονο, το [tǤ parapǤnǤ] # (protest, reaksjon, motstand)
αντίδραση, η [i andidrasi] # (motsigelse, innvending, protest) αντιλογία, η
[i andilǤjia] # αντιµίληµα, το [tǤ andimilima] # διαµαρτυρία, η [i ðiamartiria] #
εναντίωση, η [i εnandiǤsi] # επιϕύλαξη, η [i εpifilaksi] # (jur.) ένσταση, η [i
εnstasi] # (fra vitne eller jurymedlem) εξαίρεση, η [i εksεrεsi] # (mild prostest,
kommentar) παράσταση, η [i parastasi] # ήπια διαµαρτυρία, η [i ipja ðiamartiria] /
ha innsigelser mot (være imot, gå imot, sette seg imot) αντιτίθεµαι* [anditiϑεme] /
(jur.) innsigelse for å vinne tid παραβλητική ένσταση, η [i paravlitiki εnstasi] /
komme med en innsigelse (legge inn protest) κάνω ένσταση [kanǤ εnstasi] : komme
med en innsigelse/innsigelser mot (ha innvendinger mot, ta avstand fra, arrestere (en
påstand)) έχω αντίρρηση/αντίρρησεις σε/για [εΧǤ andirisi/andirisis sε/ja] / komme
med innsigelser til borgermesteren/til politiet κάνω διαµαρτυρία στο δήµαρχο/στην
20
αστυνοµία [kanǤ ðiamartiria stǤ ðimarΧǤ/stin astinǤmia] / noen innsigelser? (noen
kommentrer?) καµµιά παρατήρηση; [kamja paratirisi] / (jur.) ta/ikke ta en innsigelse
til følge δέχοµαι/απορρίπτω µια ένσταση [ðεΧǤmε/apǤriptǤ mja εnstasi] / uten
innsigelser χωρίς αντίδραση [ΧǤris andiðrasi]
innsikt f.m. (forståelse) κατανόηση, η [i katanǤïsi] # (forestilling, oppfatning, kjennskap)
αντίληψη, η [i andilipsi] # (dyp forståelse) βαριά γνώση [varia ǅnǤsi] #
(dømmekraft, skjønn, forstand) διάκριση, η [i ðjakrisi] # (klarsyn, skarpsindighet)
διορατηκότητα, η [i ðiǤratikǤtita] # οξυδέρκεια, η [i Ǥksiðεrkia] / få/ha innsikt i
noe (se noe klart for seg) βλέπω κάτι καθαρά [vlεpǤ kati kaϑara] / han fikk innsikt i
de unges problemer είδε καθαρά τα προβλήµατα των νεών [iðε kaϑara ta prǤvlimata
tǤn nεǤn] / Shakespeare viser at han har (god) innsikt i menneskenaturen
ο Σαίξπηρ δείχνει να 'χει βαριά γνώση της ανθρώπινης ϕύσης [Ǥ sεkspir ðiΧni na çi
varia ǅnǤsi tis anϑrǤpinis fisis] / vise innsikt (vise godt skjønn/god dømmekraft)
δείχνω διάκριση [ðiΧnǤ ðjakrisi]
innsiktsfull adj. (klarsynt, vidsynt, framsynt) διορατικός [ðiǤratikǤs] # (skarpsidig, klarsynt)
οξυδερκής [Ǥksiðεrkis] / et menneske/en mann med god innsikt διορατικός/
οξυδερκής άνθρωπος [ðiǤratikǤs/Ǥksiðεrkis anϑrǤpǤs]
innsirkling f.m. (omringing) κύκλωµα, το [tǤ kiklǤma] # κύκλωση, η [i kiklǤsi]
innsjekking f.m. (ekspedering av bagasje) διεκπεραίωση, η [i ðiεkpεrεǤsi] # (kontroll av
bagasje og billett) έλεγχος αποσκευών και εισιτηρίου, ο [Ǥ εlεŋΧǤs apǤskεvǤn kε
isitiriu]
innsjø m. (dam, pytt) λίµνη, η [i limni] # (innsjø i elv, elveutvidelse) ποταµολίµνη, η [i
pǤtamǤlimni] / (beliggende) ved en innsjø παραλίµνος [paralimnǤs]
innskjæring f.m. n. (innsnitt, kutt, skår, sprekk) εντοµή, η [i εndǤmi]
innskrenke v. (moderere, begrense) µετριάζω [mεtriazǤ] / innskrenke bruken
µετριάζω την χρήση [mεtriazǤ tiŋ Χrisi]
innskrenket adj. (tungnem, tilbakestående) αργονόητος [arǅǤnǤitǤs] # (dum, tåpelig)
βλάκας [vlakas] # βλακώδης [vlakǤðis] # (fordomsfull, trangsynt)
δασκαλίστικος [ðaskalistikǤs]
innskrenkning m. περιστολή, η [i pεristǤli] # περιορισµός, ο [Ǥ pεriǤrizmǤs] #
(moderasjon, demping) µετριασµός, ο [Ǥ mεtriazmǤs]
innskrift f. (påskrift, inskripsjon) επιγραϕή, η [i εpiǅrafi] # εγγραϕή, η [i εŋgrafi] #
(inngravering, innskriving) αναγραϕή, η [i anaǅrafi]
innskrive v. (inntegne) εγγράϕω [εŋgrafǤ] / innskrive en trekant i en sirkel εγγράϕω
τρίγωνο σε κύκλο [εŋgrafǤ triǅǤnǤ sε kiklǤ]
innskriving f.m. (inngravering, innskrift, innskudd, innføyelse) αναγραϕή, η [i anaǅrafi] #
(påmelding, registrering) εγγραϕή, η [i εŋgrafi] / innskriving av en trekant i en sirkel
η εγγραϕή τριγώνου σε κύκλο [i εŋgrafi triǅǤnu sε kiklǤ] / innskriving på en skole
εγγραϕή σε σχολείο [εŋgrafi sε sΧǤliǤ] # κατάταξη, η [i katataksi]
innskudd n. (pengeinnskudd) κατάθεση, η [i kataϑεsi] # (innbetaling, depositum)
καταβολή, η [i katavǤli] # παράβολο, το [tǤ paravǤlǤ] # (innskrift, innskriving,
innføyelse) αναγραϕή, η [i anaǅrafi] / betale innskudd (forskottere)
21
προκαταβάλλω [prǤkatavalǤ] # δίνω καπάρο [ðinǤ kaparǤ] / et innskudd som
ikke gir renter άτοκη κατάθεση [atǤki kataϑεsi] / et rentebærende innskudd
έντοκη κατάθεση [εndǤki kataϑεsi] / fast innskudd προθεσµιακή κατάθεση
[prǤϑεzmiaki kataϑεsi] / innskudd på oppsigelse (termininnskudd) υπό προθεσµία
κατάθεση [ipǤ prǤϑεzmia kataϑεsi] / innskudd uten oppsigelsestid (innskudd opå
brukskonto) κατάθεση όψεως [i kataϑεsi ǤpsεǤs]
innskuddsbok f. (bankbok) βιβλιάριο (τραπεζικών καταθέσεων), το [tǤ vivljariǤ
(trapεzikǤn kataϑεsεǤn)] # βιβλιαράκι /βιβλιάριο ταµιευτηρίου, το [tǤ vivliaraki/
vivliariǤ tamiεftiriu]
innskuddskonto m. (bankkonto) τραπεζικός λογαριασµός, ο [Ǥ trapεzikǤz lǤǅariazmǤs]
innskuddskvittering f.m. απόδειξη κατάθεσης, η [i apǤðiksi kataϑεsis]
innskutt adj. (interpolert (i tekst)) παρείσακτος (σε κείµενο) [parisaktǤs (sε kimεnǤ)]
innskytelse m. (påfunn, fiks idé, lune) λόξα, η [i lǤksa] / ved en innskytelse (som det faller
en inn) όπως µου 'ρθει η λόξα [ǤpǤz murϑi i lǤksa]
innskyter m. καταθέτης, ο [Ǥ kataϑεtis] # καταθέρια, η [i kataϑεtria]
innsmigre seg v. (innynde seg) γίνοµαι αρεστός [jinǤmε arεstǤs] / innsmigre seg hos
noen γίνοµαι αρεστός σε κάποιον [jinǤmε arεstǤs sε kapiǤn] # επιζητώ την
εύνοια κάποιου [εpizitǤ tin εvnia kapiu]
innsmigrende adj. (smigrende, lokkende) γαλίϕικος [ǅalifikǤs] # (hyklersk, smiskende, slesk,
smørblid) γλοιώδης [ǅliǤðis] # µελιστάλαχτος [mεlistalaΧtǤs] # (innyndende, blid i
stemmen, elskverdig) γλυκόλογος [ǅlikǤlǤǅǤs] # (sukkersøt, honningsøt) ζαχαρένιος
[saΧarεniǤs] / innsmigrende ord σαχαρένιες κουβέντες [saΧarεniεs kuvεndεs] /
med innsmigrende stemme µε γαλίϕικη ϕωνή [mε ǅalifiki fǤni]
innsnevring f.m. (forsnevring) στένωµα, το [tǤ stεnǤma] / innsnevring av veien (skilt)
ΣΤΕΝΩΜΑ Ο∆ΟΣΤΡΩΜΑΤΟΣ [stεnǤma ǤðǤstrǤmatǤs]
innsnitt n. (snitt, kutt) εντοµή, η [i εndǤmi] # (på kjole) πένσα (ϕορέµατος) , η [i pεnsa
(fǤrεmatǤs)]
innspilling f.m. (filming, opptak) γύρισµα, το [tǤ jirizma] # λήψη, η [i lipsi] / innspilling/
opptak av en scene η λήψη µιας σκήνης [i lipsi mjas skinis] : innspillinga av den
siste scena το γύρισµα της τελευταίας σκήνης [tǤ jirizma tis tεlεftεas skinis]
innspillingshode n. (elektr.) κεϕαλή εγγραϕής, η [i kεfali εŋǅrafis]
innsprøytning m. (injeksjon) ένεση, η [i εnεsi] / (overf. vitamininnsprøytning, styrkepille)
τονωτική ένεση, η [tǤnǤtiki εnεsi] # τόνωση, η [i tǤnǤsi]
innstendig adv. (inntrengende) επειγόντως [εpiǅǤndǤs]
innstevne v. κλητεύω [klitεvǤ] / innstevne et vitne κλητεύω ένα µάρτυρα [klitεvǤ εna
martira]
innstevnede m. (jur.) (saksøkte, ved skilsmisse: innstevnede, innstevnet part) εναγόµενος, ο [Ǥ
εnaǅǤmεnǤs] # εναγόµενη, η [i εnaǅǤmεni]
innstifte v. (innvie, åpne, innsette) εγκαινιάζω [εŋgεnjazǤ]
innstiftelse m. (vigsel, vigsling, åpning, innsettelse) εγκαίνια,τα [ta εŋgεnia] # (innvielse,
innføring, åpning, initiering) εγκαινίαση, η [i εŋgεniasi] # εγκαινίασµα, το [tǤ
εŋgεniazma] # εγκαινιασµός, ο [Ǥ εŋgεniazmǤs] # κατάρτιση, η [i katartisi]
22
innstikkblad n. (innstikkark i avis, bilag) ένθετο, το [tǤ εnϑεtǤ]
innstille v. (stille inn, regulere) ρυθµίζω [riϑmizǤ] # (innstille, regulere, justere)
κανονίζω [kanǤnizǤ] # (slutte med, forlate, stoppe) µαταιώνω [matεǤnǤ] #
σταµατώ [stamatǤ] # παύω [pavǤ] # (avbryte) διακόπτω [ðiakǤptǤ] # κόβω
[kǤvǤ] # (forlate, avblåse, oppgi) εγκαταλείπω [εŋgatalipǤ] # (stryke, slette,
annullere, oppheve) διαγράϕω [ðiaǅrafǤ] / etterforskningen ble innstilt (leteaksjonen
ble avblåst) η έρευµα εγκαταλείϕθηκε [i εrεvma εŋgatalifϑikε] / innstille arbeidene
αναστέλλω τις εργασίες [anasrtεlǤ tis εrǅasiεs] / innstille et teleskop κανονίζω
ένα τηλεσκόπιο [kanǤnizǤ εna tilεskǤpiǤ] / innstille kampen εγκαταλείπω
αγώνα [εŋgatalipǤ aǅǤna] / innstille krigshandlingene (κατα)παύω/διακόπτω τις
εχθροπραξίες [(kata)pavǤ tis εΧϑrǤpraksiεs] / innstille/stanse pensjonsutbetalingene
til noen κόβω τη σύνταξη κάποιου [kǤvǤ ti sindaksi kapiu] / innstille produksjonen
av en vare ανασέλλω την παραγωγή ενός προϊόντος [anastεlǤ tim baraǅǤji εnǤs
prǤïǤndǤs] / (mil.) ild opphør! (stans!) παύσατε πυρ* [pafsate pir] / innstille
tidsuret ρυθµίζω το χρονοδιακόπτη [riϑmizǤ tǤ ΧrǤnǤðiakǤpti] / du må innstille/
slutte med disse besøkene πρέπει να πάψεις αυτές τις επισκέψεις [prεpi na papsis aftεs
tis εpiskεpsis]
innstilling f.m. (holdning) στάση, η [i stasi] # αντιµετώπιση, η [i andimεtǤpisi] #
(forutinntatt standpunkt) προδιάθεση, η [i prǤzjaϑεsi] # (ånd) πνεύµα, το [tǤ pnεvma]
# (justering) ρύθµηση, η [i riϑmisi] # (nominasjon, utnevnelse) αναγόρευση, η [i
anaǅǤrεfsi] # ανακήρυξη, η [i anakiriksi] # (avbrudd, stans) διακοπή, η [i ðiakǤpi]
/ en sunn og riktig innstilling (en aktverdig holdning) αξιοπρεπής στάση [aksiǤprεpis
stasi] / en ærgjerring innstilling ϕιλόδοξο πνεύµα το [tǤ filǤðǤksǤ pnεvma] / ha
en velvillig/negativ innstilling overfor noen έχω καλές/κακές διαθέσεις απέναντι σε
κάποιον [εΧǤ kalεz/kakεz ðiaϑεsis apεnandi sε kapiǤn] / hans fandenivoldske
innstilling η απερίσκεπτη στάση του [i apεriskεpti stasi tu] / innstilling av betaling
διακοπή των πληρωµών [ðiakǤpi tǤn plirǤmǤn] / innstillingen hans vakte allmenn
beundring η ατάση του επέσυρε το γενικό θαυµασµό [i stasi tu εpεsirε tǤ jεnikǤ
ϑavmazmǤ] / om du har den innstillingen, er det ikke mer å si! αν αυτή είναι η
προδιάθεσή σου, δεν έχουµε τίποτ' άλλο να πούµε! [an afti inε i prǤðjaϑεsi su, ðεn
εΧumε tipǤt alǤ na pumε]
innstillingsliste f.m. (ved ansettelser) τελικός κατάλογος επιλογής, ο [Ǥ tεlikǤs katǤlǤǅǤs
εpilǤjis] / er/står du på innstillingslista? είσαι στον τελικό κατάλογο; [isε stǤn
dεlikǤ katalǤǅǤ]
innstillingsnemnd m. (tilrådingsnemnd, veiledningskomité) γνωµοδοτική επιτροπή, η [i
ǅnǤmǤðǤtiki εpitrǤpi]
innstramning f.m. (reduksjon i økonomiske ressurser, knapphet) λιτότητα, η [i litǤtita] /
landet står nå overfor økonomiske innstramninger η χώρα αντιµετωπίζει τώρα
λιτότητα [i ΧǤra andimεtǤpizi tǤra litǤtita]
innstramningspolitikk m. πολιτική λιτότητας, η [i pǤlitiki litǤtitas]
innstramningstiltak n.pl. µέτρα λιτότητας [mεtra litǤtitas]
innstrømming f.m. (induksjon, tilførsel, inntak) εισαγωγή, η [i isaǅǤji] # (tilstrømming,
23
tilførsel) εισροή, η [i isrǤï]
innstudere v. (innøve) µελετώ [mεlεtǤ] / innstudere ei rolle µελετώ ένα ρόλο [mεlεtǤ
εna rǤlǤ]
innsug(n)ingsventil m. βαλβίδα εισαγωγής, η [i valviða isaǅǤjis]
innsug(n)ingstakt f.m. (om motor) διαδροµή εισαγωγής, η [i ðiaðrǤmi isaǅǤjis]
innsunket adj. (hul, innhul) βαθουλός [vaϑulǤs] # βαθουλωµένος [vaϑulǤmεnǤs] #
βαθουλωτός [vaϑulǤtǤs] # κούϕιος [kufiǤs] / dypt innsunkne øyne
βαθουλά µάτια [vaϑula matja] / innsunkne kinn βαθουλά/βαθουλωµένα
µάγουλα [vaϑula/vaϑulǤmεna maǅula]
innsying f.m. µάζεµα, το [tǤ mazεma]
innta v. (ta) παίρνω [pεrnǤ] # (erobre, storme, bemektige seg, vinne) εκπορθώ [εkpǤrϑǤ] #
καταλαµβάνω [katalamvanǤ] # κατακτώ [kataktǤ] # πατώ [patǤ] / da tyrkerne
inntok/tok Konstantinopel... όταν οι Τούρκοι πάτησαν την Πόλη [Ǥtan i turki patisan
tim bǤli] / innta en aggressiv/truende holdning παίρνω επιθετική στάση [pεrnǤ
εpiϑεtiki stasi] / innta en by/et land κατακτώ µια µια πόλη/µια χώρα [kataktǤ mja
pǤli/mja ΧǤra] / innta en positur (stille seg i positur) παίρνω πόζα [pεrnǤ pǤza] /
innta en truende holdning παίρνω απειλητική στάση [pεrnǤ apilitiki stasi] / innta
sin plass blant καταλαµβάνω τη θέση µου µεταξύ [katalamvanǤ ti ϑεsi mu mεtaksi] /
innta en provoserende/utfordrende holdning [pεrnǤ prǤklitiki stasi] / (mil.) lett å
innta ευάλωτος [εvalǤtǤs]
inntagende adj. (elskelig) αξιολάτρευτος [aksiǤlatrεftǤs] # αξιαγάπητος [aksiaǅapitǤs]
# (sjarmerende, tiltrekkende) γοητευτικός [ǅǤitεftikǤs] # ελκυστικός [εlkistikǤs] #
(sympatisk, vinnende, tiltrekkende) αρεστός [arεstǤs] # επαγωγηκός [εpaǅǤjikǤs]
inntak n. (induksjon, tilførsel, opptak) εισαγωγή, η [i isaǅǤji] # (inngang, innslipp, åpning)
είσοδος, η [i isǤðǤs]
inntekt f.m. εισόδηµα, το [tǤ isǤðima] # είσπραξη, η [i ispraksi] # έσοδο, το [tǤ
εsǤðǤ] # (midler, ressurser) πόρος, ο [Ǥ pǤrǤs] # pl. πόροι, οι [i pǤri] # (fortjeneste,
lønn) απολαβή, η [i apǤlavi] # (levebrød, utkomme) βιοπορισµός, ο [Ǥ viǤpǤrizmǤs]
/ ei skral inntekt πενιχρό εισόδηµα [pεniΧrǤ isǤðima] / ei usikker inntekt (et
usikkert levebrød) επισϕαλές εισόδηµα [εpisfalεs isǤðima] / inntekt/renteinntekt av
formue (personinntekt, private midler) ατοµικό εισόδηµα [atǤmikǤ isǤðima] / inntekta
vår har gått ned/har krympet το εισόδηµα µας µίκρυνε [tǤ isǤðima mas mikrinε] /
inntektene av/overskuddet fra basaren τα έσοδα της ϕιλανθρωπικής αγόρας [ta
εsǤða tis filanϑrǤpikis aǅǤras] / inntektene til en lege/advokat οι απολαβές ενός
γιατρού/δικηγόρου [i apǤlavεs εnǤz jiatru/ðikiǅǤru] / intekter og utgifter εισπράξεις
και δαπάνες [ispraksis kε ðapanεs] / jeg har en sekssifret inntekt έχω εισόδηµα
εξαψήϕιου αριθµού [εΧǤ isǤðima εksapsifiu ariϑmu] / min disponible inntekt (etter
fradrag av skatt) er το διαθέσιµο εισόδηµά µου είναι [tǤ ðiaϑεsima isǤðima mu inε] /
statens/kommunens inntekter τα δηµόσια/δηµοτικά έσοδα [ta ðimǤsia/ðimǤtika
εsǤða]
inntekstsgruppe f.m. (inntektsklasse) κατηγορία εισοδήµατος, η [i katiǅǤria isǤðimatǤs] /
høgste inntektsgruppe (≈ sjefsregulativet) η ανώτατη κατηγορία εισοδήµατος, η [i
24
katiǅǤria isǤðimatǤs]
inntektsskatt m. ϕόρος εισοδήµατος, ο [Ǥ fǤrǤs isǤðimatǤs]
inntektssvikt m. (nedgang i avkastningen) έλλειµµα στα έσοδα [εlima sta εsǤða]
inntektsutjevning f.m. (ved f. eks. progressiv skattlegging) εξίσωση εισοδήµατος, η [i
εksisǤsi isǤðimatǤs] # εξίσωση των εισοδηµάτων, η [i εksisǤsi tǤn isǤðimatǤn]
inntil adv. (helt til, så langt som til, fram til) µέχρι [mεΧri] # µέχρις [mεΧris] # έως [εǤs]
# ώς [Ǥs] # (helt til (det tidspunktet hvor)) έως οπού/οτού [εǤs Ǥpu/Ǥtu] / inntil det
kommer nærmere beskjed/ny ordre (inntil videre) µέχρι νεωτέρας ειδοποιήσεως /
διαταγής [mεΧri nεǤtεras iðǤpiisεǤs/ðiatajis] / inntil/før du fortalte meg det, visste jeg
ingenting έως τη στιµµή που µου 'πες δεν ήξερα τίποτα [εǤs ti stiǅmi pu mupεs ðεn
iksεra tipǤta] / inntil/helt til han/hun kommer tilbake έως οπού ξαναγυρίσει [εǤs
Ǥpu ksanajirisi] / inntil i morgen/neste år µέχρι αύριο/του χρόνου [mεΧri avriǤ/
tu ΧrǤnu] / inntil midnatt µέχρι τα µεσάνυχτα [mεΧri ta mεsaniΧta] / inntil videre
(for nå, for øyeblikket) για το παρόν [ja tǤ parǤn] # για τώρα [ja tǤra]
inntjening f.m. εισπράχη, η [i ispraksi]
inntog n. (innmarsj, anmarsj, inntrengning, ankomst) είσοδος, η [i isǤðǤs] / gjøre et
triumferende inntog κάνω θριαµβευτική είσοδος [kanǤ triamvεftiki isǤðǤ]
inntre v. (inntreffe, oppstå, komme imellom) επισυµβαίνω [εpisimvεnǤ]
inntreden m. είσοδος, η [i isǤðǤs] / hans inntreden i de voksnes rekker η είσοδος του
στην ανδρική ηλικία [i isǤðǤs tu stin anðriki ilikia]
inntreffe v. (hende, skje) συµβαίνω [simvεnǤ] # (gå i oppfyllelse, vise seg å være riktig/
medføre riktighet) επαληθεύοµαι [εpaliϑεvǤmε] # (inntre, oppstå) επισυµβαίνω
[εpisimvεnǤ]
inntrengen m. (gjennomtrengning) είσδυση, η [i izðisi]
inntrengende adj. (hard, fast, standhaftig, påståelig) παρείσακτος [parisaktǤs] # ένθερµος
[εnϑεrmǤs] # επίµονος [εpimǤnǤs] # κατεπείγων* [katεpiǅǤn] # f.
