פון ארץ ישראל אוצר

‫פון ארץ ישראל אוצר‬
‫הרב‬
‫נ פ ת ל י האראוויץ‬
‫הועתק וחי»;מז לאינטרנט‬
‫‪www.het^e*voooks.orti‬‬
‫בהוצאת‬
‫בית מסחר ספרים ״פרדס״‬
‫י‪ 4 .‬ביכגמד‪ ,‬נשיא‬
‫ניו״ארק‪ .‬תשייט‬
‫‪ 28‬ר ח ו ב קאנאל‪ ,‬גיי־יירק‬
‫הרב נפתלי האראוויץ‬
‫מגזע הרב הגהו״ק ר׳ נפתלי מראפשיץ‬
‫חועתק וחומס לאעטתט‬
‫‪vmw.hebrewbook8.org‬‬
‫בלחיים ה ‪ -‬״ י ־ •‬
‫»וז אח ישראל אוצר‬
‫‪ 8‬זאמלונג פון‬
‫און געדאנקען‪,‬‬
‫מעשיות און‬
‫וועלכע איז‬
‫וועגען ארץ‬
‫מאמרי חדל און זוהר‪ ,‬תורה־טייטשען‬
‫חםידישע ווערטער און באמערקונגען‪,‬‬
‫לעגענדעם‪ ,‬ודצען און אנעקדאטען‪,‬‬
‫געשריבען און געזאגט געווארען‬
‫ישראל אין משך פון דורות ביז צו‬
‫דער נייעםטער צייט‬
‫פון‬
‫הרב‬
‫נ פ ת ל י האראוויץ‬
‫גיו־יארק‪,‬‬
‫תש״ט‬
‫חועתק וחומס לאינטרנט‬
‫‪www.hohrewbooks.org‬‬
‫בהוצאת‬
‫בית מסחר ספרים ״פרדס״‬
‫י‪ .‬ז‪ .‬בוכגינדר‪ ,‬נשיא‬
‫‪ 28‬רחוב קאנאל‪ -‬ניו־יורק‬
Copyngh.. 1949, by
PABDES PUBLISHING HOUSE, I«‫־‬
N
and
HOROWITZ
‫חועתק וחומס לאינטרנט‬
www.hebrewbooks.org
‫ע״יחייםתשס״ב‬
P
n
n
t
,i
D
C
« ft* ^ ‫ ^ ״‬J .
The Shoulson k‫׳‬ress>,
W
York
‫הקדמה‬
‫מ י ד לעבען אין א צייט פון חורבן און אויפבוי‪ ,‬א נ י י ט וואם‬
‫קאן באצייכענט ווערען אלס סוף פון א תקופה און אנהויב פ ו ן א נייער‬
‫עפאכע‪ .‬פאר אונזערע אויגען קומט פאר די שקיעה פון ג ל ו ת און די‬
‫זריחה פון גאולה‪ .‬מיר זענען געווען עדות און צוגעזעהן ווי דער‬
‫גדויסער‪ ,‬ברייט פארצווייגטער דעמב פון אייראפעאישען אידענטומ‬
‫וואט האט אזוי טיף געווארצעלט אויף אייראפא׳ס ערד‪ ,‬איז אזוי ברוטאל‬
‫אויטגערימען געווארען‪ .‬אויך האבען מיד דערלעבט די צייט מען‬
‫אין אונזער דור האט אויפגעשיינט דאס ליבט פון ציון‪ .‬ווען פון‬
‫דעם דורות־לאגגען מאיעסטעטישען חלום וואט דאס אידישע פאלק‬
‫האט געטרוימט אין דעד ענדלאזער נאכט פון דעד מ י ט וואלקען־‬
‫באדעקטער גלות־געשיכטע׳ א חלום וואם איז געווען דורבגעוועבט‬
‫מיט די פעדעם פון בענקשאפט אויף ״לשנה הבאה בירושלים׳‪ /-‬איו‬
‫א גס געווארען׳ אץ פון דעם נ ם — א ממשות׳דיגע‪ ,‬לעבעדיגע העלע‬
‫ווירקליכקייט‪— ...‬‬
‫קיינמאל ווי אין אונזער אומגליק־גליקלעך דור איו ניט אזוי‬
‫אמת׳דיג׳־בידליך פארווירקליבט געווארען די ווערטער פון זוהר‬
‫הקדוש ־ *ווי לדרא דא״ א ו ן » ז כ א ת דרא דא״‪.‬‬
‫ע ם א י ז ‪ ,‬ו ו י לדרא דא״‪ ,‬אך אין וויי צו אונז אז מ י ר דארפען‬
‫י ו ר ש י ם פון א ז א אידענטום וואס איז אזוי‬
‫עפ ויק ד י‬
‫בעסטיאליש־גרויזאם פארשניטן און פארטיליקט געווארען‪ .‬עס איז‬
‫אך און וויי צו אונז‪ ,‬אז מ י ר האבען געדארפט ל ע ב ע ן אין אזא‬
‫דור אין וועלכען גאנצע דריי דורות* טאטעס און זין‪ ,‬מאמעס א ץ‬
‫טעכטער‪ ,‬זיידעמ און אייניקלעך‪ ,‬זענען אוועק מיט׳ו דייו• און אוועק‬
‫זענען די טויזענדער םפרי־תורה‪ .‬ספרים׳ שולען צוזאמען מיט די‬
‫דאוונעדס‪...‬‬
‫געבליבען איז נאד דעד ״פיח כבשן האש״ וואס באפייכט אוגןערע‬
‫אויגען און וואט מאכט אונז וואלגערען אויף די געלעגערס איו קאנוואול־‬
‫סיווע יסורים‪ ,‬דורטוייקענדיג ד י קישענס מ י ט טרערען וואט וענען‬
‫גיט פיל גענוג אום אויסצוויינען שטיקער פ ץ אונזער גשמה אויף‬
‫דעמ וויסטען ח ו ר ב ן ‪. . .‬‬
‫‪a‬‬
‫‪4‬‬
‫ה ק ד מ ה‬
‫‪ ojr‬איז א מ ר גלייכצייטיג אויך ׳״זכאה ד ר א ד א ‪ /‬ווייל מ י ד חאבען‬
‫א באזונדערען זכות צו לעבען און אטעמען אין אזא תקופה ורעד‬
‫די מדינת־ישראל איז געבוירען געווארען‪ ,‬ווען דאס אלטע פאלק איז‬
‫ווידער יוגג געווארען‪ .‬איו א צייט ווען דער עכא פון ד ע ם ניגון‬
‫פון די בענקער נאך ציון וירושלים וואט איז פארשטומט געווארען אין‬
‫דעם הלל העולם אין די וויסטע פעלדער פון טרעבלינקע און אשווי־‬
‫ענצים‪ ,‬ווערט ווייטער אויסגעזונגען פון די בויער פון ציון‪.‬‬
‫קרוב צוויי טויזענד יאר‪ ,‬געטראגען פון א גליהענדען גייסט פון‬
‫התלהבות• האבען מ י ר מתפלל געווען׳ געבענקט און געהאפט‪ ,‬געלעכצט‬
‫און געשטרעבט‪ ,‬געארבייט און געליטען פאר דער דעדגרייכונג פון‬
‫דעם דאזיגען מאמענט‪ ,‬אויף דעם מאמענט ווען דאס פאלק אלם אזעלכעס‬
‫וועט צוריק פירען אין אייגענעם לאגד א זעלבסטשטענדיג‪ ,‬תורה׳דיג‬
‫לעבען‪ ,‬וואט איז אזוי שיין אויםגעדריקט אין די ווערטער ״דוד מלך‬
‫ישראל חי וקיים״׳ ווייל ד ו ד איז דער םימבאל פון דער שאפונג פון‬
‫א מלוכה און פון וועמען משיח‪ ,‬משיח בן דוד דארף אדויםקומען‪.‬‬
‫ק ר ו ב צוויי טויזענד יאר איו פון דעד צייט ווען דאס לאנד איז פאר־‬
‫ג ע ג א ג ג ע ן א י ן ג ל ו ת‬
‫ברענט געווארען און אידען זענען‬
‫אריץ און אט איז ליידער אויך דער גלות פארברענט געוואדען‪ ,‬אבער‬
‫אידיש פאלק ג י י ט צ ו ר י ק א י ן ל א נ ד א ד י י ן ‪.‬‬
‫אומעטום‪ .‬אויף׳ן גאנצען כדור הארץ׳ אין א ל ע ווינקלען פון‬
‫די ו ו י י ט ס ט ע דיטטאנצען וואו א א י ד האט זיר געפונען האט‬
‫זיין הארץ געצויגען צום נ א ע נ ט ע ן מודח‪ ,‬צו דעם לאנד אויף‬
‫וועלכען עס האבען געטדאטען אונזערע אבות‪ ,‬אונזערע חוזים און‬
‫נביאים‪ .‬אויף די ברעגען פון דעד ווייכמעל‪ ,‬אויף דער וואלגא׳ אויף‬
‫דעד טעמזא׳ אויף׳ן האדסאן און מיסיסיפי‪ .‬אין די דערשטיקטע קעלערען‬
‫פון ווארשאווער געטא‪ ,‬און די גאז־אויווענם און קרעמאטאריעם וואו‬
‫י מ ח שמו האט אומגעברענגט״א דריטעל פון אונזער פאלק‪ ,‬אונטעד‬
‫ד ע ם אייזען פון ד ע ם פארהאנג וואם פאדשטעלט דעם וועג צום‬
‫געבענקטען לאנד! זענען די בליקען פון אידען אייגגעגעםען צו די‬
‫בערג פון ציון וירושלים‪.‬‬
‫טיט נאגענדע בענקשאפט‪ ,‬מיט דבקות און התלהבות‪ ,‬מיט מסירת־‬
‫נמש׳דיגען אידיאליזם זענען דורות‪ ,‬דורי דורות‪ ,‬אונזערע זיידעס‬
‫און טאטעם געשטאנען אין די ווינקלען פון די בתי־מדרשימ און‬
‫שטיבלעך און השתפטת־הגפש׳דיג געשעפטשעט די תפילה צום‬
‫בורא עולם אז ע ם זאל שוין קומעז די שעה פון ״ותחזינה עינינו‬
‫בשובך ל צ י ו ך ‪ ,‬מ י ט הייליגען נשמה־ציטער האבען אונזערע באבעס‬
‫און מאמעס איידער זיי ד״אבען פארדעקט מ י ט די הענט זייערע פנימ׳ער‬
‫ה‬
‫ק ד מ ה‬
‫‪5‬‬
‫פאר ליבט־בענטשען‪ ,‬האבען זייערע תעבד פריער אוועקגעגעבען י י‬
‫לעצטע שוועד אנגעהארעוועטע גראשענס פאר די וואס זיצען אין‬
‫ציון און בויען ציון‪.‬‬
‫עם איז נישט אונזער אויפגאבע צו געבען א פולשטענדיגע‬
‫איבערזיכט וועגען דעד באוועגונג פון שיבת־ציון‪ ,‬אבער אדיינ־‬
‫נעמענדיג אין דעס ס פ ר ד י ווערטער און רעיונות טון אונזעדע גדולי‬
‫הרוח‪ ,‬ווילט ויד אנווייזען און קודצע שטריכן ווי ווייט ד י זענען‬
‫געווען די טרוימער און קעמפעד פון רעיון פון בניךהארץ‪ ,‬און אז‬
‫אויך צווישען זיי וענען געווען אידיאליסטישע טיפען פ ץ *מעפילים״‪,‬‬
‫וועלכע האבען מיט אזא עקשנות׳דיגען‪ ,‬הייליגען ענטוזיאזם און‬
‫מיטטישען גלויבען צוגעלייגט זייערע געבענטשטע הענד צו בנין פון‬
‫ישוב ארץ־ישראל‪ .‬עט איז גענוג צו דערמאנען ד י גייסטיגע דיזען פון‬
‫מיטעלאלטער‪ :‬רבי יהודה הלוי‪ ,‬אבן־עזרא‪ ,‬רמב״ם‪ ,‬די גדולי ישראל‬
‫פון ענגלאנד און פראנקרייך! רבי יהונתן הכהן פון לוניל‪ ,‬דבי שמשון‬
‫פון שאנץ און נאך בעלי תוספות‪ ,‬דער רמב׳ץ‪ ,‬רבי אשתרי בן משה‬
‫םרחי< פון פוילען און ליטע רבי יהודה החסיד פון שידלאווצע‪ .‬די‬
‫מקובלים רבי שלמה אלקבץ‪ ,‬ר ב י יוסף קארו‪ ,‬ר ב י משה אלשיך‪,‬‬
‫הקדוש רבי משה קארדאווירע‪ ,‬רבי יצחק לוריא‪) ,‬אד״י ז״ל( ר ב י‬
‫אליהו ווידאש‪ ,‬רבי ישעי׳ הורוויץ )של״ה הקדוש(‪ .‬דעד שעטעד און‬
‫גרינדער פון חסידות‪ ,‬בעש״ט זצ״ל‪ ,‬האט שטענדיג געשטרעבט צו‬
‫קומען קיין ארץ־ישראל נאר איז צוליב פארשידענע סיבות געשטערט‬
‫געווארען‪ .‬באוואוסט מיט דיער גרויםע ליבשאפט צום הייליגען לאנד‬
‫זענען די גדולי החסידות! רבי גרשון קיטיווער‪ ,‬רבי גחמן האדא־‬
‫דענקער‪ ,‬רבי מענדעלע פרעמישלאנער‪ ,‬רבי מענדעלע וויטעבםקער‪,‬‬
‫רבי אברהם קאליסקער‪ ,‬דבי נחמן ברעסלאווער‪ ,‬ר ב י שמשון שעפי־‬
‫טיווקער‪ ,‬דבי אברהם אווריטשער‪ .‬עם איז אויך באוואוסט די גרויסע‬
‫התעוררות פאר ארץ־ישראל אין דער מתנגדישער וועלט וואם איז‬
‫געקומען צום אויסדרוק דורך איינעם פון די גדולי ו ת ל מ י ד י ם פון‬
‫ווילנעד גאון זצ״ל‪ ,‬דבי ישראל פון שקלאוו‪ .‬און אין לעצטען דור —‬
‫מיץ גרויסער זיידע‪ ,‬דעד גאון און צדיק דער בארגיווער רב‪ ,‬רבי‬
‫אברהם שמחה׳לע האראוויץ זצ״ל וועלכער האט פארלאזט שטאט און‬
‫פאמיליע א ץ אוועק קיץ ארץ ישראל און וואס האט בשעתו אדוים־‬
‫גערופען א געוואלדיגען רושם אין דעד חסידישעד וועלט‪.‬‬
‫אין דער זאמלוגג פון אויטדערוועהלטע מאמרים און רעיונות‪,‬‬
‫וועלען די לייענער דערהערען דעם ב ת ־ ק ו ל פון דעם טיפען געםיל‬
‫פאר׳ן היימלאנד וואם עם האט געקלאפט אין די הערצער פ ץ אונזעדע‬
‫לערער און וועג־ודמער‪.‬‬
‫‪6‬‬
‫ה‬
‫‪p‬‬
‫ד פ ה‬
‫עם איז צו האפען אז די דאזיגע ואמלונג וועט ממלא זיין ‪8‬‬
‫חסרון וואס עם שפירם יעדעד וואס איגםערעסירט זיך מיטין ארץ־‬
‫ישראלידיגען פראבלעם‪ .‬בעזונדערס היינם ווען ישראל שםיים אין‬
‫צעגמער פון אידישער און אלגעמייגער אויפמערקזאמקייט‪ ,‬וועם‬
‫דאס ס פ ד דינען א ל ס שפיגעל אין וועלכען עס שפיגעלמ זיך א פ‬
‫אויף א קורצען קאנדענסירםען אופן אסך פראבלעמאטישע ערשיי־‬
‫גונגען און שמדעמונגען וואס די צייט האם ארויסגעברענגט אין שייכות‬
‫מימ׳ן ארץ־ישראל ענין‪.‬‬
‫דעד געקליבענער מאטעריאל איז ניט נוטה צו קיץ אידיאלאגישע‬
‫אדער פארמאיישע מיינונגס־פארשידענהייםען‪ ,‬פון די באוועגונגען‬
‫וואם ארבייטען ל ט ו ב ת ארץ־ישדאל‪ .‬איך האב זיך באמיט ווי וויימ‬
‫מעגליך צ ו זיין אביעקםיוו צום אויסוואל און מהאי טעמא זיך אויך‬
‫אנגעשםרענגם גובר צו זיין דעם שרייבערישען יצר־הרע נ י ש מ‬
‫פ א ד ל י ם ע ד א ר י ש ע ן מים פארשידענע באמבאסםישע‬
‫צו‬
‫אויסדרוק־פארמען און וועדטער־אקראבאסטיק‪ .‬די מיינונגען און גע־‬
‫דאנקען‪ ,‬וועלכע זענען ארויסגעזאגט מיט אזויפיל דירענדע פשטות‬
‫און הארציקיים‪ ,‬און איבערזעצמ כמעם אויף דעם זעלבען אופן ווי‬
‫עס איז געשדיבען און געזאגם געווארען פון די שעפער און דענקער‬
‫זיי זאלען נ י ם דאדפען זיץ קיץ ״אנוסים על פי הדיבור״‪ ...‬איך פרע־‬
‫טענדיד אויך נישט צוגעבען א פולשטענדיגע זאמלונג פון אלע‬
‫גייסםיגע שאפונגען און אלע נצחיות׳דיגע ווערםען פון דעם רייכען‬
‫ארץ ישראל אוצר דאס איז נאד א טיפה מן הים‪ .‬אויב השי״ת וועם מיד‬
‫געבען כוחות‪ ,‬וועל איך עס םאן אין ד י וויימערדיגע זאמלונגען‪ .‬דאך‬
‫זענען דא פאראן ד י מערהיימ געדאנקען און מיינונגען וואס ווארפען‬
‫א ליכט אויף די סאמע לעצטע ארץ־ ישראל ערשיינונגען און רואם‬
‫רידען אן דעם קאמפלעקס פון פדאגען וואס ד י אנטשייאונג פון מדינת‬
‫ישראל האם מיט זיך געבראכם‪.‬‬
‫אויב דעד אדער יענער לעזער וועם דא געפינעז אזעלכע ציםאםען‬
‫וואס זענען נישט לוימ זיץ געשמאק אדער אנשויאונג‪ ,‬דארף ער‬
‫נעמען אין באםראכמ אז מען קען נישמ באפרידיגען א ל ע מ ע ן‬
‫און קיץ שלמות אין ספרים איז ניט פאראן‪ .‬וועגען דעם האם שוין‬
‫לאנג איינער פון ד י קדמונים געזאגט* ״אי אפשר ל ס פ ר שלא יהי׳‬
‫בו ד ב ר במל ואי אפשר ל ס פ ר שלא ימצא ב ו דבר הגון‪ .‬אשדי ל מ ח ב ר‬
‫שימצא בספרו ד ב ר בטל ואוי לו למחבר שיש ב ס פ ר ו ד ב ר ה ג ו ן ״ ‪. . .‬‬
‫האלטענדיג זיך פון תמיד ביי דער מידה פון צמצום‪ ,‬ה א ב איך‬
‫נישט אדייגגענומען אין דעם ס פ ר קיץ ל א ע ע ‪ ,‬אדיכות׳דיגע מאמרים‬
‫און אויםטייטשונגען‪ ,‬נאד געגעבען קורצע באלויכטומען א ת מייגונגען‪,‬‬
‫‪7‬‬
‫זז ק ד מ ה‬
‫ש‪0‬דיכעז און םענטענצען‪ ,‬געדאנקען און געפיהלען פון אונזערע גדילי‬
‫הדוח‪ ,‬וועלכע אנטהאלטען אפטמאל אין זיך א גאנצע וועלט־אנשויאוגג‬
‫און וועגען וועמעגס טעמאטען מען קען גאנצע‪ ,‬ביכער אנשרייבען‪...‬‬
‫קורצקייט פארלאנגט קאנצענטרידונג און פאדטיפונג‪ .‬איינער פון די‬
‫פאדצייטישע גדולים האט אמאל געשדיבען צ ו אן אנדערען ג ד ו ל ‪:‬‬
‫״איד שרייב ד י ר א לאנגען בריוו‪ ,‬ווייל איך האב נ י ט קיץ צייט צו‬
‫שדייבען ק ו ר ץ ״ ‪ . . ,‬איך האב ז י ו געשטעלט אלט ציל צו באודץען‬
‫אז דעד אדלעד־בליק און נביאישע פאראויםזעאונג פ ץ אונזער תורה‬
‫שפאנט איבעד אייביקייטען און אז אלץ איז דארט מרומז‪ .‬דער ״ארץ־‬
‫ישראל אוצר״ איז געשריבען אויף א פאפולערען אופן אזוי אז יעדער‬
‫וואם האט נאד אין זיד א ריח תורה זאל עם קענען פארשטיין‪.‬‬
‫און איך שפרייט אויס די הענט צום פאטער אין הימעל‪ ,‬אז מיר‪.‬‬
‫וועלכע האבען געזעהן דאפ אידישע פאלק בחורבנו זאלען עם אויך‬
‫זוכה ד ץ צ ו זעהן בבנינו‪ .‬און זוכה דין זאלען מיר טאקע צו דעם‬
‫מ י ן וואט וועט נישט געמאכט ווערען דורך קיין מענשליכע הענד‪,‬‬
‫נאד צום בנין אוץ* וועלבען עם האבען געהאפט אונזעדע חוזים און‬
‫נביאים‪ ,‬צום בנין פון גואל צדק‪.‬‬
‫געשריבען חמשה־עשד בשבט אין טאג פון דער ערעפנונג פון‬
‫דעד ״כנסת״ אין דעד באגייטער מדינת־ישראל‪ .‬אין יאר מחדח תבוא‬
‫הגאולה‪.‬‬
‫דער מחבר‬
‫בן יכבד אב‬
‫איך וויל אויםדריקען מיין גרויסע ליבשאפט און יראת הכבוד צו מיץ‬
‫טייערען פאטער הרב הגאון ר׳‬
‫ריגליצעד־בארניווער‬
‫ישראל יוסף האראוויץ‬
‫ר ב שליט״א‪ ,‬אונטער וועמעגס השפעה עם איז‬
‫איינגעפלאנצט געווארען אין מיר אהבת התורה והארץ‪.‬‬
‫המחבר‬
‫ג ע ה י י ל י ג ט דעכו א נ ד ע נ ק פון ד י רואם זענען‬
‫אומגעקוםען‬
‫צווישען‬
‫זיי‬
‫אין א י י ר א פ ע ע ל הןדומ־חעזפ‪,‬‬
‫מיין‬
‫ט י י ע ר ע ר זיידע‬
‫חגאון‬
‫ה צ ד י ק ר ׳ א ל ט ע ר א ל י ע ז ר ה א ר א ו ו י ץ ‪80D‬־‬
‫שיווער‬
‫זענען‬
‫רכ‬
‫הי״ד‪,‬‬
‫אומגעקומען‬
‫און‬
‫אין‬
‫די‬
‫קדושים‬
‫ארץ־ישראל‬
‫ל‪,‬דה«־חחייש‪.‬‬
‫וואס‬
‫על‬
‫ת נ״ ך‬
‫א םימבאלישע אנדייטונג‪.‬‬
‫אין דער זעלבער וואך ווען די פאדאייניגטע פעלקער האבען‬
‫באשלאסען צו אנערקענען ישראל אלם אן אייגענעם שטאאט פאר אידען‬
‫איז אין דער הפטרה פון דער סדרה פון דער זעלבער וואך געליינט‬
‫געווארען דער פסוק וועלכער קלינגט העכטט סימבאליש! ״ושבתי‬
‫א ת שבות עמי ישראל ובנו ערים נשמות וישבו ונטעו כ ר י ם ושתו א ת‬
‫יינם ועשו גנות ואכלו א ת פרים ונטעתים ע ל אדמתם ולא ינתשו‬
‫עוד מעל אדמתם אשר נ ת ת י להם אמר י ׳ אלקיד״‪ — .‬א ת א י ך וועל‬
‫אומקערען די געפאגגענשאפט פון מיין פאלק ישראל און ד י וועלען‬
‫אויפבויען פארוויסטע שטעט און זיי באזעצען און פלאגצען וויינ־‬
‫גערטנער און טריגקען זייער ודיין און מאכען גערטנעו־ און עסען זייער‬
‫פרוכט‪ .‬און איך ויעל זיי איינפלאנצען אויף דיער ערד און זיי וועלען‬
‫מעד ניט אויסגעריסען ווערען פון דער ערד׳ רואם איך האב ויי‬
‫געגעבען׳ זאגט ה׳ דיין ג־מ‪) .‬עמום ט׳(‪.‬‬
‫ציון און ירושלים‪.‬‬
‫״למען צ י ו ן ' ל א אחשה ולמען ירושלים לא אשקוט״ )ישעיה‬
‫ס״ב׳ אי( פון וועגען ציין ייעל איד גישט שווייגען און פון וועגען‬
‫ירושלים וועל איר נישט רוען‪) .‬ישעיה(‪.‬‬
‫אז מען בויט אין ארץ״ישראל‪,‬‬
‫»בנו בתים ושבו ונטעו כרמים ואכלו‬
‫לא יטעו ואחר יאכל״ — זיי וועלעז בויען‬
‫גערטנער פלאנצען און עסען דיער פרוכט׳‬
‫אגדעדער זאל באוואוינען‪ ,‬זיי וועלען גיט‬
‫זאל עסען‪) .‬ישעיה ס״ה(‪.‬‬
‫פרים‪ ,‬לא יבנו ואחר ישב׳‬
‫הייזער און ד י באוואוינען׳‬
‫זיי וועלען ניט בויען אז אן‬
‫פלאגצען און אן אנדערער‬
‫‪9‬‬
‫‪10‬‬
‫פון‬
‫וניץ‬
‫ישראל‬
‫אוגר‬
‫פליטים קיין ארץ־ישראל‪.‬‬
‫פליטים מ ח ר ב הלכו א ל תעמדו זכרו מרחוק א ת ד׳ וירושלם‬
‫תעלה על לבבכם — איר‪ ,‬אנטרונעגע פון שוועדה גייט‪ ,‬איתר זאלט‬
‫אייך נישט אפשטעלען* דערמאנט פון דערווייטען ג־ט און ירושלים‬
‫זאל אויפגיין אויף אייער הארץ‪) .‬ירמיה נ״א‪ ,‬נ׳(‪.‬‬
‫נישט זיין מער צושאנד און שפאט‪,‬‬
‫לכו ונבנח א ת חומת ירושלים ולא נהי׳ ע ו ד לחרפה — לאמיר‬
‫אויפבויען די מויערען פון ירושלים און מיד וועלען מיד נישט זיין‬
‫צו שאגד‪) .‬נחמי׳ ב׳‪ ,‬י״ז(‪.‬‬
‫מאמרי חז׳׳ל‬
‫דאם וואוינען אין ארץיישראל‪.‬‬
‫א איד זאל שטענדיג וואוינען איו ארץ־ישראל‪ ,‬אפילו אין א‬
‫שטאט‪ ,‬וואו די מערהייט פון דער באפעלקערונג זענען גויים‪ ,‬און‬
‫ע ר זאל ניט וואוינען אין די שטעט פון חיץ־לארץ אפילו ווען די‬
‫מערהייט איינוואוינער זענען אידען״ ווייל יעדער וואט וואוינט איו‬
‫ארץ‪-‬ישראל איז גלייד ווי ע ר מאלט געהאט א ג־ט׳ און דעד וואם‬
‫וואוינט אין חוץ־לארץ איז גלייך ווי ע ר וואלט געדינט עבודה זרה‪,‬‬
‫)כתובות ק״י(‪.‬‬
‫דאס ליבםטע לאגד‪.‬‬
‫ארץ־ישראל שהיא חביבה מכל נבראת קודם ל כ ל — ארץ־ישראל‬
‫איז דאם ליבסטע ביים באשעפער דעריבער‪ ,‬איז עט באשאפען געווארען‬
‫פ ר י ע ר פאר אלע לענדער‪) .‬םפרי(‪.‬‬
‫די ערשטע לעגעדיג צו ווערען‪.‬‬
‫די טויטע אין ארץ־ישראל וועלען אין די טעג פון משיח ר ץ‬
‫די ערשטע לעבעדיג צו ווערען‪) .‬מדדש מגדול(‪.‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצי‬
‫‪11‬‬
‫די שיינקייט פון׳ם בית־המקדש‪.‬‬
‫ווער עס האט נישט געזעהן ירושלים אין איהר פראכט דער‬
‫האט אויף זיין גאנץ לעבען קיץ‪.‬שיינע שטאט נישט געזעהן‪ .‬וועד ס׳האט‬
‫נישט געזעהן ווי דער בית־המקדש איז געשטאנען אויף זיין פלאץ‬
‫דער האט אין זיץ לעבען קיץ וואונדערבאד בגין נישט געזעהן‪ .‬אלצ‬
‫טויערען פון בית־המקדש‪ ,‬וואט זענען לכתחילה געמאכט געווען פון‬
‫קופער‪ ,‬זעגען שפעטעד איבערגעמאכט געוואדעז אויף ג א ל ה ‪ 8‬חח די‬
‫טויערען פון נקנור‪ ,‬ווייל מיט זיי האט פאסירט א נ ס ‪ :‬ניקגור האט‬
‫באשטעלט די טויערען אין אלעקסאנדריע אין מצרים‪ ,‬ארויספירענדיג‬
‫זיי פון דארט איו אויפגעשטאנען א שרעקליכער שטורם־ווינד אויף‬
‫צו דעדטרינקען ווערען‪ .‬האט מען איין טויער ארייגגעווארפען אין‬
‫י ם — און ד ע ד שטורם איז נ י ט געשטילט געווארען‪ ,‬האט מען געוואלט‬
‫דעם אנדערען אריינווארפען — האט ניקנור זיד אנגעהאנגען אן טויער‬
‫און געזאגט‪ :‬ווארפט מ י ו אריץ מיט איהם אינאיינעם — איז באלד‬
‫דער שטורם געשטילט געווארען‪ .‬ניקנור׳ן האט שטארק באנג געטאן‬
‫אויף יעגעם טויער וואס איז פארלוירען געגאנגען‪ .‬ווען מען איז‬
‫געקומען צום האפען פון עכו האט מען דערזעהן ווי דער ארוים־‬
‫געווארפענער טויער שווימט אדויס פון אונטערן שיף‪ .‬די דאזיגע‬
‫פאר טויערען דינען געווען אויסגעגאטען פון איין שטיק קופער‪ ,‬אז‬
‫ד י ז‪,‬ון האט אנטקעגען זיי געשיינט‪ ,‬האבען זיי געגלאנצט ווי גאלד‪.‬‬
‫ביים ט י ר פון היכל איז געשטאנען א גאלדענער וויינשטאק‪ .‬איינמאל‬
‫האט מען געדארפט אפרוימען דעם פלאץ‪ ,‬האט מען צונויפגערופען דריי‬
‫הונדעדט כוהנים‪ ,‬זיי זאלען דעם שווערען וויינשטאק רירען פון אדט‪.‬‬
‫דער פ ר ו כ ת האט געהאלטען פעדציג איילען די לענג‪ ,‬צוואנציג‬
‫איילען די ברייט און פיער פינגער די בדייט‪.‬‬
‫א פלייט איז געווען אץ ביח־המקדש נאך פון משה רבנו׳ס צייטען‪,‬‬
‫גלאט און דין אויסגעשניצט פון רעהר־האלץ‪ .‬איינמאל האט דער מ ל ך‬
‫געהייםען‪ ,‬מען זאל זי באדעקען מיט גאלד‪ ,‬האט זי פארלוירען איהר‬
‫זיס קול‪ ,‬ווען מען האט דאם גאלד צוריק אראפגעגומען ~ איז דאס‬
‫קול ווידעד געווארען זיס ווי פריער‪,‬‬
‫אן אדגעל איז געווען אין בית המקדש מיט צעהן לעכלעך‪ ,‬יעדער‬
‫לאך האט אדויסגעגעבען צעהן ניגונים — צוזאמען הונדערט לידער‪.‬‬
‫א קוואס איז ארויטגעגאנגען פון אונטערן טעמפעל פונ׳ם קדשי־‬
‫הקדשים אין וועלכען די אומריינע פלעגען זיך טוגלעין דיץ צ ו ווערען‪.‬‬
‫)אגדות חדל(‪.‬‬
‫*ג‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוגד‬
‫דער טוי רואם גיםט אריין לעבען‪.‬‬
‫מיום שחרב בית־המקדש‪ ,‬או־ץ־ישראל אומללה‪ ,‬כאדם שד״וא‬
‫חולה ואין בו כ ח לעמוד‪ ,‬כ ך הארץ אומללה ואין בה כח ליתן את‬
‫פירותיה‪ ,‬ולעתיד לבוא הקב״ה מוריד טל של תחיה ומחייה _ פון‬
‫דעם טאג‪ ,‬וואס דער בית־חמקדש איז חרוב געווארען איו ארץ־ישראל‬
‫געווארען אומגליקליך‪ ,‬פ ו נ ק ט ווי א קראגקער מענטש וואס האט קיץ‬
‫כח נישט זיר צו האלטען אויף די פיס‪ ,‬אויך די ערד איז געווארען‬
‫אומגליקליך אץ האט ניט מער די קראפט ארויסצוגעבען איהרע‬
‫פרוכט‪ .‬אבער אין דעד צוקונפט ווען די שעה פון דעד גאולה וועט‬
‫שלאגען‪ ,‬וועט דעד אויבערשטער ארונטערנידערען א טוי פון לעבען‬
‫און די ערד וועט ווידעד געזונט ווערען‪) .‬פרקי דרי אליעזר(‪.‬‬
‫טרויער און פרייד‪.‬‬
‫כ ל המתאבל על ירושלים זוכה ורואה בשמחתה _‬
‫טרויערט אויף ירושלים איז זוכה צו זעהן ווי ירושלים פרייט זיך‪.‬‬
‫)תוספתא‪ ,‬סוטה ט״ו(‪.‬‬
‫ד‬
‫ע‬
‫ר‬
‫ו ו א ס‬
‫ווי אזוי די אמאליגע אראבער האבען באהאנדעלט די‬
‫איבערגעבליבענע אידען‪.‬‬
‫ויען נבוכדנצר האט פארטריבען די אידען קיץ בבל הויל־נאקעטע‪,‬‬
‫די הענד פארבונדען ארוגטער און די פיס געשמידט אין אייזעדנע‬
‫קייטען‪ ,‬זעגען זיי פארבייגעגאגגען די בני־ישמעאל‪ .‬האבען די אידען‬
‫געבעטען ביי זייערע פאגגער ג טוט מיט אוגז א חסד און פירט אונז‬
‫צו אונזרע ברודער‪ ,‬די קינדער פון פעטער ישמעאל‪ .‬די פ א ע ע ר האבען‬
‫דערפיהלט זייער בקשה‪ .‬זענען ישמעאלים קינדער ארויס *נטקעגען זיי‬
‫אץ געגעבען צום עסען געזאלצענע הערינג און ברויט מיט זאלץ־‬
‫וואסער‪ .‬אז זיי האבען פארעגדיגט דאס עסען האבען די בני־ישמעאל‬
‫ארויםגעטראגען גרויסע לאגלען‪ ,‬אויסענווייניג פייכט‪ ,‬פון אויבען שטארק‬
‫פארקניפט‪ ,‬און אינעזוייניג ־ ‪ -‬אנגעבלאזען‪ .‬די פארטריבענע אידען‬
‫פון ארץ־ישראל האבעז פון גרוים דורשט‪ ,‬מיט די ציץ געביסען די‬
‫שנירלעך פון די םארקגיפטע לאגלען‪ ,‬קום זיי האבען ד י געעפענט‪,‬‬
‫אז דעד ווינט אריץ אין די געדערעם און זיי זענען אנידערגעפאלען‬
‫טויט מיט געשוואלענע בייכער‪ — .‬רבי יוחנן זאגט‪ ,‬אז די מעשה האט‬
‫‪0‬ון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪13‬‬
‫זיך געטראפען מיש אכציג טויזענד יונגע כוהנים וועלכע האבען זיך‬
‫דודכגעריסען יעדער פון זיי מיט א גאלדעגעם פאנצער און צוגעשלאגען‬
‫צו ישמעאלים קינדער‪) .‬אגדות חז״ל(‪.‬‬
‫די קלוגשאפט פון די אמאליגע ארץ־ישראל־קינדער‪.‬‬
‫רבי יהושע בן חנינא איז אמאל געקומען אין שטאט אין א״י‬
‫האט ע ר דארמ באגעגענט א קליין מיידעלע‪ ,‬פינף יאר אלט‪ ,‬שטייט‬
‫ביי א בדונעם און שעפט וואםער פון ברונעם‪ ,‬זאגט ע ר צו א י ה ר !‬
‫״מיידעלע‪ .‬אפשד וועסט מ י ר געבען א טרונק ו ו א ס ע ר ד ׳ מיט גרויס‬
‫רעספעקט האט דאס מיידעלע דערל^נגט א טרונק פאר איהם און פאר‬
‫זיינע באגלייטער‪ .‬ווען ע ר האט פארענדיגט דאס טרינקען‪ ,‬זאגט ע ר‬
‫צו א י ה ר ! ״מיידעלע טייערע‪ ,‬דו האסט געטאן ״מעשה רבקה״ )וועגען‬
‫רבקה׳ן ווערט דערציילט אין הומש אז זי האט געגעבען אליעזד׳ן און‬
‫זיינע קעמלען צו טרינקען(‪ .‬דאס מיידעלע האט צו איהס א ליבען‬
‫שמייבעל געטאן און געזאגט‪ :‬אמת ‪ 1‬איך האב טאקע געטאן אזוי ווי‬
‫רבקה‪ ,‬אבער דו‪ ,‬רבי‪ ,‬האסט ניט געטאן ‪,‬׳מעשה אליעזר‪) .‬אליעזר האט‬
‫דערפאר געגעבען רבקה׳ן שיינע מתנות(‪) .‬אגדות חדל(‪.‬‬
‫א גאגצע וועלט‪.‬‬
‫רבי שמעון בן יוחאי האט געזאגט‪ :‬דאם ווארט ״תבל״ ווערט‬
‫געמיינט ארץ־ישראל‪ .‬פארוואס ווערט ארץ־ישראל גערופען ״וועלט״ י‬
‫ווייל דארט איז אלץ פאראן‪ .‬געווענדליך האט יעדעס לאנד ספעציעלע‬
‫מעלות וואס אן אנדער לאנד האט גישט׳ ארץ־ישראל איז געבענטשט‬
‫דערמיט וואט עס האט אלע מעלות און גוטסקייטען‪ .‬וועגען ארץ־ישראל‬
‫איז געזאגט געווארען ״לא תחסר כל בה״ — עם פעהלט דארט גאו­­‬
‫ני שט‪ ,‬אלץ איז דארט פאיאן‪) .‬ספרי(‪.‬‬
‫וואם מען טאר פון ארץ־־ישראל ניט ארויםפירען‪.‬‬
‫אין מוציאין שמן שרפה ופירות שביעית מהארץ לחוץ־לארץ —‬
‫פון לאנד טאר מען נישט ארויםפירען קיץ ברען־אויל און שמיטה־‬
‫פרוכטען‪) .‬שביעית פרק וי(‪.‬‬
‫‪14‬‬
‫‪1‬ון‬
‫ארץ‬
‫•שראל‬
‫או*ר‬
‫אז מען פארלאזט דאס לאבד‪,‬‬
‫א מענטש וואס פארלאזט ארץ־ ישראל איו געגליכען ג ו איינעם‬
‫וואט לאזט איבער די שוים פון דער מוטער און גייט אוועק צו א‬
‫םרעמדע פרוי‪) .‬ירושלמי מועד קטן(‪.‬‬
‫איבערשטייגט אלע מצוות‪.‬‬
‫ר ׳ יהודה בן בתירא‪ ,‬ר׳ מתיא בן חרש א ה נאך זענען געגאנגען‬
‫קיין הוץ־לארץ‪ .‬צוקומענדיג צום ארט פלטום‪ ,‬האבען זיי זיך דערמאנט‬
‫אין ארץ־ישראל׳ האבען זיי ארונטערגעלאזט די אויגען‪ ,‬צעריסען די‬
‫קליידער און געוויינט און זיי האבען זיך צוריקגעקערט קיץ ארץ ישראל‪.‬‬
‫צוריקקומענדיג האבען זיי געזאגט ‪ t‬דאם וואוינען אין ארץ־ישראל‬
‫איז גלייך געגען אלע מצוות פון דעד תורה‪) .‬מפרי(‪.‬‬
‫די עליה קיין א״י דארף זיין אן אידיאלע‪.‬‬
‫״מפני מה אין המי טבריה בירושלים‪ ,‬כדי שלא יאמרו עולי רגלים‪,‬‬
‫אלמלי לא עלינו אלא כדי לרחוץ בהמי טבריה דיינו‪ ,‬ונמצא עליתם‬
‫שלא לשמה״‪ .‬פארוואם געפינען זיד גיט די זעלבע וואםערען וואס אין‬
‫טבריה אויר אין ירושלים ז כדי די עולי ר ג ל זאלען ניט זאגעז * ווען‬
‫מ י ד וואלטען עולה געווען קיץ ירושלים בלויז דערפאר אליין אום ן י ן‬
‫צו באדען אין די המי טבריה וואלט שוין אויך ווערט געווען ן וואלט‬
‫ד א ו ממילא אויסגעקומען אז די עליה זייערע איז געווען שלא לשמה‪.‬‬
‫)חז״ל(‪.‬‬
‫פארוואס די תורה איז גישט געגעבען געווארען אין א״י‪,‬‬
‫די תורה איז געגעבען געווארען אין דער מ ד ב ר און נישט אין‬
‫ארץ־ישראל‪ ,‬כדי די אומות העולם ואלען נישט האבען קיץ תירוץ‬
‫און זאגען אז דערפאר האבען זיי ז י ו אנטזאגט אנצונעמען די תורה‪,‬‬
‫ווייל עם איז ד א ו געווען אין א פרעמד לאגד‪ .‬האט מען דעדיבער‬
‫געגעבען די תורה אין מ ד ב ר אויף א הפקר־ארט אויף א פרייען ‪8‬ל»ץ‪,‬‬
‫און ווער עם האט נאר געוואלט האט געהאט די מעגלעכקייט אנצונעמען‬
‫די תורה‪) .‬מכילתא(‪.‬‬
‫»ון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪15‬‬
‫אז מען רעדט ניט קיין שלעכטם אויףין לאבד‪.‬‬
‫סנחריב‪ ,‬דעד קעניג פון אשור האט געפירט קריג געגען יהודה‬
‫און באלאגערט ירושלים׳ י א ד האט ע ר זוכה געווען‪ ,‬אז עזרא הסופר‬
‫זאל איהם אנרופען ״אנםפר רבא יקירי״ — דער וויכטיגער טייערער‬
‫הערשער‪ ,‬דאם אלץ איז געווען דערפאר ווייל ע ר האט ניט גערעדט‬
‫קיץ שלעכטס אויף ארץ־ישראל‪ ).‬סנהדרין צ״ד(‪.‬‬
‫די פרוכטען פון ארץ־ישראל״‬
‫די ארץ־ישראל פרובטען זענען די לייכסטע צו םאדזייען‪) .‬ספרי(‪.‬‬
‫דאס לאנד איז מגין‪,‬‬
‫ווער עט וואוינט אין ארץ ישראל׳ איז דאס לאנד מכפר אויף‬
‫זיינע זינד‪) .‬רבי עקיבא(‪.‬‬
‫זייערע שיחות־חולין‪.‬‬
‫אפילו שיחת חולין של בני ארץ־ ישראל צריכה תלמוד — אפילו‬
‫די געווענדליכע׳ פראטטע רייד פון די ארץ־ ישראל געלערנטע‪ ,‬האבען‬
‫א הויכע באדייטונג‪) .‬ויקרא רבה(‪.‬‬
‫די טויב און דאס אידישע פאלק‪.‬‬
‫כשם שהיונה שבה א ל התיבה׳ כך ישראל עתידים לשוב לארצם‬
‫מן הגלות — פונקט ווי די טויב האט זיך אין די צייטען פון נח‬
‫צוריקגעקערט צו דער תיבה‪ ,‬אזוי אויך וועלען אידען צוריקקערען צו‬
‫זייער נעטט און קומען אין לאנד ישראל‪) .‬מדרש אגדה‪ ,‬פ׳ נח(‪.‬‬
‫די אמאליגע עולי רגל‪.‬‬
‫דריי מאל אין יאר פלעגען אידען גיין קיץ ירושלים אויף יום־‬
‫ט ו ב ! פסח׳ שבועות‪ ,‬סוכות‪ .‬זיי פלעגען פארלאזען די הייוער און גיין‬
‫מיט דער גאנצער פאמיליע און עס האט קיינמאל נישט פאםירט אז‬
‫‪16‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוזר‬
‫די עולי רגל זאלען ליידען שאדען‪ .‬איינמאל‪ ,‬האט איינער‪ ,‬אוועקגייענדיג‬
‫קייז ירושלים‪ ,‬פארגעםען צו פארלשליפען דאס הויז‪ .‬צוריקקומענדיג‬
‫גאך יום־טוב‪ ,‬האט ע ר געזעהן ווי א שצ«נג הענגט אויף די ריגגען‬
‫און היט די שטוב‪.‬‬
‫צורי ברודער׳ גבירים׳ זעגען געווען אין אשקלון און נעבען זיי‬
‫האבען געוואוינט שלעכטע שכנים גויים‪ ,‬וועלכע האבען געווארט אויף‬
‫דעד צייט‪ ,‬ווען די ב ר י ד ע ר וועלען גיין עולה זיץ — וועלען זיי אריץ‬
‫אין הויז און צונעמען דאס גאגצע האב און מ ט ם ‪ .‬זעגען געקומען מלאכים‬
‫אין געשטאלט פון די ברידער און די גאנצע צייט זיר ארומגעדרייט‬
‫אין הויז‪ .‬צוריקקומענדיג‪ ,‬האבען די ברידער געבראכט פאר די שכנים‬
‫מ ת נ ו ת פון ירושלים‪ .‬פרעגען י ע נ ע ‪ :‬וואו זענט איהר דען געווען ז אין‬
‫ירושלים אויף יוס־טוב‪ — .‬ווען זענט איהר אוועק און ווען צוריק־‬
‫געקומען ו — דעמ און דעם טאג‪ — ,‬וועמען האט איהר געלאזען אין‬
‫הויז? — קיינעס נישט‪ .‬האבען די גויים פארשטאנען‪ m ,‬דא האט‬
‫פאסירט א נם און געזאגט‪ :‬געלויבט איז דער אידישער ג־ט וואס‬
‫פארלאזט זיי קיינמאל נישט‪) .‬אגדות חדיל(‪.‬‬
‫דאם הייליגסטע לאנד‪,‬‬
‫ארץ־ישראל מקודשת מכל הארצות )כלים פ ר ק א׳( — ארץ ישראל‬
‫איז הייליגםטע‪ ,‬דאס ריינסטע אץ אידיאלםטע לאנד‪) .‬שגה‪ ,‬כלים פרק א(‪.‬‬
‫ניין מאס חכמה‪.‬‬
‫צעהן מאס חכמה איז אראפגעקומען אויף דער וועלט‪ ,‬ניץ מאס‬
‫האט גענומען ארץ־ישראל און איין מאל די גאנצע וועלט‪) .‬קדושין מ״ט(‪.‬‬
‫עם קומט אן מיט יסורים‪.‬‬
‫דריי זאכען זעגען אידען געגעבען געווארען דורך יסורים — די‬
‫תורה‪ ,‬עולם־הבא און ארץ־ישראל‪) .‬ברכות ה׳(‪.‬‬
‫באליבט ביי אלע פעלקער‪.‬‬
‫הרי ארץ־ישואל חביבין על אומות העולם — די בערג פון‬
‫ארץ־ישראל זענען באליבט ביי אלע פעלקער פון דער וועלט‪) .‬חולין פ׳(‪.‬‬
‫•ון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪17‬‬
‫געזיכערטע עולם־הבא‪.‬‬
‫וועד עס וואויגט איז ארץ־ישראל‪ ,‬זאגט קריאת־שמע אינדערסרי‬
‫און אין אוועגד און רעדט לשון־קודש‪ ,‬איז ער זיכער אז ער וועט‬
‫חאבען עולס־הבא‪) .‬ירושלמי שבת(‪.‬‬
‫גלגול־מחילות‪.‬‬
‫ר׳ סימאי זאגט‪ :‬דער רבונו ע ל עולם וועט פאר די מתים לעכערען‬
‫די ערד און די וועלען ויד קייקלען‪ ,‬צוקומענדיג צו ארץ־ ישראל וועלען‬
‫די צודיק באקומען זייערע נשמות און לעבעדיג ווערען‪) .‬ירושלמי‬
‫כלאים ט׳(‪.‬‬
‫ווען אפילו זכות אבות קאן נישט באשטייז‪.‬‬
‫ווער עם פארלאזט ארץ־ישראל און פארט קיץ חוץ־לארץ׳ מעג‬
‫ער אפילו האבען זכות אבות׳ קאן עס איהם נישט באשטיץ‪ .‬נב׳׳ב צ״א>‪.‬‬
‫ווער אין א בן עולם־הבא ?‬
‫רבי מאיר זאגט‪ :‬דער וראם וואוינט אין ארץ־ישראל לייענט‬
‫קריאת־שמע אינדערפרי און ביינאכט און רעדט לשון־קודש‪ ,‬דער איז‬
‫א בן עולם־הבא‪) .‬חז״ל(‪.‬‬
‫ניט פאר פרעמדע‪.‬‬
‫״הארץ לא תתן כוחה לזרים״ — די ערד פון ארץ־ישראל וועט‬
‫ניט געבען איהר קראפט פאר פרעמדע‪) .‬תודת־כוהגים(‪.‬‬
‫ביידע ירושלים׳ם‪.‬‬
‫רבי יוחנן האט געזאגט ‪ t‬השם יתברך האט געשוואוירען י איד וועל‬
‫ניט פריער אריינקומען אין ״ירושלים של מעלה״ )חעכערען ירושלים(‪,‬‬
‫ביז איך ורעל נישט צוערשמ אריינקומען אין דער ״ירושלים של מטה״‬
‫)אונטערשטען ירושלים(‪) .‬תענית ח(‪.‬‬
‫‪18‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוגר‬
‫דאם גלוםטיגע לאנד‪.‬‬
‫״ארץ חמדה י מפני שחמדוהו אבות העולם״ — פארוואט ווערט‬
‫דאס לאנד אגגערופען דאס ״גלוסטיגע לאגד ?״ ווייל די וועלט־טאטעס‬
‫האבען געגלוסט דערנאך‪) .‬מדרש תנחומא(‪.‬‬
‫ראטעווען קען מען זייך נאר אין ארץיישראל‪.‬‬
‫רבי חיא צווה ל ד ו ר ו ! כשתשמעו שעמד עליך מלך עז פ נ י ם לא‬
‫תשבו שם‪ .‬אמרו לו* מרי‪ ,‬להיכן נ נ צ ל ? אמר ל ה ם ‪ :‬לגליל העליון‪— .‬‬
‫רבי חיא האט אגגעזאגט צו די מענשען פון זיין צייט׳ אויב איהר וועט‬
‫הערען אז עם איז אויפגעשטאנען א מחוצפ׳דיגער קעניג‪ ,‬זאלט איהר‬
‫ניט בלייבען אין זיין לאנד‪ .‬האבען זיי איהם געפרעגט ‪ 8‬האר‪ ,‬וואואהין‬
‫זאלען מיר זיך ראטעווען? האט ע ר ויי געזא|גט‪ :‬צום גליל העליון‪,‬‬
‫צום אויבערשטען גליל‪) .‬לקח טוב פ ׳ בלק(‪.‬‬
‫אז מען לייגט צו א האנד געשעהען ניסים‪.‬‬
‫רבי חנינא בן־דוסא האט געזאגט‪ :‬אלע מענטשען פון מיין שטאט‬
‫ברענגען נדבות קיין ירושלים און איך גארנישט י איז ער אוועק אין‬
‫דעד מדבר‪ ,‬האט דארט געזעהן א גרויסען‪ ,‬שווערען שטיין‪ ,‬האט ד ע ם‬
‫שטיין שיין ארומגעהאקט און ארומגעפוצט און א נדר געטאן צו‬
‫ברענגען דעם שטיין קיין ירושלים‪ .‬ע ר האט געפרופט אויפצזהויבען‬
‫ד ע ם שטיין אבער עס איז פאד איהם געווען צו שוועד איהם צו רירען‬
‫!פמ ארט‪ .‬פונדערווייטענס האט ער געזעהן א גרופע ארבייטער‪ .‬האט‬
‫ער זיך געווענדעט צו דיי‪ ,‬זיי זאלען איהם העלפען‪ .‬די ארבייטער האבען‬
‫פארלאנגט פינף גילדען פאר דער ארבייט‪ .‬רבי חנינא האט אןבער‬
‫נישט געהאט קיץ געלד‪ .‬ג־ט האט צוגעזעהן זיין צער און געשיקט‬
‫פינף מלאכים פארשטעלט אלס מענטשען‪ .‬האבען די מענטשען געזאגט‬
‫צו א י ה ם ‪ :‬מיר וועלען דיר העלפען ברענגען ד ע ם שטיץ קיץ ירושלים‪,‬‬
‫נאד מיט׳ן תנאי דו זאלסט צולייגען דיין האנד צום שטיין‪ .‬פלוצים‪,‬‬
‫כהרף־עין און זי זעגען אלע געווען אין ירושלים‪ .‬עם איז געקזמען צום‬
‫באצאלען האט רבי חנינא נישט געהאט‪ .‬איז ע ר אריץ אין לשכת‬
‫הגזית א ץ דערציילט וואס מיט איהם האט פאסירט‪ .‬דארט האט מען‬
‫איהט געזאגט; מלאכים האבען געבדענגט דעם שטיץ קיץ ירושלים‪.‬‬
‫)מדרש(‪.‬‬
‫»ון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫או׳ני‬
‫‪19‬‬
‫ארץ‪-‬ישראל — אדער ‪ 8‬גט‪.‬‬
‫אויב א פ ח י וויל פארען קייו ארץ־ישראל א ץ ח ג ר »אן וויל‬
‫נישט‪ ,‬קען די פדוי איח‪ 0‬צווינגען זי צו גטין א ץ ער איז מחויב איהר‬
‫אויטצוצאלען די כתובה‪) .‬כתובות קי(‪.‬‬
‫זייער כוונה‪.‬‬
‫*אותן ששאלו שלוח המרגלים לא נתכוונו אלא לבושתא של א ח ־‬
‫ישראל״ — די וראם האבען פארלאנגט מען ז‪8$‬ל שיקען מרגלים׳ האבען‬
‫זי ך מתכוון צו באליידיגען ארץ־ ישראל‪) .‬סוטה לב‪.(.‬‬
‫הויז און גאם‪.‬‬
‫ארץ־ישראל נקראת בית‪ ,‬שאר ארצות — חוצות• ארץ ישראל‬
‫ווערט אנגערופען א חויז‪ ,‬אנדערע לענדער ווערען אנגערופען גאסעז‪.‬‬
‫)מדרש שוחר־טוב(‪.‬‬
‫די חכמה האט נישט קיין גלייכען‪.‬‬
‫אין תורה כ ת ו ר ת ארץ־ישראל ואין חכמה כחכמת ארץ־ישראל —‬
‫נישטא אזא ת ו ר ה ווי די תורה פון ארץ־ישראל‪ ,‬און נישטא אזא חכמה‬
‫ווי די ארץ־ישראל׳דיגע חכמה‪) .‬תורת־כוהנימ(‪.‬‬
‫פארוואס זיי זענען די ערשטע פארטריבען גערוארען‪.‬‬
‫די ח ד ל זאגען אז דעריבער זענען די צורי מיט א האלב שבטים‬
‫ראובן‪ ,‬גד און די העלפט פון שבט מנשה די ערשטע געווען פארטריבען‬
‫צו ווערען אין גלות‪ ,‬ווייל זענענדיג רייך און ל י ב האבענדיג געלד‬
‫האבען ד י ניט געחאט קיץ חשק צו פארלאזען חוץ־לארץ און קומען‬
‫קיץ ארץ־ישראל‪) .‬חדל(‪.‬‬
‫זייער שטראף‪,‬‬
‫אבימלך מיט זיינע צורי זין זעגען באשטראפט געווארען ודייל ד י‬
‫זענען ארויסגעפארען פון ארץ־ישראל קיץ חוץ־לארץ‪) .‬מדרש(‪.‬‬
‫‪20‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫ווען מען מען הייםען שרייבען אום שבת‪,‬‬
‫הלוקח בית בארץ־ישראל‪ ,‬כותבין עליו אוני אפילו בשבת — אז‬
‫איינער קויפט א הויז אין ארץ־ישראל‪ ,‬מעג מען הייסען שרייבען דעם‬
‫קויף־טראקטאט אפילו אונן שבת‪) .‬חז״ל(‪.‬‬
‫א לייכטורם‪.‬‬
‫רבי הושעיא האט געזאגט! ירושלים איז פארבערייטעט צו זיין‬
‫א ליינטורם פאר אלע פעלקער פון דער וועלט וואס וועלען שטרומען‬
‫צו איהר ליכט‪) .‬מדרש(‪.‬‬
‫קליין‪ ,‬און זאך ליב‪.‬‬
‫אמר הקב״ה‪ :‬׳‪/‬חביבה עלי כ ת קטנה בארץ־ישראל מסנהדרין‬
‫שבחיץ־לארץ״ — השי״ת האט געזאגט עם איז מ י ר ליבער א קליינע‬
‫גרופע אין ארץ־ישראל ווי די סנהדרין פון חוץ־לארץ‪) .‬חז״ל(‪.‬‬
‫־‬
‫מדבריות און פאלאצען‪ .‬י‬
‫עס איז בעסער צו וואוינען אין ד י וויפטע פלעצער‪ ,‬אין די מדבריות‬
‫פון ארץ ישראל איידער צו וואיינען אין פאלאצען אין חוץ־לארץ‪.‬‬
‫)חז״ל(‪.‬‬
‫דארט וואו אלע אידען ווערען חברים‪.‬‬
‫אויף דעם פ ס ו ק ‪ :‬״עיר שחוברה לה יחדיו״׳ זאגען די חז״ל —‬
‫עיר שעושה כ ל ישראל חברים‪ .‬ירושלים איז אזא שטאט וואס פארבינט‬
‫אלע אידען אלס חברים‪) .‬חז״ל(‪.‬‬
‫‪8‬ז מען וואוינט אין ארץ־ישראל‪.‬‬
‫ע ס שטייט אין פ ס ו ק ! ״ ו י ש ב ת ם בה ושמרתם לעשות א ת‬
‫כ ל החוקים״‪ .‬ווער עם ו ו א ו י נ ט אין ארץ־ישראל וועגט עס אזוי‬
‫פ י ל ווי דאס האלטען אלע מצוות פון דער תורח‪) .‬ספרי׳ ראה(‪.‬‬
‫»ון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪21‬‬
‫דער כבוש הארץ איז דוחה שבת‪.‬‬
‫״כשם שמילה דוחה את השבת‪ ,‬כך כיבושה של ארץ־ישראל דוחה‬
‫את השבת״ — פונקט ווי דאם דורכפירעז א ברית ווערט נישט געשטעדט‬
‫דורך ח נ ם שבת‪ ,‬אזוי אויד ווערט דעד שבת נישט פארשוועכט דעמאלט‬
‫מען עם חאנדעלט זיד איינצונעמען ארץ ישראל‪) .‬חדל(‪.‬‬
‫‪ £‬דאפעלטער כח‪.‬‬
‫״העולה מבבל לארץ־ישראל כוחו נכפל״‪ ,‬דער וואס איז עולח‬
‫פון בבל קיין ארץ־ ישראל ווערט זיין קראפט געדאפעלט‪) .‬חדל(‪.‬‬
‫ווען יעקב באנוצט די שווערד‪.‬‬
‫אין מדרש רבה אויף פ׳ וישלח געפינט זיך פאלגענדע אינטע־‬
‫רעםאנטע שטעלע‪ :‬״לא היה יעקב אבינו רוצה שיעשו בניו אותו‬
‫המעשה )מעשה שכם( וכיון שעשו בניו אותו מעשה אמר ‪ t‬מה אני מניח‬
‫את בני ליפול ביד אומות העולם ז מה עשה‪ ,‬נטל חרבו וקשתו ועמד‬
‫לו על פתחה של שכם ואמר‪ :‬אם יבואו אומות העולם להזדווג להם‬
‫לבני אני נלחם כנגדן״‪.‬‬
‫יעקב אבינו האט נישט געוואלט אז זיינע קינדער זאלען טאן די‬
‫דאזיגע טאט‪ ,‬נאר זעענדיג אז די קינדער האבען די טאט שוין אפ־‬
‫געטאן האט ער געזאגט‪ :‬״זאל איך לאזען אז מיינע קינדער' זאלען‬
‫ארייגפאלען אין גוי׳אישע העגד?״ וואס האט ער געטאןז ער האט‬
‫גענומען זיין שווערד און בויגען און זיו אוועקגעזעצט פארן טויער‬
‫פון שכם און געזאגט! אויב די אומות העולם וועלען זיך אנטגעגען‬
‫שטעלען געגען נייינע קיגדער‪ ,‬וועל איך קעמפען געגען זיי‪) .‬מדרש פ׳‬
‫וישלח(‪.‬‬
‫ארץ־ישראל און דאס פאלק ישראל‪.‬‬
‫פאראן א מדרש! רבי שמעון בךיוחאי האט אזוי געזאגט! פונקט‬
‫ווי גאט איז אדומגעגאנגען מיט דער תורה צווישען אלע פעלקעד‬
‫פון דעד וועלט און זיי פארגעלייגט אז זיי ואלעז אננעמען די תורה‬
‫און עם האט זיך נישט געפונען קיין איין פאלק וואס זאלעז זיין דאוי‬
‫מקבל צו זיץ די תורה נאד דאם אידישעפאלק‪ ,‬אזוי איז גאט ארומ־‬
‫‪22‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫געגאנגען צווישען אלע לענדער פון דער וועלט און האט נישט‬
‫געפונען קיין איינציג לאגד וואס זאל זיין אזוי צוגעפאסט פאר׳ן פאלק‬
‫ישראל ווי נאד דאס לאנד ישראל‪) .‬מדרש>‪.‬‬
‫א קינדערישע חכמה‪.‬‬
‫אין ״מדרש איכה״ ווערט דערציילט פאלגענדע שארפזיניגע חכמה‬
‫פון א אידיש ק י נ ד אין ירושלימ! דעד תנא רבי יהושע איז ג ע ג א ע ע ן‬
‫שפאצירען‪ ,‬האט עד באגעגענט א קיגד רואם האט געהאלטען אין‬
‫דער האנד א פארדעקטע כלי‪ .‬פרעגט דע ר תנא דאס ק י נ ד ‪ :‬״וואס‬
‫טראגסטו אין דעד פארדעקטער כלי ?״ נישט טראכטענדיג האט דאס‬
‫קינד אויפין ארט איהם געענפערט‪ :‬ווען ד י מאמע וואלט געוואלט אז‬
‫די פארבייגייער זאלען וויםען וואט א י ו טראג‪ .‬וואלט זי מיר נישט‬
‫געגעבען צו טראגען א כלי וואס זאל זיין פארדעקט‪) .‬מדרש(‪.‬‬
‫די שיינקייט פון ירושלים‪.‬‬
‫״עשרה קבים יופי ירדו לעולם‪ ,‬תשעה נטלה ירושלים ואחד בל‬
‫העולם ט ל ו ״ ‪ .‬צעהן מעסטלעד שיינקייט איז אראפגעקומען אויף דער‬
‫וועלט‪ .‬ניץ חלקים האט צוגענומען ירושלים און איין חלק די גאנצע‬
‫וועלט‪) .‬קידושין מ״ט(‪.‬‬
‫חורבן און אויפבוי‪.‬‬
‫וועד עם גלוםט צו וואוינען אין ארץייעראל ווען םיאיז וויטט‪,‬‬
‫וועט זוכה זיין דארט צו וואוינען ווען עם וועט אויפגעבויט ווערען‪.‬‬
‫)מדרש(‪.‬‬
‫געקושט די שטיינער‪.‬‬
‫ר ׳ אבא מנשק כיפי דארץ־ישראל )כתובות קי״ב( ר אבא האט‬
‫געקושט די שטיינער פון ארץ־ישראל‪.‬‬
‫מון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪23‬‬
‫אחדות פירט צו גאולה‪.‬‬
‫נעשו בני ישראל אגודה אחת‪ ,‬התקינו עצמם לגאולה )מדרש(‪.‬‬
‫אויב אידען וועלען זיך פאראייגיגען און ווערען איין בונד‪ ,‬דאן‬
‫קאנען זיי זיר גרייטען צו דער גאולה‪) .‬מדרש(‪.‬‬
‫ווען מען מעג מחלל שבת זיין‪.‬‬
‫אין עירובין מ״ה ווערט געזאגט‪ :‬״גויים שצרו ע ל עירות ישראל‬
‫— באו על עםקי נפשות יוצאים עליהם בכלי זינם ומחללים עליהם‬
‫א ת השבת״‪ ,‬אז פעלקער האבען באלאגערט אידישע שטעם און עם‬
‫האנדעלט זיד וועגען נפשות‪ ,‬זאל מען זיי אנטקעגען גיין מיט וואפען‬
‫א ח מען מעג וועגען דעם מחלל ש ב ת זיין‪) .‬עירובין מ״ה(‪.‬‬
‫דער שיינער מנהג אין אמאליגען ארץ־ישראל‪.‬‬
‫אין דער גמרא ווערט דערציילט אין נאמען פון רבי שמעון בן‬
‫גמליאל אז אין ארץ־ישראל פלעגט מען זיך נוהג זיין‪ ,‬אז דעם פופ־‬
‫צענטען טאג אין אב האבען א ל ע מיידלעך זיר אגגעטאז אין ווייסע‬
‫קליידלעך‪ .‬די ארימע מיידלעך האבען זיך אויסגעבארגט קליידער פון‬
‫די רייכע‪ ,‬און די רייכע האבען זיך איינגעקויפט נייע‪ .‬די קליידער האבען‬
‫געמוזט פריש געוואשען ווערען‪ ,‬כדי מען זאל נישט דערקענעו קיץ‬
‫אוגטערשייד פון געבארגטע און די געקויפטע און אזוי ארום נישט‬
‫פארשעמען די ארימע מיידלעך‪ .‬דעמאלט זעגען די מיידלעך ארויס אין‬
‫די וויין געדטענער און געשריגען‪ :‬בחור‪ ,‬שא ע י נ י ך ! בחור‪ ,‬הויב אויף‬
‫דייגע אויגען און קוק וואם די וועהלסט דיר אוים‪ .‬לייג נישט קיק אכט‬
‫אויר אויסערליכע שיינקייט‪ ,‬ודייל ״שקר החן והבל היופי״ — ווייל חן‬
‫איז פאלש און אונזיגיג איז שיינקייט‪ ,‬״אשה יראת ד׳ היא ת ת ה ל ל • —‬
‫נאר א ג־טס׳פורכטיגע פרוי איז ווערט געלויבט צו ווערען‪) .‬גמרא(‪.‬‬
‫דאס ליבע לאנד און פאלק‪.‬‬
‫ג־ט האט געזאגט ‪ t‬איך וועל צוזאמענעמען די קיגדער פון ישראל‬
‫וועלכע זענען מיר אזוי ל י ב און טייער און וועל זיי ברעגגען אין דעם‬
‫לאנד אריץ וואס איז מיר אזוי ליב און טייער‪) .‬א״י(‪) .‬מדרש(‪.‬‬
‫‪24‬‬
‫‪B‬רן‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוגד‬
‫די איבערטראגונג פון די גייסטיגע צענטערען‪.‬‬
‫עתידיט בתי כנסיות ובתי מדרשות שבחוץ לארץ שיקבעו בארץ‬
‫ישראל אלע אידישע גייסטיגע צענטערען פ ץ גלות וועלען אריבער־‬
‫געטראגען ווערען אינ׳ם הייליגען לאנד‪) .‬חז״ל(‪.‬‬
‫מעז טאר גישט רעדען קיין שלעכטם וועגען ירושלים‪.‬‬
‫די חז״ל דעדציילען! ״מעשה באדם אחד שהיה קורא הודע ירושלים‬
‫את תועבותיה* — עס האט אמאל געטראפען מיט איץ מאן וואם האם‬
‫פארגעלייענט פאר׳ן עולם די פסוקים אין וועלבע עס וועדט אויסגע־‬
‫רעבענט די אומווירדיקייטען פון ירושלים און ע ר האם דאם ספעציעל‬
‫באטאנט‪ .‬האט איהם רבי אליעזר געזאגט‪.‬׳ ״עד שאתה בודק בתועבות‬
‫ירושלים‪ ,‬צא ובדוק בתועבות אמך״ — איידעד ד ו גייסט נאכפארשען‬
‫די איומווירדיקייטען פון ירושלים‪ ,‬גיי ליבערשם און פאדש גאך די‬
‫אומווירדיקייטען פון דיין אייגעגער מוטער‪ ,‬״בדקו אחריו ומצאו בו שמץ‬
‫פסול״ — מען האט טאקע אויסגעפארשט וועגען איהם אץ עט חאט זיך‬
‫ארויסגעוויזען‪ ,‬אז ער איז ניט אינגאנצען אין ארדגוגג‪) .‬מגילה כה‪,(.‬‬
‫פארוואס עמרי האט זוכה געווען צו דער קרוין‪.‬‬
‫דעד קעניג עמדי האט זוכה געווען צו דער קרוין פון קעניגרייך‪,‬‬
‫ומיל דורך איהם איז דער שטח פון ארץ־ישראל פארגרעטערט געווארען‪.‬‬
‫)חז״ל(‪.‬‬
‫אז מען פארזוימט צו קומען קיץ ארץ׳־ישראל‪.‬‬
‫אויף דעס פסוק ״קום עלה בית־אל ושב שם״ — גיי קיץ ארץ־‬
‫ישראל און זיץ דארט‪ ,‬ווערט געבראכט אין מ ד ר ש ! השי״ת האט‬
‫געזאגט צו יעקב׳ז‪ :‬״לפי שאחרת ב ד ר ך נענשת״‪ ,‬ודיל ד ו האסט‬
‫םארשפעטיגט‪ ,‬אפשטעלענדיג זיך אויף׳ן וועג און זיך פאדזוימט צו‬
‫קומען וואס שנעלער אין דיץ לאגד‪ ,‬איז אויף ד י ר נגזר געווארען די‬
‫שםדאף מים דינה׳ן‪ .‬אין דיץ אייגענער חיים׳ אין ארץ־ישדאל וואלט‬
‫מים דיר אזעלכעם נישט פאםידם‪) .‬מדרש תנחומא(‪.‬‬
‫•ו ן‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫או*ו‬
‫‪25‬‬
‫ווען איזען וואלטען זוכה געווען‪.‬‬
‫אלו זכו ישראל לשלשה ימים היו נכנסין לארץ‪ — ,‬ווען אידען‬
‫וואלטען זוכה געווען און ווערט געווען‪ ,‬וואלטען זיי אין דריי טעג‬
‫נאך משה׳ס ארונטערקומען פון הימעל מיט דער תורה גלייך אריץ‬
‫קיץ ארץ ישראל‪) .‬ספרי‪ .‬פ׳ בהעלותך(‪.‬‬
‫די אונפרוכטבארע ביימער‪.‬‬
‫עתידין כל אילני־סרק שבאדץ־ישדאל שיטענו פ י ר ו ת ) ס ו ף כתובות(‬
‫— צוליב דעם קדושה פון ארץ־ישראל וועלען אפילו די אילני־םרק‪,‬‬
‫די אונפדוכטבארע ביימער זיץ פרוכטבאר‪) .‬חז״ל(‪.‬‬
‫ווען אידען קענען זיין זיכער‪,‬‬
‫ב א ר צ כ ם ״ ‪ ,‬נאד אין אייעד אייגען לאנד‬
‫״ושבכם לבטח‬
‫קעגט איהר זיין רואיג און זיכער‪ ,‬דאגעגען אין אנאנדער לאנד וועט‬
‫איהר תמיד זיין אונרואיג און נישט זיכער‪) .‬ילקוט שמעוני(‪.‬‬
‫א לייכט״טורם‪.‬‬
‫אמר ר ׳ הושעיא‪ :‬עתידה ירושלים להעשות פנס לאומות העולם‬
‫והם מהלכים לאורה )פסיקתא(‪ .‬האט ר ׳ הושעיא געזאגט‪ :‬ירושלים‬
‫איז פארבעדייט צו ווערען א לייכטענדער פאקעל פאר אלע פעלקער‬
‫פון דער וועלט וועלכע וועלען נאכגיין איהר ליכט )פסיקתא(‪.‬‬
‫א ביםעל רואיקייט אין אייגענעם לאגד‪.‬‬
‫ווען אידען זענען אריינגעקומען קיץ א״י האבען זיי געזאגט‪:‬‬
‫״טוב מלא כף נחת בארץ הזאת ממלא חפנים בעבר הירדן״ — עם‬
‫איז בעסער איץ הויפען רואיקייט אין דעם דאזיגען לאנד‪ ,‬איידער פולע‬
‫צוויי הויפענס אויף דער צווייטער זייט ירדן‪) .‬ויקרא ר ב ה ס״ג(‪.‬‬
‫דארט וואו דער מבול האט קיין שליטה נישט געהאט‪.‬‬
‫דעד מבול האט ארומגענומען די גאנצע וועלט א חוץ די ע ר ד‬
‫פון ארץ־ישראל‪) .‬זבחים קי״ג(‪.‬‬
‫‪26‬‬
‫פיו‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫זיר געוואלגערט אין שטויב‪.‬‬
‫ר ב י חיא בד גמרא האט זיד געוואלגערט אינ׳ם שטויב פון‬
‫הייליגען לאנד א ץ זיך געקוילערט אויף דעם זאמד פון׳ם לאנד פון‬
‫די אבות‪) .‬חז״ל(‪.‬‬
‫מיינם צו מיינע‪.‬‬
‫אויף דעם פ ס ו ק ‪ :‬״זאת הארץ אשר ת פ ו ל ל כ ם לנחלה )במדבר(‬
‫זאגען די חז״ל‪ :‬השי״ת האט געזאגט‪ :‬דאס לאנד איז מיינם‪ ,‬די אידען‬
‫זענען אויך מיץ! איז דאס בעסטע איך זאל אוועקגעבען מיינט צו מיינע‪.‬‬
‫)מדרש(‪.‬‬
‫דער לעבעדיגער קוואל‪.‬‬
‫עם שטייט‪ :‬״באר מים חיים״ — א קוואל לעבעדיגע וואסער —‬
‫דאס מיינט מען די תורה פון ארץ‪-‬ישראל‪) .‬ילקוט שמעוני(‪.‬‬
‫דער טאל פון די ווייטיזעהער‪.‬‬
‫עס שטייט ״גיא חזיון״ )ישעיה כ״ב( דאס מיינט מען א טאל וואס‬
‫אלע ווייט־זעהר קומען פון דאןרט‪) .‬מדרש(‪.‬‬
‫מען דארף ניט זוכען אין דער פרעמד קיין גליקען‪.‬‬
‫עס ווערט דערציילט‪ :‬א תלמיד פון רבי שמעון בן־יוחאי איז‬
‫אוועק קיץ חיץ־לארץ און איז פון דארט צוריקגעקומען אנגעלאדען‬
‫מיט אסך רייכקייט‪ .‬ווען די אנדעדע ת ל מ י ד י ם פ ץ ר ב י שמעון חאבען‬
‫געזעהן ווי ווייט זייער חבר האט באגליקט האבען זיי אויך געוואלט‬
‫פארען קיץ אויסלאנד‪ .‬חאט רבי שמעון זיי ארויסגעפירט אין טאל‬
‫פץ מירון און מ ת פ ל ל געווען און דער פלאץ איז אנגעפילט געווארען‬
‫מיט גאלדעגע מטבעות‪ .‬רבי שמעון חאט דערמיט געוואלט אגדייטען‪,‬‬
‫אז מען דארף גישט גיץ אין דעד פ ר ע מ ד זוכען גליקען‪ ,‬נאר אין ארץ‪-‬‬
‫ישראל אליץ איז פאראן די ברכח פאר אידען‪) .‬מעשד‪.(.‬‬
‫•ון‬
‫ארץ‬
‫יעראל‬
‫אוני‬
‫‪27‬‬
‫ערד‪ ,‬ערד‪ ,‬באהאלט דיינע פירות‪...‬‬
‫די ח ד ל דערציילען‪ :‬רבי יהושע בן לוי האט אמאןל געזעהן ווי‬
‫א ם ך וויינטרויבען וואקסען אין די גערטנער פון ארץ־ישראל‪ ,‬דעמאלט‬
‫מען דאס לאנד איו געווען פארלאזט פון אידען‪ .‬און ע ר האט אוים*‬
‫געשריגען מיט גרויס הארץ־ווייטאג ״ארץ‪ ,‬ארץ‪ ,‬הכניסי פ י ר ו ת י ך !‬
‫למי את מוציאה פירותיך ז לערביים הללו שעמדו עלינו״‪ — ,‬ע ר ה ערד‪,‬‬
‫באהאלט דייגע פירות‪ ,‬פאר וועמען גיבסטו ארויס דיין פרוכט‪ ,‬פאר‬
‫די דאזיגע אראבער וואס שטעלען זיך אנטקעגען אונז און שטערען‬
‫אונו אויפצובויען אונזער היימלאנד? )כתובות ק י ״ ה ‪.‬‬
‫אז מעז פארשווייגט איינמאל ארץ־ישראל‪.‬‬
‫אז משה רבנו האט געהעדט אז עס איז נגזר געווארען ער ואל‬
‫שטארבען אין מדבר‪ ,‬האט ער זיד אויסגעטענה׳ט מיטין רבונו ש ל‬
‫עולם און געזאגט‪ :‬מאריה דעלמא כולא — האר פון דעד גאנצער‬
‫וועלט — פאר וואס האבען יוסףיס ביינער יא די זכיה באגראבען‬
‫צו ווערען אין אר־ישראל און אויף מיר איז אויסגעגאסען געוו^רעז‬
‫אזא שווערער גזר־דין נישט ארייגצוקומען אהין ?‬
‫— ״כך עלתה מלפני״ — האט דער רבונו ש ל עולם איהם געענ־‬
‫פערט‪ .‬אזוי וועט עס זייז און נישט אנרערש‪ .‬ווען יוסף איז געווען‬
‫פארוואגעלט אין דעד פרעמד און מ׳האט איהם געפרעגט פון וואנען‬
‫ע ר שטאמט‪ ,‬האט ער זיך נישט געשעמט מיט זיין לאנד און געזאגט‬
‫קלאר ״מען האט מיד אוועק געגנביט פון אירישען לאנד״ — דערפאר‬
‫האט יוסף טאקע זוכה געווען און איז געקומען צו קבורה אין אידישען‬
‫ל א נ ה אבער דו‪ ,‬משה‪ ,‬ווען ביזט געווען אין מדין און דו האםט געהערט‬
‫ווי די דארטיגע טעכטער האבען ויד אויסגעדריקט וועגען ד י ר ״אן‬
‫עגיפטער האט אונז געראטעוועט פון דעם פאסטוכיס הענד״‪ ,‬האסטו‬
‫פארשוויגען די אפשאמונג פון דיין ל א נ ה דעריבער איז אויף ד י ר‬
‫נגזר געווארען ניט צו קענען נ ק ב ר ווערען אין אידישען ל א נ ה )חדל(‪.‬‬
‫ווען זענען אידען א פאלק‪.‬‬
‫ב א ר ץ ״ ווען איז דיין פאלק‬
‫«מי בעמך ישראל גוי אחד‬
‫ישראל א פאלק ? נאד אין ארץ־ישראל‪) .‬רבי שמעון בן יוחאי(‪.‬‬
‫‪28‬‬
‫»ון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוני‬
‫דעפענםיווע‪.‬‬
‫״בשעת הירום טוב שבמצרים הרוג״‪) .‬מדרש(‪.‬‬
‫ביים לעבען אזער נאכ׳ן טויט‪.‬‬
‫אין מדרש ווערט דערציילט‪ :‬עולא איז אוועק פון ארץ ישראל‬
‫קיץ ב ב ל און האט זיך דארט באזעצט‪ ,‬ווען עם איז געקומען די צייט‬
‫פון זיין פטירה האט ע ר אנגעהויבען שטארק צו וויינען‪ .‬האט מען‬
‫איהם געפרעגט! ״וואס וויינסטוי מיר וועלען דיץ קערפער צוריק‬