κατεπείγουσα [katεpiǅusa] # n. κατεπείγον [katεpiǅǤn] / en inntrengende
henstilling έκκληση [εklisi] # (en inderlig bønn, en brennende appell) ένθερµη
παράκληση [εnϑεrmi paraklisi] : inntrengende henstillinger/anmodninger επίµονες
παρακλήσεις [εpimǤnεs paraklisis] / et inntrengende blikk επίµονη µατιά [εpimǤni
matja] / et inntrengende/viktig budskap κατεπείγον µήνυµα [katεpiǅǤn minima]
inntrengende adv. (innstendig) επειγόντως [εpiǅǤndǤs] #
inntrenger m. παρείσακτος, ο [Ǥ parisaktǤs] # (person som trenger seg inn på annen manns
eiendom, overtreder) καταπατητής, ο [Ǥ katapatitis] # (ubudne gjest, uønsket besøk)
απρόσκληπτη επίσκεψη [aprǤsklipsi εpiskεpsi] # (angriper, aggressor, invaderende
fiende) εισβολέας, ο [Ǥ izvǤlεas] # επιδροµέας, ο [Ǥ εpiðrǤmεas] : han ser på meg
som en inntrenger µε βλέπει σαν παρείσακτο [mε vlεpi san parisaktǤ]
inntrengning f.m. (innmarsj, inntog, ankomst) είσοδος, η [i isǤðǤs] # (innsig, oversvømmelse,
invasjon) εισβολή, η [i izvǤli] # (pågang, tilstrømming, raid, razzia) εισόρµηση, η [i
isǤrmisi] # (invasjon, raid) επιδροµή, η [i εpiðrǤmi] / inntrengning i en bygning
βίαιη είσοδος σ' ένα χτίριο [viεi isǤðǤs sεna ΧtiriǤ] / vannets inntrengning
η εισβολή των νερών [i izvǤli tǤn nεrǤn]
25
inntrykk n. εντύπωση, η [i εndipǤsi] # (virkning) απήχηση, η [i apiçisi] / det skapte et
fordelaktig inntrykk αυτό δηµιούργησε ευνοϊκή εντύπωση [aftǤ ðimjurjisε εvnǤïki
εndipǤsi] / et flyktig inntrykk (et vagt, ubestemmelig intrykk) µια άπιαστη
εντύπωση [mja apiasti εndipǤsi] # µια ϕευγαλέα εντύπωση [mja fεvǅalεa εndipǤsi]
/ et nedslående inntrykk (et smertelig inntrykk) µια αλγεινή εντύπωση [mia aljini
εndipǤsi] / etterlate seg inntrykk av (skape et inntrykk av) δηµιουργώ την εντύπωση
[ðimiurǅǤ tin εndipǤsi] / gi et positive inntrykk (ha en god virkning, bli godt mottatt)
έχω καλή απήχηση [εΧǤ kali apiçisi] / gjøre inntrykk (imponere) κάνω εντύπωση
[kanǤ εndipǤsi] # εντυπωσιάζω [εndipǤsiazǤ] : det gjorde inntrykk på meg (jeg var
imponert over det) µου έκανε εντύπωση (αυτό) [mu εkanε εndipǤsi (aftǤ)] / det
gjorde et uutslettelig inntrykk på meg (det stod prentet i hukommelsen min) αυτό
εντυπώθηκε ανεξίτηλα στη µνήµη µου [aftǤ εndipǤϑikε anεksitila sti mnimi mu] /
det gjorde ikke noe inntrykk på meg (jeg var slett ikke imponert) δεν µου έκανε
καµιά εντύπωση [ðεn mu εkanε kamja εndipǤsi] : gjøre et dypt inntrykk på noen
(røre ved noe i en) επηρεάζω τα αισθήµατα/το νου κάποιου [εpirεazǤ ta εsϑimata/tǤ
nu kapiu] : gjøre et godt/dårlig inntrykk κάνω καλή/κακή εµϕάνηση/
εντύπωση [kanǤ kali/kaki εmfanisi/εndipǤsi] : prøve å gjøre inntrykk προσπαθώ
να κάνω εντύπωση [prǤspaϑǤ na kanǤ εndipǤsi] / ha/sitte med det inntrykk at έχω
την εντύποση ότι [εΧǤ tin εndipǤsi Ǥti] / ha et godt/dårlig inntrykk av noen (ha
høye/lave tanker om noen) έχω καλή/κακή γνώµη για κάποιον [εΧǤ kali/kaki ǅnǤmi
ja kapiǤn] / ha/få et meget positivt inntrykk av noen/noe αποκοµίζω καλές
εντυπώσεις από κάποιον/κάτι [apǤkǤmizǤ kalεs εndipǤsis apǤ kapiǤn/kati] / ha
inntrykk av (ha en følelse av) έχω την ιδέα πως [εΧǤ tin iðεa pǤs] : jeg har inntrykk
av at du ikke hører på meg/at du ikke liker meg έχω την ιδέα πως δεν µ' ακούς/πως
δεν µε συµπαθείς [εΧǤ tin iðεa pǤz ðεn makus/pǤz ðεn mε simpaϑis] / hvilket inntrykk
har du av London? ποιες είναι οι εντυπώσεις σου από το Λονδίνο; [pjεs inε i
εndipǤsis su apǤ tǤ lǤnðinǤ] / ikke gjøre noe inntrykk på en αϕήνω κάποιον
αδιάϕορο [afinǤ kapiǤn aðjafǤrǤ] / jeg fikk et positivt/negativt inntrykk av det/den/
han /henne µου έκανε καλή/κακή εντύπωση [mu εkanε kali/kaki εndipǤsi] / jeg
har/hadde det inntrykk at…(mitt inntrykk er/var at..) έχω/είχα την εντύπωση ότι...
[εΧǤ/iΧa tin εndipǤsi Ǥti] / man hadde et generelt inntrykk av at... (det var den
herskende oppfatningen at...) επικράτησε µια διάχυτη εντύπωση ότι... [εpikratisε
mja ðiaçiti εndipǤsi Ǥti]
inntørket adj. (innskrumpet) µαραγκιασµένος [maraŋgjazmεnǤs] / inntørkete epler
µαταγκιασµένα µήλα [maraŋgjazmεna mila]
innvandrer m. m. (immigrant) µεταβάστης, ο [Ǥ mεtavastis] # f. µεταβάστρια, η
[i mεtavastria] # (immigrant, emigrant, kolonist) άποικος, ο [Ǥ apikǤs] / greske
innvandrere i Australia οι 'Ελληνες µετανάστες στην Αυστραλία [i εlinεz mεtanastεs
stin afstralia] / komme inn (i landet) som innvandrer (immigrere) εισέρχοµαι ως
µετανάστης [isεrΧǤmε Ǥz mεtsanastis] / ulovlig innvandrer λαθροµετανάστης, ο/η
[Ǥ/i laϑrǤmεtanastis] : ulovlige innvandrere λαθραίοι µετανάστες [laϑrεi
mεtanastεs]
innvandrerkontor n. (immigrasjonskontor, også: emigrasjonskontor) µεταναστευτικό
26
γραϕείο, το [tǤ mεtanastεftikǤ ǅrafiǤ]
innvandring f.m. (immigrasjon) µετανάστευση (προς χώρα), η [i mεtanastεfsi (prǤs ΧǤra)]
innvandringsbølge f.m. κύµα µεταναστών, το [tǤ kima mεtanastǤn]
innvandringspolitikk m. µεταναστευτική πολιτική, η [i metanasteftiki pålitiki]
innvende v. (protestere, motsette seg) αντιτάσσω [anditasǤ] # (protestere, ha
motforestillinger, bedyre) διαµαρτύροµαι [ðiamartirǤmε] # (ha innvendinger,
protestere) ενίσταµαι* [εnistamε]
innvendig adj. (innenfor, innenfra, innvendig) εντός [εndǤs] # (indre, intern, innenlandsk)
εσωτερικός [εsǤtεrikǤs] # µέσα [mεsa] / innvendig og utvendig (både inne og
ute/inni og utenpå) εντός και εκτός [εndǤs kε εktǤs] : dekorere ei kirke innvendig og
utvendig διακοσµώ µια εκκλησία µέσα κι έξω [ðiakǤzmǤ mja εklisia mεsa ki εksǤ] /
med innvendig trapp µε εσωτερική σκάλα [mε εsǤtεriki skala]
innvending f.m. (innsigelse, motsigelse) παράπονο, το [tǤ parapǤnǤ] # αντίρρηση, η [i
andirisi] # (motsigelse, innsigelse, protest) αντιλογία, η [i andilǤjia] # αντιµίληµα,
το [tǤ andimilima] # διαµαρτυρία, η [i ðiamartiria] # εναντίωση, η [i εnandiǤsi]
# (jur. innsigelse) ένσταση, η [i εnstasi] / ha innvendinger mot (gjøre innsigelser
mot, ta avstand fra, arrestere (en påstand)) έχω αντίρρηση/αντίρρησεις σε/για [εΧǤ
andirisi/andirisis sε/ja] # αντιτάσσω σε [anditasǤ sε] : han hadde innvendinger
mot vår (frivillige) avskjed αντιτάχθηκε στην παραίτησή µας [anditaΧϑikε stim
barεtisi mas] / hans innvending mot meg var at jeg var for ung (det argumentet han
brukte mot meg, var at jeg var for ung) το επιχείρηµα που έϕερε αναντίον µου ήταν
πως είµαι πολύ νέος [tǤ εpiçirima pu εfεrε εnandiǤn mu itan pǤs imε pǤli nεǤs] /
ignorere noens innvendinger αντιπαρέρχοµαι τις αντιρρήσεις κάποιου
[andiparεrΧǤmε tis andirisis kapiu] / imøtegå noens innvendinger αντικρούω τις
αντιρρήσεις κάποιου [andikruǤ tis andirisis kapiu] / jeg godtar ingen innvendinger/
protester δεν ανέχοµαι αντίρρηση [ðεn anεΧǤmε andirisi] # δεν θ' ανεχθώ
αντιλογίες [ðεn ϑanεΧϑǤ andilǤjiεs] / (er det) noen innvendinger? καµιά
αντίρρηση; [kamja indirisi] / (det er) ingen innvendinger (jeg har ingenting å
innvende) δεν υπάρχει αντίρρηση [ðεn iparçi andirisi] / mine innvendinger/
innsigelser ga ikke noe resultat/førte ikke fram/ var forgjeves οι διαδιαµαρτυρίες
µου δεν είχαν αποτέλεσµα [i ðiamartiriεz mu ðεn iΧan apǤtεlεzma]
innvie v. (vigsle) αϕιερώνω [afiεrǤnǤ] # (hellige, helliggjøre) αγιάζω [ajazǤ] #
καθαγιάζω [kaϑajazǤ] # (innsette, foreta en offentlig innvielse av) εγκαθιστώ
[εŋgaϑistǤ] # εγκατασταίνω [εŋgatastεnǤ] # (åpne, holde kranselag) εγκαινιάζω
[εŋgεnjazǤ] / innvie en i noe (presentere en for noe, gjøre en kjent med noe) µου
γνωρίζω κάτι [mu ǅnǤrizǤ kati] # µυώ κάποιον σε κάτι [miǤ kapiǤn sε kati] :
innvie noen i en hemmelighet/plan µπάζω κάποιον σ' ένα µυστικό/σχέδιο [bazǤ
kapiǤn sεna mistikǤ/sçεðjǤ] : innvie noen i en hemmelig organisasjon/klubb µυώ
κάποιον σε µια µυστική οργάνωση [miǤ kapiǤn sε mja mistiki ǤrǅanǤsi] : innvie
noen i hvordan noe gjøres (røpe et knep for noen) βάζω κάποιον (µέσα) σ' ένα κόλπο
[vazǤ kapiǤn (mεsa) sεna kǤlpǤ] : hva sier du, skal vi innvie Paul i dette? τι λες,
να βάλουµε και τον Παύλο µέσα; [ti lεs na valumε kε tǤm bavlǤ mεsa] / innvie noen
27
i sine planer (røpe sine hensikter for noen) ειδοποιώ κάποιον για τις προθέσεις µου
[iðǤpjǤ kapiǤn ja tis prǤϑεsiz mu] / være innvidd i (være inne (i varmen)/innenfor, være
med (på/i) είµαι µπασµένος σε [imε bazmεnǤs sε]
innvielse m. (vigsel) αϕιέρωση, η [i afjεrǤsi] # (vigsling, helliggjørelse) καθαγίαση, η [i
kaϑajiasi] # (vigsel, vigsling, åpning, innsettelse) εγκαίνια,τα [ta εŋgεnia] #
(innvielse, innsettelse, utnevnelse) εγκατάσταση, η [i εŋgatastasi] # (innvielse (i en
hemmelighet/planer etc.), innføring) εισαγωγή, η [i isaǅǤji] # µύηση, η [i miisi] #
(innføring, åpning, initiering) εγκαινίαση, η [i εŋgεniasi] # εγκαινίασµα, το [tǤ
εŋgεniazma] # εγκαινιασµός, ο [Ǥ εŋgεniazmǤs] / innvielsen av ei kirke/en skole
τα εγκαίνια ενός ναού/ενός σχολείου [ta εŋgεnia εnǤz nau/εnǤs sΧǤliu]
innvielsesseremoni m. τελετή της µύησης, η [i tεlεti tiz miisis]
innviet adj. (velorientert, innenfor, (som er blitt) opptatt) µυηµένος [miimεnǤs]
innviklet adj. (ugrei, rotete, brokete) ανακατεµένος [anakatεmεnǤs] # (innfløkt, vrien,
sammenfiltret, uløselig) αξεµπέρδευτος [aksεmbεrðεftǤs] # (labyrisntisk, komplisert,
intrikat, floket) δαιδαλώδης [ðεðalǤðis] # (vanskelig, vrien, krevende) δυσχερής
[ðisçεris] # (rotet, intrikat, komplisert) µπερδεµένος [bεrðεmεnǤs] / ei innvikla
historie µια ανακατεµένη/µπερδεµένη/µπλεγµένη ιστορία [mja anakatεmεni/
bεrðεmεni/blεǅmεni istǤria] / innviklede forklaringer µπερδεµένες εξηγήσεις
[bεrðεmεnεs εksijisis]
innvilge v. (sponse) χορηγώ [ΧǤriǅǤ] # παραχωρώ [paraΧǤrǤ] / han ble innvilget et lån
του χορηγήθηκε δάνειο [tu ΧǤrijiϑikε ðaniǤ] / innvilge et lån χορηγώ δάνειο
[ΧǤriǅǤ ðaniǤ]
innvirke på v. (ha innvirkning på, påvirke) επηρεάζω [εpirεazǤ] / innvirke på noe (ha
innvirkning på noe) έχω επιπτώσεις σε κάτι [εΧǤ εpiptǤsis sε kati] / klimaet
innvirket på helsa hans το κλίµα επηρέασε την υγρεία του [tǤ klima εpirεase tin ijia
tu] / prisen på lim innvirker på innbindingskostnadene η τιµή της κόλλας
επηρεάζει το κόστος βιβλιοδεσίας [i timi tis kǤlas εpirεazi tǤ kǤstǤz vivliǤðεsias]
innvirkning m. (påvirkning, innflytelse, effekt) επίδραση, η [i εpiðrasi] # (ettervirkning)
επίπτωση, η [i εpiptǤsi] # (effekt, følger, innflytelse) αντίκτυπος, ο [Ǥ andiktipǤs] /
det har ingen innvirkning på/sammenheng med (det er irrelevant for) είναι άσχετος
µε [inε asçεtǤz mε] / devalueringen av drakmen hadde ingen alvorlig innvirkning
på prisene η υποτίµηση της δραχµής δεν είχε σοβαρό αντίκτυπο στις τιµές
[i ipǤtimisi tiz ðraΧmiz ðεn içε sǤvarǤ andiktipǤ stis timεs] / en kraftig innvirkning
(stor innflytelse) έντονη επίδραση [εndǤni εpiðrasi] / ha innvirkning på noe (ha/få
konsekvenser for noe) έχω επιπτώσεις σε κάτι [εΧǤ εpiptǤsis sε kati] : klimaet hadde
innvirkning på helsa hans το κλίµα είχε επιπτώσεις στην υγεία του [tǤ klima içε
εpiptǤsis stin ijia tu] / lysets innvirkning på bladene η επίδραση του ϕωτός πάνω
στα ϕύλλα [i εpiðrasi tu fǤtǤs panǤ sta fila] / stjernenes innvirkning η επίδραση
των αστεριών [i εpiðrasi tǤn astεriǤn]
innvoller m.pl. έντερα, τα [ta εndεra] # (innmat) εντόσθια, τα [ta εndǤsϑia] #
µεζεδάκια, τα [ta mεzεðakia]
innvollsorm m. (med. helmint) λεβίδα, η [i lεviða]
28
innvortes adj. εσωτερικός [εsǤtεrikǤs] / det innvortes menneske (mennesket innvendig,
magen, sjela) ο εσωτερικός άνθρωπος [Ǥ εsǤtεrikǤs anϑrǤpǤs] / til innvortes bruk
για εσωτερική χρήση [ja εsǤtεriki Χrisi]
innynde seg v. (innsmigre seg) γίνοµαι αρεστός [jinǤmε arεstǤs] / innynde seg hos noen
γίνοµαι αρεστός σε κάποιον [jinǤmε arεstǤs sε kapiǤn] # (smigre/godsnakke med
noen) καλοπιάνω κάποιον [kalǤpjanǤ kapiǤn] # επιζητώ την εύνοια κάποιου
[εpizitǤ tin εvnia kapiu] # (vinne noens gunst) αποσπώ την εµπιστοσύνη/την εύνοια
κάποιου [apǤspǤ tin εmbistǤsini/tin εvnia kapiu] # (skaffe seg innpass hos/i, få en fot
innenfor) εισχωρώ σε [isΧǤrǤ sε] : hun innyndet seg hos han (hun prøvde å vinne
hans gunst/kjærlighet) µε ελιγµούς κατάϕερε να κερδίσει την αγάπη του [mε εliǅmus
prǤsfεrε na kεrðisi tin aǅapi tu] : innynde seg hos en rik slektning καλοπιάνω έναν
πλούσιο συγγενή [kalǤpjanǤ εnan plusiǤ siŋgεni] : (smiske (underdanig) for en rik
slektning) γλείϕω/καλοκεύω (δουλικά) έναν πλούσιο συγγενή [ǅlifǤ/kalǤkεvǤ (ðulika)
εnam plusiǤ siŋgεni]
innyndende adj. (innsmigrende, blid i stemmen) γλυκόλογος [ǅlikǤlǤǅǤs]
innøve v. (innstudere) µελετώ [mεlεtǤ] / innøve et musikkstykke µελετώ ένα µουσικό
κοµµάτι [mεlεtǤ εna musikǤ kǤmati]
innånding f.m. (innpust, inhalering) εισπνοή, η [i ispnǤï]
inoperativ adj. (som ikke virker, som er ute av funksjon, kjem. inaktiv) ανενεργός [anεnεrǅǤs]
insekt n. έντοµο, το [tǤ εndǤmǤ] # ζουζούνι, το [tǤ zuzuni] # ζούζουλο, το [tǤ zuzulǤ] #
(lite insekt, kryp, parasitt) ζωΰϕιο, το [zǤïfiǤ]
insektdrepende adj. εντοµοκτόνος [ εndǤmǤktǤnǤs]
insektetende adj. εντοµοϕάγος [εndǤmǤfaǅǤs]
insekteter m. (zool.) εντοµοϕάγος, το [tǤ εndǤmǤfaǅǤs]
insektforsker m. (entomolog) εντοµολόγος, ο [Ǥ εndǤmǤlǤǅǤs]
insektlære m. (entomologi, læren om insekter) εντοµολόγια, η [Ǥ εndǤmǤlǤjia]
insektmiddel n. (pesticid) εντοµοκτόνο, το [tǤ εndǤmǤktǤnǤ] # (middel mot skadedyr og
insekter, ugrasmiddel) ζιζανιοκτόνο, το [tǤ zizaniǤktǤnǤ]
insektstikk n. τσίµπηµα εντόµου, το [tǤ tsimbima εndǤmu] # κεντρί εντόµου, το [tǤ
kεndri εndǤmu]
inseminasjon m. (sædoverføring, befruktning) γονιµοποίηση, η [ǅǤnimǤpiisi]
insignier n.pl. (ytre tegn på en persons stilling eller verdighet) διάσηµα, τα [ta ðjasima] #
εµβλήµατα, τα [ta εmvlimata]
insinuasjon m. (allusjon, hentydning) υπαινιγµός, ο [Ǥ ipεniǅmǤs] # (falsk anklage,
baksnakk) διαβολή, η [i ðiavǤli] # (anklage, beskyldning, inkriminering)
ενοχοποίηση, η [i εnǤΧǤpiisi] / en grov insinuasjon αχρείος υπαινιγµός
[aΧriǤs ipεniǅmǤs] / jeg misliker sterkt insinuasjonen din! διαµαρτύροµαι για
τον υπαινισµό σου! [ðiamartirǤmε ja tǤn ipεniǅmǤ su]
insinuere v. (antyde) υπαινίσσοµαι [ipεnisǤmε] # αϕήνω να εννοηθεί [afinǤ na εnǤiϑi] /
han insinuerte at du løy άϕησε να εννοηθεί ότι ψεύδεσαι [afisε na εnǤiϑi Ǥti psεvðεsε]
/ insinuerer du at jeg lyver? υπαινίσσεσαι ότι ψεύδοµαι; [ipεnisεsε Ǥti psεvðǤmε]
insistere v. (påstå, fastholde, stå fast ved) επιµένω [εpimεnǤ] / hun insisterer på å gå med
29
den tåpelige hatten επιµένει να ϕοράει αυτό το γελοίο καπέλο [εpimεni na fǤrai tǤ
jεliǤ kapεlǤ] / jeg insisterer på at dere blir med meg επιµένω να έρθετε µαζί µου
[εpimεnǤ na εrϑεtε mazi mu]
insistering f.m. (påståelighet, stahet, utholdenhet) επιµονή, η [i εtimǤni]
inskripsjon m. αναγραϕή, η [i anaǅrafi] # επιγραϕή, η [i εpiǅrafi] / inskripsjon på en
mynt/på ei helle επιγραϕή σε νόµισµα/σε πλάκα η [εpiǅrafi sε nǤmizma/sε plaka] /
(om søyle, stele:) med/uten inskripsjoner ενεπίγραϕος /ανεπίγραϕος [εnεpiǅrafǤs/
anεpiǅrafǤs]
insolvens m. manglende betalingsvne) αναξιόχρεο, το [tǤ anaksiǤΧrεǤ] # αϕερεγγυότητα,
η [i afεrεŋgiǤtita]
insolvent adj. (betalingsudyktig) αναξιόχρεος [anaksiǤΧrεǤs] # αϕερέγγυος [i afεrεŋgiǤs]
inspeksjon m. (inspektørkorps, inspektørstilling, besiktigelse) επιθεώρηση, η [i εpiϑεǤrisi] #
(inspeksjon på stedet, uanmeldt, omgående) αυτοψία, η [i aftǤpsia] # (tilsyn,
eksaminasjon, kontroll) έλεγχος, ο [Ǥ εlεŋΧǤs] / en overfladisk inspeksjon επιπόλαιη
επιθεώρηση [εpipǤlεi εpiϑεǤrisi] / foreta inspeksjon ενεργώ επιθεώρηση [εnεrǅǤ
εpiϑεǤrisi] / foreta en uanmeldt inspeksjon ενεργώ αυτοψία [εnεrǅǤ aftǤpsia] /
inspeksjon på skolen σχολική επιθεώρηση, η [i sΧǤliki εpiϑεǤrisi]
inspeksjons- pref. (inspiserende, kontroll-, kontrollerende) ελεγκτικός [εlεŋtikǤs]
inspeksjonsrunde m. έϕοδος, η [i εfǤðǤs] / offiserern går inspeksjonsrunde hver time
ο αξιωµατικός κάνει έϕοδο κάθε µια ώρα [Ǥ aksiǤmatikǤs kani εfǤðǤ kaϑε mja Ǥra]
inspektør m.(mannlig) επιθεωρητής, ο [i εpiϑεǤritis] # (kvinnelig) επιθεωρήτρια, η [i
εpiϑεǤritria] # (kontrollør) ελεγκτής, ο [Ǥ εlεŋtis] # (tilsynsmann, vaktmester)
επιστατής, ο [Ǥ εpistatis] # f. επιστάτρια, η [i εpistatria] # (vakt, inspektør,
kontrollør, tilsynsfører) επιτηρητής, ο [Ǥ εpitiritis] # f. επιτηρήτρια, η [i εpitiritria]
inspirasjon m. έµπνευση, η [i εmbnεfsi] # (guddommelig inspirasjon, lys idé) επιϕοίτηση,
η [i εpifitisi] # (klegg, okseklegg, overf. inspirasjon) οίστρος, ο [Ǥ istrǤs] / et glimt
av inspirasjon (gnist) µια αστραπιαία έµπνευση [mja astrapjεa εmbnεfsi] /
guddommelig inspirasjon θεοπνευστία [ϑεǤpnεfstia] # θεία έµπνευση, η [i ϑia
εmbnεfsi] / han hentet inspirasjon fra/ble inspirert av den franske revolusjon
εµπνεύστηκε από τη γαλλική επανάσταση [εmbnεfstikε apǤ ti ǅaliki εpanastasi] /
jeg henter inspirasjon fra naturen αντλώ την έµπνευσή µου από τη ϕύση [andlǤ
tin εmbnεfsi mu apǤ ti fisi] / poetisk inspirasjon ποιητική έµπνευση [piitiki
εmbnεfsi] # ποιητικός οίστρος [piitikǤs istrǤs]
inspirere v. εµπνέω [εmbnεǤ] # (la dryppe inn, gjennomsyre, innprente, innpode)
ενσταλάζω [εnstalazǤ] / utsikten inspirerte meg til å skrive etdikt/komponere en
symfoni η θέα µου ενέπνευσε ένα ποίηµα/µια συµϕωνία [i ϑεa mu εnεpnεfsε εna
piima/mja simfǤnia]
inspirerende adj. (stimulerende) εµπνευστικός [εmbnεfstikǤs] # ενθαρρυντικός
[εnϑarindikǤs] # ενθουσιώδης [εnϑusiǤðis] / et inspirerende foredrag (en ildfull
tale) ενθουσιώδης οµιλία [εnϑusiǤðis Ǥmilia] / inspirerende eksempler
ενθαρρυντικά παραδείγµατα [εnϑarindika paraðiǅmata]
inspirert adj. (åndfull) εµπνευσµένος [εmbnεvzmεnǤs] # (entusiastisk, ivrig, iherdig)
30
ενθουσιώδης [εnϑusiǤðis] / en in sprert dikter/kunstner/tale εµπνευσµένος
ποιητής/καλλιτέχνης/λόγος [εmbnεvzmεnǤs piitis/kalitεΧnis/lǤǅǤs] / en tragedie
inspirert av et gammelt sagn τραγωδία εµπνευµένος από αρχαίο µύθο [traǅǤðia
εmbnεvmεnǤs apǤ arçεǤ miϑǤ] / inspirert av Gud ένθεος [εnϑεǤs] # (fylt av Den
hellige ånd) θεοπνεύµατος [ϑεǤpnεvmatǤs]
inspisere v. (kontrollere, ha tilsyn/oppsyn med) ελέγχω [εlεŋΧǤ] # (mil.) κάνω επιθεώρηση
[kanǤ εpiϑεǤrisi] # (overvåke) επιθεωρώ [εpiϑεǤrǤ] # (overvåke, være eksamensvakt,
observere, følge med på) επιτηρώ [εpitirǤ] # εποπτεύω [εpǤptεvǤ] / inspisere folk
som arbeider/folk som er oppe til eksamen ελέγχω/επιτηρώ τους εργαζόµενους /
τους διαγωνιζόµενους [εlεŋΧǤ tus εrǅazǤmεnus/tuz ðiaǅǤnizǤmεnus] / inspisere
troppene κάνω επιθεώρηση στρατιωτών [kanǤ,εpiϑεǤrisi stratiǤtǤn]
inspisient m. (regiassistent) διευθυντής σκηνής, ο [Ǥ ðiεfϑindis skinis] # διευθύντρια
σκηνής, η [i ðiεfϑindria skinis]
installasjon m. (installering) εγκατάσταση, η [i εŋgatastasi] / installasjon av
varmeanlegg (det å få innlagt varme/oppvarming) εγκατάσταση (της) θέρµανσης, η [i
εŋgatastasi (tis) ϑεrmansis]
installatør m. (møntør, mekaniker) µηχανουργός, ο [Ǥ miΧanurǅǤs] # µονταδόρος, ο [Ǥ
mǤndaðǤrǤs] # (elektroinstallatør) ηλεκτρολόγος, ο [Ǥ ilεktrǤlǤǅǤs]
installere v. (innsette, innvie) εγκαθιστώ [εŋgaϑistǤ] # εγκατασταίνω [εŋgatastεnǤ] #
(plassere, anbringe) θρονιάζω [ϑrǤnjazǤ] / installere seg (sette seg godt til rette, slå
seg ned) εγκαθίστοµαι* [εŋgaϑistǤmε] # θρονιάζοµαι [ϑrǤnjazǤmε] : hun
installerte seg i sin fars lenestol εγκαταστάθηκε/θρονιάστηκε στην πολυθρόνα του
πατέρα της [εŋgatastaϑikε/ϑrǤnjastikε stim bǤliϑrǤna tu patεra tis]
instans m. (makt, myndighet) εξουσία, η [i εksusia] # αρχή, η [i arçi] / i siste instans
(som siste utvei, i ytterste nødsfall) σε έσχατη ανάγκη [sε εsΧati anaŋgi] /
vedkommende instans/myndighet αρµόδια Αρχή, η [i armǤðia arçi]
instinkt n. (trang, drift, drivkraft) ένστικτο, το [tǤ εnstiktǤ] # ένστιχτο, το [tǤ εnstiΧtǤ] #
ψυχόρµητο, το [tǤ psiΧǤrmitǤ] # (impuls) ορµέµϕυτο, το [tǤ ǤrmεmfitǤ] / følge
instinktet sitt (handle på instinkt, gå rett fram (etter nesen)) ακολουθώ το ενστιχτό µου
[akǤluϑǤ tǤ εnstiΧtǤ mu]
instinktiv adj. ενστικτώδης [εnstiktǤðis] # (ubevisst, ufrivillig, utilsiktet) αθέλητος
[aϑεlitǤs] # ασυναίσθητος [asinεsϑitǤs] # (impulsiv, spontan) αυθόρµητος
[afϑǤrmitǤs] # ορµέµϕυτος [ǤrmεmfitǤs] / en instinktiv handling (en
instinkthandling, en impulshandling) ενστικτώδης ενέργεια [εnstiktǤðis εnεrjia] / en
instinktiv reaksjon µια ασυναίσθητη/ενστικτώδης αντίδραση [mja asinεsϑiti/
εnstiktǤðis andiðrasi] / instinktiv frykt ορµέµϕυτος ϕόβος [ǤrmεmfitǤs fǤvǤs] /
jeg har en instinktiv redsel for ild έχω ενστικτώδη ϕόβο για τη ϕωτιά [εΧǤ εnstiktǤði
fǤvǤ ja fǤtja]
instinktivt adv. ενστικτωδώς [εnstiktǤðǤs] / handle instinktivt/ubevisst κάνω αυτό που
ξέρω από την πείρα µου [kanǤ aftǤ pu ksεrǤ apǤ tim bira mu]
institusjon m. (tradisjon) θεσµός, ο [Ǥ ϑεzmǤs] # (stiftelse) ίδρυµα, το [tǤ iðrima] #
31
(hjem, stiftelse, bedrift) οίκος, ο [Ǥ ikǤs] / de militære/politiske/økonomiske
institusjoner (establishment) το στρατιωτικό/πολιτικό/οικονοµικό κατεστηµένο
[tǤ stratiǤtikǤ/pǤlitikǤ/ikǤnǤmikǤ katεstimεnǤ] / en filantropisk institusjon
ϕιλανθρωπικό ίδρυµα [failanϑrǤpikǤ iðrima] / ettermiddagste er blitt en institusjon i
England το απογευµατινό τσάι έχει γίνει θεσµός στην Αγγλία [tǤ apǤjεvmatinǤ tsai εçi
jini ϑεzmǤs stin aŋglia] / familien er en viktig sosial institusjon η οικογένεια
είναι σηµαντικός κοινωνικός θεσµός [i ikǤjεnia inε simandikǤs kinǤnikǤs ϑεzmǤs] /
landets demokratiske institusjoner οι δηµοκρατικοί θεσµοί της χώρας [i ðimǤkratiki
ϑεzmi tis ΧǤras] / vår lokale postmann har blitt en slags institusjon ο τοπικός
ταχυδρόµος µας είναι κάτι σα θεσµός [Ǥ tǤpikǤs taçiðrǤmǤz mas inε kati sa ϑεzmǤs]
institusjonell adj. (reglementert, strukturell) θεσµικός [ϑεzmikǤs] / institusjonelle
forandringer θεσµικές αλλαγές [ϑεzmikεs alajεs]
institutt n. ινστιτούτο, το [tǤ institutǤ]
instruere v. (lære bort, undervise, overtale) δασκαλεύω [ðaskalεvǤ] # καθοδηγώ
[kaϑǤðiǅǤ] # (lære opp, utdanne) εκπαιδεύω [εkpεðεvǤ] # (oppdatere, opplyse, sette
noen inn i) κατατοπίζω [katatǤpizǤ] / de hadde instruert han om hva han skulle si
τον είχαν καθοδηγησεί τι να πεί [tǤn iΧan kaϑǤðijisi ti na pi] / instruere et vitne
καθοδηγώ ενα µάρτυρα [kaϑǤðiǅǤ εna martira] : vitnet var blitt instruert av
advokaten sin (på forhånd) ο µάρτυρας ήταν δασκαλεµένος από το δικηγόρο
του [Ǥ martiras itan ðaskalεmεnǤs apǤ tǤ ðikiǅǤrǤ tu]/ instruere noen om hvordan man
gjør noe δασκαλεύω κάποιον πως να κάνει κάτι [ðaskalεvǤ kapiǤn pǤz
na kani kati] / instruere/lære opp rekrutter εκπαιδεύω νεοσύλλεκτους [εkpεðεvǤ
nεǤsilεktus]
instruks m. (direktiv) οδηγία, η [i Ǥðijia] # (ordre, bemyndigelse, fullmakt) εντολή, η [i
εndǤli] / et offentlig/kommunalt direktiv κοινοτική οδηγία [kinǤtiki Ǥðijia] / følge
noens instrukser ακολουθώ τις οδηγίες /εντολές κάποιου [akǤluϑǤ tis Ǥðijiεs/εndǤlεs
kapiu] / gi generrelle retningslinjer og ikke strenge instrukser (til noen) δίνω σε
κάποιον γενικές κι όχι αυστηρές οδηγίες [ðinǤ sε kapiǤn jεnikεs ki Ǥçi afstirεs Ǥðijiεs] /
i tråd med dine/Deres instrukser σύµϕωνα µε τις οδηγίες σας [simfǤna mε tis Ǥðijiεs
sas] / imot/i strid med mine instrukser παρά τις οδηγίες µου [para tis Ǥðijiεz mu]
: du handlet stikk i strid med mine instrukser παραβίασες εντελώς τις οδηγίες µου
[paraviasεs εndεlǤs tis Ǥðijiεz mu] / ta imot instrukser fra noen παίρνω οδηγίες από
κάποιον [pεrnǤ Ǥðijiεs apǤ kapiǤn] / vente på instrukser/direktiver αναµένω
οδηγίες [anamεnǤ Ǥðijiεs]
instruksjon m. (veiledning, rettledning, anvisning, direktiv) οδηγία, η [i Ǥðijia] #
(undervisning, lærergjerning) δασκάλεµα, το [tǤ ðaskalεma] # (undervisning,
veiledning) κατάρτιση, η [i katartisi]
instruksjonsfilm m. (undervisningsfilm) µορϕωτική ταινία, η [i mǤrfǤtiki tεnia] # pl.