‫אריבערפירען קיץ ארץ־ישראל״‪ .‬דערויף האט עולא געענפערט‪ :‬וואס‬
‫קומט מיד ארוים דערפון ל איד פארליר דאך דעם פערל מיינעם אין‬
‫א אומריין לאנד! עם איז א געוואלדיגער אונטערשיד ווען מען גיט‬
‫צוריק די גשמה אין דער מוטער׳ס שוים‪ ,‬צו אין דער שויס פון א‬
‫ווילד־פרעמדזך‪,‬‬
‫ויען מען האט ר ׳ אלעזר׳ן מודיע געווען אז ״ארונו בא״ אז מען‬
‫האט געברענגט עולא׳ס ארון קיץ ארץיישראל‪ ,‬האט ער א זאג געטאן‪:‬‬
‫״עם איז א גאר גרויםער חילוק צו די הייליגע ערד נעמט אויף דעם‬
‫מענטש ביי זיץ לעבען‪ ,‬צי ערשט נאד זיין טויט״‪) .‬מדרש(‪.‬‬
‫די אידישע גאולה קומט ביסלעכווייז‪.‬‬
‫אין ירושלמי ווערט דערציילט‪ :‬ר׳ חייא און ר׳ שמעץ בז רבי‬
‫זעגען געגאנגען אויפ׳ן וועג פרימארגעךצייט און זיי האבען געזעהן‬
‫ווי דאמ ליבט פון מארגענשטערען הויבט אן אדויטשיינען‪ .‬האט ר׳‬
‫חייא געזאגט צו ר ׳ שמעץ׳ען‪ .‬פוגקט אויף אזא אופן ווערט אויפ־‬
‫שפראצעז די גאולה פון פאלק ישראל‪ .‬צוערשט וועט די קומען בים־‬
‫לעכווייז‪ ,‬ביםלעכווייז און וואס מעהר וועט זי גרעסער און ליכטיגער‬
‫ווערען‪ ,‬אזוי בהדרגה׳ווייז איז אויד פןןרגעקומען אין פרפ‪ .‬די גאולה‬
‫האט זיד אנגעהויבען מיט ״ייקח המן א ח הלבוש ואת הסוס״‪ ,‬דערנאד‬
‫איז פארגעקומען דעד אקט ״ומרדכי •יצא מלפני המלד״׳ און ערשט‬
‫שפעטער — ״ליהודים היתד‪ .‬אורה״ כ ך היא גאולתן של ישראל — אזוי‬
‫וועט קומען די אידישע גאולה‪) .‬ירושלמי(‪.‬‬
‫‪B‬ו ן‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪29‬‬
‫שכינה און ארץ־ישראל‪.‬‬
‫ר׳ יוסי בר חלפחא האט געזאגט צי זייו זוהו‪ :‬״כני׳ אתה מבקש‬
‫לראות א ת השכינה בעולם הזה‪ ,‬עסוק בתורה בארץ ישראל״‪ .‬מיץ קיגד‪,‬‬
‫אויב דו ווילםט זעהן די שכינה אויף דער וועלט‪ ,‬זאלםט לערנעז תורה‬
‫אין ארץ ישראל‪) .‬מדרש שוחר־טוב ק״ה(‪.‬‬
‫״הזאת נעמי״?‬
‫ויעז נעמי איז צוריקגעקומעו קיץ ״בית להם״ האט די גאנצע‬
‫שטאט געפרעגט מיט פארוואונדערונג‪ :‬״הזאת נעמי״ ז — איז דאם‬
‫די זעלבע אריסטאקראטישע נעמי‪ ,‬וועלבע איז אוועק פון ארץ־ישראל‬
‫קיץ חוץ־לארץ ״שרגילה לצאת בצבים ופרדים‪ ,‬מה עלתה לה ז״ איז‬
‫דאס די וועלכע איז געוועו געוואוינט ארומצופארעז אין די שענסטע‬
‫קארעטעו געשפאנט מיט מויל־אייזען‪ ,‬וואס האט זי דארט אויפגעטאן‬
‫אין חוץ לארץ? )בבא ב ת ר א צ״ב‪ ,‬רש״י(‪.‬‬
‫דער מצב נאכ׳ן חורבן בית־המקדש‪,‬‬
‫ר׳ פגחס בן יאיר זאגט‪ :‬זינט דער ביח־המקדש איז חרוב געווארען‬
‫גייען די געלערעגטע מעגטשען אדום פארשעמט אץ די אריסטאקראטען‬
‫מיט אראפגעלאזטע קעפ‪ .‬די איידעלע לייט זעגען דעדניחגריגט געווארען‬
‫די גידעריגע פארשויגען זעגען געוואדען דאם אויבעדשטע פ ץ שטויםעל‪.‬‬
‫עם איז ניט פאראן קיינער צו וועמען מען קען זיך וועגדען‪ ,‬קייגעס‬
‫איגטערעםירט גארנישט‪ ,‬קיינער קוקט זיך נישט א ו ם ! ״אין לגו להשען‬
‫אלא ע ל אביגו שבשמים״ — עם איז זיך גישטא אויף וועמען אנצולענען‬
‫נאד אויך אוגזער פאטער אין הימעל אליץ‪) .‬סגהדרין פ׳ תלך(‪.‬‬
‫אהן מזל ברכה‪.‬‬
‫נכסי דחיץ׳־לארץ אין להם מזל ברכה — ד י רייכטימער און גוטער‬
‫וואס א איד דערווערבט אין פרעמדע לענדער האט ניט קיץ מזל־ברכח‪.‬‬
‫)הז״ל(‪.‬‬
‫‪30‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוגד‬
‫די תורה און ארץ־ישראל‪.‬‬
‫א קעניג האט געהאט א זון וועמעז ע ר האט געוואלט אוועקגעבען‬
‫א חלק פון זיץ פאדמעגען‪ ,‬האט ע ר זיך געטראכט! אויב איך זיל עם‬
‫איהם שוין אויפ׳ן מאמענט געבען‪ ,‬וועט ע ר נישט וויסען ווי איין און ווי‬
‫אויס‪ ,‬ודיל עד איז נאכנישט דערצויגען און נישט געהעריג אנטוויקעלט‪,‬‬
‫זאל ע ד זיך פדיהעד אויסלערנען שדייבען און רעכענען‪ .‬זאל ע ר‬
‫צוערשט האבען די געהעדיגע ידיעות וועגען הויות העולם‪ ,‬עדשט‬
‫דעמאלט וועל איך איהם קענען אנטדויען מייגע גיטער‪ .‬דאס זעלבע האט‬
‫ג־ט געזאגט וועגען פאלק ישראל‪ ,‬וועלבעם איז זיין געליבט ק י נ ד ‪:‬‬
‫צוערשט זאלען זיי זיין פארגעברייט צו לעבען אויף דעד וועלט און‬
‫ערשט נאבדעם וועל איך זיי אריינפידען קיין ארץ־ישראל )מדרשירבה(‪.‬‬
‫בעםער ‪ 8‬שטיקעל טרוקען ברויט אין אייגענעם ל‪8‬נד‪.‬‬
‫אין משלי שטייט‪ :‬׳״טוב פ ת חרבה ושלווה בה״ — בעסער א‬
‫שטיקעל טרוקען ברויט אבער עס זאל זיין מיט רוהיקייט‪ ,‬דאס מיינם‬
‫מען ארץ־ישראל‪) .‬מדרש משלי(‪.‬‬
‫אלע מעגן גיין קיין או־ץ־ישראל אבער ניט אלע קענען‬
‫ארויס פון דארט‪.‬‬
‫הכל מעלין לארץ־ישראל ואין הכל מוציאין‪ ,‬הבל מעלין לירושלים‬
‫ואין הכל מוציאים‪ ,‬אחד אנשים ואחד נשים — אלע קענעז גיין קיין‬
‫ארץ־ישראל‪ ,‬אבער ניט אלע מעגען ארויסגיין! םיי מענער און םיי‬
‫פדויען‪) .‬כתובות פ ר ק י״ג(‪.‬‬
‫דער אמאליגער שמחת בית השואבה אין ירושלים‪.‬‬
‫ווער עם האט נישט געהעהן דעם פראכטפולען פאראד אין בית־‬
‫המקדש‪ ,‬דעד האם קיין פריילעכקייט אויף זיין לעבען נישט געזעהן‪.‬‬
‫ד י ערשטע נאכט חול־המועד סוכות זענען די כוהנים אריץ אין עזרת־‬
‫נשים אץ באלויכטען די פיער גאלדענע מנורות וואס זענען דארט‬
‫געשטאנען‪ .‬עס איז נישט געווען קיץ איץ הויף אין ירושלים‪ ,‬וואס‬
‫זאל ניט באלויכטען ווערען פון דעם שיין פון בית־השואבח‪ .‬פרומע‬
‫לייט האבען געטאנצט מיט פאקלען אין די הענד‪ ,‬און די לויים אויס־‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪31‬‬
‫געשטעלט אויף פופצען טרעפ טיט כלי־זמר ש‪8‬ילען און זינגען ביז‬
‫חאלבע באכט‪ .‬ווען עם איז געווארען פארטאג איד מען ארויס צום‬
‫מזרח־טויער שעפען וואפער און דערביי געזוגגען‪ .‬״שעפט וואסער מיט‬
‫פרייד פון ד י קוואלען פון ר\לף״‪ .‬ביים געזעגנען זיר האט מען זיך‬
‫געוואוגטשען־ דעד ג־ט פון ציון זאל דיך מענטשען און זאלסט זעהן‬
‫דאס גליק פון ירושלים — קינדס־קינדער זאלסטו דערלעבען —‬
‫פרידען אויף ישראל!״ )אגדות חז״ל(‪.‬‬
‫צוליב וואס משה רבנו האט זיך נישט געקאנט בארוהיגען‪.‬‬
‫פאר די אלע יארען וואם משה רבנו איז געווען געצוואונגען צו‬
‫וואויגען אין מדין האט ע ר דארט קיץ רו נישט געפונען‪ ,‬איהם האט‬
‫שטעגדיג געפייניגט דאס באוואוסטדין און האט געזאגט‪ :‬״אוי לי‪,‬‬
‫שהגהתי א ת עמי ובאתי לגור עם אומות העולם״ — ורי איד מיר‪,‬‬
‫וואס איך האט פארלאזט מיין פאלק און בין געקומען וואויגען צווישען‬
‫די פעלקער‪) .‬אבות דר׳ נתן כי(‪.‬‬
‫דער כח פון צדקה‪.‬‬
‫״אין ירושלים נפדית אלא בצדקה״ — ירושלים וועט אויסגעליתט‬
‫ווערען נאד דורך צדקה‪) .‬חז״ל(‪.‬‬
‫בענקשאפט נאד ארץ־ישראל‪.‬‬
‫״מי יתן לי א ב ד כיונה״ — ווען מען גיט מיד פליגעל ווי א טויב‬
‫וואלט איד געפלויגען זובען מנוחה )תהלים(‪ .‬זאגען די חז״ל* נישט‬
‫ווי אגדערע פויגעל‪ ,‬וואס גאכדעם ווי ויי ווערען מיד פון אמד פליען‪,‬‬
‫לאזעז זיי זיד אראפ רוהען אויף א שטיץ‪ ,‬אדער א בוים׳ ניין׳ איר‬
‫יייל זיק ודי א טויב וואס פליהט צוריק צו איהר נעטט‪ .‬די טויב‪ .‬חאטש‬
‫זי איז שטארק מיד פון וועג‪ .‬בלייבט זי נישט שטיין‪ .‬נאד פארמאכט‬
‫איין פליגעלע און פאכעט מיטן אגדערען און פליהט כסדר איהר וועג‬
‫ווייטער• איו אייד איד וואלט אזוי געפלויגען אלץ ווייטער און ווייטער‬
‫כדי צו קומען נענטער און נענטער צו מיין אייגען לאגד‪ .‬״אלינה‬
‫במדבר״ ~ נעכטיגען אין דעד מדבר‪ .‬ווייל עם איז מיד אלץ ליבער‬
‫צו נעכטיגען אין א מדבר וואס זאל דין אין מיץ אייגענעם לאנד‪ ,‬איידער‬
‫צו געפינען מנוחה אין די שעגסטע פאלאצען פון דער פרעמד‪) .‬חז״ל(‪.‬‬
‫‪32‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוגר‬
‫די תורה און ארץ ישראל זענען אונזערע עלטערען‪.‬‬
‫אין מדרש ווערט דערציילט־ א קייזערליד פאר האבען אמאל‬
‫ארויטגעשיקט פון פאלאץ זייער אינגען זון בדי ע ר זאל קענען לעדנען‬
‫ד א ס לעבען‪ .‬ווען די עלטעדען האבען א י ה פ צוריקגעדופען האט ע ר‬
‫נישט געוואלט פאלגען זאגענדיג אז דער פויער און זיין פדוי פון דארף‬
‫רואו ע ר ה א ט זיך אויפגעהאלטען זענען זיינע עלטערען‪ ,‬און דאם דארף‬
‫איז זיין היימאט‪ — .‬מ י ד ה א ב ע ן א פאטער און מוטער‪ ,‬דאם איז ארץ־‬
‫ישראל און די תורה‪ .‬נאבן חורבן בית־המקדש‪ ,‬האט דאם אידישע‬
‫פאלק‪ ,‬דער פרינץ פון די אומות‪ .‬פארגעםען אן זיינע אמת׳ע עלטערען׳‬
‫זיך אםימילירט און געגאםען פון פרעמדע קרלטררען‪ ,‬קערט צוריק צו‬
‫אייעד היימלאגד‪ ,‬אייעד פאטער ארץ־ישדאל און צו ד ע ד תורה‪ ,‬אייעד‬
‫אמתיע מוטער! )דרוש־רוארט פון א מגיד(‪.‬‬
‫ארץ־ישראל און שבת‪.‬‬
‫*אט תאירו לפני נ ר של שבת‪ ,‬אני מאיר לפניכפ נר של ציון״ —‬
‫אריב איהד וועט אנצינדען פ א ר מ י ד דאם ליכט פון שבת‪ ,‬ורעל איך‬
‫לייכטען פ א ר אייו דאם ליכט פון צירן‪) .‬חז״ל(‪.‬‬
‫זוהר‬
‫דער מיטעלפונקט פון דער וועלט‪.‬‬
‫״ארעא קדישא‪ ,‬אמציעותא דעלמא״ — דאס הייליגע לאנד איז‬
‫דעד מיטעלפונקט פון דעד וועלט‪) .‬זוהר‪ ,‬שמרת קנ״ז(‪.‬‬
‫דארט וואו די שכינה רוט‪,‬‬
‫לא שריא שכינתא לבר מארעא קדישא )סטר הזהר( די שכינה‬
‫רוט גישט אחוץ ד ע פ הייליגעז לאנד•‬
‫אין א״י איז ניט פאראן קיין ארט פאר דער קליפה‪.‬‬
‫אין ארץ־ישראל איז נ י ט פאראן קיין ארט פ א ר דער קליפה‪ ,‬נאד‬
‫אין זבות מון מצוות מילה וואם די ג נ י ־ ישמעאל חאלטען ״עמדה להם‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪33‬‬
‫לשלוט באיי עד שתתם אותה הזכות״ ~ דאס איז זיי בייגעשטאנען‬
‫אז זיי זאלען געוועלטיגען איבער ארץ־ישראל ביז דעד דאזיגער זכית‬
‫וועט זיך פארענדיגען‪) .‬זוהר‪ ,‬חלק ב׳(‪.‬‬
‫א מאן קען נישנו צווינגען די פרוי צו פארלאזען דאס לאנד‪.‬‬
‫אויף׳ן פסוק ״ויקה אברהם א ת שרי אשתו״ איז פאראן אין זוהר‬
‫הקדוש פאלגענדע שטעלע ״מאי ויקח ‪ 1‬אלא אמשיך לה במילי אוחרי‬
‫בגין דלית ליה רשות לבר־נש למפיק איתתא בארעא בלי רעותה‬
‫דיליה״‪ .‬אברהם האט צוגערעדט מיט איבערצייגענדע ווערטער זיין‬
‫ווייב שרה זי זאל צוזאמען מיט איהם גיץ קיץ ארץ־ישראל‪ ,‬ווייל‬
‫א מאן טאר נישט צווינגען זיין פרוי זי זאל פארלאזען דאס לאגד‬
‫געגען איהר ווילען און גיץ אין אנדער לאנד‪) .‬מעג עס אפילו זיין‬
‫ארץ־ישראל‪) (.‬זוהר(‪.‬‬
‫די מורא צו ווערען אריס פירער‪.‬‬
‫ביי די מרגלים שטייט ״אלע זענען געווען מ ע נ ט ש ע ך )׳״כולם‬
‫אנשים״( דאס הייסט‪ :‬זיי זענען געווען מנהיגים‪ ,‬פירער‪ .‬זיי האבען‬
‫מורא געהאט אז קומעגדיג קיץ ארץ־ישראל וועלען זיי פארלירען‬
‫די פירערשאפט‪) .‬זוהר‪ ,‬פ׳ שלח(‪.‬‬
‫צוריק אפגעבען דעם פקדון‪.‬‬
‫ווער עס שטארבט אין ארץ־ישראל‪ ,‬איז ווי ער וואלט צוריק‬
‫אומגעקעהרט דעם פקדון צום בעל־הביח‪) .‬זוהר‪ ,‬ויקרא(‪.‬‬
‫שמחה און מורא‪.‬‬
‫אין איין פסוק שטייט ״עבדו א ת ד׳ ״בשמחה״ — איהר זאלט‬
‫דיגען ג־ט מים שמחה‪ ,‬און אין איץ פסוק שטייט ״עבדו א ת די ״ביראה״‪.‬‬
‫ווי אזוי איז דאס מעגלעך ‪ 1‬גאר דער תירוץ איז‪ :‬געפינט מען זיך אין‬
‫ארץ־ישראל — דינט מען דעם אויבערשטען מיט פרייד‪ ,‬און איז מען‬
‫אין חוץ לארץ דינט מען דעם אויבערשטען מיט מורא‪) .‬זוהר‪ ,‬במדבר(‪.‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אז צ ר‬
‫וואו מען קען ווערען אן אדם השלם‪.‬‬
‫ב ש ל ו ם אל בית אבי״ — און איך זאל צודיקומען‬
‫״ושבתי‬
‫גאגצער הייט צו מיין טאטענס הויז — )שלום‪ ,‬פון לשון שלמות( נאד‬
‫אין הייליגען לאנד קען מען ווערען אן אדם השלם‪ -‬א פאלקאמענער‬
‫מענטש‪ .‬מותר(‪.‬‬
‫וואו דער מלאך המוות איז ניט שולט‪.‬‬
‫כל המתים בא״י לא מתים על־ידי מלאך המוות — די וואס‬
‫שטארבען אין ארץ־ישראל איז עס נישט דורךץ מלאך המוות‪) .‬זוהר‪.‬‬
‫תרומה(‪.‬‬
‫ישמעאלים טענה‪.‬‬
‫אין זוהר הקדוש ווערט געבדענגט‪ :‬פיער הונדעדט יאר גאכין‬
‫חורבן איז אויפגעשטאגען רהב‪ ,‬דעד שר פון ישמעאל און האט געטענה׳ט‬
‫פאר הקב׳ה‪ :‬דו האםט צוגעזאגט אברהם׳ן צוגעבען דאס דאזיגע לאגד‬
‫צו זיינע קינדער‪ .‬איצט‪ ,‬אז די אידען האבען געזינדיגט און זענען‬
‫פארטריבען געווארען‪ ,‬וואלט געפאסט זאלסט געבען דאס לאגד צו‬
‫ישמעאלים קינדער‪ .‬וועלכע שטאמען אריך מזרע אברהם און זענען‬
‫מקיים די מצווה פון מילה‪ .‬די דאזיגע טענה איז אעענומען געוואדען‪.‬‬
‫ביז צו דעם זמן פון דעד גאולה‪ ,‬וועט דאס לאגד זיין אין באזיץ פון די‬
‫ישמעאלים‪ ,‬נאר עס וועט זיין פוסט און וויסט )חרבה שוממה(‪) .‬זוהר‪,‬‬
‫פ׳ וארא(‪.‬‬
‫ירושלים וועט קיינמאל נישט צעשטערט ווערען‪.‬‬
‫עס שטייט אין פסוק ״השבעתי אתכם בנות ירושלים׳‪ /‬״נשבע‬
‫הקב״ה לבנות ירושלים שלא תהדס לעולם״ — דער רבונו של עולם‬
‫האט געשוואוירען‪ ,‬אז ירושלים וועט קיינמאל נישט צושטערט ווערען‪.‬‬
‫מוהר(‪.‬‬
‫וואויל איו דער רואם איז דאס זוכה‪.‬‬
‫זכאה חולקיה מאן דזכי למיפק נשמתיה בארעא קדישא‪ ,‬דאתכפרא‬
‫חוביו וזכי לאתקשרא תחות גדפי דשכינתא — וואויל איז דעם וואם‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪35‬‬
‫איז זוכה זיין ושמה זאל אויסגיין אין הייליגען ל א נ ה ווייל דערמיט‬
‫ווערען איהם זיינע זינד פארגעבען און ער איז זוכה אזוי אדום זיך‬
‫צו פארבינדען אונטער די פליגלען פון דער שכינה‪) .‬זוהר(‪.‬‬
‫צוערשט קליין — דערנאך גרעסער‪.‬‬
‫אויף ךעם כםוק ״מי זאת הנשקפה כמו שחר‪ ,‬יפה כלבנה‪ ,‬ברה‬
‫כחמה״ געפינט זיך אין זוהר פאלגענדע אינטערעסאנטע שטעלע‬
‫אלין ישראל‪ ,‬בזמנא דקב״ה יוהים לון ומפיק לון מן גלותא כדין יפתח‬
‫לון פתחא נהירא דקיק זעיר — ולבתר פתחא דנהורא אחרינא רב‬
‫מיניה עד קב״ה יפתח לון תרעין על־אין פתיחן לארבע רוחי־עלמא‪.‬‬
‫דער זין דערפון איז‪ :‬די דריי נעמען ״שחר — מאגענשטערען״‪ ,‬״לבנה״‬
‫און ״חמה — ז ו ך מימבאליזירען די אידישע גאולה‪ .‬ווען השי״ת וועט‬
‫אויפריכטען דאס אידישע פאלק און וועט עם ארויסנעמען פון גלות‪,‬‬
‫וועט השי״ת אין אנהויב מאכען א דינע‪ ,‬קליינע טיר פון ליכטיקייט‪,‬‬
‫דערנאך א גרעסערע ליכטיקייט ווי פריער‪ ,‬און שפעטער א גאר גרויסע‬
‫עפענונג פון ייכטיקייט פון די העכערע טויערען וועלכע וועט ארויס־‬
‫שטראלען צו אלע פיער עקען פון דער וועלט‪) .‬זוהר‪ ,‬אגגעוויזען פון‬
‫אסטראווער רבי(‪.‬‬
‫די אמת׳ע געטליכקייט קאן א איד פיהלען נאר אין‬
‫ארץ־ישראל‪.‬‬
‫משה רבנו האט געזאגט‪ :‬״הגדתי היום לד׳ אלוקיך״ עם שטייט‬
‫דער אויסדרוק ״אלוקיך׳ און נישט ״אלוקינו״‪ ,‬דעם טעם דערפון איז‬
‫ווייל די אמת׳ע געטליכקייט און דערהויבענקייט קאן א איד פיהלען‬
‫נאד אין ארץ־ישראל‪ ,‬האט דעריבער משה רבנו געזאגט ״אלוקיך״‪.‬‬
‫ווייל ער איז דאד קיין ארץ־ישראל נישט אריינגעקומען‪) .‬זוהר(‪.‬‬
‫פון‬
‫אי ץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫ת ו ר ה טייטשע! או! באלויכטונגע‪1‬‬
‫א אומה הייםט מען דעמאלט ווען מען האט אן אייגען לאנד‪.‬‬
‫די אמת׳ע אנערקענוע פון ארץ־ישראל פאר אידען‪ ,‬הויבט זיך‬
‫אן פון דעם מאמענט ווען עס איז געזאגט געוואוען צו יעקבץ ״הארץ‬
‫אשר אתה שוכב עליה לך אתננה״ — די ערד וואט צו ליגסט אויף איהר‬
‫וועל איך דיר געבען‪ ,‬און דאס איז טאקע דער טעם וואס מיר רופען‬
‫זיך ״עם ישראל״ אויף יעקב׳ס נאמען‪ ,‬ווייל רופען זיך אלם פאלק‬
‫קען מען נאר דעמאלט ווען מען האט אן אייגען לאנד! אין דער צוזאג‬
‫פון אן אייגען לאגד איז דאךגעשעהען ביי יעקבין וראם זיין נאמען איז‬
‫אויך ישראל‪) .‬רבי חיים וויטאל זצ״ל(‪.‬‬
‫א מצוות־עשה‪.‬‬
‫״וישבתם בה״ — על דעתי צו מצוות עשה‪) .‬רמב״ן(‪.‬‬
‫וואנדערונג און באזעצונג‪.‬‬
‫״וירדו מאניותיהם וכר על הארץ יעמדו״ )יחזקאל כז‪ .‬כ״ט( סוף‬
‫כל סוף וועלען זיי אראפגיין פון די שיפען וואס סימבאליזירט זייער‬
‫וואנדער־לעבען אין ״על הארץ יעמדו״ און זיי וועלען שטעלען פעסםע‬
‫טריט אויפ׳ן באדען פון אייגענעם לאנד‪) .‬ענפי צבי(‪.‬‬
‫אין וראם איז באשטאנען די זינד פון די מרגלים ?‬
‫אין פלוג איז אונפערשטענדליך פארוואס די מרגלים ווערען‬
‫באצייכענט אלס ״רשעים״ י זיי האבען דאך געזאגט דעם ריינעם אמת י‬
‫)דעד רמב״ן פרעגט די דאזיגע קשיא(‪ .‬אויך מעיה רבנו אליין האט‬
‫דאך געזאגט» ״אתה עובר את הירדן‪ ,‬לבא לרשת גויים גדולים ועצומים‬
‫ממך״‪ .‬נאר איז דעד תירוץ‪ :‬די זינד פון די מרגלים איז געווען נישט‬
‫אין דעם וואס זיי האבען איבערגעשעצט דעמ שוגא׳ס כה נאר אין‬
‫דער אייגענער דערנידערונג און דאס זיך קליין מאכען )״אינפעריאריטי‬
‫קאמפלעקס״(‪ .‬אויסדריקענדיג זיך ״ונהי בעינינו כחגבים״ _ מיד‬
‫זענען געווען אין אונזערע אויגען ווי היישעריקען! דאס וראם זיי‬
‫האבען ניט געהאט קיץ גלויבען אין די אייגענע בוהות כדי צו קעמפען‬
‫ווי העלדען פארץ אייגענעם לאנד‪ ,‬אין דעם איז באשטאנען די מרגלים׳ס‬
‫גרעסטע זינד‪) .‬מפרשים(‪.‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪37‬‬
‫צורי בקשות‪.‬‬
‫אין דער הגדה זאגט מען ״השתא הבא‪ ,‬לשנה הבאה בארעא‬
‫דישראל״ — דערמיט בעטען מיר צוויי בקשות‪ ,‬ערשטענס‪ ,‬אז אין‬
‫אגדערען יאר ואלען מיר זוכה זיין צו ויין אין ארץ־ישראי‪ ,‬און די‬
‫צווייטע בקשר‪ .‬איז — ״השתא עבדי‪ ,‬לשנה הבאה בני חורין״‪ ,‬מיר‬
‫זאלען דארט זיין פריי‪ ,‬נישט אונטער קיין פרעמדען יאך׳ ווייל עס‬
‫קען גאגץ מעגליך זיין צו געפינען זיו אין ארץ־ישראל און דאך‬
‫גישט זיין קיץ בךחורין‪) .‬מפרשים(‪.‬‬
‫ווען דער אלטער לייב וועט זיך אויפשטעלען‪.‬‬
‫״כעת‪ ,‬יאמר ליעקב ולישראל מה פעל אל‪ ,‬הן עם כלביא יקום‬
‫וכארי יתנשא״‪ .‬בלעם הרשע האט פאראויםגעזעהן די צוקונפט פון‬
‫אידישען פאלק‪ ,‬מיי די טרויעריגע צייט און סיי די גוטע צייט‪ .‬ער‬
‫האט געזעהן די אידען אינ׳ם פעריאד כון זייער געפאלענקייט און‬
‫אומגליק‪ ,‬דורכמאכענדיג דעט חירבן און אומקום פון זעקם מיליאן‬
‫קדושים און גי״•‪ :‬ארומיגע ציקיקערס וועלען פרעגען‪ — :‬יאמר ליעקב‬
‫ולישראל לה פעל איי י אידען‪ ,‬וואס האט ג־ט פאר אייו געטאן אין‬
‫אזא ביטערע צייט י אין בלעם האט אויך געזעהן די צייט‪ ,‬ווען באלד‬
‫נאך די שוועו ע קאטאסטראפע — ׳ הן עם כלביא יקום וכארי יתנשא״‪,‬‬
‫ווען די איבערגעבייבענע רעשטען אידען וועלען זיו מיט איין מאל‬
‫געבען א שטעל אויף ווי א לעמפערט און ווי אן אלטער לייב׳ וועלכער‬
‫וואס עלטער ער ווערט איז ער אלם שטארקער‪ ,‬וועט ז י ו ישראל‬
‫א הויב אויף געבען און פירען א העלדישען קאמף פאר אן אייגען‬
‫ארץ־ישראל מיט דער הילף פון אלמעכטיגען ג־ט‪) .‬א דרוש־ווארט(‪.‬‬
‫אידיש פאלק און א״י־באדען‬
‫״יכפר אדמתו עמו״ — דאס אידישע פאלק דארף מתקן זיין די‬
‫זיגד וואס עם איז באגאנגען מיט׳ן פארנאכלעסיגען דעם באדען פונים‬
‫הייליגזץ לאנד‪) .‬הרב יצחק הערצאג‪ ,‬רב הכולל פון א״י(‪.‬‬
‫דער ווייטער בליק פון ״אור־החיים״ זצ״ל‪.‬‬
‫דער ‪,‬׳אור־החיים״ אין זיין פירוש אויף תורה אין פ׳ בלק‪,‬‬
‫ועזענדיג וועגען דער צוקונפטיגער אידישער גאולה שרייבט דארט‬
‫‪38‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫צווישען אנדערען פאלגענדע חאראקטעריםטישע ווערטער וועגען אידי־‬
‫שען ווידערשטאגד‪ :‬ווען דאס אידישע פאלק וועט מאכען רעם ערשטען‬
‫ווידערשטאנד אפצושלאגען די אטאקעס פון די שונאים‪ ,‬וועלען זיי‬
‫ארויסווייזען וואונדערליכע גבורה און זייער זיג וועט זיין אזוי שטארק‬
‫אז עס וועט ארויסרופן די גרעםטע באגייסטערונג ביי די אומות־‬
‫העולם‪.‬‬
‫טראץ דעם‪ ,‬וואס די אידען שמאכטען שויז אזוי לאנג אין גלות‪,‬‬
‫ווערעגדיג געפייניגט און אונטערדריקט פון פארשידענע זייטען —‬
‫און טראץ דעם וואס אידען וועלען דארפען קעמפען אין אסך מלחמות‪,‬‬
‫דאך וועט דאס זיי נישט אפשוואכען‪ .‬אדרבא ואדרבא‪ ,‬זיי וועלען נאד‬
‫זיין געשטארקט און געקרעפטיגט‪ .‬ישראלים אגזעהן ביי די אומות־‬
‫העולם וועט שטייגען וואס אמאל מעהד און וועט ארויםרופען כבוד‬
‫און פארערוגג אין די אויגען פון דער גאנצער וועלט‪) .‬אור־החיים‪,‬‬
‫פ׳ בלק(•‬
‫באדיי אהן שיר — אבי אין ארץ־ישראל‪.‬‬
‫די חז״ל זאגען‪ :‬״לעולם ימכור אדם כל מה שיש לו ויקנה‬
‫מנעלים לרגליו״ — א מענטש זאל פארקויפען אלץ וואט ער האט און‬
‫זאל זיך קויפען שיך צו די פיס‪.‬פון דעם מאמר חז״ל קאן מען זיך‬
‫פארשטעלען אז אין אמאליגע צייטען איז שיך געווען דער גויטיגסטער‬
‫און וויכטיגסטער געגענשטאנד‪ .‬ווען עם האגדעלט זיך אבער וועגען‬
‫באזעצען זיך אין ארץ־ישראל ווערט געזאגט‪ :‬״של נעליך מעל רגליך‬
‫כי המקום אשר אה עומד עליו אדמת קודש הוא״ — דאס הייםט‪ ,‬ווען‬
‫מען גייט באטרעטען די ״אדמת־קודש״ די חיילי גע ערד‪ ,‬דאן איז ״של‬
‫נעליך מעל רגליך״‪ ,‬איז ווערט צוליב דעם צוועק פון אלעם זיו צו‬
‫אנטזאגען צו בלייבען אפילו אהן שיך׳ אבי אין ארץ־ישראל זיך צו‬
‫באזעצען‪) .‬מטה אהרן(‪.‬‬
‫זעהן נאר די גוטע זייט‪.‬‬
‫״אעברה נא ואראה את הארץ הטובה״‪ ,‬משה רבנו האט געבעטען‬
‫אז השי״ת זאל איהם ווייזען ״את הארץ ה ט ו ב ה ״ די גוטע זייט‪ ,‬די‬
‫פאזיטיווע שטדיכען און נישט די נעגאטיווע זייט פון לאנד‪) .‬א דרוש־‬
‫וואדט(‪.‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪39‬‬
‫דער בן־יחיד‪.‬‬
‫סיאיז א משל — זאגט דער דובנער מגיד — צו איינעם‬
‫וועלכער האט געהאט א בן־יחיד און גלייכצייטיג האט ער אייד ער־‬
‫צויגען ביי זיר אין הויז א פרעמדען יתום‪ .‬לימים האבען די ביידע‬
‫קיגדער שווער געזינדיגט‪ ,‬אפגעטאן א מיאיסע מעשה‪ .‬און דער‬
‫פאטער איז אין כעם געווארען און האט באשלאסען זיי שטרענג צו‬
‫באשטראפען‪ :‬דעמ ב ך י ח י ד זיינעם האט ער געשלאגען מכות נמרצות‪,‬‬
‫דעם פרעמדען יתום דאגעגען האט ער אינגאנצען פון שטוב ארוים־‬
‫געטריבען‪.‬‬
‫און דאס זאגט דער פסוק‪ :‬״ולא תקיא הארץ אתכם בטמאכם אותה‪,‬‬
‫כאשר קאה את הגוי אשר לפניכם״‪ ,‬ד־ פרעמדע אומות האט דאס‬
‫לאנד פאר זייערע זינד אינגאגצען אויסגעשפיגען און ארויסגעטריבען‬
‫פון זיך‪ ,‬ביי אייך דאגעגען וועט זיין‪ :‬״כי כל אשר יעשה מכל התועבות‬
‫האלה ונכרתו הנפשות העושות מקרב עממי‪ /‬איהר וועט שטרעגג‬
‫באשטראפט ווערען׳ פאראורטיילט ווערען צו כרת‪ ,‬אבער איהר וועט‬
‫נישט אויםגעשפיגען ווערען פון לאגד׳ זי ויעט נישט איבעררייסען מיט‬
‫אייך די באציהעגען און גישט פארשליסען פאר אייך אויף שטענדיג‬
‫די טויערען׳ ווארום ״אני ד׳ אלקיכם״‪ ,‬איך בין אייער ג־ט׳ אייער‬
‫פאטער‪ ,‬און א פאטער פארטרייבט נישט פין ד ך ויין קינד‪ ,‬זיין בן־‬
‫יחיד‪ ,‬אויף שטענדיג‪.‬‬
‫יודען וועלען ווערען דערהו־יבען‬
‫עם שטייט ״וירוממו! לרשת ארץ״ יתהלים ל״ז(‪ ,‬דער זין דערפון‬
‫איז‪ ,‬אז איידער אידען וועלען באקומען די פולשטענדיגע ירושה פון‬
‫ארץ־ישראל וועלען זיי ווערען דערהויבען‪ .‬עם וועט זיי זיין גוט און‬
‫אלע פעלקער פון דער וועלט וועלען זיי אנערקענען‪) .‬רבי ר׳ בונם‬
‫פשיסחער זצ״ל(‪.‬‬
‫א לאנד וואו מען דארף שטייגען‪.‬‬
‫ארץ אוכלת יושביה — ארץ ישראל דולדעט נישט קיין ״יושבים״‪,‬‬
‫קיץ פאדגליווערטע ״זיצערם״‪ ,‬דארט דאדף מען תמיר זיין אין דער‬
‫בחינה פון הולכים און עולים׳ געחן מחייל אל חייל׳ — דארט דארף מען‬
‫האלטען אין איין שטייגען צו הויכקייט‪) .‬אםטראווצער רבי זצ״ל(‪.‬‬
‫‪40‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוזר‬
‫דעם רבונו של עולמים דעקלאראציע‪.‬‬
‫ויען די ״באלפור־דעקלאראציע״ איו געגעבען געווארען האט ‪8‬‬
‫רב‪ ,‬א גרויסער חובב ציון‪ ,‬געואגט אין א ד ר ש ה ‪:‬‬
‫אוגזער אמת׳ע ישועה וועט קומען דאן‪ ,‬ווען עס וועט פארווירקליכט‬
‫ווערען די פייעליכע •דעקלאראציע וועלכע דעד רבונו ש ל עולש חאט‬
‫געגעבען צו אברהם אבינו‪ :‬״קום התהלך בארץ לארכה ולרחבח כי‬
‫ל ך אתננה ולזרעך עד עולם״‪ .‬אט די דעקלאראציע פון לארד בורא־‬
‫עולם איז די בעסטע און ג ע ז י כ ע ר ט ע ‪. . .‬‬
‫מען דארף נאר זעהן דאם גוטע‪.‬‬
‫אויף ארץ־ישראל דארף מען נישט זובען קיין פעהלערען און‬
‫מען דארף נאר זוכען דאס גוטע‪ ,‬דאס איז דער זין פון פ ס ו ק ‪ :‬״וראה‬
‫בטוב ירושלים״ — זאלסמ זיך באמיהען צו זעהן נאד דאס גוטע‬
‫פון ירושלים‪) .‬חרב ר ׳ יוסף חיים זאנענפעלד זצ״ל(‪.‬‬
‫פארוואם מיר האבען פארלוירען אוגזער פאטערלאנד‪.‬‬
‫אויף דעם פ ס ו ק ‪ :‬״על מה אבדה הארץ״ טייטש רבי מרדכי באנעט‬
‫בדרך ר מ ז ‪ :‬צוליב דעם ״מד‪.‬׳•‪ /‬צוליב דעם וואס מיר האבען זיך‬
‫געהאלטען קליין און נישטיג און געווען בבחינת ״מה״ זאגענדיג ״מה‬
‫אנו ומה חיינו״ — אבדה הארץ — האבען מיר פארלוירען אונזער‬
‫פאטערלאנד‪) .‬רבי מרדכי באנעט(‪.‬‬
‫א טייערער פריין‪.‬‬
‫שמעה ותשמח ציון ותגלנה בנות יהודה למען משפטיך ד ׳ ) ת ח ל י ם‬
‫צ״ז(‪ .‬צוליב די שרעקלעכע משפטים און וויסטען חורבן וואט דער‬
‫באשעפער האט געטאן צום אירישען פאלק׳ וועמ זיך ציון פרייען‪.‬‬
‫אלע מלוכות וועלען אנערקענען אז ציון וירושלים געהערען צום‬
‫אידישען פאלק און עס וועט געלעזט ווערען די ארץ־ישראל פראגע‬
‫לטובת אידען פאר דעם טייערען פרייז פון די משפטים פץ זעקס‬
‫מיליאן אומגעקומענע אידען‪) .‬דרוש־ווארט(‪.‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוגר‬
‫‪41‬‬
‫וועגען צעטיילונג‪.‬‬
‫אויף רעד לעצטער כנסיה הגדולה וואס איז פארגעקומען פאר‬
‫דער בלוטיגער מלחמה אין מארינבאד און עם האט זיך דארט געהאג־‬
‫דעלט וועגען אננעמען דעם חלוקה־פלאן האט דעד גערער רבי זצ״ל‬
‫נישט ארויםגעזאגט זיין שטעלונג נאד ציטירט פאלגענדען פ ס ו ק ‪:‬‬
‫״וקבצתי את כל הגוים והורדתים אל עמק יהושפט ונשפטתי עמם שם‬
‫על עמי ונחלתי ישראל אשר פזרו בגוים ואת ארצי חלקו״ )יואל ד ‪ /‬ב׳(‬
‫— איך וועל איינזאמלען אלע פעלקער און וועל זיי אראפגידערען אין‬
‫טאל פון יהושפט און איך וועל זיך דארטען משפט׳ן מיט ד י פאר מיין‬
‫פאלק און ארב ישראל וועמען ד י האבען צושפרייט צווישען די פעלקער‬
‫און צ ע ט י י ל ט מיין לאנד‪.‬‬
‫צופיל וועגען‪.‬‬
‫״דרכי ציון אבלות״ )איכר‪ (.‬עם שטייט ״דרכי״ א לשון רבים‬
‫)וועגען(‪ .‬דאס טרויעריגע איז וואט בנוגע ציון זענען פאראן אסך‬
‫וועגען און ריכטונגען און נישט איין וועג‪ ,‬איין אידעאל)בשם גדול אחד(‪.‬‬
‫א ״יחסך‪.‬‬
‫די גמרא זאגט )קדושין(‪ :‬״עשרה יוחסין עלו מבבל‪ ,‬כהני‪ ,‬לוו״‪,‬‬
‫ישראלי‪ ,‬חללי‪ ,‬גיורי‪ ,‬וחרורי‪ ,‬וממזרי וכוי ״‪ .‬אט דער מאמר דייטעט‬
‫אן‪ ,‬אז נישט נאר די כהנים און לוים וועלכע זענען אמודע ״יחםנים״‬
‫האבען דעם הויכען טיטול‪ ,‬נאר אויך די וואס ווערען אויםגערעכענט‬
‫ביים סוף פון מאמר האט דעם דאזיגען טיטול‪ ,‬ווייל קוים באזעצט‬
‫זיך א איד אין א״י מעג ע ר זיין דער ערגסטער‪ ,‬בעקומט ער די מדרגה‬
‫פון א ״יחסך‪) .‬משל ומליצה(‪.‬‬
‫דער אנהויב פון אונזערע זינד‪.‬‬
‫״וימאסו בארץ חמדה״ — זיי האבען פאראכטעט דאם גלוסטיגע‬
‫לאנד )תחלים ק״ו‪ ,‬כ״ד>‪ .‬דאס איז דעד אנהויב פץ אונזערע זינד‪.‬‬
‫)ספר חרדים(‪.‬‬
‫‪42‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫אז ירושלים וועט געהאלפען ווערען‪.‬‬
‫לא תהי׳ משכלה ועקרה בארצך‪ .‬את מספר ימיך אמלא‪) .‬עם וועט‬
‫ניט זיין ביי דיר קיץ פארווארפונג און קיין עקרה אין דיין לאנד(;‬
‫וואס פארא שייכות האבען די ווערטער‪ :‬׳‪,‬את מספר ימיך אמלא״ ‪,‬די‬
‫צאל פון דיינע טעג וועל איך פארפיייען צו דעם אנהויב פון פסוק?‬
‫נאר איז דער תירוץ פאלגענדער‪ :‬אין תג״ך ווערען אויסגערעכענט‬
‫זיבען עקרות‪ ,‬וועלכע האבען גיט געהאט קיץ קינדער‪ :‬שרה‪ ,‬רבקה‪,‬‬
‫רחל‪ ,‬חנה‪ ,‬צללפינית‪ ,‬שונמית און אויך ירושלים ווערט אגגערופען‬
‫עקרה ‪ ,‬ר נ י עקרה לא ילדה״‪ .‬די זיבען עקרות זענען אגטקעגען די‬
‫זיבען טעג פון דער וואך‪ .‬ירושלים איז כנגד שבת‪ ,‬די זעקם עקדות‬
‫זענען שוין לאנג געהאלפען געווארען נאר די ז־כעטע‪ ,‬דאס איז ירושלים‪,‬‬
‫איז נאך ניט קיץ געהאלפענע‪ .‬דא‪ 0‬מייגט דער פסוק‪ :‬לא תהי׳ משכלה‬
‫ועקרה בארצך אז דיין לאנד‪ ,‬ירושלים וועט ניט זיין מער קיץ עקרה‪,‬‬
‫דאז את מספר ימיך אמלא‪ ,‬וועט די צאל פון טעג פארפילט וועלען‪.‬‬
‫אויך דער שבת‪ ,‬ירושלים‪ ,‬וועט איינגערעכענט ווערען אין די טעג פון‬
‫דער וואך‪) .‬קבלה־ספר(‪.‬‬
‫מען דארף מקיים זיין אויר די אנדערע העלפט פונ׳ם פםוק‪.‬‬
‫א משכיל און ליבהאבער פון א״י און לשון־הקודש האט אמאל‬
‫געפרעגט דעם גצי״ב פון וואלאזשין‪ :‬אין ירושלמי איז פאראן א‬
‫מאמר אין וועלכען עס ווערט געזאגט‪ :‬״הדר בארץ ישראל ומדבר‬
‫בלשון־הקודש מובטח לו שהוא בן עולם־הבא״ ואז מען וואויגט אין א״י‬
‫און מען רעדט לשוךקודש איו מען געזיכערט מיט עולם־הבא( און‬
‫ביי אייך ארטאדאקסען איז צו מערקען אזא גלייכגילטיקייט צו אט‬
‫די מצוה‪ .‬ה י ת כ ן י — איחר האט גאנץ רעכט — האט איהם דער‬
‫וואלאזשינער א ענפער געגעבען — אבער ווארים האלט איהר‪ ,‬משכילים‬
‫נאר פון די ערשטע העלפט פון אט דעם מאמר און נישט פון די צווייטע‬
‫העלפט אין וועלכע עס שטייט‪ :‬והקורא קריאת־שמע שחרית וערבית ?‬
‫מיט ג־ט׳ם הילף‪.‬‬
‫א רב האט איינמאל באזוכענדיג ארץ־ישראל צוגעזעהן ווי די‬
‫חלוצים ארבייטען מיט׳ן שווייס אויף׳ן שטערען די ארץ־ישראל‬
‫פעלדער‪ ,‬האט ער צו זיי געזאגט‪ :‬״ד׳ ילחם לכם״ ג־ט וועט אויך‬
‫‪s‬ון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪43‬‬
‫געבען ברויט )פון לשון ״לחם״ בתים(‪ .‬אבער ״ואתם תחרישוך‪ ,‬איהר‬
‫זאגט אקערען‪) .‬פון לשון חרוש(‪) .‬געהערט(‪.‬‬
‫תשובה צום אייגענעם לאגד‪.‬‬
‫דאס וואט עס ווערט געזאגט‪ :‬״כלו כל הקיצים ואין הדבר תלוי‬
‫אלא בתשובה׳‪ /‬וועדט דערמיט געמיינט אז נישט נאר מען דארף‬
‫תשובה טאן צו ג־ט‪ ,‬נאר אויך אן אלגעמייגער צוריקער‪ .‬אלע אידען‬
‫זאלען תשובה טאן און צוריקערען צום או־ץ־אבות‪) .‬הרב ר׳ יהודה‬
‫חי אלקלעי(‪.‬‬
‫דער רבונו של עולם איז א בטוח‪.‬‬
‫בשעת דעד ״באלפור־דעקלאראציע״ ווען אין אלע אידישע‬
‫קרייזען האט מען געזונגען הלל הגדול לכבוד דעם דאזיגען געשעעניש‪,‬‬
‫איז דער ״חפץ־חיים״ זצ״ל געווען גלייכגילטיק און האט גארנישט‬
‫אגטייל געגומען איך דעם אויסברוך פון פרייד וואס עם האט ארומ־‬
‫גענומען אפילו פרומע עלעמענטען‪ .‬אויף דער פראגע פון איינעם‬
‫פון זיינע מקורבים‪ .‬וועגען דער סיבה פון זיין שטילשווייגען‪ ,‬האט‬
‫דער חפץ־חיים געענפערט מיט פאיגענד אינטערעסאנט משל‪:‬‬
‫״א רייכער איד האט זיך אנגעבארגט א סך געלד ביי פארשידענע‬
‫מענטשען און אין א קורצע צייט ארום האט ער באנקראטירט‪ .‬פון‬
‫אלע זייטען האבען זיך א שיט געטאן די מעגטשען ביי וועלכען ער‬
‫האט זיך געבארגט דאס געלד‪ ,‬נאר איין איד איז דארט געווען וואם‬
‫אויך איהם איז דער רייכער סוהר שולדיג געווען א סך געלד און‬
‫דאך איז ער נישט געגאנגען און נישט געלאפען צי איהם מאנען‪ .‬אויף‬
‫דער פראגע פון זיינס א פרייוד די סיבה פון זיין שטילשווייגען האט‬
‫ער געענפערט‪ :‬זיי‪ ,‬די אנדערע האבען ווייניג צוטרוי צום רייכען‬
‫סוחר דעריבער לויפט יעדער פץ זיי חאטש עפעס אפצוראטעווען‪ .‬אייגער‬
‫רייסט ארוים ביי אידים א צוואנציג פראצענט און דער א דרייסיג‬
‫פראצענט א‪ .‬א‪ .‬וו‪ .‬איך‪ ,‬אבער‪ ,‬ווייס אז ערגיץ־וואו האט דער סוחר‬
‫באהאלטען א סך געלד און איך בין זיכער אז ער וועט מיר אפגעבען‬
‫די גאנצע סומע וואס ער איז מיר שולדיג״‪.‬‬
‫אויך דער רבונו של עולם — האט דער חפץ־חיים פארענדיגט —‬
‫ער איז א גרויסער בטוח און איך בין זיכער אז ער וועט בקרוב מקיים‬
‫זיין די הבטחה‪ :‬״לזרעך אתן את הארץ!״ )חפץ־חיים(‪.‬‬
‫‪44‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוני‬
‫שווייגען‪ ,‬און נישט בארעדען‪.‬‬
‫״ואתם תחרישון״ )און איהר זאלט שווייגען(‪ .‬משה דביגו בע‬
‫די אידען צו שווייגען און נישט בארעדען ד י רואם קעמפז‬
‫פאר דעד פרייהייט פון אן אייגען ארץ־ישראל און זיי נישט חושז‬
‫זיין אז דערמיט זענען זיי דוחק דעם קץ‪) .‬הרב אהרנםאן ע״ה‪ .‬ר‬
‫חכולל פון תל־אביב(‪.‬‬
‫דער אונטערשיד‪.‬‬
‫דער אוגטערשיד פון דעם וואס אידען געפינען זיך אין גלות און‬
‫האבען דארט אויסצושטיין צרות און פארפאלגונגען צו די צרות און‬
‫פחדים וואס זיי האבען דורכצומאכען אין ארץ־ישראל איו אויסגע׳‬
‫דריקט אין דעם פאלגענדען מאמר חז״ל‪ :‬״ניזוק ברשות המזיק‪ .‬מזיק‬
‫ברשות הניזוק׳׳‪ .‬אז מען פאלט אויף זיי אן אין גלות געפיגט זיך‬
‫דעד באשעדיקטער אינ׳ם רשות פון שעדיגער‪ .‬דאגעגעז איז ארץ־‬
‫ישראל אז זיי זענען אויסגעשטעלט אויף אנפאלען‪ ,‬דארף דער שעדיגער‬
‫און אנפאלעד קומען אינ׳ם רשות פון׳ם באשעדיגטען‪) .‬בשם גדול אחד(‪.‬‬
‫נאציאנאלע און רעליגיעזע דערלייזונג‪.‬‬
‫מיד בעטען ״על גאולתנו ועל פדות־נפשנו״ דערמיט ווערט געמיינט‬
‫נישט נאד די נאציאנאלע באפרייאונג און דערלייזוגג׳ נאד אויך די‬
‫גאולה פאר׳ן נפש‪ ,‬פאר די נשמה‪) .‬דרוש־ווארט>‪.‬‬
‫הר ציון און הר סיני‪.‬‬
‫צומי בערג פארנעמען א הויד א ר ט אין אידישען לעבען‪ ,‬ה ר‬
‫ציון און ה ר סיני‪ ,‬וויל מען זוכה זיין צו דער אמת׳ער באנייאונג און‬
‫ווידערגעבורט פון אונזער לעבען‪ ,‬דארף מען זעהען אז דעד גלאנץ‬
‫פון ה ר סיני אויף וועלכען די ת ו ר ה איז געגעבען געווארען זאל זיד‬
‫ענטפלעקען אויפץ הר־ציון‪ .‬ציון זאל זיק תורה׳דיג‪) .‬דרוש־ווארמ(‪.‬‬
‫וואם ארץ־ישראל קאן נישט דולדען‪.‬‬
‫ארץ־ישראל אינה כשאר ארצות‪ ,‬אינה מקבלת עוברי עברה —‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצי‬
‫‪45‬‬
‫ארץ־ישראל איז נישט ווי אנדערע לענדער‪ ,‬זי קען נישט אויפנעמען‬
‫קיין בעלי־עבירה‪) .‬רמב׳ין(‪.‬‬
‫די געגענזייטיגע שבועה‪.‬‬
‫אין דער צייט ווען די באוועגונג פון חיבת־ציון האט זיך אגגע־‬
‫הויבען פארשפרייטען אויך אין די רייהען פון די אדטאדאקסישע‬
‫קרייוען‪ ,‬איז זי שטארק באקעמפט געווארען דורך די דאמאלט אנפי־‬
‫רענדע קגאוחידיגע רבנים‪ ,‬וועלבע האבען געבראכט אלם באווייז צו‬
‫זייער שיטה דעם באקאנטען מאמר המדרש‪ :‬השביע לישראל שלא‬
‫ימרדו עול המלכיות )השי״ת האט באשווארען די אידען זיי זאלען‬
‫נישט רעוואלטירען געגען דעם דרוק פון די פעלקער(‪ .‬דערויף האט‬
‫ר ׳ בן־ציון אלפס‪ — ,‬וועלכער איז געוועזען א גרויםער חובב ציון —‬
‫ציטירט דעם זעלבען מדרש איו וועלכען עם ווערט בפירוש געזאגט‪:‬‬
‫״נשבע לישראל שלא ימרדו עול חמלכיות ונשבע למלכיות שלא‬
‫יקשו עול על ישראל״‪ .‬דאם הייםט‪ ,‬אז השי״ת האט באשווארען די‬
‫מלוכות זיי זאלען נישט אונטערדריקען די אידען‪ .‬די שבועה איו‬
‫אגעגענזייטיגע און אזוי ווי די פעלקער האלטען נישט זייער פאר־‬
‫פליכטונג‪ ,‬ווערט ממילא אויך דער אידישער צוזאג בטל‪.‬‬
‫די לופט פון ארץ־ישראל‪.‬‬
‫די ס פ ר י ם הקדושים ואגען‪ :‬ווען משה רבנו וואלט אריינגעקומען‬
‫קיין ארץ־ישראל‪ ,‬וואלט דאס לאנד קיינמאל נישט חרוב געווארען‪.‬‬
‫אבער די לופט פון ארץ־ישראל‪ ,‬וואס משה האט יא געזעהען פון‬
‫דערווייטענס‪ ,‬איז שטענדיג געבליבען ביי זיין קדושה אפילו בזמן‬
‫החורבן‪ .‬דאס וואם די חז״ל זאגען ״אוירא דארץ־ישראל מחכים״ )ב״ב‬
‫קנ״ב( — די לופט פון ארץ־ ישראל מאכט קלוג‪ — ,‬נעמט זיך טאקע‬
‫דערפון‪ ,‬וואס אין דארטיגען אויר איז געבליבען דער קיום פון משהים‬
‫בליק‪) .‬ספרים(‪.‬‬
‫ווען מען ווערט א פאלק‪.‬‬
‫״היום הזד‪ .‬נד׳ייח לעם״ — היינט אינ׳ם טאג דו נעמסט אויף זיך‬
‫מיט א שבועה מקיים צו זיין די תורה‪ ,‬ווערםטו א פאלק‪ .‬א פאלק‪,‬‬
‫‪ffi‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫א גאציע ווערט מען נישט גאו־ דעמאלט ויען מעז באקומט א לאנד‬
‫אדער א שפדאך‪ ,‬נאר דאן רוע! מען באקוממ א תורה׳ אין ווען מען‬
‫נעמט אויף זיך רעם עול־תודה‪) .‬רבי שמשון רפאל הירש ז״ל(‪.‬‬
‫א רמז וועגען ערד־ציטערניש‪.‬‬
‫אין פסוק שטייט )בחקותי כ״ו(‪ :‬״ונתתי שלום בארץ ושכבתם‬
‫ואין מחריד״‪ .‬פח דאנען איז א רמז אז אין ארץ־ישראל וועט ניט‬
‫פאדקומען קיין ערד־ציטערניש‪ .‬דער ״ואין מחריד״ איז א המשך‬
‫צום פריריגען ווארט ״בארץ״ און די באדייטונג דערפון איז‪ :‬״ונתתי‬
‫שלום בארץ״ די ערד גופא וועט זיין אין פרידענס־צושטאנד‪ ,‬״ואין‬
‫מחריד״‪ ,‬עס וועט צוליב די ערד קיינער נישט ציטערען — דאס‬
‫הייסט עס וועט נ־שט פארקומען קיין ערד־ציטעדניש‪) .‬בשם גדול אחד(‪.‬‬
‫מען טאר נישט זאגען‪ :‬אונמעגליך‪.‬‬
‫אויך דעם פסיק‪ :‬״אפס כי עז העם היושב בארץ״ — אבער דאס‬
‫פאלק רואם זיצט אין לאגד איז צו שטארק — זאגט דעד רמב״ן׳ אז‬
‫די זינד פון די מרגלים איד באשטאנען אין דעם וואס זיי האבען געזאגט‬
‫דעם אויסדרוק ״אפסי׳ ופון יישון אפסות( ״נישט״ ״אונמעגליך״‪ .‬בנוגע‬
‫ארץ־ישראל טאר נישט עקזיםטירען קיין שוועריקייטעז‪ ,‬מען טאר‬
‫נישט זאגען אז עס איז מן הנמנע עס בייצוקומען‪) .‬דפב׳ץ(‪.‬‬
‫דאס מאטעריעלע און דאס גייםטיגע ארץיישראל‪.‬‬
‫אין פסול‪ ,‬שטייט‪ :‬״על הר גבוה עלי לך מבשרת ציון‪ ,‬הרימי‬
‫בכה קוייך מבשרת ירושייים״‪ .‬הי־־ב קוק ז״ל האט דעם דאזיגען פסוק‬
‫אויםגעטייטשט אויף פאלגענדען אופן‪ :‬די ״מבשרת ציון״ שטייט‬
‫אויף א נידעריג ארט‪ ,‬אבער רעדן‪ ,‬רעד זי אויף א הויך קול‪ .‬מיט‬
‫דעם נאמען ׳‪,‬ציוך ווערט געמיינט דער מאטעריעלער מצב פון לאנד‪,‬‬
‫אין דער אויסדרוק ״ירושלים״ ווערט באצייכענט דער גייםטיגער‬
‫צושטאנד פון הייליגען ייאנד‪ .‬דואכ שייך די עקאגאמישע דערפאלגען‬
‫פון דעם נייעס ישוב‪ ,‬ויערען זיי שויו צופיי פערשרינען פון דער‬
‫״מבשרת ציון״‪ ,‬דעד גרויסער פוביייסיטי אפאראט די אנפירער‪ .‬עס‬
‫וואלט געיוען זעהר געוואונטשען‪$ ,‬ז זיי זאי־יען פאלגען די עצה פונים‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪47‬‬
‫נביא און זיך שטעלען אויף א העכערען גיווא ווי עם איז דער טרוקעגער‬
‫סאציאלער מאטעריאליזם! דאגעגען אבער‪ ,‬דער גייםטיגער טייל פון‬
‫אונזער ארבייט שטייט אויף א געהעריגע הויך און שטרעבט אויפ־‬
‫צולעבען די אידישע נשמה צוזאמען נ־יט אונזער לאנד‪ .‬אבער‪ ,‬די‬
‫״מבשרת ירושלים׳‪ /‬איר פובליסיטי אפאראט רעדט מיט א נידעריגען‬
‫טאן און מיר מוזען איהר אויפמונטערען מיס די ווערטער פון נביא‪:‬‬
‫״הרימי בכה קולך״‪ ,‬הויב אויף מיט קראפט דיין שטים‪ ,‬פראקייאמיר‬
‫אפען פאר דער וועלט אז דער אויבערשטער האט אויםדערוויילט ארץ‪-‬‬
‫ישראל פאר זיין אויםדערוויילט פאלק און אזוי מוז עם בלייבען‪.‬‬
‫)ה‪ .‬זעליג‪ ,‬אינ׳ם נאמען פון הרב קוק ז״ל(‪.‬‬
‫ארץ‪-‬ישראל — א פריגץ‪.‬‬
‫אויף דעם פסוק‪ :‬״ולא תקיא הארץ אתכם בטמאכם אותה״)ויקרא‬
‫י׳־ח‪ ,‬כ״ה( זאגט רש״י‪ :‬משל לבן מלך שהאכיאהו דבר מאום שאין‬
‫עומד במעיו אלא מקיאו‪ ,‬כך ארץ־ישראל אינה מקיימת עוברי עבירה‬
‫)רש״י׳ דארט(‪ .‬פונקט ווי ביי א דעליקאטען פרינץ וועמען מען האט‬
‫געגעבען צו עםען א שמוציגע זאך און ער קען דאם נישט געדייען אין‬
‫זיינע געדערעם און ער מוז עס אויסברעכען‪ ,‬כך‪ ,‬אזוי איז מיט ארץ־‬
‫ישראל‪ ,‬דאס לאנד קען נישט אויפהאלטען קייז בעלי עבירה‪) .‬רש״י(‪.‬‬
‫ווען דער קאמף האט א ווערט‪.‬‬
‫אין פסוק )פ׳ בהעלותך( שטייט‪, :‬׳כי תבואו מלחמה בארצכם על‬
‫הצר הצורר אתכם והרעתם בחצוצרות״‪ .‬ואון אז איהר וועט גיין אויף‬
‫מלהמה אין אייעד לאנד אקעגען דעט שונא וואס דריקט אייך‪ ,‬זאלט‬
‫איהר שאלען אין די טרומייטען(‪ .‬תמיד‪ ,‬אין אלע מלחמות און‬
‫פורעניות׳ן רוען דאם אידישע בלוט איז פארגאסען געווארען איז ד•‬
‫בלוט־פארגיםונג געווען אומזיסט‪ .‬אידען תאבען געקעמפט פאר‬
‫אנדערע פעלקער‪ ,‬אויף אנדערען באדען און פאר זיר אליץ האבען די‬
‫אלע קאמפען און אנשטרענגונגען קיץ נוצען נישט געברענגט‪ .‬וועד‬
‫די מלהמה אבער ווערט געפירט ״בארצכם״ אין אייגענעם לאנד און‬
‫פאר דעם אייגענעם לאנד‪ ,‬דאן ווען דאס אידישע בלוט ווערט פאר־‬
‫גאסען אויף׳ן אייגענעם באדען‪ ,‬דעמאלט ערשט ״והרעתם בחצוצרות״‪,‬‬
‫דעמאלט מעג מען טריאומפירען‪ ,‬טרומייטערן און שטאלצירען‪ ,‬נאד‬
‫״בארצכם״ האט דער קאמף א ווערט און א זין‪) .‬דרוש־ווארט(‪.‬‬
‫‪48‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫גוים טארען נישט עראבערען ארץ־ישראל‪.‬‬
‫מען האט געפרעגט רבינו גחשון גאון‪ :‬די גויים האבען אייג־‬
‫גענומען ארץ־ישראל דורך מלחמה און דאס דארף זיי געבען דאס‬
‫רעכט צו באזיצען דאס ל א נ ה ווייל דערמיט וואס זיי חאבען עס ״כובש״‬
‫געווען הייסט עס דאך על פי דין אן עכטער קנין‪ .‬אויב אזוי‪ ,‬טא‬
‫פארוואס ווערט דער ״כבוש״ פון או־ץ־ישראל באטראכט אגדערש פון‬
‫אנדערע לענדער וואס כבוש מאכט על פי דין‪ .‬יא פאר א קגיןי‬
‫דערויף האט דער גאון געענפערט‪ :‬״כבוש״ קען נאר דאמאלט מאכען‬
‫פאר א קבין‪ ,‬ווען עם איז פאראן נאך א מיטעל דורך וועלכען מען‬
‫קען קונה זיין‪ ,‬צום ביישפיל‪ :‬געלד‪ .‬דארט רואו עם העלפט דער קנין‬
‫דורל געלד העלפט אויך דער קנין דורך ״כבוש״‪ .‬ביי ארץ־ישראל‪,‬‬
‫דאגעגען‪ ,‬שטייט אין דער תורה ״והארץ לא תמכר לצמיתות״ — ראפ‬
‫לאנד קען נישט פארקויפט ווערען אויף אייביג‪ .‬ווען עם קומט ייבל‬
‫מוז דער קויפער דאס לאנד צוריקערען צום פארקויפער‪ ,‬ממילא‪,‬‬
‫קען אויך דער פאקט פון ״כבוש״ נישט דערמעגדיכען די גייים אז זיי‬
‫זאלען דערמיט בארויבען אידען פון זייער לאנה )רבנו נחשון גאון(‪.‬‬
‫די נעסט פון אידישען פאלק‪.‬‬
‫די חז״ל זאגען! כנסת ישראל נמשלה ליונה )ברכות נ״ג ע״ב(‬
‫)דאס אידישע פאלק אי ז געגליכען צו א טויב(‪ .‬פונקט ווי עס איז ניט‬
‫פאראן צווישען עופות קיין איין עוף וואס זאל זיין אזוי געיאגט ווי‬
‫א טויב‪ ,‬אזיי אויך איז ניט פאראן נאך א פאלק אויף דער וועלט‬
‫רואם זאל זיין אזוי געיאגט און אונטערדריקט ווי דאס אידישע פאלק‪.‬‬
‫און פונקט ווי א טויב דערקענט איהר נעסט און ווען זי זאי פון דארט‬
‫זיין דערווייטערט טויזענדער מיילען‪ ,‬שטרעבט די טויב אלץ צוריק־‬
‫צוקומען צו איחר נעסט‪ ,‬אזוי אויך די כנסת ישראל‪ ,‬טראץ דעם‬
‫וואם די אידישע נאציע איז דערודיטערט פון איחר לאנד טויזענדער‬
‫יארען‪ ,‬דאך חאט זי נ־שט אויפגעחערט צו בענקען און שטרעבען‬
‫צוריקצוקומען צום חיימלאנה צו ארץ ישראל‪) .‬הדב מ‪ .‬יפה(‪.‬‬
‫‪,‬‬
‫יונג און אלט‪.‬‬
‫״איזהו מטבע של ירושלים י דוד ושלמה בצד א ח ה וירושלים עיר‬
‫הקודש מצד אחד״ )בבא קמא צ״ז(‪ .‬די לאזונג און אמת׳ע שיטה פון‬
‫ירושלים איז ״דוד ושלמח״‪ ,‬ד ו ה דער סימבאל פון עלטערען דור און‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪40‬‬
‫שלמה‪ .‬דער םימבאל פון דער יוגענד‪ .‬סיי דער טאטע און סיי דער‬
‫זוהן‪ ,‬דארפען גיין ״בצד אחד״ האנד ביי האנד‪ .‬איץ צוזאמענשלוס‬
‫פון כוחות און איין לעבעגס־אנשויאונג יעדער לויט זייגע אייגענשאפטען‬
‫דעמאלט ווען עס האנדעלט זיר וועגען די שטרעבונג וואס הייסט‬
‫ירושלים‪) .‬חרב ר׳ אהרן לעווין‪ ,‬ד׳ ינקום דמו(‪.‬‬
‫פארוואס ירושלים איז חרוב געווארען?‬
‫די חז״ל זאגען )שבת קי״ט(‪ :‬״ירושלים איז חרוב געווארען‪ ,‬ווייל‬
‫מען האט מחלל שבת געוועזעך‪ .‬איינער זאגט‪ :‬״ווייל מען האט גע־‬
‫שטערט קינדער זאלען לערנען תורח״‪ .‬איינער זאגט; ״ודיל איינער‬
‫דעם אנדערען האט נישט געשטראפט״‪ .‬איינער זאגט‪ :‬״ווייל מען חאט‬
‫מבזה געוועזען תלמידי־חכמים״‪ .‬אין דעם ספר ״גנת חמד״ ווערט‬
‫דערו׳יף געגעבען פאלגענדע לאגישע ערקלערונג‪ :‬באמת זענען די‬
‫אמוראים נישט מחולק איינער מיט׳ן אנדערען‪ ,‬נאר יעדער איינער‬
‫איז מפרש מיט זיינע ווערטער די ארויםגעזאגטע מיינונג פון דעם‬
‫פריריגען אמורא אין איינס איז געבונדען מיטין אנדערען‪ .‬די מאמרים‬
‫דארפען אזוי פארשטאנען ווערען‪ :‬באמת איז די הויפט סיבה פון‬
‫חורבן ירושלים געוועזען דורך די שווערע זינד פון חלול־השבת‪,‬‬
‫וואס וועגט איבער די גאנצע תורח׳ איי פאווואס זענען אידען אזוי‬
‫געפאלען אז ויי ואלען מחלל שבת זיין ‪ 1‬ענפערט דערויף דער אנדערער‪,‬‬
‫ווייל מען האט ניט געגעבען די יוגענד קיק געהעריגע תורה־ערציאונג‬
‫און דא ווי עס איז ניט פאראז קיק תורה איו ניטא קיק יראת־שמים‪.‬‬
‫איי פון וואנען זעגען אידען געקומען צו אזא געזונקענע מדרגה נישט‬
‫צו געבען די יוגענד א תורה׳דיגע ערציאונג‪ ,‬ענפערט דער אגדערעד‪:‬‬
‫דאס איז דערפאר יוייל איינער דעם אנדערען האט נישט געשטראפט‬
‫און די אנפירער פון דור האבען ניט אויסגעאיבט זייער גייסטיגען‬
‫איינפלוס אויף די מאסען‪ .‬איז די פראגע פארוואס האבען די מנהיגים‬
‫ניט אויפגעקלערט די פאלקסמאםען וועגען די פריגציפען פ ק אידענ־‬
‫ט ו ם י איז דעד ענפער‪ ,‬ווייל מען האט מבזה געווען תלמידי חכמים‬
‫און דער כבוד התורה איז געוועזען דערנידעריגט‪) .‬גנח חמד(‪.‬‬
‫אז מען וואוינט אין ארץ־ישראל איז מען ניט בחזקת רשע‪.‬‬
‫יעדער אידישער מענטש וואס חאט געמאכט ארץ־ישראל אלס‬
‫זיין וואוין־ארט‪ ,‬איז אין דער בהינד‪ ,‬פון א צדיק‪ ,‬ווייל אויב ער וואלט‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫גישט געווען אין דער מדרגה פון א צדיק‬
‫גישט קולט געווען‪ .‬א באוריו דערויף איז‬
‫אנגערופען ״שער־השמימ״ — דאס הימייישע‬
‫די ראשי־תיבות פון די דעצטע ווערטער —‬
‫״צבי״‪ ,‬און דאס איז א רמז‪ ,‬אז דער וואט‬
‫איז א צדיק‪) .‬טוב־הארץ(‪.‬‬
‫אוצר‬
‫וואלט איהם דאם לאנד‬
‫וואס ארץ־ישראל ווערט‬
‫טי־ער •— און אין וועלכע‬
‫צדיקים יבואו בו זענען‪:‬‬
‫וואוינט אין ארץיישראל‬
‫א רמז אויף דער היינטיגער צייט‪.‬‬
‫אויף דעם פסיק‪ :‬׳‪,‬כה אמר ד׳ הנה אשא אל הגויים ידיי׳ )ישעיה‬
‫מ״ ט( זאגט דער מצודת־דוד פאלגענדע אינטערעסאנטע ווערטער •‬
‫״׳ירמז להם להביא את ישדאל ייארץ־ישראל׳רצונו לומר‪ ,‬אעיר לבם‬
‫על זאת״ מרמז צו זיין די פעלקער זיי זאלען העלפען ברענגען די‬
‫אידען קייז ארץ־ישראל‪ ,‬מיינט צו זאגען׳ איר וועל דערוועקען זייער‬
‫הארץ וועגען דעם‪) .‬מצודת דוד(‪.‬‬
‫אז ״זיי״ וועלען אנהויבען בלוטיגען‪.‬‬
‫״והי׳ הדם לך לאות על הבתים״ — און דאס בלוט וועט זיין א‬
‫צייכען אויף די הייזער‪ .‬אויב די אידישע שונאים וועלען אויך בלוטיגען‬
‫פונקט ווי די אידען‪ ,‬וועט דאס זיין א סימן אז מיר האלטען ערב דער‬
‫גאולה‪ .‬און מען וועט האבען אן אייגען ארץ־ישראל‪ .‬ערב בית־ראשון‬
‫האבען די מצרים געבלוטיגט‪ ,‬ערב בנין בית שני האבען די שכנישע‬
‫לענדער פון ארץ־ישראל געבלוטיגט‪ .‬און ערב בנין בית שלישי‬
‫וועלען די שונאי־ישיאל פון געוויסע לענדער אויך בלוט פארגיסען‪.‬‬
‫והי׳ הדם‪ — ,‬זייער בלוטיגען וועט זיין — "אות על הבתים‪ ,‬א סימן‬
‫אז ״בתים״ וועלען אויפגעבויט ווערען‪) .‬רבי מאיר דן פלאצקי זצ״ל(‪.‬‬
‫דער כח פון הייליגען לאנד‪,‬‬
‫די ח ד ל זאגען‪ :‬״הדר בחוץ לארץ דומה כמי שאין לו אלוהי׳ _ ‪$‬ן‬
‫איינער וואוינט אין חוץ־לארץ איז פונקט ווי ער וואלט גישט געהאט‬
‫קיק ג׳ הס ושלום‪ .‬אין פלוג איז אונפארשטענדליך דער אויסדרוק ״דומה״‬
‫וואס איז די באדייטונג דערפון? נאד דער זין דערפון איז‪ ,‬אז אויב‬
‫איינער איז אפילו פרום נאר ער וואוינט נישט אין ארץ־ישראל‪ ,‬מעג ער‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪51‬‬
‫אפילו האבען ג׳ איז הארצען‪ ,‬דאך איז פאראן א סבנה אז זיינע קינדער‬
‫און קינדס־קינדעד וועלען שוין בלייבען אוים אידען און ווערען ג־ט‬
‫לאז‪ .‬ראגעגען אין ארץ־ישראל‪ ,‬אויב ער האט ניט קיץ ג־ט אין הארצען‪,‬‬
‫וועלען זיינע קינדעד האבען א ג־ט‪) .‬שם גדול אחד(‪.‬‬
‫ורסט‪ ,‬און דאך הייליג‪.‬‬
‫פאראן נאראנים — שרייבט רבי משה חאגיז — וועלכע דענקען‬
‫אז די וואס וואוינען היינט אין ארץ־ישראל‪ ,‬זעגען עובר אויף דער‬
‫גזירה פון השי״ת‪, :‬׳ונתתי את עריכם חרבה״‪ ,‬אבער דער וואס בא־‬
‫הויפטעט אזוי אין אדער א שוטה אדער אן אפיקורס‪ ,‬ווייל די חז״ל‬
‫זאגען בפירוש אויף דעם אנדערען העלפט פסוק‪ :‬והשימותי את‬
‫מקדשיכם — אף על פי ששוממין‪ ,‬הן בקדושתן‪ — ,‬חאטש זיי זעגען‬
‫וויסט‪ ,‬דאך האבע? זיי אין זיך הייליקייט‪) .‬רבי משה חאגיז>‪,‬‬
‫דריי זאכען וואם זענען איינס‪.‬‬
‫עס שטייט‪ :‬״אחת שאלתי מאת ד׳ ״ — איינס האב איר געבעטען‬
‫ביי ג־ט — ר״ת פין ״אחת״ מאכט‪ :‬ארץ־ישראל‪ ,‬חיי עולם־הבא‪ ,‬און‬
‫תורה‪ .‬די דריי מתנות וואס ג־ט האט געגעבען די אידען‪ ,‬זענען פאר־‬
‫בוגדען מיט איינאנדער‪ ,‬אייגס ציט צום אנדעדען‪) .‬האר״ י ו״ל(‪.‬‬
‫צוערשט אליין זוכען‪.‬‬
‫״אשר יבחר ד׳ יישבנו הדרשנ־ י‪:‬את שמה״ — וואם גיט האט‬
‫אויסדעדוועהלט דאו ט צו רוען‪ ,‬זאלסטו זיבען אץ קומען אהין‪— .‬‬
‫צוערשט דארף מען אליין זוכען מיטלען און ויד משתדל ויץ צו‬
‫קומען אין הייליגען לאנד‪ ,‬נאכדעם וועט השי״ת מסכים זי ץ דערויף‪.‬‬
‫)ווילגער גאון זצ״ל(‪.‬‬
‫ארץ־ישראל דארף נישט פארוועלטליכט ווערען‪,‬‬
‫דער פסוק אין תהלים‪ :‬״איד נשיר את שיר ר׳ על אדמת נכר״ —‬
‫ווי אזוי קאנען מיר זינגען ג־ט׳ם געזאנג אויף פרעמדע ערד ‪ 7‬האט‬
‫הרב יצחק מיר לעווין )היינטיגער מיניסטער פון ישראל( פאראפרא־‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫זירט אויף פאלגענדען אופן‪ :‬״איך נשיר שירי נבר על אדמת ד׳ ״ י‬
‫ווי אזוי קאנזןן מיר זינגען פרעמדע געזאנגען אויף ג־ט׳ס ערד י‬
‫ווי אזוי קאו מעז ארייגברענגען דעם גייסט פון סרעמדע קולטוו־ען א ו י י ף‬
‫דעד הייליגער ארץ־ישראל ערד ן )הרב יצחק מאיר לעווין(‪.‬‬
‫א שיינער ווארט־שפיל‪.‬‬
‫אין קהלת שטייט‪ :‬״דור הולך ודור בא והארץ לעולם עומדת״‪,‬‬
‫מען קען צוגעבען איין ווארט און זאבען ״וארץ־ישראל לעולם עומדת״‬
‫איין דור גייט אוועק און א דור קומט‪ ,‬אבער ארץ־ישראל בלייבט‬
‫אויף שטענדיג‪< .‬הרב לעווענטאל(‪.‬‬
‫פון מזרח און פון מערב‪.‬‬
‫״אל תירא׳ כי אתך אני ממזרח אביא זרעך וממערב אקבצך״ —‬
‫האב קיץ מורא׳ ווארים איך בין מיס דיר‪ .‬פון מזרח וועל איך ברענגען‬
‫דיינע קינדער און פון מערב וועל איך זיי צוזאמעננעמען)ישעיה מ״ב(‪.‬‬
‫״מזרה״ איז דעד םימבאל פון גליק און פרייהייט‪ ,‬ךארט וראו די זון‬
‫שיינט און ווארעמט‪, .‬׳מערב״ איז דער סימבאל פון פענסטערניש און‬