µορϕωτικές ταινίες, οι [i mǤrfǤtikεs tεniεs]
instruktiv adj. (lærerik, didaktisk) διδακτικός [ðiðaktikǤs] # (opplysende, informativ,
lærerik) κατατοπιστικός [katatǤpistikǤs]
instruktør m. (lærer, pedagog) εκπαιδευτής, ο [Ǥ εkpεðεftis] # (rettleder, veileder)
32
καθοδηγητής, ο [Ǥ kaϑǤðijitis] # f. καθοδηγήτρια, η [i kaϑǤðijitria]
instrument n. (verktøy, redskap) εργαλείο, το [tǤ εrǅaliǤ] # (apparat, redskap) όργανο, το
[tǤ ǤrǅanǤ] / kirurgiske/optiske instrumenter κειρουργικά/οπτικά εργαλεία/
όργανα [çirurjika/Ǥptika εrǅalia/Ǥrǅana] / vitenskapelige instrumenter
επιστηµονικά όργανα [εpistimǤnika Ǥrǅana]
instrumental adj. (organisk) ενόργανος [εnǤrǅanǤs] # (mus.) οργανικός [ǤrǅanikǤs] / et
instrumentalt stykke οργανικό κοµµάτι [ǤrǅanikǤ kǤmati]
instrumentalis m. (gramm.) (περίπου:) πλάγια πτώση, η [i plaja ptǤsi]
instrumentalmusikk m. ενόργανη µουσική, η [i εnǤrǅani musiki]
instrumentbygger m. (person som lager musikkinstrumenter) οργανοπιός, ο [Ǥ ǤrǅanǤpjǤs]
instrumentere v. (om musikk:)(orkestrere, arrangere) ενοργανώνω [εnǤrǅanǤnǤ]
instrumentering f.m. (orkestrering) ενοργάνωση, η [i εnǤrǅanǤsi] # ενορχήστρωση, η [i
εnǤrçistrǤsi]
insulin n. ινσουλίνη, η [i insulini] / hvor mye insulin pleier De å ta? τι δόση ινσουλίνης
παίρνετε; [ti ðǤsi insulinis pεrnεtε]
intakt adj (uskadd) σώος [sǤǤs] # αλώβητος [alǤvitǤs] # αχάλαστος [aΧalastǤs] #
ολόγερος [ǤlǤjεrǤs] # (uberørt, urørt, like hel) άθικτος [aϑiktǤs] # άθιχτος
[aϑiΧtǤs] # (uberørt) άγγιαχτος [aŋgiaΧtǤs] # ανέγγιχτος [anεŋgiΧtǤs] # (ikke
nedrevet) αγκρέµιστος [aŋgrεmistǤs] # (ubrutt, ukrenket, ikke tuklet med)
απαραβίαστος [aparaviastǤs] / låsen var intakt η κλειδαριά ήταν άθικτη/
ανέγγιχτη [i kliðaria itan aϑikti/anεŋgiΧti] # η κλειδαριά βρέθηκε απαραβίαστη [i
kliðaria vrεϑikε aparaviasti] / vasen ankom intakt (vasen var hel da den kom fram)
το βάζο έϕτασε άθικτο [tǤ vazǤ εftasε aϑiktǤ]
integralregning f.m. ολοκληρωτικός λογισµός, ο [Ǥ ǤlǤlkirǤtikǤz lǤjismǤs]
integrere v. (forene, slå sammen, konsolidere) ενοποιώ [εnǤpjǤ] # (innlemme, inkorporere)
ενσωµατώνω [εnsǤmatǤnǤ] # εντάσσω [εndasǤ]
integreres v. (bli integrert, integrere seg) εντάσσοµαι [εndasǤmε] / integreres i
samfunnet εντάσσοµαι στην κοινωνία [εndasǤmε stiŋ ginǤnia]
integrering f.m. (forening til et hele, sammensmelting) ενοποίηση, η [i εnǤpiisi] #
(opphevelse av raseskillet) ϕυλετιική ενοποίηση [filεtiki εnǤpiisi] # (innlemmelse,
inkorporering) ενσωµάτωση, η [i εnsǤmatǤsi]
integrert adj. (innlemmet, uatskillelig) αναπόσπαστος [anapǤspastǤs] / integrerte skoler
(skoler uten raseskille) ϕυλετικά ενοποιηµένα σχολεία [filεtika εnǤpiimεna sΧǤlia] /
Lemnos er en integrert del av Hellas η Λήµνος είναι αναπόσπαστο τµήµα της
Ελλάδας [i limnǤs inε anapǤspastǤ tmima tis εlaðas]
integritet m. (selvstendighet, ukrenkelighet; rettskaffenhet, ærlighet) ακεραιότητα, η [i
akεrεǤtita] / moralsk integritet (moralsk styrke) ηθική ακεραιότητα, η [i iϑiki
akεrεǤtita] / territorial integritet εδαϕική ακεραιότητα, η [i εðafiki akεrεǤtita]
intellekt n. (forstand, tenkeevne, begavelse) διάνοια, η [i ðjania] # (forståelse, perspsjon)
νόηση, η [i nǤisi] / intellektet skiller mennesket fra de andre dyrene η νόηση
ξεχωρίζει τον άνθρωπο από τ' άλλα ζώα [i nǤisi ksεΧǤrizi tǤn anϑrǤpǤ apǤ tala zǤa]
intellektualisme m. (filos.)(rasjonalisme) νοησιαρχία, η [i nǤisiarçia] # ((overdreven) vekt
33
på intellektet) εγκεϕαλικότητα, η [i εŋgεfalikǤtita]
intellektuell m. (intellektuell person, intelligenssnobb, åndssnobb, fagidiot, om kvinne:
blåstrømpe) διανοούµενος, ο [Ǥ ðianǤumεnǤs] / de intellektuelle (åndssnobbene)
οι διανοούµενοι [i ðianǤumεni] # (intelligensiaen) η διανόηση [i ðianǤisi]
intellektuell adj. (tenkende) διανοητικός [ðianǤitikǤs] # νοητικός [nǤitikǤs] # (svært
lærd, finkulturell) διανοούµενος [i ðianǤumεnǤs] # διανοουµενίστικος
[ðianǤumεnistikǤs] / en intellektuell type εγκεϕαλικός τύπος [εŋgεfalikǤs tipǤs] /
intellektuelt arbeid (tankearbeid, åndsarbeid) πνευµατική δουλειά, η [i pnεvmatiki
ðulja] / mennesket er et intellektuelt dyr ο άνθρωπος είναι νοητικό ζώο [Ǥ
anϑrǤpǤs inε nǤitikǤ zǤǤ]
intelligens m. διάνοια, η [i ðjania] # διανοητικότητα, η [i ðianǤitikǤtita] # ευϕυΐα, η
[i εfiia] # νοηµοσύνη, η [i nǤimǤsini] # (vidd, vittighet) εξυπνάδα, η [i εksipnaða]
# (innsikt, forståelse, dømmekraft) αντίληψη, η [i andilipsi] # (forstand) νους, ο [Ǥ nus]
/ en mann med gjennomsnittlig intelligens (et gjennomsnittlig utrustet menneske)
άνθρωπος µε µέση διανοητικότητα [anϑrǤpǤz mε mεsi ðianǤitikǤtita] / guttens
intelligens er eksepsjonell (det er et uvanlig godt hode på den gutten) η εξυπνάδα
αυτού του παιδιού είναι εξαιρετική [i εksipnaða aftu tu pεðju inε εksεrεtiki] / ha høy
intelligens έχω ύψηλο βαθµό ευϕυΐας [εΧǤ ipsilǤ vaϑmǤ εfiias] / høy panne er et
tegn på intelligens το ψηλό µέτωπο δείχνει ευϕυΐα [tǤ psilǤ mεtǤpǤ ðiΧni εffiia] /
ikke det minste fnugg av intelligens ούτε η παραµικρή αναλαµπή εξυπνάδας [utε i
paramikri analambi εksipnaðas] / intelligens under det normale (evneveikhet)
νοηµοσύνη κάτω από του κανονικού [nǤimǤsini katǤ apǤ tu kanǤniku] / kunstig
intelligens τεχνητή νοηµοσύνη (των Η/Ψ), η [i tε Χniti nǤimǤsini (tǤn i psi)] / skarp
intelligens οξύς νους [Ǥksiz nus] / utrustet med en bemerkelsesverdig intelligens
προικισµένος µε ασυνήθιστη εξυπνάδα [prikizmεnǤz mε asiniϑitsi εksipnaða]
intelligensia m. διανόηση, η [i ðianǤisi] # (de intellektuelle) οι διανοούµενοι [i
ðianǤumεni]
intelligenskvotient m. δείκτης ευϕυΐας /νοηµοσύνης, ο [Ǥ ðiktis εfiias/nǤimǤsinis]
intelligenstest m. δοκιµασία/εξετάση νοηµοσύνης, η [i ðǤkimasia/εksεtasi nǤimǤsinis] #
τεστ νοηµοσύνης, το [tǤ tεst nǤimǤsinis] / Βinet-Simons intelligenstest δοκιµασία
νοηµοσύνης κατά Βινέτ−Σιµόν, η [i ðǤkimasia nǤimǤsinis kata vinεt-simǤn]
intelligent adj. (begavet, klok) ευϕυής [εfiis] # (oppvakt, smart, lur) έξυπνος [εksipnǤs] #
(skarpsindig, klok) νοήµων* [nǤimǤn] / han er ikke så intelligent som folk vil ha det
til (han er oppskrytt) δεν είναι τόσο έξυπνος όσο τον εκθειάζουν [ðεn inε tǤsǤ εksipnǤs
ǤsǤ tǤn εkϑjazun] / han er uvanlig intelligent (han er veldig begavet) έχει εξαιρετική
νοηµοσύνη [εçi εksεrεtiki nǤimǤsini] / hun er riktignok ikke pen, men hun er
lynende intelligent οµολογουµένως δεν είναι όµορϕη αλλά είναι πανέξυπνη
[ǤmǤlǤǅumεnǤz ðεn inε ǤmǤrfi ala inε panεksipni]
intendant m. (mil.)(kvartermester) επιµελητής, ο [Ǥ εpimεlitis]
intendantur n. (mil. forsyningskorps) επιτροπάτο, το [tǤ εpitrǤpatǤ]
intens adj. (skarp, streng, inderlig, dyp) έντονος [εndǤnǤs] # δριµύς [ðrimis] # οξύς
[Ǥksis] # (gjennomtrengende, skarp) διαπεραστικός [ðiapεrastikǤs] # ζωηρός
34
[zǤirǤs] # (brennende, inderlig, lidenskapelig) διακαής [ðiakaïs] # ένθερµος
[εnϑεrmǤs] # (voldsom, vill, rasende) θηριώδης [ϑiriǤðis] / en intens glede
έντονη ηδονή [εndǤni iðǤni] / en intens gudstro/religiøsitet preger poesien hans
µια έντονη θρησκευτικότητα διαποτίζει την ποίησή του [mja εndǤni ϑriskεftikǤtita
ðiapǤtizi tim biisi tu] / en intens smerte έντονος/διαπεραστικός /ζωηρός πόνος
[ εndǤnǤs/ðiapεrastikǤs/zǤirǤs pǤnǤs] / et intenst hat (sterkt, bittert hat) έντονο µίσος
[εndǤnǤ misǤs] / intens sol/varme δυνατή ήλιος/ζέστη [ðinati iliǤs/zεsti] / intens
virksomhet θηριώδης δραστηριότητα [ϑiriǤðiz ðrastiriǤtita]
intensitet m. (styrke) ένταση, η [i εndasi] # ισχυρότητα, η [i isçirǤtita] # εντατικότητα,
η [i εndatikǤtita] # (ofse, hissighet, villskap) βιαιότητα, η [i viεǤtita] # (om farge o.a.:
skarphet, klarhet, renhet) ζωηρότητα, η [i zǤirǤtita] / intensiteten i blikket hans
η ένταση του βλέµµατός του [i εndasi tu vlεmatǤs tu]
intensiv adj. (intens, konsentrert, krevende) εντατικός [εndatikǤs] / en intensiv metode
εντατική µέθοδος [εndatiki mεϑǤðǤs] / intensiv trening εντατική εκγύµναση
[εndatiki εkjimnasi]
intensivavdeling f.m. (medisinsk overvåkningsavdeling) θάλαµος ασθενών υπό
παρακολούθηση, ο [Ǥ ϑalamǤs asϑεnǤn ipǤ parakǤluϑisi]
intensivere v. (styrke, forsterke) δυναµώνω [ðinamǤnǤ] # επιτείνω [εpitinǤ] #
(konsentrere, skjerpe, spenne, stramme) εντείνω [εndinǤ] / de intensiverte sine angrep
på regjeringen δυνάµωσαν τις επιθέσεις τους κατά της κυβέρνησης [ðinamisan tis
εpiϑεsis tus kata tis kivεrnisis]
intensivering f.m. (aksentuering, forsterking) επίταση, η [i εpitasi]
intensivkurs n. (fordypningskurs) εντατικά µαθήµατα, τα [ta εndatika maϑimata]
intensjon m. (plan, hensikt) πρόθεση, η [i prǤϑεsi] # (mål, siktemål, hensikt) βλέψη, η [i
vlεpsi] / gå inn i noe/begynne (en aktivitet, forhandlinger etc.) med de beste
intensjoner ξεκινώ µε τις καλύτερες προθέσεις [ksεkinǤ mε tis kalitεrεs prǤϑεsis] /
intensjonene hans var klare helt fra starten av καταϕάνηκαν οι προθέσεις του
εξαρχής [katafanikan i prǤϑεsis tu εksarçis] / klargjøre sine sine intensjoner
αποσαϕηνίζω τις προθέσεις µου [apǤsafinizǤ tis prǤϑεsiz mu]
intenst adv. (veldig) έντονα [εndǤna] # εντατικά [εndatika] # πολύ [pǤli] / arbeide
intenst med/på noe δουλεύω εντατικά σε κάτι [ðulεvǤ εndatika sε kati]
interdikt n. (pavelig bann, forbannelse) ανάθεµα, το [tǤ anaϑεma]
interessant adj. m. ενδιαϕέρων* [εnðiafεrǤn] # f. ενδιαϕέρουσα [εnðiafεrusa] # n.
ενδιαϕέρον [εnðiafεǤn] / en av de mest interessante byene i Europa µία από τις
ενδιαϕέρουσες πόλεις της Ευρώπης [mia apǤ tis εnðiafεrusεs pǤlis tis εvrǤpis] / en
interessant beretning µια ενδιαϕέρουσα εξιστόρηση [mja εnðiafεrusa εksistǤrisi] /
en interessant forestilling på teateret µια ενδιαϕέρουσα παράσταση στο θέατρο
[mja εnðiafεrusa parastasi stǤ ϑεatrǤ] / en interessant mann/ei interessant kvinne/et
interessant syn ενδιαϕέρων άνθρωπος /ενδιαϕέρουσα γυναίκα/ενδιαϕέρον θέαµα
[εnðiafεrǤn anϑrǤpǤs/εnðiafεrusa jinεka/εnðiafεrǤn ϑεama] / være interessant
έχω ενδιαϕέρον [εΧǤ εndiafεrǤn] : den nye vennen din er veldig interessant
έχει πολύ ενδιαϕέρον ο νέος σου ϕίλος [εçi pǤli εnðiafεrǤn Ǥ nεǤs su filǤs] : det er
veldig interessant είναι άκρως ενδιαϕέρον [inε akrǤs εnðiafεrǤn]
35
interesse f.m. ενδιαϕέρον, το [tǤ εnðiafεrǤn] # (folkelig:) διαϕέρον, το [tǤ ðiafεrǤn] #
(i forretningslivet) συµϕέρον, το [tǤ simfεrǤn] # ιντερέσο, το [tǤ intεrεsǤ] # (folk.)
νιτερέσο, το [tǤ nitεrεsǤ] # (gagn, nytte) όϕελος, το [tǤ ǤfεlǤs] / andre interesser
(interesser som går i en annen retning) ενάντια συµϕέροντα [εnandia simfεrǤnda] /
de har ulike interesser έχουν διαϕορετικά ενδιαϕέροντα [εΧun ðiafǤrεtika
εnðiafεrǤnda] / deres interesser står i strid med våre τα συµϕέροντά τους
αντιστρατεύονται τα δικά µας [ta simfεrǤnda tus andistratεvǤndε ta ðika mas] / det
er ei sak som er av allmenn interesse (saka har allmenn interesse) είναι θέµα γενικού
εντιαϕέροντος [εnε ϑεma jεniku εnðiafεrǤndǤs] # (gagn, nytte) όϕελος, το [tǤ ǤfεlǤs]
/ den store fordelen med denne planen er at... η µεγάλη αρετή αυτού του σχεδίου
είναι ότι... [i mεǅali arεti aftu tu sçεðiu inε Ǥti] / det er ikke i vår interesse (det er ikke
til vår fordel) δεν είναι προς όϕελός µας [ðεn inε prǤs ǤfεlǤz mas] / det vil være
ødeleggende for dine interesser θα βλάψει τα συµϕέροντά σου [ϑa vlapsi ta
simfεrǤnda su] / dette går imot våre interesser (dette tjener ikke våre interesser)
αυτό είναι αντίθετο στα συµϕέροντά µας [aftǤ inε andiϑεtǤ sta simfεrǤnda mas] #
(det vil være imot våre interesser, det vil ikke tjene våre interesser) θα αποβεί
σε βάρος των συµϕερόντων µας [ϑa apǤvi sε varǤs tǤn simfεrǤndǤn mas] / en
levende/dyp/sterk interesse for noe βαθύ/έντονο ενδιαϕέρον για κάτι [vaϑi /εndǤnǤ
εnðiafεrǤn ja kati] / få noen interessert i noe κινώ το ενδιαϕέρον κάποιου σε κάτι
[kinǤ tǤ εnðiafεrǤn kapiu sε kati] / få opp interessen hos noen (vekke noens interesse)
ανάβω το ενδιαϕέρο κάποιου [anavǤ tǤ εnðiafεrǤ kapiu] / gjenskaping av interessen
for noe αναζωογόνηση του εντιαϕέροντος σε κάτι [anazǤǤǅǤnisi tu εndiafεrǤndǤs sε
kati] / ha felles interesser έχοµε κοινά συµϕέροντα [εΧǤmε kina simfεrǤnda] / ha
interesse av å έχω νιτερέσο να [εΧǤ nitεrεsǤ na] : jeg har ingen interesse av å...
δεν έχω νιτερέσο εγώ να... [ðεn εΧǤ nitεrεsǤ εǅǤ na] / ha interesser i (ha en andel i)
έχω να κάνω σε [εΧǤ na kanǤ sε] : ha interesser i en bedrift έχω να κάνω σε µια
δουλειά [εΧǤ na kanǤ sε mja ðulja] # έχω µερίδιο σε µια έταιρια [εΧǤ mεriðiǤ sε mja
εtεria] # έχω νιτερέσο σε µια εταιρία [εΧǤ nitεrεsǤ sε mja εtεria] / handle i noens
interesse/til noens fordel ενεργώ προς το συµϕέρον κάποιου [εnεrǅǤ prǤs tǤ simfεrǤn
kapiu] / hans glødende interesse for musikk (hans kjærlighet til musikk) η αγάπη
του για τη µουσική [i aǅapi tu ja ti musiki] / hans (brennende) interesse for musikk
varte ikke lenge/gikk fort over ο ενθουσιασµός του για τη µουσική δεν κράτησε
πολύ [Ǥ εnϑusiazmǤs to ja ti musiki ðεŋ gratisε pǤli] / hans to store interesser i livet er
musikk og poesi τα δυο µεγάλα του ενδιαϕέροντα στη ζωή είναι η µουσική
και η ποίηση [ta ðiǤ mεǅala tu εndiafεrǤnda sti zǤï inε i musiki kε i piisi] / ikke vise
interesse for (ignorere, overse, ikke bry seg om) αδιαϕορώ [aðiafǤrǤ] / interessen
hennes dalte το ενδιαϕέρον της ατόνησε [tǤ εnðiafεrǤn tis atǤnisε] / interessen
svekkes το ενδιαϕέρον µειώνεται [tǤ εnðiafεrǤn miǤnεtε] / ivareta/sikre sine
interesser εξασϕαλίζω τα συµϕέροντά µου [εksasfalizǤ ta simfεrǤnda mu] / med
ekte interesse µε απροσποίητο ενδιαϕέρον [mε aprǤspiitǤ εnðiafεrǤn] / med levende
interesse (med stor/glødende interesse) µε άκρο ενδιαϕέρον [mε akrǤ εnðiafεrǤn] /
med spontan interesse (med oppriktig interesse) µε απροσποίητο ενδιαϕέρον [mε
36
aprǤspiitǤ εnðiafεrǤn] / med stor interesse µε αµέριστο ενδιαϕέρον [mε amεristǤ
εnðiafεrǤn] : lytte til noen med stor interesse ακούω κάποιον µε πολύ ενδιαϕέρον
[akuǤ kapiǤn mε pǤli εnðiafεrǤn] / miste interessen for (bli lei av) βαριέµαι [variεmε]
# (ikke lenger interessere seg for) δεν ενδιαϕέροµαι πια για [ðεn εnðiafεrǤmε pja ja]
: han har mistet interessen for fotball/for Marie δεν ενδιαϕέρεται πια για το
ποδόσϕαιρο/για την Μαίρη [ðεn εnðiafεrεtε pja ja tǤ pǤðǤsfεrǤ/ja tin mεri] /
motstridende interesser αντι µαχόµενα συµϕέροντα [andimaΧǤmεna simfεrǤnda] /
skape interesse (vekke interesse(n)) κινώ το ενδιαϕέρον [kinǤ tǤ εnðiafεrǤn] / stor
interesse (sterkt engasjement) ζωηρό ενδιαϕέρον [zǤirǤ εnðiafεrǤn] / styrke/øke
noens interesse επιτείνω την ενδιαϕέρον κάποιου [εpitinǤ tin εnðiafεrǤn kapiu] / til
skade/ugunst for mine interesser προς βλάβη των συµϕερόντων µου [prǤz vlavi tǤn
simfεrǤndǤn mu] / vise interesse for δείχνω ενδιαϕέρον σε/για [ðiΧnǤ εnðiafεrǤn
sε/ja] : han viser interesse for politikk /for denne jenta δείχνει ενδιαϕέρον στα
πολιτικά/γι' αυτή τη κοπέλα [ðiΧni εnðiafεrǤn sta pǤlitika/jafti ti kǤpεla] / uten
interesse χωρίς ενδιαϕέρον [ΧǤris εnðiafεrǤn] : en film/ei bok uten interesse ϕιλµ/
βιβλίο χωρίς ενδιαϕέρον [film/vivliǤ ΧǤris εnðiafεrǤn] / vekke noens interesse
(tiltrekke seg noens oppmerksomhet) προκαλώ/εξάπτω το ενδιαϕέρον κάποιου [prǤkalǤ
/εksaptǤ tǤ εnðiafεrǤn kapiu] / vise interesse δείχνω ενδιαϕέρον [ðiΧnǤ εnðiafεrǤn] :
vise stor interesse for noe δείχνω µεγάλο ενδιαϕάρον για κάτι [ðiΧnǤ mεǅalǤ
εnðiafεrǤn ja kati] : vise utilslørt/påtrengende interesse for en kvinne δείχνω
απροκάλυπτο ενδιαϕέρον για µια γυναίκα [ðiΧnǤ aprǤkaliptǤ εnðiafεrǤn ja mja jinεka]
/ være i noens interesse (være til noens fordel, ville tjene på) έχω να κερδίζω αν [εΧǤ
na kεrdizǤ an] : når du tenker deg om, vil du se at det er i din interesse om du…
άµα το καλοσκεϕτείς θα δεις πως έχεις να κερδίζεις αν…[ama tǤ kalǤskεftis ϑa ðis
pǤs εçiz na kεrðizis an]
interessefelt n. (interesseområde) τοµέας /κύκλος (των) ενδιαϕερόντων, ο [Ǥ tǤmεas/kiklǤs
(tǤn) εnðiafεrǤndǤn] / mitt interesseområde ο κύκλος των ενδιαϕερόντων µου [Ǥ
kiklǤs tǤn εnðiafεrǤndǤn mu]
interessent m. (parthaver, medeier) µεριδιούχος, ο/η [Ǥ/i mεriðiuΧǤs]
interessere v. ενδιαϕέρω [εndiafεrǤ] (være av interesse for, det interesserer)(upers. verb)
νοιάζει [njazi] / det eneste som interesserer han/står i hodet på han, er fyll og
kvinnfolk τον ενδιαϕέρει µόνο το πιοτί και οι γυναίκες [tǤn εndiafεri mǤnǤ
tǤ pjǤti kε i jinεkεs] / det er det eneste som interesserer han (det er det eneste som står
i hodet på han) είναι το µόνο πράγµα που τον ενδιαϕέρει [inε tǤ mǤnǤ praǅma pu tǤn
εnðiafεri] # αυτό είναι το µόνο που τον νοιάζει [aftǤ inε tǤ mǤnǤ pu tǤn njazi] / det
interesserer meg/interesserer meg ikke µε νοιάζει/δε µε νοιάζει [mε njazi/ðε mε
njazi] / det interesserer meg ikke/jeg gir blaffen i hvem han er /hva han vil δε µε
νοιάζει ποιος είναι/τι θέλει [ðε mε njazi piǤs inε/ti ϑεli] / det interesserer meg ikke i
det hele tatt (det bryr jeg meg døyten om, det gir jeg fullstendig blaffen i) δεν µ'
ενδιαϕέρει καθόλου [ðεn mεnðiafεri kaϑǤlu] / det interesserer meg ikke om du
kommer eller ikke δεν µ' ενδιαϕέρει έρθεις δεν έρθεις [ðεn mεnðiafεri εrϑiz ðεn
37
εrϑis]
/ din mening interesserer meg ikke (ditt syn(på saken) er meg helt likegyldig)
αδιαϕορώ ια τη γνώση σου [aðiafǤrǤ ja ti ǅnǤsi su] / historien din interesserer meg
η ιστορία σου µ' ενδιαϕέρει [i istǤria su mεnðiafεri] / interessere seg ενδιαϕέροµαι
[εnðiafεrǤmε] / interessere seg for (være interessert i, bry seg om) γνοιάζοµαι
[ǅniazǤmε] # ενδιαϕέροµαι για [εnðiafεrǤmε ja] : det er det eneste han
interesserer seg for αυτό είναι το µόνο πράγµα για το οποίο γνοιάζεται [aftǤ inε tǤ
mǤnǤ praǅma ja tǤ ǤpiǤ ǅniazεtε] : han interesserer seg for politikk ενδιαϕέρεται
για την πολιτική [εnðiafεrεtε ja tim bǤlitiki] : han interesserer seg ikke lenger for
fotball/for Marie δεν ενδιαϕέρεται πια για το ποδόσϕαιρο/ για την Μαίρη [ðεn
εnðiafεrεtε pja ja tǤ pǤðǤsfεrǤ/ja tin mεri] / interessere seg sterkt for noe (være veldig
interessert i noe) ενδιαϕέροµε βαθιά για κάτι [εnðiafεrǤmε vaϑja ja kati] : jeg
interesserer meg sterkt for arbeidet ditt (jeg følger interessert med i arbeidet ditt)
ενδιαϕέροµαι ζωηρά για τη δουλειά σου [εnðiafεrǤmε zǤira ja ti ðulja su] / jeg skal
prøve å få han interessert i saken din θα προσπαθήσω να τον κάνω να ενδιαϕερθεί
για την υπόθεσή σου [ϑa prǤspaϑisǤ na tǤŋ ganǤ na εnðiafεrϑi ja tin ipǤϑεsi su] /
politikk interesserer meg ikke δεν µ' ενδιαϕέριει η πολιτική [ðεn mεnðiafεri i pǤlitiki]
interessert adj. ενδιαϕερόµενος [εnðiafεrǤmεnǤs] # όλο ενδιαϕέρον [ǤlǤ εnðiafεrǤn] #
(ivrig) ορεξάτος [ǤrεksatǤs] / de som er interessert i denne stillingen οι
ενδιαϕερόµενοι σ' αυτή τη θέση [i εnðiafεrǤmεni safti ti ϑεsi] / interesserte
blikk/tilskuere µατιές /θεατές ολο ενδιαϕέρον [matjεs/ϑεatεs ǤlǤ εnðiafεrǤn] / jeg
er ikke interessert i politikk (politikk interesserer meg ikke) δεν µ' ενδιαϕέριει η
πολιτική [ðεn mεnðiafεri i pǤlitiki] / jeg er interessert i framtida di (framtida di
ligger meg (sterkt) på hjertet) νοιάζοµαι για το µέλλον σου [njazǤmε ja tǤ mεlǤn su] /
jeg er interessert i å vite hva som hendte (jeg skulle likt å vite hva som hendte) θα µ'
ενδιέϕερε να µάθω τι συνέβη [ϑa mεndjεfεrε na maϑǤ ti sinεvi]
interims- (foreløpig, midlertidig, mellomliggende) ενδιάµεσος [εnðjamεsǤs]
interimsregjering f.m. ενδιάµεση/µεταβατική κυβέρνηση, η [i εndjamεsi/mεtavatiki
kivεrnisi] # (provisorisk/midlertidig regjering) προσωρινή κυβέρνηση [prǤsǤrini
kivεrnisi] / det vil bli dannet en interimsregjering µια ενδιάµεση κυβέρνηση
θα σχηµατιστεί [mja εndjamεsi kivεrnisi ϑa sçimatisti]
interiørarkitekt m. διακοσµιτής, ο [Ǥ ðiakǤzmitis]
interjeksjon m. (gramm.) επιϕώνηµα, το [tǤ εpifǤnima]
interkom m. (internt telefonanlegg, hustelefonsystem) σύστηµα εσωτερικής επικοινωνίας,
το [tǤ sistima εsǤtεrikis εpikinǤnias]
interkontinental adj. διηπειρωτικός [ðiipirǤtikǤs]
interludium n. (mus. mellomspill) ιντερµέδιο, το [tǤ intεrmεðiǤ]
intermesso n. (mus. mellomspill) ιντερµέτζο, το [tǤ indεrmεdzǤ] # (mellomspill, også: mus.)
διάλειµµα, το [tǤ ðjalima]
internasjonal adj. (mellomfolkelig) διεθνιστικός [ðiεϑnistikǤs] # (verdensomspennede,
verdens-) διεθνής [ðiεϑnis] / Den første/andre/tredje internasjonale (arbeiderorganisasjon) η πρώτη/δεύτερη/τρίτη ∆ιεθνής [i prǤti/ðεftεri/triti ðiεfnis] / Den
internasjonale domstolen i Haag το ∆ιεθνές ∆ικααστήριο (της Χάγης) [tǤ ðiεϑnεz
ðikastiriǤ (tis Χajis)] / den internasjonale situasjonen/krisen η διεθνής κατάσταση/
38
κρίση [i ðiεϑnis katastasi/krisi] / ei internasjonal utstilling (verdensutstilling)
διεθνής έκθεση [ðiεϑnis εkϑεsi] / en internasjonal konferanse/avtale διεθνής
διάσκεψη/συµϕωνία [ðiεϑniz ðjaskεpsi/ ðiεϑnis simfǤnia] / internasjonal
handel/lov διεθνές δίκαιο/εµπόριο [ðiεϑnεz ðikεǤ/ðiεϑnεs εmbǤriǤ] / internasjonal
solidaritet διεθνική αλληλεγγύη, η [i ðiεϑniki alilεŋgii] / Internasjonalen
(internasjonal arbeiderkampsang) η ∆ιεθνής [i ðiεϑnis] / internasjonalt farvann
(åpent hav, utenfor territorialgrensene) διεθνή ύδατα, τα [ta ðiεϑni iðata]
internasjonalisere v. διεθνοποιώ [ðiεϑnǤpiǤ]
internasjonalisering f.m. διεθνοποίηση, η [i ðiεϑnǤpiisi]
internasjonalisme m. διεθνισµός, ο [Ǥ ðiεϑnizmǤs]
internasjonalist m. διεθνιστής, ο [Ǥ ðiεϑnistis]
internat n. (kostskole) κολέγιο, το [tǤ kǤlεjǤ]
internatskole m. οικοτροϕείο, το [tǤ ikǤtrǤfiǤ] # (pensjonat) πανσιόν, η [i pansjǤn]
internatskoleelev m. (kostelev, kostskoleelev) οικότροϕoς µαθητής, ο [Ǥ ikǤtrǤfǤz maϑitis]
# οικότροϕη µαθήτρια, η [i ikǤtrǤfi maϑitria]
internett n. ίντερνετ, το [tǤ intεrnεt] # ιντερνέτ, το [tǤ intεrnεt] # διαδίκτυο, το [tǤ
ðiaðiktiǤ] / ha aksess på/til internett έχω πρόσβαση στο ιντερνέτ [εΧǤ prǤzvasi stǤ
intεrnεt] / på internett στο διαδίκτυο [stǤ ðiaðiktiǤ]
internettadresse f.m. διεύθυνση στο ίντερνετ, η [i ðiεfϑinsi stǤ intεrnεt]
internlinje f.m. εσωτερική γραµµή, η [i εsǤtεriki ǅrami] # (hustelefon) εσωτερικό
τηλέϕωνω, το [tǤ εsǤtεrikǤ tilεfǤnǤ] / be om internlinje 609! ζήτησε το εσωτερικό
(τηλέϕωνο) 609! [zitisε tǤ εsǤtεrikǤ (tilεfǤnǤ) εksi miðεn εnεa]
interpellasjon m. επερώτηση, η [i εpεrǤtisi]
interpellere v. (sette fram en interpellasjon) επερωτώ [εpεrǤtǤ]
interplanetarisk adj. (rom- ) διαπλανητικός [ðiaplanitikǤs]
Interpol ιντερπόλ, η [i intεrpǤl]
Interrail m. Ιντερέηλ, το [tǤ intεrεil]
interregnum n. µεσοβασιλεία, η [i mεsǤvasilia]
intervenere v. (gripe inn, blande seg inn/opp i) ανακατεύω [anakatεvǤ] # παρεµβαίνω
[parεmvεnǤ] # επεµβαίνω [εpεmvεnǤ] / intervenere militært i et land
παρεµβαίνω στρατιωτικά σε µια χώρα [parεmvεnǤ stratjǤtika sε mja ΧǤra]
intervensjon m. (innblanding, inngripen) επέµβαση, η [i εpεmvasi] # παρέµβαση, η
[i parεmvasi] # µεσολάβηση, η [i mεsǤlavisi] / væpnet intervensjon ένοπλη
επέµβαση [εnǤpli εpεmvasi]
intervju n. συνέντευξη, η [i sinεndεfksi] / et eksklusivt intervju (et intervju gitt til bare
én avis e.l. ) αποκλειστική συνέντευξη [apǤklistiki sinεndεfksi] / han ga tegn til
(=tilkjennega med kroppsspråk) at intervjuet var over (µε τον τρόπο του) έδειξε
ότι η συνέντευξη τελείωσε [(mε tǤn drǤpǤ tu) εðiksε Ǥti i sinεnðεfksi tεliǤsε]
intet pron. ουδέν [uðεn] # τίποτα [tipǤta] # (ikkeværen, ikke-eksistens, intethet, tomhet)
ανυπαρξία, η [i aniparksia] # µηδέν, το [tǤ miðεn] / bli til intet (bli til ingenting)
περνώ στην ανυπαρξία [pεrnǤ stin aniparksia] / Gud skapte verden av intet ο Θεός
δηµιούργησε τον κόσµο από το µηδέν [Ǥ ϑεǤz ðimiurjisε tǤŋ kǤzmǤ apǤ tǤ miðεn] /
intet nytt fra vestfronten! ουδέν νεώτερον εκ του δυτικού µετώπου! [uðεn nεǤtεrǤn
39
εk tu ðitiku mεtǤpu]
intetanende adj. ανύποπτος [anipǤptǤs]
# ανίδεος [aniðεǤs] # ανυπόνιαστος
[anipǤniastǤs] # (godtroende, troskyldig) ανύποπτος [anipǤptǤs] # ανυποψίαστος
[anipǤpsiastǤs] / havne intetanende midt oppi (dumpe midt oppi, dumpe borti) µπαίνω
ανύποπτος σε [bεnǤ anipǤptǤs sε] # πέϕτω ανύποπτος σε [pεftǤ anipǤptǤs sε] /
intetanende om ανύποπτος για [anipǤptǤs ja] : hjorten beitet videre intetanende
om faren το έλαϕρο συνέχισε να βόσκει, ανύποπτο για τον κίνδυνο [tǤ εlafrǤ
sinεçisε na vǤski anipǤptǤ ja tǤŋ ginðinǤ]
intethet f.m. (ikkeværen, ikke-eksistens, intethet, tomhet) ανυπαρξία, η [i aniparksia]
intetkjønn gramm. (nøytrum) ουδέτερο γένος, το [tǤ uðεtεrǤ jεnǤs]
intetkjønnsord n.pl. ουδέτερα ουσιαστικά, τα [ta uðεtεra usiastika]
intetsigende adj. (innholdsløs, banal, tam, kjedelig) ανούσιος [anusiǤs] # (likegyldig,
unyttig, unødvendig, formålsløs, forgjeves) άσκοπος [askǤpǤs]
intim adj. (nær, inderlig, hjertelig) γκαρδιακός [garðiakǤs] # (hemmelig, privat)
απόκρυϕος [apǤkrifǤs] # (nær, smal, trang) στενός [stεnǤs] / et intimt forhold
µια στενή σχέση [mja stεni sçεsi] / intime fysiske detaljer απόκρυϕες σωµατικές
λεπτοµέρειες [apǤkrifεs fisikεz lεptǤmεriεs]
intimidere v. (terrorisere, tyrannisere, mobbe, herse med) αποπαίρνω [apǤpεrnǤ]
intoleranse m. (trangsynthet, bigotteri) µισαλλοδοξία, η [i misalǤðǤksia] # (hardhet,
stahet) αδιαλλαξία, η [i aðialaksia] / han blir med urette beskyldt for intoleranse
τον κατηγορούν άδικα για µισαλλοδοξία [tǤŋ katiǅǤrun aðika ja misalǤðǤksia] / jeg
hater intoleranse i enhver form µισώ κάθε µορϕής µισαλλοδοξία [misǤ kaϑε mǤrfiz
misalǤðǤksia] / politisk intoleranse πολιτική µισαλλοδοξία, η [i pǤlitiki misalǤðǤksia]