‫גליקלאזיקייט‪ .‬ואגט דער נביא אין נאמען פון ג־ט‪ :‬״ממזרח״‪ ,‬סיי‬
‫פון דארט וואו עס שיינט די זוך פאר אידען און זיי געניםען פוץ פרייהייט‬
‫״וממערב״ און מיי פון די לענדער ודאו עס איז זיי פינסטער און ביטער‪,‬‬
‫וועט אלץ זיק ״׳אקבצך״‪ ,‬וועל איך די איינזאמלען און זיי ברענגען אין‬
‫הייליגען לאנד‪) ,‬דרוש־ווארט(‪.‬‬
‫גלות און ארץ־ישראל‪.‬‬
‫אין פסוק <פ׳ וישב( שטייט ״וישב יעקב בארץ מגורי״‪ ,‬דאס ווארט‬
‫״מגורי״ האט דריי טייטשען‪ :‬״וואויגונג״‪ ,‬״פורכט״ און ״פרעמד״ )פון‬
‫לשון ״גר(‪ .‬דאס איז אגצודייטען אז אומעטום רואו יעקב מאכט זימ‬
‫וואוינונג אין גלות‪ ,‬וועט ער שטענדיג זיין אין צושטאנד פון פורכט און‬
‫פחד • ״מגורי״‪ ,‬אין גלוחוועט ער שטעגדיג זיין ״מגורי״‪ ,‬א פרעמדער‪,‬‬
‫א גר‪ ,‬דער אמחיער ״וישב״ באזעצונג קען נאר זיץ איו ארץ־ישראל‪.‬‬
‫י בשם גדול אחד(‪.‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪53‬‬
‫איידער משיח ווען הומען וועט א״י זיין א קליינע מדינה‪.‬‬
‫דורך דער גאנצער צייט פון בית־שני איז גאנץ ארץ־ישראל‬
‫נישט געוועזען באזעצט דורך אידען‪ .‬אין דער תורה אליין ווערט‬
‫געשי־יב;ן ״ואם ירח־ב ד׳ ״ )און גאט‪ ,‬דיין גאט וועט אויםברייטען דיינע‬
‫גרעניצען און אזוי ווייטער(‪ .‬האבען אונזערע חכמים געזאגט‪ .‬אז דאס‬
‫באציט זיך אויף די צייטען פון משיח ווען דאס גאנצע לאנד וואס‬
‫איז צוגעזאגט געווארען צו אברהםץ וועט זיין אין אידישע הענד‪.‬‬
‫פון דאנען איז צו זעהן‪ ,‬אז איידער משיח וועט קומען וועלען די‬
‫גרעניצען פון אונזער לאנד זיין באשרענקט און באגרעניצט‪) .‬מפרשים(‪.‬‬
‫או־ץ־ישראל פארנעמט דעם גרעסטען חלק פון דער תורה‪.‬‬
‫דריי סדרים פון שיים זענען פארבונדען מים ארץ־ישראל‪ :‬זרעים‪,‬‬
‫קדשים און טהרות‪ .‬פון די איבעריגע דריי סדרים איז אויך א גרויסער‬
‫טייל פארבוגדען מיט ארץ־ישראל‪ .‬אין מועד זענען פאראן עטליכע‬
‫מסכתות אזעלכע‪ :‬יומא‪ ,‬שקלים‪ ,‬חגיגה‪ ,‬די צווייטע חעלפט פון פסחים‪,‬‬
‫די לעצטע פרקים פון סוכה‪ ,‬תעגית און סדר נשים‪ .‬נזיר סוטד‪ .‬און‬
‫סדר נזיקין‪ ,‬סנהדרין‪ ,‬מכות‪ .‬הוריות‪ .‬עס קומט אויס אז כמעט צוויי‬
‫דריטעל פון ש״ם איז צונויפגעבונדען מיט ארץ־ישראל‪ .‬די זעלבע‬
‫פראפארציע איז אויך פאראן איז חומש‪) .‬הגאון רבי אלחנן וואםערמאן‬
‫היי׳ ד(‪.‬‬
‫ארץ־יישראל און תורה‪.‬‬
‫אץ דער הגדה וואס מען זאגט אין פסח שטייט‪ :‬״אלו נתן לנו‬
‫את התורה ולא הכניסנו לארץ ־שראל דיינו״ יווען גאט וואלט אונז‬
‫געגעבען די תורה און נישט אריינגעבראכט קיץ ארץ ישראל וואלט‬
‫אויך גענוג געווען(‪ .‬עס שטייט נישט פארקערט‪ ,‬ווייל ידען גאט וואלט‬
‫אריינגעברעגגט קיץ ארץ ־ישראל און נישט געגעבען די תורה‪ ,‬וואלט‬
‫נישט געווען גענוג פאר אונז צו עקזיםטירען‪ ,‬ווייל אהן תורה איז‬
‫דאס לאנד נישט קיץ ארץ־ישראל‪) .‬הרב מ‪ .‬עמיאל ז״ל(‪.‬‬
‫דאם לאנד פון ל ע מ ן ‪.‬‬
‫דוד המלך זאגט אין תהלים ״אתהלך לפגי ד׳ בארצות החיים״ —‬
‫איך ווען גיץ פ א ר ג י ט אין דעם לעבעדיגען לאגד‪ ,‬זאגען דעדויף די‬
‫‪54‬‬
‫פון‬
‫ארין‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫חז״ל אז דאם מיינט מען ״ארץ־ישראל״ )סוף כתובות(‪ .‬פדעגט חנדויף‬
‫דער גאון רבי משה חגיז ז״ל! פארוואס ווערט ארץ־ישראל אגגערופען‬
‫״ארץ־הוויים״ י ) ל ע ב ע ד י ג לאגד( נאד — האט ער דערויף געעגפערט —‬
‫די ח ד ל זאגען)מכות ז( אז א רוצח וואט איז פאראורטיילט געווארען‬
‫צום טויט און ער איז אנטלויפען פון ארץ־ישראל קיין חוץ־לארץ׳‬
‫פועל׳ט דעד וכות פון ארץ־ישראל‪ ,‬אז מען זאל נאכאמאל באטראכטען‬
‫דעמ דין‪ ,‬ווייל טאמער וועט מען פארט געפיגען א זכות אויף איחם‪,‬‬
‫איחס צו באפרייען פון טויט־אורטייל‪ ,‬צוליב דעם זכות וואט ער האט‪,‬‬
‫מיט דעם וואס ער האט געוואוינט אין ארץ־ישראל‪ .‬דורכדעם ווערט ארץ־‬
‫ישראל גערופען ׳‪,‬ארץ־החיים״‪ ,‬ווייל עם האט אין זיך דעם כח‪ ,‬אז מען‬
‫ואל דעם רוצח לאזען לעבען‪) .‬רבי משה חאגיז(‪.‬‬
‫צעהן לענדער‪.‬‬
‫אין מדרש רבה ווערט געבראכט פאלגענדער און פלוג אוגפאר־‬
‫שטעגדליכער מאמר‪, :‬׳כך עלה בדעתו של מקום להנחיל להם לישראל‬
‫ארץ עשרת עממים‪ ,‬ולא נתן להם אלא שבעה‪ .‬ולמה נתן להם שבעה ?‬
‫פירושן לעיל״ — דער רבונו של עולם האט געהאט במחשבה צוגעבען די‬
‫אידען די לענדער פון צעהן פעלקער‪ ,‬ער האט אבער נאר געגעבן זיבען‪.‬‬
‫פאר וואס האט ער זיי געגעבען נאד זיבען י דאס ווערט שוין פריהער‬
‫דערקלערט‪ .‬איז דאך אונפארשטעגדליד‪ :‬אין מדרש ווערט יאד וועגען‬
‫דעם עניו פריהעד גארנישט דערמאגטו אבער‪ ,‬עם איז אנצונעמען׳‬
‫אז ס׳איז דא פאראן א טעות הדפוס‪ :‬אנשטאט דער אויסדרוק! פירושן‬
‫לעיל‪ ,‬דארף שטיין ״פירושן לע״ל״ און דער אויסדרוק ״לע״ל״ דארף‬
‫געלעזען ווערען אלס נוטריקון — ״לעתיד לבוא״‪ ,‬און די באדייטונג‬
‫דערפון איז‪ ,‬אז אין דער צוקונפט‪ ,‬וועלען די איבעריגע דריי לענדער‬
‫געהערען צו די אידען‪ .‬און א ווייטערע שטעלע אין זעלבען מדרש‬
‫ווערט טאקע קלאר געזאגט‪ :‬״אבל לימות המשיח יחזרו ויהיו לישראל״‬
‫— אבער אין דעד צוקוגפט וועלען זיי צוריק געהערען צו די אידען‪.‬‬
‫)מקור ברוך(‪.‬‬
‫נישט קיין הבטחה‪ ,‬נאר א חוב‪.‬‬
‫״ ו ה ו ר ש ת ם את הארץ״ — און‬
‫עס שטייט אין פסוק‬
‫איהר זןזלט עראבערן דאס לאגד‪ .‬דאס איז נישט בלויז קיץ הבטחת‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪55‬‬
‫אדער נבואח‪ ,‬נאד אויך א צווי‪ ,‬א חוב‪ .‬חכמים רופען עס מלחמת‬
‫מצווח‪) .‬רמב״ן‪ ,‬ספר חמצוות(‪.‬‬
‫זדורך גאט און דורך מענטשען‪.‬‬
‫אין מסכת מעשר שני יוערט געבראכט‪ :‬צוערשט וועט דאס‬
‫בית־חמקדש אויפגעבויט ווערען דורך א מלכות און דערנאך דורך א‬
‫פייער פון חימעל‪ ,‬דורך גאט‪ .‬פאראן א רמז דערויף‪ :‬״בנה ביתך‬
‫ככתהילה וכונן מקדשך עיי מכונו״‪ ,‬צוערשט זאלען די מענטשען אליין‬
‫בויען און דערנאך וועט השי״ת בויען דאס אמתיע בית־המקדש‪) .‬רבי‬
‫שלמה קלוגער זצ״ל(‪.‬‬
‫די שלוש רגלים פארבינדען מיט ארץ‪-‬ישראל‪.‬‬
‫פסח‪ ,‬איז דער ״חג האביב״ ווען דער פרילינג צעבליט זיך‬
‫און די שיינקייט פון אדץ־ישראל אנפלעקט זיך מיט דער גאנצער‬
‫פראכט‪ .‬שבועות איז דער ״חג הקציר״‪ ,‬די צייט פון שניט אין ארץ־‬
‫ישראל‪ .‬סוכות איז דער ״חג האסיף״‪ /‬ווען מען זאמעלט איין אין א״י‬
‫די תבואה און די שייערען‪) .‬הרב ר׳ אברהם קוק זצ״ל(‪.‬‬
‫א שיינער רמז‪.‬‬
‫אין די ווערטער‪ :‬אל הארץ אשר ״אראך״‪ ,‬וואס דער רבונו של‬
‫עולם האט געזאגט צו אברהם אבינו‪ ,‬איז אנגעדייטעט אויף א‬
‫גימטדיא־אוכז‪ ,‬אז דאס לאנד מיינט מען אדץ־ישראל‪ .‬נעמליך! די‬
‫גימטריא פון די אותיות ״אראך״ אלף‪ ,‬דיש אלף‪ ,‬כף אין דער פולער‬
‫צאל באטרעפט ‪ ,832‬גענוי די זעלבע צאל ווי עם באטרעפען די אותיות‬
‫״ארץ ישראל״ ‪) .832‬ארון העדות(‪.‬‬
‫ררען דאס מלכות ישראל וועט ווערען א פאקט‪.‬‬
‫אן אפיקורוס האט אמאל געפרעגט דעם רשב״א ז״ל‪ :‬און פרשת‬
‫ויחי שטייט ״לא יסור שבט מיהודה עד כי יבוא שילה״ — דאס‬
‫וועט זיך ניט אפמאן פון יהודה ביז משיח וועט קומען‪,‬‬
‫מ ל כ ו ת‬
‫מיר זעהן דאך‪ ,‬אז חאטש אידען וואוינען אין ארץ‪-‬ישראל‪ ,‬דאך איז‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫מ ל כ ו ת י א אפגעטאז ז‪ .‬דערויף האט איהם דעד רשב״א‬
‫דאס‬
‫געעגפערט‪ ,‬אז דער טייטש פון פסוק איז אזוי‪« :‬לא יסור שבט מיהודה‬
‫עד )דאס ווארט ״עד״ געהערט צו פריריגען( דאס הייםט אויף אייביג‬
‫וועט זיך די ממשלה פון יהודה נישט אפטאן )״עד״ איז דעד טייטש‬
‫אייביג ווי ״לעד״‪ ,‬לעולמי עולמים(‪ ,‬ודיל ״כי יבוא שילה״‪ ,‬משיח ווען‬
‫קומען ״ולו יקהת עמים‪ ,‬דעמאלט וועט ווערען אן אמת׳ע אידישע‬
‫מלוכה‪ ,‬וראם אויך די פעלקער פון דעד וועלט וועלען אנערקעגען‪) .‬שו״ת‬
‫רשב״א ח״ד סימן קפ״ז(‪.‬‬
‫נישטא קיץ היתר מסכים צו זיין אוועקצונעמען א טייל פון‬
‫ארץ־ישראל‪,‬‬
‫דעד געוועזענער רב הכולל פון תל־אביב הרב עמיאל ז״ל שרייבט‬
‫צווישען אנדערען! לויט מיין מיינונג איו ניט פאראן קיין היתר אז‬
‫מיד זאלען אליין מיט אייגענעם ווילען מסכים זיין‪ ,‬אז מען זאל פון‬
‫אונז אוועקנעמען דעם גרעסטען טייל פון ארץ־ישראל‪ .‬דעמאלט‬
‫וועט עס הייסען ארץ־ישמעאי• און נישט ארץ־ישדאל‪ .‬אזעלכע וויתורים‬
‫און קאמפראמיסען קען מען מאכען׳ נאר דעמאלט ווען ס׳איז נוגע‬
‫אנדערע לענדער‪ ,‬אבער נישט ווען עס האנדעלט וועגען ארץ־ישראל‪,‬‬
‫א ייאנד‪ ,‬וואס איז נישט בלויז א געווענדליכע נאציאנאלע היים‪ ,‬גאר‬
‫א הייליקטום‪ .‬די הייליקייט פון לאגד איז קייגמאל נישט בטל געווארען‪.‬‬
‫ביי אונז איז אנגענומען‪ ,‬אז ״קידשא לשעתא וקידשא לעתיד לבוא״‪,‬‬
‫די קדושה ביים צווייטען בית־המקדש איז געווען חל אויף דעמאלט‬
‫און אויף די צוקונפט‪ .‬״וירשת אותה וישבת בה״ איז זיכער געמיינט‬
‫א ו י ף ג א נ ץ א ר ץ ־ י ש ר א ל אפילו לויט דעד‬
‫געווארען‬
‫הלכה איז‪ ,‬״אין קנין ייעמ״ם באוץ־ישרא־י י־הפקיע מידי מעשרות״‪,‬‬
‫נישטא קיין קראפט אין דער וועלט‪ ,‬וואס זאל קאנען ארויסציען ד־‬
‫הייליקייט פון דעד ערד אין אדץ־ישראל‪) .‬הרב עמיאל ז״ל(‪.‬‬
‫די קדושה פון א״י פאדערט נישט אוייםצומישען חול מיט‬
‫קודש‪.‬‬
‫אויפ׳ן פסוק ״ויחן אח פני העיר״ )וישלח ל׳ גי( זאגט דעד‬
‫מדרש‪ :‬״בא עם דמדומי המה וקבע להם ת ח ו מ י ך )מדרש רבה(‪ .‬יעקב‬
‫איז אנגעקומען אין דער ארץ־ישראל־שטאט אין א צייט פון דמדומי‪-‬‬
‫חמה‪ ,‬ווען עס האט געהערשט א בלבול המוחות און טשטוש הגבולין‪.‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪57‬‬
‫עם איז גישט געווען קיץ אונטעשיד צווישען טאג און נאכט‪ ,‬צווישען‬
‫ליכט און פענסטערניש‪ ,‬אור וחשך משמשים בערבוביה — אין אזא‬
‫צייט א ת געוועזען יעקביס אויפגאבע קובע תחומים צו זיין‪ .‬פעסט־‬
‫צושטעלען גרעניצען‪ ,‬אפצוטיילען ראם גוטע פון שלעכטען‪ ,‬אנצוצייכגען‬
‫דעם ריכטיגען סימן און מריות פון יעדער זאך‪ .‬די קדושה פון ארץ־‬
‫יי״ראי פאדערט נישט אויסצומישען חול מיט קודש‪ ,‬עס זאל געמאכט‬
‫ווערען אן אוגטערשיד צווישען דעם באגריף פון ארץ־ישראל לויט‬
‫ווי די תורה־השקפה פארשטייט עס מיט רעם וואכענדיגען באגריף‬
‫*לאגד״‪ ,‬לויט ווי די וועלטליכע פעלקער נעמען דאס אויף‪ .‬אנקומענדיג‬
‫אין דער ערשטער שטאט פון ארץ ישראל און יעקב דערזעהט דארט‬
‫דמדימיס‪ .‬צעמישוגג‪ ,‬ספקות און נישט קלארקייטען‪ ,‬שטעלט ער פעסט‬
‫גרעניצען און שאפט קלארקייט און בירור אין אלע ענינים‪) .‬אבני אזל(‪.‬‬
‫דאס רחמנות פון די אומציוויליזירטע און דאם אכזריות‬
‫פון די ״ציוויליזירטע׳‪/‬‬
‫אין דעם לעצטען וועלט־קריג ווען אומגליקליכע אידישע וואנ־‬
‫דערער ריאבען זיך געריסען אויח צעבראכענע שיפען צו די ברעגען פון‬
‫ארץ־ ישראל און די ענגלענדער האבען זיי געלאזט אומברענגען צווישען‬
‫די כוואליעס פון ים‪ ,‬האט ה ר ב עמיאל ז״ל דער ר ב הכולל פ ץ תל־‬
‫אב־ב געשריבען פאלגענדע הארצרייסענדע ווערטער!‬
‫״נישט ד י טויערען פארשליסען די‪ ,‬נאר זייערע הערצער‪ ,‬די‬
‫מענטשליכע הערצער‪ .‬ווי אנדערש זענען די צייטען! אין די אומ־‬
‫ציוויליזירטע צייטען ווען עס האס זיך געפינען א אידישער יחיד‪ ,‬יונה‬
‫הביא אויף א שיף צווישען הונדערטער אנדערש גלויביגע און עם איז‬
‫אויםגעבראכען א שטורם אויף׳ן ים און די שיף האט געהאלטען ביים‬
‫זינקען און ע ר האט זיך געבעטען ״שאוני והטילוני א ל הים‪ ,‬כי יודע‬
‫אני כי בשלי הסער הגדול הזה עליכם״ — געמט מיד און ווארפט מיך‬
‫אריץ אינ׳ם ים‪ ,‬ודיל איד ודיס אז דערגאגצער גרויסער שטורם וואס‬
‫האט דא אויסגעבראכען און באדראט אייער לעבען‪ ,‬איז נאר צוליב‬
‫מיד — ווען די שיפס־מאטראזען וואלטען דערפילט די בקשה פון‬
‫דעס איינצעלגעם מעגטש‪ ,‬וואלטען זיי ראך געקעגט רעכטפערטיגען‬
‫און בארעכטיגען ד י ע ר טאט‪ ,‬אז דאס וואס ד י טוען איז לטובוז־הכלל און‬
‫אז דערמיט ראטעווען ד י דאס לעבען פון הונדערטער אגדערע וואם‬
‫געפיגען זיך אין טויט געפאר‪ ,‬פונדעסטוועגען האט קיינער פ ץ די‬
‫מאטראזען נישט געוואגט צו טאז אזא ואד ווי באוואוםטזיניג ארייג־‬
‫‪58‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫ווארפען א מעגטש אין ים דיין און זיי האבען געבעטען‪ :‬״אנא ד׳ אל‬
‫נאבדה בנפש האיש הזה‪ ,‬אל תתן עלינו ד נקיי׳ — מיר בעטען דיך‬
‫ג־ט‪ ,‬מיד זאלען נישט פאריידדען גיין צוליב דעם נפש פון אן איינ־‬
‫צעלנעם מענטש און מיר זאלען נישט זיין די אודזאך אז דורך אונז‬
‫זאי" פארגאםען ווערען אונשולדיג בלוט‪ .‬אזוי האבען געהאנדעלט די‬
‫״ווילדע״ אומציוויליזירטע מאטראזען מיט דריי טויזענד יאר צודיק‪,‬‬
‫און היינט — זענען מיר עדות ווי דאס פאלק וועלכעם בארימט ןיך‬
‫מיט דער ליבשאפט צום ספר־התנ״כ‪ ,‬הערענדיג די טויזענטער קולות‬
‫וואט בעטען ווארפט אונז נ י ש ט אץ ים אריין‪ ,‬מאכט זיך נישט‬
‫הערענדיג צו די פארצווייפעי־טע וויי געשרייען‪ ,‬זייערע הערצעד קלאפען‬
‫נישט‪ ,‬זייערע מיי יער רופען נישט צו ג־ט און מיט גזלניישעד גלייכ־‬
‫גילטיקייט גיבען די איבער די אומגייכליכע וואנדעדער צום שטודמישען‬
‫ברויזענדען ים‪) .‬הרב עמיאל ז״ל(‪.‬‬
‫די !־;•ניצען פין אי ץ־ ישראל‪.‬‬
‫ד־ הז״י‪ ,‬זאג‪.,‬ן‪, :‬א־ימי״ זהי ‪:‬יתנה י ה ס חמשה חומשי תור־‬
‫׳;‪.‬׳!־ • ״ ! « ; ‪ ,‬־‪;,‬ץ אידען ויא־יטעז זיהה געו־ען וואייט מען ויי געווען‬
‫ן דער תוי־ה און דאס ספר יהושע‪.‬‬
‫געגעבען ב־ ייז ד נ־י‪,.‬׳ ;פרינ‪:‬‬
‫פאריואכ ה‪$‬ט מען צמעייייגט ‪:‬אר דאס הריר יהושע ? ווייי מיט די‬
‫וזבי ״‪ r‬הונ״״י תו‪ :‬ר‪ ,‬איייץ ׳!ען ‪ :‬י ע י די געאגרןיריע פץ אדץ־ישראל‬
‫נ י ‪ :‬ט לענען! די גוע־יצע‪ ,‬כ ‪. ,‬׳»ר ךישראי• זענען א מיינסנזען א‪:‬גע־‬
‫געיען נאי אין ספר יהושע‪) .‬מפרשים(‪.‬‬
‫‪1‬‬
‫־•־ירי‬
‫און «רץ־ישראל‪.‬‬
‫אין גלות אויב אפיייו מען קען נישט אזוי דינען השי״ת‪ ,‬קען‬
‫מען נישט אזויפיי" פאראיבעל האבען‪ ,‬ווייל דער דין איז‪ ,‬א ז ״אשה‬
‫ברשות הבעל פטורה מכבוד אב‪ .‬דרשות אחרים עליה״ )קדושין(‪ ,‬א‬
‫פרוי וועלכע געפינט זיך ביי איהד מאן אין הויז איז פטור פ ץ דער‬
‫מצווה כבוד אב ווייי זי געפינט זיך אוגטערען דשות פון אנדערע‪.‬‬
‫אזוי אויב ווען אידען געפינעז זיד אין גלות אונטער דער מאכט פון‬
‫פרעמדע העז מען נאד געפיוען א פארענפערונג אויב זיי זענען נישט‬
‫אזוי ר‪-‬ינקטליך מהייס די לצוות השם! דאגעגען אין ארץ־ישראל״‬
‫אין אייגענעם רשות‪ ,‬וראו אידיהן אליין זענען די בעלי־בתים‪ ,‬דארף‬
‫מעז מליים זיין אייע מצוות אין דינים אהן שום תירוץ‪) .‬גערער רבי זצ״ל(‪.‬‬
‫פין‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪59‬‬
‫דער שטאלץ פון אן או־ץ־ישראל קינד‪.‬‬
‫וועגען דעם פארוואס דעד בית־המקדש איז געבויט געווארען‬
‫״בחלקו של בנימין״ )אין בנימין׳ס טייל(‪ ,‬איז פאראן צוויי מיינונגען‪:‬‬
‫אין מדרש רבה ווערט ארויסגעזאגט די מיינונג‪ ,‬אז דאס איו דערפאר‬
‫ווייל בנימין האט זיך נישט געביקט צו עשו׳ן‪ .‬אין ״ספרי״ ווידער ווערט‬
‫ארויסגעזאגט די מיינונג‪ ,‬ווייל בנימין איז געווען דעד איינציגער פון‬
‫י עקבים ק ע ד ע ר וואס איו נעבוירען געווארען אין ארץ ישראל אין דער‬
‫צייט ווען אלע אנדערע קינדער שטאמען פון חוץ־לארץ‪ .‬ביידע דעות‬
‫פוןדי מדרשים זעגען פארבונדען און ביידע זאגען דעם אמת‪ .‬איין‬
‫מדרש מיטץ אנדערען אי ז הא בהא תליא‪ .‬אין דעד אמת איז‪ ,‬אז נאד‬
‫אן ארץ־ישראל־קינד באזיצט דעם עכטען‪ ,‬נישט בויגזאמען אידישען‬
‫שטאלץ גישט צו בוקען און נישט צו בויגען זיך פאר אז עשו‪) .‬הרב‬
‫יצחק גיסענבוים ז״ל(‪.‬‬
‫אז מען שטאמט פון אזא הייליג לאנד איז עס א סך מחייב‬
‫צווישען די קללות אין דער תוכחה שטייט דער פסוק‪ :‬״וזכרתי‬
‫את בריתי יעקב ואף את בריתי יצחק ואף את בדיתי אברהם אזכור‬
‫א ז כ ו ר ״ )בחקותי כ״ו( די דאזיגע ווערטער זענען‬
‫י ה א ר ץ‬
‫דאך א זכות איז רואם זשע קומט דאם אין דער תוכחה י נאר דער‬
‫תירוץ איז‪ .‬אויב איהר האט געהאט א ז ע ל כ ע זיידעס ווי אברהם‪.‬‬
‫יצחק און יעקב און איהר האט געהאט א ז א לאנד ווי ארץ־ישראל‬
‫— איז אייער חטא א פיל גרעסערער און א פיל זיכטבארער‪.‬‬
‫אויב א קינד וואס שטאמט פון א געהויבענער מיוחםידיגער משפחה‬
‫און איז געווארען ערצויגען אין קעניגליכען פאלאץ זינדיגט אקעגען‬
‫מלך‪ ,‬איז זיין חטא אסך גרעםעד ווי דער חטא פון א פראסטען פויער‬
‫וואס איז אויפגעוואקםען אין דארף‪ .‬מען גיט זיך א דערמאן איז דעם‬
‫״והארץ אזכור״ פון וועלכען לאגד דו שטאמסט — און דאס דארף אסך‬
‫פארפליכטען‪) .‬שלייה הקדוש(‪.‬‬
‫פון וואנען און וואואהין‪.‬‬
‫אויף דעם פסוק ״אלה מסעי בני •ישראל״ זאגען אונז די ח ד ל ‪:‬‬
‫יוען די אידען זענען ארויסגעגאגגען פון מצרים און געווען אויפ׳ן‬
‫וועג פון דער מדבר‪ ,‬חאבען זיי געהאלטען אין אייו ארומקוקען זיך‬
‫‪60‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוגר‬
‫אויף רעם וועג רואם זיי האבען פארלאזט און זייערע בליקעז זענעו‬
‫געוועזען געווענדעט קיין מצרים‪ .‬דאגעגען משה רבנו‪ ,‬האט געבליקט‬
‫אויף דעם וועג פאראויס‪ ,‬דעם וועג וואס פירט קיץ ארץ־ישראל‪ ,‬איו‬
‫דאך אין פלוג אונפארשטענדלעך ‪ 5‬די אידען האבען דאך געוואוסנו או‬
‫זיי מאדשירען אין דעם צוגעזאגטען לאנד‪ ,‬טא פארוואס האבען זיי‬
‫געהאלטען אין איין קוקען אויף מצרים‪ ,‬דאס לאנד וואו זיי זענען געווען‬
‫פארשקלאפט י — אויף דעד דאזיגער פראגע איז פאראן א זייער שיין‬
‫משל פץ דעם באוואוםטען קעלמער מגיד‪ :‬א געשיכטע פץ א טאטען‬
‫מיט א זון‪ :‬״אן אלמן וואס חא ט געחאט א בן־יחיד‪ ,‬האט חתונה‬
‫געחאט מיט א צווייטע פדוי‪ ,‬וועלכע חאט דעם זון געפייניגט און אנגעטאז‬
‫געברענטע צרות פון וואס דעד פאטער האט געהאט גרויס הארצ־‬
‫ווייטאג‪ ,‬ווען דעד וון איז געקומען אין די יארען אריץ האט דעד‬
‫פאטער מיט איהם א שידוך געטאן מיט זעהר א לייטיש מיידעל פוז‬
‫א ווייטער שטאט און האט באשטימט דעם זמן חהינה אויף ועקס חדשים‬
‫שפעטער‪ .‬דעד זון האט געציילט די טעג פון דער חתונה‪ ,‬וועז ער וועט‬
‫שוין דערלעבען צו פטר׳ן די שטיפמוטער מיט איהר שטיפמוטערישער‬
‫באהאנדלוגג‪ .‬ווען עם איז געקומען דער געהאפטער טאג‪ ,‬האט דער‬
‫פאטער געדוגגען א בעל־עגלה און טאטע מיט זון זעגען געפארען אוץ־‬
‫דער חתוגח‪ .‬אויף׳ן וועג חאט דעד חתן געהאלטען אין איין פרעגען‬
‫דעמ פארמאן‪ ,‬וויפיל שטח זיי זענען שוין אפגעפארען פון זייער ארט־‬
‫שאפט‪ .‬דאגעגען דער פאטער האט יעדער פאר מיגוט געפרעגט דעם‬
‫בעל־עגלה‪ ,‬ווי ווייט ם׳איז און ווי ל א ע עם דארף נאך דויערען צו‬
‫קומען צו דעם ארט וואו די כלה וואוינט‪ .‬אויף דער פראגע פון׳ם‬
‫בעל־עגלה פארוואס יערער פון זיין פרעגט ג ר א ד די דאזיגע פראגע‪,‬‬
‫וואס לויטן שכל האט עס געדארפט זיין פונקט פארקערט? האט דער‬
‫פאטעד געעגפערט‪ :‬די זאך איז גאנץ אייגפאך‪ ,‬מיין זון האט נאך‬
‫די כלה גיט געזעהן‪ .‬ער ווייסט פון איהרע מעלות גאר פ ץ דעם מאס‬
‫איך האב איהם נאכדערציילט‪ .‬ער ווייסט נאר אייגס? אז ביי דער‬
‫שטיפמוטער זענען זייגע ליידען געווען זעהר גרויס׳ און רואם ווייטער‬
‫ער ווערט פון איהר‪ ,‬אלץ לוסטיגער ווערט ער‪ .‬איך אבער׳ ווייס יא‬
‫וראם פארא געראטעז קינד די כלה איז‪ ,‬דעריבער שטרעב איך שוין‬
‫מיט׳ן גאנצען הארץ ארן אינטערעס צר זיץ אין דער שטאט וראו די‬
‫כלה געפינט זיך״‪ .‬דעד נמשל ‪ 5‬ווען די אידען זעגען ארויס פרן מצרים‬
‫האבען זיי ניט געוואוסט וואס פאדא טייער לאבד השי״ת האט פאר‬
‫זיי באשטימט‪ ,‬זיי האבען זיך אלץ געפריידט מיט דעם פאקט אז זיי‬
‫זענען שוין דערווייטערט פון דעם לאגד אין וועלכען זיי זעגען אויס־‬
‫געשטאנען אזוי פיל צרות‪ ,‬דעריבער האבען זיי נאד געקוקט פ ו ן‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪61‬‬
‫ז ע נ ע ן א ר ו י ס ‪ ,‬משה אבער האט יא‬
‫ו ו א נ ע ן ז י י‬
‫געוואוסט וואס פארא גליק ער דערווארטעט זיי אין דעם טייערען לאנד‬
‫אדץ־ישראל‪ ,‬דעריבער זענען זיינע בליקען געווען געריכטעט צו רעם‬
‫לאגד ו ו א ו ה י ן זיי דארפען קומען‪) .‬דעד קעלמער מגיד(‪.‬‬
‫דריי באדינגונגען‪.‬‬
‫״לביאת הארץ צריך שלשה דברים״ — כדי אריינצוקומען קיין‬
‫ארץ־ישראל דארף מען דורכפירען פאלגענדע דריי זאכען‪* :‬הכנה‬
‫לצאת מהוץ ׳ אריך‪ ,‬די ריכטיגע פארבארייטונג ארויסצוגיין פון גלות!‬
‫ענית‪ ,‬״הדרך אש־ ילך״‪ ,‬דער וועג דורך וועלכען צו גיין‪ ,‬די מיטלען‬
‫אנצוווענדען כדי צופארווירקליכען דעם אידיאל! שלישית‪ ,‬״הביאה‬
‫לארץ הקדושה״‪ ,‬דאס ענדגילטיגע קומען אין הייליגען לאנד און פיהלען‬
‫דעם טעם פון דער הייליקייט פון לאנד‪) .‬ווילנער גאון(‪.‬‬
‫‪1‬‬
‫א לאנד וואס פארוואנדעלט אלעס אויף גוטס‪.‬‬
‫דעד יין איז‪ ,‬אז דער היוצא מן הטמא — טמא‪ .‬א זאך רואם‬
‫שטאמט פון א דבר טמא‪ ,‬איז טמא‪ .‬אן אויסנאם איז פאדאן‪ ,‬און דאס‬
‫איז ״חלב ודבש״)מילך און האגיג( חלב אליין קומט פון א דבר טומאה‪,‬‬
‫פון בליט‪ ,‬ווי עס ווערט ערקלערט דורך די חז׳יל‪ :‬דם נעקר ונעשה‬
‫חלב )בכורות יי( דאס בלוט ווערט פארוואנדעלט אין מילך און עס‬
‫ווערט אדי אדום א דבר טהור‪ .‬דאס זעלבע איז אויך מיט דבש‬
‫דבורים גהאניג פון א ביהן(‪ .‬די ביהן אליין איז א שרץ טמא און דאך‬
‫איז דער האניג וואס שטאמט פון דערביהן טהור‪ .‬מיט אט די אייגענע‬
‫אייגענשאפטען וואס עס האט אין זיך הלב ודבש איז אויך געבענטשט‬
‫דאס לאנד ישראל‪ .‬ארץ־ישראל את מסוגל צו פארוואנדלען יעדען‬
‫״דבר היוצא מן הטמא״ אין א דבר טהור‪ .‬און דאס איז דער זין פון‬
‫פסוק‪ :‬ארץ — זבת חלב ודבש‪) .‬רבי מאיר שפירא ז״ל(‪.‬‬
‫געגען טיילונג‪.‬‬
‫איינער פון די באוואוסטע גדולים חרב י‪ .‬קניאל רעדענדיג‬
‫וועגען ״חלוקה״ שרייבט צווישען אנדערען‪ :‬די חז״ל זאגען‪ :‬פארוואס‬
‫האט עמרי זיכה געווען צו ווערען א קעניג ביי אידעןי ודיל ער האט‬
‫‪62‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫צוגעגעבען נאך א שטאט אין ארץ ישראל )סנהדרין ק״ב( איז‪ ,‬אויב מיר‬
‫ודלען א מלוכה‪ ,‬אדיב מיר שטרעבען צו דעד קדויז פון א מלוכה טארען‬
‫מיר באין אופן נישט פארציכטען אויף שטעט‪ .‬אזוי ארום וועט מען‬
‫אויף אונז חס־ ושלום זאגען דעם פסוק‪ :‬״וימאסו בארץ חמדה״ )תהלים‬
‫קי״(‪ ,‬אדרבה‪ .‬מיד דארפען פארגרעםרען די שטעט אין הייליגען לאנד‪.‬‬
‫לאמיר ויך נעמען אלס ביישפיל די טיף רירענדע ווערטער פון גבות‬
‫היזרעאלי‪ ,‬וועלכעיי האט גערעדט מיט שטאלץ און מיט א טאן פון‬
‫מסירת־נפש לעגען אחאב מלך ישראל זאגעגדיג‪ :‬חלילה לי מה׳ מתתי‬
‫את נחלת אבוהי לך‪ ,‬גאט זאל מיך אויסהיטען אז איך זאל דארפען‬
‫אוועקגעבען די ארב פון מיינע עיטערען צו דיר׳ חם־וחלילה )מלכים‬
‫א׳‪ .‬כ״א>‪) .‬הרב י‪ .‬קניאל(‪.‬‬
‫געבורט־ווייען‪.‬‬
‫״חבלי משיח״‪ ,‬זאגט רש״י )שבת קי״ח( חבלי יולדה‪ ,‬יםורים פון‬
‫א געווינערין‪ ,‬אי־ע צייטען פון גלות זענען אין דער בחינה פון הריון‪.‬‬
‫שוואנגע־־שאפט‪ ,‬דער סוף פון גלות איז בבהינת ״חבלי לידה״ געבורט־‬
‫ווייען‪) .‬וויי־ינער גאון(‪.‬‬
‫״‪,‬‬
‫פ ער פון שנאה און פייער פון אהבה‪.‬‬
‫וועגען ארץ• ישראל שטייט אין פסוק ״כי באש הצת ובאש אתה‬
‫עתיד לבנותה״‪ .‬יווארים מיט פייער האסט עס אונטערגעצונדען און‬
‫מיט פייער וועסטו עס צוריק אויפבויען(‪ .‬אונזערע אור־עלטערען האבען‬
‫אונטערגעצונדען ירושלים מיט דעם פייער פון שנאת חנם‪ ,‬מחלוקת‬
‫און געגענדיטיגער האס‪ :‬א ו י פ ב ו י ע ן ירושלים וועט מען‬
‫קענען נאר מיט אן אנדער סארט פייער און דאס איז דאם פייער פון‬
‫אהבת־חנם‪ ,‬ווען איין איד דעם אגדערען וועט ליב האבען און עס וועט‬
‫הערשען א גייסט פון אחדות און ברודערליכקייט אין די אידישע‬
‫רייען‪) .‬דרוש־וואי־ט(‪.‬‬
‫אין אייגענעם רצון‪,‬‬
‫״החודש הזה לכם״ די ״התחדשות״ פון דער אידישער גאולה און‬
‫אויפבוי פון ארץ־ישראל איז אפהענגיג אין אייער אייגענעם ווילען‪,‬‬
‫״לכם״‪ ,‬אין אייך אייין‪) .‬הרב יהודא לייב זעלצער(‪.‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫תורה און ארץ־ישראל‪.‬‬
‫דער אוםדרוק ״מורשה״ געפינט זיך צוויי מאל אין דער תורה‪.‬‬
‫איינמאל אין פרשת וארא וואו עט ו ע ד ט ד ך וועגען ארץ־ישראל‬
‫״ונתתי אותה לבם מורשה״ און איינמאל ״תורה צוד‪ .‬לנו משה מורשה‬
‫קהלת יעקב ;ברכה ל״ג(‪ .‬דאס איז מרמז צו זיין אז די ירושה פון‬
‫ארץ־ישראל האט נאר דאן א קיום‪ ,‬ווען מען פירט ד ך אין לאנד‬
‫לויט די חוקי התורה‪ ,‬ווייל אהן תורה האט ארץ־ישראל קיין ווערט‬
‫גישט און ביידע ״מורשהיס״ זענען ענג פארבונדען ווי עס זאגט דער‬
‫פסוק‪ :‬״ויתן להם ארצות גויים — בעבור ישמרו חוקיו״ — מען האט‬
‫די געגעבען די לעגדער כדי זיי זאלען היטען דעם אויבערשטענס‬
‫געןעצען‪) .‬ילקוט הדרוש(‪.‬‬
‫א רמז אז די ארבעה מינים דארפען זיין פון אייץ־ישראד‪.‬‬
‫״אם לא אעלה את ירושלים על ראש שמחתי״‪ .‬אתרוג‪ ,‬ערבה‪,‬‬
‫לולב‪ ,‬הדם זענען די ראשי־תיבות פון ״אעלה״‪ ,‬און די שבועה איו‬
‫אז די מינים וואס זענען מרומז אין די ווארט ״אעלה״ זאל גענומען‬
‫ווערען פון ירושלים‪) .‬ילקוט־מרגליות(‪.‬‬
‫די דריי מזבחות‪.‬‬
‫א״ר אלעזר ״שלשה מזבחות בנה‪ ,‬אחד לבשורת א׳יי ואחד לקנינה‬
‫ואחד שלא יפלו בניו בעי״)בראשית רבה(‪ .‬אברהם אבינו האט דערמיט‬
‫מרמז געווען די קומענדע אידישע דורות ומפיל מזבחות עס וועט ד ך‬
‫פאדערען א ו ן וויפיל אידישע קרינית מען וועט אויף די דאזיגע‬
‫מזבחות דארפען ברענגען‪ ,‬ביז מען וועט עראבערען דאס אידישע‬
‫היימלאנד‪ .‬דער ערשטער מזבח‪ ,‬די ערשטע קרבנות‪ ,‬מיהזאמע ארבייט‬
‫און אנשטרענגונגען‪ ,‬וועט זיך פאדערען כדי צ ו אלעם ערשטען צו‬
‫באהומען די ״בשורת־הארץ״ די בשורה פון דער פעלקער דעקלא־‬
‫ראציע וועגען דער ווידער אויפשטעלונג פון דער ״נאציאנאלער היים״‪,‬‬
‫די גוטהייסוגג פון די פעלקער צו בויען ארץ־ישראל‪ .‬אבער דאס איז‬
‫גאך גארגישט‪ .‬א וויכטיגער און גרעסערער מזבח וואס וועט פאדערען‬
‫נאך שווערערע קרבגות וועט זיין דער צווייטער אקט פון ״לקנינה״‬
‫אויף צו באקומען די געהעריגע פאנדען און געלד קאפיטאלען כדי‬
‫אויסצולייזען די אידישע ערד פון פרעמדען באזיץ און צו פארוואנדלען‬
‫‪64‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫דאס לאגד אין א פרוכטבארען אידישען ישוב‪ .‬אבער אויך דאס איז‬
‫ווייגיג‪ ,‬עס פאדערט זיך נאך א דריטער מזבח ז מען וועט זיך מווען‬
‫גוט אנגורטען מיט אייזערנער געדולד‪ ,‬א ס ך גייסטיגע גבורה וועט‬
‫דארפען ארויסגעוויזען ווערען אויף׳ן דריטען מזבח ״שלא יפלו בניו‬
‫בעי*‪ ,‬אז טראץ די אלערליי שטערונגען און אבני נגף וואס וועלען‬
‫ליגען אויף׳ן וועג‪ ,‬זאל מען נישט אריינפאלען אין יאוש־שטימונג‪,‬‬
‫נישט פארלירען דעם קוראזש‪ .‬דער מזבח פון ״שלא יפלו״ פון נישט‬
‫געפאלענקייט‪ ,‬וועט פאדערען א סך בטחון און אויסדויער‪ ,‬אינערליכע‬
‫שטארקייט און ווידערשטאנד־קראפט כדי עם זאל נישט פאסירען דאם‬
‫וואס עם איו אמאל געשעהן דעמא ט וו;ן יהושע איז ד א ט ער^טע‬
‫מאל אריץ אין לאנד שון ווי נאר זיי האבען זיך דערנענטערט צו‬
‫די ארץ־ישראל ברעגען און אריבערגעקומען צו די שטאדט ״עי״‬
‫זעגען זיי‪ ,‬טראץ די פריריגע הבטחות און פייערליכע דעקלאראציעם‪,‬‬
‫פלוצייינג באפאלען געווארען און ס׳זענען אויטגעהרג׳ט געווארעז א צאל‬
‫מענטשען‪ .‬אויף אט די דאזיגע דריי קרבנותיפולע מזבחות האט דאס‬
‫אברהם אבינו דעמאלט‪ ,‬אזוי הייס געבעטען׳ וויסענדיג פאראויס די‬
‫נסיונות און שטערונגען וואס די קומענדע דורות וועלען דארפעז‬
‫דורכמאכען‪) .‬הרב י‪ ,‬לעווינסאן(‪.‬‬
‫די פארשטעלטע חובבי־ציון‪.‬‬
‫״יגער ב ך ד׳ השטן ויגער ד׳ בך הבוחר בירושלים״ )זכריה ב׳(‪.‬‬
‫הבוחר בירושלים באציט זיך אויף׳ן שטן‪ .‬און דער זין דערפון איז‬
‫ג־ט זאל אנשרייען אויף דעם שטן וואס פארשטעלט זיך מיט ליבשאפט‬
‫צו ציון און ירושלים‪ .‬כדי אזוי אדום צו קענען אוועק רייסען אידען‬
‫פון אידישקייט‪) .‬דעד מינסקער גדול(‪.‬‬
‫א שיינער רמז‪.‬‬
‫״לך לך מארצך״ — פאראן מענטשען וועלכע אגטזאגען זיך צו‬
‫העלפען דעם ישוב ארץ־ישראל מיט׳ן אויסרייד אז ״עניי עירך‬
‫קודמיך‪ ,‬אדער זיינע נויטליידענדע קרובים זעגען וויכטיגער‪ .‬מיט‬
‫די דאזיגער ווערטער איז די תורה מרמז אויפין טעות וואם אט די‬
‫מענטשען מאכען‪ :‬״לך לך״ באטרעפט חונדערט‪ ,‬א רמז וועגען געבען‬
‫צדקה אזוי ווי די גמרא זאגט ״נתון תתן אפילו מאה פעמים״ )זאלטט‬
‫געבען אפילו הונדערט מאל(‪ .‬זאגט אונז דער פםוק‪ :‬״לך לך״ זאלםט‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪65‬‬
‫אוועקגיין פון דער איינדעדעניש און אויסרייד‪ ,‬אז דער עיקר פון‬
‫געבען צדקה דארף זיין ״מארצך׳ פאר דיינע לאנדסלייט די ״עניי עירן״‬
‫אדער ״ממולדתך ומבית אביך״‪ ,‬פאר דיינע אייגענע ארימע קרובים‪,‬‬
‫זאלםט וויםען זיק אז דער עיקר צדקה באשטייט אין געבען ״אל הארץ‬
‫אשר אראך״ צו שטיצען ד ע ם אידישען ישוב אין ארץ־ישראל‪ ,‬וואט‬
‫דער ענד־ציל וועט זיק‪ ,‬אז עט וועט ארויסקומען ״להנאתך ולטובתך״‪,‬‬
‫פאר דיין אייגענע טובה‪) .‬רבי ר׳ יהושעילע‪ ,‬דזשיקיווער ר ב זציל(‪.‬‬
‫אמונה‪ ,‬תורה און געלד־פאנד‪.‬‬
‫אין )ירושלמי יומא פ״ד ה״א( געפינט זיך פאלגענדער מאמר‪:‬‬
‫״בשלשה דברי נחלקה ארץ־ישראל‪ :‬בגורלות‪ ,‬באורים ותומים ובכספים״‪.‬‬
‫ארץ־ישראל איז פארטיילט געווארען צווישען די שבטים דורך דריי‬
‫זאכען ״גורל״‪ ,‬דאם מיינט שיקזאל‪ ,‬גלויבען און השגהה פרטית‪ .‬אז‬
‫אלץ ווערט געפירט און געלענקט פון הימעל‪ .‬״תורה״‪ ,‬געלערנט און‬
‫זיך געקלאמערט אין דער תורה פאדוואנדעלענדיג דאס לאנד אין א‬
‫גייםטיגען צענטער‪ .‬״ובכספים״‪ ,‬און דוכדעם רואם עם איז געשאפען‬
‫געווארען דעד געהעריגער פאנד און געלד־אפאראט אנצופירען מיט‬
‫די ווירטשאפטליכע הצטרכות׳ן פון לאנד‪) .‬ירושלמי‪ ,‬יומא פ״ד(‪.‬‬
‫אן אייגען לאנד מוז קאסטען קרבנות‪.‬‬
‫ווען דער אויבערשטער חאט געחייסען אברהם׳ן פארלאזען הרן‬
‫און גיק ״אל חארץ אשר אראך״‪ ,‬צו דעם לאנד וואס ע ר וועט איהם‬
‫אנווייזען‪ ,‬האט אברהם געחאלטען אין איין ארומוואנדערען‪ .‬ווען די‬
‫״חניכי ביתו״ און זיינע נאכפאלגער‪ ,‬וואס האבען אברהם׳ן באגלייט‬
‫אויף זיינע נסיעות‪ ,‬האבען איהם געפרעגט ״הארץ היכן היא״? וואו‬
‫איז דאס לאגד וואס ייק גאט האט דיר צוגעזאגטו פארוואם ווייוט‬
‫ער דיר ניט אן ד ע ם פלאץ וראו דו זאלםש זיך באזעצען און מאכען‬
‫א סוף צו דיינע לאנגע און שווערע וואנדערונגען י דערויף האט זיי‬
‫אברהם געענפערט‪ :‬אז איהר וועט קומען צו א ״שדה קברות״‪ ,‬וואו‬
‫טויטע זענען באערדיגט געווארען זאלט איהר וויסען אז דארט הויבט‬
‫זיר אן דאם לאבד‪) .‬ילקוט שמעוני(‪.‬‬
‫״אום צו האבען א ״נחלת שדה וכרם״ אייגענע פעלדער און‬
‫גערטגער און ״אייגעך לאגד‪ ,‬מוז מען פריער פארלייגען א ״שדה‬
‫קבדות״‪ ,‬מען מוז האבען פיאנערען‪ ,‬הלוצים‪ ,‬וועלכע זאלען איינשטעלען‬
‫‪66‬‬
‫•ון‬
‫אוץ‬
‫זייער אייגענעם לעבען פאר‬
‫״אחוזת קבר״ וואט אברהם‬
‫געלייגט געווארען דער יסוד‬
‫אויף חיינטיגען טאג‪) .‬דרוש‬
‫ישראל‬
‫אונו‬
‫דעם לעבען פ ת פאלק‪ .‬מיט׳ן ערשטען‬
‫האט איינגעהאנדעלט פאר שרהץ איו‬
‫פאר רעם אמתע חיים פאר אידען ביו‬
‫ווארט(‪.‬‬
‫דער באדען פון אייגעגעם לאגד — דער אייגציגער ציל‪.‬‬
‫״ושפלת מארץ תדברי ומעפר תשח א מ ר ת ך ׳ )ישעיהו כ״ט(‪ .‬אין‬
‫דעם ספר ״ענפי צבי״ ווערט דעד דאזיגער פסוק אויסגעטייטשט אויפ׳ן‬
‫פאלגענדען אופן! דער נביא זאגט וואראויס! עם וועט קומען א צייט‬
‫ווען די גלות־לענדער וועלען אזוי אונטערדריקען דאס אידישע פאלק‪,‬‬
‫אז עס וועט זיך אנטזאגען אינגאנצען פון די גלותיפלעצער און זיך‬
‫אנהויבען אינטערעסירען נאד מיט׳ן הייליגען לאנד‪ ,‬און דאס איז‬
‫דעד זין פונים פסוק ״ושפלת״‪ ,‬דו וועסט צוקומען צו אזא געפאלענקייט‬
‫אין די גלות־לעגדער‪ ,‬״מארץ תדברי״‪ ,‬אז דיין גאגץ דעדען און‬
‫אינטערעס וועט נאד זיין ארץ־ישראל‪ ,‬״ומעפר תשח אמרתך״‪ ,‬דיק‬
‫איינציג רעדען און טראכטען וועט זיץ נאר וועגען ע ר ד און לאגד־‬
‫ווירטשאפט פונקט ווי אלע פעלקער וועלכע זיצען אויף אייגענע ערד‪.‬‬
‫)ענפי צבי(‪.‬‬
‫צוריק געווינען די משפחות‪.‬‬
‫רבי שמואל מוליווער טייטשט אויס דעם פ ס ו ק ! ״ושבתם איש‬
‫א ל אחוזתו ואיש אל משפחתו תשובו״ אויף פאלגענדען אופן ז ווען‬
‫עס וועט קומען די צייט ווען מיד וועלען זיר אומקערען צוריק צו‬
‫אוגזער היימלאגד‪ ,‬דאן וועט ממילא אויר קומען דערצו אז מ י ד וועלען‬
‫צוריק געווינען אונזערע משפחות‪ ,‬די יוגענד וואס האט זיר דעד־‬
‫ווייטערט פון אידישען גייסט‪ ,‬פון אידישען פאלק און זיין תורה‪) .‬רבי‬
‫שמואל מוליווער ז״ל(‪.‬‬
‫הענד צום פידעל און הענד צו מלחמה‪.‬‬
‫דוד‬
‫אי דער‬
‫ע ר האט‬
‫— חאט‬
‫המלר‪ ,‬ד ע ד קעניג פון ירושלים‪ ,‬איז געווען גלייבצייטיג‬
‫פארפאסער פון תהלים און אי א גרויסער קריגס־פירעד‪,‬‬
‫געדאנקט השם י ת ב ר ר ״המלמד ידי ל ק ר ב ואצבעותי למלחמה״‬
‫געלערענט זימע הענד ווי אזוי זיר אומצוגיין אויף א שלאכט־‬
‫*ון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪67‬‬
‫פעלד און די פינגעד ווי אזוי מלחמה צופידען — זיינע פמגער זיינען‬
‫געשאפען געווארען צו שפילען פידעל‪ ,‬אבער אין דעד צייט ווען‬
‫ישראלים שונאים‪ ,‬עמון‪ ,‬מואב‪ .‬פלשתים אה עמלק האבען גיט פאר־‬
‫שטאנען דאס געזאגג פון דער פידעל‪ ,‬האט ער געדאנקט ג־ט וואס‬
‫ער האט איהם געלערענט קריג צו האלטען‪ .‬ווען אדץ־ישדאל איז‬
‫אין סכנה‪ ,‬דארף מען וויסען ווי אווי צו קעמפען)הרב שמואל גראד(‪.‬‬
‫אידען וועקיען באזעצען דאם ל»נט מיט קראפט‪.‬‬
‫אויף׳ן פסוק ״כרע‪ ,‬שבב כארי״ — ער קנים‪ ,‬ער לייגט זיך‬
‫ווי א לייב‪ ,‬זאגט רש״י הקדוש ‪* t‬יתישבו בארצם בכת ובגבורה״ —‬
‫זיי וועלען זיך באזעצען אין זייער לאגד מיט קדאפנו און שטארקייט‪.‬‬
‫)רש״י‪ ,‬במדבר כיד‪ ,‬טי(‪.‬‬
‫‪ « ,‬רמז פון מדרש וועגען ״אומלעגאלע״ עולים‪.‬‬
‫אויפין פסוק ״כי אעבור בםך אדדם עד בית אלקימ בקול ריגה‬
‫ותודה המון חוגג״ )תהלים מ״ב‪ ,‬הי( איך פלעג דורכגיין מיט אן עולם‪,‬‬
‫זיי פידען אין ג־ט׳ם הויז מיט געזאנג און לויב‪ ,‬א יומ־טוב׳דיגע מאסע‬
‫— זאגט דער מדרש» ״אמדה כגסת ישראל לפגי הקב״ד‪ .‬׳‪ .‬לשעבר היית־‬
‫עולה המון חוגג ועכשיו אני מתגנבת ועולה״ — די כנסת ישראל‬
‫האט געזאגט פארץ רגונו של עולם! אין די פארגאנגעגע צייטען‬
‫האבען מיד עולה געווען קיין ארץ־ישדאל אין טדיאומפידענדע מאםען‪,‬‬
‫אץ אצינד — איצט מוז איד זיר פארגאנב׳גען און עולה זיץ בגניבה‪.‬‬
‫)איכר‪ .‬דבה א׳(‪.‬‬
‫אין דער קללה ל ע ט די ברכה‬
‫אויף דעמ פסוק אין דעד תוכחה ״ושממו עליה אויביכם״ — און‬
‫אייערע פיינט וועלען וויסטען אויף איהר‪ ,‬זאגט דער רמב״ן‪ ,‬אז אין‬
‫אט דעד קללה ליגט באחאלטען א ברבר‪ ,‬פאר אידען‪ .‬די באדייטונג‬
‫דערפון איז! די אידישע סיינט וועלען וויסטען איו ארץ־ישראל און‬
‫דאס חייליגע לאגד וועט זיי גיט קעגען קולט זיין‪) .‬רמב״ן(‪.‬‬
‫‪68‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫ארץיישראל דולדעט נישט קיין מענטשעז מיט ״ א י ך ס ‪.‬‬
‫אויפ׳ן פסוק ״שלח ל ך אנשיה״‪ ,‬באמערקט רש״י ג אני איני מצוה‬
‫לך‪ ,‬דעד זין פון רש״י׳ס ווערטער א י ז ‪ :‬דער רבש״ע זאגט ‪ t‬א י ך וויל‬
‫נישט קיין ״אגי״־־‪-‬מענטשען‪ ,‬קיץ ״איך׳ס״ וזעלכע האבען נ א ד אין‬
‫זיגען אייגענע אינטערעסען‪ ,‬זיי זאלסטו נישט שיקען קיץ ארץ־ישראל‪,‬‬
‫אזעלכע לייט זאלען בעסער זיצען אינדערהיים‪) ,‬רבי אשר׳ל רימיניווער‬
‫ז״ל‪ ,‬ב ד ר ך הלצה(‪.‬‬
‫די ליידען פון גלות וועלען שוין ממילא טרייבען אידען‬
‫קיץ ארץ־ישראל‪.‬‬
‫אויף דער פראגע פון אברהם אבינו ״במה אדע בי אירשנה״‪,‬‬
‫מאטערען זיך אסך מפרשים צו פארענפערען און איבערהויפט איז‬
‫שוועד צו פארשטיין וואט פארא שייכות עט האט די אנטווארט פון‬
‫השי״ת ״ידוע ת ד ע בי ג ר יהיה זרעך בארץ לא להם״ מיט די פראגע פון‬
‫״במה אדע״ ? איז דער דערמיט שוין אלץ פארענפערט ? נאד מען קען‬
‫זאגען‪ ,‬אז דעד זין דערפון א י ז ‪ :‬אברהם אבינו האט קיץ איין מינוט‪,‬‬
‫חס־ושלום‪ ,‬נישט געצווייפעלט אין דער הונדערפראצעגטיגער זיכער־‬
‫קייט פון השי״ת׳ס צוזאג‪ ,‬זיין פראגע איו געווען אין א פארקערטער‬
‫ריכטונג‪ •.‬מיט דיר‪ ,‬רבונו של עולם‪ ,‬בין איך זיכער אז וועסט מקיים‬
‫זיין דיין הבטחה‪ ,‬פון וואנען אבער זאל איך זיכער זיץ אז אויך ד י‬
‫קומענדע דורות‪ ,‬די קינדער מיינע וועלען האבען דעם ווילען עולה‬
‫צו זיין אין דעם צוגעזאגטען ל א נ ד ? דערויף האט איהם השי״ת‬
‫געענפערט! וועגען דעם זאלסט ניט זיץ באזארגט‪ :‬זאלסט וויסען אז‪,‬‬
‫״גר יהיה זרעך בארץ לא לדם״ אין אלע לענדער וועלען זיי באטראכט‬
‫ווערען ווי פרעמדע‪ ,‬ווי גרים‪ ,‬״ועבדום וענו אותם״ מען וועט זיי‬
‫פייניגען און פארשקלאפען און דאס וזעט שוין זיין דעד בעטטער‬
‫שטויס אז זיי זאלען לויפען אויף אלע פיער און זי ך באזעצען אין‬
‫ארץ־ישראל‪) ,‬בשם גדול אחד(‪,‬‬
‫דאס לאנד איז מכפר‪.‬‬
‫ד ע ם פסוק ״ארץ אובלת יושביה״ טייטש דעד רבי ד ׳ יונתן זצ״ל‬
‫אויף פאלגענדען אופן! ד י מרגלים האבען מאטיווירט זייער נישט‬
‫וועלען גיין קיין ארץ־ישראל דערמיט וואס זיי חאבען זיו געהאלטען‬
‫מיז‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪69‬‬
‫פאר נישט פ ר ו ס גענוג צו גיין אין אזא לאנד וועגען וועלכעז עם‬
‫ווערט געזאגט אז עם איז אן ״ארץ אוכלת יושביה״ נישט פארטדא־‬
‫גענדיג קיין מעגטשען מיט זיגד׳ און ארץ ישראל דארף זיין א לאנד‬
‫פון בלויז פרומע לייט‪ .‬אבער יהושע בן נון און כלב בן־יפוגה האבען‬
‫זיי ע ר ק ל ע ר ט או אדרבה ואדרבה! ״טובה הארץ מאד״‪ ,‬דאם לאנד‬
‫האט אין זיך גוטע אייוגענשאפטען און עט איז מגין אויף די זינדיגע‬
‫מענטשען‪ ,‬ודיל ״המהלך ד׳ אמות בארץ־ישראל מכפרין ל ו כ ל‬
‫עוונותיו״ )חז״ל(‪ — ,‬דער וואט גייט פיער איילען אין ארץ־ישראל‬
‫איז מען איהם מוהל אלע זיינע זינד‪) .‬יערות דבש(‪.‬‬
‫ווען מען מעג פארלאזען ארץ־ישראל‪.‬‬
‫״ויברח יעקב שדה א ר ם ויעבוד ישראל באשה ובאשה שמר״‬
‫)הושע י״ב(‪ .‬לויטין דין זאל מען נישט פארלאזען ארץ־ישראל נאד‬
‫דעמאלט ווען עם האנדעלט זיך וועגען לערנען ת ו ר ה אדער וועגען א‬
‫שידוך‪ .‬אז דאס איז מרומז אינ׳ם דאדגען פ ס ו ק ! ״ויברח יעקב שדה‬
‫אדם״ איז דאך שוועד? ווי אווי חאט ער געמעגט פארלאזען ארץ־‬
‫ישראל י נאד איז דער תירוץ‪ :‬״ויעבוד ישראל באשה ובאשח שמר״‪,‬‬
‫אין חוץ־לארץ איז געווען צוגעגרייט פאר איחמ א זווג און ווען עם‬
‫האנדעלט זיך וועגען א שידוך איז ערלויבט צו פארלאזען ארץ־ישראל‪.‬‬
‫)רבי ר יונתן זצ״ל(‪.‬‬
‫אויף די זינד קעגען פאלק און לאנד העלפט ניט קיין‬
‫תשובה‪.‬‬
‫ווי באוואוסט האט מען די אידען מוחל געווען אלע באגאנגענע‬
‫י‬
‫זינד‪ ,‬אפילו ד י ד נ ד פון עגל אריינגערעכענט‪ ,‬נאר ד י זינד פון די‬
‫מרגלים האט מען גישט מוחל געוועץ‪ .‬דאס לאזט זיך דערקלערען‬
‫דערמיט וואס ביי יעדען חטא‪ ,‬סיי בין אדם למקום און סיי בין אדם‬
‫לחברו וואס א מענטש באגייט‪ ,‬אויב גאר מען איז מפייס דעם געגען‬
‫וועלכען מען האט געזינדיגט‪ ,‬העלפט חשובח און מען איז מוחל די‬
‫ויגד‪ .‬אגדערש איז אבער ווען מען באגייט אזא זיגד וואס איז געגען‬
‫די איגטערעםען פון פאלק — אין אזא פאל איז שוין גישט פאראן קיין‬
‫צוריק‪ .‬גישט קיץ חשובה און גישט קיין פיוס קאן דא העלפעה ייייל‬
‫עם שטייט אין פ ס ו ק ‪ :‬׳״בחרב ימותו כל חטאי עמי״ — מיט דער שוועדד‬
‫זאלען געטויטעט ווערען די וואס זיגדיגען געגען מיץ םאלק )עמום ט׳(‪.‬‬
‫)דבי יצחק אלחגן קאוונער ז״ל(‪.‬‬
‫‪70‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫יעראל‬
‫אוצר‬
‫נאר אין ארץ־ישראל וועט דאס אידישע געלד האבען‬
‫א קיום‪.‬‬
‫אויף רעם »סוק ״ואברכך״‪ ,‬זאגט רש״י ״בממון״‪ ,‬ווערט נאכ־‬
‫געזאגט דערויף איג׳ם גאמען פון ר ׳ אגשעל ראטשילד זיל אז די‬
‫כוונה דערפון איז‪ :‬השי״ת האט געזאגט צו אברהם אבינו‪ :‬איך וועל‬
‫דיך בעגטשען מיט געלד ערשט דאן ויען וועסט קומען קייו ארץ־‬
‫ישראל‪ ,‬ווייל אין גלות וויפיל געלד ד ו וועםט דארט האבען׳ וויפיל דו‬
‫וועםט דארט אלץ אנזאמלען — וועט עס גישט בלייבען אין דיין‬
‫רשות און עם וועט ביי דיר קיין קיום נישט האבען‪) .‬ר׳ אנשיל‬
‫ראטשילד(‪.‬‬
‫וועגען שמיטה בזמן הזה‪.‬‬
‫וועגען דעם אויב שמיטה אין ארץ־ישראל איז גוהג בזמן הזה‬
‫זענען פאראן מחמירים און מקילים‪ .‬די מחמירים זעגען זיך סומך‬
‫אויף די ווערטער פונים רמב״ם אין הלכות שמיטות ויובלות וואו ער‬
‫זאגט ק ל א ר ‪ :‬״שמיטה גוהגת בפני הבית ושלא בפני הבית״‪ ,‬און די‬
‫מקילים ווייוען אן אויף אן אגדערע שטעלע אין רמב״ם סוף הלכות‬
‫מלכים ודאו ע ס שטייט ״המלך המשיך עתיד לעמוד וכוי וחוזרין כ ל‬
‫המשפטים בימיו כשהיו מקודם‪ :‬מקריבין קרבגות ועושין שמיטין‬
‫ויובלות כ כ ל מצותד‪ .‬האמורה בתורה׳‪ /‬פון דאגען איז בפירוש צו זעהן‬
‫אז די מצווה פון שמיטה ויובל וועט איינגעפירט ווערען עדשט גאכדעם‬
‫ווי משיח וועט קומען און די ווערטער פון׳ם רמב״ם אז די מצווה איז‬
‫נוהג אויך ״שלא בפגי הבית״ — באהויפטען די מקילים — באציען זיך‬
‫ווארשיינדלעך אויף דעד צייט איידער דאם בית־המקדש איז געבויט‬
‫געווארען אבער נישט אויף דער צייט פון נאך דעם חורבן בית־המקדש‪.‬‬
‫)שו״ת(‪.‬‬
‫די פארצייטישע ״מעפילים״‬
‫דעם פםוק ״ויעפילו לעלות״ ערקלערט רבי משה סוטר ד ל אויף‬
‫פאלגעגדען אופן‪ :‬טראץ דעם וואס מעז האט זיי בפירוש אויפמערקזאם‬
‫געמאכט און זיי געווארעגט אז דאט גייז קיין ארץ־ישראל איז געגען‬
‫דעם ווילען פון ג״ט‪ .‬פוגדעטטוועגען ״ויעפילו לעלות׳‪ /‬האבען זיי‬
‫אויפגעפירט דעס רצון די‪ ,‬ווייל ״כל מה שיאמר לך בעל חבית‬
‫•ון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪71‬‬
‫עשה׳ חוץ מגא״‪.‬״ אלעס זאלםטו שאלגען דעט מ ל תגית !חוץ‬
‫דעמאלט ווען ער הייסט דיר ארויסגיין‪) .‬חתם סומר(‪.‬‬
‫פארן אייגענעם מזבח‪.‬‬
‫עם שטייט‪ :‬״מזבח ״אדמה״ תעשה לי״‪ ,‬מיר האבען שוין געבראבט‬
‫קרבנות פאר אלע פעלקער אויף אלערליי מזבחות און אידיאלעז‪ ,‬עם‬
‫איז שוין די העכטטע צייט צו ברענגען קרבגווז אייף׳ן אייגענעם‬
‫מזבח‪ ,‬פאר׳ן אייגענעם לאנד פאר׳ן אייגענעם באדען‪) .‬דרוש־ווארט(‪.‬‬
‫די אפגעזענגטע פון אידישקייט‪,‬‬
‫דעם טטוק ״יגער ד׳ בר השטן ובו׳ ויגער ד׳ בך הבוחר בירושלים״‬
‫)זכריה ג׳( האט דער געוועזעגער לובליגער רב אויפיגעטייטשט אויף׳ן‬
‫פאלגעגדען אופן‪ :‬זאל השי״ת אגשרייען אויף׳ן שטן‪ ,‬פאדוואס ער‬
‫איז מקטרג און קריטיקירט דווקא ירושלים מיט דער טעגה אז די‬
‫דארטיגע אידישע יוגעגד איז גישט פדום געגוג און היט גישט אפ‬
‫פיגקטליד די מצוות־התורד‪ .‬און דער גלייכען‪ .‬מען דארף דאד נעמען‬
‫אין באטראכט אז ״הלא זה אוד מוצל מאש״׳ אז די דאזיגע קריטיקירטע‬
‫אידישע קינדער זעגען דערפאר אזוי שטארק אפגעזענגט אין עניגים‬
‫פון אידישקייט ודיל זיי זעגען קוים ארויטגעראטעוועט געווארען פון‬
‫פייער פון פיין און צרות‪ .‬אין אזא מצב און אין אזעלכע טרויעריגע‬
‫אומשטעגדען אין וועלכע זיי האבעו זיר געפוגען‪ ,‬האט ז־אר געקאגט‬
‫קומען דערצו אז די גשמה זאל חלילח וחמ איגגאגצען פארברענט‬
‫ווערען‪ ,‬טא׳ לאמיר זיין צופרידען וואם זיי ארבייטען מיט מטירת־‬
‫נפש פאר פאלק און לאגד׳ אה עם איז פאראן א חאפנוגג אז מיט‬
‫דער צייט וועלען זיי זיד‪ ,‬מיטן אויבערשטעגם הילף‪ ,‬אויר אומקערען‬
‫צו תורה און אידישקייט‪) .‬רבי אלי׳ קלאצקין ז״ל(‪.‬‬
‫מען דארף נישט גריגגשעצען די היינטיגע יוגעגד‪.‬‬
‫אין א בריוו פון ארץ־ישראל וואס א פארצייטישער גרויסער‬
‫חסידישער רבי‪ ,‬ד׳ מעגדעלע וויטעבסקער זצ״ל שרייבט צו זיינע‬
‫מקורבים‪ ,‬דריקט ער אויט שטארקען באדויערען רואם מען גרינגשענט‬
‫די לעצטע דורות פון ״עקבתא דמשיחא״ און ער באמערקט ‪ t‬״וטפכם‬
‫אשר אמרתם לגז יהיה וכו׳ וידעו את הארץ״ — דווקא די יוגעגד‬
‫‪72‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫צו וועלכע מען באציט זיר מיט ביטול און פאראכטונג גראד זיי וועלעז‬
‫ארויסווייזען גדוים ליבע און איבעדגעבענהייט צום הייליגען לאגד‪.‬‬
‫)דבי ר ׳ מענדעלע וויטעבסקער זצ״ל(‪.‬‬
‫דעמאלט ווען ברודער קעמפען דארף מען נישט זיצען‬
‫און צוקוקען‪.‬‬
‫דעם פסוק ״האחיכם יבואו למלחמה ואתם תשבו פתן״ עדקלערט‬
‫דעד דבי יונתן אייבשיץ ד ל אויףין פאלגענדען פשום׳ען וועדטליכען‬
‫אופן ‪ t‬וואס דענקמ איהר זיך ז ״האחיכמ יבואו למלחמה״ — צי גלויבט‬
‫איחר אז בשעת די שונאי ישראל וועלען פידען מלחמה און אנגרייפען‬
‫אייערע ברודער און אדץ־ישראל‪ .‬וועם זיין ״ואתם תשבו פה״‪ ,‬וועט‬
‫מען אייך דען לאזען זיין בלויזע צוקוקערס אץ דוהיגע אבסעדווא־‬
‫טארען ל — אויב איהר דענקט אזוי‪ ,‬איז עס א פאלשע איינרעדעניש!‬
‫א יהד זאלם וויסען זיין‪ ,‬אז אויב אייעדע ברודער אין אדץ־ישראל‬
‫וועלען זיין פאדוויקעלמ אין א מלחמה אין ארץ־ישדאל און דארט‬
‫בלוטיגען‪ ,‬וועט אט די מלחמה א י י ד א י י ך נישט אויסמיידען‬
‫און אויך א י ה ד וועט דעדפון ליידען‪) .‬יערות־דבש(‪.‬‬
‫די יוגענד און ארץ‪-‬ישראל‪.‬‬
‫ביי אבדהם׳ן שטייט ״ויבן שם מזבח״‪ ,‬דעדויף זאגט רש״י ״על‬
‫בשורת הזרע ועל בשורת ארץ ישראל״‪ ,‬איינס איז פארבוגדען מיטן‬
‫אגדעדען? די ״בשורת הזרע״ קען נישט זית קיין צופרידענע אויב‬
‫עס איז ניט פאדאן דערביי אויך די ״בשורת הארץ״‪ ,‬ודייל אהן אן‬
‫אייגען לאגד אהן ארץ ישראל איז מען גארנישט זיכעד צו די קינדעד‬
‫וועלען»יד חאלטען ביי אידישקייט און עם איז א קנאפע האפגונג צו‬
‫עדווארטען צו זעהן ביי זיי א עבט אידיש נחת‪) .‬בשם גדול אחד(‪.‬‬
‫די שטראף איז נאר א צייטווייליגע‪.‬‬
‫אויף דעם פסוק ״חטא חטאה ירושלים על בן לנידה היתה״ )איכה‬
‫א׳(‪ ,‬באמערקט דער לעמבעדגעד רב‪ ,‬ד׳ יוסף שאול נאטאגםאן ד ל‬
‫פאלגענדע חאדאקטעריםטישע וועדטער‪ •.‬דער עונש אויף ירושלים‬
‫פאר איתרע זיגד איז נישט ווייל דעד חטא איהדעד ווערט באטראבט‬
‫אלם ״איםודיעדיות״ וואס איז אנ׳ ״ א י ם ו ד ־ ע ו ל מ ״ א‬
‫סין‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוגר‬
‫‪73‬‬
‫שטענדיגער אייביגער איסור‪ ,‬איהר עונש איו דער ועלבער ווי גיי‬
‫א נידה‪ ,‬וועמעגס איסור איז גאר א צייטווייליגער און פארבייגייעגדיגער‪.‬‬
‫)שואל ומשיג(‪.‬‬
‫וואו נאר מען געפינט זיף דארף מען געדענקען ארץיישראל‬
‫״בבל ארץ אחוזתכם‪ ,‬גאולה תתנו לארץ״‪ ,‬איו אלע לענדער וואו‬
‫איהר האט אייך צייטווייליג באזעצט‪ ,‬רואו איהד האלט אייך דארט‬
‫אויף‪ .‬זאלט איחד ת מ י ד זיין וואבזאם און זעהן אויסצולייזען דעם באדען‬
‫פון ארץ ישראל‪) .‬בשם גדול אחד(‪.‬‬
‫די פארשידענהייט פון ארץ־ישראל קלימאט‪.‬‬
‫דעד קלימאט אוגטערשייד אין ארץ־ישדאל פון איין ארט צום‬
‫צוויימען איז זעחר א גרויסער‪ .‬דאס געמט זיך דערפון וואט וועגען‬
‫ארץ ישראל וועדט געזאגט ״ארץ צבי כ ת י ב בד‪.‬״ און די חז״ל זאגען‪:‬‬
‫״בזמן שיושבין עליה — דווחא ובזמן שאין יושבין עליה גמדא״ )גיטין‬
‫ב״ז( קומט אוים אז פריעד‪ ,‬פאריז חורבן איז פון א י ? ארט צום‬
‫אגדערען געוועזען א גרויסעד דיםטאנץ‪ ,‬ממילא איז אויך גגוגע‬
‫דעמ קלימאט געווען א גדויםעד אונטערשייד‪ ,‬אבער נאכ׳ן חורבן ווען‬
‫דאס לאגד איז געווארען איינגעשרומפען זענען די ערטעד געוואדען‬
‫געאגראפיש גענטעד צו זיך‪ ,‬דעד קלימאט אבער איז געבליבען דער‬
‫זעלבער וואם אמאל‪ ,‬פון פאריז הורכן‪) .‬בדרך הלצה אין גאמען פון‬
‫רבי זאגענפעלד זצ״ל(‪.‬‬
‫זעהט אז אנדערע זאלען ניט דארפען דערמאנען‪.‬‬
‫עס שטייט‪ :‬״שאלי שלום ירושלים יהי שלום בחילך״‪ .‬דאם איו‬
‫א ווענדונג צ ו די אידען‪ ,‬אז זיי זאלען זיך אליין אינטערעםירען וועגען‬
‫גורל פון ירושלים‪ ,‬וועט ממילא קומען דערצו אז עם וועט זיין ״שלום‬
‫בהילך״ און איחר וועט פארמיידען אז די שוגאי ישראל זאלען « ‪T‬‬
‫דארפען וועגען דעס דערמאנען‪) .‬כתב״סופר(‪.‬‬
‫א מערקווירדיגע שטעלע‪.‬‬
‫אן איגטעדעםאגטע‪ ,‬מערקווירדיגע שטעלע וועגען ארץ־ישראל איז‬
‫סאראן אינים ספר אהבת יונתן פון באוואוםטען גאון רבי ר׳ יונתן‬
‫‪74‬‬
‫סרן‬
‫ארץ‬
‫•שואל‬
‫אוצר‬
‫אייבשיץ זצ״ל! אויף דעם ‪8‬סוק ״השבעתי אתכם בנות ירושלים ובר‬
‫זאגען די ח ד ל ״שלא יעלו ישראל בחומה״ )כתובות קי״א(‪ ,‬באמערקט‬
‫דערויף דער בעל ״אהבת יונתן״ אז דערמיט ווערט געמיינט ״אפילו‬
‫ברשות האומות״‪ .‬דאס הייסט‪ ,‬אז אידען זאלען נישם עולה זיין און‬
‫אויפבויען ארץ״ ישראל אפילו דאן ווען די פעלקער וועלען ויי געבען‬
‫אן ערלויבעניש דערויף‪ .‬די געגנער פון די חיבת־ציון באוועגונג‬
‫פלעגען זיך זעחר אפט באנוצען מיט רעם דאזיגען מאמר‪ .‬דעד סאבא״‬
‫טשיווער גאון‪ ,‬ר׳ אברהמ׳לע זצ״ל ציטירט די דאזיגע שטעלע און‬
‫ער ערקלערט דערויף או די הלכה איז ווי רש״י‪ ,‬וועלבער איז מפרש‬
‫די ווערטער ״שלא יעלו בחומה״ — ״יחד ביד חזקה״ ד‪ .‬ד״ נישט מיט‬
‫געוואלד‪) .‬אבני נזר(‪.‬‬
‫א פאלק וואט פארגעסט נישט דעם חורבן‪.‬‬
‫א פאלק‪ ,‬וואם דורי דורות‪ .‬אין משך פון גאגצען פעריאד פון‬
‫גלות‪ ,‬פארגעםט עס נישט און גיסט כסדר טרערען אויף דעם חורבן‬
‫פון זיין לאגד — אזא פאלק קען אויך חאבען אין זיך די פולםטע‬
‫זיכערקייט‪ ,‬אז זיין האפנונג צוריק צו עראבערען דאס לאנד וועט‬
‫םארווידקליכט ווערען‪ .‬און דאם איז דער זין פונים פ ס ו ק ‪ :‬״זכור תזכור‬
‫וכר על כן אוחיל״ )א כה ג׳ כ { אויב עם קען זיין א ״זכור תזכור״‬
‫א שטענדיג פערמאנענט געדענקעו׳ קעו אייר זיין ״על כן אוחיל״‪ ,‬קען‬
‫מען גאנץ דרייסט זיץ פול מיט האפ גונג‪) .‬בינה לעתים(‪.‬‬
‫גאר אויף׳ן אייגענעם באדען‪.‬‬
‫אויפ׳ן פ ס ו ק ‪ :‬״ליראה אותי כל הימים אשר ה ס חיים על האדמה״‬
‫)דברים ד( זאגט דער אבן־עזרא פאלגענדע חאראקטעריסטישע תער־‬
‫ט ע ר ‪ :‬״וטעם כ ל הימים אשר ח ם חיים על האדמה‪ ,‬כי השם ידע שלא‬
‫יוכלו לעשות מצוותיו כראוי והם בארצות המושלים בהם״ — דאס‬
‫הייםט‪ ,‬כדי מקיים צו זיין ווי עס דארף צו זית אלע מצוות השם און‬
‫צו קומען צו דער געהעריגער מדרגה פון ״ליראה אותי״ — אזא‬
‫זאך איו גאר מעגליך אויסשליסליך ״על האדמה״‪ ,‬אין ארץ־ישראל‪.‬‬
‫)אבן־עזרא(‪.‬‬
‫פארוואס משיח איז נאף נישט געקומען?‬
‫דעם פסוק« ״מדוע לא בא בן־ישי גם אתמול גם היום אל הלחם״‬
‫)שמואל אי( האט א פארצייטישער רבי אויסגעטייטשט אויףין פאלגעגדען‬
‫‪8‬ון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוגר‬
‫‪76‬‬
‫אופן ! מדוע ו פארוואס ו וואס איז די סיבה וואס ״לא בא בן־ישי גם‬
‫אתמול״‪ ,‬וואס משיח איז וישם געקומען אין פארגאגגענע‪ ,‬פריעריגע‬
‫דורות ווען עם זעגען געווען אזויפיל צדיקים און גאונים‪ ,‬״גם היום״‬
‫און אויך ניט אין אונזער היינטיגער ציים‪ ,‬ודעך דאס מעסטעל פון‬
‫פיין און צרות איז שוין אזוי גרויס ו אויב דאס איז אומפארשטענדליך‪,‬‬
‫זאל מען וויםען אז דאם איז דערפאר‪ ,‬ווייל ״אל הלחם״ ‪ 1‬ווייל דעד‬
‫גאנצער געדאנק וועלבער באשעפטיגט דעם אידישען מח איז גאר‬
‫וועגען בדויט־פראגען און מאטעריעלע‪ ,‬גשמיותידיגע הצטרכות׳ן‪ .‬און‬
‫חאבען ווייניג אין זינען דעם כלל־ישראל‪ ,‬צרת־ישראל און ארץ־‬
‫ישראל‪) .‬פארצייטישער צדי?!(‪.‬‬
‫אין ארץ־ישראל דארף מען לעבען באשיידען‪.‬‬
‫אין פסוק שטייט! ״מי יעלח בחר ד׳ ומי יקום במקום קדשו״‬
‫)תחלים ם״ד(‪ .‬דאס עולה זיין קיץ ארץ־ישראל איו געגליכען צו דער‬
‫שטייגערונג פון א בארג‪ ,‬ווען מען שטייגט אויף א בארג ווארפט‬
‫מען פון זיך אראפ אלע שווערע באלאסטען און קליידער‪ ,‬און מען‬
‫נעמט זין־ מיט נאד די זאבען וואס זענען אמנויטיגסטען‪ ,‬דאס זעלבע‬
‫דארף זיין אויך ווען מען גייט קיין ארץ־ישראל — מען דארף דארט‬
‫אזוי איינארדנען דאס לעבען אז אלץ זאל זיין אויף א באשיידענעם‬
‫אופן‪ ,‬אחן לוקסוס‪ ,‬אחן ספעציעלע פארלאנגען און אמביציעס! ווען‬
‫מען קומט אויפין ״ארץ־ישראל בארג״‪ ,‬דארף מען זיין צופרידען‬
‫אז מען האט דאס גויטיגסטע‪) .‬רבי חיים יוסף דוד אזולאי זצ״ל(‪.‬‬
‫די קינדער פון פרומע עלנזערען‪.‬‬
‫ווען עם חאט זיך מיט יארען צוריק אנגעהויבען ד י חיבת־ציון‬
‫באוועגוגג האט עס אנגעטראפען אייד גרויס געגגערשאפט מצד די‬
‫פרומע‪ ,‬ארטאדאקסישע קרייזען‪ .‬זייער מאטיוו איו געווען וואם על‬
‫פי ר ו ב באשטייען די טועד און בויער פון גישט פדומע עלעמענטען‪.‬‬
‫האט דערויף איינער פון די גדולי הדור באמערקט‪ ,‬אז נאך דוד‬
‫המלך האט פאראויםגעזעהן דעם דאזיגען אופן פון שיבת־ציון‪ .‬אין‬
‫תחלים ווערט געזאגט ״וזרע עבדיו ינחלוה ואוהבי שמו ישכגו בה״‬
‫)תהלים ס״ט(‪ .‬עם שטייט דעד אויסדרוק ״ ו ז ר ע עבדיו״ און נישט‬
‫״עבדיו ינחלוה״‪ .‬דאס מיינט מרמז צו זיין אז די ק י נ ד ע ר פון‬
‫זיינע קנעבט‪ ,‬די יוגענד וואס שטאמט פון פרומע עלטערעז וואם חאטש‬
‫‪76‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוגר‬
‫זיי אליין וועלען נ י ט זיין פרוט גענוג‪ ,‬ראך וועלען זיי ארבען דאם לאגד‬
‫און צוגרייטען אז עם זאל זיין ״ואוהבי שמו ישכנו בה״‪) .‬בשם גדול אחד(‪.‬‬
‫די פאר׳עקשניטע אסימילאטארעץ‪.‬‬
‫אין פטוק שטייט! ״והביאו את כ ל אחיכם מכל הגויים מנחה לד׳‬
‫בסוסים וברכב ובצבים ובפרדים ובכרכרות״ )ישעיהו ס״ו(‪ ,‬וועלכע‬
‫אידען וועלען דאם זיצען מיט פארלייגטע הענד און ווארטען ביז די‬
‫גויס וועלען זיי ברעגגען קיץ ירושלים ן די שטארק פרומע אידען‪,‬‬
‫הערענדיג‪ ,‬אז משיח איז געקומען‪ ,‬וועלען דאך זיכער אליץ לויפען‬
‫מיט׳ן גרעטטען אימפעט‪ .‬די ווייניג פרומע‪ ,‬וועלען אפשר גיץ אביםעל‬
‫פאמעליכעד‪ ,‬אבער גיין וועלען זיי זיכער‪ ,‬טא וועמען מייגט דא דער‬
‫פסוק ‪ 1‬נאר ווייזט אויס׳ אז דער גביא האט פאראויםגעזעחן‪ ,‬אז אויך‬
‫דאן‪ ,‬ווען יעדער וועט שוין זעחן באשיינפערליך אז ד י שעה פון‬
‫דערלייווגג האט ש ו ק געשלאגען‪ ,‬וועלען זיד נאד אלץ געפיגען אזעלכע‬
‫אידעלעד‪ ,‬פארזונקענע אין טומאת הגלות און דורכגעפרעםענע דורד‬
‫ד י אסימילאציע־גיפטען‪ ,‬וואט ווען אפילו זיי וועלען דערהערען אז‬
‫משיח איז געקומען וועלען זיי זיד נישט רירען פון זייער פארגליוועט־‬
‫קייט און די גויים וועלען זיי מוזען מיט צוואגג ארויפזעצען אויף‬
‫פערד און וואגען און זיי אוועקפירען אלם ״מנחה״ אלם ״מתנה״‬
‫קיץ ירושלים‪ ,‬ווייל אליץ גיין — דאס נישט ! ) ר ב י ר׳ משה קאברינער‬
‫זצ״ל(‪.‬‬
‫לשון־הקודש‪.‬‬
‫וועגען ד י לייט‪ ,‬וואס לעבען אין אדץיישראל‪ ,‬און זענען פורקי‬
‫עול‪ ,‬הי טען נישט אפ די מצוות השם‪ ,‬רעדען לשוךהקודש און פאר־‬
‫שפריימען אפיקורסות און כפירה אין דער הייליגער שפראר׳ געפינט‬
‫זיך אין רעם ס פ ר ״אבני א ז ל ״ פאלגענדעד טרעפליבער געדאנק‪:‬‬
‫אין ירושלמי)סנהדרין פ״ז( געפיגט זיד א מערקווירדיגער מאמר וואם‬
‫לייענט זיד! ״מסית אומר בלשון חקדוש ומדיח אומר בלשון הדיוט״‪.‬‬
‫דעד זין דערפון איז‪ :‬א סד ווילען אוועקרייםען די יוגעגד פון אידיש־‬
‫קייט מיטן בח פון לשון־הקודש און דווקא אין דעד חייליגער שפראד‬
‫פאנגען זיי ד י נשמות און פלאגצען איין כפירה א ץ ג־ט לאזיקייט‬
‫אין ד י יונגע אידישע הערצער‪ .‬אנדערע ווידער פאדשפדייטען דברי‬
‫מינות און כפירה׳דיגע געדאנקען דורכ׳ן אנגעמען זיר פאר דעד‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫‪77‬‬
‫אוצר‬
‫אידישעד שפדאך‪ ,‬די שפראך פון די אידישע פאלקס‪-‬מאםען —‬
‫לשון הדיוט‪ ,‬אבער ביידע סאדטען כפירה־פאדשפדייטעד זעגען מסיתים‬
‫און מדיחים‪ ,‬סיי ווען עם ווערט געמאכט אויף לשון־הקודש און סיי‬
‫ווען מען מאכט עם אויף אידיש‪ ,‬לויט׳ן דין אבעד איז דער מסית‬
‫געפעדליכעד און שעדליכער פון דעם מדיח‪ ,‬טאקע דערפאר‪ ,‬ודיל‬
‫ע ר שטיצט ז י ו אויף כלומרישטער קדושה‪ ,‬פרעדיגענדיג זייגע געדאגקעו‬
‫פון כפירה אויף לשון־הקודש‪) .‬אבני אזל(‪.‬‬
‫נאציאנאלער שטאלץ‪,‬‬
‫גאר דעמאלט ווען אידען געפינען ז י ו אין ארץ־ישראל קענען זיי‬
‫האבען נאציאגאלען שטאלץ און ווירדע‪ .‬דאגעגען אין גלות איז זייער‬
‫שטאלץ געבראכען‪ .‬אויף דעם פסוק! ״במסתרים תבכה נפשי מפגי‬
‫גוה״ זאגען די חז״ל! ״אמר ר׳ שמואל בר י צ ח ק מפני גאוחם של‬
‫ישראל שנטלה מהם ונתנה לאומות חעולם״ )חגיגח חי( — דעד רבוגו‬
‫של עולם‪ ,‬כביכול‪ ,‬וויינט אין די מסתרים אויף דעם וואס דעד אידישער‬
‫שטאלץ איו אוועקגענומען געווארען און איז געגעבען געווארען צו‬
‫די אומות־העולם‪ ,‬די שרעקליכסטע קללה וואס עס שטעלט פאר דעם‬
‫גלות מיט זיין גאנצער טראגישקייט איז אויסגעדריקט אין דעם פסוק‬
‫״ושברתי א ת גאון עזכם״ )ויקרא ל״ג‪ .‬י״ט( )דרוש־ווארט(‪,‬‬
‫{‬
‫דער חנוך פון דער יוגענד‪,‬‬
‫אמר ר ב י אליעזר ב״ר שמעון‪ ,‬גוח לו לאדם לגדל לגיון אחד‬
‫משל זיתים בגליל ולא תיגוק אחד בארץ־ישראל )בראשית רבה(‪ .‬צומי‬
‫שווערע פאראנטווארטליכקייטען און אויפגאבען האט מען פאר זיך אין‬
‫ארץ־ישדאל‪ ,‬מען דארף אויפבויען דאס לאנד און מען דארף אויך‬
‫געבען א געהעריגע תורה׳דיגע ערציהונג דעם יונגען אונטעדוואק־‬
‫סעגדעןדור‪ .‬פון דעם מאמר חז״ל איז צ ו זעהן אז די צווייטע‪ ,‬דעד‬
‫הגיד פון דעד יוגעגד איז די שוועדסטע אויפגאבע‪) .‬דדוש־ווארט(‪.‬‬
‫א פשוטע‪ ,‬נאטירליכע זאך‪.‬‬
‫״עתידח ארץ ״שתתפשט״ בכל חארצות )חז״ל(‪ .‬א באקאנטעד‬
‫גדול חאט אויםגעטייטשט דעם דאזיגען מאמר חז״ל אויף פאלגענדען‬
‫‪78‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצי‬
‫אופן! עס וועט קומען א צייט ווען דער געדאנק אז גאנץ ארץ ישראל‬
‫זאל געהערען צו אידען וועט ווערען א ״ פ ש ט ו ת ‪ /‬א פשוטיע נאםירליכע‬
‫זאד ביי די פארשםעהער פון אלע פעלקער‪) .‬בשם גדול אחד(‪.‬‬
‫א וויזיע פון א פארצייטישען מקובל‪.‬‬
‫דעד גרויםער מקובל רבי משה ק‪$‬רדאווירע זצ״ל רעדעגדיג‬
‫וועגען דער צוקוגפט שרייבט צווישען אנדערען פאלגעגדע ממש‬
‫נביאאישע ווערטער‪ :‬״בימים ההם יתחרו בגוי בגוי‪ ,‬ח ר ב איש ברעהו‬
‫וישראל יהי׳ ביניהם צער גדול‪ ,‬וכל אחד ואחד ירצה לבוז א ת הרחלה‬
‫הזאת ולאכול את בשרה ויתגלה אליהם משיח בעוני גדול ואז ידבו‬
‫ויגדלו הגיסים עד אין קץ אשר אין הפד‪ .‬יכול לדבר ולא שכל‬
‫לשער״‪ — .‬אין ״יעגע טעג״ וועט איין פאלק מים׳ן אגדערען קאגקו־‬
‫רירען און זיך ארומרייסען‪ .‬איינער וועט דעם אנדערען אריינשטעכען‬
‫א שווערד‪ ,‬און דאס אידישער פאלק וועם צווישען זיי ליידען אונגעהויעדן‬
‫צער און יעדער אייגציגער וועט וועלען בארויבען דאס דאזיגע עלענדע‬
‫שעפעלע און עסען איהר פלייש‪ .‬אינמיםען דעם דאזיגען גרויסען פית‬
‫וועמ משיח זיך אנטפלעקען און פון דעמאלם אן וועלען די ניסימ ויך‬
‫פארגעסערען און מעהרען ביז אהן א סוף ד י ניסים וועלען זיץ אזוי‬
‫וואונדערליך אז דאם מויל וועם עס גארגישט קענען דערציילען און‬
‫דער שכל וועם עס גישט אימשםאנד זיין צו באגרייפען‪) .‬שיעור קומה(‪.‬‬
‫מיט אייגענער און השי״תיס הילף‪.‬‬
‫חאםש די פולשםעגדיגע גאולה איז אינגאנצען אפהענגיג פון‬
‫השי״ת‪ ,‬דאך מוזען די אידען אליין אדויסווייזען די גרעםםע אנשטרענ־‬
‫גוגגען צוריק צוקערען אין הייליגען לאגד‪ ,‬און דאס איז דעד פשט‬
‫פוג׳ם פםוק אין וועלכען השי״ת האט געזאגם צו יעקב אבינו! ״שוב‬
‫לארצד ולמלודתד ואימיבה עמד״‪ .‬עם שטייט גישט ״ואיסיבה לד״ —‬
‫איד וועל ד י ר גוםס םאן‪ ,‬נאד ״ואימיבה עמד״׳ איד וועל מ י ט דיר‬
‫גוטס טאן‪ .‬דאס הייסט׳ איד מיט ד י ר צוזאמען‪ ,‬דו‪ ,‬טו דאס דיינע‬
‫און זיי מקיים דעם ״שוב לארצד ולמולדתד״‪ ,‬און איך וועל ד י ר שוין‬
‫צוהעלפען‪) .‬כתב םופר(‪.‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫יעראל‬
‫אוצר‬
‫‪79‬‬
‫ווען מען דארף זיף פרייען‪.‬‬
‫עם שטייט ״והיה בי תבואו אל הארץ״‪ .‬דער אויסדרוק *והיה״‬
‫איז א לשון שמחה‪ ,‬אנצודייטען אז מען קען ז י ו נישט פרייען נאד‬
‫דווקא ווען מען קומט קיין ארץ ישראל‪) .‬אור־החיים(‪.‬‬
‫א שארפזיניגער רמז‪.‬‬
‫אין פסוק שטייט‪ :‬״ולקחתי אתכם אחד מעיר ושנים ממשפחה‬
‫והבאתי אתכם ציון)ירמיהו גי(‪ .‬דער זין דערפון איז‪ .‬אז די צוקונפ־‬
‫טיגע גאולה און דאס ברענגען דאם אידישע פאלק אין ציון וועט‬
‫זיין ד ו ר ו אזעלכען וואס וועט גערופען ווערען אויפ׳ן גאמען פון‬
‫זיין שטאט און ד ו ר ו צוויי וואס וועלען באצייכענט ווערען אויפין‬
‫נאמען פון זייערע משפחות! ״אחד מעיר״ דאס מיינט מען אליהו‬
‫הנביא‪ ,‬וועלכער ווערט גערופען ״אליהו התשבי״‪ ,‬״אליהו הגלעדי״‪,‬‬
‫אבער דער נאמען פון זיין משפחה ווערט אין ערגעץ נישט דערמאנט‪,‬‬
‫״ושנים ממשפחה״ ווערט געמיינט משיח בן יוסף און משיח בן דוד‪,‬‬
‫וועלכע טראגען די נעמען פון זייערע משפחות און אפשטאם‪) .‬ווילנער‬
‫גאון זצ״ל(‪.‬‬
‫אין ארץ‪-‬ישראל מוז מען פירען א נארמאל לעבען‪.‬‬
‫אין פסוק שטייט‪ :‬״ובני ישראל אכלו את המן וכוי עד בואם‬
‫אל ארץ נושבת״ )בשלח ט״ז(‪ .‬דער זין דערפון איז! ווען אידען‬
‫געפינען ז י ו אין גלות‪ ,‬אין דער מדבר וואו עס קומט זיי אויס צו לעבען‬
‫אין שווערע אומנארמאלע באדינגונגען‪ ,‬דאן מוזען זיי ז י ו אויםהאלטען‬
‫מיט נימים‪ ,‬מיט מן פון הימעל‪ ,‬מיט ״בארה של מרים״‪ .‬מיט ״שמלתו‬
‫לא בלתה״ און דער גלייכען‪ .‬דאגעגען‪ ,‬אבער‪ ,‬ווען זיי קומען ״אל ארץ‬
‫נושבת״‪ ,‬אין אייגענעם לאנד‪ ,‬דעמאלט דארף מען ז י ו שויו נישט‬
‫פארלאזען אויף בלויז נימים‪ ,‬דאן איז די צייט אנציהויבען פירען אן‬
‫ארבייטזאט‪ ,‬פראדוקטיוו און נארמאל זעבען אווי ווי אלע נארמאלע‬
‫מענטשען‪) .‬רבי מרדכי גימפעל יפה ז״ל(‪.‬‬
‫שכר אהן א גרעניץ‪.‬‬
‫ד י וואס קומען קיין ארץ ישראל און פירען ז י ו דארט אויף‬
‫לייכטזיגיג און קריגען זיו אדום — אויף די לייען א י ו דעם פ ס ו ק ‪:‬‬
‫‪80‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫״ותבואו ותטמאו את ארצי‪ ,‬מי בקש זאת מידכם רמוס חצרי׳‪ /‬אבער‬
‫דעד רואם קומט אחין מיטן צוועק ז י ו אויפצופירען בקדושה ובטהרה‪,‬‬
‫פאר דעם איז גארנישט פאראן קיץ גרעניץ צו זיין שכר‪) .‬אדוזות־ח״ע׳‬
‫פון רבי אהרן הכהן פון לוניל(‪.‬‬
‫קלות־ראש‪.‬‬
‫אין בבא בתרא צ׳ רעכענט די גמרא אויס די זאכעז פ ץ ״צדבי‬
‫אוכל נפש״ וואט מען טאר נישט ארויספירען פון א ^ ש ר א ל ‪* .‬אין‬
‫מוציאין פירות מא״י דברים שיש בחם חיי גפש כגון יינות ושמנים‪,‬‬
‫ר׳ יהודה בן בתירא מ ת י ר ביין מפני שממעט א ת התיפלה״‪ — .‬מען‬
‫טאר נישט ארויספירען פון א״י קיץ פרוכטען׳ זאכען וואס זענען‬
‫פאר דער דערנערונג פונים נפש ווי צ‪ .‬ב‪ .‬וויינען׳ אוילען‪ .‬ר ׳ יהודה‬
‫בן בתירא איז מתיר ביי יויין‪ ,‬ווייל וויץ ברענגט צו קלות־דאש‪ .‬דערויף‬
‫האט איינער פון די גדולי ישראל באמערקט‪ :‬אויב זאכען וואס ברעגגען‬
‫צו קלות־ ראש מעג מען א ר ו י ס פ י ר ע ז םיז ארץ־ישראל‪ ,‬נאד‬
‫מען דאו מעגטשען‪ ,‬וועלכע ברעגגען אריץ קלות־ראש‪ ,‬געוויס גישט‬
‫א ר י י נ ל א ז ע ן אין הייליגען לאגד‪) .‬בשם גדול אחד(‪.‬‬
‫מעלות און חסרונות‪.‬‬
‫די מפרשים פרעגען‪ :‬די מרגלים‪ ,‬אויסרעכענדיג די חסרוגות‬
‫פון ארץ־ישראל‪ ,‬האבען זיי דאך א־יך געשילדערט די מעלות זאגענדיג‬
‫בפירוש‪, :‬׳וגם זבת הלב ודבש היא״‪ ,‬טא פארוואס איז זייער חטא‬
‫אזוי גרויס געוועןז נאד ווערט דערויף דערקלערט‪ :‬פון דעם אופן‬
‫און ארט ווי אזו־ א מענטש ענפערט אויף א פראגע קען מען זעהן זיין‬
‫שטעלונג און מייגונג וואס ער האט‪ :‬האט מען א גוטע‪ ,‬פאזיטיווע‬
‫מיינוגג רעכענט מען צוערשט אוים די חסרונות און שאטען״זייטען‬
‫און דערנאד גיט מען צו ״דאן‪ /‬טראץ דעם״‪ ,‬נישט געקוקט אויף ד י‬
‫אלע שאטען־זייטען האט זי ד א ו אזעלכע און אזעלכע מעלות‪ ,‬וועלכע‬
‫איבערוועגען די חסרונות‪ .‬דאגעגען אבער‪ ,‬ווען עמיצער האט א‬
‫שלעכטע מיינונג וועגען עפעס א זאד אדער געגענשטאנד‪ ,‬חויבט ער‬
‫אן זיין שילדערוגג מיט ד י מעלות און פארענדיגט מיט די חםרוגות‬
‫און שאטען־זייטען‪ .‬דער רושם וואס עס בלייבט ביים צוהערער פון‬
‫א דערציילונג איז שטענדיג דער אופן פון דערציילען און דעד‬
‫ל ע צ ט ע ר אויספיר און מסקנה‪ ,‬צו וועלכער דער דערציילער קומט‬
‫‪1‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪81‬‬
‫דער זעלגער פאל איז אויך געווען ביי די מרגלימ‪ .‬זיי האגען אנגע־‬
‫הויבען צו דערציילען וועגען דעם לאבד פון די גוטע‪ ,‬פאזיטיווע זייטען‬
‫וואס דאט לאגד באזיצט‪ :‬״באנו א ל הארץ וגם זבת חלב ודבש היא״‪,‬‬
‫אבער ליידער — האבען זיי באלד געפדואוומ אפשוואכען דעם ערשטען‬
‫איינדרוק — וואט פארא ווערט האבען די אלע זאכען און וואס קומט‬
‫ארויס פון די אלע גוטע זאבען וואט דאט לאנד באזיצט‪ ,‬אז מיר זעהן‪,‬‬
‫אז עם איז ״אפס כי עז העם הזה״‪) .‬מפרשים(‪,‬‬
‫דער שטן וואט פארשטעלט זיר מיט ליבשאפט צו ירושלים‪.‬‬
‫עט שטייט אין פסוק ״וגער ד׳ בך השטן וכר ויגער ד׳ בך הבוחר‬
‫בירושלים״‪ .‬דעד אויסדרוק הבוחר בירושלים באציט זיך אויפ׳ן שטן‬
‫וואט פארשטעלט זיך מי ט זיין ליבשאפט צו ציון וירושלים כדי אזוי‬
‫צו קעגען אוועקדייטען אידען פון אידישקייט‪) .‬דער מינטקער גדול ז״ל(‪.‬‬
‫נישט מיט׳ן כח פון כלי־זיין‪.‬‬
‫יעקב אבינו האט געבעגשט זיין זון און געזאגט‪ :‬״יהודה אתה‬
‫יורוך אהיך״‪ .‬אין דער ברכה פון יהודה זענען פאראן אלע אותיות‬
‫פון דער תורה‪ ,‬גאנץ אלף־בית‪ ,‬א חוץ דעד אות ״זיין״‪ ,‬דאט איז‬
‫אנצודייטען‪ ,‬אז דער נצחון פון מלכות ישראל וועלכעס שטאמט פון‬
‫שבט יהודה‪ ,‬וועט נישט פארקומען דורך דעד חילף פון שווערד און‬
‫ביקס און כלי־זיין‪ ,‬נאד מיט׳ן כח פון גייסט‪ .‬״לא בחייל ולא ב נ ח‬
‫כי אם בדוחי״‪) .‬רבנו בחיי(‪.‬‬
‫ח ס י ד י ש ע ווערטער און רעיונות‬
‫א פייערל וואט ברענט אייביג‪.‬‬
‫די תלמידים פון רבי נחמן ברעםלאווער זענען אלע געוועזען‬
‫דורכגעדדונגען מיט א גרויסע‪ ,‬פייערדיגע ליבע צום הייליגען לאנד‪.‬‬
‫די האבען אנגעוויזען דערויף‪ ,‬אז אט די דאזיגע שטענדיגע אהבת־‬
‫ארץ־ישדאל נעמט זיך און ציהט איחר יניקה פון זייער הייליגען רבי׳ן‪,‬‬
‫וועמענט נשמה איז געווען שטארק דבוק אין ארץ־ישראל אויסדרוקעגדיג‬
‫ז י ך ז ״מיץ פייער׳ל וועט שוין אזוי ברענען )טליען( ביז משיח וועט‬
‫ק ו מ ע ך ‪) .‬סיפורי חסידים(‪.‬‬
‫‪82‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫אז מען איז דארט מיט דער מחשבה‪,‬‬
‫רבי יעקב יוסף פון פולגאה‪ ,‬דעד בעל ״תולדות׳* שרייבט! ״אפילו‬
‫הוא דר בוויץ־לארץ וחושב תמיד על ארץ־ישראל וחושק אליה ד ו מ ה‬
‫כמו שאין לו אלוח‪ ,‬אבל באמת יש לו כי מחשבתו ת מ י ד לארץ־‬
‫ישראל״ — אפילו דעד וואט וואוינט אין חיץ־לארץ און ע ר טראכט‬
‫שטענדיג וועגעו ארץ־ישראל און ער גלוסט צום הייליגען ל א נ ה איז‬
‫נאר ג ל י י ד ו ו י ער וואלט נישט געהאט קיין ג־ט‪ ,‬אבער באמת‬
‫חאט ע ר יא א ג־ט‪ ,‬ווייל זיין מחשבה איו שטעא־יג אין ארץ־ישראל‪.‬‬
‫״במקום המחשבה ש ם האדם״ — דארט וואו די מחשבה איז‪ ,‬ד א ר ט‬
‫אין דעד מענטש )בעש״ט(‪) .‬בן־פורת־יוסף(‪.‬‬
‫דער בעש״ט האט געדארפט זיין אין חוץילארץ‪.‬‬
‫ווי באוואוםט איז דער בעש״ט זצ״ל געשטערט געווארען צו‬
‫קומען קיין ארץ־ישראל‪ .‬פארשידענע מניעות און סיבות זענען געווען‬
‫דערביי‪ .‬דערויף חאט דעד ״בעל חתניא״ געשריבען צו רבי ישראל‬
‫פלאצקער זצ״ל בזח חלשון‪ :‬״דכירנא עוד מבית אדמו״ר! יש נשמות‬
‫שצריכות דווקא ארץ־ישראל ויש נשמות שצריכות דווקא חיץ־לארץ״ —‬
‫פאראן נשמות וואס דארפען דווקא א״י און פאראן אזעלכע נשמות‬
‫וואס דארפען דוקא חוץ־לארץ‪) .‬מסיפורי חסידים(‪.‬‬
‫או־ץ־ישראל איז מסוגל צו גשמיות און צו רוחניות‪.‬‬
‫אין דעם בריוו וואס דעד גערער רבי ר׳ אברהם מרדכי אלטער‬
‫זצ״ל האט געשריבען פון ארץ־ישראל נאך זיין ערשטען באזוך דארט‬
‫אין יאר ‪ 1921‬שרייבט ע ר צווישען אנדערען פאלגענדע חאראקטע־־‬
‫ריםטישע ווערטער! ״הנני שבע רצון מאד בראותי כי יכולים ג ם לבוא‬
‫א ל חמגוחה ולהתגהג בארץ־ישראל בדרכי היהדות כאשר הורונו‬
‫אבותינו ואבות אבותינו וכוי‪ .‬אלו שאין יכולים לחשתקע בארץ הקדושה‪,‬‬
‫יפרישו כל אחד מהונו סכום מסוים ולקנות לו שם חבל ונחלח‪ ,‬והוא‬
‫גושא פירות גם בעולם חזח״‪.‬‬
‫איך בין זעחר צופרידען זעענדיג אז מען קען דא פירען א‬
‫מנוחה׳דיג‪ ,‬רוהיג לעבען און זיך אויסלעבען אויף דעם וועג און‬
‫גייסט פון אידענטום אזוי ווי עס אונז געלערענט אוגזערע עלטערען און‬
‫מון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪83‬‬
‫אוגזערע עלטערעגט ע ל ט ע ר ע ן ‪ . . .‬די וואם קענען זין־ גישט באזעצען‬
‫אין חייליגען לאמה זאל יעדער דארט איגוועסטירען ‪ 8‬באדייטעגדע‬
‫סומע פון זיץ פארמעגען און קויפען א נחלה און ער וועט נושא פירוח‬
‫זיין אפילו אויף ד ע ד וועלט‪) .‬אוסף מכתבים(‪.‬‬
‫באשערט פון הימעל‪.‬‬
‫ר ב י צבי קאמיגקער זצ״ל‪ ,‬א חבר פון ד ג י גרשון קיטיווער זצ״ל‬
‫חאט שטארק משתוקק געווען צו פארען קיין ארץ־ישראל‪ .‬ע ר האט‬
‫אבער גישט געחאט קיין געלד אויף חוצאות‪ .‬איינמאל איז צו איחס‬
‫געקומען א דארפםמאן און האט איבערגעלאזט ביי איחס א פאר שיך‪.‬‬
‫ווען די רביצין האט אויפגערוימט די שטובען‪ ,‬האט זי באמערקט אין‬
‫א ווינקעל א פאר שיד פון וועלכע עם האט ארויסגעשטעקט טיל‬
‫ג ע ל ה די רביצין איז געלאפען דאס דערציילען איהר מאן‪ .‬הערענדיג‬
‫די דאזיגע בשורה האט רבי צבי געזאגט צז זיין ווייב! זעהסט‪ ,‬דאם‬
‫האט מען מיד צוגעשיקט פון הימעל כדי איד זאל האבען אויף הוצאות‬
‫קיץ א״י‪) .‬אור ישראל(‪.‬‬
‫דער ארץ־ישראל־הימעל‪.‬‬
‫דער הימעל אין ארץ־ישראל איז אנדערש פון אנדערע הימלען!‬
‫חאטש מיט׳ן גשמיות׳דיגען אויג זעהט דעד מענטש נישמ קיץ שום‬
‫אנדערשטקייט‪ ,‬דאד אבער דעד וואס לעבט אין ארץ־ישראל‪ ,‬חאט ליב‬
‫דאס לאגד און גלויבט אין דעד ד׳ייליקייט רואם שוועבט דארט‪ ,‬דעד‬
‫קען זען דעם אונטערשיד פון די חימלען‪) .‬רבי נחמן ברעסלאווער זצ״ל(‪.‬‬
‫טריט ביי טריט‪.‬‬
‫א רמז‪ ,‬אז מיד דארפען שטרעבען צו דערגרייכען ארץ־ישראל‬
‫גישט מיטאמאל נאד ביסלעכווייז איז פון דעם אויסדרוק ״עקבתא‬
‫דמשיחא״ )פון לשון ״עקב״‪ ,‬טריט( דאס הייסם‪ ,‬עס דארף פאדקומען‬
‫בחדרגח‪ ,‬שריט נאד שרימ‪) .‬רבי ר ׳ בונם פשיסחער זצ״ל(‪.‬‬
‫אז מען גייט א ת י ם פון ל א נ ה‬
‫כי תצא — )אויב וועסט ארויסגיץ פיו ארץ־ישראל אין חוץ‬
‫לארץ( למלחמה‪ ,‬זאלסטו וויםען או וועסט דארפען פירען א מלחמה‬
‫‪84‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוגר‬
‫פאר ריק עקזיסטענץ און פאר דעם קיום פון דעד תורה‪) .‬רבי ר׳‬
‫יצחק יעקב פון לובלין‪ ,‬דעד ״חוזה״ זצ״ל(‪.‬‬
‫דער ניגון פון ארץ־ישראל‪.‬‬
‫יעדע זאך אין דעד וועלט האט אי הר ניגון‪ ,‬יעדער דומם‪ ,‬חי וצומח‬
‫ומדבר האט א ניגון‪ ,‬יעדע אומה האט א ניגון‪ ,‬אפילו די אמונה האם‬
‫איתר ניגון און אויר ארץ־ישראל האט איהר ניגון און ווען יעקב‬
‫אבינו האט געשיקט פץ ארץ־ישראל צו די קיגדער ״מזמרת הארץ״‪,‬‬
‫מיינט דאס‪ ,‬אז ער האט געשיקט א ״ נ י ג ו ן ״ פון ארץ־ישראל‬
‫אין מצרים אריץ‪) .‬רבי ר‪ .‬נחמן ברעסלאווער זצ״ל(‪.‬‬
‫די צוויי חשוביםטע בערג אין ארץ־ישראל‪,‬‬
‫דעד ״דברי חיים״‪ ,‬רבי ר׳ חיים סאנרזער רב זצ״ל איז אין זיינע‬
‫יוגענד־יארען געווען א תלמיד פון רבי ר׳ שמעון סופר‪ ,‬דעד‬
‫קראקאווער רב זצ״ל‪ .‬אין די שפעטערע יארעו חאט דעם סאנחער‬
‫אגגעהויבען צו פארען צו רבי ר׳ ישראל׳טשע ריזינער צדיק זצ״ל‪.‬‬
‫צוריקפארעגדיג‪ ,‬איינמאל‪ ,‬פון ריזין דורך קראקא חאט איחס רבי‬
‫שמעון זיץ פריעריגער רבי‪ ,‬האלב ערנסט־חאלב־ווערטעלדיג‬
‫געפרעגט! — ״האלט איהר טאקע אז דער ריויגער איז א גרעסער‬
‫גאון פון מיד״? דערויף האט איהם דעד םאנדזער געעגפערט‪ :‬״אין‬
‫ארץ־ישראל זענען פאראן צוויי חשוב׳ע בערג‪ ,‬דער ״הר־סיני״ אויף‬
‫וועלכען עם איז געגעבען געווארען די תורה‪ ,‬און דער ״הר־המוריה״‬
‫אויף וועלכען יצחק אבינו איז געבראכט געווארען צו דער עקדה‪ .‬איז‬
‫דאך אין פלוג אוגפארשטעגךלעך ‪ t‬פאדוואס איז דעד בית־המקדש‬
‫געבויט געווארען אויף׳ן המוריד‪ .‬און נישט אויפ׳ן הר סיני אויף דעם‬
‫פלאץ וואו די תורה איז געגעבען געווארען? נאד‪ ,‬ווייזט אויס‪ ,‬אז‬
‫דער פלאץ וואו א איד איז גרייט אויםצושטרעקען דעם האלדז פארץ‬
‫דבוגו של עולם‪ ,‬איז ביים באשעפער אמך וויכטיגער פון רעם ארט וואו‬
‫די תורה איז געגעבען געווארען‪ .‬תורה און לומדות — האט רבי חיים‬
‫צוגעגעבען — איז ביי אייך דא זעהר אס ך‪ ,‬אבער אין ריזין האב‬
‫איד געזען גרייטקייט פאר קדוש־השם״‪) .‬שמועות טובות(‪.‬‬
‫טין‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪85‬‬
‫״גלגול מחילות״‬
‫א חסיד איז אמאל געקומען צו דבי מעגדעלע קאצקער וצ״ל און‬
‫איחס געזאגט אז ער האט באשלאסען צו פארען קיץ ארץ־ישדאל‪ .‬וואם‬
‫האט דיך באמאויגען צו דער החלטה ‪ 7‬האט איהם דעד קאצקער‬
‫געפרעגט — דערויף האט איהם דער חסיד געענפערט! איך וויל‬
‫דערפאר פארען קיץ ארץ־ישראל‪ ,‬כדי דארט צו שטארבען און דארט‬
‫באגדאבען ווערען גישט דאדפענדיג דורכצומאכען ״גלגול מחילות״‬
‫— אט דאס תייסט א אמת׳ער בעל־גוף און בעל־תענוג — האט דעד‬
‫קאצקער סארקאסטיש א זאג געטאן — דער איד האט זיף אזוי ליב‪,‬‬
‫אז אפילו נאך׳ן טויט האט ער מורא אז זיין גופ׳ל זאל נישט חלילה‬
‫ליידען קיץ יסוד־ ם‪) .‬געהערט פון א חסיד(‪.‬‬
‫די מערהייט דעצידירט‪.‬‬
‫ווען דבי גחמן ברעסלאווער חאט באשלאסען צופארעז קייז ארץ־‬
‫ישראל׳ חאבען זיין בני ב י ת איחם אפגערעדט דערפון‪ ,‬מחמת אזא‬
‫רייזע אין דאמאלסדיגע צייט איז געווען זעהר ריזיקאליש און איז‬
‫געווען פארבונדען מיט גרויס סכנת־נפשות‪ .‬רבי נחמן זצ״ל האט זיך‬
‫אבער נישט געלאזט באאיינפלוסען פון די רייד פון זיין פאמיליע און‬
‫ער חאט געזאגט‪ :‬״איך וועל מיץ באשלום נישט ענדערען און איך‬
‫וועל זיכעד פ א ר ע ף ‪ .‬מיט׳ן רוב — האט ע ר געטענה׳ט — בין איך‬
‫שוין דאדט און מיד האבען א כלל אז •״מעוטא ב ת ר דובא א ז ל י ׳ —‬
‫די מינדערהייט גייט נאך דער מערהייט‪) .‬שבחי הר״ן(‪.‬‬
‫די הויפט ארבייט אין משיח׳ס צייטען‪,‬‬
‫רבי שניאור זלמן שניאורסון דער בעל ״התניא״ זצ״ל האט שטארק‬
‫אגיטירט אז מען זאל שיקען וואס מעהר צדקה־געלד קיץ ארץ־ישראל‬
‫און אויסצוהאלטען ד י וואס ליידען דארט גויס‪ .‬צווישען אנדעדען‬
‫האט ע ר געשריבען! כל עיקר עבודת ד ׳ בעתים הללו בעקבות‬
‫דמשיחא היא עבודת הצדקה — די הויפט געטליכע ארבייט אין די‬
‫דאזיגע צייטען‪ ,‬די צייטען פון משיח‪ ,‬דארף זיין די ארבייט פון צדקה‪.‬‬
‫)אגרת־הקודש(‪.‬‬
‫‪86‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫דער פלאן פון׳ם צוקונפטיגען בית‪-‬המקדש‪.‬‬
‫דעד דין איז» »לא ליסתר איגש כ י בנישתא עד דבבי כ י כבישתא‬
‫אחריתא״ — מען טאד גישט צעלייגען א שוהל איידער מען ג ו י ט‬
‫אויף א צווייטע‪ .‬אין די מדרשים וועדט געזאגט אז השי״ינ אליין איז‬
‫מקיים די חורה‪ .‬איז דאך א פראגע‪ ,‬ווי אזוי האט מען פון הימעל‬
‫געקענט דערלאזען צום חורבן פון ב י ת ־ ה מ ק ד ש ו נאד מוז ד א ו זיין‬
‫אז נאך פאר׳ן חורבן איז שוין אין הימעל געוועזען פארטיג דעד גאנצער‬
‫בנין לעתיד — הייסט עם שוין ממילא ״עד דבבי כי בנישתא אחריתא״‪.‬‬
‫דאם איז אויך מרומז אין פ ס ו ק ! )איכה בי( חשב ד׳ להשחית‬
‫חומת ציון — דעד אויבערשטער האט געוואלט צעשטערען די מויער‬
‫פון ציון‪ — .‬חאט אבער ד י דאזיגע מחשבח נישט געקענט אויםגעםירט‬
‫ווערעז ביז עם איז פ ר י ע ר געוועזען — ״נטח קו״ — מ׳חאט געהאט‬
‫געמאכט דעם פלאן פונים צוקונפטיגען בית חמקדש‪ .‬דעמאלט ערשט׳‬
‫״לא השיב ירו מבלע״ — חאט ד י מחשבה געקענט אויםגעפירט וועדען‪.‬‬
‫)גערער רבי זצ״ל(‪.‬‬
‫ארץ־ישראל און שבת‪.‬‬
‫ארץ־ישראל איז די נשמח פון אידישען פאלק‪ ,‬דעד שבת — די‬
‫נשמד‪ .‬יתרה‪ .‬דארט ווי ו׳איז פאראן נשמח איז דא פלאץ פאר נשמח‬
‫יתדה‪) .‬פארצייטישער צדיק(‪.‬‬
‫דער גלות איז אזוי שווער‪.‬‬
‫רבי פנחם׳ל קאריצער זצ״ל האט שטארק געבענקט נאך ארץ־‬
‫ישראל‪ .‬אין מינוטען פון גרויס דבקות האט ע ר געזאגט בזה ח ל ש ץ !‬
‫״דער גלות איז אזוי שוועד און דער וועג קיץ ארץ־ ישראל איז אויד‬
‫נ י ש ט ק י ה ל ן ף‪,‬‬
‫ק ע ן ז י ו‬
‫״ א י ו‬
‫אזוי שווער‪.‬‬
‫ויען איד לערען רעם זוהר הקדוש שפאר איד מיד א‪8‬״‪) .‬רבי פנחםיל‬
‫קאריצער זצ״ל(‪.‬‬
‫דער מושל איבער אלע פעלקער‪.‬‬
‫השי״ת האט באשאפען ארץ־ישראל פריער פון אנדערע ל ע נ ד ע ה‬
‫איז דאך ארץ־ישראל דאם עלטסטע לאנד‪ .‬עס איז אנגענומען אז דער‬
‫»ון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪87‬‬
‫עלטםטער איז א מושל איבער די אינגערע‪ ,‬קומם ממילא אויס אז‬
‫ארץ־ישראל‪ ,‬ווי דאס עלטםטע ל א נ ה וועט ד׳אכען א ממשלה איבער‬
‫אלע לענדער‪) .‬״הסד לאברהם״׳ פון רבי אברהם פאדאלסקער זצ״ל(‪.‬‬
‫דער חלום וועגעז דער שכינה וואס וויינט‪.‬‬
‫ווען רבי יעקב שמשון שיפיטוווקער זצ״ל איז געווען אין ארץ־‬
‫ישראל האט ער דערזעהן אין חלום די געשטאלט פון דער שכינה אלס‬
‫וויינענדע פדוי‪ ,‬וואס איז זיך מצער אויף איחר יוגענד־מאן וואם איז‬
‫פריצייטיג געשטארבען‪ ,‬ווען רבי יעקב שמשון האט אויפגעוואכט פון‬
‫חלום‪ .‬האט ע ר געזאגט‪ :‬איך פיהל נישט נאך עמיצען אין דער וועלט‪,‬‬
‫וואם זאל קענען אנגערופען ווערען דעד מאן פון דער שכינה‪ ,‬נאד‬
‫דעד קדוש רבי פנחםיל קאריצער‪ ,‬ער איז זיכער נפטר געווארען‪ .‬עם‬
‫האט זיך טאקע ארויםגעוויזען אז אין דער זעלבער צייט וואס דער‬
‫חלום איז פארגעקומען האט רבי פנחס׳ל אויסגעהויכט זיין הייליגע‬
‫נשמה‪) .‬סיפורי חסידים(‪.‬‬
‫פארבינזוען איינס מיט אנדערען‪,‬‬
‫אמונח תפלח‪ ,‬ניסים וארץ־ישראל הם בחיגה אחת וכולם תלויים‬
‫זח בזח — אמונה‪ ,‬תפלה‪ ,‬ניםים און ארץ‪-‬ישראל זענען איין בחינח‬
‫און איינס איז אפהענגמ פון׳ם אנדערען‪) .‬רבי נחמן ברעםלאווער זצ״ל(‪.‬‬
‫א וועג־מאכער פאר משיח‪.‬‬
‫דער געטרייער תלמיד פון רבי נחמן ברעםלאווער‪ ,‬שרייבט פון‬
‫דעד גרויםער אחבת ארץ־ישראל פון זיין רבי׳ן און פארענדיגט מיט‬
‫די ווערטער‪ :‬״האחיון למישרי דרך לפני מלך המשיח״ — ער איז‬
‫געווען דער לעצטער פון די וואס האבען אויסגעבאנט א וועג פארן‬
‫מלך המשיח‪) .‬דבי נתן נעמיראווער ז״ל(‪.‬‬
‫דעם בעש״ט׳ס חלום‪.‬‬
‫דעד בעש״ט האט דערציילט‪ :‬״איינמאל חאט זיך מיד געחלומ׳ט‬
‫או איך זוך ארוס אום פרייטאג־צונאכטס דעם שוואגער מיינעם רבי‬
‫‪88‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫גרשון קיטיווער אין ארץ־ישראל און איד האב איהם דארט נישט‬
‫געפוגען‪ .‬ווען עם איז געווארען שבת אינדערפרי האב א י ו איהמ יא‬
‫געזעהן אין ארץ־ ישראל‪ .‬איז מיר ד י ז א ו געוועזען מ פלא‪ .‬האב א י ו‬
‫דערגאך דערוואוםט אז רבי גרשון האט דעם דאזיגען שבת געוויילט אין‬
‫ע ם ‪ ,‬איז דארט פאראן צורי בתי־מדרשים‪ ,‬איינס שטייט אויף דער‬
‫זייט וואט געהער צו הוץ־לארץ און אייגט געפיגט ז י ו אין ארץ־ישראל‬
‫און עם האט ז י ו ארויס געוויזען אז אים פרייטאג־צונאכטס ידען א י ו האב‬
‫איהם ניט געזען אין ארץ־ישראל האט ער ז י ו רעמאלט גראד געפוגען‬
‫אין דעם בית־חמדרש פון חוץ־לארץ‪ ,‬און ש ב ת איגדערפרי ווען איך‬
‫האב איהם יא געפוגען אין ארץ־ישראל איז ע ר געווען אין בית״המדרש‬
‫פון ארץ־ישראל״‪) .‬שבהי בעש״ט(‪,‬‬
‫קיין ארץ־ישראל דארף מען גיין אפילו צו־פוס‪.‬‬
‫דעד איד וואס וויל פארען קיץ ארץ־ישראל‬
‫וועג אלע רייזע־באקוועמליכקייטען‪ ,‬דאן מיעט ער‬
‫זיין בענקשאפט נאד ארץ־ישראל‪ .‬דער וואט מיינט‬
‫גאנצען הארץ צ ו זיין אין ארץ־ישראל‪ ,‬וועט אפילו‬
‫נחמן האראדענקער(‪.‬‬
‫און האבען אויףץ‬
‫נישט ערגסט טיט‬
‫באמת און מיט׳ן‬
‫גיין צו־פיס‪) .‬דבי‬
‫די ווענדונג פון רבי מענדעלע פרעמישלאנער צו זיין‬
‫ברודער‪.‬‬
‫רבי מענרעלע פרעמישלאנער זצ״ל‪ ,‬וועלכער איז נאד שווערע‬
‫ליידען און אנשטרעגגונגען אנגעקומען קיץ ארץ־ישראל האט אין א‬
‫בריוו פון דארט געשריבען צו זיין ברודער רבי צבי הסיד פאלגענדע‬
‫חאראקטעריסטישע ווערטער‪ :‬״ווי לאנג וועסטו נאד זיצען אין חוץ־‬
‫לארץ און זיד צוהערען וראו מען רעדט שלעכטט אויף ארץ־ישראל* י‬
‫)דגל מהנה אפרים(‪.‬‬
‫נאף העכרע השגות ווי בזמן הבית‪,‬‬
‫ווי ווייט עפ איז געוועזען די התעוררות און ליבשאפט צו א ו ץ ־‬
‫ישראל צווישען די צדיקים אין תהילת פון דעד אנטשטייאונג פון‬
‫חסידות‪ ,‬קאן מען זעהן פון פאלגענדע ווערטער וואס עם האט געשריבען‬
‫רבי שניאור זלמן שניאורסאן זצ״ל‪ :‬״יכולים להשיג עכשיו בארץ‬
‫"יו‬
‫אוץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪89‬‬
‫השגות עליונות יותר אפילו ממה שהשיגו הצדיקים כמותם בזמן הבית״‬
‫— די ציים איז א ציגד מוכשר אז מען זאל קענען משיג זיץ אין הייליגען‬
‫לאנד נאך העכערע השגות פון די וואם די זעלבע צדיקים חאבען משיג‬
‫געווען אין זמן הבית‪) .‬תורה אור(‪.‬‬
‫קינדער און שקלאפען‪.‬‬
‫אז אידען געפינען זיו־ אין ארץ־ישראל זענען זיי אין דער בחינה‬
‫פון קינדער‪ ,‬בגי א ל חי‪ ,‬און אויב זיי געפינען זיך אין גלות זעגען זיי‬
‫אין דעד בחינח פון קנעכט‪ ,‬שקלאפען‪) .‬חסדלאברהמ(‪.‬‬
‫ברכה און הצלחה‪.‬‬
‫עם איז פאראן אן אונטערשיד צווישען ברכה און חצלחח‪ .‬אזוי‬
‫באהויפטען די חסידישע ספרים‪ .‬״ברכה״ קומט שלא בדרך הטבע‪,‬‬
‫אויף א נישט נאטירלעכען וועג‪ ,‬דאגעגען ״הצלחה״ קומט על פ י ד ר ך‬
‫הטבע‪ ,‬אויף א נאטירליכען וועג‪ .‬אין דער תורה איז פאראן א רמז‪,‬‬
‫אז אין הוץ לארץ קען זיין בלויז הצלחה‪ ,‬אבער ניט קיק ברכה‪ ,‬ווייל‬
‫ברכה קומט נאר פון ארץ ישראל פון ציון‪ .‬אזוי שטייט טאקע אין פסוק‬
‫״יברכך ד׳ מציון״‪) .‬רבי דוד׳ל לעלעווער זצ״ל(‪.‬‬
‫או־ץ־ישראל און שבת‪.‬‬
‫פון מיק הייליגען זיידן‪ ,‬דער סטיטשינער רבי‪ ,‬הגאון הצדיק ר׳‬
‫יצחק׳ל האראוויץ זצ״ל האב איך געהערט פאלגעגדען געדאנק‪ :‬די‬
‫סופי־תיבות פון די ווערטער זבת חלב ודבש זעגען שבת‪ .‬מעז וועט‬
‫אנדערש נישט זוכח זיין צום ארץ ״זבת חלב ודבש״ סיידען מען וועט‬
‫אפהיטען די הייליקייט פון שבת‪) .‬רבי ר׳ יצחק׳ל םטיטשינער זצ״ל(‪.‬‬
‫געדענקט אין ג ‪/‬‬
‫״טובה הארץ מאד מאד״‪ ,‬ארץ־ישראל איז טאקע א גוט צוגעפאסט‬
‫לאגד פאר אידען‪ ,‬געדענקט אבער‪ ,‬״אך בד׳ אל תמרדו״‪ ,‬ג׳ גישט צו‬
‫דערצערען‪) .‬רבי ר׳ משה קאברינער זצ״ל(‪.‬‬
‫‪90‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫לאדען זיי נאר וועלען‪.‬‬
‫א מקורב פון רבי ר ׳ שלמד‪ .‬לייב לעגטשנער זצ״ל האט זיך אמאל‬
‫באקלאגט פאר איהם וועגען דעם טרויעריגען אידישען מצב‪ ,‬וואט זיי‬
‫דארםען שטענדיג זיין אין גלות ו ו ע ר ע נ ד ע אויסגעשטעלט אויף די‬
‫שוועסטע אונטערדריקונגעו א ץ פארפאלגונגען און אז עם וואלט שוין‬
‫געווען די העבסטע צייט אידען זאלען אויםגעלייזט ווערען פון רעם‬
‫פינםטערעז גלות און קומעז קיין ארץ־ ישראל‪ .‬רבי שלמה לייב האט‬
‫א טיפען קרעבץ געגעבען און געזאגט* — מר‪ .‬תצעק אלי ז וואט‬
‫שרייטטו דאם צו מיד ו אוודאי איז שוין די העכסטע צייט אז משיח‬
‫זאל קומען‪ ,‬אידען זאלען האבען אן אייגען לאגד‪ ,‬אבער ‪,,‬דבר א ל בבי‬
‫ישראל״‪ ,‬רעד די דאזיגע ווערטער צו אידען אליין‪ ,‬זאלען זיי נאד‬
‫וועלען אראפווארפען פון זיך די גלות־קייטען און זיך באזעצען אין‬
‫ארץ־ישראל‪ .‬וועסט שוין זעהן‪ ,‬אז משיח וועט אי״ה קומען‪) .‬רבי‬
‫ר׳ שלמה לייב לעגטשגער זצ״ל(‪.‬‬
‫ממשיך זיין די ברכה קיין חוץ־־לארץ‪.‬‬
‫דער ז ואס איז מפרנס און שטיצט די וואט געפיגען זיך אין‬
‫ארץ־ישראל איז ער דערמיט ממשיך די ב ר נ ה פון ארץ־ישראל קיץ‬
‫חוץ־לארץ‪) .‬לקוטי מוהר״ן(‪.‬‬
‫פאר וואט מען רופט עס ארץ־ישראל ?‬
‫א מקורב האט אמאל געפרעגט רבי יצחק׳ל ווארקער‪ :‬םארוואס‬
‫רופט מען דאם אידישע לאגד מיט׳ן נאמען ארץ־ישראל און גישט‬
‫ארץ אברהמ יצחק ‪•,‬יעקב ?‬
‫דערויף האט איהם דעד ווארקער געענפערט! יעדער מענטש‬
‫וואט פ י ר ט ויד ווי א ישראל האט א חלק אין לאנד‪) .‬רבי יצחק׳ל‬
‫ווארקער וצ״ל(‪.‬‬
‫דער צדיק האט נישט מסכים געווען צו דער גזירה‪.‬‬
‫רבי מ נ ת ם מענדיל און רבי נחמן ברעםלאווער זצ״ל זענען צוזאמען‬
‫געפארען אויף א שיף קיץ ארץ־ישראל‪ .‬אינמיטען דער רייזע איז‬
‫אויסגבראכען א גרויסעד שטורם און די שיף האט געהאלטען ביי‬
‫אוגטערגיין‪ ,‬האט רבי גחמן גענומען א ספר חורה אין דער האנד אריץ‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪91‬‬
‫און געזאגט מיט גרוים התלהבות‪ :‬אויב ס׳איז חס־ושלום נגזר געווארען‬
‫ביים בית־דין של מעלה אז מיר זאלעז אומקומען פון י ע ר וועלט‪,‬‬
‫זאגען מיד‪ ,‬דאס הייליגע בית־דין של מטה בצירוףקודשא ג ד י ד הוא‬
‫ושבינתיה‪ ,‬אז מיר זענען נישט מסכימ צו דער דאזיגער גזירה אומ־‬
‫צוקומען אויף אזא אופן‪ ,‬״יהי רצון שתבטל הגזירה׳‪ /‬און עם ואל זיין‬
‫דער ווילען פון בורא עולם‪ ,‬אז די גזירה זאל בטל ווערעז‪ .‬אלע‬
‫רייזעגדע האבען געזאגט ״אמן״‪ .‬דער שטורם האט זיך אייגגעשטילט‬
‫)חיי מוהר״ן(‪.‬‬
‫נישט געהייםען שרייבען קיין שבח אויף דער מצבה‪.‬‬
‫רבי חיים קראםגער זצ״ל א תלמיד פון בעש״ט חאט געפרופט‬
‫םארען קיץ א״י‪ .‬איז אויםגעבראכען א שטורם אויף דער שיף און‬
‫ער האט זיך געמוזט צוריקקעהרען דער שטורם חאט זיך אייגגעשטילט‬
‫און ר׳ חיים איז ניצול געווארען‪ .‬ער האט געהאט גרויס שבדון־הלב‬
‫פון דער פאזסירוגג און אגגעזאגט זיינע נאענטע‪ ,‬אז מען זאל אויף ויין‬
‫מצבה נישט אויפשרייבען קיץ שום שבח‪ ,‬ווייל ע ר חאט גישט זוכה‬
‫געווען ארייגצוקומען אין הייליגען ל א נ ה )סיפורי צדיקים(‪.‬‬
‫;‬
‫שטארקער ווילען ברעגגט פארווירקליכונג‪.‬‬
‫״הארץ אשר אתה ״שוכב״ עליה״‪ ,‬דער רבונו ש ל עולם האט‬
‫געזאגט צו יעקב׳ן! דאס לאנד ארץ־ישראל אויף וועלכען דו האסם‬
‫זיר אזוי ״סארלייגט״ און דו מאכסט אלע אנשטרעגגונגען עם צוקריגען‬
‫״לך אתננה״‪ ,‬וועל איך דיר עס געבען‪ .‬אויב האטט דיך אזוי ״פארי‬
‫לייגט״ דערזיף‪ ,‬וועסטו עט באקומען‪) .‬קאזשעניצער מגיד זצ״ל(‪.‬‬
‫מיט געוואלט‪.‬‬
‫״ולקחתי אתכם לי לעם״ )וארא ו׳( )און איך ורעל אייך נעמעז‬
‫פאר א פאלק(‪ .‬השי״ת חאט געזאגט צו די אידען! איך וועל אייך‬
‫נעמען פאר א פאלק מיט געוואלה צי איחר ווילט אדער איהר וועלט‬
‫גיט‪ ,‬״והייתי לכם לאלוקים״ אץ איך וועל זיץ אייער ג׳ און עם וועט‬
‫שוין קומען דערצו‪ ,‬אז ״והבאתי אתכם אל הארץ״ אז איך זאל א י ד‬
‫ברעגגען קיץ ארץ־־ישראל‪) .‬רבי ר׳ ישראל׳טשע‪ ,‬טשארטקאווער רבי‬
‫זצ״ל(‪.‬‬
‫‪92‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫דעם צדיקים פרוי אלם ווערשערץ‪.‬‬
‫ווען רבי יעקב שמשון פון שיפיטיווקע זצ״ל איז געקומען קיק‬
‫עכו איז ער באלד געפארען פון דארט קיק טבריה צו באזוכען רעם‬
‫צדיק רבי זאב זבארזשער אפצוגעבען א גרוס פון רבי ר ׳ ברוכ׳ל‬
‫מעזשיבעזשער זצ״ל‪ .‬אנקומענדיג ק י ק טבריה האט ע ר געזעהן א‬
‫גרופע פרויען וואשעגדיג וועש און צווישען זיי איז געווען אויך די‬
‫פדוי פון׳ם צדיק רבי זאב‪ .‬דער שעפיטיווקער האט באלד געהייסען‬
‫דעם אייזעל־טרייבער זיך צוריקצוקעהרען קיק עכו‪ ,‬ווייל ע ר האט‬
‫נישט געקעגט זעהן ״בצערן של צדיקים״‪ .‬רבי זאבים ווייב האט דאם‬
‫באמערקט איז זי איהם נאכגעלאפען און איהם געבעטען ע ר זאל‬
‫זיך צוריקקערען צו זיי אין הויז און באזוכען איהר מאן‪ .‬די פדוי‬
‫האט איהם ערקלערט אז דאס איז נישט איהר אייגענע וועש גאר דאם‬
‫וואשט זי יענעמ׳ס וועש און זי באקומט דערפאר באצאלט‪ .‬זי טוט‬
‫איהר אדבייט כדי צו האבען פון וואט זיך מ פ ר נ ס צו זיק‪ .‬הערענדיג‬
‫ד י ווערטער‪ ,‬איז דער שיפיטיווקער אראפ פוןים אייזעל און א ר י ק‬
‫צום צדיק אין שטוב און געזאגט! ״אט דאפ איז דעד כה פון ארץ־‬
‫ישראל״‪ ,‬און מיט טרערען פון פרייד אין די אויגען האט ע ר זיך‬
‫באגעגענט מי ט דעם צדיק ר׳ זאב זבארזשער זצ״ל‪) .‬סיפורי חסידים(‪.‬‬
‫א ווייטער מהלך‪.‬‬
‫החילוק בין ת ו ר ת חוץ־לארץ לתורת ארץ־ישראל הוא כרחוק‬
‫מזרח מ מ ע ר ב — דעד חילוק פון די תורה וואם מען לערענט אין א״י‬
‫צו דער תורה וואס ווערט געלערענט אין ח ר ך ל א ר ץ איז אזוי ווייט‬
‫ווי עם איז מזרח פון מערב‪) .‬שיחות מהר״ן(‪.‬‬
‫צוגרייטונג אויף משיחין‪.‬‬
‫די אלע גוטע ערשייגונגען וואם מען זעהט וועגען ארץ־ישראל‬
‫און וואס מען איז געוואויגט אגצורופען אתהלתא דגאולה‪ ,‬דאס אלץ‬
‫זענען גלויים אין פקידות אזעלכע וועלכע קומען פון צייט צו צייט‬
‫כדי צו פרובירען אויב ס׳איז פאדאן כח מקבל צו זיין משיחין‪ .‬רש״י‬
‫הקדוש דריקט עם בילדליך אויס אויפ׳ן פסוק ״כנשר יעיר קנו״!‬
‫״כנשר הזד‪ ,‬שאינו נכנס לקנו פתאום עד שחוא מקשקש בכנפיו בין‬
‫אילן לאילן ובין שוכה לשוכה כדי שיעוררו בניו ויהא בהם כח לקבלו״—‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪93‬‬
‫פונקט וזי דער אדלער׳ וועלכער קומט נישט אריק אין זיק נעסט‬
‫ביז ע ר קלאפט און רוישט מיט זיינע פליגלען צווישען בוים און ב ו י פ‬
‫און צווישען צווייג און צווייג כדי זיינע קינדער זאלען עדוואכען און‬
‫זיי זאלען האבען כח איהם צו עמפפאנגען‪) .‬ווסידישע ספרים(‪.‬‬
‫מען דארף אויפהערען דולדען דעם גלות‪.‬‬
‫״והוצאתי אתכם מתחת סבלות מצרים והצלתי אתכם״ — און‬
‫איך וועל אייך ארויםגעמען פון די מצריישע ליידען און אייך ראטעווען‪.‬‬
‫דאס ווארט ״סבלות״ האט דער ״חדושי הרי״ם״ געטייטשט פון לשון‬
‫״סבלנות״‪ ,‬דולדען און דער זין דערפון איו! דער גרעסטער אומגליק‬
‫פון גלות באשטייט אין דעם מאם אידען ווערען צוגעוואוינט צו א‬
‫גידעריגען ניווא פון לעבעגם־באדינגונג און ז״ פארלירען דאם געפיל‬
‫פץ פרייהייט‪ .‬עם ווערט ביי זיי אפגעטעמפט דעד דראנג און שטרעבונג‬
‫פאר א בעסער און שענער לעבען‪ .‬דער רבונו של עולם האט דעריבער‬
‫באפוילען צו משה רבנו און געזאגט! איידער מען נעמט ארויס די‬
‫אידען פון גלות‪ ,‬דארף מען צוערשט דעם גלות ארויסנעמען פון זיי‪,‬‬
‫פון זייערע הערצער‪ ,‬פון זייער אונטערבאוואוסטזיק‪ ,‬אז זיי זענען‬
‫שטעגדיגע שקלאפען‪ .‬מען דארף ויי אריינגעבען אזא געפיל רואם זאל‬
‫ויי ממאס זיין דעם גלות‪ ,‬נישט קענען מער דולדען דעמ גלות‪ .‬ערשט‬
‫דאן וועלען זיי פארשטיין וואם עס הייסט האבען אן אייגען לאגד‪ ,‬אן‬
‫אייגען ארץ־ישראל‪ ,‬מיט אלע פרייהייטען‪) .‬חדושי־הרי״ם(‪.‬‬
‫וועגען ארץ־ישראל דארף מען ניט זיין געפאלען‪.‬‬
‫אויף דעם פ ס ו ק ‪ :‬״ומה הארץ אשר הוא יושב בה‪ ,‬הטובה היא‬
‫אם רעה״ האט רבי מענדעלע קאצקער זצ״ל געזאגט פאלגעגדען‬
‫געדאנק ‪ J‬משה רבנו האט געבעטען די מרגלים זיי זאלען זאגען וועגען‬
‫אדץ־ישראל ״הטובה היא״‪ ,‬חאטש אין זייערע אויגען וועט זיך דאכטען‬
‫אז דאס לאנד איז ״רעה״‪ .‬זיי זאלען ברעגגען א גרום אז ״השמנה היא״‬
‫)עם איז פעט( חאטש אין זייערע אויגען וועט עס דאס לאגד זיך אויס־‬
‫ווייוען אז עם איז ״רזה״ )מאגער(‪ .‬ווייל ״והחזקתם״ אין באצוג צו‬
‫ארץיישראל‪ ,‬אפילו דאן מען עס דאכט אז עם איז דארט שלעכט‪ ,‬דארף‬
‫מען האבען ״חיזוק״ און ניט זיין געפאלען ביי זיך‪) .‬רבי מענדעלע‬
‫קאצקער זצ״ל(‪.‬‬
‫‪94‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫דעם בראסלאווער ליבע צום הייליגען לאנד‪.‬‬
‫רבי נחמן בראסלאווער איז געווען א שטארקער חובב ציון‪.‬‬
‫דאס גאנצע לעבען האט עד געשטרעבט צופארען קיץ ארץ־ישראל‪.‬‬
‫וועז עס האט שוין געהאלטען נאענט צו דעד נטיעה‪ ,‬האט די‬
‫דביצין אונטעדגעשיקט צו איהם די עלטטטע טאכטער זי ואל‬
‫איהם אפרעדען נישט צו מאכען אזא דיזיקאלישע רייזע ווי עס איז‬
‫דעמאלט געוועזען דאס פארן קיץ ארץ־ישדאל‪ .‬די טאבטער איז‬
‫אריץ צו איהם אין שטוב און אויפגעגאסען פאר איהם דאס ביטערע‬
‫הארץ! טאטע טייעדער — האט זי געזאגט — ״אויף וועמען לאזטו‬
‫אונז א י ב ע ר ? וועד וועט זיך אינטעדעסירען מיט אונז? ״ דעדויף‬
‫האט רבי נחמן געענפערט! דו‪ ,‬טאכטער טייערע‪ ,‬וועסט פארן צום‬
‫מחותן‪ .‬איץ שוועסטער קען ווערן א הויז־דינסט ביי דעם ארעד‬
‫יענעם באלעבאס‪ ,‬ד י אנדעדע שוועסטער קען ס ת ם עמיצער ארייננעמען‬
‫צו ז י ו אויס רחמנות‪ ,‬די מאמע זאל זיך פאדדינגען ערגעץ אלס‬
‫קעכין און אלע מיינע חפצים און שטוב־זאכען וועל איך פארקויפען‬
‫צו האבן אויף חוצאות קיץ ארץ־ישראל‪) ,‬דבי נחמן ברעסלאווער זצ״ל(‪.‬‬
‫א דערנענטערונג צו דער אידישער גאולה‪.‬‬
‫ווען דער נאמען פון רעם אידישען שר ר‪ :‬משה מאנטעפיארע‬
‫איו געווארען מפורסם אין פוילען און אידעז האבען צווישען זיך‬
‫גערעדט וועגען זיץ גרויסער אהבה צום הייליגען ל א נ ה האט דעד‬
‫דבי בונם פשיסחער זצ״ל אין שמועס מיט זיינע מקורבים זיך‬
‫געפרעגט‪ ,‬פארוואס דער אידישער פידשט קויפט נישט אפ ארץ־ישראל‬
‫פון די באזיצער‪ .‬דערויף האט איהם איינער בון זיינע נאענטע‬
‫א פרעג געטאן! וואס וועט שוין זיין אז מען וועט אפקויפען דעם‬
‫ארץ־ישראל באדען‪ ,‬אבער די צייט פון דער אידישער גאולה איז דאך‬
‫נ א ו נישט געקומעןז דער רבי ד׳ בוגם האט איהם דערויף מיט‬
‫כעט געעגפערט‪ :‬ווען עם זאל אזיםגעקויפט ווערען פון די נישט‬
‫אידישע באזיצער און געהערען צו אידען‪ ,‬דאס אליץ וואלט שוין‬
‫געווען דער גרעסטער שריט פון א ד ע ד נ ע ג ט ע ת נ ג פון דער אידישער‬
‫גאולח וואס מיד דערווארטען‪) .‬רבי ר ׳ בונם פשיסחער זצ״ל(‪.‬‬
‫יעדען טאג פיהלט מען א פרישען טעם‪.‬‬
‫ווען רבי גחמן ברעסלאווער איז געוועז אין ארץ־ישראל‪ ,‬חאט‬
‫ער געזאגט‪ ,‬אז עס איז איחם שוין קלאר פארוואס די תורד‪ .‬רעדט‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪1‬‬
‫‪95‬‬
‫תמיד וועגען ארץ־ישראל מיט ‪ 8‬לשון הוד‪) .‬געגענווארט( ״נותן לכם״׳‬
‫דעד זין דערפון את׳ ודיל דעד איד וואס האט דאס גליק צו וואוינען‬
‫אין הייליגען לאנד‪ .‬פיהלט ער יעדען טאג‪ ,‬ווי דאס לאנד וואלט‬
‫איהם הייגט געגעבען געווארען‪ ,‬יעדען טאג פיהלט ער א גייעם‪,‬‬
‫פדישען טעם‪) .‬רבי גהמן ברעסלאווער זצ״ל(‪.‬‬
‫די גשמה האט דארט אן עליה‪.‬‬
‫דעד בעש״ט זצ״ל האט תמיד געשטרעבט צוקומען קיץ ארץ־‬
‫ישראל‪ .‬אין א בריוו פון איהם שרייבט ער צווישען אגדעדען* מה‬
‫אעשה וגפשי השקה להיות גקבר בארץ־ישראל‪ ,‬כי ש ם יש לנשמה‬
‫עליה גדולה — וואס זאל איך טאז אז איך האב שטארק השק גקבד צו‬
‫וועדען אין ארץ־ישראל‪ ,‬ווייל דארט האט די נשמה א גרויסע עליה‪.‬‬
‫)מדרש ריבש״ט(‪.‬‬
‫אויף וועמען משיח ווארט‪.‬‬
‫א פארצייטישעד צדיק האט דערציילט! ווען איך בין גאך א קליין‬
‫קיגד געוועזען בין איך אמאל געזעסען געבען מיין זיידען און ארייג־‬
‫געקוקט אין דעם גמרא סנהדרין‪ ,‬ווען איך האב געהאלטען אויף דעם‬
‫ד ף וואו עס ווערט דערציילט אז משיה זיצט א געבונדעגער ביי די‬
‫טויערען פון רוים און ווארט‪ ,‬בין איך צוגעגאגגען צום זיידען אץ איהס‬
‫געפדעגט! אויף וועמען ווארט משיה ?״ דעד זיידע האט אויף מיר א‬
‫מילדען בליק געגעבען און מיד געזאגט‪ :‬אויף דיר‪ ,‬מיין קיגד‪ ,‬ווארט‬
‫משיה!‬
‫ווען איך בין עלטער געווארען ~ האט דעד צדיק פארעגדיגט‬
‫זיין דערציילוגג ~ האב איך פארשטאגען דעם זין פוג׳ם זיידעגס‬
‫עגפער‪ .‬עס איז מיר קלאר געווארען‪ ,‬אז דער וואס איז געטריי צו‬
‫ג־ט‪ ,‬פאלק און לאגד אויף דעם האפט משיה‪) .‬פארצייטישער צדיק(‪.‬‬
‫יעדער דור וועט האבען א גרויםען מנהיג‪.‬‬
‫מיט דעם פסוק ״קום לך למסע לפגי העם״ — האט געזאגט רבי‬
‫ר ׳ אהרן קארליגער זצ״ל — האט השם יתברך געוואלט מרמז זיין‬
‫משה רבנו׳ן אז אין יעדען דור וועט זיך געפוגען א מגהיגי וואם וועט‬
‫‪96‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫האבען אין זיך עפעס פון משהים גרויסקייט וועלכער וועש ממשיך‬
‫זיין די אידישע פדיערשאפט און ברענגען די אידען צו דעם מאמעגט‬
‫ווען עס וועט פארווירקליכט וועדען דעד פסוק! ׳״ויבואו וירשו א ת‬
‫הארץ אשר נשבעתי לאבותם ל ת ת להם״‪) .‬רבי ר׳ אהרן קאדלינער זצ״ל(‪.‬‬
‫א גאולה בדרך הטבע‪.‬‬
‫משה רבנו האט אין תחילת זיך געווייגערט צו גיין פון מדין קיין‬
‫מצריםארויסנעמען די אידען‪ ,‬ווייל ער האט געוואלט אזא גאולה וואס‬
‫זאל קומען בדרך הטבע‪ ,‬אז ביי אידען אליין זאל נתעורר ווערען א‬
‫דראנג און שטרעבונג צו וועלען פטור ווערען פון דעם גלות מצרים‬
‫און קומען קיין ארץ* ישראל‪) .‬אין נאמען פון ריזינער זצ״ל(‪.‬‬
‫דער בעל־שם־טוב הייסט איהם פארען‪.‬‬
‫ווען רבי נחמן ברעסלאווער האט געוואלט פארען קיין ארץ־‬
‫ישראל איו ע ר צוזאמען מיט זיין רבי רבי יוסף קאמינקער זצ׳יל‬
‫געגאנגען אויף׳ן קבר פון זיין זיידען‪ ,‬דעם בעשי׳ט זצ״ל‪ .‬צוריק־‬
‫קומענדיג פון דארט האט רבי נחמן זיך שטארק געפרייד און געזאגט‪:‬‬
‫ס׳איז גוט‪ ,‬דער זיידע הייםט מיך פארען אין הייליגען לאנד! )שבחי‬
‫בעש״ט(‪.‬‬
‫ארץ ישראל איז ז ע ר רעזערוואואר פון לעבענדיקייט‪.‬‬
‫ארץ־ישראל נותנת חיות לכל מדינה ומדינה — איץ־ישראל גיט‬
‫ארייז חיות און באלעבט יעדעס ל א נ ה )תשואית־חן(‪.‬‬
‫פארוואס הייסט עם ארץ־ישראל ?‬
‫רבי יחזקאל׳ע מוזמירער האט אמאל געפרעגט איינעם פון די‬
‫ארץ־ישראל׳דיגע גדולי חרבגים פארוואמ רופט מען דאם אידישע‬
‫לאגד מיט׳ן נאמען אדץ־ישראל און נישט ״ארץ אברהם״ אדער ״ארץ‬
‫יצחק״ ‪ — 7‬דאס איז דערפאר — האט דער רב געענפערט — ווייל‬
‫ווען מען זאל עם דופען ״ארץ אברהם״ וואלט אויך ישמעאל געחאט‬
‫א טענה צום ל א נ ה ודייל ער איז דאך אברהם׳ס זון‪ ,‬וועלט מען עס‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪97‬‬
‫גערופען ״ארץ־יצהק״ וואלט עשו זיך געטשעפעט און געוואלט האבען‬
‫א חלק אין ל א נ ה דעריבער הייסט עט ״ארץ ישראל״ כדי דערמיט‬
‫פעסטצושטעלען אז עם באלאנגט נאד צו די קינדער פון ישראל‪.‬‬
‫און איך דענק — האט דער קוזמירער א זאג געטאן — אז עס טראגט‬
‫דעריבער דעם נאמען ״ארץ־ישראל״ כדי צו ווייזען אז דעם איינציגען‬
‫הלק אין׳ם הייליגען לאנד האט נאר דעד וואס פירט זין־ ווי ישראל‪.‬‬
‫)געהערט(‪.‬‬
‫דער סימן אז ארץ־ישראל מאכט קלוג‪.‬‬
‫ווען דעד גערער רבי זצ״ל איז דאם ערשטע מאל צוריקגעקומען‬
‫פ ץ זיק רייזע אין ארץ־ישראל‪ ,‬האט א באוואוסטער גאון‪ ,‬איינער פון‬
‫זייגע מקורבים איהם געפרעגט* די הז״ל זאגען ״אוירא דארץ ישראל‬
‫מהכים״ )די לופט פון ארץ־ישראל מאכט קלוג( וואלט איך זייער‬
‫געוואלט וויםען ווי דער רבי שפירט עפעם וועגען הכמה ז דעד רבי‬
‫האט געשוויגען און גארגישט געעגפערט‪ .‬דעד מקורב האט זין• געגומען‬
‫די דרייסטקייט און איהם גאכאמאל איבערגעפרעגט די זעלבע פראגע‪.‬‬
‫דערויף האט דער רבי קורץ א זאג געטאן! ״סיג להכמה שתיקה״‪.‬‬
‫)גערער רבי זצ״ל(‪.‬‬
‫קרן און רווח‪.‬‬
‫אום ראש־השגה‪ ,‬זאגעגדיג די תפלה ״אביגו מלכנו״‪ ,‬האט דעד‬
‫״שפאלער ז י מ ״ זיך אויגעטענה׳ט מיט׳ן רבוגו של עולם א ץ אזוי‬
‫געזאגט‪:‬‬
‫טאטע פ א ט ע ר ! ד ו האסט פארשפרייט די אידען צווישען די‬
‫פעלקער כדי דו זאלסט דורך זיי האבן רווח‪ ,‬אז גרים זאלען זיך‬
‫אגשליסען צו דעד אידישער אומה‪ ,‬זאג איך דיר‪ ,‬רבוגו של עולם‪,‬‬
‫ווארט גישט אויף דעם רווח‪ ,‬גאר ״הרם קרן ישראל׳‪ /‬דערהויב‬
‫דעם קרן ישראל‪ ,‬געם זיי ארויס פון גלות אץ ברעגג זיי קיץ ארץ־‬
‫ישראל‪ ,‬ווייל אויב ד ו וועסט די אידען לאזען לאנג שמאכטען אין‬
‫גלות ווארטעגדיג אויפ׳ן רווח‪ ,‬וועסטו אויך דעם קרן פארלירען‪.‬‬
‫)שפאלער זיידע זצ״ל(‪.‬‬