/ religiøs intoleranse (fundamentalisme) θρησκευτική µισαλλοδοξία, η [i ϑriskεftiki
misalǤðǤksia]
intolerant adj. (trangsynt) µισαλλόδοξος [misalǤðǤksǤs] / han er så intolerant at det er
umulig å argumentere med han είναι τόσο µισαλλόδοξος ώστε είναι αδύνατη η
συζήτηση µαζί του [inε tǤsǤ misalǤðǤksǤs Ǥstε inε aðinati i sizitisi mazi tu] /
intolerante synspunkter µισαλλόδοξες απόψεις [misalǤðǤksεs apǤpsis] / en person
med intolerante synspunkter άνθρωπος µε αδιάλλακτες απόψεις [anϑrǤpǤz mε
aðjalaktεs apǤpsis]
intonere v. (mus.) ανακρούω [anakruǤ]
intonering f.m.(mus.)(istemming, avspilling) ανάκρουση, η [i anakrusi]
intramuskulær adj. ενδοµυικός [εnðǤmiikǤs] / en intramuskulær injeksjon ενδοµυική
ένεση [εnðǤmiiki εnεsi]
intransitiv adj. (gramm.) αµετάβατος [amεtavatǤs] / et intransitivt verb αµετάβατο
ρήµα [amεtavatǤ rima]
intravenøs adj. ενδοϕλέβιος [εnðǤflεviǤs] / en intravenøs injeksjon ενδοϕλέβια ένεση
[εnðǤmiiki/εnðǤflεvia εnεsi]
intrigant adj. (renkefull, svikefull) δόλιος [ðǤliǤs] # (slu, utspekulert, renkefull)
δολοπλόκος [ðǤlǤplǤkǤs] # ραδιούργος [raðjurǅǤs] # (lumsk, djevelsk)
καταχθόνιος [kataΧϑǤniǤs]
40
intrige f.m. (renkespill, knep, lureri) µηχανορραϕία, η [i miΧanǤrafia] # ίντριγκα, η [i
intriga] # πλεκτάνη, η [i plεktani] # (sammensvergelse, komplott) επιβουλή, η [i
εpivuli] / da hans intriger kom for dagen/ble avdekket,... όταν αποκαλύϕτηκαν οι
µηχανορραϕίες του... [Ǥtan apǤkaliftikan i miΧanǤrafiεs tu] / det kom aldri noe ut av
hans intriger (han lyktes ikke med sitt renkespill) η µηχανορραϕίες του δεν απέδωσαν
[i miΧanǤrafiεs tu ðεn apεðǤsan] / et arnested for intriger εστία µηχανορραϕιών
[εstia miΧanǤrafjǤn] / jeg er luta lei av intrigene deres σιχάθηκα τις ίντριγκές /
µηχανορραϕίες τους [siΧanika tis intrigεs/miΧanǤrafiεs tus]
intrigemaker m. (renkesmed, komplottmaker) δολοπλόκος, ο [Ǥ ðǤlǤplǤkǤs] #
µηχανορραάϕος, ο [Ǥ miΧanǤrafǤs] # (svindler, kjeltring) κοµπιναδόρος, ο [Ǥ
kǤmbinaðǤrǤs]
intrigere v. (lage intriger, smi renker, konspirere) δολοπλοκώ [ðǤlǤplǤkǤ] # µηχανορραϕώ
[miΧanǤrafǤ] / intrigere mot noen επιβουλεύοµαι [εpivulεvǤmε] # µηχανορραϕώ
εναντίον κάποιου [miΧanǤrafǤ εnandiǤn kapju] : han intrigerer mot meg (han smir
renker mot meg) µε επιβουλεύεται [mε εpivulεvεtε]
intrigering f.m. (renkespill, intrigemakeri) δολοπλοκία, η [i ðǤlǤplǤkia] # επιβουλή, η [i
εpivuli]
intrikat adj. (komplisert, innviklet, floket) δαιδαλώδης [ðεðalǤðis]
introduksjon m. (presentasjon) παρουσίαση, η [i parusiasi] # (innføring, åpning,
initiering) εγκαινίαση, η [i εŋgεniasi] # εγκαινίασµα, το [tǤ εŋgεniazma] #
εγκαινιασµός, ο [Ǥ εŋgεniazmǤs] # (innledning, prolog, forord) εισαγωγή, η [i isaǅǤji]
# προοίµιο, το [tǤ prǤimiǤ] / jeg må skrive en kort introduksjon πρέπει να
γράϕω µια σύντοµη εισαγωγή [prεpi na ǅrafǤ mja sindǤmi isaǅǤji] / introduksjon av
seg selv αυτοπαρουσίαση, η [i aftǤparusiasi]
introdusere v. (forestille, presentere) αναγγέλλω [anaŋgεlǤ] # (om personer: presentere)
παρουσιάζω (προσωπά) [pεrusiazǤ (prǤsǤpa)] # (legge fram, innføre, iverksette)
εισαγώ [isaǅǤ] # (anbefale) συστήνω [sistinǤ] # κάνω τις συστάσεις [kanǤ tis
sistasis] # γνωρίζω [ǅnǤrizǤ] # (foreslå, komme med/legge fram forslag om, anbefale)
εισηγούµαι [isiǅumε] / han introduserte taleren for forsamlingen παρουσίασε τον
οµιλητή στο ακροατήριο [parusiasε tǤn Ǥmiliti stǤ akrǤatiriǤ] / introdusere gjestene
αναγγέλλω τους εισερχόµενους προσκεκληµένους [anaŋgεlǤ tus isεrΧǤmεnus
prǤskεklimεnus] / la meg få introdusere deg for sjefen vår να σε υστήσω στο
αϕεντικό µας [na mε sistisǤ stǤ afεndikǤ mas] / la meg introdusere min partner for
deg επιτρέψτε µου να σας γνωρίσω/συδτήσω τον συνεταίρο µου [εpitrεpstε mu na saz
ǅnǤrisǤ/sistisǤ tǤn sinεtεrǤ mu]
introspeksjon f.m. (selvanalyse, selvransakelse, sjelegransking) ενδοσκόπηση, η [i
εnðǤskǤpisi]
introspektiv adj. (selvransakende) ενδοσκοπικός [εnðǤskǤpikǤs]
introversjon m. (psykol.)(innadvendthet, innesluttethet) ενδοστρέϕεια [εnðǤstrεfia] #
εσωοστρέϕεια [εsǤstrεfia]
introvert adj. (innadvendt, innesluttet) ενδοστρεϕής [εnðǤstrεfis] # εσωστρεϕής
41
[εsǤstrεfis] / han er en introvert person είναι ενδοστρεϕής τύπος [inε εnðǤstrεfis
tipǤs] / introvert atferd ενδοστρεϕής συµπεριϕορά [εnðǤstrεfis simbεrifǤra] /
introverte tendenser ενδοστρεϕείς τάσεις [εnðǤstrεfis tasis]
intuisjon m. (umiddelbar oppfatning) αισθητήριο, το [tǤ εsϑitiriǤ] # διαίσθηση, η [i
ðjεsϑisi] # προαίσθηση, η [i prǤεsϑisi] # (filos.) ενόραση, η [i εnǤrasi] / med
sikker intuisjon µε αλάθητη διαίσθηση [mε alaϑisi ðjεϑisi] / min intuisjon (mine
antenner) forteller meg at... οι κεραίες µου µού λένε πως... [i kεrεεz mu mu lεnε pǤs] /
min intuisjon slår aldri feil (lurer meg aldri) το αισθητήριό µου δεν µε γελά ποτέ [tǤ
εsϑitiriǤ mu ðεn mε jεla pǤtε]
intuitiv adj. διαισθητικός [ðiεsϑitikǤs] # (instinktiv, spontan) ενστικτώδης [εnstiktǤðis]
/ ha en intuitiv evne til å/forståelse av έχω µια ενστικτώδη ικανότητα να/για
[εΧǤ εnstiktǤði ikanǤtita na/ja]
invadere v. (storme, strømme inn i, spre seg i, bryte seg inn i) εισβάλλω [izvalǤ] #
(oversvømme) κατακλύζω [kataklizǤ] # (oversvømme, hjemsøke, angripe, plyndre)
λυµαίνοµαι [limεnǤmε] # µαστίζω [mastizǤ] / fienden invaderte landet vårt
ο εχθρός εισέβαλε στη χώρα µας [Ǥ εΧϑrǤs isεvalε sti ΧǤra mas] / landsbyen vår er
invadert av rotter το χωριό µας µαστίζεται από αρουραίους [tǤ ΧǤriǤ maz mastizεtε
apǤ arurεus] / låven vår ble invadert av rotter τον αχερώνα µας τον λυµαίνονταν
οι απουραίοι [tǤn açεrǤna mas tǤn limεnǤndan i arurεi] / når turistene invaderer øya
vår όταν οι τουρίστες εισβάλλουν στο νησί µας [Ǥtan i turistεs izvalun stǤ nisi mas] /
strendene var invadert av badegjester οι πλαζ είχαν κατακλυστεί από λουοµένους
[i plaz iΧan kataklisti apǤ luǤmεnus]
invalid m. (person som er bevegelseshemmet, vanfør person) ανάπηρος, ο/η [Ǥ/i anapirǤs] #
σακάτης, ο/η [Ǥ/i sakatis] # άρρωτος, ο [Ǥ arǤtǤs] # κουτσοπόδης, ο [Ǥ
kutsǤpǤðis] # f. κουτσοπόδα, η [i kutsǤpǤða] # (en som er alvorlig skadd med
flere benbrudd) τραυµατίας µε σοβαρά πολλαπλά κατάγµατα, ο/η [Ǥ/i travmatiaz mε
sǤvara pǤlapla kataǅmata]
invalid adj. (ufør) ανάπηρος [anapirǤs] # µισερός [misεrǤs] # (kronisk syk) χρόνια
άρρωστος [ΧrǤnia arǤstǤs]
invalidisere v. (diskvalifisere, gjøre inhabil, utelukke) αχρηστεύω [aΧristεvǤ]
invaliditet m. αναπηρία, η [i anapiria] # (arbeidsudyktighet, vanførhet) ανικανότητα, η
[i anikanǤtita]
invasjon m. εισβολή, η [i izvǤli] # (inntrengning, overfall, razzia, raid) επιδροµή, η [i
εpiðrǤmi] # (plyndringstokt, inntrengning) καταδροµή, η [i kataðrǤmi] / en
invasjon av gresshopper εισβολή ακρίδων [izvǤli akriðǤn] / invasjon (inntrengning
i et fremmed land) καταδροµή σε ξένη χώρα, η [i kataðrǤmi sε ksεni ΧǤra]
invasjonsstyrker m.pl. δυνάµεις εισβολής [ðinamis izvǤlis] / invasjonsstyrkene ble
utslettet οι δυνάµεις εισβολής εκµηδενίστηκαν/ εξολοθρεύτηκαν [i ðinamis izvǤlis
εkmiðinistikan/εksǤlǤϑrεftikan]
inventar n. (løsøre) κινητή περιουσία, η [i kinisi pεriusia]
invers adj. (omvendt, i motsatt retning, gjensidig) αντίστροϕος [andistrǤfǤs]
inversjon m. (invertering) αναστροϕή, η [i anastrǤfi]
42
inverterer m. (elektr.) (vekselretter) αναστροϕέας, ο [Ǥ anastrǤfεas]
invertering f.m. (inversjon) αναστροϕή, η [i anastrǤfi]
investere v. επενδύω [εpεnðiǤ] # βάζω [vazǤ] # (plassere penger) τοποθέτω κεϕάλαια
[tǤpǤϑεtǤ kεfalεa] : plassere penger i et foretak τοποθέτω κεϕάλαια σ' επιχείρηση
[tǤpǤϑεtǤ kεfalεa sεpiçirisi] / investere pengene sine i aksjer/i fast eiendom επενδύω
τα λεϕτά µου σε αξίες /σε ακίνητα [εpεnðiǤ ta lεfta mu sε aksiεs/sε akinita] : han
investerte alle pengene sine i statsobligasjoner έβαλε όλα τα λεϕτά του σε κρατικά
οµόλογα [εvalε Ǥla ta lεfta tu sε kratika ǤmǤlǤǅa]
investering f.m. επένδυση, η [i εpεndisi] # (finansiering, kapitalinnsprøytning)
χρηµατοδότηση, η [i ΧrimatǤðǤtisi] # (obligasjon, aksje, verdipapir) χρεόγραϕο, το
[tǤ ΧrεǤǅrafǤ] / en god investering καλή επένδυση [kali εpεnðisi] / ei lønnsom
investering επωϕελής /καρποϕόρος /παραγωγικός επένδυση [εpǤfεlis/ karpǤfǤrǤs/
paraǅǤjikǤs εpεnðisi] / en sikker investering ασϕαλής επένδυση [asfalis εpεndisi]
investeringsbank m. τράπεζα επενδύσεων, η [i trapεza εpεnðisεǤn]
investeringsbudsjett n. προυπολογισµός επενδύσεων, ο [Ǥ prǤipǤlǤjizmǤs εpεnðisεǤn]
investeringsprogram n. πρόγραµµα επενδύσεων, το [tǤ prǤǅrama εpεnðisεǤn] / et
statlig/offentlig investeringsprogram πρόγραµµα δηµοσίων επενδύσεων, το [tǤ
prǤǅrama εpεnðisεǤn]
investeringsselskap n. εταιρεία επενδύσεων, η [i εtεria εpεnðisεǤn] # (aksjeselskap)
εταιρία αµοιβαίων κεϕαλαίων, η [i εtεria amivεǤn kεfalεǤn]
investeringsutgifter f.m.pl (initialkostnad, startkostnader) αρχικά έξοδα [arçika εksǤða]
investor m. επενδυτής, ο [Ǥ εpεnðitis]
invitasjon m. πρόσκληση, η [i prǤsklisi] # (rop, tilkalling, påkallelse) κάλεσµα, το [tǤ
kalεzma] # (tilkalling, innkalling) µετάκληση, η [i mεtaklisi] / en rent formell
invitasjon µια καθαρά τυπική πρόσκληση [mja kaϑara tipiki prǤsklisi] / jeg holdt
på å drukne i invitasjoner/gaver οι προσκλήσεις /τα δώρα έπεϕταν βροχή πάνω µου
[i prǤsklisis/ta ðǤra εpεftan vrǤçi panǤ mu] / jeg satte stor pris på invitasjonen deres
(jeg følte meg veldig smigret/beæret over invitasjonen fra dere) µε κολάκευσε πολύ
η πρόκλησή σας [mε kǤlakεfsε pǤli i prǤklisi sas] / si nei takk til en invitasjon
αποποιούµαι/αρνούµαι/απορρίπτω µια πρόσκληση [apǤpjumε/arnumε/apǤriptǤ mja
prǤsklisi] / takke ja til en invitasjon δέχοµαι πρόσκληση [ðεΧǤmε prǤsklisi] #
αποδέχοµαι µια πρόσκληση [apǤðεΧǤmε mja prǤsklisi]
invitere v. (be) καλώ [kalǤ] # παρακαλώ [parakalǤ] # προσκαλώ [prǤskalǤ] /
inviterte gjester προσκαλεσµένοι [prǤskalεzmεni] # προσκεκληµένοι
[prǤskεklimεni] / jeg inviterte ham hjem (til meg) til lunsj τον προκάλεσα στο
σπίτι µου για γεύµα [tǤm brǤkalεsa stǤ spiti mu ja jεvma] / invitere (noen) til middag
κάνω το τραπέζι [kanǤ tǤ trapεzi] # προσκαλώ κάποιον σε γεύµα [prǤskalǤ kapiǤn
sε jεvma] : får jeg invitere Dem/dere/deg til middag? µπορώ να σας /σου κάνω
το τραπέζι; [bǤrǤ na sas/su kanǤ tǤ trapεzi] / invitere ut κερνάω [kεrnaǤ] :
inviterer du meg ut i kveld? (ber du meg med ut i kveld?) θα µε βγάλεις απόψε έξω;
[ϑa mε vǅalis apǤpsε εksǤ]
involvere v. εµπλέκω [εmblεkǤ] / ikke være involvert (ikke delta, stå på sidelinja)
43
µένω αµέτοχος [mεnǤ amεtǤΧǤs] / involvere seg (blande seg inn) αναµιγνύοµαι
[anamiǅniǤmε] # µπερδεύοµαι [bεrðεvǤmε] : han involverte seg i politikk (han
gikk inn i politikken) µπερδεύτηκε µε τα πολιτικά [bεrðεftikε mε ta pǤlitika]
involvering f.m. ανάµιξη, η [i anamiksi]
ion n. (elektr.) ιόν, το [tǤ iǤn]
ionisere v. (spalte i ioner) ιονίζω [iǤnizǤ]
ionisering f.m. ιοντισµός, ο [Ǥ iǤndizmǤs]
ionosfære m. ιονόσϕαιρα, η [i iǤnǤsfεra]
Irak geo. Ιράκ, το [tǤ irak]
iraker adj. Ιρακινός, ο [Ǥ irakinǤs]
Iran geo. Ιράν, το [tǤ iran]
iraner m. Ιρανός, ο [Ǥ iranǤs] # f. Ιρανή, η [i irani]
iransk m. (språket: persisk) περσικά, τα [ta pεrsika]
iransk adj. ιρανικός [iranikǤs]
ire m. (irsk mann) Ιρλανδός, ο [Ǥ irlanðǤs] # Ιρλανδέζος, η [irlanðεzǤs] # (irsk kvinne)
Ιρλανδέζα, η [irlanðεza] # Ιρλανδή, η [i irlanði] / irene (det irske folk)
οι Ιρλανδοί [i irlanði]
irettesette v. (kritisere, gi reprimande) επιτιµώ [εpitimǤ] # επιπλήττω [εpiplitǤ] #
επικρίνω [εpikrinǤ] # παρατηρώ [paratirǤ] # (gi en overhaling, skjenne på,
irettesette) αποπαίρνω [apǤpεrnǤ] # κατσαδιάζω [katsaðjazǤ] # µέµϕοµαι
[mεmfǤmε] # (klandre) ψέγω [psεǅǤ] # (dagl.) κατσαδιάζω [katsaðjazǤ] / han
irettesatte meg fordi jeg kom for seint µε απόπηρε που άργησα [mε apǤpirε pu arjisa]
/ irettesette noen for noe κάνω παρατηρήσεις σε κάποιον για κάτι [kanǤ paratirisis
sε kapiǤn ja kati] : han irettesatte dem fordi de ikke gikk i kirka τους παρατήρησε
που δεν πάνε στην εκκλησία [tus paratirisε po ðεm banε stin εklisia] : irettesette
noen for å ha kommet for seint επιπλήττω κάποιον που άργησε [εpiplitǤ kapiǤn pu
arjisε] / jeg irettesatte han fordi han kom for seint τον επέκρινα που άργησε [tǤn
εpεkrina pu arjisε]
irettesettelse m. (reprimande) επίπληξη, η [i εpipliksi] # επιτίµηση, η [i εpitimisi] #
κατσάδα, η [i katsaða] # (kommentar, bemerkning, iakttagelse, kritikk) παρατήρηση,
η [i paratirisi] / en streng irettesettelse (skyllebøtte, kraftig reprimande, skikkelig
overhaling) άγρια/αυστηρή κατσάδα [aǅria/afstiri katsaða] # αυστηρή επιτίµηση
[afstiri εpitimisi] # δριµύτατη επίπληξη [ðrimitati εpipliksi] : få en kraftig
irettesettelse (bli utskjelt) τρώω µια γερή κατσάδα [trǤǤ mja jεri katsaða] : gi
en elev en streng irettesettelse κάνω δριµύτατη επίπληξη σ' ένα µαθητή [kanǤ
ðrimitati εpipliksi sεna maϑiti] : komme med en streng irettesettelse til... (egentl.
irettesette strengt) επίπληττω αυστηρά τον... [εpiplitǤ afstira tǤn]
irettesettende adj. (bebreidende) επιληκτικός [εpipliktikǤs]
iris m. (bot.) αγριόκρινο, το [tǤ aǅriǤkrinǤ] # (bot. irislilje) ιρίδα, η [i iriða] # (anat.