‫‪98‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוגר‬
‫דאס געהער אוץ־ צו דער תוכחה‪.‬‬
‫דער רבונו של עולם זאגט» ״והארץ אזכור״ ־ ‪ -‬און איך וועל‬
‫געדענקען דאס לאגד — דאם געהערט צו דער תוכחה‪ .‬אידען וועלען‬
‫אויפהערען צו םראכטען און געדענקעז וועגעז ארץ־ישראל! עס וועט‬
‫ניט זית קיינער וואס זאל זארגען וועגעז ארץ־ישראל‪ ,‬גאר איך אליץ‬
‫וועס על דארפען געדענקען‪) .‬רבי ר׳ יעקב שמשון שעפעטיווקעד זצ״ל(‪.‬‬
‫דעם בראסלאווערס אנזאג‪.‬‬
‫רבי גחמן בראצלאווער האט אגגעזאגט! אלע תורות א ץ התגלות׳ן‬
‫וואט האבען זיך אנטפלעקט צו איהם איידער ער איז געוועזען אין‬
‫ארץ־ישדאל‪ ,‬וויל ע ר נישט זיי זאלען זיץ פארשריבען אין זיינע ספרים‪,‬‬
‫אבער אלץ וואט עד האט מחדש געוועזען נאכדעם ווי ער האט באזובט‬
‫ארץ־ישראל וויל ער אז ע ס זאל פארשריבען ווערען אפילו די וואכע־‬
‫דיגע שמועסען זיינע‪.‬‬
‫רבי נחמן ברעסלאווערס תפלה‪,‬‬
‫״איך בעם דיך‪ ,‬באשעפער‪ ,‬זאל דיין ווילען מ י ם מיד ג ו ס ס טאן‬
‫און זעה מיט דיין רחמים און גגאד און מתנת־חגם כ׳זאל זיין אין‬
‫גיכען צוקומען קיץ ארץ־ ישראל‪ ,‬דאס הייליגע לאגד‪ ,‬דאם לאנד וואס‬
‫מיינע עלםערען האבען באארבעמ‪ ,‬דאס לאנד צו וועלכען אלע אמת׳ע‬
‫צדיקים האבען געשטרעבט אץ געבענקט דאדט צ ו זיץ אץ‬
‫זענען געקומען אהין און דארמ א ס ך מתקן געווען‪ ,‬געווירקם און‬
‫געשאפען‪ ,‬אלץ צוליב די הייליקיימ פון ארץ־ישראל וואס איז דער‬
‫דייליגער פונקט פון דער גאגצער וועלט״‪) .‬לקוםי תפלות(‪.‬‬
‫די גרויסע בענקשאפט‪.‬‬
‫וועגען רבי אברהם ״מלאך״‬
‫מינוםען פון גרויסער בענקשאפם‬
‫אויסגעדריקמ» מיין תשוקה צום‬
‫אפטמאל האב איך מורא‪ .‬אז כ׳כין‬
‫זצ״ל דערציילען חסידים אז אין‬
‫אץ דבקות האם ע ר זיך אמאל אזוי‬
‫הייליגען לאגד איז אזוי גרויס‪ ,‬אז‬
‫עובר אויף ״לא תחמוד״‪) .‬געהערם(‪.‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוגר‬
‫‪99‬‬
‫רואם עם דארף זיין די אידיש? טעמא‪.‬‬
‫*וכל שיח השדה״‪ .‬די דייד פון יעדען איד‪ ,‬דארף זית וועגען‬
‫ארץ־ישראל באדען‪ .‬ובל שיח — השדח‪) .‬חםידיש וואדט(‪.‬‬
‫נאד וואם דער איד דארף בענקען‪.‬‬
‫דעד איד דאדף בעטען ביי השי״ת עד זאל איהם אדיינגעבען א‬
‫געפיל פון בענקשאפט גאו ארץ‪-‬ישדאל‪ ,‬אזוי ארוס וועט ער טאקע‬
‫זוכה זיץ קומען אין הייליגען לאנד‪) .‬רבי נחמן בדעסלאוועד‪ .‬לקוטי‬
‫עצות(‪.‬‬
‫א גאנצער איד‪.‬‬
‫נאד דעד וואט לעבט אץ וואוינט אין אדץ־ישדאל‪ ,‬דער איז‬
‫א גאנצעד פולשטענדיגער איד‪) .‬דבי ר ׳ נחמן ברעטלאוועד זצ״ל(‪.‬‬
‫אז ארץ־ישראל־ניגון‪.‬‬
‫דבי נחמן בראצלאוועד חאט געזאגט‪ :‬עס שטייט אין מסוק ‪ 1‬אז‬
‫יעקב אבינו חאט געשיקט צו זיץ זון יוטף קיץ מצרים פידות ״מזמרת‬
‫הארץ״‪ ,‬דאם מיינט! ע ר האט געשיקט צו זיין זון א ניגץ‪ ,‬אן ארץ־‬
‫ישראל־ניגץ אין מצרים אריץ‪) .‬לקוטי מוהר״ן(‪.‬‬
‫צוויי צייטען‬
‫דעס פםוק *עת לחננה כי בא מועד״ האט דעד דיזינער זצ״ל‬
‫אויסגעטייטשט אויפ׳ן פאלגענדען אופן! די אידישע גאולת האט צומי‬
‫צייטען‪ :‬דעד אויםדרוק ״חננה״ באדייטעט א בחנס׳דיגע מתנח‪ .‬דאס‬
‫חייטט אויב חשי״ת וועט אויםלייזען די אידען פאר דעד באשטימטער‬
‫צייט אץ זיי בדענגען קיץ ארץ־ישראל‪ .‬וועט דאס זיץ א מתנת־חנס‪,‬‬
‫״חננה״‪ .‬״כי בא מועד״ אויב אבער השי״ת וועט בדענגען די אידישע‬
‫גאולה אין דעד פאדאויסגעזאגטער צייט‪ ,‬וועט דאם נישט הייסען קיץ‬
‫אומזיםטע מתנה‪ ,‬נאד ווייל די באשטמיטע צייט איז שוין ווירקליך‬
‫געקומען ״בי בא מועד״‪) .‬דבי ישראל׳טשע ריזינער זצ״ל(‪.‬‬
‫‪100‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫אהן גלגול מחילות‪,‬‬
‫מיין זיידע הגאון הצדיק דער בארנאווער רבי‪ ,‬ר׳ אברהם שמחה׳לע‬
‫חאראוויץ זצ״ל האט געטייטשט! די ת פ ל ה ״ותוליכנו קוממיות הארצנו״‪.‬‬
‫האט דער כהן גדול געזאגט אין בית־המקדש‪ .‬פרעגט זין•» דער מ ה ן‬
‫גדול איז דאך געווען אין א״י ‪ 1‬און צווייטענס וואט איז ד י באדייטוגג פון‬
‫דעם ווארט ״קוממיות״ ן נאר ווי די חז״ל זאגען אוגז האבען יעקב און‬
‫יוסף געבעטן מען זאל זייערע ביינער אריבערפירען קיין ארץ־ישראל כדי‬
‫נאך תחית־המתים זאלען זיי ניט דארפען דורכמאבען קיץ גלגול‬
‫מהילות‪ ,‬איז מען דעריבער מתפלל אז יעדער איד זאל קומען ב י י ם‬
‫ל ע ב ע ן קיץ ארץ־ישראל און עס זאל זיין קוממיות‪ ,‬גלייך‪ ,‬אויס־‬
‫געשטרעקט נישט דארפענדיג דורכצומאכען קיץ גלגול־מחילות‪) .‬דבי‬
‫ר׳ אברהם שמחה בארנאווער זצ״ל(‪.‬‬
‫די שכינה אין גלות‪.‬‬
‫דעד ריזינער האט אמאל געהערט רעם משמש זיינעם‪ ,‬וועלכער‬
‫איז געוועזען א פראסטער עם־הארץ און גישט פארשטאנען קיץ‬
‫פירוש המלות האט געזאגט תהלים מיט גרויס התלהבות‪ .‬ווען ער איז‬
‫געקומען צום פ ס ו ק ‪ :‬״איד נשיר א ת שיר ד׳ על אדמת נ כ ר ״ ? )ווי‬
‫אזוי קעגען מיד זינגען גאט׳ס געזאנג אויף פרעמדע ערד?( האט ער‬
‫די ווערטער געזאגט מיט א ספעציעלער באטאנונג און ד י אזוי געזעצט ‪5‬‬
‫איד נשיר את שיר י — ד׳ על אדמת נכר‪ .‬ווען דער ריזינער האט דאס‬
‫געהערט האט ער געזאגט‪ :‬איצט האב איד געהערט א פירוש אויף‬
‫א פסוק פון תהלים אין וועלכען עס ווערט געזאגט אז נישט נאד מיד‬
‫אליין זענען אין גלות נאד אויד גאט איז אין גלות‪ .‬״שבינתא בגלותא״‪,‬‬
‫א ניצוץ פון משיח‬
‫״בכל דור ודור הקב״ה שולח ניצוץ משיח‪ ,‬שאם נזכה — יגאלנו״‬
‫)האר״י הקדוש(‪ .‬אין יעדען דור שיקט דער באשעפער א ניצוץ פון‬
‫משיח און אויב מיר וועלען זוכה דין — וועט ער אונז אויסלייזען‪.‬‬
‫מען דארף רופען צוס באשעפער‪.‬‬
‫יקרא אל השמים מעל ואל הארץ לדין ע מ ו ) ת ה ל י ם נ׳‪ ,‬די( — ע ר‬
‫רופט צו די הימלען פ ץ אויבען און צו דער ערד‪ .‬בדי צו משפט׳ן‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪101‬‬
‫זיין פאלק‪ .‬אז אידעז ייילעז האבען או־ץ־ישראל ד א ר פ ע ן ז י י זיך נישט‬
‫פארלאזען בלויז דערויף וזאס די פעלקער און שטאאטען וועלען עס‬
‫אנערקענען אז עט קומט די אידען‪ ,‬נאר זיי דארפען דופען און בעטען‬
‫דעם מ א ס זיצט אין הימעל‪ ,‬דעם באשעפער‪) .‬חםידיש ווארט(‪.‬‬
‫די פרייד פון א שטרעבונג‪.‬‬
‫אין דעד תורה שטייט! ג־ט האט געזאגט צו אבדוזם׳ן גיי ״אל‬
‫הארץ אשר א ר א ך ׳ )צו דעם לאנד וואס איך וועל דיר אנווייזען(‪ .‬איז‬
‫דאך שווער! פארוואס האט דער רבונו של עולם באלד נישט מגלה‬
‫געווען אברהםין דאס געוואוגטשטע לאגד ‪ 7‬נאד איז דעד ת י ר ו ף ‪:‬‬
‫דאס איז דערפאר כדי אברהם זאל האבען די איגערליכע חדווה און‬
‫נאגענדע בעגקשאפט און פרייד וואט א מעגטש האט ווען ע ר דעד־‬
‫ווארטעט די דערגרייכונג פון זיין ציל און שטרעבונג‪) .‬שפת אמת(‪.‬‬
‫פון וראם לענדער ווערען געשפייזט‪.‬‬
‫כ ל הארצות גזונות מתמצית ארץ־ישראל — אלע לעגדער ווערען‬
‫געשפייזט פון דעם עקסטראט פון ארץ־ישראל‪) .‬של״ה הקדוש(‪.‬‬
‫זיין חיות‪.‬‬
‫דאס גאנצע חיות מיינם מאס איך האב אין מיד נעמט זיף פון‬
‫די טעג וואס כ׳בין געוועזען אין ארץ־ישראל‪) .‬רבי נחמן בראצלאווער(‪.‬‬
‫אז מען קערט זיר אום צום פאטערלאנד‪.‬‬
‫יעקב אבינו האט געזאגט! ״ושבתי בשלום אל בית אבי׳׳ — קיץ‬
‫ארץ ישראל‪ .‬״והיה ד׳ לי לאלוקים״‪ ,‬ערשט דעמאלט וועל איך האבען‬
‫א ג־ט און באגרייפען די געטליכקייט‪ .‬מחמת די ה ד ל זאגען!^כל הדר‬
‫בחוץ לארץ דומה כמי שאין לו אלוח״‪ ,‬דער וואס וואוינט אין חוץ‬
‫לארץ איז גלייך ווי ער וואלט קיץ ג?ט נישט געחאט‪) .‬רבי ברוך׳ל‬
‫קאסאווער זצ״ל(‪.‬‬
‫‪102‬‬
‫וון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫צום אייגענעם ״ א י ך ‪/‬‬
‫ל ך ל ך — דעד וואט גייט קיץ ארץ־ישראל‪ .‬גייט עד צו זיד‬
‫אליץ‪ ,‬צו זיין אייגענעם ״איך״‪) .‬חםידישע טפרימ(‪.‬‬
‫א דעלעגאט אין געניקליכען פאלאץ•‬
‫איך בין אין הייליגען לאנד ווי א דעלעגאט וואס איז געשיקט‬
‫פון מארשטייער פון ד י פעלקער צום קעגיגליכען פאלאץ‪ ,‬פאר וועמען‬
‫עם איו נ י ט פארבארגען קיץ שום ואך פאר די אויסבעסערונג און‬
‫תקון המדינה סיי אין גייטטיגע און טיי אין מאטעריעלע ענינימ‪) .‬אין‬
‫א בריוו פ ו ן רבי מענדעלע וויטעבםקער »״ל(‪.‬‬
‫דער חילוק פון ארץ־ישראל און אנדערע לענדער‪.‬‬
‫פאר ד ע ם אויטערליכען בליק פון מענטש איז ניט צו מערקען‬
‫קיץ שום שגוי צווישען א״י און אנדערע לעגדער‪ ,‬אבער דער רואם‬
‫איו !וכה צ ו גלויבען אין איהר באזונדערער הייליקייט‪ ,‬ד ע ד קען זעד׳ן‬
‫מיט די גייסטיגע אויגען ד ע ם אונטערשייד‪ ).‬ר ב י ר׳ נחמןכ רעסלאווער‬
‫זצ״ל(‪.‬‬
‫א נאענטער קרוב‪.‬‬
‫דער דברנו של עולם איז אונז מחויב אויסצולייזען פון גלות‬
‫א ץ אונו ברענגען קייז ארץ־ישראל‪ ,‬ווייל ד ע ד דין איז« אויב מען‬
‫פארקויפט עמיצען‪ ,‬זענען די נאענטסטע קרובים איהם מחויב אויס*‬
‫צולייזען‪ ,‬א ץ וועד איז נאד אזא גאענטער קרוב צום אידישען פאלק‬
‫ווי י ע ר ב א ש ע פ ע ר ז )א פאדצייטישער צדיק(‪.‬‬
‫ווי אזוי דער בעש״ט זצ״ל טענה׳ט זיך אוים מיטץ‬
‫רבונו של עולם‪.‬‬
‫א ץ די חסידישע ס פ ר י ם ווערט דערציילט‪ ,‬דעד בעש״ט זצ״ל האט‬
‫זיו אמאל אויסגעטעגהיט מיטן רבש״ע און צרוישען אנדעדען אזוי‬
‫געזאגט! רבונו של עולם‪ ,‬האר פון אלע וועלטען! ווי לאנג נאך‬
‫וועלען מ י ר שמאכטען אין גלות א ץ כ ס ד ר האלטען אין איץ שרייען‬
‫״מתי תמלוך מגיוף ז מ י ד ווילען שוין זען‪ ,‬מיר תילעו שוין תערען‬
‫דעמ שופר של משיח א ץ זיין ציזאמען אין א ו מ ע ר חייליג לאגד‪ .‬אין‬
‫»ון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪103‬‬
‫דעד ת ו ר ה הקדושה שטייט* ״כי תקנה עבד עברי‪ ,‬שש שנים יעבוד‬
‫ובשביעית יצא לחפשי״‪ ,‬געוואלד געשדיגען‪ ,‬וויפיל שמיטות זענען‬
‫שוין אדורך‪ ,‬וויפיל יובלות זענען שוין פאראיבער און מיד געפינען‬
‫זיד נאד אלץ אין גלות‪) .‬רבי ישראל בעל שם טוב זצ״ל‪4‬‬
‫נסתר און נגלה‪.‬‬
‫פאטער און מוטער האבען ביידע גלייד ליב זייערע קינדער‪ .‬די‬
‫מאם פון זייערע אהבה אין די זעלבע‪ .‬דער אוגטערשייד איו נאר‬
‫דערמיט וואט די מוטער ווייזט ארויס אפען איהר ליבע‪ ,‬דאגעגען‬
‫דער פאטער באהאלט און קאנצענטרירט זיין ליבשאפט ביי זיד אין‬
‫הארץ‪ .‬אין גלות איו די אהבה פון השי״ת צו אידען אין דעד בחינה‬
‫פון ״אב״ פאטער‪ ,‬די ליבע איז בסתר‪ ,‬פארבארגען‪ .‬און אין ארץ־‬
‫ישראל איז ד י אהבה בנגלה אן אפענע‪ ,‬אזוי ווי ביי א מוטעד‪ .‬דעריבער‬
‫ווען אידען געפינען זיד אין גלות‪ ,‬ווערט נישט ארויסגעזאגט דער‬
‫שם המפורש׳ נאד א שם א—י‪ ,‬וואס איז באהאלטען‪) .‬תגי*(‪.‬‬
‫די התגלות פון מלכות־ישראל‪.‬‬
‫אין די צייטען‬
‫מלד ביי אידען איז‬
‫דערנאד איז נתגלה‬
‫וועט אויר זיין פאר‬
‫זצ״ל(‪.‬‬
‫פון שפוט השופטים‪ ,‬איידער עם איז געוועז א‬
‫געווען ״איש כל הישר בעיניו יעשה״ און ערשט‬
‫געווארען דאם מלבות־ישראל‪ .‬דער זעלבעד מצב‬
‫ביאת משיח צדקנו‪) .‬רבי ר׳ מענדעלע רימיניווער‬
‫דער מח פון א״י און דער מח פון אנדערע לענדער‪.‬‬
‫עס איז פאראן מח פון ארץ ישראל און עם איז פאראן מח פון‬
‫חיץ־לארץ‪ .‬יעדער איינער אויף וויפיל עם איז זיין חלק אין ארץ־‬
‫ישראל‪ ,‬אויף אזויפיל איז עד מ ק ב ל השפעה פון ארץ־ישראל מח‪.‬‬
‫)רבי ד׳ נחמן ברעסלאווער זצ״ל(‪.‬‬
‫דער בח פון ארץ־ישראל‪.‬‬
‫ארץ־־ישראל האט אין זיר אזא פח‪ ,‬אז פון ״ארץ״‪ ,‬איז זי אימ־‬
‫שמאנד צו מאגען ״ישראל״‪) .‬בעש״ט זצ״ל(‪.‬‬
‫‪104‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫געד‪8‬נקע‪ 1‬או‪81 1‬נוערקתגע‪1‬‬
‫דער סוף פון דער דעקלאראציע פון מדינת ישראל‪.‬‬
‫די דעקלאראציע וואס די מדינת ישראל תאט ארויםגעגעבען‬
‫לכבוד די אנטשטייאונג פון אן אייגענעם אידישען שטאאט‪ ,‬ע נ י י ג ט‬
‫ד ך מיט פאלגעגדע ווערטער! מיט'בטחון אין דעם אלמעכטיגען ג־ט‬
‫שרייבען מיד אונטעד די ד א ד ג ע דעקלאדאציע אין ד ע ם שטאט תל*‬
‫אביב‪ ,‬ע ר ב ש ב ת ח׳ אייר‪ ,‬ה׳תש״ח‪,‬‬
‫דריי גלותין‬
‫י ע ר אויםדרוק ״ פ ד ו ת ״ וועדט געבדאכט דריי מאל» ״ושמתי • ד ו ת‬
‫בין עמי ובין ע מ ך ״ ) פ ׳ וארא( ״פדות שלח לעמו*)תהלים( און ״והרבה‬
‫עמו פדות״ )תהלים(‪ .‬די דאזיגע דריי מאל ־פדות״ זענען מרמז צו‬
‫דין אויף י ד י י גלות׳ן פון וועלבען י א ט אידישע פאלק דארף אויס־‬
‫געליקט צו ווערען‪ .‬דעד ערשטער גלות אי» ד ע ד גלות צודשען די‬
‫פעלקער‪ .‬אויף דעם איז השי״ת מבטיח« *ושמתי פ ח ת בין עמי ובין‬
‫עמד״‪ ,‬דעד אנדעדעד גלות איז ״גלות ב ת י ו גלות״ וואט איין איד‬
‫פיהלט ביי אנדערען‪ ,‬ביים אייגעגעם בדודעד‪ .‬אויף דעם ווערט געזאגט»‬
‫״פדות שלח לעמו״‪ .‬דעד געפערליכסטעד און פיהלבארםטער גלות‬
‫אין דאס ד ק אין גלות ביי ז י ן זעלבסט‪ ,‬דאס ד ק משועבד און פ א ר ׳‬
‫שקלאפט ביים אייגענעם ״איך׳‪ .‬דערויף פאדעדט ד ך שוין א שטאדקע‬
‫גרויסע אויפליחונג‪ .‬צו דעם דארף שוין ד ק ״והרבה עמו פדות״‪,‬‬
‫)דעד בעלזער דבי‪ ,‬ד׳ שלום זצ״ל(‪.‬‬
‫א דריטעל פון געלד צו קויפען באדען אין ארץ־ישראל‪.‬‬
‫ווען דעד גערער רבי ר׳ אברהם מרדכי וצ״ל איז דאם ערשטע‬
‫מאל געקומען ק י ק ארץ־ישראל האט ע ר זיר געווענדעט מיט א בקשה‬
‫צו די פארמעגליכע אידען‪ ,‬אז ויי זאלען קויפען באדען אין הייליגען‬
‫לאנד און צווישען אגדערען האט ער דאס מאטיווירט דערמיט וואס‬
‫די חז״ל זאגען‪ :‬״לעולם ישליש אדם מעותיו‪ ,‬שליש בקרקע״ _< ‪$‬‬
‫מענטש דארף אינוועסטידען ד ק געלד אויף דריי דריטעל‪ ,‬איק דדיטעל‬
‫אויף צ ו קויפן באדען‪ .‬״קרקע״ מיינט איץ־ישראל באדען‪) .‬גערער‬
‫ד ג י זצ״ל(‪,‬‬
‫»ון‬
‫איין‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪105‬‬
‫בדרך הטבע‪.‬‬
‫די אידישע גאולה און דאס צוריקקומען פין אידעז קיין ארץ־‬
‫ישראל‪ ,‬וועט זיין ווי דעד אלגעמיינער וועלט־גאגג — ״בדרך הטבע״‪,‬‬
‫)אור־חיים‪ ,‬פ׳ בלק(‪.‬‬
‫ארץ־ישראל אוזן רמזימ‪.‬‬
‫רבי נחמן בראםלאווער האט אמאל גערעדט מיט גרויס דבקות‬
‫וועגען א״י און געזאגט צו זייגע תלמידים אז מען זאל זעהען צו מאכען‬
‫די גרעטטע אנשטרענגונגען און דורכברעכען די שטארקטטע אבני־‬
‫גגף אבי צוקומען קיין א״י‪ ,‬און באמערקענדיג ווי די תלמידים זוכען‬
‫רמזים אין דעם וואס ער תאט געזאגט‪ ,‬האט ע ר זיך אויטגעדריקט‪:‬‬
‫איך מיין ארץ־ישראל אהן רמזים‪ ,‬נישט ארץ־ישראל של מעלה נאר‬
‫ארץ־ישראל ש ל מטה״ איד האב אין זינען דאס איינפאכע א״י מיט איהרע‬
‫היחער‪ ,‬םעלדער און גערטענער‪) .‬שיחות הר״ן(‪.‬‬
‫מיר און די ענגלענדער‪.‬‬
‫מיר אידען זעגען געוועוען אין ארץ־ישראל נאך איידער די ענג־‬
‫לענדער זענען אהינגעקומען‪ ,‬און אונזערע אייניקלעך וועלען דארט‬
‫זיין נאכדעם ווי די ענגלענדער וועלען פון דארט ארויס‪) .‬הרב פישמאן(‪.‬‬
‫די אגודה און מזרחי‪.‬‬
‫די אגודה און דער מזרחי זענען פאראייניגט אין ת ר י ״ ג‬
‫מצוות אבער צעטיילט זענען זיי נאד אין דעם אופן פון אויספירען פון‬
‫י ש ר א ל ‪ .‬דאגעגען די ציוניסטען‬
‫ארץ‬
‫ישוב‬
‫איין מצווח‪:‬‬
‫מיט מזרחי זענען פאראייניגט נאר אין איין מצווה‪ :‬י ש ו ב א ר ץ‬
‫און זענען צעטיילט צווישען זיך אין אלע איבעריגע'‬
‫ישראל‬
‫ת ר י ״ ב מצוות‪ ,‬אויב אזוי טא זאלען טאקע די אגודה מיט מזרחי‬
‫זיין פאראייניגט אלס גאנצעס‪; .‬הרב ראזענבערג(‪.‬‬
‫די ארבייט אליץ איז מכשיר דעם דור‪.‬‬
‫צו וואט האבען אידען געדארפט זיך מתעמק זיין מיט אויפבוי‬
‫פ ץ בית־המקדש‪ ,‬דער אויבערשטער האט דאך געקאנט אראפשיקען‬
‫‪106‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫א שארטיקען בית־חמקדשד נאד דער תירוץ איז! דער ד מ נ ו של‬
‫עולם האט געוואלט‪ ,‬אז אידען אליין ואלעז ארויסוויתעז זייער אנטייל‬
‫אינ׳ם אויפבוי פון משכן מיט וייער געלד און ארבייט‪ ,‬ווארים די‬
‫עצם ארבייט איז מכשיר דעם דור צו דעד מדרגה ארייגצוקומען אין‬
‫ג־ט׳ס הויז‪) .‬דובגער מגיד(‪.‬‬
‫קיין פאלק האט נישט אזא שבועה‪.‬‬
‫אזא שבועה ווי ״אם אשכחך ירושלים תשכח ימיני״ — אויב‬
‫איך וועל ךיך פארגעסען ירושלים זאל מיץ רעכטע האנד פארגעסען‬
‫ווערען — האט גישט קיץ שום פ א ל ק אין דער וועלט וואם איז אוועק‬
‫אין גלות‪) .‬בשם גדול אחד(‪.‬‬
‫די אידישע פאן‪.‬‬
‫אויף אן אסיפה פון חובבי־ציון איו באטראכט געווארען די פראגע‬
‫וואס פארא קאליר די אידישע פאן זאל האבען‪ .‬דא האט זיך איינער‬
‫פון די אנטיילגעמער געגעבען א שטעל אויף און געזאגט! לאמיר‬
‫ארויסנעמען דעם טלית פון אונזער זעקעל און ע» אויפשפרייטען‬
‫פ א ר די אויגען פון די אידען און פאר די אויגען פון דער גאגצער‬
‫וועלט‪ .‬זייט דאן איז באשטימט געווארען׳ אז די אידישען פאן זאל‬
‫זיין בלוי־ווייס‪ ,‬אזוי ווי עס איז די קאליר פון אידישען טלית‪.‬‬
‫א פארבאדינג צו ביאת־המשיח‪.‬‬
‫ישוב ארץ־ישראל יהי׳ קודם ביאת־המשיח‪ — ,‬דער ישוב ארץ־‬
‫ישראל וועט זיין אן איינלייטונג צו ביאת־המשיח‪) .‬מלבי״ם(‪.‬‬
‫דער גרעםטער אידישער שונא‪.‬‬
‫דעד גרעםטעד אידישער שונא‪ ,‬איז דער וואס איו א שונא ציון‪.‬‬
‫)בשם גדול אחד(‪.‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪107‬‬
‫ווען יעדער דארף קעמפען‪.‬‬
‫די חז״ל זאגען‪ :‬״כמלחמת מצווה הכל יוצאין‪ ,‬אפילו חתן מחדרו‬
‫וכלה מחומתח״‪ ,‬ווען עס חאנדעלט זיך ביי א מלחמת מצווח׳ ויעז אידען‬
‫איו ארץ־ישראל ווערען בעפאלען‪ .‬דארף יעדער ארויסגיין קעמפען‬
‫אפילו א חתן פון זיין צימער און א כלח פון אונטער די חומה‪) .‬סוטה‬
‫מ״ד ע״ב(‪.‬‬
‫מיטץ גאנצען הארץ‪.‬‬
‫ירושלים וועט אויפגעבויט ווערען ווען אידען וועלען עס וועלען‬
‫מיטץ גאגצען הארץ‪) .‬כוזרי(‪.‬‬
‫דאס פארווארט פון די קאנםטיטוציע פון דער אידישער‬
‫מלוכה‪.‬‬
‫די חקדמה צום טעקסט פון דעד קאנסטיטוציע פון דעד אידישער‬
‫מלוכח לייענט זיך ווי פאלגט!‬
‫״מיד‪ ,‬דאס פאלק פון ישראל‪ ,‬דאנקען מיט עניוות דעם אל‪-‬‬
‫מעכטיגען ג־ט פאר׳ן חאבען אונז אויסגעלייזט פונ׳ם גלות־יאך און‬
‫ברענגען אונז צוריק צום לאנד פון אונזעדע אבות‪,‬׳ דערמאנענדיג די‬
‫אומגעהויערע ליידען און אויםדויער פון דורות אין גלות און זייערע‬
‫העדאאישע קדבנות פאר׳ן קיום פון אוגזער פאלק און דעד אויפהיטוגג‬
‫פון דעד גייסטיגער ירושה! דערמאגענדיג מיט דאנק דאס טרייע‬
‫הייפעל‪ ,‬וואס האט אייגגעהאלטען דעם המשך פון דעם אידישען ישוב‬
‫אין ארץ׳־ישראל אין לויף פון דורות‪ ,‬ווי אויך די באגייסטערענדע‬
‫אנשטרענגונגען פון די חלוצים פון דעד נאציאנאלער אויפלעבוגג!‬
‫באשליסען מיד אויפצובויען אונזער קאמאנוועלט אין הסכם מיט די‬
‫אידיאלען פון יושר און צדק פון די נביאי ישראל׳ אויפנעמען יעדען‬
‫איד וואמ וויל נאר קומען און צו זארגען וועגען דער זיכערקייט און‬
‫גאנצקייט פון ד י אלע וואט וואוינען אויף אונזער טעריטאריע האבען‬
‫מ י ד אנגענומען ד י פאלגענדע קאנסטיטוציע‪...‬‬
‫די התחלה איז שווער‪.‬‬
‫״כל התחלות קשות״ ‪ -‬אלע חחחלות זענען שוועד און ב פ ר ט‬
‫גאך די חתחלח פון גאולת ארץ־ישראל‪) .‬בשם גדול אחד(‪,‬‬
‫‪108‬‬
‫םיז‬
‫אוץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫אוי‪ ,‬וואלטען זיי זיר געפרייט‪.‬‬
‫א ץ דעם טאג ווען עם איז פראקלאמירט געווארען פון די‬
‫פאראייגיגטע פעלקער‪ ,‬אז אידען זאלען ה א מ ן אן אייגענעם שטאאט‪,‬‬
‫איז אין א ווינקעל פון א בית־המדרש געשטאנען א אידישער זקן‬
‫און געגאסען מיט ביטערע טרערען‪ ,‬איינער פון די מתפללים איז‬
‫צוגעגאנגען צו איהם און געפרעגט •י זיידעשי״ וואס כליפעט איהד אווי‪,‬‬
‫און פארוואם די ט ר ע ר ע ן ז איהר דאר&ט זיך ד א ו פרייען‪ ,‬דאס איז‬
‫ד א ו א בעווייז אז ס׳איז משיחים צייטעז‪ .‬דער אלטישקער האט ו י ו‬
‫אפגעווישט די טרערען און שעפשעגדיג געזאגט ן א י ו וויין גישט‪,‬‬
‫טייעדער‪ ,‬אויף דער עצם זאו׳ אדרבה‪ ,‬דאס איז די גרעטטע פדייד‬
‫וואס א י ו האט געהאט אין מייז לעבען‪ ,‬עם נעמט מיד גאר אדום א‬
‫ווייטאג וואס אוגזערע עלטערעז און אור־עלטערען האבען גישט דעד־‬
‫לעבט צו זעהן מיט די אויגען דעם דאזיגען גרויסען מאמעגט! זיי‪ ,‬די‬
‫עלטערען׳ האבען דאד אזוי געבענקט גאך דעט• אוי‪ ,‬וואלטען זיי‬
‫זיד א ציגד געפרייט‪.‬‬
‫ער האט געציילט די הייזער‪.‬‬
‫רבי זיגדעל סאלאנטער זצ׳יל איו געווען דורבגעדרוגגען מיט‬
‫א שטארקער אהבה צו ארץ־ישראל‪ .‬זיין גרעסטער חלום איז געוועוען‬
‫צו זעהן מיט די אייגענע אויגען‪ ,‬אז די גאסען פון ירושלים ואלען‬
‫זיין אויסגעפילט מיט הייזעד‪ .‬וועמען ער האט באגעגענט האט ע ר‬
‫איהם אגיטירט צו בויען א הויז אין דעד הייליגער שטאט‪ .‬ע ר פלעגט‬
‫זיר נוהג זיין ארומצוגיין א י ב ע ר די ירושלים׳ער גאסען און ציילען‬
‫יעדעס ניי צוגעקומעגע הויז א ת דערביי שעפען דעם גרעסטען נחת‪.‬‬
‫ווען אפילו דאס איז א גוי׳איש הויז האט ע י אויד געהאט דערפון‬
‫גרויס תעגוג‪ .‬ווען אייגער פון זיינע מקורבים האט איהם געפרעגט!‬
‫רבי״ וואס איו ד י שמחה מיט אייו או עם קומט צו א נישט אידיש‬
‫ה ו י ז ז דערויף האט רבי זינדעל מיט א שטראלעגדיג פ נ י ם געענפערט*‬
‫וואט איז די נפקא מינה‪ ,‬אזוי צו אזוי‪ ,‬אבער דערווייל ווערט דאד‬
‫ארץ־ישראל געבויט‪) .‬רבי זינדעל סאלאגטער(‪.‬‬
‫א גימטריא‪.‬‬
‫אין דעט טאג פ ת יאר ‪ 1948‬ווען י י פאראייגיגטע פעלקער‬
‫האבען אנערקענט אן אייגענעם אידישען שטאאט‪ ,‬האט א ר ב געזאגט‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪109‬‬
‫א גימטריא‪ ,‬לויט וועלכער עם קומט אויס אז דאס יאר ‪ 1948‬באטרעפט‬
‫לויט דעד צאל גענוי אזויפיל ווי די ווערטער‪ :‬״תקום מדינה עברית‬
‫עצמאית״‪ .‬דאס הייםט‪ :‬עם וועט אויפשטיין אן אייגענע‪ ,‬זעלבסשטענדיגע‬
‫אידישע מדינה‪) .‬א רב(‪.‬‬
‫די אייגענשאפט פון ארץ־ישראל‪.‬‬
‫ארץ־ישדאל האט אין זין־ די זאנדעדבארע אייגעשאפט‪ ,‬אז דעד‬
‫וואס איז ניט ווערט צוזיצען אין הייליגען לאנד איז דאם לאנד וויל‬
‫איהם גיט האלטען ביי זיך‪ .‬גיט די השגחה אדיין אין זיין הארץ א‬
‫געפיל פון שנאה און עקעל צום לאנד און אזוי אדום פארלאזט ע ר די‬
‫הייליגע ע ר ד אויף וועלכער ער איז גיט ווערט צ ו טדעטען‪) .‬רבי‬
‫צבי הירש קאלישעד ז״ל(‪,‬‬
‫ווען די אראבער זענען געוועזען פריינדליך צו אידען‪.‬‬
‫אינם יאר ‪ 1488‬שרייבט דעד באוואוםטער מפרש אויף משגיות‪,‬‬
‫רבי עובדיא מברטנורא צווישען אנדערען! ״אמנם מן הישמעאלים אין‬
‫לגו גלות כלל במקום הזה‪ .‬הלכתי בכל הארץ לארכה ולרחבה ואין‬
‫פוצה פה ומצפצף* — פון רי אראבער האבען מיד דא איבערהויפט‬
‫גישט דאם מין גלות‪ ,‬איך האב דורכגערייזט דאם לאנד אין דעו־ לענג‬
‫און אין דעד ברייט און קייגער האט גישט געעפענט דאם מויל צום‬
‫שלעכטען‪) ,‬רבי עובדיא מברטגורא(‪,‬‬
‫טראץ אלע שטערונגען ווערט די ארבייט פארטגעזעצט‪.‬‬
‫גזלגים לויערען‪ ,‬היגט האווקען‪ ,‬און דער קאדאוואן מאכט ווייטער‬
‫זיין וועג און דער וויסטע‪) .‬ארץ־ישראל׳דיג שפריכוואדט(‪,‬‬
‫דיירת־עראי און דירת־קבע‪.‬‬
‫מען זאל גישט מאכען דעם גלות פאר א דירת קבע‪ ,‬גאר עם‬
‫זאל באטראבט ווערען אלם צייטווייליגע וואוינונג‪ .‬מיין הארץ האט‬
‫שטענדיג געברעגט אין מיד צוזעהעגדיג ווי אידען אין גלות בויען‬
‫לוקסוס־הייזער און פאלאצען אויף דעם שטייגער ווי עם טאן די‬
‫אריםטאקראטען פ ח די לענדער צווישען וועלכע זיי וואויגען און‬
‫‪110‬‬
‫סדן‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫זיי מאכען זייעד דידת־קבע אויף דעד וועלט אין טמא־לענדעד‪) .‬של״וז‬
‫הקדוש כדט(‪.‬‬
‫צווייערליי וועגען‪.‬‬
‫וועגען דעם בנין הארץ וועדט נאכדעדציילט אינים נאמען פונים‬
‫ה ר ב הראשי פאלגענד חאדאקטעדיםטיש וואדט‪ :‬דעד אויפבוי פ מ‬
‫אדץ־ישדאל ווערט געמאכט דודך צווייעדליי א ו פ נ י ם ‪ :‬דודך קאלאניזאציע‬
‫און ממשותידיגע ארבייט א ה דורך נימים! און דער צווייטעד וועג‬
‫איז דעד ווידקליכעד‪) .‬הרב יצחק העדצאג(‪.‬‬
‫דערויף איז נאך צייט צו זארגען‪.‬‬
‫דבי מדרכי בויסקער זצ״ל האט שטענדיג הנאה געהאט צו לויבען‬
‫דאס הייליגע לאנד און צו שילדערען אין שיינע פאדבען וואס פארא‬
‫פראכטפולע צייט עם דעדוואדטעט ד י אידען אין דעד צוקונפט ווען‬
‫זיי וועלען זיצען אויפ׳ן אייגענעם באדען‪ ,‬יעדער ״תחת גפנו ותחת‬
‫תאנתו״ — אונטעד זיין וויינגאדטען און אונטעד זיין פייגענבוים‪.‬‬
‫בשעתין שמועס‪ ,‬האט איינעד פון זיינע מקורבים איהם א פרעג‬
‫געטאן! דבי‪ .‬און וואט וועט זיין מכה קדבנות ז וועט טאקע קומען צו‬
‫דעם׳ אז מען זאל מקריב זיין אויף׳ן מזבח קדבנות פון שעפסען און‬
‫טויבען אזוי ווי אין די פדידיגע צ י י ט ע ח — וויי‪ ,‬וויי צו אונז — האט‬
‫ד׳ מרדכי געקדעכצט — ווען איהד וואלט געוואוטט וויפיל דאגות און‬
‫וויפיל אבני נגף עט זענען גאך פאדאן ביז עט וועט קומען צו דעד‬
‫דאזיגער אויטגעבענקטעד צייט‪ ,‬וואלט איהד פאדשטאנען אז די‬
‫דאזיגע דאגה האט נאד א ביטעל צייט און עפ איז פריצייטיג צו‬
‫זאדגען דעדויף‪) .‬דבי מרדכי בויטקער דל(‪.‬‬
‫גוף און נשמה‪.‬‬
‫דעד ״חפץ־היים״ ז״ל האט אמאל אין א שמועט עדקלעדט זיין‬
‫שטעלונג וועגען אדץ־ישראל אויף פאלגענדען אופן‪ :‬דעד מענטש‬
‫באשטייט פון א גוף און א נשמה‪ .‬די נשמה אליין קען אויף דעד וועלט‬
‫נישט עקזיםטידען‪ ,‬זי מוז האבען פאר א נעסט דעם גוף‪ .‬דעד גוף‬
‫אליין איז א געווענדליד שטיקעל ערד‪ .‬מיט אדץ־ישדאל איז אויד‬
‫אזוי! די גשמה פון כלל־ישדאל איז די הייליגע תודה‪ ,‬דער גוף פון‬
‫»ון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪I l l‬‬
‫דעד תורה הקדושה איז — ארץ־ישראל‪ .‬אדון גוף‪ ,‬אהן א״י איז זעהר‬
‫שוועד‪ ,‬ווייל אהן דעם קען מען נישט מקיים זיין די אלע מצוות התלויות‬
‫בארץ‪ .‬צו דעם צו איו דער גלות פאר אידען אונדערטרעגליך‪ ,‬די‬
‫שונאים נעמען צו די פרנסות ביי זיי‪ ,‬פערביטערען זיי דאס לעבען‪ .‬אין‬
‫גלות זעגען אידען צובראכען בגשמיות וברוחגיות‪ .‬אין גלות איז ממש‬
‫נישט אויסצוהאלטען‪ .‬מיר לעבען אבער פארט‪ ,‬אבער וויסען זאלט‬
‫איהר‪ ,‬ארץ אהן תורה איז ניט מער ווי א פשוט שטיקעל ערד‪ .‬א גוף‬
‫אהן א נשמה‪) .‬הפץ־היים(‪.‬‬
‫פאר ארץ־ישראל דארף מען זיין פארבערייט צו קעמפעז•‬
‫אויף דעם פסוק * ״וראיתם את הארץ מה היא״ — און איהר זאלט‬
‫אגקוקען דאס לאגד וואם דאס איז — ווערט געבראכט אין רשב״ם‬
‫פאלגעגדע חאראקטעריסטישע ווערטער‪ :‬״כי לפי מה שתראו א ת‬
‫הארץ‪ ,‬תכינו לי כלי מלחמה לסתת את היעדים ולהכין הליכת חיילו־‬
‫חיכם‪ ,‬כי בטוחים היו שד׳ יתן להם את ארץ כנען‪ ,‬אך לא בלא טורה‬
‫כי אם בענין ערכי המלהמה״‪.‬‬
‫לויט ווי איהר וועט זעהן די אומשטענדען פון לאנד זאלט איהר‬
‫אגגרייטען קריגס׳ מכשירים אויסצורייגיגען )ענטשטיינען( די וועלדעד־‬
‫און פארברייטען דעם גאנג פון די ארמעען‪ .‬זיי זעגען געווען זיכער אז‬
‫ג־ט וועט זיי געבען אדץ־ישראל‪ ,‬אבער נישט אהן מיה‪ ,‬נאד דורכ׳ן וועג‬
‫פון מלחמה־סטראטעגיע‪) .‬רשב״ם פ׳ שלה(‪.‬‬
‫דריי הייליגקייטען‪.‬‬
‫אין אן הקדמה צו א ספר פארעגדיגט ה ר ב קוק ז״ל מיט פאלגעגדע‬
‫אינטערעסאנטע אונטערשריפט* ״אנוכי עבד לעם קדוש‪ ,‬על אדמת‬
‫הקודש ועובד עבודת הקודש״ — איך בין א קגעכט צום הייליגען פאלק‬
‫אויף דער הייליגער ערד און וואס טוט הייליגע ארבייט‪) .‬פון א ספר(‪.‬‬
‫ירושלים נויטיגט זיר אין וואס מער שלום‪.‬‬
‫ווי באוואוסט‪ ,‬איז ירושלים פון תמיד אן דעד מיטעלפונקט פון‬
‫אלערליי מחלוקת׳ן און רייסענישען צווישען פארשידענע ריכטונגען‬
‫איגערהאלב ביי א־דען און אויך צווישען אידעז אה די אומות העולם‬
‫‪112‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫וועגען פארשידעגע מקומות אין דער הייליגער שטאדט‪ .‬ווערט דערציילט‬
‫אז איינער האט אמאל געפרעגט ה ר ב זאנענפעלד זצ״ל! אז מען זאגט‬
‫ביים דאוונען ״הפורש סוכת שלום עלינו ועל כל עמו ישראל ועל‬
‫ירושלים״׳ איז דאך דאס געמיינט אז השי״ת וועט פארשפרייטען שלום‬
‫אויף גאנצען אידישען פאלק‪ ,‬טא וואס ווערט עפעם געבעטען וועגען‬
‫א שלום ספעציעל אויף ירושלים ן נאר — האט דער אלטעד גאון‬
‫געענפערט — מען דארף באזונדערס בעטעז וועגען שלום אין ירושלים‪,‬‬
‫ווייל דארט איז שווערער צו דערגרייכען רעם שלום מער ווי אומעטום‪.‬‬
‫)הרב יוסף חיים זאנענפעלד זצ״ל(‪,‬‬
‫די הייליגסטע פלעצער אין ארץ־ישראל‪.‬‬
‫עם איז אנגענומען‪ :‬די הייליגםטע ערטער אין ארץ ישראל זענען‪:‬‬
‫דעם מקום המקדש‪ ,‬דאס ארט וואו דער ״בית המקדש‪ ,‬דער ״הרי‬
‫הבית״ איז געשטאנען! דער ״כותל המערבי״‪ ,‬די מערב־וואנט פון‬
‫דעד מויעד וואס האט ארומגערינגעלט דעם בית־המקדש! די ״מערת־‬
‫המכפלה״ די ״געדאפעלטע הייל״ וואו עס ליגען די אבות און ד י אמהות‪,‬‬
‫דער קבר פון דער מוטער רחל וואט געפינט זיך נאענט צו בית־להם‬
‫אויפין וועג קיין ירושלים! דער קבר פון רבי שמעון בן־יוחאי אין‬
‫מירון‪ ,‬דואר אינים טאג פון זיין ״יום הלולא״ ל״ג בעומר קומען אחין‬
‫טויזענדער באזוכער‪ ,‬דער קבר פון רבי שמעון הצדיק ניט ווייט פון‬
‫ירושלים‪ ,‬דער קבר פון רבי מאיר בעל־נס און נאך‪ ,‬נאד קברים פון‬
‫תנאים‪ ,‬אמוראים‪ ,‬גאונים און צדיקים וואם זענען פארהייליגט געווארען‬
‫ביי אידען זייט אלטע צייטען ביז צום הייגטיגען טאג‪.‬‬
‫דער דעוויז פון די ״בילויים״‪.‬‬
‫די ״בילויים״ )״בילו״ איז די ראשי־תיבות פון ״בית יעקב לכי‬
‫ונלכה״ — הויז פון יעקב‪ ,‬גייט און לאמיר גיין(‪ .‬די גרופע פון די‬
‫אידיאל־סטישע חובבי ציון וועלכע זענען געקומען אין יאר ‪1882‬‬
‫קיין ארץ־ישראל און דארט געהאט אויםצושטיין קאלטס און ווארעמם‪,‬‬
‫האבען אלס זייער לאזוגג געמאכט פאלגענדע ווערטער‪ :‬״על הארץ‪,‬‬
‫מתחת לארץ‪ ,‬ולא מן הארץ״ — אויף׳ן לאנד‪ ,‬אונטערן לאגד‪ ,‬אבער‬
‫נישט פון לאנד‪.‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪113‬‬
‫גישט געפיהלט קיץ טעם פון גלות‪.‬‬
‫די מיטגלידער פון שבט לוי האבען נישט ב»קו»עו קיץ חלק‬
‫אין ארץ־ישראל פונקט ווי אלע איבעריגע שבטים‪ ,‬ווייל זענענדיג אין‬
‫מצדים חאבען זיי נישט געפיחלט די לאסט פון שעבוד און דער וואט‬
‫האט גישט געפיהלט וואם עס הייסט גלות — דער תאט זיך נישט‬
‫פארדיגט צו האבען א חלק אין ארץ ישראל‪) .‬בשם גדול אחד(‪.‬‬
‫כוונה און מעשים‪.‬‬
‫ישוב ארץ־ישראל איז אזא מצווה פוגקט ווי אלע אנדערע מצוות‪.‬‬
‫ביי וועלכע כוונה און גוטער ווילען אליץ געגיגט גישט‪ .‬צום ביישפיל ‪s‬‬
‫תפילין לייגען איז מען נישט יוצא מיט כוונה אליץ מעג מען אפילו‬
‫האבען כווגת האר״י‪ .‬אזוי אויך מיט ארץ־ישראל‪ .‬בלויז חיבת הארץ‬
‫און גוטע כוונה טויג גיעוט‪ .‬מען מוז אויך מעשים ארויסווייזען און‬
‫טאקע עולה זיץ קיין ארץ־־ישראל‪) .‬מאדזיצעד דבי זצ״ל(‪.‬‬
‫קיץ ארץ־ישראל דארף מען קומען מיט אחדות‪.‬‬
‫דער רבוגו־של־עולם האט דעריבער געהייסען די אידען אז די‬
‫זאלען צוערשט איינטיילען צווישען זיך דעם באדען‪ ,‬גאך איידעד די‬
‫קומען קיץ ארץ־ישראל‪ ,‬ווייל ביי א פערטיילונג קומען‪ ,‬געווענדליך‪,‬‬
‫פאר פארשידעגע חלוקי־דעות און צאנקערייען! האט דעריבעד דעד‬
‫רבש״ע באפוילען אז זיי זאלען אלע סכסוכים ערליידיגען איז חוץ־‬
‫לארץ און קומעגדיג קיין ארץ־ישראל זאל שוין ביי זיי הערשען א‬
‫גייסט פון אחדות און הארמאניע‪) .‬דבי שמעון שיפעטאווקעד זצ״ל(‪,‬‬
‫דורך דער מיטהילף פון די פעלקער‪.‬‬
‫לעתיד לבוא וועט השי״ת ברענגען די גאולה חרר די מיטהילף‬
‫פון די אומות העולם און אידען וועלען זיר אומקעדען צו זייעד‬
‫לאנד‪) ,‬אברבנאל‪ ,‬ישועות־משיחו(‪.‬‬
‫אז מען פארגעסט אז מען איז אין גלות‪.‬‬
‫אין דעד וואונדעדבארער הקדמה פון רבי יעקב עמדין איז‬
‫פאראן סאלגענדע אינטערעסאנטע שטעלע‪ ,‬וואס ווייזט זיין ווייט‬
‫‪114‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫זעהערישעז בליק אין זיין גרויסע ליבשאפט צום הייליגען לאגד!‬
‫יעדער איד דארף אננעמען א באשלום עולה צו זייו קייו ארץ־‬
‫ישראל און זיך דארט באזעצען‪ .‬איילט אייך וואס שגעלער‪ ,‬מיינע‬
‫ברידער און פריינד׳ און פ א ר ם וואס גיכער קייו ארץ־ישראל און‬
‫דענקט נישט צו פארבלייבען און אנדערע לענדער‪ ,‬ווייל דארט קען‬
‫נאד חס־ושלום מקוים ווערען! ״ואכלה אתכם״‪ .‬אין דעם איז דאך‬
‫באשטאנען די וינד פון אונזערע אבות‪ ,‬א זינד וואם איז געווארען‬
‫א בכיה לדורות‪ .‬ומיל ״מאסו בארץ חמדה״‪ ,‬זיי האבען גרינגעשעצט‬
‫דאס גלוםטיגע ל א נ ה און דעד רעזולטאט דערפון איז געווען דעד‬
‫שווערער ביטערער גלות וואס האט אונז קיץ מנוחה נישט געגעבען‪.‬‬
‫נשכחגו כ מ ת מן הלב‪ ,‬מיד זעגען ווי א מ ת פארגעםען געווארען פון‬
‫הארץ‪ ,‬דערפאר ווייל מיד האבען פארגעסען אן ארץ־ישראל‪ .‬מיר‬
‫האבען זיר אייגגערעדט אז זיצעגדיג אין פארשידעגע לעגדער‪ ,‬וועט‬
‫דאט פארטרעטען ירושלים‪ .‬דערפאר זעגען אויף אוגז געקומען די‬
‫אלע צרות פון שפאניעץ וכדומה‪ .‬זיי האבען איגגאגצען פארגעסען‬
‫אז זיי זעגען אין גלות‪ ,‬דעדפאר דער שווערער עוגש און גערעכט‬
‫איז גאט‪) .‬הקדמה‪ .‬רבי יעקב עמדין זצ״ל(‪.‬‬
‫דער באשייד פון אבן־עזרא׳ס חלום‪.‬‬
‫דעמ אבךעזרא האט זיך אמאל געחלומ׳ט‪ ,‬אז זיין גשמה איז‬
‫ארויף אין הי מעל און געפרעגט דעם רצונו של ע ו ל ם ! ווען וועט‬
‫שוין סוף־כל־סוף משיח קומען‪ ,‬און ווען וועט שייז ע נ י ל י ד זיץ‬
‫דעד קבוץגליות ווען אלע אידען וועלען זיין אין אייגעגעם ל א ג ד ?‬
‫דערויף האט מעז איהם אין הימעל געעגטפערט נאר די דריי קורצע‬
‫ווערטער! ״מישאל אלצפן וסתרי!״ דער אבן־עזרא האט גישט געקעגט‬
‫סארשטיץ דעם צוזאמענהאגג פון די ווערטער מיט זיץ פראגע און‬
‫קיינער האט איהם נישט געקעגט פ ו ת ר חלום זיין ווי קומען די‬
‫נעמען פון יצהרים דריי זין צו זיין פראגע וועגען משיחין ן‬
‫נאד א שטארקען אריינטראכטען‪ ,‬איז פאר דעם אבן־עזרא קלאר‬
‫געווארען אז אין די געמען פון די דריי זין פון יצהר ליגט באהאלטען‬
‫א טיפער עגפער אויף זיץ פראגע‪ .‬און דעד זין דערפון איז! ״מי־שאל״ ז‬
‫וועד האט די דרייסטקייט צו פרעגען אזא פראגע ״לאל־צפן״ — ג־ט‬
‫תאט עם פארהוילען‪ ,‬״וסתרי״! און עם איז זיין ווילען עם זאל‬
‫בלייבען א געהיימניס‪) .‬אבן־עזרא(‪.‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪115‬‬
‫גאנץ ארץ־ישראל‪.‬‬
‫דעד בארימטער גאה פון א״י הרב י‪ .‬מ‪ .‬חרל״פ רעדענדיג ורעגען‬
‫״חלוקה״ שדייבט צווישען אגדערען ז משה רבנו ע״ה האט זיך געבעטען‬
‫ביים דבש״ע ארייגצוקומען און דורכצוגיין דורכץ ל א נ ה ער האט‬
‫דערביי באטאגט‪ ,‬אז ער וויל זעהן דעם טאל‪ ,‬דעם ״ההר הטוב הזח‬
‫ו ה ל ב ג ו ך ‪ .‬ווען זיין תפלה איז גישט אנגעגומען געווארען‪ ,‬איז ער‬
‫גישט אדיין אפילו אין א טייל פ ת ל א נ ה דאס זעלבע טאר קייגעו־‬
‫גישם מסכים זית אויף בלויז א טייל פון ארץ־ישראל‪ .‬סיי ווען ער‬
‫איז דאדם געבוירען און סיי נישם‪ .‬פוגקם ווי ביי משד‪ .‬רבנו וועלכער‬
‫איז געבוירען געוואדען אין מצרים און עס איז געווען דער פאל נאד‬
‫ביי א יחיד און דאד איז עד באשטראפט געווארען דערפאר וואט ער‬
‫האט געשוויגען חערענדיג ווי מען זאגם אויף איחס ״איש מצדי״‪ ,‬על‬
‫אחת כמד‪ .‬וכמה ווען א גאגץ פאלק וועט פארלייקענען א טייל פון‬
‫זית לאגד‪ .‬טאמעד‪ ,‬חס ־ושלום‪ ,‬דארף עס קומען צו אזא צושטאגה‬
‫אז מיד וועלען זיד דארפען צייכגען אויף אזא איגמערנאציאגאלען‬
‫אפמאך איז שוין גלייכער אז די וואס דארפען דאס טאן‪ ,‬זאלען זיד‬
‫ליבעדשט אפהאקען די פיגגער פ ת די העגה איידער זיי זאלען‬
‫אפהאקען די צוויינען פון אונזער פרוכטבארען גארטען‪ ,‬דעם גארטען‬
‫פ מ ציון‪ .‬עם איז פוגקט ווי אייגעד זאל וואגען צו זאגען אז די גאגצע‬
‫תורה איז געגעבען געווארען פון הימעל‪ ,‬אחוץ איין אות‪ ,‬אזא אייגער‬
‫וועט ד א ו באםראכמ ווערען פאר א כופר בעיקר‪ .‬דאס זעלבע איז‬
‫ווען אייגער באהויפטעט אז ארץ־ישראל געהערט צו אידען אויםער‬
‫אית שפאן ע ר ה דאס וועט הייסען אז מ׳געמט אוועק און מען פאר־‬
‫לייקעגט די פולשטעגדיגע קדושה פון גאנצען לאגד‪) .‬הרב י‪ .‬מ‪ .‬חרל״פ(‪.‬‬
‫געשטארבען דער קעניג‪ ,‬עם זאל לעבען דער‪.‬קעניג‪.‬‬
‫אין דעם טאג ווען דעד פעלקער־פארבאנד האט אגערקענט‬
‫פאר אידען אן אייגעגעם שטאאט חאבען מיד געדארפמ מאכען צורי‬
‫ב ר כ ו ת ! מאריס‪ ,‬עם ווערט געבראכט דער דין אין דעו־ משגה‪ ,‬אז‬
‫אויב א זוז הערט א בשורה אז זית פאטער איז געשטארבען‪ ,‬דארף‬
‫ער מאכען צוויי ב ר כ ו ת ! ״ברוד דית האמת״ א ת שהחיינו‪ .‬די ערשטע‬
‫ברכה אויף די שלעכטע בשורה‪ ,‬און די אנדעדע ברכה‪ ,‬ווייל ער איז‬
‫געווארען א יורש‪ .‬אויד מיד דארפען מאכען א דאפעלמע ב ר כ ה ! ״ברוד‬
‫דיין אמת״ אויף די זעקס מיליאן קרבנות‪ ,‬און ״שחחיינו״ פארן באקומען‬
‫אן אייגענע מלוכח‪ .‬״מת ח מ ל ה יחי ח מ ל ך ‪ ) /‬ג ע ה ע ר ט פון חרב זאב גאלד(‪.‬‬
‫‪116‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫דער שליח צו די עשרת השבטים‪.‬‬
‫רוען די גרופע פון דעם ווילגער גאוןים תלמידים האבען זיך‬
‫באזעצט אין ארץ־ישראל‪ ,‬איז ביי זיי אנגענרמען געווארען‪ ,‬אז משיח‬
‫וועט פריער נישט קומען‪ ,‬סיידען די אידען וואס זענען פאשפרייט‬
‫איבער דעד גאגצער וועלט וועלען זיין איינער מיט׳ן אגדערען פאר־‬
‫בונדען‪ .‬זיי האבען דעריבער באשלאטען צו שיקען א שליח מיוחד‪,‬‬
‫וואס זאל אריסגעפינען די ״בגי משה״‪ ,‬וועלכע שטאמען‪ ,‬לויט די‬
‫לעגענדע‪ ,‬פון די עשרת־השבטים‪ ,‬וועלכע לעבען אויף דעד אגדערער‬
‫זייט סמבטיון‪ .‬די תלמידים האבען איבערגעגעבען אן אויספירליכען‬
‫בריוו צום ״אידישען מלך״‪ ,‬דער קעגיג פון די צעהן שבטים‪ .‬אין דעם‬
‫בריוו האבען זיי איבערגעגעבען אין קורצען די פאסירוגגען און‬
‫גלגולים וואם דאס אידישע פאלק האט דורכגעמאכט זיגט דעד צייט פון‬
‫חורבן ביז צום דאמאלסדיגען טאג‪ .‬זיי האבעז געשילדערט די ליידןןן‬
‫און צרות וואט אידען זעגען אויסגעשטאגען און פונדעסטוועגען ״שמד‬
‫לא שכחנו״‪ ,‬האבען מיר ג־נדס נאמען נישט פארגעסען‪ .‬דעם ברירו‬
‫חאבען זיי פארעגדיגט מיט דער בקשה‪ ,‬אז די ברידער פון יענער‬
‫וייט סמבטיון‪ ,‬זאלען זיי דערקוויקען דאס הארץ מיט א בריוו געשריבען‬
‫אין לשוךהקודש און וועלכען עס זאל געשילדערט ווערען וועגען זייער‬
‫לאנד און לעבען אויף יענער זייט סמבטיון‪) .‬מכתבים(‪.‬‬
‫דאס ארומרינגלען די מויערען‪.‬‬
‫אין ירושלים איז אייגגעפירט געווארען א מגחג אז אין די טעג‬
‫פון חול־המועד זאל מען ארומדינגלען די אלטע מויערען‪ ,‬כדי דערמיט‬
‫מקיים צו זיץ דעם פ ס ו ק ‪ :‬״סובבו ציון והקיפוהו‪ ,‬ספרו מגדליה״ —‬
‫רינגעלט אדום ציון און ציילט איהרע טורעמס‪) .‬מנהג(‪.‬‬
‫צובויען און געבויט צו ווערען‪.‬‬
‫״אנו באנו ארצה לבגות ולהבנות״ — מיר זעגען געקומען אין‬
‫לאגד אריץ כדי צו בויען ארן געבריט צר וועדען‪) .‬פאלקס־ליד אין‬
‫ארץ ישראל(‪.‬‬
‫פ וז‬
‫אוץ‬
‫יעדאל‬
‫אוצר‬
‫‪117‬‬
‫אז דער שטן לייגט זיר אריין איז א סימן אז די זאך‬
‫איז וויכטיג‪.‬‬
‫ד ג י אליהו גדיידיצער ז״ל שרייבט אין איינעם פון זייגע בריוו‪:‬‬
‫די גרויסקייט פון בגין הארץ איז צו זעהן דערפון וואט ד ע ד שטן און‬
‫דעד כח הקליפה האט ו י ן פארלייגט דערויף צו שטערען מיט פאר־‬
‫שידעגע אויסריידען או מען דארף גישט בויען או־ץ־ישדאל‪) .‬דבי ד׳‬
‫גדיידיצער ז״ל(‪.‬‬
‫נישטא קיין אנדערער רוה־פלאץ‪.‬‬
‫עט איז נישטא קיין אגדערער דוה־פלאץ ווי נ א י ארץ־ישראל‬
‫רואו מיד קאנען זיין געזיכערט)״היש לנו במזרח או במערב מקום תקווח‬
‫נהי׳ עליו בטוחים״ ו( )רבי יהודא תלוי(‪.‬‬
‫מזרח און מערב‪.‬‬
‫״לבי במזרח ואנוכי בסוף מערב‪ ,‬א י ך אטעמה א ת אשד אובל‬
‫ואיך יערב״ — מיין הארץ איז אין מזרח‪ ,‬אבעד איד געפיגט זיך אין‬
‫מערב‪ ,‬ווי אזוי קען איד פיהלען א טעם אין עפען או ווי אזוי קען עפ‬
‫מיר זים זיין? )ר׳ יהודא הלוי(‪.‬‬
‫דאס ערשטע אידישע היסטאריע־בור‪.‬‬
‫אין דעם ס פ ד ״יוםיפוף אין וועלכען עט ווערט צום ערשטען‬
‫מאל באשריבען די געשיכטע פון חורבן ירושלים און די אידישע‬
‫געשיכטע בכלל‪ ,‬געפינט זיך ביי די ענדע פאלגענדע האפנונגמפולע‬
‫ווערטער‪ :‬עוד יבוא יום וקץ לצרותינו ופדות לנפשנו וירצו אלהיט־‬
‫לזכור א ת שבועתו לאבותינו ויבנה א ת עידנו וישכלל היכלנו ויקבץ‬
‫פזורינו ואותנו יקים כבראשונה‪ ~ .‬עט וועט קומען דער טאג פון‬
‫אויטלייזונג און ענדע צו ד י צ ר ו ת ! השי״ת וועט געדענקען די שבועה‬
‫וואט ע ד האט געשוואדען צו אונזערע עלטערען‪ .‬אונזעד שטאט וועט‬
‫צוריק אויפגעבויט ווערען‪ ,‬די צעזייטע א ת צעשפדייטע וועלען צודיק‬
‫איינגעזאמעלט ווערען און מיר וועלען צוריק אויפגעשטעלט ווערען אזוי‬
‫ווי אין אמאליגע צייטען‪) ,‬סוף ״יוסיפוף(‪.‬‬
‫‪118‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫ווען מיר וואלטען קלוג געווען‪.‬‬
‫וחנן מ י ד וואלטען קלוג געווען‪ ,‬וואלטען מ י ד צעריםען אוגזערע‬
‫קליידער‪ ,‬אנגעקליידעט ז י ן א זאק מיט אש און אויפגעהויבען א ביטער‬
‫געשדיי‪ ,‬אז ג־ט זאל ז י ו איבער אוגז דעדבארעמען און זאל אונז‬
‫צודיקברענגען קיין ארץ־ישראל און די איינגעפאלענע סוכה דוד זאל‬
‫צוריק אויפגעשטעלט ווערען מימין גאנצען פראכט און גלאנץ‪) .‬דבי‬
‫אליהו הכהן‪ ,‬שבט מוסר(‪.‬‬
‫פארוואס באהאלט דער איד דאם עם־מעסער בשעת ער‬
‫זאגט ״ברכת־המזוך ?‬
‫עס איז א מנהג ביי אידען אדאפצונעמען דאם מעסעד פון טיש‬
‫נאכ׳ן עסען ווען מען הייבט אן זאגען‪,,‬ברכת־המזון״‪ .‬ד ע ד טעם דערפון‬
‫איז ווייל ווען ד ע ד איד וועט זאגען די ווערטער ״ובנה ירושלים ע י ד ך ‪/‬‬
‫וועט זיין צ ע ר און האדצודיטאג איבערין חורבן פון ארץ־ישראל דין‬
‫אזוי שטאדק‪ ,‬אז עפ איז פאראן א פ ח ד אז ער וועט חלילה באגיין‬
‫זעלבטמארד‪) .‬פפר הטעמים(‪.‬‬
‫דער מעמאראגדום פון א פארצייטישען חסידישן רבי׳ן‬
‫צום שר משה מאנטיפיארע‪.‬‬
‫ד ב י אברהם אוודיטשער זצ״ל וואס איז נ א ו גרויטע אנשטרענ־‬
‫ג ו ע ע ן געקומען קיץ ארץ־ישדאל איז דארט באפאלען געווארען פון‬
‫דויבעד וועלכע האבען איהם און זיינע נאעגטע צוגענומען אלץ וואס‬
‫ד י האבען פארמאגט און זיי געלאזט נאקעט און בארוועס‪ .‬ד ב י אברהם‬
‫האט ז י ו דאן געווענדעט צום אידישען ש ד ד ׳ משה מאנטיפיאדע אין‬
‫אן אויםפירלעכען מעמאראגדום אין וועלכען ע ר האט געשילדעדט מיט‬
‫גענויע פ ר ט י ם וואס עס האט מיט ד י פאטידט און ע ר האט איהם געבעטען‬
‫ע ד זאל העלפען מיט אלע מיטלען‪ ,‬אז ד י זאלען נישט זיק געצווינגען‬
‫צו פאדלאזען דאס ליבע היימלאנד‪ .‬ד ע ר עיקר — שדייבט ע ר דארט —‬
‫זאל ד ע ד ש ד ז י ו באמיען אז ע ר און זיין עדה וועלכע געפינען ז י ו‬
‫אין צ פ ת זאלען דאדט קענען דוהיג זיצען *כדי לעבוד א ת האדמה‬
‫ולהיות דועי צאן ובקר״ — זיי זאלען קעגען באאדבייטען די ע ד ר‬
‫און קענען וועדען פאסטוכער פון שאף און דינדער‪) .‬זכדונות פון‬
‫יהודית מאגטיפיארע(‪.‬‬
‫•‪1‬ן‬
‫אוץ‬
‫ישראל‬
‫אוצי‬
‫‪119‬‬
‫ארץ ישראל און אנדערע לענדער‪.‬‬
‫יעדעס לאנד אויף דער וועלט האט א שר אין הימעל וועלכער‬
‫איז המונה אויף זיין לאנד און יעדער שר הערשט אויף זיץ ל א נ ה א וזוץ‬
‫ארץ״ישראל וואט האט ניט קיץ ספעציעלען שר און מנהיג׳ נאר דעד‬
‫אויבערשטער אליץ איז משגיח אויף׳ן הייליגען ל א נ ה )של״ה ק״ח ע״א(‪.‬‬
‫נישט ברעכען דעם מוט‪.‬‬
‫וועגען די וואט זענען עולה קיץ ארץ־ישראל מיט מסירת־הגפש‬
‫שדייבט ר ׳ יחודה הלוי אין א שיר ‪ 8‬״ואל ימוט בלב ימים לבבך״ —‬
‫און דיין הארץ זאל גישט ווערען געפאלען ווען דו געפינסט זיך אין׳ם‬
‫הארץ פון די ימים‪) .‬ר׳ יהודה הלוי(‪.‬‬
‫דער ישוב ווערט געשטארקט דורך דעם אריינקומען פון‬
‫טוריםטען‪.‬‬
‫דער ״שלטי הגבורים״ רעדט מיט גרויס פאראכטוגג וועגען דעם‬
‫וואס פארט קיץ ארץ־ישראל בלויז אלם באזוך און גישט מיט דער‬
‫דעה זין־ דארט צו באזעצען‪ ,‬אויסדריקעגדיג זיך! ״מי בקש זאת‬
‫מידו רמוס חצרי״ — וועד פארלאנגט דאס פון איהמ צוטרעטען אין‬
‫מיין הויף — ציטירענדיג די דאזיגע ווערטער שרייבט הרב יעקב‬
‫לעווענזאן אין זיין ״דבר בעתו״! ״מיד דאכט זיך‪ ,‬אז אין דער היינטיגער‬
‫צייט ווען דער אידישער ישוב אין ארץ־ישראל איז ב״ה פארגרעסערט‬
‫געווארען‪ ,‬און טויזענדער דארט וואוינענדע אידען זעגען זיר מפרנס‬
‫פון דער איינקופט וואס עס ברענגען אריץ די טויזענדער באזובער־‬
‫טוריסטען‪ ,‬איז זיכער נישט שייך צו זאגען ״מי בקש זאת מידם״‪ ,‬ווייל‬
‫דער ישוב אין ארץ־ישראל ווארט און האסט עס זאלען קומען וואס‬
‫מעהר טוריםטען און דארט זיך אויפהאלטען א לענגערע צייט‪ ,‬כדי‬
‫זייער פ ר נ ם ה זאל דאדורך גריגגער ווערען און דער ישוב וועט גע־‬
‫שטארקט ווערען‪ .‬השי״ת האט זיכער דערפון א גרויסען נחת־רוח‪.‬‬
‫)הדב יעקב לעווענסאן(‪.‬‬
‫ווען מען איז ניט מחויב צו פאלגען אפילו א טאטען‪.‬‬
‫אויב איינער וויל סארעז קייז ארץ־ישראל און טאטע־מאמע זעגען‬
‫ניט מסבים‪ ,‬איז ער ניט מחויב זיי צופאלגען‪ ,‬ווארים אלע ראשונים‬
‫‪120‬‬
‫»ון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫פםק׳נען אז ישוב ארץ־ישראל איז א מצוות עשה און דער דין איז‬
‫דאך אין שלחן־ערוך‪ ,‬אז מען איז ניט מחויב מקיימ צו זיין כבוד אב‬
‫דעמאלט זוען עס האנדעלט זיז־ וועגען עובר זיק אויף אן עשד׳•‬
‫)בשב גדול אחד(‪.‬‬
‫ווען מען מעג ארויםפארען פון לאגד‪ .‬־‬
‫מען טאר נישט ארויםפארען פון ארץ־ישראל קיין חוץ־לארץ‪,‬‬
‫סיידען אז מען וויל לערנען תודח‪ ,‬חתונה האבען אדער ווען עם‬
‫האנדעלט זיך וועגען ראמעווען אידען פון שמד‪) .‬רמב״מ׳ הלכות מלכים(‪.‬‬
‫א פאלשע איינרעדעניש‪.‬‬
‫די וואס רעדען זיך אז זיי דארפען נישט פריער פאדען קיין‬
‫ארץ־־ישראל נאד בלייבען אויף די פלעצער רואו זיי זענען ביז דעד‬
‫מלך המשיח וועט זיי אויסלייזען פון די לענדער און ערשט שפעטער‬
‫ג״ן קיין ירושלים — יענע זענען ״חוטאים ומחטיאים א ת הרבים״‪,‬‬
‫)רמב״ם‪ ,‬אין א בריוו צו א תלמיד(‪.‬‬
‫די גדולי הדור‪.‬‬
‫די‬
‫וחשבון‬
‫וועגען‬
‫דיגםען‬
‫גדולי הדור און מנהיגים וועלען דארפען אפגעבען ד י ך‬
‫פאר׳ן אויבערשטען איבער דעד גלייכגילטיקייט פונים דור‬
‫ארץ־ישראל און פון זיי וועט מען מאנען די חרפה פון באליי־‬
‫הויז‪) .‬אור־החיים‪ ,‬פ׳ בחר(‪.‬‬
‫דער לעצטער חורבן אין ארץ־ישראל‪.‬‬
‫דער אומקום פון די זעקם מיליאגען אידען פון דעם לעצטען‬
‫חורבן איז געווען אזוי שרעקליך אז ווען אפילו מען זאל אונז געבען‬
‫ג א נ ץ ארץ ישראל וועט עם נישמ זיין קיץ קאמפענםאציע און‬
‫פארגיטיגזנג פאר אוגזערע ליידען‪) .‬א אידישער מנהיג(‪.‬‬
‫פאר אוץ־ישראל דארף מען צאלען א פרייז‪.‬‬
‫אברהם אבינו האט באצאלט פיעד הונדערט שקלים פאר איין‬
‫קבר׳ יצחק איז בארויבמ געווארען פון זיינע ברונעמס‪ ,‬יעקב האט‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪121‬‬
‫באצאלט תונדערט קשיטות פאר א שטיקעל פ ע ל ה אבי זייעדע קינדער‬
‫זאלען דאם לאגד בזיצען ‪).‬מפרשים(‪.‬‬
‫א דרייפאכיגע גאולה‪.‬‬
‫או אידען וועלען קומען איו ארץ־ישדאל וועט דאס זיין א דריי־‬
‫פאכיגע גאולה‪ .‬א( אידען וועלען גיצול ווערען פון שעבוד מלכות‬
‫און פון טויטגעפאד‪ ,‬ב( די אויסלייזונג פון די שטעט פון ציון וירושלים‪,‬‬
‫ג( אין דאט וויכטיגסטע עם וועט זיין ישועת אלקינו‪ .‬קודשא בריר הוא‪,‬‬
‫כביכול‪ ,‬וועט ארויסגענומען ווערעז פון גלות‪) .‬אלשיך(‪.‬‬
‫די פארשידענע מ‪$‬מעז פון ארץ־ישראל‪.‬‬
‫ארץ־ישראל ווערט אין תנ״ך אנגערופען מיט פארשידענע געמען ‪t‬‬
‫ארץ העברים )בראשית מ׳( ארץ כגען )שמות ו׳( פלשת )שמות ט״ח‪.‬‬
‫געדאנק‪ ,‬ווארט און טאט‪.‬‬
‫אין דעם איצטיגען הרת־עולמידיגען מאמעגט‪ ,‬דארף יעדער איד‬
‫זיין פארנומען מיט פאלגענדע דריי זאכען וועגען ארץ־ישראל‪:‬‬
‫ו מ ע ש ה מיט געדאנק‪ ,‬שטענדיג‬
‫ד ב ו ר‬
‫ב מ זז ש ב ה ‪,‬‬
‫ט ר א כ ט ע ן וועגען דעד אויפריכטוגג פון אידישען גייסט אין‬
‫הייליגען לאגד ‪ $‬מי ט ווארט‪ :‬ר ע ד ע ן און אגיטידען פאר׳ן אויפבוי‬
‫פון ארץ־ישראל! מיט ט א ט ‪ :‬מאן ממשותידיגע מעשים און אנ־‬
‫ווענדען פראקטישע מיטלען אז ארץ־ישראל זאל אויפגעבויט ווערען‬
‫בדוח התורה והמצוות‪) .‬רבי יעקב ראזענהיים(‪.‬‬
‫חאטש איין ווארט‪.‬‬
‫אין א בריוו פון ארץ־ישראל שרייבט רבי מנחם מענדעל פון‬
‫פרעמישלאן צווישען אנדערען‪ :‬איידער איך בין געפארען קיין ארץ־‬
‫ישראל האב איך געבעטען איך זאל זוכה זיין צו דאוונען חאטש איין‬
‫ת פ ל ה פארין באשעפער ווי עס דארף צו זיין‪ .‬איצט אז כ׳בין קלוגער‬
‫געווארען‪) ,‬״אווירא דארץ־ישראל מחכים״( בעט איך‪ ,‬איך זאל חאטש‬
‫קעגען זאגען איין ווארט ווי ס׳דארף צו זיין פאר׳ן בורא כל העולמים‪,‬‬
‫)סדר הדורות החדש(‪.‬‬
‫‪122‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוגר‬
‫נישט צו עסען און צו טרינקען‪ ,‬גאר קענען לערנען תורה‪.‬‬
‫דעד דמב״ם‪ ,‬רעדענדיג וועגען דעד גאולה מען אידען וועלען‬
‫ד צ ע ן אין אייגענעם לאגד‪ ,‬שדייבט צווישען אנדערען פאלגענדע‬
‫וועדטער‪ :‬אונזערע חכמים און נביאים האבען געגלוסט און געהאפט‬
‫אויף די טעג פון משיח‪ ,‬נישט כדי די אידען זאלען געוועלטיגען אויף‬
‫דעד וועלט און נישט כדי זיי זאלעןחאבען א ממשלח איבער די אומות‬
‫חעולם‪ ,‬אויר נישט כדי פעלקעד זאלען זיי חויך שעצען! נישט כדי‬
‫זיי זאלען קענען עסען און טרינקען און ז י ו פדייען — נאד כדי די‬
‫זאלען זית פדיי צו לעדנען תודה און איהר חכמה‪ ,‬נישט האבענדיג‬
‫קיץ אונטעדדריקעד און שמערער )כדי שיחיו פנריין בתורה ובחכמתה‪,‬‬
‫ולא יהיה לחם נוגש ומבטל(‪) .‬דמב״ם(‪.‬‬
‫די סיבה פון אוגזער שוואכקייט‪.‬‬
‫א זעהד חאראקטעריסטישע שטעלע געפינען מיד אין די בריוו‬
‫פו? רמב״ם וועלכעד שרייבט דאדט צווישען אנדערען‪ :‬״זאת היא שאבדה‬
‫מלכותנו והאריכה גלותנו וההדיבה בית מקדשנו עד היום‪ ,‬שאבותינו‬
‫חטאו ולא התעסקו בלימודי המלחמה ולא בכבוש ארצות״‪ .‬מ י ד האבען‬