regnbuehinne) ιρίδα του µατιού, η [i iriða tu matju]
Iris myt. Ιρίδα η [i iriða]
Irish coffee m. κοκτέιλ µε καϕέ, το [tǤ kǤktεil mε kafε] # ιρλανδικός καϕές, ο [Ǥ
irlanðikǤs kafεs]
44
Irland geo. Ιρλανδία, η [i irlanðia]
ironi m (spott, sarkasme) ειρωνία, η [i irǤnia] / jeg merket en snev av ironi i stemmen
hennes διέκρινα κάποιοα ειρωνία στη ϕωνή της [ðjεkrina kapia irǤnia sti fǤni tis] /
skjebnens ironi η ειρωνία της τύχης [i irǤnia tis tiçis] : det er en skjebnens ironi
είναι µια από τις ειρωνίες της ζωής [inε mja apǤ tis irǤniεs tiz zǤïs]
ironiker m. (spotter, spottefugl) είρωνας, ο [Ǥ irǤnas]
ironisering f.m. (hån, hånflir, spott, latterliggjøring, parodiering) εµπαιγµός, ο [Ǥ εmbεǅmǤs]
ironisk adj. ειρωνικός [irǤnikǤs] / være ironisk (si noe på en ironisk måte, si noe og mene
noe annet) άλλα λέω κι άλλα εννοώ [ala lεǤ ki ala εnǤǤ]
irr n. (kobberrust) γανίλα, η [i ǅanila] # σκουριά χαλκού, η [i skuria Χalku] # πάτινα, η
[i patina] # (belegg, sot, også: hinne/belegg (på tunga)) γάνα, η [i ǅana]
irrasjonell adj. (ulogisk) άλογος [alǤǅǤs] # (fullstendig meningsløs, tåpelig) παράλογος
[paralǤǅǤs] # (affektert, unaturlig, bundet, sær,original) αϕύσικος [afisikǤs] /
irrasjonell frykt (παρ)άλογοι ϕόβοι, οι [i (par)alǤji fǤvi] : han var grepet av en
irrasjonell frykt ήταν αιχµάλωτος ενός παράλογου ϕόβου [itan εΧmalǤtǤs εnǤs
paralǤǅu fǤvu]
irre v. (eire, sote, bli belagt med irr, sot el. lign.) γανιάζω [ǅanjazǤ] / irret kobber
γανιασµένα χαλκώµατα [ǅaniazmεna ΧalkǤmata]
irregulær adj. (uregelmessig, ujevn) ακανόνιστος [akanǤnistǤs] # άτακτος [ataktǤs] #
άταχτος [ataΧtǤs] # µη οµαλός [mi ǤmalǤs] / (mil.) irregulære tropper
(hjemmevern, milits) άτακτα στρατεύµατα [atakta stratεvmata] # άτακτοι, οι [i
atakti] # άταχτοι, οι [i ataΧti]
irrelevant adj. (uvedkommende) άσχετος [asçεtǤs] / det er irrelevant for είναι
άσχετος µε [inε asçεtǤz mε] / irrelevante spørsmål/bemerkninger άσχετες
ερωτήσεις/παρατηρήσεις [asçεtεs εrǤtisis/paratirisis] / irrelevante bemerkninger
(usakligheter) άσχετα πράγµατα [asçεta praǅmata]
irreversibel adj. (ugjenkallelig, uomstøtelig) αµετάκλητος [amεtaklitǤs] # αµετάτρεπτος
[amεtatrεptǤs] # ανέκκλητος [anεklitǤs] / en irreversibel beslutning (en endelig
avgjørelse) αµετάτρεπτη απόϕαση [amεtatrεpti apǤfasi]
irrgang m. (labyrint) δαίδαλος, ο [Ǥ ðεðalǤs] / jussens/politikkens irrganger
οι δαίδαλοι του νόµου/της πολιτικής [i ðεðali tu nǤmu/tis pǤlitikis]
irritabel adj. (amper) ακράχολος [akraΧǤlǤs] # νευρικός [nεvrikǤs] # (tverr)
κακοδιάθετος [kakǤðiaϑεtǤs] # (gretten, humørsyk, sur) αράθυµος [araϑimǤs] #
αψίθυµος [apsiϑimǤs] # αψίχολος [apsiΧǤlǤs] # δύστροπος [ðistrǤpǤs] #
ζαβός [zavǤs] # (i helspenn, overnervøs, oppskjørtet) εκνευρισµένος [εknεvrizmεnǤs]
# ευερέθιστος [εvεrεϑistǤs] / han er litt irritabel i dag (han er ikke i hømør til å
prate i dag) δεν παίρνει/σηκώνει κουβέντα σήµερα [ðεn pεrni/sikǤni kuvεnda simεra]
/ hun har vært litt irritabel i det siste είναι λίγο νευρική τελευταία [inε liǅǤ nεvriki
tεlεftεa] / pasienten er blitt så irritabel at... ο άρρωστος έχει γίνει τόσο
δύστροπος που... [Ǥ arǤstǤs εçi jini tǤsǤ ðistrǤpǤs pu]
irritabilitet f.m. (evnen til å reagere på stimuli, eksitabilitet) ερεθιστικότητα, η [i
45
εrεϑistikǤtita] # (nervøsitet) άψα, η [i apsa]
# αψάδα, η [i apsaða] # (grettenhet,
trass, dårlig humør) δυστροπία, η [i ðistrǤpia]
irritament n. (irritasjonsmoment) ερέθισµα, το [tǤ εrεϑizma]
irritasjon m. (ubehag, plage) ενόχληση, η [i εnǤΧlisi] # όχληση, η [i ǤΧlisi] # ασθένεια,
η [i asϑεnia] # δυσαρέστηση, η [i ðisarεstisi] # (erting, plage) πειραγµα, το [tǤ
piraǅma] # (kløe) ερεθισµός, ο [Ǥ εrεϑizmǤs] # (misnøye, ergrelse) δυσαρέσκεια, η
[i ðisarεskia] # νεύριασµα, το [tǤ nεvriazma] # (ergrelse, forbitrelse, opprørthet)
εκνευρισµός, ο [Ǥ εknεvrizmǤs] # (amperhet) ακραχολία, η [i akraΧǤlia] #
(opphisselse, iver, glød, sinnsbevegelse) έξαψη, η [i εksapsi] # (sutring, surmuling,
furting, dårlig humør) κάκιωµα, το [tǤ kakiǤma]
irritasjonsmoment n. ερέθισµα, το [tǤ εrεϑizma] # (liten ergrelse, lite problem)
µικροενόχληση, η [i mikrǤεnǤΧlisi] # (pl.) µικροαναποδιές [mikrǤanapǤðjεs]
irritere v. (ergre) εξοργίζω [εksǤrjizǤ] # εξαγριώνω [εksaǅriǤnǤ] # εκνευρίζω
[εknεvrizǤ] # ερεθίζω [εrεϑizǤ] # κεντρίζω [kεndrizǤ] # πειράζω [pirazǤ] #
συγχίζω [siŋçizǤ] # σκάω [skaǤ] # (erte, plage, tirre) βασανίζω [vasanizǤ] #
(tirre, opprøre, provosere) ερεθίζω [εrεϑisǤ] # εξερεθίζω [εksεrεϑisǤ] # (gjøre en
mektig irritert, gjøre en rasende) δαιµονίζω [ðεmǤnizǤ] # ζαχαδιάζω [zaΧaðjazǤ] #
(fornærme) δυσαρεστώ [ðisarεstǤ] / den ustanselige plystringa hans irriterer meg
το ασταµάτητο σϕύριγµά του µε εκνευρίζει [tǤ astamatitǤ sfiriǅma tu mε εknεvrizi] /
frekkheten hennes irriterte meg µ' εξερέθισε η αναίδειά της [mεksεrεtisε i anεðja tis]
/ han irriterte (grenseløst) meg med ertingen sin µε ζοχάδιασε πραγµατικά µε τα
πειράγµατά του [mε zǤΧaðjasε praǅmatika mε ta piraǅmata tu] / han irriterte meg så
det ikke var til å holde ut (til bristepunktet) µε εξόργισε σε σηµείο ανυπόϕορο [mε
εksǤrjisε sε simiǤ anipǤfǤrǤ] / holdningen hans irriterer meg/går meg på nervene
µε πειράζει η στάση του [mε pirazi i stasi tu] / idioter irriterer meg (idioter gir meg
fnatt) οι βλάκες µου τη δίνουν [i vlakεz mu ti ðinun] / irritere noen (stryke noen mot
hårene) εξερεθίζω κάποιον αντί να τον κατευνάσω [εksεrεϑizǤ kapiǤn andi na tǤŋ
gatεvnasǤ] # µπαίνω/χώνοµαι στη µύτη κάποιου [bεnǤ/ΧǤnǤmε sti miti kapiu] /
fekkheten hennes irriterte meg µε πείραξε η αναίδειά της [mε piraksε i anεðja tis] /
irritere noen veldig/grenseløst (gjøre noen rasende) εξαγριώνω κάποιον [εksaǅriǤnǤ
kapiǤn] : svaret mitt irriterte han grenseløst η απάντησή µου τον εξαγρίωσε [i
apandasi mu tǤn εksaǅriǤsε] / irritere seg (ergre seg) δυσανασχετώ [ðisanasçεtǤ] #
κνευρίζοµαι [εknεvrizǤmε] # (surmule, furte, ergre seg) κακιώνω [kakiǤnǤ] # (ikke
tåle, ikke tolerere, ikke utstå) δεν ανέχοµαι [ðεn anεΧǤmε] # (bruse opp, hisse seg opp.
la seg irritere) κουρδίζοµαι [kurðizǤmε] # κουρντίζοµαι [kurdizǤmε] / irritere seg
over noen/noe τα βάζω µε κάποιον/κάτι [ta vazǤ mε kapiǤn/kati] : han irriterer seg
over restriksjoner δεν ανέχεται περιορισµούς [ðεn anεçεtε pεriǤrizmus] : hold opp
å irritere deg over verktøyet ditt πάψε να τα βάζεις µε τα εργαλεία σου [papsε na ta
vaziz mε ta εrǅalia su] / hva er det du irriterer deg over nå igjen? γιατί είσαι πάλι
κακιωµένος; [jati isε pali kakiǤmεnǤs] / irritere seg over noens dumhet/stupiditet
εκνευρίζοµαι µε την ανοησία κάποιου [εknεvrizǤmε mε tin anǤisia kapiu] : jeg ble
irritert over det han sa δυσαρεστήθηκα µε ότι είπε [ðisarεstiϑika mε Ǥti ipε] / røyk
46
irriterer øynene ο καπνός ερεθίζει τα µάτια [Ǥ kapnǤs εrεϑizi ta matia] / sigaretter
som irriterer halsen τσιγάρα που ερεθίζουν το λαιµό [tsiǅara pu εrεϑizun tǤ lεmǤ]
irriterende adj. (ergerlig, brysom) ενοχλητικός [εnǤΧlitikǤs] # προκλητικός [prǤklitikǤs]
# οχληρός [ǤΧlirǤs] # βαρετός [varεǤs] # εκνευριστικός [εknεvristikǤs] #
(provoserende, opprørende) εξερεθιστικός [εksεrεϑistikǤs] # (motbydelig, ubehagelig)
δυσάρεστος [ðisarεstǤs] # (tung, tyngende, plagsom) επαχθής [εpaΧϑis] / det er
irriterende å miste bussen med et halvt minutt είναι εκνευριστικό να χάνει το
λεωϕρείο για µισό λεπτό [inε εknεvristikǤ na Χani tǤ lεǤfǤriǤ jia misǤ lεptǤ] / det
var veldig/i høyeste grad irriterende ήταν στο έπακρο ενοχλητικό [itan stǤ εpakrǤ
εnǤΧlitikǤ] / en irriterende tanke ενοχλητική σκέψη [εnǤΧlitiki skεpsi] / et
irriterende/motbydelig menneske δυσάρεστος άνθρωπος [ðisarεstǤs anϑrǤpǤs] /
fryktelig irriterende (til å bli gal av) εξοργιστικός [εksǤrjistikǤs] / irriterende
avbrytelser ενοχλητικές /εκνευριστικές διακοπές! [εnǤΧlitikεz /εknεvristikεz
ðiakǤpεs] / irriterende ertelyst (µε) προκλητική τσαχπινιά [(mε) prǤklitiki
tsaΧpinja] / (noe) så irriterende! τι µπελάς! [ti bεlas] / stille irriterende eller
taktløse spørsmål υποβάλλω/κάνω ενοχλητικές ή αδιάκριτες ερωτήσεις [kanǤ/
ipǤvalǤ εnǤΧlitikεs i aðjakritεs εrǤtisis] / veldig irriterende (fortvilet, til å bli gal av)
ερεθιστικός [εrεϑistikǤs]
irriterende adv. ενοχλητικά [εnǤΧlitika] / irriterende
oppriktig ενοχλητικά ειλικρινής [εnǤΧlitika ilikrinis]
irritert adj. (forarget) ενοχληµένος [εnǤΧlimεnǤs] # (fornærmet, harm, sint) πειραγµένος
[piraǅmεnǤs] / bli irritert νευριάζω [nεvriazǤ] : jeg ble irritert da jeg hørte han
si at… νεύριασα όταν τον άκουσα να λέει ότι [nεvriasa Ǥtan dǤn akusa na lεi Ǥti] /
bli irritert over/for... ενοχλούµαι για/µε... [εnǤΧlumε ja/mε] # εκνευρίζοµαι µε/για
[εknεvrizǤmε mε/ja] : jeg ble kraftig irritert/forbannet over hans toskete oppførsel/
dumhet/tåpelighet εξαγριώθηκα µε τη βλακεία του [εksaǅriǤϑika mε ti vlakia tu] /
gjøre en mektig irritert (irritere, gjøre en rasende) δαιµονίζω [ðεmǤnizǤ] : det gjør
meg mektig irritert å se at han driver omkring/bare går og later seg µε δαιµονίζει
να τον βλέπω να τεµπελιάζει [mε ðεmǤnizi na tǤn vlεpǤ na tεmbεljazi] / han forlot
stedet meget irritert έϕυγε κακιωµένος [εfijε kakiǤmεnǤs] / måten han behandler
meg på, irriterer meg µε νευριάζει ο τρόπος που µου ϕέρνεται [mε nεvriazi Ǥ trǤpǤs
pu mu fεrnεtε]
være irritert på noen (la noen få unngjelde, klandre noen, kritisere
noen, finne feil ved noen) τα βάζω µε κάποιον [ta vazǤ mε kapiǤn]
irsk adj. ιρλανδικός [irlanðikǤs] # ιρλανδέζικος [irlanðεzikǤs]
is m. πάγος, ο [Ǥ paǅǤs] # (iskrem, ispinne) παγοτό, το [tǤ paǅǤtǤ] # (om plan, prosjekt
etc.) bli lagt på is (bli lagt til side foreløpig) µπαίνω στην κατάψυξη [bεnǤ stiŋ
katapsiksi] : planen ble lagt på is το σχέδιο µπήκε στην κατάψυξη [tǤ sçεðiǤ bikε
stiŋ katapsiksi] / bryte isen (løse opp stemningen) σπάζω τον πάγο [spazǤ tǤm baǅǤ]
: hun sa noe om været får å bryte isen είπε κάτι για τον καιρό για να σπάσει
τον πάγο [ipε kati ja tǤŋ gεrǤ ja na spasǤ tǤm baǅǤ] / det var/lå is på innsjøen η
47
λίµνη είχε πάγο [i limni içε paǅǤ] / en is, takk ένα παγωτό, παρακαλώ [εna paǅǤtǤ
parakalǤ] / legge is /ispose på βάζω πάγο στο [vazǤ paǅǤ stǤ] / legge noe på is
(utsette noe) βάζω/ϕυλάω κάτι στον πάγο [vazǤ/filaǤ kati stǤm baǅǤ] / (om drinker:)
med knust is µε τριµµένο πάγο [mε trimεnǤ paǅǤ] / speilblank is (holke) στιλπνή
επιϕάνεια πάγου, η [i stilpni εpifania paǅu] # πάγος σα γυαλί,ο [Ǥ paǅǤs sa jali] /
(overf.) være på tynn is (være på gyngende grunn) έχω να κάµω µε λεπτό θέµα [εΧǤ na
kamǤ mε lεptǤ ϑεma]
Isak bib. Ισαάκ, ο [Ǥ isaak]
isbeger n. (skål til å ha isbiter i, isbøtte til champagne) παγωνιέρα, η [i paǅǤnjεra]
isbit m. (isterning) παγάκι, το [tǤ paǅaki] / isbiter κύβοι παγού, οι [i kivi paǅu] #
παγάκια, τα [ta paǅakia] : ha noen isbiter i ouzoen min βάλε λίγο πάγο στο
ούζο µου [valε liǅǤ paǅǤ stǤ uzǤ mu] / med isbiter µε παγάκια [mε paǅakia]
isbjørn m. (”polarbjørn”) πολική αρκούδα/άρκτος, η [i pǤliki arkuða/arktǤs] #
(”kvitbjørn”) λευκή αρκούδα, η [i lεfki arkuða]
isblokk m. κοµµάτι πάγος, το [tǤ kǤmati paǅǤs]
isbre m. παγετώενας, ο [Ǥ pajεtǤnas]
isbrett n. (brett med isterninger) ϕόρµα για παγάκια [fǤrma ja paǅakia]
isbryter m. παγοθραυστικό, το [tǤ paǅǤϑrafstikǤ]
isbryter- παγοθραυστικός [paǅǤϑrafstikǤs]
isbøtte n. (isbøtte til champagne, skål til å ha isbiter i) παγωνιέρα, η [i paǅǤnjεra]
iscenesette v. (sette opp) διδάσκω [ðiðaskǤ]
iscenesetter m. (gegissør) σκηνοθέτης, ο [Ǥ skinǤϑεtis] / hvem er iscenesetter? ποιός
είναι ο σκηνοθέτης; [pjǤs inε Ǥ skinǤϑεtis]
iscenesetting f.m. σκηνοθεσία, η [i skinǤϑεsia] # (oppførelse, oppsetting) διδασκαλία, η [i
ðiðaskalia] / iscenesetting av et teaterstykke η διδασκαλία ενός εργού [i ðiðaskalia
εnǤs εrǅu]
isdekke n. (islag) στρώµα πάγου, το [tǤ strǤma paǅu]
isdisk m. (frysedisk/-boks for iskrem) παγωτιέρα, η [i paǅǤtjεra]
isenkram n. (jernvarer) είδη κιγκαλερίας, τα [ta iði kiŋgalεrias]
isenkramforretning m. (jernvarehandel) κιγκαλερία, η [i kiŋgalεria]
isete adj. (frossen, om drikkevarer: kald, iskald) παγωµένος [paǅǤmεnǤs] / isete veier
παγωµένοι δρόµοι [paǅǤmεni ðrǤmi]
isfall n. (geol.)(brefall) γκρεµός σε παγετώνα [grεmǤs sε pajεtǤna]
isfjell n. (om følelsesløs person: istapp) παγόβουνο, το [tǤ paǅǤvunǤ] / det støtte mot et
isfjell og sank χτύπησε σ' ένα παγόβουνο και βυθίστηκε [Χtipisε sεna paǅǤvuna kε
viϑistikε]
isflak n. (pakkis) ογκόπαγος, ο [Ǥ ǤŋgǤpaǅǤs] # παγόνησος, η [i paǅǤnisǤs] # (drivis)
επιπλέοντες πάγοι, οι [i εpiplεǤndεs paji]
isfugl m. (Alcedo atthis) αλκυόνα, η [i alkiǤna]
ishakke f.n. (for fjellklarere) αξίνα πάγου (ορειβατών), η [i aksina paǅu (ǤrivatǤn)]
ishus n. (hus til å oppbevare is i) αποθήκη πάγου, η [i apǤϑiki paǅu]
isjias m. ισχιαλγία, η [i isçialjia]
48