‫פארלוידען אונזער מלוכה און דעד גלות דויעדט נאד אלץ און אונזעד‬
‫הייליג הויז איז ביז חיינט נ א ו חרוב‪ ,‬מייל אונזעדע עלטערען האבען‬
‫געזינדיגט און האבען נישט עוסק געווען אין קריגס־סטראטעגיע און‬
‫נישט אין עראבערונג פון לעגדער‪) .‬אגרות רמב״ם(‪.‬‬
‫דער בריוו פון ווילגער גאון׳ס תלמידים‪.‬‬
‫עטליכע יאר נ א ו דעם ווילנער גאון׳ם פטירה האט א גדופע פון‬
‫זייגע תלמידים עולה געווען קיץ אדץ־ישראל‪ .‬די תלמידים האבען‬
‫ז י ו באזעצט אין דער הייליגעד שטאט צפת און דאדט געשאפען א‬
‫ישיבה אויפץ נאמען פון גאון‪ .‬תלמידי ־חכמים זענען געזיצען א‬
‫גאגצען טאג איינגעהילט אין א טלית און תפילין און געלערענט תורה‪.‬‬
‫די לאזונג איז געווען ״תורה חוזרת לאכסניה שלה״ )די תורה קערט‬
‫צודיק צו איהד נעסט(‪ .‬די תלמידים האבען אוי ו געקויפם באדען און‬
‫באאדבייט די ערד כדי דערמיט מקיים צו זיץ די מצווה פ ץ ישוב‬
‫ארץיישראל‪ .‬דאן האבען זיי ז י ו געווענדעט מיט אן אויפרוף וועלכער‬
‫איז פונאנדערגעשיקט געווארען איבעד אלע גרעםטע קחלות טון גלות‪.‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪123‬‬
‫א ץ דעפ בריוו שרייבען זיי צווישען אנדערען‪ :‬פאר אלעס איז אונזער‬
‫ציל אייך איבערצוגעבען די בקשה פון הייליגען לאגד און דעו־נאך‬
‫אוגזער אייגעגע בקשה‪ .‬דאס הייליגע לאגד רעדט צו אייך‪ :‬איך דעדמאן‬
‫זיך די צייט ווען איך בין געוועזען א פירשטען‪ ,‬אויך איצט פעהלט‬
‫ביי מיר אין לאנד גארגישט‪ .‬ביי מיר ווערט די תורה פארשטענדליך‬
‫און די נשמה געלייטערט‪ .‬פארוואס בין איך פארשעמט און פארלאזען פ ח‬
‫מיינע קינדער ? ווי שיין און פראכטפול איז דאס לאנד אז אפילו אין‬
‫צושטאנד פון חורבן האט זי קיץ גלייכען צו זיר אין שיינקייט‪) .‬פון‬
‫א בריוז(‪.‬‬
‫שוין דעמאלט האט מען מורא געהאט פון ז ע ר גרינדוגג‬
‫פון א אידישע מלוכה‪.‬‬
‫אין דעד טאג־בוך פון דעם אידישען ש ר ר׳ משח מאגטיפיארע ז״ל‬
‫געפינט זיך פאלגענדער חאראקטעריסטישער זאץ ‪ t‬ווי עט ווייזט אויס‬
‫איז דעד פאשא מיט וועמען איך האב פארהאנדעלט איבער ארץ־ישדאל־‬
‫פראגען יא גענויט צו ערלויבען דאס גריגדען פץ אידישע קאלאניעס‬
‫אין הייליגען ל א נ ה נאד ווי עם איז געווען צו מערקען פון זיינע״רייד‬
‫איז ע ר באזארגט און האט מורא אז מיט דעד צייט וועלען אידען שאפען‬
‫א אידישע מלוכה‪) .‬ר׳ משה מאנטיפיארע(‪.‬‬
‫ז ע ר טרויעריגער ניגון פון חצות‪.‬‬
‫נאך חצות ווען די גאכט־שטילקייט נעמט אדום די גאנצע בריאה‬
‫זיצען פארבענקטע אידען און גיסען אויס זייערע ביטערע הערצער‬
‫אויף דעם חורבן ירושליפ און די דאזיגע אבלי ציון פארקלינגען די‬
‫לופט מיט פאלגענדע הארצרייסענדע ווערטער!‬
‫״קול ברמה נשמע ביללה‪ ,‬קול נהי מציון המתללת״‪ ,‬על היכלי‬
‫אבכה יומט ולילה‪ ,‬ולתפארת ציון עיר המהוללה ועל עמה אשר הלכו‬
‫מולה״‪.‬‬
‫א שטים הערט זיך פון הימעל וואט באוויינט ציון‪ ,‬טאג און גאכט‬
‫וזיין איך אויף מיץ צעשטערט היכל‪ ,‬אויף ציונים פארלוירענעט‬
‫רוהס אץ א פאלק וואט איז איז גלות פארטריבען געוואדען‪ .‬אבער‬
‫״התנערי מעפר״ — וואך אויף פון שטויב‪ ,‬די געפאגגענע פ ץ ציון‪,‬‬
‫ווארף ארונטעד די קייטען וואט פענטען דיץ האלדז און דאס געוויץ‬
‫טון ד י ב ת ציון זאל שוין איינגעשטילט ווערען‪) .‬תפילת חצות(‪.‬‬
‫ו‬
‫‪124‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫יש־ראל‬
‫אוצר‬
‫די בענקשאפט נאף ציון אין אונזערע טאג־טעגליכע תפלות‪.‬‬
‫דריי מאל אין טאג זאגט דעד איד מיט גרויס ד ב ק ו ת ז ותדוזינה‬
‫עיגיגו בשובך לציון ברחמים‪ — ,‬הלוואי‪ ,‬רבונו של עולם‪ .‬זאלען מיד‬
‫גאך מיט אוגזערע אייגעגע אויגען זעהען ווען דו וועסט מיט גרויס‬
‫רחמים צוריקקערען קיין ציון‪) .‬תפלת שמונה עשרה(‪.‬‬
‫א זכר לחורבן‬
‫ביי יעדער אידישער חתונה איז איינגעפירט א מגהג אז בשעת‬
‫דער חופה זאל מען צעברעכען א גלאז אלם זכר לחורבן‪) ,‬ספד המנחגיס(‪.‬‬
‫״דער מזרח״‬
‫אין א ס ך אידישע היימען פון די מזרח־אייראפעאישע לענדער‬
‫פלעגט העגגען אויף די וואגט א בילד וואס מען האזן גערופען ״דעד‬
‫מזרח״ אויף וועלכען עס איז געווען אויסגעצירט פארשידעגע פלעצעד‬
‫פון א״י ווי צום ביישפיל‪ ,‬דעד כותל המערבי‪ ,‬ד ע ד קבל רחל‪ ,‬מגדל‬
‫דוד א‪ .‬א‪ .‬וו‪ .‬דאס דאזיגע בילד מיט׳ן גאמען «דעד מזרח״ איז גע־‬
‫האגגען אויף דעד זייט וואס איז געווענדעט צו ירושלים‪) .‬מגהג־ישראל(‪.‬‬
‫ווי אזר די אידישע פרוי בעט אויף ציון וירושלים‪.‬‬
‫רבונו של עולם‪ ,‬אל המזבהות זכור‪ — ,‬האר פון דער וועלט און‬
‫דערבארעמדיגער פאטער — געדענק די דאזיגע מזבחות פון די הרוגים‬
‫און אומגעקומעגע אויף קדוש־השם און העלף אונז‪ ,‬זאמעל אוגז איין‬
‫פון אלע פיער עקען פון דעד וועלט‪ ,‬בוי צוריק אויף מיט פייעד דיץ‬
‫הייליגע שטאט ירושלים‪ ,‬טרייסט אונז פון אונזער טרויעריג געמיט‬
‫און שיק אונז דיין משיה ער זאל אונז אויפבדענגען קיין ארץ־ישראל‪.‬‬
‫)פון א קדבן־מנחד״־תהינה(‪.‬‬
‫א ספעציעלער מי־שברך‪.‬‬
‫רבי אברהם קאליסקער האט איינגעפידט אז מען זאל מאכען‬
‫א ספעציעלען מי שברך פאר די וואס העלפען ארץ־ישראל »כל אהד‬
‫ואחד מישראל המסייעים לא״י בין בגוף ובין בממון‪ .‬בין בדבור ובין‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪125‬‬
‫במעשה״ — יעדען איינעם וואט העלפט סיי מיטין גוף און מיי מיט געלד‪,‬‬
‫סיי מיט ווארט און סיי מיט טאט‪.‬‬
‫ז ע ו ארץיישראל־מאטיוו אין זי אידישע תפלות‪.‬‬
‫ביי יעדער געלעגענהייט ווען דער איד איז מתפלל און גיסט‬
‫אויס זיין הארץ פאר׳ן רבונו של עולם‪ ,‬דערמאנט ע ר שטעגדיג ציון‬
‫וירושלים און ער בעט תמיד אז ארץ־ישראל זאל אויפגעבויט וועדעז»‬
‫באלד אינדערפרי ביי דער תפלה פון שחרית ווען ע ר זאגט ״אז ישיר״‬
‫בעט דעד א י ד ! ״תבאמו ותטעמו בהר גחלתך׳ — ברענג זיי און‬
‫פלאנץ זיי איין אין דעם הייליגען לאגד‪ .‬האלט דעד איד ביי ״שמונה‬
‫עשרה״ בעט ד ע ו א י ד ״תקע בשופר גדול לחרותנו״ — שאל מיט דיין‬
‫שופט פאר אונזער פרייהייט און ״ותחזינה עיניגו בשובך לציון ברחמים״‬
‫— אוגזערע אויגען זאלען זעהן ווי דו קערסט צוריק קיץ ציון‪ .‬ביי‬
‫ק ב ל ת שבת — זיגגט ער מיט גרויס דבקות ״מקךש מלך עיר מלוכה״‬
‫און ״התעוררי‪ ,‬התעוררי״‪ ,‬וואט עס קומט צום אויסדרוק דאט לעכצען‬
‫נאך דער גאולה‪ .‬אין די פרייטאג־צונאכטיסן — בעט רעד איד אז‬
‫דער ״אב הרחמים זאל ניט פארגעםען זיין פארשטויסען פאלק און‬
‫ע ר זאל אונז אויפברענגען ״בשמחה לארצנו״ מיט שמחה אין אונזער‬
‫לאנד אריץ‪ .‬ווען דער שבת גייט אוועק‪ ,‬גיםט רעד איד אויס זיין‬
‫השתפכות הנפש צו ״אליהו הנביאי׳ ער זאל באלד קומען אונז אויסליחען‪.‬‬
‫איז דעד איד עולה לתודה שבת צום מפטיר‪ ,‬בעט דער א י ד ! רחם‬
‫ע ל ציון כי היא בית חיינו — דערבארעם זיך איבער ציון ודיל דאס‬
‫איז אונזער לעבען‪ .‬בענשט ער ראש־חודש‪ ,‬איז דעד איד פול מיט‬
‫האפנוגג‪ ,‬אז ״והוא יגאל אותנו בקרוב״ אז ג־ט וועט אונז באלד אויס־‬
‫לייזען‪ .‬קומש שלוש־רגלים‪ ,‬פסח־שבועות־םוכות‪ ,‬בעט דעד איד אין‬
‫דער ת פ ל ה *ותערב״ ״אנא רחום ברחמיך הרבים השב שכיגחך לציון‬
‫עירך בדגה״ — איך בעט ךיך‪ ,‬דערבארעמדיגער‪ ,‬קער צוריק מ י ט‬
‫געזאנג דיין שבינה קיץ ציון‪ ,‬און ״והביאנו לציון עירך ברנד‪.‬״ — זאלטט‬
‫אונז ברעגגען אין דיין ציון־שטאט מיט געזאגג‪ .‬די ראש־השנה תפלות‬
‫זענען פ י ל מיט בענקשאפט און געבעט וועגען שיבת־ציון‪ .‬ווען דעד‬
‫איד בענשט חנוכה־ליכט‪ ,‬בעט ער‪ ,‬״קרב קץ הישועה״ — דערנענטער‬
‫ד י עגד פון ד ע ו ישועה‪ .‬דעד אתרוג‪ ,‬ל ו ל ב און הדס איז ביים איד‬
‫פארבוגדען מ י ם ארץ־ישראל־געדאגקען‪ ,‬מייל דאס זענען פרובטען‬
‫וואס קומען פון הייליגען לאגד‪ .‬אין דעם חופה־טאג‪ ,‬ווען עם איז די‬
‫ג ר ע פ ט ע פרייד‪ ,‬ווערט אוגטער דער חופה א גלאז צעבראכען בדי‬
‫נישט צו פארגעםען אן חורבן און מען בעט דעמאלט‪ ,‬אז די שטים‬
‫‪126‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫פון פרייד זאל ווידער געהערט ווערען אויף די גאסען פון ירושלים‪.‬‬
‫פארקלייבט זיך א איד אין א נייער וואוינוגג און ע ר מאלט אוים די‬
‫צימערען‪ ,‬לאזט ע ר איבער א שטיק וואנט פון איץ צימער גישט‬
‫אוימגעמאלט‪ ,‬בדי עם זאל איהם דערמאנען אינ׳מ חורבן פון הייליגען‬
‫ל א נ ה ווען דעד איד בעט ביים באשעפער ע ר זאל זיף דערמאנען‬
‫וועגען זיינע נויטיגע באדערפענישען צום לעבען‪ ,‬בעט ע ר גלייכ־‬
‫צייטיג ״וזכרה ירושלים עיר קדשך׳ — ע ר זאל אויך געדענקען אן‬
‫דעד חייליגער שטאט ירושלים‪ .‬כמעט יעדעס אידיש ספר׳ יעדע חקדמה‬
‫צו א פ פ ה יעדע דרשח פון א ר ב אדער מגיד פארענדיגט זיך מיט די‬
‫ווערטער ״ובא לציון גואל״ — דעד אויסלייזער זאל קומען קיץ ציון‪.‬‬
‫ווען דעד איד בעט ע ס זאל זיין ליכטיקייט‪ ,‬איז עם גישט קיץ געוועגליכע‬
‫ליכטיקייט‪ ,‬נאד ״אור חדש ע ל צ י ו ן תאיר ונזכח כולנו מחרה‬
‫לאורו״ <‪ -‬א נייע ליכטיקייט זאל באלייכטען ציונים וועגען א ץ אלע‬
‫זאלען מיד דעידלעבען יענע צייט‪.‬‬
‫מען זאל נישט משנה זיין די ארץ‪-‬ישראל־צדקה‪.‬‬
‫אין א כרוז וואט דער בארדיטשיווער זצ״ל חאט ארוימגעגעבען‬
‫אין וועלכען עם איז אויך געצייכענט רבי יעקב שמשון שעפיטיווקער‬
‫און רבי מרדכי גיסחיזשער זצ״ל ווערט אין חארבע ווערטער געוואדענט‬
‫אז מען זאל ניט משנח זיין פון דעם געלד וואט איז באשטימט פאר‬
‫ארץ־ישראל אויף קיץ שום צדקה אין דער וועלט ״אפילו להדליק שמן‬
‫זית בבתי כנסיות׳‪ — /‬ווען אפילו עט האנדעלט וועגען אגציגדען‬
‫בוימאויל אין די בתי־מדרשימ‪) .‬פון א כרוז(‪.‬‬
‫דעם חפץ חייםיס בענקשאפט נאף ארץ־ישראל‪.‬‬
‫ווען דעד ״חפץ־ חיים״ זצ״ל האט געשריבען תנאים מיט זיץ ערשטען‬
‫איידעם הגאון ר ׳ אהרן הכהן‪ ,‬וועלכער איז גפטר געווארען אין תל־‬
‫אביב‪ ,‬האט ע ר איינגעשריבען א קלארעז ת נ א י ‪ :‬אז חאטש ע ר איז‬
‫איהם מבטיח קעסט‪ ,‬דאך זאל ע ר קיץ רשות ניט ה א מ ן איהם צו‬
‫שטערען צ ו פארען קיץ ארץ־ישראל‪) .‬הרב מ‪ .‬ישר(‪.‬‬
‫די שיינקייט פון דער וועלט‪.‬‬
‫״הדר העולם — ארץ־ישראל‪ ,‬והדר ארץ־ישראל — ירושלים״ —‬
‫ד י שיינקייט פון דעד וועלט איז ארץ־ישראל און די שיינקייט פון ארץ*‬
‫ישראל — איז ירושלים‪) .‬דמב״ן(‪.‬‬
‫פון‬
‫אוץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪127‬‬
‫צייט און מעגליכקייט‪.‬‬
‫ישוב אדץ־ישראל אינו תלוי בזמן אלא באפשרות — דעד ישוב‬
‫א״י איז ניט אפהענגיג אז ציים נאר אין מעגליכקייט‪) ,‬גערער רבי‪,‬‬
‫אין אוסף מכתבים(‪.‬‬
‫אהבת ארץ־ישראל‪.‬‬
‫דער בעל־שם־טוב האט באצייכענט דריי יסודות אויף וועלכע‬
‫דאס אידישע לעבען דארף באזירען און ראם זענען‪ :‬אהבת המקום —‬
‫ליב האבען דעם באשעפער‪ ,‬אהבת התורה — ל י ב האבעז תורה‪ ,‬און‬
‫אהבת ישראל — ליב האבען אידען‪ .‬הייגטיגע צייטען דארף מען גורס‬
‫זיין און צוגעבען א ה ב ת א ר ץ י ש ר א ל — ל יב האבען ארץ־‬
‫ישראל‪) .‬בשם גדול אחד(‪.‬‬
‫די לאזונג פון ארץ־ישראל־קעמפער‪.‬‬
‫די לאזוגג פון די פאדצייטישע ארץ־ישראל־קעמפער איד גע־‬
‫וועזען! ״לא נשוב אל ביתנו עד חנחל בני־ישראל״‪ ,‬מיד וועלען נישט‬
‫צוריקקעדען צו אונזעי הויז ביז די אידישע קינדער וועלען אדבען‬
‫דאס אידישע לאנד‪.‬‬
‫אידישע מלוכה‪.‬‬
‫״ולא ישתנה במציאות שום ד ב ר ממה שהוא עתה‪ ,‬אלא שהמלכות‬
‫תחזור לירושלים״ )״און עט וועט גארנישט געענדערט ווערען אין‬
‫דער ווירקליכקייט פון דעם היינטיגען צושטאנד‪ ,‬גאר בלויז דערמיט‬
‫וואס עט ווערט צוריקגעקערט ווערען דאם מלכות קיץ ירושלים״(‪.‬‬
‫)רמב״ם וועגען ימות המשיח‪ ,‬סנהדרין‪ .‬חלק(‪.‬‬
‫די וואט ווארטען אויף זייערע פלעצער‪.‬‬
‫אלה שמפתים עצמם ואומרים שיעמדו במקומם עד שיבוא מ ל ן‬
‫המשיח לארץ־המערב ואז יהי׳ יוצאים והולכים לירושלים — עוברים‬
‫חם ומחטיאים זולתם‪) .‬רמב״מ מאמר קדוש־השם(‪.‬‬
‫די יעגיגע וואם רעדען זיך איין און זאגען אז זיי וועלען שטיק‬
‫אויף זייער פלאץ ביז מלך המשיח וועט קומען אין דעמ מערב־־לאגד‬
‫‪128‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫און ערשט דעמאלט וועלען זיי גיין ?!יין ירושלים — זענען אליין עובר‬
‫און מאכען אויר אנדערע זינדיגען )רמב״ם(‪.‬‬
‫א קורצער היסטארישער איבערבליק‪.‬‬
‫די וויכטיגסטע היוטארישע ערדבערוגגען פון ארץ־ישראל‬
‫דורד פארשידענע באצווינגער איז פארגעקומען לויטין פאלגענדען‬
‫חראגאלאגישען סדר!‬
‫דער ערשטער עראבערער פון ארץ־ישראל איז געווען שלמנאסר‬
‫דער מלך פון אשור‪.‬‬
‫דער עראבערער פון די צייטען פון בית־המקדש שגי איז געווען‬
‫טיטום פון רוים‪.‬‬
‫די צעטיילונג פון דער רוימישער אימפעריע וואס האט געברעגגט‬
‫דעדצו אז ארץ־ישראל ואל אריבער צו באצאנץ איז פארגעקומען‬
‫אין יאר ‪.395‬‬
‫די עראבערונג דורך די אראבער איז פארגעקומען אין יאר ‪.634‬‬
‫די עראבערוגג דורך די טערקן איז געווען אין יאר ‪.1086‬‬
‫די עראבערוגג פון די ערשטע נוסעי־הצלב )קרייץ־צוגען( איז‬
‫געווען אין יאד ‪.1099‬‬
‫די עראבערוע פון דעם עגיפטישען הערשער צלאח אל דין איז‬
‫געווען אין יאר ‪.1087‬‬
‫ד י עראבערונג פון די אטאמאנען איז געווען אין יאר ‪.1516‬‬
‫ד י עראבערונג פון נאפאלעאנען איז געווען אין יאד ‪.1799‬‬
‫די עראבערונג פון דעם עגיפטישען קעניג איבראים פאשא איז‬
‫געווען אין יאר ‪.1839‬‬
‫דערנאך זענען געקומען צוויי היטטארישע פאסידונגען וועלכע‬
‫האבען באדייטעט א גייע ווענדונג אין דער היינטיגער תקופה‪.‬‬
‫די באלפור־דעקלאראציע אין יאד ‪.1917‬‬
‫און די אנערקענונג פון אן אייגענע זעלבסשטענדיגע אידישע‬
‫מדינה דורך דער יו־ען פאראייניגטע פעלקער אין יאר ‪.1947‬‬
‫)געשיכטע(‪.‬‬
‫א ציגעל זאגט שירה‪.‬‬
‫יעדער ציגעל וואס וועדט איינגעמויערט אין א וואנד פון ארץ־‬
‫ישראל זאגט שירה‪) .‬משורר(‪.‬‬
‫‪0‬ון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫או אד‬
‫‪129‬‬
‫דעם בארדיטשעווערים ארץ‪-‬ישראל־בענקשאפט‪.‬‬
‫וועגען דעם גרויםען צדיק רבי לוי־יצחק בארדיטשעווער ווערט‬
‫דערציילט‪ ,‬אז ווען ער האם געשריבען תנאים טיט זיינם א קינד האט‬
‫ער געהייסען איינשרייבען אין די תנאים פאלגענדע ווערטער*‬
‫החתונה תהי׳ בירושלים עיר־הקודש‪ ,‬ואם משיח צדקגז לא יבוא‬
‫חס־ושלום בזאת השגח׳ החתונה תהיה בבארדיםשעוו‪) .‬די התוגה וועט‬
‫אייה פארקומען אין דעד חייליקער שטאט ירושלים‪ ,‬און אויב משיח‬
‫וועט חס־ושלום נישט קומען אין דעם יאהר‪ ,‬וזעט די חתונה זיץ‬
‫אין בארדיטשעוו(‪.‬‬
‫הערען און זעהן‪.‬‬
‫אין תלמוד בבלי איז תמיד פאראן דעד אויםדרוק ״תא־שמע״‪,‬‬
‫הער‪ ,‬דאגעגען אין תלמוד ירושלמי ווערט באנוצט דאם ווארט *תא­‬
‫חזי״‪ ,‬זעח‪ .‬דאס איז א רמז אז ארץ־ישראל דארף מען זעהן מיט די‬
‫אייגעגע אויגען‪) .‬רבי מענדעלע וויםעבסקער זצ״ל(‪,‬‬
‫ניט פארלוירען די האפנונג‪.‬‬
‫רביגו סעדיה גאון אין דעם ספר ״האמונות והדעות״ שרייבט דארט‬
‫צווישען אנדערען וועגען דעד אידישער גאולה פאלגענדע איגטעדע־‬
‫סאנטע ווערטער!‬
‫טראץ דעם וואם אמר וואונדערען זיר אויף אונזי ווי אזוי‬
‫מיד באזיצען אזא שטארקע געדולם און אויםדויער־קראפט‪ ,‬נישט‬
‫אויפצוגעבען דעם גלויבען אין דעד גאולה און בגין הארץ׳ דאר ווערט‬
‫אונזער האפנונג גישם אויסגעלאשען און מיד גלויבען או די ישועת‬
‫וועט פארט ענדליך קומען‪ ,‬ודיל די וואט זייען מיט טרערען וועלען‬
‫נאד שניידען מיט געזאנג‪) .‬מאמר שמיני גאולה אחרונה(‪.‬‬
‫דעם ווילנער גאוןים בריוועל צו זיין מוטער‪.‬‬
‫פארעגדיג אויפ׳ן וועג קיץ ארץ־ישראל שרייבט דער ווילגער‬
‫זאון ז״ל פאלגענדע רירענדע ווערטער צו ד ץ מוטער! ״אייה אם אזכה‬
‫להיות בירושלים עיר הקודש אצל שערי שמים אבקש בעדך כאשר‬
‫הבטחתי לד״ — אז איד וועל אי״ה זוכה זיין צו קומען אין דער‬
‫‪130‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫הייליגער שטאט ירושלים צו די טויעדען פון הימעל‪ ,‬מעל איד בעטען‬
‫פאר דיר אזוי ווי איד האב דיר צוגעזאגט‪.‬‬
‫אז מען זייעט — שנייד מען‪.‬‬
‫פונקט ווי עס איז נאריש דעד׳ מאס פארשטייט גישט‪ ,‬אז ורעד‬
‫מען פארזייט די זריעה אין דעד ע ר ה גיט עס אין צייט טון שניט א‪8‬‬
‫צוואנציג און דרייסיג פאביג מער וויפיל מען האט פריער אריינ־‬
‫געגעבען אין דעם אקער׳ אזוי אייד איז אונוויסענד דעד מאס קען ניט‬
‫באגרייפען די אונאויפהערליכע אידישע האפנונג‪ ,‬אז אידען וועלען‬
‫צונויפקלייבען ווערען קיץ ארץ־ישראל איו קיץ איינער מעט ניט בלייבעז‬
‫אין גלות‪) .‬רבי סעדיה גאון זציל(‪.‬‬
‫דאס לאנד פון יעדענס האפנונג‪.‬‬
‫אין א בריוו באמאוסט אלס ‪,‬״עלים לתרופה״‪ ,‬שילדערט דער‬
‫ווילנער גאון ז״ל דעם שווערען דערנער״וועג וואס ער האט דורכ־‬
‫צומאכען אויפ׳ן מעג קיין ארץ־ישראל און שרייבט דארט צווישען‬
‫אנדערען‪ :‬מענטשען פארלאזען גאנצע פאמיליעס‪ ,‬וריב און קיגדער‬
‫און פארען אוועק אויף יארען לאנג אין ווייטער לענדער און מקומות‬
‫כדי צו מאכען א ביסעל געלד און א י ה געלויבט השי״ת‪ ,‬פאר אין‬
‫הייליגען לאגד וואם יעדער האפט און שטרעבט צו זעהן‪ ,‬וואס ״כל‬
‫עליוגים וכל תחתוגים תשוקתם עליה׳•‪) /‬עלים לתרופה(‪.‬‬
‫דאם לאנד וואס איז מסוגל צו נבואה‪.‬‬
‫נאד ארץ־ישראל איז מסוגל צו נבואה‪ ,‬אין גלות אבער איז אפי‬
‫געטאן געווארען די נבואה‪ ,‬מייל דאס אידישע לעבען דארט איז אנגע־‬
‫שטעקט מיט ״עצלות און עצבות״‪ ,‬פוילקייט און טרויעריקייט‪) .‬רמב״מ‪,‬‬
‫מורה גבוכים(‪.‬‬
‫וואס הייליגער — אלץ חרוב׳ער‬
‫אין א בריוו פון ארץ־ישראל שרייבט דעד רמב״ן טיט גרויס‬
‫הארצודיטאג! ״ומה אגיד לכם בענין הארץ ן רבה העזובה וגדול השממון‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪131‬‬
‫כללו של דבד» כל המקודש מחברו נחרב ביותר מחברו וירושלים‬
‫יותר חרבה מן הכל והארץ יהודה מן הגליל״• — און וואס זאל איך אייך‬
‫זאגען וועגען דעפ לאגד ? די פארלאזעגקייט איז שטארק‪ ,‬די פוסטקייט‬
‫איו גרויס און די הויפט זאך איז מאס אלץ וואם טראגט אין זיך מער‬
‫הייליקייט‪ ,‬איז עס מער צעשטערט‪ .‬ירושלים איז חרוב׳ער פון אלעם‬
‫און דאם לאגד יהודה איד מער צעשטעדט ווי דער גליל‪) .‬אגרות הרמב״ן(‪.‬‬
‫ערשט אין או־ץ־ישראל האט דער רמבץ בארואיגט‬
‫זיין געמיט‪.‬‬
‫אין א בריוו שרייבט דעד רמב״ן פאלגענדע אינטערעסאנטע‬
‫פערזען און גראמען‪ :‬״עזבתי את ביתי‪ ,‬גטשתי את נחלתי‪ ,‬ושם‬
‫הגחתי את דוחי״ — איך האב פארלאזט מיין הויז‪ ,‬איבערגעלאזט מיין‬
‫פארמעגעגם און ערשט י א ר ט האט מיין געמיט זיך בארואיגט‪) .‬אגרות‬
‫חדמב״ן(‪.‬‬
‫אז די שטעט פון יהודא זענען חרוב‪.‬‬
‫דעד רואם זעהט ווי די שטעט פון יחודח זעגען חרוב דארף רייסען‬
‫קריעה ווי אן אבל‪) .‬אור־חיים(‪.‬‬
‫פארוואס הייסט עס חוץ־לארץ?‬
‫די לעגדער אויםער ארץ־ישראל ווערען גערופען *חיץ־לארץ״‬
‫ודיל דארט זענען מיד ממש א י ג ד ר ו י ס ע ן‪ ,‬קיינער געמט‬
‫אוגז נישט ארית ביז מיר קומען אויף אוגזער הייליגער ערד‪) .‬רבי‬
‫נחמן ברעסלאווער׳ חיי מוהר״ן(‪.‬‬
‫די בקשה פון ר׳ יהודה הלוי‪.‬‬
‫זית גרויסע בענקשאפט נאך ארץ־ישראל האט ר׳ יחודה מלוי‬
‫אויסגעדריקט אין דעם »אלגעגדען העכסט שייגעפ שיר אין גדאמען ‪1‬‬
‫אם רצון נפשכם למלאות רצוני‪,‬‬
‫ואלך למעוני‪,‬‬
‫כי מנוחה לא אמצא עוד לרגלי‬
‫עד אכונן בבית־מלוני — מעוני‪) .‬ר׳ יחודח תלוי(‪.‬‬
‫‪132‬‬
‫פון‬
‫אדיו‬
‫ימיואל‬
‫אוצר‬
‫די הייליקייט ציט זיר פון די אוראלטע צייטען אן‬
‫״חרי שקדושת הארץ ומעלתה היא משעת נתינתה אה האבות‬
‫הקדושים ‪ -‬־ לא משעת הכבוש בלבד וכן כ ת י ב ! ארץ־חעברים״ — די‬
‫הייליקייט און דערהויבענקייט פון ארץ־ישראל ציט זין״ נאד פון די‬
‫צייטען ווען דאט לאנד איז געגעבעז געווארען צו די הייליגע אבות —‬
‫און נישט נאר פון דער צייט פון דעד עראבערונג אליץ‪ .‬אזוי ווי עם‬
‫שטייט אין פסוק! ״ארץ־חעברים״‪) .‬כפתור ופרח‪ ,‬פון רבי אשתרי‬
‫הפרחי(‪.‬‬
‫ארץ ישראל — דער אידישער זווג‪.‬‬
‫ארץ־ישראל איז באשטימם געווארען פון דער השגחה עליונה‬
‫נאר פאר׳ן אידישען פאלק‪ .‬ארץ־ישראל און עם ישראל זענעז איין זווג‪,‬‬
‫איינעך אהן אנדערען קאן נישט עקויסטירען‪ .‬ווען דאס אידישע פאלק‬
‫זיצט אויף זיין אייגענער ערד‪ ,‬דעמאלט איו ״מצא מין את מינו״ און‬
‫ערשט דעמאלט באקומען ביידע דעם געהעריגען תיקון‪) .‬רבי מאיר‬
‫ד? פלאצקי זצ״ל(‪.‬‬
‫געהייליגט צו ווערען‬
‫״כל הנוסע לארץ־ישראל‪ ,‬נוםע לקדש את ע צ מ ו ״ ‪ -‬־ וועד עם פארט‬
‫קיץ ארץ־ישראל פארט אחין כדי געהייליגט צו ווערען‪) .‬של״ה הקדוש(‪.‬‬
‫די תפלה פון די אנשי צפת‪.‬‬
‫די אמאליגע איינוואויגער פח צפת האבען געהאט פאלגענדע תפלה!‬
‫הלוואי אונוערע זיגד זאלען נישט גורם זיין צו דארפען ארויסגיין פון‬
‫אונזער ליבען טייערען לאגד )ארץ חמדה טובה ורחבה( צוליב א‬
‫שטיקעל ברויט‪) .‬תפלה פון די אנשי צפת(‪.‬‬
‫פריילעכקייט‬
‫וועד עס וואויגט אין ארץ־ישראל דארף שטעגדיג זיין פרייליך‪.‬‬
‫)חרדים(‪.‬‬
‫»ון‬
‫אוץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪133‬‬
‫אז מען רעדט שלעכטם אויף דעם קעניג׳ס קינדער‪.‬‬
‫פארוואס איז געווען דער חטא פון די מרגלים אזוי גרויס ? נאד‬
‫עם איז א משל צו א מלך ? אייגער איז אמאל געקומעז אין פאלאץ פון‬
‫קעניג און האט דארט אויסגערעדט שלעכטס אויף זייגע קינדער‪ ,‬אז‬
‫דעד קעגיג האט דאם דערחערט‪ ,‬האט ער געהייםען מען זאל איהם‬
‫ארויסטרייבען פונים פאלאץ‪) .‬סטאלינער רבי זצ״ל(‪.‬‬
‫דער כבוד פון הייליגען לאבד‪.‬‬
‫די זינד פון די מרגלים איז דאדורך אזוי שוועד ווייל השי״ת‬
‫איז מקפיד אויף דעם כבוד פון ארץ־ישראל מער ווי אויף זיין אייגענעם‬
‫כבוד‪) .‬רבי מאיר שמחה דוויגסקער זצ״ל(‪.‬‬
‫וראם פאר ווערט האט געלד אקעגען ציון וירושלים ?‬
‫״כל גפשו וכל מאודו‪ ,‬כל רכושו וממונו של איש ישראל כאפס‬
‫וכאין גחשב לי גגד ישועת ד׳ ועמו ישראל ושיבת ציון״ — דאס‬
‫גאנצע נפש און געלד‪ ,‬פארמעגען און חאב און גוטס פון א אידישען‬
‫מענטש‪ ,‬זענען נישט מי ט נישט אקעגען ג־ט׳ס חילף‪ ,‬אידיש פאלק‬
‫און שיבת־ציון‪) .‬רבי צבי הירש קאלישער׳ אין בריוו צום באראן‬
‫ראטשילד(‪.‬‬
‫וואו משיח וועט זיר צוערשט באווייזען‪.‬‬
‫באדץ־ישראל תהיה תחילת חראתו — משיח וועט זיך דאס ערשטע‬
‫באווייזען אין ארץ־ישראל‪) .‬רמב״ם‪ ,‬אגרת תימן(‪.‬‬
‫ישוב און מדבר‬
‫אז יודען זיצען אין ארץ־ישראל‪ ,‬חאטש דאס לאנד איז באוואוינמ‬
‫אויך פון אנדערע‪ ,‬איז עם א ישוב! ווען יודען זענען פארטריבען פון‬
‫לאנד און נישט יודען זיצען דארט איז עס א מ ד ב ר ‪) . . .‬רבי לוי יצחק‬
‫בארדיטשיווער זצ״ל(‪.‬‬
‫‪134‬‬
‫‪c‬ו ן‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫אז מען איז עוסק בתורה איז דער חלק גרעסער‪.‬‬
‫אז יודען זיצען אין ארץ־ישראל און זעגען עוסק בתורה זמצוות‬
‫איז זייער חלק איג׳ם לאנד גרעסער א חוץ דעם חלק וואס זיי האבען‬
‫דערין מצד דעד ירושה פון די ע ל ט ע ר ע ן ‪) . . .‬קדושת־־לוי(‪.‬‬
‫תשעה באב אין ירושלים‪.‬‬
‫ס׳איז ווערט צוקומען פון אלע וועלט־טיילען קיין ירושלים און‬
‫דאווגען אין א תשעה באב אין בית־המדרש‪ ,‬וועט מען זעהן ווי יוגג‬
‫און אלט‪ ,‬פרומע און נישט פרומע וויינעז און קלאגען אייף׳ן חורבן‪.‬‬
‫דאם פאלק דאוונט מיט אן התעוררות‪ ,‬אזוי ווי דער בית־המקדש וואלט‬
‫חרוב געווארען אין זייער צייט‪) .‬אין בריוו פון רבי רפאל מולבו(‪.‬‬
‫א ״שהחיינו״‬
‫אין א בריוו פון ארץ־ישראל שרייבט א גרויםער חטידישער‬
‫טירער צווישען אנדערען‪ :‬״ברוך שהחיינו וקיימנו וחגיענו לארץ־‬
‫חקדושה׳׳‪) .‬רבי ישראל פלאצקער זצ״ל(‪.‬‬
‫מען דארף גיין צופים‬
‫א רמז אז צו ארץ־ישראל דארף מען גיין אפילו צופימ‪ ,‬קען מען‬
‫חאבען פון חשי׳ית׳ס באפעל צו אברחם אבינו זאגענדיג איחם מיטין‬
‫לשון» לך־לך‪ ,‬זאלםט גיין‪ ,‬גיין צופים‪) .‬רבי נחמן ברעסלאווער זצ״ל(‪.‬‬
‫די בקשה פון רבנו סעדיה גאון‪,‬‬
‫יהי רצון מלפניך ד׳ אלוקינו שתראה בעני עמך ישראל הנפוצים‬
‫בכל חארצות ובחרבות ירושלים אשר היתר‪ .‬לשממה ותקנא לשם קדשך‬
‫המחולל בגויים ותקבץ שארית צאנך מכל המקומות אשר נפוצו שמה‪,‬‬
‫והשב ישראל אל נווהו ובאה הממלכה הראשוגה‪ ,‬מלכות לבת־‬
‫ירושלים* — זאל זיין דיין ווילען‪ ,‬ג־ט אונזער ג־ט‪ ,‬זאלסט זעהן שוין‬
‫דעט עלעגד פון דיין פאלק ישראל וואט איז צעשפרייט אין אלע לענדער‬
‫און רחמנות האבען אויף ירושלים רואם איז פארוואנדעלט געווארען‬
‫אין א וויטטעניש‪ ,‬און זאלטט אננעמען פאר דעמ חייליגען נאמען וואם‬
‫‪B‬ו ן‬
‫אוץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪136‬‬
‫איז פארשוועכט געווארען צווישען די פעלקער» און זאלםט צוזאמעג׳‬
‫נעמען דיעע איבערגעבליבעגע שאף פון אלע ערטער וואו די זעגען‬
‫צעשפרייט‪ ,‬און ברענג צוריק ישראל אין זיץ וואוינונג‪ ,‬און עם זאל‬
‫צוריקקומען די פריריגע ממשלה — דאם מלכות צו ירושלים‪*) .‬בקשה״‬
‫פון רבנו סעדיה גאון ז״ל(‪.‬‬
‫געקושט די שטייגער‪.‬‬
‫נאכדעמ ווי דעד של״ה הקדוש איו אגגעקומען קיץ ארץ־ישראל‬
‫)אין יאר ‪ (1621‬שרייבט ער פון דארט אין א בריוו צווישען אנדערען !‬
‫״באנו לצפת בשלום ונפלתי לארץ ונשקתי את האבנים ואת העפר‬
‫לקיים מה שנאמר כי רצו עבדיך את אבניה ואת עפרה יחוננו — מיר‬
‫זעגען אגגעקומען קיץ צפת און איך בין ארויפגעפאלען אויף דער‬
‫ערד און געקושט די שטיינער מיט דעם שטויב‪ ,‬כדי מקיים צו ד ץ‬
‫דעם פסוק! דייגע קנעכט האבען באוויליגט די שטייגער און דעט‬
‫שטויב האבען די געצערטעלט‪) .‬של״ה הקדוש(‪.‬‬
‫א ירושה פון די עלטערעןי‬
‫״הארץ אשר אחזגו לרשתה אחוזת אבותיגו היא״ — דאס לאגד‬
‫וואס מיר האבען געגומען צו ירש׳נען איז די ארב פון אוגזערע‬
‫עלטערען‪) .‬שמעון החשמוגאי(‪.‬‬
‫דער אידישער גייםט איז געגען מלחמה‪,‬‬
‫אין דעם באפרייאוגגס־קאמף געגען סיםרא‪ ,‬האט א אידישע פדוי‬
‫מיט׳ן גאמען יעלה‪ ,‬איהם דערמארדעט‪ .‬אין די ספרי אגדה‪ ,‬וועדט‬
‫דערציילט‪ ,‬אז די מוטער פון דעד העלד האט געקרעכצט הוגדערט‬
‫קרעבצען הערענדיג‪ ,‬אז איהר זון איו אומגעקומען‪ ,‬דערויף ווערט‬
‫געזאגט אין תוספת אז די מאה קולות פון שופר וואס בלאזט אום‬
‫ראש־השנה זענען ״כגגד מאה פעיות דפעיא אימיה דטיטרא״ )תוספת‬
‫ר״ה דף ל״ג ע״ב ד״ה שיעור־תרועה(‪) .‬לפרקים(‪.‬‬
‫דער רמז דורך א פסוק פון תהלים‪,‬‬
‫אין דעד צייט מען די אידען זענען אטאקירט געווארען דודמ‬
‫די שוגאי־ישראל באלד גאך דער אנערקענוגג פון דער מדינת ישראל‬
‫‪136‬‬
‫•יו‬
‫אוץ‬
‫ישראל‬
‫אונו‬
‫און אידיש בלוש האט זיר געגאסען ווי וואסעד‪ ,‬האט איינער פון‬
‫השוביסטע ירושלי׳מער פעדזענליכקייטען‪ ,‬מורא האבעגדיג פאר דער‬
‫מ מ ו ר ‪ ,‬ארויסגעשיקט צו אייגעם פון די גדולי ישראל פאלגענדע‬
‫טעלעגראמע* ״עיין בתהילים ע״ט פסוק ג׳ ׳•׳‪ .‬דעד פסוק לייעגט זיר‬
‫ווי פאלגט ‪ t‬״שפכו דמם כמ*ם סביבםות ירושלים ואין קובר״ _ זיל‬
‫האבעז פאדגאסען דאס בלוט ווי וואסער ארום ירושלים און גיטא‬
‫וועד עם זאל קובר זיץ‪.‬‬
‫חבלי מיתה און חבלי לידה‪.‬‬
‫עס זענען פאראן צווייערליי ליידען‪ ,‬פאראן ״חבלי מיתה׳‪ /‬אזעלכע‬
‫יסורים וואם פאדאודזאכען דעם סוף פון לעבען און ברעגגען דעם‬
‫טויט‪ ,‬אזעלכע יסורים ברעגגען גארגישט קיץ גוצען און זעגען‬
‫אומזיסט‪ .‬אץ עם זענען ווידער פאראן ״חבלי לידח״ אזעלכע יסורים‪,‬‬
‫וועלכע זעבען געמישט מיט פרייד‪ ,‬ווייל זיי ברעגגען די געבורט פץ‬
‫א גיי‪ ,‬אויפוואכעגדיג לעבען‪ .‬די יסורים און ליידען פון ציון זעגען‬
‫די זעלבע וואס ״חבלי לידה״‪ ,‬און דאס איז רעד טייטש פוג׳ם פסוק‬
‫״אלי ציון ועריה״‪ ,‬די יסודים און ליידען פון ציון איז ״כמו אשה‬
‫בציריה״‪ ,‬די זעלבע וואם ביי א געוויגעדין‪ ,‬חבלי לידה‪) .‬דבי לוי יצחק‬
‫בארדיטשעווער זצ״ל(‪.‬‬
‫שנאת־חנם‬
‫די חז״ל זאגען )יומא ט׳(» ״מקדש שני מפגי מד‪ ,‬חרב ז מפגי‬
‫שהיתה בו שגאת־חגם״ — דער צווייטער גית־חמקדש איז חרוב‬
‫געווארען ת ר ד שנאת־חנם‪ .‬אין א צוריטען מאמר געפיגען מיד* לא‬
‫חדבה ירושלים אלא בשביל שביזו בח תלמידי חכמים )שבת קי״ט(‪ .‬אט‬
‫די דאזיגע אין פלוג סתירה׳דיגע מאמרים ערקלערען איינס דאס‬
‫אנדערע‪ ,‬ווייל וואלט זייעד שנאה געווען צו אמת׳ע דיכטיגע תלמידי‬
‫חכמים‪ ,‬וואלט דעד חטא גישט געווען אזוי געוואלדיג‪ ,‬ווייל עס איז‬
‫א נאטירלעכע עדשיינונג‪ ,‬אז אן עם־הארץ זאל פייגט האבען א תלמיד־‬
‫‪ c a t‬ווי עס ווערט דערציילט פון דעם תנא רבי עקיבא וואס הא^‬
‫געזאגט ‪ s‬״כשהייתי עם־האדץ אמרתי מי יתן לי תלמיד־חכם ואנשכט‬
‫כחמור* — )פסחים מ״ט(• ויען איר בין געווען אן עם־הארץ האב איך‬
‫מיד געטראכט! ווי געמט מען א תלמיד־חכם וועל איר איחם צובייסען‬
‫ווי אן אייזעל‪ ,‬שטעלט זיר אבער ארויס‪ ,‬אז די תלמידי־חכמים וועלכע‬
‫די ירושלי׳מעד מעגטשען האבען געהאםט‪ ,‬זעגען אין דער דיכטיקייט‬
‫פון‬
‫אוץ‬
‫יעראל‬
‫אוגר‬
‫‪137‬‬
‫קיץ תלמידי ־הנמים גישט געוועזען און די שנאה צו זיי איז געבעך‬
‫געוועז אן אומזיסטע‪ .‬א שנאת הנם‪) ,‬בדרך הלצה פון דזשיקיווער רבי‬
‫ד׳ יהושע׳לע זצ״ל בעל עטדת־יהושע(‪,‬‬
‫מיט דעו־ ערלויבעניש פון די מלוכות‪.‬‬
‫דער רמב״ן שרייבט‪ :‬״ראשית הגאולה העתידה תהיי על פי‬
‫רשיון המלכות ויהי׳ קצת קיבוץ גליות ואחר כך יוסף השם יתברך‬
‫שגית ידו כדכתיב! ישב את שבותך‪ .‬ואחר כך! ושב וקבצך מכל‬
‫העמים״‪ .‬דער אנהויב פון דער צוקוגפטיגעד גאולח וועט זיץ מיט‬
‫דעד ערלויבעגיש פון די שטאאטען און עם וועט זיין א מין ק י ב ה‬
‫גליות אין מיגיאטור‪ ,‬דאן וועט השי״ת ווידער אויםשטרעקען דאם‬
‫צווייטע מאל זיין האגט אזוי ווי עס שטייט אין פסוק! און ער וועט‬
‫דיך איינזאמלען פון צווישען אלע פעלקער‪) .‬פירוש על שיר־השירימ‬
‫חמיוחם להרמב״ן(‪.‬‬
‫די גלות‪-‬אומשטענדען‪.‬‬
‫דעם פיוט ״הס קטגור וקח סניגור מקומו״‪ ,‬וועלכען מען זאגט יום־‬
‫כפור ביי מעריב‪ ,‬האט א גדול אויסגעטייטשט אויף פאלגעגדען אופן‪.‬־‬
‫גאר אין ארץ ישראל‪ ,‬אין אן אייגען לאגד אויב מען זיגדיגט קען עט‬
‫ארויםתפען קדיטיק און טאלדוגג‪ ,‬אבער אין גלות ווען אפילו מען‬
‫איז זיגדיג קען מען דערויף געפינען א לימוד־זכות‪ .‬און דאס איז דער‬
‫זין פון די וועדטער ו ״הס קטגור״! שווייג דו פראקוראר און קריטיקיר‬
‫נישט אזויפיל‪, ,‬׳וקח סניגור״ און געם אלם פארטיידיגוגג און המלצת־‬
‫זכות ״מקומו״‪ ,‬זיץ ארט‪ ,‬די םפעציפישע שווערע באדיגגונגען פון‬
‫דעמ צוויי טויזעגט יעדיגען אידישען גלות און ביטערען וואגדערוגגס‬
‫וועג‪) .‬בשם גדול אחד(‪.‬‬
‫די באנייאונג פון מלכות בית‪-‬דוד‬
‫דעד טעם פאדוואם מיר זענען זיך גוחג צו זאגען ביי קדוש־‬
‫חחודש ״דוד מלך ישראל חי וקים״ איו כדי דערמיט אנצודייטען‪ ,‬אז‬
‫די צוקונפטיגע מלכות בית דוד איז גלייך צו דער לבנה און האט די‬
‫זעלבע אוימזיכט באנייט צו ווערען‪ ,‬וואט חאטש זי פארשווינד אויף‬
‫א קורצע וויילע‪ ,‬דאך ווייזט זי זיך באלד צוריק אין איחר פולען‬
‫גלאנץ‪) .‬אין נאמען פץ רמ״א(‪.‬‬
‫‪138‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫גלייך ווי מען זעהט דעם קעניג‪.‬‬
‫די רואם זעגען זוכה צו זיצען פארץ באשעפער אין או־ץ־ישראל‪,‬‬
‫איז דאס גלייך ווי מען וואלט געזעהן ראם פנים פון מלך‪) .‬דרשות‬
‫הרמב״ן(‪.‬‬
‫פארניכטעט אלע פרוכט׳בוימער‪.‬‬
‫אין מדרש ווערט דערציילט‪.‬׳ ווען די כנענים האבען געהערט׳‬
‫אז דאם אידישע פאלק איז אדויס פון מצרים און גרייט צוקומען קיין‬
‫ארץ׳ישראל האבען זיי פארניכטעט און צושטערט אלע פרוכט־בוימער‬
‫כדי די אידען ואלען דערפון נישט קענען קיץ הנאה האבען‪ .‬און דאם‬
‫איז דעד טעם פארוואס ווען די מרגלים זענען געגאנגען אויספארשען‬
‫ראם לאנד האט מען זיי ספעציעל אנגעזאגט זיי זאלען זעהן ״היש‬
‫בה עץ אם אין״‪) .‬אלשיך(‪,‬‬
‫יתגדל ויתקדש‪.‬‬
‫דעד גאון׳ רבי מאיר שמחה פון דוויגסק‪ ,‬דער בעל ״משך חכמה״‬
‫איז געוועזען א שטארקער חובב־ציון און אלעס אנגעווענדעט כדי‬
‫צו שטיצען דעם ישוב הארץ‪ ,‬ער האט זיד זעהר געפרייט ווען ער האט‬
‫זיך דערוואוסט אז דאט לאנד ענטוויקלט זיך גוט און עס קומען דארט‬
‫צו פרישע קאלאניעם‪ .‬רבי — האט איהם אמאל זיינס א מקורב‬
‫געפרעגט — וואס קאן פרייען אזא ישוב ארץ־ישראל‪ ,‬אז די מערהייט‬
‫באשטייט פון גישט פרומע און פושעים? דערויף האט איהמ דער‬
‫דווינסקער געענפערט! אין דעד תפלה פון קדיש ווערט געזאגט ״יתגדל‬
‫ויתקדש שמיה רבה״‪ .‬דעד זין דערפון איז« פאר אלעם זאל מען זעהן‬
‫אז עם זאל קומען צו דעד מדרגה פון ״יתגדל״‪ ,‬ארץ ישראל זאל גרויס‬
‫ווערען און זיך פונאנדעד וואקםען און גאכדעם וועט שוין ממילא‬
‫קומען דערצו אז עם זאל זיץ ״ויתקדש״‪ .‬עם זאל ווערען אידיש און‬
‫הייליג‪) .‬דבי ד׳ מאיר שמחה ז״ל(‪.‬‬
‫דער חלום פון רבי חיים וויטאל זצ״ל‪.‬‬
‫אין דעם דאזיגען יאר האט זיך מיד געחלומט אז איך שטיי‬
‫אויף שפיץ א בארג און איך חער א קול וואס איז מבשר און זאגט‪:‬‬
‫םון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪139‬‬
‫אט איז משיח געקומען‪ .‬און אט שטייט פאר מיר משיח און בלאזם‬
‫שופר און טויוענטער אידען פאדזאמלען זיך און ער זאגט צו אונז!‬
‫קומט מיט מיד קיין ארץ־ישראל‪ ,‬וועט איהר זעחן די נקמה פון‬
‫זוורבן־ המקדש‪ .‬און מיד זעגען מיט איהם געגאנגען און ער האט‬
‫מלחמה געפידט און באזיגט די פעלקער פ ץ דאדט און צו די אידען‬
‫האט ער געזאגט! ברודער‪ ,‬רייניגט אייך אין דעד בית־חמקדש פון‬
‫דעד טומאה און לאמיר צוריק אויפבויען דאס בית המקדש און מקריב‬
‫זיין דעמ קרבן תמיד דורך דעט כוהן הגדול‪ ...‬נאכדעם האט ער‬
‫ארויסגענומען א ספר תורה פון היכל בית המקדש און דארט געלייענט‬
‫— און איך תאב אויפגעכאפט פון שלאף״‪) .‬ספר החזיוגות(‪.‬‬
‫ביאת המשיח און קבוץיגליות‪,‬‬
‫דער סדר פון דעד גאולה וועט זיין אויף פאלגענדען א ו פ ן‬
‫צוערשט וועט משיה קומען‪ .‬גאכדעמ וועט מען בויען דאס בית־‬
‫המקדש און ערשט דערנאך וועט זיין קיבוץ־גליות‪ .‬אויך אין פסוק איז‬
‫אזוי אנגעדייטעט‪ .‬עס שטייט‪ :‬בונה ירושלים ד׳ און דערנאך — נדחי‬
‫ישראל יכנס‪) .‬רמב״מ הלכות מלכיט פרק י״א(‪.‬‬
‫־‬
‫דריי באדינגונגען‪.‬‬
‫׳״לביאת הארץ צריך שלשה דברים״‪ ,‬כדי אריינצוקומען אין‬
‫לאגד אדיין דארפען דורכגעפירט ווערען פאלגענדע דריי זאבען‪:‬‬
‫עדשטגם הכגח לצאת מחיץ־לארץ‪ ,‬די ריכטיגע געהעריגע פארבערייטונג‬
‫ארויסצוגעמען דעט גלות פון זיך און אראפוואדפען פון זיך אלע גלות‬
‫קיימען‪ .‬״היציאה מן הגלות״‪ ,‬דאס עצם ארויסגיין פון גלות און דאס‬
‫אגוועגדען אלע מעגליכקייטען כדי צו דערגרייכען דעס אידעאל און‬
‫״הביאה לארץ הקדושה״‪ ,‬דאס ענדליכע קומען אין הייליגען לאנד און‬
‫פיחלען דעט טעם פון איחר קדושה‪) .‬ווילנער גאון זצ״ל(‪.‬‬
‫א מערקווירדיגע תפלה‪.‬‬
‫דעד גאון ר׳ אלעזר פלעקלעש ז״ל שטעלט זיך אפ אויף דעד‬
‫מערקווירדיגער און אוגפארשטעגדליכער שטעלע אין׳ם סדר פץ דעד‬
‫עבודה לוים׳ן נוסח אשכנז וואס מען זאגם אום יום־כפור‪ ,‬נעמליך‪:‬‬
‫‪140‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצי‬
‫*וכך היתד׳ תפלתו של כהן גדול ביום הכפורים בצאתו מבית קודש‬
‫הקדשים ובו׳ שגת גבוא לבית מקדשנו‪ ,‬שגה שתוליכגו קוממיות‬
‫לארצגו ונו׳‪ .‬און דעד גאון פדעגט! ווי קומט עם צו בעטען אזא תפלה‬
‫בשעת דאם בית המקדש איז געווען על מבוגו און אידען זעגען געזעסען‬
‫אין אייגענעם לאגד? )רבי אליעזר פלעקלעש ז״ל(‪.‬‬
‫אז מען בארויבט די אידישע רעכט אויף ארץ״־שראל‪.‬‬
‫דאס לאגד וואט ערלויבט זיך צו בארויבען די אידישע דעכט‬
‫אויף ארץ* ישראל איז עם נישט דיני דמלכותא‪ ,‬נאד ״גזלנותא דמל־‬
‫כותא״‪) .‬הרב ר׳ אליעזר םילווער(‪.‬‬
‫״בדמייך חיי״‪.‬‬
‫באלד ביים אנהייב‪ ,‬ווי נאר עם איז פראקלאמירט געווארען א‬
‫אידישע מדינה‪ ,‬האט מען שוין געקעמפט געגען אידישען פאלק און‬
‫דאס אידישע בלוט האט זיך שוין געגאסען ווי וואסער‪ .‬האט דערויף‬
‫אייגעד פץ די גדולי הרבנים געזאגט אין א רעדע‪ :‬הגם דאס אידישע‬
‫פאלק איז דאס עלטםטע אין דעד וועלט‪ ,‬דאך איז עם איצט ווי א גיי‬
‫געבוירען קיגד‪ .‬ביי א גיי געבוירענעם קיגד וועדט געזאגט ״בדמייך‬
‫חיי״‪ ,‬א דאנק דעם בלוט רואם ווערט א ציגד פארגאסען וועט דאס ניי‬
‫געבוירענע ק י נ ה די יונגע אידישע מדיגה לעבען‪ ,‬זיך עגטוויקלען און‬
‫וואקסעו‪) .‬געהערט(‪.‬‬
‫די צורי הרחמנים‪.‬‬
‫מערקווירדיג ווען דער איד זאגט ביים בעגטשען ״חדחמן הוא‬
‫יפרגםגו״‪ ,‬טוט ער אלע התפעלות און וועגד אן אלע מעגליכקייטען צו‬
‫מאבען גוטע ביזגעס‪ ,‬דאגעגען זאגעגדיג *חרחמן הוא ישבור עול‬
‫חגלות מעל צוארגו ויוליכנו קוממיות לארצגו״‪ ,‬טוט ער פון זיין זייט‬
‫גארנישט און סארלאזט זיך איגגאגצען אויף׳ן רבוגו של עולם‪) .‬בדרך‬
‫הלצה‪ ,‬פון א רה‪.‬‬
‫‪T‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪141‬‬
‫מעשיות און לעגענדעס‬
‫אין אויפבוי פון ארץ־ישראל דארף יעדער האבען א חלק‪.‬‬
‫פאראן א לעגענדע ‪ $‬ווען שלמה המלך האט געוואלט אויפבויען דאס‬
‫בית־המקדש‪ ,‬האט זיך צו איהם אין חלום באוויזען א מלאך פון הימעל‬
‫און איהם געזאגט ‪ $‬זאלסט וויסען‪ ,‬שלמה‪ ,‬אז אין דעם בנין בית־‬
‫המקדש מוזען אלע אידען האבען א חלק און יערער דארף געבען זיין‬
‫אנטייל‪ .‬שלמה המלך האט גערופען א פארזאמלוגג פון אלע קלאסען‬
‫אידען‪ .‬עם האבען דארט אנטייל גענומען די חשוב׳סטע אריסטא־‬
‫קראטען און פירשטען‪ ,‬די בוחנים און לוויים און אויך ארימעלייט און‬
‫בעלי־מלאכח וועלכע ארבייטען שווער און ביטער אויף דעם שטיקעל‬
‫ברויט‪ .‬שלמה המלך האט איינגעטיילט יעדען זיין חלק אין דער‬
‫ארבייט‪ .‬יעדענס טעטיקייט איז געווען צוגעפאסט לויט זיין טאלעגט‬
‫און אייגעשטאפט‪ ,‬און — ווי די לעגענדע דערציילט — האט זיך‬
‫גראד אזוי געמאכט אז דער אויפבוי פון רעד ״כותל המערבי״ איז‬
‫אויסגעפאלען אויפ׳ן הלק פון די ארימעלייט און געווענדליכע בעלי־‬
‫מלאכה‪) .‬לעגענדע>‪.‬‬
‫דער ״חג אליהו הנביא״‪.‬‬
‫אין חיפה אויפ׳ן הר־הכרמל ווערט יעדעס יאר פרייטיג ערב‬
‫״שבת נחמו״ געפייערט אן אייגענארטיגער יום־טוב וואם איז פארבונדען‬
‫מיט׳ן נאמען פון ״אליהו חנביא״‪ .‬דארט איז פאראן א גרויסע הייל‬
‫וואט רופט ז‪:‬ך ״מעדת אליהו״‪ ,‬וואם לויט דער טראדיציע איז דאס‬
‫געווען דער פלאץ וואו אליהו הנביא האט געפירט זי? הייליגען‬
‫קאמף געגען די פאלשע נביאים‪ .‬דער דאזיגער הייל איז געוואדען א‬
‫צעגטער פאר גייסטיג־קראנקע און משוגעים‪ ,‬וועלכע ווערען דארט‬
‫גענעזען‪ .‬נאכדעם ווי זיי ווערען אייגגעשלאסען עטלעכע טעג‪ ,‬גלויבט‬
‫מען‪ ,‬גייען זיי אדום פולשטעגדיג אויסקורירט‪ .‬מען נעמט אן‪ ,‬אז די‬
‫פארביגדוגג פון שבת נחמו מיט אליהו הגביא געמט זיך דערפון‪ ,‬וואס‬
‫ביידע שטעלען זיי מיט זיך פאר מאמענטען פון אידישע גאולח‪ .‬״שבת‬
‫גחמו״ אלט די טרייסט אז גאך די טרויעריגע דריי וואכען וועט קומען‬
‫די צוקונפטיגע גאולה און ״אליהו הנביא״ אלט דער אגזאגער פאר די‬
‫טעג פון ביאת־המשיח‪ .‬ציען טאקע אין דאזיגען ערב שבת מחנות‬
‫פון טויזעגטער און טויזעגטער פראצעסיעס פון יוגג און אלט פון די‬
‫ווייטסטע ערטער‪ ,‬די מערהייט פון די באזוכער זענען ספרדישע און‬
‫‪142‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוגר‬
‫תימ׳נער אידען‪ .‬מען פארברעגגט דארט אין א יום־טובידיגער שטימונג‬
‫טאגצעגדיג און זיגגעגדיג און מיט דעד האפגונג אז די גאולה שלמה‬
‫וועט זיד באלד דערגעגטערען‪) .‬א״י מעשה(‪.‬‬
‫דער באהאלטעמןר זקן פון ירושלים‪.‬‬
‫ווען ירושלים איז חרוב געווארען דורך טיטוס הרשע‪ ,‬זעגען זיינע‬
‫לעגיאגערען געגאנגען בארויבען די שטאט‪ .‬דער אנפירעד זייערער‬
‫איז געווען דער פירסט סידרום פון רוים‪ .‬צווישען די בארויבטע‬
‫פלעצער האט זיך אויך געפוגען א שית׳ פראכטפול חויז אין ירושלים‪,‬‬
‫זיי האבען פון דארט צוגענומען דאס בעםטע און דאס שעגסטע וואס‬
‫איז דארט געווען‪ .‬וועלענדיג ארויס פון דעם הויז האט דעד פירסט‬
‫סידרום באמעדקט אז אין איין וואנט איז עטוואס פארשטעקט רואם‬
‫קיין מעגשליך אויג זאל עס אויסערלעך נישט באמערקען‪ .‬דעד פירסט‬
‫האט צוגעלייגט זיין האגד צו דעד וואנד‪ ,‬בארירענדיג די וואנט האט‬
‫זיך פלוצים די טיר אן עפען געגעבען און עס האט זיר אנטפלעקט‬
‫פאר איר א קליין צימעדל מיט פיל ספרים‪ ,‬תורה‪ ,‬נביאים און כתובים‪.‬‬
‫ספרים וואס דערציילעז די געשיכטע פון אידישען פאלק און פון‬
‫אנדערע פעלקער‪ .‬און עסען און טריגקען און אלטער וויין איז דארט‬
‫געווען און אן אלטער מאן איז געזעםען פארטיפט ביי די ספרים‪.‬‬
‫דעד פירםט איז געבליבען שטארק ערשטוינט‪ ,‬איז צוגעגאנגען צום‬
‫זקן און איהם געפרעגט ער זאל איהם זאגען באשייד פון זית זיצען‬
‫אליין אין אזא פארשטעקט ארט‪ .‬דערביי האט ער איהם פארזיכערט‬
‫אז ער וועט איהם נישט טשעפען אויב ער וועט איהם נאר זאגען‬
‫דעם אמת‪.‬‬
‫דערויף האט אידים דער אלטער מאן געענפערט‪ :‬מיט מיינע‬
‫אויגען האב איך שוין צוגעזען ווי ירושלים איז צוויימאל חרוב געוואדען׳‬
‫וועלענדיג זיך ראטעווען דאס לעבען האב איך מיד אויפגעבויט דאס‬
‫חדד׳ל׳ אפשר וועל איך אזוי אדום ניצול ווערען‪ .‬די פדאכטפולע‬
‫געשטאלט פונים זקן און די ערנסטקייט פון זיין אויםדרוק איז שטאדק‬
‫געפעלען דעם רוימישען פירטט‪.‬‬
‫דעד פירםט חאט דאן געגומען דעם אלטען פארין חאגד און זיי‬
‫האבען זיך צוזאמען געלאזט אין וועג ארית‪ .‬זיי זענען געגאגגעז פון‬
‫שטאט צו שטאט און פון מדיגה צו מדינה ביז זיי זענען אנגעקומען קיין‬
‫שפאניען‪ .‬במשך זייער זית צוזאמען א לענגערע צייט‪ ,‬און שמועסענדיג‬
‫צווישען זיך וועגען פאדשידענע ענינים האט דעד פירםט זיך איבער־‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוגר‬
‫‪143‬‬
‫צייגט אז דער זקן איז גישט קייז פשוט׳ער‪ ,‬פראסטער מעגטש׳איז‬
‫אנגעזאפט מיט א סך וויםעגשאפט און באזיצט א םך לעבענט־חכמה‪.‬‬
‫דער פירסט האט איהם גרוים געמאכט אץ איהפ געגעבען א הויכען‬
‫טיטול‪ ,‬האט געהייסען אויפבויען א שיין הויז עאר איהם און דארט‬
‫אדיינגעגעבען אסך ספרים‪ — .‬דאס הויז וואס איז אויפגעבויט פאר‬
‫רעם זקן און דער שטאט םיוויליע‪ ,‬שפאגיען‪ ,‬שטייט נאך בידן הייגטיגען‬
‫טאג‪ .‬דעד פירסט צוזאמען מיט׳ן זקן תאבען דארט אויפגעשריבען די‬
‫גאגצע געשיכטע פון אלע פעלקער אין אלע דורות גיז ימות המשיח‪.‬‬
‫)הקדמה‪ ,‬ספר הישר(‪.‬‬
‫‪ 8‬שטיין פון נית־וזמקדש‪.‬‬
‫אין דער וואגט פון אלטען בית־הכנסת אין דעך שטאט פראג‬
‫געפיגט זיך א שטיץ פון בית־המקדש‪ .‬ווען אידען זענעו טארטריבען‬
‫געווארען פון ירושלים אין גלות אדיין‪ ,‬האבען!יי פון גרויס ליגשאטט‬
‫צום הייליגען לאגד‪ ,‬מיטגעגומען א שטיץ פון ביח־המקדש‪ ,‬און אויפ־‬
‫בויעגדיג דעם ערשטען בית־־הכגסח אין פראג האבען זיי אט ח ! ם‬
‫שטיין איינגעמויעדט אין דעד וואנט פון דעד אזוי גערופעגעד אלט־‬
‫גיי־שול‪) .‬ספרים גחמדים(‪.‬‬
‫באגראבען שטייענדיגערהייט‪.‬‬
‫געבען טבריה איז פאדאן א ציץ‪ ,‬וועמעגם שטיינער זענען אויפ־‬
‫געשטעלט אין דער פארם פון א שטייעגדיגען מעגטש‪ .‬מען איז דארט‬
‫מתפלל טאג און נאכט און אידען קומען דארט אמין אויםגיסען זייער‬
‫ביטער הארץ‪ .‬מען דערציילט! אז דארט איז גקבר געווארען אייגער‬
‫מיט׳ן גאמען רבי מאיר‪ ,‬וועלכער האט געשווארען אז ער וועט קייגמאל‬
‫נישט זיצען ביו משיח ווען קומען‪ ,‬און אזוי איז ער שטייעגדיגערהייט‬
‫באגראבען געווארען‪) .‬שבחי ירושלים(‪.‬‬
‫דעט רמב״כרם ארון‬
‫ווען די אידען חאבען געפירט דעם ארון פ ו ר ם רמב׳״ם פץ מצרים‬
‫קיץ אדץ־ישראל‪ ,‬זענען זיי אייף׳ז וועג באפאלען געווארען דודך‬
‫גזלגים‪ .‬פון גדויס פ ח י האבען די אידען געלאזט שטיץ דעם אדון‬
‫אין מיטען וועג און זעגען אנטלויפען‪ .‬די גזלגימ׳ וועלגע זעגען‬
‫‪144‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫באשטאנען פון דרייסיג מאן‪ ,‬וענען געווען שטאדקע גבורים‪ .‬די האבען‬
‫געפרופט שלעפען דעמ ארון‪ ,‬אבער דעד ארון האט ויד פון פלאץ נישט‬
‫גערירט‪ ,‬די גזלנים האבען פארשטאגען אז האס מוז אוודאי זיין א‬
‫הייליגער‪ ,‬געטליכער מאן‪ ,‬האבען זיי גאכגעשריגען צו די אגטלאפעגע‬
‫אידען‪ ,‬אז די ואלען צוריקומען און זיי פארזיכערט אז מען וועט זיי‬
‫ניט טשעפען‪ .‬די אידען זעגען צוריקגעקומען אויף דעד פלאץ וראו‬
‫דער ארון איז געשטאגען‪ ,‬איהם געברעגגט קיין טבריה און אויך די‬
‫גזלגים האבען איהם באגלייט‪ .‬דעד קבר פון רמב״ם געפיגט זיך אין‬
‫טבריה ביז צום הייגטיגען טאג‪) .‬שבט יהודא(‪.‬‬
‫די וואונדערליכע מעשה פון אר״י מיט זיינע תלמידים‪.‬‬
‫אייגמאל האט פאסירט! אין צפת ערב שבת איז דער אר״י הקדוש‬
‫ארויסגעגאגגען מיט דיגע תלמידים אין פעלד אריץ כדי דארט מקבל‬
‫שבת צו דין‪ ,‬זייעגדיג אנגעטאן אין ווייסע קליינער האט ער אין פעלד‬
‫אנגעהויבען צו זיגגען מיט הארציגען גיגון ״מזמור שיר ליום השבת״‪,‬‬
‫אינמיטן זינגען האט ער א זאג געטאן צו זיינע תלמידים! חברים‪,‬‬
‫ווילט איחר אז מיר זאלען געהן קיץ ירושלים און דארט פראווען‬
‫שבת ז ירושלים איז ווייט פון צפת ‪ 25‬מייל‪ .‬חאבען א טייל תלמידים‬
‫געעגטפערט * מיר וועלען ד ך פריהער באראטען מיט אוגזערע פרויען‪.‬‬
‫‪1‬וען דער אר״י הקדוש האט דאס געהערט‪ ,‬חאט ער א גרויטען ציטער‬
‫געטאן‪ ,‬געקלאפט האנט אן האנט און געזאגט‪ :‬וזעה צו אוגז‪ ,‬מיד‬
‫האבעז נישט געהאט קיץ זכות אויטגעלייוט צו ווערען! ווען איהר‬
‫וואלט געווען געזאגט מים א גאנץ מויל אז איהר ווילט געהן מיט‬
‫שמחה‪ ,‬וואלטען אלע אידען געווען אויטגעלייזט געווארען‪ .‬אצינד איז‬
‫געווען די צייט פון דעד גאולה‪ ,‬און ודיל איחר חאט געצעגערט איז‬
‫געווארען צודיק גלות‪ ,‬בעווגותינו הרבים‪) .‬שבחי האד״י(‪.‬‬
‫די לעגענדע וועגען ארט פון בית־המקדש‪.‬‬
‫צוויי ברודער האבען געלעבט אין ירושלים‪ .‬אייגער האט געהאט‬
‫א פדוי מיט קינדער און דעד אגדערער איז געווען אן אלמן און‬
‫קיגדערלאז‪ .‬ביידע האבען געוואוינט צוזאמען און געהאט צו שטיקלעך‬
‫אקער און פעלד‪ ,‬וועלכעם זיי האבען צוזאמען באארבייט מיט׳ן שודיט‬
‫פון זייער פנים‪ .‬ווען עס איז געקומען די צייט פון שניט‪ ,‬האבען ביידע‬
‫ב ח ד ע ר געלאזט אין פעלד די געשגיטענע תבואה און געמאכט דערפון‬
‫ביטלעך‪ .‬איינמאל בייגאכט‪ ,‬ווען דער קיגדערלאזער בדודער איז‬
‫»ון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוגר‬
‫‪145‬‬
‫געלעגען ביי זיו אין צימער א פאדאייגזאמטער האט ער זיו געטראכט ‪t‬‬
‫איו בין איינער אליין אהן פאמיליע‪ ,‬פארוואס זאל איך האבען א גלייו‬
‫תלק מיט מיין ברודער וועלכער האט א גאנצע פאמיליע מפרנס ג ו‬
‫זיין ו איז עד געגאנגען שטילערהייט ביינאכט אויפן פ ע ל י און אוועק־‬
‫געלייגט פון זיין תבואה אין דעם בינטעל תבואה פון זיין ברודער‪.‬‬
‫ער האט דאס אלץ געמאכט אויף א פארבארגענעם אופן דעד בדודער‬
‫זאל נישט וויסען דערפון‪ .‬דער אנדערער ברודער‪ ,‬ווידער‪ ,‬קומענדיג‬
‫אהיים ביינאכט א מידער פון דער ארבייט‪ ,‬איז אנידערגעפאלען א‬
‫פאמאטערטער אויפ׳ן געלעגער‪ ,‬און זיו געטראכט! מיין גורל איז א‬
‫בעסערער ווי דעד שיקזאל פון מיין ברודער‪ ,‬א י ו האב א פרוי און‬
‫קינדער וועלכע ברענגען אדיין פרייד אין מיץ אומעטיג לעבען און‬
‫מיין ברודער איז נעבעד איינזאם‪ ,‬האט נישט קיץ שמחה אין זיין‬
‫הארץ און זיץ אייגציגע פרייד איז פון דעם ביסעל תבואה וואט ער‬
‫באקומט א ת י ם מ ע ת אפים פון זיין חלק פעלד‪ .‬קום — זאגט ער צו‬
‫זיץ פרוי — לאמיר אריינלייגען פון אונזעד אייגענע תבואה אין דעם‬
‫בינטעל פון אונזעד ברודער ער זאל נישט דערקענען און זאל ער חאטש‬
‫האבען פון דעם אביסעל פרייד‪ .‬עם איז געקומען אינדערפרי‪ ,‬ווען ביידע‬
‫ברידעד זענען געגאנגען אין פעלד אריץ צו רער ארבייט‪ ,‬חאבען זיי‬
‫ביידע גלייכצייטיג באמעדקט אז עם פעלט גארנישט פון זייערע‬
‫חלקים און ביידעגם חלקים זענען גלייך‪ .‬זיי האבען די זאד אויסגעפארשט‬
‫און עס חאט זיך ארויסגעוויזען דער גאנצער אמת‪ ,‬די ביידע‬
‫ברידעד האבען זיך ארומגעארמט‪ ,‬זיך געחאלדזט און געקושט‪ ,‬און —‬
‫ווי די לעגענדע דערציילט — האט ג־ט געוואלט דאמ דאזיגע ארט‬
‫וואו די ברידער האבען געהאט די גוטע כוונה אץ געוואלט טאן די‬
‫גוטע טאט‪ .‬השם יתברך חאט אריינגעגעבען א מחשבה אין די הערצער‬
‫פון די אידען‪ ,‬זיי זאלען אויסוועהלען דאס דאזיגע פלאןץ פאר׳ן בית־•‬
‫המקדש‪) .‬לעגענדע(‪.‬‬
‫ר׳ יהודה הלוי׳ס טויט‪.‬‬
‫די חראניקער דערציילען‪ :‬פופציג יאר איז רבי יהודה הלוי אלט‬
‫געוועזען ווען ער איז געקומעו קיץ ארץ־ישדאל דורכמאכעגדיג די‬
‫שווערסטע וואגלענישען ווי עם איז צו זעחן פון זיינע פיוטים‪ .‬אן‬
‫אלטער מאן האט דערציילט‪ ,‬אז קומענדיג צו די טויערען פון ירושלים‪,‬‬
‫האט ער צעדיסען זיינע קליידער און געגאנגען בארוועס אויף דעד‬
‫ערד‪ ,‬געזאגט די קינה וואט ער האט געשאפען ״ציון הלא תשאלי״‬
‫מיט גרויס דבקות‪ .‬א טערק איז ארויף געריטען אויף איחס מיט זיץ‬
‫‪146‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫פ ע ר ה צוטראטען זיין הייליגען גוף און געהרג׳ט דעם גרויםען אידישען‬
‫משורר‪ .‬אט אזוי האט ציון׳ס גרעטטער בעגקער קושעגדיג די שטייגער‬
‫פ ת ארץ־ישראל אויםגעהויבט זיין גרויסע גשמה‪) .‬שלשלת הקבלה(‪.‬‬
‫דאם ארץ‪-‬ישראל־בלעטעל‪.‬‬
‫פאראן א לעגעגדעו א ריטער האט אמאל געבראכט פאר רש״י‬
‫הקדוש אלט מתנה א פארטריקענט‪ ,‬פארדארט ארץ־ישראל־בלעטעל‪.‬‬
‫רש״י האט יאט בלעטער געקושט און באגאטען מיט הייסע טדערען‬
‫את — דאס בלעטער האט אנגעהויבען בליען‪.‬‬
‫די פאראייניגונג פון ספר מיט דער שווערד‪.‬‬
‫פאראן אן אלטע אגדה‪ :‬די גענעראלען און קריגםפידער פון די‬
‫שכגישע לענדער פיו ארץ־ישראל האבען געהערט‪ ,‬אז אין לאגד יהודה‬
‫איז דא א קעניג און סטראטעג און זיין נאמען איז ד ו ה האבען זיי‬
‫באשלאםען צופארען זעהן דעט דאזיגען איגטעדעסאנטען קעגיג‪.‬‬
‫ויי האבען דערגדייכט צום פאלאץ פון דער קעניגליכער רעזידענץ‬
‫אין ירושלים און האבען געטראפען דוד המלך גראד אין א מאמענט‬
‫ווען ער איז געשטאנען אין א ווינקעל און מיט גרוים דבקות געזאגט‬
‫חהלים‪ .‬האבען די גענעראלען געזאגט איינער צום אנדעדען! א מערק־‬
‫ווידדיגער קדיגםפירער איז דאם אט דעד ד ו ה מען זעהט נישט אויף‬
‫איהם נישט קיין שווערד און ביקס‪ ,‬קיץ פאנצעה עד שטייט גאר אין‬
‫א וויגקעל און גיסט אויס זית הארץ אין פרומע תפילות ד מערקוויר־‬
‫דיג! אין דעד זעלבער צייט האבען פרומע אידען פון ווייטע מקומות‬
‫פון אידישען לאגד געהערט אז אין ירושלים געפינט זיך דעד קעניג‬
‫ח ד און אז ער א־ז א ג־ט׳ם פארכטיגער מאן און איז דער פארפאסער‬
‫פון הארציגע תהליםדגעזאנגען‪ .‬די פרומע אידען האבען זיר געלאזט‬
‫אויף א באזוך קית ירושלים צום קעניג‪ .‬אנקומענדיג אהין האבען זיי‬
‫באגעגענט דוד המלך ביי דעד שייעל פיו פאלאץ‪ ,‬גייעגדיג קעמפען‬
‫געגען די אידישע שונאים‪ .‬זיין קערפער איז געווען באפאנצערט פון‬
‫קאפ ביז די פיס‪ ,‬מיט א ביקס אויף דער אקםעל און א שווערד ביי‬
‫דער זייט‪ ,‬און זיי האבען געזאגט איינער ציס אנדערען! אזעלכער‬
‫איז דאס דער פארפאסער פון די הייליגע תהלים־געזאנגען ‪) 1‬אן אגדה(‪.‬‬
‫דאס איז דער זין פון פסוק אין תהלים‪ :‬׳״ישיהו בי יושבי שער וגגיגות‬
‫שותי שכד״‪ .‬ביידע רעדען יועגען מיד — זאגט דוד — סיי די *יושבי‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪147‬‬
‫שער״‪ ,‬די וואס קומען פון די הויכע ספעדען‪ ,‬און סיי די *שותי שכד״‪,‬‬
‫וי ביד טרינקעד און פראסטע מעגטשען‪.‬‬
‫דער וואונדער ביים קבר פון דוד המלך‪.‬‬
‫פאראן א לעגענדע‪ .‬א פ ר ד ‪ ,‬אן אלמנה פון מאראקא‪ ,‬איז געוועזען‬
‫שולדיג א סך חובות און די בעלייחובות האבען ד שטארק געמוטשעט‬
‫זי זאל אלעס באצאלען‪ .‬איז זי געגאנגען צום רב ירושלים זיך שואל‬
‫עצה זיין‪ .‬דעד דב האט איהר געגעבען אן עצה זי זאל גיין צום קבר פון‬
‫דוד המלך און בעטען עד זאל איהר העלפען‪ .‬שטייענדיג ביים קבר האט‬
‫זי דערפילט אז א האגד גיט איהר א ציה ביים אדבעל‪ .‬זי האט ד ך‬
‫אויסגעדרייט און פאר איהר איו ערשינען א וואונדעדליכער פאטרי־‬
‫ארכאלישער זקן‪ ,‬וועלכער האט אויסגעשטרעקט זיין האנד צו איחד און‬
‫איהר געגעבען א סך געלד און שייער צידונג‪) .‬א״י לעגענדע(‪.‬‬
‫די דריי זקנים‪.‬‬
‫א אידישער זעלגער וזאס איז צוריקגעקומען אהיים פון םדאנט‬
‫אין נגב וואו ער האט געקעמ&ט מיט די אידישע שונאים‪ ,‬האט‬
‫דערציילט פאלגענדע פאנטאסטישע געשיכטע‪ :‬״צוואנציג זעגען מיד‬
‫געווען קעגען א גדויסע צאל פון עגיפטישען מיליטער‪ .‬דדיי פון‬
‫אובד זעגען געפאלען טויט‪ .‬נעבליבען זענען מיר זיבעצען אין צאל‪.‬‬
‫פלוצים האבען מיד דערזעהן פון דערווייטענט אז די עגיפטער האבען‬
‫אייפגעהייבען א ווייסע פאן אלם צייכען אז די געבען ד ך אונטעד‬
‫אלס געפאנגענע‪ .‬מיר האבען זיך דערנענטערט צו די און נאך אן‬
‫אפיציעלען ווערטער־אויסטויש‪ ,‬האט זייעד קאמאנדיר אונז א פרעג‬
‫געטאן» ״וואו זענען אייעדע דדיי אלטע אנפידעד?״ ״וועלכע אלטע‬
‫מיינט איחד ז״ האבען מיר מיט ערשטויגונג געפרעגט — פון דעס‬
‫געשפדעך וואט מיד האבען פאדפידט מיט דעם עגיפטישען קאמאנדיר‬
‫האט זיך ארויסגעשטעלט‪ ,‬אז די אנפירעד פון די אידישע העלדען‬
‫וענען געווען דדיי אלטע לייט‪ ,‬וועלבע האבען אזוי געשאםען אז פון‬
‫יעדער קויל זייעדער זענען געפאלען צעהן עגיפטישע סאלדאטען‪ .‬די‬
‫עגיפטער האבען ניט געהאט קיץ אנדעדע ברירה און האבען ד ך‬
‫געמוזט אונטעדגעבען‪ .‬און דעד אידישעד זעלנעד האט פארענדיגט!‬
‫איך בין נישט פ ת די גרויםע מאמינים‪ ,‬אבער דאסמאל בין איך‬
‫איבערצייגט אז די דריי אלטע לייט זענען געווען אונזערע אבות‪,‬‬
‫‪148‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוונו‬
‫אברהם יצחק און יעקב וואט האבען געוואוינט אין דעד דאזיגעו‬
‫געגענט‪) .‬געהערט(‪.‬‬
‫די לעגענדע וועגען דער כותל מערבי‪.‬‬
‫אין גאמען פון רבי משה חאגיז ווערט דערציילט די לעגענדע ווי‬
‫אזוי די כותל מערבי איז אנטדעקט געווארען‪.‬‬
‫אין ירושלים האט געחערשט אין יאר רמ״ח דער סולטאן סאלים‪,‬‬
‫ער האט געוואוינט נאענט פון בית־המקדש‪ ,‬רואו עם געפינט זיך‬
‫היינט דעד מוםולמענישער מעטשעט‪ .‬ארויטקוקענדיג ד ו ר ך ן פעגטטעו‪,‬‬
‫האט דער סולטאן באמערקט אן אלטע פרוי שלעפט א זאק מיט מיסט‬
‫און ווארפט על אוועק נעבען זית הויז‪ ,‬דער סולטאן איז געווען שטארק‬
‫אויפגערעגט דערויף וואם מען האט אויםגעקליבען א פלאץ צו ווארפען‬
‫מיםט גראד דארט רואו ער וואוינט און ער האט באלד געלאזט רופען‬
‫די פדוי צו זיך‪ .‬די פדוי האט דעם סולטאן דערציילט‪ ,‬אז זי איו א‬
‫גלייביגע קריסטין פון רוים און עם איז ביי זיי אנגעפירט פון קדמונים‬
‫א מנהג צו ווארפען מיסט אויף דעם ארט רואו דאם בית־המקדש איז‬
‫געשטאנען‪ ,‬ווייל עם האט זיך נישט אייגגעגעבען איגגאנצען חרוב‬
‫צו מאבען דאס בית־המקדש‪ ,‬דעריבער האט מען איינגעפירט‪ ,‬אז יעדעו‬
‫גלייביגער קריםט זאל רא ווארפען מיםט ביז וואנען עם זאל פארגעסען‬
‫ווערען אז אויף דעם דאזיגען פלאץ איז געשטאנען דאם הייליגע הויז‪.‬‬
‫דער סולטאן האט דורכץ פענסטער געזעהן אז אויך א ג ד ע ת‬
‫מעגטשען קומען צוגיין און ווארפען מיסט א!יפ׳ן זעלבען פלאץ‪ .‬שיקענ־‬
‫דיג גאך זיי האט ער אויר פון זיי געהערט די זעלבע אורזאך‪ .‬דעו‬
‫סולטאן האט ארויסגענומען פון זיין שאץ־קאמער גאנצע זעק מיט‬
‫געלד און עם צעווארפען אויף דעם ארט רואו דאס מיםט איז געלעגען‬
‫באלד זענען ז י ו צוואמענגעלאפען אלע ארימע לייט פון שטאט און‬
‫צוגייפגעקליבען דאס געלד און ממילא איז דאס מיסט אפגערוימנז‬
‫געוואדען‪ .‬אז די מוסולמענער האט געזעהן אז דער העדשער אליין‬
‫העלפט אוועקשאדען דאם מיסט‪ .‬האבען זיי אלע גענומען אייזענס און‬
‫געהאלפען ריק מאכען דאס פלאץ פון דעם אגגעווארפעגעם מיםט‪ .‬די‬
‫דאזיגע ארבייט האט געדויערט דרייםיג טעג און דערנאד האט זיך‬
‫אגגעהויבען ארוים צו ווייוען דער כותל מערבי‪.‬‬
‫דער סולטאן סאלים האט באלד געשיקט רופען די אידען און‬
‫זיי געזאגט ן מען ועהט אז עם איז גאט׳ם ווילען אז דעד כותל זאל ת ר ו‬
‫מיד אנטדעקט ווערען‪ .‬איך שענק אייך דעםכותל‪ ,‬געמט און בויט אויף‬
‫דעם פלאץ אייעד בית־המקדש‪ .‬דערויף האבען איהם די אידען געענ־‬
‫•ון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪149‬‬
‫מ ר ט ! מיד דאנקען אייך זעתר׳ ווידדיגעד סולטאן‪ ,‬פאר אייעד גוטען‬
‫ווילען‪ ,‬אבער ליידער קענען מיד נישט אגנעמען אייעד פארשלאג‬
‫און מיד וועלען דאם בית המקדש נישט אויפבויען‪ ,‬ווייל מיד האפען‬
‫און גלזיבען‪ ,‬אז דעד בית־המקדש וועט אויפגעשטעלט וועדען פון גיט‬
‫!!ליין‪) .‬לעגענדע(‪.‬‬
‫ער קאן די איינלאדונג נישט אננעמען‪.‬‬
‫רבי שמואל מוהיליווער ז״ל איז אמאל געקומען קיץ קאוונע‬
‫צו רבי יצחק אלחנן ז״ל‪ .‬נאד א לענגערען שמועס איז באשלאמען‬
‫נעוזארען אז עם זאל פאדקומען ביים קאוונער רב אין הויז א גדויסע‬
‫נאראטונג פון גדולי ישראל וועגען ארץ־ישראל‪ .‬ווען עס איז געקומען‬
‫וער באשטימטעד טעדמין‪ ,‬אין דער סאמע לעצטער מעוט‪ ,‬האט רבי‬
‫י»חק אלחנן אונטעדן איינפלום פון זיינם א מקורב‪ ,‬וועלבער איו געווען‬
‫נעגנעדיש געשטימט פאר רעד חיבת־ציון באוועגוע‪ ,‬געשיקט א‬
‫שליח מיוחד צו רב• שמואל מוהיליוועד און איהם געלאזט וויסען‪ ,‬אז‬
‫‪.‬צוליב א נישט פאראויסגעזעענעד סיבה קאן די פאדזאמלונג נישט‬
‫וושטאנד קומען ביי איהס אין הויז״‪ .‬צומאדגענס האט רבי יצחק‬
‫אלחנן אפגעשטאטעט א באזוד ביי ד׳ שמואל מוהיליווער אזן איהם‬
‫‪8‬ארבעטען צו זיד אויף שבת‪ .‬ביי מיץ בעסטען ווילען — האט דעד‬
‫פזהיליוועד ר ב מיט א שמייבעל א זאג געטאן — קאן איד נישט אני‬
‫געמען אייער איינלאדוע צו זיץ אייעד גאסט אויף שבת‪ ,‬פשוט דערפאר‪,‬‬
‫ווייל אין דעד אכסניה דואר איד בין מוז פדיער יעדע מאלצייט בא־‬
‫זזטעלען און אויב איד וועט אננעמען אייעד ביטע צו זיין ביי אייר אויף‬
‫עונת אץ ויד דעדויף סומד זיין׳ קאז נאד געמאלט זיץ אין דעד‬
‫לעצטעד רגע זאלט איהד מיד צושיקען א שליח און מיד מודיע זיץ אז‬
‫״צוליב א סיבה וואס איז נישט געוועןפאדאויס געזעהן‪ ,‬קענט איחר‬
‫גישט דין מיין גאסט ביי די שבת׳דיגע סעודות״‪) .‬דערציילט פון דבי‬
‫יצחק נויסבוים זיל(‪.‬‬
‫א פאלק וואם טרויערט אזוי לאנג קאן נישט אונטערגיין‪.‬‬
‫עפ זוערט דעדציילט* דעד גדויסעד פראצויזישעד אימפעראטאר‬
‫גאפאלעאן באנעפאדט איז אמאל גראד אום תשעה־באב דורכגעפארעז‬
‫א אידיש שטעטעל‪ .‬האבען איהם דינען פדיינד געראטען ער זאל‬
‫גיץ באזוכען א אידישע שול און צוזעהן דאס בילד ודאו אידען זיצען‬
‫נעבויגענע אויף דער ערד און זאגען קינות מיט גרויס געודין‪ .‬ויעז‬
‫‪150‬‬
‫פון‬
‫אוץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫נאפאלעאן איז אריק אין שול און געזעהן דאס דאזיגע טרויעדימ‬
‫ב י ל ה האט ער געבעטען די ארומיגע מען זאל איהס ערקלערען וי‬
‫סיבה פון דעס שרעקלעבען ט ר ו י ע ה דערויף האט מען איהם געגעבען‬
‫צו פארשטיין אז דאם טרויען און וויינען די אידען יאד־יעדלעד אדן׳‬
‫דעס חורב! פון זייער ל א נ ה וואס מען האט קר‪1‬ב מיט צוויי טויזעגס‬
‫יאר צוריק חרוב געמאכט‪ .‬די דאזיגע עדקלערונג האט אזוי שטאוק‬
‫געווירקט אויף דעם פראנצויזישען אימפעראטאה אז ער האט זין‬
‫אויםגעדיקט! א פאלק וואם האט אין זין דעס נאציאנאלען שטאלץ‬
‫צו קענען טרויערען און גימען טרערען אויף דער פארניכטמג פון דין‬
‫לאנד אין משך פץ גאנצע צוויי טויזענט יאר‪ .‬אזא פאלק האט ד‬
‫זיכערסטע גאראנטיע אז עם וועט נישט אונטערגיץ און אז עם ווען‬
‫ענדליד זיין געהאפט לאנד צוריק באקומען‪) .‬געשיבטע(‪.‬‬
‫״א צוואנג זארף מען האבען צו אייך״‪.‬‬
‫די חובבי ציון האבען אמאל גערופען קיץ מאסקווא א גתים;‬
‫אסיפה וועגען ישוב ארץ־ישראל צו וועלכער זיי האבען איינגעלאדענ»‬
‫אויד דעמ באוואוםטען קאמעניצער מ ג י ה וועלכער איז געווען באקאג‪0‬‬
‫מיט זיין אריכות א ץ די דרשות‪ .‬אין דער דאזיגער אסיפה האבען אוין‬
‫אנטייל גענומען דער מאםקוועד רב‪ ,‬ד׳ מאיד נח‪ ,‬און דער מטיף הדג‬
‫צבי יהודה יעווזעראוו ז״ל‪ .‬דעד ערשטער רעדנער איז געווען דעו‬
‫מאסקווער רבי וועלכער האט ארומגערעדט אין א לאגגער צעצויגענעו‬
‫דרשה דאס עגין פון גלות און גאולה‪ ,‬גאכדעס האט באקומען דא‪0‬‬
‫ווארט דעד מטיף יעווזעראוו‪ ,‬וועלכער האט אין א רעדע וואס האט‬
‫געדויערט א היפשע פאר שעה‪ ,‬זיר אפגעשטעלט אויף דער וויבטי־‬
‫קייט פון ישוב און בנין הארץ‪ .‬ווען עס איז געקומען די צייט וועו‬
‫דער קאמעגיצער מגיד האט געדארפט נעמען דאם וואדט‪ ,‬האט דעו‬
‫עולמ אץ זאל‪ .‬זענעדיג מיד פון אזויפיל אויסגעהעדטע רעדע«‬
‫אגגעהויבען שטילעדהייט צו זיפצען‪ .‬דער מגיד וועלכער האט פאר־‬
‫שטאנען דעם דמו פץ דעם דאזיגען זיםץ‪ ,‬האט זיך געוועגדעט צו‬
‫דעם עולם און ערקלערט* רבותי‪ ,‬כ׳בעט אייך‪ .‬האט קיץ פארדרוה‬
‫נישט‪ .‬דאס היינטיגע מאל ויעל איד אייד נישט אויפהאלטען מיט קיק‬
‫לאגגע דרשות׳ איד ויעל אייד נאד דערציילען א מעשה וואט איו וין‬
‫מאדלויפען אץ מעשר‪ .‬שיהיה נ ד היה* א איד האט אמאל געליטען‬
‫שטארקע צאן־ווייטאג איז ער אוועק צו א בארימטען פראפעסאה דעו‬
‫פראפעםאד‪ ,‬אנשטאט איהם צו קורירען די קדאנקע ציץ‪ ,‬האט פאר‬
‫איהמ געהאלטען א גאנצע וויםעגשאפטלעכע לעקציע וועגען דעו‬
‫פון‬
‫ארז‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪161‬‬
‫עגטוויקלוגג פון די ציין אין מייל׳ וועגען דער סיבה וואט רופט‬
‫ארוים דיער קדאגקהייט און ווי אזוי טען דארף זיי האלטען אין‬
‫ארדגוגג‪ .‬דער פראפעסאר האט געגומען באצאלט פאר דעם וויזיט‬
‫און דעד איד איז אוועק אהיים‪ .‬קומעגדיג אהיים האבען די צאן־‬
‫שמערצען זיר נאד מער פארשםאדקם‪ .‬די לעקציע האט גישט געווירקט‬
‫און דעד קראנקער האט זיד געוואלגערם פון יםורים‪ .‬איז ער צומאר־‬
‫גענס געגאנגען צו א געווענדלעכען דאקםאר‪ ,‬וועלכעד האט איהם‬
‫פארשריבען פארשידענע רעצעפטען‪ .‬אבער אויד די רעצעפטען ה א מ ן‬
‫נישט געהאלפען‪ .‬די ציץ־ודיםאג האט כסדר אנגעהאלטען‪ .‬מיט א‬
‫מאג שפעטער איז דעד איד אוועק צו א פשוט׳ן פראסטען פעלשער‪.‬‬
‫דעד דאזיגער אייגפאכער פעלשער האט פאר איהם נישט געהאלטען‬
‫קיץ וויפעגשאפטלעבע לעקציעט‪ ,‬גישט פארשריבען קיץ דעצעפטען‪,‬‬
‫נאד גענומען א צוואנג‪ ,‬ארויםגעריסען דעם קראנקעז צאן און דעד‬
‫איד האט ערשט אפגעאיטעמט‪ .‬די זעלבע זאד — האט רעד מגיד‬
‫פארענדיגט ~ איז אייד מיטין פאלק ישראל‪ .‬דאס פאלק מאטערט‬
‫זיד כסדר פון א ״קראנקען צאן״ וואט רופט זיד ״גלות״‪ .‬האט דעד‬
‫״פראפעסאר״‪ ,‬דער מאסקווער רב פאר אייר אוועקגעלייגט א לאנגע‬
‫לעקציע וועגען די סיבות‪ ,‬גורמים און באדינגוגגען פון גלות‪ .‬אבער‬
‫דערפון קאן דער קראגקער אלץ גישט גענעזען ווערען‪ .‬דערנאך איז‬
‫געקומען דעד ״דאקטאר״‪ ,‬דער מטיף יעווזעראוו אץ פארשדיבען‬
‫רעצעפטען ווי אזוי צו באזייטיגען דעם גלות‪ ,‬אבער אויר דאם העלפט‬
‫ווייגיג‪ .‬איצט ביז איד געקומען‪ .‬איד בין גישט קיץ פראפעסאר‪ .‬קיץ‬
‫דאקםאר א פראםטער‪ ,‬פשוטער פעלשער בין איד‪ ...‬און דאס וואט‬
‫מען דאדף צו אייד אידען — האט ער געקלאפט אין טיש אריץ —‬
‫איז א צוואנג! די קראגקע ציין דארף מען אייד ארויםריימען! געלד‬
‫דארפט איהר געבען! געלד אויסצוליתען ארץ ישראל‪ ,‬געלד אויף‬
‫אויפצובויען אוגזער אויסגעבעגקט לאגד‪.‬‬
‫אברהם אבינו קומט צום מנין‪,‬‬
‫אין דער שטאט חברון איז פארצייטעגס פארגעקומען פאלגענדע‬
‫וואונדערליכע מעשה! זעהר וועניג אידען זעגען דארט געווען‪ ,‬קוים‬
‫א מ נ י ן ‪ ,‬די דארטיגע איינוואוינער זענען באשטאנען פון בלויז תלמידי‬
‫חכמים‪ ,‬צדיקים אץ אנשי־מעשה און באזונדערם איו ביי זיי טייער‬
‫געווען די מצווה פון הכנסת־אורחים‪ ,‬אזוי םייער אז אויב סיאיז אמאל‬
‫געקומען צו זיי אן אורח‪ ,‬האט זיר באלד עגטוויקעלט א מחלוקת צווישען‬
‫די‪ ,‬דעד האט געזאגט איד וויל איחם האבען פאר א גאםט און דעד‬
‫‪152‬‬
‫מון‬
‫אוץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫אגדערער האט געזאגט איך וויל ער זאל זיצען ביי מייז טיש‪ .‬איינמאל‪,‬‬
‫אום יום־כפור‪ ,‬האט אויםגעפעהלט א צענטער מאן צום מנץ‪ .‬דעד‬
‫צער זייער איז געווען זעהר גרויס‪ .‬זיי האבען זיך ארויםגעלאוט אויף‬
‫אלע עקען וועגען‪ ,‬אבער זיי האבען קיעעם נישט באגעגענט‪ .‬איידער‬
‫די זון איז אונטערגעגאנגען און ס׳איז שוין באלד געווארען נאבט‬
‫האבען זיי פלוצים דערזעהן אן אלטעד מאן מיט א לאנגער‪ ,‬ודיםער‬
‫באזילבערטער בארד‪ ,‬אייגגעוויקעלט אין צעריסעגע קליידער מיט א זאק‬
‫אויף דעד פלייצע‪ ,‬געבויגען און דרייען ווי דער שטייגער פון אן‬
‫ארימען־וואנדערער‪ .‬זיי זענען איהמ אקעגען געלאפען מיט ג ת י ם שמחה‬
‫און איהם דערלאנגט שלום‪ .‬זיי האבען איהמ אריינגענומען אין הויז‪,‬‬
‫מאכיל ומשקה געווען‪ .‬דעד גאטט האט איילענדיג אויפגעגעסען די‬
‫ערב־יום־כפור׳דיגע מעודה און צוזאמען מיט זיי געגאנגען דאוונען‪.‬‬
‫נאכדעם ווי זיי האבען אנגעטאן שיינע ווייסע קליידער‪ ,‬האבען זיי איהם‬
‫געפרעגט וועגען זיין נאמען‪ ,‬דערויף האט ויי דער גאסט געענפערט‪:‬‬
‫מיין גאמען איז — אברהם‪) .‬שעדי־ירושלים(‪.‬‬
‫מען דארף נישט דוחה זיין דעם קץ‪.‬‬
‫‪.‬‬
‫פארצייטענט‪ ,‬האט אמאל פאסירט אז אין ירושלים איז ניט געגאנגען‬
‫קיץ רעגען אין משך פון אסך חדשים‪ ,‬מען האט געפאטט‪ ,‬מתפלל‬
‫געווען און זיך משתטח געווען אויף די קברים פון די צדיקים און‬
‫דאך חאט מען פון חימעל אלץ נישט געהאלפען‪ .‬חאבען די אידען‬
‫געבעטען דעם פאשא ער זאל געבען דעם שליטעל פון דער מערת־‬
‫המכפלה וואו עם ליגען די אבות‪ ,‬וועלען זיי בעטען די ״ישני חברון״‬
‫וועגען דעגען‪ ,‬באלד האט דעד פאשא זיי איבערגעגעבען דעם שליסעל‬
‫פון דער מערת־המכפלה‪ .‬די אידען האבען אויםגעקליבען די צעהן‬
‫חשובסטע לייט‪ ,‬גרויסע תלמידי חכמים‪ ,‬בעלי קבלה און אנשי מעשה‬
‫און זיי זעגען געגאגגען קיץ חברון און ארייגגעקומען אין דער מערת­‬
‫המכפלה‪ .‬צוערשט זעגען זיי אראפ פיגף טרעפ און האבען געזאגט דעם‬
‫ערשטען ספר תחלים מיט גרויט כוונה און ביטער געוויץ‪ ,‬באלד דערגאך‬
‫האבען זיי ארויםגעשיקט דעם שמש צו זעהן אויב דער הימעל איז‬
‫שוין עפעס פארוואלקענט‪ .‬דער שמש איז צוריקגעקומען מיט דער‬
‫תשובה‪ ,‬אז די זון שיינט אין איהר פולער פראכט און מען זעהט ניט‬
‫אויף׳ן הימעל קיץ איץ וואלקענדעל‪ .‬זיי זענען אזוי אראפ נאד פינף‬
‫טרעפ און געזאגט דעם ספר שני פון תהלים‪ ,‬געשיקט נאבאמאל דעם‬
‫שמש געוואזיר ווערען און ער איז צוריקגעקומען מיט דעד זעלבער‬
‫תשובה‪ .‬בייט דריטען מאל אראפגיץ נאד פיגף טרעפ און זאגעגדיג‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצי‬
‫‪153‬‬
‫ועם דריטען ספר פון תהליפ איז דעד שמש צודיגעקומעז מיט דעד‬
‫בשורה‪ :‬די הימלען זענען פארוואלקענט און א דעגען האט אגגעהויבען‬
‫צו גיין‪ .‬ווען די צעהן גדויסע לייט האבען דעדהעדט אז זייעדע תפלות‬
‫זענען נתקבל געווארען׳ האבען זיי באלד פאדגעסען וועגען דעד כוונה‬
‫פון רעגען און אנגעהויבען טדאכטען נאד וועגען גאולה‪ .‬איידעד זיי‬
‫האבען אנגעהויבען עפעט מכוון צו זיין איז באלד געקומען א שטורם‬
‫פון דעד הייל און האט זיי ארויסגעשטויסען אינדדויסען‪ .‬דעמאלט‬
‫האבען זיי פארשטאנען אז עס איז נאד נישט געקומען די צייט פון‬
‫דעד גאולה און מען דארף נישט דוחה זיין דעם קץ‪) .‬מעשה ניסים(‪.‬‬
‫פאר דער באשטימטער צייט‪.‬‬
‫וועגען דעם גדויסען מליץ יושר‪ ,‬רבי לוי יצחק בארדיטשיווער‬
‫זצ״ל‪ ,‬ווערט דערציילט‪ ,‬אז ווען ער איז צוגעקומען צו דעד תפלה‬
‫״זמפגי חטאיגו גלינו מארצנו״‪ ,‬וועלכע מען זאגט אין דער מסוף׳דיגער‬
‫שמוגה־עשרה‪ ,‬האט עד זיך אועסגעטענהיט מיט׳ן רבונו של עולם אויף‬
‫פאלגענדען שט־יגעד ‪ t‬דבוגו של עולם‪ ,‬מיד האבען ביי דיר א גע־‬
‫וואוגענע דין־תורה‪ .‬די ח ד ל זאגען אז גאכדעם ווי מען חרוב געמאבט‬
‫דאס בית המקדש האסטו אונז פארטריבען פון אונזער לאגד מיט‬
‫צוויי יאר פדיער פאר׳ן באשטימטען טערמין‪ ,‬אזוי ווי מיד זאגען אין‬
‫דעד תפלה‪ :‬״ומפני חטאיגו גלינו מארצנו״‪ ,‬דאס הייסט ״ומפני״‬
‫גאד פריער׳ פאר די זינד‪ ,‬איידער דאס מעסטעל פון זינד איז פול‬
‫געוואדען זעגען מיד פון לאגד מ ד ט ד י ב ע ן געוואדען‪ ,‬אויב אזוי!‬
‫טא האבען מיד דאס דעכט פון דיר צו פאדעדען‪ ,‬אז פונקט ווי דו‬
‫האט אונז פארטריבען פארין באשטימטען זמן׳ אזוי אויד זאלסטו א ו ם‬
‫צודיקברעגגען אין אונזעד לאנד פאר׳ן אגגעצייכענטען טעדמין‪ ,‬איידעד‬
‫מיד זענען דאס ווערט‪ ,‬איידער מיד טאן תשובה‪) ...‬דבי לוי יצחק‬
‫בארדיטשיווער זצ״ל(‪.‬‬
‫‪154‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוגר‬
‫וויצען א ח אנעקדאטען‬
‫נישט קיין רעדנערישקייט‪ ,‬נאד צו דער ז‪8‬ך‪.‬‬
‫רבי שמואל מוהיליווער האט אמאל געדופען צו זיך אן אסיפה‬
‫וועבעז ארץ־ישדאל אין וועלבע עס האבען באטייליגט אוץ־ נישט‬
‫סרומע דעלעגאטען‪ .‬באלו־ ביי דער ערעפנוגג פון דעד פאדזאמלונג‬
‫תאט ער זיד געווענדעט צו די אנטיילנעמער און געזאגט! כ׳בעט‬
‫אייך טוט מיר צוליב צוויי זאבען? זיצט אין די היטלען און דעדט‬
‫אידיש‪ .‬דערויף האט איינער פון ויי זיך אגגערופען ‪ 5‬דבי ו די עדשטע‬
‫העלפט פון אייעד בקשה זעגען מיד בעדייט צו עדפילען‪ ,‬גויר וועלען‬
‫זיצען מיט די היטלען‪ ,‬אבער די אנדערע העלפט בקשה אז מיד‬
‫זאלען רעדען אידיש‪ ,‬קאנען מיר גישט עדפילען‪ ,‬פשוט דערפאד ודיל‬
‫מיר וועלען נישט קעגען ארויםזאגען אלץ וואס מיי• ווילען‪ ,‬ודיל די‬
‫אידישע שפדאך איז אונז נישט צוגעגגליך‪ .‬דעדויף האט רבי שמואל‬
‫אפגעענפעדט * דאם וואס איך בעט צו רעדען אידיש איז נישט דעדפאר‬
‫ודיל מיד פארשטייען נישט קיין אגדערע שפדאך‪ ,‬נאר דאם בין איך‬
‫אויסען לטובת העניו‪ .‬און ער האט דאם מסביר געווען! ווי באוואוטט‬
‫איו דאך משה רבנו געווען א *כבד פה וכבד לשוף‪ ,‬איו דאך אונ־‬
‫פארשטענדליך פארוואם האט דער רבונו של עולמ אויסגעקליבען אלס‬
‫שליח צו פדעה׳ן‪ ,‬דווקא אזעלבען וואם איז שוועד אויפן לשח ז‬
‫צו אזא וויבטיגע מיסיע פאדערט זיך דאך א מענטש מיט א געשליפען‬
‫מויל און גלאט צינגעל ו נאד דעד ענין דערפון איז אבער פונקט פאר־‬
‫קערט‪ :‬ווען צו פדעה׳ן וואלט זיך געווענדעט א מענטש מיט דעדע־‬
‫נערישע פעהיקייטען‪ ,‬ויאלט ער זיך זיכער באגוצט מיט זיין רעדע־‬
‫גערישער קראפט און וואלט פאר איהמ געשילדערט די באדייטונג‬
‫פון פדייהייט‪ ,‬גאניאגאלע זעלבםשטענדיקייט‪ ,‬יושר און געדעכטיקייט‪,‬‬
‫און ער וואלט אזוי לאנג געפרעדיגט ביז עד וואלט פארגעםען דעמ‬
‫עיקר ציל וועגען וועלכען ער איז געקומען — די אידישע גאולה‪.‬‬
‫האט דעריבער דעד אויבעדשטעד אויםגעוועהלט משהין זועלכער איז‬
‫געווען א ״בבד פה וכבד לשון״ און ער האט געפאדערט פון דעם‬
‫עגיפטישען קעגיג אהן פאררעדעס און רעדעגערישע עפעקטען קורץ‬
‫און שארף ״שלח את עמי״ שיק ארויס מיץ פאלק! די זעלבע זאך‬
‫איו — האט רבי שמואל מוחיליווער פארענדיגט — מיט אוגזער‬
‫פארזאמלונג‪ .‬איך ווייס גאגץ גוט אז איהר באזיצט גרויסען אראטאדישען‬
‫טאלאנט און איך האב מורא אז יעדער פון אייך וועט ד ך אנשטדעעען‬
‫צו האלטעו אוואס שענערע דרשה וועגען ארץ־ישראל און מען וועט‬
‫שון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪155‬‬
‫ניט באווייזען צוצוקומען צום עיקר‪ .‬אז איהר וועט אבער דעדען‬
‫אידיש‪ ,‬וועט איזזר רעדען קורץ און צו דער זאך‪) .‬רבי שמואל‬
‫מוהיליווער ז״ל(‪.‬‬
‫אבי אין ארץ־ישראל‪.‬‬
‫א רייכער אמעריקאנער אל־רייטניק האט מיט א צייט צוריק‬
‫געמאכט א טוריםטעןר־ייזע קיק ארץ־ישראל‪ .‬קומענדיג אהיז איז ער‬
‫געווען דער גאסט פון די שענםטע האטעלען‪ .‬געלד האט איהם נישט‬
‫געפעהלט‪ ,‬האט ער זיך איינגעקויפט פון די שענטטע ארץ־ישראל‬
‫פראדוקטען און טייערסטע חפצים‪ .‬איינמאל איז ער זיך געזעסען אין‬
‫א רעסטאראן און געגעסען א געשמאקען מיטאג און צוגעטרונקען‬
‫ת ם בעפטען כרמל־וויץ‪ ,‬זיד פארויכערט א פיינעם האוואנא־ציגאר‬
‫און דאן‪ ,‬זענענדיג אין בגילופין׳דיגער שטימונג‪ ,‬האט ער אין א‬
‫קרעכצענדען טאן א זאג געטאן! אוי‪ ,‬רבונו של עולם‪ ,‬כ׳בין אלץ‬
‫מקבל באהבה אבי אין ארץ־ישראל‪) .‬אן )א״י־וויץ(‪.‬‬
‫דער גוף און דאס געלד‪.‬‬
‫א רייכער איד האט באשלאםען צו פארברענגען אלע זיינע יארען‬
‫אין ארץיישראל‪ ,‬און ווען עם וועט קומען די צייט פון שטארבען‬
‫זאל ער דארט נקבר ווערען‪ .‬דעד רייכער מאן איז דארט געועםען‬
‫עטליכע יאר און פאדטאכלעוועט דאס גאנצע געלט אויף פארשידענע‬
‫אומנוצליכע צוועקען‪ .‬בלייבענדיג אהן א גדאשען מזומן איז דער אלטער‬
‫איד צוריקגעקומען אהיים‪ .‬אדיינקומענדיג אהיים אין שטוב אריץ‪ ,‬זאגט‬
‫צו איהם ד ע י ר ב ! איצט איז מיד פארשטענדליד דער מאמר חז״ל!‬
‫״יש לך אדם שממונו חביב עליו יותר מגופו״ )ברכות נ״ד(‪ .‬ווארעם‬
‫אייגענטליך איז דאך אוגפארשטענדליך‪ ,‬אז עם זאל זיך געפוגען א‬
‫מענטש רואם זאל ליבער האבען געלד ווי דעם אייגענעם גוף ז נאד —‬
‫האט דער רב פארטגעזעצט — אגקוקענדיג זיך אין אזא מצב איז מיר‬
‫שוין קלאר! די חז״ל מיינען אזא איינעמ ווי דיך! דו ביזט געפארען‬
‫קיין ארץ־ישראל צו באגראבען דיין גוף‪ ,‬און צום םוף האסטו גאר‬
‫באגראבען דיין געלד אין ארץ״ישראל און דעם גוף האסטו אחער‬
‫געברענגט קיין הוץ לארץ צו באגדאבען‪ .‬האםטו דאך דאם געלד ליבער‬
‫• ווי דעמ גוף‪) .‬פון ארץ־ישראל פאלקלאר(‪.‬‬
‫‪156‬‬
‫סיז‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫דעד אפיצער און דער סאלד«ט‪.‬‬
‫וועגען דעד פאלקסטימליבקייט און נישט אפגעבלאזעגקייט רואם עם‬
‫העדשט אין ישראל צווישען די אנפירער פון דער ארמעע און די‬
‫פשוטע סאלדאטען קורסירט דארט פאלגענדער וויץ! ווען איץ‬
‫אפיציר פרעגט דעס צווייטען ווי אווי מען האט אונטער זיץ קאמאנדא‬
‫רעאגירט אויף דעם באפעל צו מאכען א םאלוט באגעגענדיג אן‬
‫אפיציר‪ ,‬ענפערט יעיער‪ :‬נישקשה‪ ,‬ווען דער אפיציר האט סאלוטירט‬
‫האבען אלע פאלדאטען צוריקגעעגפערט‪) .‬א״י וויץ(‪.‬‬
‫ארץ״ישראל און סיביר‪.‬‬
‫א בארימטער אנגעזעענער חובב ציון האט אמאל באזוכט זייגס‬
‫א באקאנטען גביר און איהמ געבעטען ער זאל זיך באשטייערען פאר‬
‫ארץ״ ישראל‪ .‬דעד גביר חאט ויד אגטזאגט צו געבען און חאט ויך‬
‫אריינגעלאזט מיט א טעגה און ג ע ז א ג ט ! — צו וואט דארטט איחר אני‬
‫ווענדען די גאגצע עגערגיע צו באזעצען אידען אין אזא קליין אריט‬
‫לאגד ווי ארץ־ישראל י די בעסטע זאך וואלט געווען איהר זאלט אויס־‬
‫גוצען דעם גאגצען אייגפלום און אויםווירקען ביי די מאכט־האבער‬
‫פון דעד וועלט‪ ,‬אז מען זאל עפענען פאר די אידען די טויערען פון‬
‫א גרוים‪ .‬ברייט‪ ,‬רחבות׳דיג לאגד ווי צום ביישפיל‪ ,‬סיביר‪ .‬דערויף‬
‫האט איהש דעד פירעד געענפערט ן איך האב א צינד גישט קיץ צייט‬
‫זיך אריינצולאזען אין דיםקוםיעס; אבער כ׳וויל זיך באגנוגעגען מיט‬
‫א בלויזער ברכה און איך ווינטש אייך טאקע אז אין אנדערען יאר‬
‫ואלעז מיר אלע זיין אין ירושלים‪ ,‬און איחר — אין סיביר‪.‬‬
‫ווער עם איז ״אונלעגאל״‪.‬‬
‫אין דער צייט ווען די עגגלעגדער האבען געהערשט אין ארץ־‬
‫ישראל האבען ויי געשטעלט וואך־לייט און פאליציםטען כדי צו‬
‫קאנטראלירען אז קיינער פון די אומגליקליכע און געפלאגטע אידישע‬
‫וואגרערער זאל זיך נישט אדורכרייםען איבער די גרעניצען פון‬
‫ארץ־ישראל‪ .‬די יעניגע וועלכע האבען זיך אריינבאקומען אין לאגד‬
‫פון זייער בענקשאפט דורך פארשידענע שוועריקייטען און דורך‬
‫פארשידענע המצאות‪ ,‬זעגען באטראכט געווארען אלם פארברעכער‬
‫און מען האט זיי גערופען! ״די אומלעגאלע״‪ .‬איינמאל האט דער ארץ־‬
‫ישראלידיגער הויך־קאמישאנער גערופען צו זיך הרב קוק ו״ל און‬
‫איהם געזאגט אז ער זאל אויםגוצען זיץ אייגפלום אץ זיך וועגדען‬
‫צו די איד״שע עליה־פארשטעהעד‪ ,‬אז די אזוי ג ע ח פ ע נ ע ״אומלעגאלע*‬
‫•ון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוגר‬
‫‪157‬‬
‫זאלען אויפהערען אריינצוקומען איו לאנד אריץ‪ .‬דערויו* האט איה‪0‬‬
‫הרב קוק געענפערט! — חשוב׳ער הייד־קאמישאנער! לויט מיץ‬
‫מייגוגג איד דער וואט איד נישט עולה קיין ארץ־ישראל אן *אומ־‬
‫לעגאלער״‪.‬‬
‫ראטשילדם א ווארט‪,‬‬
‫מען האט אמאל געפרעגט דעמ באראן עדמונד ראטשילד! —‬
‫)באקאנט אלם זעדיב הידוע( וואט איז די מעשה וואט אלץ וואט איהר‬
‫בויט אין ארץיישראל‪ ,‬בויט איהר אויף ז א מ ד ו דערויף האט דעד‬
‫באראן געענפערט! אויף׳ן פעםטען‪ ,‬פרוכטבארען באדען קען דאך‬
‫יעדער בויען‪ ,‬דערויף ביז איד ראטשילד! צו בויען אויף זאמד און‬
‫טאן אזעלכע ארבייטען וואט אנדערע זענען נישט אימשטאנד צו‬
‫טאן‪) .‬יערי(‪.‬‬
‫ווען די א״י־לופט וואלט רייך געמאכט‪.‬‬
‫א פארצייטישער גדול האט געזאגט בדרד הלצה! די גמרא זאגט‬
‫*אווירא דארץ־ישראל מחכים״ און מען זעהט גארנישט עט זאלעז זיר‬
‫געפינען א סד בעלגים וועלכע זאלען זיד ריימען קיץ ארץ־ישראל‬
‫כדי קלוגער צו ווערען‪ ,‬דאגעגען‪ ,‬ווען עט וואלט געזאגט געווארען‬
‫״אווירא דארץ־ישראל מעשיר׳ — אז די ארץ־ישראל לופט מאכט ריץ־‪,‬‬
‫דאן וואלט איהר שוין געזעהן וויפיל טויזענטער אץ צעהנער טויזעגטער‬
‫מענמשען עם וואלטען געשטראמט אהין‪) .‬בשם גדול אחד(‪.‬‬
‫מיט אן אויטאבוס נישט‪ ,‬מיט א טעקסי יא‪.‬‬
‫ווי באוואוסט איז אייגגעפירט געווארען אין ארץ־ישראל‪ ,‬אז‬
‫באלד נאד ליכט־ציגדען שטעלט זיד אפ די גאגצע אויטאבומ־קאמו־‬
‫ניקאציע‪ .‬דאס איז אפיציעל שטרעגג פארבאטען מצד דעד* רעגירוגג‪.‬‬
‫דאגעגען איז ערלויבט צו באנוצען פריוואטע טאקטים‪ ,‬הגם דאט איז‬
‫דער זעלבער חלול־שבת‪ .‬כדי אויטצודריקען זייער שטילען פראטעםט‬
‫געגעגאיבער דעפ דאזיגען חלול־שבת האבען די פרומע אידען אין‬
‫תל־אביב פאישפרייט פאלגענדען וויץ‪ •.‬א נייער עולה איז אנגעקומען‬
‫קיץ חל־אביב אץ באגעגענט א זעקס יעריג איעעל‪ .‬פרעגט ער איהם‪:‬‬
‫״אינגעלע‪ ,‬אפשר קענסטז מיד זאגען וואט איז דאס אזעלכעם וואס‬
‫מען דופט שבת״ ? דערויף האט איהמ דער קליינער *סאברא״ )אווי‬
‫דופט מען א קיגד וואס איז געבוירען אין ארץ־ישראל( געענפערט‬
‫אין העברעאיש ‪ — t‬׳שבת הוא יום שאסור בו לגסוע באוטובוס‪ ,‬אבל‬
‫‪158‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוגר‬
‫בטקסי מותר* — שבת דאס איז אזא טאג אין וועלכען מען טאר נישנז‬
‫טארען אויף קיץ אויטאבוס‪ ,‬אבער מיט א טעקסי מעג מען יא‪.‬‬
‫)ארץ־ ישראל וויץ(‪.‬‬
‫א גאנץ גוטער ציוניםט‪.‬‬
‫א באוואוסטער גדול האט אמאל געהאט א שמועט מיט אייגעס‬
‫פון די ציוגיםטישע פירער‪ ,‬וועלכער האט איהמ פארגעווארפען‪ ,‬אז‬
‫דער ארטאדאקסישעי עלעמעגט איז ווייגיג באגייםטירט פון דעט‬
‫״באזעלער פראגראם״‪ .‬דערויף האט איהט דעד גדול וויציג א זאג‬
‫געטאן! ר׳ יהודה הלוי איז געווען א גאגץ גוטער ציוגיםט חאטש ער‬
‫איו נישט געוועזען אין באזעל‪) .‬געהערט(‪.‬‬
‫א כותל המערבי ווי אלע כותל המערביים‪.‬‬
‫אן אמעריקאנער אידישער מאגגאט איז אמאל געפארען אויף‬
‫א באזוד קיין ארץיישראל‪ .‬צווישען אלע אגדערע זעהעגםוזירדיקייטען‬
‫וואט ו א ס לאגד האט‪ ,‬איז ער אויך געגאגגען אגקוקן די ״כותל המערבי״‬
‫)די וואנד וואט איז געבליבען פון די מויער וואט האט ארומגעריגגעלט‬
‫דעמ בית המקדש(‪ .‬ווען ער איז צוריקגעקומען קיץ אמעריקע האבעו‬
‫איהם באקאנטע געפרעגט ? ״האט איהר באזוכט דעמ ״כותל־המערבי״ ז‬
‫״ווי זעהט זי אוים י״‪ .‬דערויף האט ער געענפערט‪ :‬ווי זאל זי אויסזעהן י‬
‫״א כותל המערבי ווי אלע כותל המערביים״‪) .‬פאלקס־וויץ(‪.‬‬
‫גאולה — איז בעםטע תפלה‪.‬‬
‫יום־כפור בייגאכט גאו כל־גדרי ווען דער חזן האט שוין‬
‫געהאט פארענדיגט דאס דאוונען מיט אלע תפילות איו א‬
‫קלייגער עולם פארבליבען אין שוחל און געזאגט תחליט ווי עם‬
‫איז דער מנהג בכל תפוצות ישראל‪ .‬צווישען די תהלים־זאגער איז‬
‫געווען א פשוטער דארפס־איד נישט קיץ גרויםער למדן און גישט‬
‫קיץ קליינער עמ־הארץ‪ ,‬וועלבער האט זיך זעהר ווייגיג פארשטאגען‬
‫אויף פירוש המלות‪ .‬ווען עס איז געקומען צו רעם ״יהי רצון״ וואס‬
‫מען ואגט נאך דעם תהדים‪ ,‬האט דער ישוב׳ניק די אלע תפלות ווי‬
‫א שטייגער ‪.,‬ותקרא לשבויים דרור״ )און דו זאלםט פראקלאמירען‬
‫פרייהייט פאר די געפאגגענע( ״ותן לכל איש ואיש די פרנסתו״ )און‬
‫דו זאלםט יעדען מעגטש געבען גענוג פרגםה( און אזוי ווייטער‪ ,‬אלץ‬
‫איבערגעלאזט און איבערגעהיפערט אהן באזונדערע מוגה‪ .‬ווען עס‬
‫איז געקומען צום סוף פון קאפיטעל‪ ,‬האט ער זיד אגגעהויבען שאקלען‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪159‬‬
‫מיט גרויס דבקות און התלהבות און געזאגט! וואם טויג מיד די‬
‫אלע זאכען? דאס בעסמע וואלט געווען זאלסט אונז אויסלייזען און‬
‫ברעגגען קיין ארץ־ישראל‪ .‬דאס בעסטע איז ״ותמהר ותחיש לגאלגו״‬
‫)זאלסט איילען אונז אויסצולייזען‪) .(.‬פאלקם־מאטיוו(‪.‬‬
‫ווען דער שקר איז אן אמת‪.‬‬
‫א בארימטער חובב ציון האט אמאל באזוכט ארץ־ישדאל און‬
‫איז צוריקגעקומען פון דארט א שטארק באגייסטערטער‪ .‬אפגעבענדיג‬
‫דעם בעריכט‪ ,‬האט ער צווישען אנדערען געזאגט‪ :‬תמיד‪ ,‬ווען איך‬
‫האב געהאלטען מייגע׳ רעדעס און אויפגעלויבט דאס הייליגע לאגד‪,‬‬
‫האב איד געמייגט אז איד בין אלץ מגזם און כיזאג בלויז ליגעגד‪ .‬איצט‪,‬‬
‫נאבדעם ווי כ׳האב אליין געזעהן די שייגקייט פון לאגד‪ ,‬בין איד‬
‫געקומען צו דער איבערצייגוגג אז מייגע ליגעגד זענען געווען אמת‪.‬‬
‫)א ווערטעל(‪.‬‬
‫פארוואם שווייגען ז י י ן‬
‫איין איד האט געפרעגט דעם אגדערען! פארוואס שווייגען די‬
‫חלוצים אין א׳״יז ווייל — האט דעד אנדערער געעגפערט •— ווען‬
‫אידען רעדען מאכען זיי באוועגוגגען מיט די העגט און די העגד טון‬
‫די חלוצים זעגען דאד פארגומען מיט ארבייט )א״י וויץ(‪.‬‬
‫אז מען האט געווארט אזר לאנג‪.‬‬
‫אין דעם פארצימער פ ץ א מיניםטער אין מדיגת־ישדאל זיצען‬
‫עלטיכע אידען‪ ,‬וועלכע דאדפען אויפגעגומען ווערען אויף אן אוידענץ‪.‬‬
‫זיי ווארטען עטליכע שעד׳ אץ ווערען אלץ גישט אריינגעלאזט איג׳ם‬
‫אויפגאמס־צימער‪ .‬אייגער פון די וואדטער איז געווארען שטארק נערוועז‬
‫און אומגעדולדיג‪ ,‬רופט זיד אן איין איד צו איחם ! מילא‪ ,‬וואם לאזט‬
‫ויד טאן ד אויב מען חאט געחאט געדולד צו ווארטען אויף אן אייגעגעם‬
‫מיניטטער אין ישראל גאגצען צוויי טויזעגד יאר‪ ,‬טא וועט מען שוין‬
‫ווארטען נאד א פאר שעד‪) .‬א״י־וויץ(‪.‬‬
‫פון א הויפען זאמד ־ ־ א שטאט‪.‬‬
‫א באוואוםטעד גדול האט אמאל באזוב* ארץ־ישדאל אץ איז אויד‬
‫געווען אין תל־אביב‪ .‬צוזעעגדיג דעם שגעלען וואוקם און דעם גוואל־‬
‫דיגען טעמפא האט ער געזאגט» דא זעהט מען באמת ווי דעד אויבער‪-‬‬
‫‪160‬‬
‫פון‬
‫אוץ‬
‫ישראל‬
‫אוצי‬
‫שטער איז מוסיף מ״חול״ אל הקודש פון א הויפען ״זאמד״ איז געוואדען‬
‫א גרויסע הייליגע שמאט)׳״חול״‪ ,‬איז אויך דער טייטש זאמד(‪) .‬געהערט(‪.‬‬
‫די חמי טבריה אלם מוםטער‪.‬‬
‫רבי דוד׳ל דינאווער זצ״ל איז אמאל געווען איז קור־ארט או?‬
‫האט צוגעזעהן דאס פריצות פון די פרייע יוגענד‪ ,‬האט ער דעדפון‬
‫געחאט גדויס צער‪ ,‬רופט ער דיך אן ג די חז״ל זאגען! )סנהדרין קח(‬
‫אז די ״חמי טבריה״ זענען איבעדגעב^יבען פון מבול‪ ,‬נאך וואם‬
‫האט עפעם דעד רבונו של עולמ איבערגעלאזט א זכר פון מבול ז נאד‬
‫— האט רבי דודיל געזאגט •— טאמער וועלען די שפעטערע דורות‬
‫פדעגען פארוואס איז דעד רבונו של עולם מיט זיין חרון אף געווען‬
‫אזוי שטרענג און אזש געברענגט אויף דעד וועלט א מבול ? האט ער‬
‫טאקע דערויף איבערגעלאזט אלם מ ו ם ט ע ר די חמי טבריה דארט‬
‫וואו טויזענטער יוגענדליכע באדעז זיד און פירען זיך אויף צעלאזען און‬
‫פערשייט‪ ,‬און אז די קומענדע דורות וועלען זעהן ווי וריט ראם פריצות‬
‫און צעלאזענקייט האט דערגרייכט‪ ,‬וועט שוין פאר זיי קלאר ווערען‪ ,‬אז‬
‫דעד דור פון מבול איז פאר אזעלכע מעשים וועדט געווען אז עס זאל‬
‫קומען א מבול‪) .‬רבי דוד׳ל דינאווער(‪.‬‬
‫אז מען גייט אריים פון אייגענעם לאנד פארלירט מע!‬
‫דעם שכל‪.‬‬
‫אין א שמעטעל אין אמאליגען רוסלאנד האט זיך געפונען א איד‪,‬‬
‫א פקח מיט׳ן נאמען יאנקעל‪ .‬דעד דאזיגער איד האט אמאל געדארפט‬
‫פארען קיק דייטשלאנד צו א דאקטאר צוליב זיק קראנקחייט‪ .‬דערויף‬
‫האט ער געמוזט האבען אן ערלויבעניש פון דער פאליציי אריבעד־‬
‫צוגיין די גדעניץ‪ .‬אט אזא פאספארט האט דעמאלט געקאסט אנ׳ערך‬
‫פון צוואנציג רובעל‪ ,‬וועלכע דעד איד האט נעבעך נישט געהאט‪ .‬איז‬
‫ער געפאלען אויף אן המצאה און געבעטען זיין פריינד וואט האט‬
‫געחייסען תנחום און ביי איהם געבארגט דעם פאספארט‪ .‬זיין פריינד‬
‫האט איהם אנגעזאגט אז אויב מען וועט איהם פרעגען ביי דער גרעניץ‬
‫ווי אזוי ער חייםט זאל ער זאגען‪ ,‬אז זיק נאמען איז תנחום און גישט‬
‫יאנקעל‪ .‬ווען יאנקעל דעד שטאט־חכמ איז געקומען צו דער גרעגיץ‬
‫און רעד וועכטער חאט איהם געפרעגט* ״וועד ביזטון״ איז ער‬
‫צעמישט געווארען און האט איהם געענפערט < וועד איך בין‪ ,‬בין איך‪,‬‬
‫אבער יאנקעל היים איד זיכער נישט‪) .‬געהערט(‪.‬‬
‫פון‬
‫ישראל‬
‫ארץ‬
‫אוגר‬
‫‪161‬‬
‫א וועכטער ביי גריבצייג‪.‬‬
‫דער גרויסער חובב ציון רבי מרדכי אליאשבערג פלעגט שטענדיג‬
‫זאגען ! דער דבונו של עולם זאל מיר העלפען‪ ,‬איך זאל חאבען דעם‬
‫זכות צו קענען פארעו קיץ ארץ־ישראל איו אליץ באארבייטען די‬
‫ערד ווי א פראסטער‪ ,‬געווענדליכער ארבייטער‪ .‬רבי — האט אים‬
‫איינער פון זיינע מקורבים געפרעגט — זענט איהר דען פיזיש אימ־‬
‫שטאנד צו ארבייטען אין א פעלד ? דערויף האט ער געעגפערט! טא‪,‬‬
‫וועל איך זיין א וועכטער ביי גרינצייג‪) .‬געהערט(‪.‬‬
‫היינט — קיין זכר פון עבודה־זרה‪.‬‬
‫ווען דער ערשט נפטר געווארענעם גערער רבי זצ״ל האט דאם‬
‫ערשטע מאל באזוכט ארץ־ישראל איז איהם הרב קוק ז״ל אנטקעגען‬
‫געפאדען צו דעד סטאנציע‪ .‬ווען דעד גערער רבי איז אריינגעקומען‬
‫אין צענטער פון ירושלים האט ער דארט באמערקט אזעלכע זאכען‬
‫וועלכע האבען זיך איהם אויםגעוויזען צו זיץ נישט גענוג אידישלעך‪.‬‬
‫דער רבי זאל דאביי האבען א ויפץ געטאן און זאגען! וויי‪ ,‬וויי‪ ,‬אין‬
‫דער הייליגער שטאט ירזשלים‪ ,‬די שטאט פון די חוזים און נביאים‬
‫זאלען זיך געפינען אזויכיל ז י נ ד ע ע ! הרב קוק האט דאם אויסגעהערט‬
‫און געשוויגען‪ .‬פארענדיג ווייטער זענען זיי פאדביי ךעם פלאץ‬
‫וואס מען רופט ‪•,‬גי־בךחינום״‪ .‬דא האט הרב קוק איבערגעריםען זיץ‬
‫שווייגען און א זאג געטאן * זעהט רבי‪ ,‬דאס ארט איז דער טאל ״גי־‬
‫בן־הינום״‪ ,‬אין די צייטען פון די נביאים האבען אידען אויף דעם‬
‫‪3‬לאץ געבראכט זייערע קינדער צום אפגאט ״מולך״ און היינט‬
‫צוטאג איז אין גאנץ אדץ־ישראל מער נישטא קיץ שום זכר פון‬
‫עבודה זרה‪) .‬געהערט(‪.‬‬
‫דארט וואו די גויים זעבען אידען‪.‬‬
‫א דעלעגאט פון ארץ־ישראל איז אמאל געקומען קיץ פוילען‬
‫אויף א טור און האט צווישעז אנדערען אויך באזוכט א חדר וואו‬
‫ס׳האבען געלערעגט אידישע קינדערלעך‪ .‬דער גאםט האט זיי דערציילט‬
‫וועגען דעד שיינהייט פון הייליגען לאנד און אז תל־אביב איז א שטאט‬
‫וואט באשטייט דורכאוים פון אידען‪ .‬דערויף האט איינער פץ די יוגגע‬
‫תלמידים געפרעגט דעמ גאסט און די לערער ? — די לערער — האט‬
‫דער דעלעגאט געענפערט — זענען אויך אידען‪ .‬פדעגט דער צווייטער‬
‫תלמיד! און די פאליציםטען ן אויך די פאליציי־לייט זענען אידען —‬
‫חאט דעד גאםט געענפערט‪ .‬פרעגט א דדיטעד תלמיד« און י ע ר‬
‫‪t‬‬
‫‪162‬‬
‫הון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫בירגערמייםמער ‪ 1‬ענפערט דער שליח! אויך די בירגערמייסטער איז‬
‫א איד‪ .‬הערענדיג דעם דאזיגען עגפער האבען אלע חלמידיפ אויס־‬
‫געשטעלט די אויגען מיט פארוואונדערונג און געפרעגמ‪ :‬״און אוין‬
‫די דארטיגע גויט זענען אידען! )געהערט(‪.‬‬
‫דער דרך הטבע און דער נם‪.‬‬
‫אין לעיק סוקסעס בעת די זיצוגגען פון די פאראייגיגטע פעלקער‬
‫ווען עט איז פארהאנדעלט געווארען די או־ץ־ישראל פראגע זענעז‬
‫געזעסען עטליכע אידען און פארפירט א שמועט‪ ,‬וואט פאר א לעזונג‬
‫עס וואלט געווען בעסער פאר אידען‪ .‬איינער האט ארויטגעזאגט זיין‬
‫השערה אז די בעסטע זאך וואלט געווען‪ ,‬אז דער פעלקעריפארבאנד ואל‬
‫אקצעפטירען דעם חלוקה־פלאן‪ .‬א צווייטער האט ארויטגעזאגט זיין‬
‫מייגונג‪ ,‬אז די גרעסטע ישועה וואלט געווען אז עם זאל דערמעגליכמ‬
‫ווערען אז אידען זאלען קענען פריי איינוואגדערען קייז איץ־ישראל‬
‫אחן שטערונגען‪ .‬א דריטער האט געחאלםען‪ ,‬אז די איינציגע היל!ף‬
‫פאריז אידישע פאלק וואלט געווען אז עם זאל אראפגענומען ווערען‬
‫דער ״עמבארגא״‪ ,‬מען זאל קעגען שיקען גענוג וואפען צום ישוג‬
‫א‪ .‬א‪ .‬וו‪ .‬צום סוף פון געשפרעד רופט זיך אן איינער פון עולם און‬
‫ואגט! הער ט זי ך איין צו מיינע ווערמער! עס זענען פאראן צורי‬
‫אופנים דורך וועלכע די ישועה קען קומען — אויך א נאםירליכען‬
‫וועגען‪ ,‬אדער בדרך נס‪ .‬דער נאטירלעכער וועג וואלט געווען‪ ,‬אז‬
‫משיח זאל קומען‪ ,‬וועט ממילא זיין די גאולה‪ ,‬דער נס וועט זיין אז די‬
‫עגגלענדער וועלען ווערען אביסעל בעםער צו אידען‪) .‬געהעדט(‪.‬‬
‫געווער און שכל‪.‬‬
‫אין דער צייט פון אידיש־אראבישען קריג ווען עגגלאגד האט‬
‫געהיימערהייט געשטיצט די אראבער מיט אמוניציע קעגען ישראל‬
‫האט מען אין ארץ־ישראל דערציילט פ^יגעגדען וויץ‪ :‬אן ענגלענדער‬
‫זאגט צו אן אראבער! ווילסטו געווער ~ נאדיר געווען‪ .‬ווילטטו‬
‫טאגקען — קעגסטו ביי מיר אויך קריגען‪ .‬ווילטטו עראפלאנעז — קען‬
‫איך דיר ליפערען עראפלאנען‪ ,‬און אויב דו האסט א מאנגעל אין‬
‫מזומנים‪ .‬קעגסטו פת מיד באקומען אויך געלר‪ ,‬אבער איץ זאך קען‬
‫איך דיר נישט געבען — אידישען שכל‪) .‬אדץיישראל וויץ(‪.‬‬
‫דוד און גלית‪.‬‬
‫א וויבטיגעד קארעספאנךענט וועלכער איז געקומען אין א ח ־‬
‫ישראל אין דער צייט פון אידיש״אראבישען קריג האט אין דעד צייטונג‬
‫»ון‬
‫אוץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪163‬‬
‫״ועילי מעילי׳ פארגליכען די ״אראבישע ליגע״ מיט א באפעלקערונג‬
‫פון ‪ 31‬מיליאן צו גלית׳ן און ‪ 800,000‬אידען אין ארץ ישראל צו‬
‫דוד׳ן‪ .‬דערגיי‪ ,‬באמערקט ער אז דער אראגישער גלית האט געליטען‬
‫א שטארקע מפלה דורך די העגד פון דוד׳ן‪) .‬דעילי מעיל(‪.‬‬
‫עלטערען און קינדער‪.‬‬
‫ווי באוואוסט‪ ,‬זעגען די אמאליגע חלוצים און פיאנערען פון ארץ־‬
‫ישראל׳דיגען ישוב זיו אויסגעשטאנען פארשידענע צרות און יסורים‬
‫ביים אויפבוי פון לאגד‪ .‬זיי האבען געהאט צו קעמפען געגען כלערליי‬
‫אנשעקעגישען‪ ,‬ווי מאלאריע־קראגקהייטען‪ ,‬הונגער אח אנפאלען פון‬
‫די שבני׳שע בעדואיגער — אבער ווען מען האט די געפרעגט אויב‬
‫עם איז כדאי אוועקצוגעבען אזויפיל קרבנות פאר ארץ׳ ישראל‪ ,‬פלעגען‬
‫זיי דערויף עגפערען! אויב מיר אליין וועלען גישט זוכה זיץ צו זעהן‬
‫מיט די אויגען א פרייע‪ ,‬אייגענע אידישע מלוכה‪ ,‬דערפאר אבער וועלען‬
‫אוגזעדע קיגדער דאס זיכער דערלעבען‪.‬‬
‫אין דעם היינטיגען דור‪ ,‬ווען די גאגצע אידישע יוגעגד איז זיך‬
‫מקריב פאר דעם אידיאל פון האבען אן אייגען לאגד ווערעגדיג טאג־‬
‫שעגליך געהרג׳ט איג׳מ קאמף קעגען די ווילדע אראבער‪ ,‬ווען מען‬
‫פרעגט די יונגעלייט צו עם לויגט אוועקצוגעבען ראם לעבען און‬
‫ברעגגען אוויפיל קרבנות פאר ארץ־ישראל‪ ,‬עגפערען די דערויף‪:‬‬
‫אויב מיר וועלען נישט האבען די זכיה צו זעהן א זעלבםשטענדיגע‬
‫אידישע מלוכה‪ ,‬דערפאר אבער וועלען עם אונזערע עלטערען דעד־‬
‫לעבען‪) .‬ארץ־ישראל ווערטעל(‪.‬‬
‫דעס שכורים בקשה‪.‬‬
‫אין דער אלטער היים פלעגט מען דערציילען פאלגעגדען ודץ‪:‬‬
‫אז עלטערער איד איז געפארען שטארבען קיין ארץ־ישראל‪ .‬יעדער‬
‫‪8‬ון דיגע באקאגטע האט איהם געבעטען ער זאל פאר איהם מתפלל‬
‫זיץ ביי די הייליגע קברים פון די אבות‪ .‬דעד שטאטישער שכור‬
‫האט איהם געבעטען‪ :‬זיי מתפלל אויף לוט׳ס קבר אז שנאפס זאל‬
‫כיליגעד ווערען‪ ,‬און ביים קבר פון לוטים ווייב זאלסט מיד מתפלל‬
‫זיין‪ ,‬אז זאלץ זאל אויר ביליגער ווערען‪) .‬פאלק־וויץ(‪.‬‬
‫אין ברירה‪.‬‬
‫בעת איינער פון די חשוב׳סטע פערזענלעכקייטען פון ארץ־ישראל‬
‫מאט געוויילט אין אמעריקע‪ ,‬חאט א איד איחס געפרעגמ! כ׳בעט אייך‪,‬‬
‫‪164‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫זאגט מיד וועד איז דעד וויכטיגסטער גענעראל און קריגס־אגפירעו‬
‫אין ארץ־ישראל וועלכער האט מיט אזא העלדישקייט צעטריבען די‬
‫חמרים אראבישע ארמעעז ז ״אין ברירה״! — האט דער ארץ־ישראל‬
‫גאסט געענפערט‪) .‬אן איץ־ישראל ווערטעל(‪.‬‬
‫״מפגי חטאינו‪/‬‬
‫צוויי ארץ־ישראל׳דיגע יונגעלייט האבען געבראכען דאס געועץ‬
‫פון דעד נייער א״י־קאנסטיטוציע און זענען פאראורטיילט געווארען‬
‫ד ו ר ך ן געריכט צו פארלאזען דעם לאנד‪ .‬זיי זענען געקומעו קיץ‬
‫אמעריקע‪ .‬אויף דער פראגע פון זייערס א באקאנטען די סיבה פון‬
‫זייער אנטלויפען פון ארץ־ישראל האבען זיי געענפערט מיט פאלגענדען‬
‫ווארט־שפיל‪ :‬״מפני חטאינו גלינו מארצנו״ — דורך אונזערע זיגד‬
‫חאבען מיר געמוזט אוועק פון אונזער לאנד‪) .‬א וויץ(‪.‬‬
‫א איד ביי מלכים און א מלך ביי אידען‪.‬‬
‫אידען חאבען זיך אמאל פארזאמעלט מיט׳ן צוועק צו גריגדען‬
‫אן אייגעגע אידישע מלוכה‪ .‬די פארשטייער זעגען אוועק צום שטאטישען‬
‫גביר און איהם פארגעלייגט ער זאל ווערען זייער קעגיג‪ .‬דעד גביו‬
‫האט זיך אנטזאגט פון דער דאזיגער פראפאזיציע און געעגפערט‬
‫אויף א האלב וויציגען אופן! עס איז פאר מיד בעטער צו דין א איד‬
‫ביי מלכים איידעד צו זיין א מלך ביי אידען‪) .‬א פאלקס־וועדטעל(‪.‬‬
‫״שיקאגא״ אדער ״תל־אביב״‪.‬‬
‫אן אמעריקאנער עושר האט זיך אמאל בארימט פאר א ציוגיםטישען‬
‫פירער אז ער איז א שטארקער חובב ציון און גרויטער ארץ־ישראל־‬
‫פאטריאט‪ .‬אלס באווייז האט ער אנגעגעבען דאס וואס עד חאט אין‬
‫שיקאגא א שיינע ווילא מיט נאמען ״תל־אביב״‪.‬‬
‫דערויף האט איהם דעד ציוגיסטישער מגהיג געזאגט» ווען דו‬
‫וואלסט געוואוינט און געלעבט אין ת ל אביב און דאדט געהאט א ווילא‬
‫מיט׳ן נאמען שיקאגא וואלט איך געוואוטט אז דו ביזט א גוטער‬
‫ציוניסט‪ .‬איצט‪ ,‬אז עם איז פוגקט פארקערט‪ ,‬איז דייו חיבת־ציון שטארק‬
‫צווייפעלהאפט און אוגטעד א גדויםען פדאגע־צייכען‪...‬‬
‫ישראל׳ס געה״מער וואפען‪.‬‬
‫אין גיו־יארק איז פארגעקומען א בעראטונג אין וועלבע עם‬
‫תאבען אגטייל גענומען אםך ציוניסטישע פידער‪ ,‬צווישען זיי איז געווען‬
‫«ון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצי‬
‫‪165‬‬
‫אנוועזענד די אמבאםאדארין פון ישראל גאלדע מייערסאן‪ .‬די אגטייל־‬
‫נעמער זעגען געווען שטאדק גייגעריג צו וויםען וועגען די נייע‬
‫געהיימניספולע אידישע וואפען‪ ,‬וועגעז וועלכע די פרעםע האט אזוי‬
‫אפט געשריבען‪ .‬אלט עגפער דערויף האט גאלדע מייערסאן צוגעשיקט‬
‫א צעטאלע צום פאזיצער אין וועלכען עט האט זיר געלייענט! ״הנשק‬
‫הםודי שלנו הוא צור ישראל וגואלו״ — אונזערע געהיימע וואפען‬
‫איז דעד אלמעכטיגער ג־מ פון ישראל‪) .‬געהערט(‪.‬‬
‫א געלונגענער ענפער‪.‬‬
‫עם ווערט דערציילט‪ :‬דעד גרויסער עגגלישער שטאאטםמאן לורד‬
‫באלפור האט אמאל געפרעגט ד״ר חיים ווייצמאן‪ :‬פארוואס ממען אידען‬
‫דוקא קאלאניזירט ווערען אין ארץ־ישראל‪ ,‬ווייגיג שיינע‪ .‬גוטע לעגדעד‬
‫זענען פאראן אויף דעד וועלטו דערויף האט איהם ר״ד ווייצמאן גע־‬
‫עגפערט מיט א פראגע‪ :‬פאריז איז זעהר א שייגע שטאט און אםך‬
‫הינזיכטען אפשר שענער ווי לאנדאן‪ ,‬וואלט איהד ענגלעגדער פאר־‬
‫ציכטעט אויף אייעד לאגדאן און עם אויטגעביטען אויף פאריז ן‬
‫_‬
‫פארוואס איז ז י תורה״זיט געגעבען געווארען אין א״י‪.‬‬
‫אייגער האט אמאל געפרעגט ר׳ שניואל מוהיליווער׳ן‪ :‬פארוואט‬
‫איז די תורה געגעבען געווארען מין ד ע י מדבר און נישט אין ארץ־‬
‫ישראלי — דערויף האט הרב ר׳ שמיאל געענפערט‪ :‬ווען גאט‬
‫וואלט געגעבען די תורה אין ארץ־ישראל‪ ,‬וואלטען אידען תמיד זיד‬
‫ארומגעריםען צווישען זיך‪ .‬יעדער וואלט געוואלט מאנאפאליזירען די‬
‫תורח פאר זיך זאגענדיג אז נאר אין זיין חלק לאנד איז די תורה‬
‫געגעבען געווארען‪ .‬אן אנדערער‪ ,‬ווידער‪ ,‬וועלכער וויל זיך ארויס־‬
‫דרייען פון מקיים זיין די געבאטען פון דער תורה וואלט געפונען‬
‫אן אויםרייד און געזאגט‪ :‬איך דארף די תורה נישט האלטען‪ ,‬ווייל‬
‫די תורה איז נישט געגעבען געווארען צו דעם שבט צו וועלכען איד‬
‫געהער‪ .‬גאט האט דעריבער געגעבען די תורה אין מדבר‪ .‬אויף א‬
‫נייטראלען פלאץ כדי אלע אידען זאלען דארט האבען דעם זעלבען‬
‫חלק און גלייכע רעכט‪) .‬רבי שמואל מוהיליווער‪ ,‬בדרד הלצה(‪.‬‬
‫״מהיכא תיתי״‪.‬‬
‫ווען דעד גערער רבי זצ״ל איז געווען דאם ערשטע מאל אויף‬
‫א באזיד אין ארץ־ישדאל איז ער אויפגענומען געוואדען דורר דעם‬
‫דאמאלדיגען היי־קאמישאנער )נציב־העליון( רואם ענגלאנד האט בא־‬
‫שטימט פאר ארץיישראל‪ .‬אין זייעד שמועס‪ ,‬האט דעד היי־קאמישאגער‬
‫אויסגעדרוקט זיין האפענונג‪ .‬אז ענגלאגד וועט זיכעד דערפילען איהר‬
‫‪166‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוגר‬
‫גוזאג וואם איז אעעגעבען אין דער באלפור־דעקלאראציע‪ .‬דער רני‬
‫האט א קוועטש געטאן מיט אן אקסעל און געזאגט! ״מהיכא־תיתי״!‬
‫דעמ איבערזעצער איז שווער אנגעקומען איבערצוזעצען דאם ווארט‬
‫״מהיכא־תיתי״ אויף עגגליש‪ ,‬דאך האט זיך איהט אויף עפעם אן‬
‫אופן איינגעגעבען קלאר צו מאכען פאר׳ן היי־קאמישאנער רעם גערער‬
‫רבינ׳ס באמערקונג‪ .‬ווען דעד רבי איז ארויס פון פאלאץ‪ ,‬האט דעד‬
‫איבערזעצער זיך געגומען די דרייסטיהייט און געפרעגט דעט רבי׳ן!‬
‫ילמדנו רבנו‪ ,‬אזא ווינטיגע פערזענלעכקייס‪ ,‬האט געמאבט פאר איין‬
‫אזא וויכטיגע אפיציעלע דערקלערוגג און איתר‪ ,‬רבי‪ ,‬מאכט דערפון‬
‫גארנישט קיץ וועזעןז איהר פארשטייט — האט איהט דעד רבי‬
‫געענפערט — מיד ה א מ ן שוין אן"אלטען וועקסעל פון רבונו של‬
‫עולם א א ץ אז ער וועט אונז געבעו ארץ־ישראל‪ .‬דער וועקסעל איז‬
‫דעהו־ קוראנט‪ .‬איז‪ ,‬אויב אט דער ענגלענדעד וויל באשטעסיגען אט‬
‫דאס וועקטעל איז — ״מהיכא תיתי״‪) ,‬דערציילט פון א מקורב(‪.‬‬
‫״רחוב רש״י״ און ״רחוב חומש״‪.‬‬
‫אין ארץ־ישראל ווערט דערציילט פאלגענדער וויץי אן אויס־‬
‫לענדישער אידישער טוריסט‪ ,‬נישט קיץ גרויסער חלמיד־חכם אץ‬
‫נישט קיץ קליינער עם־ הארץ‪ ,‬האט געמאבט א שפאציר איבער ת ר‬
‫לענג און ברייט פון דער שיינער אידישער שטאט תל־אביב‪ .‬דורכ־‬
‫מארשירעגדיג אלע גאסען אץ אלעען‪ ,‬האט געזען א שילד ״רחוב‬
‫רש״י״ •— ה י ת כ ן ז האט זיר ת ר גאםט ג ע ו ו א ו נ ת ר ט — איך בין‬
‫דורכגעגאנגען אזויפיל גאםען און איך האב נישט באמערקט אז עס‬
‫זאל זיץ חאטש איין גאס וראם זאל הייסען ״רחוב־חומש״ ו וואם איז די‬
‫מעשה ז צו איז ת ן דער פאדפאסער פון רש״י מער פערזענלעכקייט‬
‫ווי דער פארפאסער פון חומש ו ) ת ד צ י י ל ט פץ א רב(‪.‬‬
‫פון רואם מען וועט אין או־ץ־ישראל פטור ווערען‪.‬‬
‫דער רבי ד׳ לוי יצחק בארדיטשעווער זצ״ל איז אמאל אגגעקומען‬