iskaffe m. παγωµένο καϕέ, ο [Ǥ paǅǤmεnǤ kafε]
iskald adj. (isnende, kjølig) παγερός [pajεrǤs] # παγωµένος [paǅǤmεnǤs] # µπούζι
[buzi] # (steindaud, fullstendig død) κοκαλωµένος [kǤkalǤmεnǤs] # ‫״‬ξερός‫״‬
[ksεrǤs] # (død på flekken) ταζαρισµένος [tεzarizmεnǤs] / et iskaldt smil παγερό
χαµόγελο [pajεrǤ ΧamǤjεlǤ] / iskald tvers igjennom (stivfrossen, gjennomfrossen)
παγωµένος ώς το κόκαλο [paǅǤmεnǤs Ǥs tǤ kǤkalǤ] / iskald vind παγωµένος/
παγερός άνεµος [Ǥ paǅǤmεnǤs/pajεrǤs anεmǤs] : iskalde vinder παγωµένοι άνεµοι
[paǅǤmεni anεmi] / iskalde drinker/hender ποτά/χέρια µπούζι [pǤta/çεria buzi] /
jeg er iskald på hendene/føttene τα χέρια/πόδια µου είναι κρούσταλλο/µάρµαρο, το
[ta çεrja/pǤðja mu inε krustalǤ/marmarǤ] / iskaldt vann/øl παγωµένο νερό/µπύρα
[paǅǤmεnǤ nεrǤ/bira] / teen er iskald το τσάι είναι µπούζι [tǤ tsai inε buzi] / være
iskald (være (som) en isklump/et isfjell, være uberørt) είµαι πάγος [imε paǅǤs] : dette
rommet er iskaldt αυτό το δωµάτιο είναι πάγος [aftǤ tǤ ðǤmatiǤ inε paǅǤs] : jeg er
iskald på hendene/føttene τα χέρια µου/τα πόδια µου είναι πάγος [ta çεria mu/ta
pǤðja mu inε paǅǤs]
isklype f.m. λαβίδα (για παγάκια), η [i laviða (ja paǅakia)]
iskrem m. παγωτό, το [tǤ paǅǤtǤ] # bananis παγωτό µπανάνα, το [tǤ paǅǤtǤ banana] #
cassatais παγωτό κασσάτα, το [tǤ paǅǤtǤ kasata] # jordbæris παγωτό ϕράουλα,
το [tǤ paǅǤtǤ fraula] # kroneis (vaniljeis i krumkake/vaffelkjeks) παγωτό χωνάκι, το [tǤ
paǅǤtǤ ΧǤnaki] # pistasjis παγωτό ϕυστίκι, το [tǤ paǅǤtǤ fistiki] # saftis (fruktis,
sorbet) γρανίτα, η [i ǅranita] # sjokoladeis παγωτό σοκολάτα, το [tǤ paǅǤtǤ
sǤkǤlata] # trippelis (is med f. eks. jordbær-, vanilje-, og sjokoladesmak) παγωτό
κασάτο, το [tǤ paǅǤtǤ kasatǤ] # vaniljeis παγωτό βανίλλια, το [tǤ paǅǤtǤ vanilia]
iskremskje f.m. (porsjonsskje) κουτάλα του παγωτού, η [i kuðala tu paǅǤtu]
iskrystall m. (isnål, istapp) παγοκρύσταλλο, ο [Ǥ paǅǤkristalǤ]
islag n. (i veving: veft) κρόκη, η [i krǤki] # µίτος, ο [Ǥ mitǤs] # (rim, ishinne, membran,
tynn hinne/skorpe) επίπαγος, ο [Ǥ εpipaǅǤs] # (isdekke) στρώµα πάγου, το [tǤ strǤma
paǅu]
islam m. Ισλάµ, το [tǤ izlam] # µουσουλµανισµός, ο [Ǥ musulmanizmǤs]
islamisere v. εξισλαµίζω [εksizlamizǤ]
islamisering f.m. εξισλαµισµός, ο [Ǥ εksizlamizmǤs]
islamisme m. (islam) ισλαµισµός, ο [Ǥ izlamizmǤs] # (fundamentalisme)
ϕονταµενταλισµός, ο [Ǥ fǤndamεntalizmǤs]
islamist m. (muslim, også muslimsk fundamentalist) Ισλαµιστής, ο [Ǥ izlamistis]
islamsk adj. (muslimsk) ισλαµικός [izlamikǤs]
Island geo. Ισλανδία, η [i izlanðia]
islandsk m. (språket) ισλανδικά, τα [ta izlanðika] # ισλανδέζικα, τα [ta izlanðεzika]
islandsk adj. ισλανδικός [izlanðikǤs] # ισλανδέζικος [izlanðεzikǤs]
islending m. Ισλανδός, ο [Ǥ izlanðǤs] # f. Ισλανδή, η [i izlanði]
isolasjon m. (ensomhet, innelukking, på strømledninger, varmeelementer) αποµόνωση, η [i
apǤmǤnǤsi] # µόνωση, η [i mǤnǤsi] # (ensomhet, tilbaketrukkethet) ερηµιά, η [i
εrimja] / huset har dårlig isolasjon (huset er ikke skikkelig isolert) το σπίτι δεν έχει
49
καλή αποµόνωση [tǤ spiti ðεn εçi kali apǤmǤnǤsi]
isolasjonisme m. αποµονωτισµός, ο [Ǥ apǤmǤnǤtizmǤs]
isolasjonist m. αποµονωτικός, ο [Ǥ apǤmǤnǤtikǤs]
isolasjonistisk adj. αποµονωτικός [apǤmǤnǤtikǤs] / en isolasjonistisk politikk
αποµονωτική πολιτική [apǤmǤnǤtiki pǤlitiki]
isolasjonsbånd n. (tjærebånd) (απο)µονωτική ταινία, η [i (apǤ)mǤnitiki tεnia]
isolasjonsmateriale n. (isolator, ikke-leder) αποµονωτικό υλικό, το [tǤ apǤmǤnǤtikǤ ilikǤ]
isolator m. (ikke-leder) µονωτήρας, ο [Ǥ mǤnǤtiras]
isolere v. (sosialt, mot varme, lyd, elektr.) αποµονώνω [(apǤ)mǤnǤnǤ] # µονώνω
[mǤnǤnǤ] # (blokkere, avsondre, sperre inne) αποκλείω [apǤkliǤ] / du kan ikke
isolere barna (dine) fra det som foregår rundt dem δεν µπορείς ν' αποµονώσεις τα
παιδιά σου από το περιβάλλον [ðεn bǤriz napǤmǤnǤsis ta pεðja su apǤ tǤ pεrivalǤn] /
isolere elektriske metalltråder αποµονώνω ηλεκτρικά σύρµατα [apǤmǤnǤnǤ ilεktrika
sirmata] / isolere et rom (mot lyd, dvs. lydisolere) αποµονώνω ένα δωµάτιο (κατά
του ήχου) [apǤmǤnǤnǤ εna ðǤmatiǤ (kata tǤ iΧu)] / isolere noen med en smittsom
sykdom αποµονώνω κάποιον που έχει µολυσµατική νόσο [apǤmǤnǤnǤ kapiǤn pu εçi
mǤlizmatiki nǤsǤ] / isolere seg (trekke seg inn i seg selv, bli innadvendt)
αναδιπλώνοµαι [anaðiplǤnǤmε] # αποµονώνοµαι [apǤmǤnǤnǤmε] # (isolere seg fra
omverdenen) αποτραβιέµαι από τον κόσµο [apǤtravjεmε apǤ tǤŋ gǤzmǤ] / store
snøfall isolerte flere titalls landsbyer οι χιονοπτώσεις απόκλεισαν δεκάδες χωριά [i
çiǤnǤptǤsis apǤklisan ðεkaðεs ΧǤria]
isolerende adj. αποµονωτικός [apǤmǤnǤtikǤs]
isolert adj. (ensom, tilbaktrukket, avskåret) αποµονωµένος [apǤmεnǤmεnǤs] #
(avsidesliggende) ερηµικός [εrimikǤs] # µοναχικός [mǤnaçikǤs] # ξεκοµµένος
[ksεkǤmεnǤs] # παράµερος [paramεrǤs] # (utskilt, atskilt, frittstående, frittliggende,
enkelt-, umake) µεµονωµένος [mεmεnεmεnεs] / isolerte/avsideliggende landsbyer
ξεκοµµένα χωριά [ksεkǤmεna ΧǤria] / en isolert fjellandsby ένα ερηµικό ορεινό
χωριό [εna εrimikǤ ǤrinǤ ΧǤriǤ] # (om person: tilbaktrukket, isolert) κατάκλειστος
[kataklistǤs] / en isolert/avsidesliggende landsby ένα αποµονωµένο/µοναχικό
χωριό [εna apǤmεnǤmεnǤ/mǤnaçikǤ ΧǤriǤ] / landbyer isolert av oversvømmelsene
χωριά αποµονωµένα από τις πληµµύρες [ΧǤria apǤmǤnǤmεna apǤ tis plimirεs]
isolert adv. (i ensomhet, avsondret, tilbaketrukket) σε ερηµιά [sε εrimja] # (individuelt)
µεµονωµένα [mεmεnεmεna] / bo/leve helt isolert fra verden (bo/leve i fullstendig
ensomhet) ζω σε τέλεια ερηµιά [zǤ sε tεlia εrimja] / isolerte metalltråder/ledninger
µονωµένα σύρµατα [mǤnǤmεna sirmata]
isotermisk adj. (likevarme-) ισόθερµος [isǤϑεrmǤs]
isotop m. (kjem.) ισότοπο, το [tǤ isǤtǤpǤ]
isotopisk adj. (kjem.) ισότοπος [isǤtǤpǤs]
isotropi m. (fys.) ισοτροπία, η [i isǤtrǤpia]
isotropisk adj. (fys.) ισότροπος [isǤtrǤpǤs]
ispakning m. (iskompress) κοµπρέσα πάγου, η [i kǤmbrεsa paǅu] / ispakning på panna
κοµπρέσα πάγου στο µέτωπο, η [i kǤmbrεsa paǅu stǤ mεtǤpǤ]
50
ispinne m. παγωτό ξυλάκι, το [tǤ paǅǤtǤ ksilaki]
ispose m. παγοκύστη, η [i paǅǤkisti] # σακούλα για πάγο, η [i sakula ja paǅǤ] #
(ispakning/-kompress) κοµπρέσα πάγου, η [i kǤmbrεsa paǅu]
Israel geo. Ισραήλ, το [tǤ izrail]
israeler m. Ισραηλινός, ο [Ǥ izrailinǤs] # f. Ισραηλινή, η [i izrailini]
israelitt m. (jøde) Ισραηλίτης, ο [Ǥ izrailitis]
israelittisk adj. ισραηλιτικός [izrailitikǤs]
israelsk adj. ισραηλινός [izrailinǤs]
isse f.m. κορυϕή (κεϕαλιού), η [i kǤrifi (kεfalju)] / fra isse til fotsåle (fra topp til tå, fra
øverst til nederst) από την κορυϕή ώς τα νύχια [apǤ tiŋ kǤrifi Ǥs ta niça]
Istanbul geo. (Konstantinopel) Κωνσταντινούπολη, η [i kǤnstandinupǤli]
istandsetting m. (reparasjon) επιδιόρθωµα, το [tǤ εpiðiǤrϑǤma]
istapp m. (krystall) κρούσταλλο, το [tǤ krustalǤ] # (iskrystall, isnål, istapp)
παγοκρύσταλλο, ο [Ǥ paǅǤkristalǤ] # (isfjell, om følelsesløs person: istapp)
παγόβουνο, το [tǤ paǅǤvunǤ] # πάγος, ο [Ǥ paǅǤs]
isteden adv. (i stedet, enn, men) παρά [para]
istedenfor prep. (i stedet for) αντί (για) [andi (ja)] # αντίς [andis] / han sov
istedenfor å arbeide κοιµήθηκε αντί να δουλέψει [kimiϑikε andi na ðulεpsi] /
istedenfor meg/deg, osv. (i mitt/ditt osv. sted/isteden) στη θέση µου/σου, κλπ. [sti ϑεsi
mu/su (kε lipa)] : hvis han/hun ikke kan bli med deg, ta med meg isteden αν δεν
µπορεί να 'ρθει µαζί σου, πάρε εµένα στη θέση του/της [an ðεn bǤri narϑi mazi su parε
εmεna sti ϑεsi tu/tis] / hvis ikke han blir med, tar jeg med deg isteden αν δεν
έρθει µαζί µου, θα πάρω εσένα αντί γι' αυτόν [an ðεn εrϑi mazi mu ϑa parǤ εsεna anti
jaftǤn] / istedenfor sin/hans/hennes bror αντί του αδελϕού του [andi tu aðεlfu tu]
/ isteden for å ringe, satte jeg meg ned og skrev til han δεν του τηλεϕώνησα παρά
κάθισα να του 'γραψα [ðεn du tilεfǤnisa para kaϑisa na tu grapsa] / jeg fikk straffen
istedenfor deg (jeg ble straffet istedenfor deg) τιµωρήθηκα για σένα [timǤriϑika jia
sεna] / jeg vil gi deg min istenfor den du mistet θα σου δώσω το δικό µου για
αυτό που έχασες [ϑa su ðǤsǤ tǤ ðikǤ mu ja aftǤ pu εΧasεs] / vi tar te i hagen
istedenfor inne i huset θα πάρουµε το τσάι στον κήπο αντί για µέσα στο σπίτι [ϑa
parumε tǤ tsai stǤŋ gipǤ andi ja mεsa stǤ spiti]
istid f.m. εποχή των παγετώνων, η [i εpǤçi tǤm bajεtǤnǤn]
istids- (glasial, bre-) παγετώδης [pajεtǤðis]
isøks f.m. (fjellklatrerutstyr: også hammerøks) ορειβατική σκαπάνη, η [i Ǥrivatiki skapani]
(ορειβατική) ραβδοσκαπάνη, η [i Ǥrivatiki ravðǤskapani] # (dagl.) πιολέ [piǤlε]
Italia geo. Ιταλία, η [i italia]
italiener m. 'Ιταλος, ο [Ǥ italǤs] # f. Ιταλίδα, η [i italiða]
italiensk m. (språket) ιταλικά, τα [ta italika] # ιταλική (γλώσσα), η [i italiki (ǅlǤsa)]
italiensk adj. ιταλικός [italikǤs]
Ithaka gr. øy Ιθάκη, η [i iϑaki]
ivareta v. (verne, sikre, beskytte) εξασϕαλίζω [εksasfalizǤ] / ivareta sine interesser
εξασϕαλίζω τα συµϕέροντά µου [εksasfalizǤ ta simfεrǤnda mu]
51
iver m. ζήλος, ο [Ǥ zilǤs] # ζέση, η [i zεsi] # (begeistring) θέρµη, η [i ϑεrmi] #
(utålmodighet) ανυποµονησία για [anipǤmǤnisia] # πρεµούρα, η [i prεmura] #
(flid, flittighet, arbeidssomhet) εργατικότητα, η [i εrǅatikǤtita] # (villighet,
tjenestevilje) προθυµία, η [i pruϑimia] # (entusiasme, lyst, humør) κέϕι, το [tǤ kεfi] #
(entusiasme, humør, glød) ορµή, η [i Ǥrmi] / han startet arbeidet med stor iver (han
gikk ivrig løs på arbeidet) άρχισε τη δουλειά µε θάρµη [arçisε ti ðulja mε ϑεrmi] :
han gikk løs på arbeidet med en slik iver at… άρχισε τη δουλειά µε τόσο κέϕι
που… [arçisε ti ðulja mε tǤsǤ kεfi pu] / iver etter (utålmodig lengsle etter)
ανυποµονησία/ορµή για [anipǤmǤnisia/Ǥrmi ja] : hans iver etter å lære η ορµή
του για µάθηση [i Ǥrmi tu ja maϑisi] / med fornyet iver/entusiasme µε ανανεωµένο
ζήλο [mε ananεǤmεnǤ zilǤ] / tankeløs iver άκριτος ζήλος [akritǤs zilǤs] / vise stor
iver etter/i noe δείχνω ζήλο για κάτι [ðiΧnǤ zilǤ ja kati] / vise umåtelig stor iver
(virke overivrig) δείχνω υπέρµετρο ζήλο [ðiΧnǤ ipεrmεtrǤ zilǤ] / være full av iver
etter/i noe είµαι γεµάτος ζήλο για κάτι [imε jεmatǤz zilǤ ja kati]
iverksette v. (foreta, utføre, gjennomføre) ενεργώ [εnεrǅǤ] # (starte med, begynne med,
initiere) αρχίζω [arçizǤ] # εξαπολύω [εksapǤliǤ] / politiet iverksatte sin største
menneskejakt noensinne η αστυνοµία εξαπέλυσε το µεγαλύτερο ανθρωποκυνηγητό της ιστορίας της [i astinǤmia εksapεlisε tǤ mεǅalitεrǤ anϑrǤpǤkinijitǤ tis
istǤrias tis]
iverksettende adj. (utøvende) νοµοτελεστικός [nǤmǤtεlεstikǤs]
iverksetter m. (administrator, utøver) εκτελεστής, ο [Ǥ εktεlεstis] # (f.) εκτελέστρια, η [i
εktεlεstria] / iverksetter av en plan εκτελεστής ενός σχεδίου [εktεlεstis εnǤs sçεðiu]
iverksetting m.f. (implementering, gjennomføring) εϕαρµογή, η [i εfarmǤji] # θέσπηση, η
[i ϑεspisi]
ivre v. ενθουσιάζω [εnϑusiazǤ] / ivre for noe (være full av entusiasme/i fyr og flamme
med tanke på noe) είµαι όλος ενθουσιασµό για κάτι [imε ǤlǤs εnϑusiazmǤ ja kati]
ivrig adj. (brennende, glødende, lidenskapelig) ένθερµος [εnϑεrmǤs] # θερµουργός
[ϑεrmurǅǤs] # (inspirert, entusiastisk, iherdig) ενθουσιώδης [εnϑusiǤðis] #
(initativrik pågående, energisk) δραστήριος [ðrastiriǤs] # (hengiven, pasjonert, ivrig
opptatt av) αϕοσιωµένος [afǤsiǤmεnǤs] # µανιώδης [manjǤðis] # (ivrig, heftig,
overilt, mindre veloverveid, forhastet) ανυπόµονος [anipǤmǤnǤs] # (spent) αγωνιώδης
[aǅǤnjǤðis] # (lengselsfull, lengtende, tørst, begjærlig) διψαµένος [ðipsamεnǤs] #
(ivrig/interessert) ορεξάτος [ǤrεksatǤs] / en ivrig tilhenger ενθουσιώδης /
ένθερµος οπαδός [εnϑusiǤðis/εnϑεrmǤs ǤpaðǤs] : en ivrig tilhenger av/talsmann for
avspenning δραστήριος υποστηριχτής /συνήγορος της ύϕεσης [ðrastiriǤs
ipǤstiriΧtis/siniǅǤrǤs tis ifεsis] : han er en ivrig tilhenger av hjemmelaget (stedets
fotballag, håndballag etc.) είναι ένας ένθερµος οπαδός της τοπικής οµάδας [inε εnas
εnϑεrmǤs ǤpaðǤs tis tǤpikis Ǥmaðas] / han er en ivrig fisker είναι µανιώδης ψαράς
[inε manjǤðis psaras] / ivrig i tjenesten (iherdig, utrettelig) άοκνος* [aǤknǤs] /
være ivrig etter (oppsatt på, utålmodig etter) αδηµοµώ [aðimǤnǤ] : hvorfor er du så
ivrig etter å komme deg bort/gå herfra? γιατί αδηµονείς τόσο να ϕύγεις [jati aðimǤnis
52
tǤsǤ na fijis] : jeg var ivrig etter å prøve αδηµονούσα να δοκιµάσω [aðimǤnusa na
ðǤkimasǤ] / svært ivrig πολύ ορεξάτος [pǤli ǤrεksatǤs]
ivrig adv. (med entusiasme) µε θέρµη [mε ϑεrmi]
iøynefallende adj. οϕθαλµοϕανής [ǤfϑalmǤfanis] # (åpenbar, synlig) εµϕανής [εmfanis]
# (glorete, prangende) ϕανταχτερός [fandaΧtεrǤs] # επιδεικτικός [εpiðiktikǤs] / i
en iøynefallende stilling/posisjon σε εµϕανή θέση [sε εmfani ϑεsi] / lite
iøynefallende (uanselig) χωρίς επίδειξη [ΧǤris εpiðiksi] # ήσυχος [isiΧǤs]