‫אין א שטאט אויף שבת‪ ,‬זענען איהם געקומען באגעגענען צוויי‬
‫רבנים‪ ,‬איינער איז געווען דער רב פון דעד שגיידערישער חברה און‬
‫דעד אגדערער איז געווען רב פ ץ די חברה מעל־סוחרים‪ .‬ביידע זענען‬
‫געווען שסארקע מתנגדים פץ חסידות‪ .‬די רבגים וועלעגדיג לצנות‬
‫מאכען פון דעם חסידישען רבי׳ן האבען צו איחם א זאג געמאן ‪ t‬נו‪,‬‬
‫לאמיר עפעם הערען א דבר־תורח פון אייך! מיס׳ן גרעסטען פאר־‬
‫געגיגען — האט דער בארדיטשיווער זיי געעגפערמ — די גמרא‬
‫זאגט‪ ,‬אז לעתיד לבוא‪ ,‬וועט די ארץ־ישראל ארויסגעגעבען פארטיגע‬
‫‪8‬ון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוגר‬
‫‪167‬‬
‫זיידענע קליידער און צייטיגע פירות‪ .‬איז מיר רעד מאמר שטענדיג‬
‫געווען אונפארשטאנדליך — וואם־זשע וועט שוין פון דעם ארויס־‬
‫קומעןו נאר נאבדעם ווי איך האב אייך באגעגענט איו מיר שוין דער‬
‫מאמר קלאר‪ .‬איצט חאבען מיר פארשידענערליי חברות‪ ,‬שניידער־‬
‫חברות און מעל־סוחרים חברות און זיי חאבען אייגענע רבנים‪ ,‬שפעטער‬
‫אבער‪ ,‬ווען אידען וועלען זובח זיין צו חאבען אן אייגען לאגד אץ די‬
‫ארץ־ישראל לאגד וועט ארויסגעבען פארטיגע קליידער אץ פארטיגע‬
‫שפייז וועט מען שוין ניט דארפען חאבען קיץ שניידער און קיץ מעל־‬
‫הענדלער און דעד געווינס וועט זיץ‪ ,‬אז מ׳וועט פטור ווערען פון‬
‫א שני‪T‬ערישען רב און א מעל־הענדלערישען רב‪) .‬פאלקמ־מעשה׳לע(‪.‬‬
‫א גוטער אפרו־פלאץ‪.‬‬
‫פאר דעמ אויסברוך פון דעד וועלט־מלחמה האט א רייכער איד‬
‫פון שטעטעל ליקווידירט אלע זיינע געשעפטען און געפארען קיץ‬
‫ארץ־ישראל דארט אויסצולעבען די יארען‪ .‬דערויף האט דעד רב‬
‫געזאגט‪ ,‬אז עם איז פאראן א בפירוש׳ער רמז פון דער תורד‪ :.‬״וירא‬
‫מנוחה כי טוב״‪ ,‬אז א איד וויל חאבען מנוחה און זיך אפרוען‪ ,‬״ואת‬
‫חארץ כי נעמד‪,‬״ — זאל פארען אין דעם לאנד וואו ס׳איז זימ‪ ,‬קיין‬
‫אדץ־ישראל וואט איז אן ארץ זבת חלב ודבש‪) .‬בדרך חלצח(‪.‬‬
‫די בקשה פון אן אונוויםענדע אידענע‪.‬‬
‫עט ווערט דערציילט א וויץ‪ •.‬א אידענע האט אנגעקלאפט אין‬
‫איהר שטוב אויף דעד וואנט צדקה־פושקעס פון פארשידענע אנ־‬
‫שטאלטען‪ :‬פאר יתומים־הייזעד‪ ,‬האםפיטאלס‪ ,‬מושב־זקנים׳ט‪ ,‬זמילות־‬
‫חסדימיקאסעס‪ ,‬און דעד גלייכען‪ .‬צווישען די אלע פושקעט איז אויך‬
‫געווען א פושקע פאר ארץ־ישדאל‪ .‬יעדען פרייטאג פאר ליכט־בענטשען‬
‫פלעגט די אידענע אדיינווארפען א גילדען אין יעדעד פושקע באזונדער‬
‫און דאביי זאגען! הארציגער פאטער אין הימעלי אין זכות פון דעם‬
‫וואס איך גיב צדקה פאר האספיטלס‪ ,‬העלף מיר איר ואל צו קיץ‬
‫חאםפיטל ניט דארפען אנקומען‪ .‬אין זכות וואט איך גיב צדיקה פאר‬
‫יתומים־הימער‪ ,‬זאלטט זיך דערבארימען זאלען די ק־נדער מיינע‬
‫נישט דארפען אהין אנקומען‪ ,‬אין זכות וואס איך גייב צדקה פאר מושב־‬
‫זקנים הייזער‪ ,‬חאב רחמנות אז עם זאל ניט קומען דערצו‪ ,‬אז אויף די‬
‫עלטערע יארען זאל איך אדער מיץ מאן דארפען חם־ושלום‪ ,‬פאר־‬
‫ווארפען ווערען אין א מושב־זקנים‪ .‬אין זכות פון מיץ געבען צדקח‬
‫פאר גמילות־חסדים קאסעס‪ ,‬זאל איך קיינמאל נישט דארשען אנקומען‬
‫צו בעטען חלוואות ביי יענעם‪ .‬און אין זכות פון מיץ געבען צדקה‬
‫‪16$‬‬
‫‪0‬וו‬
‫אוץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫פאר ארץ־ישראל‪ ,‬היט מיך אויס‪ ,‬גאטעניו טייערער‪ .‬איך זאל קיינמאל‬
‫נישט זימ אין ארץ־ישראל‪) .‬פאלקם־וויץ(‪.‬‬
‫יא חלוקה‪,‬‬
‫ווען די פאדאייניגטע פעלקער האבען אנגעגומען א באשלוט‬
‫וועגען צעטיילען ארץ־ישראל איז צווישען די מיטגלידער פון א גרויסער‬
‫אידישער ארגאניזאציע פארגעקומען א וויכוח‪ :‬יא‪ ,‬חלוקה‪ ,‬ניט חלוקה‪.‬‬
‫די האבען באשלאסען צו פרעגען דעם ערשטען קינד וואט זיי וועלען‬
‫טרעפען ער זאל זיי זאגען דעם פסוק וואס ער האט היינט געלערנט‬
‫און לויט דעמ וועלען די אנטשיידען די דעבאטע‪ .‬די האבען באגעגענט‬
‫א אינגעלע און איהם געזאגט )אזוי ווי עס ווערט דערציילט אין דעד‬
‫גמרא(‪ :‬פסוק לי פסוקך! דאס אינגעלע האט געזאגט א פסוק מאט‬
‫ער האט יעגעפ טאג געלערנט! מן המצר קראתי יה‪ ...‬די זאך איז‬
‫געווארען אנטשייען* יא! יא חלוקה‪) ...‬ארץ ישראל וויץ(‪.‬‬
‫א קריזיס׳צייט‪.‬‬
‫אז אידעז אין די גלות־לענדער מאכען גומע געשעפטען און‬
‫ווערען רייך‪ ,‬האבען די ניט קיץ חשק עולה צו זיין קיץ ארץ־ישראל‪.‬‬
‫קוים אבער ווערען די געפאלעז און עס גייט מיט דער פוטער אראפ‬
‫הויבט מען אן א טראכט טאו און מען רעדט וועגען באזעצען זיך‬
‫אין ארץ־ישראל‪ .‬דערויף האט א באקאנטער רב געטייטשט בדרך הלצה‬
‫דעם פסוק! ״ושפלת מארץ תדירי״ )ישעיהו( אז אויב א איד איז‬
‫עקאנאמיש געפאלען רעדט ער וועגען ארץ־ישראל‪) .‬א ווערטעל(‪.‬‬
‫א ווערטעל וועגען א קארגען גביר‪.‬‬
‫א רב אין ירושלים איז אמאל געקומען צו א דארטיגעו גביר‬
‫בעטען א נתינה וועגען א וויכטיגען געועלשאפטליכען "צוועק‪ .‬דער‬
‫גביר האט זיך אנטזאגט צו געבען‪ .‬ארויסגייענדיג פון זיץ שטוב‪ ,‬האט‬
‫דעד רב א זאג געטאן צו זיינע באגלייטער‪ :‬אויף ארץ־ישראל דולדעט‬
‫אזעלכע מיני ברואים‪ ,‬איז מעז בפירוש עובר אויף דעם מאס די חז״ל‬
‫זאגען ״ארור המגדל חזירים בארץ־ישראל״‪) .‬געהערט(‪.‬‬
‫א סאבוויי אין ארץ־ישראל‪.‬‬
‫ווען די פירער פון דער אידישע מלוכה האבען געפלאנט צו בויען‬
‫א סאבודי אין ארץ־ישראל האט איינער פון די מיניםטארען געזאגט‬
‫א וועדטעל ‪ t‬אויב דאס וועט דורכגעפידט וועדען מעט בפירוש מקיים‬
‫וועדען די ווערטער פץ ר׳ יהודה הלוי‪ :‬כל עיר על תילה בנויה ועיר‬
‫»ו ן‬
‫אוץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪169‬‬
‫אלקיס מושפלת עד שאול תחתיה‪) ,‬״תחתית״ אויף ניי־העברעאיש הייסט‬
‫א טאבוויי(‪) ,‬ארץ־ ישראל וויץ(‪.‬‬
‫נישטא דארט קיין דאגות פרנסה‪,‬‬
‫א קלוגער איד איז אמאל צוריקגעקומען פון ארץ־ישראל און‬
‫דערציילט פאר זיינע לאנדסלייט זיינע איינדרוקען פון דארט‪ .‬צווישען‬
‫אנדערעז האט ער באמערקט אז ס׳איז דארט ניט פאראן קיץ דאגות‬
‫פרגמה‪ .‬סטייטש ז — האט מען זיו געוואוגדערט — גאנץ פשוט — איז‬
‫געווען זיין תשובה — דארט איז גישטא קיין דאגות פרנסה‪ ,‬ווייל דאם‬
‫דאגה׳נען העלפט נישט‪) .‬אגעקדאט(‪,‬‬
‫צאל‪ ,‬צייט און געגענשטאנד‪.‬‬
‫ווען די אידען פון אלע עקען וועלט האבען געווארט מיט אזא‬
‫גרויטער שפאגוגג אויף דעם באשלוט פון די פאראייניגטע פעלקער‬
‫וועגען דעד שאפוגג פון דער קליינע אידישע מדינה‪ ,‬האט א קלוגער‬
‫איד פאראפראזירט דעם מיגיםטער טשוירטשיל׳ם שארפזיגיג ווערטעל‬
‫אויפ׳ן פאלגענדען אופן! ס׳האבען קייגמאל אזא גרויסע צאל מעגטשען‬
‫גיט געווארט אזא לאנגע צייט כדי צוקריגען אזא קלייגעם געגעג־‬
‫שטאגד )געהערט(‪.‬‬
‫אז מען איז קלוג ווערט מען נאך קליגער‪,‬‬
‫איינער איז אמאל געפארען קיץ ארץ־ישראל אויף א באזוד‪ .‬צוריק־‬
‫קומעגדיג אהיים האט ער געפרעגט דעם רב פון זיק שטאט‪ :‬״די גמרא‬
‫זאגט ״אווירא דארץ־ישראל מהכים״ און איך פיל גארנישט אז כ׳האב‬
‫געזאלט קילוג ווערעף? יא — ענפערט איהם דער רב — אז מען‬
‫פארט אחין א חכם‪ ,‬מאכט די ארץ־ישראל לופט נאך קלוגער‪ ,‬אבער‬
‫ווען מ׳איז פון שטענדיג אן א שוטה דאן העלפט ניט ארץ־ישראל לופט‪,‬‬
‫שוטה בלייבט שוטה! )געהערט(‪.‬‬
‫די אידישע וואליוטע‪.‬‬
‫וועגען דער פראגע וואס פארא פנים עס וועלען האבען די אידישע‬
‫מטבעות אין דעם נייעמ אידישען שטאאט קורסירט אין ארץ־ישראל‬
‫פאלגענדער וויץ‪ :‬די קלענטטע מטבע דארף הייסען א נעבעכל‪10 .‬‬
‫)צעהן( נעבעכלעך דארפען ווערט זיק ‪) 1‬איין( רחמנות׳ל‪ 10 ,‬רהמגות׳־‬
‫לעד — ‪ 1‬טובה׳לע‪ .‬צעהן טובה׳לעך ‪ 1‬פראטעקציעלע‪ ,‬און צעהן פרא־‬
‫טעקציעלעך — זיי זענען שוין דער עקוויוואלענט פון ‪ 1‬זיכערער‬
‫פרנטה‪) .‬געהערט(‪.‬‬
‫‪170‬‬
‫ם ון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫או*ד‬
‫זיין בקשה‪.‬‬
‫א דייטשער איד וואט האלט ביי פארען קיץ או־ץ־ישראל שדייבט‬
‫צו דין פריינד קיין תל־אביב‪ :‬כ׳בעט דיך‪ ,‬ד י דיך מטריח און בעדייט‬
‫מיד פאר א דירה׳ אבער געדענק למעךהשם‪ ,‬נאר נישט אין קיק‬
‫אידישע געגעגד‪.‬‬
‫דורך יעקב׳ם הענד‪.‬‬
‫ארץ־ישראל וועט אויפגעבדט ווערען גישט דורכ׳ן ׳׳קול עשו״‬
‫טון פאפירענע דעקלאראציעס א ת צוזאגען‪ ,‬גאר דורך די ״ידי יעקב״‬
‫פוץ יעקב׳ס חענד און אייגענע פדאצע‪) .‬א ווערטעל פון א דג(‪.‬‬
‫א איד און א ציוניסט‪.‬‬
‫די ציוניםטען זאגען! יעדער איד וואס איז ניט קיץ ציוניטט‬
‫איז קיץ איד נישט‪ ,‬און איך זאג‪ :‬יעדער ציוניסט וואט איז ניט קיץ‬
‫איד‪ ,‬איך אויך קיץ ציוניטט נישט‪) .‬הרב דייגעס ז״ל(‪.‬‬
‫א קור־ארט פאר נשמה־קראנקע‪.‬‬
‫צו הרב קוק ז״ל איז אמאל אריינגעקומען א געוויםער דאביי‬
‫פון ניוייאדק און האט זיך שטארק באקלאגט אז דאם לאנד געפעלט‬
‫איהש ניט‪ ,‬ודיל ער האט געזען פיל אידישע יונגעלייט‪ ,‬וועלכע זענען‬
‫ניט פרום און זיינען מחלל שבת עפענטליך‪ .‬הרב קוק האט איהם גאנץ‬
‫געלאמעז אויסגעהעדט‪ ,‬און אז ער איז פארטיג געווארען מיט ד ץ‬
‫קדיטיק‪ ,‬פרעגט עד איחס‪ ,‬אויב ער ודיסט פון א גוטען קור־ארט‬
‫אין אמעדיקע פאר די וואט ליידען פון שווינחיכט‪ .‬יא‪ ,‬דעטוער‬
‫קאלאראדא — ענפערט איחם דער ראביי — עט — מאכט הרב קוק —‬
‫זענענדיג אין אמעריקע בין איך גראד געווען אין דעם דאזיגען קור־‬
‫ארט‪ ,‬אבער אויף שריט אץ טריט האב איך דארט באגעגענט לונגען־‬
‫ליידענדע מענטשען‪ ,‬וואס שפייען‪ ,‬לא עלינו‪ ,‬מיט בלוט‪ ,‬טא וואט איז‬
‫עם פאר אזא גוטער קוד־ארט ? — אדרבה׳ גיט איהמ דער אמעריקאנער‬
‫דאביי צו פארשטיין — ודיל די לופט דארט איז אזוי גוט‪ ,‬קומען אחין‬
‫אלע קראנקע געהיילט צו ווערען — זעהר ריכטיג — איז הרב קוק מיט‬
‫איהם מסכים — מיט ארץ־ישראל איז אויך אזוי« ״אווירא דארץ ישראל‬
‫מחכים״ — די לופט אין ארץ־ישראל מאבט קלוג אץ געזונד‪ ,‬דערפאר‬
‫זעהט מען דא אזדפיל קראנקע אידען — אין רעליגיעזען זין‪ .‬די‬
‫זעגען געקומען זיך אויהיילען פון דער דאזיגער קראנקהייט און איהד‬
‫קענט זיכער דין אז מיט דעד צייט וועלען ד י דא האבען א רפואה‬
‫שלמה און דיער נשמד‪ ,‬וועט פולשטענדיג געזונד וועדען‪) .‬אנעקדאט(‪.‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪171‬‬
‫א קאנםטיטוציע לויט די תורה‪.‬‬
‫פון אן אלטען ציוגיסטישען וועטעראן האב איך געהערט פאלגענדען‬
‫אנעקדאט‪ :‬אויף איינעם פון די ציוניטטישע קאנגרעטען אין באזעל איז‬
‫אייגגעאדדענט געווארען א באנקעט צו עהרען א בארימטען ציון־פירער‪.‬‬
‫אויף דעם באנקעט זעגען געווען אנוועזענד אויך רבנים און אדטאדאק־‬
‫מישע פידער‪ .‬עם זעגען געהאלטען געווארען רעדעם און דרשות לכבוד‬
‫בעל שמהה אין וועלכע עם איז אויטגעדריקט געווארעז שבחים און לויב־‬
‫געזאנגען אויף זיץ אדרעס‪ .‬דעד בעל שמחה האט אנגעטאן א יארמעלקע‬
‫לכבוד די פדומע אנטיילנעמער און אין זיין ענפער־רעדע האט ער צווישן‬
‫אנדערען אזוי געזאגט‪ :‬מיין וואונטש איז אז איך זאל זיין דער‬
‫ערשטער וואס זאל פאראורטיילט ווערען צו סקילה דורך דעם סנהדרין‬
‫אין ירושלים‪ ,‬אבי נאד עס זאל צושטאנד קומען א זעלבטשטענדיגע‬
‫אידישע מדינה אין ארץ־ישדאל און קאנטטיטוציע לויט דעד תורה‪.‬‬
‫)אגעקדאט(‪.‬‬
‫וואט הייםט א ציוניםט ?‬
‫אויף א באנקעט פון א ציוניטטישע מנהיג‪ ,‬האט איינער פון די‬
‫אגוועזעגדע געפרעגט דעם פירער‪ :‬וואס הייסט א ציוניסטז דערויף‬
‫האט דער מנהיג געעגפערט‪ :‬א ציוניטט איז דעד איד‪ ,‬וועלכע‬
‫פארלאגגט געלד פון אן אנדערען איד כדי דעד דריטעד איד זאל‬
‫קעגען עולה זיין קיץ ארץיישראל‪) .‬ארץ־ישדאל וויץ(‪.‬‬
‫עם פעהלט זיי פייער‪.‬‬
‫מען האט דערציילם דעמ באראן דאטשילד )נדיב הידוע( אז אין‬
‫ארץ־ישראל איז א מאגגעל אין וואטער‪ ,‬האט ער דערויף איראניש‬
‫א זאג געטאן! וואס וואפער פעהלט זייז וואמער האבען זיי דארט‬
‫גענוג‪ ,‬דאס וואס עם פעהלט זיי איז — פייער‪.‬‬
‫נאר נישט אין קיץ אידישע געגעבד‪.‬‬
‫א דייטשער ״יהודי״ וואט האט געוואלם עולה זיץ קיץ ארץ־ישראל‪,‬‬
‫שדייבט אין א בריוו צו זיץ פרייגד אין תל־אביב* איין ביטע האב‬
‫איך צו דיר‪ ,‬זעה און ווענד אן אלע מעגלעכקייטען זאלטט מיד‬
‫צוגרייטען א גוטע דירה‪ ,‬אבער‪ ,‬למען השם‪ ,‬זאלסט זיץ פ א ת י כ ט י ג עם‬
‫זאל גאר גישט זיין אין קיץ אידישע געגעגד‪.‬‬
‫די האפנונג פון דייטשען ״יהודי״‪.‬‬
‫א דייטשער ד ב איז אוועקגעפארען קיץ ארץ‪-‬ישראל‪ .‬ביים געזע־‬
‫גגען האט ער געוואוגטשען אייגעם פון די דייטשע רייכע יהודים אז‬
‫‪172‬‬
‫פון‬
‫אוץ‬
‫ישראל‬
‫אוגר‬
‫ער זאל אינגיכען זוכח זיין צו קזמען צוזאמען מיט משיחין קייז ארץ־‬
‫ישראל‪ .‬רבי — זאגט צו איחס דער רייבער יהודי — איד האב דא‬
‫אין לאנד אלדאם גוטס‪ ,‬וואט טויג מיד משיח מיט ארץ־ישדאל? —‬
‫און אז דער אגטיםעמיטיזם וועט זיף ביי אייד און לאגד שטארק פאר־‬
‫שפרייטען און איהר וועט דערפון ליידען‪ ,‬וואס וועט איהר דאן טאו ז‬
‫— פרעגט איהם דעד רב — דערויף האט דעד יהודי געענפערט‪ :‬מיר‬
‫חאפען צום רבונו של עולם‪ ,‬אז משיח וועט קומען און וועט אוועקפירען‬
‫אלע אנטיםעמיטען קיץ ארץ־ישראל‪ .‬אויב נישט זאל ער איבער־‬
‫חויפט נישט דערוועגען צו קומען‪...‬‬
‫אמאל און היינט‪.‬‬
‫ווען די ציוניםטישע באוועגונג האט זיד אגגעחויבען פארשפרייטען‪,‬‬
‫חאט מען איבערגעגעבען רבי ר׳ חיים בריסקער זצ״ל אז א טייל טון די‬
‫ציוניםטישע מנהיגים האבען געחייראט גוי׳אישע פרויען‪ .‬דערויף‬
‫חאט רבי חיים געזאגט צו זיינע מקורבים! א פארקערטע ערשייגוגג פון‬
‫אמאל‪ :‬פריער אין עזראים צייטן ורעד אידען זעגען געווארן ציוגיסטען‬
‫און צוריקגעקערט קיץ ארץ־ישראל איז די ערשטע זאר חאבען זיי‬
‫אוועקגעשיקט די גוייאישע ווייבער און היינט איז פונקט פארקערט‪.‬‬
‫ער ליגט נישט קראנק אין אלע האספיטלס‪.‬‬
‫פראפעםאר מאגדעלשטאם האט אמאל געהאט א לעגגערען גע־‬
‫שפרער מיט דעם בארימטען קיעווער מיליאגער בראדסקי אץ איהם‬
‫פאדגעלייגט ער זאל העלפען מיט זייגע געלד־מיטלען אויפבויען‬
‫ארץ־ישראל‪ .‬דערויף האט איהם בראדםקי ערקלערט אז ער קען דאם‬
‫ניט טאן‪ ,‬ווייל עם וואלט געווען אן א ו מ ץ ער זאל פארקויפען אלע‬
‫זייגע געשעפטען אץ פארען קיץ ארץ־ישראל‪ .‬איד פארלאנג נישט‬
‫פץ אייד איהר זאלט פארעז קיץ ארץ־ישראל — האט איהם דער‬
‫פראפעםאר געענפערט — איר פארלאנג נאר איהר זאלט העלפען מיט‬
‫אייעד געלד דאם אויפבוי ווערק פון ארץ־ישראל‪ ,‬צו ליגט איהר דען‬
‫קראגק אין אלע האםפיטלם וועלכע איהר שטיצט מיט אייעד ג ע ל ד ז‬
‫)געהערט(‪.‬‬
‫נישט רעדען‪ ,‬נאר טאן‪.‬‬
‫״האומר ירושלים לא אמר בלום״ )חז״ל(‪ .‬בלויז רעדען וועגען‬
‫ירושלים איז גארגישט׳ פאר ירושלים דארף מען ארבייטעז אץ טאן‬
‫מעשים‪) .‬א גדול‪ ,‬בדרד הלצה(‪,‬‬
‫פון‬
‫אוץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪173‬‬
‫אין או־ץ־ישראל פיהלט מען שבת אויף שריט און טריט‪.‬‬
‫א איגגעלע פץ ארץ־ישראל איז געקומען פון דארט קיץ אמעריקע‪.‬‬
‫און ער האט פארברענגט אין אמעריקע א צייט פון איבער אנדערט־‬
‫האלב יאר‪ ,‬דערנאך האט ער מיט קינדערישער תמימות א פרעג געטאן»‬
‫״טאטעשי‪ ,‬זאג מיר‪ ,‬ווען וועט שוין קומען דער שבת ז ״ ) א ווערטעל(‪.‬‬
‫ער האט נישט לאנג געווארט‪.‬‬
‫שלמהילע האט א זאג געטאן צו זיי טאטען‪ :‬קוק‪ ,‬רעם חילוק‬
‫פון מיר צו אייך‪ ,‬עלטערע מענטשען פון פריריגע דורות‪ .‬דו‪ ,‬דער‬
‫זיידע און די באבע האבען געווארט אויף דער אידישער מדינה גאגצע‬
‫צוויי טויזענט יאר און איך — נאד א קורצע צייט‪ ,‬א פאר יאר און‬
‫נישט מעהר‪) .‬א ווערטעל(‪.‬‬
‫א ציוניסט זייט דעם ברית‪.‬‬
‫איינער האט אמאל געפרעגט א פארברענטען ליבהאבער פון‬
‫ציון! זייט ווען עס דאטירט זיך זיץ איבערגעבענקייט צו ציון י דעדויף‬
‫האט דער ציוניסט געענפערט‪ :‬דאס נעמט זיך זייט דאן ווען מען האט‬
‫געזונגען אויף מיין ב ר י ת ‪ :‬״וכרות עמו ״הברית״ לתת לו את ארץ‬
‫^ ^ ^ ^ ^‬
‫הכנעני״‪) .‬א ווערטעל(‪.‬‬
‫אין וואט עם וועט באשטיין די ״אידישע מלחמה״‪.‬‬
‫ווען אידען וועלען זיין אין ארץ־ישראל‪ ,‬וועלען זיי זיין די גרעסטע‬
‫פאציפיסטען פון אלע פעלקער פון דעד וועלט‪ .‬די איינציגע העלדיש־‬
‫קייט אין וועלכען די אידישע גבורה וועט קומען צום אויסדרוק וועט‬
‫זיץ אין דע ם וואט מען וועט קעמפען געגען יצר־הרע‪ .‬אזוי איז אוי ך‬
‫געווען דעד פארגאגגענהיים‪ .‬די מלחמות זעגען געווען א ״מלחמתה‬
‫של תורה״‪ ,‬א מלחמה צווישען חלל און שמאי‪ ,‬רבי יוחגן און ריש־‬
‫לקיש‪ ,‬רבי יהושע און רבי אלעזר‪ ,‬אביי און רבא א‪ .‬ד‪ .‬ג‪) .‬בדרך‬
‫הלצה׳ פץ א גדול(‪,‬‬
‫דעם אמת׳ן פודה ומציל האט מען פארגעסען צו רעכענען‪.‬‬
‫ווען די פאראייגיגטער פעלקער האבען‬
‫אן אייגעגעם אידישען שטאאט‪ ,‬האבען אידען‬
‫אין אלע גאסען אויף אלע פאדזאמלונגען און‬
‫זיך געוואונטשען מזל־ טוב‪ .‬אויף איינעם פץ די‬
‫פארגעקומען לבבוד דעם דאזיגען גרויסען‬
‫אנעדקענט פאר אידען‬
‫געיובעלט פאר שמתה‪,‬‬
‫בתי־מדרשים האם מען‬
‫פארזאמלונגען וואס איז‬
‫געשעעניש אין לעיק־‬
‫‪174‬‬
‫סיז‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫טוקסעם‪ ,‬האט איינער פון די רעדגער אויטגערעכעגט די געמען פון‬
‫אלע אידישע מנהיגים‪ .‬וועלכע האבען געהאלטען צו דעם באשלוס‬
‫פון א אייגענער אידישע מדינה‪ .‬פלוצים האט אייגער פין די צוהערער‬
‫איבערגעריסען דעם רעדגער און איהם געמאגט א צווישעךדוף!‬
‫יעדען רעכענט איהד אויס נאד איינעם האט איהד פארגעסען! וועמען ?‬
‫— פדעגט דעד רעדנער — ד״ר סילוועד? ד״ר ווייזז הרב ג א ל ד ז‬
‫שערמאק ? ניין — עגפעדט דעד צודישען רוף מאכער — דעם דבונו‬
‫של עולם! )געהערט(‪.‬‬
‫חלול שבת און חעברעאיש‪.‬‬
‫וועגען די דאדיקאלע עלעמענטען אין ארץ־ישדאל וועלכע זענען‬
‫מהלל שבת און רעדען נאד העברעאיש‪ ,‬קורטירט צווישען די פרומע‬
‫קדיחען פאלגענדער חאדאקטעריטטישעד וויץ‪ :‬נאענט פון דער שטאט‬
‫צפת האבען זיד געפונען א גרופע ראדיקאלע ארבייטעד‪ .‬אייגמאל‬
‫האבען זיי ארייגשפאצידט אין דעד הייליגער שטאט און שבת־בייטאג‬
‫מיט פערד און וואגען‪ .‬די קיגדערלעך פון שטאט זעגען שטארק אויפ־‬
‫געדעגט געווארען צוזעעגדיג אט דעם חלול שבת בפרהמיד״ זענען זיי‬
‫גאכגעלאפען נ א ך ן וואגען און געשריגען אויף אידיש‪ :‬״אידען םארען‬
‫אום שבת! אידען פאדען אום שבת!״ דערויף האבען די וואט זענען‬
‫געזעסען אויפ׳ן וואגען געענפעדט די פרומע אידישע קינדער־ ״גוים‬
‫דברו ע ב ר י ת ״ ‪) . . .‬אדץ־ישראל ווערטעל(‪.‬‬
‫אידישע ״גזלנים״‪.‬‬
‫אין ארץ ישראל וויצעלט מען זיד! אויב א שוטר )פאליםמאן( וועט‬
‫קומען אדעסטירען א אידען פאר גישט אויסצאלען די טעקםיס אדער‬
‫דעד גלייכען‪ .‬וועט דער איד זאגען צום שוטר‪ :‬היינט איז פסח איד דארף‬
‫פראווען דעם סדר און זיצען ביי זיך אין שטוב און נישט אין דעד‬
‫תפיסה‪) .‬געהעדט פון אן ארץ־ישראל גאסט(‪.‬‬
‫עפעס פאר משיחין א ו י ך ‪. . ,‬‬
‫דעד איצטיקער ישראל מיגיסטער פון דעליגיע הרב י‪ .‬ל‪ .‬פישמאן‬
‫איו תמיד געווען א קעגנער פון צעטיילען ארץ ישראל‪.‬‬
‫ווען ס׳איז אבער געקומען צום מאמענט‪ ,‬ווען די פדאגע פון‬
‫צעטיילונג איז געווארען זייער וויכטיג‪ ,‬האט עד מסכים געווען אנצו־‬
‫נעמען דעם צעטיילונגפ־פלאן‪ .‬האבען אים אייניגע געפרעגט‪ ,‬ווי קומט‬
‫עס וואס פדיעד איז עד געווען ״קעגעף און איצטער איז עד ״פאר״‪,‬‬
‫האט עד געננפערט!‬
‫פ ו ן * ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫‪175‬‬
‫״איך בין געקומען צו ד ע ו אנערקענונג‪ ,‬אז מ׳דארף עפעס איבער־‬
‫לאזען אויף פאר משיחין‪ ,‬אז ער זאל האבעז וואס אויסצולייזען״!‪,..‬‬
‫)איבערדערציילט פון ב‪ .‬קצין(‪.‬‬
‫ארץ־ישראל זאל ווערט זיין צו טראגען ג־ט׳ם נאמען‪.‬‬
‫אין ״ברכת חמזוך )בענםשען( זאגט מען! ״רחם נא על ישראל‬
‫עמך ועל ירושלים עירך ועל ציון משכן כבודך״‪ .‬א פארצייטישער מגיד‬
‫האט ער אויטגעטייטשט אויף פאלגענדען אופן! ״רחם נא״‪ ,‬דערבארעמ‬
‫זיך‪ ,‬רבוגו של עולם ״על ישראל״ אויף די אידען‪ ,‬אבער ״עמך״ וועלכע‬
‫םאן די מעשים פון דיין פאלק‪ ,‬מיט תורה און יראת שמים‪ ,‬״ועל‬
‫ירושלים׳׳‪ ,‬דערבארעם זיך אויף ירושלים‪ ,‬אבער אזא ירושלים וואס‬
‫זאל קאגען אעערופען ווערען ״עיר קדשך״‪ ,‬דיין הייליגע שםאם‪ ,‬אין‬
‫וועלבע עם זאל אפגעהימען ווערען תורה און מצוות‪ ,‬אז עם זאל ווערט‬
‫זית צו טראגען דית נאמען‪ .‬״ועל ציון משכן כבתך״‪ ,‬האב רחמנות‬
‫אויף ציון‪ ,‬אזא אין וועלכע דו זאלסט קעגען מאכען אלם פלאץ זואו‬
‫דית כבוד וועט קעגען געפינען ריחונג און די שכיגח וועט דארט‬
‫קענען וואויגען‪) .‬א מגיד(‪.‬‬
‫צוערשט זאל מען געבען געלד — דערנאך קריטיקירען‪.‬‬
‫רבי שמואל מאחיליווער זיל‪ ,‬וועלכער איז געווען באקאנט אלם‬
‫שטארקער ״חובב ציון״ האט אמאל באזוכט א באוואוטטען גביר דענ־‬
‫קענדיג צו באקומען פון איהם א וויכטיגע באשטייערונג פאר ישוב‬
‫ארץ־ישראל‪ .‬רעדעגדיג מים דעם גביר האט יענער אנגעהויבעז צו‬
‫קריםיקירען די חיבת־ציון באוועגוגג את דערביי אויסגערעכעגמ ‪6‬‬
‫גאגצען צעםעל פון פעחלערען און חםאים פון איהרע פירעד און‬
‫מעטיקייטען‪ .‬רבי שמואל חאם רוחיג אויסגעחערם דעם גבירים‬
‫םענות און איהם געזאגמ! ״מית מייערער פריינד‪ ,‬איך דייל א י ד‬
‫דערציילען א מעשה וואס איז זיך פארלויפען‪ ,‬און מעשה שהיה כך‬
‫היה! — א גגיד׳שער איד וועלכער האם געוואוינמ אין א דארף ווייט‬
‫פון א אידישען ישוב‪ ,‬האם געוואלם אז זית זת זאל ווערען א בן־‬
‫תורד״ האם ער איהם געשיקם אין א ישיבה פון א שכני׳שער שטאט‬
‫און האט אידם פארקעסםיגם ביים שםאםישען ש‪1‬חם‪ ,‬וועלכעד איז‬
‫געווען אנגענומען אלם פיינער‪ ,‬ארענטליכער מאן‪ .‬יעדען חודש האט‬
‫י ע ר פאטער געשיקם צום שוהם דורך פאסמ פופציק גילדען פאר‬
‫י י הוצאות פת עסען און שלאפען פון זית בךיחיד‪ .‬איינמאל האט‬
‫פאסירט או דער בריוו מיט׳ן געלד איז אויפ׳ן וועג פארלוירען‬
‫געגאנגען‪ .‬עם איז אדורך געגאנגען א פאר וואכען און דעד בריוו‬
‫‪176‬‬
‫פון‬
‫ארץ‬
‫ישראל‬
‫אוצר‬
‫איז ניט אעעקומען צום שותט‪ .‬האט דעו־ זיז געלאזט וויסען זיין‬
‫פאטער אז דעמ חודש האט זית בעל־אבםגיה‪ ,‬דער שוחט‪ ,‬איבער־‬
‫הויפט קיץ געלד נישט דערהאלטען‪ ,‬דערזיף האט איהם דעד פאטער‬
‫געענפערט‪ ,‬אז ער האט באשטימט יענע וואך אוועקגעשיקט דורך‬
‫זיין משרת א בריוו אויף די אדרעס פונים שוחט אין וועלבעז עם‬
‫איז געווען בייגעלייגט פופציג גילדען ווי תמיד‪ .‬ווען דער זיז האס‬
‫איחם נאבאמאל געשריבען אז דעד דאזיגער בריוו מיטין געלד איז‬
‫נים אנגעקומען‪ ,‬איז דעד פאטער‪ ,‬חושד זענענדיג דעם שוחט אז‬
‫ער האט דאס געלד צוגענומען פאר זיך‪ ,‬אריינגעפארען אין שטאט‬
‫אדיין און מזמין געווען דעם שוחס צום ר ב אויף א דין־תורה‪ .‬י ע ר‬
‫רב‪ ,‬אויסהערענדיג די סענות פון ביידע צדדים‪ ,‬האם ארויסגעגעבען‬
‫א פטק־דין‪ ,‬אז דעד שוחט זאל שווערען‪ ,‬אז ער האט דאס געלד‬
‫גישט דערהאלטען‪ .‬דערויף האט דעד שוחט געזאגט! איך וועל‬
‫בעסעד באצאלען די פופציג גילדען איידער מקבל צו זיץ א שבועה‪.‬‬
‫דעד שוחט האט ארוימגענומען פון טאש פופציג גילדען און געגומען‬
‫א הומש אין דער האנד אדיין און געשווארען אז ער האט דאט‬
‫געשיקטע געלד ניט צוגענומען‪ .‬דער רב זענענדיג שטארק ערשטוינט‬
‫פח רעד דאזיגער פאפירוגג האט געפרעגט דעם שוחט ז ממה נפשך ‪s‬‬
‫״אויב דו האסט געשווארען‪ ,‬צו וואס האפטו נאך באצאלט אזא געלד‬
‫וואס דו האסט נישט צוגענומען?״ האםטו ווידער באצאלט געלד‬
‫האסטו דאך זיך געקענט באפרייען פון דער שבועה?־ — דערויף‬
‫האס איהם דעד שוחט געעגפערט־ רבי‪ ,‬אייך איז דאך באוואוסט‬
‫ווי ווייט די שנאה פון אן עם־חארץ צו א תלמיד־חכם דערגרייכס‪:‬‬
‫דעריבער‪ ,‬וואלט איך געשווארען און אזוי אדום זיך געפטר׳ט פון‬
‫באצאלען וואלט דעד עולם געווען געזאגט־ ״אזוי איז שוין דעד‬
‫שטייגער פון די כלי־קודש״‪ ,‬וואס גישט גענוג וואט זיי זעגען גנבים‬
‫שווערען זיי גאך פאלש‪ .‬אבער איצט אז כ׳האב באצאלס און געשוואארען‬
‫קען שוין גיט זית אויף מיד קיין שום חשד‪.‬‬
‫דאם זעלבע זאג איך אויך דיר — האט רעד ביאליסטאקער‬
‫רב רבי שמואל געאזס צום גביר — קודם בל זאלססו געבען א‬
‫באדייסענדע באשמייערוגג פאר דער חיבת־ציון באוועגוגג און דערנאך‬
‫מעגםטו זוכען פעהלעדען ביי די ״חובבי־ציון״‪ .‬אז דו גיטט נישט קיץ‬
‫געלד פאר אזא וויכטיגען צוועק קען דאך פאלען א חשד‪ ,‬אז דו‬
‫ביסס א גרויםער קמצן און דאס וואס דו האלםט אין איץ קריטיקירען‬
‫די פירער און די באוועגונג איז ווייל דיין קמצגיש הארץ לאזט דיך‬
‫גישט ארייגטאן די חאגט אין קעשעגע‪ ...‬מיץ עצה א י ז‬
‫קודם בל גיב געלד — דערנאך רעד‪«.‬‬
‫ז‬
‫אינה‪8‬לט‬
‫תג״ך‬
‫א סימבאלישע אגדייטתג‬
‫ציון און ירושלים‬
‫אז מען בוים אין ארץ־ישראל‬
‫פליטים קיין ארץ־ישדאל‬
‫גישט זיין מעד צושאנד און שפאט‬
‫‪9‬‬
‫‪9‬‬
‫‪9‬‬
‫‪10‬‬
‫‪10‬‬
‫מאמרי חז״ל‬
‫‪10‬‬
‫‪10‬‬
‫‪10‬‬
‫‪11‬‬
‫‪12‬‬
‫‪12‬‬
‫דאס וואוינען אין אדץ־ישראל‬
‫דאס ליבסםע לאגד‬
‫די ערשםע לעבעדיג צו ווערען‬
‫די שיינקיים פונים בית־המקדש‬
‫דעד םוי וואס גיסם אדיץ לעבען‬
‫םדויעד און פרייד‬
‫ווי אזוי די אמאליגע אראבעד ד׳אבען באהאנדעלם די איבעד־‬
‫‪12‬‬
‫געבליבענע אידען‬
‫‪13‬‬
‫די קלוגשאפמ פון די אמאליגע ארץ־ישדאל־קינדער‬
‫‪13‬‬
‫א גאנצע וועלמ‬
‫‪13‬‬
‫וואם מען םאד פון אדץ־ישדאל נים אדויספירען‬
‫‪14‬‬
‫אז מען פאדלאזם דאם לאנד‬
‫‪14‬‬
‫איבערשםייגמ אלע מצוות‬
‫‪14‬‬
‫די עליה קיץ א״י דאדף זיץ אן אידיאלע‬
‫‪14‬‬
‫פאדוואם די תודה איז גישם געגעבען געווארען אין א״י‬
‫‪15‬‬
‫אז מען דעדט ניט קימ שלעכםס אויף׳ן לאנד‬
‫‪15‬‬
‫די פדובטען פ!ז איץ־ישדאל‬
‫‪15‬‬
‫דאס לאנד איז מגין‬
‫‪15‬‬
‫זייערע שיחות־חולין‬
‫ג‪1‬‬
‫די םויב און דאם אידישע פאלק‬
‫‪15‬‬
‫די אמאליגע עולי רגל‬
‫‪16‬‬
‫דאם הייליגסמע לאגד‬
‫‪177‬‬
‫‪178‬‬
‫?‬
‫איגהא ל ט‬
‫ניין מאס חכמה‬
‫עם קומט אן מיט יסורים‬
‫באליבט ביי אלע פעלקער‬
‫געזיכערטע עולמ־הבא‬
‫גלגול־מזוילות‬
‫ווען אפילו זכות אבות קאן נישט באשטיין‬
‫וועד איז א בן עולם־הבא‬
‫ניט פ א י פרעמדע‬
‫ביידע ירושלימ׳ס‬
‫דאס גלוסטיגע לאנד‬
‫ראטעווען קען מען זיך נאד אין ארץ־ישראל‬
‫אז מען לייגט צו א האנד געשעהען ניסימ‬
‫ארץ־ישראל <— אדער א גט‬
‫זייער ט ו נ ה‬
‫זזויו ‪.‬את גאם‬
‫די חכמה האט גישט קיין גלייכען‬
‫פארוואס זיי זענען די ערשטע פארטריבען געווארען‬
‫זייער שטדאף‬
‫ווען מעג מען הייסען שרייבען אום שבת‬
‫א לייכטורם‬
‫קליין‪ ,‬און דאו ליב‬
‫מדבריות און פאלאצען‬
‫דארט יראו אלע אידען ווערען חברים‬
‫אז מען וואויגט אין ארץ־ישראל‬
‫ר‪.‬‬
‫דעד כבוש הארץ איז דוחח שבת‬
‫א דאפעלטער כח‬
‫ווען יעקב באגוצט די שווערד‬
‫ארץ־ישראל און דאם פאלק ישראל‬
‫א קינדערישע חכמה‬
‫די שייגקייט פון ירושלים‬
‫חורבן און אויפבוי‬
‫געקושט די שטיינער‬
‫אחדות פירט צו גאולה‬
‫ווען מען מעג מחלל שבת זית‬
‫דעד שייגער מנהג אין אמאליגען ארץ־ישראל‬
‫דאם ליבע לאנד און פאלק‬
‫די איבעדטראגוגג טון די גייםטיגע צענטערען‬
‫‪v‬‬
‫‪16‬‬
‫‪16‬‬
‫‪16‬‬
‫‪17‬‬
‫‪17‬‬
‫‪17‬‬
‫‪17‬‬
‫‪17‬‬
‫‪17‬‬
‫‪18‬‬
‫‪18‬‬
‫‪18‬‬
‫‪19‬‬
‫‪19‬‬
‫‪19‬‬
‫‪....19‬‬
‫‪19‬‬
‫‪19‬‬
‫‪20‬‬
‫‪20‬‬
‫‪20‬‬
‫‪20‬‬
‫‪20‬‬
‫‪20‬‬
‫‪21‬‬
‫‪21‬‬
‫‪21‬‬
‫‪21‬‬
‫‪22‬‬
‫‪22‬‬
‫‪22‬‬
‫‪22‬‬
‫‪23‬‬
‫‪23‬‬
‫‪.'..' 23‬‬
‫‪23‬‬
‫‪24‬‬
‫טען טאר גישט רעדעו קיץ שלעכטס וועגען ירושלים‬
‫פארוואס עמדי האט זוכה געווען צו דעד קרוין‬
‫אז מען פארזוימט צו קזמעז קיץ ארץ־ישראל‬
‫ורעו אידען וואלטען זוכה געווען‬
‫די אונפרובטבארע ביימער‬
‫ווען אידען קענען זיין ויבער‬
‫א לייכט־טורם‬
‫א ביסעל רואיקייט אין אייגענעם לאנד‬
‫דארט ודאו דער מבול האט קיין שליטה נישט געהאט‬
‫זיו געוואלגערט אין שטויב‬
‫מיינם צו מיינע‬
‫דעד לעבעדיגער קוואל‬
‫דעד טאל״פון די ווייט־ועהער‬
‫מען דארף ניט זוכען אין דער פרעמד קיץ גליקעז‬
‫ערד‪ ,‬ערד׳ באהאלט דיינע פירות‬
‫אז מען פארשווייגט איינמאל ארץ־ישראל‬
‫ווען זענען אידען א פאלק‬
‫דעפענפיווע‬
‫ביים לעבען אדער נאכץ מויט‬
‫די אידישע גאולה קומם ביסלעכווייז‬
‫שבינה אץ ארץ־ישראל‬
‫״הזאת נעמי״?‬
‫דער מצב נאכין חורבן בית־המקדש‬
‫אהן מזל ברכה‬
‫די תורה און ארץ־־ישראל‬
‫בעסער א שטיקעל טרוקען ברויט אין אייגעגעם לאנד‬
‫דער אמאליגער שמחת בית השואבח אין ירושלים‬
‫צוליב וואט משה רבנו תאט זיך גישט געקאנט בארוהיגען‬
‫דעד כח פ ץ צדקח‬
‫בענקשאפט נאד ארץ־ישראל‬
‫‪24‬‬
‫‪24‬‬
‫‪24‬‬
‫‪25‬‬
‫‪25‬‬
‫‪25‬‬
‫‪25‬‬
‫‪25‬‬
‫‪25‬‬
‫‪26‬‬
‫‪26‬‬
‫‪26‬‬
‫‪26‬‬
‫‪26‬‬
‫‪27‬‬
‫‪27‬‬
‫‪27‬‬
‫‪28‬‬
‫‪28‬‬
‫‪28‬‬
‫‪29‬‬
‫‪29‬‬
‫‪29‬‬
‫‪29‬‬
‫‪30‬‬
‫‪30‬‬
‫‪30‬‬
‫‪31‬‬
‫‪31‬‬
‫!‪3‬‬
‫זוהר‬
‫די תורד׳ אץ ארץ ישראל זענען אונזערע עלטעדעז‬
‫ארץ־ישדאל אץ שבת‬
‫דעד מיטעלפונקט פץ דעד וועלט‬
‫דארט רואו די שכינה רוט‬
‫‪32‬‬
‫‪32‬‬
‫‪32‬‬
‫‪32‬‬
‫‪180‬‬
‫אינה אל ט‬
‫‪32‬‬
‫אין איי איו גיט פאראן ?יין אדט פאר דע ר קליפת‬
‫‪33‬‬
‫א מאז קעז גישט צווינגען די פדוי צו פארלאזען דאט לאגד‬
‫‪33‬‬
‫‪,‬‬
‫די מורא צו וועדען אויס פירעד‬
‫‪33‬‬
‫צוריק אפגעבעז דעם פקדון‬
‫‪33‬‬
‫שמחה און מורא‬
‫‪34‬‬
‫וואו מען קעז וועדען אן אדם השלם‬
‫‪34‬‬
‫וואו דעד מלאך המוות איז ניט שולט‬
‫‪34‬‬
‫ישמעאלים טענת‬
‫‪34‬‬
‫ירושלים וועט קייגמאל נישט צעשטערט ווערען‬
‫‪34‬‬
‫וואויל איז דער וואס איז דאס זוכה‬
‫‪35‬‬
‫צועדשט קליק — דערנאך גדעסעד‬
‫די אמת׳ע געטליכקייט קאן א איד פיתלען נ א י איו אוץ־ישראל ‪35 . .‬‬
‫א אומה הייםט מען דעמאלט ווען מען האט אן אייגען לאגד ‪35 . . .‬‬
‫תורה טייטשען און באלויכטוגגען‬
‫א מצוות־עשה‬
‫וואנדערונג און באזעצונג‬
‫אין וואס איו באשטאנען די זינד פון די מרגלים ז‬
‫צורי בקשות‬
‫ווען דעד אלטער לייב וועט זיך אויפשטעלעז‬
‫אידיש פאלק און א״י־באדען‬
‫דעד ווייטעד בליק פ ת אור־החיים״ זצ״ל‬
‫באדיי אהן שיך — אבי אין‪ .‬ארץ־ישראל‬
‫זעהן נאד די גוטע זייט‬
‫דעד ב ך י ח י ד‬
‫אידען וועלען וועדען דערהויבען‬
‫א לאנד וואו מען דארף שטייגען‬
‫דעמ רבונו של עולמים דעקלאראציע‬
‫מען דארף נאד זעהן דאס גוטע‬
‫פארוואם מיר תאבען פאדלוירען אונזער פאטערלאנד‬
‫א טייערעד פדית‬
‫וועגען צעטיילונג‬
‫*ופיל וועגעז‬
‫א ‪,‬יחסן״‬
‫דער אגהויב פון אוגזעדע זינד‬
‫‪36‬‬
‫‪36‬‬
‫‪36‬‬
‫‪36‬‬
‫‪37‬‬
‫‪37‬‬
‫‪37‬‬
‫‪38‬‬
‫‪38‬‬
‫‪39‬‬
‫‪39‬‬
‫‪39‬‬
‫‪40‬‬
‫‪40‬‬
‫‪40‬‬
‫‪40‬‬
‫‪41‬‬
‫‪41‬‬
‫‪41‬‬
‫‪41‬‬
‫אינהאלט‬
‫אז ירושלים וועט געהאלפען ווערען‬
‫מען דארף מקיים זיין אויך די אגדעדע העלפט פונים פסוק‬
‫פיט גאט׳ם חילף‬
‫תשובה צום אייגענעם לאגד‬
‫דער_רבונו של עולם איז א בטוח‬
‫שווייגען‪ ,‬און נישט בארעדען‬
‫דעד אונטערשייד‬
‫נאציאנאלע א ת רעליגיעזע דערליתונג‬
‫הר ציון און הר סיני‬
‫‪ o p‬ארץ־ישראל קאן נישט דולדען‬
‫די געגענזייטיגע שבועה‬
‫די לופט פון אדץ־־ישדאל‬
‫ווען מען ווערט א פאלק‬
‫א רמז וועגען ערד־ציטערניש‬
‫מען טאד נישט זאגען‪ :‬אונמעגליך‬
‫דאס מאטעריעלע און דאם גייסטיגע ארץ״ישדאל‬
‫ארץ־ישדאל — א פרינץ‬
‫ווען דעד קאמף האט א ווערט‬
‫גוים טאדען נישט עראבערעו ארץ־ישראל‬
‫די נעסט פון אידישען פאלק‬
‫יונג און אלט‬
‫פאדוואם ירושלים איז חרוב געווארעןז ‪. . . .‬‬
‫אז מען וואוינט אין ארץ־ישראל איז מען ניט'בחזקת רשע‬
‫א רמז אויף דער היינטיגעד צייט‬
‫אז ״זיי״ וועלען אנהויבען בלוטיגען‬
‫דעד כח פון הייליגען ל א נ י‬
‫וויסט‪ ,‬און דאך הייליג‬
‫דריי זאכען ‪ o p‬זענען איינס‬
‫צועדשט אליץ זוכען‬
‫ארץ־ישראל דארף נישט פארוועלטליכט וועדען‬
‫א שיינער ‪ p‬ר ט ־ ש פ י ל‬
‫פוץ מזרח און פון מערב‬
‫גלות און ארץ־ישראל‬
‫איידער משיח וועט קומען וועט א״י זיין א קליינע מדינה‬
‫ארץ־ישראל פארגעמט דעם גרעסטען חלק פון דער תורה‬
‫ארץ־ישראל און תורה‬
‫דאם לאגד ‪8‬ון לעבעז‬
‫‪181‬‬
‫‪42‬‬
‫‪42‬‬
‫‪42‬‬
‫‪43‬‬
‫‪43‬‬
‫‪44‬‬
‫‪44‬‬
‫‪44‬‬
‫‪44‬‬
‫‪44‬‬
‫‪ 45‬י‬
‫‪45‬‬
‫‪45‬‬
‫‪46‬‬
‫‪46‬‬
‫‪46‬‬
‫‪47‬‬
‫‪47‬‬
‫‪48‬‬
‫‪48‬‬
‫‪48‬‬
‫‪49‬‬
‫‪49‬‬
‫‪50‬‬
‫‪50‬‬
‫‪50‬‬
‫‪51‬‬
‫‪51‬‬
‫‪51‬‬
‫‪51‬‬
‫‪52‬‬
‫‪52‬‬
‫‪52‬‬
‫‪53‬‬
‫‪53‬‬
‫‪53‬‬
‫‪53‬‬
‫‪182‬‬
‫א י נ ד‪ .‬א‬
‫י ‪5‬‬
‫‪54‬‬
‫צעהן לענדער‬
‫‪54‬‬
‫נישט קיץ הבטחה‪ -‬נאד א חוב‬
‫‪55‬‬
‫דורך גאט און דורך מענטשען‬
‫‪55‬‬
‫די שלוש רגלימ פארבינדען מיט ארץ־ ישראל‬
‫‪55‬‬
‫א שיינער רמז‬
‫‪55 .‬‬
‫רוע? דאם מלכות ישראל וועט ווערען א פאקט‬
‫גישטא קיץ היתר מסכים צו זיק אוועקצזנעמען א טייל פון א״י ‪56 . .‬‬
‫די קדושה פון א״י פאדערט גישט אויסצומישען חול מיט קודש ‪56 . .‬‬
‫דאס רחמנות פון די אומציוויליזירטע און דאם אכזריות פון די‬
‫‪57‬‬
‫״ציוויליזירטע״‬
‫‪58‬‬
‫די גרעניצען פון ארץ־ישראל‬
‫‪58‬‬
‫גלות און ארץ־ישראל‬
‫‪59‬‬
‫דער שטאלץ פון אן ארץ־ישראל קיגד‬
‫אז מען שטאמט פון אזא הייליג לאגד איז עם א סך מחייב ‪59 . . . .‬‬
‫‪59‬‬
‫פון וואנען און וואוהין‬
‫‪61‬‬
‫דריי באדינגונגען‬
‫‪61‬‬
‫א לאנד וואס פארוואנדעלט אלעס אויף גוטמ‬
‫‪61‬‬
‫געגען טיילונג‬
‫‪62‬‬
‫געבורט־ווייען‬
‫‪62‬‬
‫פייער פון שגאה און פייער פון אהבה‬
‫‪62‬‬
‫‪'.‬‬
‫אין אייגענעמ רצון‬
‫‪63‬‬
‫תורה און ארץ־ישראל‬
‫‪63‬‬
‫א רמז אז די ארבעה מינים דארפען דיו פין ארץ־ישראל‬
‫‪63‬‬
‫די דריי מזבחות‬
‫‪64‬‬
‫די פארשטעלטע חובבי־ציון‬
‫‪64‬‬
‫א שייגע ר רמז‬
‫‪65‬‬
‫אמוגה׳ תורה און געלד־פאנד‬
‫‪65‬‬
‫אן אייגען לאגד מוז קאסטען קרבגות‬
‫‪66‬‬
‫דעד באדען פון אייגענעם לאנד — דעד איינציגער ציל‬
‫‪66‬‬
‫צוריק געוויגען די משפחות‬
‫‪66‬‬
‫העגד צום פידעל און העגד צו מלחמת‬
‫‪67‬‬
‫אידען וועלען באזעצען דאס לאגד מיט קראפט‬
‫‪67‬‬
‫א רמז פ ץ מדרש וועגען ״אומלעגאלע״ עולים‬
‫‪67‬‬
‫אין דעד קללה ליגט די ברכה‬
‫‪68‬‬
‫ארץ־ישראל דולדעט נישט קיץ מענטשען מיט ׳״איך״ט‬
‫די ליידען פון גלות וועלען שוין ממילא טרייבען אידען קיץ א ״ י ‪68 . .‬‬
‫‪68‬‬
‫דאס לאנד איז מכפר‬
‫אי‪j‬האל ם‬
‫‪183‬‬
‫‪69‬‬
‫ווען מען מעג פאדלאזען אוץ־ישדאל‬
‫‪€9‬‬
‫אויף די זינד קעגען פאלק און לאנד העלפט ניט קיץ תשובה‬
‫נאד אין אדץ־ישראל וועט דאס אידישע געלד האבען א קיום ‪70 ..‬‬
‫‪70‬‬
‫וועגען שמיטה בזמן הזה‬
‫‪70‬‬
‫די פארצייטישע ״מעפילים*‬
‫‪71‬‬
‫פארן אייגענעם מזבח‬
‫‪71‬‬
‫די אפגעזעגגטע פון אידישקייט‬
‫‪71‬‬
‫מען דאדף נישט גריגגשעצען די היינטיגע יוגענד‬
‫דעמאלט ווען ברודער קעמפען דארף מען נישט זיצען און צוקוקען ‪72‬‬
‫‪72‬‬
‫די יוגענד און ארץ־ישראל‬
‫‪72‬‬
‫די שטדאף איז נאד א צייטווייליגע‬
‫וואו נאד מען געפינט זיך דארף מען געדענקען אדץ־ישראל ‪73 . . .‬‬
‫‪73‬‬
‫די פארשידענהייט פון ארץ־ישראל קלימאט‬
‫‪73‬‬
‫זעהט אז אנדעדע זאלען ניט דארפען דעדמאנען‬
‫‪73‬‬
‫א מעדקווידדיגע שטעלע‬
‫‪74‬‬
‫א פאלק וואס פארגעסט נישט דעם חורבן‬
‫‪74‬‬
‫נאד אויף׳ן אייגענעם באיען‬
‫‪74‬‬
‫פאדוואס משיח איז נאך נישט געקומעןז‬
‫‪75‬‬
‫אין א ר ך י ש ד א ל דארף מען לעבען באשיידען‬
‫‪75‬‬
‫די קינדער פון פדומע עלטעדען‬
‫‪76‬‬
‫די פאד׳עקשנ׳טע אםימילאטאדען‬
‫‪76‬‬
‫לשון־הקודש‬
‫‪77‬‬
‫גאציאנאלער שטאלץ‬
‫‪77‬‬
‫דעד חנוך פון דעד יוגענד‬
‫‪77‬‬
‫א פשוטע‪ ,‬נאטידליכע זאד‬
‫‪78‬‬
‫א וויזיע פון א פאדצייטישען מקובל‬
‫‪78‬‬
‫מיט אייגענעד און השי׳׳תיס הילף‬
‫‪79‬‬
‫ווען מען דאדף זיו פדייעז‬
‫‪79‬‬
‫א שארפזיניגעד רמז‬
‫‪79‬‬
‫אין ארץ־ישדאל מוז מען פידען א נאדמאל לעבעו‬
‫‪79‬‬
‫שכד אהן א גדעניץ‬
‫‪80‬‬
‫קלות־ראש‬
‫‪80‬‬
‫מעלות און חסרונות‬
‫‪184‬‬
‫אינהאל ט‬
‫חםידישע ווערטער און רעיונות‬
‫דער שטן וואס פארשטעלט ז י ו מים ליבשאפט צו ירושלים ‪81 . . .‬‬
‫‪81‬‬
‫גישט מיט׳ן כח פון כלי־זיין‬
‫‪81‬‬
‫א פייערל וואס ברענל אייביג‬
‫‪82‬‬
‫אז מען איו דארט מיט דעד מחשבה‬
‫‪82‬‬
‫דעד בעש״ט תאט געדארפט זיין אין חיץ־לארץ‬
‫‪82‬‬
‫ארץ־ישראל איז מסוגל צו גשמיות און צו רוחניות‬
‫‪83‬‬
‫באשעדט פון הימעל‬
‫‪83‬‬
‫דעד אדץ־ישראל הימעל‬
‫‪83‬‬
‫טדיט ביי טריט‬
‫‪83‬‬
‫אז מען גייט א ת י ם פון לאגד‬
‫‪84‬‬
‫דער ניגון פון אדץ־ישראל‬
‫‪84‬‬
‫די צוויי חשוב׳סטע בערג אין ארץ־ישדאל‬
‫‪85‬‬
‫ל‬
‫גלגול מחילות‬
‫‪85‬‬
‫די מערהייט דעצידירט‬
‫‪85‬‬
‫די הויפט ארבייט אין משיחים צייטען‬
‫‪86‬‬
‫דער פלאן פון׳ם צוקונפטיגען בית־המקדש‬
‫‪86‬‬
‫ארץ־ישראל און שבת‬
‫‪86‬‬
‫דער גלות איז אזוי שוועד‬
‫‪86‬‬
‫דער מושל איבער אלע פעלקעד‬
‫‪87‬‬
‫דעד חלום וועגען דעד שכינה וואם וויינט‬
‫‪87‬‬
‫פארבינדען איינס מיט אנדערען‬
‫‪87‬‬
‫א וועג־מאכער פאר משיח‬
‫‪87‬‬
‫דעם בעש״ט׳ס חלום‬
‫‪88‬‬
‫קייז ארץ־ישראל דארף מען גיץ אפילו צו־פום‬
‫די ווענדונג פון רבי מענדעלע פרעמישלאנער צו זיין בדודער ‪88 . . .‬‬
‫‪88‬‬
‫נאד העכעדע השגות ווי בזמן הבית‬
‫‪89‬‬
‫קינדער און שקלאפען‬
‫‪89‬‬
‫ברכה און הצלחה‬
‫‪89‬‬
‫ארץ־ישראל און שבת‬
‫‪89‬‬
‫געדענקט אין ג׳‬
‫‪90‬‬
‫זאלען זיי נאד וועלען‬
‫‪90‬‬
‫ממשיך זיץ די ברכה קיץ חוץ־לארץ‬
‫‪90‬‬
‫פ א ר ו ו א ס מען רופט עס ארץ־ישראלז‬
‫‪90‬‬
‫דעד" צדיק האט נישט מסכים געווען צו דעד גזירה‬
‫‪91‬‬
‫נישט געהייםען שרייבען קיץ שבח אויף דעד מצבה‬
‫אינ הא לט‬
‫שטאדקעד ווילען ברענגט פארווירקלינונג‬
‫טיט געוואלט‬
‫דעס צדיק׳פ פדוי אלם ווערשערין‬
‫א ודיםער מהלך‬
‫צוגדייםוגג אויף משיודן‬
‫מען דארף אויפהערען דולדען חנם גלות‬
‫וועגען ארץ־ישראל דארף מען ניט זיין געפאלען‬
‫דעם בדאסלאווער ליבע צום הייליגען לאגד‬
‫א דערנענםערונג צו דעד אידישער גאולה‬
‫יעדען םאג פיהלמ מען א פרישען םעם‬
‫די נשמה האט דארט אן עלית‬
‫אויף וועמען משיח ווארט‬
‫יעדער דור וועט האבען א גרוימען מנהיג‬
‫א גאולה בדרך הטבע‬
‫דעד בעל־שם־טוב הייסם איהם פארעז‬
‫ארץ־ישראל איז דעד רעזעדוואואר פון לעבענדיקייט‬
‫פארוואם הייסם עם ארץ־ישראלז‬
‫דעד םימן אז ארץ־ישראל מאכם קלוג‬
‫ק ח און דווח‬
‫דאם געהעד אויר צו דעד תוכחת‬
‫דעם בדאםלאווערס אגואג‬
‫רבי נחמן ברעסלאווערס תפלה‬
‫די גרויסע בענקשאפמ‬
‫וואס עם דארף זיין די אידישע טעמא‬
‫נאד וואס דעד איד דארף בענקען‬
‫א גאנצער איד‬
‫אן ארץ־ישראל ניגון‬
‫‬‫צוויי צייטעז‬
‫אהן גלגול מחילות"‪.‬‬
‫די שכינה אין גלות‬
‫א ניצוץ פון משיח‬
‫מען דארף רופען צום באשעפער‬
‫די פרייד פון א שמרעבונג‬
‫פון וואם לענדער ווערען געשפייזט‬
‫זיין חיות‬
‫אז מען קערט זיד אום צום פאםערלאנד‬
‫צום אייגענעם ״ א י ד‬
‫‪185‬‬
‫‪91‬‬
‫‪91‬‬
‫‪92‬‬
‫‪92‬‬
‫‪92‬‬
‫‪93‬‬
‫‪93‬‬
‫‪94‬‬
‫‪94‬‬
‫‪94‬‬
‫‪95‬‬
‫‪95‬‬
‫‪95‬‬
‫‪96‬‬
‫‪96‬‬
‫‪96‬‬
‫‪96‬‬
‫‪97‬‬
‫‪97‬‬
‫‪98‬‬
‫‪98‬‬
‫‪98‬‬
‫‪98‬‬
‫‪99‬‬
‫‪99‬‬
‫‪99‬‬
‫‪99‬‬
‫‪99‬‬
‫‪100‬‬
‫‪100‬‬
‫‪100‬‬
‫‪100‬‬
‫‪101‬‬
‫‪101‬‬
‫‪101‬‬
‫‪101‬‬
‫‪102‬‬
‫‪186‬‬
‫‪c‬‬
‫א דעלעגאט אין געניגליכען פאלאץ‬
‫דעד חילוק פון ארץישראל און אגדעדע לענדער‬
‫ו‬
‫א נאעגטער קדוג‬
‫ווי אזוי דער בעש׳ט זצ״ל טענה׳ט זיז־ אויס מיטין רבש״ע‬
‫גםתר און נגלה‬
‫די התגלות פון מלכות׳־ישראל‬
‫דעד טח פון א״י און דעד טח פון אנדערע לענדער‬
‫דעד כח פון אדץ־ישדאל‬
‫‪102‬‬
‫‪102‬‬
‫‪102‬‬
‫‪102 ....‬‬
‫‪103‬‬
‫‪103‬‬
‫‪103‬‬
‫‪!100‬‬
‫געדאנקען און באמערקונגען‬
‫‪104‬‬
‫דער סוף פון דעד דעקלאראציע פון מדינת ישראל‬
‫‪104‬‬
‫דריי גלותין‬
‫‪104‬‬
‫א דריטעל פון געלד צו קויפען באדען אין ארץ־ישדאל‬
‫‪105‬‬
‫בדרך הטבע‬
‫‪105‬‬
‫ארץ־ישראל אהן רמזיט‬
‫‪105‬‬
‫מיר און די עגגלענדער‬
‫‪105‬‬
‫די אגודה און מזרחי‬
‫‪105‬‬
‫די ארבייט אליין איז מכשיר דעמ דור‬
‫‪106‬‬
‫קיץ פאלק האט נישט אזא שבועה‬
‫‪106‬‬
‫די אידישע פאן‬
‫‪106‬‬
‫א פאדבאדיגג צו ביאת־המשיח‬
‫‪106‬‬
‫דער גרעסטער אידישער שוגא‬
‫‪107‬‬
‫ווען יעדער דארף קעמפען‬
‫‪107‬‬
‫מיט׳ן גאנצז ה א ת‬
‫דאס פארווארט פון די קאנסטיטוציע פון דער אידישער מלוכה ‪107‬‬
‫‪107‬‬
‫די התחלה איז שוועד‬
‫‪108‬‬
‫אוי׳ וואלטען זיי זין• געפרייט‬
‫‪108‬‬
‫עד האט געציילט די הייזער‬
‫‪108‬‬
‫א גימטדיא‬
‫‪109‬‬
‫די אייגענשאפט פון ארץ־ ישראל‬
‫‪109‬‬
‫ווען די אראבער וענען געוועזען פריינדליך צו אידען‬
‫‪109‬‬
‫טדאץ אלע שטערונגען וועדט די ארבייט פארטגעזעצט‬
‫‪!09‬‬
‫דידת־עדאי און דידת־קבע‬
‫‪no‬‬
‫צוריערליי וועגען‬
‫‪110‬‬
‫דערויף איז נאד צייט צו זארגען‬
‫א ל‬
‫‪187‬‬
‫‪c‬‬
‫‪110‬‬
‫גוף את נשמת‬
‫‪111‬‬
‫פאר או־ץ־ישדאל דארף מען זית פאדבערייט צו קעמפען‬
‫‪111‬‬
‫דריי הייליקייטען‬
‫‪111‬‬
‫ידושלימ גויטיגט זיר אין וואם מעד שלום‬
‫‪112‬‬
‫די הייליגסטע פלעצעד איז אדץ־ישראל‬
‫‪112‬‬
‫י ע ד יעוויז פ ת די ״בילויינד‬
‫‪113‬‬
‫גישם געפיהלט קיין טעט פון גלות‬
‫‪113‬‬
‫מוגה און מעשים‬
‫‪113‬‬
‫קיין ארץ־ישדאל דאדף מען קומען מיט אחדות‬
‫‪113‬‬
‫דורך דעד מיטהילף פון די פעלקעד‬
‫‪113‬‬
‫אז מען פאדגעסט אז מען איז אין גלות‬
‫‪114‬‬
‫דעד באשייד פון אס־עזדא׳ס חלום‬
‫‪s11‬‬
‫גאגץ ארץ־ישדאל‬
‫‪115‬‬
‫געשטאדבען דעד קעניג‪ ,‬עס זאל לעבען דעד קעגיג‬
‫‪116‬‬
‫דעד שליח צו די עשרת השבטיט‬
‫‪116‬‬
‫דאם אדומדינגלען די מויערען‬
‫‪116‬‬
‫צובויען און געבוים צו וועדען‬
‫אז דעד שםן לייגם זיך ארית איז א סימן אז די זאך איז וויבטיג ‪177‬‬
‫‪117‬‬
‫נישטא קיין אגדעדער רוה־פלאץ‬
‫‪!17‬‬
‫מזרח און מערב‬
‫‪!17‬‬
‫דאס עדשטע אידישע היסטאריע־בוך‬
‫‪118‬‬
‫יוען מיד וואלטען קלוג געווען‬
‫פאדוואס באהאלט דער איד דאס עס־מעסער בשעת עד זאגט‬
‫‪118‬‬
‫״ברכת המיון״ ו‬
‫דעד מעמאדאגדום פון א פארצייטישען חםידישן דבי׳ן צומ שד‬
‫‪!18‬‬
‫משה מאגטיפיארע‬
‫‪!19‬‬
‫ארץ ישראל און אגדעדע לעגדעד‬
‫‪!19‬‬
‫גישט בדעכען דעם מוט‬
‫דעד ישוב וועדט געשטאדקט דודך דעם אדייגקומען פון טודיםטען ‪119‬‬
‫‪119‬‬
‫ווען מען איז גיט מחויב צו פאלגען אפילו א טאטען‬
‫‪120‬‬
‫ווען מעג מען ארויספאדען פון לאגד‬
‫‪!20‬‬
‫א פאלשע אייגדעדעגיש‬
‫‪!20‬‬
‫די ג ח ל י הדוד‬
‫‪!20‬‬
‫דעד לעצטער חורגז איז אדץ־ישדאל‬
‫‪!20‬‬
‫פאר ארץ־ישדאל דאדף מען צאלען א פדית‬
‫!‪12‬‬
‫א דדייפאכיגע גאולה‬
‫‪!21‬‬
‫די פאדשידענע נעמען פ ת ארץ־ישראל‬
‫‪188‬‬
‫אינהאלמ‬
‫‪121‬‬
‫‪121‬‬
‫‪122‬‬
‫‪122‬‬
‫‪122‬‬
‫געדאנק‪ .‬וואדט און טאט‬
‫חאטש איין ווארט‬
‫נישט צו עסען און צו טדינקען‪ ,‬גאר קענען לערגען תורה‬
‫די סיבה מון אונזעד שוואבקייט‬
‫דעד ברירו פון ווילנעד גאון׳ם תלמידים‬
‫שוין דעמאלט האט מען מורא געהאט פון דעד גדינדוגג פון א‬
‫‪123‬‬
‫אידישע מלוכה‬
‫‪123‬‬
‫דעד טרויעריגער ניגון פה חצות‬
‫די בענקשאפט נאד ציון אין אונזערע מאג־טעגליבע תפלות ‪124 . . .‬‬
‫‪124‬‬
‫א זכר לחודמ‬
‫‪124‬‬
‫״דעד מזרח״‬
‫‪124‬‬
‫ווי אזוי די אידישע פדוי בעט אויף ציון וירושלים‬
‫‪124‬‬
‫א םפעציעלער מי־שברד‬
‫‪125‬‬
‫דעד אדץ־ישראל מאטיוו אין די אידישע תפלות‬
‫‪126‬‬
‫מען זאל גישט משנה זיין די ארץ־ישראל־צדקה‬
‫‪126‬‬
‫דעפ חפץ חיימ׳ם בענקשאפט נאך ארץיישדאל‬
‫‪126‬‬
‫די שיינקייט פון דעד וועלט‬
‫‪127‬‬
‫צייט און מעגליקייט‬
‫‪127‬‬
‫אהבת ארץ־ישראל‬
‫‪127‬‬
‫די לאזונג פיז ארץ־ישראל קעמפער‬
‫‪127‬‬
‫אידישע מלוכת‬
‫‪127‬‬
‫די רואם וואדטען אויף זייערע פלעצער‬
‫‪128‬‬
‫א קורצער היסטארישער איבעדבלי״ן‬
‫‪128‬‬
‫א ציגעל זאגט שירה‬
‫‪129‬‬
‫דעם באדדיטשעווערים ארץ־ישדאל־בענקשאפט‬
‫‪129‬‬
‫הערעז און זעתן‬
‫'‪129‬‬
‫ניט פארלוירען די האפנוגג‬
‫‪129‬‬
‫דעמ ווילנער גאון׳ס בריוועל צו זיין םוטער‬
‫‪130‬‬
‫אז מען זייעט — שנייד מען‬
‫‪130‬‬
‫דאם לאנד פון יעדענם האפנונג‬
‫‪130‬‬
‫דאם לאנד וואם איז מסוגל צו נבואה‬
‫‪130‬‬
‫וואס הייליגעד — אלץ חדוב׳עד‬
‫ערשט אין ארץ ־־ישראל האט דעד רמב׳ץ באדואיגט דין געמיט ‪131‬‬
‫‪181‬‬
‫אז די שטעט פון יהודה זענען חדזב‬
‫‪131‬‬
‫טאדוואם הייסט עס הוץ־לארץז‬
‫‪131‬‬
‫די בקשה פץ ר׳ יהודה תלוי‬
‫‪132‬‬
‫די היליקייט ציט זיך פון די אודאלטע גייטעז אן‬
‫אינהאלט‬
‫אידישראל — דעד אידישער זווג‬
‫געהייליגט גו ווערען‬
‫די תפלה פת די אנשי צפת‬
‫פדיילעכקייט‬
‫אז מען דעדט שלעכטס אויף דעס קעניג׳פ קינדעד‬
‫דעד כבוד פון הייליגען לאנד‬
‫וואט פאר ווערט האט געלד אקעגען ציון וידושליםו‬
‫וואו משיח וועט ויד צוערשט באוויתען‬
‫ישוב את מדבר‬
‫אז מען איז עוסק בתודה איו דעד חלק גדעסעד‬
‫תשעה באב אין ירושלים‬
‫א ״שהחיינו״‬
‫מען דאי־ף גיין צופים‬
‫די בקשה פת רבנו סעדיה גאון‬
‫געקושט די שטיינעד‬
‫א ירושה פון די עלטערען‬
‫דעד אידישעד גייטט איז געגען מלחמה‬
‫דעד רמז דורך א פסוק פת תחלים‬
‫חבלי מיתה און חבלי לידה‬
‫שנאת־חנם‬
‫מיט דעד עדלויבעניש פון די מלונות‬
‫די גלות־אומשטענדען‬
‫די באנייאונג פון מלכות בית־דוד‬
‫גלייך ווי מען זעהט דעם קעניג‬
‫פאדניכטעט אלע פרונט בוימער‬
‫יתגדל ויתקדש‬
‫דעד חלום פון רבי חיים וויטאל זצ״ל‬
‫ביאת המשיה את קבוץ גליות‬
‫דדיי באדיגגוגגען‬
‫א מערקווירדיגע תפלה‬
‫אז מען בארויבט די אידישע דענט אויף ארץ־ישראל‬
‫׳״בדמייך היי״‬
‫די צוויי חדהמג׳ס‬
‫‪189‬‬
‫‪132‬‬
‫‪132‬‬
‫‪132‬‬
‫‪132‬‬
‫‪133‬‬
‫‪133‬‬
‫‪133‬‬
‫‪133‬‬
‫‪133‬‬
‫‪134‬‬
‫‪134‬‬
‫‪134‬‬
‫‪134‬‬
‫‪134‬‬
‫‪135‬‬
‫‪135‬‬
‫‪135‬‬
‫‪135‬‬
‫‪136‬‬
‫‪136‬‬
‫‪137‬‬
‫‪137‬‬
‫‪137‬‬
‫‪138‬‬
‫‪138‬‬
‫‪138‬‬
‫‪138‬‬
‫‪139‬‬
‫‪139‬‬
‫‪139‬‬
‫‪140‬‬
‫‪140‬‬
‫‪140‬‬
‫‪190‬‬
‫אינהאל ט‬
‫מעשיות און לעגענדעס‬
‫אין אויפבוי פון או־ץ־ישראל דארף יעדער האבען ‪ 8‬חלק ‪141 . . . .‬‬
‫‪141‬‬
‫דער «חג אליהו הנביא״‬
‫‪142‬‬
‫דער באהאלטענער זקן פון ירושלים‬
‫‪143‬‬
‫א שמיץ פון בית המקדש‬
‫‪143‬‬
‫באגראבען שטייעגדיגערהייט‬
‫‪143‬‬
‫רעם רמב״ם׳ס ארון‬
‫‪144‬‬
‫די וואונדערליבע מעשה פון אר״י מיט זייגע תלמידים‬
‫‪144‬‬
‫די לעגענדע וועגען ארט פון בית־המקדש‬
‫‪145‬‬
‫ר׳ יהודה הלוייס טויט‬
‫‪146‬‬
‫דאס ארץ־ישראל בלעטעל‬
‫‪146‬‬
‫די פאראייניגונג פון ספר מיט דער שווערד‬
‫‪147‬‬
‫דעד וואונדער ביים קבר פון דוד המלך‬
‫‪147‬‬
‫די דריי זקנים‬
‫‪148‬‬
‫די לעגענדע וועגען דער כותל מערבי‬
‫‪149‬‬
‫ער קאן די איינלאדונג נישמ אננעמען‬
‫‪149‬‬
‫א פאלק וואס טרויערס אזוי לאנג קאן נישט אונסערגיין‬
‫‪150‬‬
‫״א צוואנג דארף מען האבען צו איד״‬
‫‪151‬‬
‫אברהם אבינו קומם צום מנין‬
‫‪152‬‬
‫מען דארף נישט דוחה זי? דעם קץ‬
‫‪153‬‬
‫פאר דער באשטימטער צייט‬
‫וויצען און אגעקדאטען‬
‫גישט קיין רעדנערישקייט׳ נאד צו דער זאך‬
‫אבי אין ארץ־ישראל‬
‫דעד גוף און דאס געלד‬
‫דער אפיצער און דעד סאלדאס‬
‫ארץ־ישראל און סיביר‬
‫וועד עם איז *אונלעגאל׳‬
‫ראסשילד׳ם א ווארס‬
‫ווען די א״י־לופט וואלט רייך געמאכט‬
‫מיט אן אויטאבוס גישט‪ ,‬מיט א טעקמי יא‬
‫א גאגץ גוסער ציוגיסט‬
‫א מ ת ל המערבי ווי אלע כותל המערביים‬
‫גאולה — איז בעסטע תפלה‬
‫‪154‬‬
‫‪155‬‬
‫‪155‬‬
‫‪156‬‬
‫‪156‬‬
‫‪156‬‬
‫‪157‬‬
‫‪157‬‬
‫‪157‬‬
‫‪158‬‬
‫‪158‬‬
‫‪158‬‬
‫ו‬
‫אינהאלט‬
‫‪191‬‬
‫‪159‬‬
‫ויעז דעד שקר איז אז אמת‬
‫‪159‬‬
‫פארוואס שווייגען זיין‬
‫‪159‬‬
‫אז מעז האט געווארט אזוי לאגג‬
‫‪159‬‬
‫פיז א הויפעז זאמד — א שטאט‬
‫‪160‬‬
‫די חמי טבריה אלם מוסטער‬
‫אז מעז גייט ארויפ פון אייגענעפ לאנד פארלירט מעז דעם שכל ‪160‬‬
‫‪161‬‬
‫א וועכטער ביי גרינצייג‬
‫‪161‬‬
‫הייגט — קיץ זכר פון עבודה־זרה‬
‫‪161‬‬
‫דארם רואו די גויים זענען אידען‬
‫‪162‬‬
‫דעד דרך הםבע און דעד גס‬
‫‪163‬‬
‫געווער און שכל‬
‫‪162‬‬
‫דוד און גלית‬
‫‪163‬‬
‫עלםערען און קינדער‬
‫‪163‬‬
‫דעם שכורים בקשה‬
‫‪163‬‬
‫אין ברירה‬
‫‪164‬‬
‫‪j..‬‬
‫״מפגי חםאינו״‬
‫‪164‬‬
‫א איד ביי מלכים און א מלך ביי אידען‬
‫‪164‬‬
‫״שיקאגא״ אדעד ״תל־אביב״‬
‫‪164‬‬
‫ישראלים געהיימער וואפען‬
‫‪165‬‬
‫א געלוגגענער עגפער‬
‫‪165‬‬
‫פארוואס איז די תורה גיט געגעבען געווארעז אין א״י‬
‫‪165‬‬
‫״מהיכא תיתי׳י׳‬
‫‪166‬‬
‫״רחוב רש״י״ און ״רחוב חומש״‬
‫‪166‬‬
‫פץ וואט מען וועט אין ארץ־ישראל פטור ווערען‬
‫‪167‬‬
‫א גוטער אפרו־פלאץ‬
‫‪167‬‬
‫די בקשה פון אן אוניויסענדע אידעגע‬
‫‪168‬‬
‫יא חלוקה‬
‫‪168‬‬
‫א קריזים־צייט‬
‫‪168‬‬
‫א ווערטעל וועגען א קארגען גביר‬
‫‪168‬‬
‫א טאבורי אין ארץ־ ישראל‬
‫‪169‬‬
‫נישטא דארט קיין דאגות פרנסה‬
‫‪169‬‬
‫צאל‪ ,‬צייט און געגענשטאנד‬
‫‪169‬‬
‫אז מען איז קלוג ווערט מען נאד קליגער‬
‫‪169‬‬
‫די אידישע וואליוטע‬
‫‪170‬‬
‫זיץ בקשה‬
‫‪170‬‬
‫מ ר ד יעקב׳ס הענד‬
‫‪170‬‬
‫א איד און א ציוגיסט‬
‫‪192‬‬
‫אינהאל ט‬
‫א קור־ארט פאר נשמה־קראנקע‬
‫א קאנםטיטוציע לויט די תורד•‬
‫וואט הייםט א ציוניסט ‪1‬‬
‫עס פעהלט זיי פייער‬
‫נאר נישט אין קיין אידישע געגענד‬
‫די האפנונג פון דייטשען *יהודי״‬
‫אמאל און היינט‬
‫ער ליגט נישט קראנק אין אלע האםפיטלס‬
‫נישט רעדען‪ .‬נאר טאז‬
‫אין ארץ־ישראל פיהלט מען שבת אויף שריט און טריט‬
‫ער חאט נישט לאנג געווארט‬
‫א ציוניםט זייט דעם ברית‬
‫אין וואס עם וועט באשטיץ די ״אידישע מלחמה״‬
‫דעס אמתין פודה ומציל האט מען פארגעסען צו רעכעגען‬
‫חלול שבת אין העבדעאיש‬
‫אידישע ״גזלניס״‬
‫עפעס פאר משיחין אויד‬
‫ארץ־ישראל זאל ווערט זיין צו טראגען גאט׳ם נאמען‬
‫צוערשט זאל מען געבען געלד — דערנאר קריטיקירען‬
‫הועתק והוכנס ל^יטמט‬
‫‪ww.hebr©wbooks.org‬‬
‫ע״י חיים תשס״ב‬
‫‪w‬‬
‫‪170‬‬
‫‪171‬‬
‫‪171‬‬
‫‪171‬‬
‫‪171‬‬
‫‪171‬‬
‫‪172‬‬
‫‪172‬‬
‫‪172‬‬
‫‪173‬‬
‫‪173‬‬
‫‪173‬‬
‫‪173‬‬
‫‪173‬‬
‫‪174‬‬
‫‪174‬‬
‫‪174‬‬
‫‪175‬‬
‫‪175‬‬